[yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018)  (อ่าน 601401 ครั้ง)

ออฟไลน์ goosongta

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1522
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-6
ขนาดนอกรอบก็ไม่ทิ้งความฮา

fruit_salad4

  • บุคคลทั่วไป
อ่านไป.. ยิ้มไป..
โห้ยยย!! เมื่อยแก้ม(?)

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
พี่วิจ๋าาาาาาาาา
หนูคิดถึงพี่เทมแล้วววววววววว :เฮ้อ:

IWacKEE

  • บุคคลทั่วไป
ก๊อบนี่นับวันยิ่งแรดๆๆๆ มากขึ้นๆๆ นะ 555555

คิดถึงมากมายค่า  :man1:

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0






***(เกร็ดเล็กๆ ขอโทษครับ! ผมเผลอ...นอกรอบ..5)



เอาล่ะเรามาติดตามดูการสัมภาษณ์ของชาวขอโทษครับผมเผลอกันต่อดีกว่า^^
หนุ่มเอสสุดหล่อกับเจ้าตาตี่นิกกี้ พิธีกรและตากล้องจำเป็นจะดำเนินการถ่ายทำไปได้
เรียบร้อยดีหรือเปล่านะ ..

ขณะนี้ กร ดาราหน้าใสของเรากำลังตกเป็นเหยื่อ เอ้ย!เป้าหมายรายต่อไป...
ตามไปดูที่บ้านกรกันเถอะ!


เอส : 555 สวัสดีครับทุกคน! ^^ กระผมนายเอส หล่อไม่เลือกที่ วันนี้ผมมาทำหน้าที่
พิธีกรเหมือนเดิมครับ!

นิกกี้ : 55! หวัดดีคร้าบบบบ~ ผมนิกกี้หล่อกว่าคนเมื่อกี้ มาทำหน้าที่ถ่ายภาพอีกแฟ้วววว~

เอส : เอาล่ะครับชาวขอโทษครับผมเผลอคนต่อไป เป็นคิวของ ไอ้!เอ๊ย!55 น้องกร!
ดาราวัยรุ่น ดาวรุ่งหล่อใส ที่หล่อสยบใจสาวเล็กสาวใหญ่มานักต่อนัก พวกเรามาบุกบ้าน
หนุ่มกรกันเลยดีกว่าครับ! ป่ะนิกกี้!!^^

นิกกี้ : โอ้!^^ โอเคเลยครับพี่เอส!! เฮ่!ลุย!555


ว่าแล้วเจ้าคู่หูเฉพาะกิจก็รีบเปิดประตูบ้าน เข้าไปสวัสดีคุณพ่อคุณแม่ของกร
ที่ยืนยิ้มรออยู่แล้ว  คุณพ่อหัวเราะแล้วว่าเชิญตามสบาย ส่วนคุณแม่นั้นรีบยิ้มต้อนรับ
เดินนำทั้งสองหนุ่มขึ้นบันไดไปชั้นบนอย่างอารมณ์ดี เมื่อเปิดประตูห้องนอนเข้าไปก็เจอ
กรกำลังนอนหลับปุ๋ย อ้าปากนิดๆ...แถมเปิดทีวีทิ้งไว้ด้วย.. ช่างไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวอะไรเล้ยยยย

.. เจอภาพเด็ดเข้า เจ้าสองหน่อผู้บุกรุกจึงพากันขำก๊าก ทำเอาเจ้าของห้องสะดุ้งตัวตื่น
ลุกพรวดขึ้นมาดึงผ้าห่มที่ปลายเท้าคลุมตัวเองไว้อย่างตกใจ!||||||||||


กร: เฮ้ย!!!///////*// พวกพี่มากันได้ไงเนี่ย! โอ๊ยแม่~!! เปิดประตูให้เขาทำไมอ่ะ!!

คุณแม่ของกร : ก็ไม่คิดว่าเราจะหลับอยู่นี่นา ดูซิปล่อยให้ทีวีดูตัวเองหลับได้ยังไงนะ
ท่าทางเมื่อคืนจะนอนดึกเพราะมัวแต่เล่นเกมส์อยู่ล่ะสิท่า 555อย่างนี้ล่ะค่าตามสบายนะเด็กๆ
แหมตัวจริงหล่อกว่าในทีวีเยอะเลยนะจ๊ะเนี่ย55///// เดี๋ยวแม่ไปหาอะไรให้ทานกันดีกว่านะ
(คุณแม่เผาลูกชายตัวเองแล้วหันไปชมพิธีกรหน้าหล่อ ก่อนจะเดินหัวเราะเขินๆลงบันไดไป)


พอคุณแม่เดินลงไปแล้ว กรก็หันไปคว้าเสื้อเชิ้ตแขนสั้นมาใส่ทับเสื้อกล้ามสีขาว
ที่เขาสวมอยู่ เด็กหนุ่มนุ่งกางเกงขาสั้นสีขี้ม้าดูสบายๆ

กร : ทำอะไรกันครับเนี่ย?55/////(เห็นนิกกี้เอากล้องมาจ่อใกล้ๆหน้าก็หัวเราะเอามือผลักออก)

เอส : ก็ตามมาสัมภาษณ์นายน่ะสิ! เอ้าวันนี้พี่ลงทุนมาหาถึงบ้านเชียวนะ! รีบบอกมาเลยดีกว่า
เรื่องอาหารจานโปรดของนาย กับงานอดิเรก แล้วก็การใช้เวลาว่างไปกับกิจกรรมอะไรบ้าง
ทำนองเนี้ย แหมเรามาไม่ให้เขาตั้งตัวได้ทั้งทีนะครับท่านผู้ชม ดูสิครับหัวเหอน้องผมนี้ฟูเลย55


เอสพูดกับกรเสร็จก็หันไปพูดกับกล้อง นิกกี้อดขำไม่ได้ที่เห็นกรรีบหันไปส่องกระจก
จัดทรงผมทันที จนต้องแกล้งบอกว่า หล่อแล้วๆ55

กร : เอ่อ55 เอาอะไรก่อนดีอ่ะครับ/////(เกาหัวยิ้มเขินๆ)

กรนั่งที่ปลายเตียงนอนกับเอส ส่วนนิกกี้นั่งอยู่กับพื้นคอยถือกล้องถ่าย..

เอส : อะไรก็ได้กร ยังมีดาราในเรื่องอีกหกสิบกว่าล้านคน ที่รอให้พวกเราไปสัมภาษณ์
ต่อจากนายอีกนะ! โธ่ไม่ต้องคิดอะไรให้มากมายหรอกไอ้น้อง บอกความจริงมาก็พอแล้ว
เร็วเข้าสิเพื่อนๆแฟนๆ เขารอฟังอยู่นะ นั่งเอ๋ออยู่นั่นแหละ55 สงสัยเพราะมันเพิ่งจะตื่นครับ


คนหน้าหล่อแกล้งเร่งกร แล้วทำกระซิบขำกับกล้องที่นิกกี้ถือ ทั้งสองหัวเราะกันใหญ่
ดาราหน้าใสบิดขี้เกียจ ทำท่าคิดไปคิดมาแล้วต้องหัวเราะฟุบไปกับที่นอน ขำที่รุ่นพี่
เล่นมาแกล้งเขาถึงบ้านแบบนี้ ไม่ทันให้ตั้งตัวกันบ้างเลย รู้อย่างนี้เมื่อวานเขาไม่บอกว่า
วันนี้จะนอนอยู่บ้านก็ดีหรอก..///////*//


นิกกี้ : โหพี่เอส! ที่พี่พูดเมื่อกี้นี่! มีคนรอเราอยู่เยอะขนาดนั้นเชียวเหรอพี่!!555
(ลดกล้องลง แกล้งทำตาโตถาม)

เอส : 555เอาล่ะกร นายรีบตอบมาดีกว่าคนร้อยห้าสิบกว่าล้านคน เขารอฟังนายอยู่คนเดียวเนี่ย!!

กร : ......... โหย~ผมว่าพวกเราไม่สำคัญขนาดนั้นมั้งพี่!555 อืมมครับ งั้นเอาเป็น...เอ่อ
..อ่า...แหะๆงานอดิเรกของผมก่อนเนอะ(ยิ้ม) อืม.....ก็คงเป็น....
ปลูกต้นไม้ในสวนที่บ้านน่ะครับ/////(เขิน) แหะคือ ผมไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนเท่าไหร่
แล้วที่นอกเหนือจากนั้น.. อืม... พอว่างจากงานส่วนใหญ่ผมก็จะอ่านบทละครบ้าง
อ่านตำราเรียนบ้าง ผมเรียนทางอินเตอร์เน็ตอยู่ครับ^^ แต่ก็ไม่ได้เคร่งเครียดขนาดหนักหรอกนะครับ
บางทีผมก็มีพักสมอง เล่นเกมส์บ้างนิดหน่อยครับ55

(ถึงตอนนี้เอสกับนิกกี้พร้อมใจกันหันกล้องมาซูมที่หน้าของพวกเขาแล้วบังหน้ากรไว้
ก่อนแอบนินทากรแบบไม่ออกเสียงต่อหน้าว่า ..อย่าไปเชื่อ!ไอ้บ้านี่มันติดเกมส์ครับ!!)


เอส : อืมมม..เหรอๆ..แสดงว่ากรชอบปลูกต้นไม้สินะครับ

กร : ครับ (ยิ้มรับ)

นิกกี้ : เอ๊ะแล้วนายชอบปลูกต้นอะไรล่ะบอกแฟนๆด้วยสิกร
(พูดกับกรแต่ทำขยิบตา ส่งสัญญาณพยักเพยิดหน้าให้เอส)

กร : อ๋อครับ ... ก็พวกต้นไม้ประดับสวยๆ ช่วยคุณแม่น่ะครับ อย่างพวกต้น..


ถึงตอนนี้เอสกับนิกกี้ก็พูดพร้อมกัน : ต้นรักรึเปล่า!! 55555ฮิ้วววววววว~~!!!!
กรเขินใหญ่ก่อนหัวเราะส่ายหน้าว่าไม่รู้จะปลูกกับใคร
เจ้าสองคนจึงสวนขึ้นมาทันทีว่า ก็คุณหมอทีไงคร้าบบบบบ!!


กร : เฮ้ย!//////*// เขามาเกี่ยวอะไรด้วยเล่า! จะไปพูดถึงเขาทำไมไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย!!

เอส : อ๋อเหรอ เอ๊ะแล้วไม่ทราบว่าคุณรู้หรือไม่ครับคุณกร ว่าพี่หมอทีสุดที่รักของคุณเนี่ย
เขาชอบต้นไม้ต้นอะไร

กร : อะไรกันครับพี่เอส!!/////*// ตกลงนี่จะสัมภาษณ์ผมหรือคนอื่นกันแน่!ที่ร้งที่รัก
บ้าอะไรของพี่เล่า! (เอาหมอนมาปาใส่ทั้งพิธีกรกับเจ้าตากล้องที่แอบขำหน้าแดงๆของเขา)

นิกกี้ : เอ้าแล้วตกลงนายรู้รึเปล่าล่ะ!? โด่! แค่นี้ก็ไม่รู้! ไม่รู้อะไรเรื่องเขาบ้างเล้ย!

กร : อึก///////*// ก็รู้! ทำไมจะไม่รู้!!

เอส : งั้นตกลงเขาชอบอะไร นายรู้รึเปล่า!?

กร : ก็ชอบ..........อืม.... พี่หมอทีเขาชอบซื้อพวกต้นไม้ชื่อมงคลต้นเล็กๆ อย่างพวก
ต้นปลูกแล้วรวย เงินทองไหลมาเทมา  อะไรแบบเนี้ย... เห็นเขาว่าพ่อเขาชอบใช้ให้ไปซื้อ
มาใส่บ้านครับ แต่จริงๆแล้วพี่เขาบอกว่าชอบดอกไม้มากกว่า... เขาชอบดอกมะลิครับ/////
เขาบอกว่าตอนอยู่เมืองนอกเคยกินขนมไทยที่ลอยดอกมะลิครั้งเดียวก็ติดใจ เลยชอบ
เพราะว่ามันหอมดี//////... ผมก็ชอบเหมือนกันครับ..


เอส : โอ้โหๆ!! อย่างนี้เรียกรู้จริงเนอะนิกกี้!

นิกกี้ : ช่ายยยยย แต่เอ๊ะแล้วพี่หมอทีเขาชอบทำอะไรในเวลาว่างเหรอกร?

กร : อ๋อ///// ก็ชอบดูหนัง พวกซีรี่ย์หนังฝรั่งน่ะ

เอส : เขาชอบไปเที่ยวที่ไหน?

กร : พี่หมอทีชอบบ่นว่าอยากหนีไปอยู่เกาะให้ผมขำเล่นบ่อยๆครับ55//// สงสัยเขาจะชอบ
ไปเที่ยวเกาะมั้งครับ^^

เอส : แล้วเขาชอบกินอะไรครับ?

