หัวข้อ: ~ Limited Lovers ~ ( แจ้งข่าว!!! ) 4 พ.ค 59 - หน้า 339

[เบบี้]

เที่ยงวันพฤหัส  ณ ร้านคิวปิด เบเกอรี่เฮ้าส์..
วันนี้ผมตื่นสาย  พี่หมีออกจากห้องไปตั้งแต่เช้าเพราะพี่หมีมีเวรงานที่ร้านตั้งแต่เช้า  ส่วนผมมีเวรบ่ายแต่พอตื่นขึ้นมาก็อาบน้ำทันที  และด้วยที่ไม่รู้ว่าจะอยู่คอนโดพี่หมีต่อไปทำไมผมจึงเดินทางมาที่ร้านตั้งแต่เที่ยงวัน  กะว่าจะมาทานอาหารที่นี่ด้วย
“ไงครับ” พี่ฟ้าเปิดประตูห้องเข้ามาทัก  ผมเงยหน้ายิ้มตอบให้  หลังจากที่พวกพี่ๆทานอาหารเที่ยงเสร็จพวกพี่เขาก็ไปทำงานต่อแล้ว  ตอนนี้เหลือเพียงผมที่นั่งอยู่ในห้องพักเพราะผมยังทานอาหารไม่เสร็จ  ที่ยังทำตัวเอ้อระเหยลอยชายอยู่ได้นี่ก็เพราะว่ายังไม่ถึงเวลาเข้าเวรของผมด้วย
พี่ฟ้าเดินมานั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับผม “ฮะ” ผมยิ้มตอบเล็กน้อย
“โอเคนะ” พี่ฟ้าเลิกคิ้วมองมาที่ผม  ผมยิ้มและพยักหน้าตอบให้
“ไม่แล้วม้าง” พี่ฟ้าเล่นเสียงสูง  ผมหัวเราะให้กับท่าทางของพี่เขา  พี่ฟ้าไม่พูดอะไรอีกแต่เอื้อมมือมาลูบหัวผมอย่างเบามือ
“รักคนเลวน่ะไม่ผิดหรอกนะครับ” พี่ฟ้าพูดขึ้นโต้งๆแถมอมยิ้มให้แต่กลับมองหน้าผมด้วยสายตาอ่อนโยน  ผมยิ้มกลับให้เช่นกันก่อนจะวางช้อนส้อมลงบนจานอาหารอย่างช้าๆ
“แต่จะผิดแน่ ถ้าวางตัวให้ไม่มีค่า..เพราะมันจะทำให้เราคุมเกมไม่ได้น่ะ” พี่ฟ้าแสยะยิ้ม  ผมพยักหน้าเล็กน้อยอย่างเข้าใจ  พี่ฟ้าน่ะชอบเสี่ยงดวงเป็นที่สุด  ไม่ว่าพี่ฟ้าจะทำอะไรพี่ฟ้ามักจะคิดว่าพี่เขาต้องการเป็นผู้นำและพี่เขาจะได้กำไรมากน้อยแค่ไหน  แต่ผมน่ะไม่ใช่คนแบบนั้นเท่าไหร่หรอกนะครับ
“พี่ไม่ได้ว่าอะไรกัสทั้งนั้นนะครับ เพราะคนเราก็ตีค่าของความรักที่แตกต่างกัน แต่พี่กำลังบอกว่ากัสทำดีแล้ว..ไม่ต้องดีมากกว่านี้แล้วนะครับ เพราะเดี๋ยวมันจะเหนื่อยนะรู้ไหม” พี่ฟ้าพูด  นำมือมาเขี่ยที่แก้มผมเบาๆให้ความรู้สึกคล้ายกับแมวกำลังเลียแก้มผมอยู่อย่างนั้น
“หึ..ฮะ” ผมยิ้มเล็กน้อย
“แล้ว หมี..เป็นไงบ้าง” พี่ฟ้าถาม
“ก็ปกติดีฮะ เรา..เอ่อ ไม่ได้คุยอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก” ผมยักไหล่เล็กน้อย
“มันเลือดร้อนนะว่าไหม หึ..เลือดร้อนไม่เปลี่ยน” พี่ฟ้าพูดปนหัวเราะ
“แล้ว..พี่เซ็น เป็นไงบ้างเหรอฮะ” ผมถามอย่างรู้สึกห่วง  ผมเป็นห่วงพี่เซ็น  ทั้งโดนพี่หมีต่อยแถมยังโดนพี่คิวตบซะแรงขนาดนั้น  ผมเองก็อดนึกที่จะเป็นห่วงไม่ได้จริงๆ
“ก็ดี มันสำนึกซะเมื่อไหร่ล่ะ..แถมยังบ่นกับไอ้คิวอีกนะว่า มือไอ้เหี้ยหมีอย่างกับตีนแน่ะ” พี่ฟ้าทำเสียงเลียนแบบ
“โดนแค่นั้นยังน้อยไป” พี่ฟ้าว่า
