หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[K.Pupoom]

ต่อให้อีกนิดหนึ่ง  นอนไม่หลับ  หุหุ

/////////////////////////////////////////////////////////////

พีท  พาคินทร์  หลานชายคนเล็กของคุณย่า ที่เลือกกลับมาเมืองไทยหลังจากเรียบจบใหม่ๆ
เพราะเค้ารักแล้วเป็นห่วงคุณย่ามาก เลยเลือกที่จะกลับมาใช้ชีวิตที่เมืองไทย
 อย่างที่เค้าชอบ
ขณะที่เค้ายืนรดน้ำต้นไม้อยู่........................ เค้าก็เห็นเด็กผู้ชายในชุดนักเรียน ปีนรั้วบ้านเขาเข้ามา
พีทก็เลยตัดสินใจเอาสายยางในมือฉีดใส่เด็กคนนั้น เพราะคิดว่าเป็น.........โจร
แล้วก็ได้ยินเด็กคนนั้นร้องโวยวายว่า "ภูเองครับคุณย่าภูเอง"
เมื่อเค้าลดปลายสายยางลง จึงทำให้เห็นเด็กตัวเล็กๆขาวๆหน้าตาน่ารักตะโกนโวยวายอยู่บนรั้ว
ท่าทางจะแสบไม่เบา แล้วไอ้เด็กนี้มันเป็นลูกเต้าเหล่าใครกัน รู้จักคุณย่าเราด้วย

"ลุงปราบโจรด้วยสายยางฉีดน้ำเนี่ยนะหรอ"

นี่เป็นประโยคแรกที่เด็กคนนี้พูดกับผม  ทำไมผมรู้สึกถูกจะตากะเด็กคนนี้มากเป็นพิเศษ
นอกจากท่าทางที่ไม่กลัวใครแล้ว ผมว่ามันต้องมีอะไรที่พิเศษกว่าเด็กคนอื่นๆในวัยเดียวกัน
ปรกติผมจะไม่ชอบอะไรที่วุ่นวาย ผมชอบความสงบ ชอบความเป็นส่วนตัว
แต่พอเห็นเด็กคนนี้แทนที่จะโมโห กลับยิ้มไม่หยุด แล้วอยากที่จะพูดคุยด้วย

ผมออกมานอนรับลมที่นอกระเบียง ก็ได้แต่นึกถึงเรื่องเมื่อเย็นก็อมยิ้มไม่หยุด
ต่อไปนี้ผมจะต้องทำดีกะเด็กคนนี้ เผื่อจะได้ใกล้ชิดมันมากกว่านี้
ขืนก่อสงครามทุกครั้งที่เจอ ผมคงไม่ได้รู้จักเด็กคนนี้มากไปกว่านี้แน่ๆ
คุณย่าถ้าจะหลงเด็กคุณนี้เอาซะมากมาก ตั้งแต่ผมเจอไอ้เด็กคนนี้คุณย่าก็พูดถึงแต่ น้องภู เจ้าภู ตาภูตลอด
ผมเองเริ่มอิจฉาซะแล้ว ขืนปล่อยให้ไอ้ลิงนั้นมันอยู่กะคุณย่าทุกวัน สงสัยผมเองนั้นแหละจะเป็นหมาหัวเน่า
แล้วทำไมผมต้องมานอนคิดถึงไอ้เด็กที่เพิ่งเจอครั้งแรกวันนี้ด้วยนะ.............................
"นอนไม่หลับหรอลูก" คุณย่าเดินเข้ามา หาผม
"สงสัยยังปรับเวลาไม่ได้มั้งครับ"
"แล้วเราจะมาอยู่กะย่านานไหม" คุณย่าคงจะเหงามากสินะ ท่านถามผมด้วยสายตาเศร้าๆ
"ผมจะอยู่กะคุณย่าตลอดไปครับ"
"ไม่หลอกย่านะ" คุณย่าโผเข้ากอดผม มันเป็นกอดที่อบอุ่นมาก
"ครับ พีทรักคุณย่านะครับ"
"ย่าก็รักพีทลูกกกกกกก"
ผมรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก สิ่งหนึ่งที่มันบอกผมก็คือ  "นี่แหละบ้านของผม ประเทศไทย"
"พีทดูอะไรโน้นสิ" คุณย่าชี้ให้ผมดู ไอ้ลิงตัวแสบ มันกำลังพุ่งจรวดกระดาษลงมาจากชั้นสอง

"ไอ้ลิง"

"เรียกน้องแบบนี้อีกแล้ว เสียดายเนอะเป็นเด็กผู้ชาย ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงย่าจะไปขอหมั้นไว้ให้พีท"
"ซนเป็นลิงแบบนี้พีทไม่เอาหรอกครับคุณย่า" 
แต่ใจจริงผมอยากจะบอกคุณย่าว่า เป็นผู้ชายก็ขอให้พีทได้นะครับน่ารักๆแบบนี้ แสบๆแบบนี้ พีทชอบ  อิอิ
"เห็นเล่นเป็นเด็กแบบนั้น แต่ความคิดความอ่านเค้าเป็นผู้ใหญ่นะลูก ถ้าพีทได้คุยกะน้องพีทจะรู้ว่าน้องหน่ะน่ารักขนาดไหน"
"กว่าพีทจะรู้ว่าน้องน่ารักพีทคงปวดประสาทซะก่อน ถ้าจะแสบไม่ใช่เล่น"
"ย่าไปสวดมนต์ดีกว่า เริ่มจะง่วงแล้ว พีทก็รีบนอนนะลูก"
"ครับคุณย่า" คุณย่าเดินออกจากห้องผมไป ผมก็ยืนดูไอ้ลิงนั้นพุ่งจรวดเล่น
แต่ยืนดูได้สักพัก เหมือนเจ้าตัวจะรู้ว่ามีคนแอบมอง  มันเลยเดินเข้าบ้านไปเลย
สงสัย ต้องลองปราบลิงพยศตัวนี้ซะแล้ววววววววววววว
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 ******************************************************


ต่อไปผมจะเขียน

แทนตัวน้องภู ด้วย "สีม่วง"
แทนตัวพี่พีท  ด้วย "สีเขียว"     ................นะครับ

[PetitDragon]

พระเอกของน้องภูออกมาแล้ว   

[PoMArmKuB]

กร๊ากกกก ลิงน้อยของเรา น่ารักอ่ะ มาต่อไวๆๆนะจร๊ะ

[BaII]

ลิง อิอิ

[Brick]

มาต่อไวๆนะครับบบ
เป็นกำลังใจให้

[golove2]

พี่พีทเป็นพระเอก

 

[tawan]

น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก

น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารัก

 

 

[StillLoveThem]

...พี่พีท แสบเหมือนน้องพภูมิ ไหมหว่า ถ้าแสบเหมือนกันละก็..มันส์

[Rhythm]

พระเอกออกโรงเเล้ว น่ารักๆ รอจ้า

[พี่วันเสาร์]

ชอบความซนของน้องลิง(พี่พีทเรียกได้คนเดียว)

[ชั่วกาล]

พี่พีท พี่ฝุ่น น้องภู แอร๊ๆๆๆๆๆๆ

[p_phai]

มาต่ออีกนะครับ

[fiixtion]

จะเกิดศึก ชิง ลิงน้อยป่าวเนี๊ยะ

[CarToonMiZa]

น่ารักตลอดเลยน้องภู:กอด1:

[autoclick]

มาต่อไวไวนะ อยากรู้ว่าพี่ฝุ่นเค้าคิดอะไรกะน้องภู

[nongrak]

ทีแรกนึกว่าสีฝุ่นเป็นพระเอกซะอีก
แต่พีทเป็นก็เหมาะกับน้องภูที่น่ารัก
จะรออ่านตอนญาติดีกัน จะน่ารักขนาดไหนน้า

[cocoaharry]

อ้าว นี่พระเอกหรอเนี่ย คิดว่าฝุ่นซะอีก

[nn~~NN]

