หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[Horizon]

น้องภู นึกว่าจะงอนข้ามวันได้
แพ้ทางนายพีทตลอด
+1

[BitterSweet~]

น้องภูน่ารักทุกวัน


ไก่เหลืองโดนปิดปาก มันก็มีแต่ประเทศนี้เท่านั้นแหละ

แค่อะไรไม่เป็นไปตามที่ "เขา" ต้องการ

ปิดปากมันไปซะ

อำนาจล้นฟ้าจะกลัวอะไร!!!!


.. ขอโทษที่มาเกรียนในกระทู้ มันอึดอัดขัดข้องมากกกก ..

[Eshardy]

555  นมเปรี้ยว ทำ เอา น้องภู งอนเลย  สมน้ำหน้า เพ่พีท
มีของดี น่ารักๆ  ไม่ค่อยถนอม  หื่นได้  ตลอด  อิอิ

น้องภู ทำใจ นะครับ   จูมง จะ รุกราน ทงอี

[ขนมสัมปันนี]

ชอบใจที่ผู้เขียนใช้คำว่า จูมง กับ ทงอี  ดูน่ารักไปอีกแบบ  ขอบคุณนะสำหรับนิยายดีๆ 

[POPEA]

ชอบพี่พีทอ่ะ น่ารัก~
กับเมียยังมีแอบดูเนอะ55.
อยากรู้ำี่ำีพี่พีททำน้องภูยังไง หมดสติหลับไปเลย อิอิ
 

[greensnake]

บทนี้น้องภูจัดเต็ม งอน หึง และโหด
แต่ก็นั่นแหละนะ เหนือฟ้ายังมีฟ้า ฉันใด
เหนือน้องภูก็ต้องมีพี่พีท ฉันนั้น ทุกทีไป
ก็พี่พีทเล่นปล้นเอกราชน้องภูทุกคืนนี่นา
งอนง้อกันบ้างพอให้ชีวิตมีรสชาดไม่จืดชืด
ว่าแต่นายอิคระวังตัวไว้ให้ดีนะ พี่พีทรู้แล้วเนี่ย
ชักอยากรู้ซะแล้วสิว่าพี่พีทจะทำยังไงต่อไป
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[Karn12]

เสร็จพี่พีทอีกจนได้น้องภู

[ujen]

 

 

[yayee2]

ฮึ ! เป็นใครก็ต้องหึงเนอะน้องภูเนอะ นมจะหนีบหน้าอยู่แล้ว
ยัยมะนาวนมโตนี่ก็ช่างกระไร นางอ่อยพี่พีทชัดๆ ยัยคุณแม่คงพามาแผ้วถางทางละซี(หลานสะใภ้คุณหญิง)
แต่งานนี้ขอยกนิ้ว :m12:ให้น้องภูจ้า น้องทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดี ไม่เผลอหลุดอะไรๆที่ไม่ดีออกมาเลย
ไว้ค่อยมาจัดการคนของเราทีหลังแบบนี้ถูกต้องแล้วจ้า แถมขนาดงอนๆอยู่ยังทำหน้าที่เมียไม่มีบกพร่อง
เอาโล่เมียดีเด่นไปเล้ยยยย

[nemesis]

สิ่งเล็กๆที่เรียกว่าหึง

[runningout]

นมเปรี้ยวววว . ไอ้อิคคค . เอามันออกไปปป >,<

[Still_14OC]

หึงก็บอกว่าหึงมีอะไรมั้ย

[p_phai]

 

[roseen]

มารเข้ามาสองตัวเลย


 

[4559]

สองศรีผัวเมียคู่นี้นี่สุดๆอ่า

[malula]

ใครจะเป็นคนดีศรีภรรยาได้เท่าน้องภูล่ะ ถึงจะงอนแต่หน้าที่ก็ไม่บกพร่อง เริ่ดค่ะ

[8X]

มะนาวอ่อยพี่พีทแง๋เลย แต่ก็ไม่รอดพ้นสายตาน้องภูไปได้

[CarToonMiZa]

น้องภูหึงน่ารักไปมั๊ย
+เป็ดจ๊า

[som]

พี่พีทนี่กินคบไวหรือเปล่านี่  ทำไมหื่นอย่างนี้  แต่ภูนะปรัซญาเกี่ยวกับเรื่องผัวเมียนี่สุดยอดจริงๆ  น่ารักทั้งนอกทั้งในเลย

[khunstar]

อร้ายยยย

[ladymoon_yy]

 

[Supermimt]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกเน้อออออออออออออ

[EunSung87]

น้องภูไปประกวดภรรยาดีเด่นชนะเลิศแน่ๆๆๆๆ

[sumonta]

น้องภูน่ารัก  บอกอิคไปเลยลูกว่าหนูอ่ะมีสามีแล้ว 

[Nus@nT@R@]

นับวันยิ่งงอนเก่งนะน้องภู

[the_pupae]

น่ารักมากค่ะน้องภู

นังมะนาวนี้วอนจริงๆ

[kenghan]

น้องภู นี่สุดยอด

[day9day]

น่ารักอ่ะ

[K.Pupoom]

ตอนที่.....62






เช้าของวันอาทิตย์
วันนี้เราต้องไปงานวันเกิดพ่อขิง ตอนเย็น...

