หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[jimmyjimmy]

รักคุณย่าจัง ห่วงใยทุกคน อยากมีคุณย่าใจดีแบบนี้บ้าง 

[malula]

...หลังจากตรวจร่างกายแล้ว หมอบอกว่าน้องภูปกติ แต่พี่พีทต้องกินยาลดหื่น อิอิ

[Still_14OC]

ที่ไม่เปลืองตัวเนี่ย พี่พีท สงสาร รึกลัวคุณย่าใหญ่

[runningout]

คุณย่าใหญ่เอ็นดูน้องภูมาก ๆ เลยยย >,< ...
หุหุหุ   

[Folcon]

น้องภูเป็นเหมือนตัวแทนของความรักความเข้าใจที่แท้จริง )

ผู้หญิงชุดขาวที่สงสัยมานาน ในที่สุดก็เฉลยแล้วว่าเป้นใคร

ฮ่าาาาา อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขทุกครั้ง รอตอนต่อไปค้าบบบ

[som]

รักคนเขียนเหมือนกัน  แต่รักน้อยกว่าภูนิดนึงนะ  อย่าน้อยใจ  5555

[pemiko2012]

คนที่มาหาน้องภูในนฝันบ่อยๆเวลาไม่สบาย คือพี่สาวของคณย่านี่เอง

อ่านแล้วมีความสุข

 

[Noo_Patchy]

 

[PotaeMunmun]

อ่านเท่าไหร่ ก็ไม่มีเบื่อจริงๆ ครับ ขอบคุณผู้เขียนมากเลยครับ ที่นำสิ่งดีๆ มาให้กัน เป็นกำลังใจให้ด้วยครับ สู้ๆ 

[litlittledragon]

พี่สาวคุณย่าเป็นคุณแม่ทูนหัวของน้องภูเหรอ

เป็นงี้พี่พีทให้น้องพักบ่อยขึ้นหรือเปล่า ไม่ใช่แค่นึกขึ้นได้ หรือน้องไม่สบายที
ถึงจะปล่อยให้น้องพักนะ แล้วแต้มกับนัท จะมามีบทบาทอะไรอีกหรือเปล่า
จำแพทเพื่อนพีทไม่ได้แล้วด้วย

[kenghan]

เพราะพี่พีทหื่นเกินไปน้องภูเลยป่วย

[khunstar]

พักบ้าง

[AnimajuS]

คนเรามีทุกข์และก็ต้องมีสุข สลับกันไป

มีข้อคิดดีๆให้กับคนอ่านอีกแล้ว

เอาไป+1

[Bowbonk]

 

 

[Number1_90]

ในที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆ

ก็อ่านตามทันจนได้ 

น้องภูน่ารักมาก เป็นเด็กที่มีความสดใส 

พี่พีทก็เป็นคนดี รักน้องภูมาก 

อ่านเเล้วอิจฉาคนที่มีคู่อ่ะ

+ 1 เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

[Supermimt]

เทพกระบี่พิชิตมาร ป่ะ?

ก็ว่าแล้ว สงสัย น้องมันเผามานานละ

อิอิ

อ่านเรื่องนี้แล้ว เกาะติดปัจจุบันดีจังชอบๆ

[patee]

 

[เฉาก๊วย]

  

  

[thyme812]

น่ารักจัง

[K.Pupoom]

ตอนที่...113

 

