เหมือนถูกฟ้าผ่ากลางหัว ชลรู้สึกว่าเครื่องยนต์เขารวนจนตอบโต้ไม่ถูก จะด่าก็เหมือนเข้าตัวเองยังไงชอบกล ไปๆมาๆไอ้เด็กในกลุ่มก็เบี่ยงประเด็นไปเรื่องอาจารย์ในมหาลัยเสียแล้ว ชลเลยได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้เคลียร์บัญชีคราวหน้า
เพราะเด็กพวกนี้คุยสนุกจนชลธีลืมจุดประสงค์ที่จะไปงานเลี้ยงบริษัทไปเสียสนิท รู้ตัวอีกทีก็นั่งดื่มล่อไปถึง2-3ชั่วโมงแล้ว ตัวเขาน่ะไม่เมาหรอกเพราะเชี่ยวชาญด้านการดื่มพอตัว แต่ไอ้เด็กพวกนี้บางคนก็เริ่มกรึ่มๆกันแล้ว ตามหลักสูตรการดื่ม ถ้าเมาแล้วสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปน่ะเหรอ....
“ปายยยยยยเต้นนนนนนนกานนนนนนนนนนนนน” กรที่ดูเมาหนักกว่าชาวบ้านลุกแล้วจ้ำพรวดๆไปรอที่ฟลอร์แบบไม่มีการรีรออะไรเพื่อนทั้งนั้น
“เย้!!!!!” เด็กที่เหลือยกกำปั้นแล้วตะโกนคล้ายหมู่ทหารถูกสั่งการก่อนจะกรูกันเข้าไปยึดพื้นที่บนลานเต้นกันแบบไม่มีเกรงใจชาวบ้าน ชลรู้สึกถึงแรงกระตุกที่แขนเสื้อเชิ้ตสุดเนี๊ยบเตรียมออกงานของเขา
“ลุงงงงงง ไปเต้นกันนนนนนนนน”
“ไม่เอา!!!!!!” เขาชักจะไม่เข้าใจว่าอัคมันจะมาวุ่นวายอะไรกับชีวิตเขานักหนา และที่น่าตกใจคือแรงคนเมามันเยอะมาก ขนาดนักกีฬาเก่าอย่างเขายังถูกถูลู่ถูกังลากมารวมฝูงเลย
ชลธีมองเด็กรุ่นหลานที่กำลังยักย้ายส่ายสะโพกวาดลวดลายกันเต็มฟลอร์แล้วกลืนน้ำลายเอื๊อก....จะให้เต้นเหรอ?? เต้นอะไรล่ะ??? ชีวิตพนักงานเงินเดือนไม่ได้ไปฝึกเต้นบ่อยๆนะ แล้วสเต๊ปเทพสมัยเรียนของเขาก็ไม่รู้ว่างัดออกมาใช้จะโดนหาว่าล้าสมัยมั้ย..... เขายืนงงๆฟังเสียงเพลงที่เปิดสนั่น...
http://www.youtube.com/v/qrn-QfWhyCM?version=3&hl=th_TH&rel=0เมื่อไรที่ได้พบเธอ เมื่อไรที่ฉันได้เจอ หัวใจมันบอกเสมอนี่เลยที่ต้องการ
ก็อยากเจอทุกๆวัน ก็อยากจะส่งยิ้มให้กัน ฉันเก็บเอาไปฝันพี่สาวที่แสนดี “พี่ชลยืนเฉยๆทำไม มาแด๊นนนนนนนนซ์กันนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!” เด็กคณะเครื่องกลมารุมเขย่าตัวให้เขาเต้นก่อนจะตะโกนแหกปากร้องเพลง
อายุสิบหก สิบแปดก็หงุงหงิ๋งไป ยี่สิบเป็นเพื่อนกันดีไหม มีแต่เธอพี่สาวที่สุดของหัวใจ แล้วทุกคนรอบตัวเขาก็กระโดด.....
เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแจ๋ว แจ๋วซะจนน่าจีบ
ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย
เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแหว๋ว แล้วจะไปรักใคร
เลื่อนขั้นหน่อยได้มั้ย ไม่อยากเป็นแค่น้องชาย แรงเด็กบนฟลอร์ผลักชลจนเขาเซไปใกล้เด็กหนุ่มที่ตัวสูงที่สุดในกลุ่ม อัคคีฉีกยิ้มกว้างให้เขาก่อนจะจับไม้จับมือเขาให้เต้นด้วย ทำเอาใจเขากระตุกขึ้นมา.....