“แต่ แต่พี่คิว..ตบพี่เซ็นด้วยนะครับพี่ฟ้า เลือด..ออกด้วย” ผมรีบพูดอย่างร้อนรนเพราะกลัวว่าพี่เขาทั้งสองคนจะผิดใจกันเพราะผม  พี่คิวตบพี่เซ็นแรงมาก  ผมไม่รู้จะบอกว่ามันแรงมากแค่ไหนหรือเจ็บมากยังไงเพราะถึงขนาดพี่หมีต่อยพี่เซ็นไปพี่เซ็นก็ยังไม่เป็นอะไรเลยด้วยซ้ำ  แต่พี่คิวตบเพียงแค่ครั้งเดียว..เลือดดันออกที่มุมปากซะได้
“สบายใจเถอะครับ” พี่ฟ้าบอกทันที  ผมเงียบ  พี่ฟ้าเองก็เงียบลงไปสักพัก
“ไอ้เซ็นเป็นเมียไอ้คิว มันไม่กล้าหือหรอก” พี่ฟ้าอมยิ้ม 
“หึหึ” ผมอดหัวเราะไม่ได้กับมุขของพี่ฟ้าที่ผมรู้ดีว่าพี่เขาพยายามจะทำให้ผมหัวเราะ
“แต่ว่า..” ผมเอ่ยอีกครั้ง
“หึ มันเป็นการแสดงความรักระหว่างเพื่อนน่ะ นั่นเป็นเรื่องระหว่างมันสองคน กัสไม่มีส่วนเกี่ยวอะไร..อย่าไปคิดมากเลยครับ” พี่ฟ้าท้วงขึ้นเหมือนรู้ว่าผมจะพูดอะไร  ผมจึงได้แต่พยักหน้าอย่างเข้าใจและพยายามที่จะไม่คิดมากไปกว่านี้
“แล้ว..กัสมีอะไรจะบอกพี่มากกว่านี้ไหมครับ” พี่ฟ้าถาม  มือก็เอื้อมมือลูบมือผมไว้เบาๆ  พี่ฟ้าเป็นพี่ชายที่ผมไว้ใจมากคนหนึ่ง  พี่ฟ้าเป็นคนดีและรักเพื่อนฝูงมากซึ่งค่อนข้างผิดกับนิสัยเจ้าเล่ห์ที่พี่เขาเป็น  ผมก้มหน้าเงียบไปสักพักเพราะไม่รู้จะเริ่มพูดตรงไหนก่อนดี
“กัสรักหมีรึเปล่า” พี่ฟ้าถาม  ผมเงยหน้าขึ้นมอง
“รักฮะ”
“รักแบบที่รักพี่ฟ้า..แต่มากกว่า เพราะพี่หมีเป็นคนสำคัญ” ผมตอบเสียงเบาด้วยรู้สึกเหนื่อยใจ  ผมได้ยินพี่ฟ้าถอนหายใจเบาๆ
“รู้สึกแย่จังแฮะ” พี่ฟ้าพูดแกมขำ  ผมยิ้มให้เล็กน้อย
“แล้ว ไอ้เซ็นล่ะ..รักมันรึเปล่า” พี่ฟ้าถาม  สายตาเริ่มเปลี่ยนไปเป็นจริงจังมากขึ้น
“ครับ” ผมตอบ
“รักมานานแล้วงั้นเหรอ” พี่ฟ้าถามอีก
“ฮะ” ผมตอบพยักหน้าตอบเสียงสั่นและรีบยกมือขึ้นปัดน้ำตาที่แก้มของตัวเองอย่างลวกๆ  น้ำตาที่ไหลออกมาตอนไหนไม่ทราบ  ผมกำมือเข้าหากันแน่นเพราะพยายามที่จะบังคับไม่ให้ตัวเองร้องไห้ออกมามากกว่านี่
“ให้ตาย..พี่ควรจะเชื่อไอ้คิวตั้งแต่แรกสินะ” พี่ฟ้าพูดด้วยสีหน้าเหมือนเหลือเชื่ออย่างเห็นได้ชัด
“แล้วทำไมกัส..” พี่ฟ้าพูดตะกุกตะกัก  เหมือนพยายามจะพูดถามอะไรออกมาตรงๆแต่ก็เหมือนยังเกรงใจผมอยู่
“กัสรู้ฮะ กัสเลือกเอง..ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ฟ้า กัสไม่ได้ต้องการอะไรเลย..จริงๆนะครับ” ผมกระชับบีบมือพี่ฟ้าแน่น  พี่ฟ้าเหลือบสายตาไปอีกทางเหมือนกำลังรวบรวมสติอารมณ์ของตนเอง  พี่ฟ้าเงียบไปผมเองก็ด้วย  เรานั่งเงียบกันอยู่สักพักใหญ่จนต่างฝ่ายต่างหันมายิ้มให้กันได้อีกครั้ง
“กัสรู้ไหมครับ บางทีกัสก็ไม่ควรใส่ใจอะไรใครให้มาก..ทั้งหมี ทั้งเซ็น” พี่ฟ้าพูดขึ้น  สายตาเรียบนิ่งคล้ายกับคนไม่แยแสต่อโลกอย่างนั้น
