หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[nn~~NN]

เย้  ตามอ่านทันแล้ว
ของกินบ้านคุณย่าสมบูรณ์พูนสุขทุกตอน  อ่านไปน้ำลายไปตลอดเลยอ่ะ   

[AnimajuS]

อ่านเรื่องนี้แล้วหิวทุกทีเลย

 รักคุณย่าที่สุดด

[spisyjames]

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น๊า  ทุก โค๊นนนนนนนนนน   

[iota]

วันนี้เพิ่งได้เห็นโฆษณาของสินค้าตัวหนึ่งซึ้งมาก
เป็นหนังโฆษณาเกี่ยวกับ แม่ ลูก ห่างเหินและอบอุ่น

คุณลืมอะไรไปบ้าง ระหว่างทางไปสู่ เป้าหมาย
_ลืมกินข้าว(กับคนที่รักคุณที่ส­ุด)
_ลืมกลับบ้าน(กลับไปหาคนที่รัก­คุณที่สุด)
_ลืมรดน้ำต้นไม้(คนที่รักคุณปล­ูก)
_ลืมเก็บบ้าน(ที่ที่คุณอยู่)
_ลืมใส่ใจ(คนรอบข้าง)
_ลืมดูแลตัวเอง(ทำร้ายตัวเอง)
_ลืมเรื่องเก่าๆ(อดีตที่ควรจดจำ)
_ลืมเวลา(ที่จะอยู่กะคนที่รักค­ุณ)
_ลืมความหวัง(ของใครบ้างคน)
_ลืมคนที่(รักเราที่สุด)
เป้าหมายในชีวิตอาจเป็นเพียงการ­ทำให้ใครสักคน (มีความสุข)

ไม่รู้ว่า ภูภูมิ ได้ดูโฆษณาตัวนี้หรือยังครับ

อ่านตอนนี้จบ... แล้วมาเห็นโฆษณาตัวนี้...
ดูแล้วคิดถึงแม่ มากมายจริง

รัก.. ^^"

[kenghan]

ครอบครัวสุขสันต์

[mickeynut]

 

[๐DeAchieS๐]

ทันเลี้ยวววววววว

สวดยอดมากลวกเพี้ย

 

[moneza]

  มารอน้องภู

[K.Pupoom]

ตอนที่.....96

 


