หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)

[Mc_ma]

เรื่องราวความรักความผูกพันวัยเด็กของพี่กฤษ-น้องหยก น่ารักจัง
มันเป็นอะไรที่น่ารักและบริสุทธิ์มาก......   
อร๊ายยย >////////< พี่กฤษขโมยจุ๊บ(ปาก)น้องทุกวันตั้งแต่เด็ก  (หื่นแต่เด็กเลยอ่า พี่กฤษเนี่ย )
แหม๋ๆ มิน่า พี่กฤษมาเจอน้องหยกอีกครั้ง เลยทั้งกอด ทั้งหอม ทั้งจุ๊บ แล้วก็.... ไม่ยอมให้ห่างเลย คิคิ 
ดีใจจังที่พี่กฤษกับน้องหยกไม่ได้เป็นพี่น้องท้องเดียวกัน เย้ๆๆๆๆ (เราก็หลงนอยด์ตั้งแต่ต้นเรื่อง 555)
พี่กฤษคงเป็นลูกคนใหญ่คนโตแน่ๆเลย (ญาติกับพีท) ??? ใช่ป่าวคะ

  :pig4:ขอบคุณคนเขียนมากค่ะที่แต่งมาลงให้ทุกวัน 
:กอด1:ให้กำลังใจค่ะ

[zombi]

มาม่าชามนี้พอรับได้
ถึงแม้จะดราม่าจนปวดตับ
แต่คุณตา  o13ได้ใจมาก 555

[little_nok]

หูย ตอนเด็กนี่หวานกันน่าดูเลยน่ะ
แต่ตอนรุ่นพ่อแม่นี่ไม่รู้จะเศร้าไปไหน รันทดมาก
ีพี่กฤษต้องเป็นลูกเศรษฐีคนนั้นแน่ๆ เลย

[moobarpalang]

ยิ่งกว่าเนื่อคู่อะ

[wasawath]

เห้อ นึกว่าจะเป็นพี่น้องกันซะอีก

[totoken]

ขอบพระคุณแฟนๆ ที่เข้ามาติดตามนะครับ ลงไปเกือบ 60 ตอนนี่มีคนชม 30000 กว่าแล้วอ่ะ ดีใจจังเลยครับ ^^

[NOO~KUNG]

คุณตา....ฮาจริงๆ
พี่กฤษจับจองหนูหยกมาตั้งแต่เด็กนี่เอง....+ 1 ไปค่ะ

ปล. เรื่องนี้ สนุกค่ะ  ดำเนินเรื่องไม่ยืดเยื้อดี แต่ได้ใจความ
เนื้อเรื่องสนุก  เศร้าพองาม เน้นไปทางฮา  ยกนิ้วให้คุณคนเขียน
ที่จริงน่าจะมีคนอ่านมากกว่านี้....   

[totoken]

คุณตา....ฮาจริงๆ
พี่กฤษจับจองหนูหยกมาตั้งแต่เด็กนี่เอง....+ 1 ไปค่ะ

ปล. เรื่องนี้ สนุกค่ะ  ดำเนินเรื่องไม่ยืดเยื้อดี แต่ได้ใจความ
เนื้อเรื่องสนุก  เศร้าพองาม เน้นไปทางฮา  ยกนิ้วให้คุณคนเขียน
ที่จริงน่าจะมีคนอ่านมากกว่านี้....   

ใครก็ได้ค้าบ ช่วยจับผมไว้ที จะลอยแล้ววว ^^ ขอบคุณสำหรับคำชมนะคร๊าบบบ

[leeteuk]

ดราม่ามาหลายตอนนี้มาตอนนี้ยิ้มไม่หุบเลยคร่า  วันนี้เึีัครียดเรื่องงานมากเลยคร่า  กลับมาพอได้อ่านแล้ว  ยิ้มออกเลยคร่า ถึงความน่ารักแบบเด็กๆ ของพี่กฤษที่มีต่อน้องหยก  อิอิ  สบายใจมากๆๆเลยคร่า  รอตอนต่อไปนะคร่า

[sam3sam]