“เพราะกัสเป็นห่วงทั้งคู่..กัสถึงต้องมานั่งเจ็บปวดอยู่คนเดียวแบบนี้ กัสจะบอกว่าหมีเป็นคนสำคัญสำหรับกัสเพราะเป็นพี่ชายที่ดีงั้นเหรอ..สำหรับพี่น่ะมันไม่ใช่ ทั้งๆที่กัสอยากจะร้องไห้ซบอกใครสักคนแทบตาย แต่กระทั่งหมีที่กัสบอกว่าเค้าให้ความสำคัญกับกัส..กัสก็ยังทำแบบนั้นกับหมีไม่ได้ด้วยซ้ำ” พี่ฟ้าว่า
“อึ..” ผมตัวสั่น  ปาดน้ำตาของตัวเองอย่างลวกๆเพราะคำพูดของพี่ฟ้าคล้ายกับเข้าไปสะกิดส่วนที่เก็บซ่อนอยู่ลึกภายใต้หัวใจของผม
“เค้าถึงบอกว่า ความละเอียดอ่อนของผู้ชายน่ะ..มีไม่เท่ากับผู้หญิง แปดสิบเปอร์เซ็นต์มักเห็นแก่ตัวอย่างไม่น่าเชื่อ กัสก็เป็นผู้ชาย..พี่คิดว่ากัสน่าจะทำตัวแบบนั้นบ้าง เอาเปรียบบ้าง..ชีวิตจะได้มีสีสันขึ้นไง หึ..กำลังคิดว่าความคิดพี่มันเลวใช่ไหมล่ะ” พี่ฟ้าเบะปากเลิกคิ้วให้  ผมนั่งเงียบ
“ใช่ เลว..แต่ขอให้เชื่อเถอะว่าในความเลวมันสนุก” พี่ฟ้าเท้าคางเหมือนอ่อนใจให้กับชีวิต
“พี่ก็พูดเล่นไปงั้น ฮึ..ที่จริงพี่ก็ทำไม่ได้สักเท่าไหร่” พี่ฟ้าหัวเราะอย่างขอปัดไปทีแล้วอยู่ๆพี่ฟ้าก็เงียบไป
“เฮ้อ แค่อย่าไปใส่ใจคนอื่นให้มากก็พอ ทำแค่นี้ได้ไหมล่ะครับ..พี่แค่ไม่อยากเห็นน้อยชายที่น่ารักของพี่ทำหน้าเศร้าแบบนี้อีก” พี่ฟ้าเอื้อมมือมาลูบแก้มผมพร้อมกับเช็ดคราบน้ำตาให้ผมอย่างเบามือ  ผมพยักหน้าตอบให้ทั้งทั้งที่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าคงทำให้ไม่ได้
“ยังไงก็ อย่าทำงานผิดพลาดเป็นดีที่สุดนะครับ” พี่ฟ้าพูดบอก  ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจว่าพี่ฟ้ากำลังหมายถึงอะไร
“พี่เป็นห่วงนะครับ  แล้วพี่น่ะ..ก็ไม่อยากจำใจทำอะไรที่พี่ไม่ต้องการจะทำหรอก แต่กฎ..ก็ต้องเป็นกฎ” พี่ฟ้ายิ้มให้เล็กน้อย 
“ครับ กัสเข้าใจ..จะพยายามไมให้ผิดพลาดอีกครับ” ผมยิ้มตอบให้
“ครับ ขอบคุณมาก..ยังไง กินตามสบายนะ..พี่ต้องไปเช็คบัญชีต่อ อีกเดี๋ยวก็คงกลับละ”
“ครับ ขอบคุณนะครับพี่ฟ้า” ผมบอก
“ทีหลังมีอะไรปรึกษาพี่ก่อนนะครับ พี่รับเรื่องรุนแรงแบบกะทันหันไม่ค่อยได้..พี่แก่แล้ว” พี่ฟ้าหันมายิ้มให้
"แล้วก็นะ เรื่องที่ควรจะอ่อนแอน่ะ..กัสก็ไม่ต้องเข้มแข็งให้มากนักก็ได้นะครับ เพราะมันจะเหนื่อยอยู่คนเดียว" พี่ฟ้าบอกก่อนจะเดินออกจากห้องไป  ผมได้แต่ถอนหายใจก่อนจะตักข้าวขึ้นทานต่ออย่างหมดอาลัยตายอยาก  หลังจากทานอาหารเรียบร้อยแล้วผมก็ออกไปทำงานต่อ..
“เซต Carrot Cake กับ Chocco Banana โต๊ะจีนะครับ..เดี๋ยวกัสเอาไปเสิร์ฟเอง” ผมยิ้มบอก  พี่หมีพยักหน้ารับก่อนที่ผมจะยกถาดออกมาจากเคาร์เตอร์และนำมาเสิร์ฟให้ลูกค้า
“เซต Carrot Cake กับ Chocco Banana ครับ” ผมยิ้มบอกพร้อมกับนำอาหารเสิร์ฟให้ลูกค้า
“บานาน่าค่ะคุณแม่” ลูกสาวของลูกค้ายิ้มร่าเมื่อเห็นจานอาหารที่นำมาเสิร์ฟ  ผมยิ้มให้เธอทั้งสองคน
“อาหารที่สั่งครบนะครับ มีอะไรเรียกพนักงานได้เลยนะครับ..ขอให้ทานให้อร่อยครับ” ผมก้มหัวให้ก่อนจะเดินกลับมาที่เคาร์เตอร์