"ตื่นครับบบบบบบ"
"ตื่นไปไหนอีกอ่ะ"
"วันนี้เรามีนัดไปตรวจสุขภาพกันนะ เร็วตื่น"
"ใครนัดน้องภูไม่ได้นัดซะหน่อย ใครนัดก็ไปเองสิ"
"ลุกเลย อย่าให้พูดมกนะ"
"ปรกติก็พูดมากอยู่แล้ว"
"เดี๋ยวพี่ขึ้นมายังไม่ไปอาบน้ำ โดนหนักแน่"
"กลัวมากกกกก"
"หึหึ เดี๋ยวก็รู้"
แล้วพี่พีทก็เดินออกจากห้องไป แล้วคนที่เข้ามาอีกก็คงไม่พ้นไอ้โยชินั้นแหละ
"พี่ภูๆๆๆๆๆๆ ตื่นๆๆๆ" ไอ้โยชิมันเดินมาเขย่าตัวผม
"อะไรของแกไอ้โยชิ ผัวมีเมียน้อยหรอไง รำคาญจริงวุ้ย"
"ไปอาบน้ำคุณย่ารออยู่ เดี๋ยวเราต้องไปโรงพยาบาลกันนะ"
"นี้ตกลงแกเป็นน้องหรือแกเป็นแม่ฉันกันแน่เนี่ยไอ้โยชิ"
"เร็วๆนะอย่าให้ทุกคนรอนาน"
"เอออออออออ"
ผมก็เลยต้องพาตัวเองเข้าห้องน้ำไป แล้วพี่พีทก็เดินเข้ามาอาบน้ำด้วย อาบเสร็จก็ออกไปแต่งตัว
"พี่พีท"
"ครับ"
"เวลาที่น้องภูตื่น แล้วงอแง พี่พีทเบื่อไหมอ่ะ"
"ไม่อ่ะ"
"ทำไมอ่ะ น้องภูว่ามันน่าเบื่อออก"
"รู้ว่าน่าเบื่อแล้วทำไมยังทำอ่ะ"
"ก็รู้ว่าคนที่ทำด้วย เขาไม่เบื่อไง จริงม๊าาาาาาา" ก็เอาแก้มไปถูๆที่ต้นแขน
"ระวังเขาจะทนไม่ไหวทำอะไรที่ไม่คาดคิดนะ" พี่พีทมันก็เอาแขนมากระแทกหน้าเบาๆ
"โอ๊ะโอ"
แล้วก็เริ่มการแต่งตัว ผมก็อ้อนให้พี่พีทแต่งตัวให้ เหมือนสมัยครั้งอนุบาลนั้นแหละ ฮ่าๆๆ
พี่พีทก็ไม่ได้ว่าอะไรก็แต่ตังให้ตามปรกติ ใส่กุงเกงใน ใส่กางเกง......
"พี่ภู  อูยยยยยยยยยย"
"ประตูมีหัดเคาะบ้างนะแก ถ้าพี่พีทเขาโป๊อยู่จะว่าไง"
"ก็นึกว่ายังหลับอยู่นิเห็นเงียบเชียว งั้นไม่กวนแล้วนะ"
"แล้วมีอะไร เข้ามาเนี่ย"
"อ่อลืมเลย คุณย่าบอกว่าห้ามทานข้าวทานน้ำนะ"
"เมื่อคืนพี่ไม่ได้ให้พี่ภูทาน ฝากบอกคุณย่าด้วยนะ"
"ครับ ว่าแต่ทำไมต้องให้พี่พีทแต่งตัวให้ด้วยอ่ะ ไม่สบายมากหรอ"
"อืม เป็นโรคอ้อนน่ะ" พี่พีทก็ตอบ ไอ้โยชิ
"ฮ่าๆๆ ไปดีกว่า"
ไอ้โยชิออกไปจากห้องเราก้แต่งตัวกันจนเสร็จแล้วก็ลงไปข้างล่าง ผมมุ่งตรงไปยังตู้เย็นเพื่อหาน้ำสส้มคั้นเหมือนทุกวัน
"จะทำอะไรจ้ะ"
"ดื่มน้ำส้มครับคุณย่า"
"งดน้ำงดอาหารจ้ะ วางลงเลยยยยย"
"นิดเดียวก็ไม่ได้หรอครับคุณย่า"
"ไม่ได้ครับ  ไปๆ ขึ้นรถ"
"แล้วพี่บุ้งกับพี่อ้อนอ่ะครับ"
"ให้เฝ้าบ้าน"
"งืม" แล้วผมก็เดินไปขึ้นรถกับคุณย่า มีไอ้อิคแล้วก็โยชิไปด้วย มันร้องตามอ่ะ
พี่พีทขับรถคันใหญ่ออกไปผมก็นั่งหน้าคู่กับพี่พีท แถวกลางก็เป็นคุณย่า ถัดไปด้านหลังก็เป็นสองสามีภรรยานั้น
"หิวไหม?" พี่พีทถามขณะรถติดแล้วหันมาส่งยิ้มให้ คงเห็นนผมเหม่อมองออกไปด้านนอกไม่พูดไม่จา
"ทนได้"
"เป็นอะไรหรือเปล่า?"
"เปล่า"
ผมแค่มองเห็นเด็กที่ขายพวงมาลัยอยู่สี่แยก ตัวมอมๆ เหงื่อท่วมตัว ถ้าผมไม่เจอคุณยากับพี่พีท
ไม่แน่ผมอาจจะเป็นอย่างพวกเขาก็ได้ คนเราเลือกเกิดไม่ได้จริงๆ แล้วชีวิตคนเรามันก็ไม่แน่นอน
วันหนึ่งนอนที่นอนนุ่มๆ ก็ไม่แน่ที่จะต้องมานอนเสื่อแข็งๆ หรือแม้กระทั่งไม่มีที่นอน..........
"อยากทานขนมจีบปูอ่ะ" ดราม่าอยู่ดีๆความคิดนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
"เดี๋ยวหมอตรวจเสร็จ พี่ซื้อให้"
"อยากทานข้าวมันไก่ด้วย แกล้มกับหมูทอด สุดยอดอ่ะ"
