หัวข้อ: [เรื่องสั้น]✖ ✖ มากกว่าพี่แต่ไม่ใช่ลุง ✖ ✖ [UP! แรกพบ+เปิดจอง 20/11/56 p.14]

[river]

แอบสงสารชลแฮะ
โดนป่วนซะ

[buff89]

แค่ชื่อเรื่องก็โดนแล้ว 

[jaja-jj]

555+ น่ารักอะ

ปล. ขึ้นเรื่องนี้กลัวก็แต่จะดองเรื่อง คิน-ไปป์อ่านะ

[beatheart]

รอคอยนะเออ

[inhyung]

อ่านไปก็ลุ้น ใครจะรุกใครจะรับ 5555

[sang som]

อัคคีโคตรกวนทีนอ่ะ

[KanomPhing]

อัคคีแอบชอบลุงข้างบ้านก็ไม่บอกนะเนี้ย

5555

[irksome]

  หนุกอ่ะะะะะะะ
เรื่องนี้น่ารักดี
อัคโคตรกวนส้น 
ลุงชลคงปวดเฮดกับอัคมาก แต่อย่างนี้ก็ดีนะ ชีวิตจะได้มีสีสัน 

ไม่อยากให้แค่ 3 ตอนจบเลยอ่ะ  มันสั้นไป
รอตอนต่อไปๆ

[P.PIM]

อัคกวนตีนวะ
รอต่อไปนะเออ

[Indigo]

Chapter 2


   “ลู๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  ลุง ลุง ลุง!!!!!!!”
   “ห๊ะ  อะไรเล่าเสียงดังแต่เช้า” ผู้ชายสรรพนามลุงเดินเกาหัวที่ฟูไม่เป็นทรงมาเปิดประตูบ้าน  เขากำลังหลับสบายๆแต่อยู่ดีๆก็มีเสียงเอะอะโวยวายหน้าบ้าน  ไม่พอนะมันยังทุบประตูเป็นอ๊อฟชั่นเสริมด้วย  แล้วนี่มันปีนรั้วบ้านเขาเข้ามาเลยเหรอเนี้ย....มารยาทคืออะไรรู้จักมั้ย????


   “โอ๊ย!!!!!ทุบหาพ่อมึงเหรอ  มีคนตายรึไงวะ!!!!!!”
   “ไม่มี” เด็กหนุ่มตอบหน้าตาเฉย “ลุงรู้เรื่องงานเลี้ยงบริษัทเย็นนี้แล้วใช่ป่ะ”


   .....งานอะไรของมันวะ???....


   “อ้าวนั่น  ทำหน้างงเป็นหมาแดกแฟ้บเลยนะลุง  งานเลี้ยงพนักงานไง”


   เขานึกออกแล้ว  ไอ้งานสังสรรค์คลายเครียดสุดขั้วที่บริษัทเขาจัดขึ้นเป็นประจำทุกปีนี่เอง  มันอารมณ์คล้ายๆงานเลี้ยงขอบคุณพนักงานปลายปีนั่นแหละ  ทุกคนในบริษัทก็จะไปปล่อยแก่กันสุดขั้ว  ทั้งโต๊ะจีนทั้งคาราโอเกะตีกันให้รึ่ม!!  นอกจากนี้ยังมีจับหางบัตรแจกเงินแจกทอง  เครื่องใช้ไฟฟ้าอะไรไม่รู้อีกมากมาย  ชลธีทำงานจนลืมวันลืมคืนไปเลย  เขานี่แย่ชะมัด!!!

   “เออ.....นึกออกแล้ว  ทำไมวะ?”
   “เย็นนี้ผมจะไปงานพร้อมลุงนะ”
   “ไปทำไม....มึงอยู่บริษัทกูรึไง”
   “ไม่อยู่ แต่พ่อแม่อยู่อ่ะจบป่ะ” อารมณ์เหมือนมีคนบอกว่า ‘รู้มั้ยพ่อกูเป็นใคร’ “แม่ผมบอกให้มารับลุงไปงานด้วยอ่ะ  ไปๆเหอะน่า  แห้งเหี่ยวอยู่บ้านเลยไม่มีเมียสักทีเนี้ย”
   “ถ้ากูจะหาก็หาได้เว่ย  แต่หน้าตาดีๆอย่างนี้มันต้องเลือกเยอะหน่อย” เขาคงลืมไปแล้วสินะว่าผลของการเรื่องมากมันเป็นอย่างไร....
   “แก่ขนาดนี้แล้วระวังลูกเป็นเอ๋อละกัน”
   “นั่นมันผู้หญิงแก่โว้ย!!!”
   “อ้าวเหรอ...” อัคคีผิวปากกวนประสาทรับอรุณ
   “เออ...หมดธุระแล้วใช่มั้ย  กูไปนอนต่อละ วันหยุดทั้งทีเสือกมีตัวขัดลาภ”
   “นอนเยอะจะโง่นะลุง  ออกไปเดินเล่นกับผมดีกว่า”
   “เดินกับมึง  กูเดินกับหมาข้างทางดีกว่าอัค เพราะยังไงหมามันคงไม่กัดเจ็บเท่ามึง”
   “ฮ่าๆๆๆๆ ลุงกัดเจ็บกว่าผมอีก”

   กลายเป็นว่าชายต่างวัยสองคนยืนเถียงกันอยู่หน้าประตูร่วมครึ่งชั่วโมงได้ถึงได้แยกย้ายกันไปบ้านใครบ้านมัน  ชลคิดว่ามันเป็นเช้าที่เปิดตัวได้เลวร้ายมาก แต่อัคกลับคิดว่าวันนี้ช่างสดใสรื่นเริงซะจริง....

