หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)

[Ryoooo]

เอิ่ม พี่กฤ๊ษ (เสียงสูง) หื่นเกินไปม่ายยยย
เค้าลุ้นจนตัวจะแตกแล้วเนี่ยยยยย
ตกลงพี่แกเครียดจริงปะเนี่ย (หึ งอน คนแต่งรีบมาเฉลยน่าา)

[Mc_ma]

อ่อยยย.......สำหรับตอนนี้   เลืิอดท่วมจอจ้าาาา เรียกรถพยาบาลด่วน!! คนอ่านมิไหวแล้ว

เพราะพี่กฤษคนเดียวเลย เลยไม่ได้รู้กันสักทีว่าคุณตาสั่งอะไรไว้อ่าาาา ???

[charapin]

 

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!! 

กัดหมอน   

ไม่อยู่ 5 วัน  กลับมาอ่านทีนี่จัดเต็มมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

 
ส่งมอบกำลังใจให้จ้า

[totoken]

บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 60 “กรหยก”
ไม่มีเรื่องราวไม่มีอะไร ไม่มีเหตุผลที่มาที่ไป เธอจะเชื่อคำพูดฉันหรือไม่ กับเรื่องจริงต่อจากนี้ไป กับเสียงเพลงที่พูดแทนหัวใจ ว่าฉันรักเธอโดยที่ไม่รู้จัก และฉันรักเธอตั้งแต่แรกพบหน้า มากมายจนข้างใน ต้องระบายออกมา ให้เธอ ได้ยิน ว่าสำหรับฉันนั้นเธอคือทุกสิ่ง เป็นแรงบันดาลใจเป็นทุกๆอย่าง เธอเชื่อมให้ฉันเห็นภาพที่สวยงามของชีวิต แม้ว่าเรายังไม่ทันได้รู้จัก กันเลย

          วันนี้ผมตื่นขึ้นมาแต่เช้า แม้จะปวดเมื่อยตามร่างกาย แต่ผมมีเรื่องที่คุณตาฝากไว้ให้ต้องทำแต่เช้า พี่กฤษยังคงหลับสบายอยู่ ผมลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก พยุงร่างกายตัวเองเดินออกจากห้องไปยังห้องของคุณตา เปิดประตูเข้าไปข้างใน เมื่อเปิดสวิทย์ไฟเพื่อให้เกิดแสงสว่างภายใน ผมเดินเข้าไปใกล้ตู้เสื้อผ้าเปิดลิ้นชักค้นหากล่องอลูมิเนียมใบเล็กขนาดเท่าฝ่ามือออกมา ผมปิดไฟเดินออกจากห้องคุณตามายังตรงกลางบ้าน

          “แม่ทิพย์ครับ ผมขออนุญาตนะครับ” ผมยกมือไหว้ที่รูปถ่ายแม่ที่วางอยู่บนหิ้งตรงเสากลางบ้าน เอื้อมมือไปหยิบรูปลงมาวางคว่ำไว้บนพื้น กรอบรูปค่อนข้างหนักและหนา ผมแกะกรอบรูปออกด้านหลังของกรอบรูปมีแผ่นไม้รองสองชั้น ตรงกลางแผ่นไม้มีกุญแจเล็กๆ แปะด้วยเทปกาวใสอยู่หนึ่งดอก เทปกาวร่อนออกหมดแล้ว คาดว่าคงเก็บมานานหลายปี

          ผมนำกุญแจใส่กระเป๋ากางเกงเอาไว้ ประกอบรูปกลับคืนนำไปแขวนไว้เหมือนเดิม ผมยกมือไหว้รูปแม่อีกครั้งหันกลับมาหยิบกล่องอลูมิเนียม ผมเดินกลับเข้าไปในห้องเจอพี่กฤษลุกขึ้นมานั่งหาวจนอ้าปากกว้างพอดี ร่างกายแกร่งเปลือยเปล่า รูปร่างที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามมีเพียงผ้าห่มผืนบางปิดพาดอยู่ตรงตัก เห็นไรขนดกยาวจากสะดือหายไปด้านล่าง แม้ว่าผมจะเห็นร่างกายของคนรักเปลือยเปล่ามาแล้วหลายครั้ง แต่ก็ยังทำให้รู้สึกว่าใจเต้นได้ทุกครั้งที่ได้มอง