"แสดงว่าพี่ภูหิวมากนะเนี่ย เมื่อเช้าโยชิทานข้าวต้มกุ้งกับหมูทอดแหละ อร่อยมากอะ"
"แกจะพูดทำไมว่ะไอ้โยชิ พี่หิวอยู่นะเว้ย"
"แล้วพี่ภูพูดก่อนทำไมอ่ะ"
"พี่ว่าแกไม่ควรจะมา"
"มาเป็นกำลังใจไง"
"ไม่ต้องการเลย คุณย่าก็ไม่ได้ทานอะไรเหมือนกันใช่ไหมอ่ะ"
"ใช่จ้ะ"
"ไม่หิวหรอครับ"
"หิวน้ำมากกว่า แต่หิวข้าวยังไม่ค่อยหิวเลยลูก"
แล้วเราก็ถึงโรงพยาบาลกันซะที ได้รีบตรวจๆจะได้ทานข้าวตอนนี้หิวจนตาลายแล้วเนี่ย
ยื่นบัตรประชาชนให้ที่เค้าเตอร์ ก็เข้าตรวจได้ พี่พีทนัดพี่หมอหยกเอาไว้ให้แล้ว
"สวัสดีครับคุณย่า"
"สวัสดีลูกสบายดีนะหมอ"
"สวัสดีครับพี่หมอ"
"สวัสดีครับน้องภู ว่าที่คุณหมอ ยินดีด้วยนะ"
"ขอบคุณครับ"
"ไปห้องตรวจกันดีกว่า เดี๋ยววันนี้พี่หมอต้องขอเลือดหลายหลอดหน่อยนะ"
ตอนแรกก็นึกว่าหลอดเล็กๆ เท่าหลอดยาคูลท์ ที่ไหนได้ โอ้วมายก๊อดดดดดด
ตรวจเลือดตรวจฉ่ เอ็กซเรย์ เข้าเครื่องโน้นเครื่องนี้อะไรก็ไม่รูเยอะแยะไปหมด
ตอนแรกว่าตัวเองแข็งแรงดีนะ แต่ตอนนี้เริ่มไม่มั่นใจแล้ว ทำไมต้องตรวจอะไรเยอะขนาดนี้ด้วยเนี่ย
"พีท พาคุณย่ากับน้องไปทานข้าวได้แล้ว เดี๋ยวหิวแย่"
"โอเค ไปทานด้วยกันไหม"
"คนไข้เพียบเลยวันนี้"
"น้องจะไม่สบายบ่อยมากเลยหยก จัดวิตมินให้น้องหน่อยสิ "
"ขอกลูต้าด้วยนะพี่หมอ น้องภูอยากขาววิ๊งๆๆๆๆ"
"นี้ก็ขาวมากแล้วนะ พี่ว่าขาวไปไม่ได้มากกว่านี้แล้ว "
"ง่ะ"
"เดี๋ยวขอดูผลตรวจก่อนนะ วิตมินใช่ว่าอยากจะทานก็ทานนะพีท"
"งั้นเราไปทานข้าวกันเถอะ เดี๋ยวหมอมีคนไข้อีก ขอบใจมากนะลูกหยก ว่างๆไปทานข้าวกับย่าบ้างนะ"
"หยกหาเวลาอยู่ครับคุณย่า ยุ่งมากๆเลยครับ"
"จ้า อย่าลืมดูแลตัวเองนะลูก"
"ครับคุณย่า"
แล้วเราสามคนก็ออกาจากห้องตรวจ
"แล้วนี่เจ้าสองคนนั้นไปไหนเนี่ย"
"เดี๋ยวน้องภูโทรหาเองครับคุณย่า" ผมโทรหาก็พบว่ามันสองคน นั่งกินขนมเค้กกันอยู่ที่ร้านๆหนึ่งในโรงพยาบาลนั้นแหละ
สักพักมันก็เดินมาพร้อมถุงขนม
"โยชิซื้อมาฝากคุณย่ากับพี่ภู ทานอะไรได้ยังอ่ะ"
"ได้แล้ว เดี๋ยวจไปทานข้าวกัน"
"ดีเลย โยชิกำลังหิวพอดี อ่ะพี่ภูทานพายนี้รองท้องไปก่อนนะ  แล้วก็นี้ชามะนาว นี้ของคุณย่าครับ"
"ขอบใจลูก มีน้ำเปล่าไหม "
"มีครับ นี้ครับ" ไอ้อิคก็ยื่นน้ำเปล่าให้คุณย่า พวกเราไปนั่งทานอาหารกัน
ก็สั่งอะไรง่ายๆมาทานแก้หิว เดี๋ยวรอผลตรวจเสร็จค่อยออกไปหาอะไรทานชุดใหญ่ อิอิ
"เมื่อเช้าบ่นว่าอยากทานข้าวมันไก่ไมใช่หรอลูก"
"ครับ"
"ย่าโทรไปให้พี่เขาทำให้ อยู่ที่บ้านน่ะ "
"สุดยอดมากเลยครับคุณย่า"
"งั้นเดี๋ยวเราได้ผลตรวจแล้วกลับปทานข้าว้านกันโอเคไหมลุก"
"โอเคครับ ร้อนแบบนี้น้องภูก็ไม่อยากไปไหนเหมือนกันอ่ะ"
"แล้วเราสองคนอ่ะอยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่า"
"โยชิยังไงก็ได้ครับคุณย่า"
"งั้นเดี๋ยวพีทแวะตลาดให้ยาหน่อยนะลูก เดี๋ยวซื้ออะไรไปทำเพิ่มซะหน่อย คืนนี้ค้างกับย่าอีกคืนนะลูกอิค"
"ครับคุณย่า"
ผลตรวจออกมาก็ไม่ได้ป็นอะไรหรอก ร่างกายแข็งแรงดี ที่อาเจียนวันนั้นก็คงเป็นเพราะอดนอน พักผ่อนน้อย
ทุกอย่างก็แข็งแรงสมบูรณ์ดีทั้งสองคนย่าหลาน คุณย่าอาาจะมีเรื่องน้ำตาลในเลือดนิดหน่อย แต่ไม่เป็นอันตราย
