หนูได้อ่านของเรื่องของพี่ทั้งสองแล้วทำให้หนูคิดอะไรได้หลายอย่างเลยล่ะค่ะ
หนูอ่านเรื่องของพวกพี่สองวันเองค่ะ(อ่านแบบมาระทอน)
พี่ทั้งสองเล่าเรื่องมาได้เป็นเอกลักษณ์มากเลยนะคะ
พี่กานต์ก็เล่าแบบเข้าใจง่ายนะคะแถมทำให้หนูอินมากเลยด้วย
ส่วนพี่เต้ยก็ใช้ภาษาได้เป็นกันเองมากค่ะ(ถึงแม้มันจะหยาบสำหรับคนอื่นแต่กับหนูๆว่ามันเป็นกันเองมากๆเลยล่ะค่ะ)
ตอนที่พี่กานต์เข้ามาบอกว่าจะไม่ให้พี่เต้ยลง ความรู้สึกหนูตอนนั้นเศร้ามากถึงมากที่สุดเลยค่ะ(เรื่องจริงไม่ได้โกหกเลยนะ
)
แต่หนูก็เคารพการตัดสินใจของพี่ทั้งสองนะคะ..เพราะหนูเข้าใจความรู้สึกของพี่ค่ะ(ถึงแม้จะไม่ดีก็ตาม)
พวกพี่สองคนน่ารักมากเลยนะคะ
ขอให้รักกันไปนานๆค่ะ นานแบบหลายพบหลายชาติ อย่างนั้นเลยล่ะค่ะ(นานเอาเรื่องอยู่-.-)
อีกไม่กี่ปีหนูจะไปอยู่ออสฯค่ะ ไปเรียนต่อ
ถ้าพวกพี่ยังอยู่ออสฯอยู่นะคะ หนูอยากไปอุดหนุนร้านของแม่พี่กานต์มากเลยค่ะ
หนูว่าสักวันหนึ่งเราคงต้องได้เจอกันแน่เลยค่ะ ถึงแม้เราจะไม่รู้จักกัน..หน้าตาก็ไม่เคยเห็นก็ตาม (ถ้าหนูไปอยู่ออสฯแล้วนะ)
ยังไงหนูก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งสองคนนะคะ
อย่างทำอะไรหักโหมล่ะ
โดยเฉพาะพี่เต้ย(น่าจะรู้ๆกันอยู่55555+
)
แล้วหนูจะพยายามเข้ามาทักพี่ทั้งสองบ่อยๆนะคะ
ปล.จงอย่าใช้อารมณ์ของตัวเราเองตัดสินปัญหาไม่ว่าจะเป็นปัญหาใดใดก็ตาม เพราะอารมณ์ของเราน่ะแหละที่จะทำลายทุกอย่างของเรา...แม้กระทั้งรักแท้ที่ตัวเราเองคิดว่าไม่มีอะไรที่จะทำลายมันได้ มันก็จะหายวับไปในพริบตา เพียงแค่เราใช้อารมณ์ชั่ววูบของเราเป็นตัวตัดสิน(หนูรู้ค่ะว่าพวกพี่โตแล้ว..และคิดกันเองได้ แต่หนูก็เห็นหลายๆคู่ที่รักกันมาก แต่ต้องเลิกไปเพราะปัญหานี้ หนูไม่อยากให้พี่สองคนเลิกกันเพราะปัญหานี้นะคะ(หนูไม่ได้แช่งนะ)ปล.2 พวกพี่ไม่ใช่คู่รักเซงกะบ๊วยค่ะ..แต่พี่ทั้งสองคือ"คู่รักบัวลอย" 
เหตุผลหน่ะหรอ...ใครอ่านก็น่าจะรู้นะ 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