น้องภูทะเล้นน่ารักน่าหยิกชะมัด 

[K.Pupoom]

สวัสดีครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ



ตอนที่......4



"ไอ้มดแดง มากัดกระดาษเกลื่อนหมดเนี่ย แก้มไปเอาไม้กวาดมากวาดหน่อยไป"
เสียงแม่บ่นอะไรแต่เช้านะ เนี่ย
"แน่ใจหรอค่ะว่าไอ้มดแดง ไอ้มดแดงมันคงพับจรวดไม่ได้หรอกมั้งค่ะ"
"น้องภู  น้องภู ลงมาหาแม่เดี๋ยวนี้นะลูก  น้องภูตื่นรึยังแก้ม"
"ตื่นแล้วค่ะ"
"ไปเรียกลงมากวาดเศษกระดาษนี้ให้เกลี้ยงเลย"
"ไม่ต้องเรียกแล้วครับภูลงมาแล้ว"
"ทำไมภูต้องให้แม่เหนื่อยแต่เช้าเลยนะลูก"
"ถ้าแม่ไม่บ่นแม่ก็จะไม่เหนื่อยนะครับ"
"แม่ไม่เคยตีภูเลย สงสัยเลยทำให้ภูดื้อ เช้านี้เอาซะทีดีไหม" แม่ก็ได้แต่ขู่ผมไปแบบนั้นแหละ ผมไม่กลัวหรอก ย๊าก
"ไม่เอา แหะๆๆๆ" แม่ก็บ่นไปงั้นแหละครับ ถ้าไม่บ่นมันก็จะหลุดคอนเซป คุณแม่น้องภู คริคริ
ผมกวาดกระดาษเอาไปทิ้ง ไอ้มดแดงนะไอ้มดแดง กัดซะเปื่อยยุ่ยหมด เเล้วเมิงไปนอนขี้เกียจอยู่ที่ไหนเนี่ย

"ไอ้มดแดงไอ้หมาขี้เกียจ ออกมาเดี๋ยวนี้นะโว้ยยยยยยย"
พอมันได้ยินเสียงผมไม่ช้ามันก็วิ่งเอาร่างตันๆของมันมาตะกุยตะกายผมจนผมล้มลงไปกะพื้น
มันก็เอาลิ้นใหญ่ๆของมันมาเลียหน้าผม  ยี้............... น้ำลายเต็มหน้ากรูเลยอ่ะ
"ไอ้มดแดง ไอ้สกปรก ฉันจะเป็นกระสือเพราะน้ำลายแกป่ะเนี่ย"
"โฮ่งๆๆๆ  งิ้งงงง ฮ่องๆๆๆ"
"โอ๊ยพูดภาษาคนไม่เป็นไง พูดจาไม่รู้เรื่อง ไปหาอาหารเม็ดกินป่ะ ไอ้หน้าหมา"
ผมเดินไปเทอาหารใส่กะละมังให้มัน ไอ้นี้มันกินอาหารเปลืองมากครับ ใครอย่าได้คิดเลี้ยงเชียว
พอมันได้อาหารแล้วมันก็ไม่สนใจผมเลย วันๆเอาแต่นอนกะกิน กินแล้วก็นอน แต่ว่ามันชอบอาบน้ำครับ
แล้วก็ชอบขโมยกินน้ำในบ่อบัวคุณแม่ด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

"ภูไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วลูก แม่มีประชุมตอนเช้า"
"เดี๋ยวภูไปเองก็ได้นะแม่ แม่จะได้ไม่ต้องอ้อมรถไปส่งภู"
"ไปเองได้แน่นะลูก"
"แม่คร๊าบ ภูโตแล้ว"

การสนทนาเช้านี้ หารู้ไม่ว่าอยู่ในสายตาของคนที่ยืนรดน้ำต้นไม้ตลอด
เค้าตื่นมารดน้ำต้นไม้ตอนเช้า ก็เห็น ภู วิ่งเล่นอยู่กับหมา แล้วก็ได้แต่ยืนแอบมองรอดรั้ว
แล้วก็อดไม่ได้ที่เค้าจะต้องยิ้มออกมาเมื่อเห็นการกระทำต่างๆของเด็กน้อยที่เค้าเรียกว่า "ไอ้ลิง"

คุณพ่อคุณแม่ออกไปทำงานกันหมดแล้ว เหลือผมอยู่กันสองคนกะพี่แก้มแล้วก็หมายักษ์อีก1ตัว
"พี่แก้มภูไปเรียนแล้วนะ อย่าแอบปีนรั้วไปหาผู้ชายหล่ะ มันไม่งาม"
"มันก็ไม่แน่"
"เป็นผู้หญิงอ่ะ รักนวลสงวนตัวบ้าง"
"อีกไม่กี่ปีพี่จะสามสิบแล้วนะคะ รักนวลสงวนตัวไปคงขึ้นคาน"
"ก็ดีได้อยู่กะภูไปนานๆ"
"ไม่เอาหรอก เบื่อ  "  อิอิ
"วันใดขาดภูแล้วจะรู้สึก ภูไปแล้วนะพี่แก้ม"
"เลิกเรียนแล้วก็รีบกลับบ้านนะจ้ะ"
"รู้แล้วน๊า"

ผมออกจากบ้านเดินไปขึ้นมอไซต์วิน แล้วก็ไปขึ้นบีทีเอส เช้าๆแบบนี้นั่งแท็กซี่ไม่ไหว มิตเตอร์พุ่งพรวดๆๆๆๆ
กว่าจะถึงโรงเรียนก็ไม่นานเท่าไร ความจริงผมไม่ต้องให้แม่ไปส่งก็ได้นะ
ถึงโรงเรียนไอ้สี่ตัวก็นั่งรอกันอยู่แล้ว แต่วันนี้แปลกไปที่มีไอ้พี่ฝุ่นมานั่งรอด้วย
"อ่าวน้องภูมาแล้วหรอ"
"ไอ้เป็ด อย่ากวนตรีนกรูแต่เช้า"
"พี่ฝุ่นเค้ามารอมึงตั้งแต่เช้าแล้ว"
"พี่ฝุ่นมีไรครับ"
"พี่จะมาบอกว่า เดี๋ยววันนี้พี่มีธุระนะ ตอนเย็นไม่ต้องรอพี่นะ"
"ผมก็ไม่ได้รอพี่สักวันนะ"
"มึงกำลังกวนตีนพี่เค้าอยู่" ไอ้แบงค์พูดขึ้นมา
"ป่าวซะหน่อย"
"งั้นเดี๋ยวเอาเป็นว่าเสาร์อาทิตย์นี้พี่จองตัวนะ เพราะเดี๋ยววันจันทร์ก็ต้องไปแข่งแล้ว"
"จองตัวไปทำไม"
"ซ้อมวาดรูปไง"
"ผมจะหลับตาวาดได้อยู่แล้วนะพี่"
"งั้นก็วันธรรมดาเราไม่ต้องมาวาดกับพี่ก็แล้วกัน แต่เสาร์อาทิตย์พี่ขอเป็นสองวันสุดท้าย"
"แล้วจะให้ผมไปเจอที่ไหน"
"ก็ที่หอพี่แล้วกัน เดี๋ยวพี่วาดแผนที่ให้" ไอ้ขิง เขย่าขาผม เหมือนเป็นการเตือนว่าอย่าไป
"ให้ไอ้พวกนี้ไปด้วยนะพี่"
"ได้สิ"
แล้วพี่ฝุ่นแกก็ส่งแผนที่ให้ผม ผมก็เอามาดูแล้วให้ไอ้สี่ตัวนั้นดู
"เดี๋ยวพี่ไปหาเพื่อนก่อนนะ"
"ครับพี่"
"ถ้ามึงไปคนเดียวมึงเสร็จแน่ไอ้ภู"
"มึงคิดว่าพี่เค้าจะทำไรกูว่ะ  กูเป็นผู้ชายนะโว้ย"
"เค้าคงชวนมึงเล่นต่อเลโก้หล่ะมั้ง มึงคิดดูดีดี โรงเรียนก็มีทำไมไม่นัด แมคโดนัลก็24ชั่วโมง"
"วาดรูปมันต้องใช้ความสงบ"
"มึงไว้ใจพี่เค้ามากเกินไปแล้วไอ้ภู เดี๋ยวมึงได้เป็นเมียพี่เค้าสมใจแน่"
กูไปอยากเป็นเมียพี่เขาตอนไหนมึงถึงใช้คำว่า สมใจ
"มึงก็เวอร์ พี่เค้าอาจจะเป็นเมียไอ้ภูก็ได้"
"พวกมึงสองคนเนี่ยนะ ดูเป็นห่วงกูมากเลย ย ย ย ย "
"ขิงมึงว่าไง" ไอ้แบงค์ถามความคิดเห็นของขิง
"มันก็มีส่วนแบบที่สองคนนี้พูดนะ โรงเรียนชายล้วนก็รู้ๆกันอยู่ เรื่องแบบนี้ธรรมดาจะตาย"
"ใช่บางทีกูยังอยากเอาไอ้ภูทำเมียเลย"
"ไอ้เชี้ยตี๋ "
"กูล้อเล่น แต่ถ้ามึงนอนแก้ผ้ายั่วกูก็ไม่แน่"
"มึงฝันไปเถอะ  ขนหน้าแข้งกูมึงก็ไม่มีทางได้ดม"
"ใช่สิ ก็มึงมันมีนิหว่า"
"ตกลงมึงจะไปหาพี่เขาตามนัดใช่ไหม"
"แล้วจะให้กูทำไงอ่ะ รับปากพี่เค้าไปแล้วอ่ะ"
"พวกกูไปด้วย" มันพูดพร้อมกัน4คน ดีมาก กูนึกว่จะทิ้งกูซะอีก เพื่อนเลิฟฟฟฟฟ