"ก๊อกๆๆๆ ตื่นกันหรือยังพ่อหลานชาย"
"ตื่นแล้วครับคุณย่า" เสียงพี่พีทนะครับไม่ใช่เสียงผม
"ตื่นแล้วก็ลงไปทานข้าวนะลูกสายแล้ว"
"ครับ"
เสียงใครมาตะโกนอะไรอยู่ข้างหูนะเนี่ย น้องภูกำลังหลับสบายอยู่เชียว
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดด ไปทานข้าวกัน" พูดอย่างเดียวก็ได้ทำไมต้องหอมด้วย
"หอมเบาๆหน่อยกูได้จมูกจะทะลุเข้าไปในแก้มแล้ว"
"หอมเบาๆมันไม่สดชื่น"
"สดชื่นก็ไปดมยาดมโน้นป่ะ"
"มันคนละสดชื่นอ่ะ หอมแก้มเมียมันเเบบว่า อิ่มใจ ชื่นใจ สุขใจ"
"รู้แล้ว พอแล้ว เอามือออกไปซะทีเถอะจะไปเข้าห้องน้ำ"
"ไม่เอาอ่ะยังไม่ให้ไป"
"คุณย่ารอทานข้าวนะ ปล่อยเหอะ"
"ป่านนี้คุณย่าทานไปแล้ว ดูนาฬิกาด้วย"
"เก้าโมง"
"ใช่เก้าโมง คุณย่าทานตั้งแต่เจ็ดโมงแล้ว"
"เสาร์อาทิตย์ทีไรคุณย่าทานข้าวเช้าคนเดียวทุกที ไม่ดีเลยอ่ะ ต่อไปนี้ศุกร์เสาร์อาทิตย์ งดกิจกรรมดีกว่า"
"เห้ยๆๆๆๆ ไม่เกี่ยวกันเลย" รีบโวยวายเชียวนะพี่พีท ไอ้บ้ากาม
"เกี่ยวดิ เพราะมีกิจกรรมร่างกายเลยเหนื่อยล้า มันก็เลยต้องการพักผ่อน ก็เลยตื่นสาย"
"ไม่เกี่ยวๆๆๆไม่งดอะไรทั้งนั้นแหละ "
"เอาแต่ใจ ปล่อยดิ ปวดฉี่"
"ก็ไปสิใครห้ามล่ะ"
"แล้วมือกอดขาก่ายเนี่ยมันจะไปยังไง"
"อูยย โทษที"
แล้ววผมก้เดินเข้าห้องน้ำ พี่พีทก็เดินตาม ผมเข้าไปฉี่พี่พีทก็เดินไปฉี่ต่อ
ผมมาเเปรงฟันพี่พีทก็มาแปรงข้างๆ เป็นอะไรมากป่าวเนี่ย
"น้องภูรู้ป่ะว่าตัวเองน่ารักมากอ่ะ"
"รู้" อย่ามาชชมนะ  ฮ๋าๆๆ ไม่เคยถ่อมตัวหรอก
"แล้วรู้ป่ะว่าตัวเองเซ็กซี่มากๆ"
"ตอนแรกไม่รู้หรอก แต่โดนทุกวันก็เลยรู้"
"ฮ่าๆๆๆ"
"หัวเราะอะไร"
"ที่โดนทุกวันไม่ใช่เพราะความเซ็กซี่อย่างเดียวนะ"
"ใช่ เพราะว่าตัณหาของพี่พีทมันมีมากไง บ้ากามอ่ะรู้ป่ะ ว่าตัวเองบ้ากาม"
"หรอ ไม่เห็นรู้เลย"
"ก็รู้ไว้ซะสิ" แล้วผมก็เดินออกจากห้องน้ำ ไปเช็ดหน้าเช็ดตาทาครีมแล้วก็ลงไปข้างล่าง
โดยมีพี่พีทเดินตามลงมาติดๆ คุณย่านั่งทำขนมลูกชุบอยู่..........
"คุณย่าทำอะไรครับ"
"ทำลูกชุบลูก เดี๋ยวจะจัดเอาใส่ตระกร้าสวยๆไปให้แม่ของน้องขิงซะหน่อยไปทานข้าวกันไปเดี๋ยวจะได้มาช่วยย่าปั้นแล้วก็แต้มสี"
"ได้เลยครับ" หันหลัง จะเดินไปเข้าครัวก็ชนกับพี่พีท มายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย
"เดินไม่ดูคน"
"แล้วคนมายืนอะไรตรงนี้ล่ะ ไม่ทานข้าวหรอไง"
"ทาน"
"ก็ไปเส่"
"ให้มันได้แบบนี้ทุกวันสิเออ พูดจากันให้มันรื่นหูฟังเพราะๆสักวันได้ไหม เราสองคนนะ"
"น้องภูจะพยายามครับ"
"บอกคุณย่าไปว่าไม่ได้จะดีกว่า"
"ต้องได้สิ" ยังไม่ทันขาดคำก็แยกเขี้ยวใส่กันซะแล้วคุณย่าก็ได้แต่ส่ายหน้า
ผมเดินเข้ามาทานข้าวก็ตักข้าวให้พี่พีทด้วย แล้วก็มานั่งทานกัน คุยโน้นคุยนี้
พยายามฝึกหัดพูดจาเพราะๆ น่ารักๆกันอยู่ แต่ก็ต้องขำกับสิ่งที่ตัวเองทำอยู่เหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ
เช่น........
"ตัวเองตักไข่เจียวให้เค้าหน่อย" นี้คือสิ่งที่พี่พีทพูด กระแดะ!!! หน้าตาพี่พีทมันดูแรดๆอ่ะ
"ได้ครับ อ่ะ ทานเยอะนะตัวเอง"
"ขอบคุณครับตัวเอง"
"พอเหอะพี่พีท น้องภูจะอ้วก"
"ฮ่าๆๆๆ"
"ทำไมอ่ะ ก็หน้าตาพี่พีท พูดตรงๆเลยนะ ดูดัดจริตอ่ะ "
"ฮ่าๆๆๆ พี่อุตส่าห์ทำให้น่ารักนะ"
"มันน่ารักเกิ๊นนนนนน"
"เออนิ เมื่อคืนฝันอะไรเหรอ "
"รู้ได้ไง"
"ก็ละเมอพูดอะไรไม่รุ้อ่ะ ร้องไห้ด้วย"
"ฝันว่า พี่พีทผลักน้องภูลงไปในน้ำ แล้วก็จับมือเดินไปกับพี่มะนาว เหมือนในหนังเลยแหละ"
"ทานมากก็ฝันมาก"
"ถามจริงๆ พี่พีทอยากมีแฟนเป็นผู้หญิงบ้างไหม"
"เมื่อก่อนนานแล้วเคย  แต่ตอนนี้ไม่เคยคิดเลยแม้แต่นิด ติดใจ"
"ติดใจอะไรอ่ะ"
"ติดใจน้องภูไง"
"อย่าเล่นดิ ถามจริงๆนะ"
"ไม่คิดครับ มันมาไกลเกินกว่าจะกลับไปแล้ว แล้วถ้าน้องภูทิ้งพี่ พี่ก็จะไปบวช"
"ขนาดนั้นเลย"
"จริง"
"งั้นน้องภูจะพาแฟนใหม่ไปใส่บาตรนะ"
"บาป จะเอาบาตรเขกหัวให้"
"เป็นพระมาทำร้ายญาติโยมได้ไง บาปกว่าอีก"
"อย่าทำเชียวนะ"
"ไม่ทำตั้งแต่คำว่าทิ้งเเล้ว"
"ก็ปากหวานวะแบบเนี่ยพี่จะไปไหนรอด"
"ถึงไปคิดหรอว่าจะรอด น้องภูจะตามไปทุกที่อย่าหวังจะได้มีความสุข"
"ให้มันจริงเถอะ กลัวจะร้องไห้ขี้มูกโป่งมากกว่า"
"ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ"
"ฮ่าๆๆ"
ทานข้าวเสร็จก็มาช่วยคุณย่าทำขนมลูกชุบต่อ คุณย่าประณีตมาก ปั้นอย่างพิถีพิถัน
แต้มสีก็ประณีตไม่ให้เลอะเทอะ งานละเอียดจริงๆ
"คุณย่าเราเอาลงไปชุปสีเลยไม่ได้หรอครับ"
"ถ้าเป็นส้มอ่ะชุบได้เพราะมันส้มทั้งใบ แต่ถ้ามังคุดมันมีขั้วหนูก็ต้องเอาพู่กันแต้มๆขั้วมันอีกสีหนึ่งสิลูก"