   เย็นวันนั้นชลธีใส่สูทผูกไทด์แต่งตัวให้หล่อเนี๊ยบที่สุด เพราะงานนี้เป็นงานใหญ่ช่วงเปิดพิธีจะมีบอสรุ่นเดอะๆทั้งหลายมาร่วม  ซึ่งมันส่งผลต่อภาพลักษณ์พนักงานเป็นอย่างมาก แต่พวกตำแหน่งสูงๆก็จะอยู่ในงานแค่แป๊บเดียว  จากนั้นเขาจึงจะไปเมาสุดขั้วกับเพื่อนร่วมแผนก  ชายหนุ่มแลบลิ้นเลียริมฝีปากเบาๆเมื่อคิดถึงรสของแอลกอฮอล์ที่ไม่ได้แตะมานาน เพราะแค่ทำงานเขาก็ไม่มีเวลาจะไปเที่ยวที่ไหนแล้ว....

   อัคคีเดินออกมาจากรั้วบ้าน  เขาอยู่ในชุดเสื้อยืดสกรีนคำหยาบคายกับกางเกงขาสามส่วนพร้อมด้วยรองเท้าผ้าใบ  ชลธีขมวดคิ้วด้วยความงงงวยว่าไอ้เด็กข้างบ้านจะใส่ชุดนี้ไปออกงานจริงๆเหรอ??....  เห็นแล้วสงสารคุณนายจริงๆ

   จู่ๆเด็กหนุ่มก็เดินมาปัดอะไรบางอย่างบริเวณบ่าเสื้อสูทสีดำของชลจนเขาต้องก้มลงมองตาม

   “ไม่มีอะไรหรอก.....ผมลุงร่วงน่ะ แก่แล้วก็เงี้ย”

   ชลกำหมัดแน่นและพร้อมจะปล่อยใส่หน้าไอ้เด็กกวนประสาทนี่ทันที แต่อัคคีไหวตัวทันทำทีเป็นเอารถออกจากรั้วบ้านซะก่อน  เลยรอดตัวได้อย่างหวุดหวิด  รถปอร์เช่สีดำคันเงาวับจอดเทียบหน้าบ้านเรียกให้ชายหนุ่มขึ้นไปนั่งด้านข้างคนขับ

   .....แม่ง....รถหรูชิบหาย....


   ชลธีพึมพำในใจเมื่อแอบลอบมองสำรวจรถทั้งคัน  เบาหนังเงาวับเป็นตัวบ่งบอกได้อย่างดีว่าเด็กหนุ่มข้างๆดูแลรถดีขนาดไหน  อย่างว่าแหละเด็กวิศวะก็คงรักพวกเครื่องกลอะไรแบบนี้อยู่แล้ว... 

อัคคีมองภาพชายวัยกลางคนที่ทำการสำรวจรถเขาอยู่อย่างขำๆ  ก่อนจะแกล้งบีบแตรจนคนด้านข้างสะดุ้งสุดตัว

   “โอ๊ะ....โทษที  มือไปโดนใส่น่ะ” สัตว์เซลล์เดียวยังรู้ว่าโกหก แล้วสัตว์หลายเซลล์อย่างชลจะไม่รู้เลยเหรอ??

   เขาเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันในใจเพราะไม่อยากมีปัญหากับเด็ก  อยู่กับอัคทีไรความสุขุมมาดเท่ของเขาหายไปทุกที  เหลือแต่ตาลุงแก่ๆชี้โวยวาย  จะให้คนอื่นมาเห็นเขาแบบนี้ไม่ได้  อายลูกน้องตายเลย!!!!

   แอร์เย็นๆในรถเป่าเสียจนคนแก่กว่ารู้สึกง่วงนอน  เมื่อเห็นว่าระยะทางจากตรงนี้ไปถึงบริษัทยังอีกไกล  แถมรถยังติดซะจนเห็นแล้วอารมณ์เสีย  ชลธีจึงค่อยๆเอนตัวนอนราบไปกับเบาะแล้วค่อยๆปิดเปลือกตาอันหนักอึ้งลง....

   อัคคีมองภาพตรงหน้าแล้วแอบยิ้มในใจ  ชลธีหลับไปแบบนี้ก็เข้าทางเขาพอดีน่ะสิ  ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็หักเลี้ยวรถเข้าไปอีกเลนเตรียมทะยานสู่เส้นทางที่ไม่ได้มุ่งหน้าไปที่บริษัท.......


   ขอโทษนะลุง....ลุงพลาดเองนะ.....



....................................................................
..................................................
.............................
..........



   “ไม่!!! กูไม่เข้าไปเด็ดขาด!!!!”
   “เหอะน่าลุงไม่ได้พามาอาบอบนวดซะหน่อย  นี่อุตส่าห์พามาปล่อยแก่เลยนะ”
   “ปล่อยแก่เหี้ยไร  ไม่เอา!!! ถ้ามึงไม่ไปส่งกู กูโบกแท็กซี่ไปบริษัทเองก็ได้” ว่าแล้วชลธีก็ลุกพรวดเตรียมจะเดินหนี แต่ถูกอัคคีวิ่งมาดึงแขนไว้แล้วฉุดกระชากเข้าไปในร้าน

   อัคคีพาเขามาที่ผับแห่งหนึ่งที่ดูอับทึบและเปิดเพลงเสียงดังหลายเดซิเบลกระหึ่มอยู่ภายในอาคาร  ชวนให้เขาคิดไปถึงเหตุการณ์ซานติก้า  ชลธีสาบานกับตัวเองว่าเขาจะไม่เอาเท้าไปเหยียบสถานที่อันตรายแบบนั้นเด็ดขาด  สมัยหนุ่มๆเขาเที่ยวบ่อยก็จริง แต่นี่เขาอายุเป็นรุ่นน้าไอ้เด็กที่ดิ้นกันไตแทบหลุดพวกนี้เชียวนะ...  แค่มายืนข้างหน้านี่ก็อายแทบแย่แล้ว  เด็กมันจะพาลนึกว่ามาเป็นคนโบกรถให้มันหรือเปล่า?

