หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)

[AnimajuS]

ทนอีกนิดนะน้องกร พี่เทม  เอาใจช่วยแบบทุมสุดตัว

ปีใหม่จะมาถึงแล้วววว ไปเที่ยวไหนคราฟ พี่วิ

[choijiin]

ดัน ดั๊น ดัน
คุณวิ๊!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
กลับมาเต๊อะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
  

[tsktonight]

 

ตอนที่56 เปลี่ยน...(แรก)







ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย เป็นไปได้ยังไงกัน...  ภายใต้ผ้าปิดปากและแว่นกรอบหนา
เทอะทะนั่น คือใบหน้าของคนที่เขาเฝ้าภาวนา ขออย่าได้เจอะได้เจอกับมันอีก!

“มึง!!........อะอะไอ้!.....ไอ้!...ไอ้ไอ้เทพพิชัย!!!||||||||||||||||*||  ทะทะทำไม!!?
ทำไมเป็นอย่างนี้!!!?”

กรหน้าเหวอสุดๆ มองผู้ชายที่เขาหลงรักตรงหน้าให้เต็มตา......... ขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก
ตบหน้าตัวเองให้ตื่นอยู่หลายที ...จะว่าเมา ...เหล้าเขาก็ไม่ได้แตะ แน่ล่ะก็เขาแพ้เครื่องดื่ม
ทุกชนิดที่ผสมแอลกอฮอล์นี่นา.........ไม่ใช่ว่าฝันหรือตาฝาด พร่าเลือน….
แต่ดูเหมือนเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาตอนนี้ มันจะเป็นเรื่องจริง....

เด็กหนุ่มมองผ้าปิดปากที่หล่นอยู่บนพื้น แล้วค่อยๆก้มเก็บมันขึ้นมา... มองผ้าในมือนั้น
แล้วกำแน่น… เม้มปากที่สั่นให้เห็นนิดๆเพราะห้ามความรู้สึกสั่นไหวในหัวใจไม่ได้
กรค่อยๆเงยหน้ามองเจ้าคู่อริตัวร้าย.... ที่วันนี้.....มันทำให้เขาต้องน้ำตาร่วงสำเร็จจนได้...


“.......คืออะไร....................ที่ผ่านมา.....คืออะไร................” เสียงที่ข่มอารมณ์จนสุดกำลัง
พูดออกมาไม่ดังนักแต่แหบเครือปนอาการกลั้นสะอื้น ดูน่าสงสารจนบอกไม่ถูก
ทำให้คนโดนถามเจ็บในอกยิ่งนัก....


น้ำกับนิกกี้ได้แต่ยืนมองทั้งคู่นิ่งงัน..... คงไม่เหมาะนักที่พวกเขาจะพูดแทรกอะไรไปตอนนี้
จากที่เห็น... ท่าทางกรคงไม่รู้มาก่อน ว่าคุณหมอทีก็คือนายเทพพิชัย...


“กร.....”  เทพพิชัยพูดได้แค่นั้น เด็กหนุ่มที่ยืนจ้องตาเขาด้วยความปวดร้าวตรงหน้า
ก็ปาผ้าปิดปากใส่หน้าเขาอย่างแรงให้สะดุ้งหลับตาปี๋ด้วยความตกใจ

“อึก!! กร!||||||||||| กร!! กร!!”  เทมร้องเรียกกรที่วิ่งหนีไป น้ำกับนิกกี้ก็เรียกด้วย
แต่กรไม่ยอมฟังเสียงใคร และไม่ยอมหันกลับมามองใครอีก..... 

เจ้ากล้ามโตผวาวิ่งตามไปอย่างตกใจ แต่ก็เพียงแค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้น ...  เขาหยุดชะงัก
แล้วทำแค่ยืนมองจนแผ่นหลังของเด็กหนุ่มผู้เป็นที่รัก ค่อยๆหายลับไปจากสายตา.........



“อ้าว!! เฮ้ย!! ปัทโธ่! ~~~ เฮ้ยไอ้นิก! มึงตามมันไปซิ!”   น้ำตกใจ งงเป็นไก่ตาแตก
แปลกใจนักทำไม เทพพิชัยไม่ตามกรไป รีบร้องบอกน้องที่ยังเหรอหราให้วิ่งตามไป
ด้วยความเป็นห่วงแทน  “ ห๊ะ!? ผะผมเหรอ!!?”  นิกกี้เบิกตาตี่ๆโตขึ้น ชี้หน้าตัวเอง งงๆ..

“อย่าให้คลาดสายตานะโว้ย~~  เอ้ารีบวิ่งไปเร็วๆเข้าซี่ไอ้ตี่นี่เฮ้ย!!!”

“คะคร้าบ!! คร้าบพี่!”
เจ้าหนุ่มหน้าตี๋เกาหัวตัวเอง ละล้าละลังก่อนจะรีบโกยอ้าวไปตามที่พี่ชายสั่ง


........ เห็นนิกกี้วิ่งไป... เทพพิชัยก็ยังได้แต่ยืนนิ่ง.... ก้มมองผ้าปิดปากในมือ

รู้สึกเศร้า......... เสียใจเหลือเกินที่เรื่องต้องมาจบลงแบบนี้....


“ทำไม!!?”  เสียงหวานตะคอกถามดังมาจากด้านหลัง ทำเอาไอ้หนุ่มลูกครึ่งสะดุ้งเฮือก
คนน่ารักจ้องหน้าเทพพิชัยเขม็ง สาวท้าวก้าวฉับๆเข้ามาประชิดตัว ตะคอกถามซ้ำอีก
ด้วยความโมโห  “ทำไมถึงไม่ตามมันไปหา!!!?”


“น้องน้ำ!||||||||||| น้องน้ำฟังพี่ก่อนนะ!!”  เทมยกมือขึ้นห้าม แต่ดูเหมือนจะเป็นการเร่ง
ให้อีกฝ่ายเดือดขึ้น เข้ามากำคอเสื้อเขาอย่างฉุนเฉียวทั้งที่ตัวเล็กกว่าเขาแค่ไหนก็ไม่สนใจ

“ฟังเหรอ! หึ! ด๊ายยยย~~!!!”  แล้วเสียงหมัดปะทะกับใบหน้าก็ดังขึ้น   ผลัค!!!

“โอ๊ย~~~~!!!!||||||||| น้ามมมมม~~”  เทมยกมือคลำหน้าตัวเอง ความรู้สึกเจ็บเดิมๆ
ที่เคยถูกปะทะจนคิดว่าชาชินกลับมาอีกหน แต่ไม่ว่ากี่ครั้งเขาก็ยังรู้สึกเจ็บมากอยู่ดี


“มึงก็รู้ว่าคนอย่างกู! ต้องคุยกันด้วยหมัดก่อนเว้ย!!”

“น้ำ! ฟังที่พี่อธิบายก่อนได้มั้ย~~~โอย~~ อูย~”  มองหน้าอีกฝ่ายขอความเห็นใจ
แต่ก็อดทำหน้าเหยเกเพราะความเจ็บไม่ได้ ท่าทางเลือดจะออกในปากซะแล้ว||||||||||


... ตอนนั้นเองที่ครูโจ้วิ่งทะเล่อทะล่าหน้าตาตื่นเข้ามา  “นะน้ำ!! น้ำ!! คุณน้ำครับ!!
เกิดอะไรขึ้นกันครับเนี่ย เมื่อกี้ผมเห็นน้องกรวิ่งออกไป หน้าดูไม่ดีเลย แล้วน้องนิกกี้
เขาก็รีบวิ่งตามไปเร็วจี๋ ผมงี้ตะโกนเรียกใครก็ไม่หันเลย! ...แฮกๆๆ.... เฮ้อ~~
เอ๊ะ!? .... ละแล้วนี่.........”   ชี้ไปทางเทมซึ่งยืนก้มหน้าใช้มือกุมแก้มข้างที่โดนต่อยไว้


น้ำเห็นโจ้ท่าจะงงหนัก จึงอธิบายให้ฟังพอคร่าวๆพลางไหว้วานไปในตัว

“คืองี้ครับ เอ่อ....นี่! ก็คุณหมอทีนั่นแหละ.....(ถึงตอนนี้โจ้ก็พยักหน้าร้องอ๋อ ... ว่าแล้ว
เพราะเห็นใส่ชุดคุณหมออยู่...)  คือมันก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ เขาทะเลาะกันนิดหน่อย
ผมเลยให้ไอ้นิกมันไปอยู่เป็นเพื่อนกรก่อน ทางนี้เดี๋ยวผมเคลียร์เอง  แต่ครูโจ้อย่าเพิ่งไป
บอกใครนะครับ กลับเข้าไปในงานแล้วบอกกับทุกคนว่า กรขอกลับบ้านไปก่อน ส่วนผม
กำลังคุยกับคุณหมอทีอยู่ก็พอ แล้วเดี๋ยวสักพักผมจะตามเข้าไป ขอบคุณมากครับ!”
น้ำพูดแกมบังคับ เดินดันหลังครูโจ้ให้หันหน้าออกจากสวนไป...

ครูสอนเต้นหนุ่มในชุดยาม ยังงงกับเรื่องที่เกิด แต่เวลาแบบนี้ ดูท่าเขาคงละลาบละล้วง
เรื่องส่วนตัวของใครนักไม่ได้หรอก....ถามมากความไปกว่านี้คงไม่ดีแน่


เมื่อเห็นว่าโจ้เดินลับตาไปแล้ว หนุ่มน่ารักก็หันมาจัดการกับเจ้าตัวปัญหาต่อ
“เอาล่ะ! ถ้ามึงขอให้กูฟัง! กูก็จะฟัง!! เอ้า!เล่ามาดิ๊! เล่ามาให้หมดเลยนะ
ว่าเรื่องมันเป็นยังไง! มึงกลายเป็นหมอตั้งแต่เมื่อไหร่? ไปหลอกไอ้กรมันอีท่าไหน?
แล้วมาทำกับมันอย่างนี้ได้ยังไง! มึงก็รู้แล้วนี่ว่ามันรักมึง! ทำไมถึงไม่วิ่งตามมันไป!!?”

โดนน้ำคาดคั้นใส่เป็นชุด เทพพิชัยก็หน้าเหี่ยว ลงนั่งกับพื้นหญ้าอย่างหมดแรง...

“เขาคงเกลียดพี่แล้ว...................... เขาไม่มีวันรักพี่อีกแล้ว.....”

เสียงพูดเบาๆของตัวเอง มันช่างบาดลึกเข้าไปข้างในหัวใจ



“.........ไอ้เชี่ยพี่เทม...................... นี่มึงจริงๆเหรอเนี่ย...”   น้ำยืนท้าวเอว รำพึงอย่างเหลือเชื่อ
มองเจ้าลูกครึ่งที่หมดท่าแล้วก็ถอนใจ  …เทพพิชัยไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆอย่างนี้
ทั้งที่เคยมุทะลุ ดึงดัน ดื้อด้าน หน้าด้านหน้าทนยิ่งกว่าอะไรในโลก...คนที่ทำให้เขาต้องเป็นฝ่าย
หนีหน้า ไปเสียเอง....  คนที่เคยทำให้เขาถึงกับอยู่บ้านตัวเองไม่ได้...

แล้ววันนี้มันอะไรกัน..... ไม่อยากเชื่อว่าผู้ชายตัวโต ที่เอาแต่ก้มหน้าหมดหวังคนนี้

คือเทพพิชัยที่เขารู้จัก ... เทพพิชัยเปลี่ยนไปจริงๆ...


“ขอบคุณนะ......... ที่น้ำอยากฟังพี่....”   คนพูดเงยหน้ามายิ้มให้เศร้าๆ
ไม่เคยเลยสักครั้งที่น้ำจะยอมฟังเหตุผลของเขา......... แต่ไม่ใช่ครั้งนี้...

.... น้ำเอง ก็เปลี่ยนไปแล้วเหมือนกัน...


...........................................

..................

..........


 .. หนุ่มน่ารักนั่งท้าวคางบนก้อนหินก้อนใหญ่ที่ใช้ประดับสวน..
ฟังเรื่องเล่าของเจ้าลูกครึ่งกล้ามโต ความสัมพันธ์ระหว่างพี่หมอทีกับเจ้ากุ้งแห้ง
เกิดขึ้นได้อย่างไร ความผูกพันของผู้ชายสองคนที่เกลียดขี้หน้ากัน จากความเลวร้าย
จากที่คิดเพียงแค่ต้องการจะกลั่นแกล้ง....... มาถึงวันนี้.............. คนเล่าสามารถพูด
ได้เต็มปาก ว่าตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ที่มันกลายเป็นความรัก...

เทพพิชัยยังนั่งกับพื้นหญ้าทอดถอนใจ “ แล้ววันนี้.... พี่ก็ตัดสินใจ
จะเลิกเล่นเป็นไอ้หมอกำมะลอ แต่กรก็ดันเห็นหน้าพี่ซะแล้ว.............. พี่น่ะรักเขา
แต่คนที่เขารัก...มันไม่ใช่พี่หรอกน้องน้ำ....... เขารักพี่หมอทีต่างหาก...
...พี่หมอทีที่แสนดีของเขาเท่านั้น.................”


น้ำขมวดคิ้ว ฟังเทมระบายความในใจที่มีแล้วทำหน้านึกไปนึกมา..

“นี่.......ไอ้เชี่ยพี่เทม..”

“เออะ|||||||||| คือ.... น้องน้ำจ๋า.....  เรียกพี่เทมเฉยๆก็ได้
พี่ว่าไม่ต้องมีคำนำหน้าให้พี่ดีกว่านะจ๊ะ”

“.....................เอ่อ.............................................ไอ้พี่เทม...”

“........อ่า~ฮ่าฮ่า|||||||||... ก็ฟังดูดีขึ้นมาหน่อยแล้วเนอะ...”

“ถามจริงๆเถอะ ใครยุให้มึงโง่  รึว่ามึงโง่เองเนี่ยไอ่ฟายเอ๊ย!!!”

“||||||||||||||||.... น้ำ! ด่าพี่ทำม๊ายยยยยยย!!?”   ซ้ำเติมกูเข้าไป....


“ก็ถ้าไอ้ที่มึงเล่ามาเป็นความจริง........ มันก็หมายความว่า พวกมึงรักกัน
แล้วคนที่ไอ้กรรัก ก็คือมึงไม่ใช่เรอะ!”


เทพพิชัยได้ฟังก็อึ้งไป......................  “...ทำไมน้ำคิดอย่างนั้น...”

“ ไม่ว่ามึงจะให้ไอ้กรมันเรียกว่าอะไร..... แต่สุดท้ายไอ้หมอทีนั่นก็คือตัวมึงอยู่ดี..
ถ้าความรู้สึกที่มึงมีให้มันเป็นของจริง คนที่มันรักก็มีตัวตนจริงๆ ซึ่งก็คือมึงไงไอ้พี่เทม!”

“อึก!..... จริงเหรอ!............. นะน้องน้ำคิดอย่างนั้นจริงๆเหรอ!? จริงเหรอน้ำ!!?”

“เอ้อ! ไม่ใช่แค่คิดเอาเองหรอก แต่ไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็เห็นเป็นแบบนั้นนี่หว่า..
เอาเป็นว่าถ้ามึงรักไอ้กร ต้องบอกความจริงทั้งหมดกับมันซะ! จะได้แก้ไขเรื่องนี้
ไม่ใช่มัวมานั่งกอดเข่าเศร้าจุ้มปุ๊ก ทำหน้าโง่อยู่แบบนี้..”

“...แต่......... กรเขาเกลียดพี่นี่นา......... น้ำก็เห็นกับตาว่าเขาวิ่งหนีพี่ไป...|||||||||||”

“เฮื่อย~!!-*-  ก็เมื่อก่อนมึงมันนิสัยไม่ดีนี่นาไอ้เชี่ยเทพ! เอ๊ย!! ไอ้พี่เทม! เฮ้อ~มึงยังเปลี่ยนเลย
ความรู้สึกของไอ้กรตอนนี้ก็เหมือนกัน มันเปลี่ยนไปแล้วโว้ย~! คิดบ้างซี่!!”

“เปลี่ยน.....หมายความว่า...”

“เออ! ไอ้โง่นี่~ก็หมายความว่ามันไม่ได้เกลียดมึงแล้ว เพราะตอนนี้มันรักมึงไปแล้วไง!”

“.............ไม่มีทาง....พอเขาเห็นหน้าพี่ ไม่เห็นจะมีทีท่าอย่างที่น้ำว่าเลย ||||||||||||||”

“กูเป็นคนอื่นยังเข้าใจเลยโว้ยไอ้บ้านี่!! นั่นก็เพราะมันคงคิดว่าที่ผ่านมา มึงเล่นเป็นพี่หมอที
เพราะแค่ต้องการจะแก้แค้น แกล้งเอาคืนให้เจ็บแสบที่สุด แล้วมึงก็ไม่ได้รักมันจริงๆไงล่ะ!”


.................. ตาสว่างแล้ว!..............ถึงบางอ้อก็ตอนนี้

เทพพิชัยนั่งฟังน้ำพูดก็ได้คิด................. ที่ผ่านมาเขาเอาแต่คิดแค่ว่า กรเกลียดเขา
และไม่ได้รักตัวตนที่แท้จริงของเขา จนลืมนึกไปว่าตลอดมา ความรักและความห่วงใย
ที่เชื่อมพวกเขาไว้ด้วยกันมันคือของจริง  ในเมื่อเขาแสดงทุกอย่างที่เป็นตัวเขาให้กรได้รู้
สิ่งที่ปิดบังเอาไว้ก็มีแค่ชื่อและใบหน้าเท่านั้น...  นั่นก็หมายความว่า คนที่กรหลงรัก....
จริงๆแล้วก็คือนายเทพพิชัยคนนี้!.........


สรุปแล้วก็เป็นเพราะเขาขี้ขลาดกับรักครั้งนี้มากเกินไป การผิดหวังจากรักครั้งก่อนมีส่วน
ทำให้เขาไม่กล้าฝันไกล คิดเข้าข้างตัวเองว่าโลกจะหมุนรอบตัวอีกครั้ง.......
เอาแต่โทษโชคชะตาที่ทำให้รักไม่สมหวัง จนเห็นความจริงเพียงบางส่วนเท่านั้น

ถูกอย่างที่น้ำพูด.... ในเมื่อความแตกแล้ว แต่เขายังไม่ได้อธิบายความจริงทุกอย่างให้กรฟัง
กรย่อมต้องเข้าใจผิดเป็นธรรมดา........ 


คนน่ารักชี้หน้าคู่สนทนาที่ทำหน้าอึ้งกับตัวเองไม่หาย ก่อนทำตาดุใส่
ราวกับคุณครูจอมเข้มงวด      “คนที่มึงควรจะต้องเรียกร้อง ขอความเห็นใจ
ขอให้ฟังคำอธิบายทั้งหมดมันไม่ใช่กู! แต่เป็นไอ้กร!! มึงต้องบอกให้มันรู้
มันจะได้ไม่เข้าใจผิด คิดว่ามึงหลอกมัน ....เฮ้อ~ ก็คนมันไม่ถูกกันนี่หว่า มึงแม่งโคตรเลว
ในสายตามันเลยรู้ป่ะตอนเนี้ยะ อย่าทำให้มันเสียใจสิไอ้พี่เทมเอ๋ย..”


“น้ำ.............. แล้วน้องน้ำไม่คิดว่าพี่จะโกหก หรือหลอกอะไรน้ำแล้วเหรอ...”
จู่ๆถูกถามแบบนี้ ทำเอาเจ้าของเสียงหวานที่พูดปาวๆชะงักไปพักนึง...ก่อนจะก้มหน้า
ยกมือลูบท้ายทอยตัวเอง ตอบอ้อมแอ้มไม่สบตาอีกฝ่าย  “...คนเราต้องมีความกล้า
กูก็ทำให้มึงดูเป็นตัวอย่างนี่ไง!//////*//… กูกล้าที่จะลองเชื่อใจมึงดู....  กูแน่อยู่แล้วเว้ย!”


น้ำทำให้เทพพิชัยยิ้มออกได้    “..........หึ.......น้องน้ำครับขอบคุณนะที่ทำให้พี่ตาสว่าง........
พี่จะเล่าทุกอย่างให้เขารู้!  แต่.......”   
ทั้งที่เริ่มยิ้มออกนิดๆแล้ว แต่เทมก็ทำหน้าเศร้าลงอีกเมื่อนึกถึงหน้ากร

“แต่?  ยังมีแต่อะไรอีกล่ะ!?” น้ำชักรำคาญความลีลาของเทพพิชัย ทั้งที่เขาจัดอบรมสั่งสอน
ไปยกใหญ่แล้วนะ ยังจะมามีแต่อะไรกันอีก...


“แต่ถึงยังไงตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ เพื่ออะไรก็ตาม พี่ก็หลอกเขาว่าเป็นคนอื่นมาตลอดจริงๆ
ถ้าหากวันนี้เขาจะโกรธ จะเกลียด ไม่ยอมอภัยให้พี่........มันก็สมควรแล้วล่ะน้ำ...แต่..”

“เอ๊า~! แต่อีกและ แต่ แต่อะไรอีกเล่าวุ้ย!?” 

“แต่ไม่ว่ายังไง พี่ก็จะพยายามครับ!” 
คราวนี้เทมพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ยิ้มกว้างให้ดู จนคนเห็นอดเผลอยิ้มตอบด้วยไม่ได้


“เอ้อ!! 55ให้มันได้อย่างนี้เซ่!! ถึงจะสมกับเป็นลูกผู้ชายหน่อย! ...รู้มั้ย...เอสเคยบอกกูว่า
ถ้ารักจริง... ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ความรักนั้นย่อมมีหนทางให้ก้าวเดินต่อไปข้างหน้าเสมอ
ขึ้นอยู่ที่เรา เลือกจะก้าวไปหรือถอยหลังวิ่งหนี สำหรับกูกับเอส... เราเลือกแล้ว
ว่าเราจะก้าวไปด้วยกัน....  (โว้ย ///////~เขินนะเนี่ย!)”    จากคนที่ไม่เคยรู้จักความรัก…
ความรักมันค่อยๆสอนให้เขารู้จักที่จะรักเป็น..

น้ำพยายามกลั้นยิ้มเขิน เสหางตามองไปทางอื่น เมื่อเห็นเทพพิชัยที่เงียบรอฟัง ทำหน้าทึ่ง
ให้กับมุมมองความรักของเขา

 
“อ่ะแฮ่ม!~ แหะแบบว่า ความรักของมึงน่ะไอ้พี่เทม ถ้ามันเป็นของจริง
ก็ต้องมีทางไปต่อได้แน่นอน! (ยิ้ม)  ขอแค่ความรู้สึกของมึงมันไม่ใช่เรื่องหลอกลวง
มึงไม่ได้หลอกมัน....  มึงรักมันจริงๆใช่มั้ย..”


“พี่......................รัก...จริงๆ.........”


เมื่อมือนุ่มตบลงบนบ่ากว้างเบาๆ..

ความรู้สึกตื้นตันที่เอ่อล้นขึ้นอย่างท่วมท้นหัวใจในชั่ววินาทีนั้น...

ก็พาให้... ผู้ชายตัวโต ร้องไห้ได้ไม่ยากเลย............

..........................................


........................


.....

เทพพิชัยรู้สึกซาบซึ้งกับความมีน้ำใจของคนน่ารักนัก
เขานั่งกอดเข่าน้ำตาซึมเล็กน้อย หลังจากปล่อยให้มันพร่างพรูออกมาเงียบๆก็รู้สึกดีขึ้น
แล้วสักพักเขาก็หัวเราะออกมาเบาๆ  แต่นั่นทำให้น้ำที่คอยนั่งเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆต้องหน้าแดง
เพราะขัดเขินกับการกระทำของตัวเอง ที่ต้องคอยนั่งปลอบเจ้าลูกครึ่งกล้ามโต

“หัวเราะหาไรวะ!?/////*//”  น้ำสะบัดหน้าหนี ทำทีฉุนเฉียวเล็กน้อยแก้อาย

“หึหึ...ขอบคุณมากนะครับ.....น้องน้ำ...”
 ใครจะไปเชื่อ... ว่าจะมีวันที่เขาได้มานั่งปรึกษาเรื่องความรักกับน้ำอย่างนี้


“ฮึ้ย~! //////*// มึงอ่ะ! เงียบไปเลยไอ้พี่เทม!! ฟังให้ดีนะ! เฮื้อย!! ไม่ต้องมาซึ้งกะกู
รีบหาทางไปเคลียร์กับไอ้กรซะเข้าใจมั้ย! ไปจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ไม่อย่างนั้น...”
หนุ่มน่ารักลุกยืนปัดก้นตัวเอง ไม่อยากให้ชุดเปื้อนเพราะมันเป็นสีขาว
ก่อนจะกอดอกจ้องหน้าเทมอย่างเอาจริงแล้วพูดต่อ ให้คนรอฟังที่ทำหน้าสงสัย
หายข้องใจกับคำพูดที่ยังค้างคาของเขา    “กูจะตัดมึงออกจากการเป็นว่าที่พี่ชายกู! /////*//
แล้วก็ไม่ต้องมาพูดกะกูอีกเลยด้วย~~~!! > <  ”
พูดเสร็จก็ทำเป็นสะบัดหน้ามองเมินไปทางอื่นอย่างมีมาด..