เนื้อคู่

[Jeeo]

รอตอนต่อปายอ่ะ...>"<

[choijiin]

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องหยกกับพี่กฤษคงไม่ใช่พี่น้องกันแล้วใช่มั้ย
 
*วิ่งโวยวายรอบห้อง
ดีใจว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 
เดี๋ยวความจริงจะออกมาว่าพี่กฤษเป็นลูกคนรวยที่โดนลักพาตัวมาล่ะซี๊
ขอให้จบแฮปปี้ด้วยเถ๊อะ สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 

[uknowvry]

เห้อ...โล่งอก

[totoken]

คืนนี้มาต่อให้อีกนะครับ

[Yunatsu]

ไม่ได้อ่านมาหลายตอนเพราะไปสอบบบ

รวดเดียวซึ้งเลยยยยย

ขอบน้ำขวางหน้าขอบฟ้าขวางกั้น บุพเพนั้นสรรประสบให้ได้พบเจอรักกันได้

[lidelia]

ยังเป็นเด็กเลยทำไม่เป็น ,,คุณตาแรงอ่ะ 

สงสัยสองคนนี้จะเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ 

[nolirin]

หลังจากไปฝ่าฟันทำโปรเจกมา 9วัน 8คืน
ไม่ได้อ่านพี่กฤษ น้องหยก & คุณทองหล่อไปหลายตอนมากกกกก
ได้กลับมาอ่านแบบยาวๆ แล้วโล่งไปเหราะหนึ่งว่าน้องหยกกะพี่กฤษไม่ได้เป็นพี่น้องกันจริงๆ
ไม่งั้นถ้ามาอ่านช่วงค้างคา มีอิน&เครียดแน่ๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวๆสนุกๆคะ เจอเรื่องราวเครียดๆมาได้มาอ่านนิยายดีๆสักเรื่องก็มีความสุขแล้ว

ปล.ยังไงก็ขอให้เรื่องจบแบบแฮปปี้นะค๊าบบบบ 
(ถ้าไม่ใช่อย่างที่หวัง ช่วยมาสะกิดบอกเค้าหลังไมค์ให้ทำใจด้วยน๊า)

[totoken]

รับรองว่าแฮปปี๊แฮปปี้เอ็นดิ้งแน่นอนคับ ^^

[totoken]

บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 58 “กรหยก”
มีความลับที่อยู่ในใจ มีความลับที่อยู่ข้างใน เป็นความลับที่ยังเปิดเผยไม่ได้ มีความลับที่อยู่ในใจ เป็นความลับที่อยู่ข้างใน แต่ไม่รู้จะบอกเธอ ได้อย่างไร

          ในตอนนี้ผมรู้สึกสบายใจอย่างที่สุด อารมณ์ของผมกลับเป็นปกติ เหลือเพียงความคาใจที่อยากรู้ว่าแม่ของพี่กฤษนั้นเป็นใคร และความรู้สึกของคนรักหากรู้ว่าแม่ทิพย์แท้จริงแล้วไม่ใช่แม่บังเกิดเกล้าจะเป็นอย่างไร ผมยังเดาไม่ออกว่าพี่กฤษจะทำอย่างไรต่อไป

          “คุณยาย คุณตา ถ้าออกจากโรงพยาบาลแล้วเราไปทำบุญใหญ่ให้แม่ทิพย์ดีไหมครับ ตอนนี้หยกอยากทำบุญให้แม่ที่สุดเลยครับ” ผมบอกความรู้สึกให้ผู้ใหญ่ทางฝั่งแม่ทั้งสองท่านฟัง

          “ได้สิลูก ยายก็อยากทำบุญให้ทิพย์เหมือนกัน ยายจะพาหลานแท้ๆ ไปไหว้ลูกสาวของยาย ตอนนี้ยายก็ดีใจเหลือเกินที่ได้เจอหลานแท้ๆ ของยายอีกครั้ง มาให้ยายกอดแน่นๆ ทีเถอะลูก” คุณยายอ้าแขนออก ผมจึงเดินเข้าไปใกล้พร้อมกอดกระชับยาย เราทั้งคู่โอบกอดกันแน่น ยายทั้งจูบทั้งหอมแก้มผม เรายิ้มให้กันอย่างซึ้งใจ