“ไปแล้วนะครับ” รุจหันมาบอกพวกผมเพราะเป็นเวลาออกเวรของรุจพอดี  พี่ซีจะต้องเข้ามาทำงานต่อหลังจากนี้จนถึงเวลาปิดร้าน
“จ้า..โชคดีนะ” ผมยิ้มกว้างให้
“หึ ครับ” รุจยิ้มตอบน้อยๆพร้อมกับยกมือไหว้พี่หมี
“หวัดดี แล้วเจอกัน” พี่หมีพยักหน้าตอบ  หลังจากที่รุจออกไปได้ไม่นานเท่าไหร่พี่ซีก็เข้ามารับหน้าที่ต่อในทันที 
“ว่าไง..โอเคนะ” พี่ซียิ้มให้  ผมยิ้มแหยและพยักหน้าอย่างไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นักว่าพี่ซีพูดอย่างนั้นหมายความถึงเรื่องอะไร
“อ่าว มาแล้วเหรอ..ไอ้รุจไปละ” พี่ออฟเดินเข้ามา
“ครับ ไปเมื่อกี้นี้เอง” ผมตอบก่อนจะหันไปหยิบจานชามที่พี่หมีเพิ่งเช็ดเสร็จมาเช็ดอีกครั้งหนึ่ง  ตั้งแต่มาทำงานวันนี้ผมยังไม่ได้เข้าไปในห้องครัวเลยสักครั้ง  คนที่ทำหน้าที่เข้าไปยื่นออร์เดอร์และรับอาหารส่วนมากจะเป็นพี่หมีและพี่ออฟ  ผมไม่ได้ทำตัวเรื่องมากที่จะไม่เข้าไป  ที่จริงผมสามารถทำหน้าที่ได้ปกติเพราะผมรับปากแล้วว่าจะพยายามไม่ให้เกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นอีก 
“วันนี้ขนมปังที่เอาไว้ต้อนรับลูกค้าน่าจะไม่เหลือแฮะ เพราะวันนี้พี่เซ็นทำเตรียมไว้นิดเดียว” พี่ออฟพูดขึ้น
“เห็นว่าพี่คิวคิดสูตรเค้กชิ้นใหม่ของร้านเราได้แล้ว จะเป็นเค้กประจำร้านด้วยแหละ..พรุ่งนี้จะเริ่มเอามาลงที่ร้านให้ลูกค้าชิมก่อนน่ะ เป็นลูกค้าร้านนี้นี่โชคดีจริงๆ” พี่ออฟยิ้มหวาน  เมื่อได้ยินเช่นนั้นผมเองก็ได้แต่ยิ้มกว้างเช่นเดียวกัน
“จริงเหรอคะ เฮ้อ..จะเป็นยังไงนะ” พี่ซีทำหน้าเพ้อในทันที  ผมกับพี่หมีหัวเราะ
“แล้ว..เค้กชิ้นนี้จะทำเป็นเซตด้วยรึเปล่าคะ” พี่ซีถามอย่างตื่นเต้น
“น่าจะนะ เมื่อวานก่อนพี่คุยโทรศัพท์กับเค้ก..เห็นเค้กบอกว่าชื่อเค้กคือชื่อพี่ฟ้าน่ะ ชื่อบอส” พี่ออฟพูดไปอมยิ้มไป
“ชื่อบอส!” พวกผมอุทานพร้อมกัน
“พี่คิวทำเค้กนี้เพื่อพี่ฟ้าเลยเหรอเนี้ย” ผมพูดอย่างไม่เชื่อหู 
“เปล่าหรอก..เห็นว่าโดนบังคับรึไงนี่แหละ” พี่ออฟหัวเราะ  พวกเราเองก็ด้วย
“แต่ก็ดีนะ เค้กจะต้องเป็นสีฟ้าแน่ๆเลย” ผมเพ้อบ้าง
“แต่ว่าพรุ่งนี้กัสไม่มีเวรนี่!” ผมนึกขึ้นได้  พี่หมีเบะปากอย่างไม่สนใจและเหมือนเยาะเย้ยผมอย่างนั้น
“งั้นหลังเลิกเรียนกัสจะมา คึคึ” ผมยักคิ้วให้ทุกคน
“ไม่เคยพลาดเลยนะเราน่ะ” พี่ออฟส่ายหัว
“แน่นอน..ของอย่างนี้พลาดได้ที่ไหน” ผมยักไหล่อย่างทีเล่นทีจริง  เราสี่คนคุยเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อย  พี่ออฟและผมออกไปดูแลลูกค้าบ้างเป็นระยะ  ลูกค้าไม่เยอะเท่าไหร่นักทำให้เรามีหน้าที่ต้องทำงานในครัวกับจัดแจงความสะอาดตรงเคาร์เตอร์ไปตามสะดวกของแต่ละคน 

