เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ  (อ่าน 541196 ครั้ง)

ออฟไลน์ finn~luv

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1860 เมื่อ19-03-2008 20:37:37 »

มารอนะมารอ

 :sad2: ไม่อยากให้จบเลย ทำไงดี

ออฟไลน์ ~!!Ome!!~

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 143
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1861 เมื่อ20-03-2008 14:37:35 »

ไม่อยากให้จบเลยค้าบบบ มาตั้งตารอๆๆๆๆ  :o12: :o12:

peang

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1862 เมื่อ21-03-2008 12:39:31 »

 o7  ในที่สุด ฉากสุดท้ายก็มาถึง  ได้รับคำยืนยันมาแล้วว่าพรุ่งนี้ได้อ่านแน่นอน ที่หายไปนานเพราะว่าท่านพี่เป็ดไปซุ่มเขียนไว้ซะเยอะ  :oni2:  อยากอ่านก็อยาก  แต่ถ้าได้อ่านก็แสดงว่าจบ  กรี๊ดดดดดดดดดดด  :o12: ทำเยี่ยงไรดีเค๊อะ  เรื่องจับกด จับกด ไม่รู้ว่ามีมั้ยอ่ะ  รู้แต่ว้า ถ้าจับอ้า จับอ้า  อันนี้น่าจะมี  :laugh:  เห็นบรรดาเป็ดเกาะขอบเล้ารอกันเป็นแถว  เลยเข้ามาบอกข่าวก่อนว่า พรุ่งนี้ ชัวร์ o13  จะได้เตรียมเลือดกันไว้เยอะๆ เหอๆๆๆๆๆ :laugh:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1863 เมื่อ21-03-2008 13:52:43 »

รอตอนจบเด็ดๆดีก่า

ออฟไลน์ Otaku

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 792
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-1
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1864 เมื่อ21-03-2008 14:16:34 »

เข้ามารอตอนจบ

แต่ไม่อยากให้จบเลยยยย :sad2:

ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1865 เมื่อ21-03-2008 16:46:24 »

เข้ามารอ เศร้าจัง  :sad2:

nananon02

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1866 เมื่อ21-03-2008 18:10:54 »

เข้ามารอด้วยคน  :a1:

ออฟไลน์ สาวตัวกลม

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1295
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-2
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1867 เมื่อ21-03-2008 22:14:07 »

เข้ามารอ :m13:

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1868 เมื่อ22-03-2008 11:27:03 »

เหอะๆๆๆ  จุดธูป สาม ดอก ให้ถึง พรุ่งนี้ไวไว  หุหุ :oni1:

ออฟไลน์ aa_mm

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +540/-2
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1869 เมื่อ22-03-2008 14:43:26 »

มารอด้วยคนจ้า ม่ะอยากให้จบเลย  :sad2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
« ตอบ #1869 เมื่อ: 22-03-2008 14:43:26 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Otaku

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 792
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +314/-1
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1870 เมื่อ23-03-2008 07:48:28 »

ยังไม่มาอีกหรอ

 :a12:

duntey

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1871 เมื่อ23-03-2008 11:46:15 »

อยากอ่าน แต่ยังไม่อยากให้จบอะฮะ ฮือๆๆๆๆๆ

gift_deb

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1872 เมื่อ23-03-2008 15:09:45 »

เลยพรุ่งนี้มา 2 ปีละ ยังไม่มาอีกเหรอ :a12: :a12:

nananon02

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1873 เมื่อ23-03-2008 22:57:55 »

ไม่เห็นมาเลย  :sad2:  แต่ก็ยังรออยู่  :m13:

kongkilmania

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1874 เมื่อ24-03-2008 16:28:25 »

ปูเสื่อนั่งรอด้วยคน   :a4:

ja ne

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1875 เมื่อ25-03-2008 08:21:56 »

มารออ่านตอนต่อไปด้วย (ไม่เอาตอนจบ ไม่เอา ๆๆๆๆๆ :L2:)

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1876 เมื่อ25-03-2008 11:03:59 »

บังม่ะมาอีกเหรอออ   เลยมาหลายวันแล้วน่ะ

งี้วันนี้ต้องทำพิธีจุดธูปอันเชิญสะแล้ววว :oni3:

ออฟไลน์ finn~luv

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1877 เมื่อ25-03-2008 16:33:25 »

 อาจจะหายหน้าไปซักพักเน๊คะ  :o12:

 จะไปตจว.คงไมได้เล่นคอมแน่นอน :a6: (ตายดีกว่า)
 นั่นแหละๆ ก้อคงไม่ได้เข้ามาแน่รุย TT

 เอาเปนว่ากลับมาจะรีบมาอ่านและดันให้รุย สัญญาๆ o13

TaEnIaE_CoLi

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1878 เมื่อ27-03-2008 01:27:12 »

ครบสองปีแว้วน๊า

มะไหร่จะมาลงต่อ :a6:

เหอๆ ล้อเล่งน๊า

leesawx

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1879 เมื่อ27-03-2008 18:02:57 »

รีบๆมานะค๊าบบบ :a2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
« ตอบ #1879 เมื่อ: 27-03-2008 18:02:57 »





subaru

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1880 เมื่อ28-03-2008 10:26:38 »

 :L2:เข้ามารอตอนจบกะตอนพิเศษ หุๆ  :pig3:

ออฟไลน์ nana

  • 아주마 애기 두명 ㅋㅋ
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2759
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-2
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1881 เมื่อ28-03-2008 11:23:37 »

 :L1: :L1: :L1: :L1:

peang

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1882 เมื่อ28-03-2008 16:14:28 »

 :sad2:  net เน่ามาตั้งแต่วันเสาร์อ่ะ   :serius2:เข้าไม่ได้เลย  พอเข้าได้ จะ post ก็ can not page ซะงั้น  refresh ไปมา Eror ไปเลยอ่า.......... :o12:   ทั้งๆที่สัญญาไว้แล้วแท้ๆอ่ะ

   ขอโทษอย่างมากมายยยยยยยยย  :a6:   อ่ะๆขอไถ่โทษโดยการเอามาลงให้อย่างเร็วไว (วันนี้มะได้อยู่ office เลยยืมโน๊ตบุ๊คเพื่อนส่งให้เลยนะเนี่ย  :m23:)

.............................................................
บทสุดท้าย........(ไม่อยากให้ท้ายสุดเลยอ่ะ)  :o12:

องก์ที่ 60

   เช้านี้ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวตุ๊บๆ  รู้สึกร้อนผ่าวตั้งแต่ดวงตาถึงลำคอ คอแห้ง รู้สึกกระหายน้ำอย่างมาก  สงสัยเป็นเพราะว่าสองวันที่ผ่านมาเที่ยวตลอด  ผมพยายามลุก เอาแขนยันตัว ลุกขึ้นนั่งได้อย่างไม่ยากเย็นนัก  พอลุกขึ้นยืนเท่านั้นแหละ อะไรๆในห้องก็ดูหมุนๆไปหมด  ผมเลยต้องนั่งลงที่ขอบเตียงไว้ก่อน

   “เป็นไข้แน่เลย” ผมรำพึงกับตัวเอง  แล้วก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง  หลังจากที่ชั่งใจอยู่ประมาณ 2 นาที ก็ตัดสินใจหยิบโทรศัทพ์โทรไปลางานกับพี่ฝน  แล้วก็ลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า  เอาผ้าชุบน้ำมาแปะหน้าผากไว้ แต่มันรู้สึกเย็นๆยังไงไม่รู้ เลยเอาออกซะงั้น  ก็เลยฝืนลุกไปกินยา พารา 2 เม็ด แล้วก็กลับมานอนต่อ  มาสะดุ้งตื่นตอนได้ยินเสียงโทรศัพท์