          “แหม...ยายหลานกอดกันแบบนี้ ตาก็อิจฉาแย่สิ ครั้งสุดท้ายที่ตาได้กอดหยกก็เกือบยี่สิบปีแล้วนะลูก ขอตากอดหลานมั่งสิยาย” คุณตาอ้อนขึ้นมาจนผมต้องยิ้มให้ พร้อมเดินเข้าไปกอดตาแน่นเช่นกัน คุณตาเอามือลูบหัวผมด้วยความเอ็นดู

          เราพูดคุยถามไถ่กันถึงเรื่องราวที่ผ่านมาของคุณป๊า คุณแม่ และคุณป้าของผมอย่างสนุกสนาน ไม่นานคุณป้าก็โทรเข้ามา คงด้วยความเป็นห่วงว่าผมรู้เรื่องราวในอดีตแล้วจะเป็นอย่างไร ผมจึงขอตัวคุณตา คุณยาย ออกไปคุยโทรศัพท์ที่ระเบียง เพื่อเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้ฟังทั้งหมด คุณป้ารู้สึกดีขึ้น และดีใจที่ผมได้เจอตากับยายเสียที และยังฝากความคิดถึงมาให้ด้วย

          “หยกครับ พี่ทำกับข้าวมาแล้ว เข้ามากินข้าวด้วยกันเร็ว” เสียงพี่กฤษที่เปิดประตูระเบียงห้องพักคนป่วยมาบอกผม สงสัยผมจะคุยนานจนเพลิน พอวางสายคุณป้าผมก็เดินเข้ามาในห้องเจอทุกคนนั่งพร้อมกันอยู่ที่โต๊ะอาหารตัวกลมที่นั่งได้สี่คน พี่กฤษให้คุณอาหนึ่ง น้องเจ พี่ทอง และน้องพลอยนั่งโต๊ะอาหาร

          “ยายทานข้าวต้มนะครับ นี่ของคุณตาครับ เดี๋ยวหายป่วยแล้วกฤษจะทำอาหารอร่อยๆ ให้ทานนะครับ” พี่กฤษนำข้าวต้มปลาทูใส่ถ้วยไปให้คุณตา และคุณยายบนโต๊ะอาหารที่มีล้อเลื่อนของคนป่วย ผมเป็นฝ่ายป้อนคุณตา พี่กฤษเป็นฝ่ายป้อนคุณยาย

          “ข้าวต้มฝีมือกฤษอร่อยเหมือนยายทำเลยนะ” คุณตาชมข้าวต้มปลาทูฝีมือพี่กฤษ คนทำอาหารจึงหันมายิ้มให้ด้วยความภูมิใจ หลังจากทานไปได้ครึ่งชามคุณตาก็บอกว่าก็อิ่มแล้ว ส่วนคุณยายทานรังนกไปแล้วจึงทานข้าวต้มได้ไม่มากเช่นกัน ตากับยายจึงบอกให้เราไปทานข้าวกับเพื่อนๆ เราสองคนจึงเข้าไปร่วมวงกับสี่คนนั้น พี่กฤษไปขอเก้าอี้เพิ่มจากพยาบาลด้านนอกมานั่งเบียดๆ กันอบอุ่นดี

          “กฤษทำกับข้าวอร่อยจริงๆ ด้วย อย่างนี้ถ้าอาติดใจคงต้องมาทานที่อัมพวาบ่อยๆ แล้วสินะ” อาหนึ่งชมพี่กฤษกลางวงอาหาร ทำเอาน้องพลอย และน้องเจแอบขำเพราะรู้ทันความคิดของอาหนึ่ง

          “โธ่...ป๊าจะมาอัมพวาบ่อยๆ น่ะเพราะติดใจแค่อาหารฝีมือพี่กฤษเองเหรอครับ ผมไม่เชื่อหรอก ผมว่าป๊าติดใจคนแถวนี้มากกว่า” น้องเจแซวจนพี่ทองเริ่มก้มหน้าทานข้าวจนต่ำเกือบติดจาน สงสัยคงจะอาย