ก็ได้วิตมินมาทานเล็กน้อยไม่ได้มากมายอะไร  ลาพี่หมอกลับบ้านก็แวะตลาด
"น้องภูเห็นพี่ทบ่นอยากทานข้าวเหนียวมะม่วงอ่ะครับคุณย่า"
"งั้นน้องภูไปซื้อหน่อยลูก ร้านนั้นน่ะอร่อยซื้อไปเพื่อพี่ๆเขาด้วยนะลูก"
"ครับ โยชิไปกับพี่" ไอ้โยชิก็เดินไปกับผม เราก็ซื้อข้าวเหนียวมะม่วงกัน
"ทำไมมะม่วงมันลูกใหญ่จังอ่ะ"
"ของปลอมไอ้โยชิของจริงอยู่นี้"
"อ่าวหรอ"
"ได้แล้วค่ะ" ผมก็จ่ายเงินแล้วก็รับเงินทอน ให้ไอ้โยชิถือของ
"โยชิข้าวเหนียวถั่วดำไหม ฮ่าๆๆๆ"
"เอาอร่อยดีโยชิชอบ เอาเต้าส่วนด้วยนะพี่อิคชอบ"
"ย่ะ" ผมก็ซื้อขนมอีกสี่ห้าอย่างไปฝากคนที่บ้าน แล้วก็เดินผ่านร้านหมูทอดที่อยากทานพอดี
ก็เลยซื้อซะหน่อย อิอิ พี่พีทอยู่ที่รถ เพราะร้อนขี้เกียจเดิน ปล่อยให้เด็กและคนชราหิ้วของ
แมนมากๆ แต่คนท่รับภาระหิ้วของนี้ก็ไม่ใช่ใครหรอก ไอ้อิคนะสิ ฮ่าๆๆ ก็ตัวมันใหญ่ที่สุดนี้นา
"เด็กๆ ได้ของครบยังลูก พี่เขารอนานแล้ว"
"ครบแล้วครับ แต่ถ้าอยู่ต่ออีกเราก็จะได้ของเรื่อยๆนะครับคุณย่า"
"งั้นรีบกลับดีกว่าไหม" คุณย่าพูดพร้อมอมยิ้ม พวกเราก็เลยเดินไปขึ้นรถ
"เหมากันมาหมดทั้งตลาดหรือเปล่าครับเนี่ย" พี่พีทแซว
เอาของวางในรถเรียบร้อยผมก็เดินไปนั่งหน้าคู่คนขับแล้วเราก็กลับบ้านกัน
"พี่เดินไปซื้อขนมจีบปูมาให้อ่ะ นั้นอ่ะ"
"ขอบคุณครับ เค้าก็ซื้อข้าวเหนียวมะม่วงมาให้ตัวเองด้วยนะ ตัวเองบ่นอยากทานเมื่อวานนี้อ่ะ"
"แอ๊กๆๆ  อะแค๊กๆๆๆ" ไอ้โยชิมันก้ไอออกมา เพื่อแซวผม
"อะไรติดคอหรอโยชิ"
"ความเลี่ยนน่ะ เลี่ยนจนสำลักเลย พี่อิคเค้าก็ซื้อเต้าส่วนมาฝากตัวเองน๊าาาา ตัวเองชอบไม่ใช่หรอ" มันก็เลียนแบบผม
คุณย่าก็หัวเราะออกมา ผมก็ไม่รู้จะเถียงอะไรมันดี ก็เลยจิ้มขนมจีบเข้าปากแบบเงียบๆ
กลับมาถึงบ้านก็ขนของเข้าบ้าน พี่อ้นก็เดินมารับคุณย่าแล้วก็เข้าบ้านไป พี่พีทกับไอ้อิคก็ขนของ ฮ่าๆๆ
ไอ้มดแดงมันก็นอนกลางวันของมันไปไม่สนใจว่าใครจะไปจะมาหรอก
อย่างมากมันก็เงยหน้าขึ้นมามองนิดหนึ่งแล้วหลับต่อ อายุมันมากแล้ว
"เป็นไงบ้าง" พ่อครัวเดินออกมาจากในครัวแล้วก็ถาม
"สบายดี ข้าวมันไก่เสร็จยังอ่ะ หิวอ่ะ"
"ใกล้แล้ว เดี๋ยวพี่ปั่น้ำจิ้มแปปหนึ่ง คุณย่าหิวยังครับ"
"ตามสะดวกเลยลูก เสร็จแล้วก็มาเรียกแล้วกัน เอ่อ ขอน้ำเย็นๆให้ย่าสักแกวสิลูก"
"เดี๋ยวน้องภูไปเอาให้ครับคุณย่า พี่อ้นน้องภุซื้อของกินมาอีกอ่ะ พี่อ้นจัดการหน่อยจิ"
"จ้ะ"
"เดี๋ยวโยชิช่วยพี่อ้น" ผมเดินไปเอาน้ำมาให้คุณย่าพี่พีทไอ้อิค แล้วก็เดินเข้าไปช่วยในครัว
วันนี้เรามีข้าวมันไก่ ข้าวหมูอบแล้วก็น้ำซุปซี่โครงไก่กับฟัก อร่อยๆ
แถมพี่บุ้งใจดีพ่วงปอเปี๋ยะสดมาให้อีก สุโค่ยมากงานนี้ รวมกับพวกอาหารที่ผมซื้อมา
ก็ช่างเปนอะไรๆทีลงตัวมากๆ เรียกว่า มื้อนี้ต้องปลดกระดุมกางเกงกันเลยทีเดียวเชียว
"คุณย่าครับ"
"ครับ"
"น้องภูอยากรู้เรื่องคุณย่าใหญ่ คุณย่าเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมครับ"