          “ฮ้าววว...ไปไหนมาครับที่รัก เข้าห้องน้ำเหรอ” พี่กฤษถามขณะที่ผมหันไปปิดประตูห้อง เมื่อวางกล่องอลูมิเนียมใบย่อมบนโต๊ะก็ทำให้คนรักต้องมองตาม แล้วเลิกคิ้วด้วยความสงสัย แต่ไม่ได้เอ่ยปากถามอะไร ผมจึงเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ แล้วก็โดนคนตัวใหญ่เบื้องหน้าดึงผมเข้าไปกอดอย่างรวดเร็ว

          “พี่กฤษปล่อยหยกก่อน อะไรนี่...หยกมีเรื่องจะคุยด้วย อย่าเพิ่ง...ครับ” ผมต้องผลักร่างพี่กฤษออกห่างอย่างชุลมุน เมื่อรู้สึกถึงส่วนกลางลำตัวอันแข็งแกร่งกำลังผงาดง้ำยาวนาบอยู่บนหน้าท้องของคนรัก หากปล่อยให้พี่กฤษปลุกเร้าอีก ผมคงไม่ได้คุยธุระที่คุณตาฝากไว้

          “หืม...เดี๋ยวค่อยคุยก็ได้ เรามีเวลาตั้งเยอะ” พี่กฤษยังไม่ยอมฟังผม กลับซุกไซร้ใบหน้าลงบนซอกคอผม ไรหนวดเขียวครึ้มบนหน้าคนรักที่เพิ่งจะขึ้นเป็นตอเล็ก เสียดสีเข้ากับผิวหนังบางตรงลำคอขาวของผม ทำให้รู้สึกเสียวกระสันจนขนลุก ผมรวบรวมกำลังเฮือกใหญ่ผลักร่างคนรักออกห่าง แล้วรีบลุกขึ้น

          “พี่กฤษนะพี่กฤษ ฟังหยกก่อนสิครับ หยกมีธุระสำคัญจะพูดด้วยจริงๆ นะครับ” ผมพยายามอ้อนวอนให้คนรักสนใจที่จะฟังสิ่งสำคัญที่กำลังจะบอกอย่างอ่อนใจ เมื่อร่างเปลือยแกร่งกร้าวของพี่กฤษที่กำลังยันตัวลุกขึ้นมายืนประจันหน้า ส่วนกลางร่างกายของคนรักชี้พุ่งตรงมาหาผม ทำให้ต้องเบือนหน้าหนีด้วยความสยิว

          “ก็ได้ครับ มีเรื่องอะไรเหรอ เห็นจะพูดกับพี่ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว” พี่กฤษยืนเปลือยร่างตระหง่านง้ำ เกาหน้าท้องที่อุดมไปด้วยกล้ามท้องเป็นลอนเหมือนงัวเงียด้วยอารมณ์ง่วง แต่ผมกลับรู้สึกถึงอารมณ์กระสันที่โดนปลุกเร้าเมื่อครู่ จึงต้องรวบรวมสมาธิหันไปหยิบผ้าขาวม้าของคนรักที่ทิ้งไว้กลางห้องเมื่อคืนมาส่งให้

          พี่กฤษรับไปพันตัวนุ่งขมวดปมอย่างรวดเร็ว เมื่อคนรักนุ่งผ้าขาวม้าเรียบร้อย แต่ส่วนค้ำนูนตรงกลางลำตัวยังดันรอยผ่าตรงกลางผ้าขาวม้าที่นุ่งออกมา เมื่อพี่กฤษเห็นผมก้มมองแล้วถอนหายใจออกมาด้วยความละเหี่ยใจ คนตัวใหญ่ก็รีบนำมันกลับเข้าไปอยู่ด้านในผ้าแล้วหัวเราะให้ผมเบาๆ เหมือนแก้เขิน ผมเดินไปหยิบกล่องอลูมิเนียมที่อยู่บนโต๊ะมาส่งให้ พี่กฤษรับไปถือไว้ด้วยความมึนงง ผมล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบกุญแจดอกเล็กออกมา