          “ไอ้ทอง อาหารฝีมือกูอร่อยขนาดมึงจะก้มลงไปเลียจานเลยหรือไงวะ” พี่กฤษพูดแซวจนพี่ทองรีบเงยหน้าขึ้นมาจ้องเขม็ง แถมยังกัดฟันแน่นเหมือนกำลังโกรธ แต่ใบหน้านั้นยังแดงก่ำด้วยความอายจากที่โดนน้องเจแซว พวกเราจึงขำกันรอบโต๊ะ

          “ทองเค้าไม่ใช่กระต่ายนะกฤษถึงจะได้ก้มลงไปเลียจานข้าวแบบนั้น” อาหนึ่งเล่นพี่ทองเสียจนผมกลัวเจ้าตัวคงโกรธขึ้นมาจริงๆ

          “กระต่ายไม่เลียจานข้าวนะครับอาหนึ่ง นั่นมันหมาครับ ฮ่าๆๆ” พี่กฤษพูดจบทุกคนก็หัวเราะกันเสียงดัง ยกเว้นผมที่เริ่มรู้สึกถึงอารมณ์คุกรุ่นของพี่ทอง สุดท้ายพี่ทองก็รีบลุกออกจากโต๊ะอาหารด้วยสีหน้าไม่พอใจเดินออกนอกห้องไป พวกเราที่กำลังขำก็เลยปิดปากเงียบ

          “อ้าว...ซวยล่ะสิ ขี้งอนจริงๆ แซวเล่นก็ไม่ได้ด้วย” อาหนึ่งเลิกคิ้วพูดขึ้นมา แต่ยังนั่งทานข้าวอยู่กับพวกเราเหมือนไม่รู้สึกอะไรเท่าไร

          “ป๊า...ถ้าไม่รีบตามไปง้อ ผมว่าคืนนี้ป๊าได้นอนในรถแน่ๆ ออกไปง้อเร็วๆ เลย” น้องเจบอกอาหนึ่งด้วยความเป็นห่วง

          “ใช่ค่ะคุณอา ปกติพี่ทองจะขี้งอนกับแฟนเท่านั้นนะคะ ถ้าเป็นพวกหนูมีหวังป่านนี้โดนด่าจนกินข้าวไม่ลงไปแล้ว ถ้าพี่ทองไม่พอใจคนที่ตัวเองชอบก็จะงอนไม่ยอมพูดด้วยเท่านั้น แต่ไม่กล้าด่าหรอกค่ะ” น้องพลอยพูดเสียจนผมเห็นภาพเลยว่าพี่ทองคงอยากให้คุณอาหนึ่งออกไปง้อแน่ๆ

          “จริงนะครับคุณอา สมัยก่อนไอ้ทองมันชอบผม เดี๋ยวครับ...เรื่องมันนานแล้วครับ ผมไม่เคยคบกับมันเป็นแฟนนะครับ เรื่องมันตั้งแต่สมัยผมเด็กๆ โน่นครับ ใจเย็นสิครับ” พี่กฤษเผลอเล่าเรื่องที่พี่ทองเคยแอบชอบให้อาหนึ่งได้ยิน ทำเอาอาหนึ่งจ้องหน้าพี่กฤษเหมือนเตรียมจะหาเรื่อง ทำเอาพี่กฤษรีบอธิบายใหญ่เพราะกลัวอาหนึ่งจะเข้าใจผิด

          “แล้วไป แสดงว่าไม่เคยคบกันเป็นแฟนใช่ไหม” อาหนึ่งเหมือนเบาใจลง แต่ยังขมวดคิ้วถามพี่กฤษเหมือนเอาเรื่อง

          “ใช่ครับ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันชอบผม แล้วไม่เคยคิดอะไรเกินเลยนะครับ แล้วมันก็เลิกชอบผมมานานแล้วด้วย จริงๆ ครับ” พี่กฤษรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว ทำเอาพวกเราทุกคนขำกับอาการของพี่กฤษ