= = = = = = = =

หลังเลิกงาน..
“ไปไหนกันเหรอครับ” ผมยืนถามพี่ๆที่กำลังคุยกันอย่างออกรส
“ไปดูหนัง” พี่ออฟยิ้มตอบ
“.................” ผมยืนนิ่งหน้างอทันที
“ไม่เห็นชวนกัสเลยอ่ะ” ผมว่า
“หึ..” พี่หมีหัวเราะในลำคอ  ผมหันไปค้อนให้
“พี่จะไปสวีทกับซีสองคน” พี่ออฟยักคิ้วให้
“ไปกันสองคน! ใครอนุญาตไม่ทราบครับพี่ออฟ” ผมขึ้นเสียง  พี่ออฟหน้าเหวอไป
“ทำไมพี่ซีจะไปกับพี่ออฟสองคนละครับ พี่ซีเป็นผู้หญิง..มันไม่ดีนะครับ แถมพี่ออฟยังไว้ใจไม่ได้อีกด้วย” ผมพูดว่าให้ทำให้พี่ซีกับพี่หมีถึงกับหัวเราะออกมา  พี่ออฟน่ะเจ้าชู้รุ่นน้องจากพี่เซ็นเลยก็ว่าได้  แถมยังเคยบอกว่าพี่เซ็นเป็นไอดอลของตัวเองอีกด้วย (-_-)
“หึ..พี่ออฟจะไปอัดวิดีโอทำงานให้พี่ที่บ้านพี่ต่างหากล่ะ คิดไปถึงไหนน่ะเรา” พี่ซีส่ายหัว
“เดี๋ยวก่อนนะ ไอ้ที่ว่าพี่เมื่อกี้นั่นมันอะไรกัน” พี่ออฟชูมือขึ้นเหมือนต้องการค้านคำพูดของผม
“ก็จริงนี่” ผมยักไหล่อย่างไม่แคร์
“ถ้าคนอย่างพี่ไว้ใจไม่ได้ คนแถวนี้ก็ไม่เหลือหรอกม้าง” พี่ออฟลากเสียงยาว  มองเหล่ไปทางพี่หมีด้วยสายตาเจ้าเล่ห์  พี่หมีไม่โต้ตอบแต่กลับนั่งอมยิ้มเหมือนยอมรับ
“ดูภูมิใจกันเหลือเกินนะ กับสิ่งที่มีในตัวน่ะ” ผมว่าให้  ผมได้ยินเสียงพวกพี่ๆหัวเราะกันเล็กน้อยก่อนที่ผมจะเดินหนีเข้ามาที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อนำสัมภาระที่เก็บอยู่ในล็อกเกอร์ออกมาเตรียมตัวกลับบ้าน
“ไปแล้วนะครับ” ผมบอกทุกคน
“กลับดีๆนะครับ” พี่หมีที่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเดินมาลูบหัวผมเบาๆ  วันนี้พี่ก้องมารับที่ร้านได้เพราะว่าวันนี้พี่ก้องออกไปทานอาหารมื้อค่ำกับเพื่อนจึงเลยมารับผมเลยทีเดียว
“พี่ก็เหมือนกันนะ ถ้าถึงบ้านแล้วโทรมาบอกกัสด้วยนะฮะ” ผมยิ้มบอก  วันนี้เห็นพี่หมีบอกว่าจะกลับไปนอนที่บ้านเพราะมีธุระจะคุยกับทางบ้านหรืออย่างไรนี่ละครับ
“บ๊ายบายทุกคน” ผมโบกมือให้ก่อนจะเดินออกมา  เมื่อเดินออกมาหลังร้านก็พบว่าพี่เซ็นกำลังคุยอยู่กับพี่ก้องพอดี  พี่ก้องหันมายิ้มให้เมื่อเห็นว่าผมเดินมา
“งั้นฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกัน” พี่ก้องตบไหล่พี่เซ็นสองสามที
“ครับ หวัดดีครับพี่” พี่เซ็นยกมือไหว้  พี่ก้องเดินไปขึ้นรถ  ผมยืนนิ่งเมื่อพี่เซ็นหันมามอง  ผมไม่กล้าสบตาพี่เขามากนัก  มีคำพูดร้อยแปดที่อยากพูดออกไปแต่มันกลับพูดไม่ออก
“เป็นไงบ้าง” พี่เซ็นพูดเชิงถาม  ผมพยักหน้าตอบแทนคำพูดว่า “ก็ดีฮะ”  เมื่อพี่เซ็นเงียบไปครู่หนึ่งทำให้ผมต้องเงยหน้าขึ้นมอง  พี่เซ็นจ้องมาที่ผมเขม็ง
“เจ็บแผลไหมฮะ” ผมถามไม่เต็มเสียงเท่าไหร่นัก
“หึ..ก็ อร่อยดี” พี่เขาตอบเสียงนุ่ม 
“เหรอครับ งั้น..กัสขอตัว” ผมพูดบอกพร้อมกับเดินตรงไปที่รถของพี่ก้อง  พี่เซ็นไม่ได้พูดอะไรอีก  เมื่อขึ้นมานั่งบนรถผมก็ไม่ได้หันกลับไปมองพี่เซ็นอีกด้วยเพราะกลัวว่าพี่ก้องจะจับได้ถึงความผิดสังเกตที่เกิดขึ้น  พี่ชายผมคนนี้เป็นคนช่างสังเกตมาก  เป็นคนประเภทที่ว่าความเป็นคนสุภาพบุรุษและความนิ่งเฉยเหมือนไม่รู้อะไรทำให้ปกปิดอะไรบางอย่างในตัวได้  ซึ่งที่จริงแล้วกลับเป็นคนช่างสังเกตมากคนหนึ่ง  พี่ก้องจะไม่เคยเอ่ยพูดถามอะไรถ้าไม่ใช่เรื่องของตน  หรือถ้าไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นจริงๆพี่เขาจะเงียบไว้  มีหลายครั้งที่พี่ก้องเอ่ยพูดขึ้นมา  มันทำให้ผมทราบได้ว่าตลอดมาพี่ก้องสังเกตเห็นมาตลอด  ผมจึงต้องระมัดระวังตัวทุกครั้งถ้าอยู่กับพี่ชายของผมคนนี้..

.................>>>><<<<....................

ขอชี้แจงอะไรหน่อยนะคะ..
                 ขอชี้แจงเนื้อหานิดหน่อยค่ะ  เพราะดูเหมือนว่าจะมีคนอ่านบางท่านยังไม่ค่อยเข้าใจในตัวละครที่สื่อออกไปและยังคงคอมเม้นในประโยคเดิมๆซ้ำๆว่า “กัสน่าเบื่อ กัสสับสนมากเกินไป”  ซึ่งมันคล้ายกับว่าที่ผ่านมาเจ็ดตอนเบบี้เขียนอะไรให้ไม่กระจ่างในตัวละครเท่าที่ควร  ดังนั้น..เบบี้ขอบอกไว้ตรงนี้ว่า  แต่ละตอนที่นำมาให้อ่านกันนั้นทุกตอนมีความสำคัญของรายละเอียดตัวละครสอดแทรกอยู่ทั้งหมด  ทั้งนี้ความรู้สึกของกัสตั้งแต่ตอนที่1 มาจนถึงปัจจุบันกัสไม่เคยบอกเลยว่า “สับสน” ต่อความรู้สึกนึกคิดของตนเองที่มีให้กับบุคคลรอบข้าง  และจุดสำคัญของตัวละครที่อยากให้มองให้ละเอียดคือ
-   กัสรู้สึกอย่างไรต่อหมีและเซ็น
-   ใครกันแน่ที่..ไม่ชัดเจน
-   กัสพยายามเข้มแข็งเพราะ..
-   ใครบ้างที่เห็นแก่ตัว ฯลฯ
ซึ่งในตอนที่7 ที่ผ่านมาค่อนข้างบอกความรู้สึกกัสอย่างชัดเจน(มาก)  และคำพูดของฟ้าที่มองทุกคนออกทะลุปุโปร่ง  ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ที่บอกว่า “ทำตัวไม่มีค่า” ที่ฟ้าพูดอะไรนั่นเลยค่ะ(ขอโทษด้วยที่ต้องพูดถึงข้อมูลตรงนี้เพราะเห็นทุกคนคิดว่ามันเป็นจุดสำคัญของคำพูดของฟ้า)  ทั้งนี้ความกระจ่างที่มากขึ้นก็ต้องรอในตอนต่อไป  ที่จริงนิยายเรื่องนี้มันก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ มันก็แค่นิยายที่เน้นความรู้สึกและสันดานดิบของมนุษย์แต่ละคน..แค่นั้น
ขอบคุณค่ะ
เบบี้..^^

[kasarus]

อึดอัดกับสามหนุ่มจริงๆ

[withmeto_PJ]

