หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[nemesis]

คิดถึงจังเลยย !!

[white choc~]

น้องภูรีบมาเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวตีเลย ปล่อยให้ป้า ๆ รอนาน ๆ ได้งัยกันห๊า!!!

[CarToonMiZa]

คิดถึงจังเลยยยยยยยยย

[ณยฎา]

น้องภู คิดถึงจังเลย >.<

[jakkee]

น้องภู หายไปไหนหว่า คิดถึงจังงงงง

[fc_fic]

 

 


 

[pemiko2012]

คิดถึงคุณคนเขียน
คิดถึงน้องภูกะพี่พีทจังเลย
 

[rewshin1]

     เข้ามาบอกว่า คิดถึึงน้องภูน๊า พี่พีทด้วย โยชิและเดอะแก๊งก็คิดถึง กลับมาไวไวเน้อ

    K.PuPoom คะ ช่วงนี้ฝนตกบ่อย แถมหนักอีกต่างหาก รักษาสุขภาพร่างกายด้วยนะคะ

   รักษาสุขภาพร่างกายแล้ว ก็อย่าลืมรักษาสุขภาพจิตใจให้มั่นคงและ ++ อยู่เสมอนะค่ะ

    นานมาแล้ว K.PuPoom เคยบอกว่า การเข้ามาในเล้าเป็ด ทำให้ตัวเองมีความสุข

   เพราะฉนั้นแล้ว ถ้าที่ๆคุณอยู่ทำให้จิตใจอ่อนล้า เข้ามาคุยเล่นคุยหัวกับชาวเล้าบ้างสิค่ะ

   คนที่เป็นแฟนเรื่องนี้ทุกคนเป็นห่วงและเราไม่ได้คาดหวังว่าทุกครั้งที่คุณเข้ามาจะต้องลงนิยายอย่างเดียวเท่านั้น

   ครั้งล่าสุดที่เข้ามา จิตใจ K.PuPoom คงบอบช้ำ โปรดอย่าละเลยความห่วงใยของพวกเรานะค่ะ

   ยังไม่ต้องลงนิยาย ถ้าลำบากใจยังไม่ต้องตอบคำถาม แต่ณ กระทู้นี้ คุณสามารถระบายได้นะคะ

   ขอร้อง โม ทุกท่าน อนุญาติ ให้ K.PuPoom ระบายเรื่องลำบกใจในกระทู้ด้วยนะค่ะ

   เราอาจจะไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวในโลกข้างนอกนั่น

   แต่ปีกว่าแล้วที่เราติดตามเรื่องที่คุณเขียนขึ้น เรารัก เอ็นดูนองภูไม่ต่างจากน้องชาย

   ขอให้สิ่งร้ายๆ ที่ทำให้ K.PuPoom จิตตก และไม่สบายใจ จากไปในเร็ววัน

   ขอสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิต K.PuPoom เยอะๆ สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บป่วย

   ใกล้วันแม่แล้ว ขอให้ K.PuPoom และ คุณแม่ มีความสุขมากๆนะค่ะ

   ต่อจากนี้ ฝาก K.PuPoom ไว้ สบายใจเมื่อไหร่ก็มาเขียนต่อนะคะ 

   รับรองว่าแฟนคลับกว่าครึ่งประชากรในเล้าจะยังรอเสมอ ไม่ว่านานแค่ไหน

   Cheer up !!!!! 

   รักและห่วงใย

     แฟนคลับน้องภู  

[Secrets]

คิดถึงจะแย่อยู่แล้วนะ

[fangkao]

คิดถึงภูภูมิมากมาย

[meadthat]

คิดถึงน้องภูนะครับ หายไปจะเป็นอาทิตย์แล้วอะครับ

[Horizon]

คิดถึงน้องภูและผองเพื่อน
สบายใจแล้ว เข้ามาส่งข่าวบ้างครับ

[pp_song]

คิดถึงจัง หายไปจะครบ 10 วันแล้วนะ 

[8X]

คิดถึงน้องภู(ภูมิ) และน้องหมอภูกับพี่พีทด้วยค่ะ
ตอนนี้อาจจะอยู่ในช่วยต่อสู้กับจิตใจตัวเอง แต่ขอให้อดทน และอดทน
เดี๋ยวมันก็จะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เวลาเป็นยารักษาโรคทางใจได้ดีค่ะ สู้ๆ น๊า

[patee]

สงสัยน้องภูมิบินไปหาแม่ใช่ป่าว หายไปนานเลย

คิดถึงนะ

[CarToonMiZa]

เข้ามากดบวกเบาเบา

[Hope2TheEnd]

 

[nemesis]

คิดถึงน้องภูกับพี่พีทจัง

[K.Pupoom]

ตอนพิเศษ วันแม่


"พรุ่งนี้วันแม่แล้วเนอะ" ไอ้ตัวแสบของผมพูดขึ้น สายตาก็มองออกไปนอกรถ

"อื้ม น่าจะมีวันสามีมั้งเนอะ" ไม่มีเสียงตอบกลับมา น้องภูคงคิดถึงแม่แน่ๆ เมื่อถึงวันแม่ทีไร น้องภูจะเศร้าจนเห็นได้ชัด
ผมขับรถกลับบ้าน ฝ่าด่านรถติดมาเรื่อยๆ ท่ามกลางฝนตกปรอยๆมาตลอดทาง

"น้องภู"
"หืม"
"คิดถึงแม่หรอ"
"อื้ม ปรกติน้องภูจะต้องซื้อของให้แม่ แล้วก็เข้าไปกอดไปหอมแล้วก็กราบท่าน"
"ก็ทำสิ"
"แล้วน้องภูจะเอาแม่ที่ไหนล่ะ แม่ไม่ได้อยู่กับเรานะ"
"ก็คุณย่าไง น้องภูก็ทำแบบที่เคยทำทุกปีอ่ะ"
"อันนั้นน้องภูต้องทำอยู่แล้ว"
"ปีนี้จะเป็นปีสุดท้าย ปีหน้าแม่เขาก็อยู่กับเราแล้ว โตเป็นหนุ่มแล้วนะ"
"โตเป็นหนุ่มแล้วไงอ่ะ ก็คนมันคิดถึงนินา"
"เดี๋ยวคืนนี้ก็คุยสไกป์สิ"
"อื้ม"
"รู้ไหมว่าความเศร้ามันไม่เหมาะกับน้องภูเลย"
"ก็พอรู้ แต่จะให้ทำไงอ่ะ ก็ใจมันเศร้านิ แต่ก็ช่างเหอะเดี๋ยวก็ดีขึ้น ขับรถไปเถอะน่ะ หิวข้าวจะแย่แล้วเนี่ย"
"ก็บอกให้แวะทานอะไรก่อนก็ไม่เชื่อพี่นิ"
"ก็น้องภูอยากทานอาหารฝีมือคุณย่ามากกว่านินา"
"โอเคๆ เดี๋ยวจะรีบให้ครับ"
"เห้ยๆๆไม่ต้องรีบหรอก ถนนมันลื่น ขับช้าๆอ่ะดีแล้ว น้องภูพึ่งมีผัวคนเดียวเองยังไม่อยากตายก่อนวัยอันควร"
"พูดแบบนี้หมายความว่าไง"
"ฮ๋าๆๆๆ"

แล้วความสดใสก็กลับคืนมา เนี่ยแหละครับเมียผม เขาจะสร้างแต่รอยยิ้มเสมอ
นอกจากคนใกล้ชิดเท่านั้นที่เขาจะแบ่งปันความเศร้าออกมาให้ได้รับรู้เพียงเล็กน้อย
ผมขับรถกลับมาที่บ้าน บุ้งกับอ้นมาถึงนานแล้ว เพราะผมต้องไปรับน้องภูเลยมาถึงทีหลัง

"คุณย่าน้องภูกลับมาแล้วครับ"
"ไปทานข้าวเลยลูกไป"
"คุณย่าทานแล้วหรอครับ"
"เรียบร้อยแล้วลูก"
"คุณย่าาาาาาา"
"ว่าไงลูก"
"พรุ่งนี้คุณย่าไปไหนหรือเปล่าครับ"
"ไปลูก ที่สมาคมจัดงานวันแม่ ไปกับย่าไหม"
"เดี๋ยวคิดดูก่อน เดี๋ยวถามพี่พีทด้วยครับ"
"ตามใจ ไปทานข้าวไปลูกไป พี่ๆเราอยู่ในครัวนั้นแหละ"
"ครับคุณย่า"

ผมเดินตามพี่พีทเข้าไปในครัว พี่พีทเดินไปหยิบจานตักข้าวมา แล้วก็เอามาให้ผม

"แล้วพี่พีทไม่ทานหรอ"
"ทานครับ แต่เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อน"
"เออ พี่พีท ลูกค้าฝากของมาให้อ่ะครับ "
"อืมๆ เดี๋ยวค่อยดู ฉี่จะราดแล้ว"
"อยู่หน้าทีวีอ่ะพี่"
"เคๆ"

แล้วพี่พีทก็เดินออกไปจากห้องครัว ผมก็นั่งรอพี่พีทกลับมาจะได้ทานข้าวพร้อมกัน

"ไอ้ลิง ทานเถอะะไม่ต้องรอผัวหรอก ไม่ได้เห็นหน้าผัวทานไม่ลงหรอไง"
"ใช่"
"ชิ"
"พี่พีทมาแล้ว"
"อ่าวทำไมยังไม่ทานอ่ะน้องภู บนหิวมาตลอดทางไม่ใช่หรอ"
"ก็รอพี่พีทไง"
"ทานเลยๆ" แล้วพี่พีทก็นั่งลงทานข้าวพร้อมกับผม แล้วก็เอาถุงของขวัญที่ลูกค้าให้มาออกมาดู
"เวลาทานข้าว ทานก่อนไหม" ผมดุ
"ขอดูแปปหนึ่งว่าอะไร เห้ย แท็ปเลต ตัวใหม่เลยอ่ะ"
"ลูกค้าเขาบอกว่า ให้มาใช้อ่ะพี่ จะได้ๆแรงบันดาลใจคิดงานให้เขาเก๋ๆ" พี่บุ้งบอกพร้อมเคี้ยวข้าวตุ้ยๆๆ
"แบบนี้ทำให้สุดฝีมือเลยว่ะ"
"ทานข้าวก่อนไหมพี่พีท"
"เดี๋ยวพี่เอาไปชาร์จแบตก่อนนะ เดี๋ยวมา ทานข้าวเลยน้องภู"
"คืนนี้สงสัยพี่พีทจะจิ้มแต่แท็ปเลต ไม่จิ้มเมียแน่ๆ ฮ่าๆๆ"
"ทานข้าวเถอะน้องภู อย่าไปเถียงกับไอ้บ้านี่เลย"
"ครับ"

แล้วพี่พีทก็เดินมาทานข้าวแบบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เห้อ

ทานข้าวอิ่มก็มานั่งเล่นไอ้แท็ปเลตใหม่นั้นแหละ อะไรก็ไม่รู้ ผมก็นั่งคุยกับคุณย่า

"ตกลงพรุ่งนี้ไปกับย่าไหมลูกน้องภู"
"ไปไหนอ่ะครับ" พี่พีทถาม
"สมาคม"
"ไม่ต้องไปหรอกเกะกะคุณย่าเปล่าๆ" ปากพูด แต่มือนี้จิ้มแต่แท็ปเลต หางตาก็ไม่คิดจะมอง
"ว่าไงลูกน้องภู"
"น้องภูอยู่่บ้านดีกว่าครับ ต้องอ่านหนังสืออีกเพียบเลย"
"งั้นก็ตามใจ อ้นไปกับย่าไหม"
"อ้นก็งานเต็มเลยครับ"
"อืมๆ"

