หัวข้อ: l Damage love บำเรอรักบทเมียน้อย ภาค 1+2 l จบ!!!

[KURATA]

บร่ะเจ้า 4p สงสารน้องนัท
แต่ว่าน้ำนี่ยังไม่ตายรึ หรือว่าคนละคนกัน
สนุกอ่ะ รอตอนต่อไปนะจ๊ะ

[sevenkung]

เออ ทำไมวินโคตรเหี้ยเลยเนี่ย วุติสอนหลานยังไงอ่าาา ไม่เลยแม่งงงง ง  แต่จะติดตามน่ะคาฟฟ

[evanescence_69]

เลว เหรี้ย ทั้งน้าทั้งหลาน

[ฝ ฝ้าย]

 ตอนที่สาม

บทที่สาม

   ผมนอนเป็นไข้อยู่หลายวัน ทำให้ไม่ได้ไปมหาลัย พี่น้ำกับพี่สิงห์คอยดูแลผมไม่ห่าง เพราะตรงนั้นเลือดออกไม่หยุด เลยเป็นครั้งแรกเลยที่ผมใส่ผ้าอนามัยแบบผู้หญิงให้ตายเถอะ ผมอยากจะบ้าตาย มันทั้งเจ็บทั้งแสบแถมคันยิบๆไปหมด
   ตี้ดๆๆ ข้อความดังขึ้น ผมคว้าไอโฟนขึ้นมาดู ข้อความสิบฉบับ กับมิสคอลเบอร์ไม่คุ้นนับร้อย



   “ทำไมไม่มามหาลัย กูรอมึงอยู่นะ”ใครวะ รอกูทำไม หรือว่าเบอร์วิน ผมลบข้อความทิ้งทันที แล้วกดดูข้อความต่อไป



   “มึงไม่รับโทรศัพท์กู”



   “นัทรับโทรศัพท์กูเดี๋ยวนี้ กูจะรอมึงหน้าตึกอย่าหลบหน้ากู เข้าใจไหม เย็นนี้กูไม่เจอมึง มึงเตรียมตัวไว้ให้ดี”



   “มึงอยากโดนดีมากใช่ไหม ได้ มึงอยากเป็นดาราหนังโป๊มากใช่ไหม”ถึงตรงนี้ผมมือสั้น ข้อความแนบวีดีโอลิ้งถูกส่งมาให้ผม เว็บที่ลงเป็นเว็บแอบถ่ายเถื่อนที่ดังมาก ใจผมเต้นโครมคราม กลัวว่าลิ้งที่มันส่งมาจะเป็นวิดีโอของตัวเอง



   ผมกำไอโฟนตัวเองแน่น แล้วแข็งใจกดเข้าไปดู ภาพที่เห็นทำเอาผมตะลึง ไอ้เหี้ย มึงมันเหี้ย มันเอาคลิปผมไปลงในเว็บนั้น ผมขว้างไอโฟนทิ้งไว้บนเตียง ลุกเปลี่ยนชุด ตั้งใจไปเจอหน้ามันที่มหาลัย



   มหาวิทยาลัยวันนี้คนยังเยอะเหมือนเดิม ผมรีบเดินไปที่คณะบริหารที่วินเรียนอยู่  มันนั่งกับแก๊งค์ที่โต๊ะประจำ เนตรเคยพาผมมาบ่อยๆ ตอนมาหาตะวัน ผมเดินลุยเดี่ยวกำมือแน่น พอผมเดินเข้ามาใต้ตึกพวกผู้ชายก็ผิวปากแซวผมใหญ่ พวกผู้หญิงก็มองผมแล้วหัวเราะเยาะ ผมมองดูกระดานกิจกรรมใต้ตึกคณะบริหาร ตอนนี้มีแต่รูปผมเต็มไปหมด ไอ้เชี่ย