กร : พี่หมอทีชอบกินพวกอาหารเส้นๆครับ เช่นก๋วยเตี๋ยว สปาเก็ตตี้ กุ้งอบวุ้นเส้น
คืออะไรก็ได้น่ะครับที่มีเส้น55 แต่ที่เขาบอกว่าชอบที่สุด แล้วชอบบอกว่าอยากให้ผม
ได้กินด้วยกัน คือผัดไทแถวบ้านเขาเองครับ555 เห็นเขาว่าตอนอยู่เมืองนอกเพื่อนบ้าน
ที่เป็นคนไทยชอบทำให้กินครับ////// เขาชอบกินผัดไทวุ้นเส้นกุ้งสดครับ


กรกำลังเล่าเพลินๆ นิกกี้ก็แทรกถามเอสขึ้นว่า เอ๊ะนี่ตกลงพวกเรามาสัมภาษณ์
พี่หมอทีของเจ้ากรมันเหรอพี่เอส

กร : เฮ้ยจริงด้วย!!!///////*// พวกพี่นี่ก็! ทำไมไม่ถามเรื่องผมเล่าครับ!!?


เอสกับนิกกี้รวมหัว หัวเราะกันใหญ่ที่หลอกถามแกล้งให้กรได้อายได้..5555555555555


เอส : อ่ะงั้นเราล่ะกร นอกจากชอบปลูกต้นไม้อ่านหนังสือ บ้าเกมส์แล้วชอบทำอะไรอีก

กร : อืมส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้ไปไหนนะครับ ผมเพื่อนน้อย เพื่อนที่โรงเรียนก็ไม่มี เพราะเรียน
ทางเน็ตเอา.. ถ้าว่างแล้วอยากไปที่ไหนส่วนใหญ่ก็ชวนพี่น้ำไปซื้อเสื้อ เดินแถวสยาม
แถวพารากอน เหมือนคนอื่นๆทำนองนี้แหละครับ


เอสอดบ่นอุบอิบไม่ได้...ทำไมต้องไปกะแฟนกูวะ!
ส่วนนิกกี้ก็บ่นเหมือนกันว่าไปกับพี่เขาตอนไหนทำไมไม่ยอมมาชวนเขาด้วย! บ้าเอ๊ย!
กรเห็นท่าทางของเพื่อนรุ่นพี่ทั้งสองก็แอบขำ...


ก็อกๆๆ
แล้วเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น ทั้งหมดหันไปมอง ท่าทางคงจะเป็นคุณแม่เอาอะไรมาให้ทาน
แต่พอกรเดินไปเปิดประตูให้ ก็ทำเอาทุกคนเซอร์ไพรส์! เมื่อเจอ…

คนน่ารักยืนยิ้มถือจานใส่ผลไม้หลากหลายชนิดที่ปอกพร้อมรับประทานจานเบ้อเริ่ม!!!

เฮ้ย!! พี่น้ำ///////  ........ เสียงกรร้องทักอย่างดีใจ แต่นายหน้าหล่อกับเจ้าน้องตัวแสบนี่สิ
หน้าเหวอไปเลย|||||||||||||| .... น้ำมาได้ยังไงนี่!!!?


น้ำ : สวัสดีครับทุกคน^^ ไม่ต้องแปลกใจไปครับผมจะมาเป็นผู้ควบคุมการทำงานของ
เจ้าสองคนนี้เองครับ! (น้ำหันมาพูดกับกล้อง ..ตอนที่แล้วมีคนโทรไปฟ้องจนได้เรื่อง555)
เอาล่ะแดกๆกันซะ!! เอ้ย!รับประทานกันซะให้เรียบร้อย นี่คุณแม่ของกรอุตส่าห์ปอกมาให้
ทั้งหมดนี่เลยนะ อร่อยมากเลยด้วย! (แอบชิมตั้งแต่ตอนถือขึ้นบันไดมาแล้ว)


เมื่อน้ำวางจานผลไม้ลงแล้วนั่งที่ปลายเตียง เอสก็รีบเข้ามานั่งใกล้ๆเพื่อแก้ตัวใหญ่

เอส : น้ำครับ!|||||||||| ผมเปล่านะ! ผมไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลยจริงๆนะ!! เนอะนิกกี้เนอะ!

นิกกี้ : ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


แล้วกรก็ยื่นหน้าเข้ามา...

กร : บุกรุกบ้านคนอื่นเขาไปทั่ว แถมยังชอบแกล้งผมอีก! (ขี้ฟ้อง)

นิกกี้ :ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆอ่ะเอ้ย!!||||||||||||| ไม่ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หนุ่มตี๋ส่ายหน้ารัว เห็นกรจะขยับปากอีก จึงรีบทิ้งกล้องให้ตั้งถ่ายเองไว้บนทีวี
แล้วกระโจนเข้าล็อคตัวเจ้าดาราหน้าใสที่ปากมากให้ห่างจากพี่ชายเขาซะ!|||||||||
ทั้งคู่ล้มกลิ้งไปด้วยกันบนเตียงนอน นิกกี้ต้องเอามืออุดปากกรเป็นพัลวัน
อีกสองคนที่นั่งดูอยู่ก็ขำกันใหญ่


น้ำ : มีคนเขาร้องเรียนผมมานะ! ว่าคุณน่ะเที่ยวพาน้องชายผมไปหาเรื่องก่อกวนเขาไปทั่วน่ะ!!


..น้ำนึกได้ก็หันไปชี้หน้าคาดโทษกับคนรัก ทำเอาอีกฝ่ายสะดุ้งโหยง

เอส : มันโกห๊ก!!!||||||||||||| ผมออกจะเป็นคนดีของคุณนะ!!
(เข้าไปกอดเอวอ้อนแฟนในทันใด..)

น้ำ : ///////*// ไม่ต้องมาประจบผมเลย คุณก็สัมภาษณ์เขาดีๆกันหน่อยสิ อย่าเที่ยวป่วนเขา!

เอส : คร้าบบบ! ผมเป็นเด็กดีนะครับ////// (ล้มตัวลงนอนหนุนตักคนน่ารักของเขาซะเลย)

น้ำ : เฮื่อย~!/////*// จริงๆเลยนะคุณนี่... แล้วตกลงสัมภาษณ์กันเสร็จแล้วรึยังล่ะ?”


พอถูกถามคนหล่อก็นึกได้ว่าเหลือแต่อาหารจานโปรดของกร ที่เขายังไม่ได้ถาม
จึงสะกิดเรียกนิกกี้ให้หยุดอุดปากกรไว้ก่อน..


กร : ผมชอบกินสลัดผักครับ!//////

เอส : อ๋อ~มิน่าล่ะ! มันถึงได้แห้งแบบนี้! เอ๊ะรึนายรักษาหุ่นเพราะคุณหมอทีเขาชอบแบบนี้!?

นิกกี้ : มิน่าล่ะถึงได้มีแต่กระดูก! แต่กอดทีมันเจ็บนะเว้ย!! ไม่ดีม้างง~ กินเนื้อซะหน่อยเหอะ
ไม่ต้องกลัวพี่หมอทีเขาว่าเอาหรอก ..คึ.. เดี๋ยวเขาก็ชอบไปเองแหละ!ก๊ากๆๆๆ//////


กร : เฮ้ย!พูดเรื่องอะไรกันครับเนี่ย!!!/////*// ผมชอบกินของผมเอง!ไม่มีใครสั่งซักหน่อย!!
พี่หมอทีน่ะมีแต่เขาจะคอยบอกให้ผมกินโน่นกินนี่ กินให้มันเยอะๆกว่านี้อีกต่างหาก!!!


น้ำ : เอ๊า!! มึงก็รู้แล้วยังเสือกแดกแต่ผักอีก! หัดแดกอย่างอื่นไอ้ที่มันสร้างเนื้อหน่อยสิโว้ย!
สงสารพี่หมอทีเขาบ้าง!!


กร : ห๊ะ!!!?////////////*// อะอะอะไรกันเนี่ย!!! พวกพี่น่ะบ้ากันทั้งนั้นเลย!!
ผมชอบกินสลัดผักแล้วมันไปเกี่ยวอะไรกับพี่หมอทีเขาเล่า!!! เฮ้ย!! พี่เอส! พี่น้ำ!!
นิกกี้!! อย่ามาเดินหนีผมกันนะ!!! กลับมาพูดกันให้รู้เรื่องก๊อนนนนน~!!!


แล้วพิธีกร ผู้ควบคุม กับตากล้อง ก็พากันเดินส่ายหัวออกจากห้องของกรไป
ทิ้งให้เจ้าของห้องนั่งหน้าแดง เอ๋ออึ้งอยู่บนที่นอนคนเดียว..



.............................. รวบรัดตัดความเมื่อเอส น้ำ และนิกกี้ หนีกลับจากบ้านกรได้
พวกเขาก็ตกลงใจจะบุกไปสัมภาษณ์น้องแบงค์กัน!!!


…………. โปรดติดตามตอนต่อไป ว่าน้ำจะคุมเจ้าสองหน่อตัวป่วนได้หรือไม่
หรือว่าอันที่จริงแล้ว....... เขาจะมาทำให้มันป่วนยิ่งกว่าเดิม...555





**************************************






 ***
ขอบคุณที่คิดถึงกันค่ะ วิก็คิดถึงคุณ^^
เอาไปเอามาก็จำไม่ได้ว่าเราลง ตอนพิเศษนอกรอบ3 ให้อ่านกันรึยัง?...ลงแล้วมั้ง555 (มั่ว)
ถ้าใครจำได้ก็บอกวิทีนะค่ะ เผื่อวิลืมจะได้ลงให้ แต่ถ้าลงแล้วก็รอตอนต่อไปนะจ๊ะ
คราวหน้าคงเป็นตอนปกติแล้วค่ะ ได้ครึ่งเดียวเช่นเคย555 นี่เพราะมีวันหยุดหลายวันเข้ามานะค่ะ
วิเลยได้แต่งต่อซะที ขอให้แฟนๆที่น่ารักเที่ยวกันให้หนุกหนานนะค้า~~~~~~~~แล้วเจอกัน
ไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนนี้ล่ะเอ้อ! ><








ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
น้องน้ำมาจับลิงใส่กระจาดเหรอจ้ะ
ปล่อยให้สองคนนี่ไปไหนด้วยกันไม่ได้เนอะ
พากันรั่วตลอด
 :laugh:

ออฟไลน์ watcharet

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-2
มาต่อเถอะครับ รอจนจะอ่านซ้ำอีกรอบแล้วเนี่ย

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
น้ำจะมาคุมหรือมาช่วย
ป่วนก็ไม่รู้ :laugh:


ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



ตอนที่ 47 อยากเจอ...(แรก)





เช้าที่อากาศดี๊ดี.... วันต่อมา..


.........น้องแบงค์แต่งตัวเสร็จก็รีบวิ่งลงบันไดมาข้างล่าง.. 
คุณแม่กำลังตักโจ๊กตอกไข่ใส่ชามให้คุณพ่อ ก็หันไปมองลูกชายที่ดูรีบร้อนนัก..
มาถึงโต๊ะอาหารแบงค์ก็รีบคว้าแก้วนมขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว


“เอ้า!เบาๆ เบาๆลูก!”  เสียงคุณแม่ร้องเตือนกลัวลูกจะสำลักนม
ทั้งคุณพ่อ พี่สาว รวมถึงคุณย่าที่นั่งรอทานอาหารเช้าอยู่พร้อมหน้ากัน ต่างก็จ้องมอง
หนุ่มน้อยอย่างแปลกใจ  “นี่แกจะรีบอะไรขนาดนี้แบงค์”  พี่สาวถามอย่างอดไม่ได้

“แม่ครับแบงค์ไม่กินข้าวนะ! ไปล่ะพี่เบนซ์ หวัดดีครับแม่หวัดดีครับพ่อ หวัดดีครับคุณย่า”
แทนที่จะตอบคำถาม น้องแบงค์กลับตัดบทรีบออกจากบ้านไปซะ

“ไม่กินจริงเหรอลูก!!?”  เสียงคุณแม่ยังร้องถามชะเง้อคอมองตาม

“แบงค์รีบคร้าบบบ! เดี๋ยวไปสาย!!”

ได้ฟังที่น้องชายตะโกนบอกก่อนขึ้นรถไป เบนซ์ก็บ่นตามหลังทันที
“ดูมัน... ถามก็ไม่ตอบ ออกจากบ้านเร็วกว่าทุกทีนี่นา....?.. จะรีบอะไรนักหนา
กลัวสายทำไมกันแปลกคน..”

“หึ เราน่ะกินเร็วเข้าเถอะ ที่ทำงานไกลกว่ามหาลัยน้องตั้งเยอะ ดูน้องยังรีบไปเลย
เดี๋ยวก็สายซะเองหรอกยัยเบนซ์..” 

คนเป็นแม่พูดเมื่อตักโจ๊กให้ทุกคนเสร็จก็นั่งลงทานบ้าง คุณพี่สาวจึงแกล้งทำเป็นรีบตักกิน
ให้ไวขึ้นจนหมด.. แล้วขอเพิ่มอีกชามให้ทุกคนพากันหัวเราะ

............................

..............  เมื่อแบงค์ขับรถออกจากบ้านไป เขากลับไม่ได้มุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัย
นิกกี้เขียนเล่าในจดหมายว่า พี่ชายเข้าโรงพยาบาลเดียวกับที่ตัวเองเคยนอน..
หนุ่มน้อยจึงตรงดิ่งไปที่นั่นทันที....


