อ่ะนะ อ่านของทั้งสองคนแต่ยังไม่เคยรีเลย รีให้พี่เต้ยก่อยละกัน (พี่กานต์อย่าน้อยใจนะ)
ชอบมากเลย (แต่ก่อนนะนี้นะ แมร่งใช้ภาษาหยาบจัง หยาบกว่าพี่กานต์อีก) แต่พออ่านแล้วพี่ก็ดี...ในบางเรื่อง ให้กันได้ พูดไม่เพราะแต่นิสัย ok และจริงใจกับพี่กานต์ก็พอ
ไม่รู้พี่ได้อ่านขอคำปรึกษาของน้องหรือยัง น้องได้อ่านเรื่องนี้แล้วก็นึกถึงคนๆนั้นที่เป็นเกย์ ที่เขาเป็นเพราะเขาเสียใจเรื่องน้องหรือเปล่า หรือเป็นอยู่แล้วแบบแอบแฝง (ไม่ได้ว่าพวกพี่นะ) วันนี้น้องก็ได้พูดกับเขาแล้ว อ่านเรื่องของพี่แล้วก็เกิดอยากให้โอกาสขึ้นมา (แต่เขามีเมียแล้วนะ) เมื่อก่อนไม่ยากพูดกับเขาเลย (ไม่รู้ว่าเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่พี่ลงไว้ตรงไหน แต่อ่ะนะ พอได้อ่านก็รู้ว่าที่คนสองคนไม่ลงเอยกันซักทีเป็นเพราะตอนนั้นพี่กานต์สร้างกำแพงหัวใจ หรือพี่ไม่ที่จะมองว่าพี่เต้ยเข้ามาเพราะอะไรกันแน่ หรือคิดอย่างเดียวว่าจะมาหาเรื่องมาขู่ พี่เต้ยก็เหมือนกันปากนะปาก เหตุสำคัญเลยที่ทำให้เกิดเรื่อง) ไม่ได้ว่าอะไรคะ พออ่านเรื่องของพี่รู้สึกว่าเราเองก็มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ดีเลย ก็เพราะเราไม่ยอมพูดกับเขา ไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา
เรานี่มันเลวจริงๆ คนเขาอยากจะคุยด้วยก็ไม่คุย ก็กลัวอ่ะคะว่าถ้าเรายอมสนิทด้วย สุดท้ายเราอาจเสร้จมันก็ได้ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าเขาจะชอบเราหรอกคะ แต่ดูๆไปเวลามีกิจกรรม เพื่อนผู้ชายคนอื่นก็จะเข้ามาขว้าง แทรกระหว่างกลางเราทั้งสองคน เขาเดินอยู่ในกลุ่มเพื่อน แล้วเรานั่งอยู่แถวนั้น เขาก็เดินเขามาเหมือนจะนั่งด้วย เพื่อนมันก็บอกว่าอย่า เดี๋ยวเมียมึงรู้ อย่าทำเมียเสียใจ แต่พอเวลาไม่มีใครเห็นก็มาอยู่ใกล้เราอยู่ได้ ชวนเราคุยอยู่ได้ ตอนนั้นเครียดคะ แต่พออ่านเรื่องของพวกพี่ ก็รู้สึกสงสารเขา ก็เลยยอมพูดด้วย แต่ก็กลัวค่ะ เดี๋ยวมันจะกลายเป็นอื่นแทน และเดี๋ยวจะได้เรื่อง แต่ก็ขอบคุณพวกพี่มากคะ เพราะเรื่องของพวกพี่ น้องก็เลยกล้าที่จะยอมเปิดใจ หรือค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเขา
วันนี้รู้สึกดีมากคะ (เราคงไม่ได้ไปแย่งสามีใครนะ) ไม่มีเจตนานั้นคะ แต่ถ้าเขาเริ่มออกลาย แบบมาทำเป็นเจ้าของเราเมื่อไร น้องจะอัดมันให้เดี้ยงเลย
ว่างๆ จะมารีให้พี่กานต์คะ