          เมื่อผมสอดกุญแจดอกเล็กลงตรงรูกุญแจของกล่อง เปิดออกมาก็เห็นสร้อยทองคำเส้นเล็ก มีจี้ทองเป็นแผ่นป้ายรูปครึ่งหัวใจสลักตัวอักษรภาษาอังกฤษอ่านว่า PLUS เมื่อหยิบออกมาอีกด้านหนึ่งของจี้ทองมีตัวอักษรภาษาไทยเขียนว่า ณัฐวนิช พี่กฤษยังคงทำหน้างงมองผมอยู่อย่างนั้น

          “พี่กฤษครับ นี่เป็นสร้อยของพี่ตอนอายุสองขวบ” ผมบอกคนรักที่ยังยืนนิ่งมองหน้าผม สลับกับจี้ในมือตัวเองอย่างไม่เข้าใจ พี่กฤษชูสร้อยขึ้นมาจ้องมองอย่างพิจารณาถี่ถ้วน

          “แล้วหยกเอามาจากไหน แล้วถ้าเป็นสร้อยของพี่จี้จะสลักเป็นชื่อคนอื่นได้ยังไง” พี่กฤษถามหน้านิ่ง แต่ดวงตายังคงมีแววความสงสัยในเรื่องราวที่ผมกำลังสื่ออยู่

          “คุณตาฝากให้หยกมาหยิบให้ครับ คุณตาเก็บเอาไว้นานแล้ว คุณพ่อพี่กฤษพาตัวพี่มาจากที่อื่น มาอยู่กับคุณตาตอนที่พี่อายุได้สองขวบ เดี๋ยวครับ...รอให้หยกเล่าให้จบก่อน” ผมหยุดคนรักเมื่อเห็นว่ากำลังจะเอ่ยมาถามแทรกขึ้นมา ผมอยากเล่าเรื่องทั้งหมดที่คุณตาฝากไว้ให้จบรวดเดียว แล้วค่อยคุยกันอีกครั้ง

          “พ่อพี่กฤษพาตัวพี่มาตอนนั้นไม่ได้บอกว่าแม่พี่เป็นใคร คุณตารับเลี้ยงเอาไว้เพราะแม่ทิพย์มีอาการทางประสาทจากการคิดถึงลูก เมื่อพาพี่มาอยู่ด้วยแม่ทิพย์ก็มีอาการดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่มาวันหนึ่งป๊าหยกเทพของผมมาหาคุณตา บอกว่าพ่อของพี่เอาทองไปขายที่ร้านทองของม๊ากนกของผม ป๊าก็เลยไปไถ่มาคืนคุณตาโดยไม่ได้เอาเงิน คุณตาจึงเก็บซ่อนเอาไว้ให้พี่อย่างดี เมื่อก่อนกล่องมันไม่ได้ซ่อนอยู่ในห้องคุณตาหรอก คุณตาเพิ่งนำกลับมาเมื่อวันที่พี่กฤษเจอคุณโตโต้ทักว่าหน้าเหมือนเพื่อนของเค้าไง จำได้ไหมครับ” ผมเล่าให้คนรักฟังอย่างรวบรัด

          “หยกพูดเรื่องอะไรพี่เริ่มจะงงแล้ว หยกพูดเหมือนพี่ไม่ใช่ลูกของแม่ทิพย์” พี่กฤษเริ่มทำสีหน้าไม่พอใจเท่าไร ผมจึงเอื้อมมือไปจับมือหนาของพี่กฤษมากุมเอาไว้เพี่อให้พี่กฤษสงบใจลง และตั้งใจฟังผมอย่างมีสติ แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่ผมทราบจากคุณตาเมื่อวานนี้ให้คนรักฟังอย่างละเอียด

