ร้าย 21 +
“อยู่นิ่งๆสิว่ะ !!”
“ปล่อย มึงออกไปนะ..”
“อย่ามาสำออย ทีกับเพื่อนกู ทำเป็นนอนนิ่ง เต็มใจอยากเป็นเมียมันใจจะขาด ทีกับกูทำสะดีดสะดิ้งเล่นตัว ร้องห่มร้องไห้จะเป็นจะตาย”
“กูเจ็บ !!”ผมร้องเมื่อไอ้กัสบีบข้อมือผมแน่น เลือดสีแดงๆซึมออกมาจากผ้าพันแผล
น้ำใสๆไหลออกจากตา ไม่นะ! อย่าไหลออกมา ผมไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น
“คิดว่าน้ำตาจากผู้ชายเลวๆอย่างมึงจะทำให้กูเห็นใจเหรอ ห๊า !!”มันตะคอกเสียงดัง สีหน้าขึ้นแดงจัดด้วยความโกรธ พลางค่อยๆ
ถอดเข็มขัดที่กางเกงออก
“หลับไปสามวันเต็ม ผัวคนนี้อยากเอาจะแย่ ครั้งก่อนกูยังไม่เสร็จเลย คราวนี้อย่ารีบหลับไปก่อนหล่ะ เพราะไม่ว่าจะวิธีไหนกูจะ
ปลุกให้มึงตื่นขึ้นมาเอง !!”
มันเหยียดยิ้ม คนใจโหดมองผมอย่างโหดเหี้ยม มือหนากระชากกางเกงผมออกจากตัว พลางก้มลงมาประกบกับริมฝีปากบาง
อย่างดุเดือด ทำเอาคนตัวเล็กกว่าหายใจแทบไม่ทัน สองมือดันไหล่กว้างออก แต่ดูเหมือนเรี่ยวแรงมันจะหายลิบหรี่ลงทุกที
“อืออ เจ็บบ อย่า อืออ..”คนใต้ร่างร้องครางอย่างเจ็บปวดเหมือนเมื่อฟันขาวของคนตัวโตขบลงอย่างแรงจากเม็ดสีสดสองเต้า
พลางใช้ลิ้นขยี้หัวนมสองข้างไปมา ร่างสูงใช้ลิ้นและฟันขบกัดอกและท้องขาวอย่างป่าเถื่อน รอยช้ำแดงๆปรากฎขึ้นอย่างน่ากลัว
“อือออ จะ…เจ็บบ”
เพี๊ยะ !!!
มือหนาปะทะกับแก้มนวลอย่างจัง เลือดสีสดทะลักออกมาจากปากเรียว คนโดนตบนอนนิ่ง น้ำใสๆไหลออกจากดวงตาที่แดงก่ำ
“หุบปาก อย่าให้กูได้ยินเสียงร้องอันสังเวชของมึง !!”
ผมหลับตา ไม่อยากเห็น ไม่อยากได้ยิน อยากทำไรก็ทำไป เกลียดผมแค่ไหนก็ทำซะให้พอ
หมับ!!
“ลืมตา อย่าหลับบ มองกูให้ดี มองร่างกายของกูที่กำลังเข้าไปในตัวมึง ดูซะ!! ผู้ชายเลวๆแบบมึงมันช่ำชองเรื่องนี้อยู่แล้ว อยาก
นักเดี๋ยวกูจะสนองให้!!”