“นะ....น้องน้ำ!!!//////// หมายความว่า! นี่น้ำยอมให้พี่เป็นพี่ชายแล้วใช่มั้ยครับ!!”
เทมกำลังจะร้องไชโย ก็ถูกน้ำยกมือขึ้นห้าม ทำท่าเบรกเขาไว้เสียก่อน

“ต้องหลังจากเรื่องนี้ก่อนเว้ย!!!///////*//  กูให้เวลามึง............. สามวัน!
ภายในสามวันนี้ มึงต้องจัดการเรื่องไอ้กุ้งแห้งกรซะให้เรียบร้อย!! ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้อง
มาเรียกกูว่าน้องน้ำ! น้องน้ำ! เลยเว้ย!!||||||||||| กูขนลุกเฟ้ย!! แล้วถ้ามึงทำให้
ไอ้กรต้องเสียใจ กูจะกลับมาเตะยอดหน้ามึง! ถุยน้ำลายใส่ตามึง!! จากนั้นก็…..
ตัดไข่มึงทิ้งแม่งซักข้างนึง!! รู้ไว้ด้วย!!!”   ขู่ทิ้งท้ายอย่างไว้ลาย ก่อนจะรีบเดินพาหน้าแดงๆ
หนีไปอย่างเร็ว........ ทิ้งให้เทพพิชัยนั่งเหวออ้าปากหวอ..


“เฮ้ย!!!|||||||||||  สามวัน! สามวันเนี่ยนะ!!! ไหงมันสั้นอย่างนั้น ขอซักสามเดือนไม่ได้เรอะ!
โธ่~~~ น้องน้ามมม~ ตอนนี้พี่ยังไม่รู้จะเข้าหน้ากรติดได้ยังไงเลย.............”


น้ำเดินไปยังได้ยินก็กระหยิ่มยิ้ม คิดในใจ

( สามวันแหละดีแล้ว! ฟายเอ๊ยใครเขาจะรอมึงตั้งสามเดือนกัน!
คิดจะปล่อยให้น้องกู(กร) นอนน้ำตาท่วมบ้านเป็นนาข้าวรึไงวะ
หึหึหึ... ไฟล้นก้นอย่างนี้สิดี! อีกหน่อยพวกมึงจะได้รักกันร้อนแรงๆ555
กร๊ากกก เรานี่เหมือนคิวปิดเลยแฮะ//////คึคึคึ)





************************************




.......ถ้าจำไม่ผิด จากที่ดาราหน้าใสบอกทางมา... ตอนนี้คงใกล้ถึงซอยเข้าบ้านแล้ว
ถัดจากสะพานลอยข้างหน้าไปเท่านั้น นิกกี้คิดแล้วใช้หางตาชำเลืองมองเจ้าของรถสวย
คันที่เขากำลังทำหน้าที่เป็นคนขับรถจำเป็นให้อยู่... ไม่ว่านานเท่าไหร่..ก็เห็นอีกฝ่าย
ยังคงหันหน้ามองออกไปทางนอกหน้าต่างรถตลอดเวลา........

แค่ดูก็รู้แล้ว ว่ากรกำลังเจ็บใจและเสียใจมาก...
เด็กหนุ่มหันหน้าหนีไปทางอื่น เพื่อแอบเช็ดน้ำตาที่ไหลอย่างยากจะห้ามได้ไปด้วยตลอดทาง...


“เอ่อ.........กร...............เลี้ยวข้างหน้านั้นใช่มั้ย........ เฮ้ยกร..”  นิกกี้ไม่อยากจะขัดจังหวะ
การแอบสะอื้นของคนข้างๆนัก แต่เขาก็จำเป็นต้องถามทางให้แน่ใจ

“อึก....เออะ... อื้มม...........ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวเข้าไปแล้วเราจะบอกทางให้....ขอบใจนะ”
กรหันมาพูดกับนิกกี้ พยายามจะยิ้มให้คนที่อาสาช่วยขับรถพามาส่งถึงบ้าน
แต่ก็ยิ้มไม่ค่อยออกนัก ..ตอนแรกดาราหน้าใสก็ปฏิเสธการมาส่งของนิกกี้ เพราะไม่อยาก
รบกวน.. แต่มือเขาก็สั่น.......ใจเขาก็อ่อนแอเหลือเกิน........
เขาคงเหมาะที่จะนั่งข้างคนขับมากกว่า อีกอย่างหนุ่มตี๋รุ่นพี่ก็ดึงดัน ยืนยันด้วยเหตุผลที่ว่า
จนกว่าจะส่งถึงบ้าน ถ้าปล่อยกรไว้คนเดียวพี่ชายต้องเล่นงานเขาตายแน่....


“ไอ้กร.... .เอ่อ...มึงอย่าเสียใจไปเลย..........เฮ้ยลืมๆมันไปซะเถอะ... อย่าร้องเลยน่า~”
นิกกี้รู้ว่าไม่ควรพูดเรื่องของกรตอนนี้ แต่ปากเขามันช่างอยู่ไม่สุข เห็นคนร้องไห้ทีไร
ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นยังไง เขาทนไม่ได้ทุกที........ไม่ว่าจะเป็นใคร... เขาก็สงสาร


“.........หึ..........นิกกี้..........ฮึก...ฮะฮึก....ถ้าหากว่า .......อยู่ดีๆแบงค์ก็หายไปจากโลกนี้
แล้วนายจะรู้สึกยังไง....ฮึกฮึกฮืออ......”   พยายามจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่พอพูดจบ
กรกลับน้ำตาร่วงหนักยิ่งกว่าเดิม ทั้งที่ตั้งใจจะยิ้มแท้ๆ แต่เวลานี้ใครจะไปยิ้มได้กัน
ต่อให้เป็นดาราดังที่เล่นละครมานักต่อนักอย่างเขาก็เถอะ ....
ชีวิตจริง มันยิ่งกว่าในละครเสียอีก


“ หาเอ่อ........ นั่นสินะ|||||||||||กู...........เอ่อเราขอโทษนะ........”  เมื่อคิดตามแล้ว เป็นเขาก็คง
เสียใจมาก หนุ่มตี๋พูดเสียงสลดลงไปอีก เข้าใจแล้วว่ากรรู้สึกอย่างไร


“........คนที่เรารัก...........ฮึก.........เขาไม่มีตัวตนอยู่บนโลกนี้................จะไม่ให้เสียใจ!
ไม่ให้เราเสียใจ!! เราจะทำได้ยังไง! มันลืมกันได้ง่ายๆงั้นเหรอ!! เราต้องทำยังไง!!
บอกเราทีสิ!!!.......โธ่เว้ย!!ฮึกฮือออ~”  กรปิดหน้าตัวเอง ทิ้งตัวพิงพนักเบาะรถ
แล้วหันหน้าไปด้านข้างประตู เด็กหนุ่มปาดน้ำตาไปก็ยังพร่ำพูดเสียงสั่นในลำคอเบาๆ 
“จะทำได้ยังไงฮึก...ฮึกฮือ...ทำยังไง........ฮึกฮืออ...ทำไงดีฮึก....ฮึฮือ..”



นั่นสิ....... เขาควรจะทำยังไงดีนะ..........หนุ่มหน้าตี๋ได้แต่ถอนใจ.... ก่อนหักพวงมาลัยรถ
เลี้ยวเข้าซอยไป..  หลังจากนั้นในรถก็ไม่มีเสียงสนทนาไปอีกพักใหญ่..

มีเพียงเสียงกลั้นสะอื้นของเด็กหนุ่มผู้ผิดหวังในความรักอย่างสาหัส กับเสียงถอนใจเบาๆ
ของอีกคนที่แสดงให้เห็นถึงความห่วงใย

ระหว่างขับรถไป.. นิกกี้ก็คอยเอื้อมมือไปแตะที่หลังของกรเป็นระยะๆเพื่อปลอบใจ
ท่าทีที่แสดงออกอย่างอ่อนโยนขึ้นของหนุ่มตี๋นั้น กรรู้สึกได้ชัดเจน.. 

[tsktonight]

ตอนที่56 เปลี่ยน...(กลาง)









…………………… “ถึงแล้ว หลังนั้นแหละ...” 

หนุ่มตี๋ขับรถเข้าไปจอดในรั้วบ้านที่ด้านหน้าเป็นสวนสวยอย่างที่บอก
ทันทีที่กรและนิกกี้ลงมาจากรถ คุณแม่ของกรที่ออกมาเปิดประตูให้ก็ตาโตตกใจ
รับไหว้เด็กๆแล้วซักไซ้ ถามถึงสาเหตุที่ทำให้ลูกชายหน้าตาไร้ความสุข ตาปูดตาแดง
กลับบ้านมาก่อนเวลา

“ไม่มีอะไรครับแม่ ผมปวดท้องปวดหัว....เอ่อ... เพื่อนเลยมาส่งครับ....นี่นิกกี้..”

“เหรอ! เฮ้อ~ แม่ก็นึกว่ามีเรื่องอะไรกันมา กลัวว่าเราจะเผลอไปดื่มเหล้าเข้าแล้วแพ้
ขึ้นมาอีกเหมือนเมื่อตอนนั้นน่ะสิ”


เรื่องที่คนเป็นแม่พูด.. ทำเอาลูกชายตัวเองสะอึก....
นิกกี้ได้ยินยังสะดุ้ง เขาต้องแอบตบหลังเด็กหนุ่มข้างๆเพื่อเตือนให้เก็บอาการ
ความสะเทือนใจไว้เสียก่อน 

 “ถ้าแค่ปวดหัวปวดท้องก็ดีแล้ว ไปหายากินในบ้านไปลูก เอ่อขอบใจนะลูก.. นิกกี้
(ยิ้ม) เข้าบ้านกันก่อนเถอะ เดี๋ยวแม่ไปปิดประตูให้เอง” 

ทั้งคู่มองตามคุณแม่ที่เดินไปปิดประตูรั้วใหญ่ …

กรนึกถึงคนที่เคยช่วยดูแลเขาเป็นอย่างดี เมื่อคราวที่เกิดอาการแพ้แอลกอฮอล์อย่างแรงแล้ว
เขาแทบเก็บกลั้นความเสียใจต่อหน้าแม่ไม่ไหว ดีที่แม่รีบเดินไปเสียก่อน
เด็กหนุ่มจึงเช็ดน้ำตาตัวเองได้ทัน... 

กรสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆหลายที เพื่อปรับอารมณ์
ไม่!....... เขาไม่อยากจะนึกถึงหน้าไอ้คนร้ายกาจอย่างนั้นอีก!! ไอ้เทพพิชัย!!! ไอ้เลว!...
กูเกลียดมึง!!! เกลียดๆๆๆๆๆๆๆๆ......... ย้ากกกกกกกกก!!!!!......
.................ไอ้กอลิล่าเถื่อน.....มาหลอกให้กูรักมึงอย่างนี้...............

ใจร้ายที่สุด...........อึก...  เลวๆๆ.......................ชั่ว................


แล้วเขาจะทำอย่างไรดี... ในเมื่อเขารักพี่หมอที..... แต่ต่อจากวันนี้ไป

ไม่มีพี่หมอทีอีกแล้ว  มีแต่ไอ้~~...........  -*-



“เฮ้ยกร... กร!”   เสียงเรียกเมื่อเห็นว่าเขาเงียบไปของนิกกี้ ทำให้กรรู้สึกตัว
หันมาปรับอารมณ์ใหม่อีกครั้ง มัวแต่นึกด่าเจ้าคู่แค้นในใจ จนเหมือนจิตหลอนนิดๆ
ราวกับว่ามันกำลังยืนท้าวเอววางมาด ทำหน้าทุเรศหัวเราะเยาะ เย้ยหยันเขาอยู่ตรงหน้า
แบบนี้ท่าจะแย่แน่!||||||||||||||*||  ต้องพยายามสลัดเรื่องของไอ้บ้าเทพพิชัยออกจากหัวซะ!!!
กรรีบเปลี่ยนเรื่องด้วยการชวนนิกกี้คุย ขณะที่ชวนเข้าบ้าน

“ขอบคุณนะนิกกี้ ที่มาส่งเรา.....เอ่อ...เข้าบ้านก่อนสิ นายกินเก่งจะตาย
คงยังกินที่งานไม่อิ่มล่ะสิ จะบอกให้แม่หาอะไรมาให้กินนะ”

“เอ่อ....ไม่เป็นไรหรอกเราเกรงใจ นายคงอยากอยู่คนเดียวเร็วๆมากกว่า... คือ...”

กรเงียบ..... นิกกี้จึงรีบพูด “เราว่าจะกลับเลยนะ แต่หิวน้ำน่ะ ขอกินน้ำซักแก้วก็พอ...แหะ..”
พูดอย่างเกรงอกเกรงใจเต็มที่

“.........หึ... ไม่เป็นไรหรอกนิกกี้  .......แล้วนี่นายจะกลับแท็กซี่แน่เหรอ ..”

“แหง๋ดิ.....แล้วจะให้กลับไงล่ะถามแปลกนะเราเออ55 ”  คนพูดเอามือผลักหัวคนถาม
ทำตัวร่าเริงเข้าใส่ แต่อีกฝ่ายก็ทำได้แค่ยิ้มเศร้าๆให้เขานิดๆ.... ก่อนบอกให้นั่งรอที่โซฟา
แล้วเขาจะไปเอาน้ำมาให้..

ตอนนั้นเองคุณแม่ตามหลังทั้งคู่เข้าบ้านมาทันได้ยิน ก็ขันอาสาไปส่ง
ตอบแทนที่หนุ่มหน้าตี๋มาส่งลูกชายคนเล็กของเธอ   “อุ้ยจริงด้วยสิ แล้วนี่ลูกจะกลับยังไงล่ะ?
 เอาอย่างนี้ดีมั้ย ..ไม่ต้องกลับแท็กซี่หรอก เดี๋ยวแม่ไปส่งเอง..” 
แต่เพื่อนลูกรีบห้ามไว้ด้วยความเกรงใจ  “เออะ! ไม่เป็นไรครับคุณป้าครับ!! แหะๆ
ผมกลับเองได้ไม่ต้องเป็นห่วงกันหรอกครับ เรื่องแค่นี้เอง”

“เกรงใจกันทำไมลูก อื้ม!หรือว่าจะค้างเลยก็ได้นะจ๊ะ จะได้ไม่ต้องลำบากกลับดึกๆดื่นๆ
กรน่ะไม่เคยมีเพื่อนมาที่บ้านตั้งแต่สมัยประถมได้แล้วมัง!  แม่ไม่ว่าหรอกดีใจด้วยซ้ำ
ที่วันนี้เห็นมันมีเพื่อนที่พึ่งได้จริงๆ 555นอนได้ๆ!!”

เจ้าของบ้านช่างให้การต้อนรับเป็นอย่างดีจริงๆ แต่นิกกี้ก็ยังคงปฏิเสธอย่างเกรงใจ
เพราะเขาอยากกลับไปนอนที่บ้านตัวเองมากกว่า...  แต่แล้วกรก็เดินกลับมาพูดขึ้นบ้าง

“นั่นสิ................ แล้วนายทำไมไม่ค้างที่นี่ล่ะ............”  พูดพลางส่งแก้วน้ำเย็นให้นิกกี้


การเชิญชวนจากตัวลูกชาย ทำให้เจ้าตาตี่ชั่งใจไปพักใหญ่.......
หรือว่าเจ้ากร มันอยากได้เพื่อน?......  ขณะที่กำลังคิดเสียงโทรศัพท์ก็ดังลั่น!!
เล่นเอาทั้งสามคนสะดุ้งโหยง หนุ่มตี๋ตกใจหยิบออกมาจากกระเป๋ากางเกงกดรับแทบไม่ทัน


“งั้นเดี๋ยว..... แม่จะไปหยิบยามาให้ จะกินอะไรอีกมั้ยลูก?”  แม่เห็นลูกนั่งหงอยก้มหน้า
ฝ่ายเพื่อนก็กำลังคุยโทรศัพท์ เธอจึงคิดหาอะไรทำเพื่อเอาใจลูก

“ขอบคุณครับแม่ ผมขอแค่ยา แม่หาอะไรให้นิกกี้กินเถอะครับ”..  กรบอกมองตามคุณแม่ที่
พยักหน้ายิ้มให้แล้วเดินไปที่ครัว...


นิกกี้ได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายก็ยิ้มแป้น รายงานว่าเขาอยู่ที่บ้านกร.... ทุกอย่างเรียบร้อยดี
แต่แล้วคำสั่งจากพี่จอมโหด ก็ทำให้เขาต้องเปลี่ยนความคิดที่ดึงดันจะกลับบ้านไว้แค่นั้น

“ มึงอยู่เป็นเพื่อนมันซะ ห้ามทิ้งมันนะ! เข้าใจมั้ย!! ถ้าหนีกลับบ้านมานะมึงตาย!! แง่งงง~”

“หา!?||||||||||| โหย~~~~~เอางั้นจริงเหรอพี่~~~ (หนูอยากกลับบ้านอ่ะ T T )”

เสียงหวานของพี่ชาย เล่นตะคอกขู่เข็ญมาจากปลายสาย ฟังแล้วขนหัวลุก.. ไม่กล้าโต้แย้งใดๆ



พอนิกกี้วางสายได้ กรที่นั่งมองด้วยความสงสัยก็รีบถาม  “มีอะไรเหรอนิกกี้?”

“หา.. อ่ะอ๋อ!! เปล่าๆ คือ.................~~ เราว่า... เราเปลี่ยนใจแล้ว นอนที่นี่ดีกว่า!”

“จริงเหรอ! งั้นก็ดีเลย!! ไปดูห้องนอนกัน!!”  อยู่ๆกรก็กระตือรือร้นจากที่เอาแต่ทำท่าซังกะตาย
ฉุดมือหนุ่มตี๋ให้ลุกขึ้นเดินออกจากห้องรับแขกขึ้นไปชั้นสองของบ้าน

คนเดินตามไปได้แต่เหวอ เมื่อคุณแม่มาเห็นก็ร้องทัก  “อ้าวเด็กๆจะไปไหนกันลูก!?
แม่เอายา เอาน้ำกับขนมมาให้นี่!”

กรตะโกนตอบลงมาจากตรงที่พักบันได  “ เดี๋ยวลงมาครับแม่ พาเพื่อนไปดูห้องแป๊บนึงครับ!”

“อุ๊ย! เบาๆลูก!! พ่อเขาคงหลับแล้วล่ะ!”  นึกขึ้นได้คุณแม่ก็สะดุ้งจุ๊ปากห้ามทำเสียงดัง
แล้วเดินถือถาดของกินไปยังห้องรับแขก  ปล่อยให้ลูกชายพาเพื่อนขึ้นไปชั้นบนของบ้าน


แต่ทันทีที่เข้าห้องนอนได้ นิกกี้ก็ถามขึ้นราวกับเดาใจอีกฝ่ายออก “มีอะไรกันแน่กร?..”
ถูกถามตรงจุดดาราหน้าใสก็หน้าสลดลง... ค่อยๆเดินไปนั่งที่ปลายเตียงพยักหน้าช้าๆ
“อื้มม... เราไม่อยากให้แม่รู้เรื่อง.......”

“ถึงได้พาขึ้นมาคุยบนนี้ใช่มั้ย..จะรีบร้อนทำไมเล่า ยังไงเราก็ค้างที่นี่
...เอ่อ...ยังไงเราก็อยู่กับนาย”

“ใช่.............ก็มันร้อนใจนี่นา.....................นิกกี้เรามีเรื่องอยากขอร้อง”

“เรื่องอะไร?”

“อย่าบอกใครเรื่องนี้นะ...”

“หืม?.............นายหมายถึง........เรื่องที่ไอ้เทพพิชะ..”

“อย่าพูดชื่อนี้นะ!!!|||||||||*|| ว๊ากกกกกกกก!!!!!!!!!!ไม่อยากได้ยินโว้ยยยยยยย!!!”
ถึงกับหลับตา ปิดหูตัวเองแหกปากร้องอย่างแค้นใจ เขาไม่อยากรับรู้ ไม่อยากได้ยินชื่อแสลงใจ


ตึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.................. ก๊อกๆๆๆ........ แล้วทันทีทันควัน
ก็มีเสียงเดินขึ้นบันไดอย่างเร็ว และตามมาด้วยเสียงเคาะประตูห้องอย่างร้อนใจ
กรเดินไปเปิดประตูให้อย่างงงๆ เจอคุณแม่หน้าตื่น ทำตาดุยื่นหน้าเข้ามาหา..

“กร! ไอ้เด็กบ้า!! แม่บอกเราแล้วไงว่าอย่าเสียงดัง! แหกปากร้องโวยวายลั่นบ้านทำไม!?
เป็นบ้ารึไงห๊ะ!!? พ่อเขาตกอกตกใจหมด!!” 

“อึก..........||||||||||||| โทษครับแม่......ฝากกู๊ดไนท์พ่อด้วยครับ....แหะ..”

 ทั้งที่กรหน้าจ๋อยหนัก แต่นิกกี้กลับอดขำไม่ได้...

 เจ้าลูกชายตัวดีบอกแม่ว่าไม่ช้าจะตามลงไป หลังจากที่คุณแม่ลงไปข้างล่างแล้ว
ทั้งสองจึงเข้าเรื่องกันต่อ  หนุ่มหน้าตี๋ยอมรับปากอย่างว่าง่าย แต่...

“เอ่อ ได้สิเราน่ะไม่บอกใครอยู่แล้ว ......... แต่พี่น้ำนี่...............ไม่รู้นะ”

“นั่นสิ!! เฮ้ย!||||||||||||||  รีบโทรไปขอพี่น้ำให้ทีสินิกกี้!!!”

กรตกใจนึกขึ้นได้ เขาไม่อยากดูเป็นคนโง่เง่าเต่าตุ่นในสายตาใคร ไม่อยากถูกหัวเราะเยาะ
แค่ไอ้คนหลอกลวงคนเดียวนั่นก็เกินพอแล้ว  “เร็วๆซี่!!!||||||||||นิกกี้! เร็วๆ!!” 
เร่งเขย่าแขนให้คนที่มานั่งข้างๆโทรหาพี่ชายสุดแสบ
หากไม่รีบมีหวังทุกคนต้องรู้เรื่องกันหมดแน่|||||||||||||||


.........................................

................

.........

***************************




“โห........ แม้แต่เอสก็ไม่ได้เรอะ!?  เออ! ประสาทแดกแล้วมึง! ใครเขาจะหัวเราะเยาะ
มึงกันเล่า!! เฮ้อ~ เอาเถอะๆ....หึหึ...กูรับปากมึงไว้ก่อนก็ได้.... พอใจอ่ะยัง..... แค่นี้นะ
มีอะไรก็ใช้ไอ้นิกมันได้ ไม่ต้องเกรงใจ555” 

น้ำยอมรับปากให้อย่างไม่เต็มใจนัก (อยากเล่าว่ะ)
แต่เขาก็เข้าใจว่า เรื่องที่ดูไม่ออกว่าคนที่เรารักคือคนที่เราเกลียดนี่มันก็น่าอายใช่ย่อย....


คนน่ารักอมยิ้มหลังวางสายยอมรับคำขอ เขาจะยังไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังก็ได้
เพราะแค่อีกไม่นานเท่านั้น............. ไอ้พี่เทมก็คงทำให้เจ้ากุ้งป่น เอ๊ย!กุ้งแห้งกรยอมเปิดเผย
เรื่องราวความรักพลิคล็อคครั้งนี้ให้ทุกคนฟังด้วยตัวเอง....เหอๆๆๆ/////
ถึงตอนนั้นก่อนเถอะ จะชวนให้เพื่อนทุกคนรุมล้อมันซะให้เข็ด!ฮ่าฮ่าฮ่า~!!!


นึกแล้วน้ำได้แต่หัวเราะอย่างขำๆ เดินออกไปจากบริเวณหน้าห้องน้ำชายตรงกลับไปที่โต๊ะ.....
....  ในงานกำลังครึกครื้นบรรยากาศกำลังคึกคัก ทั้งผู้ร่วมงานและผู้จัดงานต่างสนุกสนาน
กับการแสดง  แต่เพื่อนที่นั่งร่วมโต๊ะเดียวกันกับหนุ่มน่ารักกลับเอาแต่จดจ่อ
รอให้เขากลับมาเล่าเรื่องของกรต่อ

เมื่อเห็นน้ำเดินมาบิวก็รีบลุกไปจูงมือให้มานั่งข้างตัวเอง   “น้ำ! มาเร็วๆ แหมกำลังถึงตอน
ไคลแม็กซ์เลยไปคุยโทรศัพท์นานจัง มาเล่าต่อเร็วซี่~!!”