และเมื่อไปถึงโรงพยาบาล หลังสอบถามกับพยาบาลที่ประจำเคาน์เตอร์เรียบร้อยแล้ว
ก่อนที่แบงค์จะเดินหาห้องพิเศษที่พี่ชายของคนรักพักรักษาตัวอยู่ เขาก็กวาดสายตา
มองหาตู้โทรศัพท์ที่ติดตั้งอยู่ในโรงพยาบาลนี้ ....ต้องรีบโทรหาเพื่อนสนิทเสียก่อน
ป่านนี้คงกำลังรอเขาเก้ออยู่ที่มหาวิทยาลัย..

 
................................

...................

........


..............อีกด้านหนึ่งนั้น แพรวา เพื่อนสนิทของแบงค์ก็นั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกเรียน
ของคณะ ชะเง้อคอคอยแบงค์อย่างนึกเป็นห่วง.. ใกล้เวลาเข้าเรียนเต็มที แต่พ่อตัวดีก็ยังไม่
โผล่มา แบงค์ไม่เคยมาสายอย่างนี้เลย.... สาวแพรอดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้..

“เอ.... รึว่าเราจะโทรถามคุณพ่อดีนะ....  เฮ้อ~ทำไมยังไม่มาอีกเนี่ยแบงค์!”
(หมายถึงคุณพ่อของแบงค์) หญิงสาวดูนาฬิกาข้อมือตัวเองอย่างหงุดหงิดถอนใจ
ขืนเธอยังไม่รีบขึ้นตึกไป อาจเข้าเรียนสายจนได้  แต่จังหวะที่แพรกำลังหยิบโทรศัพท์
ขึ้นมานั้น ก็มีสายเข้าพอดี.. 


“ฮัลโหลแพร! แบงค์นะ! วันนี้เราคงไม่เข้าไปแล้วล่ะ มีธุระน่ะขอโทษนะ ถ้าไง..
ฝากเลคเชอร์..เอ้อแล้วฝากบอกถ้าอาจารย์ถามถึงให้ทีว่าเราไม่ค่อยสบาย ฝากด้วยนะแพรนะ!”

เสียงใสของเพื่อนอ้อนมา พาให้แพรวาต้องถามกลับอย่างแคลงใจ
“อ้าวแบงค์! แล้วแบงค์ไม่มาเหรอ~!โธ่มีธุระอะไรกันไม่เห็นบอกเราก่อนเลย!?
ตอนนี้แบงค์อยู่ที่ไหนเนี่ย?” 

“แพรอย่าบอกพ่อนะ! วันนี้เรามาเยี่ยมพี่น้ำ.. พี่ชายของพี่นิกน่ะ เขาเข้าโรงพยาบาล
ตอนนี้เราอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว ขอโทษนะแพรที่ไม่ได้บอกก่อน เราอยากมาเยี่ยมเอง
ไม่ได้นัดกับพี่นิกเอาไว้หรอก แพรไม่ต้องห่วงนะ”

“เฮ้อ~ อืม... เรารู้นะ แบงค์ก็อยากเจอพี่นิกใช่มั้ยล่ะ..”

“เราอยากมาเยี่ยมพี่น้ำจริงๆ! ไม่เกี่ยวกับพี่นิกซะหน่อย..//////*//”

“จ้าๆ เชื่อก็ได้.. เห็นว่าจะไปเยี่ยมคนป่วยหรอกนะ แพรยกให้วันนึงก็แล้วกัน”

“55ขอบใจนะ เราว่าแล้วแพรต้องเข้าใจ น่ารักที่สุดเลยเพื่อนเราเนี่ย/////555”

“หืมม~ไม่ต้องมายอเพื่อนเลย เรายังไม่รู้เลยนะแบงค์ถ้าพ่อแบงค์โทรหาเราเหมือนทุกที
จะทำยังไงดีล่ะ ถ้าเกิดพ่อเขาอยากจะคุยกับแบงค์หรือฝากซื้ออะไรอย่างเคยจะให้แพรทำไงล่ะ”

แบงค์ทำท่านึกก่อนกรอกเสียงใส่โทรศัพท์บอกเพื่อนอย่างอ้อนวอน
“ก็บอกว่าเราไปเข้าห้องน้ำ หรือมัวทำธุระอะไร ยังไง ตรงไหนไปก็ได้นี่..” ช่วยแก้ตัวให้ทีเถ๊อะ~

“แบงค์ก็รู้นะ... ว่าแพรไม่ชอบพูดโกหก...” 

เสียงอีกฝ่ายฟังดูลำบากใจ หนุ่มน้อยจึงต้องอ้อนเพิ่มอีกหน่อย... 
“น่า~~~~~ก็แค่วันนี้วันเดียวเองน้า~! ช่วยพูดให้หน่อยเถอะนะแพร
เรามาเยี่ยมพี่น้ำเขาจริงๆไม่ได้หนีไปเที่ยวที่ไหน ที่มานี่ก็ไม่ได้บอกใครด้วยซ้ำ..”

“ว่าแต่แล้วพี่ชายพี่นิกเป็นอะไรเหรอแบงค์ ถึงต้องเข้าโรงพยาบาล?” 
ยังไม่เคยเห็นก็จริง แต่ได้ยินที่ลือกันมา พี่ของแฟนเพื่อนคนนี้หน้าตาดีมากๆ/////
น่าจะชวนเธอไปด้วยแต่แรกนะ แบงค์นะแบงค์ เลยอดเห็นเลย..


“ ก็นิดหน่อยนะ เขาว่ายน้ำไม่เป็น ตกน้ำจมน้ำมา หมอเลยให้นอนโรงพยาบาล”

“หูย..เหรอ..........อืม.......เอ๊ะ?.... เดี๋ยวนะ.............”

“หือ? อะไรแพร..”

“แล้ว....... แบงค์รู้ได้ไง!? เรื่องที่เขาจมน้ำ!เรื่องที่เขาเข้าโรงพยาบาล!...!?...ใครบอก!?”

“อึ๋ย!!||||||||||||| ..อ่ะเอ่อๆ!! ก็เรา!....ก็เราก็ได้ยินมา!! ได้ยินมาเฉยๆ..ไม่มีใครบอกหรอก!
เราเผอิญไปได้ยินเพื่อนๆของพี่นิกคุยกัน!.อื้มๆ!!......เอ่อ..เมื่อวันก่อนน่ะ! แหะ..”

“.................. ไปได้ยินตอนไหน?..... ก็อยู่ด้วยกันตลอด..”

“เฮ้ยแพรจะรู้เรื่องได้ไง! ก็!........... ตอนที่เราไป!.....เอ่อไป...ไปๆๆ!!!เอ้อ! ไปเข้าห้องน้ำไง!
55 ห้องน้ำชายแพรเข้าไม่ได้นี่ใช่มั้ย! เฮ้ยตังค์จะหมดแล้วๆ! แพรแค่นี้ก่อนนะ!||||||||||”

“อ้าวเฮ้ยแบงค์!...”       ตื้ด........................................ แบงค์วางสายไปแล้ว

แพรวายังนั่งขมวดคิ้วคิดไปคิดมา.......... หรือว่า... ที่จริงแล้ว
เพื่อนเธอจะแอบนัดเจอกับคนรักรุ่นพี่กันนะ!

ถึงจะคิดอย่างนั้น.... แต่ตอนนั้นเองที่หญิงสาวได้เห็น คนที่เธอกำลังนึกระแวงถึง
เดินผ่านหน้าตึกเรียนที่เธอนั่งอยู่ไปพร้อมเพื่อน ด้วยตาของตัวเอง.... 


“อ้าว......พี่นิกก็มาเรียนนี่..ก็อยู่นี่นี่นา.. งั้นก็ไม่ได้นัดเจอกันจริงๆน่ะสิ... กว่าจะเลิกเรียน...
แบงค์ก็ต้องกลับให้ถึงบ้านแล้วเหมือนกัน.. อย่างนี้ก็ไม่ได้เจอกันจริงๆน่ะสิ....อืมมม...
.....อุ้ยว้าย!!|||||||| แย่ล่ะมัวแต่นั่งแช่อยู่ได้แพรเอ๊ยแพร!สายกันพอดี ว้ายๆๆ!!!” 

นึกได้ว่าต้องเข้าเรียนแล้ว หญิงสาวจึงรีบลุกจากโต๊ะ หยิบหนังสือ สมุด สะพายกระเป๋า
วิ่งเข้าตัวอาคารไปอย่างร้อนรน หยุดคิดเรื่องของเพื่อนเอาไว้แต่เพียงแค่นั้น
เพราะถึงยังไงสองคนนั้นก็คงไม่มีโอกาสได้เจอกันหรอก.... นึกเห็นใจเพื่อนอยู่เหมือนกัน
แต่แบงค์ก็ให้สัญญาแล้วว่าจะไม่นัดเจอกับพี่นิก จนกว่าจะครบหนึ่งเดือนตามที่พ่อสั่งไว้...


.............................................

....................


ทางด้านหนุ่มหน้าตี๋หลังชะเง้อชะแง้มองหาคนรักไม่เห็น ก็ทำหน้าเสียดายนิดๆ
ถอนใจก่อนจะสะดุ้งเมื่อเจอหน้าบาสยื่นเข้ามาจ่อใกล้ๆ จ้องหน้าเขาอย่างจับผิด..

“มึงกำลังมองหาใครวะ?”  บาสแกล้งถาม ทั้งที่คิดว่ารู้.. เขาเองก็เดาเอาไว้แล้ว
คนที่มันมองหา คงไม่พ้นเป็นเจ้ารุ่นน้องตัวเล็กที่เพื่อนเขามีใจให้....
แต่ก็อยากจะลองดูปฏิกิริยาของมัน..


“อะไรวะ!? ใคร๊!? มองหาใครบ้าอะไร กูไม่ได้มองใคร!...” 
เจ้าตาหยีตอบทำไม่รู้ไม่ชี้ซะงั้น...

บาสและนิกกี้โดนอาจารย์ใช้ให้ไปช่วยกันขนอุปกรณ์ที่จะใช้ประกอบการเรียน

“เฮ้ยกูถามจริงๆเหอะเชี่ยนิก! ถ้ามึงไม่ได้มองหาใครหรือมาแอบดูสาวที่ไหน
แล้วมึงบ้าป่าววะ! แม่งเดินอ้อมโลกไปทางนั้นเพื่อ!!!? ทางปกติเขามีให้เดิน!
ไอ้เชี่ยนี่แม่งก็ไม่เดิน! ลากกูมาซะไกลเชียะไอ้ห่า!!-*- ” 
บาสอดหงุดหงิดไม่ได้ ไอ้ตาตี่บ้านี่มันพาเขาเดินเสียไกล เพราะแค่อยากจะเห็นหน้า
ใครบางคน|||||||||*|| ในสายตาของมันมีแต่จะคอยมองหาคนคนนั้น... คนที่ไม่ใช่เขา..
แล้วดูซิว่ามันจะตอบเขาว่ายังไง...


“มึงจะโวยวายทำไมวะคุณสัดบาสครับ! คนขี้บ่นเขาว่าจะแก่เร็วนะคร้าบบบบ!!!งุ้งงิ้งๆ”
หนุ่มตี๋ฉีกยิ้มแกล้งทำเป็นเอามือไปเกาคางให้เพื่อน เหมือนเล่นกับหมาแมว
นึกบ่นเจ้าบาสในใจ.. ก็คนเขาจะมองหาแฟนไอ้นี่ก็ขัดจังหวะซะจริงเว้ย/////*//
นิกกี้ชอบมองหาคนรักตัวเล็กของเขาแถวหน้าตึกบ่อยๆ เผื่อว่าจะเจอ../////// ก็คิดถึงนี่นา...


“ เฮื่อย!!/////*// สัด! อย่าดี๊!!”  บาสสะบัดหน้าหนีมือนิกกี้ที่ชอบมาเล่นหน้าเขา
แต่พอจะเดินหนีไปก่อน ก็ถูกเจ้าเพื่อนหน้าตี๋ตัวโต เดินตามมากอดคอเอาไว้....
และพอหันหน้าไปมอง...หน้าของพวกเขาก็อยู่ใกล้กันแค่คืบ...
รอยยิ้มใสๆ.. ที่เห็น....แววตาที่เป็นประกายของนิกกี้ ......มันทำให้บาสอดคิดลึกและรู้สึก
ตื่นเต้นอยู่ในใจคนเดียวไม่ได้ 

“เอ่อ...////// เฮ้ยนิก.......ทำไมพักนี้กูไม่เห็นน้องมึงมาหาบ้างเลยวะ?”
คนตื่นเต้นเอ่ยถามแก้อาการเก้อเขินของตัวเอง ให้มันดูเป็นธรรมชาติขึ้นหน่อย..


“เอ่อ......|||||||||....ก็..... อืมมม ไงดีล่ะ...”  นิกกี้อ้ำอึ้ง..  เขารู้ว่าเพื่อนหมายถึงใคร

“........ มีอะไรรึเปล่าวะ? ... ทะเลาะกันเหรอไง?”  บาสถามยิ้มๆ..

