หัวข้อ: เงินน่ะ..มีไหมวะ?! [Last/P.377/7.10.59]

[none_ny]

ใครได้ขมวดปม จนรัดคอใครบางคนละ ว่าแต่ใครล่ะ ถ้าขัดใจแม่ยก อาจรัดคนเขียนได้ อิอิ ล้อเล่นจ้า 

[A_ay]

“…รีบกลับมาหาผม ไม่งั้นจะเป็นผม ที่วิ่งไปหาพี่เอง”

วิ่งเข้าไปกอดแน่นๆเลยนะ


*ขอให้มิ้นท์เป็นเมียวิล

[lovely2min]

นังมิ้นท์หล่อนเป็นใครย่ะ

ถ้าแกบังอาจมาเป็นมารความรักฉันจะตบแก 555555

[patwo]

กริสสสสสสสสสสสสสสสสสสส  เหมอืนได้หยดน้ำกลางทะเลทราย

TT  คิดถึงพี่หมอกหลายๆๆ

ไมช่วงนี้เริ่มรุ้สึกอึดอัดเสียแล้ว คิดถึงพี่หมอกกับตี๋จังฮู้วว อยากให้สองคนอยู่ด้วยกันเร้วๆๆๆ

[NiNJA]

รอค่าา 
รอเวลาที่พี่หมอกกับตี๋จะกลับมาเหมือนเดิม   

[praseat]

 :pig3:เอ่อ..จะบอกว่า...มันยังไม่จุใจอ่ะคร้าบ..รออยู่นะครับ

[Whatever it is]

อึดอัดได้อีก หุๆ

[poypoy]

คุณเลขาช่างใจดีจริงๆ !!!
ตอนอยู่โรงพยาบาลเป็นอะไรที่ลุ้นมาก
ตกลงต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวานสินะ
แล้วนั่นเจ๊มิ้นท์เขามาทำอะไรหว่า

[boobooboo]

    ซึ้งว่ะ  พี่หมอก

[TanyaPuech]

   อะไรที่ไม่เหมือนเดิม

คาดว่าอนาคตมีไรไม่ดีแน่ๆ

ทำไมพี่หมอกคนนี้ดูโลเลจัง  แต่คิดว่าคงมีเหตุผล

   เค้าอิ่มมาม่าแล้วววว

[misso]

เข้าใจถูกแล้วจ้ะ

สำหรับตอนนี้เท่าที่อ่านพี่ไม่เห็นนะ อ้อ อย่าลืมคำว่า แฮะ ล่ะ  พิลึกแฮะ พิกลแฮะ ประหลาดแฮะ ตลกแฮะ น่าสงสารแฮะ น่ารักแฮะ

ส่วน แหะ เท่าที่เห็นว่าใช้ ใช้กับเสียงหัวเราะแห้งๆ หัวเราะแหะๆ

ดีใจที่มีประโยชน์จ้า น่ารักจังเลยนะเรา


ชอบฉากที่พี่หมอกเอามือตี๋แนบแก้ม แบบ โอย เอาใจไปเลย >.<

[ever-never]

อยากอ่านต่อมากๆอ่ะคับ
เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะ ,,,,

[❝CHŌN❞]

นั่งกระวนกระวาย จะอ่านหนังสือก็อ่านไม่สบายใจ เพราะยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ฮ่าๆๆๆ บ้าไปแล้วเรา

ตอนนี้ยังพอให้ชื่นใจ อ่านไปยิ้มไป

รอเวลา แล้วอย่าลืมกลับมาหานะพี่หมอก จะเชียร์ให้ตี๋วิ่งเข้าใส่อยู่แล้ว เพราะคนอ่านรอไม่ไหว ฮ่าๆๆ

ส่วนมิ้นท์ยังคงวนเวียนมาให้คนอ่านกังวล ขอให้เป็นแค่เพื่อนนะๆ (แต่ใจในลึกๆคิดว่าเธอคนนี้จะมาทำให้มาม่าอืดมากขึ้น T^T)

[B_Story]

ีตี๋หมอกในห้องผู้ป่วยเรียกรอยยิ้มเลย  เค้ายังรักกันอยู่ 
ชอบคำพูดตี๋ที่บอกให้รีบกลับมาหา ก่อนที่ตี๋จะทนไม่ไหวจับปล้ำซะนะพี่หมอก 

แต่ตอนท้ายทั้งฝั่งตี๋ฝั่งหมอกเหมือนมีคนมาเป็นติ่งหัวใจนะเนี่ย 

ขอบคุณที่มาอัพบ่อยๆนะคะ สู้ๆค่า

[murasakisama]

มันเครียด เมื่อไหร่จะหมดซะที อืดมาม่าจะตายแล้วววว

[matame]

อ่า แค่สัมผัสมือกัน คนอ่านก็ฟินและ
ตามต่อ

[kitty]

 

[Karn12]

ยังรู้สึกถึงความกดดันเหมือนเดิม  ไม่สิเหมือนจะมากกว่าเดิมด้วยซ้ำไป

[BeeRY]

มันผ่อนคลายกว่าที่ผ่านมาเยอะเลย เพราะว่าตี๋กับพี่หมอกคุยกันนี่แหละ
มิ้นท์นี่คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง เอ๊ะ หรือว่ามี
แต่ยังไงก็กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนะ น้องตี๋กับพี่หมอก