"ได้สิลูก คุณย่าใหญ่ อายุก็ห่างจากย่าสามปี เราเลยเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ พอโตเป็นสาวคุณย่าใหญ่ก็แต่งงานมีครอบครัวไปก่อน แต่ด้วยความที่เราสองคนรักกันมากก็ไปมาหาสู่กันตลอด จนคุณย่าใหญ่มาสร้างบ้านอยู่ข้างๆย่า อยู่มาไม่ถึงปี ท่านก็เสียชีวิต"
"ทำไมล่ะครับ"
"หมอบอกว่าหัวใจล้มเหลวฉับพลัน ตอนที่ท่านเสียชีวิต ท่านสวยมาก สวยกว่าปรกติซะอีก ย่ายังไม่เชื่อเลยว่าเสียชีวิต"
"แล้วทำไมคุณย่าใหญ่ถึงมาเข้าฝันน้องภูบ่อยๆล่ะครับ"
"ย่าคิดว่า ท่านอยากมีลูกมากๆ แต่ทำอย่างไรก็ไม่มี แล้วย่าก็คิดว่าท่านคงเลี้ยงน้องภูมาตั้งแต่เด็กๆ"
"ห๊าาา"
"อื้ม พอย่าใหญ่เสียชีวิต สามีของท่านก้ย้ายไปอยู่ทางเหนือ บ้านก็รกร้างท่านก็เลยตัดสินใจขาย ก็มีคนมาซื้อหลายเจ้านะ ขายกันไปขายกันมา จนแม่หนูมาซื้อนั้นแหละลูก"
"แล้วทำไมคุณย่าถึงบอกว่าท่านเลี้ยงน้องภูมาตั้งแต่เด็กๆล่ะครับ"
"ย่านอนคิดเมือคืนนะ ก็เมื่อตอนเด็กๆ หนูมักจะชอบวิ่งเล่นคนเดียวหน้าบ้าน แต่ก็มักจะพูดคุยกับใครสักคนเป็นเรื่องป็นราว ย่ามองไปยังอดสงสัยไม่ได้ แต่ด้วยความที่หนูเป็นเด็กก็เลยไม่ได้คิดอะไร ก็คิดว่าคงร้องเพลงเล่น แต่พอได้คุยกับแม่หนู แม่หนูก็เล่าให้ย่าฟังว่า ดึกๆก็เหมือนกัน ชอบนอนคุยคนเดียว เหมือนพูดกับใครอยู่"
"ทำไมน้องภูจำไม่ได้เลย"
"ฮ่าๆๆ ตอนนั้นหนูเด็กมาก หนุเคยตกมาจากชั้นสองด้วยนะลุก แต่ไม่เป็นอะไรเลย แม้แต่รอยขีดข่วนยังไม่มีให้เห็น"
"คงช้ำในอ่ะครับ โตมาเลยไม่ค่อยเต็ม" พี่พีทมันก็แซวผม
"พี่พีทนิ"
"สรุปก็คือพี่ภูกบัคุณย่าใหญ่อยู่บ้านเดียวกัน"
"ใช่จ้ะ"
เรานั่งคุยเรื่องนี้กันอยู่นาน แล้วคุณย่าก็ขอตัวไปพัก พวกเราก็เริ่มหากิจกรรมทำ ก็นั่งเล่นเกมส์กันไปเรื่อยปื่อย
เย็นก็ทำอาหารเย็นทานกัน แล้วก็เข้านอนห้องใครห้องมันเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา.....
"พี่พีท"
"หืม"
"ถ้าน้องภูหายไป พี่พีทจะทำไง"
"ตามหาสิ"
"ถ้าหาเท่าไรก็หาไม่เจอล่ะ"
"ก็หาต่อไปจนกว่าจะเจอ"
"ถ้าหลายสิบปียังหาไม่เจออ่ะ"
"ก็หาต่อไป"
"ไม่เหนื่อยหรอ"
"เหนื่อยสิ หาตั้งหลายปี"
"แล้วทำไมไม่หยุดหา"
"หยุดหา พี่ก็เหมือนคนที่อยู่ต่อไปไม่มีหัวใจ สู้พี่หาต่อไป ถึงมันจะเจอหรือไม่เจออย่างน้อยพี่ก็ได้หาในสิ่งที่พี่อยากจะเจอ"
"ทำไมไม่มีคนใหม่"
"ไม่มอะไรมาแทนท่กันได้หรอกนะ พี่พอใจที่คนๆนี้ ต่อให้มีสิ่งใหม่มาแทนที่พี่ก็ไม่สามารถจะอยู่กับสิ่งนั้นได้หรอก"
"ถ้าหล่อกว่า น่ารักกว่า แซ่บกว่าล่ะ"
"บางทีไข่ปลาคลาเวียร์ก็สู้ไข่ดาวเยาะซอสแม็กกี้ไม่ได้หรอกนะ"
"ขนาดนั้นเชียว"
"แล้วถามทำไม"
"ก็อยากรู้"
"จะหายไปไหนหรือไง"
"เพื่อวันหน้าหนีตามใครไปจะได้รู้ว่าพี่พีทจะตามมาเตะหรือเปล่า"
"แน่นอน"
"เตะน้องภูหรอ"
"เตะไอ้คนพาหนีสิ "
"แล้วน้องภูล่ะ"
"จับมาขังไว้"
แล้วก็ก็ลุกไปนั่งตักพี่พีท แล้วก็เอามือปิดจอคอมพิวเตอร์ลงมา หันไปเอาจมูกเขี่ยจมูก
"นอนเถอะ"
"อืม" แล้วเราสองคนก็มานอน แต่ไม่ได้นอน ฮ่าๆๆ
เสื้อผ้าเริ่มถูกถอดออกทีละชิ้น มือเริ่มลูบไล้ไปทั่วร่างกาย
สิ่งที่หลับใหลเริ่มตื่นขึ้นมาแข็งขัน แล้วก็ทำหน้าที่ของมันอย่างดี
สุดท้ายก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