   “โหลลลลล” อาจจะด้วยเพราะฤทธิ์ของยาและอาการไข้ ทำให้ผมยังมึนๆ

   “ไม่สบายหรอ เป็นไรมากป่าว” ไอ้หมีนั่นเอง  มันคงรู้มาจากพี่ฝน

   “มีไข้นิดหน่อยอ่ะ นอนพักสักหน่อยเดี๋ยวคงหาย” ไม่คิดเลยว่าอาการไข้จะทำให้ผมอ่อนแอได้ขนาดนี้  ผมรู้สึกขอบตาร้อนผ่าว ไม่ใช่เพราะไข้ แต่มันเป็นหยดน้ำตาต่างหาก  ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะร้องไห้ทำไม

   “เฮ้ย  เป็นไรมากมั้ย กินยารึยัง” น้ำเสียงมันดูกังวล  ยิ่งได้ยินแบบนั้น ทีนี้ละผมสะอื้นเลย

   “อืม  กินแล้ว” เสียงสั่นเลยผม  นึกแล้วก็สังเวทใจเจงๆกรู

   “เดี๋ยวไปหานะ  เดี๋ยวซื้อข้าวต้มไปนะ” พอมันวางสายไป ผมก็นอนร้องไห้กระซิกๆอยู่บนเตียงนั่นเอง  มานึกดูก็ยังไม่รู้เลยว่า กรูจะร้องทำไมเนี่ย  

   ก๊อกกกกกกก  ก๊อกกกกกกกกก  เสียงประตู  รัวเลย

   ผมลุกแบบมึนๆไปเปิดประตู  พอเจอหน้าไอ้หมีก็โผใส่เลย  ต่อมน้ำตาแตก  ร้องไห้ซะไม่มีละ  ดูท่ามันก็คงตกใจ  ประคองพาผมเดินเข้ามานั่งบนเตียงแล้วกอดผมไว้นิ่งๆ  จนผมเริ่มเหลือแค่เสียงสะอื้น

   “เป็นไงมั่งฮึ  ไหนดูซิ” มันจับผมนั่งขึ้นตรงๆ แล้วแตะหน้าผาก  แต่ตัวผมดู

   “ทำไมตัวร้อนอย่างนี้เนี่ย” ดูสีหน้ามันตกใจน่าดู ผมก็เลยลองจับหน้าผากตัวเองดูมั่ง ก็ไม่เห้นจะร้อนเลย

   “ไม่เห้นร้อนเลยเนี่ย” ขนาดเพิ่งร้องไห้ไปหนะ  เถียงซะละ

   “ก็ร้อนไปทั้งตัวเนี่ย  ไปเลยลุกแต่งตัวไปหาหมอเดี๋ยวนี้” ไอ้หมีมันจับผมลุกขึ้น

   “เฮ้ย  ไม่เป้นไรหรอก  กินยาแล้วนอนพักหน่อยเดี๋ยวก็หายแล้ว” ผมอยากยื้อแขนนะ แต่มันไม่มีแรง พอจะออกแรงดึงก็ดันเซจะล้มเองซะงั้น

   “เนี่ยนะไม่เป็นไร ดูสภาพซิเนี่ย ดูได้ที่ไหน  ไม่เอาละ  ไปหาหมอเลยดีกว่า” ไอ้หมีมันลุกไปเอาเสื้อผ้าผมออกมา  จังหวะที่มันลุกไป ผมก็รีบมุดลงที่นอน  เอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้  (ทำตัวเป้นเด็กๆเลยกรู)

   “ลุกเลยหนุ่ม  ไม่เอา  อย่าดื้อ  ตัวร้อนขนาดนี้ไม่ธรรมดาแล้วเนี่ย  มาเร็วๆ” มันเดินมาเลิกผ้าห่มผมออกแล้วลากแขนผมลุกขึ้น  ไอ้ผมก็เป้นอะไรไม่รู้ งอแงโคตรๆเลย

   แต่ไอ้หมีมันไม่ยอมง่ายๆครับ  คราวนี้มันจับผมเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เองเลย  เออ เอากะมันซิ  ใส่เสื้อผ้าเสร็จมันก็เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้า  พอเช็ดตัว ผมก็บอกว่าหนาว  มันก็รีบเดินไปคว้าพวกกระเป๋าตัง แล้วก็ลากๆๆๆๆๆๆ  ต้องใช้คำว่าลากเนี่ยแหละครับ  เพราะผมดิ้นๆไม่ยอมเดินอ่ะ

   “จะเดินดีๆมั้ย” มันหันมาพูดตอนที่ผมจับประตูห้องไว้

   “...................” นิ่งครับ

   “งั้นอุ้มนะ” มันไม่พูดเปล่านะ  มันเดินเข้ามาจะอุ้มจริงๆ

   “เฮ้ยไม่ต้อง  เดินเองได้” คราวนี้เดินนำหน้ามันลิ่วเลย  แบบว่ารู้ว่ามันไม่ยอมแน่ๆ เหอๆๆๆๆ  ไม่ได้กลัวนะเนี่ย

……………………………………………………………………………..

   มันขับรถพาผมไปโรงพยาบาลที่ทำประกันสังคมไว้  ให้ผมนั่งรอแล้วมันก็ไปติดต่อเจ้าหน้าที่เองหมด  ดีๆๆ  ไม่เหนื่อยๆ

   ซักพักพยาบาลก็ประกาศเรียก

   “คุณ.....................เชิญห้องตรวจหมายเลข 3 ค่ะ” ผมก็เข้าไปครับ  โดยมีไอ้หมีเดินตามไปรอหน้าห้อง  ก่อนเดินเข้าห้องผมหันมาแลบลิ้นให้มันทีนึง  มันดันมาขำใส่ผมอีกแนะ  ชิ ชิ ขัดใจ

   “ตกลงว่าต้องนอนรอดูอาการก่อนนะครับ” หมอลงความเห็นครับ นี่ผมเป็นหนักถึงขนาดต้องนอนโรงพยาบาลเลยหรอเนี่ย  ไม่รู้ตัวเลยจริงๆ

   “เป็นไง  หมอเค้าว่าไงมั่ง” ผมเดินออกมาจากห้องตรวจ ไอ้หมีก็รีบซักไซร้ใหญ่

   “อยากรู้ทำไมเมื่อกี้ไม่เข้าไปด้วยกันล่ะ” ไม่รู้เป้นไรครับ  ผมกวนมันเรื่อยเลย

   “อ้าวอยากให้เข้าไปด้วยก็ไม่บอก  จะได้เข้าไปด้วย” แต่มันทำหน้าตาประมาณว่า  กรูจะเข้าไปกะมรึงจริงๆไรเงี๊ยะ  เห็นแบบนี้เลยลเกกวนมันดีกว่า

   “คุณ............... เดี๋ยวรอซักครู่นะคะ  เดี๋ยวให้เจ้าหน้าที่เอารถเข็นมารับไปห้องนะคะ” ผมพยักหน้ารับคำ  ไอ้หมีดูท่ากระวนกระวาย  ก็ผมไม่บอกมันซักทีอ่ะ