   เป็นเวลาที่ผมเดินไปถึง พวกมันก็มองมาที่ผมพอดี ผมกระโจนตัวเข้าหาวินก่อนเลยอย่างแรก



   “ไอ้สัตว์ มึงมันสันดารหมา”ผลัก ผมต่อยมันหนึ่งที วินรับหมัดผมไปเต็มๆ มันหน้าหงายลงไปกองกับพื้น มันปาดเลือดที่ปากแล้วจ้องมองผมตาเขม็งเพื่อนในกลุ่มมันลุกขึ้นยืนล้อมผมไว้



   “มึงต่อยกู  อยากลองดีใช่ไหม”วินกระชากคอเสื้อผมขึ้น ผมเลยปล่อยหมัดออกไปรัวใส่มันเต็มที่ ครั้งนี้มันหลบได้ ต่อยสวนจนผมกระเด็นไปโดนเพื่อนมัน เพื่อนมันผลักผมกลับเข้ามากลางวงอีก



   เหล่านักศึกษาชายหญิงใต้ตึก รีบวิ่งเข้ามาล้อมวงดู เสียงผู้หญิงส่งเสียงวี๊ดว๊าย พวกผู้ชายก็โห่เชียร์ลั่น



   ผมมองไปรอบๆ เนตร ผมเห็นเนตร เพื่อนสนิทของผม ยืนมองอยู่ด้านนอก ข้างๆมีตะวันยืนอยู่  ผมเจ็บ เสียใจ น้อยใจ ทำไมเนตรถึงทำกับผมแบบนี้ ทำไมเนตรไม่ช่วยผม



   “มึงอยากตายมากนักใช่ไหม”ไม่ทันรู้ตัววินกระชากคอผมอีกรอบ มันใช้มือฟาดลงบนหน้าผมหลายที ผมมัวแต่มองเนตรจลืมไปว่าผมกับลังมีเรื่องกับวินอยู่ มือที่ฟาดลงมาแต่ละที เจ็บจนผมสั่นไปทั้งตัว เหมือนโดนไฟฟ้าแรงสูงช็อต



   ขาผมหมดแรง วินไม่ปล่อยผมลง มันกระชากตัวผมขึ้น จากนั้นก็ถุยน้ำลายใส่หน้าผม



   “ตุ้ด มึงอย่าเอามือสกปรกของมึงมาโดนตัวกูอีก เข้าใจไหม กูพูดดีๆ ด้วยไม่เชื่อ เป็นไงละ เป็นดาราหนังโป๊สมใจไหม”ผมอยากเอาหมัดหนักๆของตัวเองต่อยหน้ามันอีกหลายที กูไม่ได้เป็นตุ้ดและกูก็ไม่เชื่อฟังมึงด้วย ต่อให้กูตายกูก็ไม่อยากเอาตัวของกูไปโดนมึงเหมือนกัน



   ถุย



   ผมถุยน้ำลายใส่หน้ามันกลับ มันหายใจเข้ายาว เหมือนกำลังระงับอารมรณ์ พอมันเอามือปาดน้ำลายผมที่แก้มออกก็รัวหมัดใส่ผม อีกรอบทันที



   ปรี้ดๆๆๆๆๆๆ



   “นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ หยุดเดี๋ยวนี้นะ”เสียงตำรวจดังขึ้น ทุกอย่างรอบตัวผมโกลาหล ผมเห็นเนตรกับตะวันวิ่งหนีไปอีกทาง ไอ้กล้า น้องนิ่ม เพื่อนวิน แต่ถูกตำรวจจับไว้ได้ รวมถึงวินก็เหมือนกัน ผมเห็นภาพทุกอย่างเบลอไปหมด ก่อนหมดสติลง

.....................................................................