จะเด็กกว่าสักเท่าไร ไม่ต่างกันเรื่องของใจ เธอก็ยังสดใสกว่าใครตั้งมากมาย
ก็อยากเจอทุกๆวัน ก็อยากจะส่งยิ้มให้กัน ฉันเก็บเอาไปฝันพี่สาวที่แสนดี “เห็นท่าแล้วอย่าบอกให้กูหยุดแล้วกั๊น” ชลธีเริ่มงัดเอาสเต๊ปสมัยเรียนของเขาออกมา อัคคีมองตามแล้วหัวเราะลั่น เขาจ้องเข้าไปในนัยน์ตาคนตรงหน้าก่อนจะเริ่มแหกปากร้องเพลง
อายุสิบหก สิบแปดก็หงุงหงิ๋งไป ยี่สิบเป็นเพื่อนกันดีไหม มีแต่เธอพี่สาวที่สุดของหัวใจ ชลกำลังเต้นท่ายักไหล่แล้วเหวี่ยงแขนไปข้างหน้าทีละข้างตามจังหวะเพลง เขารู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูกยามถูกเด็กข้างบ้านจ้องหน้าแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ริมฝีปากบางของเด็กหนุ่มขยับไปตามเพลง....
เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแจ๋ว แจ๋วซะจนน่าจีบ
ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย
เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแหว๋ว แล้วจะไปรักใคร
เลื่อนขั้นหน่อยได้มั้ย ไม่อยากเป็นแค่น้องชาย อัคคีกระโดดสูงๆไปตามฝูงชนแล้วชี้นิ้วทั้งสองข้างไปที่ชลธีเขาส่งสายตาวิบวับแล้วตะโกนลั่น
ยังไงๆพี่สาวคนสวยก็ยังแจ๋ว แจ๋วซะจนน่าจีบ
ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย
เพราะเธอสามสิบ สามสิบกำลังแหว๋ว แล้วจะไปรักใคร
เลื่อนขั้นหน่อยได้มั้ย ไม่อยากเป็นแค่น้องชาย......แล้วววววววววววววววววว ไม่รู้เพราะแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดหรือเปล่าที่ทำให้ชลระเบิดเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เขาไม่ได้ปลดปล่อยความรู้สึกแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ? ชายหนุ่มตัดสินใจว่าคืนนี้เขาจะเต้นให้กระดุมเสื้อหลุดไปเลย.....
……………………………………………………..
……………………………………
………………………..
…………
อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.... เสียงของเหลวกระทบพื้นซีเมนต์ดังมาเป็นช่วงๆ พร้อมด้วยกลิ่นที่ตามมาครบสูตร ชลนั่งมองภาพเด็กกรที่เมามากกว่าชาวบ้าน เขาก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอกที่จะอ้วกออกมาขนาดนี้
“โอ๋ๆๆ...ขวัญเอ๊ยขวัญมา ขวัญเอยมาสู่องค์เอย” ค่าที่ยืนลูบหลังเพื่อนร้องเพลงอะไรบางอย่างที่ชลเหมือนจะคุ้นแต่ก็ไม่คุ้น...
“ไอ้ค่าเดี๋ยวผีก็เข้าไอ้กรพอดีหรอกไอ้ห่า” บาสว่าพลางเดินไปรับหน้าที่ลูบหลังเพื่อนแทนไอ้ค่าที่ตอนนี้ออกมารำวงแทนแล้ว ชลธีค้นพบแล้วว่าสเต๊ปไอ้เด็กนี่มันไม่ธรรมดาจริงๆ....
“บาส!!! มึงเอาศพไอ้กรกลับละกัน พวกกูขับรถพอไหวอยู่แยกย้ายกันละกัน วันจันทร์เจอกันนะมึง” นัทออกความคิด ทำให้ชลต้องเดินไปยืนรอที่รถ สักพักอัคก็ตามมาสมทบเขา ทั้งคู่ไม่ได้เมาอะไรกันมากมาย แต่ถึงอย่างนั้นชลก็ไม่ไว้ใจ
“เอากุญแจมา เดี๋ยวกูขับเอง”
“ไม่เอา!!! ผมไม่เมาน่าลุง ขึ้นรถมาอย่าเรื่องมาก”