   “เฮ้ย  ตกลงเป้นไง”

   “เค้าบอกให้นอนอ่ะ” ผมหันไปบอกมันซะหน่อย  ดูสีหน้ามันยิ่งซีดเข้าไปใหญ่  แต่ผมเห็นแบบนั้นแล้วกลับชอบใจซะอีก  เฮ้อ  กรูเป็นโรคจิตป่าววะเนี่ย

   “หมอบอกว่าเป้นอะไร  ทำไมต้องนอนด้วยล่ะ  เป็นหนักเลยหรอ” มันจับแขนผมเขย่าใหญ่

   “กรูจะเป็นหนักก็เพราะมรึงเขย่ากรูเนี่ยแหละ”

   “เอ้าก็บอกมาซิ”  มันเริ่มเสียงดังครับ  แต่ก็เข้าใจแหละ  อ่ะ  เลิกแกล้งก็ได้

   “เค้าสงสัยว่ากรูจะเป้นไข้เลือดออก  เลยให้นอนดูอาการก่อน แล้วก็ให้น้ำเกลือด้วย  เพราะว่าอ่อนเพลีย  ถ้าไม่เป็นไร พรุ่งนี้ก็กลับได้  เคป่ะ” แล้วผมก็หันหน้าไปอมยิ้มใส่มัน  แบบใสซื่อสุดๆ

   “มรึงไปโดนยุงกัดตอนไหนเนี่ย” เป็นจังหวะเดียวกับที่บุรุษพยาบาลเอารถเข็นมาพอดี  จากนั้นก็ไปจัดการเรื่องห้องก่อน  ผมขอเป็นห้องพิเศษเพราะว่าทำประกันชีวิตไว้ด้วยเลยสะดวกหน่อย  ลองใช้แค่ประกันสังคมซิ  คงได้นอนรวมกับผู้ป่วยอีกเป็นร้อยละมั้ง  ทีนี้ละคงไม่ใช่แค่ไข้เลือดออกแน่ๆ  อาจจะได้องแถมมาอีกโรค 2 โรค

……………………………………………………………………….

peang

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1883 เมื่อ28-03-2008 16:21:37 »

 :o12:  ลงได้ทีละนิดอ่ะ  สงสัยจะเยอะเกิน  อ่ะๆ ต่อ............

หลังจากทำเอกสารอะไรเสร็จ  เค้าก็เข็นผมไปห้องพักโดยมีไอ้หมีเดินอยู่ข้างๆไม่ห่างเลย  ถึงห้องก็จัดแจงเปลี่ยนเป็นชุดคนป่วย  พยาบาลเข้ามาจะเช็ดตัวให้แต่ไอ้หมีบอกว่าจะเช็ดให้เอง  เอาซะอายเลย เหอๆๆๆ

   พอเรียบร้อยพยาบาลก็ลากขวดน้ำเกลือมาพร้อมเข็มแหลมจิ๊ก  จากนั้นก็จิ้มจึ๊กเข้าให้ เจ็บจี๊ดดดดดเลย

   “หิวข้าวมั้ย” หลังจากพยาบาลออกไป ไอ้หมีก็เข้ามาถาม

   “อืม” ก็ตั้งแต่เช้าผมยังไม่ได้กินอะไรเลย 

   “งั้นกินข้าวต้มนะ” ไอ้หมีมันลงไปเอาข้าวต้มมาจากรถ  จัดการแกะใส่ถ้วย  แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่อร่อย ก็เลยไม่อยากกินซะงั้น

   “อ่ะ  อีกคำนึงนะ” ไอ้หมีมันยกช้อนที่ตักข้าวต้มซะเต็มมาจ่อปากผม  ผมก็เม้มปากสุดฤทธิ์ พร้อมกับส่ายหัวไปมา

   “ถ้าไม่กินแล้วจะหายมั้ยเนี่ย”

   “ก็มันไม่อร่อยอ่ะ” ก็จริงอ่ะ

   “งั้นอยากกินอะไรล่ะ  เดี๋ยวไปซื้อให้” แต่ตอนนี้คงจะเป็นเพราะฤทธิ์ยา  เพราะผมรู้สึกง่วงๆยังไงไม่รู้

   “ไม่เอาอ่ะ  จะนอนแล้ว” แล้วผมก็ขยับผ้าห่มขึ้นมาอีกนิดนึง

   “งั้นนอนก่อนละกัน  เดี๋ยวกรูมานะ  อยู่คนเดียวได้มั้ย ฮึ” มันลูบหัวผมเบาๆ  ผมพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงให้คำตอบ  ตอนนี้ผมง่วงๆ มึนๆขึ้นมาจริงๆแล้ว  เลยเผลอหลับไป  ตื่นมาอีกทีไอ้หมียังไม่มา  แต่ผมยังมึนๆอยู่นิดหน่อย

   หกโมงเย็นแล้ว.. ผมยังคงมองนาฬิกา ทุกๆ 15 นาที ในใจกระวนกระวาย แถมท้องเจ้ากรรมก็ยังร้องจ๊อกๆ..มันไปไหนของมันว๊า  พยาบาลเอาข้าวเย็นมาให้แต่ผมไม่อยากกินอ่ะ มันดูชืดๆ ไม่น่าอร่อยเอาซะเล้ย

   ก๊อก ก๊อก ก๊อก .. เสียงเคาะประตูที่นั่งรอคอยก็ดังขึ้นแล้ว  พร้อมยิ้มแก้มปริในใจคิดว่าจะแกล้งงอนซะหน่อย
 
"ไหนบอกจะไปแป๊ปเดียวไง รอตั้งนาน.." ผมพูดดักทันทีที่เปิดประตู

"อ้าว............ที..." คนที่เปิดเข้ามา คนที่ผมเพิ่งตัดพ้อไป กลับไม่ใช่คนที่ผมรอคอย  กลายเป็นคนที่ผมไม่อยากเจอ  แต่จะเสียมารยาทก็ไม่ได้  ไหนๆเค้าก็อุตสามาเยี่ยมผมจึงได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ

"เอ่อ  พอดีผมได้ยินว่าหนุ่มไม่สบาย" ทีเดินเข้ามาพร้อมตะกร้ารังนก

   “ไม่ได้เป้นไรมากหรอก  หมอเค้าแค่ให้รอดูอาการก่อนน่ะ”

   “เอ่อ  ผมเอารังนกมาเยี่ยม  หายไวๆนะครับ”

   “อืม  ขอบคุณนะ” จริงๆแล้วผมไม่อยากเจอกันมันตอนนี้เล้ย   แค่คิดว่า ถ้าไอ้หมีมาเห็นเข้าตอนนี้ ต้องมีเรื่องไม่ดีแน่ๆ

   “แล้วนี่หนุ่มอยู่คนเดียวหรอ ให้ผมอยู่เป้นเพื่อนมั้ย” เสนอหน้าเชียวมรึง  ครั้งที่แล้วยังไม่เข็ดใช่มะ ยิ่งกรูไม่สบายแบบนี้กรูฆ่าคนได้เชียวนะ

   “ไม่เป้นไรหรอก เดี๋ยวทศก็มาแล้วหละ ถ้าไม่ว่าอะไรเราขอนอนก่อนนะ พอดีว่ากินยาเข้าไปแล้วมันเริ่มง่วงแล้วน่ะ” ไล่ครับ ไล่ ชิ้ว ชิ้ว

   “อะ  เอ่อ  งั้นผมกลับก่อนดีกว่า หนุ่มจะได้พักผ่อน  แล้ว  เดี๋ยวผมมาเยี่ยมใหม่นะครับ” ผมพยักหน้าให้  ไอ้ที่พยักหน้าเนี่ย พยักหน้าไล่นะ  ไม่ได้หมายความว่าให้มาใหม่  พอมันไปแล้วก็โล่งอก แต่ไอ้หมีนี่ซิหายไปไหนของมันว๊า

   "ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง   ประตูเปิดช้าๆ ผมชะเง้อคอดูก่อน ลังเลว่า คนที่อยู่ตรงหน้าจะไม่ใช่คนที่กำลังคิด..