ตื่นกันมาแต่เช้าเพราะคุณย่าไล่เคาะประตูปลุกไปทุกห้อง ให้ไปไหว้พระก่อน
พวกเราก็มาไหว้พระในห้องพระแล้วก็รับพรจากคุณย่าแล้วก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัว
 "รู้สึกดีจัง"
"ดียังไงหรอขิง"
"มันแบบว่า อิ่มใจมีความสุขอ่ะ ขิงว่าขิงต้องทำข้อสอบได้ทุกข้อแน่เลยภู"
"ขนาดนั้นเชียว"
"อื้อ"
"ห้องน้ำห้องพี่บุ้งก็ใช้ได้นะ  ห้องคุณย่าอีก จะได้ไม่ต้องมารอกัน"
ผมบอกกับทุกๆคนแล้วก็กำลังจะเดินเข้าห้องตัวเอง
"แล้วห้องพี่ภูล่ะ"
"ก็ได้"
"งั้นโยชิไปอาบห้องพี่ภูดีกว่า"
"แต่ตอนนี้ยังไม่ว่าง แล้วก็จะไม่ว่างอีกนาน"
"ฮันแน่ๆๆๆ จะทำอะไรกันหรอ"
"แก่แดด ปัง!!!" แล้วผมก็ปิดประตูห้องใส่หน้าไอ้โยชิ ฮ๋าๆๆๆ
แล้วผมก็เดินไปถอดเสื้อผ้าเดินเข้าห้องน้ำไปเห็นพี่พีทยืนอาบอยู่แล้ว พี่พีทดึงผมเข้าไปภายใต้สายน้ำ
แล้วก็จัดการอาบน้ำอาบท่าให้ตามระเบียบ ตอนเด็กมีแม่อาบให้ โตมาหน่อยอาบเอง
พอมีสามีก็สามีอาบให้ ฮ่าๆๆๆ มันเป็นสเตปของชีวิตหรือเปล่าเนี่ย เอิ๊กๆๆๆๆๆ
"ยืนดีดีสิ อ่อนปวกเปียกเชียว"
"ก็มันง่วงนินา"
"นอนเยอะจะตายเมื่อคืนอ่ะ ง่วงอะไร"
"ก็ง่วงอ่ะ ถามมากจริงวุ้ย"
"เดี๋ยวโดน"
"ไม่กลัว"
"แน่หรอ" พี่พีทมันกระซิบข้างหูผมด้วยเสียงกระเซ่าทรงพลัง ฮ๋าๆๆ
"ไม่แน่ กลัวแล้ว อย่าทำอะไรนะเดี๋ยวไปสอบไม่ไหว ขอโทษครับ รีบอาบๆเถอะเนอะๆๆๆ"
"ก็ยืนดีๆสิครับ  ยืนพิงพี่แบบนี้จะถูสบู่ยังไงล่ะ หือ"
"อือๆๆ"
"ยืนเฉยเกินไปไหม ข้างหน้าก็ถูเองก็ได้สบู่อ่ะ "
"อือออออออออ" เป้นผู้ชายที่ขี้บ่นมาก ใครไม่ใกล้ชิดไม่รู้หรอกว่าพี่พีทสุดยอดตาแก่
"หลับตา เดี๋ยวล้างหน้าให้"
"อือ เอาโฟมอันนั้นนะหอมดี ฟองนุ่มๆ"
"จ้าาา" แล้วผมก็ยืนหลับตาให้พี่พีทล้างหน้าให้ แต่ก่อนล้างหน้าทำไมแอบจุ๊บปากอ่ะ
สงสัยจะเป็นออพชั่นเสริมหน้าจะได้ใสวิ้งมั้ง ก็หลับตาต่อไม่ได้ว่าอะไร
"หลับตานะจะล้างแล้วนะ"
"ก็หลับอยู่เนี่ย"
"งั้นก็หุบปากนะจะล้างแล้ว" นี้เราพูดมากขนาดนั้นเลยหรอว่ะเนี่ย
อาบน้ำอาบท่าเสร็จพี่พีทก็เอาผ้าเช็ดตัวมาพันตัวผมเป็นหนอนเหมือนเดิม นึกถึงตอนเด็กๆจริงๆนะเนี่ย
แล้วก็ไปยืนเป่าพัดลมให้ผมแห้ง วู้วๆๆๆๆ
"ก๊อกๆๆๆๆๆๆ"
"ใคร"
"โยชิ"
"มีอะไร"
"ห้องน้ำว่างยังอ่ะ"
"ว่างแล้วแต่เข้ามาไม่ได้"
"ทำไมอ่ะ"
"โป๊อยู่"
"ก็ห้องน้ำเต็มทุกห้องเลยอ่ะ "
"ข้างบ้านมีสายยาง ไปอาบซะสิ"
"มันหนาวววว"
"ในนี้หนาวกว่าอีกเพราะแอร์ฉ่ำมากกกก"
"ให้โยชิเข้ามาเถอะ"
"ให้เข้ามาได้ไง ดูสภาพเราสองคนสิ จะบ้าหรอ"
แล้วพี่พีทมันก็เดินไปเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ แล้วก็เดินไปเปิดประตู แกไม่มีทางได้เห็นซิคแพคสามีช้านหรอกไอ้โยชิ
"ขอบคุณครับ"
"ตามสบายนะ อยากใช้อะไรก็หยิบได้เลย"
"อย่าไปหยิบแปรงขัดส้วมมาแปรงฟันล่ะ"
"โหยพี่ภูโยชิไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ"
"พี่ว่าแกปากส้วมต่างหากล่ะ"
"ใจร้าย" แล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป ผมก็กระดึ๊บๆๆไปหาพี่พีท พ่พีทก็หยิบพวกเสื้อผ้า กางเกงในของผมออกมา
"แล้วน้อองภูจะใส่ไง พันอยู่แบบเนี่ย"
"ยกขาขึ้น" แล้วพี่พีทก็ใส่กางเกงในให้ผม แต่ก็เหมือนมีคนหัวเราะอยู่ในห้องที่ในที่หนึ่งนะ
หันไปมองก็เห็นไอ้โยชิแอบมองผมสองคนอยู่ บอกแล้วอย่าให้มันเข้ามา
"มีอะไร"
"จะถามว่า ครีมอาบน้ำนี้มันขวดไหนอ่ะ"
"ขวดไหนก็ใช้ไปเหอะ ตามีก็หัดอ่านดูมั้ง"
"ก็เผื่อบางขวดแพงมาก ห้ามใช้อะไรเเบบเนี่ยโยชิก็เลยถามก่อน"
"ใช้ไปเถอะโยชิ ใช้ไปนะอยากใช้อะไรก็ใช้ไปพี่ไม่หวง"
"อือ" แล้วมันก็เข้าห้องน้ำไปฝากไว้แต่สายตาเจ้าเล่ห์ที่มันมองผม ไอ้นี้มันต้องเอาไปบอกคนอื่นแน่
ปากมันไวกว่าปากกาซะอีก อะไรที่รู้ถึงหูไอ้โยชิไม่มีหรอกที่คนในกลุ่มจะไม่รู้อ่ะ
พี่พีทเอาผ้าท่พันตัวผมออกแล้วก็เอามานุ่งให้ เดี๋ยวไอ้โยชิออกมาจะตกใจ ปรกติเราสองคนก็เดินโทงๆแต่งตัวกัน
แต่วันนี้ไอ้โญชิมันมาเป็นส่วนเกินเลยต้องระวังนิดหน่อย น้องมันยังไม่เคยเห็น เดี๋ยวจะใจเเตก ฮ่าๆๆ
แต่ผมว่ามันใจแตกนานมากแล้วแหละ ตั้งแต่มาอยู่กลุ่มพวกผมเนี่ย เอิ๊กๆๆ
"โยชิ แกอาบนานปแล้วนะเดี๋ยวสายนะ"
"ครับเสร็จแล้ว" แล้วมันก็ออกมาพร้อมด้วยผมเปียกๆ แล้วก็เสื้อผ้าที่มันใส่เข้ามา
"อ่าวแล้วทำไมใส่ชุดเก่า"
"โยชิลืมหยิบชุดนักเรียนจากห้องโน้นมาอ่ะ"
"อืม เช็ดผมให้แหงด้วยนะเดี๋ยวไม่สบาย"
"ครับ"
"ออกไปได้แล้ว"
"โหไล่จัง "
แล้วมันก็ออกไป ผมก็เตรียมอุปกรณ์ในการสอบให้พร้อม พี่พีทเซตผมอยู่หน้ากระจก
"ก๊อกๆๆ"
"เข้ามาครับ"
"แหะๆๆ มีไดร์เป่าผมไหมอ่ะ ขอยืมหน่อยจิ"
"หัวแกมีอยู่แค่นั้นจะเอาไดร์ไปทำไม"
"เป่าให้มันเป๋ๆ จะขอยืมแว็กซ์ด้วย"
"วันนี้สอบ ใส่แว็กซ์เดี๋ยวก็เจอดีหรอกแก"
"เออจริงด้วย"
"พี่พีท"
"ครับ"
"ใส่เสื้อซะ" เพราะตอนนี้พี่พีทมีแค่กางเกงสแลคสีน้ำตาลตัวเดียว ผมเห็นไอ้โยชิแอบมองซิคแพค
"เดี๋ยวเซตผมก่อนมือเปื้อน"
"พี่พีทหุ่นดีเนอะพี่ภู"
"ย่ะ"
"มองด้วยความชื่นชมเฉยๆไม่คิดอะไร ดูมองน้องเข้าสิอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ"
"แต่งตัวเสร็จแล้วใช่ไหม"
"อือ"
"พี่พีทใช้ไดร์อยู่ ไปเอาที่ห้องคุณย่าไป"
"ไม่กล้าเข้าไปหรอกไม่มีคนอยู่"
"มาใช้ก่อนก็ได้โยชิ " พี่พีทเรียกให้มันเข้าไปใช้ไดร์ก่อน มันก็รีบแถเข้าไปเลย อีนี้แรดจริงๆ
"ใช้แว็กซ์อันนี้สิ ผมจะจัดทรงแบบธรรมชาติ อาจารย์ไม่รู้หรอกว่าใส่แว้กซ์น่ะ"
"ว่าแล้วทำไมผมพี่ภูเป๊ะทุกเช้า แถมไม่ต้งใส่แว็กซ์อีกต่างหาก มีเคล็ดลับไม่ยอมบอกกันเลยนะ"
"ไม่ได้ใส่ หล่อเองตามธรรมชาติ"
"ไม่เชื่อ"
"เรื่องของแกเหอะ พี่พีทน้องภูลงข้างล่างแล้วนะ"
"เดี๋ยวดิรอพี่ก่อน ใส่เสื้อก็เสร็จแล้ว"
พี่พีทเดินไปล้างมือแล้วก็เช็ดมือ แล้วก็มาใส่เสื้อเชิ๊ตสีดำที่เตรียมไว้...
เข็มขัดสีน้ำตามยอดฮิตถูกนำมาคาด ชั้นนาฬิกาถูกเปิดเพื่อนำออกมาเลือกให้เข้าชุด
น้ำหอมขวดใหม่ที่แอบเมียซื้อถูดนำมาฉีดที่ข้อมือสองข้างแล้วแตะไปตามจุดชีพจร
"ไปยังพี่พีท น้องภูเตรียมของให้แล้วน มาดูสิว่าครบเปล่า"
"ครับ มาม๊ะเดี๋ยวพี่ให้กำลังใจก่อนไปสอบ" แล้วพี่พีทมันก็หอมแก้มผมสองข้าง
แล้วเราก็ลงไปข้างล่างโดยไม่ได้สนใจไอ้โยชิเลย ฮ่าๆๆ มันก็ได้แต่มองอ้าปากค้าง
"โยชิเสร็จแล้วตามลงมานะ พี่หิวแล้ว"
"ครับ"แล้วไอ้โยชิก็ตามลงมา ทุกคนมาพร้อมกันหมดแล้วที่โต๊ะอาหาร
มื้อเช้ามีนมสดหนึ่งแก้ว น้ำส้มหนึ่งแก้ว อาหารเช้าสไตล์ยุโรป กับข้าวต้มกุ้ง
ผมนั่งลงซดนมสดอุ่นๆก่อนเลย ตามด้วยข้าวต้มหอมหอม แอบจิ้มขโมยไส้กรอกพี่พีทมาอันหนึ่ง
"โยชิทำไมแกไม่ดื่มนม"
"โยชิไม่ชอบอ่ะ"
"ดื่มเถอะลูกมีประโยชน์นะ"
"ครับ" แล้วไอ้โยชิก็ดื่มนมจนหมดแกว
"เป็นไง ตายไหม ดื่มเข้าไปแล้วอ่ะ"
"ไม่ตาย"
"ต่อไปนี้ก็ดื่มให้เป็นนิสัยนะ ตัวแกจะได้ไม่เป็นคนแคระทั้งเจ็ดแบบนี้"
"อือ"
"เด็กๆทานเยอะๆนะลูก วันนี้เราต้องใช้สมองกันเยอะ"
"ครับคุณย่า"
ทานอาหารเช้าเสร็จ รถบ้านไอ้อิคก็มารับ พวกที่ไม่ได้ไปสอบก็ติดรถพี่พีทบ้างพี่อ้นบ้างไปตามสถานที่ที่จะไป