          เมื่อเล่าจนจบ พี่กฤษเพียงนั่งนิ่งเหมือนรูปปั้น ไม่พูดจาอะไรออกมา ผมเริ่มใจไม่ดีเสียแล้ว คนรักมองตรงมายังผม แต่แววตานั้นไม่ได้มองมาที่ผม แต่กลับจ้องมองออกไปอย่างไร้จุดหมาย ผมจึงโถมตัวเข้าไปกอดคนตัวใหญ่ตรงหน้าเอาไว้แน่น พี่กฤษเหมือนได้สติมากขึ้น เมื่อผมรับรู้ถึงแรงกอดกระชับจากอ้อมแขนอันแข็งแรงที่รัดแน่นโอบร่างกายผมเช่นกัน

          “นี่มันเรื่องตลกอะไรของพี่กันแน่ ถ้าไม่ใช่หยกเป็นคนเล่าให้พี่ฟัง...พี่คงไม่เชื่อแน่ๆ แม่ทิพย์น่าสงสารจริงๆ แล้วตกลงพี่เป็นใครมาจากไหนกัน” พี่กฤษถามออกมาอย่างเลื่อนลอย ผมคอยเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบลงมาบนใบหน้าของคนรัก

          “หยกก็ยังไม่รู้ครับ แต่ที่แน่ๆ พี่กฤษชื่อ ณัฐวนิช ครับ ไม่ใช่กฤษกร คุณตาเพิ่งมาเปลี่ยนให้ตอนอายุสองขวบ ป๊าหยกเทพเป็นธุระเรื่องเอกสารให้ แล้วถ้าให้หยกเดานะครับ พี่น่าจะชื่อเล่นว่าพลัสแน่ๆ ครับ มันคล้ายๆ กับชื่อ พีท ที่คุณโตโต้เรียกพี่กฤษจำได้ไหมครับ หยกคิดว่าสร้อยเส้นนี้น่าจะทำมาสองเส้นเพราะมันเป็นรูปครึ่งหัวใจ มีรอบหยักสำหรับติดประกบกันได้ด้วยนะครับ ผมคิดว่าพี่น่าจะเป็นฝาแฝดกับคุณพีทเพื่อนคุณโตโต้” ผมสรุปเรื่องราวทั้งหมดให้คนรักฟังหลังจากที่พยายามคิดปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดแล้ว

          “พี่ไม่อยากจะเชื่อเลย มันเหลือเชื่อจริงๆ หยกกลายมาเป็นลูกของแม่ทิพย์ของพี่ แต่พี่กลับกลายเป็นลูกของคนอื่นไปได้ยังไง” พี่กฤษยังคงรำพันถึงเรื่องราวที่เพิ่งได้รับรู้มาจากผม

          “พี่กฤษครับ ถึงอย่างไรหยกก็ยังถือว่าเป็นเรื่องดีส่วนหนึ่ง ที่วันนี้เราก็รู้แล้วว่าพี่กฤษกับหยกไม่ใช่พี่น้องทางสายเลือดกัน ตอนนี้หยกสบายใจขึ้นมาเป็นกอง แต่พี่คงจะเสียใจมากสินะครับที่รู้ความจริง” ผมบอกความในใจของตัวเองให้คนรักรับรู้ แต่ก็อดสงสารในชะตากรรมของพี่กฤษไม่ได้ ว่าตลอดยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมานั้น ตัวเองเป็นลูกเต้าเหล่าใครกันแน่

          “พี่จะไปหาพ่อพี่ ไปถามความจริงให้รู้กันดีกว่า เรื่องของหยกพี่ก็สบายใจขึ้นนะ แต่หยกรู้ไหมว่าถ้าความจริงหยกเป็นพี่น้องเกี่ยวพันทางสายเลือดกับพี่ไม่ว่าจากทางไหน ยังไงพี่ก็จะไม่ยอมให้หยกเปลี่ยนความสัมพันธ์จากพี่เป็นอย่างอื่นนอกจากคนรักเด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพี่ก็รักหยกเหมือนเดิม” พี่กฤษกอดผมแน่นขึ้นหลังจากที่พูดจบ ทำให้ผมน้ำตาซึมออกมาด้วยความดีใจสำหรับที่ได้รับสิ่งที่สวรรค์ประทานมาให้ มันเป็นความรักที่วิเศษสุดในชีวิตของผมเลยก็ว่าได้