และแล้ววันเสาร์อาทิตย์ที่นัดไว้กะไอ้พี่ฝุ่นก็มาถึง
วันเสาร์พวกมันก็มากันพร้อมหน้าดีครับ ทำให้ผมรู้สึกปลอดภัยจากไอ้พี่ฝุ่นเยอะเลย
มันสี่คนก็นั่งเล่นเกมส์ในห้องพี่ฝุ่นกันไปแต่พี่ฝุ่นสั่งให้ปิดเสียง แล้ว ก็หุบปาก
ผมก็วาดรูปกับพี่ฝุ่นไปเรื่อยๆ พอหิวก็ยกโขยงไปหาอะไรกินกัน
แล้วก็กลับมาซ้อมต่อ ไอ้สองคนนั้นอย่าให้พูดถึงเล่นแต่เกมส์ไม่สนใจผมเลย
จะมีก็แต่ขิงที่มานั่งดูบ้าง หลับบ้าง เอาไอแพดขึ้นมาสแครชบ้าง
พอเย็นแล้วพวกผมก็ไปหาอะไรกินกัน พี่ฝุ่นมันขอตัวเพราะมีรายงานที่ต้องทำอีกเพียบ
"ภูพรุ่งนี้ขิงมาด้วยไม่ได้นะ พอดีแม่ให้ไปธุระเป็นเพื่อนน่ะ"
"อื้มไม่เป็นไร แค่วันนี้ก็ขอบใจมากแล้ว มานั่งเบื่อกับภูทั้งวันเลย" ขิงพูดเพราะผมเลยพูดเพราะกะขิง
ส่วนไอ้สามตัวที่เหลือ พูดจาหมาไม่แด๊ก ผมก็เลยต้องเข้าเมืองตาหลิ่ว
"กรูก็ต้องช่วยพ่อขายเป็ด"
"กรูก็นัดกิ๊กไว้"
"กรูว่าง"
"แบงค์เพื่อนรัก ขอบใจมากที่ไม่ทิ้งกู งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้กูไปที่หอมึงนะ แล้วเดี๋ยวไปพร้อมกัน"
"อยากนั่งมอไซต์กูอ่าเด่"
"ก็ด้วย"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"  เราห้าคนนพอกินเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ผมเดินเข้าบ้านก็เห็นหลานชายเสาไฟฟ้าของคุณย่า
ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ มันยิ้มให้ผม มีหรือคนอย่างผมจะยิ้มให้มัน เชอะส์ เปลืองสีหน้าหล่อๆ
"ไปเที่ยวเล่นที่ไหนมาลูกกลับซะเย็นเชียว"
"ก็ไปซ้อมวาดรูปแล้วก็ไปกินเอ็มเคกะเพื่อนมาน่ะครับ"
"แล้วจะกินข้าวได้หรอเนี่ย"
"ได้สิครับ"
"งั้นไปอาบน้ำอาบท่าป่ะ  เออๆๆเดี่ยวๆๆๆ น้องภูเอาขนมลูกชุบในตู้เย็นไปให้คุณย่าหน่อยลูก"
"ให้พี่แก้มไปไม่ได้หรอแม่ ภูไม่อยากเจอไอ้เสาไฟนั้น"
"เสาไฟตรงไหนลูก"
"ภูหมายถึงพี่พีทน่ะแม่"
"เอ...เรานิยังไง พี่แก้มเค้าทำงานอยู่ เรานั้นแหละ ไปๆๆ ได้รีบมาอาบน้ำอาบท่า"
"ก็ได้"  ผมเดินไปหยิบของในตู้เย็นแล้วก็เดินไปปีนรั้วตามสเตป
"แล้วทำไมไปเรียกพี่เขาแบบนั้น"
"ก็มันสูงเหมือนเสาไฟนิแม่"
"ไม่เอาไม่น่ารักเลย เรียกเขาพี่ ถ้าแม่ได้ยินเรียกแบบนั้นอีก แม่จะหยิกให้เนื้อเขียวเชียว"
"โอ้ยยยยย คนบ้านนี้เป็นอะไรกันไปหมดนะ จะอะไกันนักกันหนากะน้องภู แค่ไอ้เสาไปถึกนั้นคนเดียว"
"เดี๋ยเถอะ รีบไปเลย แม่ไม่อยากใจร้าย"
 
อึ๊บบบบบส์   

"ปีนมาอีกแล้วหรอน้องภู ทำไมไม่เข้าทางประตู เดี๋ยวตกลงมาแข้งขาหัก"
ไม่ต้องมาน้องภูเลยไอ้เสาไฟ ฉันไม่มีทางญาติดีกับแกหรอก
"ภูปีนทุกวันไม่ตกหรอกลุง"
"เรียกพี่ก็พอมั้งครับน้องภู" ทำไมวันนี้มันพูดจาเพราะจังว่ะ สงสัยโดนคุณย่าดุแหงๆ
"คุณย่าอยู่ไหม"
"อาบน้ำอยู่น่ะ" แล้วทำไมต้องมาคุยกันตอนอยู่บนรั้วด้วยว่ะเนี่ย
"งั้นฝากนี้ให้คุณย่าด้วย ให้คุณย่านะ "
"ของโปรดพี่พีทเลยนะเนี่ย"
"แต่ภูเอามาฝากคุณย่า"
"คุณย่าท่านกินไม่หมดหรอก"
"พี่อยากกินหรอ"
"ใช่ อยู่ที่โน้นพอหากินได้แต่ไม่ค่อยอร่อยเท่าไร"
"อื้มม เมื่อกี้ ภูเพิ่งกินเหลือไว้อ่ะ เลยให้ไอ้มดแดงไปแล้ว พี่พีทอยากกินลองคุยกะมันดูสิ ไอ้มดแดงมันใจดีนะ"
"ไอ้มดแดง"
"อื้ม"
"หมา"
"ถูกกกกกกกกกก"
"พี่คนนะ"
"อย่าลืมให้คุณย่าด้วยนะ ขอบคุณมาก ภูไปแล้วนะ พี่พีททททททททททท"

