หัวข้อ: = Awkward = [ จบ / 28.7.56 / P.35 ]

[mamaUM]

อ่านแล้วเหนื่อย ..  แต่ก็ยังอยากอ่าน ขมุกขมัวๆ ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ   

[fuku]

รอเธอมานานแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา
ได้อ่านเรื่องนี้แล้วววววว T___T

ยิ่งอ่านยิ่งทะแม่งๆ รู้สึกหม่นๆตลอด

[rubymoona]

ดาร์คมาก...
อยากให้จอห์นเปิดประตูพลั๊วออกมาแล้วตะโกนด่า"ทำบ้าอะไรอยู่ตรงนี้?!"
ณ จุดนี้ไม่สนแล้วว่าจอห์นจะชั่วไง แต่อยากให้มีใครอยู่กับไผ่
ปล.แต่จริงๆคนอ่านคิดว่าจอห์นมันมีเหตุผล ที่มันทำคือการกระเทาะเปลือกชัดๆ

[NOoTuNE]

ไผ่คือเด็กจริงในสังคมสมัยนี้


ก็หวังว่า จะมีใครสักคนฉุดไผ่ขึ้นาจากหลุมดำ สอนให้ไผ่ได้รู้ในมุมสว่าง


รอตอนต่อไป 

[CheeTah]

รอๆ เมื่อไรไผ่จะได้อยู่อย่างสงบสักที หรือบางทีมันอาจจะไม่มีวันนั้นสำหรับไผ่แล้ว เกลียดจอห์นจัง

[dezzetoeiiz]

  ... จะมีไหมซักวัน ที่ไผ่จะกลับมายิ้ม หัวเราะเหมือนคนปกติๆ
ใครแกล้งไผ่ !! แกล้งเค้าทำไมวะ ไผ่เคยทำอะไรให้ใครเหรอ แกล้งกันจัง
หวังว่าคนที่มาช่วยไผ่ จะเป็นจอห์นนะ ... เราไม่ถูกชะตาก่ะคิมเลยอ่ะ ... เอ่อ
จริงๆไม่ถูกชะตากับตัวละครทั้งเรื่องนี้เลยอ่ะ ฮึ่ยยย อะไรๆก็ลงที่ไผ่ ไผ่ทำอะไรผิด ! 

[Aimiya]

ชอบมากกกกกกกกกกกกกก
ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆค่ะ >____<
มันช่างดาร์คและมืดมน โฮกกกกกกกกกกกก
อ่านแล้วมันได้อารมณ์สุดๆ
สงสารไผ่ เป็นอะไรที่แบบสุดๆของอารมณ์
รอติดตามนะคะ ><

[Acacha]

วันนี้ อารมณ์มืดมนพอกันเลย ทิวไผ่ ^^
เจ็บปวดดีแท้เนอะ
ขอบคุณสำหรับนิยายฮับ
อย่างน้อยก็ช่วยให้รู้สึกว่ามีคนเข้าใจอารมณดิ่งแบบนี้บ้าง

[่patsaporn]

อ่านแล้ว down ตามไปด้วยเลยค่ะ มืดมนจริง ๆ นายเอกเรื่องนี้ของเรา
แม่เคยสนใจไผ่จริงจังบ้างมั้ยว่าเป็นอะไร นอกจากเรื่องเรียนที่พยายามให้ลูกทำให้ได้ดั่งใจ
คิมเหมือนจะดีนะ แต่ดีป่าวก็ไม่รุ...เฮ้อ...จอห์นก็เอิ่ม...ไร้คำบรรยาย ขู่เข็ญมันเข้าไป
แล้วใครจะมาช่วยไผ่ของเราเนี่ย เป็นห่วง มาต่อเร็ว ๆ นะคะ พลีส~~

ขอบคุณค่ะ
p.s แว้บไปอ่านพี่หมอกต่อ คิดถึงพี่หมอกที่ซู้ด

[pare_140]

อ่านเรื่องนี่แล้วโคตรให้อารมณ์หดหู่อย่างแรงอ่ะ

[KilGharRah]

โลกของไผ่มันช่างมืดมน แต่ก็อยากให้ไผ่สู้ต่อไปนะ

ปล.เกลียดแกโคตรเลยไอ้จอน ==

[misso]

อืม ทิวไผ่...

ชอบเรื่องนี้นะ อยากให้มาต่อเรื่อยๆ สม่ำเสมอ

[Nus@nT@R@]

มืดมน

[milkshake✰]

เห้ยอะไร T T'
ทำไมทำกับไผ่แบบนี้ !!
โอ๊ยเราอยากรู้ว่าไผ่เป็นโรคประจำตัวอะไรอ่ะ
อ่านแล้วค้าง 

[พิรุณสีเงิน]

ใครมาแกล้งน้องไผ่กัน!!!!!!

หนูไผ่เหมือนจะมืดมนไปทุกวัน  เฮ้อออออ

[fox]

ที่จริงแล้วไผ่เป็นอะไรน้าาาาาา??

[นอนกินแรง]

อยากรู้ว่าจะมีคนตามหาทิวไผ่ไหม...