"แว่น" ผมเรียกไอ้แว่นที่มันยืนอยู่หน้าห้องสอบ
"ภู"
"ขอบใจนะที่นายมาสอบ"
"เราต่างหากที่ต้องขอบใจนายที่ให้โอกาสเรา"
"ดูทำหน้าเข้าดิว่ะ สู้ๆนะเว้ย"
"เรื่องสอบเราไม่กลัวอยู่แล้ว"
"เออ "
"ขอบใจนายมากนะ"
"เออไม่เป็นไร คนเราทำผิดกันได้ แต่อย่าทำผิดซ้ำสองก็แล้วกัน"
"ไม่แล้วล่ะ เราเกือบเสียเพื่อนดีๆอย่างนายไป มันเป็นความผิดที่เราไม่มีวันลืม"
"อือ ป่ะ เข้าห้องสอบกัน"

การสอบวิชาแรก...........

เห็นข้อสอบก็ยิ้มแล้วน้องภู ฮ่าๆๆๆ  ทำๆๆๆๆๆ  ไม่เสียแรงที่อ่านหนังสือแล้วก็ติวอย่างหนัก
พอเจอข้อสอบแบบนี้ก็สนุกดีเหมือนกันเนอะ  ลั้ลล้ามากๆอ่ะ ดี้ด้าสุดๆ......
ผมเงยหน้ามามองคนอื่นก็เห็นตั้งหน้าตั้งตาทำกันอย่างเต็มที่ไม่มีใครเงยหน้ามามองใคร
ผิดจากเมื่อก่อนที่ต่างเงยหน้ามาเพื่อรอคำตอบจากผม ฮ่าๆๆ เเบบนี้สิมันถึงจะเยี่ยม
"มีอะไรนายภูภูมิ"
"เปล่าครับอาจารย์"
"แล้วเงยหน้าขึ้นมาทำไมจ้ะ"
"รีแล็กซ์ครับ"
"ถ้าปีนี้เธอให้เพื่อนลอกอีก ฉันจะหักคะแนนเธอคนดียว"
"อาจารย์รู้ได้ไงผมให้เพื่อนลอก ไม่เค๊ยไม่เคย"
"อย่ามากระล่อนหน่อยเลยเธอ "
ก็เลยรีบก้มหน้าก้มตาทำข้อสอบต่อไป เพื่อนก้ได้หลุดขำออกมาบ้างเมื่อเห็นท่าทีของอาจารย์
การสอบภาคเช้าจบสิ้นไป พวกเราก็ออกมารอกันที่ใต้ตึก ครั้งนี้ทุกคนใช้เวลากันอย่างเต็มที่
"เป็นไงทำได้เปล่าว่ะ" ไอ้อิคถามผม
"ทุกข้อว่ะอิค"
"จริงดิ"
"แล้วมึงอ่ะ"
"ก็ทำได้ว่ะ พึ่งรู้ว่าการทำข้อสอบเป็นแบบนี้ปรกติมั่วตลอดอ่ะ"
"กำ"
ทุกคนมาพร้อมแล้วก็เดินไปโรงอาหาร แล้วก็เห็นหน้าเศร้าๆของไอ้โยชิเดินเข้ามาที่โต๊ะ
"หน้าเป็นตูดเชียว ทำข้อสอบไม่ได้ล่ะสิ"
"อือ"
"ก็สมควรแล้วให้อ่านหนังสือไม่ค่อยจะอ่าน ทำไม่ได้เลยหรอ"
"ทำได้แต่มันไม่ค่อยมั่นใจอ่ะ"
"พี่พูดจนปากจะฉีกถึงหูโยชิเคยฟังบ้างไหม ว่าให้อ่านหนังสือ หนังสือก็เตรียมให้ อะไรก็ป้อนให้ทุกอย่าง สมน้ำหน้า"
"เออๆช่างเหอะ ครั้งหน้าเอาใหม่" ไอ้อิครีบโอ๋เมียมัน ตามใจกันเข้าไปเถอะ
"อิค มึงอย่าทำตัวเข้าตำรา สามีรังแกฉัน"
"มีดวยหรอว่ะ เขามีแต่พ่อแม่รังแกฉันนะ"
"นั้นแหละ จำไว้นะโยชิ เวลาเล่นให้รู้ว่าเล่น เวลาเรียนให้รู้ว่าเรียน ูจักหน้าที่ของตัวเองบ้าง"
"ครับ โยชิจะจำไว้"
"จำไว้แล้วก็ช่วยนำไปปฏิบัติด้วย"
"ครับ" หน้าเศร้าเชียวนะ ที่เมื่อวานให้อ่านหนังสือหนีไปเล่นทำหน้าระรื่น
"เห้ยไปซื้อข้าวกนเถอะป่ะ  ไปโยชิ" ไอ้แงค์ชวนทุกคนไปซื้ข้าว สงสัยมันจะสงสารไอ้โยชิที่โดนผมดุ
ก้มันน่าดุไหมล่ะ ให้อ่านหนังสือก็อ่านได้ไม่ถึสามหน้า นี้มันจับฉลากเข้ามาเรียนหรือเปล่าวะเนี่ยถามจริง