ชลธีชักอยากสาปแช่งให้ปอร์เช่คันงามมันเป็นรอยขึ้นมาจริงๆซะแล้ว เขาเกือบเผลอตัวกระแทกปิดประตูไปแล้ว ยังโชคดีที่พอมีสติคำนวณว่าเงินค่าซ่อมรถมันช่างต่างกับเงินเดือนเขาเหลือเกิน อัคทิ้งตัวลงนั่งข้างๆก่อนจะเริ่มขับเคลื่อนยานยนต์ไปบนถนนสายใหญ่
ความเงียบทิ้งตัวลงบนรถคันหรู แม้ขามาเขาจะไม่ได้พูดอะไรกันก็ตามเพราะชลหลับ แต่คราวนี้มันต่างกันออกไป มันเงียบเพราะคนบนรถกำลังจมอยู่กับความคิดตัวเองทั้งคู่
สมองที่เริ่มสร่างเมาของชลธีกำลังคิดไปถึงสายตาวิบวับที่อัคคีมองเขา แถมยังชี้นิ้วมาอย่างกับจะส่งเพลงนี้ให้เขาอย่างนั้นแหละ.. คิดมาถึงตรงนี้หัวใจเขาก็กระตุกวูบ... แถมยังรู้สึกร้อนๆหนาวๆที่หน้าอีกต่างหาก ชลรีบสะบัดหัวไล่ความคิดโง่ๆนั่นออกไป
“เอ้า เอ้า....สะบัดแรง...ผมหมด หัวล้านนะลุง”
โอเค....เขาคงคิดไปเองว่าเด็กเวรนี่จะส่งเพลงนี้ให้เขา..... “ปากอย่างนี้เดี๋ยวก็ได้ฟันร่วงก่อนแก่หรอก” ชลบ่นพึมพำก่อนจะท้าวคางมองบรรยากาศข้างนอกเพื่อความจรรโลงใจมากกว่ามองหน้าหล่อๆของอัคคี
“ลูงงงงงงงงงงงง” เด็กหนุ่มลากเสียง “งอนเหรอ”
“งอนบ้าอะไรเล่า!!! แล้วก็เรียกกูว่าพี่เหมือนเพื่อนมึงไม่ได้รึไงวะ” แน่ล่ะ...ชลธีแสลงใจทุกครั้งที่ได้ยินสรรพนามรุ่นเดอะนี้
“ไม่อาวววววววววววว” อัคคีผิวปาก
“น้อยๆหน่อยไอ้อัค อย่างน้อยก็เริ่มจากน้าจากอาก่อนก็ได้เว่ย ยังไงกูก็เด็กกว่าพ่อแม่มึงอยู่ดีนะ”
“เรียกลุงแหละ น่ารักดี”
ชลธีกำลังคิดว่ารสนิยมไอ้เด็กข้างๆนี่ต้องมีปัญหาแน่ๆ ตั้งแต่เรื่องที่มันชอบผู้ชายแล้วนะ....เออใช่ เขาลืมเรื่องนี้ไปได้ยังไงกันนะ!!!
“เดี๋ยวก็ฟ้องคุณนายซะหรอกว่าลูกชายสุดที่รักเป็นเก้ง”
ลมหายใจอัคคีกระตุกที่ได้ยินประโยคนั้น รอยยิ้มกวนๆหายไปจากริมฝีปากนั้น ก่อนที่คิ้วหนาๆอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาจะเริ่มผูกเข้าหากัน ชายหนุ่มนิ่งไปแล้วหักพวงมาลัยเข้าไปในปากทางเข้าหมู่บ้านช้าๆ...
“นั่น...เงียบเลยนะมึง” ชายวัยกลางคนบนเบาะตุ๊กตาหน้ารถยังล้อเลียนเขาไม่เลิก อัคคีสูดลมหายใจเข้าลึกๆอย่างอดกลั้น พอมีแอลกอฮอล์ในเส้นเลือดอารมณ์อะไรมันก็ระงับยากแล้วล่ะ
เขาขับรถเหวี่ยงจนมาจอดเทียบหน้าบ้านตัวเอง เป็นบ้านชั้นเดียวแต่พื้นที่ค่อนข้างกว้างขวาง มีพื้นที่หน้าบ้านพอให้ปลูกสวนนิดหน่อย ล้อมด้วยรั้วเหล็กสีขาวเป็นตัวแบ่งอาณาเขต ซึ่งแน่นอนว่าในซอยนี้มีแค่เขากับชลธีเท่านั้นที่อาศัยอยู่
กลิ่นแอลกอฮอล์อวลในลมหายใจของเขา ข้างในใจของอัคคีกำลังต่อสู้กันเองอยู่ ระหว่างความยับยั้งชั่งใจกับความต้องการลึกๆภายในใจ เขานอนเอนไปกับเบาะหนังเงาวับพลางสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบความคิดด้านร้ายที่กำลังตีตื้นเข้ามา
ชลธีขมวดคิ้วสงสัยกับท่าทีของคู่กัดที่ดูจะเงียบผิดปกติ เขาชะโงกมามองคู่กรณีที่เบาะรถอีกฝั่งหนึ่ง
“เป็นอะไรวะ เงียบเป็นหมาหงอยเลยนะ กลัวโดนแฉรึไง”
“เงียบไปเลย ลุงลงรถไปเลยไป”
“ไม่ลงเว่ย อยากดูหน้าเด็กผิดเพศหน่อย ไหนดูหน่อยสิ” ชลธียิ้มเผล่ที่ได้เอาคืน นานๆจะมีโอกาสแบบนี้เขาคงไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอก แต่เขาคงลืมสังเกตอารมณ์ของคู่แข่งไปเสียหน่อย...