"งั้นเราปั้นส้มให้หมดเลยดีไหมครับ"
"แล้วมันจะสวยอะไรล่ะ"
"พี่พีท ให้ช่วยปั้นนะไม่ได้ให้ช่วยทาน ปั้นลูกหนึ่งทานสองลูก เมื่อไรจะได้ครบล่ะ"
"พี่ชอบอ่ะ จำได้ไหมที่เมื่อก่อนน้องภูเอามาให้คุณย่าแล้วไม่ให้พี่ทานอ่ะ"
"จำได้ แล้วพี่พีทก็ทานหมดเลยใช่ไหมล่ะ"
"รู้ได้ไง"
"ก็น้องภูเห็นพี่พีทยกตระกร้ามาทานที่ระเบียงน่ะสิ"
"แอบมองพี่หรอ แอบรักพี่ตั้งนานแล้วใช่ไหมล่ะ"
"ไม่ใช่ซะหน่อยมันออกมาเห็นเองต่างหาก ตอนนั้นไม่ได้ชอบสักนิดเหม็นขี้หน้าต่างหาก"
"แล้วไปชอบพี่เขาตอนไหนอ่ะ"
"ก็ตอนที่เกิดเรื่องขึ้น พี่เขาก็มาอยู่ข้างๆตลอดทำให้น้องภูไม่ได้เหมือนอยู่ตัวคนเดียว ตอนที่ไปอยู่บ้านคุณลุง นอกจากน้องภูจะคิดถึงพ่อกับแม่แล้วน้องภูยังคิดถึงคุณย่ากับพี่พีททุกคืนจนหลับไป ไม่มีคืนไหนเลยที่น้องภูจะไม่คิดถึง" พี่พีทเห็นหน้าผมเศร้า ก็เลยแอบหอมแก้ม
"รู้งี้ จับทำเมียตั้งแต่ตอนนั้นก็ดี"
"มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกลุง" แล้วผมก็เอาลูกชุบยัดปากพี่พีทไป เหมือนจะเถียงอะไรสักอย่าง
กว่าจะทำกันเสร็จก็บ่ายแก่ๆแล้ว ก็รอให้ขนมแห้ง เราก็ทานอาหารกลางวันกันต่อ
อิ่มแล้วก็มาจัดขนมใส่ตระกร้า พันด้วยพลาสติกสำหรับห่ออาหาร สวยงาม มั๊ก
ผมเห็นนพี่พีทนั่งทานที่คุณย่าแบ่งไว้ให้ ยังไม่หยุดปากเลยสงสัยจชอบมากจริงๆ
"อร่อยมากเลยหรอ"
"มาก"
"ระวังอ้วนนะ"
"ทำการบ้านทุกคืนไม่อ้วนหรอก"
"เกี่ยวกันหรอ" แกก็ช่างสงสัยจริงนะอีน้องภู
"จริงดิ ก็เหมือนออกกำลังกายอ่ะ แต่ละครั้งเหนื่อยจะตายไม่เห็นหรอ โดยเฉพาะบริเวณสะโพก"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็มันต้อง อึ๊บ"
"อุบาทว์ ไม่คุยด้วยแล้ว"
"จะไปไหนอ่ะ"
"เล่นกับไอ้มดแดง รดน้ำต้นไม้ด้วย"
"ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว"
"เดี๋ยวไปเล่นกับไอ้มดแดงก่อน นำหน้าไปเลย" คุณย่าออกไปทำผมแล้ว เดี๋ยวคงกลับมาแต่งตัว
เหลือผมสองคนแหละที่ยังชิลๆเดี๋ยวคุณย่ากลับมาโดนบ่นแน่ๆเลย เชื่อสิ ถ้าเห็นผมสองคนยังไม่ทำอะไรเลย
ผมยืนรดน้ำต้นไม้ใกล้จะเสร็จแล้วพี่พีทก็ตะโกนมาจากระเบียงด้านบน
"มาอาบน้ำได้แล้ว" มุมเงย แล้วพี่แกก็นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว มองรอดช่องว่างของระเบียง อื้ม
เห็นไปถึงไหนต่อไหน ตับไตไส้พุง บรึ๊ยยย ติดตาชะมัด
"อื้มๆๆรู้แล้ว" ผมก้ไม่ได้ตกใจอะไรหรอก เห็นทุกวัน  ฮ๋าๆๆ  เดินไปปิดน้ำ คุณย่ากลับมาพอดี
"น้องภูทำไมยังไม่ไปอาบน้ำแต่งตัวอีกลูก"
"กำลังจะไปแล้วครับคุณย่าคนสวย"
"ไปเลยๆๆ"
"คุณย่าสวยจังไปทำผมที่ไหนมาครับเนี่ย"
"แถวนี้แหละ ไม่ได้ทำอะไรมาก ขี้เกียจไปร้านประจำ"
"นี้ขนาดไม่ทำอะไรมากยังสวยขนาดนี้"
"ไปๆไม่ต้องมายอย่าเลย ไปอาบน้ำแต่งตว แล้วนี้พี่เราเขาทำอะไรอยู่"
"อาบน้ำครับ"
"เราก็ไปอาบน้ำได้แล้ว"
"ครับบ"
ผมขึ้นมาอาบน้ำก็เห็นพี่พีทกำลังนั่งเป่าผมอยุ่
"คุณย่ามาแล้วหรอ"
"อื้ม" ผมก็เดินเข้าไปอาบน้ำ แบบชุดเล็ก ไม่ได้อาบชุดใหญ่เดี๋ยวคุณย่าจะบ่นเอาอีก
อาบน้ำสระผมถูตัวอย่างละรอบพอ เพื่อเป็นการให้ทันต่อเวลา แต่ชุดเล็กก็หอมไม่แพ้ชุดใหญ่นะ
"พี่พีท"
"ครับ"
"วันหลังนุ่งผ้าเช็ดตัวอย่าไปยืนที่ระเบียงนะ"
"ทำไมอ่ะ"
"คนข้างล่างมองขึ้นไปไม่เห็นอะไรที่ไม่ควรจะเห็นนะสิ"
"ทำเป็นไม่เคยเห็นไปได้"
"ภูหมายถึงคนอื่น ไม่ได้หมายถึงภูเดี๋ยวเขาจะช็อคนึกว่าเห็นผี"
"ผีอะไรจะหล่อขนาดนี้"
"ผีทะเลง่ะ"
"แล้วเคยโดนผีทะเลอำไหม"
"บ่อยไป"
"ฮ่าๆๆๆ" แล้วผมก็ไปนั่งเช็ดหัวที่ปลายเตียง พี่พีทก็เรียกให้มานั่งที่หน้ากระจก จะเป่าผมให้
ผมสั้นไม่ต้องเป่านานแป๊ปเดียวก้แห้ง พี่พีทเดินไปเลือกเสื้อผ้า ผมก็นั่งทำครีม ชิลๆ
"พี่พีทขาวดำมันจะไม่เหมาะนะ"
"เออลืมไปอ่ะ" พี่พีทก็เลยเลือกใหม่ ที่นี้จัดเต็ม โทนสีขาวน้ำเงิน ให้ผมใส่เชิ๊ตขาวกางเกงสีน้ำเงิน
ตัวเองก็ใส่เชิ๊ตสีดำขลิบน้ำเงิน กางเกงสีน้ำเงินเหมือนกัน แต่สีจะเข้มกว่าของผม
"ทำไมต้องแต่งตัวคล้ายๆกันด้วยอ่ะ"
"ไม่มีเหตุผล"
พี่พีทใสรองเท้าหนังสีน้ำเงินอีกนั้นแหละ เป๊ะตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมเลยฉีกแนวไปใส่ไนกี้สีน้ำเงินแทน
จะได้ดูเป็นเด็ก ซอฟๆลงมาบ้างไม่จัดเต็มแบบพี่พีท กางงเกงแปดส่วนสมัยนิยมกับรองเท้าผ้าใบ
เก๋จะตาย ไม่จำเป็นต้องรองเท้าหนังเสมอไปหรอก เสื้อเชิ๊ตกับรองเท้าผ้าใบ นุ่งทับด้วย ใครจะทำไม
แฟชั่นคืออิสระ ไม่มีอะไรตายตัวหรอก เป๊ะไปก็ดูแตะต้องยาก มันต้องมีมุมทพเล้นบ้างอะไรบ้าง