คนโดนเร่งนั่งลงทำหน้านึก ทำเหรอหราก่อนถามกลับ  “หา? เล่าอะไรต่อล่ะบิว..เอ๋นี่
ทุกคนรอฟังอะไรกันเหรอครับ?”

น้ำทำไม่รู้ไม่ชี้เล่นเอาทั้งโต๊ะร้องอ้าว!!? พี่ใหญ่อย่างพี่โอบต้องรีบทวนความจำให้

“เอ๊า! ก็เรื่องเจ้ากรกับคุณหมอทีน่ะสิ! น้องน้ำยังเล่าไม่จบเลยนะ! ถึงตอนที่สองคนนั้น
กำลังทะเลาะกันเรื่องไอ้ผ้าปิดปากของคุณหมอนั่นไง แล้วมันยังไงต่อล่ะน้ำ
ขอไปคุยโทรศัพท์ก่อน พี่ก็รออยู่เนี่ย~อยากรู้จะแย่นะเนี่ย~”

“นั่นสิคุณ! เล่าต่อเร็ว!” เอสทำหน้าตื่นเต้นไม่แพ้คนอื่นๆ เร่งน้ำกันใหญ่

“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ  คือ...เอ่อ..... เขาก็ทะเลาะกันเรื่องไอ้ผ้าปิดปากนั่นแหละ
ไอ้กรมันอยากดึงผ้าปิดปากของหมอออก เขาเลยยิ่งทะเลาะกัน
ไอ้กรก็หงุดหงิดหนีกลับบ้าน ผมก็ให้ไอ้นิกตามไปส่งเป็นเพื่อนก็แค่นั้น...”


“เฮ้ยไม่แค่นั้นนะครับคุณน้ำ!  ก็ที่คุณคุยกับคุณหมอทีต่อก่อนจะกลับมาในงานนี่น่ะ
คุยอะไรกันเหรอครับ แล้วผมไม่เข้าใจเลยทำไมเขาต้องทะเลาะกัน คุณหมอทีก็หน้าตา
ปกติดีนี่นา?  ออกจะหน้าตาดีอย่างกับพวกดารานายแบบด้วยซ้ำไป..”
โจ้สงสัยจึงรีบถามแทรกขึ้นทันควันด้วยความข้องใจ ทำเอาทุกคนตาโตที่ได้ยิน
ว่ามีคนได้เห็นโฉมหน้าคุณหมอทีแล้ว!

“หา!!!!//////// เห็นหน้าเขาแล้วจริงๆเหรอ! พี่น้ำเป็นอย่างที่ครูว่ารึเปล่าอ่ะ!!?”
ก๊อปปรบมือชอบใจ ทำตาเป็นประกายถามอย่างตื่นเต้น

“จริงเหรอน้ำ!! คุณหมอทีหล่อมากเลยเหรอ!!?”  บิวก็ถามอย่างตื่นเต้นอยากรู้

“แล้วเขาทะเลาะกันแรงรึเปล่า เจ้ากรมันจะงอแงเกงานเอารึเปล่าเนี่ย|||||||||||||”
พี่โอบห่วงว่าเจ้าดาราหน้าใสจะพาล ไม่ยอมทำงานอย่างแต่ก่อนมาเป็นที่สุด


“ไม่หรอกครับพี่โอบ .......... ผมว่ามันก็มีความรับผิดชอบต้องแยกให้ออกล่ะ
รึถ้ามันดื้อเดี๋ยวผมตามไปตื้บให้เองพี่555 ส่วนเรื่องที่ไอ้เอ๊ย! คุณหมอทีมัน...เอ่อ..
เขาหล่อรึเปล่านี่..... ก็คงอย่างที่ครูโจ้ว่าล่ะมั้งครับก็แล้วแต่คนมองอ่ะนะครับ555 ”


“แสดงว่าเห็นหน้าเขาแล้วจริงๆสิ.....เอ๊ะแล้วคุณไปคุยอะไรกับเขาอยู่ตั้งนานล่ะน้ำ?....
.....มีเรื่องอะไรอีกใช่มั้ย..”   เอสหรี่ตาลงจ้องตาน้ำที่ตอนนี้นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขาพอดี
อีกฝ่ายเห็นสายตาจับผิดก็สะดุ้ง
“เฮ้ยยยยเปล่าน้า~!...ผม....ผมก็ไม่ได้คุยอะไรมากซักหน่อย...แค่ขอให้คุณหมอเขา
อย่าโกรธไอ้กร มันยังเด็กยังเอาแต่ใจอะไรงี้อ่ะ....”

เอสยังไม่เลิกสงสัย “ หายไปตั้งนานเนี่ยนะ ไม่แค่นั้นม้างงง..”

“เฮ้ยแค่นั้น! แค่นั้นจริงๆนา........ ผมไปห้องน้ำมาอ่ะ....”
น้ำก้มหน้าหลบตาเจ้าหน้าหล่อของเขา มันจับผิดเก่งเสียด้วย เขายิ่งโกหกไม่เก่งอยู่

“แล้วคุณรู้รึยังทำไมเขาต้องปิดหน้าด้วย?..ในเมื่อหน้าเขาก็ไม่ได้เป็นอะไร” 
เอสไม่วายยังซักไซ้ต่ออย่างอยากรู้ แต่คำถามนี้ทุกคนก็อยากรู้เช่นกัน
ต้นเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมดก็เพราะไอ้ผ้าปิดปากนั่น

[tsktonight]

ตอนที่ 56 เปลี่ยน...(หลัง)







“คือ.........อ๋อ........เอ่อ.....”  น้ำเร่งคิดอึกอักจนทุกคนรุมมองกันใหญ่
อยากจะบอกไปว่าคุณหมอทีคือเทพพิชัย จึงต้องใส่ผ้าปิดปากตลอดเวลา
เพราะไม่อยากให้กรรู้   แต่เจ้ากรดันมาขอร้องว่าไม่ให้บอกใครเสียนี่.....เฮ้อ..
“ก็เพราะว่า........เขาชอบใส่ผ้าปิดปากจนติดเป็นนิสัยน่ะสิ! จะถอดแค่ตอนนอนเท่านั้น!
ประหลาดมั้ยล่ะ! ไอ้กรมันขอให้เลิกใส่เลยทะเลาะกันแค่นั้นเอ๊ง555!!!|||||||||”
รู้ดีว่ามันฟังพิลึกมาก.......... แต่น้ำคิดอะไรไม่ออกนอกจากนี้แล้ว


เพื่อนๆต่างลงความเห็นว่าคุณหมอทีทำตัวน่าประหลาดจริงๆ เจ้ากรคงจะอายเพื่อน
อยากอวดแต่ดันไม่ได้อวดแบบนี้ จะโกรธก็ไม่แปลก คนอะไรขนาดมางานเลี้ยง
ยังไม่ยอมให้เห็นหน้าเห็นตากันบ้างเลย


“หน้าตาก็ดีไม่ยอมโชว์ แหมเก็บไว้ทำไมนะน่าเสียดายออกเนอะเจ้”  ก๊อปยื่นหน้ามา
พยักเพยิดหน้าให้บิวเห็นด้วย 

“จะไปเสียดายทำไมจ๊ะน้องก๊อป!”(ไม่ใช่ของแกย่ะ!!) ...นางเอกสาวกระซิบต่อยิ้มๆ
ให้ดาราหน้านวลข้างๆหุบยิ้มกระฟัดกระเฟียด แล้วเธอก็แอบขำชอบใจ

“ขอบใจน้องน้ำนะ ที่ให้น้องนิกตามไปดูมัน มีเพื่อนอยู่ด้วยจะได้ไม่ต้องห่วงมันมาก
มันก็บ้าจริงๆเลยไปหาเรื่องชวนคุณหมอเขาทะเลาะบ้าๆบอๆ ไม่ได้อยู่ประกวด
แฟนซีเดี่ยวเลยเห็นมั้ยเนี่ย เสียดายจัง แต่ไม่เป็นไรพวกเรามาช่วยกันลุ้นรางวัลที่เหลือกัน
เนอะน้องน้ำเนอะ” โอบถอนใจแล้วส่งยิ้มให้น้ำ


“นั่นสิครับ.........เนอะ555||||||||||...”  น้ำแกล้งหัวเราะหลบตาเอสที่ยังจ้องเขาไม่วางตา
ไอ้บ้านี่ก็ทำอย่างกับจะรู้ว่าเขาโกหกแน่ะ!  “มองอะไรนักหนาเอส!” กลับมานั่งที่ตัวเอง
ตามเดิมก็ต้องหลุดปากถามพลางแยกเขี้ยวใส่อย่างรำคาญใจ ก่อนจะใช้ส้อมจิ้มมะเขือเทศ
ในสลัดที่อยู่ในจานของเอสมากินเสียเอง

คนหน้าหล่อเหยียดยิ้มมุมปากนิดๆ ขำเล็กน้อยก่อนจะทำท่ายักไหล่ส่ายหน้า
“เปล๊า............... ผมก็มองไปเรื่อยเปื่อยอ่ะ.........ไม่มีอะไรครับ....ว่าแต่คุณล่ะ
............. มีอะไรรึเปล่า...หือ.........น้ำ...หึหึ...”  รอยยิ้มยียวนกวนอารมณ์ แสนเจ้าเล่ห์ของเอส
ที่ไม่ได้เห็นมาพักใหญ่ ทำเอาน้ำสำลักจนเหงื่อตก ใช้ส้อมในมือเคาะหัวเจ้าจอมกวนไปสองที

 “ หืม!! นี่แน่ะๆ!! ไอ้บ้าๆๆๆ!!!||||||||*||”  ทำอย่างกับจะรู้อะไรๆงั้นแหละ..

เอสโวยวาย  “ โอ๊ย!|||||||||||| มาตีหัวผมทำไมเล่า!? เฮ้ย พะพี่โอบดูน้ำเขาตีผมซี่! ”


“อย่าเสียงดังได้มั้ยไอ้เอส! น่ารำคาญจริง! สู้น้องอลันของชั้นก็ไม่ได้~ว้าย!/////
นี่ๆๆๆเมื่อกี้! เขาต้องหันมายิ้มให้พี่แน่ๆเลยอร๊ายยยก๊อป! บิว! เห็นมั้ยๆกรี๊ดดดด~~!!!

เด็กขี้ฟ้องไม่ได้รับความสนใจแต่อย่างใด เพราะสาวๆที่โต๊ะกำลังหลงนักร้องหนุ่มขวัญใจ
พวกเธอที่แสดงอยู่บนเวที แม้แต่ครูโจ้ก็กำลังสนใจดูท่าเต้นของแดนซ์เซอร์มากกว่าจะหันมา
หรือชายตาแลมองเอส...

“ เออ... เอาเข้าไป อีโธ่!!................” เอสงอนนิดๆ ที่ไม่มีใครสนใจ น้ำเห็นท่าทีของคนรัก
ก็แอบขำ ก่อนจะเอานิ้วสะกิดเรียกให้หันมาฟังเขาพูด

“หึ..... ชื่ออะไรนะ.......อ่า..อลันเหรอ.....ก็ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย  ร้องเพลงก็งั้นๆอ่ะ
เต้นก็.........สู้ที่พวกคุณเต้นยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”  คนน่ารักขมวดคิ้วมองขึ้นไปบนเวทีบ้าง
วิจารณ์ซะเสียหายอยู่ข้างๆหูเอส แต่เขาก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
น้ำไม่รู้ตัวหรอกว่า กำลังทำให้ใครบางคนดีใจตีปีกพับๆ


“ เฮ่!//// / คุณพูดจริงเหรอ แต่ใครๆเขาก็ว่าไอ้หมอนั่นน่ะ หล่อนักหล่อหนานา....”
เอสอมยิ้มหันมาหาน้ำ ทำเป็นพูดดี  คนฟังก็อมยิ้ม รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ชอบให้ตนเอ่ยชมใครทั้งนั้น
นอกจากตัวเอง.... มันน่าหมั่นไส้นัก แต่ในบางครั้งไอ้นิสัยน่าหยิกนี้ ก็ดูน่ารักดีเหมือนเด็กๆ

“ หึหึ..........(กระซิบ) คุณไม่รู้จริงๆเหรอเอส”

“รู้? รู้อะไรเหรอน้ำ?”

“ผมจะมองคนอื่นหล่อได้ยังไง ในเมื่อไอ้หล่อของผมก็อยู่ตรงนี้แล้วไง.... 55//////”
เอานิ้วจิ้มเล่นไปที่หน้าอกคนตรงหน้าเบาๆ เล่นเอาอีกฝ่ายยิ้มกว้าง หัวเราะให้กับเสียงหวาน
ที่ยังกระซิบกระซาบต่ออีก หลังล้อเลียนเอามุกของเขามาปรับใช้

“ แต่คุณน่ะก็ยังหล่อไม่ได้เท่าหางคิ้วผมหรอกนะ รู้ไว้ด้วยไอ้ดาราบ้าหลงตัวเอง!55”
น้ำหัวเราะด่าแก้เขินไปก็เอาส้อมเคาะหัวเอสเล่นไป ซึ่งคราวนี้เอสยอมนั่งยิ้มแก้มปริ
ให้เคาะแต่โดยดี..


ขณะที่ทุกคนมัวแต่สนใจการแสดง ทั้งคู่ก็หัวเราะแล้วเล่นกันไปมาเหมือนเด็กที่ซุกซน
แย่งของกินบ้าง แกล้งเพื่อนบ้าง ส่งเสียงโห่หรือเสียงเชียร์ให้บนเวทีบ้าง....


ทุกคนไม่หันมาสนใจเรื่องของกรต่อก็ดีแล้ว........ฟู่...
หนุ่มน่ารักยิ้มให้ตัวเอง เขารักษาสัญญาจะไม่บอกใครเรื่องเทพพิชัย
เขาจะรอให้ไอ้พี่เทมมันแก้ตัวสำเร็จก่อน ถึงตอนนั้นกรคงพร้อมจะบอกทุกคนเอง
แต่การเก็บความลับของชาวบ้านไว้นี่มันก็ลำบากใจเหมือนกันนะ...



***************************************


หลังงานปาร์ตี้เลิกแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน กลุ่มของพี่โอบไม่ได้รางวัลการแต่ง
แฟนซีแบบกลุ่ม ... แต่......... เอสได้รางวัลพิเศษอยู่คนเดียว มันคือรางวัล
แฟนซีเรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆ….(อันนี้ลงคะแนนโหวตจากสาวๆในงานจ้า)

ขณะเดินทางกลับบ้าน.... น้ำนั่งในรถ กอดโล่รางวัลที่ทำจากแก้วผลึกสวยงาม
มองหน้าคนขับเจ้าของรางวัลไปก็ทำปากยื่นบ่นแบบหมั่นไส้นิดๆ

“เชอะ............. รางวัลบ้าอะไรก็ไม่รู้ ไม่เห็นจะดีเลย......... ขี้โกงได้อยู่คนเดียว”
บ่นอุบอิบจนคนหน้าหล่อได้ยินก็แอบเหล่มองคนน่ารักของเขา พูดยิ้มๆ..

“นั่นสิเนอะ... หึ... รางวัลอะไรก็ไม่รู้ผมไม่เห็นจะอยากได้เล้ย....ทีไอ้ที่อยากได้ล่ะไม่ได้”

“หือ?~...  คุณเล็งรางวัลไหนไว้เหรอเอส?”  น้ำแปลกใจเอียงคอถามอย่างสงสัย

“ใช่! ผมเล็งไว้ตั้งนานแล้ว ก็ไม่เห็นเขาจะให้ผมซักที........... เนี่ย...”
ทั้งที่กำลังขับรถอยู่ แต่เจ้าดาราหน้าหล่อก็ทำท่าเอียงแก้มไปหาคนนั่งข้างอย่างระรี้


“อึก!//////////*// อะไร!? เอียงหน้ามาทำไม!? จะเอาอะไร!!?” น้ำขมวดคิ้วเขิน
ยิ่งกอดโล่รางวัลแน่น ทำไม่มองเจ้าของรางวัลที่กำลังอ้อนขอรางวัลใหญ่จากเขา

“ก็รางวัลไง!”

“อื้อ~!////*// จะมาเอารางวัลจากผมได้ไง!? คุณทำอะไรให้ผมรึยังเหอะ!!”

“ก็ทำให้คุณรักแล้วไง.................... เร็วดิ.../////”

“หา.............//////////.... ดูพูดเข้าดิ!//////// คนอะไรวะ หืมมม~~
น่าหมั่นไส้นักนะ! ไอ้คนกวนประสาทเอ๊ย!!......”  แล้วจมูกโด่งรั้นของหนุ่มน่ารัก
ก็ไม่พลาดเป้า เข้าหอมแก้มไอ้หน้าหล่อที่ยิ้มยียวนใส่ไปฟอดใหญ่อย่างหมั่นเขี้ยวเพื่อลงโทษ
.................. หรือให้รางวัลกันแน่นะ...



“ฮะฮะ น้ำ... คุณไม่ได้ปิดอะไรผมไว้แน่นะ”

จู่ๆก็ถูกจู่โจมถามขึ้นมาเสียดื้อๆ เล่นเอาคนถูกถามสะดุ้งเหวอ

“เฮ้ยยยย~ อะไรกันคุณนี่! ผมจะมีเรื่องอะไรปิดบังคุณวะ!!||||||”
เขยิบหนีหันหน้ามองออกไปข้างหน้าต่างรถเพื่อหลบตา ทำไม่รู้ไม่ชี้

“...เหรออ...............” 
คนหล่อโต้ตอบกลับคำเดียวสั้นๆ แต่ลากเสียงยาวอย่างเน้นย้ำ ราวกับประชด

น้ำไม่ชอบสายตาที่เหมือนจะรู้อะไรๆ ที่เขาไม่อยากให้รู้ของเอสแบบนี้เลย||||||||.....


“น้ำ....”

“อะไรอีกอ่ะ.......?||||||||||||”

“ดีใจมั้ยครับ เดี๋ยวอีกสองวันเราก็จะได้ไปทะเลกันแล้วนะ”

“ห๊ะ!////// เออ!! จริงด้วยสิ! ไปเที่ยวทะเล!!!”

“ยาว!!!”

“เย่!!!!/////” คนน่ารักร้องตะโกนทำท่าไชโยชอบใจ โดยลืมไปว่าโล่รางวัลของเอส
อยู่ในมือ....เฟี้ยวววว! แล้วโล่รางวัลก็ลอยหลุดจากมือน้ำกระเด็นไปตกที่เบาะหลังแทน

“หวา!!!||||||||| ดีนะที่ไม่โดนกระจกรถอ่ะ แหะๆ โทษทีนะเอส”

“อ่า ฮ่าฮ่าฮ่า..................”

มีหรือที่เอสจะดูไม่ออกว่าน้ำมีเรื่องบางอย่างปิดบังเขาอยู่.. แต่ไม่ว่าจะเพราะอะไร
เขาจะรอให้น้ำพร้อม รอให้คนรักมาบอกกับเขาด้วยตัวเองก็แล้วกัน...

……………………………..

………………

……..


********************


สรุปแล้วคืนนั้นนิกกี้ก็นอนค้างที่บ้านกร...

แล้วเมื่อหนุ่มหน้าตี๋ตื่นมาเข้าห้องน้ำกลางดึก ก็ได้เจอกับภาพที่เขาไม่คาดคิด...

เจ้ากรกำลังร้องไห้อยู่ในห้องน้ำทั้งที่ตอนนี้มันก็ตีสามกว่าเข้าไปแล้ว.......

.......... “เฮ้อ......”  คนที่ไม่ตั้งใจมาเห็นได้แต่รีบหลบฉากแล้วยืนถอนใจ
ตั้งแต่บอกว่าจะนอนค้างที่นี่ เจ้าเด็กหนุ่มชื่อดังก็เอาแต่ชวนเขาคุยเรื่องเกมส์...
เรื่องไปเที่ยว... เรื่องชื้อของ........ พูด.....พูดๆๆไม่หยุดเป็นต่อยหอย...ผิดวิสัยเห็นๆ

กรกำลังเลี่ยงเรื่องของเทพพิชัย ทำทุกอย่างเพื่อให้ลืมมันไปแม้ชั่วขณะ
แต่เขาก็เห็นแล้วว่า แค่เวลาชั่วข้ามคืน มันคงไม่มีประโยชน์ที่จะลบคนที่เรารัก
ออกไปจากใจได้หรอก........

นิกกี้เลี่ยงไปใช้ห้องน้ำข้างล่างแทน และเมื่อกรกลับมาล้มตัวลงนอนอีกครั้ง
เขาก็ยังได้ยินเสียงร้องไห้ข้างๆเบาๆ........


หนุ่มตี๋ค่อยๆขยับตัว หันไปชะโงกมอง เห็นแผ่นหลังของเด็กหนุ่มที่นอนตะแคง
กำลังสั่นเพราะสะอื้นจนตัวโย่น... น่าสงสารเหลือเกิน.......


แต่...บทเรียนมันสอนให้เขารู้แล้วว่า ยามวิกาลเช่นนี้ ไม่ควรกอดใครนอกจากแฟนตัวเอง.....
เขาทำได้แค่เอื้อมมือไปแตะที่ไหล่ของกรเบาๆ 

“อึก!............เอ่อ..ทำให้ตื่นเหรอนิกกี้...... ........โทษนะ....ฮึก..”

“.....ไม่หรอก...............นายนอนซะเถอะ...”

“อื้ม...........อ..ฮึก........ฮึกฮึก...ฮ.....”

ชายหนุ่มทั้งสองนอนหันหลังให้กันบนเตียงนุ่ม มีผ้าห่มกองกั้นกลาง...

มีน้ำตา...... มีมือที่อบอุ่นคอยแตะหลังปลอบใจ.... และมีการเปลี่ยนแปลงที่ทั้งคู่ไม่รู้ตัว

......... มิตรภาพที่ดีขึ้นกว่าเดิม


“นี่ไอ้ขี้แย..... จะเรียกเราว่าพี่ก็ได้นะ...” 

นิกกี้เสนอ แต่กรว่า  “ขอบใจนะ ไม่ล่ะ นิกกี้...”

“ทำไมวะ?|||||||||||”


กรเช็ดน้ำตาที่เปียกหมอนแล้วพยายามหลับตานอน โดยไม่ได้ตอบอะไรนิกกี้ไปอีก…

เมื่อตอนที่หลงรักน้ำหัวปักหัวปำ กรตั้งเป้าไว้ว่าอยากจะเป็นพี่ชายที่ดีของนิกกี้อีกคน
เขาคิดว่านิกกี้เป็นเหมือนน้องชายในอนาคตมาตลอด จนมาถึงตอนนี้ แม้จะไม่ได้
คบกับน้ำอย่างคนรัก แต่เขาก็เรียกนิกกี้ว่าพี่ไม่ได้จริงๆ...

.... เขาไม่อยากเป็นน้องชายหลอกๆของใครอีกแล้ว...







tsktonight…TBC.

***ช่วงหยุดยาวนี่ถ้าไม่ผิดพลาดอะไร
วิคงแต่งได้อื้อล่ะ กะจะแต่งตอนพิเศษต่อให้จบ แล้วก็แถมตอนพิเศษ
สำหรับวันปีใหม่อีกสักตอนด้วยเอ้อ!!! โครงการเยอะ จะทำให้ทั้งหมด
แต่ไม่รู้จะทันอัพช่วงหยุดปีใหม่มั้ยน้า~~~ (น่าน! มีกั๊กเผื่อไม่ทัน55)
ไปเที่ยวกันแล้วอย่าลืมแวะมาอ่านเอานะจ๊ะ


หมอตัวเปียก // ได้ทั้งสองอย่างเลยค่ะ ^^
เรามาเป็นกำลังใจให้น้องกรฝ่าฟันไปเนอะ

GETIIZ // 555 เอาจริงๆแล้ววิไม่คิดว่ามันจะทำให้คนอ่านขำได้เลยนะเนี่ย
ขอบคุณการเอาใจช่วยนะจ๊ะ ^^

muiko //น้องกรชีช้ำกะหล่ำปลีไปตามระเบียบ แต่อย่าลืมว่าเรื่องนี้
น้องน้ำกะนายเอสเขาเป็นพระนายนะจ๊ะ สองคนนี้เขาจะทำอะไรฮุฮุฮุ.....
 รับรองต้องวุ่นวายให้เผลออะไรอีกแน่ๆล่ะ ใกล้วันไปทะเลลั่นล้า
ของหนุ่มๆแล้วด้วย55

IWacKEE // อื้มๆนั่นสิ วิก็เห็นด้วยนะค่ะ แต่ว่ามันก็ต้องมีเวลาของมันเนอะ

choijiin // ดันให้ตลอด555 ดีใจนะค่ะ แต่คนแต่งเป็นเต่ากลับชาติมาเกิด555
ซอรี่ค่ะถ้าไม่มีเวลาว่างก็ไม่ค่อยบายตลอดเลย คิดถึงคนอ่านมากกกก แต่ก็ต้องพักผ่อน
นี่ก็เพิ่งหายปวดหัวเลยแวะมาอัพตอนใหม่ให้จ้า น้องน้ำช่วงนี้มาเพื่อความมัน
และทำตัวน่ารักโดยเฉพาะค่ะ^^ กลับมาต่อให้อยู่แล้วจ้า คิดถึงอ่ะ
(รับประักันว่าตอนหน้ามีน้องแบงค์แน่นอนค่ะ)

 Aini_es // โอ้กำลังใจล้นข้าวหลาม อร่อย เอ๊ย! มีฟาร์ม...สุขค่า555

KARMI // ขอบคุณที่อ่านเช่นกันค่า^^ ถ้าอ่านต่อเรื่อยๆคนแต่งก็สุขใจ

AnimajuS // แหมๆเอาใจช่วยกันเยอะๆดีแล้วจ้า^^ หนุ่มๆจะได้ร่าเริงได้
ปีใหม่นี้ตอนแรกก็มีโปรแกรมไปเที่ยวไปฉลองกะเขาเหมือนกัน...แต่
แล้วโปรแกรมวิก็ล่ม เมื่อไม่กี่วันมานี้เองค่า T T ..... ขอให้ทุกคนหนุกหนาน
มาเล่าให้ฟังว่าไปไหนกันบ้างก็ได้นะค่ะ ><
ส่วนวิจะนอนเผื่อทุกคนเลยคร่า~~~...