ก่อนอื่นขอบคุณเบบี้สำหรับนิยายมากกเลยค่ะ ^^
ตอนนี้เหมือนเรื่องราวมันจะบานปลายอย่างบอกไม่ถูก อ่านแล้วอึดอัด อึ้งๆมึนๆ
น้องกัสสสสสสสสสสสส เฮ่ออออออออออออ
แต่แอบชอบตอนที่พี่คิวตอบหน้าพี่เซ็น แล้วก้ประโยคที่พี่ฟ้าพูดกับกัสเรื่องนี้
มันให้อารมณ์แบบบอกไม่ถูกเลย 55555 แต่ชอบๆๆค่ะ

ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ สนุกๆ แต่ละ Lover เข้มข้นต่างกันแต่สนุกทั้งนั้นเลยย รอติดตามต่อไปค่ะ ^^ 

[poompoo]

เฮ้อออออออ...สงสารพี่หมี 

[rujaya]

รักคนเลวน่ะไม่ผิด

แต่จะผิดแน่ ถ้าวางตัวให้ไม่มีค่า  ก็จริงนะ แต่คนส่วนมากมักจะชอบคนเลว

เฮ้อออออออออออออออออออออออออออออออ 

[iforgive]

กัสน่าหมั่นไส้เล็กน้อยถึงปานกลาง  โดนเซ็นทำถึงขนาดนี้แล้วยังจะไปหงอให้เขาเห็นอีก
อย่างนี้ก็จะกลายเป็นลูกไก่ในกำมือเขาไปตลอด  แล้วถ้าไม่ได้คิดอะไรกับหมีเกินกว่าคำว่าพี่ชาย
ก็ปล่อย ๆ หมีไปเถอะ  บางครั้งการกระทำของกัสมันเหมือนมีใจให้ความหวังหมียังงัยก็ไม่รู้
เห็นใจหมีมากมาย  คิดว่าเซ็นคงเป็นพระเอกแหละ  แต่เราเชียร์หมีเว้ยยย ไม่ชอบเซ็น

[kokikung]

พี่หมี น่างสงสารอ่า
แต่ก็นะ ทุกอย่างก็เพื่อกัส จริงๆๆ
อยากร้องไห้จัง พี่หมีคนดี จะมีคู่กับเขาไหมนิ
มันช่างน่าอึดอัดแท้ 

[snack]

บรรยากาศมันชวนอึดอัดเป็นที่สุดดดด..กัสหนอกัสคนดีๆแบบพี่หมีเป็นได้แค่คนสำคัญ

แต่เป็นคนรักไม่ได้หรออ

[CarToonMiZa]

กัสคู่ใครก็ได้
ที่ไม่ใช่ทั้งสองคนนี้

[Horizon]

อึดอัด พาลรำคาญกัสแล้ว
เชียร์นายหมี
+1

[ruby]

เฮ้อ อึมครึม เหมือนอากาศช่วงนี้เลยแฮะ
เดาไม่ถูกเลยว่าจะไปทางไหน 55
เอาใจช่วยต่อไปล่ะกันนะหนูกัส

[pooinfinity]

"รักคนเลวน่ะไม่ผิด

แต่จะผิดแน่ ถ้าวางตัวให้ไม่มีค่า"

ชอบประโยคนี้ของอาฟ้า คนเรามีค่าทุกคน อยู่ที่ว่าเราจะทำตัวให้มีค่ามั้ย

ถามว่าอึกอัดมั้ยกะความสัมพันธ์ของสามคนนี้ รู้สึกว่าไม่อึกอัดนะ อยากรอดูความเป็นไปรึเปล่าว่าจะเป็นอย่างที่คิดมั้ย

ฝึกความอดทนมาจากตอนพี่คิวเป็นอย่างดีแล้ว 55555555555555555

อยากถามบี้มากกว่า ตกลงพี่คิวได้เค้กยังอ่ะ  55555555555555555 ได้นี่หมายถึงขั้นลึกซึ้งนาาาา

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :beat:ความรุนแรงเริ่มขึ้นมากเรื่อยๆ ความเจ็บปวดเริ่มจะตามมาอีกครั้ง
เอาละงานนี้ใครจะเจ็บมากจะเจ็บน้อย อย่างไรแล้วแต่ แต่คนที่จะรู้ว่าจะต้อง
ทำอย่างไรต่อไปนั้น ควรเริ่มต้นกับตัวเองให้มากที่สุดและตลอดไป คือกัสนั่นเอง

[จุ๊บจิ๊บจ๊ะจ๋า]

พี่คิวโหดดีแท้.  แต่สะใจ

ขอบคุณน้องบี้ที่เขียนแต่เรื่องดีๆให้ได้อ่านนะคะ

พี่เซ็น....แล้วเราจะได้เห็นดีกัน

[เฮีย.]