   
   ผมตื่นขึ้นมาอีกทีก็เย็นมากแล้ว ผมนอนอยู่ที่โรงพยาบาล พี่น้ำรีบเดินเข้ามาหาผม คอมันแห้งเหลือเกินแถมเนื้อตัวก็เจ็บไปหมด



   “น้ำ ผม ขอน้ำหน่อย”ผมส่งเสียงแหบแห้งบอกพี่น้ำ พี่น้ำหยิบแก้วน้ำขึ้นมาให้กิน ผมดื่มไปอึกใหญ่ ก่อนผลักแก้วออก พี่น้ำยืนลูบหัวผมไปมา



   “ทำไมทำแบบนี้นัท ทีหลังทำอะไรปรึกษาคนโตก่อนนะ ถ้าพี่ไม่ขึ้นไปหานัทแล้วเจอไอโฟน พี่คงไม่รู้ว่าเราเป็นไงบ้าง”พี่น้ำบอกด้วยน้ำเสียงห่วงใย 



   “พี่น้ำช่วยนัทแล้วใช่ไหม พี่นัทจับตัวพวกมันไปแล้ว”พี่น้ำพยักหน้าเป็นคำตอบ



   “ใช่ๆ พี่ไปเจอคลิป รู้เลยว่าเลือดร้อนอย่างเราต้องไปแก้แค้นแน่ๆ แล้วนายวินอะไรนั้นน่ะ ก็ดังเหลือเกิน ถามใครก็รู้จักหมด พี่กับพี่สิงห์ก็เลยไปถูกที่ โชคดีไปทันเวลามันกำลังซ้อมนัทเลย ถ้าไปช้ากว่านี้ไม่รู้นัทจะเป็นยังไงบ้าง”



   “แล้วตอนนี้พวกมัน…”



   “ไม่ต้องห่วงหรอก ไปโรงพักหมดแล้ว พี่สิงห์คุมอยู่ที่นั้น เรื่องนี้ต้องถึงผู้ปกครอง เรามีหลักฐานพร้อมทั้งคลิป ทั้งตอนที่มันทำร้ายร่างกายนัท ยังไง มันต้องโดนลงโทษสถานหนักแน่ๆ”



   “ฮือ ฮือ พี่น้ำ นัทดีใจ”ผมคว้าตัวพี่น้ำมากอด แต่สิ่งที่มันทำไว้กับผม ผมไม่สามารถลืมมันออกไปจากหัวใจได้เลย



   “นอนพักนะนัท เดี๋ยวพรุ่งนี้ ไปชี้ตัว แล้วรอให้กฏหมายตัดสินพวกมัน”



   “ครับ”ผมหลับไป ด้วยไออุ่นจากมือพี่น้ำที่กุมมือผมไว้ตลอดเวลา

.....................................................................

   เช้าที่โรงพักตะวัน กล้า วินอยู่ในชุดเมื่อวาน พ่อแม่ของตะวันกับกล้ามาด้วย พวกเขายืนรออยู่หน้าประตู ส่งสายตาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อมาที่ผม ส่วนวินมีทนายประจำตระกูลมาแทนผู้ปกครอง คุณตำรวจให้ผมนั่งหน้าโต๊ะมีพี่สิงห์กับพี่น้ำประกบข้าง คุณตำรวจยืนล้อมพวกมันด้านหลัง พวกมันทั้งสาม เผชิญหน้ากับผม วิน มองผมด้วยสาตาเคียดแค้น ตะวัน กับกล้าก็เช่นกัน



   “ทางตำรวจได้ทำการตรวจสอบหลักฐานและพยานเบื้องต้นแล้วครับ คนในคลิปคือคุณนัทจริงๆ และคนที่ทำร้ายคุณนัทคือนายวินคนนี้”คุณตำรวจตบบ่าวิน วินสบัดบ่าตัวเองแรงๆอย่างรังเกียจ ให้มือของตำรวจหลุดออกไป พี่สิงห์มองหน้าที่ไม่สำนึกผิดของวินด้วยความไม่พอใจ