[AnimajuS]

มาแล้วๆๆๆ

ไอ้พี่เทม รีบมาเคลียร์กับน้องกรด่วนเลยนะ ถ้าไม่อยากถูกตัดไข่ 

[muiko]

สามวันจะเคลียร์ทันมั้ยน้า

ไปเคลียร์ที่ทะเลมั้ยพี่เทม โรแมนติกดี 

อย่างงี้ คนฉลาดๆๆอย่างน้ำต้องช่วยอีกรึเปล่า
หรือพี่เทมจะมีความกล้าขึ้นมาบ้างมั้ยน้ากะรักครั้งนี้ 

ขอให้กรฟังพี่เทมอธิบายทีเถอะ สาธุ

รอตอนต่อค่ะ

[หมอตัวเปียก]

สาธุ ขอให้ดีกันเร็วๆนะ รักกันแต่ไม่เข้าใจกันมันทรมาน

[IWacKEE]

เฮ้อออออออ ดีกันเร็วๆเน้ออออออออ 

คนเขียนคงไม่ใจร้ายพอจะให้เกิดเรื่องราว กร นิกกี้ ใช่มั้ย หรือเราคิดมากไปเอง 5555 

คิดถึงแบงค์แล้ววววววว   

[choijiin]

คุณวิมาแบ้ว(วิบัติติ่งมาก)
สงสารน้องกรจังฮู้
 
อย่าเสียใจไปเลยลูก
เดี๋ยวตอนหน้าคนเขียนเค้าจะส่งอิเทมมาง้อหนูแล้วนะจ้ะ
จริงมั้ยคะคุณวิ??
  

ตอนหน้าลูกชายของเราจะกลับมาแบ้ว
น้องแบงค์ของคุณแม่(ยก)มาไวๆน้า
 

[tsktonight]

ขอโทษครับผมเผลอตอนพิเศษ ของขวัญวันปีใหม่ ^^
ตอนพิเศษของขวัญวันปีใหม่!




แบบสอบถามชาวขอโทษครับผมเผลอ อยากได้อะไรเป็นของขวัญวันปีใหม่ ?...



เอส : …..หึ.. ผมเหรอครับ...หึหึ ผมขอให้คนที่ผมรักมีความสุขทุกคนครับ (ยิ้ม)

( ไม่เคยหลุดคอนเซปต์พระเอกเลยนะยะ! ////// )
-------------------------------------------------------

น้ำ : ขอกระเป๋าหน้าท้องโดราเอม่อนครับ!!!//////(ยกมือสาธุซะด้วย)

( น่าน! เอาแต่กระเป๋าซะด้วย! น้องน้ำออกแนวโลภแล้วค่ะ55 ก่อนอื่นรบกวนน้องน้ำ
ช่วยเรียกกระเป๋าวิเศษด้วยนะค่ะ เรียกกระเป๋าหน้าท้อง มันเหมือนพวกจิงโจ้ยังไงไม่รู้อ่ะค่ะ555)
--------------------------------------------------------

นิกกี้ : อยากได้รถ กับบิ๊กอายส์คร้าบบบ~~~!

( อันแรกนี่เข้าใจค่ะ แต่อันหลังนี่มัน........555 )
-------------------------------------------------------------------------

แบงค์ : ขอให้พ่อกับแม่สุขภาพแข็งแรง จะได้พาแบงค์ไปเที่ยวปีใหม่ได้ทุกปีเลยนะครับ ^^

(โถๆๆ น่าเอ็นดู///// ช่างเป็นลูกกตัญญูชวนป่วยเป่าปี่แปะมองจริงๆ... )
----------------------------------------------------------

กร : ผมขอให้มีละครเล่นตลอดปีเลยครับ!!/////

( ละคร..มันก็มีของมันตลอดแหละค่ะ.. เพียงแต่ว่าจะมีกรเล่นรึเปล่าเท่านั้นเอง555.. )
--------------------------------------------------------

เทม : อยากจะมีความรักเหมือนดังใครๆ.. อยากจะเป็นที่รักของใครสักคน
คนที่ฉันรอ ..เธออยู่แห่งหนใด....

( .......นี่แกลอกเนื้อเพลงมาใช่มั้ย!!!-*- )
--------------------------------------------------------

หมอเรียว : ผมขอให้ทุกคนไม่เจ็บไม่ไข้กันถ้วนหน้า ปีใหม่นี้นะครับ

(อ้าวแล้วปีหน้าล่ะหมอ?..ก่ำกึ่งระหว่างความหวังดีกับขี้เกียจทำงานเหมือนกันนะค่ะเนี่ย )
----------------------------------------------------------

ก๊อป : ซ๊า~~~ธุ! โอมมมมม~เพี้ยงงงง!!! ขอให้น้องก๊อปได้เป็นนางเอกเรื่องหน้า!!!/////

(.....เอิ่มมม..... แค่คิดมันก็ผิดแล้วก๊อป...)
----------------------------------------------------------


บิว : ขอให้ sale กันทั้งห้าง! ทั้งปี!ทั้งชาติ! ไปเลยค่า~~~~////// เย่!555

( วันๆจะไม่คิดทำมาหากินเลยเหรอค่ะบิว.... ถ้าเป็นงั้นจริงชีคงไปนอนเฝ้าหน้าห้างแน่นอน)
-----------------------------------------------------------

โอบ : แหมพี่เหรอ555 เอาอะไรดีล่ะ55 ขอ...เค้กปีใหม่สักก้อนใหญ่ๆก็แล้วกันค่ะ55

( คนนี้มักน้อยจริงๆค่ะ ขอแค่ไขมันเพิ่มเธอก็พอใจแล้ว555 )
---------------------------------------------------------

ผึ้ง : ขอให้ทุกคนสนุกกับปีใหม่ครับ และหวังว่าเปลี่ยนปีใหม่แล้ว ไอ้นิสัยอะไรที่มันไม่ดีๆนี่
ก็ขอให้เปลี่ยนใหม่ซะใหม่ด้วยนะครับ!

(......รู้สึกเขาจะออกแนวมีอะไรในใจลึกๆนะค่ะ... 55 )
----------------------------------------------------------

หนูแนน : อยากลองเป็นแฟนพี่เอสสักวันนึงค่า~~~~~~~/////// กรี๊ดดดด

( ..... ไปขอน้ำเองเถอะ...)
-------------------------------------------------------

ทินกร : ขอเบียร์สัก 7-8 ลัง เพ่!! ยาวววววว!!!

( แกจะเอาไปอาบรึไงยะ! แหม~ แสดงว่ารายนี้มีนัดบริหารตับกันแน่นอน!
อิทิน!ให้เหล้ามันเท่ากับแช่งนะยะ! อย่าลืม.. เอ๊ะ……. ? แต่... มันขอเบียร์นิ !.....)
----------------------------------------------------------

ครูโจ้ : ขอให้ไมเคิลแจ็คสันฟื้นคืนชีพครับ..

( ตามไปอยู่ด้วยกันง่ายกว่าป่ะ )
-----------------------------------------------------------------------------

วี : ขอให้คนอ่านอย่าลืมผมคร้าบบบ~

( เออ ช่วงนี้ไม่มีบทให้ออกเลยนี่เนอะ555)
------------------------------------------------------------

อาท : ขออะไรก็ได้ที่ไม่มีในโลกใบนี้อ่ะ

( งั้นชั้นจะส่งแกไปอยู่โลกหน้าก่อน แล้วค่อยหาเอาเองนะ! )
--------------------------------------------------------------

บาส : ขอตังค์หน่อยจิ!

( ชั้นไม่เข้าใจแก..............)
--------------------------------------------------------------


คนแต่ง : วิขอให้แฟนๆที่รัก น่ารักขึ้นทุกปีๆ แข็งแรงทั้งกาย วาจา และใจ55
รวยๆๆ นะค่ะ ^^



***************************************************
***************************************************

[choijiin]

สุขสันต์ปีใหม่คุณวิและสมาชิกด้วยนะค้า
 
ปูลู น้องแบงค์ของแม่ *โดดจูบ
 

[IWacKEE]

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณวิ 
มีความสุขมากๆนะคะ เขียนเรื่องให้เราอ่านอย่างสนุกสนานต่อไปเน้อออ 

[muiko]

Happy new year ka

ขอให้คุณวิแข็งแรงๆๆๆๆๆตลอดปีนะคะ
คิดสิ่งใดขอให้สมหวังนะคะ
มีแรงแต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านเยอะๆ 

สาธุ ขออ่านตอนหน้าไวๆนะคะ 

 

[หมอตัวเปียก]

Happy New Year 2013 ครับ

มีความสุขมากๆนะครับ

[CarToonMiZa]

สวัสดีปีใหม่จ้า

[tsktonight]

***(เกร็ดเล็กๆ ขอโทษครับ! ผมเผลอ...นอกรอบ..6)



เอส : สวัสดีครับทุกคน 555 ตอนนี้ได้เวลาที่ทุกคนจะตามพวกเราไปสัมภาษณ์
แขกรับเชิญคนต่อไปกันแล้วล่ะครับ

นิกกี้ : แฮ่ะ///// หวัดดีคร้าบ ซึ่งคนนั้นก็คือแฟนผมเอง!

น้ำ : ไอ้เบ๊! นั่นเองครับ

นิกกี้ : โห~พี่น้ำครับ เรียกน้องแบงค์ดีๆบ้างไม่ได้รึไง

น้ำ : .........? ไม่ดีตรงไหนอ่ะ ก็ไอ้เบ๊เป็นชื่อเล่นของไอ้แบงค์อีกทีไง มึงไม่รู้เรอะ

นิกกี้ : ................ ตั้งเองน่ะสิ...|||||||||||  เหอะ! ตามใจพี่เถอะ แต่ว่าไหนๆเทปนี้ก็เป็น
เทปสุดท้ายแล้ว ขอให้ผมลองเป็นพิธีกรบ้างไม่ได้เหรอครับพี่เอส แหะๆ////

เอส : หึ อยากสัมภาษณ์แฟนตัวเองว่างั้นสิ

นิกกี้ : คร้าบ~~//////

เอส : ตามใจ เอาสินิกกี้ งั้นนายเอาไมค์นี่ไปนะ แล้วส่งกล้องมาให้พี่มา..

น้ำ : โอ๊ะ! ไม่ได้นะ! ผมจะเป็นคนถ่ายเอง!!//////

เอส : อ้าว! แล้วผมจะทำอะไรล่ะ!?

น้ำ :  ............... คุณเหรอ... คุณก็ทำตัวดีๆ อย่ามาเกะกะผมนะ55!!
(ว่าแล้วก็แย่งกล้องไปจากมือเอสทันที)

เอส : เฮ้ย~ ไหงงั้นเล่าน้ำ~~


กลายเป็นว่าเวลานี้ คนหน้าหล่อของเราถูกคนน่ารักกับน้องชายยึดอำนาจ
ไปสัมภาษณ์กันเองซะแล้ว แต่เอสก็ยังคงติดสอยห้อยตามสองคนนั้นไปด้วย
แม้จะโดนน้ำไล่ให้กลับบ้านก่อน แต่ก็ไม่ยอมยังไงเสียคนหล่อก็ขอตามไปดูผลงาน
ของทั้งคู่ให้ได้       เอส : ก็อยู่คนเดียวมันเหงานี่ครับ/////



-------บ้านแบงค์...........

.....................

.............


เอส,น้ำ,นิกกี้ : สวัสดีคร้าบบบบบบบ!!!


แบงค์ : อ่า~ สวัสดีครับทุกคน /////// ขอต้อนรับสู่บ้านของผมเองครับ ^^
นี่คุณย่าครับ ทางนี้ก็คุณพ่อ แล้วนี่ก็คุณแม่ผม ส่วนคนนี้ก็พี่เบนซ์พี่สาวของผมเองครับ
เดี๋ยวเราไปคุยกันในสวนดีกว่านะครับ วันนี้อากาศดี๊ดี55”

พูดทักทาย แนะนำสมาชิกในครอบครัวที่นั่งเรียงหน้ากันยิ้มแป้นให้กล้องเสร็จ
หนุ่มน้อยก็เดินอมยิ้มเขินๆ พานิกกี้ เอส และน้ำไปนั่งคุยกันที่ซุ้มนั่งเล่นในสวนหลังบ้าน


แบงค์ : แหม ... ตอนที่พี่นิกโทรมาบอก ผมยังคิดว่าล้อเล่นอยู่เลยอ่ะครับตื่นเต้นจัง////// 55
 เอ่อ.........พะ...พี่น้ำครับ....แหะๆ||||||||| ไม่รู้สึกว่ามันใกล้เกินไปเหรอครับ”

น้ำ : กูซูมหน้ามึงไง! ไม่รู้จักเหรอวะเบ๊! ซูมอ่ะซูม!!

แบงค์ : แต่ว่ามัน....|||||||||||

น้ำทำหน้าที่เป็นตากล้อง แต่เขาใช้วิธีทำให้ภาพขยายใกล้ขึ้นด้วยการ เคลื่อนตัวเข้าไปหา
คนที่กำลังถ่ายอยู่ แทนที่จะใช้เทคนิคของกล้อง
แล้วที่ทำให้น้องแบงค์หนักใจก็เพราะ ตอนนี้น้ำเอากล้องเข้ามาจ่อที่เบ้าตาเขาอยู่...
ทำเอาเอสและนิกกี้อดขำกันไม่ได้

น้ำ : //////*// หัวเราะหาป้ามึงเหรอวะ! ก็กูทำไม่เป็นนิ!

เอส : งั้นเอามาให้ผมแทนมั้ย กล้องนี่มันรุ่นใหม่ล่าสุดเลยนา...

น้ำ : ไม่!/////*// ผมจะถ่ายเองเว้ย! อย่ามายุ่งน่า!!

น้ำนิ่วหน้าไล่เอสที่ตามมาเพื่อคอยหัวเราะเขาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหันมาตั้งหน้าตั้งตา
ถ่ายหนังหัวแบงค์ต่อ...  คนหน้าหล่อต้องปิดปากตัวเองกลั้นหัวเราะเสียตัวงอ


นิกกี้ : พี่น้ำ!! นี่พี่เอากล้องไปจ่อกลางกบาลแบงค์แบบนั้น จะหาเหาให้แบงค์รึไงครับ!
แฟนผมไม่มีของแบบนั้นหรอก||||||||||||||

แบงค์ : .......... |||||||||||.....

น้ำ : เอ๊า!! ก็กูจะถ่ายมุมสูงไง๊!!! หรือมึงจะเอามุมเสยขึ้น!?

พูดเสร็จก็รีบลงนั่งยองๆกับพื้น วางกล้องให้แหงนหน้าขึ้นโดยเกยกับรองเท้าของน้องแบงค์
แล้วสั่งห้ามเจ้าของรองเท้ากระดุกกระดิกอีกด้วย...

แบงค์ ( เหงื่อตก ) : .................||||||||||||||| ไหวมั้ยครับเนี่ย...พี่นิก.....

แอบกระซิบถาม คนรักรุ่นพี่ก็เอาแต่หัวเราะพี่ชายตัวเอง หันไปมองทางเอสก็พอกัน

น้ำ : โว๊ะ!!!///////*// ขำอะไรวะ!

งอนแก้มป่อง ลุกขึ้นมานั่งกอดอกซะแล้ว


นิกกี้ : ฮะๆเอาล่ะครับๆ!! ผมว่าเรามาสนใจสิ่งที่แบงค์ชอบกันดีกว่า

หนุ่มตี๋รีบเปลี่ยนเรื่อง ก่อนที่พี่เขาจะโกรธขึ้นมาจริงๆ หันหน้าไปหาแฟนตัวเอง
ยิ้มหวานเสียตาหยี ยื่นไมโครโฟนไปให้พูดอย่างระริกระรี้

แบงค์ : (เขิน//////) .....เอ55...อะไรครับ สิ่งที่ผมชอบเหรอ แหะ...

นิกกี้ : ก็พวกงานอดิเรก ชอบทำอะไรไปเที่ยวที่ไหน กินอยู่ยังไง ของโปรดคืออะไร
เล่นกีฬามั้ย... เอ่อทำนองเนี้ยะแบงค์จ๋า~

อธิบายเสร็จก็ส่งสายตาหวานเชื่อมให้เสียจนคนโดนสัมภาษณ์อายม้วนต้วนไป
แถมด้วยอาการอดหมั่นไส้ไม่ได้ของพวกพี่ชาย

แบงค์ : เอ่อคือ////// อืมม..ผมชอบ...

น้ำ : เฮ้ย เดี๋ยวก่อนๆ!! สต็อปๆๆๆ มึงหยุดก่อน หุบปากไปเลยเบ๊! ยังไม่ต้องต้องตอบ

แบงค์ : อ่ะ อ้าว!?...||||||||||||| ทำไมล่ะครับ!?

นิกกี้ : แหงะ |||||||| มีอะไรอีกล่ะพี่น้ำ!?

น้ำ : กูว่า ... ไม่หนุกหร๊อก ตอบเองแบบนี้! ให้ไอ้เบ๊ถามแล้วมึงตอบแทนมันไปเลย
ดีกว่ามั้ยไอ้นิก! ถ้ามึงตอบข้อไหนผิดนะให้ไอ้เบ๊มันลงโทษมึงข้อละที! เป็นไง555

แบงค์ : หา?..... จะให้ผมลงโทษพี่นิกเหรอครับพี่น้ำ!? ทำอะไรเหรอครับ!?

น้ำ : เอ๊า! รู้กันก่อนก็ไม่สนุกดิ5555

เอส : หึหึ..... หาเรื่องเล่นจนได้สิน่า อย่างนี้คนตอบผิดจะโดนลงโทษอะไรน้า~?

น้ำ : ไม่บอกๆ!! ต้องตอบให้ครบก่อน ไอ้เบ๊! ถามไอ้ตี่เร็วดี๊~!

นิกกี้ : โหย~~พี่อ่ะ! ผมเป็นพิธีกรนะ ให้ทำอะไรเนี่ย

น้ำ : หึหึหึ แต่กูอ่ะเป็นตากล้อง บวกตำแหน่งผู้ควบคุมการผลิต แถมควบตำแหน่ง
พี่ชายมึงด้วย! มึงไม่มีทางเลือกหรอกไอ้ตี่!

นิกกี้ : โห~~~~~~~~~โคตรเผด็จการอ่ะ!!!|||||||||||


แบงค์ : ..............ทำไมล่ะครับ?........ก็ดีออกนะ... ผมเห็นด้วยกับพี่น้ำ!.......แล้ว
พี่นิกล่ะครับ...ไม่กล้าตอบรึไง....หรือว่าพี่ไม่รู้!


อ้าว! เอาแล้วสิ อยู่ๆน้องแบงค์ก็ออกอาการงอนขึ้นมาทันตาเห็น เจ้าหนุ่มหน้าตี๋จึงต้องรีบ
พยักหน้าหงึกๆตกลงยอมเล่นด้วยจนได้...


น้ำสั่งว่าให้แบงค์ถามเรื่องของตัวเองกับนิกกี้สักห้าข้อ...

แบงค์ : (ตื่นเต้น///////)  งั้นเริ่มเลยนะครับ ข้อแรก!............. อืม...........
..แบงค์ชอบกินผลไม้อะไรครับ!?

นิกกี้ : กล้วย!

ป้าบ!!!!! 
เสียงถาดตีหัวไอ้ตาตี่ให้ดังลั่น!..... ฝีมือพี่ชายเขานั่นล่ะ..


น้ำ : กล้วยเนี่ยนะ! -*-  กูให้มึงตอบของที่มันชอบไม่ใช่ของตัวมึงเอง!

ฝ่ายเจ้าน้องชายก็กุมหัวตัวเองร้องโอยอย่างแค้นใจ หายมึนงงได้ก็ทำตาค้อนขุ่นใส่พี่
ขณะที่คนนั่งดูอย่างเอสเอาแต่หัวเราะเจ้าตลกคาเฟ่สองพี่น้องไม่หยุด


นิกกี้ : มันเจ็บนะ!!!||||||||||||||*|| พี่เล่นเอาถาดที่ใช้ยกน้ำมาตีหัวผมอย่างนี้ได้ไง! นี่มันไม่ใช่
ของที่เขาทำไว้เล่นตลกน๊ะ!! มันของจริงนะพี่น้ำ!! โอ๊ย~หัวผมปูดแล้วแน่เลย อูย~
มันเจ็บจริงๆนะใครเขาให้เอามาเล่นกันเล่าโธ่! แบงค์! แบงค์จ๋า~ ดูให้ทีสิเจ็บจังเลย~~”

เอนหัวไปพิงกับไหล่คนตัวเล็กที่หน้าตื่น รีบลูบหัวโอ๋ให้ใหญ่..

น้ำ : โด่! มึงอย่ามาทำสำออยหน่อยเลยไอ้นิก! .....มึงดูนี่! มันเจ็บที่ไหนกัน!

ว่าแล้วน้ำก็ใช้ถาดอันเดิมตบหัวเอสที่นั่งข้างๆให้ดูเป็นตัวอย่าง 
ป้าบ!!!!      เสียงดังไม่แพ้หัวนิกกี้เลยทีเดียว

เอส : โอ๊ยยยยยยยยย!!!  เจ็บ!!!.......

น้ำ : อ้าว!!! เฮ้ยเจ็บเหรอ!!? (เคาะถาดดูป๊กๆ..) เออ! เฮ้ยแม่งแข็งนี่หว่า!
5555 โทษนะ! แหะๆ

เอส : ............... ||||||||||*||.... (ซวย)

นิกกี้ : โห! แล้วพี่อ่ะถามแบงค์สักคำรึยัง ว่ามันผิดหรือถูก ถึงมาตีหัวผมเนี่ย!!

น้ำ : .......... เอ้อ...ถูกรึเปล่าวะเบ๊?..

แบงค์ : แหะ....คือ... ถูกครับ...ผมชอบกินกล้วยจริงๆครับ โดยเฉพาะกล้วยลูกใหญ่ของพี่นิก!

เอส, น้ำ :   ห๊ะ!!!!?.... ||||||||||||| อะอะอีกทีเด๊ะ!!!!?

พวกพี่ชายพากันสะดุ้งตาโต ร้องถามซ้ำอย่างเหวอๆ เจ้าหนุ่มตี๋เองก็ถึงกับอ้าปากเหวอค้าง
น้องแบงค์ต้องเอามือปิดหน้าตัวเอง ส่ายหน้าปฏิเสธใหญ่ อายหน้าแดงแจ๋ที่เผลอพูดอะไรให้
ความหมายมันกำกวมชวนเข้าใจผิดออกไป

แบงค์ : เฮ้ย!///////// มะๆๆๆๆไม่ใช่!! ผมไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นนะ!
อย่ามองหน้าผมอย่างนี้สิครับพวกพี่เนี่ย!~~  คือผมจะบอกว่า ผมชอบกินกล้วยพี่นิก! 
( ห๊า!!!? )  ว๊ากกก~~!!!!||||||||| มะๆๆไม่ใช่ๆๆๆๆ!!!! คือผมจะหมายถึงกล้วยของพี่นิก!
ผมก็กินประจำ!! ( ว่าไงน๊า!!!)  จ๊ากกกก!!!!! ฮือ~~~ ไม่ใช่ๆ!! ไม่ใช่นะครับ!
พวกพี่อย่าเข้าใจผมผิดน้า~~~ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ! คือไอ้กล้วยของพี่นิกเนี่ย!
(เห๊อะ!!!) อ๊าคคคค!!!!ฮือ~~นี่ผมเผลอพูดไปอีกแล้ว โธ่!||||||||||| คือ กล้วย! กล้วย!
กล้วย! แบบว่าๆๆผมก็ชอบกิน กล้วย! เหมือน..........เหมือนที่พี่นิกชอบครับ!!..
คือผมแค่อยากจะบอกว่า ผมชอบแกล้งแย่งกับพี่นิก เอากล้วยลูกใหญ่ๆมากินเองก็เท่านั้น!
..........แฮกๆๆ..เฮ้ออ~เฮ้อ! ( เหนื่อย.. )....