"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ผู้ที่เข้ามา  เป็นป๊ากับแม่ไอ้หมี แล้วก็เป็นไอ้หมีเดินตามหลังเข้ามา

"เป็นไงบ้างลูก  เห็นทศเค้ากลับไปบอกว่าหนุ่มเข้าโรงพยบาล พ่อกับแม่เลยมาเยี่ยม" ไอ้หมีหิ้วตะกร้าผลไม้ขนาดมะหึมาไปวางไว้ที่โต๊ะ

   “หมอเค้าให้รอดูผลพรุ่งนี้อีกทีน่ะครับ  ถ้าไม่มีอะไรก้กลับบ้านได้เลย”

   “แล้วเป็นยังไงบ้าง  กินอะไรรึยังลูก” พ่อไม่หน้า ใจดีผิดกับหน้าตาเลยครับ

   “โหย  ทำไมกับข้าวไม่พร่องเลยอ่ะ” ไอ้หมีครับ สาระแนจังมากๆ ไปเปิดถาดอาหารผมดู

   “แฮะๆ”พูดไม่ออกเลย  หลักฐานคาตา

   “ก็มันไม่อร่อยน่ะซิ  ข้าวโรงพยาบาลจะไปอร่อยอะไร  นี่ๆ แม่เค้าทำกับข้าวมาให้ด้วย” ป๊าไอ้หมี เข้าใจอะไรได้ง่ายมากครับ  แกเก่งจริงๆ  รักป๊าคร๊าบบบบบบ

   “ปะทศ  เอากับข้าวไปเทมาซิ  เย็นขนาดนี้แล้วยังไม่ได้กินอะไร เด่ยวก็ไม่หายกันพอดี” แม่ไอ้หมีบอก

   ป๊ากับแม่อยู่อีกซักพักก้ขอตัวกลับ  โดยมีไอ้หมีไปส่งหน้าห้อง  มันกลับไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านมานอนเป็นเพื่อนผมนั่นเอง

   “มาช้านะ  รอตั้งนาน  หิวจนไส้จะขาดแล่ว” เริ่มออกอาการแล้วครับ ฮุฮุ

   “ขี้บ่นจริงๆเลย  บ่นได้แบบนี้แสดงว่าหายแล้วนะเนี่ย”

   “ใช่ซี้ คนมันไม่สำคัญนิ  ใครเค้าจะสน” งอนนิสสสสนึง

   “นี่ขนาดไม่สำคัญยังมีตะกร้ารังนกตั้งตะกร้านึงเนอะ” นั่นเลย  กรูว่าแระ  แต่ผมเดาว่ามันคงไม่รู้หรอกว่าเป้นของใคร  ไม่งั้นอาจจะโวยมากกว่านี้

   “หิวแล้วอ่ะ  ไหนอ่ะกับข้าว” เบี่ยงประเด็นดีกว่า เหอๆๆๆๆ

   มันลากโต๊ะมาไว้ข้างหน้าผม บนนั้นมีตั้งจืดตำลึง  ไข่ตุ๋น  แล้วก็ผัดเห็ดหอม  มีแต่ของบำรุงเลือดทั้งนั้น  ผมตักน้ำต้มที่ควันฉุยหอมฟุ้งราดไปทั่วๆข้าว จนจะกลายเป็นข้ามต้มอยู่รอมร่อ

   "ร้อนนะ  มาเดี๋ยวเป่าให้" มันพูดพร้อมดึงชามข้าวผมไปแล้วลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเตียง  ตักข้าวที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำต้ม  ขึ้นมาเป่าเบาๆ พรูด  พรูด ยสามสี่ครั้งแล้วยื่นให้

"กินดิ  อ้าปาก" ดูมันดิ๊   ดูมันออกคำสั่ง

“ยี้  น้ำลายอ่ะ” ผมบุ้ยปากหนี

“ทำเป้นรังเกียจ   ทีน้ำอย่างอื่นละกินเอา กินเอา”

“อะไร  พูดให้มันดีๆนะ เดี๋ยวเถอะ” .. แต่ผมหิวจริงๆ ขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงด้วย  เลยกินแต่โดยดี

   “กินเยอะๆแบบนี้แหละ  จะได้หายเร็วๆนะ  อ่ะกินไข่ด้วย” จากนั้นมันก็กุลีกุจอ ตักนั่นตักนี่ จนแทบจะล้นถ้วยข้าวอยู่แระ

   “อ่ะ  กินน้ำส้มเยอะๆนะ  จะได้หายเร็วๆ” แล้วมันก็ยื่นแก้วน้ำส้มคั้นแก้วโตมาให้

   “สงสัยกว่าจะหายนี่คงได้อ้วนเป็นหมูซะละมั้งเนี่ย” พูดไปงั้นแหละครับ  แต่ก็ดื่มไปครึ่งแก้ว

   “เป็นหมูซิดี เนื้อเยอะๆ นิ่มดีออก” แล้วมันก็ยื่นหน้า ส่งสายตาหยาดเยิ้มมาให้  เห็นแบบนี้ทีไร ขนลุกซู๋ เสียวสันหลังวาบๆ

   “อะไรๆ  เดี๋ยวเถอะนะ  ป่วยนะเนี่ย ป่วยอยู่นะ”

   “อ่ะๆ กินยาซะจะได้นอน  หลับเมื่อไหร่จะได้ลักหลับ”

   “หืม  มรึงนี่ หื่นไม่เลือกเวลาเลยนะ ตอนนี้ฟิตแล้วโว๊ย ฟิต ฟิต” แล้วผมก็ขยับแขนให้มันดู แต่ลืมไปว่าสายน้ำเกลือห้อยอยู่ ฟิตไป ฟิตมา ไปดึงสายน้ำเกลือซะขวดกระตุก

   “โอ๊ย” เจ็บครับ   ผมค่อยเอามือข้างที่มีเข็มน้ำเกลือมาลูบๆ  มีเลือดวิ่งเข้าไปอยู่ตรงปลายสายนิดหน่อย

   “เป็นไงล่ะ ฟิตน่ะ ไหนดูซิ” กำลังเจ็บครับ  ไม่อยากจะอะไรด้วยแระ น้อยใจด้วยแหละ คนกำลังไม่สบายแท้ๆ  ผมเลยเอาแต่ก้มหน้าจับเข็มน้ำเกลือเบาๆ ไม่พูดกะมัน เชอะๆๆๆๆ กรูงอน

   “เห็นมะ เล่นจนเจ็บตัว” ดูมันดิ ยังมาว่าผมอีกอ่ะ ผมไม่สนก้มหน้าก้มตา งอนต่อไป  มันเห็นผมไม่มีปฎิกิริยาตอบสนองก็คงจะพอเดาๆได้แล้วหละ  มันถอนหายใจเฮือกใหญ่ กะให้ผมได้ยินว่างั้นเหอะ  แล้วก็เดินไปแกะรังนกออกมา (แอบชำเลืองมอง)  มาเปิดฝาแล้วหันมาทางผม  มันหันซ้ายหันขวา สงสัยจะหาช้อน  ชิชิ เอาของกินมาล่อก็เหอะไม่หายงอนหรอก

   แต่สิ่งที่ผมคาดไม่ถึงครับ  มันเงยหน้า กระดกรังนกลงคอมันหมดขวดอย่างหน้าตาเฉย

   “เฮ้ย” ตกใจผสมอึ้งบวกงอน  ก็นึกว่ามันแกะให้ผมกินซะอีก

   “ทำไมอ่ะ กินไม่ได้หรอ หวงหรอ ใครให้มาล่ะ” กะลังงอนๆ สะอึกเลย แสดงว่ามันรู้แฮะ  ว่าไอ้ทีมา

   “น้ำเกลือใกล้หมดแล้วอ่ะ  เรียกพยาบาลให้หน่อยดิ” ผมแถเปลี่ยนเรื่องมาดื้อๆเลยครับ

ซักแป๊ปหมอกับพยาบาลก็เข้ามา  วัดนั่น วัดนี่  วุ่นวายไปหมด โดยมีไอ้หมียืนกินรังนกขวดที่ 2 อยู่ข้างๆเตียง  นี่มรึงกะจะกินให้หมดคนเดียวเลย ชิมิ

   “ ดีขึ้นแล้วนะครับ  ไม่ต้องให้น้ำเกลือแล้ว  รอดูอาการพรุ่งนี้อีกที ถ้าไม่มีอะไรก็กลับบ้านได้เลยครับ” หมอพูดพร้อมจดอะไรไม่รู้ ยิ๊ก ยิ๊กเลย

   “แล้วตกลงผมไม่ได้เป้นไข้เลือดออกใช่มั้ยครับหมอ”

   “ไม่ใช่ครับ  แค่อ่อนเพลียแล้วก็มีไข้   แต่พวกนี้อาการมันคล้ายๆกัน  แล้วคุณทานพารามาด้วย  ถ้าเป้นจริงๆเนี่ย  จะตรวจไม่เจอครับ  แต่เท่าที่ดู  ไม่น่าจะใช่ครับ  ถ้าพรุ่งนี้เช้า ไม่มีไข้ ก็กลับได้เลยครับ” ได้ยินหมอพูดแบบนี้  ผมก็ค่อยโล่งใจหน่อย

   “ถ้าไงหมอขอตัวก่อนนะครับ  แล้วพรุ่งนี้เช้าจะมาดูอีกที”  ตอนนี้มือผมก็เป็นอิสระ จากสายน้ำเกลือซักที

   “ถ้าพรุ่งนี้หมออนุญาตให้กลับแล้วอ่ะ  ไม่ต้องไปทำงานนะ  พักที่ห้องอีกซักวัน” ไอ้หมียืนสั่งอยู่ข้างเตียงนั่นเอง ผมก็ได้แต่พยักหน้ารับคำ  เพราะผมเริ่มซึมๆแล้ว สงสัยจะเป็นเพราะฤทธิ์ยา  ผมไม่พูดไร  ล้มตัวลงนอน

peang

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1884 เมื่อ28-03-2008 16:27:18 »

 o2  เยอะมากมายเค่อะ   สงสัยท่านพี่เป็ดแกซุ่มไว้นาน ทิ้งท้ายแบบว่าให้คนอ่านตาลาย  พอตั้งสติได้ แกก็วิ่งหนีหายเข้ากลีบเมฆไรเงี๊ยะ   อ่ะๆๆ  ต่อกันดีกว่า  อันนี้น่าจะพอน๊า..... :oni1:

ปล. แอบชอบตินนี้เป้นพิเศษ  อิอิ   :m1:


   “จะนอนแล้วหรอ” ไอ้หมีโน้มตัวลงมา  ผมพยักหน้าให้เบาๆ  แล้วผมก็หลับไปเลย  มารู้สึกตัวตอนที่มีมือใครบางคนกำลังลูบไล้น้องชายผมอยู่

   “หืม”  ผมงัวเงีย ขยี้ตา

   “ทำอะไรอ่ะ” ไอ้หมีนั่นเอง  ยืนปลอยท่อนบน  ทาแป้งซะตัวขาวเชียว  กำลังรูดน้องชายผม

   “เล้าอารมณ์ให้ไง” แล้วมันก็เลื่อนหน้าขึ้นมาจูบที่เปลือกตาผมเบาๆ

   “จะทำหรอ” ผมยังมีอาการมึนๆอยู่   แต่ก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร   แล้วมันเดินไปปิดไฟในห้องให้มืด แต่ก็ไม่มืดมากนัก เพราะมีแสงไฟจากด้านนอกส่องสอดเข้ามา

“จะดีเหรอมรึง นี่มันในโรงพยาบาลนะ...” ถึงแม้มันจะเป็นห้องพิเศษก็เหอะ มันก็หวิวๆไงไม่รู้อ่ะ เกิดเจ้าที่เจ้าทางเค้าไม่พอใจมาหักคอผมตายทำไงเนี่ย

“ถึงขั้นนี้แล้วจะเลิกได้ไง”  มันจัดการถอดกางเกงตัวเองออกจนเห็นท่อนเนื้อของ มันที่แข็งตัวเป็นลำใหญ่ยาวประมาณ 8 นิ้วหันมาอยู่ตรงหน้าผม มันเข้ามาจูบไซ้เลียด้วยปลายลิ้น ลิ้นเปียกสากๆ ระคายเหมือนกระดาษทราย  เลียไปตามซอกคอ ซอกใบหูผม

“......ไม่เอา..เดี๋ยว....ว....ใครเห็น..... ซี้ดดดด...อาาาา....." ผมอ่อนระทวยแทบไม่มีแรงพูด

“ไม่ต้องกลัวหรอก ไม่มีใครเห็นหรอก” แล้วมันก้ก้มหน้าก้มตา จับกางเกงผมดึงลงไปกองที่เข่า

“แต่กรูไม่สบายอยู่นะมรึง” ส่งสายตาออดอ้อน วิ๊ง วิ๊ง มันก็ไม่สนใจ

“คนไม่สบายที่ไหนวะตั้งเด่แบบเนี๊ยะ” แล้วมันก็เอานิ้วดีดเปาะเข้าไปที่น้องชายผม

   “โอ๊ย  เจ็บนะมรึง” ผมเง้อมือเตรียมจะตบหัวมันแระ  แต่มันคงอ่านทางออกเลยจับมือผมไว้ทัน

   “ดุได้ขนาดนี้  ก็คงหายแล้วหละ”  ก่อนที่ผมจะทันได้เถียง  มันก็ประกบปากลงมาทาบทับริมฝีปากผม พร้อมส่งลิ้นอุ่นๆ  เข้ามา  เพิ่มความอยากกระสันต์ได้มากทีเดียว  เราบดขยี้ริมฝีปากกันอย่างเร่าร้อน มือมันสอดเข้ามาในเสื้อผม บีบเคล้นหน้าอกที่ตอนนี้ยอดทับทิมแข็งเป้นไตแล้ว แล้วใช้อีกมือปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด จนเสื้อหลุดออก

   มันละจากปากผมลงมาดูดเม้มที่เม็ดทับทิมของผม จนต้องเผลอร้องครางออกมา

“ซี๊ดดดด...อืมมม...” ทุกสัมผัสที่โดนผิวกาย  มันก่อให้เกิดความกระสันต์ขึ้นมาอย่างเร่าร้อน

แล้วเลื่อนหน้าลงไปจนถึงสะดือ มันฉกลิ้นเข้าไป แต่ผมกลับรู้สึกว่ามันจั๊กจี้มากกว่าเสียว มันเลื่อนลงไปถึงน้องชายผมที่ตอนนี้ยืนทำความเคารพตรงแหน่วเชียว  มันแลบลิ้นออกมาเลีย แล้วอ้าปากอมเข้าไปพร้อมรูดปากขึ้นลงอย่างช้าๆ มืออีกข้างก็รูดลำท่อนไปด้วย

มันดูดเลีย โยกซ้ายโยกขวา รัวลิ้นรอบๆ หัวถี่ยิบ แล้วลากลิ้นเลียขึ้นลงตามท่อนลำ จนผมเผลอตัวเด้งเอวส่งท่อนลำเข้าปากมันเบาๆ แอ่นเอวกระดกดิ๊กๆ มือจับหัวไอ้หมีขยี้ไปมา แล้วมันก็อ้าปากอมไข่เข้าไปทั้งพวง ผมเสียวมากจนต้องร้องออกมา

“โอยยยย...ซี๊ดดดด... ...อาาาาาา”  มันผละจากน้องชายผม ลุกขึ้นมาคร่อมผมอยู่บนเตียงคนไข้ แล้วก้มลงมามาไซร้ซอกคอผมที่นอนราบกับพื้นเตียง แล้วเม้มที่ติ่งหูเบาๆ  แต่ก็ทำเอาผมถึงกับขนลุกซู่ทีเดียว

มันเลื่อนลงมาดูดเม้มเบาๆที่ยอดเม็ดทับทิม  ทำให้ผมถึงกับสยิว ครางเบาๆ ในลำคอ

“อืมมมม...เสียวจัง”

มันชันตัวขึ้นจับขาของผมถ่างออก แล้วเอาท่อนเนื้อของมันลากขึ้นลงบริเวณช่องสวรรค์ แล้วมันก็ค่อยๆ กดท่อนลำ เข้าปากทางสวรรค์ทีละนิด ทีละนิด

   “ขอนะ” มันพูดเสียงกระเส่าพร้อมกับจ่อลำลึงเสียบกระเด้าเข้าไปเบา   พอดันเข้าไปสุดความยาว ก็เริ่ม สาวออกจนเกือบหลุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่ จากช้าๆ เร่งจังหวะเร็วขึ้น

   มันเร่งจังหวะ การกระแทกเร็วขึ้นๆ จนหน้าขา กระแทกกับแก้มก้น ดังป้าปๆ ก้องห้อง มือก้รูดลำท่อนของผมไปด้วย  อาจจะเพราะด้วยสถานที่แบบนี้  ทำให้ผมยิ่งตื่นเต้น และเร่าร้อนมากขึ้นไปอีก

“ อืมมมม...อา...อา.....”  เสียงน้ำเงี่ยนที่ถูกกระทบดัง เจ๊าะแจ๊ะ  ยิ่งทำให้อารมณืผมยิ่งพลุ่งพล่าน

   “โอย แรงๆ หน่อย เอาแรงๆเลย” ความเสียวซ่านในอารมณ์ทำให้ผมหลุดปากพูดออกไป 

พอมันได้ยิมผมพูดแบบนั้น  มันก็สนองเต็มที่เลย  มันก็จับผมนอนตะแคงแล้วยกขาขึ้นข้างหนึ่ง  แล้วเอื้อมมือไปว่าวให้ผม  พร้อมทั้งเร่งกระเด้า โดยมันรั้งท่อนขาผมไว้แน่น แล้วกระแทก จนผมตัวสั่นตามแรงกระแทก  เสียงร้องของผมมันเริ่มขาดหายแล้วเพราะความเสียวที่ขึ้นมาจุกอยู่ที่คอหอย

“...โอ๊ว...โอ๊ว........อูววว...โอยยย....”  มันเกร็งก้นอัดกระแทกเข้าไปอย่างเต็มที่ ทั้งหนักหน่วงรุนแรง จนผมสุดจะทน  มันกระแทกอีกไม่กี่ทีก็อัดท่อนลำฉีดน้ำเงี่ยนเข้าไป จนสุด น้ำเยอะมากจนมันหลั่งเลอะออกมาข้างนอก 

“โอ้ยยยยยยยยย โอ้ว ววววววววว” ผม ครางออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อผมเองก็ถึงจุดสุดยอดพร้อมๆกัน  ร่างสองร่างเกร็งกระตุก ช่องตีบ รัดแน่น  ไอ้หมีค่อยๆ ผ่อนจังหวะการเอาลง แล้วโน้มตัวลงมาพรมจูบไปทั่วหน้าโดยที่ยังแช่ท่อนลำคาไว้

มันถอนแท่งลำออกมา แล้วจับผมลงจากเตียงอุ้มไปที่โซฟา  ลงนั่งบนเก้าอี้ ตัวใหญ่ แล้วจับสองขาผมถ่างอ้า วางบนเท้าแขน โดยหันหน้าเข้าหาพนักพิง  มันก้มลงไปดูดเลียเม้มไข่ให้ผมอีกครั้งก่อนจะหยัดกายขึ้นจดจ่อท่อนลำดันลึกเข้าไปในร่องแคบอีกครั้ง

   “อู้ยยยยยยยยย ทำไมมันรัดจัง” มันถึงกับพ้อ เมื่อ เค้าค่อยๆดันท่อนลำเข้ามา แล้วพบอาการดูดรัด ส่วนผม ก็ได้แต่หายใจหอบ แอบครางด้วยความเสียว เพราะเพิ่งจะถึงจุดสุดยอดไปหยกๆ ไอ้หมีก็จัดการทลวงต่อ  ช่างไม่สงสารกรูมั่งเลย  กรูป่วยอยุ่นะมรึง  ก็ได้แต่คิดในใจครับ  แรงจะพูดแทบจะไม่มี

   “ช้าหน่อย  อะ...โอ้ย.....” ผมขอร้องเสียงกระเส่า ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว แต่มันไม่ฟังเสียงอ่ะไรทั้งนั้น  ดันเข้าจนหมดดุ้น ก็จัดการกระแทกท่อนเนื้อใส่อย่างรุนแรง (ไอ้แรงควายเอ้ย...ผมได้แต่คิดในใจ)   ผมเองแม้จะเจ็บๆตึงๆที่ปากทาง แต่ก็นะ  ขนาดนี้แล้ว  อารมณ์กระเจิงไปไหนต่อไหนแล้ว   ร่อนเด้งสู้อย่างลืมตายกันเลย  เอาซิ๊ มรึงใส่มา กรูรับได้ (รู้สึกเหมือนกำลังต่อสู้ในหนังจีนกำลังภายในเลยแฮะ)   

“ อืมมมม...อา...อา....   เราไปดูวิวกันน่ะจ๊ะ”  มันจับประคองผม ให้ลุกขึ้นยืนโดยที่ เอ็นแข็งยังคงคาบคา
อยู่   พร้อมดันตัวผมให้เดินไปที่กระจกด้านข้างของห้อง จากชั้น 7 ของโรงพยาบาล  ใจจริงแล้วไม่อยากเลย  แต่ผมไม่มีแรงจะขัดขืน    จริงๆน๊า  ไม่ได้สมยอมนะเนี่ย