          “ตอนนั้นมันงอนผม แล้วผมไม่สนใจมันนี่ล่ะครับ มันกฤษเลยเลิกชอบผมไปเลย ผมไม่เคยง้อมันเลยสักครั้ง เวลามันงอนก็จะเดินหนีแล้วกลับบ้านไปเงียบๆ แบบนี้ล่ะครับ” พี่กฤาอธิบายอย่างรวบรัด คงกลัวว่าเผลอพูดอะไรออกมาอีก เดี๋ยวอาหนึ่งจะพาลเข้าใจผิดไปกันใหญ่

          “ไม่ได้แล้ว อย่างนี้ต้องรีบไปง้อหน่อย ในชีวิตไม่เคยต้องง้อใครมาก่อนด้วยสิ แล้วนี่อาต้องทำยังไงบ้างละ” อาหนึ่งพูดออกมาทำเอาพวกเราเงียบกันไปสักพัก เพราะไม่อยากจะนึกเลยว่าอาหนึ่งจะไม่เคยมีแฟนเลย หรือว่าจีบใครมาก่อนเลยเหรอ ถึงได้ไม่รู้ว่าการง้อแฟนนั้นทำกันอย่างไร

          “ไม่ต้องตกใจครับ ป๊าผมเป็นอย่างนี้ล่ะครับ ปกติมีแต่คนเข้าหาเวลาไม่พอใจใครก็ไล่ไป ไม่เคยง้อใครมาก่อนเลยจริงๆ ครับ มีอะไรแนะนำก็รีบพูดไปเถอะครับ เดี๋ยวพี่ชายแฟนที่กำลังจะเป็นแม่เลี้ยงผมมีปัญหา จะพาลทำเอาคู่ผมมีปัญหาไปด้วย” น้องเจพูดไปตักอาหารทานไปอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร

          “เจบ้า ใครเป็นแฟนเธอกันยะ เรายังไม่ทันตกลงด้วยเลย นี่เพิ่งเจอกันไม่กี่วันเอง” น้องพลอยรีบวางช้อนแล้วตีแขนเจเสียงดัง จนเจ้าตัวต้องเอามืออีกข้างมาลูกแขนเพราะคงเจ็บไม่น้อย

          “คุณอาแค่ไปขอโทษเท่านั้นล่ะคะ พี่ทองเป็นประเภทโกรธง่ายหายเร็ว ขอให้มีคนง้อหน่อยก็ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ ถ้าให้ดีก็พาไปนั่งที่เงียบๆ คุยกันสองคนนะคะ เพราะพี่หนูขี้อาย ถ้าคุณอารีบพากลับมาที่นี่รับรองว่าไม่ได้คุยกันแน่ๆ เพราะพี่ทองจะอายพวกหนู” น้องพลอยพูดถึงนิสัยของพี่ชายให้อาหนึ่งเข้าใจอย่างละเอียด อาหนึ่งพยักหน้าเอ่ยคำขอบใจแล้วรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา คงโทรหาพี่ทองพร้อมเดินออกจากห้องไปตามหา

          “พี่กฤษไม่น่าไปว่าพี่ทองแบบนั้นเลย เห็นไหมว่าทำเอาพี่ทองโกรธจนลุกออกไปแบบนั้น” ผมดุคนรักที่ยังคงทานข้าวได้อย่างสบายอารมณ์

          “อ้าว...พี่ไปทำอะไร พี่แค่อธิบายอาหนึ่งที่เข้าใจผิดว่ากระต่ายมันไม่ได้เลียจานข้าวเท่านั้นเอง มีแต่หมาที่มันจะเลียจานข้าว” พี่กฤษยังคงแก้ตัว แต่ผมรู้ว่าคนรักเข้าใจว่าผมหมายถึงอะไร