แล้วทุกคนก็มาพร้อมอาหารตรงหน้า อย่างเยอะ
ไอ้โยชิมาถึงหน้าตาระรื่นของมันกลับมาอีกแล้ว แต่เมื่อเจอสายตาคู่พิฆาตของผมก็สลดลงทันที
พวกเรานั่งทานอาหารกันไปเรื่อยๆต่างคนก็คุยเรื่องข้อสอบที่ผ่านมา ข้อโน้นข้อนี้
"โยชิเป็นอะไรเปล่าเงียบเชียว"
"เปล่าครับพี่ขิง"
"แน่ใจนะ"
"ครับ"
"ที่พี่ภูเขาดูอ่ะ เพราะเขารักและเป็นห่วงโยชินะ ถ้าเขาไม่เป็นห่วงเขาจะไม่ดูหรอก เข้าใจไหม"
"โยชิเข้าใจครับ แต่ว่า....."
"แต่ว่าอะไร"
"พี่ขิงบอกให้พี่ภูเลิกทำสายตาแบบนั้นเวลามองโยชิได้ไหมอ่ะ โยชิกลัว"
"ฮ่าๆๆ ภูพอได้แล้ว น้องมันสำนึกแล้ว"
"ขิงรู้จักมันน้อยไป ถ้าเกรดปีนี้ไม่ถึงสามนะโยชิ แกโดนหนักแน่"
"อือออ"
"ทำหน้าให้มันร่าเริงเหมือนเมื่อวานหน่อยสิไอ้โยชิ" ไอ้ตี๋แซว
"พี่ตี๋อ่ะ"
"แกทำหน้าเศร้าไปก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วมันสายเกินไปแล้ว อาศัยได้แต่ดวงเท่านั้น"
"ถ้าจะเดาข้อสอบก็เดาให้มันสมเหตุสมผลหน่อยนะโยชิ ไม่ใช่หลับตาจิ้ม"
"ครับ"
"อ่านโจทย์ซะด้วยแล้วก็วิเคราะห์ความน่าจะเป็น คำตอบบางคำตอบก็อยู่ในคำถามนั้นแหละ"
"ครับ"
"ทานข้าวซะ แล้วก็ทำใจให้สบายๆ "
แล้วผมก็เลิกมองมันหันไปเม้าท์ต่อกับเพื่อนๆก็แกล้งมันไปงั้นแหละอยากให้มันสำนึกได้บ้าง
"โยชิ อ่ะลูกชิ้นนี้ซื้อมาเผื่อ"
"ขอบคุณครับ"
"ทำมามีมารยาทนะวันนี้ปรกติไม่เคยเห็นมี"
"ก็วันนี้พี่ภูน่ากลัว"
"แนน่ากลัวหรือว่าแกมีความผิดติดตูด"
"ง่ะ"
"ทานๆเข้าไปซะ แต่อย่าให้มันอิ่มมากเดี๋ยวมันจะไปง่วงในห้องสอบ"
"รู้ทันอีก"
ทานข้าวกันเสร็จก็มารอสอบภาคบ่ายอีกหนึ่งวิชา อาจารย์บางท่านก็สอบนอกตารางไปแล้ว
ปีนี้เลยไม่ต้องสอบเยอะติดๆกัน เพราะอาจารย์จะให้ทุ่มเทกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยมากกว่า
"พี่ภูครับ"
"ครับ" น้องหน้าใสคนหนึ่งเดินเข้ามา
"เซนต์ให้หน่อยได้ไหมครับ" แล้วก็ยื่นสมุดเล่มสวยมาให้หลายเล่ม
"ได้ครับ แต่เอาวันนี้เลยหรอ"
"พรุ่งนี้ก็ได้ครับ"
"งั้นเดี๋ยวพี่ขอเอากลับไปเซ็นต์ที่บ้านนะครับ เดี๋ยวจะเข้าสอบแล้ว"
"ได้ครับ"
"พรุ่งนี้มาเอานะ"
"ครับพี่"
"จะป้อปจนวันสุดท้ายเลยหรอไงเพื่อนกู"
ไม่ได้ตอบอะไรไอ้เป็ดมัน ได้แต่ยักไหล่เบาๆแล้วก็เดินเข้าห้องสอบไปนั่งรอข้อสอบ

การสอบภาคบ่ายเริ่มขึ้น ไมง่ายแล้วก้ไม่ยากจนเกินไป

การสอบจบลงพวกเราก็มารวมตัวกันใต้ตึกเหมือนเดิม แล้วก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน
"ภูเดี๋ยวกูไปส่ง"
"เออ"
ไอ้คมาส่งผมที่หน้าบริษัทพี่พีทแล้วผมก็เดินขึ้นไปหาพี่พีท สงสัยมีประชุมโต๊ะทำงานว่างเชียว
ผมเดินเข้าไปในห้องประชุมก็ไม่เห็นพี่พีทอยู่แล้วก็เลยนั่งเขียนสมุดเซนต์ให้รุ่นน้อง
เขียนไปเขียนมามันก็ง่วงอานะวันนี้ใช้สมองมาทั้งวันเลยล้มตัวนอนที่โซฟา ดีกว่า
นอนๆอยู่กำลังฟันถึงขาหมูหมั่นโถว กระเพาะปลาน้ำแดง หมูหันอยู่เร้ยยยยย
ก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะมีคนมาขโมยหอมแก้ม.........ผมค่อยลืมตาดู
"มาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย"
"นานแล้ว"
"เหนื่อยอ่ะสิ ทำข้อสอบได้ไหม"
"ระดับนี้แล้ว ทำได้ทุกข้อ"
"โห อย่างนี้ต้องให้รางวัล" แล้วพี่พีทก็ก้มลงมาหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ๆ
"เดี๋ญวใครมาเห็นเข้า ไปทำงานไป จะนอน" แล้วพี่พีทก็เอามือขยี้หัวผมแล้วก็ไปทำงานต่อ
ส่วนผมนะหรอใครจะไปนอนต่อได้ ปลุกกันซะขนาดนี้ เลยออกไปเข้าห้องน้ำแล้วหาขนมทาน
"พี่พีทหิวยังอ่ะ"
"เพิ่งทานข้าวเที่ยงไปเมื่อบ่ายสองเอง หิวก็สั่งมาทานก่อนได้เลย"
"เดี๋ยวน้องภูไปทานข้างล่างดีกว่าเอาอะไรไหมอ่ะ"
"อะไรก็ได้ซื้อมาเหอะทานได้หมด แล้วน้องภูจะไปทานอะไรอ่ะ"
"น้องภูจะไปทานก๋วยเตี๋ยวเป็ด"
"งั้นพี่ไปด้วยดีกว่า"
"ไหนบอกว่ายังไม่หิวไง"
"ไปคุมเมีย"
"คุมทำไมไม่ใช่นักโทษซะหน่อย"
"เดี๋ยวมีคนมาจีบอ่าสิ"
"เวอร์ตลอด"
"หึหึ ไว้ใจได้ที่ไหน หนุ่มๆมองตาเป็นมันตลอด"
"ทำอย่างกับน้องภูเป็นผู้หญิงงั้นแหละ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"เอากุญแจรถมาหน่อย น้องภูจะไปเปลี่ยนรองเท้าแตะ"
"ก็ไปด้ววยกันสิ"
"ตกลงไปหรอ เห็นพูดอยุ่นั้นแหละ"
"ไปค๊าบ" ก็เดดินออกจากห้องทำงาน

"ไปไหนกันหรอ" พี่บุ้งมันทัก แล้วคนอื่นก็รอคำตอบ ไม่รู้ทำไม
"ทานเตี๋ยวเป็ดข้างหน้าเนี่ย ไปไหม"
"ไม่อ่ะ ฝากซื้อน้ำส้มขวดดิ"
"ตังค์"
"ออกให้ก่อนดิ มีแบงค์พัน"
"แม่ค้าเขามีทอน"
"น้ำส้มขวดละย่สิบเข้าจะด่าเอาให้อ่าสิ "
"ไปเหอะป่ะ เดี๋ยวค่อยหักเงินเดือนมันเอาก้ได้"
"เป็นความคิดที่เริ่ดมากบอส"
"งกพอกันเลย"
"ไปไหนกันค่ะเนี่ย" มาอีกคนแล้ว ยัยพี่ก้อย
"หาอะไรทานไปไหมพี่ก้อย"
"ไม่ไปค่ะงานท่วมโต๊ะ พี่พีทหนูเอกสารให้เซนต์"
"ด่วนไหม"
"ไม่ค่ะ"
"งั้นก็เอาไปวางที่โ๖ะนะ เดี๋ยวพี่ไปหาอะไรทานกับน้องภูก่อน"
"ค่ะ ซื้อหนมมาฝากด้วยนะ"
"โอเค"
แล้วเราสองคนก็ลงมาทานอาหารด้านหน้า เดินผ่านร้านกล้วยแขกก็ซื้อสักหน่อย ฮ่าๆๆ
ผ่านร้านมะพร้าวก็สอยมาสักลูกเพื่อสุขภาพ อุ้ย ผ่านร้านไก่ทอดหาดใหญ่ สักสองน่องเนอะๆ
"น้องภู"
"ครับ"
"ทานหมดหรอ"
"หมด แค่นี้เองทำบ่น"
"เดี๋ยวก็ทานก๋วยเตี๋ยวไม่ได้หรอก"
"เดี๋ยวเก็บไว้ทานบนรถก้ได้ ไม่เห็นจะต้องซีเรียส"
"ทานเย็นๆมันจะไปอร่อยอะไร"
"เดี๋ยวให้ป้าเวฟให้ก้ได้นิ ขี้บ่นจัง"
"ฮึ่ยยยยย" แล้วพี่พีทมันก็กอดคอผม ชกท้องเบาๆ แล้วเราก็เดินมาถึงร้านก๋วยเตี๋ยวสักที
"บะหมี่น่องพิเศษครับ แล้วก็เส้นใหญ่น่องพิเศษเหมือนกัน เอาเป็ดสับด้วยครับจานหนึ่ง น้ำเก็กฮวยสองครับ"
"จ้ะ ยังไม่ปิดเทอมอีกหรออาตี๋"
"เหลือสอบอีกวันครับ"
"อ่อ อีกกี่ปีจบเนี่ย"
"จบแล้วครับ"
"อ่าวหรอ นึกว่ารุ่นเดียวกะลูกชาย  ลูกชายอยู่ม.4อ่ะ" เฮียแกจะว่าผมหน้าเด็กใช่ป่ะ อิอิ
"อ่าครับ"
"ของใครบะหมี่เป็ดอ่ะ"
"ของพี่พีทไง น้องภูสั่งไม่ถูกหรอ"
"ถูก"
"อือ แล้วถามทำไม"
"ก็ไม่เคยเห็นทานเส้นใหญ่นิ"
"เคย"
"กล้วยทอดอร่อยอ่ะ"
"มีเผือกกับมันด้วยนะ กล้วยข้าวเม่าก็มี"
"หรอ"
"เอาป่ะเดี๋ยวน้องภูไปซื้อให้"
"เดี๋ยวขอกลับค่อยซื้อก็ได้ ทานก๋วยเตี๋ยวก่อนเถอะ"
"คิวมันยาว เมื่อกี้เพราะน้องภูหล่อหรอกถึงได้มาก่อนน่ะ"
"ขี้โม้ เมื่อกี้ไม่เห็นมีคนเลย"
"ฮ่าๆๆๆ"
"ได้แล้วจ้ะ บะหมี่น่อง ใหญ่น่อง เป็ดสับ"
"ขอบคุณครับ" แล้วเราสองคนก็ทานกันผมหยิบตะเกียบและช้อนยื่นให้พี่พีท
พี่พีทมันก็ได้แต่นั่งยิ้มอยู่นั้นแหละเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย
"เอ้า ตะเกียบ ยิ้มอยู่ได้"
"รู้ตัวไหม ว่าเป็นเด็กที่สดใสตลอดเวลา ใครอยู่ใกล้ๆก็มีความสุข"
"หรอ"
"ครับ" แล้วพี่พีทก็รับตะเกียบไป แล้วก็คีบเป็ดเข้าปาก ตามด้วยถั่วงอก อย่างช้าๆ เวลาทานยังหล่อ อะไรจะขนาดนั้น
ทิชชูถูกหยิบมาเช็ดมุมปาก โอ้วมายก๊อด คุณชายสุดๆ  ผมใช้ช้อนกับส้อมเพราะเส้ฯใหญ่ใช้ตะเกียบลำบาก
"ใส่มากไปหรือเปล่าน้ำส้มอ่ะ"
"มันจะได้เเซ่บเวอร์"
"ไม่ได้มีประโยชน์"
"น้ำส้มสายชูนิไม่ใช่วิตมิน ซีเรียสมากไปป่ะเนี่ย"
ทานอหารกันไปเรื่อยๆ คุยไปอะไรไปก็เปลี่ยนบรรยากาศดี เบื่อการสั่งข้าวมาทานบนออฟฟิศแล้ว
นั่งทานกันไปสักพักก็มีเด็กมัธยมโรงเรียนชื่อดังเข้ามาในร้าน
"เห้ยๆๆมึง ดูนั้นดิ"
"ไรว่ะ"
"นั้นไง น่ารักว่ะ"
"มึงไม่เห็นหรอไงเขามากับผัว" ไอ้พวกเวร นินทาได้เสียงดังมาก ไม่เอาเครื่องขยายเสียงมาประกาศเลยล่ะ
"พี่เปล่าว่ะ" ผมสองคนก็ทำเป็นไม่ได้ยิน
"ไม่รู้ดิ แต่แม่งโคตรอยากได้อ่ะ แต่แม่งหน้าคุ้นๆนะ เด็กโรงเรียน บลาๆๆเปล่าว่ะ"
"ไม่รู้ว่ะ ไม่เห็นหน้าอก" ผมก็เลยยืดหน้าอกให้มันเห็น มันก็รีบหันหน้ากลับไป ขวับ!!!!!!!!!!

"ดีนะที่ตามมาคุม"
"มันไม่กล้าหรอก"
"น้อยไปสิ"
"ไม่สนใจหรอก หล่อยังไม่ได้ครึ่งพี่พีทเลย" ยอเข้าไว้ แก่บ้ายอ
"ทำมาเป็นพูดดี"
"แน่ะๆๆ ยิ้มๆ เขินๆๆอ่าสิ ชมไม่ได้เลยนะ"
"ทะลึ่ง ทานให้หมดๆเร็วๆยังไม่อยากฆ่าเด็กแถวนี้"
"เก่งจริง ดูสิมันมากี่คน สู้มันไหวหรอ"
"จับปล้ำให้หมดเลย"
"นิสัย ลองดูสิ"
"ล้อเล่น โอ๋ๆๆยิ้มๆๆๆน๊าาาาาาาา"
"ชิส์ ยังมาล้อเล่นแบบนี้ไม่ชอบ"
"โอ๋ๆๆ ขอโทษครับ ผิดไปแล้วครับ"
"เรียกคิดเงินเลย"
"เฮียๆคิดเงินด้วยครับ"
"ครับ" แล้วเราสองคนก็ออกจากร้านโดยมีสายตาของไอ้เด็กกลุ่มนั้นมองมา เดี๋ยวก็จูบโชว์ซะเลยนิมองจัง
เดินมาซื้อน้ำส้มให้พี่บุ้งแล้วก็กล้วยแขกขึ้นไปฝากพนนักงานเพราะบอสบอกว่าอร่อยเราเลยซื้อไปแจก ฮ๋าๆๆ
พนักงานเขาทานกันจนเบื่อแล้วพี่พีทมีแกคนเดียวแหละที่ไม่ได้ทาน แต่ทุกคนก็ไม่ปฏิเสธเพราะมัน ฟรี
กลับเข้ามาในห้องก็มานั่งเซนต์สมุดให้น้องๆมันต่อ  ก็ไปเอาปากกาสีต่างของพ่พีทนั้นแหละมา
เมื่อไรจะได้กลับบ้านนะเนี่ยอยากกลับไปอาบน้ำแล้วก็นอนจะแย่แล้วรู้สึกว่าปวดหัวตึ๊บๆ
สงสัยวันนี้เราจะใช้ความคิดมากเกินไปแน่ๆเลย
"เสร็จแล้ว น้องภูเก็บของ กลับบ้าน"
"โอเคบอส รอคำนี้มานานแล้ว"
"แวทานอะไรก่อนไหม"
"ยังไม่หิว ทานข้าวฝีมือคุณย่าดีกว่า"
"โอเช เอาไก่ไปเวฟไหม ทานในรถ"
"ไม่ต้องทานแบบนั้นได้"
"กล้วยแขกนี้อ่ะ เอาไหม"
"เอาดิ"
แล้วเราสองคนก็กลับบ้าน รถติดเมื่อเคย แต่เมื่อขึ้นทางด่วนก็ดีขึ้นหน่อย แต่ก็ใช้ว่าจะขับเร็วได้
ทางด่วนบ้านเรารถก็เยอะๆๆๆๆๆๆ เห้อ แล้วเรียกว่าทางด่วนตรงไหนว่ะเนี่ย
"เมื่อวานคุยสไกป์กับแม่แม่ว่าไงบ้าง"
"ก็อวยพรให้สอบได้"
"แล้วท่านสบายดีไหม"
"สบายดี จะส่งเงินมาให้น้องภู น้องภูบอกว่าไม่ต้อง"
"แม่ก็ถามว่าเอาเงินมาจากไหน"
"น้องภูบอกว่าถ่ายแบบได้ แล้วก็ส่งรูปไปให้แม่ดู แม่บอกว่าใช่น้องภูแน่หรอแม่บอกว่าพี่พีทหล่อมาก"
"ฮ่าๆๆแม่บอกว่าถ้าว่างให้ไปเยี่ยมคุณย่ากับพี่พีทบ้าง ฝากบอกด้วยว่าแม่คิดถึง"
"อื้อ"
"น้องภูไม่อยากกหกแมเลยอ่ะ กลัวบาป"
"เราโกหกเพื่อให้ท่านไม่ต้องเป็นห่วงเราไม่บาปหรอก"
"หรอ จริงอ่ะ"
"มั้งต้องไปถามคุณย่า"
"อืม"
"แล้วคุณแม่ว่าไงอีก"
"ก็บอกว่าให้ดูแลตัวเองดีๆ แล้วก็ถามว่ามีแฟนยัง"
"แล้วน้องภูว่าไง"
"ก็บอกว่ามีแล้ว แล้วแม่ก็ถามว่าสวยไหมน้องภูก็บอกว่า ไม่ค่อยสวยอ่ะอยากบอกว่าหล่อมากแต่กลัวแม่ช็อค ฮ่าๆๆๆ"
"แล้วถ้าแม่รู้ล่ะ"
"น้องภูเชื่อว่าแม่ไม่ว่าอะไรหรอก แล้วแม่ก็เชื่อในการตัดสินใจของน้องภู"
"อืม"
"แล้วก็จะบอกด้วยว่าน้องภูไปข่มขืนพี่พีทเลยต้องรับผิดชอบ ฮ่าๆๆๆๆ"
"เออจะดีหรอ"
"ดีสิ"
"ข่มขืนพี่เนี่ยนะ"
"หรือว่าไม่จริง"
"อือๆๆๆ หิวอ่ะ มีอะไรทานมั้ง"
"กล้วยแขก ไก่ทอด"
"จัดมา"
แล้วผมก็นั่งป้อนอาหารพี่พีทไป ตัวเองก็ทานไปด้วยจนถึงบ้าน
วันนี้เราถึงบ้านไม่ดึกมาก คุณย่ากำลังดูทีวีอยู่
"กลับมาแล้วครับ"
"เป็นไงทำขสอบได้ไหมลูก"
"ได้ครับกำลังคิดว่าจะได้เต็มทุกวิชาหรือเปล่า"
"ขนาดนั้นเชียว"
"ใช่แล้ววววววว หิวๆๆๆวันนี้มีอะไรทานบ้างครับ"
"ย่าทำฉู่ฉี่ปลาทูดสด แล้วก็ต้มเค็มหมูกับฟักนะลูก แล้วก็มีปลาทูสดทอดกระเทียม ไปทานไปลูกไป"
"น้ำเย็นๆครับบอส"
"ขอบคุณครับ"
"เหนื่อยล่ะสิ" คุณย่าถามพี่พีท
"นิดหน่อยครับ"
"อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะลูก อย่าเครียด"
"ตั้งแต่มีเมียก็ไม่เคยเครียดเรื่องงานหรอกครับ จะเครียดก็แต่เวลาเมียงอแง"
"ฮ่าๆๆๆ เมียงอแงหรือว่าเรางอแงกันแน่ ไปๆไปหาอะไรทานไปลูก "
แล้วพี่พีทกับคุณย่าก็เดินตามผมเข้ามาในครัว ผมเอาอาหารมาตั้งบนโต๊ะแล้วก็เดินไปอุ่นต้มเค็ม
แล้วก็ตักใส่ถ้วยมาวาง แล้วก็ตักข้าวสวยร้อนๆมาสองจาน ฉู่ฉี่ต้องทานกับพริกน้ำปลาสินะ
ก็เลยหยิบพริกขี้หนูออกมาหั่นแล้วก็เทน้ำปลาใส่ถ้วยใส่พริก
"ฉู่ฉี่นี้ไม่อุ่นหน่อยหรอลูก เข้าเวฟสิลูก"
"น้องภูกลัวน้ำแกงมันแห้งอ่าครับคุณย่า"
"หนูก็เข้าเวฟแล้วกดเมนูนึ่งสิลูก"
"ไม่ต้องหรอกคุณย่า เสียเวลา น้องภูอยากทานจนน้ำลายจะหกแล้วเนี่ย"
"ฮ่าๆๆ งั้นก็ทานซะลูกเดี๋ยย่าไปดูละครก่อน วันนี้ตอนอวสาน"
แล้วคุณย่าก็เดินออกจากห้องครัวไป
"พี่พีทว่าคุณย่าจะดูได้กี่ตอน"
"ไม่เกินสาม"
"ฮ่าๆๆๆ" ข้าวสวยร้อนๆนะกับฉู่ฉี่ ยอะน้ำปลานิด อย่าให้เล่า สุโค่ยมาก โออิชิ โออิชิ
ไหนจะมีต้มเค็มฟัก หมูเปื่อยๆนุ่มลุ้นพอเข้าปากละลายๆๆหวานเค็มๆ หอมๆๆๆๆๆๆๆ
ปลาทูสดทอดอีก ทานคู่กระเทียมพริกไทยกรอบๆ เยอะน้ำปลานิด อย่าให้เม้าท์ค๊าบบบ

ทานข้าวเสร็จ ก็มายืนล้างจาน
"ย่าไปนอนก่อนนะลูกไม่ไหวง่วง "
"ละครอวสานไม่ใช่หรอครับ"
"นั้นสิ เสียดายแต่ฝืนไม่ไหว"
"เดี๋ยวน้องภูเปิดยูทูปให้ดูก็ได้ครับคุณย่าไปนอนเถอะครับ"
"จ้ะๆเราก็รีบนอนนะพรุ่งนี้ต้องไปสอบ ฝันดีลูก"
"ฝันดีครับ"
ล้างจานเสร็จพวกเราสองคนก็ช่วยกันปิดบ้านแล้วก็เดินขึ้นไปที่ห้องนอน
พี่พีทก็ถอดเสื้อผ้าเหลือแต่บ็อกเซอร์ แล้วก็มานั่งทำงานต่อ
"พี่พีทอาบน้ำกัน น้องภูง่วงอ่ะ มึนหัวด้วย"
"ไปอาบก่อนเลย ไม่ต้องรอพี่ ไม่ต้องอาบนานนะเดี๋ยวไม่สบาย"
"อืออออ" แล้วผมก็เดินเข้าไปาบน้ำ ก็ไม่ได้อาบนานหรอกเพราะอาบคนเดียว
ออกมาก็เห็นพี่พีทนั่งทำงานอยุ่ สงสัยงานด่วนอีกแล้วมั้ง
"ทานยาด้วยน้องภู โต๊ะข้างเตียงอ่ะ"
"ยาอะไรอ่ะ"
"แก้ปวดกับแก้แพ้"
"น้องภูไม่ได้จะขึ้นชกมวยนะทานยาแก้แพ้ทำไมอ่ะ"
"พี่ต้องขำไหม"
"สักนิดก็ดี"
"ฮ๋าๆๆๆๆๆ"
"พอเถอะมันดูเฟคมาก ทานแก้ปวดอย่างเดียวได้ไหม"
"ทานแก้แพ้ไปด้วยพี่เห็นหายใจฟืดๆตั้งแต่ในรถแล้ว"
"ก็มันตากแอร์นิ"
"ก็ทานไปเถอะเม็ดนิดเดียวมันไม่ใช่วาระแห่งชาติหรอก"
"อือ" เดี๋ยวนี้ขี้บ่นมากขึ้นนะเนี่ยตั้งแต่เช้าแล้ว ผมก็ทานยาตามที่พี่พีทสั่ง
แล้วก็ไปใส่เสื้อผ้าเตรียมตัวนอน
"เช็ดหัวแห้งแล้วหรอนอนอ่ะ"
"อือ"
"ลุกมาเลย หัวยังชื้นอยู่เลย" แล้วพี่พีทก็ดึงผมไปนั่งเป่าหัวจนแห้ง หน้าผมก้แปะอยู่ที่ท้องพี่พีท
"นั่งดีๆสิ"
"โอเคยัง ง่วงแล้ว"
"โอเคแล้วไปนอนได้"
"จุ๊บ อย่าทำงานดึกนะ รอให้กอดอยู่" ผมก็จุ๊บพี่พีทหนึ่งที แล้วก็ไปล้มตัวนอน แล้วก็หลับไปเลยอย่างสิ้นสติ*************************