   เขามองตามเด็กสาวที่คาดว่ายื่นบัตรประชาชนปลอมให้ยามตรวจพอเป็นพิธีแล้วถอนหายใจอย่างเอือมระอากับแรงดึงหนักๆที่แขนที่ไม่สนใจว่าเขาจะปัดมันออกไปกี่ครั้ง  อัคคียื่นบัตรประชาชนให้พนักงานเสื้อสีเขียว

   “ของลุงข้างหลังนี่คงไม่ต้องตรวจนะ  เห็นหน้าก็คงรู้ละ”
   “ไอ้อัค!!!!!”
   “อย่าบ่นน่าลุง  ผมพามาสนุกลุงก็ต้องสนุกสิ” ได้ยินแล้วชลถึงกับขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
   “กูไม่สนุกกับมึงนะโว้ยไอ้เด็กเวร กูจะไปงานบริษัทไม่ได้มาเที่ยวกับเด็กใจแตก”

   อัคคีไม่ใส่ใจเสียงนกเสียงกาเหล่านั้น  เขายืดคอชะเง้อมองหาเป้าหมายพอเห็นคนส่งสัญญาณโบกไม้โบกมือให้เขาก็ออกแรงลากคนแก่กว่าไปที่โต๊ะที่ได้นัดหมายไว้  เพื่อนสี่ชีวิตบนโต๊ะกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กำลังเล่นหูเล่นตากับสาวๆโต๊ะข้างๆ  โดยเธอเองก็ไม่ลืมจะหันมาส่งสายตาวิบๆวับๆให้คนมาใหม่ด้วย....

   “เฮ้ย!!!!มาช้าว่ะอัค  พวกกูเกือบกลับไม่รอแล้ว”
   “กลับไปพร้อมอะไรล่ะหือ?” อัคคีเลิกคิ้วเป็นเชิงล้อเลียน แต่เพื่อนเขากลับหัวเราะขำๆ
   “เฮ้ย...นั่งดิวะอัค  ยืนแล้วมันเด่นกว่าพวกกู....ละ....” เด็กหนุ่มคนนั้นขมวดคิ้ว “พาใครมาด้วยวะ”
   คนถูกถามยิ้ม “ลุงแถวบ้านน่ะ”

   เท่านั้นแหละชลธีที่ยืนอยู่ด้านหลังสัมผัสได้ถึงสายตาของเด็กรุ่นหลานทั้งโต๊ะที่ทิ่มแทงทะลุเขาจนพรุนไปทั้งตัว  พวกมันจ้องเขาตาไม่กะพริบจนรู้สึกประหม่าไปขณะหนึ่ง แต่พอตั้งตัวได้เขาก็เก๊กขรึมใส่ทันที

   “อ๊อ....” เพื่อนคนนึงของอัคคีเอ่ยขึ้น “ที่เล่าให้ฟังใช่มั้ย?”


   มันไปเล่าอะไรให้เพื่อนมันฟัง....

   ชลหันควับไปคาดโทษ แต่นักโทษของเขาดันยักไหล่ไม่ยี่หระ  แถมยังดึงเขาลงไปนั่งบนเก้าอี้บุนวมข้างๆด้วย  คนแก่ทำท่าจะโวยวายแต่พอนึกขึ้นได้ว่าเขาจะเสียฟอร์มต่อหน้าไอ้เด็กๆพวกนี้ไม่ได้...เขาเลยตัดสินใจนั่งเฉยๆแทน

   “ทุกคนนี่ลุงชล”
   “หวัดดีคร้าบบบบบบบบบบบบ” บรรดาลิงทโมนยกมือไหว้ชลกันถ้วนหน้าจนเขารู้สึกว่าตัวเองจะตายในวันพรุ่งนี้เป็นแน่แท้
   “ไอ้อัค....มึงก็พูดเกินไป  เรียกพี่ชลก็พอแล้ว พี่เขาไม่ได้แก่ขนาดนั้นซะหน่อย” ชลธีหันไปยิ้มกว้างให้เด็กหนุ่มผู้เสนอความคิดอันบรรเจิดนี้  เห็นมั้ยล่ะ....เขายังไม่แก่ขนาดนั้นซะหน่อย!!!!

   อัคคีเลิกคิ้วแล้วคว้าแก้วเหล้าที่เด็กเสิร์ฟเพิ่งชงเสร็จใหม่ๆมาจิบเหมือนจะบอกว่า ‘จะเรียกอะไรก็เรื่องของมึง แต่กูจะเรียกลุง’

   แสงหลากสเปคตรัมถูกส่องไปทั่วทิศทางเป็นสัญญาณว่าราตรีนี้คงไม่จบลงง่ายๆแน่ๆ  ผับแห่งนี้ถูกแบ่งออกเป็นโซนนั่งดื่มและฟลอร์ให้วาดลวดลาย  พวกเขานั่งอยู่บริเวณลานชั้นแรกซึ่งไม่อับสายตานัก  หากขึ้นไปชั้นสองคาดว่าอาจจะได้เห็นหนังสดจะๆคาตาก็เป็นได้  เครื่องปรับอากาศในร้านทำงานได้ดีเยี่ยมเสียจนชลธีชักรู้สึกหนาวๆแต่โชคดีที่ได้แอลกอฮอล์ทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นมาหน่อย  เสียงเพลงดังๆในร้านทำเอาเครื่องหนังสั่นตุบๆเป็นจังหวะตามไปด้วย

   สมัยหนุ่มๆชลธีก็เป็นนักเที่ยวตัวยงเลยล่ะ  ไปทีนึงสาวๆตามติดเขาเป็นขบวน แม้แต่ตอนนี้ที่เขาอายุขึ้นเลขสามไปแล้วเด็กสาวโต๊ะข้างๆยังส่งสายตามาให้เขาด้วยซ้ำไป....  คิดว่าเขาเป็นเสี่ยหรือไงนะ?  จะเอาตังที่ไหนไปเลี้ยงเด็กวะ?