          “พี่กฤษครับ หยกไม่อยากให้พี่ไปหาพ่อเลยครับ หยกว่าเราค่อยๆ สืบจากเพื่อนคุณโตโต้จะดีกว่าไหมครับ เชื่อหยกนะครับพี่กฤษ” ผมอ้อนวอนคนรักเพียงไม่อยากให้ไปพบกับอันตรายที่ไม่อาจคาดเดาได้ คราวนั้นผมยังจำได้ถึงเหตุการณ์ที่พวกอันธพาลมาทวงหนี้ของพ่อพี่กฤษที่ตลาดน้ำดำเนินสะดวก มันทำร้ายพี่กฤษเสียจนสะบักสะบอม ผมกลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้นได้หากไปพัวพันยุ่งเกี่ยวกับพวกมันอีก

          “ก็จริงครับ พี่อยากรู้ความจริงมากจนลืมคิดไป หยกเป็นห่วงพี่มากขนาดนี้จริงๆ เหรอ” พี่กฤษดันไหล่ผมที่ซุกอยู่ในอ้อมกอดของตัวเองออก แล้วก้มหน้าลงมาจ้องแววตาผม

          “ก็เป็นห่วงมากจริงๆ นะสิครับ ถามมาได้” ผมหลบสายตาคมกริบที่จ้องมองลงมาด้วยความเขิน พี่กฤษใช้มือจับคางมลของผมให้หันกลับมา แล้วประทับจูบเบาๆ ลงตรงกลางหน้าผาก พร้อมส่งยิ้มน้อยๆ มาให้

          “พี่ชื่นใจที่สุดเลยครับ ไม่ว่าตอนนี้พี่จะเป็นใครมาจากไหน ผ่านอะไรมาบ้าง อนาคตจะเป็นอย่างไร พี่ไม่สนใจแล้ว ขอเพียงพี่มีน้องหยกอยู่กับพี่ตลอดไปแบบนี้ แค่นี้พี่ก็พอใจแล้วครับ” พี่กฤษพูดออกมาเบาๆ แล้วดึงร่างผมกลับเข้าไปกอดแนบอกจนแน่น ผมเพียงโอบกอดตอบด้วยความรู้สึกอิ่มเอมหัวใจ

          “พี่กฤษครับ วันนี้เราไปรับคุณตาแล้วไปทำบุญให้แม่ทิพย์ดีไหมครับ” ผมเสนอคนรักไปด้วยความรู้สึกอยากไปหาแม่แท้ๆ ของผม ตอนนี้ผมมีความในใจมากมายอยากจะไปบอกกล่าวที่หน้าอัฐิของแม่

          “ได้สิครับ ถวายสังฆทานด้วยดีไหม คุณตาคุณยายจะได้สบายใจกับเรื่องที่ผ่านมาด้วย” พี่กฤาพยักหน้าเห้นด้วยกับความคิดของผม

          “พี่กฤษไม่โกรธคุณตาเหรอครับ ที่ปิดบังความจริงของพี่มาตลอดตั้งยี่สิบกว่าปี” ผมถามออกไปด้วยความอยากรู้ และด้วยคุณตาฝากผมให้ถามความรู้สึกคนรักหลังจากที่ได้รู้เรื่องราว เนื่องจากกลัวใจและความคิดของหลานชายสุดที่รักคนนี้

          “ไม่โกรธครับ พี่แค่รู้สึกอึ้งๆ โหวงๆ มันบอกไม่ถูก ไม่รู้จะบอกว่ารู้สึกยังไง แต่ที่แน่ๆ พี่ไม่โกรธคุณตาเลย เพราะท่านเลี้ยงดูพี่มาอย่างดี คุณตากับคุณยายก็เหมือนพ่อแม่ของพี่ พี่ดีใจที่ได้เป้นคนของครอบครัวนี้ด้วยซ้ำ” พี่กฤษตอบออกมาอย่างแน่วแน่ แววตาของพี่กฤษแลดูมั่นคงกับคำตอบ ทำให้ผมสบายใจมากขึ้น และคิดว่าคุณตาคงหยกังวลหากรู้ว่าพี่กฤษนั้นคิดอย่างไร