 + =

เครียดจ้าาาา -..-
อึกอัดปานฉะนี้

ยังไงก็สู้ๆ กันต่อไปเน้อออ มันขึ้นอยู่กับว่า ใครจะเลือกใคร
หรือ ไม่มีใครเลือกใคร ทุกคนล้วน เดินจากกันไปเอง

อึกก !! !
อย่าดราม่าน้าาา
สู้ๆ จ้าา เบ้บี้ ~

[Nankoong]

 


จิ้มมมมม....ตูดดด...ก่อนอ่านน

[Mura_saki]

ไม่อยากเชียร์ใครแล้ว..มันทรมานกับความรู้สึก
ยังไงกัสก็เลือกเซ็น
เฮ่ย....รักพี่คิวกะเค้กเหมือนเดิมดีกว่า

[Madness69]

สุภาพบุรุษที่สุดอ่ะพี่หมี อ่านเรื่องของกัสแล้วทำใมพี่คิดถึงน้องทัวร์วะ ( ตบๆๆๆ อิป้าอย่าออกอ่าว)

เข้ามารายงานตัวให้กำลังใจไอ้น้องบี้ว่าพี่หกเก้ายังติดตามเรื่องนี้อยู่นะ
แต่ด้วยภาระกิจรัดติ้วเลยต้องรอแบบอ่านรวบยอดทีเดียวอะนะ


+++ให้ย้อนหลัง ยังคิดฮอดเด้อ แล้วตะเองละคิดถึงเค้าเปล่า...คริคริ
 

[nn~~NN]

น้องกัสสู้ๆนะคะลูก 

[pukpra]

รักสามเศร้า เราสามคนมากมาย  T^T

[mild-dy]

รอจ้า คิดถึงเค้ก

[BeeRY]

ได้แต่กอดกัสแน่นๆเหมือนพี่หมี
กัสไม่ได้อยากให้เป็นอย่างนี้ แต่มันก็ช่วยไม่ได้จริงๆ รักคนเลวก็ต้องทำใจ
ถ้ากัสทำอย่างที่พี่ฟ้าบอกบ้างก็ดี เห็นแก่ตัวบ้าง ไมต้องแคร์ใครมากมาย 
เป็นกำลังใจให้กัสนะ จริงๆแอบลุ้นพี่หมี แต่ดูเหมือนจะลุ้นไม่ขึ้นหรือเปล่า ระหว่างกัสกับพี่หมีเหมือนจะชัดเจนนิดๆ (หรือเปล่า )

[Chomin]

ยิ่งอ่านก็ยิ่งอยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป เห้อ ชอบคำพูดของพี่ฟ้านะ มันคงทำให้กัสคิดอะไรได้บ้างแหละ ส่วนพี่คิวโหดจริง แต่ก็สมกับสิ่งที่พี่เซ็นแกทำไว้แล้วละ แต่ดูเหมือนคุณพี่เซ็นจะไม่สะทกสะท้านเล๊ยยยย อยากรู้เหตุผลของการกระทำของพี่เซ็นจริงๆ ทุกอย่างเพื่ออะไร ? ในเมื่อก็น่าจะใจตรงกันกับกัสนี่นะ พ่ีหมีกับพี่เซ็นนี่แลจะไม่ถูกกันมากขึ้นทุกวันๆ เห้อ

[gupalz]

เฮ้อออ มันจะยังไงต่อเนี่ย รอลุ้นตอนต่อไป

[nolirin]

กัสรักคนเลวจริงๆสินะ

“รักคนเลวน่ะไม่ผิดหรอกนะครับ”
“แต่จะผิดแน่ ถ้าวางตัวให้ไม่มีค่า..เพราะมันจะทำให้เราคุมเกมไม่ได้น่ะ” โดนใจ

[AllRiseApril]

จากใจ (อีกครั้ง)
เอาพี่หมีมาเลยยยยยย
ไม่รักไม่สน ก็ไม่ต้องมายุ่งง เชอะ
ไปรักพี่เซ็นนุ้นนนน เชอะ
ให้พี่หมีไปเจอคนอื่นดีกว่า
กัสไม่ได้สับสน โอเค แต่กัสไม่ได้รักพี่หมี
จี๊ดดดดดดอะ TTTTTTTTTT  ไม่ให้พี่หมีเล่า!

[จอมใจมาร]

พี่หมี่มาหาเค้ามาๆๆ  มาหาเค้าาาา   

[ladymoon_yy]

ผญ(?) ชอบคนเลวท่าจะจริง แต่งานนี้เราเข้าข้างพี่หมี

 

[route rover]

พอจะเดาออกแบบมึนๆ ว่ากัสจะเลือกใครละ 

อึมครึมที่สุด เซ้งๆ หน่วงๆ ชอบคำพูดพี่ฟ้าที่สุด 

รักเค้กกะพี่คิวดีกว่า สบายใจ 

[Nankoong]

ชอบบบบ....พร้อมคิดตาม...."พี่เซ็นเป็นเมียพี่คิว"

โหดดีแท้เฮียคิววววววว

มันหน่วงๆเหนื่อยๆเนาะ.....เป็นกําลังใจให้กัสจ๊ะ

รอติดตามตอนหน้าจร้าาาาาาเบบี้