“เปล่าๆ!!... ไม่มีเรื่องอะไรกันหรอก!คือ.... ยังไงดีล่ะ... ก็กูก็มีเรื่องยุ่งวุ่นวาย
หลายเรื่องอ่ะนะ แล้วน้องแบงค์ช่วงนี้เขาก็...วุ่นๆอยู่..เลยไม่ค่อยได้เจอกันไม่มีอะไรหรอก”


ได้ฟังคำตอบที่ไม่เป็นอย่างใจหวัง บาสก็หน้าสลดลงเล็กน้อยก่อนจะรีบเปลี่ยนเรื่องพูด
“เหรอ.... เฮ้อ~ เอ่อแล้ว พี่มึงเป็นไงมั่งล่ะ.. เพื่อนๆก็ว่าจะไปเยี่ยมกัน ดันกลับบ้านเร็วซะได้”

“เฮ้ยไม่เป็นไรแล้ว แข็งแรงอย่างกับคนเหล็กแน่ะ555 ขอบใจมากเว้ย หึหึ..”

“เอ้อแล้วมึงไม่ไปรับพี่มึงออกจากโรงพยาบาลเหรอวะ?”

“โอ๊ย~ไม่ต้องหรอก! ไปก็เป็นก้าง!เอ๊ย!ไปเกะกะเขาเปล่าๆ เขามีเพื่อนพากลับบ้านแล้ว
กูนัดกินข้าวเย็นกับพี่กูเรียบร้อย เดี๋ยวเย็นนี้ก็เจอกันไง”

“ดูดีใจจังนะมึง  หึหึ..”  นิกกี้ขึ้นชื่อเรื่องรักพี่ชายมากมาแต่ไหนแต่ไร.. ก็พี่มันน่ารักนิ...


“............ เออว่าแต่.... พักนี้ไม่เห็นแก้มบุ๋มเขามาวุ่นวายกับมึงเลยนะ..” บาสนึกขึ้นมาได้
แฟนเก่าของเจ้าหน้าตี๋หายเงียบไปเลย หลังได้ข่าวว่าต้องไปทำจมูกใหม่
ไม่ว่ายังไง เขาก็จะไม่ยอมให้นิกกี้กลับไปยุ่งกับผู้หญิงคนนี้อีกเป็นอันขาด!

“เออว่ะ!||||||||||||||| เฮ้ยแล้วมึงจะพูดถึงทำไมวะ! กูยิ่งเสียวๆเจออยู่! วู้!! รีบไปเหอะ!”
เห็นนิกกี้ขนลุกขนพอง กลัวจะเจอหน้าแก้มบุ๋มนักหนา บาสก็หัวเราะ....

คิดไปคิดมา.. ไอ้ที่เขาไม่ชอบขี้หน้าแก้มบุ๋มแต่ไหนแต่ไรมานั้น... ท่าทางจะเป็นเพราะ
ตัวเขาเองก็แอบชอบนิกกี้อยู่เหมือนกันสินะ......

การที่รู้ตัวแล้ว... ว่าต้องกลายเป็นคนแอบรักเพื่อนสนิทของตัวเองอย่างทุกวันนี้...

มันยิ่งทรมานหัวใจมากกว่าตอนที่ยังไม่รู้ตัวเป็นไหนๆ... 

เพียงแค่ได้เดินด้วยกันใกล้ๆ... ได้อยู่ใกล้ชิดกันบ้างแบบนี้... มันก็ทำให้เขาหวั่นไหว...

หวั่นไหวเหลือเกิน............  จนบางครั้ง.......... คนที่ชอบมองโลกในแง่ดีเสมออย่างเขา ..

.. แทบอยากจะร้องไห้ออกมาด้วยซ้ำ.........  ตราบใดที่เขายังตัดใจไม่ได้..

ก็คงได้แต่แอบสร้างความหวังเล็กๆให้หัวใจ  แต่ความสุขที่เหมือนเป็นการยอมรับ

เอาความทุกข์เข้ามาไม่รู้จบแบบนี้...................... มันบีบหัวใจ... ให้เจ็บ.. 


แม้ในขณะที่เราฝันถึงเขา............ ก็ยังตื้อไปหมด.....

เพราะห้ามใจตัวเองไม่ให้รัก... คนนี้...ไม่ได้จริงๆ...



“เฮ้ยนิกกี้.. คืนนี้กูไปนอนกับมึงนะ..”  บาสสลัดความคิดรำพึงรำพันออกไปจากหัว
ก่อนหันมาเอียงหน้าถาม.. ฝืนยิ้มให้คนที่เขาสลัดออกไปจากในหัวใจไม่ได้สักที...

“เออ ก็มาดิ..” 

หนุ่มตี๋ยังคงเดินกอดคอเพื่อน เขายิ้มยักคิ้วข้างหนึ่งให้ ก่อนจะชะงักไปทำท่านึก..
กรอกตาไปมาอย่างใช้ความคิด แล้วก็ทำตาโตเหมือนเพิ่งนึกอะไรดีๆออกได้
นิกกี้หันมาพูดพร้อมกันพอดีกับบาสว่า     “เอาเหล้ามาด้วย!!!เฮ้ย!55555”


“กูว่าแล้ว55555555////////”  บาสเดาได้แม่นว่าไอ้เพื่อนตัวแสบจะพูดอะไร

“เออชวนไอ้พวกเชี่ยนั่นมาด้วยเนอะ!55เดี๋ยวกูให้กุญแจบ้านมึงนะ! พวกมึงไปทำ
กับแกล้มรอกูเล้ย! ”     บาสก็ไปค้างที่บ้านเขาบ่อยๆอยู่แล้วช่วงนี้ แต่วีกับอาท
หมู่นี้ชอบคลุกอยู่แต่กับแฟน เขาต้องลากตัวพวกมันมาด้วยให้ได้555

นิกกี้หัวเราะชั่วร้าย คืนนี้พี่น้ำคงกลับไปนอนที่คอนโดแฟน...
น้องชายสุดหล่อที่ได้ครองบ้านอย่างเขา วางแผนจัดปาร์ตี้ชายสี่ ท่าจะดี (ก็มีแค่สี่คน..)

แต่..... ท่าทางความคิดอันบรรเจิดของหนุ่มตี๋จะไปขัดใจคนข้างๆมากพอสมควร
ถึงได้แอบทำหน้างอนัก.. เจ้าตาตี่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าบาสอยากอยู่กับเขา
เพียงแค่สองคนมากกว่า





**************************************



ก็อกๆๆ.....  “เอ่อ... สะสวัสดีครับ...”

แบงค์เคาะประตู ก่อนค่อยๆเปิดเข้าไปในห้องพักพิเศษของโรงบาลอย่างไม่ค่อยแน่ใจ
แต่แล้วเสียงร้องทักอย่างประหลาดใจของทั้งเอสและน้ำ ก็ทำให้คนมาเยี่ยมโล่งใจและ
ดีใจได้ที่เขาไม่ได้เข้าผิดห้อง..


“อ้าวแบงค์มาไงเนี่ย!?55”  เอสชะงักมือที่เก็บของลงตะกร้าถือแล้วร้องทัก

“เฮ้ย!มาได้ไงวะไอ้เบ๊!?ริอาจโดดเรียนเรอะมึง!////”

ถึงน้ำจะทำเป็นดุ แต่เขาก็ดีใจที่แบงค์มาหา   คนน่ารักเปลี่ยนชุดของโรงพยาบาลออก
กลับไปใส่เสื้อผ้าของตัวเองเรียบร้อยแล้ว  เขาและเอสกำลังเตรียมตัวจะกลับบ้าน


“โธ่ก็ผมเป็นห่วงพี่น้ำนี่ครับ... ผมคิดถึงพี่ด้วยครับ//////อ่ะนี่ผมให้พี่ครับ..” 
ยื่นตะกร้านมสดใบย่อมผูกด้วยริบบิ้นสีแดงสวยให้ไป  คนรับไว้ก็อมยิ้มพูดขอบใจ
“พี่น้ำหายดีแล้วแน่นะครับ”


“เอ้อ! กูเข็งแรงดีแล้ว ไม่เชื่อจะพิสูจน์ให้ดูนะ..หึหึ”
ว่าแล้วหนุ่มน้อยก็โดนพี่ชายคนรักเข้ามาเขกมะเหงกใส่ไม่แรงนัก
แต่ก็ทำให้คนที่มองดูอยู่อย่างเอสได้ขำ  แล้วเขาก็โดนขยี้หัวเล่นอีกหลายที
ก่อนจะถูกจับหัวให้โยกเอนไปเอนมาอย่างนึกเอ็นดู...//////


“หึ.. เอาล่ะๆไหนๆมึงอุตส่าห์มาเยี่ยมกูแล้ว... อืมม ......
เอาเป็นว่ากูจะเลี้ยงข้าวมึงทั้งมื้อกลางวัน แล้วก็มื้อเย็นเลยเอามั้ย!” 
น้ำยกแขนขึ้นพาดไหล่น้องแบงค์แล้วยักคิ้วให้  ทำเอาหนุ่มร่างเล็กหน้าบาน
ตาโตยิ้มกว้างด้วยความดีใจ.. แต่แล้วหนุ่มน้อยก็ต้องหน้าเหี่ยวลงทันใด เมื่อนึกถึง
เรื่องสำคัญขึ้นมาได้..     “ขอบคุณครับ... แต่ผมคงอยู่จนถึงกินข้าวเย็นกับพวกพี่ด้วย
ไม่ได้หรอกครับ.. ต้องรีบกลับบ้านน่ะครับ... |||||||||||||| ” 

เห็นอาการคนมาเยี่ยมดูหงอยลงไปถนัดใจ  เอสกับน้ำจึงหันไปมองหน้ากันอย่างเสียดาย...
แล้วเอสก็พูดขึ้น  “ อย่างนี้ก็ไม่ได้เจอนิกกี้สิ...”
นั่นยิ่งทำให้แบงค์ยิ่งหงอยลงไปใหญ่  ได้แต่ยิ้มจ๋อยๆให้
ที่จริงเขาก็อยากจะอยู่เจอหน้าคนรักรุ่นพี่ แต่จะให้ทำอย่างไรได้...

“มึงก็กลับบ้านช้านิดช้าหน่อยซักวัน มันคงไม่เป็นอะไรหรอกม้างงง!”
น้ำกอดอกพูดยืนยัน ยังอยากให้เจ้าน้องสะใภ้อยู่เซอร์ไพรส์ไอ้ตาตี่นัก

“ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกครับพี่น้ำ...เฮ้อ~ผมไม่อยากให้พ่อสงสัย เรื่องที่ผมไม่ได้ไปเรียน
ยังเสี่ยงจะโดนจับได้อยู่เลย.... ถ้าพ่อรู้โดนโกรธมากแน่ๆเลยอ่ะครับ  T T  ”
ไม่อยากโดนสั่งห้ามคบกับพี่นิกมากไปกว่านี้แล้ว........


ฟังที่หนุ่มน้อยพูด... น้ำก็เม้มปาก ถอนใจ ก่อนจะค่อยๆกระเถิบๆ เข้าไปใกล้ๆเอส
ไปทำแก้มป่อง หรี่ตาใส่เอสซะงั้น...?

“อะ...//////// อะไรของคุณน่ะน้ำ?”  คนหน้าหล่อขมวดคิ้วมองอย่างไม่เข้าใจ
ปากเหมือนจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม จะขำก็ไม่ขำ..

“ เอาหูมานี่เร็วเอส!//////”  เรียกให้อีกฝ่ายก้มลงมาฟังตัวเอง... หนุ่มน่ารักกระซิบกระซาบ
คุยบางอย่างกับแฟนหนุ่มรูปหล่อ  น้องแบงค์ที่เลิกเหม่อแล้วหันมาเห็นเข้าก็ร้องถาม


“พวกพี่มีอะไรกันรึเปล่าครับ?”

“อื้อ!อ๋อเปล่า! ไม่มีอะไรหรอก55 ”  เอสรีบตอบยิ้มให้
แต่น้ำกลับหัวเราะพูดพลางเดินตัวปลิว (ไม่ถืออะไรเลย) นำหน้าทั้งสองคนออกจากห้อง

“ ฮ่าฮ่าฮ่า!!! ต่อให้มีกูก็ไม่บอกมึงหร๊อก!!”


“อ้าวววว... พี่น้ำ!?... ไหงเป็นอย่างนั้นเล่าครับ!?|||||||||| มีอะไรเหรอบอกผมหน่อยสิ!!?”
น้องแบงค์รีบถามพลางช่วยเอสถือของตามออกจากห้องไปอย่าง งงๆ
แต่จนแล้วจนรอดสองคนนั้นก็ไม่ยอมบอกเขาว่าคุยเรื่องอะไรกัน...


สิ่งที่คนน่ารักกระซิบบอกกับคนหน้าหล่อนั้น เป็นความลับเล็กๆที่เก็บไว้
เซอร์ไพรส์เจ้าตาตี่กับคนรัก


[  เรามาทำให้พวกมันได้เจอกันดีม๊ะเอส......คึ//// ]






**************************************




..............