   เสียงหัวเราะจากโต๊ะเขาดังไม่หยุด  เพื่อนของอัคคีเป็นเด็กคุยสนุกกันทุกคน  จากทางซ้ายมือคือนัท  กร  บาส และค่า  ทุกคนเป็นเด็กคณะวิศวะจากมหาวิทยาลัยเดียวกับอัค และแน่นอนว่าชั้นปีเดียวกันด้วย  ชลไม่แปลกใจเลยที่คณะนี้แต่ละคนดูแบดบอยทั้งนั้น  เว้นแต่กรที่ดูเป็นเด็กเรียนกว่าชาวบ้าน และค่าที่ดูเป็นเด็กไฮเปอร์สุดๆ


   “แล้วตอนนั้นพี่ชลทำไงอ่ะ” เด็กหนุ่มที่ชื่อกรนั่งท้าวคางสัมภาษณ์เขาเหมือนจะสอบเข้าทำงาน “เข้าทำงานสายแต่วันแรกไม่โดนเชือดเหรอพี่”
   “เฮ้ยๆ!!!  พูดแล้วอย่าเอ็ดไปนะ...นี่ความลับสุดยอด” ชลก้มหน้ากระซิบเหมือนบอกรหัสลับ “พี่แกล้งให้รถเฉี่ยวว่ะ  แล้วไปนอนโรงบาลเอาใบรับรองแพทย์”
   “โหยยยยยยยยยยยยยยยยยย....โคตรทุ่มอ่ะพี่!!!!” ไอ้น้องนัทตาวาวกับวิธีการของเขา
   “ไม่ได้เจ็บขนาดนั้นหรอกเว่ย  พี่ก็แกล้งๆสำออยกับหมอนิดหน่อย”
   “พี่แม่งร้ายว่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ”

   “ไปอ่อยหมอเหรอลุง” ชลหันควับไปฆ่าคนพูดด้วยสายตา  อัคคีที่นอนเอ็นอยู่ที่เบาะยักคิ้วตอบเขากวนๆ  อา...เท้าเขาเริ่มกระตุกแล้วแฮะ....สงสัยที่ว่าคนแก่ชอบเส้นกระตุกนี่ถ้าจะจริง....
   “จริงเหรอ....หมอสวยมั้ยพี่ชล” ค่าว่าพลางเขย่าขาคนข้างๆจนชลชักกลัวเด็กนี่ขึ้นมา “โรงบาลไหนอ่ะค่าไปตามจีบเลย  จะเอามารักษาแผลใจ”
   “เออ ค่า....” ชลสูดหายใจ “หมอเป็นผู้ชายว่ะ”

   ............เงียบ..........


   “กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก....  พี่ชลเล่นไอ้ค่าเข้าแล้วว่ะ  เอาชนๆๆให้พี่ชลหน่อย” ว่าแล้วเสียงแก้วกระทบกันก็ดังเคร้งๆ  ชลธีก็งงๆแต่ก็ชนๆแก้วกับเด็กมันไป
   “นี่ๆพี่ชลรู้ป่ะ  ไอ้ค่ามันเพิ่งอกหักจากผู้ชายมา  โคตรฮาอ่ะ” บาสเริ่มอยู่ไม่สุข  ขายเพื่อนตัวเองทันที
   “ไอ้บาสอย่ามามั่ว  กูไม่ได้อกหักแต่กูยอมถอยให้ลูกพี่ต่างหาก”
   “อะไรๆ  ค่าเป็นเก้งเหรอวะ” ชลหลุดปากถามด้วยความสงสัย....
   ค่าฉีกยิ้มอย่างภูมิใจ “ค่าเป็นนกครับ” ทุกคนทำหน้าแบบ ‘นกอะไรของมึง?’


“พี่เบิร์ดรักทุกคน ฮิ้วววววววววววววววววววว” ว่าพลางทำมือเป็นสัญลักษณ์ไอเลิฟยูโปรยรอบวง

   ชลอ้าปากค้างที่เด็กนี่มันรับส่งมุกเองหน้าตาเฉยจนโดนเพื่อนเขกหัวกันรอบวง  พอถึงคิวอัคก็เล่นเขกซะแรงกว่าชาวบ้านจนค่าเงยหน้าขึ้นมาแช่ง

   “ระวังนะไอ้อัค  กรรมจะตามสนองมึง”
   “อะไรของมึงวะ” อัคคีเลิกคิ้ว
   “มึงจะโดนผู้ชายหักอกแบบกูนี่แหละ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

   คราวนี้เพื่อนทั้งโต๊ะหันไปหัวเราะเยาะอัคคีแทนจนชลธีตามมุกไม่ทัน....  ไอ้เด็กพวกนี้มันหักหลังเพื่อนกันหน้าตาเฉยเลยแฮะ  นั่งไปสักพักสมองของเขาก็ประมวลผลด้วยแรมต่ำๆ.....อัคคี....จะอกหัก....จากผู้ชาย??  .....ผู้ชายเนี้ยนะ??



   “อัค...มึงไปชอบผู้ชายที่ไหนเข้าวะ”

   คำถามของชลทำเอามือที่กำลังจะยกแก้วเข้าปากถึงกับชะงักไป  อัคคีสำลักเหล้าจนไอแค่กๆออกมา  แต่เพื่อนร่วมวงเหล้าดันระเบิดเสียงหัวเราะกันโดยมิได้นัดหมายไว้  ตอนนี้ชลธีกลายเป็นคนแก่ที่โง่ที่สุดในวงเหล้าไปแล้ว