กว่าน้องแบงค์จะพูดถูก เล่นเอาน้ำ เอส และนิกกี้ลุ้นจนตัวโก่ง ทั้งสามโล่งอกร้อง
อ๋อ ได้ถ้วนหน้า ..

นิกกี้ถอนใจแต่ยังอดขำไม่ได้ รีบยกแก้วน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะให้คนรักตัวเล็กดื่มแก้อาการ
เหนื่อยหอบหน้าแดงเพราะรีบพูด


น้ำ : อ้าว....... งั้นมันก็ตอบถูกสิ... (ถามแบงค์ก็พยักหน้ายิ้มๆ)

นิกกี้ : ก็ใช่นะเซ่!! ||||||||||||||*|| พี่ตีหัวผมทำไม!

น้ำ : เอ่อ...~~ ...ฮ่าฮ่าฮ่า!!! กูดีใจกับมึงด้วยเชี่ยนิก! เฮ้ยเบ๊ถามข้อสองต่อเลยดิ รอไรวะ
อ้อ! เอส อย่าลืมตุ๊ดเสียงผมด้วยนะเวลามีคำหยาบอ่ะ

นิกกี้ : โอ้โห~~ -*- เนียนนะพี่! (ไม่สนใจใยดีหัวกูบ้างเล้ย)

เอส : เอ่อ........แต่ว่า ...แบบว่า แล้ว....หัวผมมันไปเกี่ยวอะไรด้วยครับ!!?|||||||||*||

คนหล่อยกมือขึ้นถาม เรียกความสนใจจากคนที่อยู่ๆก็ตีหัวเขา
ด้วยถาดสแตนเลสอย่างแรงซะงั้น)

น้ำไม่ตอบแต่กลับบอกว่า ..
น้ำ : เฮ้ย! นี่ถ้ามองในแง่ดี มึงก็มีเพื่อนแล้วไงไอ้นิก555!!! ไม่ได้เจ็บอยู่คนเดียวซะหน่อย
ทำเป็นโวยวายไปได้ ตลกดีว่ะฮ่าฮ่าฮ่า!!!

นิกกี้ , เอส :    ไม่ตลกพี่น้ำ ! /น้ำ!

น้ำ : .....................................................แหะๆ ขอโทษๆ..


แบงค์ : เอ่อ...งั้นผมถามข้อสองต่อเลยนะครับ ........... พี่นิกรู้มั้ย
ว่าที่ไหน ที่พี่นิกเคยพาแบงค์ไปเที่ยว แล้วแบงค์ชอบที่สุด...

นิกกี้ : ม่านรูด!! (ตอบเสียงดังฟังชัดด้วยความมั่นใจมาก)

แบงค์ : บ้า!!!///////*//  พี่นิกบ้า!!! พี่เอส! พี่น้ำ! อย่าไปเชื่อพี่นิกนะครับ!!
ผมไม่ได้ลามกเหมือนพี่นิกซักหน่อย~~~ ไม่จริงนะคร้าบบ~~ฮือ

น้ำ : เฮ้ยนี่อย่าบอกนะว่า!.... พวกมึงไปมาจริงอ่ะ......... (กูยังไม่เคยเลยนะเว้ย!///////)

แบงค์ : อึก!///////// ~~~~........... (ไม่ยอมตอบแต่ก้มหน้าหลบตา แล้วแอบหยิก
หลังมือแฟนรุ่นพี่ที่หัวเราะชอบใจ)

คนน่ารักตาโตด้วยความอยากรู้อยากเห็น รีบหันไปกระซิบถามเอสที่นั่งอยู่ข้างหลัง
น้ำ : นี่คุณ! เฮ้ยผู้ชายด้วยกัน เขาเข้าม่านรูดได้ด้วยเหรอ!?

เอส : ไปป่ะล่ะ....หึหึหึ  (ยิ้ม//////)

น้ำ :  อึ่ย! อะไอ้บ้า! ////*// .........ไปคนเดียวเหอะไอ้โรคจิต!

เอส : เอ้ย!มาโรคจ่งโรคจิตอะไรคุณ! มาว่าผม นี่คุณรู้แล้วเหรอ ว่าผมจะชวนคุณไปทำอะไร

น้ำ : ไอ้หื่นอย่างคุณคงไม่ชวนผมเข้าไปซื้อโรตีในม่านรูดหรอกมั้ง! ผมไม่ไปด้วยหรอก
ถ้าไม่ใช่เรื่องลามกแล้วจะทำอะไรได้อีกล่ะ!

เอส : ก็...................................กินกล้วยไง.........ฮ่าฮ่าฮ่า!!!///////

น้ำ : ฮึ่ย~~!!!!//////*// ไอ้บ้าเอส! คุณนี่มันโรคจิตจริงๆด้วย!!!

เอส : เห๊อะ!..... คำก็โรคจิต สองคำก็โรคจิต.... โรคจิตแล้วรักป่ะล่ะ..(ยิ้ม)

น้ำ : ............................. แบร่! แหวะๆ!! //////// พูดอะไรไม่รุ! ไม่รู้เรื่องเลยเว้ย!
(ทำอะไรไม่ถูกก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่ซะเลย)

น้ำหันมาบอกกับแบงค์ว่า ไม่ต้องห่วง เรื่องลามกไม่มีใครเกินไอ้ดาราหน้าหื่นนี่ไปได้หรอก
คนที่สอนให้เขาเข้าใจมุก คำว่ากินกล้วยมันหมายถึงเรื่องทะลึ่งทะเล้นอะไร
ก็คือไอ้บ้านี่แหละ!////*//

แบงค์ : พี่นิกบ้าชะมัดเลย ตอบผิดไปข้อนึงแล้วนะ ผมน่ะชอบที่พี่พาผมไปถ่ายรูปคู่
ในทุ่งดอกทานตะวันต่างหาก ก็ตอนที่รับน้องไงครับ พี่นิกใจดีที่สุดเลย ผมปลื้มจะตาย
แถมแอบเฉลยกับผมก่อนด้วยว่าเป็นพี่รหัส ผมงี้ดีใจแทบตายเลยรู้มั้ยครับ////// แหะๆ

นิกกี้ : /////จริงเหรอจ๊ะ โถๆๆๆ ก็แบงค์ไม่เคยบอกพี่มาก่อนเลยนี่ นั่นมันตั้งแต่ตอนที่
เรายังไม่สนิทกันด้วยซ้ำไป (ออดอ้อนเข้าไว้.........อิอิ)

แบงค์ : ถ้างั้นพี่นิกตอบข้อสามมาเลย..................แบงค์ชอบทำอะไรเวลาว่างครับ!

ถึงแม้จะยังงอนอยู่นิดหน่อย แต่โดนอ้อนเข้าไปแบงค์ก็หายหน้าบูดได้...

นิกกี้ : ........อื้ม...////// ก็คิดถึงพี่ไง

แบงค์ :  หืมม~~//////// พี่นิกอ่ะ! ก็...คิดถึงครับ//// แต่ไม่ใช่อย่างนี้ซี่~ /////


น้ำ : อ่ะแฮ่มๆๆ!!!...........เฮ้ย... อีกนานมั้ย....


แบงค์ : เอ่อแหะๆๆ แหม~ พี่นิกก็อย่าเล่นสิครับ รีบตอบเร็ว

นิกกี้ : อ่า...หึหึ ตอนว่าง แบงค์ก็ชอบทำอยู่ไม่กี่อย่าง แต่ที่ชอบที่สุดก็อ่านหนังสือไง!

แบงค์ : ถูกต้องครับ!/////

นิกกี้ : พวกวรรณกรรม!พี่รู้!!5555

แบงค์ : พี่นิกเก่งที่สุดเลย!///// แล้วแบงค์ชอบอ่านเรื่องไหนพี่นิกรู้มั้ย!

นิกกี้ : อ๋อ...............................................เรื่อง..ชาวนากับงูเห่ารึเปล่า?

แบงค์ : ไม่ใช่!////*// นั่นมันนิทานอีสปครับ!

นิกกี้ : ฮ่าฮ่าฮ่า...พี่รู้น่า~||||||||| หนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือใช่ม๊ะ!?

แบงค์ : โธ่ไม่ใช่ครับ! นั่นมันชื่อเพลงคู่แล้วพี่นิก!//////*//
แบงค์ชอบอ่านพวกวรรณกรรมเด็กไงครับ พี่นิกก็เคยเห็นนี่นา จำไม่ได้ล่ะสิ!...

นิกกี้ : อ๋อ~~~! แล้วก็ไม่บอก! ไอ้เรื่องนั้นใช่มั้ย!

แบงค์ : หา!///// พี่นิกรู้เหรอครับ!

นิกกี้ : ซามูไรพ่อลูกอ่อนล่ะซี่~!!!~ฮิฮิฮิฮิฮิ (ส่ายหน้าด่อกแด๊กหัวเราะแบบซามูไร...)

...มีลูกอ่อน... มีเบบี้... มีเด็ก...

 แบงค์ : ..................... /////*// พี่นิกบ้า!


น้ำพยักหน้ากอดอก เห็นด้วยกับแบงค์

น้ำ : วรรณกรรมเด็กแค่นี้ มึงก็ยังไม่รู้จักซักเรื่อง เขาปล่อยให้มึงเข้าไปทำหน้าโง่
เดินเพ่นพ่านอยู่ในมหาลัยได้ไงวะเนี่ยไอ้ตี่! ไม่อยากจะเชื่อเล้ย~ตอบเชี่ยอะไรมาเนี่ย!
(หันไปบอกให้เอสอย่าลืมตุ๊ดเสียงออกด้วยนะ)

นิกกี้ : งั้นพี่บอกผมมาสักเรื่องดิ๊

น้ำ : โด่! กระจอก! ก็โคนันไง!! เด็กแม่งอ่านกันตรึม!

นิกกี้ : ห๊ะ!!? จริงเหรอแบงค์!? (หันไปมองหน้าน้องแบงค์)

แบงค์ : ..........|||||||||||| โคนันเนี่ยนะพี่นิก...

นิกกี้ : เอ้อ! -*- นั่นมันการ์ตูนแล้วครับพี่ครับ!!! พี่น่ะมั่วกว่าผมอีก!

แบงค์ : ...............(ก็พอกันนั่นแหล่ะ...)


เมื่อโดนน้องหาว่ามั่วนิ่ม น้ำจึงเขยิบไปกระซิบถามเอส
น้ำ : คุณรู้บ้างรึเปล่าเอส?

เอส : โทษทีน้ำ ผมไม่ค่อยได้อ่านหรอก แต่ที่ดังๆก็....แฮรี่ พอตเตอร์ ไงครับ...

หนุ่มน่ารักพยักหน้าอมยิ้ม แล้วหันไปบอกเจ้าน้องชาย
น้ำ : เอ้อ! ก็แฮรี่ พอตเตอร์ไงไอ้นิก!! (ยักคิ้วให้สองที)

นิกกี้ : ...........||||||||||  (โอ้โห~ พี่กู! ถามคนอื่นต่อหน้าต่อตาเห็นๆ ยังกล้าทำหน้าแน่ใส่กูด้วย..)


เอส : 555 เอาเป็นว่านิกกี้ตอบถูกว่าแบงค์ชอบอ่านหนังสือแล้วกันนะ

แบงค์ : หืม~ ก็ได้ครับพี่เอส ถ้างั้นข้อที่สี่! แบงค์ชอบสีอะไรครับ!?


นิกกี้ : สีครีมสิจ๊ะ!

แบงค์ :////// พี่นิกยอดเลยครับถูกด้วย! ทำไมพี่นิกรู้ล่ะ!? แบงค์ว่าแบงค์ไม่เคยบอก
แล้วก็ไม่ค่อยได้ใช้ของที่มีสีครีมเลยนะครับ!?

ดีใจ ที่คนรักใส่ใจ/////

นิกกี้ : แบงค์ไม่รู้ตัวล่ะสิ หึหึหึหึ.....ที่พี่มั่นใจมากก็เพราะ สองข้อ!

แบงค์ : สองข้อ? อะไรครับ?

นิกกี้ : หนึ่ง! ห้องนอนแบงค์ทาสีครีม แถมชุดเครื่องนอนก็สีครีมด้วย

แบงค์ : โธ่มันเป็นสีที่สบายตาเหมาะกับห้องนอนนี่ครับไม่เห็นแปลกเลย

นิกกี้ : (ส่ายหน้าอมยิ้ม) จุ๊ๆๆ...คิดว่าจะหลอกพี่ได้เหรอ ไม่หรอกๆ เพราะข้อสองนี่แหละ
ทำให้พี่มั่นใจมากว่าใช่แน่ๆ

แบงค์ : เรื่องอะไรล่ะครับ...

ว่าแล้วคนรักหน้าตี๋ก็กระซิบบอกข้างหู..
นิกกี้ : ไม่รู้ตัวสิเรา ก็ กกน.สีครีมเนี่ยใส่บ่อยสุดเลย! แถมมีเยอะที่สุดด้วยฮ่าฮ่าฮ่า!!!/////

แบงค์ : (หน้าร้อนฉ่าขึ้นมาทันที) //////*// พี่นิก! ทีเรื่องอย่างนี้ล่ะจำแม่นดีเหลือเกินนะครับ!!


น้ำ :.........ซุบซิบอะไรกันอ่ะ!?.. (หงุดหงิดที่ไม่ได้ยิน)

แบงค์ : ปะเปล่าครับ!! ////// แหะๆ .....อืมม แล้วพี่น้ำกับพี่เอสชอบสีอะไรเหรอครับ

น้ำ : กูชอบสีซอให้ควายฟังบ่อยๆว่ะ!...

แบงค์ : .....||||||||| (นี่เราโดนด่าอยู่รึเปล่า)

ไม่หรอก.... เขาเหมารวมน่ะ555


เอส : แต่พี่ชอบสีน้ำที่สุด!.......คึคึ...(ยิ้ม)//////

น้ำ :   อึก//////*//.... เฮื่อย~ ไอ้บ้านี่ทะลึงไม่เลิกนะเดี๊ยะๆ!!!

แบงค์ : .......(ตกลงนี่ผมได้คำตอบอะไรจากสองคนนี้ครับเนี่ย////)


นิกกี้ : แบงค์จ๋า เหลือข้อสุดท้ายแล้วถามพี่มาเลยดีกว่า อย่าไปสนใจสองคนนั้นเขาเลย

แบงค์ : จริงด้วยข้อสุดท้ายแล้วพี่นิกอย่าตอบผิดนะครับ! อืมม.....(ทำหน้านึก)
........แบงค์...ชอบสัตว์ชนิดไหนมากที่สุดครับ!?

นิกกี้ : ........เอ.....ล่าสุดนี่ถ้าจำไม่ผิด แบงค์ชวนพี่ไปกินหมูกะทะใช่ม๊ะ?

แบงค์ : ไม่ได้หมายถึงชอบกินครับ!/////*// แบงค์หมายถึงชอบแบบรักเอ็นดูต่างหากเล่า!

นิกกี้ : เอ๊ะอ๋อ~~~.............งั้นก็ไก่!!!

แบงค์ : เฮ้ยถูกครับ!!!/////

หนุ่มน้อยดีใจมาก ยิ้มกว้างแต่ก็ประหลาดใจ
แบงค์  : พี่นิกรู้ได้ไงครับ ข้อนี้แบงค์ก็ไม่เคยบอกพี่นิกมาก่อนเลยนะ

นิกกี้ : เคยซี่~แบงค์จำไม่ได้เอง

แบงค์ : เคยเหรอ!? ตอนไหน?

นิกกี้ : ก็ตอนที่พาพี่มาเที่ยวบ้านครั้งแรกไง แบงค์เล่าให้พี่ฟังว่าเมื่อก่อนตอนเป็นเด็ก
พ่อของแบงค์เคยเลี้ยงไก่ไว้ตรงมุมสวนหลังบ้านด้วย

แบงค์ : อ๋อ~! ใช่ๆจำได้แล้ว!!

นิกกี้ : แล้วแบงค์ก็จะชอบไปนั่งมองมันทุกวันเลย

แบงค์ : ใช่ๆครับ! แบงค์ชอบขนมันสวยดี

เอส : อ้าวแล้ว.....เดี๋ยวนี้ที่บ้านเลิกเลี้ยงแล้วเหรอ? (หันมองไปรอบสวนก็ไม่เห็นไก่สักตัว)

แบงค์ : ....................เอ่อ ครับเลิกเลี้ยงตั้งนานแล้ว

น้ำ : อ้าว! ชอบแล้วไม่เลี้ยงต่อล่ะ!?

นิกกี้ : 555!!! ก็เพราะแบงค์ชอบไปนั่งมองมัน แล้วก็วิ่งไปบอกพ่อว่า
อยากกินไก่ KFC. ทุกวันเลยน่ะสิครับ55555 พ่อแบงค์เลยตัดสินใจยกไก่ให้เพื่อนไปเลี้ยงต่อแทน

น้ำ,เอส : ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!!//////// ก็ไหนว่ารัก เอ็นดูไง!5555

แบงค์ : ///////*// พี่นิกอ่ะ! (เอามาเผาหมดเลย)  ก็นั่นมันตอนเด็กนี่ครับ

นิกกี้ : พี่นึกแล้วว่าแบงค์ต้องชอบไก่ เพราะเห็นแบงค์ชอบกินไก่ที่สุดไม่ใช่เหรอ5555

แบงค์ : พี่นิกไม่เกี่ยวกันสักหน่อย~~...........////// โธ่.....ก็มันอร่อยดีนี่ครับ~

เอส,น้ำ : ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!


น้ำสรุปว่านิกกี้ตอบผิด 1 ข้อ ถูกลงโทษ 1 ที ได้ฟังแบงค์กับนิกกี้ก็มองหน้ากัน

แบงค์ : จะให้ผมทำอะไรพี่นิกเหรอครับ?

นิกกี้ : ||||||||| ไม่เอาถาดตีหัวแล้วนะ

น้ำ : อืมม.....(อมยิ้ม) งั้นให้หอมแก้มมันไป 1 ทีก็แล้วกัน55


นิกกี้ : เฮ้ย!จริงดิ!!!////// โธ่เว้ย~! รู้งี้ตอบผิดให้หมดทุกข้อซะก็ดีหรอก!
เอาเลยแบงค์! ไม่ต้องเกรงใจพี่นะ

เจ้าหนุ่มตี๋หลับตายิ้มร่า รีบเอียงแก้มไปหาอย่างไม่มีอิดออด แทบจะแตะจมูกให้เองด้วยซ้ำ
แต่อีกฝ่ายยังขัดเขินต่อหน้าพวกพี่ชายอย่างนี้ รู้สึกอายขึ้นมาก็เอียงหน้าหนี

แบงค์ : ขี้โกงนี่ครับพี่น้ำ อย่างนี้ไม่เห็นจะเป็นการลงโทษตรงไหนเลยนะครับ/////

น้ำ : เออเนอะ...... รึจะเอาเป็นเตะก้านคอมันดี?

แบงค์ : อุ้ย!||||||||| มะมะไม่ดีมั้งครับพี่!

นิกกี้ : แบ๊งค์!!! ||||||||| รีบๆหอมพี่ก่อนที่พี่น้ำจะเปลี่ยนใจเถ๊อะ!!!

เอส : ฮ่าฮ่าฮ่า..


แบงค์ : ก็ได้ครับ//// แต่พี่เอสต้องตัดตอนนี้ออกด้วยนะครับ (อายเค๊า~)


กรึ่กแกร๊ก!!!.......................
หลังได้รับการลงโทษ ทุกคนก็ได้ยินเสียงบางอย่าง ก่อนที่จะก้มไปมองมัน

แบงค์ : เอ่อ.... ขอโทษครับ พอดีผมเผลอขยับเท้า กล้องร่วงเลย...

หนุ่มตี๋รีบหยิบกล้องขึ้นมาดูหูตาแหก|||||||||||
นิกกี้ : เฮ้ย!!! ลืมไปเลย! นี่พี่น้ำไม่ได้หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายเลยนี่หว่า!!!~~จ๊าก!!!!
พี่น้ำ!! เปิดย้อนดูแล้วนี่มันเห็นแต่หน้าแข้งกับหัวเข่าแบงค์ตลอดเลยอ๊า~~!!!


น้ำ :  อุ๊....... มุมเสยไง....55

เอส, นิกกี้, แบงค์ :  ไม่ตลกเลยน้ำ! / พี่น้ำ!!||||||||*||

น้ำ : ........เออๆ กูขอโทษ~~~ |||||||||| ....แหะๆ



หลังจากที่สัมภาษณ์น้องแบงค์เสร็จ ก็รู้ว่ากล้องไม่ได้จับภาพคนที่สัมภาษณ์อยู่เลย
พวกเขาจะทำอย่างไรต่อไปนะ ....ฮุฮุฮุ (มีต่อนะจ๊ะ)






++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

[tsktonight]

***(เกร็ดเล็กๆ ขอโทษครับ! ผมเผลอ...นอกรอบ..7)




หลังจากที่สัมภาษณ์น้องแบงค์เสร็จ ก็รู้ว่ากล้องไม่ได้จับภาพคนที่สัมภาษณ์อยู่เลย


แบงค์ : แล้วอย่างนี้ไม่ต้องถ่ายใหม่หมดเหรอครับ

เอส : เฮ้อ~ เพราะว่าน้ำวางกล้องไม่ได้มุมเลยเห็นแค่หัวเข่าแบงค์อ่ะนะ55 แต่ช่างมันเถอะ
พี่ว่าไม่ต้องถ่ายใหม่หรอก เดี๋ยวเอาไว้พี่จะมิกซ์เสียงที่สัมภาษณ์แบงค์ใส่ไปกับภาพที่ถ่าย
บ้านแบงค์ให้แล้วกัน มันใกล้จะมืดแล้วเอาอันเมื่อกี้นี้แหละ

นิกกี้ : แหงะ||||||||| พี่น้ำนะพี่น้ำ ดูเขาถ่ายสิ! เห็นแต่หนังหัวกับหัวเข่าน้องแบงค์อย่างนี้ได้ไง!

น้ำ : กูไม่อยากจะพูดกับคนที่ไม่เข้าใจศิลปะอย่างมึง...

นิกกี้ : ถ้าอย่างนั้นพี่คงไม่ได้พูดกับคนทั้งโลกแล้วล่ะ!||||||||*||


เอส :55 เอาน่าๆ เอาอย่างนี้ดีมั้ย คราวนี้พี่จะถ่ายให้เองนะ แต่ให้แบงค์เป็นคนตอบเรื่องของ
นิกกี้บ้างดีมั้ย จะได้เห็นหน้าน้องแบงค์ด้วยไง

นิกกี้ :~ เอ๊อะ! ///// ก็ดีเหมือนกันนะครับพี่เอส!

แบงค์ : (อมยิ้มเขิน) พี่นิกไม่ต้องมาถามแบงค์หรอกครับ แบงค์บอกได้หมดทุกเรื่องรับรอง
ถ้าเป็นเรื่องของพี่นิกล่ะก็/////// ก็แบงค์น่ะมองแต่พี่นิกคนเดียวมาตลอดเลยนี่นา~(บิดไปบิดมา)

นิกกี้ : โห/////// มั่นใจมากเลยนะแบงค์

เอส : อ่ะงั้นไหนลองบอกมาสิ นิกกี้เอาไมค์ให้แบงค์ไปเลยแล้วกัน พี่จะถ่ายให้


หนุ่มน้อยเจ้าของสถานที่ส่งยิ้มสดใสให้กล้อง ก่อนจะชำเลืองมองไปทางคนรักรุ่นพี่ที่คอยยิ้มให้
แบงค์ : ครับ///// พี่นิกน่ะ เขานอกจากจะชอบกินกล้วยแล้วยังมีอีกตั้งหลายอย่างเลยล่ะครับ
ที่เห็นเป็นไม่ได้ เป็นต้องรี่เข้าไปซื้อทุกที ก็อย่างเช่น สตรอเบอร์รี่  บ๊ะจ่าง พายไก่ ไอศกรีม
โดยเฉพาะรสช็อคโกแลตชิพ อาหารทะเลที่พี่นิกชอบมากก็คือปูครับ พี่นิกไม่ชอบทานรสเผ็ด
แล้วถ้าไปสั่งน้ำปั่นทีไร ต้องโยเกิร์ตรสผลไม้รวมหรือสตรอเบอร์รี่ผสมแครอททุกทีเลย
สีที่พี่นิกชอบคือสีฟ้า//// เวลาว่างพี่นิกชอบออกกำลังกายครับ เขาชอบดูหนังตลก แล้วก็....อืม...
พี่นิกชอบใส่นาฬิกาข้อมือ... แล้วก็พี่นิกชอบ...