พี่พีทเดินไปยกพระพุทธรูปที่คุรย่าไปเช้ามาในห้องคุณย่า แล้วผมก็เดินไปหิ้วตะกร้าลูกชุบ
คุณย่ารออยู่หน้าบ้านแล้ว รอผมสองคนนั้นแหละ ช้าตลอด นี้ขนาดหลานชายนะ แต่งตัวน๊านนาน
รถขับไปขึ้นทางด่วนไม่นานก็ถึงบ้านไอ้ขิงแล้ว ซึ่งมันโทรตามผมตั้งแต่แต่งตัวเเล้ว
"ทำไมไม่ใส่นาฬิกาที่ย่าซื้อให้ละลูก"
"คุณย่า ถ้ามันหายไปน้องภูคงต้องเอาหัวโขกกำแพงตายแน่"
"ซื้อมาให้ใส่ไม่ได้ให้เก็บ"
"เก็บไว้เป็นที่ระลึกดีกว่า กลับหายอ่ะ"
"แต่ที่ใส่อยู่ก็สวยดี"
"ของพี่พีทครับ ฟรีไม่ต้องเสียตังค์ หายไปก้ไม่ต้องคิดมาก"
"หายไปจะจับหัวโขกกำแพงให้ตายเหมือนกัน"
"โหดอ่ะ"
"มากกกกกก"