.... “อ้าว! วันนี้ไม่มีเหรอครับป้า!?||||||||||||”


นิกกี้ยืนอยู่หน้าร้านขายข้าวในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย 
เขาต้องประหลาดใจ ที่วันนี้ไม่ได้รับจดหมายตอบกลับจากสุดที่รัก

หนุ่มหน้าตี๋ถึงกับซึมเล็กน้อย.. เมื่อถือจานข้าวเดินกลับไปที่โต๊ะ จึงถูกเพื่อนๆล้อ
ว่าไปจีบป้าเจ้าของร้านข้าวนั้นไม่สำเร็จล่ะสิ ถึงได้ทำหน้าเบื่อโลกซึมเศร้ากลับมาอย่างนี้


“พวกมึงพูดเชี่ยไรก๊านนนน~!!! ||||||||||*|| กูเนี่ยนะ! จีบป้าร้านขายข้าวนั่น!!
โอ๊ย~ไอ้พวกสมองส้นทีน!นี่พวกมึงกล้าคิดกันได้ยังง๊ายยยย~!!! พวกมึงแม่ง~สุดๆอ่ะ!
โคตรไร้สาระสุดๆอ่ะ! แน่ะแล้วยังเสือกมาทำหน้าตาขี้เหร่ใส่กูกันอีกนะโด่!!ไอ้พวกบ้า!!!”
ไม่พ้นโดนนิกกี้โวยวายใส่ เขาไม่ยอมถูกจับคู่กับป้าร้านข้าวง่ายๆหรอกนะ||||||||||||*|||
เพื่อนๆเลยได้ฮากันตามระเบียบ แต่หนูแนนก็ยังถามอย่างคนช่างสงสัย… อยากรู้..


“ก็แล้วมึงทำไมถึงได้ไปซื้อแต่ข้าวร้านนั้นมากินเล่า!? ทุกวั๊นทุกวัน!?”
เรื่องที่นิกกี้แอบเขียนจดหมายติดต่อกับแบงค์ เป็นความลับที่เขาไม่ได้บอกใครทั้งนั้น
แม้แต่กับหนูแนน หรือแม้แต่กับพี่ชายสุดที่รักอย่างน้ำ..... เพราะ..
หากใครรู้เข้า คงไม่พ้นจะต้องโดนเอาจดหมายที่แอบซุกเก็บไว้อย่างดี
ออกมาอ่านและล้อเลียนเขาไม่มีทางพลาด! //////*// (เรื่องอะไรจะบอกฟะ)

เรื่องที่ว่าทำไมนิกกี้จะต้องไปซื้อข้าวที่ร้านนั้นมากินทุกวัน เพื่อนๆต่างก็พากันพยักหน้า
เห็นด้วยกับคำถามของหนูแนน อยากถามมาตั้งนานแล้วเหมือนกัน วีเองก็ช่วยพูดเสริม

“ มึงรู้มั้ยกูเคยพลาด!ไปซื้อมากินนะ ยังจำรสชาติสยึ๋มกึ๋ยของร้านนั้นได้มาจนถึงวันนี้เลย!
งงฉิบหายว่ายังขายอยู่ได้ยังไงวะ!!? มึงงงมั้ย!? กูงง! อ๋อกูรู้มึงคงไม่งง! เพราะเห็น
แดกได้แดกดีเหลือเกิน! เฮ้ยนี่กูงงกับต่อมรับรู้รสของมึงมากกว่าว่ะไอ้เชี๊ยยยยยย~!”

ทุกคนที่โต๊ะพากันมองนิกกี้ที่นั่งนิ่ง... 

“...............แค่ได้เจอหน้ากันทุกวันก็ยังดี........แต่ทำไมวันนี้.......เฮ้อ.......”   
เสียงพึมพำ บ่นออกมาเบาๆจากปากของหนุ่มตี๋  ทำเอาเพื่อนๆพากันงงจนสุดจะบรรยาย
อาทถึงกับลุกขึ้นยืนชี้หน้าว่านิกกี้อย่างตกใจ

“เฮ้ยมึงอย่าบอกนะ!!ที่มึงลงทุนไปซื้อข้าวร้านนั้นมาแดกได้ทุกวี่ทุกวัน!เพราะอยากเจอ
หน้าป้าคนขาย!!!เฮ้ยนี่มึงเป็นหนัก ขั้นหนักมากแล้วนะไอ้บ้านิ๊กกกก~!ก็ไหนว่าไม่ได้คิด
จีบป้าแกไงวะ!!?คนอื่นได้มั้ย!! กูขอให้เป็นคนอื่นได้ม๊ายเพื่อน!!!อ๊าคคคคคคคคค~~~!
กูรับไม่ด๊ายยยยยยยยยยยยยยยย!!!||||||||||||||||” 


ท่ามกลางเสียงโวยวายของทุกคน...  มีแค่หนูแนนและบาสเท่านั้น ที่ไม่มีทางเชื่อ
ว่าอย่างนิกกี้จะคิดไปชอบพอเจ้าของร้านอาหารตามสั่งนั่นได้... เพราะคนที่หนุ่มตี๋รัก
.........คือเจ้ารุ่นน้องร่างเล็ก ที่หมู่นี้ไม่ค่อยได้พบหน้ากันเลยต่างหาก


ขณะที่เพื่อนๆพากันต่อต้านไม่ยอมให้นิกกี้คิดสั้นไปหลงรักป้าเจ้าของร้านเป็นอันขาด
เจ้าตัวที่สร้างความเข้าใจผิดให้กลับนั่งจ๋อง จ้องข้าวในจานที่ใช้ช้อนเขี่ยไปเขี่ยมาอยู่อย่างนั้น...
คิดถึงคนที่เขารักและอยากจะเห็นหน้าตัวจริง

(............ น้องแบงค์......   ทำไมวันนี้ไม่ตอบจดหมายพี่ครับ......)


……………………….

………………

………


*************************





ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



ตอนที่47 อยากเจอ...(กลาง)





ที่ซุปเปอร์มาเก็ตในห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง..


เอส น้ำ และแบงค์ มาช่วยกันเลือกซื้อของไปทำอาหารเย็นหลายอย่าง...
วันนี้นอกจากนิกกี้แล้ว ยังมีอีกหลายคนที่รับปากจะมาตามคำชวนร่วมทานอาหารเย็นด้วยกัน
เป็นการฉลองที่น้ำออกจากโรงพยาบาล ท่าทางมื้อเย็นนี้จะครึกครื้นน่าดู...


“เอ... พี่เอสเป็นคนเฝ้าพี่น้ำเอง ทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ ไม่ต้องไปทำงานเหรอครับ?”   

 เสียงน้องแบงค์ที่เดินตามหลังมา ถามขณะที่ดาราหนุ่มกำลังเข็นรถเข็นในซุปเปอร์
เดินตามคนน่ารักซึ่งนำหน้าทั้งสองไปเลือกของอย่างร่าเริงเต็มที่


เมื่อน้ำได้ยินที่แบงค์เอ่ยถามเอส เขาก็ชะงักหยุดยืน ก่อนค่อยๆหันกลับไปมองหน้าคนรัก
ทั้งคู่ได้สบตากันเข้าพอดี   “ขอโทษนะครับเอส... คุณต้องแคนเซิลงานเพื่อผมใช่มั้ย..”

เสียงหวานถามอย่างไม่ค่อยสบายใจนัก ทำให้คนหน้าหล่อต้องเดินเข้าไปใกล้ๆ
เอสลูบหัวน้ำอย่างอ่อนโยน ก่อนจะตอบยิ้มๆว่า  “คุณจะขอโทษผมทำไม ในเมื่อมันเป็น
หน้าที่ของผม..”  แต่น้ำฟังแล้วกลับต้องขมวดคิ้ว .......เอสทำเพราะคิดว่ามันเป็นหน้าที่?
นี่เขาไม่ได้ทำเพราะอยากทำด้วยความเต็มใจหรืออย่างไร... หน้าที่บ้าบออะไรกัน..


“ อ้าวทำไมคุณทำหน้าอย่างนั้นล่ะน้ำ!?  คุณไม่ต้องคิดมากหรอก หน้าที่ของผมก็คือ..
การทำให้คุณรักผมทุกวันไง ถ้าผมไม่อยู่ใกล้ๆคุณแล้วคุณแอบไปรักคนอื่นผมจะทำไงเล่า!
... ก็....... ผมรักคุณนี่ครับ.. ผมก็ต้องดูแลคุณสิ//////มันเป็นเรื่องธรรมดาของคนที่เขารักกัน
เข้าใจมั้ยครับ..หึ//////”  พูดเสร็จก็ลูบหัวคนรักที่หน้าแดงระเรื่อ

น้ำเข้าใจแล้วเลยได้แต่บ่นพึมพำ    “คนอะไรวะชอบพูดอะไรไม่อายปาก//////*//
บ้าชะมัดเลยถ้าใครมาได้ยินอายเขาตาย~ฮึ่ย!”
เมื่อสบายใจแล้วน้ำก็หันไปซ่อนแก้มแดงๆ เดินอมยิ้มนำหน้าคนรักไป
 
คำตอบหวานๆจากเอส ทำเอาคนที่ได้ยินอยู่ด้วยตลอดอย่างน้องแบงค์
พลอยหน้าแดงไปกับเขาด้วย หนุ่มน้อยหันซ้ายแลขวาอย่างระแวงแทน
ไม่เห็นมีคนเดินมาแถวนั้นมากนักก็โล่งใจ  (ถึงจะไม่มีใคร.............แต่นี่..
พี่เอสกับพี่น้ำเขาลืมกันไปรึเปล่านะครับ ว่ามีผมอยู่ด้วยอ่ะ -//////-)


ทั้งสามคนเดินไปจนถึงโซนอาหารสด เอสเห็นผักสวยๆน่ากินหลายอย่าง เขาก็เสนอความคิด 
“เฮ่นี่! ผมว่าวันนี้เราทำสลัดผักกันดีมั้ย!?”   

น้องแบงค์รีบยกมือเห็นด้วย
“ดีครับๆ เดี๋ยวผมจะช่วยพี่เอสทำนะครับ55 พี่นิกกลับมา เขาจะได้กินที่ผมทำไว้ให้///////”

แต่น้ำกลับหันมาทำตาดุใส่ทั้งสองคน ท้าวสะเอวเบ้ปากว่าเหน็บแนมทั้งคู่อย่างหมั่นไส้
“สลัด!?...อีโธ่~!! นี่ยังเป็นคนไทยกันรึเปล่าห๊ะ! ชอบกินแต่อาหารฝรั่ง!  งี่เง้าน่า~!!
เป็นคนไทยก็ต้องรักความเป็นไทยกันหน่อยเซ่~!”

“อ้าว...งั้นหมายความว่าพี่น้ำอยากกินอาหารไทยใช่มั้ยครับ ทำอะไรกันดีล่ะครับ?” 
น้องแบงค์ยอมตามใจพี่ชายคนรักอยู่แล้ว... เขาต้องเป็นน้องสะใภ้ที่ดีนิ..(///////)


“ กูอยากกินซูชิ!///////” 
คำตอบของน้ำ เล่นเอาทั้งแบงค์และเอสหัวเราะก๊าก

“555 พี่น้ำครับ ก็ไหนว่าเป็นคนไทยให้รักความเป็นไทยไงครับ!?”
แบงค์ยังอยากรู้ว่าซูชิของน้ำเป็นไทยตรงไหนกัน ถึงจะอยู่โซนเอเชียเหมือนกันก็เถอะ


“กูเป็นลูกครึ่งเว้ย!//////*//ไม่ต้องกินอาหารไทยก็ได้!”  ....... ดูเขาตอบสิ..

“น้ำ.... ซูชิมันอาหารญี่ปุ่นนี่.... คุณครึ่งจีนไทยทำไมไม่กินอาหารจีนล่ะ ”
เอสขมวดคิ้วอมยิ้ม อยากจะถามแกล้งน้ำเล่นๆ

“ก็ใช่.... //////*// อึก....แต่...ก็ไอ้ซูชิเนี่ย มันก็เข้ามาอยู่ที่เมืองไทยตั้งนานแล้ว!
ถ้าผมกินแต่อาหารจีน อาหารไทย ไม่ช่วยกินมันบ้างเลย มันก็น่าสงสารแย่สิ!
ผมไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวกินแต่อาหารชาติตัวเองแบบนั้น! เข้าใจอ่ะป่าว!!!/////*//”
เถียงคำไม่มีตกฟากไปแบบมึนๆ จนคนฟังยังกลั้นหัวเราะไม่ไหว


“55 ตกลงว่าพี่น้ำ อยากให้เราทำซูชิกันใช่มั้ยครับ//// แหมแต่ผมทำไม่เป็นเลยนะครับ
พี่เอสทำเป็นเหรอครับ?”  แบงค์ยิ้ม หันไปถามพ่อครัวใหญ่

“อืมมม ... ซูชิเหรอ...”  เอสกอดอก ทำหน้านึกอย่างใช้ความคิด

“ชิ.. ทำไม่เป็นอ่ะดิ..สั่งมากินดีกว่าม้างงง”  น้ำกอดอก หรี่ตามองหน้าแฟนหนุ่มยิ้มเยาะ..