          “แล้วพี่จะกลับไปใช้ชื่อนามสกุลเดิมก็ได้นะครับ คุณตาอนุญาต ท่านบอกว่าเจอหลานชายแท้ๆ ของท่านแล้ว หากพี่กฤษได้เจอครอบครัวที่แท้จริง และกลับไปใช้ชื่อนามสกุลเดิมได้อีกครั้ง ท่านก็เหมือนรู้สึกว่าได้คืนหลานให้กับเจ้าของอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ ท่านฝันว่าแม่ทิพย์มาขอร้องให้คืนพี่กฤษให้กับครอบครัวที่แท้จริง คืนนั้นท่านก็เลยรูสึกกลัวจนไข้ขึ้นเพ้อออกมา” ผมพูดตามความคิดของคุณตาที่ฝากมาเมื่อวานนี้ พี่กฤษยังคงฟังผมนิ่งอย่างเดาอารมณ์ไม่ถูก

          “ท่านไม่ได้บังคับให้พี่กฤษเปลี่ยนชื่อนามสกุลนะครับ เพียงตอนนี้ท่านแก่มากแล้ว หากรั้งให้พี่กฤษเป็นคนของตระกูลท่าน ก็เหมือนยังติดค้างในเรื่องนี้ ท่านนอนตายตาไม่หลับแน่ๆ แต่ท่านไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับพี่กฤษ เพราะกลัวว่าพี่กฤษจะโกรธหรือเกลียดท่านเอา พี่กฤษเข้าใจความรู้สึกคุณตาไหมครับ” ผมพยายามอธิบายความรู้สึกของคุณตาให้พี่กฤษเข้าใจ

          “พี่เข้าใจ ถ้าถามว่าจริงๆ แล้วพี่อยากกลับไปใช้ชื่อนามสกุลเก่าไหม พี่ตอบไม่ถูก แต่เพื่อความสบายใจของคุณตาพี่ก็ทำได้ถ้าเจอครอบครัวของพี่แล้ว ตอนนี้พี่อยากเจอครอบครัวที่แท้จริงของพี่มากกว่า พี่อยากรู้ความจริงเกี่ยวกับตัวเองว่าที่แท้พี่มาจากไหนกันแน่” พี่กฤษนิ่วหน้าบอกความรู้สึกที่คับแน่นอยู่ในใจตอนนี้ให้ผมฟัง

          “ดีแล้วครับที่พี่ไม่โกรธคุณตา ท่านคิดว่าสวรรค์ส่งคืนหลานชายคือตัวผมให้ท่านแล้ว ท่านก้อยากจะคืนหลานชายตัวเองให้กับครอบครัวที่แท้จริงไปเหมือนกัน แถมยังไม่สบายใจเรื่องที่แม่ทิพย์มาเข้าฝันเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย หยกคิดว่าเป็นเพราะเราเล่าเรื่องที่เจอคุณโตโต้ทักพี่กฤษผิด เพราะหน้าเหมือนเพื่อนให้คุณตารู้ก็เลยเอาไปฝัน แต่ที่ไหนได้ คุณตาบอว่าฝันเรื่องแม่ทิพย์มาขอร้องให้คืนหลานให้คนอื่นก่อนหน้านั้นตั้งแต่เราไปเที่ยวหัวหินแล้วครับ พอเรากลับมาเล่าเรื่องที่คุณโตโต้ทักผิด คุณตาเลยกลัวจนไข้ขึ้นมาเลย” ผมเล่าให้พี่กฤษรับรู้ถึงสิ่งที่คุณตาบอกผมมาตอนที่พี่กฤษกำลังเข้าห้องน้ำที่โรงพยาบาลเมื่อวาน