ร่างสูงประกาศกร้าว มือหนาจับแยกขาเรียวออก ช่องทางที่เคยมีบาดแผลอยู่แล้วกลับถูกรุกรานจากท่อนเนื้อที่สอดเข้ามาอย่างไร้
ความปราณี แม้ช่องทางจะบีบและรัดแน่นมากแค่ไหน คนใจเถื่อนก็ยิ่งกระแทกเข้าไปจนสุดแรง ร่างบางสะดุ้งเฮือกกัดริม
ฝีปากแน่น เพื่อไม่ให้เสียงร้องเล็ดลอดออก แก้มสองข้างเปอะไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสาย มือบางกำจิกเล็บลงบนฝ่ามือ
ส่ายหน้าไปมาอย่างรวดร้าว เมื่อเห็นดังนั้นร่างสูงยิ่งได้ใจกระแทกกายเข้าออกอย่างรุนแรง
นัยน์ตาดุมองร่างบางอย่างสมเพช นึกสนุกที่ได้เห็นไอ้คนที่ทำลายคนที่เขารักได้ทุกข์ทนเจ็บปวดกับความแค้นที่ตนมอบให้ พลาง
หวนนึกถึงน้องสาวต่างสายเลือดที่ตายจากไปอย่างไร้ตัวตน กลับทำให้ความโกรธครุกครุ่นขึ้นไปอีก ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นคนร่างบางนัก
ท่อนเนื้อกระแทกเข้าช่องคับแคบที่ตอดรัดเขาอย่างรุนแรง คนใต้ร่างเบิกตากว้างอย่างตกใจ มือปิดปากตัวเองไว้ น้ำตาไหลผ่าน
สองแก้ม ตัวสั่นไปด้วยแรงสะอื้น แต่คนอย่างเขาจะแยแสกับศัตรูที่ต้องการทำลายให้ย่อยยับเหรอ?
“ซี๊ดดด!~ ตูดมึงตอดกูแน่นเลยว่ะ ฮ่าๆ อย่างทำมาเป็นร้องไห้ทั้งๆที่มึงก็ต้องการ!”
ร่างสูงว่าเริ่มจังหวะเกมส์เซ็กส์อย่างเร่าร้อนและบ้าคลั่ง ร่างบางโยกตัวเนื่องจากการสอดใส่จากคนตัวโตที่เพิ่มจังหวะเร็วและรัวขึ้น
การเข้าออกแต่ละครั้งทำให้ร่างบางจุกแทบกระอัก ต้องปิดเสียงสะอื้นของตัวเองแน่นกลัวว่าคนตัวโตได้ยินเมื่อไหร่ เขาอาจจะโดน
ฝ่ามือหนักประทับลงแก้มอีกแน่
“อึก~”
“ซี๊ดดด!~อ่า”
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังระงมไปทั้งห้อง ความรุนแรงทำให้ร่างบางไม่สามารถสกัดกลั้นเสียงร้องของตนเองได้..
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด เจ็บบบ..”เสียงหวานกรีดร้องอย่างอ่อนแรง คนบนร่างไม่ได้ลงมือตบเขา กลับมอบยิ้มซาตานที่ทำให้ใจ
เขากระตุกวูบ
“อือออ ไม่เอาแล้วว ขอร้อง หยุดดที เอาออกไป ฮึกๆ”
เจ็บ…
ไม่ไหว…
เหนื่อย…
กลัว…
จะขอร้องหรืออ้อนวอนสักกี่ครั้ง… ไม่เคยได้รับแม้แต่ความสงสาร…
“อ๊าส์ !!~ ซี๊ดดดด อีกนิดด อ่าส์”ร่างสูงซอยถี่ๆ น้ำสีขาวกระตุกพุ่งใส่ช่องทางภายในอย่างแรง ก่อนจะกระแทกเข้าไปอีกสองสาม
ครั้ง แล้วถอนกายออก ริมฝีปากหนาประกบลงกับร่างบางอย่างรวดเร็ว
“เลอะเทอะหมดแหละ ไปอาบน้ำกันดีกว่านะ”รอยยิ้มน่ากลัวผุดขึ้นบนใบหน้าคนตัวโต
มือหนาดึงสายน้ำเกลือออกจากข้อมือ แขนแกร่งยกร่างบางที่หมดแรงออกจากเตียง ตรงไปยังห้องน้ำ
ตุ๊บบบ ตู้มมม !!
ทันทีที่ประตูห้องน้ำเปิดออก ร่างบางก็ถูกโยนลงไปในอ่างกุชชี่ขนาดใหญ่ บาดแผลที่โดนกัดเมื่อสัมผัสกับผิวน้ำทำให้เจ้าตัวต้อง
ร้องอิดโรยเพราะความแสบ ตาแดงบวมก่ำ มองคนตรงหน้าอย่างหวาดกลัว
“แค่กกๆ”
“น้ำแค่นี้จะทำให้ร่างกายมึงสะอาดขึ้นบ้างไหม๊ หรือว่าต้องเอาสบู่มาถูล้างเสนียดของมึงอีกที!”