เห็นคนน่ารักทำท่าเหมือนท้าทาย คนรูปหล่อจึงอวดบ้างว่าเขาเคยไปเรียนทำ
อาหารญี่ปุ่นมาแล้ว เพื่อใช้ตอนเล่นละคร ถึงจะนานมาแล้วและเป็นคอร์สสั้นๆก็ตาม
แต่วิชาความรู้นั้นก็ยังงัดออกมาใช้ได้อยู่แน่  “คุณอย่ามาดูถูกผมเชียวนะ เดี๋ยวเถอะๆ
ระวังตัวเอาไว้เถอะคร้าบ~ เดี๋ยวเสน่ห์ปลายจวักของผมจะทำให้คุณติดใจ จนหลงรักผม
ยิ่งกว่าเดิมให้หัวปักหัวปำเลยนะ!เอ้อ~หึหึหึ///////////”

เอสยิ้มให้น้ำอย่างเจ้าเล่ห์เห็นเขี้ยวเสน่ห์น่าหยิกอย่างเคย ทำอีกฝ่ายเขินจนยกมือยันหน้าเขา
หนีไปทางอื่น    “ไอ้บ้า/////*// ทำมาเป็นอวด โธ่~ แน่จริงก็ทำเล้ย.. ไม่เห็นจะกลัวเลย
หลงเหลิงอะไร คนอย่างนภัสกรไม่เคยหลงอะไรง่ายๆอยู่แล้วครับ! ...”

“อ๋อเหรอคร้าบบบบ~”

“ ก็เออดิคร้าบบบบ~”

(... ไอ้โรคจิตแม่งบ้าว่ะ!.. ก็หลงอยู่แล้ว.... จะกลัวทำไมเนอะ////// คิกๆๆ )



..เห็นน้ำร่าเริงขึ้น เอสก็ดีใจ...  น้ำคงสบายใจแล้วที่ได้บอกกับเขาเมื่อคืน..
เรื่องที่อยากจะพบกับเทพพิชัยอีกครั้ง..  แต่ที่น้ำยังไม่ได้บอกกับเขา
คือน้ำต้องการจะพบกับเทพพิชัยอีกครั้งเพื่ออะไร.....

จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกไหม.. เขาก็ไม่อาจคาดเดาได้....... ไม่ใช่เห็นด้วยหรือเต็มใจ
ให้คนน่ารักของเขาทำแบบนี้หรอกนะ...... แต่เขาก็ใจแคบห้ามน้ำไว้ไม่ได้...
น้ำควรจะได้พบกับเทพพิชัยจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นขอบคุณหรือเพื่อบอกลา...
แต่คราวนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้น้ำคลาดสายตาอีกแล้ว เขาต้องอยู่กับน้ำด้วย
เขาจะคอยอยู่ข้างๆน้ำไม่ให้ห่าง และจะไม่ยอมให้คนที่เขารักต้องเจอเรื่องร้ายอะไรอีก


“เอาอย่างนี้ดีมั้ยน้ำ นอกจากซูชิแล้ว ผมจะทำสลัดเทมปุระให้คุณกินด้วย!
 ใส่กุ้งเยอะๆเลยคุณต้องชอบแน่!//////”  เอสอดยิ้มตามคนน่ารักที่ยิ้มกว้างทำตาโตไม่ได้

“ดีๆๆๆ!!!/////// สัญญาแล้วนะเอส!”  ถ้าอยู่บ้านคงกระโดดกอดเข้าให้

“คร้าบ~ หึ งั้นเราไปช่วยกันเลือกผักที่จะทำเทมปุระนะ แล้วก็ซื้อข้าวกับส่วนผสม
อืม..พวกเหล้าญี่ปุ่น อ้อแล้วก็พวกเครื่องที่จะเอาไปทำหน้าซูชิ คุณอยากกินหน้าอะไร
บ้างครับน้ำ?”   คนหล่อถามอย่างเอาใจ

“อืมเอากุ้ง!//// แล้วก็ปลาแซลม่อนสดๆ ไข่กุ้งด้วยนะเอส โหยเอาอะไรต่ออีกดีล่ะ
เห็ด! หอย! สาหร่ายไง!! ปลาหมึกด้วยนะ!ปลาหมึก! เอ้อแล้วก็ไข่หวาน//////”

“ได้เลยคร้าบ! ร้านซูชิมาเองเลยนะนั้น แต่ตั้งเยอะตั้งแยะแบบนี้ ไม่รู้จะมี
คนใจดีหน้าตาดีๆที่ไหนมาช่วยผมทำน้า~”   ทำเหล่ตามองหน้าแฟน..

“/////// หืม.... ผมช่วยคุณก็ได้ ผมล้างผักเก่งนะจะบอกให้555”

“โอ้โห!ช่วยได้เย๊อะเลยขอบคุณนะคร้าบบบบ~~” 
คนหล่อบีบจมูกคนน่ารักอย่างหมั่นเขี้ยว ทั้งคู่ส่งยิ้มหวานๆให้กัน
สิ่งที่กั้นกลางระหว่างพวกเขามีเแค่รถเข็นกับ....

“ดีจังครับ! 555 ผมจะช่วยด้วยๆ!! ผมจะช่วยพี่เอสทำเต็มที่เลยนะครับ!”
น้องแบงค์ที่ยืนอยู่ตรงกลางชูมือขึ้นเรียกร้องความสนใจ ... ถึงตัวจะไม่ได้อยู่เจอ
แต่ทิ้งซูชิฝีมือของเขาไว้ให้พิ่นิกกินก็ยังดี/////


“อ้าวเฮ้ย! มึงยังอยู่นี่หว่าไอ้เบ๊!!/////” 
น้ำสะดุ้งมองแบงค์ ก่อนจะลูบท้ายทอยตัวเองเขินหน้าแดง แล้วรีบทำไม่รู้ไม่ชี้
เดินหนีไปหยิบหัวแครอทขึ้นมาจ้อง..

“เออะ! 55พี่ลืมไปเลยว่าแบงค์ก็มาด้วยโทษทีนะ/////”  เอสยิ้มขำๆ หันมาพูดกับแบงค์
แล้วรีบเข็นรถไปช่วยกันเลือกผักกับน้ำ 


“อึก..นี่หมายความว่าเมื่อกี้! พวกพี่ลืมผมไปแล้วเหรอครับ!?โธ่ผมยังอยู่นะคร้าบ! T T ”   
ว่าแล้วน้องแบงค์ก็รีบวิ่งตามไปมีส่วนร่วมด้วย ก่อนที่เขาจะถูกลืมไปอีก


……………………………..

…………………

…………

…….




หลังจากพาแบงค์ไปกินมื้อเที่ยง ทั้งสามคนก็กลับไปเตรียมตัวทำมื้อเย็นมื้อใหญ่
ที่คอนโดของเอส..

เอส น้ำ และแบงค์สวมผ้ากันเปื้อนคนละผืน ยืนมองของที่ช่วยกันเลือกซื้อมาอยู่ที่ครัว
คนหน้าหล่อยืนแจกแจงเลือกของสดต่างๆให้น้องแบงค์ช่วยล้างแกะให้สะอาด
แล้วเลือกผักต่างๆใส่ลงอ่างล้าง ให้น้ำช่วยล้างให้ 

 “เอาล่ะไหนดูซิเรามีผักอะไรทำเทมปุระกันบ้าง.. แครอท.. ผักกาดหอม.. มะเขือม่วง
เห็ดเข็มทอง... เห็ดหอม ข้าวโพดอ่อน..เอ่อ..ฟักทอง.. ถั่วฝักยาว...หน่อไม้ฝรั่ง มันเทศ
รากบัว หัวหอมใหญ่  ..แตงกวาญี่ปุ่นอ๋อใช่อันนี้ทำซูชินะ เอ๊ะกล้วย............เฮ้ย!กล้วย!?
มีกล้วยสุกด้วย!... อะไรเนี่ย!? ใครหยิบกล้วยมา!!? เราจะทำเทมปุระนะไม่ใช่กล้วยทอด!
แล้วโอ้โห!เฮ้ยอะไรกันเนี่ย!! มีพริกขี้หนูกับผักกาดดอง! เฮ้ยสตรอเบอร์รี่!! ใบแมงลัก!!!?
 ขิง! ข่า! เย้ย!!!วิปปิ้งครีม!!!” 

เอสกุมขมับหันควับไปมองหน้าน้ำทันที ไม่พ้นคนนี้แน่ๆ||||||||||||
“คุณใช่มั้ย!! ถุงนี้คุณซื้อมาใช่ม๊ายยยย!!?”

“ก็ทำซูชิห่อสาหร่ายหน้ากล้วยไง! เอาสตรอเบอร์รี่เป็นไส้ด้วยนะ!//////ใส่พริกกับผักกาดดอง
ลงไปด้วยบีบวิปปิ้งครีมใส่พูนๆรับรองอร่อยเหาะ! 555ที่เหลือก็เอาไปทอดเทมปุระให้หมด”
น้ำหัวเราะชอบใจกับไอเดียสุดสร้างสรรค์ของตัวเอง แต่อีกสองคนช่วยกันส่ายหน้ารัว
ไม่เห็นด้วยอย่างแรง      “ไม่เอ๊า!!||||||||||||||||||*||” 

สองเสียงยืนยันไม่ทำเด็ดขาด คนน่ารักจึงฟึดฟัดบ่นเสียดาย ก้มหน้าก้มตาล้างผักต่อไป


“คึ..หึหึหึ..ห..ฮ่า!ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!ๆๆๆๆๆๆ!!!!!”
แล้วอยู่ดีๆเอสก็หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุยเสียจนน้ำกับแบงค์ตกใจ

“พะพี่เอส||||||||||||| พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ อยู่ๆก็หัวเราะ..” 
น้องแบงค์ชะงักมือที่ล้างปลาหมึก ถามดาราหนุ่มเจ้าของห้องอย่างงุนงง

“นั่นดิ!||||||||||||| ผีเข้าเรอะ!!?”  น้ำถึงกับถือผักที่ล้างอยู่เขยิบหนีเอส..


“555 รู้รึเปล่าแบงค์ เมื่อคราวก่อนที่พี่น้ำเขาจะมาช่วยพี่ล้างผักน่ะนะ55 อ่ะอุ๊บ!!”
หนุ่มน่ารักรีบเข้ามาเอามือปิดปากคนหน้าหล่อไว้ทันที ที่นึกรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะเอา
ความลับของเขามาปูดให้คนอื่นฟัง


“เอ๋......... นั่นแน่!55 พี่น้ำมีเรื่องอะไรเหรอครับ ผมอยากฟังจัง”

“มึงอ่ะหุบปากไปเลยเบ๊!!//////*//” 

เอสขำจนอดไม่ได้ เขาดึงมือน้ำให้หลุดออกก่อนรีบตะโกนบอกแบงค์
“ก็เขาโวยวายใหญ่เลยน่ะสิ ว่าผักที่ซื้อมา มันมีพิษ!!”

น้องแบงค์ได้ฟังก็พูดทวนถามอย่างตกใจ  “หา!!? มีพิษเหรอครับ!!”

“เปล่าหรอกๆมันไม่ได้มีพิษจริงๆหรอก555”  เอสยังหัวเราะไม่หยุด

“เอ๋มันยังไงกันอ่ะครับ นี่ผมเริ่มงงแล้วสิ ทำไมพี่น้ำถึงคิดว่ามันมีพิษได้ล่ะครับ?”
หนุ่มน้อยหันไปหันมามองหน้าพวกพี่ชายทั้งสองสลับกันอย่างอยากรู้

“โหย~หยุดเลยนะคุณอ่ะ! //////*// ก็ใครมันจะไปรู้เล่า~ฮึ่ยยยย~~!”
คนน่ารักทำหน้าบูด แต่เอสก็ยังพูดไปหัวเราะไป

“ก็วันนั้นพี่หยดด่างทับทิมแช่ผักเอาไว้น่ะสิ!555 น้ำที่แช่ผักมันก็เลยเปลี่ยนสี!
แล้วทีนี้พอพี่น้ำเขามาเห็นเข้าก็ร้องลั่นบ้านเลย ว่าผักมีพิษ!ฮ่าๆๆๆ พี่งี้ขำแทบตาย
ต้องเอาขวดด่างทับทิมที่เพิ่งซื้อมาใช้ให้เขาดู5555”

พอได้รู้ที่มาที่ไปแบงค์ก็กลั้นขำไม่อยู่  “ฮะฮะฮะ อะไรกันครับพี่น้ำไม่รู้จัก
ด่างทับทิมเหรอ!? ฮะฮะโอ๊ย~!พี่น้ำอ่ะเจ็บนะครับ55”

คนน่ารักแก้มแดง อายก็อาย แต่ก็ยังไว้ลายเข้าไปเขกมะเหงกใส่คนรักของน้องชาย
แล้วเลยไปหยิกท้องแฟนตัวเองที่เปิดโปงเรื่องน่าขายหน้าครั้งนี้
เจ้าหน้าหล่อต้องสะดุ้งหนีไปก็หัวเราะไป

“กูไม่ได้โง่นะเว้ย!////////*// ทำไมกะอีแค่ด่างทับทิมกูจะไม่รู้จักวะ! แต่กูไม่เคยเห็น
ตอนที่เขาใช้กันจริงๆนี่หว่า~ จะไปรู้เรอะว่าวันนั้นเอาไปแช่ผักไว้อ่ะ!”
(อย่างน้อยกูก็เลิกเอาผงซักฟอกไปแช่ผักแล้วโว้ย~~~~)


.....