แล้วคุณย่าก็เดินขึ้นบ้านไป สงสัยจะแอบน้อยใจพวกผมแน่ๆ เพราะพรุ่งนี้คุณหญิงคุณนายแต่ละคนก็จะพาลูกหลานไปอวด
แต่พวกผมเนี่ยสิกลับไม่มีใครไปกับคุณย่าเลย  แต่ทั้งหมดมันคือแผน อิอิ

ตกดึกก็แยกย้ายกันเข้าห้องนอน

"ตกลงพี่พีทจะเล่นมันทั้งคืนเลยใช่ไหม"
"จะนอนแล้วหรอ"
"อืม"
"พี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยอ่ะ"
"ก็เรื่องของพี่พีท ถ้าน้องภูหลับไม่ต้องมาปลุกนะ"
"โอเคๆ รอพี่ด้วยนะ เดี๋ยวอาบแล้ว สิบนาที อ่ะลองเล่นดู เครื่องเล็กพกง่าย เผื่อเอาไปเรียน"
"ไม่เอา"
"ลองเล่นเหอะ"
"ไม่เล่น เอาไปชาร์จเถอะอาบน้ำเสร็จได้มาเล่นต่อ" ผมก็พูดประชด
"ไม่เล่นแล้วเดี๋ยวจะเล่นกับเมีย ฮ่าๆๆๆๆ" แล้วพี่พีทมัก็เข้าห้องน้ำไป

แล้วก็ออกมาไม่นานนัก เช็ดตัวเสร็จก็ไม่ใส่เสื้อผ้า แทรกตัวมาใต้ผ้าห่มทันที
แล้วก็จัดการจู่โจมผมด้วยการจูบอย่างนุ่มนวลพร้อมลูบไล้ฝ่ามือไปทั่ว
สุดท้ายก็ดึงเสื้อผ้าผมออกจากตัวจนหมดสิ้น แล้วเราสองคนก็ได้เสียเป็นเมียผมกัน ฮ่าๆๆๆๆ

เช้าแล้วจ้าาาาาา

คุณย่าลงมาเตรียมอาหารให้พวกเราแต่เช้า
พวกผมสี่คนก็นัดกันว่าจะไม่ลงมาช่วยคุณย่าเตรียมอาหาร
แล้วก็มารวมตัวกันในห้องผม เพื่อรอคุณย่าขึ้นมาตาม
แล้วก็เป็นตามแผนจริงๆ

"น้องภู พีท ตื่นหรือยังลูก อาหารเช้าเสร็จแล้วนะ"

คุณย่ายืนเคาประตู แต่เหมือนจะไม่เป็นผลก็เลยเปิดเข้ามา

"อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง
รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย
ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน
ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา
ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน

อิ่มใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มรักลูกหลับนอน
น้ำนมจากอก อาหารของความอาทร
แม่พร่ำเตือนพร่ำสอน สอนสั่ง
ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามีพลัง
ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ต่อไป

ใช่เพียงอิ่มท้อง
ที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น
อุ่นไอรัก อุ่นละมุน
ขอน้ำนมอุ่นจากอกให้ลูกดื่มกิน...........

ผมยืนร้องเพลงให้คุณย่า ในมือของเราสี่คนก็ถือพวงมาลัย
แต่คุณย่ายืนร้องไห้ด้วยความปลื้มใจ......

ผมก้มลงกราบเท้าคุณย่า คุณย่าก็นั่งลงประคองผม

"น้องภูรักคุณย่านะครับ ขอให้คุณย่าสุขภาพแข็งแรง แล้วก็มีความสุขมากๆนะครับ"

"ย่าก็รักน้องภูลูก ดวงใจของย่า" แล้วคุณย่าก็หอมแก้มผม

"พีทรักคุณย่านะครับ" พี่พีทก้มลงกราบคุณย่าเช่นกัน

"ย่าก็รักพีทลูก ขอบใจมากนะ"