[wijii]

สารภาพแบบใจจริงเลย

เราพลาดนิยายเรื่องนี้ไปได้ไงเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สนุกมากกกกกกกกก อ่านวันเดียว รวดเดียวหมด อ่านในมือถือจนแบตหมดอ่ะ


แต่พออ่านจนผ่านช่วงมาม่าไป เหมือนจะดีขึ้นนะ
แต่ไม่รุ้เราคิดมากไปรึเปล่า เหมือนมาม่ายังไม่หมดถ้วย

เฮ้อออออออออออออออออ อยากให้ผ่านมาม่าไปไวไวจัง
คิดถึงฉากหวานของน้องตี๋กะพี่หมอก

[ineverlove]

ฉากสวีตยังไม่รู้สึกถึงความหวานเลย น่าจะเพราะแต่ละคนก็ค่อนข้างเครียด แต่ทั้งหมอกและตี๋ต่างก็เข้าใจกัน(?)
สุดท้ายมิ้นเป็นใคร(?)

[gupalz]

ถึงแม้จะมีหวานเล็กๆแต่ก็ยังคงกินมาม่ากันต่อไป

[Zam_Zammy]

ได้คุยกันเป็นจริงเป็นจังเเล้วว ปลาบปลื้มมมมม 

จุดนี้อยากร้องเพลง ให้ชั้นรอแล้วได้อะไร ให้ช้านรอแล้วได้อะร้ายยยยยยย

คนอ่านก็อยากอ่านให้หมดแล้วอ่ะ มันอึดอัด อ่านผ่านมาม่าไปให้หมด แต่ยังไม่ให้จบนะ   

[MonkeYMauS]

ยัยมิ้นจะร้ายหรือดีว้าาา

[nutty]

แอบซึ้งกับตอนจับมือบกันกับพี่หมอก 

มินท์เป็นใคร ขออย่าใช่คู่หมั้นเลย

[NASS.NET]

ตอนพี่หมอกเอามือตี๋ไปแนบแก้ม น้ำตาแทบร่วงT____T
อยากให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมเร็วๆจังเลย

[PAAPAENG~]

เหวยยยยย ตอนนี้เริ่มหายใจออกหน่อย
พี่หมอกน๊าพี่หมอก
กลับไปเก๊กเวอร์ชั่นหนักกว่าเก่าซะอีก  บู่!

แล้วชะนีมิ้นท์คือใคร
ไหนจะพี่เชน  แล้วยังจะน้องมิ้นท์อะไรนี่อีก
เยอะไปแหล่วววววววว   

เอาหน่า! ก็ทั้งสองบอกไปแล้วว่ายังเหมือนเดิม
มันก็ต้องกลับมารักกันเหมือนเดิมสิวะ!!

รอตอนต่อไปค่ะ   

[QUE1]

รอเวลาเป็นตัวตัดสิน
คิดว่าการรอของพี่หมอกอยู่ที่การลงทุนในครั้งนี้
รอก่อนนะตี๋ รอพี่หมอกพิสูจน์ตัวเองให้ใครบ้างคนเห็นก่อนนะ

[pimkung]

ดีใจที่ได้คุยกันตรงๆซักที
พี่หมอกก็พูดน้อยเหมือนเดิม แต่ก็ดีใจที่พี่หมอกยังมีตี๋อยู่ตลอด
น้ำตาถึงกับไหล รอตี๋วิ่งไปหาพี่หมอก แต่ว่าไป...อยากให้พี่หมอกต้องการตี๋มากๆมากกว่า 

ปล.หวังว่ามิ้นท์กับวิลจะมีซัมติงกัน อย่าไปเอี่ยวกับพี่หมอกเล้ยยยยย ปล่อยเค้าทำงานไปอย่าเป็นห่วงเป็นใยกว่าฉันเพื่อนเล้ยยย

[dezzetoeiiz]

  อย่าว่าแต่พี่หมอกและตี๋จะรู้สึกสบายใจขึ้นเลย คนอ่านก็สบายใจเหมือนกัน
กำลังเฟลๆกับคะแนน อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะ แม้ว่าอะไรๆมันจะยังคลุมเครือ
แต่พอรู้ว่าทั้งสองคนนี้ไม่ได้เปลี่ยนไปตามกาลเวลาและความห่างเลย มันก็สบายใจอ่ะ
อย่างน้อยก็ขอหลอกตัวเองไปก่อนว่ายัยมิ้นท์ อะไรนี่ อาจจะไม่ใช่นางร้ายก็ได้
ชีอาจจะมีวิลเป็นว่าที่สามี เป็นตัวเป็นตนแล้วก็ได้ (แต่ถ้าไม่ใช่ เดี๋ยวมีเฮแน่ ฮึ่ยๆ  )
ตอนนี้ต้องขอบคุณคุณเลขานะเนี่ย นึกว่าตั้งแต่ที่เจอตี๋ตอนแรกแล้วต่อไปจะห้ามซะอีก
อยากให้หวานๆกว่านี้อ่ะะะะะะะะ ฮือออออออออออ ต้องรอไปอีกนานไหม กว่าอะไรๆมันจะลงตัว