หมดแรง!!!!!!!!!

ตื่นเช้ามาด้วยความสดชื่น ตื่นมาก่อนพี่พีทในรอบดือน เดือนหนึ่งจะมีสักครั้ง ฮ่าๆๆๆๆ
แต่อาการเมื่อยตามก้นกบต้นขายังมีอยู่ คงเพราะเมื่อคืนหนักไปหน่อย.......
หมับ!!!!!
จะลุกออกจากเตียงก็โดนคว้าไปกอดทันที
"ปล่อยยยย ปวดฉี่ เดี๋ยวฉี่ราด ยัง ยัง เดี๋ยวฉี่ตรงนี้นะ"
"ก็ฉี่สิ"
"ไอ้บ้าพี่พีทนิ ปล่อยน้องภู น้องภูจรวดแล้ว"
"จะราด"
"เออนั้นแหละ ปล่อย" แล้วพี่พีทมันก็ปล่อย ผมก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างเร็ว

อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา สบาย

เดินเก็บเสื้อผ้าที่ถูกเหวี่ยงไปเมื่อคืนมาใส่ เดี๋ยวไอ้โยชิเข้ามาจะยุ่งไอ้นี้ปากมันยิ่งไม่ดีอยู่ด้วย
"ไม่ไปทำงานหรอไงบอส "
"ไม่อยากไปเลยอ่ะ อยากอยู่กับเมียทั้งวันทั้งคืน"
"ไม่เบื่อหรือไง"
"ไม่เคยเลย"
"ก๊อกๆๆๆ" ใครมาเคาะประตูแต่เช้าเนี่ย ผมก็เดินไปเปิด
"มีไรแต่เช้าเชียวคุณพี่"
"พี่จะไปตลาดกับคุณย่าน่ะ ได้ยินเสียงคุยกันก็เลยจะถามว่าเอาอะไรไหม"
"น้องภูเอา ต้มเลือดหมูใส่ตำลึงเยอะๆ ไม่เอาเครื่องใน ให้พี่พีทด้วย"
"อือ"
"แล้วก็น้ำเต้าหู้ชาเขียว ปาท่องโก๋ด้วยนะตั่วเฮีย"
"เรียกว่าพี่ชายจะดีกว่าไหม เรียกตั่วเฮียมัน ฟังยังไงก็ไม่รุ้"
"ฮ่าๆๆๆ  เเล้วพี่สะใภ้น้องภูล่ะ"
"ยังไม่ตื่น เมื่อคืนหนักไปหน่อยสลบคาอก เลยให้นอนพัก"
"ขนาดนั้นเชียว"
"ว่าแต่น้องเถอะ เมื่อคืนได้ยาดีล่ะสิ เช้านี้ถึงได้หน้าตาสดชื่อขนาดเนี่ย พี่พีทจัดให้กี่เข็มล่ะ"
"ทะลึ่ง"
"ผักบุ้งเอ๊ยยยยยยย เสร็จหรือยังลูก " เสียงคุณย่าตะโกนมาจากชั้นล่าง
"ครับ เสร็จแล้วครับ"
"น้องๆตื่นยัง ถามน้องสิเอาอะไรไหม"
"ครับบบบบ"
"น้องภูไปด้วยดีกว่า"
"ไม่เอาขี้เกียจรอ ไปแล้ว"
แล้วพี่บุ้งมันก็รีบเดินลงไปข้างล่างเพราะคุณย่ารออยู่ กว่าจะจ่ายกับข้าวเสร็จ
แล้วไหนต้องมาทำอีกเดี๋ยวจะไม่ทันบรรดาหลานๆที่ต้องรีบออกไปทำงาน
ผมเดินไปสูดอากาศที่ริมระเบียงก็เห็นรถพี่บุ้งขับออกไป เสียงนกร้องแข่งกัน
มันชอบมาจิกมะม่วงสุกที่ต้น แล้วก็จะมีรังนกมองให้ดจะเห็นลูกนกข้างใน
เรียกว่าระบบนิเวศบ้านผมยังคงสมบูรณ์ พี่พทเดินมาโอบเอว ท่อนบนเปลือยท่อนล่างมีกางเกงนอนขายาว
"พี่พีทดูนกตัวนั้นดิ มันขโมยมะม่วงเรา จิกใหญ่เลย"
"อาจจะเป็นมะม่วงของมันก็ได้นะ ดูสิ รังของมันอยู่บนต้นมะม่วง"
"แต่เราปลูก"
"นกมันจะรู้ได้ไงว่าใครปลูก"
"ว่าแต่ทำไมมะม่วงต้นนี้มันออกลูกทั้งปีเลยอ่ะ"
"มันเป็นพันธ์ของมัน คุณย่าบอกมา ชื่ออะไรไม่รู้จำไม่ได้อ่ะ"
"ไอ้โยชิ มันตื่นมาทำอะไรของมันแต่เช้าว่ะนั้น"
ไอ้โยชิมันลากสายยางมารดน้ำต้นม้ แล้วก็แกล้งไอ้มดแดงโดยการเอาน้ำฉีดมัน
ไอ้มดแดงมันก็เดินหนีไปอนหลังบ้าน ไอ้โยชิก็รดน้ำต้นไม้ไปร้องเพลงไป
"ดื่มน้ำเยอะๆนะจะได้โตไวไว " มันก็พูดของมันคนเดียวอ่ะ สงสัยไอ้อิคยังไม่ตื่นแน่ๆ
ผมยืนดูไอ้โยชิกับพี่พีทก็อดยิ้มไม่ได้ คนเราเวลาอยู่คนเดียวก็ทำอะไรแปลกกๆได้เหมือนกันนะ
แบบไอ้โยชิเนี่ย รดน้ำต้นไม้ไป เต้นไป บ้าๆบอๆของมันไปคนเดียว.....
ก็ไม่อยากจะไปขัดความสุขของมันเลยเดินเข้าไปในห้อง แล้วก็อาบน้ำอาบท่า แต่งตัว
"วันนี้ไม่ต้องไปทำงานกับพี่ก็ได้ อยู่บ้านพักผ่อนเถอะ"
"จริงอ่ะ"
"อื้อ"
"แอบนัดใครมาที่ออฟฟิศหรือเปล่า สายสืบน้องภูเยอะนะ"
"ฮ่าๆๆ ติงต๊องน่ะ "
ผมก็เลยใส่เสื้อผ้าอยางง่ายแล้วก็เตรียมเสื้อผ้าให้พี่พีท เสียงรถเข้ามาแล้ว
ไอ้โยชิก็แหกปากทักทายคุณย่าเสียงดัง
"เดี๋ยวน้องภูไปช่วยคุณย่านะ"
"ครับ"
เดินลงมาก็เห็นหิ้วของเข้ามาเยอะแยะ ไอ้โยชิมันก็ช่วยถือเข้ามาเช่นกัน
"ซื้ออะไรมาครับเนี่ยเยอะแยะเชียว"
"เดี๋ยววันนี้จะมีแขกมาลูก แล้วหนูไม่ไปทำงานกับพี่เขาหรอลูก"
"ไม่ไปอ่ะครับ"
"แล้วพี่เขายอมหรอ เดี๋ยวก็มานั่งหน้าบูดอีกอ่ะ"
"พี่พีทบอกเองว่าไม่ต้องไป น้องภูยังแอบสงสัยเลยว่านัดกิ๊กไว้ที่ออฟฟิศหรือเปล่า"
"ฮ่าๆๆๆ"
ผมก้เดินตามคุณย่าเข้ามาในครัว มีพี่บุ้งกับโยชิเป็นผู้ช่วยอีกแรง
"เดี๋ยวบุ้งไปเรียกอ้นก่อนนะครับ"
"ให้นอนต่อเถอะลูก ตื่นเช้ามาหลายวันแล้ว เดี๋ยวให้น้องภูช่วยก็ได้ "
"โยชชิช่วยด้วยครับ"
"จ้าาา"
เราส่คนก็ช่วยกันทำอาหารเช้า  อาหารเสร็จทุกคนก็เริ่มทยอยลงมา
ไอ้อิคคนแรกตามด้วยพี่อ้นแล้วก็พี่พีทคนสุดท้าย ขนาดตื่นก่อนคนอื่นนะนั้นอ่ะ
"บุ้งไม่เรียกอ้นเลย" พี่อ้นเดินเข้ามาช่วยเตรียมอาหาร
"พี่บุ้งมันบอกน้องภูว่า เมื่อคืนพี่อ้นสลบคาอกเลยอยากให้นอนนานๆ"
ผมหันไปเห็นพี่อ้นมันหยิกแขนพี่บุ้งอย่างจริงจังมาก สงสัยจะอาย
"ขนาดนั้นเลยหรอพี่อ้น" ไอ้โยชิไอ้ขี้สงสัยหรือขี้เสือกก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ
"บุ้งไปอาบน้ำอาบท่าไปลูก เดี๋ยวตรงนี้ยากับน้องๆทำเอง เดี๋ยวจะได้ไม่สาย"
"ครับ" แล้วพี่บุ้งมันก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทำงาน
เรื่องอาบน้ำไม่ต้องพูดถึง พี่พีทใช้เวลาเป็นชั่วโมง พี่บุ้งแค่สิบนาทีก็มากเกินไปแล้ว ฮ่าๆๆ
"บอสเอาน้ำเต้าหู้รองท้องก่อนไหม"
"เอาสิ" ผมเทใส่แก้วใหแล้วก้ไปตั้งตรงหน้า บอสก็ยังจับจ้องอยู่ที่หนังสือพิมพ์
ผมก็เลยหันไปเทให้พี่อ้นบ้าง พี่อ้นก็รับไปดื่มพร้อมฉกปาท่องโก๋ใส่ปาก
ตอนนี้ทุกคนก็เลยมีน้ำเต้าหุอยูในมือ ไม่เว้นแม้กระทั่งคุณย่า........
อาหารมื้อเช้าถูกตั้งเตรียมไว้ แล้วพวกเราทุกคนก็ลงมือทานอาหารมื้อเช้าง่ายๆเหมือนทุกวัน
ผมเดินไปส่งพี่พีทที่รถ ก็ได้การหอมแก้มกลับมาเป็นการตอบแทน รถออกไปจากบ้านก้เหลือกันแค่สี่คน
วันนี้จะมีแขกมาเยี่ยมคุณย่าที่บ้าน เราก็เลยเตรียมขนมจีนไว้ต้อนรับ

และแล้วก็มีรถคันหรูเข้ามาจอดในบ้านของเรา  ชายหญิงวัยกลางคนลงมาจากรถแล้วก็เด็กหนุ่ม
คุณย่าเดินออกไปต้อนรับ ผมก็เดินไปเตรียมน้ำเตรียมขนมตามที่คุณย่าสั่งไว้ โดยมีผู้ช่วยเป็นไอ้โยชิ
ส่วนไอ้อิคมันก็นั่งเล่นเกมส์อยู่ในห้องดูทีวี ......
"นั่งก่อนจ้ะ ตามสบายนะ" ผมยกน้ำยกขนมมาเสิร์ฟ
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้ทั้งสองท่านพร้อมกับลูกชายของเขา ไอ้โยชิก็ทำตาม
"สวัสดีจ้ะ หน้าตาน่ารักจังค่ะคุณหญิง หลานหรอค่ะ"
"จ้ะ "
"เรียนอยู่ชั้นไหนกันแล้วลูก"
"ผมกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยครับ ส่วนน้อยขึ้นม.5"
"อ่อ ที่ไหนลูก คณะอะไรจ้ะ"
"ที่ บลาๆๆๆ คณะแพทย์ครับ"
"ที่เดียวกับหนูเลยนิ อั๋น  ตาอั๋นเขาก็เรียนที่นี้ค่ะ ปีสุดท้ายแล้วใช่ไหมลูก"
"ใช่ครับ"
"งั้นก็ฝากดูน้องด้วยนะลุก"
"ได้ครับคุณย่า ชื่ออะไรครับ"
"น้องภูครับ"
"ครับ"แล้วพี่อั๋นก็ส่งยิ้มหวานๆมาให้ หนุมหล่อผิวน้ำผึ้งหน้าไท๊ยไทย แต่ก็หล่อนะ
ผมเดินออกมาจากห้องรับแขก ให้ผู้ใหญ่เขาคุยกันดีกว่า ก็เลยเดินเข้าไปเตรียมขนมจีน
ไอ้อิคเดินเข้ามาในครัว เหมือนมองหาพวกผมอยุ่
"ทำไรกันอยู่ว่ะ"
"เตรียมอาหารให้คุณย่า เดี๋ยวอีกสักพักคงให้ตั้งโต๊ะแหละ"
"หิวว่ะ มีไรทานได้มั้งป่ะ"
"นี้ไงเยอะแยะ เอาอะไรอ่ะ เดี๋ยวกูตักให้"
"แกงเขียวหวานแล้วกัน"
"เออ"
ผมก็ตักแกงเขียวหวานราดขนมจีนให้ไอ้อิค มันก็เอาไปนั่งทาน ผมเตรียมหยิบผักใส่ภาชนะ
ผ่าไข่เค็ม เตรียมปลากรอบ แค๊บหมู ทอดมัน ทานเป็นเครื่องเคียงคู่กับผักต่างๆ
สักพักคุณย่าก็เดินเข้ามาในครัว
"โอ้โห เยี่ยมมากเลยลูก เตรียมไว้พร้อมเลย ตั้งโตีะให้ยาเลยนะคนเก่ง"
"ครับ คุณยาจะเสิร์ฟน้ำใบเตยใช่ไหมครับ"
"ใช่ลูก"
"งั้นคุรย่าไปท่โต๊ะเถอะครับเดี๋ยวน้องภูจัดการเอง"
"โอเค ได้จ้ะ"
"โยชิเอาแก้วยาวมาใส่น้ำแข็งป่นแล้วก็เอาน้ำใบเตยในหม้อตักใส่แก้วให้หน่อย"
"ครับผม"
แล้วผมกเอาใบเตียสดมาพับเป็นดอกไม้ แล้วก็ม้วนให้เป็นก้านยาว ปักลงไปในแก้ว
"ใครสอนพี่ภูอ่ะ ทำได้ไงเนี่ย"
"คุณย่า โยชิเอาขนมจีนมาม้วนเป็นจับเล็กๆแบบที่เราเคยทานกันอ่ะ ทำได้ไหม"
"สบายมาก"
ผมตักพวกแกงเขียวหวาน น้ำยา น้ำพริก ใส่ถ้วย แล้วก็เอาไปเสิร์ฟ
"น่าทานจังค่ะคุณหญิง"
"อร่อยนะ ลองชิมดูสิ น้องภูเดี๋ยวขอ ข้าวสวยให้ย่าโถหนึ่งนะลูก"
"ครับคุณย่า"
"แล้วเด็กๆไม่ทานด้วยกันหรอลูก"
"ซนเป็นลิง นั่งทานเฉยๆไม่ได้หรอก เดี๋ยวก็ทานกันในครัวนั้นแหละ อยู่ไม่สุขเด็กพวกนี้น่ะ ฮ่าๆๆ"
ผมนั่งทานขนมจีนกับไอ้โยชิ ไอ้อิคมันอิ่ไปแล้ว แล้วมันก็เดินไปเล่นเกมส์ของมันต่อ
ผมก็คุยโน้นคุยนี้กัน แล้วพี่อั๋นก็เข้ามาในครัว
"ขอแกงเขียวหวานหน่อยได้ไหมครับ"
"ได้ครับ เดี๋ยวน้องภูเอาไปให้ที่โต๊ะก้ได้ครับ"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพี่รอเอาไปเลยก็ได้ครับ"
"โอเค"
"เห้ยไอ้ภู เกมส์แผ่นนี้มันเล่นไม่ได้ว่ะ กูอยากเล่นอ่ะ พี่........." ไอ้อิคยืนนิ่งแล้วกมองพี่เขา
"อ่าวอิค ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"
"อือ"
"สบายดีไหม"
"ก็เรื่อยๆครับ"
"ได้แล้วครับ"
"ขอบคุณครับ ขอตัวก่อนนะ" แล้วพี่อั๋นก็เดินออกไป
"มึงรู้จักพี่เขาด้วยหรออิค"
"อือ"
"ไม่ถูกกันหรอ"
"เปล่า"
"แล้วทำไมมึงตีมึนใส่พี่เขา"
"เปล่าซะหน่อยมึงอย่ามาจับผิดกูนะ"
"หราาาา"
"เออ ตกลงแผ่นนี้มันเล่นได้ไหมว่ะ"
"เล่นได้มันเป็นแผ่นไรท์ ของจริงอยู่ในตู้ หาเอาเหอะ แต่เเผ่นนี้ก็เล่นได้นะ มึงใส่กลับแถบหรือเปล่า"
"เออ สงสัย"
ผมว่าไอ้อิคกับพี่อั๋นต้องมีอะไรบางอย่างต่อกันแน่ๆ แล้วผมก็คิดว่าไอ้โยชิก็คิดแบบนี้เหมือนกัน
เราสองคนเลยตัดสินใจว่าต้องคาดคั้นมาจากไอ้อิคให้จงได้ เรื่องขี้เสือกเราสองคนพี่น้องไม่เคยเป็นรองใคร
สักพักพอของหวานเสิร์ฟเรียบร้อยก็ได้เวลาที่แขกจะกลับ ผมก้ไปส่งแขกที่รถพร้อมคุณย่า
"วันนี้ทำดีมากนะลูก ทุกอย่างเพอร์เฟคมาก"
"ก็ทำตามที่คุณย่าสอนนั้นแหละครับ"
"จ้ะ ป่ะเข้าบ้านเถอะ ร้อน" แล้วเราสองคนยาหลานก็เข้ามาในบ้าน
โยชิก็เก็บจานขนมเข้าไปในครัว ผมก้ไปช่วยมันล้าง คุณย่าเลยขอตัวไปพัก
ในขณะที่เราล้างจานกันอยู่สองศรีพี่น้อง
"พี่ว่าไอ้อิคต้องมีอะไรกับพี่อั๋นแน่ๆ"
"โยชิก็คิดเหมือนกัน"
"กูว่าแล้ว ว่ามึงต้องสงสัย" ไอ้ชิเดินเข้ามาเมื่อไรก็ไม่รุ้
"แล้วมึงจะเล่าให้กูฟังได้ยังอ่ะ"
"เรื่องไร"
"พี่อั๋นอ่ะ"
"เขาเป็นเพื่อนของแฟนเก่ากู แล้วเขานั้นแหละที่แย่งแฟนกูไป"
"ถึงว่ามึงเลยตีมึนใส่พี่เขา"
"ตอนนั้นกูสนิทกับพี่เขามากมีอะไรก็ปรึกษาพี่เขา แต่ไม่นึกเลย พี่เขาจะหักหลังกูได้"
"ยังไงว่ะ"
"กุไปหาแฟนกูที่คอนโด แต่เจอพี่เขานอนอยู่ แล้วมึงจะให้กูคิดไง"
"เขาอาจจะไม่มีอะไรก็ได้"
"ใช่ ถ้าแฟนกูไม่เดินแก้ผ้าออกมาจากห้องน้ำอ่ะนะ"
"แรงอ่ะ แสดงว่าเขา...."
"เออ เขาเพิ่งฟีชเจอริ่งกัน"
"แล้วมึงทำไงอ่ะ"
"ก็ไม่ทำไง กูก้เดินออกมาจากห้อง แล้วก็ไม่ติดต่อกับสองคนนี้อีกเลย"
"แล้วเขาไมพยายามติดต่อมึงหรอ"
"กูไปจากวงโคจรของเขาทั้งสอง ให้เขารักกันให้พอ"
"โอ๊ะโอ"
"หวังว่ามึงคงไม่ทำแบบพี่อั๋นนะ"
"มึงจะให้กูฟีชเจอร์ริ่งกะไอ้โยชิเนี่ยนะ คิดได้เนอะ กุไม่ได้เป็นเลสเบียนนะมึง ไอ้บ้า"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ไอ้อิคมันก็หัวเราะออกมาแล้วเดินปหอมแก้มเมียมันทีล้างจานอยู่ที่หูนี่เรดาร์เก็บรายละเอียดสุดๆ
"แล้วมึงยังคิดถึงแฟนเก่าอยู่เปล่า" ผมไม่ได้อยากรู้นะ แต่ถามแทนไอ้โยชิมัน
"ไม่เลย ตอนนี้กูมีโยชิ กูไม่ได้เอาโยชิมาแทนใครหรือเพือจะลืมใคร แต่โยชิเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกูไปแล้ว จริงป่ะครับที่รัก ฟ๊อดๆๆๆ"
"ไอ้บ้า ปล่อยเดี๋ยวจานแตก" ไอ้โยชิก็อายหน้าแดงเมื่อถูกหอมซ้ายหอมขวา