แล้วเราก็มาถึงบ้านขิง ไม่ต้องพูดถึงความใหญ่โต เพราะมันใหญ่มาก เคยมาวิ่งเล่นบ่อยๆ
บ้านคุณย่าว่าใหญ่แล้ว ยังไม่เท่าบ้านไอ้ขิง แม่ขิงใจดีมาก แต่ไม่รู้ว่าจะใจดีกับไอ้ตี๋เปล่า
ถ้ารู้ว่าไอ้ตี๋จะมาเป็นเขยรัฐมนตรี ฮึฮึ พี่พีทหาที่จอดรถ พไอ้ขิงมันเห็นรถผมมันก็เดินเข้ามา
แล้วไปบอกพี่ยามให้มาเคลียร์ให้ เป็นไงอ่ะ วีไอพี สุดๆ แล้วไอ้ขิงก็เดินมาที่รถ
"สวัสดีครับคุณย่า"
"สวัสดีลูก หล่อเชียววันนี้"
"สวยมากกว่า อุ้ยย" ไอ้ขิงมันแบบหยิกเอวผมครับ
"เดี๋ยวเข้าไปข้างในดีกว่าครับ คุณแม่กำลังรอคุณย่าอยู่เลยครับ"
"นำไปเลยจ้ะ" ผมถือตะกร้าลูกชุบ พี่พีทอุ้มพระพุทธรูปไอ้ขิงเดินคู่ไปกับคุณย่า
"ขิงแล้วเพื่อนๆอ่ะ"
"ตี๋นั่งอยู่ตรงโน้นกับอิค ที่เหลือยังไม่มีใครมาเลย"
"ไอ้อิคมาด้วยหรอ"
"อื้ม "
"ใครชวนมัน"
"ขิงเอง"
"แล้วไอ้ตี๋มันมาเร็วได้ไงว่ะ"
"เมื่อคืนมันนอนนี้"
"ฮันแหน่ๆ" ไอ้ขิงมันหันมาตาเขียวใส่ผม แล้วเราก็เดินเข้าไปในบ้าน แม่ขิงก็ออกมาต้อนรับพร้อมกับพ่อ
นานๆจะได้เห็นพ่อไอ้ขิงสักที ท่านก็ออกมาต้อนรับด้วยท่าทียิ้มแย้มเป็นกันเอง
"บอกแล้วไงค่ะคุณย่า ว่าไม่ต้องเอาของขวัญมาเกรงใจจังค่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ น้ำใจเล็กน้อยนะ มีความสุขมากๆนะ สุขสันต์วันเกิดจ้ะ"
"ขอบคุณมากเลยครับคุณท่าน วันหลังมีอะไรให้ผมรับใช้บอกนะครับ"
"ขอบใจจ้ะขอบใจ" เหมือนพ่อไอ้ขิงจะชอบพระที่คุณย่าเช่ามาให้เป็นอย่างมาก
"คุณย่าทำเองหรือเปล่าค่ะ"
"ทำเองจ้ะ สองหนุ่มนี้เขาช่วยด้วย"
"สุนีย์ เอาลูกชุบแบ่งไว้ส่วนหนึ่งนะ แล้วที่เหลือเอาจัดใส่จานไปตั้งที่โต๊ะ"
"ค่ะ"
"คุณย่าเดี๋ยวหนูพาไปนั่งค่ะ ขิงพาน้องภูไปนั่งไปลูก"
"ครับคุณแม่"
"เดี๋ยวพีทขอไปนั่งกับน้องนะครับคุณน้า"
"ไม่นั่งด้วยกันหรอจ้ะ"
"พี่พีทจะแอ๊บเด็กนะครับคุณแม่" ผมก็แซวคุณแม่ของก็ยิ้มแล้วก็พาคุณย่าไปนั่งที่โต๊ะหน้าเวที
"คนที่นั่งกับตี๋นั้นใช่ไหมไอ้อิค" พี่พีทกระซิบถามผม
"ใช่ หล่อเหมือนในเฟซไหมล่ะ"
"งั้นๆแหละ"
"อย่าลืมแสดงความเป็นเจ้าของนะพี่พีท" ไอ้ขิงมันคงได้ยินมันเลยหันมาเเซว
"ครับ"
"พี่พีทหวัดดีครับ" ไอ้ตี๋ยกมือสวัสดีพี่พีท แต่ไอ้อิคมนก็นั่งไขว่ห้างทำเป็นไม่สนใจ
"หวัดีครับตี๋ สบายดีนะ"
"สบายดีครับ"
"จะไม่สบายได้ไงล่ะพี่พีท ได้นอนบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ แถมเป็นลูกเขยรัฐมนตรีอีกต่างหาก"
"มึงแซวกู ช่วยดูสถานที่ด้วย กูอาจจะโดนอุ้มไปนั่งยางเมื่อไรก็ไม่รู้"
"พูดมากน่ะตี๋" ไอ้ขิงหันมาดุผัวมันครับ ตั้งแต่สองคนนี้เป็นแฟนกัน ผมว่าไอ้ขิงมันข่มไอ้ตี๋นะ
"จ้ะ ไม่พูดก็ได้"
"อิค นี้พี่พีท" ไอ้ขิงแนะนำพี่พีทให้ไอ้อิครู้จัก
"หวัดดีครับ"
"สวัสดีครับ" พี่พีทก็รับไหว้ตามมารยาท รู้นะว่าไม่ชอบขี้หน้ามันแล้วอ่ะ
เห้ย แล้วมือนี้มาจับตั้งแต่เมื่อไรว่ะเนี่ย มวแต่เม้าท์ไม่ทันสังเกต พี่พีทจับมือแน่นเลย
"พี่พีทไปตักอาหารกันเถอะ"
"ป่ะ" แล้วพี่พีทมันก็จูงมือผมไปตักอาหารที่โต๊ะ
ผมเห็นไอ้ตี๋มันพูดอะรกับไอ้อิคไม่รู้ แล้วผมก็เห็นไอ้อิคมันมองมาที่ผมตลอด
ส่วนไอ้ขิงไปอยู่กับแม่มันแล้วครับ คงช่วยรับแขกเพราะวันนี้แขกเยอะพอสมควร
แล้วไอ้ขิงมันก้เดินมาที่ผม ตักอาหาร
"กูบอกมันไปแล้วนะเว้ยว่ามึงกับพี่พีทเป็นอะไรกัน"
"มันถามหรอ"
"เปล่า กูเสือกบอกเอง เห็นมันมองมึงตาไม่กระพริบ"
"ก็ดี"
"พี่พีทหวัดดีครับ" ไอแบงค์ยกมือทักทายพี่พีท ตามมาด้วยพี่ฝุ่น
"พี่ฝุ่นหวัดดี ไม่เจอกันซะนานเลยนะ" ผผมก็ทักทายพี่ฝุ่น