   “ครับ แล้วคุณตำรวจจะลงโทษนายวินคนนี้ยังไง”พี่สิงห์กัดฟันถาม



   “คือว่าเรื่องนี้ ทางเราต้องขอปรึกษากับทนายของฝ่ายนี้ก่อนนะครับ ว่าเขาจะเสนออะไรมา”



   “ผมอยากให้มีการลงโทษ ติดคุก หรือดัดสันดารไปเลย แล้วก็อีกอย่างให้ไล่ออกจากมหาลัยด้วย”พี่สิงห์เสียงดังจนพี่น้ำต้องดึงตัวไว้ไม่ให้ลุกไปทำร้ายสามคนข้างหน้า



   ผมมองหน้าพวกมันแต่ละตัว แบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน  วินจ้องตาผมกลับ แค่นั้นผมก็ตัวสั่นแล้ว ผมจึงเบือนหน้าหนีไปหาพี่น้ำ
   “แล้วอีกสองคนที่เหลือละครับ”พี่น้ำเป็นคนถามบ้าง



   “สองคนที่เหลือพวกเราไม่สามารถดำเนินคดีได้เพราะว่าไม่มีหลักฐาน ว่าทำร้ายคุณนัท และอีกอย่างทั้งสองคนก็มีพยานบุคคลระบุเวลาที่อยู่ในช่วงเวลาที่คุณนัทให้การไว้ครับ อีกอย่างเขาก็ได้ให้การว่าไม่ได้ทำร้ายคุณนัทด้วย”สิ้นเสียงคุณตำรวจ ตะวันกับกล้าก็ยิ้มขึ้นมาทันที แต่วินมองหน้าเพื่อนของตัวเองอย่างตะลึง


 
   “ผมสองคนกลับได้เลยใช่ไหม ครับ”ตะวันถามคุณตำรวจ



   “ได้ยังไง ในเมื่อพวกมันทั้งสองคน ก็รู้เห็นเป็นใจกับเรื่องนี้ มึงก็เอามันเหมือนกู”วินโวยวายไม่ยอมรับ เพื่อนจะทิ้งเขาไปแล้วเอาตัวรอดเฉยๆ



   “วิน มึงเอาอะไรมาพูด มึงเป็นคนทำเรื่องนี้เอง พวกกูห้ามมึงแล้วนะ อย่าเอาความผิดมาโยนให้พวกกูซิวะ”กล้าแสดงสันดารเห็นแก่ตัวออกมา วินกำมือตัวเองแน่น แต่เพราะถูกกุญแจหมัดมือไว้เลยทำอะไรไม่ได้



   “พวกมันทำร้ายนัท จริงๆพี่น้ำ ปล่อยพวกมันไปไม่ได้ มันทำร้ายนัท”ถ้าปล่อยพวกมันไปผมต้องแย่แน่ๆ  ขนาดเพื่อนกันมันยังหักหลังได้ขนาดนี้ ผมอยากให้เนตรรู้เหลือเกินว่า ตะวันมันเลวแค่ไหน



   “ผมว่าคุณตำรวจสืบให้ดีก่อนเถอะครับ ในเมื่อน้องผมบอกว่าโดนทำร้ายจริง แถมเพื่อนร่วมขบวนการมันก็บอกว่าทำ”พี่สิงห์เรียกร้องความเป็นธรรม



   “ตะวันไม่มีทางทำแบบนั้นหรอกคะพี่สิงห์ เนตรมั่นใจ เพราะว่าตะวันอยู่กับเนตรตลอดเวลา มีแต่วินคนเดียวที่ทำร้ายนัท นัทอาจจะหลอนไปก็ได้เพราะวินทำร้ายนัทหนักมากๆ เนตรขอโทษด้วยที่เนตรช่วยนัทไม่ได้ วินเขาขู่จะทำร้ายเนตรคะ”ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียว เนตรเดินเข้ามาในห้องกับน้องนิ่ม



   “พี่กล้าก็ไม่ทำเหมือนกันคะ นิ่มอยู่ในเหตุการณ์คนที่ทำร้ายพี่นัทคือพี่วิน พี่กล้าไม่ได้ทำแบบนั้นจริงๆ”น้องนิ่มเสริมอีกแรง
   “แพศยา พวกผู้หญิงแพศยา”วินตะโกนด่าเนตรกับนิ่ม




   “พวกมึงมันเหี้ย”วินโวยวายลั่น ตำรวจสองสามคนช่วยกันจับตัววินไว้



   “ใช่ๆ ลูกพวกเราไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่ๆ เห็นไหมแม่บอกแล้วอย่าไปคบกับเด็กคนนี้ก็ไม่เชื่อ”



   “เลวจริงๆ เลี้ยงกันมาได้ยังไง นิสัยถึงเป็นแบบนี้”



   ผู้ปกครองของกล้ากับตะวันก็เริ่มออกความเห็นเหมือนกัน ตอนนี้ในโรงพักวุ่นวายไปหมด



   “ขอโทษนะครับ ขอเชิญผู้ปกครองออกจากห้องไปก่อน ขอเชิญครับ”คุณตำรวจไล่ผู้ปกครองของตะวัน กล้า และทนายความวินออกไปรวมถึงเนตร นิ่ม และพี่น้ำพี่สิงห์ด้วย



กล้ากับตะวัน คุณตำรวจพาออกไปเคลียร์ปัญหาด้านนอก ผมได้ยินเสียงพี่สิงห์โวยวายตำรวจลั่น ในห้องเหลือแค่ผมกับวิน แค่สองคน ผมกำลังจะลุกเดินหนีออกไป



“จะรีบไปไหนละ กลัวกูหรือไง”วินพูดดักคอ จนผมสะอึก




“กูไม่เคยกลัวมึง”แต่ตัวผมสั่นไปหมด ยิ่งอยู่กับมันสองคน เหมือนผมจะโดนมันเอาปืนมาจ่อเสียอย่างนั้น



“แล้วจะลุกหนีไปไหน”



“กูไม่ได้หนีไปไหน”ผมหันกลับมานั่งที่เดิม



“หึ มึงทำกูแสบมากนะ”มันกัดฟันถลึงตาจนแทบจะหลุดออกจากเบ้า



“ยังน้อยไป มึงควรโดนมากกว่านี้ เป็นไงละเพื่อนรักมึง เห็นแล้วสมเพช”ผมเยาะเย้ยมัน



   “มึงมัน…”วินยกมือที่มีกุญแจชี้หน้าผม



   “ทำไม มึงจะทำอะไรกูเอาซิ จะได้โดนอีกซักคดี คนอย่างมึงต้องนอนในคุก”



   “มึงเตรียมตัว ไว้ให้ดี กูจะทำให้มึงคลานมากราบตีนกู”มันคาดโทษผมไว้



   “มึงออกจากคุกมาให้ได้ก่อนเถอะ ไอ้สัตว์ มึงนั้นแหละต้องกราบตีนกู”ผมพูดเสร็จก็ลุกเดินหนีมันออกจากห้อง



   “โว้ย มึงจำไว้นัท มึงเจอกูแน่”มันอารวาด กวาดข้าวของในห้องทิ้งไปทั่ว[/color]

[Inamning]

กล้ากับตะวันเลวไปนะ เลวยิ่งกว่าวินอีกอ่ะ 

[Maytbb]

  ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดีแฮะ โดนเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเข้าให้
สรุปแม่งเลวหมดทุกคนเลย นัทยังคงน่าสงสารที่สุดอยู่ดี 

[fay 13]

 

[theskylab1]

กล้า กับ ตะวัน ขอ สัก สองสามที จับ ให้คลานมากราบตีน

ส่วนวิน สะใจละ !

[wi_OoO_wi]

เรื่องนี้ เเม้ง มันส์

[namtarn11]

เพื่อนทรยศ เลวเกินไปแล้ว

[U_Ton]

  กล้ากับตะวันเลวจริงๆ... ส่วนเนตรกับนิ่มก็แพศยาอย่างที่วินมันด่าจริงๆเหมือนกัน เหมาะเเล้วล่ะที่คู่กัน

เหมือนผีเน้ากับโลงผุ... ถ้าวินจะเเค้นก็ควรเเค้นตัวเองเเล้วก็เพื่อนทรยศ ผู้ร่วมอุดมการณ์ที่ทิ้งกันลงกลางทาง

คบคนพาลก็เงี้ยเเหละ... พ่อเเม่ก็ช่างกระไร ให้ท้ายไปได้ ส่งเสริมให้ลูกตัวเองเลวเเท้ๆ ช่างทำตัวเป็นเยี่ยงอย่างที่ดี

ให้ลูก ไม่น่าเเปลกใจเลยที่ลูกจะเป็นเเบบนี้ วินควรจะไปแก้แค้นกับพวกเพื่อนๆที่เคารพนั่นเเหละ แล้วก็พ่วงด้วย

สองพยานผู้รู้เห็น และอ้างว่าอยู่ในเหตุการณ์ แหมะ มันน่าให้ประสบกับเหตุการณ์แบบเดียวกับนัทเจอนะ...

จะได้รู้สำนึก ว่าผู้ชายที่ตัวไปสมสู่ด้วยน่ะเลวยิ่งกว่าหมาอยู่ด้วยกันได้ก็เป็นหมาตัวเมียเเล้ว(<< จริงๆหมาอาจดีเกินไปด้วยซ้ำ)

[ladymoon_yy]

 

[skyberry]

อยากอ่านต่อ ไม่หน้าหลงเข้ามา   

[403]

สะใจชื่อตอนมาก คุกที่คู่ควร  ว่าเพื่อนวินแล้วแล้ว ผู้หญิงสองคนนั้นเลวกว่า เหอะๆ นัทอย่าอ่อนแอ อย่าไปยอม สู้ๆ คนแต่งก็สู้ๆเช่นกันค่ะ 

[KURATA]

เลวกว่านี้มีอีกไหม
เป็นไงหล่ะคุณวิน เพื่อนรักคุณรักคุณมากอ่ะ หึหึ

[maru]

กล้ากับตะวันนิสัยแย่มาก ๆ เลย ผู้หญิงสองคนนั้นก็เหมือนกัน วินก็น่าสงสารนะที่เจอเพื่อนแบบนี้ แต่สิ่งที่วินทำกับนัทก็ร้ายกาจจริง ๆ จะสงสารเลยสงสารได้ไม่เต็มที่ แล้วถึงขนาดนี้แล้วยังพูดกับนัทแบบนั้นอีก สงสารนัทเลย แต่วินคงไม่ปล่อยให้กล้ากับตะวันลอยนวลหรอกมั้ง วุฒินนท์ยังไม่มาเลยมีแต่ทนายแบบนี้ ถ้าวุฒินนท์มาเจอสิงห์น้ำจะเป็นยังไงนะเนี่ย

[ammlovey]

คือ  ไม่ไหวจะเคลียร์แล้วค่ะ
ชั่วแม่งทั้งหมดเลยอ่ะ (ฝั่งพระเอก)
 

[broke-back]

หึหึ อีกไม่นานร๊อก
ทั้งเนตรทั้งนิ่ม คงได้ลงเวปโป๊
อยากไปเอากับหมา อย่างไอ่ตะวัน ไอ้กล้า
อย่าร้องไห้คร่ำครวญแระกานนนน เจอกะตัวเองมั่ง กร๊ากกกก

วิน..เมิงนี่เลวจากสันดานใช่มั้ย
คุกน่ะ เหมาะแล้ว

สงสารนัท

[diduek]

ชอบบบบ ดีๆๆ เอาเข้าคุกไปเลย สะใจมากจ้า

[•♀NoM!_KunG♀•]

เห้อสกปรกจิงทั้งชายหญิงอัปปรีไปหมด สังคมสมัยนี้มันเปงแบบในเรื่องจิงๆ

ไม่อยากใช่คำรุนแรงแต่ตอนนี้มันแย่กว่าตอนพี่วุฒิเยอะเลย

หรือเราอินเกินไปนะ

[ammamooty]

ทำไมเพื่อนมันเลวงี้อะโหปล่อยไอ้เนตรกับไอ้ตะวันมันไปเถอะเดี๋ยวก็ล่มจมกันเอง .ส่วยวินแมร่งหน้ากลัวอะถ้าพ้นโทษออกไปแล้วต้องตามราวีแน่ๆเลย

ฮื้ออน่าสงสาร

[HayaRyuKin]

เนตรกับนิ่ม อีนางแพศยา เลวมากกกกกกกกกกก

ส่วนไอ้กล้ากับตะวัน น่าจะติดคุกไปเลย

 

[Monkey D lufy]

น้องวินทำไมเป็นแบบนี้ล่ะจ๊ะ

กล้ากับตะวันมันเหี้ยจริงๆ  แม้กระทั้งเพื่อนก็ยังหักหลังได้  ชั่วได้โล่จริงๆ

เนตรกับนิ่มก็เหมือนกัน  ตามืดบอดอยู่ใช่ไหม  ถึงได้เข้าข้างคนผิด  แต่ก็เข้าคู่กับดีเหมือนผึเน่ากับโรงผุเลยล่ะ  ชิชิ

น้องนัทสู้ๆนะจ๊ะ  ต้องทำให้พวกมันสำนึกให้ได้  ว่าคนทำผิดจะต้องได้รับโทษ  สู้ๆ

[narunarutoboyz]

สมควรเเล้วไอ้สัดนรก ชีวิตเหี้ยๆอย่างมึงอ่ะคุกแม่งโคตรเบา เจอเพื่อนหักหลังแค่นี้มันยังไม่พอหรอก
ยังจะมาผยองจองหองพองขนอยู่อีกนะ เลวโดยสันดาร ชั่วบริสุทธิ์จริงๆ
ทั้งข่มขู่ ประจานให้ได้อายต่อหน้าธารกำนัลยังไม่พอ พวกคนเลวก็เหมือนกันหมด
เข้าข้างตัวเอง ความผิดตัวเองไม่เคยมองเห็น แล้วสิ่งที่นัททำถามหน่อยว่าผิดตรงไหน?
แต่อย่างว่าแหละพวกหลงตัวเอง ยังมีหน้ามาคาดโทษ จองเวรนัทอีกนะ หน้าหนาจริงๆ
แล้วไอ้เพื่อนเหี้ยๆ ไอ้อีพวกนั้น วันนี้มึงรอด มึงมีความสุข แต่กุมั่นใจว่าเวรกรรมมีจริง
พวกมึงหักหลังคนถึงสองคน พวกมึงต้องเจอหนักกว่าที่ไอ้เหี้ยวินเจอแน่
อีหญิงชั่วสองตนนั่นน่ะ ดูถ้ามึงจะขาด....วยไม่ได้เนาะ อย่างพวกมันแค่เอาคลิปลงประจาน พ่อเเม่รู้สันดานที่แท้จริง
ก็คนไม่สะท้านหรอก ถ้าจะร่านเลวนรกระยำมั่วขนาดนี้ทั้งมึงและไอ้เหี้ยสองตนนั่น
กูว่าพวกมึงเป็นเอดส์ดีที่สุดเเล้ว แม่งรับได้ไงผัวมึงเพิ่งไปเอาเพื่อนมึงมา(แถมเป็นเพื่อนรักมึง?)มึงยังหน้าชื่นตาบาน
อ้าขาให้มันเอาอยู่ได้แค่ลำพังไปข่มขืนเพื่อนมึงมาก็แย่พออยู่เเล้ว ไร้ค่า ไร้ราคาจริงๆมึง ให้ฟรีกุยังไม่อยากได้เลย
มันไม่ใช่ตาบอดหรอก เลวเข้าเส้นอย่างพวกมึง โอ๊ยยยยย ไม่รู้จะหาอะไรเปรียบเเล้วอีเหี้ยยยยยยยย 
 
 

ฟู่ววววววววววว 
ขอประทานโทษอย่างยิ่งในการเม้นครั้งนี้ มันอินมากจริงๆมีหลายอารมณ์มากอ่ะ
ทั้งสะใจ สมเพช เกลียดยันเงาพวกไอ้อีเหี้ยๆพวกนั้น
ยังสงสารน้องนัทอย่างที่สุด ขอให้น้องพ้นเคราะห์เร็วๆนะคะ
และคนเขียนคะ....ขอความกรุณาจินตนาการสรรสร้างเวรกรรมให้สาสมกับเหล่าผีเปรตนรกพวกนั้นด้วยนะคะ
แล้วก็...เราคิดว่าเรื่องนี้ พระเอกนายเอกไม่ควรลงเอยกันเลยค่ะ
แค่หายใจร่วมโลกและแค่นัทยอมอโหสิกรรมให้ เราคิดว่ามันก็มากเกินพอเเล้วค่ะ
เพราะเราคิดว่าการที่คนๆนึงถูกกระทำขนาดนี้ ต่อให้จิตอภัยให้ก็คงรักอย่างสนิทใจไม่ลงหรอกค่ะ
ทรมานชีวิตคู่ไปเปล่าๆ เอาไว้ชาติหน้าเถอะ ถ้ามีโอกาสเจอกันอีก ถ้าเป็นเนื้อคู่กัน ชาตินี้ไม่ได้
ชาติหน้าก็คงไหว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น
สุดท้ายแล้วก็แล้วแต่ดุลยพินิจของผู้แต่งอยู่ดีว่าจะให้เรื่องมันเป็นแบบไหน ยังไงเราก็ตามอ่านจนจบอยู่ดี
เพราะอยากรู้จุดจบของสารเลวพวกนั้น


เรานับถือคุณมากๆ แต่งให้เราอินราวกับเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงขนาดนี้
ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีปีใหม่นะคะ

[matame]

น้องวินได้เชื้อพ่อมาใช่ม่ะ

[matame]

พอมาอ่านตอนสามรู้สึกว่าคนเขียนเริ่มคัดพระเอกแล้ว น้องวินนั่นเอง

[ฝ ฝ้าย]

พอมาอ่านตอนสามรู้สึกว่าคนเขียนเริ่มคัดพระเอกแล้ว น้องวินนั่นเอง

ใช่แล้ววววววววว น้องวินแน่นอนค๊าา 

คนเขียนชอบน้องวินมากๆ ตั้งแต่เด็กยันโต
เหมือนลูกชาย เลย ฮ่าๆๆๆ 

[lalitalx]

ตอนแรกคิดว่าน่าจะ 4p ไปเลยนะ   
แต่พวกนั้นแย่อะ สงสารน้องวินเหมือนกัน 
แล้วนี่จะเป็นไงต่อนเนี่ย จะข้ามไปเป็นตอนน้องวินออกจากคุกเลยรึเปล่า =[]='
เนื้อเรื่องเข้มข้นมากมากค่ะ ติดตามติดตาม อิอิ

[iammz]

เป็นไงล่ะวิน ... เพื่อน ๆ ก็เอาตัวรอดกันหมด

+1 ค่ะ

 

[hembetaro]

เชียร์ไม่ลงอ่ะ... แล้วจะลุ้นยังงัยอ่า