          “พี่หยกพอเถอะค่ะ พี่หนูเค้าเป็นแบบนี้ล่ะเดี๋ยวก็หายเอง ปกติเคยว่ากันแรงกว่านี้ด้วยซ้ำไม่เห็นจะเป็นไร เพียงแต่ตอนนี้อารมณ์กำลังอ่อนไหวเท่านั้นล่ะ พวกพี่อย่าทะเลาะกันอีกคู่เลยนะคะเดี๋ยวหนูทานข้าวไม่อร่อย” น้องพลอยรีบห้ามศึก เพราะคงรู้ว่าผมไม่พอใจที่พี่กฤษตอบผมมาแบบนั้น

          “ป๊าผมก็นิสัยเสียครับ เอาแต่ใจจนเคยตัว ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกคนอื่นเลยก็ว่าได้ นี่ให้พี่ทองมาดัดนิสัยเรื่องเอาแต่ใจ แล้วก็ง้อคนอื่นไม่เป็นบ้างคงจะดีขึ้น ไม่ไหวๆ ทำตัวไม่น่ารักเลยป๊าของผม” น้องเจพูดถึงคุณอาหนึ่งเหมือนเป็นลูกตัวเองเสียอย่างนั้น ตลกดีเหมือนกัน

          “นี่ไม่รู้ว่าจะกลับขึ้นมาบนห้องกันอีกไหม แต่ว่าอาหนึ่งเอารถมาอีกคัน สงสัยว่าจะกลับกันเองไปแล้วล่ะ อาหารทั้งหมดนี่หนูขอเหมาเลยแล้วกัน อร่อยขนาดนี้เสียดายแย่” น้องพลอยรีบลงมือทานอาหารที่เหลือตรงหน้า พวกเราจึงทานอาหารกันต่อ และพูดคุยกันเรื่องอื่นอย่างสนุกสนาน

          พอทานอาหารเสร็จน้องพลอยกับผมก็อาสาเก็บกวาดจนเรียบร้อย ส่วนน้องเจก็จัดการล้างกล่องที่ใส่อาหาร และจานชามที่พวกเรานำมาใช้จนสะอาด พี่กฤษนำเก้าอี้ที่ยืมมาออกไปคืนพยาบาลข้างนอกห้อง ไม่นานน้องพลอยกับน้องเจก็ขอตัวลากลับโรงแรม

          “คุณตาคุณยายคะ คุณตาคุณยายหายเร็วๆ แล้วจะแวะมาทานข้าวด้วยอีกนะคะ พวกหนูลากลับก่อนค่ะ” น้องพลอยลาคุณตาคุณยาย ท่านทั้งสองจึงรีบรับไหว้ พลางกล่าวขอบใจที่มาอยู่เป็นเพื่อน น้องพลอยและน้องเจออกจาห้องไปแล้ว ผมกับพี่กฤษจึงมานั่งใกล้ๆ คุณตากับคุณยาย

          “กฤษปอกผลไม้มาให้ครับ ตากับยายกินสักนิดนะครับ เมื่อกี้กินข้าวต้มไปนิดเดียวเอง” พี่กฤษเอาผลไม้ที่อยู่ในกล่องพลาสติกออกมาจากตู้เย็น แบ่งใส่จานแล้วเดินมาป้อนคุณตากับคุณยาย ผมก็ร่วมทานผลไม้ไปด้วย เราดูโทรทัศน์และทานผลไม้กันไปทั้งสี่คน

          “ทานข้าวกันแล้วใช่ไหมคะ ทานยาหลังอาหารด้วยนะคะ อย่างนี้มื้อเย็นจะรับอาหารจากทางโรงพยาบาลด้วยไหมคะ” พอทานผลไม้หมดไม่นาน พยาบาลนำยาหลังอาหารมาให้ทาน พร้อมถามถึงอาหารจากทางโรงพยาบาล

          “ไม่เป็นไรครับ ผมจะนำอาหารมาให้คนป่วยเองครับ” พี่กฤษบอกพยาบาลพร้อมรับยามาป้อนคนป่วยทั้งสอง ผมจึงรีบช่วยรินน้ำไปให้ดื่ม ส่วนพยาบาลก็วัดความดันและอุณหภูมิคนไข้