น่าสงสารตลอดเลย

[papa_paolo]

อยากบอกว่ารอเรื่องนี้ไม่น้อยไปกว่าหมอกตี๋เลย กลับมาต่อเร็วนะ จะรอจ้า
รอวันที่ทั้งพระเอกกับนายเอกกระเทาะเปลือกตัวเองออกมาได้สำเร็จ เอาใจช่วย
ห้องมืดยังไงมันต้องมีแสงสว่างรอดเข้ามาบ้าง เอาใจช่วยทิวไผ่ให้เจอแสงสว่างสักที
หวังว่าคิมจะช่วยอะไรได้บ้างไม่มากก็น้อย อยากยกให้เป็นพระเอกด้วยซ้ำแต่ดูเหมือนออร่าพระรองจะเด่นชัดกว่า
อิพระเอกดูเหมือนจะมีปมบางอย่างที่ยังไม่เผยออกมา หวังว่าอิป้าคงไม่คิดผิดนะว่าพ่อหน่ะเห็นอะไรในตัวไผ่ ไม่ช่ายแค่คึก ได้โปรด
แอบหวังว่าจะมีอะไรสักอย่างช่วยแก้ปมในใจแม่ เผื่อว่าแม่จะเข้าใจไผ่ เข้าใจโลกมากกว่านี้ื 

[wdaisuw]

ตัวเองเท่านั้นที่จะออกมาจากความมืดมิดของหัวใจได้
จอห์นอาจจะสอนให้รู้อะไรอีกมาก

[เฉาก๊วย]

อ่านแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้ว พร้อมคิด...'อะไรของมันกันว้า' 

[chisarachi]

น้องไผ่มามะพี่จะฉุดเอง
น่าสงสารน้องมาก
แอบเกลียดคิมเล็กๆ คิดอะไรกับน้องไผ่เค้าอ่ะเปล่าาา
ฮั่นแน่ นายคิม

[bowbeauty]

เหมือนจม อยู่ใต้ทะเล มืดๆ ดำๆ ไม่มีแสงสว่าง อึดอัดโว้ยยยยยยย

แต่ก็ชอบอ่าน เพราะส่งสาร ทิวไผ่" คนเดียวเท่านั้น

[cho_co_late]

เรื่องนี้อ่านแล้วเข้าโหมดดาร์กตลอด

อ่านแล้วอึกอัดแบบ มันมืดมนไปหมด หวังว่าจะมีแสงสว่างเข้ามาหาไผ่เร็วๆนะ 

[owo llยมuมข้u]

น่าเศร้าใจยิ่ง TT

[EoBen]

ใครแกล้ง

คิมนายเป็นคนยังไงกันแน่

จอห์นที่นายทำเนี้ย มันจริงแค่ไหน

มันคือยาอะไร

ทำไมไผ่ถึงเป็นแบบนี้

โอ้ววววววว

เหมือนจะใกล้บ้า

[nutty]

เทามาเลย สรุปว่าโดนแกล้งใช่มิเนี่ย

[tvemmyxq]

เริ่มอ่านเมื่อวานค่ะ อ่านตั้งแต่ตอนหนึ่งถึงตอนล่าสุดเลย

สนุกมากกกก ตอนแรกแบบ จอห์นมันจะหลอกฟันหรือเปล่า พอเฉลย

แบบตกใจสุด อ่านแล้วตื่นเต้นมาก แอบสงสารน้องไผ่ แต่ก็รู้สึกว่า 2 คนนี้เข้ากันดี

แอบอยากให้จอห์นหึงคิมบ้าง อะไรบ้าง อ้ายยยย

มาต่อเร็วๆนะคะ อยากอ่านตอนต่อไป ไม่ไหวแล้ววววววววว ><

[davina]

อ่านแล้วหายใจไม่ออก...

ครอบครัวอาจจะมีผลกระทบต่อตัวไผ่มาก แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าไผ่จะรับมือยังไง
แต่ไผ่เลือกที่จะหายไปกับความว่างเปล่า...ทุกอย่างสำหรับไผ่คือความว่างเปล่า
ทั้งๆที่ไผ่ก็แค่หลอกตัวเองด้วยความคิดนั้น แต่ลึกๆกลับต้องการให้ใครมองเห็นตัวตนของไผ่จริงๆ

จอห์นผลักให้ไผ่อยู่ในกรอบที่มืดหม่น ไม่กล้าเชื่อใจใครอีก ไม่กล้ายื่นมือไปหาแสงสว่างที่ส่องเข้ามา หวังลึกๆว่าสุดท้ายแล้วทั้งจอห์นกับคิมจะหวังดีกลับไผ่จริงๆ

เดาไม่ออกเลยว่าวันที่ไผ่ยิ้มออกมาจากใจจริงๆ จะมาถึงเมื่อไหร่
ถ้าจบแบบดราม่า สุดท้ายแล้วทั้งสามคนกลายเป็นต้องจมปลักอยู่กับความมืดมน
ก็อาร์ตดีค่ะ

[YaoTJi]

อึดอัดดี บางมุมแอบคล้ายตัวเอง

มีแต่คนที่ใส่หน้ากากเข้าหากัน

แต่ชีวิตก็ต้องมีความหวังนะ แม้จะเป็นเพียงแค่แสงเล็กๆจากหิ่งห้อยก็ตาม

สู้ๆไว้ก็แล้วกัน (บอกไผ่ บอกนักเขียน บอกตัวเอง)

อ่านเรื่องนี้แล้วแอบกลั้นหายใจตลอดตอนทุกตอนเลยค่ะ

[beautifuldead]

มืดมน ได้สม่ำเสมอจริงๆ ทิวไผ่ ><