////////////////////////////////////////////////////////
"ไอ้ตัวแสบนิ"  ผมเดินเข้าบ้านพร้อมขนมที่ไอ้ตัวแสบมันฝากให้คุณย่า
"คุยกะใครหรอพีท"
"ก็น้องภูหน่ะสิครับคุณย่า"
"เจ้าภูมาหรอ"
"ครับ ปีนรั้วมาเหมือนเดิมเอานี้มาให้คุณย่าหน่ะครับ"
"ย่าอิ่มแล้ว พีทกินเถอะลูก"
"เค้าบอกว่าให้คุณย่า เน้นด้วยว่าคุณย่าเท่านั้นนะ"
"น้องมันก็แกล้งเล่นหน่ะ เราน่าจะชินได้แล้วนะ ไปถือสาน้องมันทำไม น้องน่ารักออก"
"ตรงไหนหรอครับ แสบจะตาย"
"พี่คุยกับน้องไปเรื่อยๆจะรู้ว่าน้องน่ารัก"
"ผมเอาไปแช่ตู้เย็นไว้ก่อนดีกว่า เดี๋ยวเผื่อดึกๆหิว"
"แล้วอย่าลืมเอาออกมาทานนะลูก"
"ครับ......งั้นเดี๋ยวพีทไปอาบน้ำก่อนนะครับคุณย่า เดี๋ยวจะมาดูทีวีเป็นเพื่อน"
"จ้ะ"
ผมอาบน้ำอาบท่าเสร็จก็มานั่งดูทีวีเป็นเพื่อนคุณย่า แต่ใจก็คิดแต่ไอ้ตัวแสบนั้นตลอด
ยิ่งได้เห็นภาพหน้าตายียวนของมันเมื่อตอนเย็น ยิ่งติดตา อยากจะได้มานอนกอดตลอดไปจัง
เห้อ!!!!แต่คงยาก พ่อแม่เค้ารักยังกะไข่ในหิน ไอ้พีทคนนี้ฝันคงสลาย แล้วอีกอย่างมันก็ยังเด็กมาก
แต่อย่าว่าไป ม.4 นี้มันก็ใช้งานได้แล้วนะ ฮ่าๆๆ แต่ไอ้ลิงนี้มันยังดูกะโปโลอยู่เลยนะ
แล้วที่สำคัญถึงหน้าตามันจะน่ารัก แต่มันก็ไม่ได้มีท่าทีเลยว่าจะชอบผู้ชายด้วยกัน
"พีทย่าไปนอนก่อนนะลูก"
"ครับคุณย่า กู๊ดไนท์ครับ"
"จ้ะ" พอคุณย่า ขึ้นไปนอนผมก็ปิดทีวี แล้วขึ้นห้องนอนไปเช่นกัน ดึกๆมันก็หิวเลยไปหาอะไรในตู้เย็นกินซะหน่อย
ก็ได้ลูกชุบของไอ้ตัวแสบนั้นแหละ เลยเอามานั่งกินที่ริมระเบียง
กินไปก็นึกถึงมันไป ทำไมวันนี้มันไม่ออกมาเล่นจรวดนะ สงสัยโดนแม่ดุไปหล่ะสิ

"ไอ้เชี้ยแบงค์ แล้วใครจะไปกะกู   มึงจำไว้เลยนะ เห็นคนอื่นดีกว่ากู มึงไม่ต้องโทรมาหากูเลย แค่นี้นะ"
โชคดีที่ลมมันพัดมาทางบ้านผม ทำให้ได้ยินเสียงไอ้แสบนั้นชัดเจน สงสัยจะทะเลาะกะเพื่อนมั้ง
แล้วมันจะไปไหนของมันว่ะ พรุ่งนี้วันอาทิตย์ แต่วันนี้มันก็ออกไปเที่ยวเล่นทั้งวันนินา
ไอ้นี้ถ้าทางจะดื้อไม่เบา แล้วท่าทางก็จะไม่กลัวใครหน้าไหนเอาซะด้วย
แต่ตัวมันกะเปี๊ยกแค่นั้น จะไปสู้อะไรเค้าได้  อ้าว!!! เข้าห้องปิดไฟนอนไปซะแล้ว
เห้ยยยย  อย่าเพิ่งดิ  ออกมาก๊อนนนนนนนนนนนน

////////////////////////////////////////////////////////////



เดี๋ยวถ้าดึกๆไม่เมาซะก่อนจะมาให้อีกตอนนะค๊าบบบ  กร๊ากกกกกกก

[cocoaharry]

พี่พีทก็ไปเป็นเพื่อนน้องเลยสิ

[เฉาก๊วย]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน น้องภูน่ารักกกกกกกกก   

[K.Pupoom]

มาต่อให้อีกตอนคร๊าบบบบบบบ


ตอนที่.......5
 


น้องภูตื่นแล้วจ้าาาาา

ผมแต่งตัวออกจากบ้าน ตลอดทางก็บ่นไอ้แบงค์ในใจไปตลอด
อยู่ดีดีมันก็เบี้ยวนัดผมซะงั้นแหละ ไอ้นี้จำไว้เลยนะมึงงงงงงงง
ตอนนี้ผมอยู่บนแท็กซี่แล้ว ไอ้แบงค์นะไอ้แบงค์ถ้ากูถูกพี่ฝุ่นทำอะไรขึ้นมา กูจะฆ่ามึง
แล้วลุงแท็กซี่นี้ก็อะไรไม่รู้กะน้องภูนักหนา น้องภูยังเด็กไม่รู้เรื่องการเมืองหรอก
ลุงแกก็ฝอยไม่หยุด ผมว่าลุงเลิกขับแท็กซี่แล้วไปอภิปรายไม่ไว้วางใจในสภาเถอะ
"ฮัลโหล ว่าไง"
"เห้ยมึงอยากโกรธกูดิว่ะ กูต้องไปทำธุระให้พ่อ"
"เออ"
"มึงอย่าโกรธกูนะเว้ย เดี๋ยวเสร็จธุระกูจะรีบไปหามึง"
"เออ"
"มึงพูดกะกูแค่เนี่ย"
"เออ"
"กูขอโทษภู อย่าทำเสียงงี้ดีว่ะ"
"เออ แค่นี้นะเว้ย กูถึงห้องพี่ฝุ่นแล้ว"
"ดูแลตัวเองด้วยนะมึง "
"เออออออออออออออออออ"
"เห้ย  มึงด่ากูก้ได้นะโว้ย อย่ามาแค่ เออๆๆๆๆ"
"ถ้ากูเป็นอะไรไป มึงจำไว้เลยนะไอ้แบงค์ เพราะมึงเป็นต้นเหตุ แค่นี้นะ"

ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรหรอก ก็ไอ้เพื่อนสี่ตัวของผมเนี่ยสิ บิ้วท์อารมณ์ซะผมจิตตก
ผมดูภายนอก พี่ฝุ่นแกก็ไม่เห็นจะมีพิษภัยอะไร แถมยังใจดีกะผมอีกต่างหาก
ผมว่าพี่แกไม่น่าจะใจร้ายกับผมหรอก
แต่ตอนนี้สิ่งที่ไอ้สี่ตัวมันกรอกหูผมตั้งแต่เมื่อวาน มันกำลังหลอกหลอนอยู่
"ฮัลโหลพี่  ลงมารับหน่อยดิผมขึ้นไปไม่ได้"
"ทำไมอ่ะ หน้าประตูมียันต์หรอ"
"มันมีสายสิญจน์คล้องที่ประตูด้วยแหละ ผมร้อน...........   ก็ผมไม่มีคีย์การ์ด" ห่วยยยย
"เออ ลืมๆๆ รอแปปนะเดี๋ยวพี่ลงไป"
รอไม่ถึง5นาทีพี่แกก็ลงมาครับ  ใส่ชุดบอลสีขาวลงมา ยิ้มร่ามาเชียว
พี่แกแต่งตัวธรรมดาๆก็ดูน่ารักดีนะ
"แต่งตัวน่ารักจัง กินอะไรมารึ ยัง"  หยอดกูตัลหร๊อดดดด ภูไม่หวั่นไหวหรอกพี่ฝุ่น
"เรียบร้อยแล้วครับ"
"เดี๋ยวพี่ขอซื้อขนมแปปนะ ไปด้วยกันไหม"
"ไปๆๆๆครับ" ผมเดินเข้าไปในเซเว่นกะพี่ฝุ่น ผมหยิบชาเขียวมาสองขวด
เพราะว่าไอ้แบงค์มันไม่ให้ผมกินน้ำหรือกินขนมในห้องพี่ฝุ่น ผมเลยซื้อไปเองดีกว่า
แต่มึงกำลังทำให้กูพลาดของฟรีนะไอ้หมาแบงค์
"คิดเงินรวมเลยครับ"
"คิดแยกดีกว่าพี่ ผมเกรงใจ"
"ไม่เป็นไรหรอก"
"แยกนั้นแหละดีแล้วครับ " พนักงานคง งง ว่าไอ้สองคนนี้มันจะเอาไงฟร่ะ กูรอนานแล้วนะ
สุดท้ายก็แยกจ่ายครับ ผมไม่อยากให้ใครมาจ่ายอะไรๆให้ผมโดยไร้สาเหตุหน่ะ
ผมว่าความจริงวันนี้ก็ไม่ต้องซ้อมหรอก ผมก็คล่องมือแล้ว อาจจะเป็นจริงอย่าที่ไอ้สี่ตัวนั้นมันว่า
มันบอกว่า พี่ฝุ่นหาเรื่องจะเจอกับผมมากกว่า ผมก็สบายใจนะที่ได้คุยกะพี่ฝุ่น รู้สึกอบอุ่นดี
แกดูสุภาพจะตายไม่เห็นมีอะไรเลย ไอ้พวกนั้นแหละ ประสาทหลอนไปเอง
"พี่ฝุ่นผมหิวข้าว"
"เออพี่ก็ลืมไปเลย บ่ายกว่าแล้ว งั้นเดี๋ยวเราไปกินข้าวกัน น้องภูอยากกินอะไร"
"อะไรก็ได้พี่ ง่ายๆแถวนี้ก็ได้"
"งั้นข้าวมันไก่หน้าปากซอยแล้วกัน"
"ตามนั้น" ผมเดินไปกินข้าวมันไก่กะพี่ฝุ่น ในขณะที่นนั่งรอข้าวมันไก่กันอยู่
ก็มีเด็กในชุดนิสิต เดินเข้ามาที่โต๊ะของเรา  ท่าทางจะเอาเรื่องไม่เบานะ....อินี้
"ไงฝุ่น พี่โทรไปหาไม่ค่อยรับเลยนะ" ผมก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาดูดน้ำต่อไป
"ก็ผมต้องทำงานส่งอาจารย์ แล้วพี่โทรมาดึกๆผมก็หลับแล้ว"
พี่ฝุ่นตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย น่ากลัวโคตรๆๆ แต่อีคนที่ยืนนี้น่ากลัวกว่า
"หลับแล้วหรือไม่อยากรับกันแน่" ผมสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่น่ากลัว รังสีอัมหิต ของพี่คนนี้ร้ายกาจนัก
แต่มีหรือที่ไอ้ภูคนนี้จะกลัว มันก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่รู้ร้อนรู้หนาว จนน่าหมันไส้
"แล้วแต่พี่จะคิดแล้วกัน"
"แล้วนี่ใครอ่ะ เด็กใหม่หรอ"
"ถ้าใช่แล้วพี่จะทำไม" อ่าวเห้ยไอ้พี่ฝุ่น ไหงพูดงี้ว่ะ เดี๋ยวอินี้มันก็งับหัวภูหรอกค๊าบบบบบ
แล้วอินี้มันก็จ้องหน้าผมเหมือนจะงับหัวผมจริงๆด้วย น้องภูจะทำอะไรได้น้องจากโชว์ลักยิ้มให้มันดู
"คืนนี้ไปหาพี่ที่คอนโดด้วย เรามีเรื่องต้องคุยกัน" แล้วอีพี่นี้ก็หันมาจ้องผมตาจะหลุดออกจากเบ้ารอบที่เท่าไรไม่รู้
บรึ๊ยยยย สยอง ชิปเป้ง ติดตา โคตรๆๆๆๆ   สาธุอย่าให้มันกลับมาอีกเลย
"พี่ฝุ่นโอเคนะ"
"โอเค สบายมากชินแล้ว" ผมไม่อยากถามอะไรพี่แกมาก ถึงจะสนิทกันกันในระดับหนึ่งแล้วก็ตามเถอะ
แต่เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน ถามไปเกิดพี่แกไม่พอใจ ไม่เลี้ยงข้าวมันไก่   ผมก็ซวยเด่!!!!!!
แต่วันนี้ก็ทำให้ผมรู้ว่าพี่แก เป็นเก้งกวางชัวร์  ฮ่าาาาาาๆๆๆๆๆๆ แต่ไม่สามารถระบุสังกัดได้
เราสองคนนั่งกินข้าวกันไปก็มองกันไป พี่แกคงคิดแหละว่าผมสงสัยอะไรในตัวพี่เค้าอยู่
เราสองคนกินข้าวกันเสร็จก็เดินกลับหอ แล้วก็วาดรูปกันต่อ
แต่หน้าพี่แกเหมือนไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ภูมีไรป่าว เงียบไปนะ เมื่อเช้ายังพูดเป็นต่อยหอยอยู่เลย"
"ป่าว หนังท้องตึงหนังตามันก็หย่อน ภูง่วง"
"นอนก่อนไหม" ก็อยากนอนนะ แต่ไอ้สี่ตัวนั้นมันสั่งไว้ไม่ให้ภูนอนนนนน
"ไม่ดีกว่า ขอภูล้างหน้าหน่อยนะพี่"
"ตามสบายเลย โฟมล้างหน้าก็มีนะ ใช้ได้เลย"
"ครับ" ในขณะที่ผมล้างหน้าไปก็คิดไป อยากรู้เรื่องพี่ฝุ่นกะแฟนจัง แต่ไม่กล้าถามอ่ะ
แต่ต่อมอยากรู้มันทำงานหนักมากอ่ะตอนเนี่ย เต้นตุ๊บๆๆๆๆ  เอาว่ะ ขอเสือกหน่อยเหอะ
ล้างหน้าเสร็จผมก็เปิดเป้ตัวเอง หยิบผ้าขนหนูเช็ดหน้าลายโดเรมอนออกมา น่ารักสุดๆเลยนะ
"พี่ฝุ่น"
"หึ"
"ถามไรหน่อยดิ"
"ว่ามาสิ"
"สัญญาก่อนนะว่าจะไม่โกรธภู"
"ถามมาเหอะน๊าาา พี่ไม่โกรธหรอก จะถามเรื่องพี่คนที่ร้านข้าวมันไก่ใช่ม๊ะ"
"แหะๆ อื้มมมมมม"
"แฟนพี่เอง เมื่อก่อนเค้าก็เรียนโรงเรียนเดียวกะพวกเราเนี่ยแหละ ตอนนั้นพี่อยู่ ม.4 พี่เค้าอยู่ม.6"
หลายคนคงสงสัยว่าทำไมไอ้ภูไม่ตกใจที่รู้ว่าพี่ฝุ่นเป็นเกย์
ไม่ต้องสงสัยหรอกครับ โรงเรียนชายล้วน เรื่องชายรักชายเป็นเรื่องปรกติ ชินตาแล้ว
"แล้วมีปัญหาอะไรกันหรอ ถามได้เปล่า" มึงถามไปแล้วจะถามเขาทำไมว่าถามได้เปล่า ไอ้ภู
"พี่เขาขี้หึงเกินไป โทรจิกพี่ตลอด พี่ไม่รับโทรศัพท์ก็โมโห ไม่เป็นอันเรียนเลยแหละ"
"แสดงว่าพี่เขารักพี่ฝุ่นน่ะสิ"
"เขารักตัวเองมากกว่าต่างหากหล่ะ"
"ยังไงว๊า"
"ถ้าเขารักพี่ เขาจะมีอีกคนได้ไง"
"พี่รู้ได้ไงว่าเขามีอกคน"
"หน้าจอโทรศัพท์เขายังเป็นรูปคนๆนั้นเลย แล้วพี่ก็ตามไปแอบดูเขาที่มหาวิทยาลัยบ่อย"
"อ่าว.........ยังงี้มันก็ไม่แฟร์นิหว่า"
"ใช่มันไม่แฟร์ พี่ก็ขอเลิกกับเขา แต่เขาไม่ยอม เขาบอกเลือกพี่เขาจะเลิกกะคนนั้น"
"แล้วเลิกจริงป่ะ"
"จริง แต่ใจพี่มันไม่ได้รักเขาแล้วอ่ะตั้งแต่วันที่พี่รู้ว่าเขามีคนอื่น ความรู้สึกมันเสียไปแล้ว"
"พี่ไม่ให้โอกาสเขาหน่อยหรอ"
"ความรักอ่ะ มันให้โอกาสได้เสมอแหละ แต่โอกาสของพี่มีเฉพาะคนที่ซื่อสัตย์"
"พี่ดูพระเอกมากเลยว่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"แล้วพี่ไม่เสียใจหรอ"
"พี่เสียใจมามากพอแล้ว พอกันที"
"แต่ดูว่าพี่คนนั้นเขาจะไม่พอนะ"