“ไม่เอา พะ…พอแล้ว อืออ อึกก”
“อาบไป เดี๋ยวกูอาบน้ำก่อน” ไอ้กัสว่า หันไปเปิดน้ำตรงฟักบัว ผมสอดแขนกอดตัวเองด้วยความหนาว รอให้ไอ้คนที่เพิ่งทำร้ายผม
ไปอาบน้ำเสร็จ
………….
……………….
…………………………..
เมื่อไหร่จะเสร็จหนาวจะตายอยู่แล้ว ผมมองไอ้กัสอยู่นานแสนนาน ผ่านไป15นาทีมันก็ไม่ยอมเสร็จซะที ร่างสูงยังหยิบสบู่ครั้งและ
ครั้งเล่า จะถูทำไมมากมาย คิดจะแกล้งกันเหรอไง
ซ่าส์ !!!
ไอ้กัสปิดฝักบัว เดินไปหยิบผ้าขนหนูที่ราวมาเช็ดตัว พลางเหยียดตามามองผม ผมหลบตา มองน้ำในอ่างที่เปลี่ยนสีเป็นแดงอ่อนๆ
แทน
แม้ผมลงไปแช่น้ำมันยังเปลี่ยนสี เพราะเลือดที่ซึมออกจากก้น น่าสมเพชตัวเองดี สำหรับผมผู้ชายที่สกปรก ไม่เหลือค้าแม้แต่
ความเป็นคนในสายตามัน
“กูเสร็จแล้ว ลุกขึ้นมา”ไอ้กัสสั่ง ผมเบิกตา
“ทำไม ต้องให้กูต้องอุ้มมึงเหรอ มีหวังกูต้องไปอาบน้ำอีกรอบหนะสิ ”
ผมหน้าซีดลง อยากจะร้องไห้อีกรอบ ผมตัดสินใจดันตัวขึ้นจากอ่าง ขาสั้นด้วยความเจ็บปวดที่สะโพก
ตู้มม
โอ๊ย เจ็บชะมัด ผมล้มลง ก้นกระแทกกับอ่าง น้ำเปลี่ยนเป็นสีเลือดเข้มขึ้น ผมลุกขึ้นอีกครั้ง
ยกขาขึ้นก้าวออกจากอ่าง แค่นิดเดียว
พรวด
“ชักช้า เดินมาเร็วๆ”มือหนาเข้ามากระชากมือผม ร่างเหมือนจะปลิวติดมือไป ผมค่อยก้าวขาตามอย่างทุลักทุแล แผลที่สะโพก
เหมือนจะอักเสบขึ้นเรื่อยๆ ร่างสูงก้าวฉับอย่างรวดเร็ว จนผมเดินตามแทบไม่ทัน อยู่ๆขาก็อ่อนล้มไปนั่งลงกับพื้น ไอ้กัสหันมามอง
ผมอย่างขัดใจ ก่อนจะกระตุกแขนกระชากตัวผมให้ลุก ผมส่ายหน้าพร้อมกับน้ำใสๆที่เริ่มจะไหลออกมา
“ลุกขึ้นมาสิหว่ะ!! จะได้ไปนอน”
“เจ็บ…”
“โธ่เว้ย!!" มันตวาดก้มลงมาอุ้มตัวผมขึ้น แขนแกร่งโอบตัวผมแน่น
ก่อนจะก้าวฉับๆเดินไปที่เตียง ผ้าปูที่นอนถูกเปลี่ยนใหม่ ไอ้กัสค่อยๆวางผมลงบนเตียง
ไม่ได้รุนแรงเหมือนครั้งก่อนๆ ก่อนร่างสูงจะเดินออกไปที่ตู้เสี้อผ้าเปลี่ยนเป็นชุดนอน ในมือถือเสื้อกับเกงกางใน โยนลง
มาบนตัวผม
“นอนไปเดี๋ยวกูใส่ให้”ร่างสูงจัดการแต่งตัวให้ผม ก่อนจะเดินออกไปปิดประตูดัง ปัง!