   “พอเลยลุง  ไม่ต้องทำหน้าอยากสอดรู้สอดเห็นขนาดนั้น” ใบหน้าของชายหนุ่มขึ้นสีนิดๆไม่รู้ว่าเพราะแอลกอฮอล์หรือเพราะความเขินอายกันแน่  แต่แน่นอนว่าอัคเปิดช่องให้เล่นงานขนาดนี้มีหรือเขาจะปล่อยไปง่ายๆ
   “อะไรว้า....ชอบผู้ชายก็ไม่บอก  พ่อแม่รู้รึยังเนี้ย?” ชลธีอยากจะหัวเราะให้ฟันร่วง!!!!  นานๆเขาจะได้ต้อนเด็กเวรนี่ได้จนมุมขนาดนี้
   “เสือกน่าลุง”
   “บอกคุณนายเขาซะดีมั้ยน๊า  ฮ่าๆๆๆ”
   อัคคีมองหน้าชลธีตอบด้วยสำหน้าเรียบเฉย แม้ว่าใบหูจะแดงอยู่ก็ตาม “เอาตัวเองให้รอดเหอะลุง  แก่ขนาดนี้แล้วยังหาเมียไม่ได้เนี้ย”

[Indigo]

   เหมือนถูกฟ้าผ่ากลางหัว  ชลรู้สึกว่าเครื่องยนต์เขารวนจนตอบโต้ไม่ถูก จะด่าก็เหมือนเข้าตัวเองยังไงชอบกล  ไปๆมาๆไอ้เด็กในกลุ่มก็เบี่ยงประเด็นไปเรื่องอาจารย์ในมหาลัยเสียแล้ว  ชลเลยได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้เคลียร์บัญชีคราวหน้า

   เพราะเด็กพวกนี้คุยสนุกจนชลธีลืมจุดประสงค์ที่จะไปงานเลี้ยงบริษัทไปเสียสนิท  รู้ตัวอีกทีก็นั่งดื่มล่อไปถึง2-3ชั่วโมงแล้ว  ตัวเขาน่ะไม่เมาหรอกเพราะเชี่ยวชาญด้านการดื่มพอตัว แต่ไอ้เด็กพวกนี้บางคนก็เริ่มกรึ่มๆกันแล้ว  ตามหลักสูตรการดื่ม ถ้าเมาแล้วสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปน่ะเหรอ....


   “ปายยยยยยเต้นนนนนนนกานนนนนนนนนนนนน” กรที่ดูเมาหนักกว่าชาวบ้านลุกแล้วจ้ำพรวดๆไปรอที่ฟลอร์แบบไม่มีการรีรออะไรเพื่อนทั้งนั้น
   “เย้!!!!!” เด็กที่เหลือยกกำปั้นแล้วตะโกนคล้ายหมู่ทหารถูกสั่งการก่อนจะกรูกันเข้าไปยึดพื้นที่บนลานเต้นกันแบบไม่มีเกรงใจชาวบ้าน  ชลรู้สึกถึงแรงกระตุกที่แขนเสื้อเชิ้ตสุดเนี๊ยบเตรียมออกงานของเขา

   “ลุงงงงงง  ไปเต้นกันนนนนนนนน”
   “ไม่เอา!!!!!!” เขาชักจะไม่เข้าใจว่าอัคมันจะมาวุ่นวายอะไรกับชีวิตเขานักหนา และที่น่าตกใจคือแรงคนเมามันเยอะมาก  ขนาดนักกีฬาเก่าอย่างเขายังถูกถูลู่ถูกังลากมารวมฝูงเลย

   ชลธีมองเด็กรุ่นหลานที่กำลังยักย้ายส่ายสะโพกวาดลวดลายกันเต็มฟลอร์แล้วกลืนน้ำลายเอื๊อก....จะให้เต้นเหรอ??  เต้นอะไรล่ะ???  ชีวิตพนักงานเงินเดือนไม่ได้ไปฝึกเต้นบ่อยๆนะ  แล้วสเต๊ปเทพสมัยเรียนของเขาก็ไม่รู้ว่างัดออกมาใช้จะโดนหาว่าล้าสมัยมั้ย.....  เขายืนงงๆฟังเสียงเพลงที่เปิดสนั่น...


http://www.youtube.com/v/qrn-QfWhyCM?version=3&hl=th_TH&rel=0


เมื่อไรที่ได้พบเธอ เมื่อไรที่ฉันได้เจอ หัวใจมันบอกเสมอนี่เลยที่ต้องการ
ก็อยากเจอทุกๆวัน ก็อยากจะส่งยิ้มให้กัน ฉันเก็บเอาไปฝันพี่สาวที่แสนดี

   “พี่ชลยืนเฉยๆทำไม  มาแด๊นนนนนนนนซ์กันนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!” เด็กคณะเครื่องกลมารุมเขย่าตัวให้เขาเต้นก่อนจะตะโกนแหกปากร้องเพลง


อายุสิบหก สิบแปดก็หงุงหงิ๋งไป ยี่สิบเป็นเพื่อนกันดีไหม มีแต่เธอพี่สาวที่สุดของหัวใจ

   แล้วทุกคนรอบตัวเขาก็กระโดด.....

เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแจ๋ว แจ๋วซะจนน่าจีบ
ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย
เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแหว๋ว แล้วจะไปรักใคร
เลื่อนขั้นหน่อยได้มั้ย ไม่อยากเป็นแค่น้องชาย

   แรงเด็กบนฟลอร์ผลักชลจนเขาเซไปใกล้เด็กหนุ่มที่ตัวสูงที่สุดในกลุ่ม  อัคคีฉีกยิ้มกว้างให้เขาก่อนจะจับไม้จับมือเขาให้เต้นด้วย ทำเอาใจเขากระตุกขึ้นมา.....