"เนี่ยแหละที่พี่กังวล เพราะพี่จะคบใครสักคน เขาก็จะตามมารังควานตลอด"
"โคตรเห็นแก่ตัวเลย"
"ใช่ "
"แล้วพี่จะทำไงต่อไปอ่ะ"
"ไม่รู้"
"เห้ย....ไม่รู้ได้ไง พี่ต้องเตรียมรับมือไว้สิ"
"ยังไงอ่ะ"
"พี่ก็หาแฟนเป็นทหารสิ เวลาพี่เขามาวุนวายก็ยิง โป้งๆๆๆๆปังๆๆๆๆๆ ปิ้วๆๆๆๆๆ"
"มันดูยากไปอ่ะ เดี๋ยวเขามีคนใหม่เขาคง เลิกยุ่งกะพี่ไปเองแหละ"
"สู้ๆนะพี่  ภูเป็นกำลังใจให้"
"ขอบใจมาก อ่ะ วาดนี้ให้เสร็จ แล้วก็กลับบ้านได้"
"ถามอีกอย่างดิ"
"คืนนี้พี่ฝุ่นจะไปหาพี่คนนั้นป่ะ" เสือกให้ถึงที่สุดไปเลยกู เอาให้ได้โล่ห์
"ยังไม่รู้อ่ะ ถ้าพี่ไปเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะเล่าให้ฟังเเล้วกัน" พี่ฝุ่นยิ้มมุมปาก ดูเจ้าเล่ห์มาก
"ก๊อกๆๆๆ" ใครมาว่ะ พี่ฝุ่นเดินไปเปิดประตู แล้วพอเห็นว่าเป็นไอ้แบงค์แกก็เดินไปเข้าห้องน้ำ
"กรูมาแล้วไอ้ภู"
"ไอ้เชี้ยแบงค์ มึงขึ้นมาได้ไง"
"แฝงขึ้นมาดิ มึงเป็นไรป่าวว่ะ " มันกระซิบคุยกะผมเบาๆ
"ปลอดภัยดี"
"โล่งอกหน่อย"
"มารับภูหรอแบงค์"
"ครับพี่ฝุ่น ซื้อขนมมาฝากพี่ฝุ่นด้วย"
"ขอบใจมาก เดี๋ยวให้ภูวาดตรงนั้นให้เสร็จก่อน ก็กลับบ้านได้แล้ว"
"ครับ"
แล้วไอ้แบงค์มันก็แกะขนมมาเคี้ยวข้างหูผม แก๊บๆๆ
"ไอ้แบงค์มึงจะกรอบไปถึงไหน ไปกินไกลๆหูกูหน่อย เดี๋ยวก็แดกหูกูเข้าไปด้วยหรอก"
"ก็กูอยากดูมึงวาดอ่ะ สวยว่ะ อยากวาดได้มั้ง"
"ให้พี่ฝุ่นสอนสิ"
"ลองวาดไหมแบงค์ "
"ผมลองได้หรอ"
"ได้สิ ศิลปะไม่มีชนชั้นหรอก ใครก็วาดได้" แล้วไอ้แบงค์ก็เป็นลูกศิษย์พี่ฝุ่นอีกคน
"ใช่ ชนชั้นทาสอย่างมึงก็มีสิทธิ์"
"เออ" ทำไมมันไม่ตอบโต้ว่ะ
แล้วไอ้แบงค์ก็เริ่ม วาดสิ่งที่มันอยากวาดออกมาาาาาาาา มันเงียบไปพักใหญ่ๆแล้ว ก็เอาผลงานมาอวดผม
"กูว่ากูจะเอาผลงานกูไปให้อาจารย์รสาดู เผื่อเค้าจะเปลี่ยนใจเอากูไปแทนมึง"
"ไหนดูเด๊ะ  กร๊ากๆๆๆ ฮ๋าๆๆๆๆๆ   นี่มึงอยู่อนุบาลหมีน้อยรึเปล่า กูฉี่ลงพื้นยังสวยกว่านี้เลย"
"มึงเป็นกำลังใจที่ดีมากเลยนะ แสรดดดดด"
"ไหนขอพี่ดูหน่อยสิ" พี่ฝุ่นหยิบไปดู แล้วก็หลุดขำมานิดหน่อย
ผมว่าพี่แกคงอยากจะลงไปชักดิ้นชักงอแหละ แต่คงจะเกรงใจ
"กูต้องทำตาเหล่ดูรึป่าวว่ะรูปมึงอ่ะ  ฮ่าๆๆๆๆ"
"พอๆๆ หัวเราะเวอร์ไปแระ เดี๋ยวปล่อยให้แม่ม......กลับบ้านเองเลย"
"โอ๋ๆๆๆๆ กูอ่ะรักมึงนะเว้ย แต่จะให้กูมาโกหกว่ารูปมึงสวยอ่ะ กูคงทำไม่ได้ กูไม่อยากทำร้ายเพื่อนทางอ้อม"555+
"แบงค์มานั่งใกล้ๆพี่นิ อ่ะ ลองวาดรูปนี้ใหม่นะ วาดตามที่พี่บอก"
ไอ้แบงค์มันวาดรูปคนครับ แต่คนแบบว่า ไม่ใช่คนอ่ะครับ น้องภูคนนี้อธิบายไม่ถูกกกก
"ไอ้แบงค์กรูถามจริง มึงวาดรูปไรว่ะ"
"ก็รูปมึงง่ะ"
"รูปกู........กูจะดีใจดีไหมเนี่ย" แล้วพี่ฝุ่นก็ค่อยๆสอนไอ้แบงค์ทีละจุด แล้วพี่แกก็หยิบกระดาษขึ้นมาวาดรูปอีกแผ่นหนึ่ง
เราสามคนต่างคนต่างวาดรูป โดยมีเสียงพี่ฝุ่นคอยสอนกำกับไอ้แบงค์ เป็นช่วงๆ
"เสร็จแล้ว" ผมตะโกนดีใจแต่ไม่มีใครสนใจ ไอ้แบงค์ก็ก้มหน้าก้มตาวาดของมัน พี่ฝุ่นก็สบตาผมแล้วยิ้มแล้วก็ก้มหน้าวาดต่อ
"แบงค์มึงวาดไรอ่ะ ขอกูดูหน่อยดิ"
"ไม่ต้องเข้ามาเลย เดี๋ยวเสร็จแล้วกูให้ดู" มันเอาขายันผมไว้ มึงมีมารยาทมากมากไอ้แบงค์
ผมก็เลยล้มตัวนอนหนุนกระเป๋า แล้วก็ชื่นชมผลงานของตัวเอง อิอิ
"ขึ้นไปนอนบนเตียงก็ได้น้องภู"
"ไม่เป็นไรพี่ ไอ้แบงค์เสร็จยังว่ะ กรูอยากกลับบ้านแล้ว"
"เดี๋ยวดิว่ะ มึงนอนไปก่อนเลย"
"กูว่ามึงเก่งนะเว้ย วาดรูปสามมิติได้ นี่ถ้าแม่งเติมน้ำหอมลงไปอีกนิดเป็น4มิติเลยนะมึงไอ้แบงค์"555+
"เงียบปากไปเลยมึง"
ผมเผลอหลับไปเมื่อไรก็ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ไอ้แบงค์มันเอาเท้ามาสะกิดผมนั้นแหละ
"ตื่นได้แล้วไอ้ภู"
"เสร็จแล้วหรอว่ะ"
"เอออ่ะสิ หลับสบายเชียวนะมึง"
"ถ้าหลับลำบากกูก็คงไม่หลับหรอก ไหนขอกูดูรูปมึงหน่อยดิ วาดซะนานเชียแล้วพี่ฝุ่ไปไหนว่ะ"
"พี่ฝุ่นเอารูปไปใส่กรอบ"
"ผลงานของมึงถึงขนาดใส่กรอบเลยหรอว่ะ"
"ผลงานชิ้นแรกของกูโว้ย ถึงไม่สวยแต่มันคือความทรงจำแล้วก็ประวัติศาสตร์"
"เสียดายค่ากรอบ"
"ปากดีนักนะมึง"
"แล้วนี้เราต้องรอพี่ฝุ่นอีกนานแค่ไหนว่ะ กลับบ้านดึกมากเดี๋ยวแม่กูบ่นกูหูชาแน่"
"พี่แกไปได้สักพักแล้วกำชับว่าให้รอด้วย"
"งั้นเดี๋ยวกูไปล้างหน้าล้างตาแปปนะ"
"เออ เห้ยๆไอ้ภู กูว่าพี่ฝุ่นเป็นเกย์ชัวร์ว่ะ"
"มึงรู้ได้ง่ะ"
"ก็กูหยิบการ์ตูนพี่เค้ามาอ่าน แม่งการ์ตูนเกย์ทั้งนั้นเลย"
"มึงเสียมารยาทนะ ยุ่งกะของพี่เค้าอ่ะ"
"ก็กูเห็นมึงหลับ ไม่รู้จะทำไรนิหว่า ใครจะไปรู้แม่งนึกว่าการ์ตูนธรรมดา"
"เออ"
"มึงไม่ตกใจหรอว่ะ"
"ตกใจทำไม"
"ที่พี่เค้าเป็นเกย์อ่ะ"
"กูรุ้ก่อนมึงอีก"
"มึงรู้ได้ไงว่ะ" ผมไม่อยากเล่าเรื่องวันนี้ให้ไอ้แบงค์ฟัง เพราะมันจะดูเสียมารยาทกะพี่ฝุ่นเกินไป
"ก็กูหยิบการ์ตูนมาอ่านก่อนมึงอีก" ก็เลยแถ
"แล้วมาว่ากูเสียมารยาท" แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำไป รอพี่ฝุ่นสักพักพี่แกก็มา
พร้อมกับกรอบรูปสองอัน ซึ่งผมอยากเห็นมาก ว่าไอ้แบงค์มันวาดรูปอะไร
"มึงวาดสองรูปเลยหรอ แสดงว่ากูหลับไปนานมาก"
"ป่าวกูวาดรูปเดียว อีกรูปของพี่ฝุ่นเค้า"
"พี่ฝุ่นขอภูดูหน่อย"
"อันนี้ของแบงค์นะ"
"เห้ย.......... สวยใช้ได้เลย มึงวาดเองป่ะเนี่ย"
"วาดเองดิ" มันวาดรูปการ์ตูนเด็กผู้ชาย ก็น่ารักดีครับ ยิ่งใส่กรอบยิ่งดูสวย
"อันนี้พี่ให้ภู"
"ให้ผมหรอ" ผมรับรูปมา เห้ย มันเป็นรูปสเกต ตอนที่ผมก้มหน้าก้มตาวาดรูป
โคตรเท่ห์เลย แล้วมีลายเซนต์มุมรูปว่า "สีฝุ่น"
"ใช่"
"ขอบคุณครับ ภูชอบมากเลยพี่"
"ถือว่าเป็นของขวัญที่เราได้รู้จักกันนะ"
"ภูไม่มีอะไรให้พี่ฝุ่นเลยอ่ะ"
"ภูให้พี่มาแล้วไง"
"อะไรอ่ะ"
"รอยยิ้ม"
พูดแบบนี้ไอ้ภูก็ไปไม่ถูกเลย ทำหน้าไงดีว่ะกู พี่แกมาเต็มซะขนาดนี้ ผมเลยได้แต่ยิ้ม
เราสองคนร่ำลาพี่ฝุ่นกลับบ้าน ไอ้แบงค์มันก็พาผมไปซิ่งนิดหน่อยก่อนจะส่งผมขึ้นรถกลับบ้าน
วันนี้ผมรู้สึกว่าประทับใจกับพี่ฝุ่นมาก พี่เค้าไม่ได้ร้ายกาจแบบที่ไอ้สี่คนนั้นมันเว้อไว้เลย
ผมได้แต่นั่งดูรูปที่พี่ฝุ่นให้มาตลอดทาง