............. หลังล้างผักเสร็จ... 
น้ำก็ขนกล้วยกับสตรอเบอร์รี่และวิปปิ้งครีมมานั่งกินที่หน้าเคาน์เตอร์
ดูเอสทอดเทมปุระโดยมีน้องแบงค์คอยช่วยอย่างตั้งอกตั้งใจ   “เหนื่อยกันมั้ย....หึหึ..” 
เจ้าของเสียงหวานทำส่งยิ้มถามลอยหน้าลอยตา ขณะที่กินกล้วยหอมหมดลูกก็บีบ
วิปปิ้งครีมเข้าปาก ก่อนกินสตรอเบอร์รี่ลูกโตต่ออย่างเอร็ดอร่อยราวกับจะแกล้งยั่วให้
คุณพ่อครัวหน้าตาดีทั้งสองอิจฉาเล่น

เอสยืนถือตะเกียบ ใช้มันคอยคีบกลับด้านผักเทมปุระที่ยังไม่สุกดีอยู่หน้ากระทะน้ำมันร้อนๆ
คนหล่อทำยิ้มๆปาดเหงื่อ แล้วชำเลืองมองน้ำพลางพูดกัดฟันให้ได้ยิน...“หึ.... กินเข้าไปเถ๊อะ!
หึๆๆๆ กินเข้าไปนะ!! ดีเหมือนกันแฮะ คืนนี้ผมจะได้กอดลูกหมูนอน!!หึหึหึ”

น้ำได้ยินก็สะดุ้ง  “ ไอ้บ้า//////*// ผมไม่ได้อ้วนซักหน่อย!”  โดนคนรักล้อว่าจะอ้วนเป็นหมู
เพราะได้น้ำเกลือที่โรงพยาบาลมาหลายกระปุก แถมยังเอาแต่นั่งกินนอนกินของที่ทำให้
อ้วนทั้งนั้นมาหลายวันแล้ว น้ำจึงรีบเข้าไปช่วยหั่นผักที่เหลือให้เผื่อเหงื่อจะออก
ไขมันเขาจะได้ละลายบ้าง...555


“เฮ่ๆๆน้ำ!||||||||||| คุณใช้มีดระวังหน่อยสิครับ ผมเห็นแล้วเสียวแทนเลยนะเนี่ย!
เอ้าๆๆๆ ผมไม่เอานิ้วนะคุณ! แล้วนั่นคุณกำลังหั่นอะไรออกมาน่ะ!? ทำไมมันไม่เท่ากัน
ซักอันเลยล่ะ!? ก้อนอะไรเนี่ย!!?”  เอสรีบเข้ามาดูก็ถูกน้ำผลักให้ออกไปห่างๆ
บอกว่ารบกวนสมาธิเขาเหลือเกิน///////*//

 “คุณไม่ต้องมาใกล้ผมเลยเอส! ไม่ต้องมาล้อผมเลยนะ!ไอ้ที่หั่นอยู่นี่มันก็ฟักทองไงเล่า!”

แบงค์เห็นน้ำไม่มองมือตัวเองที่ถือมีดหั่นอยู่ เพราะคอยแต่ตะโกนไล่เอส ก็ร้องเตือน
“พี่น้ำครับ! ระวังนะครับ!!อึ๋ย!”

“ปัทโธ่~~!!-*- อย่าทำให้เสียสมาธิกันได้ป่ะ! แค่หั่นๆๆไม่เห็นจะยาก!..อ๊ะ!!!|||||||||
เหวอ~~~~~!จ๊ากกกกกกกกก มะมีดหั่นนิ้วอ่ะเอสสสสสสสสส!!!!!ฮือออ เลือด!
เลือดผมไหลไปรวมกับฟักทองแล้ววววโอ๊ย~ฮือ..เอส! เอส! ดูดิๆๆๆ!!!!!”

ปากเก่งได้ไม่นานน้ำก็ร้องจ๊ากโดนบาดเข้าให้จริงๆ ถึงจะไม่ลึกมากแต่เลือดก็ไหลให้
เจ้าตัวตกอกตกใจใหญ่... ฝีมือคนไม่เคยลงครัวเดือดร้อนถึงคนหน้าหล่อต้องทิ้งตะเกียบ
รีบเข้าไปจับมือดูแผลอย่างเป็นห่วง..


“โธ่น้ำ! ทำอะไรไม่ระวังเลย ผมเตือนแล้วคุณก็ไม่ฟังได้เลือดเลยเห็นมั้ย.. พอแล้วๆ
คุณไม่ต้องทำหรอกครับ ไปนั่งกินกล้วยเถอะไป..เฮ้อ”  น้ำเสียงที่เอสพูดเหมือนเบื่อรำคาญ
ฟังดูจริงจังมากจนน้ำอารมณ์เริ่มเดือดปุดๆบ้าง.... ใช่สิก็เขามันทำอะไรไม่ได้เรื่องนี่!-*-

“คุณก็จะได้หาว่าผมเอาแต่กิน ไม่มีประโยชน์เลยใช่มั้ยล่ะ!” ทำแก้มป่องออกๆสู้ยิบตา

“รู้ตัวก็ดีแล้ว! ทำตัวอย่างเนี้ย คุณไม่ได้อยู่ในสายตาผมเลยรู้ไว้ด้วย!”

“ห๊ะ!!!? อะไอ้!! ไอ้!!..” 

“..แต่อยู่ในหัวใจ...///////”

“เห๊อะ!!?.......หะ////////~หืมม~~ม.....ไอ้~~อะอะไอ้.........ไอ้บ้า!/////~…..”

 เล่นเอาด่าไม่ออก...


“555////// เพราะงั้นอย่าดื้อ แล้วไปนั่งดูผมทำก็พอนะ เดี๋ยวนิ้วด้วนกันพอดี
ถ้าปั้นข้าวกันคุณค่อยมาช่วยก็ได้ครับน้ำ...นะ..”

“........อื้ม////////”  บทจะว่าง่ายก็ว่าง่ายขึ้นมาเลย...

เอสดูดเลือดจากรอยแผลที่นิ้วของน้ำให้ พลางไล่มองตาคู่สวยที่คอยหลบ
สายตาหวานเชื่อมของเขาด้วยความเขินอายไปๆมาๆ..  สักครู่ก็พลันมีเสียงกระแอมกระไอ
ของน้องแบงค์ดังขึ้นให้ทั้งคู่ได้ชะงัก  “อ่ะแฮ่มๆ ////// คือว่า ผมก็ไม่ได้อยากจะขัดจังหวะ
พวกพี่หรอกนะครับ! แต่พี่เอสช่วยกลับมาดูทางนี้หน่อยดีมั้ยครับ เดี๋ยวผมทอดเทมปุระ
ไม่สุกดีไม่รู้ด้วยนะ!แฮ่มๆๆ!!!”   ทิ้งให้เขาทำอยู่คนเดียวได้ไง ไม่ไหวเลยพวกพี่ชายเนี่ย
ช่วยรู้สึกหน่อยเถอะว่าเขาก็อยู่ด้วยนะ..(ยิ่งคิดถึงพี่นิกเข้าไปใหญ่เลยอ่ะครับ  T////T )


“(กระซิบ) จริงสิน้ำ! แล้วเรื่องนิกกี้ล่ะ!”  เอสนึกขึ้นได้ก็รีบเตือน
คนน่ารักยิ้มขยิบตาข้างหนึ่งให้อย่างรู้กันกับคนรัก ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไป
เมื่อเข้าห้องได้เขาก็รีบกดเบอร์โทรหาเจ้าน้องตาตี่โดยด่วน...
รอไม่นานนักนิกกี้ก็รับโทรศัพท์ด้วยเสียงพูดที่เบามาก


“โหลพี่! พี่น้ำมีอะไรครับ!? ผมกำลังเรียนอยู่นะพี่.. ถึงบ้านแล้วเหรอ!?
พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ!?”   หนุ่มตี๋แอบรับสายในห้องเรียน
ปกติพี่ชายเขาจะไม่เคยโทรหาเวลาเรียนอย่างนี้ ดีที่ไม่ได้ปิดมือถือแต่เปิดระบบสั่นไว้
เมื่อเห็นว่าพี่โทรมา เขาก็รีบรับทันทีด้วยความเป็นห่วง


“เออถึงบ้านพี่เอสเขาแล้ว... แต่ว่ากูมีธุระด่วนกะมึง! ฟังให้ดีนะไอ้หมานิก วันนี้ไม่ว่าจะ
เป็นตายร้ายดียังไงก็ตามแต่ มึง! ต้องมาหากูให้ถึงที่คอนโดนี่ก่อนหมดชม.เรียนสุดท้าย!!”

“ห๊ะ!!!?|||||||||||||| พี่น้ามมมม~! พี่พูดเรื่องที่มันเป็นไปไม่ได้ทำไมคร้าบบบบ~~!!!?
จะให้ผมแยกร่างไปเรอะ! นี่น้องนะครับไม่ใช่นินจาเต่า!!!”

“ไม่รู้ล่ะมึงจะแยกร่างมาก็ได้ แต่เอาท่อนบนมานะเดี๋ยวกูคุยกะมึงไม่รู้เรื่อง..”

“จะบ้าเรอะพี่! ทำไมเอาแต่ใจตัวเองอย่างเนี้ย!!!?”

“มึงว่ากูเหรอไอ้นิก!”

“ก็..เปล่า! ||||||||||||||||||.... เปล่าครับพี่น้ำ~~”

“มึงรักกูรึเปล่าล่ะ!?”

“แหงะ........โธ่~~!พี่อ่ะ~! รักสิครับ ผมรักพี่น้ำที่ซู๊ดดดดดดดเลย////////”

“งั้นมึงมาให้เร็ว! มาให้ไว! ถ้าทำได้! กูมีอะไรดีๆจะให้มึงไอ้ตี่ หึเหอๆๆๆๆ///////”

“หา....?... อะไรพี่!?”

“กูไม่บอกมึง! มึงอย่ามาบีบคั้นกูนะ!!”

“อะไรเล่าพี่! ผมก็แค่ถามเฉยๆอ่ะ!!/////*// ไม่บอกก็ไม่บอก!
โธ่แล้วนี่ผมจะไปหาพี่ยังไงให้มันทันได้เล่า นี่ก็ยังอยู่ในชม.เรียนด้วยน้า~~!”

“มึงก็หาทางมาให้ได้เซ่~~~! อย่าโง่ไปหน่อยเลยน่า!! ทีวันอื่นมึงโดดเรียน
คิดเรอะว่ากูไม่รู้ วันนี้ทำมาเสือกขยันเรียนเบี้ยวไม่ได้นะไอ้สาด -*- ”
(เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างอย่างยิ่งอ่ะ..)

“(ดันรู้ดีอีกพี่กูนี่!////////) แล้วถ้าเกิดระหว่างทางลูกเห็บมันตกอะไรอย่างเงี้ยครับ!!?”

“เก็บแดกซะสิ!”

“เกิดผมเจ็บท้องคลอดลูกระหว่างทางเล่า!!!”

“มึงอย่ามาทำเป็นมีมดลูกใส่กูนะ!!!”

“พี่จะให้ผมกระเสือกกระสนไปทั้งที่สายสะดือลูกผมยังไม่ได้ตัดรึไง! พี่จะกินมั้ย..”

“เก็บสายรกลูกมึงไว้แดกเองเถอะ!!! -*-”

“แต่ผมยังเรียนอยู๊~~~!!!”

“ถ้ามึงยังอยากมีชีวิตอยู่เรียนต่อให้จบ เจริญเติบโตเป็นคนเลวของสังคมต่อไป
ก็ทำตามที่กูสั่ง! ไม่มีข้ออ้างหรือข้อแก้ตัวอะไรทั้งสิ้น!! นี่คือคำสั่งจากพี่มึง!”

“มะมันเรื่องอะไรก๊านนนนน พี่น้ามมมมมมมม~~!!!!”

“หึ! ถ้ามึงอยากรู้ก็รีบแจ้นมาซะซี่ไอ้ตาไม่มีเหล่าเต๊งเอ๊ย!!!กร๊ากกกกก~555555//////”

“อ้าวเฮ้ยพี่! พี่น้ำ!! พี่น้ามมมอย่ามาตัดสายหนีผมน้า~~~~~!|||||||||||||” แหกปากเบาๆ

“ ตืดดดดดด-----------------------------------ด..........”


หนุ่มหน้าตี๋ได้แต่อ้าปากพะงาบๆแล้วค่อยๆส่ายหัวให้กับความเอาแต่ใจของพี่ชายสุดที่รัก
พี่เขามีเรื่องใหญ่อะไรกันนะ!? แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร เขาก็คงขัดใจพี่ไม่ได้.... T T


“เฮ้ยนิก มีเรื่องอะไรรึเปล่าวะ?”  บาสที่นั่งใกล้แอบสะกิดหลังถามนิกกี้ซึ่งนั่งก้มหัว
ใช้หนังสือเรียนบังหน้าเพื่อคุยโทรศัพท์มาพักนึงแล้ว

“ก็พี่กูอ่ะดิ! ให้ไปหาก่อนเรียนเสร็จ!”

“อ้าวแล้วจะทันเหรอวะ!?”