          ผมลูบแขนตัวเองไปมาเนื่องจากขนลุก เพราะรู้สึกกลัวจากสิ่งที่คุณตาเล่าให้ฟัง จึงซุกหน้าลงบนหน้าอกแน่ๆ ของพี่กฤษที่เอื้อมมามาโอบไหล่ผมไว้พอดี คนรักก้มลงมาหอมแก้มผมเหมือนปลอบใจไม่ให้กลัวกับเรื่องที่พูดถึง แต่ไม่เพียงแค่นั้น ยังคงซุกไซร้ใบหน้าลงจูบตรงใบหูของผม พร้อมใช้ริมฝีปากขบเม้นไปตามติ่งหู และพ่นลมหายใจใส่รูหูจนผมขนลุกเกรียวไปทั้งร่าง

          “โห...นี่ถ้าคุณตาเล่าให้พี่ฟังแบบนี้พี่คงขนลุกแน่ๆ แต่ตอนนี้อย่างอื่นพี่ลุกแล้วสิครับหยก” พี่กฤษพูดจาทะลึ่งออกมาพร้อมก้มมองต่ำไปที่ส่วนกลางลำตัวของตัวเอง ทำให้ผมต้องมองตามพบว่าแท่งเนื้อยาวใหญ่ของคนตรงหน้าดันตัวแหวกรอยต่อของผ้าขาวม้าที่นุ่งอยู่ออกมาชมโลกภายนอก กระตุกตัวหงึกหงักเป็นจังหวะ ตรงส่วนปลายเริ่มมีน้ำหล่อลื่นหยดใสปริ่มออกมา

          “โธ่พี่กฤษ...อีกแล้วเหรอ” ผมร้องครางออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน นี่ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม คนรักของผมก็เกิดอารมณ์ปรารถนาออกมาจนได้ คิดได้เพียงเท่านั้นพี่กฤษก็เอนกายลงนอนพร้อมยิ้มหวานออกมาอย่างทะเล้น ผมจึงต้องจำใจก้มใบหน้าจรดส่วนแข็งแกร่งกลางลำตัว ฉกปลายลิ้นออกมาตวัดเลียจากส่วนปลายมนที่ร้อนระอุ ตวัดลิ้นลากลงไปตามความยาวจนถึงถุงอ่อนนุ่มที่ห้อยอยู่เบื้องร่าง

          “ซี๊ดดด” พี่กฤษสะดุ้งตัวส่งเสียงครางยาวออกมา เมื่อผมดูดดุนถุงเนื้ออ่อนนุ่มไว้ในปากเบาๆ สองมือหน้าของคนรักเอื้อมมากุมหัวผมเอาไว้แน่น คาดว่ากว่าจะได้อาบน้ำแต่งตัวออกไปรับคุณตากับคุณยายที่โรงพยาบาล ผมคงต้องปฏิบัติหน้าที่ภรรยาที่ดีให้พี่กฤษจนพอใจก่อนเสียแล้ว

[Still_14OC]

พี่กฤษขา รู้แล้วว่าหื่นแต่เว้นบ้างก็ได้

[sanri]

เอ่อ รู้สึกว่าตอนนี้พี่กฤษจะหื่นเต็มพิกัดเลยนะ 

[gupalz]

พี่กฤษหื่นมากกกกก

[ณ ที่เดิม™]

หื่นได้อีก 

[choijiin]

กลุ้มใจกับพี่กฤษจริงจริ๊ง
 
พ่อคุณเอ๊ยม้าศึกยังอายเลยค่า
 
แบบว่าเพิ่งเศร้ากันแป๊บๆ
พ่อคึกได้อีกแล้วเว้ยเฮ้ย!!!!!
 

[ChiOln]

หื่นเกินจ้าพี่กฤษ 

[NOO~KUNG]

พระเอกเรา เศร้าไม่นาน หื่นนานกว่า...อิอิ

[Ryoooo]

ตกลงพี่กฤษเครียดเรื่องตัวเองจริงมั้ยเนี่ยยยยย

แต่หื่นอย่างงี้คนอ่านก็โอเค 
แต่หยกอาจจะช้ำสักหน่อย 555

ความจริงเปิดเผยแล้ว อยากจะรู้ต่อไปว่าพี่กฤษจะยังไงต่อ

[moobarpalang]

ทาทางจะหื่นขึ้นเยอะนะ

[หมูกระต่าย]

เหนื่อยแทนพี่หยกเลยอ่ะ พี่กฤษแรงดีจริงๆ แล้วนี่พี่กฤษจะเอาไงต่อนิ

[gookgik]