ผมมาถึงบ้าน สิ่งแรกที่ได้ยิน
"ไปไหนมาไอ้ตัวแสบ นี่แม่เค้าบ่นจนหูพ่อจะชาแล้วนะ รีบไปหาแม่เค้าเลยไป"
"ภูก็บอกแม่เเล้วนินา"
"แล้วนั้นถืออะไรมา"
"รูปวาด สวยไหมครับพ่อ" ผมส่งรูปให้คุณพ่อดู ท่านก็ยิ้มแล้วบอกว่าสวยมาก
"ภูเดี๋ยวนี้ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว"
"ภูขอโทษครับ"
"เสาร์อาทิตย์หน้าอยู่บ้านไม่ต้องไปไหนแล้วนะ"
"คุณแม่อ่ะ" ผมเดินเข้าไปกอดแล้วก็หอมแก้มคุณแม่ ประจบ อิอิ
"คุณๆมาดูรูปนี่สิ " คุณพ่อพยายามทำให้บรรยากาศในบ้านดีขึ้น ซึ่งเป็นหน้าที่ประจำ
"สวยไหมครับคุณแม่ พี่ฝุ่นวาดให้ภู"
"ใครหล่ะพี่ฝุ่น"
"รุ่นพี่ที่โรงเรียนที่จะไปแข่งวาดรูปกับภูไงครับ"
"วาดได้ขนาดนี้เลยหรอ"
"ใช่ครับพี่ฝุ่นวาดรูปเก่งมาก" ในขณะที่ผมบรรยาย สรรพคุณของพี่ฝุ่นให้พ่อกับแม่ฟัง
ไอ้เสาไฟมันก็เดินถือถุงอะไรไม่รู้เข้ามาในบ้าน สงสัยปีนรั้วมาแหง๋ม
"สวัสดีครับคุณน้า"
"อ่าว...พีท มาเงียบๆล่ะลูกมาทางไหนกันไม่ได้ยินเสียงออด"
"ปีนรั้วแบบน้องภูข้ามมานะครับ" ไอ้นี้ ใครให้ใช้ทางลับของภูว่ะ
"ระวังตกลงมานะลูก เราไม่ใช่ลิงวันหลังอย่าปีนเลยลูกอันตราย" แม่กำลังว่าภูใช่ไหมเนี่ย
"พอดี พีทกะคุณย่าทำขนมน่ะครับ คุณย่าเลยให้เอามาให้คุณน้า"
"คุณย่าทำคนเดียวมากกว่า อย่าใช้คำว่า พีทกะคุณย่าสิ มันดูเอาเปรียบ"
ผมบ่นกะตัวเองเบาๆ แต่พ่อได้ยินเลยเอามือปิดปากผมไว้แล้วก็ชกที่ท้องผมเบาๆ  ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
"ขอบใจมากลูกขอบใจนะ แล้วคุณย่าทานข้าวรึยัง"
"เรียบร้อยแล้วครับ"
"แล้วพีทหล่ะลูก"
"ยังเลยครับ เดี๋ยวว่าจะกลับไปทาน"
"งั้นเดี๋ยวทานกับน้าเลยนะลูก"
"ครับ" เห้ย มึงไม่เกรงใจเลยหรอ มึงปฏิเสธได้นะไอ้เสาไฟ แม่น้องภูชวนตามมารยาทไปงั้นแหละ
"แก้มๆ"
"ขาาาาาา อุ้ย" พี่แก้มพอเห็นไอ้เสาไฟก็ถึงกับอุทาน ยิ้มจนออกนอกหน้า
"เดี๋ยวตั้งโต๊ะเลยนะ เพื่อตาพีทด้วย"
"ค่ะ" ผมลุกเดินออกจากตรงนั้น ไม่อยากนั่งคุยกะมัน
"ภูจะไปไหนลูก"
"ภูจะเอาของไปเก็บครับ"
"รีบลงมานะลูก เดี๋ยวจะได้าทานข้าวกัน"
"ครับบบบบ" แล้วทำไมไอ้พี่พีทมันต้องมองน้องภูตาเยิ้มขนาดนั้นว่ะ
สายตาแบบนี้คล้ายๆไอ้พี่ฝุ่นชะมัด