“ทะลึ่งนะมรึง   ไม่เอา เด๋วใครเห็น” ผมทำได้แค่พยายามดึงตัวออกห่าง  แบบว่าไว้เชิงนิดนึง  ส่วนไอ้บ้านี่ก็ทะลึ่งขึ้นทุกที  สงสัยเพราะจะอดมาหลายวัน 5555555

“อืม ไปเถอะน๊ะคร๊าบบบ” มันอ้อนด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ   แต่ไอ้น้ำเสียงน่ะไม่เท่าไหร่หรอก   ไอ้ตรงท่อนแข็งที่กระแทกเสยไม่หยุด มือแกร่งที่ชักลำท่อนของผมอย่างเป็นจังหวะ  ริมฝีปากที่ระดมจูบ ซุกไซ้วนเวียนที่ซอกคอ นี่แหละทำให้ผมต้องครางอย่างจำยอม ร่างอ่อนระทวย จนยอมให้มันพาเดินกึ่งลากซะมากกว่า  ไปเกาะตรงประตูกระจกแบบบานเลื่อนบานใหญ่   โดยให้ผมยืนเอามือดันกระจกไว้  ส่วนด้านหลัง ก้โดนกระแทก กระทั่นอย่างต่อเนื่อง

“จะมีใครเห็นเราไม๊ ....อ๊ะ.... หืมมม....ม...” มันกระซิบเสียงกระเส่าอยู่ข้างใบหู  ส่วนท่อนลำก็ กระแทก ด้วยจังหวะเนิบช้า แต่รุนแรงหนักหน่วง  ยิ่งคิดตามที่มันพูดไอ้ผมก็ยิ่งกลัว  แต่ยิ่งกลัว ก็ยิ่งตื่นเต้นยังไงไม่รู้ 
   
   และแค่มันกระแทกอีกไม่กี่ทีผมก็ปลดปล่อยสายน้ำออกมาอีกครั้ง  แต่ครั้งนี้หมดแรงจริงๆครับ เข่าอ่อนแทบทรุดลงไปกองกับพื้น ดีที่ว่าไอ้หมีมันประคองไว้ 

   “ขออีกหน่อยนะ เกือบแล้ว” มาเลื่อนหน้ามากระซิบที่ข้างหูผม พร้อมขบปลายหูเล่นเบาๆ ถ้าเป้นก่อนหน้านี้ ผมคงจะรู้สึกเสียว วาบ  แต่ตอนนี้แม้แต่ขนซักเส้นยังไม่กระดิกเลยครับ  มีแต่เสียงหายใจหอบแทน 

   มันชันตัวผมขึ้นอุ้ม แล้วพาไปพาดไว้ที่ขอบเตียง  ใช้เข่าดันขาผมให้ถ่างออกแล้วค่อยๆสอดน้องชายที่พร้อมจะเผด็จศึกเข้าไป  ตอนนี้ผมรู้สึกชาๆ มากกว่าเสียวซะอีก  แอบหันไปค้อนมันหน่อยนึง  นี่กรูไม่สบายนะ  แต่ก็นั่นแหละครับ  ได้แต่พูดอยู่ในใจ  แค่มีแรงหายใจอยู่นี่ก็บุญโขละ  นี่ขนาดกรูเพิ่งจะถอดสายน้ำเกลือ ก็โดนซะขนาดนี้  นี่ถ้ากรูสบายดี  สงสัยจะสว่างคาตาแน่ๆ

   ตอนนี้มีแต่เสียงเนื้อกระทบกันดัง พั่บ พั่บ พั่บ เป็นจังหวะจากช้าๆ ก็เริ่มเร็วขึ้น  จากอาการชาๆเมื่อสักครู่ ก็เริ่มเสียว เริ่มมีเสียง ซี๊ดซ๊าดด ตามมาเป็นลำดับ

   “หึ หึ หึ หึ หึ”เสียงไอ้หมีครับ เป้นจังหวะจะโคนมากๆ  น้องชายผมที่กลายเป้นไส้เดือนน้อยกวัดแกว่งไปตามแรงกระแทก  กรูคงจะเป้นไส้เลื่อนก็วันเนี๊ยะ แอบหันไปค้อนมันอีกที  หน้าตาแม่งโคตรจะหื่นอ่ะ  โอ้ว....ขนลุกครับ

   “อะ อะ อ๊ะ ฮืมมม  อืมมมม..ม.ม........โอ๊วววววววว.....”ตามมาด้วยเสียงหอบหายใจอย่างแรง  แล้วมันก็โน้มตัวลงมาทับผม  ซักแป๊ปท่อนลำที่คาไว้ก็หลุดออกมาพร้อมกับเหล่าลูกๆนับล้านของมัน  ทั้งพื้น  ทั้งเตียง  มีแต่ลูกๆผมและลูกๆมัน เต็มไปหมดครับ 

   “เป็นไงบ้าง ฮึ” มันชะโงกหน้ามาจุ๊บหน้าผากผมทีนึง  ผมเลยแอบค้อนมันอีกหน่อย  เข้าใจกรูมั่งมั้ยเนี่ย  กรูป่วยน๊า (พยายามบ่งบอกทางสายตาสุดฤทธิ์)

   “อ่ะ  จุ๊บทีนึงดิ” แล้วมันก็ยื่นแก้มมันมาครับ  กรูแทบจะไม่มีแรงหายใจแล้วน๊า  ยังจะเอาไงกะกรูอีกเนี่ย แต่ก็นะ  มันยื่นมาซะใกล้ อ่ะๆ ก็เลยจุ๊บให้

   “ลุกไหวไหม  ไปล้างตัวกันนะ จะได้มาพักผ่อน” พอได้ยินประโยคนี้  น้ำตาแทบคลอเบ้าเลยครับ  แล้วมันก็ประคองผมไปล้างตัว  ใส่ชุดให้ด้วย เดินแบบว่าขาถ่างหน่อยๆ  พอถึงเตียงมันเช็ดคราบลูกๆออกไปหมดแระ  จัดแจงห่มผ้าเรียบร้อย  มันก็ก้มลงมาจุ๊บที่หน้าผากอีกที 

   “นอนพักนะ จะได้หายไวๆ”

   “กรูว่า  กรูคงจะทรุดลงอีกแล้วหละ” เริ่มมีแรงแล้วครับ

   “เฮ้ย  เป้นอะไร  รู้สึกยังไงมั่ง  บอกมาซิ เรียกหมอมั้ย” มันดูลุกลี้ลุกล้นขึ้นมาเชียว

   “ก็โดนไปซะหลายยกแบบนี้  ฟื้นตัวได้ก็มหัศจรรย์แระ  คนป่วยก็ไม่เว้น ไอ้หื่น” ได้ทีแล้วครับ ใส่โลด

   “ก็คนไข้ปากดีขนาดนี้ จะปล่อยให้รอดไปได้ไงล่ะ จริงมะ” แล้วมันก็เอาสันจมูกมาถูจมูกผม

   “พอเลยๆ  จะนอนแล้ว” แล้วผมก็พลิกตัวนอน  แค่นับ 1 ไม่ถึง 10 ผมก็หลับแล้ว  มาตื่นอีกทีตอนที่ไอ้หมีมาปลุก เช้าแระ

   “เป็นไงมั่ง ฮึ”