"นานที่ไหน พึ่งเจอกันตอนไปทะเล"
"กี่เดือนแล้วล่ะ"
"หลายเดือนแล้ว"
"ไอ้เป็ดยังไม่มาหรอว่ะ"
"ยังเลยมึงโทรตามดิเเบงค์"
"กูโทรตามแล้ว มันบอกว่า ใกล้ถึงแล้ว"
"เออไปนั่งเหอะ กูหิว แบงค์ ตักอันนั้นเผื่อกูด้วย"
แล้วเราก็มาน่งกันที่โต๊ะ ทานไปคุยไป เรื่องโน้นเรื่องนี้ มีแต่ไอ้อิคคนเดียวที่มันไม่รู้จะพูดอะไร
"พี่พีทดี๋ยวน้องภูไปฉี่ก่อนนะ"
"เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อน"
"ไม่เป็นไรหรอกทานข้าวเถอะ แค่นี้เอง ไม่หลงหรอกมาบ่อย"
แล้วผมก็เดินไปห้องน้ำ เข้าไปฉี่ สบายยยยย  ออกมาก้เจอไอ้อิคยืนอยู่
"เข้าห้องน้ำหรอ"
"กูมารอมึง"
"รอเราทำไมอ่ะ"
"กูมีเรื่องจะถาม"
"ถามมาดิ"
"แฟนมึงจริงหรอ"
"ใคร"
"คนชื่อพีท"
"ใช่"
"เป็นแฟนกันนานยัง"
"นานแล้ว มีไรหรอ" แล้วมันก็ดันผมเข้าไปในห้องน้ำแล้วมันก็ตามเข้ามาล้อคประตู
"อิค มึงจะทำไร"
"กูชอบมึง"
"แต่กูมีแฟนแล้ว แล้วกูก็รักเขามากด้วย หลีกไป"
"กูไม่หลีก กูชอบมึง เลิกกับมันแล้วมาคบกับกู กูรับรองกูจะรักมึงมากกว่ามัน"
"มันไม่ได้อยู่ที่มึงรักกูมากกว่า แต่มันอยู่ที่ว่า กูรักเขา ไม่ได้รักมึง"
"มึงกำลังทำให้กูโกรธ"
"อิค กูขอร้อง อย่าทำให้กูเกลียดมึงจนคำว่าเพื่อนก็ไม่มีให้"
"กูก็อยากจะรู้นักว่าถ้ามึงเป็นของกูแล้วมันจะว่ายังไง" ในจับมือผมบีบแน่น
"ต่อให้มึงทำอะไรกู  กูก็ไม่มีทางรักมึง" ผมพยายามสะบัดมือออก แต่มันตัวใหญ่กว่า
แรงก็เยอะกว่า ผมสะบัดเท่าไรมือมันก็ยังบีบแน่นอยู่ดี มันพยายามจะจูบผม แต่ผมก็เบนหน้าหนี
มันก็หยุดชะงัก ปลายจมูกห่างจากแก้มผมนิดหน่อย มันคงแปลกใจว่าทำไมผมถึงนิ่ง
"ถ้ามึงจูบกู ความเป็นเพื่อนของกูกับมึง จะจบลงทันที" ผมเริ่มมีน้ำตาคลอ ไอ้อิคก็เหมือนจะตกใจเมื่อเห็น
"กูขอโทษ" แล้ววมันก็ดึงผมเขาไปกอด ผมก็ยืนนิ่ง มันเริ่มคลายกอด  แล้วก็จับมือผมไว้
"กูเป็นได้แค่เพื่อนมึงนะอิค กูรักพี่เขามาก กูขอร้องอย่าทำแบบนี้กับกูเลย"
"กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ"
"สำหรับเรา มันยังไม่ใช่ความรักหรอก มันก็แค่หลงไป"
"ก็เจอมึงครั้งแรกกูก็ชอบมึงแล้ว ยิ่งได้อยู่ใกล้มันทำให้กูยิ่งชอบมึงมากขึ้น"
"ขอบใจนะ แต่กูรักใครไม่ได้อีกรอบ ปล่อยกูเถอะอิค" ผมแกะมือมันออก มันก็ปล่อยออก
ผมก็เปิดประตูออกจากห้องน้ำ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือพี่เข้ามาเห็นเราสองคนออกจากห้องน้ำพอดี
พี่พีทเดินเข้ามาฉุดข้อมือผมเหวี่ยงไปทางด้านหลังตัวเองแล้วก็ผลักไอ้อิคเข้าไปชนประตู
กระเด็นเข้าไปในห้องน้ำ ล้มลงไปหลังพิงชักโครก ผมรีบเข้าไปดึงแขนพี่พีทไว้
แต่แรงควายขนาดนั้นใครจะไปลั้งไว้อยู่ พี่พีทเข้าไปเหมือนจะกระทืบไอ้อิค ผมก็เลยรีบขวาง
"มาขวางทำไม" พี่พีทตะคอกใส่หน้าผม
"มันไม่ใช่อย่างที่พี่พีทคิดนะ"
"แล้วเข้าไปทำอะไรกันในห้องน้ำ"
"พี่พีทใจเย็นๆก่อนสิ " ดีนะที่ไม่มีคน
"จะให้พี่ใจเย็นได้ไง เมียพี่เข้าไปในห้องน้ำกับผู้ชายคนอื่นเนี่ยนะ"
"พี่พีทพูดแบบนี้หมายความว่าไง"
"พี่ไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น"
"พี่พีทคงคิดว่าภูเข้าไปทำอะไรกับมันล่ะสินะ ใช่ ภูเป็นคนโทรเรียกไอ้อิคมันมาเอง ภูมันร่านมาก ขนาดแฟนมายังไม่วายโทรนัดผู้ชายอื่นมาทำอะไรกันในห้องน้ำ อยากจะทำอะไรไอ้ชู้นี้ก็เชิญ" แล้วผมก็ผลักอกพี่พีทวิ่งออกจากห้องน้ำ ยอมรับเลยว่าโมโหมากมันทั้งโมโหทั้งน้อยใจ ทำไมพี่พีทไม่เชื่อใจผมบ้าง ผมก็เข้าใจพี่พีทนะ ว่าถ้าใครมาเห็นแฟนตัวเองออกมาจากห้องน้ำกับชายอื่น ซึ่งห้องน้ำเข้ากันไปสองคนมันก็ชวนให้คิดอยู่แล้วแต่คนเรารักกันมันก็ต้องเชื่อใจกันบ้าง ถามผมสักคำสิ เชื่อใจผมบ้างได้ไหม ผมกลับไปนั่งที่โต๊ะ พวกเพื่อนๆมันก็สงสัยแล้ว เพราะตาผมแดง น้ำตามันจะไหลให้ได้เชียว
"มึงเป็นอะไรไอ้ภู"
"ไอ้อิคอ่ะสิ"
"ไอ้อิคมันทำไม "
"มึงไปดูมันสิ พี่พีทกระทืบตายในห้องน้ำแล้วมั้ง"
"พี่ฝุ่นไปดูสิ" ไอ้แบงค์ใช้พี่ฝุ่นไปดู ไอ้เป็ดก็สะกิดให้พี่เฟียตตามไป ไม่อยากไปกันหมดเดี๋ยวคนอื่นแตกตื่น
"เกิดอะไรขึ้น เล่ามาสิมึง"
"ไอ้อิคอ่ะ มันไปดักกูที่ห้องน้ำ"
"กูว่าแล้ว สังหรณ์ใจไม่ผิด แล้วมันทำอะไรมึงอีก"
"มันก้บอกว่าชอบกู แล้วแม่ม!!!!ก็ดันกูเข้าไปในห้องน้ำล็อคประตู จะยอมให้กูเป็นแฟนมันให้ได้ แล้วกูก็พูดทุกอย่างเพื่อให้มันเลิกล้มความคิดนั้นซะ"
"แล้วมันยอมไหม"
"ยอม แล้วมันก็ขอโทษกู แต่ตอนออกมาจากห้องน้ำน่ะสิ พี่พีทเข้ามาพอดี"
"คุณแดงมาเองเลยเรื่องนี้ แล้วพี่พีททำไงว่ะ"
"เข้าก็ผลักไอ้อิคล้มเข้าไปในห้องน้ำจะกระทืบน่ะสิ"
"ตายแน่ไอ้อิค"
"ไม่ตายหรอก กูขวางไว้ "
"แล้วมึงมานี่มันจะรอดหรอ"
"ไม่รู้ แล้วแต่บุญแต่กรรม แต่พี่พีทน่ะสิคิดว่ากูเข้าไปทำอะไรกับมัน กูดูเป็นคนชั่วขนาดนั้นเลยหรอว่ะ"
"ภูมึงใจเย็นก่อน ภาพที่เห็นมันก็ชวนให้คิด ตอนแรกกูเห็นไอ้อิคมันไปโทรศัพท์ ก็ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะจับตาดูไม่อยู่ ไม่นน่าเลย ไม่น่าละสายตา แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะไปดักมึงที่ห้องน้ำ"
"งั้นก็ซวยเเล้วล่ะ กูดันบอกพี่พีทว่ากูอ่ะโทรเรียกมันมา"
"ชิพหายแล้ว"
"รองเท้าหนังคงเข้าไปฝังในหัวไอ้อิคแทนชิพแล้วล่ะ"
"ไอ้เป็ด ไอ้แบงค์ มึงอยู่เป็นเพื่อนไอ้ภูเดี๋ยวกุไปดูเอง"
"มึงไม่ต้องไปแล้ว มาโน้นแล้ว" ผมหันไปดุเห้นไอ้อิคเดินมากับพี่เฟียต แล้วพี่ฝุ่นก็เดินตามมา
แล้วพี่พีทอ่ะ เห้ยพี่พีทไปไหน ทำไมไม่เดินตามมาอ่ะ พี่พีทไปไหน
สามคนนั้นมานั่งลงที่โต๊ะ ทุกคนต่างมองไปที่ไอ้อิค แต่ไอ้อิคมันมองมาที่ผม
"พี่ฝุ่น พี่พีทล่ะ"
"พี่เข้าไปก็ไม่เจอพี่พีทแล้ว" ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพี่พีท พี่พีทก็ไม่รับโทรศัพท์
ผมเดินไปหาพี่พีทที่ห้องน้ำก็ไม่มี มองไปที่โต๊ะคุณย่าก็ไม่มี แล้วพี่พีทไปไหน
ผมเดินออกไปที่รถก็ไม่มี ผมไม่รู้จะไปหาพี่พีทที่ไหนแล้ว เดินไปมั่วเหมือนคนสิ้นสติ
ก็เลยเดินไปที่หน้าบ้าน มองไปทางซ้ายก็ไม่มี ทางขวาก็ไม่มี ก็ลงนั่งลงบนขอบฟุตบาท
ร้องไห้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงคนร้องเพลงแฮบปี้เบิร์ดเดย์ดังมาจากในบ้าน แต่ผมมานั่งร้องไห้อยู่หน้าบ้าน
ผมไม่น่าพูดแบบนั้นออกไปเลย พี่พีทคงน้อยใจผมแน่ๆ
"เห้ย" ไอ้ตี๋นั่งลงข้างๆผม
"มึงพี่พีทหนีกูไปแล้ว"
"พี่เขาอาจจะไปสงบสติอารมณ์ที่ไหนสักแห่งไม่ต้องคิดมากหรอกยังไงพี่เขาก็ต้องมารับมึงกับคุณย่า ไปเถอะคุณย่ามองหามึงนานแล้ว"
แล้วไอ้ตี๋มันก้ดึงมือผมให้ลุกขึ้น ผมทำอะไรไม่ถูกเลยทำไมพี่พีทหายไปแบบนี้
ผมพยายามเช็ดคราบน้ำตาเดี๋ยวคุณย่าจะสงสัย แล้วก็เดินเข้าไปหาท่าน
"ไปไหนมาลูก"
"ห้องน้ำครับ คุณย่าอยากกลับบ้านแล้วหรอ"
"เดี๋ยวอีกสักพัก กลับตอนนี้น่าเกลียด ไปหาเพื่อนๆเถอะลูก"
"ครับ"
แล้วผมก็เดินกลับมาที่โต๊ะ ไอ้อิคก็กลับบ้านไปแล้วเช่นกัน
"เห้ยไม่ต้องคิดมาก นั่งๆๆๆ นี้โค้กแดกเข้าไปให้เมาๆ"
"โค้กบ้านป้ามึงสิเมาไอ้เป็ด"
"น้องภู เดี๋ยวพี่พีทก็มา เชื่อพี่สิ"