          “คุณหมอให้ทานอาหารอ่อนๆ ก่อนนะคะ แล้วก็ต้องรสไม่จัดด้วย ส่วนคุณตายังไม่ไข้อยู่ คุณยายก็ความดันลดลงแล้ว ตอนเย็นหนูจะมาเช็ดตัวให้แต่คืนนี้นอนที่นี่สักคืนกันนะคะ พรุ่งนี้คงกลับบ้านได้แล้วค่ะ” คุณพยาบาลสั่งเรื่องอาหารจบก็หันไปบอกคนป่วยทั้งสองคนให้รับทราบ

          “กฤษ...คืนนี้กลับไปนอนที่บ้านก็ได้นะลูก ทองเค้าทิ้งรถไว้ให้ใช้ใช่ไหม อยู่ที่นี่ตากับยายมีพยาบาลคอยดูแลไม่เป็นไรหรอก ตากับยายอยู่ได้ กฤษกับหยกนอนที่นี่จะลำบากเปล่าๆ พรุ่งนี้ค่อยมารับตากับยายแต่เช้าแล้วกันดีไหม” คุณตาเสนอขึ้นมาหลังจากพยาบาลออกจากห้องไปแล้ว

          “ใช่แล้วลูก อย่ามานอนลำบากตรงนี้เลย ที่นอนก็ไม่มีกลับไปนอนบ้านเถอะนะ พรุ่งนี้ยายก็กลับบ้านแล้ว” คุณยายสนับสนุนความคิดของคุณตา ทำให้ผมต้องหันไปมองหน้าพี่กฤษว่าจะเอาอย่างไร

          “ก็ได้ครับ อย่างนั้นเย็นนี้คุณตาคุณยายทานข้าวเสร็จแล้วผมกับหยกค่อยกลับแล้วกันนะครับ” พี่กฤษรับข้อเสนอคุณตา ทำให้ท่านทั้งสองยิ้มออกมาอย่างพอใจ ส่วนผมก็สบายใจว่าอยู่ที่โรงพยาบาลคงไม่น่าเป็นห่วงอะไร เพราะมีคนดูแลอยู่ตลอดเวลาแบบนี้

          “หยก ตามีเรื่องจะขอร้อง มาใกล้ๆ ตาหน่อย” คุรตาเรียกผมหลังจากที่พี่กฤษเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ทำให้ผมสงสัยว่าคุณตาจะขอร้องเรื่องอะไรจากผม ถึงต้องรอให้พี่กฤษเข้าห้องน้ำไปก่อน เหมือนมีความลับที่ไม่อยากจะให้พี่กฤษรู้

[Still_14OC]

เง้อ มาหย่อนไว้แบบนี้ อ่านแล้วนอนไม่หลับนะ เดี๊ยะตีตายเลย

[EunSung87]

คุณตามีความลับอะไรน๊อ
สงสัยเรื่องพี่กฤษ

[NOO~KUNG]

ฮา...พี่กฤษแซวพี่ทอง  อร่อยจนก้มไปเลียจาน...+1 ไปค่ะ

[หมูกระต่าย]

ว๊ากกกกกกกก!!!!!!!! พี่คนเขียนแกล้งอ่า จะฟ้องศาลโลก

[ujen]

คุณตามีความลับอะไรน่าติดตาม

 

[choijiin]

สงสัยวันนี้จะเป็นวันค้างแห่งชาติ
เล่นเอาค้างทุกเรื่องเลยง่าาาาาาาา
 
น้องหยกมาหาคนอ่านไวๆน้า
 

[totoken]

หวู...ใจเย็นๆ นะคร๊าบ ให้คุณตาพักบ้าง เดี๋ยวคืนนี้คุณตามาบอกว่ามีความลับเรื่องอะไรน๊าาา

[moobarpalang]

 

[tookujang]

รออ่านความลับของคุณตาค่ะ

[myd3ar]

หายไปเฉยๆ เลยอ้า

ไม่ยอมๆๆๆ นะ ตัดแบบนี้โกรธ 5555

[Nus@nT@R@]

คุณตาแอบมีความลับอีกแล้ว