น้องหยกแฟนหนูหื่นมากค่ะ   พี่กฤษเพลาๆ ลงบ้างก็ได้สงสารน้องหยก

[ujen]

อีพี่กฤษหื่นได้ตลอดเวลา

 

[away3g]

 :sad4:แฮะๆๆความจริงเสียวจังจริงๆๆครับ  555++  มาต่อเร็วๆนะครับอยากรู้ความจริงว่าพี่กฤษเป็นใครมาจากไหน

[nolirin]

หื่นได้ตลอดเวลาจริงๆพี่กฤษ 
แต่ก็ดีเนอะ ถึงจะมีเรื่องมาให้คิดให้เครียดแต่ยังมีน้องหยกคอยเป็นกำลังใจ
 :กอด1:รักกันๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็รักกันเนอะ

[moredee]

:laugh:เค้ารู้แล้ว มันมาม่าจริงๆ แต่เป็นมาม่ารสต้มยำของน้องหยกนะ แซ่บได้ทุกเวลาเลยไอ้พี่พลัส(ชื่อนี้ม้ายยย)

[nut28phat]

พี่กฤษคะ ท่าทางจะเครียดเรื่องตัวเองมากเลยนะเนี่ย 555+

[charapin]

มันเป็นวิธีระบายความเครียดของแกใช่มั๊ย  อิพี่กฤษ  ว๊ากกกกกกกกกกกกกก

[s.monkham]

 

พี่กฤษอย่างหื่นอ่ะ

[little_nok]

หื่นจริงๆ วุ้ย
ขนาดหน้าสิ่วหน้าขวาน พี่แกยังต่อได้อีก

[$VAN$]

-เม้นตอน59 อ๊ายยย พี่กฤษอึดเทพ  น้องหยกคงจะปลื้มและเหนื่อยไปพร้อมๆกัน อ่ะ วัน อ่ะ ทู ทรี สามรอบ อิอิ
-เม้นตอน60 เพ่กฤษษษ ตื่นมาก็จะแสดงความอึดต่อเนื่อง
ขนาดเพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่ใช่ลูกบ้านนี้อย่างที่คิดมาตลอด ก็ยังมีอารมณ์ได้อีก สุโค่ย
แต่น้องหยกก็ไม่ปฏิเสธ นี่ก็ภรรยาระดับเทพ ปลอบใจเสร็จ ปลอบกายต่อ

คนอ่านกะเตรียมซดมาม่า อ้าว เค้าแจกไอติมแท่งตะหาก แจกตั้งหลายแท่งด้วยล่ะ

[ordkrub]

เรื่องตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ  ลุ้นว่ากฤษจะเป็นอย่างไร
ว่าแต่......"สองมือหน้าของคนรักเอื้อมมากุมหัวผมเอาไว้แน่น "นี่มันฟังทะแม่งๆอยู่นะครับ

[bytoey]

ได้ตลอดเว...จริงๆ

[tonkhaw]

พี่กฤษเขาเป็นน้องม้าหรือไงนะ
อึดสุดยอด
หยก โบ๋

[CHOKUN]

กำลังเศร้าแท้ ๆ แต่คุณพี่กฤษก้อยังหื่นได้อีก  เฮ้อ !   สงสารน้องหยกจังเลย มีสามีหื่นตลอด  อยากรู้แล้วว่าตกลงใช่ฝาแฝดกับพีทอ่ะเปล่า  รีบมาต่อด่วน 

[vk_iupk]

เพิ่งกลับจากบ้านมา

โล่งอกเลยทีเดียว ไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือด คริคริ ^__________^

มาม่า แบบ เบา เบา รับได้คร้า

พี่กฤษละก็หื่นได้ตลอดเวลาเลยจริงๆ ^   ^   

[EunSung87]

พี่กฤษหื่นทุกเวลาเลยอ่า
ขนาดได้ฟังเรื่อเครียดๆยังหื่นได้อีก
อ๊าววววว
จงหื่นต่อไป
ในเมื่อหื่นกับเมียตัวเองนี่นา