ผมหลับตาลง ดึงผ้านวมขึ้นมาห่มกาย ความหนาวของแอร์บวกกับพิษไข้ที่เริ่มก่อตัว ทำให้ผมขนลุกซู่ ในใจกำลัง
ภาวนาขอให้เรื่องร้ายจบลงซะที
แอดด
“เป็นไงบ้าง”
“หมอฉีดยาให้แล้วครับ ตอนนี้คนไข้ร่างกายอ่อนเพลียมากหมอเลยให้น้ำเกลือ พยายามอย่าให้คนไข้โดนน้ำมาก ห่มผ้าหนาๆ ดื่ม
น้ำอุ่นบ่อยๆจะดีขึ้น ส่วนยาหมอได้บอกให้นมจัดการเรียบร้อยส่วนนี่ยาทาครับ แก้การอับเสบของแผล แล้วเอ่อ..ช่วงนี้งดการมีเพศ
สัมพันธุ์…”
“ครับๆ”
“งั้นขอตัวกลับก่อนนะครับ”
“ครับ”
ปัง
ประตูปิดลง ผมเดินเข้าไปมองร่างบางที่นอนสลบอยู่บนเตียง แสงไฟอ่อนๆจากหัวเตียงสะท้อนให้เห็นใบหน้าขาวซีดของไอ้วิน ผม
วางมือที่หน้าผากมันเบาๆ ตัวเย็นเฉียบ ผมชักมือกลับ เดินไปหยิบผ้าห่มอีกผืนในตู้ กางแผ่ออกห่มลงบนตัวไอ้วินอีกชั้น ก่อนล้ม
ตัวลงข้างๆมัน
ยกมือก่ายหน้าผาก พลางคิดถึงคนข้างๆที่ผมเพิ่งทำร้ายไป มันเลวร้ายเกินไปรึเปล่า?
แววตาสั้นๆที่มองผมอย่างอ้อนวอน
เสียงหวานที่พร่ำบอกผมว่าเจ็บ
ร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลที่ผมทำร้าย
แม้แต่หัวใจที่ถูกผมย่ำยี แม้ว่าผมจะทำเป็นเหมือนไม่ใส่ใจ ในทุกค่ำคืนผมได้ยินเสียงละเมอของร้องห่มร้องไห้ ปากบ่นพร่ำบอก
แต่ อย่า..และกลัว คอยกวนใจผมอยู่ทุกคืน อยากจะกระชากตัวมันขึ้นมาแล้วบอกให้หยุดแหกปากซะที แต่พอเป็นน้ำตาใสๆของ
มัน ผมก็ต้องทำใจนอนอดหูไปจนกว่าร่างบางจะสงบลง
“อืออ…กรี๊ดดดดดดด ไม่เอา อย่าเข้ามา แม่ๆ แม่อยู่ไหน ช่วยวินด้วย อย่าไอ้กัสกูกลัว อย่าเข้ามา
อึกกๆ ปล่อยย…”ร่างบางเริ่มละเมอ ส่ายตัวไปมา จนผ้าห่มหลุดออกจากตัว ผมจัดการห่มผ้าให้ร่างบางพลางโอบกอดตัวมันไว้ ไอ้
วินค่อยๆสงบลง ผมเกลี่ยน้ำตาที่ติดอยู่บนแก้มนุ่ม ก่อนจะซุกหน้าลงบนคอหอมๆของมัน
ราตรีสวัสดิ์ค่ำคืนที่โหดร้ายได้ผ่านพ้นไปอีกคืน...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาต่อให้แล้วนะ ช่วงนี้อาจมา อาทิตย์ละตอนจริงๆแล้วหล่ะ เพราะใกล้ช่วงสอบ เข้าค่าย โอ๊ยปวดหัว - -
เรียนยังไม่เข้าหัวเลย แง่ง การบ้านก็เยอะๆๆๆๆ!!! บอกไม่ถูก
ฝากเม้นกำลังใจให้ด้วยนะ
หัวข้อ: Prince love ♥วุ่นนัก สะดุดรักนายวายร้าย ร้ายไม่ร้ายไม่รู้ แต่รักร้ายๆของคิวท์จบแล้วจ้า ^^ 9/3/12 (อ่าน 274484 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก