ตามอ่านวันเดียวจบ..ตอนแรกคลิกไปอ่านภาคสอง แต่กลัวไม่เข้าใจเลยย้อนมาอ่านภาคแรกก่อน
ความรู้สึกตอนแรกที่อ่านอินโทร..โอเค มันน่าสนใจ
พออ่านๆไป พระเจ้า!! ชีวิตน้องนนท์นี่มันอาภัพ รันทด น่าสงสาร น่าสมเพช เวทนา อะไรก็ไม่รู้เยอะแยะปะปนกันไป เหมือนนั่งอ่านนิยายของพิศาล..ตบจูบๆๆ ทั้งเรื่อง แต่ที่รับไม่ค่อยได้ก็คือ การกระทำอันน่ารังเกียจของวุฒิ เอะอะก็ตบ บังคับขู่เข็ญตลอดเวลา อยากจะบอกว่า คนเขียนทำสำเร็จแล้วค่ะ ไอ้ที่เลวแบบหาใดเปรียบไม่ได้นี่.. เกิดขึ้นจริงในวงการนิยายละ.. อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า
นี่ถ้าเราเป็นนนท์นะ ได้ฆ่าตัวตายไปแล้วมั้ง ทนไม่ไหวเจอทั้งพี่ เจอทั้งแฟนพี่ เจอทั้งเพื่อนพี่ แม่ง.. ไม่เหลือศักดิ์ศรีให้ตัวเองเลย
อ่านตั้งแต่แรกจนตบไม่มีตอนไหนเลยที่เราไม่หน่วง ตัวละครของคนเขียนไม่ใช่สีเทา แต่ดำมืดกันทุกคน.. (ด้านมารครอบงำด้านดีซะเยอะ) แต่คนเห็นแก่ตัวมากเกินไป ปากบอกว่าเจ็บแต่ก็ยังทำอยู่อย่างนั้น โอ๊ยย อ่านแล้วปวดตับมากๆเลยค่ะ
ที่ต้องขอชื่นชมคือ.. คนเขียนแต่งไปได้ยังไง.. เทพอ่ะ.. นี่มันมหาโคตรหน่วงแห่งปี.. เราอ่านยังปวดตับ คนแต่งนี่จิบน้ำใบบัวบกขณะพิมพ์หรือเปล่า? ฮ๋าๆๆๆ
อีกเรื่องที่ต้องขอชื่นชมค่ะ คือความใจถึงในการแต่งนิยาย หลายๆคน พอถึงฉากไคลแมกซ์ ฉากเลือดสาด หรือฉากกระชากอารมณ์มีคนต้องตาย ก็เปลี่ยนให้มันแฮปปี้เอนดิ้ง แต่คนแต่งกลับดึงอารมณ์ให้ฉุดกระฉากดำดิ่งหน่วงและดาร์คสุดๆ ไม่มีการเม้มความปวดตับกันสักนิด.. สนุกมากเลยค่ะ..(ถึงแม้จะกลัวกับฉากเอ็นซีของแต่ละคู่ไปหน่อย.. รุนแรงเกิน ฮ่าๆ)
อ่านจนถึงต้นจนจบ ก็ลุ้นอยู่ตลอดเวลา.. ก็ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆนะคะ.. แล้วก็จะติดตามต่อ( แต่คงต้องขอเวลาไปนั่งทำใจก่อน หายใจไม่ทั่วท้องเลย มันหน่วงมากกกกก
)
คนเขียนก็สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้จ้า ^^