จะเด็กกว่าสักเท่าไร ไม่ต่างกันเรื่องของใจ เธอก็ยังสดใสกว่าใครตั้งมากมาย
ก็อยากเจอทุกๆวัน ก็อยากจะส่งยิ้มให้กัน ฉันเก็บเอาไปฝันพี่สาวที่แสนดี

   “เห็นท่าแล้วอย่าบอกให้กูหยุดแล้วกั๊น” ชลธีเริ่มงัดเอาสเต๊ปสมัยเรียนของเขาออกมา  อัคคีมองตามแล้วหัวเราะลั่น  เขาจ้องเข้าไปในนัยน์ตาคนตรงหน้าก่อนจะเริ่มแหกปากร้องเพลง

อายุสิบหก สิบแปดก็หงุงหงิ๋งไป ยี่สิบเป็นเพื่อนกันดีไหม มีแต่เธอพี่สาวที่สุดของหัวใจ

   ชลกำลังเต้นท่ายักไหล่แล้วเหวี่ยงแขนไปข้างหน้าทีละข้างตามจังหวะเพลง  เขารู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูกยามถูกเด็กข้างบ้านจ้องหน้าแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์  ริมฝีปากบางของเด็กหนุ่มขยับไปตามเพลง....

เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแจ๋ว แจ๋วซะจนน่าจีบ
ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย
เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแหว๋ว แล้วจะไปรักใคร
เลื่อนขั้นหน่อยได้มั้ย ไม่อยากเป็นแค่น้องชาย

   อัคคีกระโดดสูงๆไปตามฝูงชนแล้วชี้นิ้วทั้งสองข้างไปที่ชลธีเขาส่งสายตาวิบวับแล้วตะโกนลั่น

ยังไงๆพี่สาวคนสวยก็ยังแจ๋ว แจ๋วซะจนน่าจีบ
ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย

เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแหว๋ว แล้วจะไปรักใคร
เลื่อนขั้นหน่อยได้มั้ย ไม่อยากเป็นแค่น้องชาย......แล้วววววววววววววววววว

   ไม่รู้เพราะแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดหรือเปล่าที่ทำให้ชลระเบิดเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี  เขาไม่ได้ปลดปล่อยความรู้สึกแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ?  ชายหนุ่มตัดสินใจว่าคืนนี้เขาจะเต้นให้กระดุมเสื้อหลุดไปเลย.....


……………………………………………………..
……………………………………
………………………..
…………



   อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก....

   เสียงของเหลวกระทบพื้นซีเมนต์ดังมาเป็นช่วงๆ  พร้อมด้วยกลิ่นที่ตามมาครบสูตร  ชลนั่งมองภาพเด็กกรที่เมามากกว่าชาวบ้าน  เขาก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอกที่จะอ้วกออกมาขนาดนี้

   “โอ๋ๆๆ...ขวัญเอ๊ยขวัญมา  ขวัญเอยมาสู่องค์เอย” ค่าที่ยืนลูบหลังเพื่อนร้องเพลงอะไรบางอย่างที่ชลเหมือนจะคุ้นแต่ก็ไม่คุ้น...
   “ไอ้ค่าเดี๋ยวผีก็เข้าไอ้กรพอดีหรอกไอ้ห่า” บาสว่าพลางเดินไปรับหน้าที่ลูบหลังเพื่อนแทนไอ้ค่าที่ตอนนี้ออกมารำวงแทนแล้ว  ชลธีค้นพบแล้วว่าสเต๊ปไอ้เด็กนี่มันไม่ธรรมดาจริงๆ....

   “บาส!!! มึงเอาศพไอ้กรกลับละกัน  พวกกูขับรถพอไหวอยู่แยกย้ายกันละกัน  วันจันทร์เจอกันนะมึง” นัทออกความคิด  ทำให้ชลต้องเดินไปยืนรอที่รถ  สักพักอัคก็ตามมาสมทบเขา  ทั้งคู่ไม่ได้เมาอะไรกันมากมาย แต่ถึงอย่างนั้นชลก็ไม่ไว้ใจ

   “เอากุญแจมา เดี๋ยวกูขับเอง”
   “ไม่เอา!!! ผมไม่เมาน่าลุง  ขึ้นรถมาอย่าเรื่องมาก”

   ชลธีชักอยากสาปแช่งให้ปอร์เช่คันงามมันเป็นรอยขึ้นมาจริงๆซะแล้ว  เขาเกือบเผลอตัวกระแทกปิดประตูไปแล้ว  ยังโชคดีที่พอมีสติคำนวณว่าเงินค่าซ่อมรถมันช่างต่างกับเงินเดือนเขาเหลือเกิน  อัคทิ้งตัวลงนั่งข้างๆก่อนจะเริ่มขับเคลื่อนยานยนต์ไปบนถนนสายใหญ่

   ความเงียบทิ้งตัวลงบนรถคันหรู  แม้ขามาเขาจะไม่ได้พูดอะไรกันก็ตามเพราะชลหลับ แต่คราวนี้มันต่างกันออกไป  มันเงียบเพราะคนบนรถกำลังจมอยู่กับความคิดตัวเองทั้งคู่

   สมองที่เริ่มสร่างเมาของชลธีกำลังคิดไปถึงสายตาวิบวับที่อัคคีมองเขา  แถมยังชี้นิ้วมาอย่างกับจะส่งเพลงนี้ให้เขาอย่างนั้นแหละ..  คิดมาถึงตรงนี้หัวใจเขาก็กระตุกวูบ...  แถมยังรู้สึกร้อนๆหนาวๆที่หน้าอีกต่างหาก  ชลรีบสะบัดหัวไล่ความคิดโง่ๆนั่นออกไป

   “เอ้า เอ้า....สะบัดแรง...ผมหมด หัวล้านนะลุง”

   โอเค....เขาคงคิดไปเองว่าเด็กเวรนี่จะส่งเพลงนี้ให้เขา.....


   “ปากอย่างนี้เดี๋ยวก็ได้ฟันร่วงก่อนแก่หรอก” ชลบ่นพึมพำก่อนจะท้าวคางมองบรรยากาศข้างนอกเพื่อความจรรโลงใจมากกว่ามองหน้าหล่อๆของอัคคี
   “ลูงงงงงงงงงงงง” เด็กหนุ่มลากเสียง “งอนเหรอ”
   “งอนบ้าอะไรเล่า!!!  แล้วก็เรียกกูว่าพี่เหมือนเพื่อนมึงไม่ได้รึไงวะ” แน่ล่ะ...ชลธีแสลงใจทุกครั้งที่ได้ยินสรรพนามรุ่นเดอะนี้
   “ไม่อาวววววววววววว” อัคคีผิวปาก
   “น้อยๆหน่อยไอ้อัค   อย่างน้อยก็เริ่มจากน้าจากอาก่อนก็ได้เว่ย  ยังไงกูก็เด็กกว่าพ่อแม่มึงอยู่ดีนะ”
   “เรียกลุงแหละ น่ารักดี”

   ชลธีกำลังคิดว่ารสนิยมไอ้เด็กข้างๆนี่ต้องมีปัญหาแน่ๆ   ตั้งแต่เรื่องที่มันชอบผู้ชายแล้วนะ....เออใช่  เขาลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไงกันนะ!!!

   “เดี๋ยวก็ฟ้องคุณนายซะหรอกว่าลูกชายสุดที่รักเป็นเก้ง”

   ลมหายใจอัคคีกระตุกที่ได้ยินประโยคนั้น  รอยยิ้มกวนๆหายไปจากริมฝีปากนั้น  ก่อนที่คิ้วหนาๆอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาจะเริ่มผูกเข้าหากัน  ชายหนุ่มนิ่งไปแล้วหักพวงมาลัยเข้าไปในปากทางเข้าหมู่บ้านช้าๆ...

   “นั่น...เงียบเลยนะมึง” ชายวัยกลางคนบนเบาะตุ๊กตาหน้ารถยังล้อเลียนเขาไม่เลิก  อัคคีสูดลมหายใจเข้าลึกๆอย่างอดกลั้น  พอมีแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดอารมณ์อะไรมันก็ระงับยากแล้วล่ะ

   เขาขับรถเหวี่ยงจนมาจอดเทียบหน้าบ้านตัวเอง  เป็นบ้านชั้นเดียวแต่พื้นที่ค่อนข้างกว้างขวาง  มีพื้นที่หน้าบ้านพอให้ปลูกสวนนิดหน่อย  ล้อมด้วยรั้วเหล็กสีขาวเป็นตัวแบ่งอาณาเขต ซึ่งแน่นอนว่าในซอยนี้มีแค่เขากับชลธีเท่านั้นที่อาศัยอยู่

   กลิ่นแอลกอฮอล์อวลในลมหายใจของเขา  ข้างในใจของอัคคีกำลังต่อสู้กันเองอยู่  ระหว่างความยับยั้งชั่งใจกับความต้องการลึกๆภายในใจ  เขานอนเอนไปกับเบาะหนังเงาวับพลางสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบความคิดด้านร้ายที่กำลังตีตื้นเข้ามา

   ชลธีขมวดคิ้วสงสัยกับท่าทีของคู่กัดที่ดูจะเงียบผิดปกติ  เขาชะโงกมามองคู่กรณีที่เบาะรถอีกฝั่งหนึ่ง

   “เป็นอะไรวะ  เงียบเป็นหมาหงอยเลยนะ กลัวโดนแฉรึไง”
   “เงียบไปเลย  ลุงลงรถไปเลยไป”
   “ไม่ลงเว่ย  อยากดูหน้าเด็กผิดเพศหน่อย  ไหนดูหน่อยสิ” ชลธียิ้มเผล่ที่ได้เอาคืน  นานๆจะมีโอกาสแบบนี้เขาคงไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก แต่เขาคงลืมสังเกตอารมณ์ของคู่แข่งไปเสียหน่อย...
   “ลุง...อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ” อัคคีกระซิบลอดไรฟัน  เพราะตอนนี้ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันเพียงฝ่ามือ  ใกล้เสียจนไม่สามารถแยกลมหายใจว่าเป็นของใครได้.... แต่ดูเหมือนชลธีก็ยังไม่รู้ตัวนัก
   “แล้วตกลงมึงไปชอบผู้ชายที่ไหนวะ....อะ.....”

   เสียงท้ายประโยคถูกกลืนเข้าไปในลำคอ  ชลธีเบิกตากว้างเมื่อรู้ตัวว่าถูกเด็กตรงหน้าประกบริมฝีปากลงมาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว  แถมยังฉวยโอกาสส่งลิ้นร้อนๆนั่นเข้ามากวาดต้อนเขาถึงในโพรงปาก

   “อื้อออออออออออออ...” ชลส่งเสียงครางอือในลำคอก่อนจะออกจะผลัก แต่ไม่เป็นผลนักเมื่ออัคใช้มือช้อนศีรษะเขาไว้แถมยังกดเข้ามาให้จูบได้ลึกซึ้งกว่าเดิมเสียอีก  ลิ้นของเด็กหนุ่มเกี่ยวตวัดกับอีกฝ่าย  จากตอนแรกที่ต่อต้าน...สุดท้ายชลก็เริ่มคล้อยตามการชักนำของเด็กหนุ่มตรงหน้าเสียแล้ว

   การใช้ลมหายใจร่วมกันสร้างความอึดอัดให้คนทั้งคู่ แต่ในทางตรงข้ามมันก็ทำให้ร่างกายร้อนรุ่มไปหมด  อุณหภูมิในรถพุ่งสูงขึ้นเมื่อเด็กหนุ่มเริ่มล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อเชิ๊ตตัวนั้นแล้วลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง  ชลธีสะดุ้งเฮือกเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเขาตกอยู่ในสถานการณ์เป็นรองขนาดไหน  เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักอกเด็กหนุ่มออกซึ่งก็เป็นผลสำเร็จ

   ภายในรถปอร์เช่คันงามมีผู้ชายสองคนที่แยกกันนั่งคนละเบาะต่างหอบหายใจเสียจนบรรยากาศในรถร้อนขึ้นมาทันตา...

   “จะ.....จูบทำไมวะ” เป็นชลธีที่ตั้งสติได้ก่อน  เขาถามด้วยเสียงอันเบาหวิว....

   ความเงียบเป็นคำตอบที่ได้รับจากคู่กรณี.....  อัคคียังคงเงยหน้ามองเพดานรถตาไม่กะพริบ  การรอคอยคราวนี้มันช่างยาวนานจนชลธีทนไม่ไหวเปิดประตูรถออกพร้อมจะเดินออกไป....




   “ผมชอบลุง!!!!!!!!!!!!!”

   เสียงตะโกนจากหนุ่มคิ้วเข้มในรถทำเอาคนแก่กว่าที่กำลังจะก้าวขาลงชะงักไป.... 


   “อะไรนะ” ชลธีพึมพำอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง...

   คราวนี้อัคคีหันมาเผชิญหน้ากับเขาเต็มๆตา  ดวงตาคมนั่นสะท้อนภาพเขาด้วยความรู้สึกที่คาดไม่ถึง  ก่อนริมฝีปากที่เพิ่งประกบลงมาเมื่อกี้จะเอ่ยถ้อยคำทั้งหมดออกมาช้าๆอีกครั้ง


   “ผู้ชายที่ผมชอบ....คือลุง”



TBC


ใจจริงไม่อยากมาโพสต่อเลย  กลัวจบอ่ะ 55555
ตอนจบจะมาโพสให้วันคริสมาสต์นะคะ(วันสอบวันแรกพอดี) อยากให้เป็นของขวัญคริสมาสต์และปีใหม่สำหรับคนอ่าน
ส่วนว่าจะเขียนเป็นเรื่องยาวต่อมั้ยขอพิจารณาก่อนนะคะ เพราะเดี๋ยวหมดมุก 5555

PS.ส่งใบลาไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ
PS.มันต้องลุงเคะสิ ถึงจะก๊าวใจ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
PS.มีแขกรับเชิญกิตติมศักดิ์ด้วยอ่ะ อย่าลืมว่าน้องอัคเป็นเด็กเสื้อช็อปนะจ๊ะ  เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกก
PS.ชอบเพลงนี้อ่ะ อยากมีเด็กมาร้องให้มั่ง/โดนตบ/ ชอบท่อน"ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย" ก๊วนกวนเหมาะกับน้องอัคมาก

[MiSS-U]

 

ในที่สุดน้องอัคก็ทนไม่ไหวก็ลุงอยากยั่ว(โมโห)ทำไมล่ะเนอะ

กดบวกกดเป็ด

[POPEA]

เอร๊ย! อัคขับปอร์เช่ซะด้วย
เพื่อนแต่ละคนของอัค, จะฮาไปไหนๆ
ลุงกับอัคจุ๊บกันแล้วด้วย ความสัมพันธ์พัฒนามาก55.

[CarToonMiZa]

 
+1ให้เน้อ

[Rafael]

แอร๊ยยยยยย
มันโดนจายยที่สวดดดด
ว๊ากกก กร๊ากกก ฮิ้ววววววว (อินี่มันบ้าไปแล้ว- -;)555

[misso]

และแล้ว ก็บอกไป

[yayee2]

อิจฉาชลจัง
มีเด็กแอบรักและ ว่าแต่อัคน่ะ แอบรักลุงนานรึยัง

[bangkeaw]

น้องคุณค่า 

ลุงโดนสารภาพซะแล้ว 
อยากไปยั่วเด็กเองนะ

[Mekaming]

ในที่สุด 
ชอบประโยคสุดท้ายยยยย

[yeyong]

ในที่สุดอัคก็แหกปากสารภาพมาจนได้

[golove2]

ในที่สุดก็บอกรักลุงไปแล้ว

 

[ooopimmyooo]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
เขิลแทนลุงชล ><'
  ถ้ามีเด็กมาร้องให้งี้นะ ...♥

[BitterSweet~]

น้องอัคทนไม่ไหวแล้ววววว... 5555

น่ารักดีค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ 

[flawless]

กรี๊ดดดดดดด เด็กจู่โจมลุงชล...อึ้งเลยดิ 555
ว่าแต่เจ้าอัคมันน่ารักอ่ะ น่ารักปนกวน ถ้าอยู่ด้วย
ชีวิตคงมีสีสันไม่น้อยเลยนะลุงชล ว่าแต่กลัวลุง
จะหักอกเด็กน้อยเอาอ่ะสิ หรือว่าหักอกตอนนี้
เพื่อไปต่อเป็นเรื่องยาวในภาคต่อไปดีนะ เอิ๊กๆ

[KoROGeFeE]

เรื่องยาวๆไก้โปรดดดดด
เค้าชอบลุงเคะเพราะมันกร๊าาาวใจจริงๆ

[Loveyoujung]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ตอนนี้ชอบอัคคี ปากตรงกับใจ...
อิๆๆๆ
รอของขวัญวันคริสมาสดีกว่า
ขอบคุณค่ะ

[missu2]

:impress2:อัคบอกความในใจแล้ว ชลจะว่าไงต่อ

ชลไม่อยากเป็นลุง  อัคไม่อยากเรียกพี่

งั้นสรุปให้ ^_^   ชลเป็น "แฟน" อัคแล้วกัน

.....................
   เอาใจช่วยคนเขียนในการสอบ..อ่านตรงกับที่ออก

รอ ร๊อ รอ พบกันวันคริสต์มาสนะจ๊ะ

[malula]

ตายแล้ว ลุงชลทำไงล่ะเนี่ย โดนเด็กรุก

[Lemon_Tea]

คุณลุงโดนจูจุ๊บแย้ววว >o<
อ้าวแล้วคุณลุงจะชอบเด็กข้างบ้านมั้ย

[davina]

เชียร์ให้พี่(?)ชลโดนเด็กกินตับเร็วๆ ฮ่าๆๆๆ