   “อืมมม  ปวดเมื่อยอ่ะ  ไม่มีแรงยังไงไม่รู้  ขอน้ำกินหน่อยซิ”ผมพูดจริงครับ ไม่ได้แกล้งยั่ว  ผมรู้สึกปวดเมื่อยจริงๆ

   “อ่ะๆ กินน้ำก่อนนะ  เดี๋ยวเรียกหมอให้” สีหน้ามันดูวิตกมากเลยครับ  แต่ผมรู้สึกคอแห้งผาก ไม่มีแรง  ซักแป็ป มันก็กลับมาพร้อมพยาบาล  แต่เป้นคนละคนกับเมื่อวาน

   เข้ามาวัดนั่นวัดนี่  ถามนั่นถามนี่  เมื่อคืนนอนหลับมั้ย  ผมเลยหันไปมองไอ้หมี  แล้วก็อีกหลายอย่าง  สรุปแล้วคือ ผมมีอาการอ่อนเพลียแล้วก็มีไข้  ต้องให้น้ำเกลือต่ออีก พอพยาบาลออกไปเท่านั้นแหละ  ไอ้หมีถลามาขอบเตียงเลย  ตาแดงๆด้วยอ่ะ

   “กรูขอโทษนะ  กรูขอโทษ  เป็นเพราะกรูเอง” อ้าว  มันสำนึกจริงๆแฮะ

   “กรูไม่ได้เป็นไรมากซักหน่อย  ไม่ต้องคิดมากหรอก   นะ” แล้วก็ลูบหัวมันเบาๆ  ตอนแรกกะว่าจะแกล้งงอน  แต่เห้นมันแบบนี้  งอนไม่ลงจริงๆครับ  เฮ้อ...ไอ้หมีควายของผม คราวนี้กุลีกุจอแกะรังนกให้ผมกินซะ 3 ขวดรวด  แล้วผมก็ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่  โดยมีมันนั่งเฝ้าอยู่ด้วยกันตลอด  ถ้าจะตกงานก็คงจะคราวนี้แหละ ฮุฮุฮุ (ยังมีหน้ามาขำ)

          วันรุ่งขึ้นก็อาการดีขึ้นจนหมออนุญาตให้กลับบ้านได้  แล้วตอนนี้ผมก็ย้ายหอพักเรียบร้อย  ออกมาจากที่เดิมไกลอีกนิดนึง  แต่ขนาดห้องกว้างมากขึ้น (สำหรับอยู่แบบครอบครัว)  โดยไอ้หมีก็จัดการย้ายข้าวของเครื่องใช้ส่วนหนึ่งมาไว้ที่นี่ด้วย ช่วงวันทำงาน มันก็จะไปๆ-กลับๆ  แต่พอเสาร์-อาทิตย์ ก็จะมาขลุกอยู่กับผมที่ห้อง แล้วก็ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน เช่นทำกับข้าว  ต่อจิ๊กซอว์ ดูหนัง หรือเที่ยวต่างจังหวัด (จะจิ้นกันไปถึงหนายยยยยยยย)

         ชีวิตทุกวันก็มีสนุกสนาน เครียด เศร้า เสียว(อิอิ) ปนๆกันไป  ผมว่าชีวิตแบบนี้ ดีนะอย่างน้อยมันก็มีเรื่อง มีอะไรให้ได้คิด ให้ได้ตื่นเต้นตลอด  ให้ได้ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมเสียว(อะนิดนึง) ผมว่าเป็นแบบเง๊ยะแหละ สุดยอดดดดด

         แต่ก็นั่นแหละครับ เพราะความรักมันไร้รูปร่าง และจับต้องไม่ได้ สัมผัสได้ด้วยใจเท่านั้น  ผมรักที่มันเป็นมันแบบนั้น และมันก็รักผมที่เป็นผมแบบนี้  ก็ไม่รู้ว่ามันจะเป้นคนที่ใช่สำหรับเรามั้ย  แต่ ณ.วันนี้  มันคือคนที่เข้าใจในความเป้นผม มากที่สุด และมันผูกมัดใจผมไว้ ด้วยใจของมัน (เบาหวานจะกินอยู่แระ)  และอยากบอกเสมอว่า 

     ดีใจนะที่วันนั้น..........เราได้เจอกัน :bye2:

....................................................................

        ความรักไม่ได้เกิดได้เพียงชั่วข้ามคืน  และไม่ได้อยู่กับเราเพียงชั่วข้ามวัน  ความรักมันอาจจะเกิดขึ้นได้หลายครั้งนะ  แต่เราคงไม่โชคดีที่เจอคนใช่ไปซะทุกครั้ง  รักษามันไว้ให้ดีนะครับ  อย่าลืมดูแลแลใส่ใจคนของคุณ 

          เหมือนต้นไม้แหละครับ  ลืมรดน้ำซักวัน 2 วันมันก็คงไม่ตาย แต่มันก็เหี่ยวลงไป  หากรดน้ำเยอะไปก็เน่าตายอีก  ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าต้นไม้ของเราต้องรดน้ำเท่าไหร่ มันถึงจะผลิดอกงอกงาม  อย่าลืมดูแลเอาใจใส่ต้นไม้ของตัวเองนะครับ............
                                                            ด้วยความปราถนาดี
                                                              นายเป็ด.....ขบวนการหมีกินเป็ด

gift_deb

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1885 เมื่อ28-03-2008 16:38:27 »

เข้ามาปิดบัญชีคนแรก ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่นที่แสนสนุก  :m4:

น้ำค้าง

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1886 เมื่อ28-03-2008 17:43:03 »

หมีเป็ดน่ารักจังเลย ขอให้มีความสุขกันมากๆ รักกันตลอดไปนะจ๊ะ
 :pig3: :pig3:

ออฟไลน์ piengtavan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 244
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
    • UEDA_ARAMORD
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1887 เมื่อ28-03-2008 20:51:36 »

สนุกมากกกกกกกกก


มีหลายรสชาดคละกันไป  ก็นะ ชีวิตคนมันไม่ได้สุขเสมอไป เพราะสุขมากไป จะไม่รุ้รสชาดความสุขนี่เนอะ^^

ตามอ่านมานานโข อ่านบ้าง แว่บบ้าง (เพราะมีเด้กอายุไม่บรรลุนิติภาวะมายืนอยู่แถวข้างหลัง 55+)

ขอให้มีความสุขในการใช้ชีวิตต่อไปนะคะ  โชคดีค่ะ   :bye2:

shelling

  • บุคคลทั่วไป
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1888 เมื่อ28-03-2008 21:54:53 »

ยังน่ารักทั้งคู่เหมือนเดิม
ในร.พ.ก็ไม่เว้นน่ะเนี่ย :m25:
อยากให้มาลงตอนิเศษอีกก็ได้คะ
ขอให้มีความสุขนะคะ

ออฟไลน์ cassper_W

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2052
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-1
Re: เฮ้ย....ขอจุ๊บทีดิ
«ตอบ #1889 เมื่อ28-03-2008 22:21:58 »

เหอ เหอ เหอ   o2  ขนาดป่วยยยน่ะเนี่ยยยย

มิน่าเชื่ออออ   o13

จาไม่ได้อ่านแล้ววววววว    เศร้ามากมายยยย    :m15:

ว่างๆๆ  ก็มาต่อตอนพิเศษให้หัวใจชาวบอร์ดเป็ดกระชุ่มกระชวยบ้างน๊า  :o12:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด