ตอนที่33
http://www.youtube.com/watch?v=gKUaX3dcW8Uผ่านไป 2 อาทิตย์หลังจากที่พี่ตาย
ตอนที่ผมสลบไปผมภาวนาให้เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นแค่ความฝัน
พอตื่นขึ้นมาขอให้พี่จียืนอยู่ข้างๆผมเหมือนทุกครั้ง
สงสัยเสียงของผมจะส่งไปไม่ถึงหูของพระเจ้า ท่านจึงไม่ดลบันดาลให้สิ่งที่ผมขอเป็นจริง
คนอื่นอาจมองผมเป็นคนไม่ดีที่ไม่ไปงานศพของพี่จี
แต่ผมไปไม่ได้จริงๆแค่ยืนอยู่หน้างาน น้ำตาผมก็ไหลไม่หยุด ตัวสั่นจนทำอะไรไม่ได้
คิดถึงแต่พี่จีที่ดูแลผม เป็นห่วงผมจนถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต
ผมจะไม่พูดถึงเรื่องของ แคท นะคับ เพราะผมเกียดผู้หญิงคนนี้มาก
มันแย่งคนรักคนแรกของผมไปยังไม่พอ ยังมาพรากพี่จีไปจากผม
แบบไม่มีวันกลับมาอีก มันคงไม่มีประโยคไหนที่จะมาอธิบายความเลวของผู้หญิงคนนี้ได้
ถ้าใครคิดได้ก็ช่วยด่าแทนผมด้วยนะครับ
ตอนนี้ผมกำลังเดินทางไปหาพี่จี ความจริงเวลาแค่ 2 อาทิตย์มันไม่ได้ช่วยให้ผมเสียใจน้อยลงเลย
กับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ผมคิดถึงพี่จี อยากเจอพี่เขามีหลายเรื่องที่อยากพูด
ไอ้ซิม พี่เลย์ และพวกไอ้หินก็คอยให้กำลังใจผมตลอด
โดยเฉพราะพี่ไปร์ที่คอยเป็นห่วงผมเหมือนกัน
"เซียนถึงแล้ว แน่ใจนะว่าจะไม่ให้พี่เข้าไปด้วย"
"คับ ผมไปเองได้"
ผมค่อยๆเดินไปตามทางเดินจนไปหยุดอยู่ตรงหน้าพี่จี
"พี่จีคับผมเอาดอกไม้มาเยี่ยม สวยไหมคับผมเลือกเองเลยนะ
พี่ใจร้ายจังทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว ใจร้ายที่ทำให้ผมรักแล้วก็จากไป
พี่รู้ไหมคับตั้งแต่พี่ไม่อยู่ผมรู้สึกหว้าเหว่ เหงาเอามากๆ
ไม่มีพี่มาปลุกให้ตื่นตอนเช้า ไม่มีพี่คอยบ่นเรื่องการกินของผม ไม่มีพี่ไปรับ-ส่งที่ ม.
ผมคิดถึงพี่นะคับ แล้วพี่คิดถึงผมไหม
หึ หึ นี้ซินะคับที่เขาว่ากันว่า กว่าจะรู้ว่าสิ่งนั้นสำคัญกับเราแค่ไหน ก็ต่อเมื่อเราเสียสิ่งนั้นไป
พี่บอกให้ผมมีความสุข ผมจะมีความสุขได้ยังไงในเมื่อไม่มีพี่
พี่บอกให้ผมยิ้ม ผมจะยิ้มให้ใครในเมื่อไม่มีพี่
พี่บอกไม่ให้ผมร้องให้ อึก............ผมจะไม่ร้องได้ยังไงในเมื่อพี่ไม่อยู่ข้างๆผมอีกแล้ว
อึก...................มันเป็นความผิดของผมเองที่ไปยุ่งกับพี่ไม่งั้นเรื่องมันคงไม่ออกมาเป็นแบบนี้ฮือ.................."
ผมเอามือทุบป้ายหลุมศพพี่จี
"ฮือ............พี่รู้ไหมว่าผมเสียใจแค่ไหน พี่บอกว่าจะไม่ทำให้ผมเสียใจแล้วนี่อะไร
ฮือ.................คนโกหก คนใจร้าย" แปะ แปะ ซ่า ซ่า
ฮือ......................ฝนตกแต่ผมก็ไม่คิดที่จะลุกออกไปไหนกลับกอดป้ายหลุมศพพี่จีไว้แน่น
"ฮือ......ผมต้องทพยังไง ต้องแลกด้วยอะไรพี่ถึงจะฟื้นฮือ..........
"คนตายไปแล้วไม่สามารถฟื้นขึ้นมาได้หรอก ไม่ว่าเราจะแลกด้วยอะไรก็ตาม"
ผมหันไปมองคนพูดที่ยืนกางร่มให้ผม
"เดียวจะไม่สบายนะคับ"
เขายื่นร่มให้ผมถือ
"ผมคิดว่าซักวันหนึ่งคุณจะสามารถกลับมามีความสุขได้อีกครั้ง
ถึงแม้ว่ามันอาจจะใช้เวลาซักหน่อยแต่ผมคิดว่าคุณต้องทำได้
ถ้านั้นคือความปราถนาของคนที่คุณรัก"
เขายิ้มให้ผมแล้วก็หันหลังเดินจากไป
"พี่จีครับ ผมจะทำได้หรอคับ"
"เซียน"
"พี่ไปร์"
"กลับกันเถอะฝนตกหนักแล้ว เดียวจะไม่สบาย"
"พี่จัคับ ผมไปก่อนนะคับแล้วจะกลับมาเยี่ยมใหม่
ถึงพี่จะปล่อยให้ผมอยู่คนเดียวแต่ผมจะไม่ปล่อยให้พี่ต้องเหงาอยู่คนเดียวหรอกครับ
ผมจะมาเยี่ยมบ่อยๆ
ผมรักพี่นะคับ"
อีกตอนหนึ่งก็จบแล้วคับ แต่ยังไม่รู้นะคับว่าจะได้ลงวันไหนเพราะยังสอบไม่เสร็จ
ตอนนี้แอบมาลงเดียววันจันทร์ก็ไปสอบอีก โครตหเนื่อย(นั่งรถ)
ช่วยเม้นให้ด้วยนะคับ ขอบคุณล่วงหน้านะคับ แล้วเจอกันคับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