เจ้าตาตี่ยิ้มแก้มปริ นั่งฟังอย่างมีความสุข
นิกกี้ : แล้วก็ชอบแบงค์ที่สุด...

แบงค์ : //////55 แบงค์ตอบถูกหมดใช่มั้ยล่า~

นิกกี้ : ผิดข้อนึงจ้ะ

แบงค์ : เฮ้ย!||||||||| จะผิดได้ไงพี่นิก อย่ามาแกล้งแบงค์น่า!

นิกกี้ : 555จริ๊ง! เรื่องนาฬิกาไง พี่ไม่ชอบใส่นาฬิกาข้อมือ..

แบงค์ : |||||||||| ไม่จริงอ่ะ! ก็แบงค์เห็นพี่นิกต้องใส่ทุกวันเลยนี่ครับ! นี่ไง!วันนี้พี่นิกก็ใส่!
จะมาบอกไม่ชอบใส่ได้ไง วันไหนไม่เห็นใส่มาพี่นิกก็บ่นทุกทีว่าไม่น่าลืมเลยๆ!

นิกกี้ : (หัวเราะ) ..... 55 ก็นาฬิกาเรือนนี้ ใครซื้อให้พี่กันล่ะนึกดูสิ หึหึ/////

แบงค์ : เอ๋.......................เอ่อ...เรือนนี้มันที่แบงค์ซื้อให้พี่นิกตอนวันเกิดนี่ครับ/////

นิกกี้ : ก็ใช่ไง555 ไม่รู้ตัวรึไง วันไหนถ้าแบงค์ไม่เห็นพี่ใส่นาฬิกาหน้าหงิกทุกทีอ่ะ55
จ้องข้อมือพี่อยู่นั่นแหละ555

แบงค์ : |||||||||| อ้าว! อะไรกัน! นี่พี่นิกไม่ชอบใส่นาฬิกาข้อมือหรอกเหรอครับ!!....โธ่
ก็ว่าแล้วยังไม่เห็นพี่นิกมี แบงค์เลยไปหาซื้อให้อ่ะ......ที่แท้ก็ไม่ชอบใส่นี่เอง
แต่.......แบงค์เห็นพี่ใส่มันทุกวันนี่ครับ...เพราะกลัวแบงค์จะโกรธเหรอ.. พี่นิกไม่ต้องใส่ก็ได้..

นิกกี้ : หึหึ ที่พี่ใส่ก็เพราะนาฬิกาเรือนนี้มันพิเศษต่างหาก คนพิเศษเขาซื้อให้555
ไม่ใส่ได้ไง ..พี่ชอบแค่เรือนนี้เรือนเดียวเท่านั้น อยากใส่ทุกวันทุกเวลา
เหมือนพี่ไปไหนก็มีแบงค์ไปด้วยไง/////

หนุ่มร่างเล็กก้มหน้านิดๆ อมยิ้มเขิน ....ไม่ชอบใส่นาฬิกาข้อมือแท้ๆก็ยังยอมใส่
เพื่อเขา เขานี่บ้าจัง ดันไปซื้อของที่พี่นิกไม่ชอบมาให้ แต่พี่นิกก็ยังรับไว้ด้วยความดีใจ
ไอ้เรื่องที่ชอบเฉพาะเรือนนี้เท่านั้น เพราะคนซื้อให้คือแฟนตัวเองนี่มัน
น่ารักชะมัดเลยไม่ใช่เหรอ~~ >////<

นิกกี้ : ผิดข้อนึง ต้องโดนหอมทีนึง! มานี่เลย~/////หึหึหึ

แบงค์ : ////// พี่เอสครับไม่ต้องถ่ายตอนนี้ก็ได้~

ไล่ดาราหน้าหล่อให้หันหน้ากล้องไปทางอื่น ก่อนที่คนรักจะยื่นจมูกโด่งมาหา..


เอสลดกล้องลงหัวเราะ ยอมทำตามไม่มองพวกน้องชายทำโทษกัน
เอส : 555ไม่อิจฉาเขาเหรอน้ำ เรามา~////.......... อ้าว!? น้ำ!? หายไปไหนของเขาเนี่ย!!?

มิน่าล่ะถึงว่าเงียบเชียว.... นึกว่าคนน่ารักนั่งนิ่งๆอยู่ข้างหลังมาตลอดซะอีก

นิกกี้ : อ้าว!? แล้วนี่พี่น้ำหายไปไหนครับเนี่ย!!?

แบงค์ : ผมเห็นเขาเดินเข้าบ้านไปอ่ะครับ

นิกกี้กับเอสหันหน้าไปหาน้องแบงค์ จึงมองไม่เห็นตอนที่น้ำหายไป
แล้วเอสก็เริ่มวิตกกังวล

เอส : แย่ล่ะสิ! เขาจะโกรธพี่รึเปล่านะ! น้ำอยากเป็นตากล้องแต่พี่ดันไปแย่งเขาแบบนี้

นิกกี้ : ..........ผมว่า....พี่เอสเลิกกังวลไปได้เลยครับ ท่าทางเขาจะเบื่อแล้วมากกว่า ดูโน่นดิครับ...

ชี้ให้คนหล่อหันกลับไปมองด้านหลัง......... เห็นน้ำเดินถือจานขนมชั้นที่พันเป็นรูปดอกกุหลาบ
สวยงามมากมายกลับมา ในปากก็เคี้ยวตุ้ยๆไปด้วย....(คุณแม่น้องแบงค์ทำไว้ให้)

เอส : .........หิว?

น้ำ : ........หิว/////

เอส  : เพิ่งกินมาจากบ้านกรไม่ใช่เหรอ

น้ำ : เอาที่ไหนมาพูด! ….. เอ่อก็จริงอ่ะนะแต่ระหว่างทางท้องผมมันก็ต้องทำงานดิ
ย่อยไปหมดแล้ววววว... แหะๆกินด้วยกันป่ะ/////

เอส : เดี๋ยวก็อ้วน....

น้ำ : ............ ถ้าอ้วนแล้วรักป่ะล่ะ........(ลอยหน้าลอยตาใส่)

เอส :  อึก!/////// หืมมมม~(ฟังแล้วอดยิ้มไม่ได้)  หนอย~!! เดี๋ยวนี้หัดร้ายนะเรา!ย้อนเหรอๆ
เล่นอย่างนี้เป็นด้วยเหรอครับ~~ ฮะฮึ่มม~ /////

หนุ่มน่ารักหยิบขนมใส่ปากไปก็หลุดหัวเราะ เจ้ารูปหล่อกำลังหมั่นเขี้ยวเขาเต็มที่
ดีที่อยู่บ้านคนอื่น ถ้าอยู่ด้วยกันแค่สองคนเขาคงต้องรีบวิ่งหนีไอ้หื่นไปทั่วห้องแน่ๆ

น้ำ : 555//// เอ้อ....แล้วตกลงเสร็จเรียบร้อยแล้วใช่ป่ะ?

นิกกี้ : ยังครับยัง! ลืมไปรึเปล่าพี่เอสกับพี่น้ำยังไม่ได้บอกเรื่องของตัวเองกับแฟนๆเลยนะครับ

น้องแบงค์ปรบมือ ยิ้มเห็นด้วยรีบพูดเสริม
แบงค์ : จริงด้วยครับ! ผมว่าให้พี่นิกสัมภาษณ์ทั้งคู่พร้อมๆกันเลยดีมั้ยครับ ส่วนผมจะเข้าไปช่วย
แม่จัดโต๊ะข้างใน ใกล้ได้เวลามื้อค่ำแล้ว แล้วผมจะมาเรียกพวกพี่ๆนะครับ อ๊ะๆแต่พี่นิกต้อง
สัญญาว่าจะเปิดเทปสัมภาษณ์ให้ผมดูก่อนเป็นคนแรกนะครับ!

นิกกี้ : ก็ดีจ้ะ////// แบงค์ว่าไงพี่ก็ว่างั้นอ่ะ!

แล้วหนุ่มน้อยก็เดินยิ้มๆเข้าบ้านไป ส่วนเอสกับน้ำยังนั่งกินขนมชั้นไม่หยุด
นิกกี้ : เอ้า! พอแล้วครับพี่!! ขนมอร่อยก็จริง แต่กับข้าวฝีมือคุณแม่แบงค์ก็อร่อยเหาะไม่แพ้กันนา!
เดี๋ยวก็อิ่มกันก่อนหรอก ทั้งคู่เลย~มาให้ผมสัมภาษณ์ก่อนดีหว่า .....อิอิ แต่ว่าพวกพี่ต้องสลับกัน
ตอบด้วยไม่งั้นผมไม่ยอมนะ

น้ำ : เอาเล้ยๆ!! ง่ายๆ

เอส : หึ เรื่องน้ำไม่ต้องห่วงเลยพี่รู้ดี! หึหึหึ

หนุ่มตี๋ยิ้ม ยื่นไมค์ไปให้พวกพี่ชาย แล้วเริ่มเดินกล้อง..
นิกกี้ : ครับเรามาเริ่มกันที่.......งานอดิเรกก่อน! เอาเป็นพี่น้ำตอบก่อนครับ พี่เอสชอบทำอะไร!?

น้ำ : แกล้งกูไง ! -*-

นิกกี้ : 555จริงดิพี่! 55 (มองหน้าเอสก็ทำอมยิ้ม..) แล้วของพี่น้ำล่ะครับพี่เอส!?

เอส : เขามักจะพยายามเอาหนังผีที่พี่ซื้อมาไปซ่อน... (แต่ผมก็หาเจอตลอดนะ)

นิกกี้ :555โหยผมว่าไร้สาระว่ะพวกพี่เนี่ย5555 อยากรู้จริงๆเลยว่ามีเรื่องอะไรที่พวกพี่คิดว่า
อีกฝ่ายทำแล้วมันโคตรจะไร้สาระอีกบ้าง

น้ำ : มีดิ!! อย่างมีครั้งนึงนะ! กูแกล้งหลับ ไอ้ดาราบ้านี่มันก็ค่อยๆย่องเข้ามานั่งประกบ
อย่างใกล้อ่ะ! แล้วมันก็โน้มตัวลงมาหา! แล้วก็!..

นิกกี้ : ห๊ะ!!!?////// ทะทะทำอะไรต่อพี่!!?

น้ำ : .....นั่งนับขนตากูอยู่ตั้งนานน่ะสิ!/////*//

นิกกี้ : เฮ้ย55555!!!!/////พี่เอส พี่ว่างขนาดนั้นเลยเหรอพี่!!555

เอส : ....แหะ..จะว่าว่างก็ว่างอ่ะนะ เห็นมันยาวสวยดี/////....โธ่~ แล้วทีคุณล่ะน้ำ!

น้ำ : ทำไม!?

เอส : คุณดูเขาเล่นคาราเต้คิกในทีวี เห็นเขาเตะไม้ เตะก้อนอิฐได้ ก็อยากทำบ้าง!

นิกกี้ : .....แล้วมันไร้สาระตรงไหนพี่เอส?

เอส : ก็ตรงที่เขาฝึกเตะกับกระดาษทิชชู่แทนไง!

นิกกี้ : ก๊ากกก55555555////// ขาดกระจุยเลยใช่ป่ะ!5555


น้ำ : //////*// ฮึ่ม! ถ้าคุณคิดว่ามันไร้สาระ แล้ววันนั้นมายืนถือทิชชู่ให้ผมเตะทำไมล่ะ!

นิกกี้ : 55.......?.หา....อ้าวพี่เอส.. (เหล่มองหน้าเอส...)

เอส : .........แหะๆ..ไร้สาระ.... แต่มันน่ารักอ่ะ//////


นิกกี้ : ................เอ่อผมว่า |||||||... เรามาเข้าเรื่องต่อดีกว่านะครับ!
ไปที่อาหารจานโปรดแล้วกัน

เอส : ปกติน้ำเขาก็กินทุกอย่างที่ขวางหน้าแหละครับ (555) แต่ที่เห็นชอบมากเป็นพิเศษ
ก็มีอยู่สองสามอย่าง อืม......เขาชอบกินกุ้งมาก ชอบมักกะโรนีกุ้งด้วย (ยิ้ม) สตรอเบอร์รี่
กระเพราหอยแมลงภู่ อันนี้ผมทำให้กินแล้วเขาติดใจครับ/////(เสน่ห์ปลายจวักของเอส)
แต่ที่ผมไม่ชอบเลยแต่เขาดันชอบกินมากก็คือยำเต้าหู้ยี้ครับ ไม่รู้กินไปได้ไง|||||||||
พวกผลไม้เปรี้ยวจี๊ดก็เหมือนกัน เขาชอบกินทุกชนิดเลยล่ะครับ แล้วที่ผมเตือนเขาว่าอย่ากินเยอะ
ก็คือทุเรียนทอดครับ น้ำชอบกินมาก กินเก่งครับคนนี้แต่ตัวเล็กนิดเดียว...(น่ารักเนอะ////คิก)


นิกกี้ : โอ้โห!!! รู้จริงนะครับเนี่ยพี่เอส! ยอดเลย แต่ไม่รู้พี่น้ำเขาจะรู้ของชอบพี่เอสมั้ยน้า~!?


น้ำ : เหอะ! ทำไมจะไม่รู้วะ อ่ะแฮ่มๆ!!เอสน่ะนะก็...........เอ่อ.....เขาชอบดื่มน้ำแร่! น้ำผักรวม...
น้ำคลอโรฟิวส์....น้ำทับทิม รังนก ซุปไก่... นมอุ่นๆ เป็นพวกรักสุขภาพอ่ะ...... แต่กาแฟก็มีบ้างนะ
แต่เป็นเพราะว่าหลังๆนี้เขาจะชอบดื่มชาที่ผมชงให้มากกว่า///// ก็เลยดื่มกาแฟน้อยลง อืม.....อ้อ!
เอสชอบกินพวกสเต็กปลา กับสลัดผักเป็นพิเศษ! ส่วนผลไม้เขาชอบพวกไอ้ตระกูลเบอร์รี่ทั้งหลาย
อย่างพวกแครนเบอรี่ แบล็คเบอร์รี่ บลูเบอร์รี่ ราสเบอร์รี่ แล้วก็มีพวก...เอ่อ ลูกพีช
แต่ที่ผมกับเอสชอบเหมือนๆกัน ก็มีสตอรเบอร์รี่กับแตงโมครับ!////


นิกกี้ : ผมก็ด้วยคร้าบบบ/////  55พี่น้ำก็รู้จริงนะครับเนี่ย! งั้นถ้าถามถึงที่ที่ชอบไปเที่ยวล่ะ!?

น้ำ : เอสชอบไปเที่ยวญี่ปุ่น!! เขาเคยบอกไว้อ่ะนะ....แต่ผมคิดว่าที่รีสอร์ทของญาติพี่โอบ
เขาก็ชอบมากเหมือนกัน อยู่ที่ต่างจังหวัดที่นั่นสวยมากเลยล่ะครับผมก็ชอบ////(เอสเคยพาไปมาแล้ว)

เอส : ถูก!////  55เก่งจริงๆเลยแฟนผมเองครับ!

น้ำ : พูดมากน่า! /////*// รีบๆบอกของผมมาเลย ผิดล่ะน่าดู!

เอส : น้ำเขาชอบทะเลครับ! แต่อย่าเพิ่งคิดว่าเขาชอบเล่นน้ำทะเลนะครับ555

นิกกี้ตาโตอย่างคาดไม่ถึงที่ได้ฟังเอสตอบ แสดงว่าเอสรู้จริงทั้งที่พี่ชายว่ายน้ำไม่เป็น
เพราะเคยจมน้ำทะเลตอนเป็นเด็กเลยไม่ยอมหัดว่ายน้ำ ทำได้แค่เล่นอยู่ริมฝั่ง
หรือนั่งในห่วงยางลอยไปลอยมาเล่น แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้พี่เขาชอบทะเลจนอยากไปอยู่เสมอ
สิ่งที่ดึงดูดพี่ของเขาก็คือ..


เอส : ทรายครับ! น้ำเขาชอบเล่นก่อกองทราย...

นิกกี้ : โห!!!พี่เอสรู้ด้วยเหรอ!

น้ำ : คุณรู้ได้ไงอ่ะ!?//////*// ไม่ต้องมาทำไก๋เลยนะไอ้นิกแอบบอกใช่ป่ะ! (อาย..)

นิกกี้ : เฮ้ย! ผมเปล่านะ!

เอส : ใช่ นิกกี้ไม่ได้บอกผมหรอก แต่คุณนั่นแหละเล่าให้ผมฟัง

น้ำ : ผมเหรอ! เล่าให้คุณฟังว่าชอบเล่นทราย!? เมื่อไหร่วะ?...

เอส : คุณไม่ได้เล่าว่าชอบเล่นทรายหรอกน้ำ แต่คุณเล่าให้ผมฟังว่าเมื่อก่อน....
ครอบครัวคุณชอบมาเที่ยวทะเล แล้วแข่งกันก่อทรายว่าใครจะก่อได้สูงกว่ากัน
ใครจะก่อได้สวยที่สุด เร็วที่สุด..... คุณสนุกที่สุดเพราะคุณจะชนะทุกที...
เตี่ยกับแม่คุณจะให้คุณเป็นคนเลือกว่าเย็นนั้นจะกินอะไรก็ได้...

น้ำนิ่งไปเพราะเอสพูดถูกซะด้วย เอสจำได้แม้เขาจะเคยเล่าเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ส่วนนิกกี้ก็อมยิ้มเมื่อนึกถึงวันเก่าๆ แต่แอบบ่นว่าพี่น้ำชนะเพราะขี้โกงทุกที...55

เอส : ผมต้องรู้สิ.....คุณอาจจะไม่รู้ตัว เวลาที่คุณเห็นทะเลไม่ว่าจะของจริง หรือแค่ในรูป
สายตาของคุณมักจะมองไปที่พื้นทราย ก่อนน้ำทะเลซะอีก......... ผมรู้ว่าคุณนึกถึงมันเสมอ
..อยากจะเล่นก่อปราสาททรายกับครอบครัวเหมือนวันเก่าๆอีกสักครั้ง..  เอ่อ......
......................คือ...เอ่อน้ำ......ผมขอโทษนะ......คุณ...


เอสพูดถูกทุกอย่าง ..... แต่เขาก็รู้สึกผิดนิดๆ ไม่น่าพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเลย....
เห็นน้ำซึมลงยิ้มพยักหน้าว่าถูกต้องอย่างเศร้าๆ นิกกี้ก็เงียบไปเลย

น้ำ : ไม่เป็นไรหรอกเอส ......คุณเก่งจัง ผมไม่ต้องบอกอะไรคุณเลย คุณจำทุกๆอย่าง
ทุกๆคำที่ผมพูดได้หมดเลยเหรอ...

เอส : จำได้สิน้ำ.....หึ... เรื่องของคนที่เรารักนี่ครับ ..... มันเป็นเรื่องธรรมดา
จริงมั้ยนิกกี้! ( หันไปยิ้มให้ตากล้องหน้าตี๋ )

นิกกี้ไม่ได้พูดอะไร แต่ยิ้มตอบให้ ก่อนจะหันหน้ากล้องมาถ่ายตัวเอง พูดว่าบ๊ายบาย
แล้วหันไปถ่ายพวกพี่ชายที่โบกมือบ๊ายบายให้กล้องอย่างยิ้มแย้ม
ขอบคุณแฟนๆเสร็จนิกกี้ก็ลดกล้องลง ...มองภาพที่พี่ชายทั้งสองส่งยิ้มละไมให้กัน
ด้วยความรู้สึกที่ดีๆ... ก่อนจะหันไปตามเสียงเรียกใสๆของหนุ่มน้อย ผู้เป็นเจ้าของบ้าน

แบงค์ : (ตะโกนเรียกมาจากตรงประตูหลังบ้าน) พี่นิกครับ!!!///// พี่เอส! พี่น้ำ!
มากินข้าวกันเถอะครับ!!

แบงค์ยืนดูห่างๆได้สักพักแล้วเมื่อเห็นว่าทุกกคนท่าทางจะถ่ายทำเสร็จก็ตะโกนเรียก
ครอบครัวของแบงค์ถือโอกาสเลี้ยงข้าวเย็นทั้งสามหนุ่ม


นิกกี้ : คร้าบบบ!!! /////  พี่เอสพี่น้ำ!! ไปกันเหอะพี่!

เจ้าหนุ่มตี๋ยิ้มกว้าง รีบปิดกล้องวิ่งไปหาคนรักตัวเล็กที่ยืนรอ
เอสกับน้ำค่อยๆลุกเดินตามไป...


น้ำ : เอส//// ผมขอเถียงคุณหน่อยได้มั้ย..

เอส : ....หือ? เรื่องอะไรครับ? มีเรื่องของคุณที่ผมพูดผิดด้วยเหรอ

น้ำ : ไม่หรอก..... แต่ที่คุณพูดว่าการจำเรื่องของคนที่เรารักได้หมด..มันเป็นเรื่องธรรมดา
ผมว่าไม่จริงหรอก มันพิเศษมากเลย.../////

เอส : .................นั่นสินะ (ยิ้ม/////) ใส่ใจกันเป็นพิเศษ เพราะเป็นคนพิเศษ

น้ำ : ... เหนื่อยมั้ย.........ผมเอาแต่ใจ...

เอส : ห๊ะ! นี่คุณรู้ตัวด้วยเหรอ!! จะบอกให้ก็ได้ว่า... มาก~~

น้ำชะงักเท้าหยุดเดินทันทีที่ได้ยิน ขมวดคิ้วทำหน้าย่นถามอย่างผิดหวังว่า
น้ำ : ...มันขนาดนั้นเลยเหรอ|||||||||||*||

เอส :  ...ผมหมายถึง... รักมากกกก~~~/////

น้ำ : อึก! ///////// แหวะว่ะ!!!ไอ้บ้า!


คนน่ารักทำท่าแหวะใส่ก่อนจะหัวเราะอย่างสดใส วิ่งหนีคนหน้าหล่อที่ไล่ตามกันเข้าไปในบ้าน

..........................................

.........................

.............


แค่เราสนใจ ให้ความใส่ใจต่อคนที่เรารัก แม้เพียงเรื่องเล็กน้อย
แต่มันอาจจะเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากในความรู้สึกของเขา
... แค่นี้เราก็สามารถทำให้คนที่เรารัก มีความสุขได้แล้ว





ปล.ขอบคุณทุกคนที่อวยพรปีใหม่ให้วินะจ๊ะ ^^ 


แล้วเจอกันตอนหน้าต่อจากตอนปกติ ตอนเดินทาง...     นะค่ะ



*************************************

[CarToonMiZa]

ฮากระจายอ่ะ

[หมอตัวเปียก]

หัวเราะจนปวดท้องอะตอนนี้ 

[KARMI]

 

[choijiin]

สุขสันต์ปีใหม่นะสมาพันธ์
วันนี้คนอ่านมีความสุขได้เจอน้องแบงค์
 

[IWacKEE]

 

[AnimajuS]

อ่านไปขำไป น้องน้ำนี้สุดๆอ่ะ

มารอให้กำลังใจน้องกร กับ พี่เทม สู้ๆๆ

[หมูกระต่าย]

พี่วิจ๋า!!!!!!!!! หนูขอโทษนะคะ  ช่วงนี้หนูไม่ได้เข้ามาอ่านเลย เรียนหนักมากกกกก เดี๋ยวสอบเสร็จแล้วจะรีบมาสิงหน้าคอมทันทีเลยนะคะ

[tsktonight]

ตอนที่ 57  เดินทาง...(แรก)







สามวันต่อมา...



เช้าที่อากาศสดใส .. ในบ้านสีขียวอ่อนหลังงาม สมาชิกใหม่ของบ้านกำลังวุ่น...


“ น้ำ! น้ำๆ!! น้ำครับ! คุณเห็นแว่นกันแดดอันใหม่ของผมมั้ย!?”