"ขอให้คุณย่าสุขภาพแข็งแรงนะครับ" พี่อ้นก้มกราบคุณย่าเช่นกัน

"บุ้งก็รักคุณย่าครับ"

"ขอบใจลูกขอบใจ ขอบใจมากทุกๆคน ขอให้มีแต่ความสุขนะ คุณพระรักษานะลูก"

คุณย่ากอดพวกเราแล้วก็ร้องไห้ เป็นภาพที่มีความสุขมากอีกภาพหนึ่ง
หลานแท้ๆกับหลานที่ไม่ได้ร่วมสายเลือด แต่คุณย่าก็รักทุกคนไม่ต่างกันเลย
คุณย่าคือแม่พระ ที่เป็นเสมือนแม่แท้ๆของพวกเราทุกคน

"พวกเรารักคุณย่าครับ"


แล้วพวกเราก็ตามคุณย่าไปงานวันแม่ คุณย่าก็มีความสุขมากที่ได้อวดหลานๆกับคนอื่น ฮ่าๆ
แล้วก็ไม่ใช่หลานธรรมดานะ หลานที่หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

กร๊ากกกกก



สวัสดีครับทุกคน

จริงๆจะมาแจ้งข่าวว่า อีกสามสี่วันจะมาต่อเรื่องให้
แต่ไหนๆได้จับคอมพิวเตอร์แล้วก็แถม
ให้นิดหน่อย ให้คลายความคิดถึงน้องภูกันไปบ้าง

ช่วงนี้ผมมรสุมเยอะมากครับ มีแต่เรื่องให้คิดให้ทำให้เครียดกันทุกวัน
ยังไงก็ขอโทษทุกคนด้วยนะครับที่ทำให้รอ
บางทีด้วยสภาพจิตใจมันก็ไม่สามารถจะสร้างสรรค์งานออกมาได้ดี

ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ ทั้งหน้าไมค์หลังไมค์ ขอบคุณมากมากครับ

 

 

สร้างแฟนเพจแล้ว.........K.P. Phu ผู้สร้างเรื่อง 

https://www.facebook.com/KpPhu

เข้าไปกดไลค์ กันได้นะครับ เห็นมีคนขอมา เลยสร้างซะหน่อย เอาไว้เม้ามอย แจ้งข่าว

[watcharet]

มาน้อยจังเลยอ่ะๆ มาต่อเรวๆนะหายไปตั้งนานๆ

[ujen]

สู้ๆน่ะค่ะ

รอได้ค่ะ

สุขสันต์วันแม่

[foxfilix]

แต่ละคนไม่ค่อยหลงตัวเองสักเท่าไหร่อะ

[patchylove]

  สู้ๆนะ ต้องผ่านไปให้ได้ 

[aishiteru.]

ขนาดว่ามรสุมกำลังพัดผ่าน แต่ก็แต่งน้องภูมาให้ได้อ่านกันต่อได้อีก
ขอบคุณมากๆเลยน้าาา เอาใจช่วยให้ปัญหาทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นน้าาา
หลานๆช่วยกันบิ้วอารมณ์คุณยายเต็มที่เลย อ่านแล้วก็ซึ้งไปด้วยเลย
มาต่อช้าหรือเร็วก็ไม่เป็นไรน้า คนอ่านเข้าใจบางทีก็ไม่มีแรงใจจะเขียน เง้อ
คนอ่านก็ได้แต่เป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆน้า สู้ๆค่ะ
 

[tawan]

สั้นอ่ะ

 

[kabung]

น้องภูมาแว้วววว 


เป็นกำลังใจให้น๊าา สู้ๆๆนะคะ

[choijiin]

มาแค่นี้ก็ชื่นใจแล้วจ้า
ตามไปกดไลค์เพจมาแล้วนะเคอะ
 

[ekonut]

อ๊ากกกกกกก รู้สึกคิดถึงขึ้นมาทันทีเลย 

[gupalz]

สู้ๆค่ะ คนเขียน

[BaII]

วันแม่ๆ น่ารักแบบเบาๆ