โลกมันกลม แล้วมันก็ยังมีวามว่า บังเอิญอีก ไม่วาใครทำอะไรไว้ที่ไหนอย่างไร
อย่างหวังว่าการกระทำนั้นจะไม่ส่งงผลต่อคุณในภายภาคหน้า การกระทำทุกอยางมีผลทั้งสิ้น
ไม่มากก็น้อย ใครทำไม่ดีไว้อย่าคิดว่าผ่านมานานแล้วจะไม่มีใครรู้ สักวันมันจะถูกนำมาตีแผ่
เพราะฉะนั้นทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ทำแต่ความดี ในอนาคตข้างหน้า
สิ่งที่จะถูกนำมาตีแผ่ จะได้เป็นเรื่องดีๆที่ทำให้คุณยิ้มได้อย่างภาคภูมิใจ......



เดินห้าง ดับร้อน ช่วงซัมเมอร์
อยากจะเจอ เนื้อคู่ฉัน ในวันนี้
เดินไปซื้อ คริสปี้ครีม อยู่ดีดี
เจอคนนี้ คนที่ใช่ ใจสั่งมา....

ทั้งขาวตี๋ ปากแดงเด้ง กางเกงเดฟ
ตามสเตป อยากขอเบอร์ เธอหนักหนา
แต่ก็อาย ได้แต่ยืน มองเธอลับตา
พนักงานเรียก พี่ขา.... ที่สั่งไว้ได้แล้วเอย


สวัสดีครับ

รักทุกคน

ขอบคุณ ที่ติดตามมาโดยตลอด จุบๆๆ

รักนะแจ๊ะ

[Still_14OC]

ที่แท้ บ้านน้องภูก็ คือบ้านเก่าของคุณย่าใหญ่ ๆคงตั้งใจให้น้องภูผูกพันกับคุณย่าและพี่พีทแน่ๆเลย

[MoMoRin]

รักคุณย่าใหญ่ด้วยคนค่ะ น้องภูโชคดีจังค่ะ มีแต่คนรักคนหลง โดยเฉพาะพี่พีท รักมากหลงมากกว่าใครเลย อิอิ

[Dongmin]

อาหารเยอะมากครับ





น่ารักอ่ะอิคโยชิ

[naiin]

                                            แบบกลอนปิดป้ายวันนี้น่ะเจอบ่อย แห้วตลอดตามองตามจนลับตา

[seaz]

น่ารักตลอด

[4559]

น่ารักทุกคู่เลย

[tawan]

รักคนแต่งจังเลย

 

[route rover]

น้องภูนี่เป็นสุดยอดของความโชคดีที่มีแต่คนดีๆ อยู่รอบตัว 

ชอบจริงๆ เวลาน้องภูคุยกับโยชิ 

[litlittledragon]

แล้วน้องภูยังจะไม่บอกแม่เรื่องมาอยู่บ้านคุณย่าอีกเหรอ ระวังเถอะอาจมีคนมาเซอร์ไพรส์
สงกรานต์ละเป็นเรื่องแน่

[tasskusr]

ก้อหวังว่าพี่อั๋นอะไรเนี่ยจะไม่เข้ามาสร้างความร้าวฉานให้คนอื่นอีกนะคะ ยังไม่ไว้ใจเท่าไหร่หรอก ต้องรอดูกันไปอ่ะ
ว่าแต่พี่พีทวันนี้มาแปลก ไม่ให้น้องภูไปด้วยอ่ะ ไม่รู้ว่ามีอะไรกันแน่นะเนี่ย