**************************************************

"น้องไปวุ่นวายอะไรที่บ้านรึป่าวลูก หลายวันมานี่น้าไม่ค่อยได้ถามคุณย่า"
"ไม่เลยครับ มีแต่ทำให้คุณย่าหัวเราะ พีทจะเป็นหมาหัวเน่าแล้วครับ"
"ซนมากๆเลยลูกคนนี้น่ะ พีทช่วยดูน้องหน่อยนะลูก"
"ได้ครับ พีทก็ไม่เคยมีน้องชายกะเค้าเลย อยากมีเหมือนกัน"
"งั้นน้ายกให้ภูเป็นน้องชายพีทดีไหม"
"ดีครับคุณน้า"
"แล้วนี้ กลับมาอยู่ที่นี้นานไหม"
"ก็กะว่าจะอยู่ปักหลักที่นี้เลยครับ คงไม่กลับไปอเมริกาแล้ว"
"อื้ม ดีดี คุณย่าท่านได้มีเพื่อนจะได้ไม่เหงา"
"ผมก็ไม่อยากทิ้งให้คุณย่าท่านอยู่คนเดียวน่ะครับ"
"แล้วนี้จะทำการทำงานไรหล่ะ"
"พีทไปสมัครงานไว้แล้วครับ เริ่มทำงานอาทิตย์หน้าน่ะครับ"
"ทำเกี่ยวกับอะไรหล่ะ"
"เป็นบริษัทเกี่ยวกับโฆษณาน่ะครับ พีทจบด้านนี้มา"
"โชคดีนะได้ทำสิ่งที่เรียนมา"
"แล้วน้องภูไม่มีพี่น้องหรอครับ"
"ไม่มีจ้ะ น้ามีลูกยากน่ะ ตอนมีน้องภูก็เข้าโรงพยาบาลไม่รู้กี่รอบ"
"ครับ"
"ไปทานข้าวกันดีกว่าพีท แก้มๆ ไปตามน้องภูลงมาทานข้าวป่ะ"
"ค่ะพี่"
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

"ทำอะไรอยู่ลูก กว่าจะลงมาได้"
"ภูกำลังหาที่ติดรูปนะครับ"
"เดี๋ยวให้พ่อเค้าทำให้ก็ได้นิลูก"
"ภูโตแล้วนะครับแม่ ภูทำได้"
"งั้นก็มานั่งได้แล้ว พี่พีทเค้ารอเรานานแล้ว อย่าเสียมารยาท" ดักคออีกแล้ว แม่คนนี้ เห้อออออ
"แล้วคุณย่าหล่ะครับคุณแม่ทำไมไม่ชวนคุณย่ามาทานด้วยกัน เดี๋ยวภูไปตามดีกว่า"
"นั่งๆๆๆ คุณย่าทานแล้วลูก"
"แล้วพี่พีททำไมไม่ทานพร้อมคุณย่าหล่ะครับ ทำไมปล่อยให้คุณย่าทานข้าวคนเดียว"
"เอ่ออ คือ ตอนนั้นพี่พีทหลับน่ะครับ สงสัยคุณย่าท่านหิวเลยรอไม่ไหว" จริงๆแล้วผมทานข้าวแล้วครับ
แต่อยากทานกะไอ้ลิงนี้ เลยทานอีกรอบ ไอ้ลิงนี้มันน่ารักจริงๆด้วย นึกถึงคุณย่าตลอด
ผมได้ทานข้าวกะไอ้ลิงเป็นครั้งแรก ถึงมันจะไม่ค่อยสนใจผมก็ตามแต่มันทำให้รู้ว่า
ทำไมใครๆก็รุมรักมัน มันน่ารักช่างพูดช่างเจรจา แถมยังขี้อ้อนอีกต่างหาก
ผมอยากให้มันมาอ้อนผมแบบที่มันอ้อนคนอื่นมั้งจัง  ทำวิธีไหนดีนะที่จะทำให้ไอ้ลิงนี้ไม่แยกเขี้ยวใส่ผมทุกครั้งที่เจอ
ผมลาคุณน้าทั้งสองกลับ แล้วก็ไม่ลืมที่จะร่ำลาไอ้ลิง แต่มันไม่สนใจผมเลยซักนิด จนผมแอบน้อยใจ
ทำไงได้อ่ะ ก็ดันไปเปิดฉากแบบไม่ค่อยจะสวยงามเท่าไร แต่ที่ผมรู้มาวันนี้ ไอ้นี้คงชอบวาดรูปไม่น้อย
สงสัยผมต้องเอาวิชาที่ร่ำเรียนมาขุดมาใช้อีกครั้ง อาจจะทำให้ไอ้ลิงน้อยของผม  สนใจผมขึ้นมาบ้าง


ติชมกันได้นะครับ

[choijiin]

น้องภู
ถ้าไม่บอกว่าหนูม 4 แล้ว
พี่แอบคิดว่าน่าจะเป็น ป 4 มากกว่านะลูกนะ
 
เด็กน้อยน่ารัก
 

[CofFee]

น้องภูน่ารัก น่าหยิกจิงๆ 

[PoMArmKuB]

สนุกอะ แต่อยากรู้ว่าพี่พีทเราจะเอาชนะใจน้องภูยังไง เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆๆ

[Horizon]

 แสบได้ใจ
+1

[Nus@nT@R@]

ลิงแสบน่ารักมากๆ พี่ฝุ่นก็น่ารัก พี่พีทชอบน้องลิงแบบตั้งแต่แรกพบเลยเหรอ อิอิ

[Loveunomore]

สนุกจังเลยอ่าา ใสๆ ดี 555 

[Brick]

 
น้องภูน่ารักขนาดดดดดดด

[tawan]

พี่ภูรีบลุยเลยอยาช้า