“ลุง...อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ” อัคคีกระซิบลอดไรฟัน เพราะตอนนี้ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันเพียงฝ่ามือ ใกล้เสียจนไม่สามารถแยกลมหายใจว่าเป็นของใครได้.... แต่ดูเหมือนชลธีก็ยังไม่รู้ตัวนัก
“แล้วตกลงมึงไปชอบผู้ชายที่ไหนวะ....อะ.....”
เสียงท้ายประโยคถูกกลืนเข้าไปในลำคอ ชลธีเบิกตากว้างเมื่อรู้ตัวว่าถูกเด็กตรงหน้าประกบริมฝีปากลงมาแบบไม่ทันได้ตั้งตัว แถมยังฉวยโอกาสส่งลิ้นร้อนๆนั่นเข้ามากวาดต้อนเขาถึงในโพรงปาก
“อื้อออออออออออออ...” ชลส่งเสียงครางอือในลำคอก่อนจะออกจะผลัก แต่ไม่เป็นผลนักเมื่ออัคใช้มือช้อนศีรษะเขาไว้แถมยังกดเข้ามาให้จูบได้ลึกซึ้งกว่าเดิมเสียอีก ลิ้นของเด็กหนุ่มเกี่ยวตวัดกับอีกฝ่าย จากตอนแรกที่ต่อต้าน...สุดท้ายชลก็เริ่มคล้อยตามการชักนำของเด็กหนุ่มตรงหน้าเสียแล้ว
การใช้ลมหายใจร่วมกันสร้างความอึดอัดให้คนทั้งคู่ แต่ในทางตรงข้ามมันก็ทำให้ร่างกายร้อนรุ่มไปหมด อุณหภูมิในรถพุ่งสูงขึ้นเมื่อเด็กหนุ่มเริ่มล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อเชิ๊ตตัวนั้นแล้วลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง ชลธีสะดุ้งเฮือกเริ่มรู้ตัวแล้วว่าเขาตกอยู่ในสถานการณ์เป็นรองขนาดไหน เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักอกเด็กหนุ่มออกซึ่งก็เป็นผลสำเร็จ
ภายในรถปอร์เช่คันงามมีผู้ชายสองคนที่แยกกันนั่งคนละเบาะต่างหอบหายใจเสียจนบรรยากาศในรถร้อนขึ้นมาทันตา...
“จะ.....จูบทำไมวะ” เป็นชลธีที่ตั้งสติได้ก่อน เขาถามด้วยเสียงอันเบาหวิว....
ความเงียบเป็นคำตอบที่ได้รับจากคู่กรณี..... อัคคียังคงเงยหน้ามองเพดานรถตาไม่กะพริบ การรอคอยคราวนี้มันช่างยาวนานจนชลธีทนไม่ไหวเปิดประตูรถออกพร้อมจะเดินออกไป....
“ผมชอบลุง!!!!!!!!!!!!!” เสียงตะโกนจากหนุ่มคิ้วเข้มในรถทำเอาคนแก่กว่าที่กำลังจะก้าวขาลงชะงักไป....
“อะไรนะ” ชลธีพึมพำอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง...
คราวนี้อัคคีหันมาเผชิญหน้ากับเขาเต็มๆตา ดวงตาคมนั่นสะท้อนภาพเขาด้วยความรู้สึกที่คาดไม่ถึง ก่อนริมฝีปากที่เพิ่งประกบลงมาเมื่อกี้จะเอ่ยถ้อยคำทั้งหมดออกมาช้าๆอีกครั้ง
“ผู้ชายที่ผมชอบ....คือลุง”TBC
ใจจริงไม่อยากมาโพสต่อเลย กลัวจบอ่ะ 55555
ตอนจบจะมาโพสให้วันคริสมาสต์นะคะ(วันสอบวันแรกพอดี) อยากให้เป็นของขวัญคริสมาสต์และปีใหม่สำหรับคนอ่าน
ส่วนว่าจะเขียนเป็นเรื่องยาวต่อมั้ยขอพิจารณาก่อนนะคะ เพราะเดี๋ยวหมดมุก 5555
PS.ส่งใบลาไปอ่านหนังสือก่อนนะคะ

PS.มันต้องลุงเคะสิ ถึงจะก๊าวใจ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย
PS.มีแขกรับเชิญกิตติมศักดิ์ด้วยอ่ะ อย่าลืมว่าน้องอัคเป็นเด็กเสื้อช็อปนะจ๊ะ เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกก
PS.ชอบเพลงนี้อ่ะ อยากมีเด็กมาร้องให้มั่ง/โดนตบ/ ชอบท่อน"ผมก็ไม่ค่อยรีบแต่แต่งงานกันเลยมั้ย" ก๊วนกวนเหมาะกับน้องอัคมาก