ค้นหัวหมุนเสียทั่วห้องนอน แต่ก็ไม่เจอ เอสจัดกระเป๋าเดินทางค้างไว้แล้วเดินลงบันได

มาถามหาแว่นอันโปรดที่เพิ่งซื้อมาได้ไม่นานกับคนรัก ซึ่งกำลังนั่งกินอาหารเช้าอย่างสบายใจ

อยู่ตรงโต๊ะกินข้าวหน้าเคาน์เตอร์ใหญ่ในครัว


หนุ่มน่ารักหันไปตามเสียงเรียกของคนหน้าหล่อก็กระพริบตามองปริบๆ.. อมยิ้ม

ทั้งที่อมแฮมชิ้นโตอยู่ในปาก น้ำส่ายหน้าช้าๆก่อนจะยกมือขึ้นขยับแว่นกันแดดที่ใส่ไว้บนหัว

ให้เลื่อนลงมาสวมที่ตา “ ไม่เห็นซักกะนิด..” พูดเสร็จก็เขี่ยขาแว่นให้เลื่อนลงมา

คาไว้แถวปลายจมูก ช้อนตาสวยๆขึ้นมองเจ้าคนที่มองเขาค้างอยู่แบบเหวอๆเช่นกัน

อยากให้อีกฝ่ายเห็นแว่นกันแดดสุดเท่กับแววตายิ้มยั่วกวนอารมณ์ได้ถนัดๆ


“เฮ้ย! นั่นมันแว่นผมนี่!!/////*//”

เอสตาโต ชี้แว่นที่หาเจอแล้วพร้อมเดินปรี่เข้าไปประชิดตัวคนแกล้งทำหน้าเหรอหรา

น้ำขยับใส่แว่นกันแดดให้เข้าที่ นั่งหั่นไส้กรอกกินต่อ แกว่งขาไปมาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

แต่พอเสหางตาไปมองหน้าแฟนหนุ่มรูปหล่อแล้ว เขาก็อดขำออกมาไม่ได้ “ฮ่าฮ่าฮ่า/////”


“โธ่~///////*// น้ำ! คุณนี่มันน่า~หืมม~~นักนะ! หลอกให้ผมหาอยู่ตั้งนาน!

แอบเอามาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ คิดจะแกล้งผมเหรอ~ อยากแกล้งผมนักใช่ม๊ายย~~!!!”

“อุ๊!/////// ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!!จั๊กจี้!~ ไม่เอานะเอส!ไม่เอา! กินข้าวอยู่นะฮ่าฮ่าฮ่า!!!”

คนน่ารักดิ้นหนีไปมาแทบตกเก้าอี้เมื่อถูกคนหน้าหล่อเข้ามาไล่จั๊กจี้เอวเป็นการแก้แค้น


กลัวน้ำจะสำลักติดคอเสียก่อน เอสจึงหยุดจี้เอวบางแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆ

ส่งยิ้มพลางส่งแก้วน้ำให้ดื่ม ก่อนจะแบมือขอแว่นคืน อีกฝ่ายยอมคืนให้แต่โดยดี

หลังดื่มน้ำลงคอไปหลายอึก แต่เมื่อเห็นว่าเอสจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ น้ำก็รีบวางแก้ว

แล้วยื้อมือให้คนจะไปได้นั่งลงที่เดิม

“ยังจัดของไม่เสร็จอีกเหรอเอส ตั้งแต่เมื่อคืนยันตอนนี้ก็ยังไม่ครบอีกเหรอ?”

“ก็.....อืม.....มันก็ครบนะ แต่เดี๋ยวๆผมก็นึกได้ว่ายังไม่ได้ใส่ไอ้นั่นไอ้นี่ลงไปบ้าง..

จะว่าไปก็เกือบเสร็จเรียบร้อยดีแล้วล่ะครับ ขอไปเก็บของอีกนิดนะน้ำ (ยิ้ม)”

“อื้อ~ไม่เอาอ่ะ... ถ้าเดี๋ยวก็เสร็จแล้วจะรีบไปทำไมกัน คนอื่นๆกว่าจะมาถึงก็อีกตั้งนาน

มานั่งตรงนี้ก่อนเถอะน่า~นะ นะ..//////ทิ้งผมไว้คนเดียว ถ้าผีมาหลอกจะทำไง...”


เอสอมยิ้มกับท่าทีของน้ำ จัดแจงเลื่อนจานอาหารเช้าในส่วนของเขาที่เตรียมไว้แล้ว

มาให้เสร็จสรรพ...... อยากจะชวนเขานั่งกินอาหารเช้าด้วยกันก็ไม่ยอมพูดดีๆ...

สายตาขัดเขินนั่นทำให้เอสรู้สึกว่ามันน่ารักดี

คนหล่อมองอาหารเช้าบนโต๊ะที่มีทั้งขนมปังปิ้ง แฮมทอด ไส้กรอกทอด ไข่ดาว

นม แยม กาแฟ น้ำส้มคั้น.... ไม่มีอะไรเกิดการเผาไหม้เกินพอดีแบบนี้.. ท่าทาง

มื้อนี้คงเป็นฝีมือของเจ้าน้องชายหน้าตี๋เป็นแน่

“อ้าวแล้วนิกกี้ล่ะน้ำ?” เอ่ยปากถามหาเพราะยังไม่เห็นตั้งแต่ตื่นมาแล้ว

แสดงว่าคงเตรียมอาหารไว้ให้ก่อนออกไปข้างนอก

“เห๊อะ! ก็เห่อไปรับแฟนมันตั้งแต่ไก่โห่นู่นแล้วอ่ะดิ!หน้าบานซะยิ่งกว่าลานสเก็ต..”

น้ำตอบทำปากยื่นอย่างหมั่นไส้อาการระริกระรี้เกินงามของน้องตัวเอง

ก่อนจะเม้มปากอย่างชั่งใจ... ขมวดคิ้วคิดเขินๆมองขนมปังปิ้งทาเนยหอมๆในมือ.. แล้วค่อยๆ

ยื่นไปจ่อที่ปากคนนั่งหัวเราะข้างๆ.. >///< “อ่ะ!/////”ยื่นไปเพราะอยากจะลองป้อนเขาแท้ๆ

แต่ก็หันหน้าหนีไปทางอื่นทั้งที่ยกมือค้าง ไม่ได้มองเลยว่าทำเนยเปื้อนเลอะจมูกคนรักแทน...


เอสขำดึงทิชชู่บนโต๊ะมาเช็ดจมูกตัวเองแล้วยิ้มหวาน คว้าจับมือนุ่มที่ยังถือขนมปัง

รอให้เขากิน ดึงให้เลื่อนลงมาป้อนตรงปากได้ก็เคี้ยวไปก็ยิ้มไป ไม่ยอมปล่อยมือแถมยังบ่น

ติเรื่องขนมปัง ให้คนรักหันมามองแก้มแดง

“มันหวานไปนะเนี่ย... แต่ผมชอบแฮะ... /////(คิก)”


แน่นอน.. ไม่ใช่แค่ขนมปังหรอกนะที่หวาน..


.....................................

................



******************************



บ้านแบงค์...



“ขอบคุณครับพ่อครับ!//// แม่ครับ//// ถ้างั้นแบงค์ขึ้นไปเก็บของเลยนะครับ!”

ได้รับอนุญาตให้ไปเที่ยวทะเลกับคนรักหลังจากที่ต้องห่างกันไปหนึ่งเดือน

น้องแบงค์ยิ้มกว้างอย่างดีใจ รีบวิ่งขึ้นบันไดไปเตรียมตัวเดินทางไกล


เบนซ์พี่สาวของแบงค์ไปทำงานแล้ว ส่วนคุณย่ากำลังออกกำลังกายยามเช้าในสวนหลังบ้าน

เหลือแค่พ่อกับแม่ที่ยังนั่งยิ้มให้เจ้าหนุ่มหน้าตี๋ ที่มากดออดหน้าประตูบ้านแต่ไก่โห่

พร้อมกับรถคันใหม่... นิกกี้มาถึงก็เล่าเรื่องที่ตัวเขาและพี่ชายได้เงินคืนจากเทพพิชัย

พวกเขากำลังคิดจะเปิดกิจการเป็นของตัวเอง คนได้ฟังพากันดีใจด้วยอย่างที่สุด


.....ขณะที่ลูกชายวิ่งขึ้นไปข้างบนบ้านเพื่อเก็บกระเป๋าเสื้อผ้า สองสามีภรรยาเจ้าของบ้าน

ก็อวยพรและให้ข้อคิดกับชายหนุ่มที่พวกเขารักเหมือนลูกคนหนึ่ง

“ดีใจด้วยนะนิกกี้! ต่อไปก็ขอให้มีแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิตนะ”

คุณพ่อของแบงค์พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ตบไหล่คนรักของลูกชายที่นั่งอยู่ข้างๆเบาๆ

“ใช่จ้ะลูก เรื่องเงินน่ะให้พี่เขาเก็บไว้ให้น่ะดีแล้ว ถึงต่อไปนี้ลูกจะไม่ต้องลำบาก

อย่างแต่ก่อน แต่ก็อย่าประมาทใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายจนลืมตัวล่ะ” คุณแม่เตือนให้มีสติไว้

“อ่า~~~...แต่ผมใช้เงินซื้อรถไปแล้วนะครับ” เพราะเขาอยากได้มานาน

แถมพี่หรือเพื่อนก็ไม่มีใครคัดค้าน

“..55 อยากจะได้รถสักคันมันก็ไม่เป็นไรหรอกลูก เพราะมันมีประโยชน์ แม่หมายถึง

อย่าเอาไปใช้ทำเรื่องไม่เป็นเรื่อง ไม่มีประโยชน์ให้สูญเงินไปเปล่าๆต่างหากพ่อมหาเศรษฐี”

“โธ่ไม่ขนาดนั้นหรอกคร้าบ~ ผมจะจำไว้ครับ ขอบคุณครับพ่อ แม่ ////5555”

นิกกี้ยกมือไหว้หน้าตายิ้มแฉ่ง ทั้งสามหัวเราะร่วน


“เสร็จแล้วครับ! ///// พี่นิกเราไปกันเถอะ!” เพียงชั่วอึดใจ แบงค์ก็วิ่งลงบันไดมาพร้อมเป้ใบโต

ร้องบอกว่าเรียบร้อยแล้วจนพ่อกับแม่หันไปมองด้วยความประหลาดใจ

“เฮ้ย! นี่เสร็จแล้วเหรอ!? ทำไมมันเร็วอย่างนี้ล่ะ!? ยังไม่ถึงสองนาทีเลยนะ!!?”

คุณพ่อถามอย่างเหลือเชื่อ คุณแม่เองก็ลุกขึ้นเดินรี่เข้ามาสำรวจดูความเรียบร้อยของ

กระเป๋าเป้ลูกชาย “ทำไมเก็บของเร็วจังลูก!? น้องแบงค์!? แน่ใจนะว่าเรียบร้อยดี ปกติ

แม่เห็นลูกจัดของใส่กระเป๋าไปไหนที ช้าจะตายไป ยังคิดว่าจะขึ้นไปช่วยอยู่เลย”

“เอ่อคือ....แหะ แบงค์รีบๆยัดใส่น่ะครับ เอ่อพ่อครับ! แม่ครับ! ไม่ต้องห่วงแบงค์นะครับ

ไปแค่สามวันเอง เดี๋นวแบงค์กับพี่นิกก็กลับมาเรียนแล้วล่ะ แล้วจะซื้อของมาฝากน้า~! ^^

อ้าว! จริงสิคุณย่า!ต้องไปหอมคุณย่าซะหน่อยแล้ว//// คุณย่า~~~~

แบงค์จะไปเที่ยวแล้วน้า~~ย่าคร้าบบบ” ว่าแล้วหนุ่มน้อยก็รีบวิ่งไปตามหาคุณย่าที่หลังบ้าน


“เอ้อ!อย่างกับว่ามันเก็บของเตรียมไว้แล้วเลย......” คุณพ่อยืนขมวดคิ้วงง ทำเอานิกกี้สะดุ้ง

(อุ้ย|||||||| แหะ.... ก็ใช่อ่ะดิคร้าบ~) เขาเขียนบอกไว้ในจม. ล่วงหน้าก่อนแล้ว


“บ่าน่าคุณ ลูกก็เพิ่งรู้พร้อมเรานี่ค่ะ ดูสิตื่นเต้นใหญ่เชียว55” คุณแม่หัวเราะเมื่อเห็นแบงค์

วิ่งกลับเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “.......ก็นั่นสินะ” ฝ่ายคุณพ่อเหล่มองหน้าเจ้าคนมารับ

ก็ดูมีพิรุธ ทำตาหลุกหลิกส่งยิ้มแหยๆ.........แต่ก็ช่างมันเถอะนะ...หึหึ


“แบงค์ไปหอมคุณย่าแล้ว คราวนี้ก็หอมแม่ อื้มฟอด!/// แล้วก็พ่อด้วยครับ อื้มฟอด!////”

แบงค์และนิกกี้ไหว้ลาผู้ใหญ่ทั้งสอง...


........................................

...........................

................

......


แบงค์สะพายเป้ออกมาหน้าบ้าน ยืนยิ้มร่ามองรถคันใหม่เอี่ยมของคนรักรุ่นพี่อย่างชื่นชม

“โห~~~!สีฟ้าแบบนี้สวยจังเลยครับ! นี่รถพี่นิกจริงๆเหรอครับเนี่ยยอดเลย55”

“พี่คิดแล้วว่าแบงค์ต้องชอบ”

“พี่นิก! พี่นิกให้ใครนั่งรึยังครับ!////เพิ่งถอยออกมาแบบนี้ต้องให้แบงค์นั่งเป็นคนแรกด้วย

ไม่งั้นแบงค์ไม่ยอมนะ5555”

“...หา? .....|||||||||| อ่า... 55 แบบว่า 555 ครือ~..เอ่อพี่..แหะ...”

“อื้ออ~~~~!เฮ้ยพี่นิกอย่าบอกนะครับ ว่าให้คนอื่นนั่งก่อนแล้วอ่ะ!”

“โธ่น้องแบงค์~ แบงค์จ๋าอย่าทำหน้างอใส่พี่อย่างนี้สิครับ เห็นมั้ยว่าพี่ทำตามสัญญา

มารับแบงค์ไปเที่ยวทันทีเลยเห็นม้า~~ เอ่อแหะๆ.... แบงค์ครับมานี่เร็ว ขอกอดหน่อย

พี่คิดถึงจะตายอยู่แล้ว////” ดึงตัวคนรักร่างเล็กที่เปลี่ยนจากหน้าบูดเป็นยิ้มเขินมากอดให้ชื่นใจ

“อึก/////// พี่นิกอ่ะ///// ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะครับ” ดันตัวออกมาแต่ก็ยัง

โดนจับมือไว้ทั้งสองข้าง

“โธ่แบงค์ พี่ก็ต้องให้คนจ่ายตังค์เขานั่งเพื่อความเป็นสิริมงคลก่อนสิจ๊ะ55”

“จริงด้วยสิ! อ๋อพี่น้ำเหรอ ถ้าเป็นพี่น้ำแบงค์ยอมนั่งเป็นคนที่สองก็ได้ครับ”

“ครือ~เอ่อ~อ่า~||||||||| ....... คง..... ไม่ใช่คนที่สองแล้วล่ะแบงค์”

“อ้าว! หมายความว่ายังไงครับ!? ก็ไหนพี่นิกเขียนบอกแบงค์ว่าจะถอยรถใหม่เมื่อวานนี่

แค่ข้ามวันเองไม่ใช่เหรอครับ แล้วนอกจากพี่น้ำ พี่นิกให้ใครนั่งก่อนแบงค์กัน!!?.. ”

“คือ.... พี่ขอโทษที่ลืมคิดไป.... รู้อย่างนี้มารับแบงค์ก่อนไปรับมันซะก็ดีเนอะ..”

“หือ?..” หนุ่มน้อยขมวดคิ้วสงสัย ที่พูดนั้นแปลว่าคนรักรุ่นพี่ใช้รถคันใหม่ไปรับใครมา

ก่อนหน้าเขางั้นหรือ......?



“เฮ่!!”

น้องแบงค์สะดุ้งหันไปมองคนที่โผล่หน้ามาพูดจากในรถ หนุ่มน้อยตาโตเห็น กร

เกาะขอบกระจกหน้าต่างรถที่ลดลงมาครึ่งนึง

“หวัดดี....นี่พวกนายจะคุยกันอีกนานมั้ย!? หิวข้าวแล้วนะ ฮ้าวววว~~ ง่วงก็ง่วง||||||||

เราว่าพวกนายขึ้นรถมาซะทีเถ๊อะ~มาคุยกันในรถก็ได้!” ดาราหน้าใสพูดเสร็จก็หาวหวอดๆ

ล้มตัวลงนอนรอที่เบาะด้านหลังตามเดิม


“คุณกร...!?” แบงค์หันควับกลับมามองหน้านิกกี้อย่างประหลาดใจ

“นั่นแหละ แหะ คนที่สอง..”

“ทำไม..? ...ทำไมคุณกรเขาถึงมาอยู่ในรถพี่นิกได้ล่ะครับ!?”

“เอ่อ พอดีพี่เห็นว่าไหนๆก็ผ่านบ้านไอ้กร เลยไปรับมันมาก่อน ยังไงก็ไปรถคันเดียวกันด้วย

ก็มันแต่งตัวช้าจะตาย ไปปลุกมันมาด้วยกันอย่างนี้คงดีกว่า แบงค์จะได้ไม่ต้องไปรอ..เอ่อ

แบงค์ว่าไงจ้ะ....ไม่โกรธพี่ใช่มั้ย..||||||||..แบงค์..”


น้องแบงค์ได้ฟังก็ขมวดคิ้วคิด............. เขานึกว่าจะได้อยู่กับนิกกี้แค่สองคน

ตลอดทางที่ขับรถไปเที่ยวเสียอีก.. “พี่นิกอ่ะ…. เฮ้อ~…ก็เอาเถอะครับตามนั้นก็ได้...”

พูดเสร็จก็เดินไปเปิดประตูรถด้านข้างคนขับขึ้นไปนั่งทำหน้าเซ็ง

นิกกี้รู้สึกได้ว่าแบงค์คงไม่ชอบใจนัก ที่ไม่บอกก่อนว่าจะให้กรนั่งรถของเขาไปด้วยกัน


“เดี๋ยวไปกินข้าวเช้าที่บ้านพี่ก่อนนะ รอคนอื่นๆด้วย นัดเจอกันที่บ้านพี่นั่นแหละ”

หนุ่มตี๋สตาร์ทเครื่องได้ก็หันไปบอกคนรักตัวเล็กที่ยังหน้าตูมนิดๆ

“ทำอะไรให้แบงค์กินครับ...”

“หึ... พี่รีบออกมา ก็เลยทำแค่เบรคฟาสต์ง่ายๆไว้ อืม...แต่ถ้าแบงค์อยากกินอะไร

บอกพี่นะ เดี๋ยวพี่จะทำให้ครับ” เอื้อมมือไปขยี้หัวคนตัวเล็กที่ยิ้มออก มองเขาตาแป๋ว

“แบงค์กินอะไรก็ได้ครับ///////”

ทั้งสองมองหน้ายิ้มให้กัน แล้วนิกกี้ก็ตั้งใจขับรถต่อไป ก่อนจะสะดุดหู

กับเสียงเรียกร้องของคนข้างหลัง “นิกกี้! เราอยากกินข้าวผัดอเมริกัน!!”

หนุ่มหน้าตี๋คว้ากล่องกระดาษทิชชู่ในรถ ปาใส่กรที่นอนหัวเราะอยู่เบาะหลัง

อย่างหมั่นไส้ทันที “ไอ้เรื่องมากนี่ เราถามแฟนเราก็เสร่อสั่งมาได้นะไอ้ขี้แยเอ๊ย!”


กรสะดุ้ง “เฮ้ยนิกกี้!//////*// ไม่ต้องมาเรียกเราอย่างนี้เลยนะ! นายไปลากเราลงจากเตียง

ก็ต้องรับผิดชอบดิ! ทำข้าวผัดอเมริกันให้กินเลยด้วย! รมณ์เสียแล้วนะเฟ้ย!”

สะบัดหน้าหนีไปหลับตานอนกอดเสื้อแจ็คเก็ต


น้องแบงค์ประหลาดใจมองกรที่นอนหันหลังให้ สลับกับนิกกี้ที่ยังหัวเราะตอบ

“เออๆ รู้แล้วน่า55 เดี๋ยวถึงบ้านแล้วทำให้”


หนุ่มน้อยคิด.... คนรักรุ่นพี่ของเขาไม่เคยเขียนเล่าให้ฟังในจม.มาก่อนเลย

ไม่รู้ว่าสองคนนี้ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่...?....

“พี่นิก....”

“55....หือ?..อะไรครับ.. ตัวเล็ก /////” ยิ้มให้ก่อนเอามือดึงแก้มคนรักเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว

“เอ่อ..... แหะ//// เปล่าครับไม่มีอะไร ขับรถไปเถอะ..” คลำแก้มตัวเองแล้วอมยิ้ม..





************************




“เฮ้ย! นี่มึงตัวเล็กลงกว่าเดิมรึเปล่าวะไอ้เบ๊!555 เอออย่างนี้ก็ดีนะ

พกใส่กระเป๋าไปไหนมาไหนง่ายดี!”

“โธ่พี่น้ำ! ทักอย่างกับผมเป็นหมากระเป๋าแน่ะ|||||||||”

ทันทีที่เห็นคนรักของน้องชายยิ้มร่าเดินเข้ามาหา คนน่ารักก็รีบเลื่อนเก้าอี้ที่โต๊ะกินข้าว

พยักหน้าให้มานั่งใกล้ๆกัน เล่นหัวเล่นหูเจ้าน้องสะใภ้อย่างเอ็นดู

“เฮ้ยเบ๊ มึงคิดถึงกูป่าว?”

“/////คิดถึงสิคร้าบ แล้วพี่น้ำคิดถึงผมมั้ย”

“.................”

“|||||||||||...ทำไมเงียบไปล่ะครับ! โธ่พี่น้ำอ่ะ!”

“ฮะฮะฮะ กูล้อเล่นน่า ก็คิดบ้างไม่คิดบ้างไปตามเรื่องของกูล่ะนะฮะฮะ”

“ก็ยังดีครับ|||||||.... แล้วพี่เอสล่ะครับ?”

“ไปจัดของอยู่อ่ะดิ ไม่รู้จะจัดอะไรนักหนา ถ้าเอาบ้านใส่กระเป๋าไปด้วยได้คงทำแล้ว55”

“โหพี่เอสเป็นพ่อบ้านพ่อเรือนจังนะครับ55.... หึเหมือนคนนั้นเลยเนอะพี่น้ำ/////”

แบงค์พูดพลางพยักเพยิดหน้าให้น้ำหันไปมองทางนิกกี้

“อ้าวแล้วนั่นมึงจะทำอะไรอีกล่ะไอ้นิก?” น้ำหันไปถามน้อง


“ทำข้าวผัดอเมริกันให้ไอ้กรน่ะพี่ มันร้องจะกินให้ได้เลย พอดีในตู้เย็นมีของทำได้พอดี

พี่จะกินอีกมั้ย? แบงค์ล่ะ?” นิกกี้พูดไปก็หยิบกระทะมาตั้งเตา หั่นนู่นนี่ใส่อย่างคล่องแคล่ว

น้องแบงค์ยิ้มตอบ “แล้วแต่พี่นิกเถอะครับ” ก่อนจะลุกไปเกาะเคาน์เตอร์ดูนิกกี้ทำอาหาร


น้ำหันไปเอามือเคาะหัวตะโกนใส่หูเจ้าดาราหน้าใส ที่เอาแต่นอนฟุบหลับคาโต๊ะข้างๆตัวเขา

เล่นเอากรตกใจสะดุ้งลุกมาปิดหูตัวเองตาโต “พี่น้ำ! โหยตกใจหมดเลย ผมกำลังฝันดี|||||||”


“ฝันถึงพี่หมอทีรึเปล่าวะ55”

“อย่ามาพูดชื่อนี้ให้ผมได้ยินนะ!|||||||||*|| ผมเกลียดมันที่สุดเลย!!”

แล้วกรก็ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ งอนไม่ยอมพูดด้วยอีก


เห็นอาการของเด็กหนุ่มแล้วน้ำก็ได้แต่ถอนใจอย่างสุดเซ็ง คนน่ารักหันไปท้าวคาง

กดเบอร์โทรหาเทพพิชัยอย่างหงุดหงิด.... นี่มันก็สามวันเข้าไปแล้ว ไอ้พี่เทมมันมัวแต่

ไปขุดรูหาแย้อยู่ที่ไหนวะ!? -*- ไม่ได้เรื่องเล้ย!!

เมื่อโทรติด น้ำก็รีบลุกเดินไปคุยโทรศัพท์ที่อื่นเพื่อไม่ให้กรได้ยิน...



น้องแบงค์มองตามน้ำที่เดินหายไปข้างนอก ก่อนจะหันไปมองกรที่ก้มหน้าฟุบกับโต๊ะ

รอกินข้าว แล้วหันมามองหน้านิกกี้ที่ยิ้มแหยๆให้

“(กระซิบ) นี่มันเรื่องอะไรครับ? ทำไมพอพูดถึงคุณหมอทีแล้ว

คุณกรเขาพูดแบบนั้นล่ะพี่นิก!!?” หนุ่มน้อยหน้าตื่น งงมาก ในเมื่อรู้กันดีอยู่ว่ากรนั้น

ชอบหมอทีมากๆ แต่ตอนนี้กลับบอกว่าเกลียดเสียแล้ว


“คือเขาทะเลาะกันน่ะ เอาไว้แล้วพี่จะเล่าให้ฟังทีหลังนะจ๊ะ แบงค์ช่วยหยิบ

แฮมที่หั่นเป็นสี่เหลี่ยมในถ้วยนั้นให้พี่ทีสิ..”

“..เอ่อ ครับ..” ส่งของให้ไปแบงค์ก็ถอนใจ........

..ช่วงที่เขาไม่ได้อยู่กับพี่นิก คงมีเรื่องอะไรที่เขายังไม่รู้อีกแน่ๆ....


.....................................................

................................

..................

.........

[tsktonight]

ตอนที่ 57  เดินทาง...(หลัง)




..................

.........


น้ำหนีออกมานั่งที่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านเพื่อคุยโทรศัพท์กับเทพพิชัย...

“ไอ้พี่เทม! นี่มันหมายความว่าไงกันวะ!? ไหงไอ้กรยังเกลียดมึงอยู่อีก

ทำอะไรของมึงกันเนี่ย~~~ไอ้เชี่ย! -*- กูกับไอ้นิกนะ พูดชื่อมึงยังไม่ได้เลยรู้มั้ย

แม่งมันไม่ยอมฟังอะไรเลย นี่มันเป็นเรื่องของมึงกับมันนะ! กูให้โอกาสมึงแล้วนะ!”


“โธ่!||||||||||||||| น้องน้ำจ๋า พี่ก็พยายามอยู่เนี่ย น้ำให้โอกาสพี่แต่เขาไม่ให้โอกาสพี่เลย!

งานการไม่เป็นอันได้ทำแล้ว! บ้านช่องก็ไม่ได้กลับ! T T ”

“เห๊อะ! อย่ามาตอแหลกับกูนะ! ถ้ามึงว่างมากขนาดนั้น ป่านนี้คงดีกับมันไปแล้ว!

นี่มันวันที่สามแล้วนะโว้ย~!”

“แล้วจะให้พี่ทำอะไรได้เล่า~! พี่เพิ่งออกจากโรงพักมาเนี่ย!|||||||||”

“ห๊ะ!? ไปทำห่าอะไรที่นั่น!?”

“ก็เขาแจ้งจับพี่! เพราะพี่ไปดักคอยเขาหน้าบ้านน่ะสิ! โดนรุมด่ายับทั้งปะป๊า

ทั้งแม่ไอ้เรียว โดยเฉพาะไอ้เรียวมันนั่งด่าพี่หน้ากรงจนหูพี่จะไร้ความรู้สึกอยู่แล้วเนี่ย~

น้องน้ำก็โทรมาด่าพี่ซ้ำอีก T T”

“เอ่อ........ขนาดนั้นเลยเหรอวะ||||||||||”

“แล้ววันนี้เขาก็ไม่อยู่บ้านไม่ใช่เหรอ เมื่อวันก่อนน้องน้ำโทรมาเร่งพี่เพราะวันนี้จะไป

เที่ยวทะเลกันไม่ใช่เหรอครับ จะให้พี่ทำยังไงดีล่ะเขาไม่ยอมให้พี่เข้าใกล้

โทรไปก็ไม่ยอมรับ ไม่ว่าจะเอาเบอร์ใครก็เถอะ สงสัยจะรู้ว่าเป็นพี่รอพูดกับเขาอยู่

เข้าไม่ถึงตัวเขาเลยจริงๆ”

“เฮ้อ~ แย่ชะมัด!” คนน่ารักถอนใจใช้ความคิด ท่าทางงานนี้เขาต้องทำตัวเป็น

กามเทพแผลงฤทธิ์ซะแล้วสิ! “ไอ้พี่เทม!”

“คะครับๆๆ...!?||||||||||”

“งั้นเอาอย่างนี้นะ! มึง!... รีบไปเก็บเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย!!”

“ห๊ะ!? เก็บเสื้อผ้า!? ปะปะไปไหนจ๊ะ!!?”

“ก็ไปหาความรักของมึงไง ไอ้ง่าว!!!”




***************************************


........พอเก้าโมงเศษๆ ก๊อปกับบิวก็โผล่มา

สองสาวบ้างไม่สาวบ้าง สวมแว่นกันแดดอันโต แต่งตัวให้เป็นฝาแฝดกัน

คือใส่เสื้อกล้ามสีขาว กางเกงขาสั้นสีฟ้าสด ท้าแดดเต็มที่เพราะวันนี้พวกเธอ

โบ๊ะครีมกันแดดมาแบบลืมตาย

“โฮะๆๆ น้องก๊อปพร้อมจะดำดิ่งลงสู่ธรรมชาติแล้วค่า~~!/////” ดาราหน้านวลยืนกอด

ปลาฉลามยางที่เป่าลมจนตัวพอง กรี๊ดกร๊าดทำท่าว่ายน้ำให้ทุกคนหัวเราะ


“ว้ายนังก๊อป! นี่แกจะรีบปั้มลมใส่ปลาทำไมยะ! แกจะขี่ปลาฉลามจากที่นี่ไปรึไง

อย่างนี้ก็เอาใส่รถไม่ได้สิ เอาจุกออกปล่อยลมเดี๋ยวนี้เลย มาขึ้นรถได้แล้วจะได้ไปกันซะที

ชั้นอยากจะนอนดูวิวสวยๆเต็มทีแล้วล่ะ///////55” บิวเดินมาดึงตัวก๊อปให้ขึ้นรถ

แต่น้ำกลับรีบถลันตาโตเข้ามาห้ามไว้ “บิว! ก๊อป! ไม่ต้องเอารถไปหรอก!

จอดมันไว้ที่บ้านเราเถอะ นะ นะ ประหยัดดี!” พยักหน้าให้เพื่อนๆเห็นด้วยตาม


“อุ้ย...เออจริงด้วย! ก็ดีนะ////// ดีเหมือนกันเนอะว่ามั้ยก๊อป”

“ก็ดีนะเจ้!”

เอสเปิดท้ายรถผายมือเชื้อเชิญ “ถ้างั้นก็รีบย้ายของมาขึ้นรถทางนี้เลยครับคุณนายคร้าบบ”

ยืนยิ้มรอ บิวกับก๊อปจึงช่วยกันขนกระเป๋าเสื้อผ้าไปใส่ท้ายรถเพื่อน

แล้วเอสก็สังเกตเห็นท่าทางที่ชะเง้อคอยาวแปลกๆของน้ำ

คนน่ารักของเขาทำท่าราวกับว่ากำลังคอยใครอยู่ เอาแต่ชะเง้อชะแง้มองหาอะไรไม่รู้

ทางหน้าประตูรั้วบ้าน ไม่ยอมมาช่วยกันขนของขึ้นรถ “มองหาอะไรเหรอน้ำ?”

คนหล่อย่องมายืนซ้อนด้านหลัง ใกล้น้ำจึงได้รู้ตัวสะดุ้งหันควับกลับไป เจอกับสายตาที่

จ้องเขาด้วยความสงสัย “คือ....เอ่อ....~คุณจะว่าไง ถ้าหากว่าผม...เอ่อ...

จะขอพาเพื่อนไปเพิ่ม.......แหะ...อีกสักคน” ชูนิ้วบังหน้าหนึ่งนิ้ว ทำยิ้มให้


“หือ? ใครเหรอน้ำ... แล้วทำไมก่อนหน้านี้คุณไม่เห็นบอกผมก่อน

นี่เรากำลังจะไปกันอยู่แล้วนะ”

“เอ่อ เอส.... โทษที คือ..ก็มันกะทันหันน่ะ แหะๆ”

“แล้วไหนล่ะคนที่คุณว่า? นัดเวลาเขาถูกแน่รึเปล่า ใครกันน่ะน้ำ?

เพื่อนของคุณที่ผมไม่รู้จักงั้นเหรอ?” เอสกอดอกทำหน้านึกไปนึกมาก็นึกไม่ออกจริงๆ

ว่าน้ำชวนใครไปโดยไม่ปรึกษาเขาก่อน ... ก็น้ำน่ะเป็นคนมีเพื่อนเยอะเสียที่ไหน


“เขาคงกำลังมาใกล้จะถึงแล้วล่ะ รออีกแป๊บนะทุกคน” หันไปบอกเพื่อนๆ

“ใคร?” ทุกคนพากันถามเป็นเสียงเดียว แต่คนน่ารักเอาทำได้แค่หัวเราะ แล้วหันไปยิ้มสู้

สายตาคาดคั้นของคนหน้าหล่อ อ้ำๆอึ้งๆไม่พูดออกมา ...จนกระทั้งได้ยินเสียงรถ

ที่ขับด้วยความแรงเข้ามาใกล้บริเวณบ้าน

“เฮ้ย!มาแล้วๆ!!~”

น้ำร้องบอก ทุกคนก็ชะงักพากันมองจ้องรถที่ขับเข้ามาจอดถึงข้างในรั้วบ้าน

ซึ่งเปิดกว้างไว้ เพื่อนร่วมเดินทางคนใหม่เปิดประตูรถแบกกระเป๋าเดินทางใบโตลงมา

โบกมือส่งยิ้มให้เจ้าของบ้านหน้าหวานอย่างระริกระรี้ “น้องน้ำ!/////”


เล่นเอาทุกคนเหวออ้าปากค้าง

“นั่น! ........เทพพิชัยนี่!! นี่คุณชวนเขาไปเที่ยวกับเราเหรอน้ำ!!!?”

เอสถามให้แน่ใจอย่างไม่อยากจะเชื่อ ถลึงตามองอย่างเหวอๆ

น้ำก็ได้แต่พยักหน้าหัวเราะแกนๆบอกว่าใช่ “แหะๆ คุณไม่ว่าใช่มั้ยเอส”

หนุ่มน่ารักโดนแฟนหนุ่มลากแขนเข้าไปคุยให้เคลียร์ในบ้านทันที

คนที่เหลือจึงได้แต่ยืนมองตากันไปมาหลุกหลิกแบบงงๆ|||||||||||||...


นิกกี้คิดว่ารู้แน่ ที่พี่ชายทำแบบนี้คงคิดจะช่วยเทพพิชัย แต่แล้วเจ้ากรจะไม่แย่เอาหรือ..

บิวกับก๊อปยืนรออยู่นอกรถ เหมือนหนุ่มตี๋ที่เป็นห่วงพวกพี่ชาย ชะเง้อคอพยายามมองทั้งที่

ไม่เห็นทั้งสองคนผ่านหน้าต่างบ้าน แบงค์ก็ตามมายืนคอยข้างๆคนรักเช่นกัน

เหลือก็แต่ กร ที่ยังคงนั่งตัวเกร็งประสาทเสียอยู่ในรถคันใหม่ของนิกกี้...

คนที่ตกใจที่สุดเมื่อได้เห็นเทพพิชัยมาปรากฏตัวที่นี่ คงหนีไม่พ้นกร

ไอ้คนที่เขาไม่อยากพบอยากเจอมากที่สุดในโลก มันกำลังเดินมาทางนี้แล้ว!|||||||*||

“ก๊อกๆๆ”.............. เสียงเคาะกระจกหน้าต่างรถ ทำให้คนข้างในหวั่นไหวพอที่จะ

ชำเลืองหางตาไปมองอย่างโกรธๆเท่านั้น..


“........กุ้งแห้ง...” เทพพิชัยย่อตัวเล็กน้อย เกาะติดประตูรถด้านหลัง เรียกกรที่นั่งหน้าเครียด

ด้านในให้ช่วยหันมามองหน้าเขาบ้าง ด้วยน้ำเสียงอย่างคนสำนึกผิด

หลังจากวันนั้น ในที่สุดก็ได้เจอกันเสียที......... คิดถึงจังเลย////


“................ฮึ... -*- ” ... กรจับชายเสื้อตัวเองกำไว้แน่น เม้มปากไม่หันไปมอง

รู้สึกอึดอัดในหัวใจ... ทำไม! ทำไมมันต้องมาด้วยฟะ!!!||||||||||||||*||

เขาเกลียดมันมากแค่ไหน พี่น้ำก็รู้ยังจะชวนมันมาอีก!... เด็กหนุ่มนึกแค้นขุ่นเคืองใจ

สะบัดหน้าหนีให้เทมส่งยิ้มเก้อ...|||||||||||


“ฮึ!! มาถึงก็อ้าปากเรียกน้องน้ำ! น้องน้ำ! ทันทีเลยนะไอ้กอลิล่าเอ๊ย!”

กรฮึดฮัดขัดใจบอกไม่ถูก พึมพำกร่นด่าเจ้าคนหน้าด้านที่ยังพยายามเกาะกระจกรถ

ส่งยิ้มให้เขาไม่ยอมไปไหน...


คงคิดว่าไม่รู้สินะ! ที่เอาแต่คอยตามตื้อขอคุยด้วย ก็เพราะอยากจะขอให้เขายกโทษให้

ไม่อยากจะมีปัญหากับเขาอีก ในเมื่อพี่น้ำยอมญาติดีด้วยแล้วคงกลัวว่าจะโดนโกรธ

เรื่องที่เคยหลอกลวงกลั่นแกล้งเขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบนั่น.....

มาหลอกให้เขารัก ........ทำกันได้!

มันเป็นเรื่องที่ยอมยกโทษให้กันง่ายๆได้เสียเมื่อไหร่!

(ไอ้ฝรั่งขี้มูกย้อยเอ๊ย!!ระริกระรี้ดีใจเข้าไปเถอะที่จะได้ไปเที่ยวกับพี่น้ำ คราวนี้นะ

ต่อให้มึงทำเป็นดีใส่กูสักแค่ไหน กูก็จะไม่ยอมหลงกลติดกับเป็นไอ้หน้าโง่ให้มึงหัวเราะ

เหมือนอย่างที่ผ่านมาอีกแล้ว!!)


กรนั้นรับรู้มาตลอดถึงความรักที่เทพพิชัยมีต่อน้ำ.. รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้รักน้ำมากแค่ไหน..

(แต่ช่วยไปแสดงความรักอันซาบซึ้งนี้ให้ไกลๆสายตากูหน่อยจะได้มั้ย! -*- ...)

ไม่อยากจะเห็นเจ้าคู่อริมันยิ้มร่ากวนโมโหอย่างนี้เลย



แกร็ก!..ปึ้ง!


“เฮ้ย!!! ใครอนุญาตให้เข้ามาวะ!!!!|||||||||*||” เล่นเอาสะดุ้งตกใจสุดตัว

ขณะที่กรกำลังคิดอะไรในใจ อยู่ๆเทมก็เดินลากกระเป๋าอ้อมมาขึ้นรถอีกฝั่ง

เข้ามานั่งคู่กับเขาข้างในเสียเฉยๆ “ออกไปเดี๋ยวนี้นะโว้ย!!!”


“ก็พี่จะไปด้วย เลยมานั่งคอยในรถเป็นเพื่อนกรไง”

ไอ้หนุ่มลูกครึ่งทำใจดีสู้เสือตอบยิ้มแฉ่ง คนฟังโมโหฟึดฟัดเขยิบตัวหนีเสียติดประตูรถ

ไม่อยากเห็นหน้า ยิ่งด่าว่าต่อปากต่อคำไปก็เกรงว่าอีกฝ่ายจะทึกทักเอาเองว่ายอมคุยด้วย

ได้แต่หันไปเปิดประตู หนีออกไปยืนทำหน้าบึ้งนอกรถแทน


กรยืนกอดอก จ้องคนที่นั่งขำอาการลุกลี้ลุกลนหนีหน้าของเขาเหมือนเป็นเรื่องตลกอยู่ในรถ

อย่างไม่พอใจ “ฮึ่ม!ใครเขาจะนั่งรถไปกับมึง! ฝันไปเหอะ!!”


เมื่อเทมเห็นกรหนีออกไปยืนข้างนอก เขาก็ตามออกไปนอกรถบ้าง... เดินอ้อมท้ายรถไป

ยืนเลียบๆเคียงๆ ค่อยๆกระเถิบไปใกล้ หาทางจะคุยกับกร แต่เด็กหนุ่มหน้าใสที่ยืนคอแข็ง

กลับเบ้หน้าส่งเสียงในลำคอเหมือนรำคาญเขา แล้วหันหลังหนีเข้าไปนั่งในรถแทน

กรคิดจะกดล็อคประตูรถจากด้านในก็ช้ากว่าเจ้ากล้ามโต ที่รีบออกตัวถลาไปดึงประตูรถ

จากอีกฝั่งตามขึ้นรถเข้าไปนั่งหน้าแป้นด้วยกันอีก... แต่ดาราหน้าใสก็หน้าหงิกยิ่งกว่ามะเหงก

พ่นลมหายใจออกอย่างมีน้ำโห เพ่นออกจากรถทันทีที่เทมทำท่าอ้าปากจะพูดด้วย.....


ถึงจะเหนื่อยใจแต่เทพพิชัยก็ไม่ยอมหยุดตามออกไปยืนข้างๆกรอีกเช่นเคย

คนโดนตามก็ถลึงตาอย่างหงุดหงิดรำคาญ ไม่รู้อีกฝ่ายจะเข้ามาใกล้ทำไมนักหนา

ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่ยอมดีด้วย ราวกับว่าจะแกล้งยั่วให้เขาโมโหขึ้นเรื่อยๆ

จะตามมาให้เขาเห็นหน้าทำไม! แค่ที่ผ่านมานั่นยังทำร้ายจิตใจเขาไม่พออีกหรือ!


“เฮ้ยพอเลย!! ไอ้กร!||||||||||หยุดเปิดประตูรถเดี๋ยวนี้เลย!!” แล้วเจ้าของรถก็เสียงดังใส่

เข้ามายืนขวางทั้งคู่ที่ทำราวกับว่ารถของเขาเป็นสวนสนุก หลังจากที่เหล่มองอยู่นาน

ไม่ยอมให้ใครหนีเข้าหนีออกไปจากรถของเขาอีก “สนุกมั้ยครับ!|||||||*|| นี่รถนะครับ

ไม่ใช่สวนสยาม จะเข้าๆออกๆหาพ่อมึงกันเหรอคร้าบบ~ อะไรกันนักกันหนานะ”


“อึก! ถอยไปนิกกี้! อย่ามาห้ามเรานะ! เราไม่อยากอยู่ใกล้ไอ้บ้านั่น!!นายก็รู้ดี!”

“เฮ้อ~ กร! เมื่อไหร่จะใจเย็นลงซักทีวะ... แน่ใจเหรอว่า...”

“ไม่ต้องเลยนะ!!! ไม่ต้องมาพูดอะไรเกี่ยวกับไอ้หมอนี่ให้เราฟังเลย! ถ้าเข้าข้างมัน

ก็ไม่ต้องมาพูดกับเราเลย!! ไม่เอาแล้ว!เราไม่อยากไปแล้ว!! ไม่ไปมันแล้วทะลงทะเล!

พาเรากลับบ้านทีสินิกกี้! นะ! ไปส่งเราที่บ้านเถอะนะนิกกี้!!”

กรคิดได้ว่าเขาควรจะกลับบ้านเป็นดีที่สุด จะให้ร่วมเดินทางแล้วไปเที่ยวค้างหลายวัน

หลายคืนกับไอ้คนที่ทำร้ายหัวใจเขาไว้ได้อย่างไร .. เด็กหนุ่มเร่งเขย่าแขนหนุ่มตี๋ อ้อนวอน

ขอให้เห็นใจเขา ยอมขับรถพาไปส่งบ้านเดี๋ยวนั้น


ก๊อปกับบิวได้แต่มองหน้ากันถอนใจ เพราะเข้าใจว่ากรไม่ชอบหน้าเทพพิชัยแต่ไหนแต่ไรมา

จึงไม่เข้าใจมากกว่า ว่าทำไมน้ำจึงชวนเทพพิชัยมาด้วยอย่างนี้ ในเมื่อทั้งสองคนนี้ยังคง

เกลียดขี้หน้ากันสุดๆ....


แบงค์........... มองมือของกรที่จับและเขย่าแขนคนรักของตนไม่วางตา...

เขาก็ไม่ว่าอะไรหรอก... ถ้าสองคนนี้จะสนิทกันมากขึ้น แต่สิ่งที่ข้องใจหนุ่มน้อยเหลือเกิน

คือแค่ช่วงเวลาที่เขาไม่อยู่อะไรกันที่ทำให้ทั้งคู่สนิทกัน... แล้วตอนนี้

เขาสนิทกันมากถึงแค่ไหนกันนะ.....


เทพพิชัยยืนนิ่ง ..... ฟังกรบอกว่าอยากกลับบ้านอย่างปวดใจ... หากว่าเขาเป็นสาเหตุ

ทำให้ทุกคนต้องหมดสนุก ทำให้กรอยากหนีกลับ... แล้วนี่เขายังควรจะไปทะเลด้วย

จริงๆเหรอ......... หรืออันที่จริงแล้วเขาไม่ควรจะมาที่นี่เลย....

ไอ้หนุ่มลูกครึ่งกล้ามโตถอนใจแรงๆ...ก่อนหันหลังให้ทุกคนเพื่อเดินไปขึ้นรถตัวเอง


...............................................

..........................

...........









tsktonight…TBC.


*** ไม่ต้องคิดมากเหมือนหนุ่มๆเขาหรอกนะจ๊ะ55 ตอนหน้าได้รู้กัน
กามเทพน้ำเขาจะทำยังไงนะ555 ตอนนี้ชื่อตอนเดินทางแต่ยังไม่ได้เดินทางกันเลย 555
วิขออภัยที่มาช้านะจ๊ะ อ้อใครที่ยังไม่ได้แวะมาอ่านตอนพิเศษนอกรอบ6กับ7
ก็อย่าลืมอ่านกันนะจ๊ะ มันน่ารักน่าหยิกดีทีเดียวค่ะ^^


AnimajuS// เทมตามง้อสุดชีวิตค่ะ กรก็หนีสุดชีวิตค่ะ โกยกำลังใจมาอีก
เยอะๆเลยจ้า แล้วตอนหน้ามาขำน้องน้ำกันต่อ555

muiko // รู้แล้วโต้งๆเลยว่าสามวันไม่ทันค่ะ55 น้องน้ำต้องออกโรงเลย

หมอตัวเปียก //ยังต้องทรมานต่อจ้า55 เดี๋ยวไปซื้อยาแก้ปวดท้องให้นะค่ะ

IWacKEE//คนเขียนไม่ใจร้ายหรอกค่ะ อย่าเป็นปาล์มมี่สิค่ะ55
คิดถึงแบงค์ตอนนี้แบงค์ก็มาค่ะ

choijiin // สมใจเรื่องน้องแบงค์แล้วนะจ๊ะ^^ อย่าเจี๋ยนวินะ
ส่งเทมไปง้อกรแล้วแต่กรไม่ยอมพี่เทมเองอ่ะ

CarToonMiZa // หนุกหนานๆค่ะ มาลุ้นตอนปกติต่อดีกว่าเนอะ^^

KARMI// ดีใจที่ชอบนะจ๊ะ มาช้าก็ขอโทษด้วยเด้อ

หมูกระต่าย// เป็นกำลังใจให้กันและกันตลอดจ้า
ตั้งใจเรียนเข้าขอให้สอบได้คะแนนสวยเหมือนหน้าตานะค่ะ55


ปล.หวังว่าวันอาทิตย์ก็วันจันทร์คงลงตอนใหม่ให้ทัน แหะๆ
อันที่จริงแล้ววิไม่อยากเขียนให้มีตอนที่พวกหนุ่มๆไปเที่ยวทะเลหรอกค่ะ
เพราะกี่เรื่องๆไม่ว่าหนังเอย ละครเอย นิยายเอยก็ไปมันแต่ทะเลนี่เนอะ อยากจะแต่งให้
เขาพากันไปเที่ยวที่อื่นบ้างอ่ะค่ะ............ แต่......น้องน้ำดันชอบทะเลซะนี่... จะไม่ไปได้ไง
ทะเลมีเสน่ห์ไม่ใช่เล่นเลยนะค่ะ 555

[CarToonMiZa]

นายเทมอย่าเพิ่งถอดใจซะล่ะ
ตื้อเท่านั้นที่จะได้ครองน้องกรนะจ๊ะ
สู้สู้

[KARMI]

สู้ๆนะพี่เทม

[AnimajuS]

ตื้อเท่านั้นที่จะครองโลก 555 สู้ๆนะพี่เทม

ส่วนน้องแบงค์กับนิ๊กกี๊ เพิ่งได้เจอกันเอง อย่าเพิ่งมา มาม่า กันอีกล่ะ

กามเทพน้อยจะเป็นไงบ้างนิ ไม่ใช้โดนเอสกดไปซะแล้วล่ะ

รักคนแต่ง จุฟๆๆ