"พี่ฝุ่น ถ้าพี่ฝุ่นเป็นพี่พีทจะโกรธไหม"
"ไม่มีใครโกรธน้องภูลงหรอก ไม่ว่าน้องภูจะทำอะไรผิด"
"ภู!!!!!!" ไอ้ขิงวิ่งมาพร้อมจาเค้ก หน้าตาระรื่นมาก
"มีไรหรอขิง"
"ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ นี้ ขิงเอาเค้กตรงสตรอเบอร์รี่มาให้  ไม่ดีใจหรอ เกิดอะไรขึ้นหรอเนี่ย"
"มานี่ๆๆ" แล้วไอ้ตี๋มันก็เรียกเมียมันไป เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง
"ภูตามขิงมา"
"ไปไหน"
"ก็ไปหาพี่พีทไง"
"ขิงรู้หรอพี่พีทอยู่ไหน"
"ตอนนี้ไม่รู้ แต่อีกเดี๋ยวก็รู้ ป่ะ"
"ไปด้วยดิ" ไอ้ตี๋ร้องตาม
"ไม่ต้อง ทุกคนอยู่ที่นี้แหละ บ้านขิงเดี๋ยวขิงรับผิดชอบเอง เดี๋ยวเค้กจะมาเสิร์ฟ ทานกันให้อร่อยนะ"
แล้วไอ้ขิงมันก็พาผมเข้าไปในบ้าน เดินเล้ยวทางโน้นทางนี้ แล้วก็เข้าไปในห้องๆหนึ่ง
มีจอคอมพิวเตอร์หลายจอเลย
"บ้านขิงอ่ะ มีกล้องวงจรปิดรอบบ้าน ไม่ยากหรอกที่เราจะตามหาพี่พีท"
"ขอบใจนะ"
แล้วขิงมันก็หยิบรีโมท มากดๆๆๆอะไรก็ไม่รู้ ภาพก็ย้อนกลับไปเรื่อยๆ
"ตอนที่เกิดเรื่องประมาณกี่โมงอ่ะ"
"น่าจะทุ่มครึ่งได้"
"หน้าห้องน้ำใช่ป่ะ "
"อื้ม" มันก็กดๆๆ ภาพทั้งหมดก็แสดง ภาพแสดงแต่บริเวณอ่างล้างมือ
พอผมเดินออกมา พี่พีทก็ยืนนิ่งไม่ได้พูดอะไร แต่เหมือนกำลังฟังอะไรสักอย่าง
แล้วไอ้อิคก็ออกมาจากห้องน้ำ พี่พีทก็ต่อยไอ้อิคไปที ล้มไปกองกับพื้น
"สยองว่ะ" ไอ้ขิงที่ไม่รู้เหตุการณ์มาก่อนได้เห็น ก็ตั้งใจดูอย่างเอาจริงเอาจัง
แล้วพี่พีทก็เดินออกไปจากห้องน้ำ ภาพก็ยังจับอยู่ที่ไอ้อิค ที่พยุงตัวเองขึ้นมา แล้วพี่ฝุ่นกับพี่เฟียตก็เข้ามา
ไอ้ขิงกดอะไรของมันไม่รู้ ภาพพี่พีทก็ไปอยู่อีกจอมอนิเตอร์ เดินๆๆๆแล้วก็ไปหาคุณย่า
แล้วก็เดินออกจากบ้านไป เรียกแท็กซี่.......
"พี่พีทเรียกแท็กซี่ออกไปแล้วอ่ะ เอาไงดีอ่ะภู"
"ขิงภูไม่รู้จะทำไงจริงๆ ภูดันไปพูดว่าาภูกับไอ้อิคเข้ามาทำอะไรกันน่ะสิ ภูโมโหอ่ะก็เลยพูดประชดไปแบบนั้น"
"พี่พีทยังคงโมโหอยู่แหละ เดี๋ยวอารมณ์ดีก็กลับมาเอง"
"ขิง แต่ภูอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว พี่พีทไม่ยอมรับโทรศัพท์ภูเลย"
"ส่งข้อความไปยัง"
"ยัง"
"ส่งสิ"
"ส่งว่าไรอ่ะ"
"ไม่รู้อ่ะ ภูอยากบอกอะไรกับพี่พีทก็พิมพ์ไปแบบนั้นแหละ ออกไปข้างนอกกันเถอะ"
เราสองคนเดินกลับมาที่โต๊ะ ผมไม่อยากให้เพื่อนหมดสนุกไปด้วย เลยทำเป็นยิ้มแย้ม
ทุกคนก็คลายกังวลทานอาหารกันอร่อยมากกว่าเดิม ผมเลยส่งขอความไปหาพี่พีทว่า
"น้องภูไม่ได้ทำอะไรเสียหายกับไอ้อิคอย่างที่พี่พีทคิด ถ้าพี่พีทคิดว่าน้องภูผิด น้องภูขอโทษ  อย่าหนีน้องภูไปแบบนี้ น้องภูจะไม่ไหวแล้ว T T"
ส่งไปได้สักพักก็ไม่มีอะไรตอบกลับมาก็เลยส่งไปอีก
"พูดอะไรซะอย่างสิ อย่าเงียบแบบนี้"
ก็ยังไม่ได้รับการตอบกลับมา
แขกในงานเริ่มจะทยอยกลับ พวกผมก็เริ่มนั่งมองหน้ากันแล้ว
พี่พีทไม่มีวี่แววจะตอบกลับมาเลย ผมดูโทรศัพท์ทุกสอบวินาที

พี่พีทใจร้ายเกินไปหรือเปล่า?

สวัสดีครับทุกคน



วันนี้มาไว  อิอิ
พรุ่งนี้มีงานเช้ามากถึงมากที่สุด ไม่รู้จะตื่นหรือเปล่า
อยากมีคน หอมแก้มปลุกแบบน้องภูมั้งจัง  แงๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกคนนะครับ ที่เป็นกำลังใจให้กันตลอด

ขอบคุณจริงๆครับ


รักนะ  จิบิจิบิ

ขอโทษ ที่พูดไป ไม่ได้คิด
ถ้าฉันผิด โปรดอภัย ได้ไหมหนา
อย่าเคืองโกรธ โทษกัน เลยแก้วตา
โปรดกลับมา คุยกัน ฉันรักเธอ



 

[Mickey Mouse]

จิ้มมมมมมมมมมมมมมมม
มาทันด้วย วันนี้ ^^