จากชีวิต สถิตย์ที่ ภาพขาวดำ
ความทรงจำ ครั้งอดีต ประดิษฐ์ให้
แต่วันนี้ เธอเข้ามา ในหัวใจ
โลกทั้งใบ ก็กลายเป็น สีชมพู

เธอยิ้มให้ หัวใจฉัน นั้นยิ้มตอบ
เธอบอกชอบ หัวใจฉัน นั้นสดใส
อยากให้เธอ อยู่ด้วยกัน ตลอดไป
ได้หรือไม่ สีสันหัวใจ สีชมพู ......
*************************

"โอย"  ดึกอีกแล้วเรา

สวัสดีครับ

ขอบคุณนะครับที่ติดตาม
ก็ไม่รู้จะพูดอะไรอ่าเนอะนอกจากว่า "ขอบคุณที่สุด"

ขอบคุณครับ

รักนะ จุบๆ
****************************

คำถาม.....ผู้หญิงที่ไม่ทานยาคุมเรียกว่าอะไร
ตอบ.......คุณแม่  (ไม่ทานยาคุมเดี๋ยวก็ท้อง ท้องแล้วก็ต้องเป็น "คุณแม่" )
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
****************************
โฆษณา ตัวนี้ได้ดูแล้วครับได้ดูผ่านจอทีวีดูครั้งแรกน้ำตาไหลพรากเลย
ตรงกับชีวิตตัวเองมากๆๆๆๆๆๆ มีคนอัพเฟซบุคอีกเลยเข้าไปดู
ดูอีกครั้งน้ำตาก็ไหลตลอด  เป็นโฆษณาที่สุดยอดมากกกกกกก


http://www.youtube.com/watch?v=2GiNpsB3qiY&sns=fb
*****************************

[Horizon]

หมดไปอีกหนึ่งวันกับน้องภูและเพื่อนๆ
สงสารโยชิเหมือนกัน น้องโตมาคนเดียว ทำไงได้ มีหลุดกรอบบ้าง
ขอเวลาอัพกลับไปเวลาเดิมประมาณตีสองได้มั้ยเอ่ย
+1

[MoMoRin]

N'phuu narak talord,,p'pete nab wan ying khii bon maak kheun nor~ho ho ho

[Nus@nT@R@]

น้องภูร่าเริงตลอด

[naiin]

                                              ไอ้คนมันนีสัยคล้ายๆกันมันดักทางกัถูก อย่างน้องภูกะโยชิเนี่ยสะใจสะจาย

[tawan]

เริ่มอิจฉาน้องภูเหมือนที่โยชิว่าแล้วววว

 

[roseen]

 

[ขนมสัมปันนี]

ขอบคุณครับสำหรับเรื่องราวดีๆ  ติดนิยายเรื่องนี้มากกกก ยิ่งกว่าติดแฟนเสียอีกจริงจริ้งงงงง

[nongrak]

โยชิให้อ่านหนังสือไม่อ่าน พอสอบทำจ๋อย
โดนน้องภูดุให้จนได้ อย่างนี้เวลาจะสอบต้องตั้งใจนะ

+1ให้คนแต่งค่ะ

[nemesis]

โยชิโดนดุเลย

[Bowbonk]

 

[gookgik]

อ่านตอนนี้แล้วอยากกินฉู่ฉี่ปลาฝีมือคุณย่า

ดีใจกับเพื่อนแว่นเหมือนกันที่ได้เป็นเพื่อนกับน้องภู    สงสารโยชิเหมือนกัน แต่ก็นะ มันดันทำตัวเอง  พี่ภูอุตส่าห์สอน สั่ง บังคับ จัดหามาให้  มันก็ไม่สนใจ แล้วตอนนี้มาทำหน้าหมาเหงา  ก็หวังว่ามันจะจำและทำตามที่น้องภูสอน 

ชอบเวลาที่น้องภูสอนโยชิ เหมือนจะแกล้งแต่จริงๆ ทำด้วยความรักและสงสาร

แต่ก็แอบไม่เข้าใจว่า ทำไมคุณย่าและพี่พีทถึงไม่บอกคุณแม่น้องภูว่า น้องภูมาอาศัยอยู่ด้วยกันแล้ว และตัวน้องภูก็ไม่บอกถึงปัญหาที่เกิดขึ้น       

555 ชอบที่น้องภูบอกว่า น้องภูจะรับผิดชอบพี่พีทเอง   น้องภูว่าโยชิกินเก่ง แต่เราว่าน้องภูก็กินเก่งเหมือนกันนะ กินได้ตลอด

[ormn]

:m20:สมน้ำหน้าน้องโยชิให้อ่านหนังสือไม่อ่านอิอิ

[ujen]

น้องภู

 

[seaz]

น่ารักๆ

[spisyjames]

โชคดีนะคร่า รักทุกตัวละครเลย โดยเฉพาะคุณย่า  5555555++++

[OoniceoO]

คู่นี่จะน่ารักไปไหนเนี้ย^^

[CarToonMiZa]

น้องภูน่ารักตลอดศก

บวกเป็ด

[mickeynut]

 

[gupalz]

น้องภูจะน่ารักไปไหนนิ

[khunstar]

 :กอด1:รักพี่พีท...กรี้ดดดดภูอย่ามาตบเรานะ

[september]

มีแต่ของกิน 

แต่ก็ป๊อปจนวันสุดท้ายอ่ะนะ ภูภูมิ สงสัยเข้ามหาลัยคงต้องโดนคุมซะแล้ว