“ถ้าไปสายแม่งโดนซ้อมแหงๆเลย|||||||||||| กูจะทำไงดีวะ”

“555 มึงแม่งหัวหดว่ะไอ้นิก พี่น้ำเขาตัวเล็กกว่ามึงตั้งเยอะ”

“มึงไม่รู้จักเล็กพริกขี้หนูซะแล้วไอ้บาส!-*- อย่างพี่กูไม่ใช่พริกธรรมดาด้วย
เขาเป็น อินฟินิตี้ เว้ย! (พริกที่เผ็ดที่สุดในโลก) หัวเราะเข้าไปเถอะมึง!
ทีมึงยังกลัวพี่กูเลยไอ้สัด!มึงไม่เคยเจอพี่กูโดดเตะเสยปลายคางอย่างกูนิ!! |||||||||||||”

“555555555 จริงดิ!55555////// กูอยากเห็นชะมัดเลยว่ะ555555”


“ฮึ่ม!!!เรื่องที่ชั้นสอนเธอนี่มันน่าขำมากขนาดนั้นเลยเหรอ นายปฏิภาณ!!!”
หัวเราะดังมากไปหน่อย เสียงของบาสจึงไปเข้าหูอาจารย์สาวใหญ่ผู้สอนเข้า... 
ทั้งบาสและนิกกี้จึงโดนดุและถูกขู่หักคะแนนให้นั่งหน้าจ๋อยไป

แต่สักพักบาสก็หันไปกระซิบกระซาบกับนิกกี้อีก “เฮ้ยนิก! มึงเอารถกูเหาะไปปะ!”
ยัดกุญแจใส่มือเพื่อนหน้าตี๋ให้ยิ้มออกได้  “แหม่!////// กูรักมึงตรงนี้ล่ะไอ้บาส~”

ถึงจะเป็นเพียงการพูดเล่นๆ... แต่คำว่า รัก จากปากของคนที่เขารัก มันก็ทำให้บาส
อมยิ้มได้จนแก้มแทบปริ.....////////// (กูเขินเป็นนะเว้ยไอ้เชี่ยนิก พูดอะไรวะแม่งงง~)
แล้ววีกับอาทที่นั่งต่อๆกันไปไม่ห่างนัก ก็ปากระดาษมาโดนหัวนิกกี้ให้รู้สึกตัวหันไปหา
ทั้งสองถามเพื่อนว่ามีเรื่องอะไรหรือเปล่า เพราะเห็นแอบคุยโทรศัพท์อยู่เมื่อครู่..

“พวกมึงไม่ต้องห่วง! เรื่องปาร์ตี้ชายสี่คืนนี้ของพวกเรายังเหมือนเดิมแน่นอนเว้ย!!5555!”


ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงหนังสือเล่มหนาตบลงบนโต๊ะอย่างแรงหลายครั้ง ทำเอาทั้งสี่คนสะดุ้งโหยง!
“ฮึม!!! นายอดิศร! ตัวดีนักนะเราน่ะ!! เธอจะเรียนรึจะออกไปยะ!!!”
นิกกี้โดนชี้หน้า อาจารย์ดุและเพ่งเล็งมาที่เขาโดยเฉพาะ

“แหะ||||||||| ผมขอโทษครับอาจารย์ที่เคารพครับ! ผมทำผิดไม่น่าให้อภัยมาก
ขออนุญาตลงโทษตัวเองครับ!!!”

“หา!!!!?........”

“ผมไปล่ะคร้าบบบบบบจารย์!!!”

“น...นะนายอดิศร!!!0*0 ธะเธอจะไปไหนของเท้อออ!!? กลับมาน้า------!!!||||||||||||” 
อาจารย์ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก เจ้าลูกศิษย์ตัวแสบวิ่งหนีเธอไปต่อหน้าต่อตา

แล้วบาสก็รีบลุกยืนขึ้นร้องเรียกอาจารย์ให้ช่วยฟังที่เขาพูด
“ คือ! พอดีพี่ชายเขาเข้าโรงพยาบาลน่ะครับ! แล้วเอ่อ....”

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าบาสจะพยายามแก้ตัวให้นิกกี้มากขนาดไหน.....


......................................

...................

........





CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



ตอนที่47 อยากเจอ...(หลัง)





 กลับมาที่ทางด้านดาราหนุ่มหน้าหล่อ งานเตรียมมื้อเย็นของเขาก็คืบหน้าไปมากโข..

“เอาล่ะๆ เทมปุระเสร็จแล้ว! น้ำจิ้ม น้ำสลัดก็ก็เรียบร้อย ข้าวก็หุงปรุงรสไว้แล้ว!
เครื่องเราก็หั่นเรียบร้อย!55 ทีนี้ก็เหลือแค่ปั้นให้เป็นซูชิเท่านั้น! แหมเก่งเหมือนกันนะ
เรานี่ อื้มๆ///// เอ้อแบงค์! แล้วแบงค์ปั้นเป็นมั้ย..”


“โธ่พี่เอสครับ ผมจะไปปั้นเป็นได้ยังไงล่ะครับ”  หนุ่มน้อยส่ายหน้าแต่น้ำกลับพูดขึ้นมา 

“โธ่เอ๊ยมันจะไปยากอะไรเล่า! ก็เหมือนกับปั้นดินน้ำมันนั่นแหล๊ะ~นี่ไง!!//////”
ว่าแล้วหนุ่มน่ารักก็ถือข้าวที่โดนบีบอัดจนแน่นเป็นก้อนบิดๆเบี้ยวๆก้อนเบ้อเร้อ
มาโชว์ให้อีกสองคนได้พากันหัวเราะงอหาย...“55555 น้ำ!แน่ใจนะว่านี่ข้าวซูชิ!”

เอสล้อใหญ่ ทำให้น้ำรู้สึกเสียหน้า เลยพยายามเอากลับไปปั้นใหม่ด้วยความโมโห
ทีนี้ข้าวในมือคนน่ารักก็เลยแหลกเละ เหลือแต่เศษเมล็ดข้าวติดคามือเต็มไปหมด||||||||||

“5555555ไงครับคนเก่ง ไหนล่ะซูชิของคุณ”   ดาราหนุ่มทำยื่นหน้ามาถาม

“ก็...........นี่ไง! ||||||||||||*||”   ชูมือที่มีแต่เศษข้าวเละติดอยู่ให้ดู...

คนหน้าหล่อส่ายหัวยิ้มๆ นึกหมั่นเขี้ยวความรั้นของแฟนตัวเองนัก ก่อนจะจับมือน้ำ
พาไปล้างให้สะอาดที่อ่างล้างจาน ทั้งคู่ขำคิกคักเพราะมันรู้สึกจั๊กกะจี้อยู่ไม่น้อย////////

ส่วนน้องแบงค์นั้น เขาเองก็รู้สึกเริ่มจะชินกับบรรยากาศแบบนี้แล้วเหมือนกัน...
(ผมจะทำตัวสงบเสงี่ยมเรียบร้อย เป็นส่วนเกินที่ดีนะครับ//////)


“เอาอย่างนี้ เดี๋ยวพี่จะเป็นคนปั้นเอง ส่วนแบงค์ก็เป็นคนช่วยวางเครื่องที่หน้าซูชินะ” 

“ ครับ”

เอสแบ่งงานกันทำกับแบงค์เสร็จสรรพเรียบร้อย

“อ๊า~~~ แล้วผมล่ะๆ!!?”  แต่น้ำเองก็อยากมีส่วนร่วมด้วย เขาพยายามยกมือเรียกร้อง
เขาก็อยากจะช่วยทำด้วย มันน่าสนุกดีออก//////

เอสเลยต้องกอดอกยืนนึกไปนึกมาว่าจะให้น้ำทำอะไร
สักพักก็หันมาพูดกับคนน่ารักของเขาด้วยรอยยิ้มหวานๆ

“งั้นคุณช่วยไปนั่งดูโทรทัศน์ให้ทีแล้วกันนะ”

“เย่~~~~!! ได้นั่งดูโทรทัศน์!!...... เอ่อ...เฮ้ย!!//////*//ไม่เอ๊า! ผมก็จะปั้นซูชิด้วย~”



ปิ๊งป่อง~ๆ...........

เสียงกริ่งที่ประตูบอกให้รู้ว่ามีแขกมาเยือน ทำให้ทั้งสามคนในห้องต่างชะงักมอง
“ดูซิใครจะมาถึงเป็นคนแรก น้ำครับคุณช่วยไปเปิดประตูให้ทีสิครับ”

โดนเอสไล่ให้ไปต้อนรับแขก คนน่ารักเลยเดินหน้าบูดไปเปิดประตูอย่างเซ็งๆ
คนแรกที่มาถึงก็คือ พี่โอบ..

“สวัสดีคร้าบบบ!!!”  ทั้งสามหนุ่มพากันส่งยิ้มเอ่ยทักผู้จัดการส่วนตัวสาวร่างอ้วน
แทบจะพร้อมเพรียงกัน  “สวัสดีจ้าเด็กๆ อ่ะนี่พี่ซื้อสาเกมาฝากด้วย (ส่งให้น้ำรับไป)
แหมเข้ากั๊นเข้ากันกับซูชิอ่ะเนอะโฮะๆๆ////// ว้ายทำน่ากินเหมือนกันนี่ไอ้เอส!
ตอนแกโทรไปบอกพี่ว่าจะรื้อฟื้นวิชาทำอาหารญี่ปุ่นให้กินกันงี้ชั้นล่ะหวั่นใจ
แต่มาเห็นแบบนี้แล้วก็ค่อยเบาใจได้หน่อยว่าวันนี้ชั้นคงไม่ต้องอดข้าวล่ะ555
หัดทำอะไรให้เหมือนหน้าตาก็เป็นนี่แก555”

“โธ่เพิ่งรู้เหรอครับป้าครับ!”  ดาราหนุ่มทำลอยหน้า

“ว้าย!ใครป้าแกยะ!-*- ป้าบ้านแกสิสวยระดับนางงามจักรวาลขนาดนี้โฮะๆๆๆ”

“555เอ่อ..เชิญคุณนางงามจักรยาน เอ๊ยนางงามจักรวาลนั่งไขว้ขารอกระผมทำซูชิ
ให้รับประทานตามสบายนะคร้าบบ”   เอสแกล้งโค้งคำนับให้พี่โอบไปหลายที
แต่เขาก็ไม่พ้นโดนสาวตุ้ยนุ้ยเดินเข้ามาบิดหูให้ร้องโอยกันไปแบบขำๆ


“อุ๊ยตายแล้วนี่ใครกันจ๊ะ? หน้าจิ้มลิ้มเชียวลูก!/////แต่เอเหมือนเคยเห็นไอ้หนูนี่ที่ไหนน้า?”
พี่โอบเห็นน้องแบงค์ที่ขะมักเขม้นเป็นลูกมือช่วยเอสทำซูชิอยู่ในครัวยิ้มให้ก็ชอบใจ..

“ความจำเสื่อมอีกแล้วป้า ก็เพื่อนนิกกี้น้องชายของน้ำเขาไง เคยเจอกันที่โรงพยาบาล
หนนู้นนู่นแหละพี่!”  คนหน้าหล่อขำที่ท่าทางผู้จัดการดาราคิวทองอยางพี่โอบจะถูกใจ
อยากชวนน้องแบงค์เข้าวงการอีกตามเคย...  แต่น้องแบงค์กลับเอาแต่หลบหลังเขาแล้ว
ส่ายหน้ารัวไม่เอาด้วย กลัวพี่โอบซะงั้น! เจ้าหล่อจึงฮากลิ้งเพราะแบงค์ขี้อายเกินไป
พี่โอบจึงต้องเอาโหมดอ่อนโยนเข้าสู้ให้น้องแบงค์เลิกก้มหน้าหลบตาเธอ||||||||

“โถ~พี่ก็ชวนขำๆ! ไม่ต้องคิดมากหรอกค่า ถ้าอยากทำวันไหนก็บอกพี่นะจ๊ะ55
ว่าแต่แล้วป่านนี้ยังไม่มีใครมากันอีกเหรอ แกก็ยังทำไม่เสร็จอีกนะไอ้เอสชักช้า”

“โอ้โหยังไม่มีใครเสด็จมากันเลยครับพี่ มีผมทำกันอยู่แค่เนี้ย สองคนครับ จะเอาเร็วม๊ะ
พี่เข้ามาช่วยผมทำมั้ยล่ะ!..”  ได้ยินที่เอสพูดน้ำก็รีบยื่นหน้าเข้าไปหา  “ผมช่วยม๊ะ!!!!///////”

“ดีครับน้ำ คุณช่วยไปจัดคิวงานของผมกับพี่โอบทางนู้นให้ทีนะครับ” 

“เฮ้ยเอสสสสส~~~ ผมจะปั้นซูชิอ่ะ!||||||||||”

“เฮ้อ~ ไว้ถ้าข้าวมันเหลือ ผมจะให้คุณปั้นเล่นก็แล้วกันนะ..”

“ไอ้ขี้หวง!-*- ”

“.........||||||||||||....”

แล้วพี่โอบก็มาช่วยดึงน้ำไปนั่งที่โซฟา  “แหมน้องน้ำค่ะ มาอัพตารางงานไอ้บ้านี่
กับพี่ดีกว่าค่ะ มาเร๊วๆ เราปล่อยให้ไอ้กรรมกรมันยืนขาแข็งปั้นข้าวให้เรากินไปเถอะค่า!
เดี๋ยวพวกเรามารุมอัดงานให้มันหน้าหงายไปเลยดีกว่าเนอะน้องน้ำโฮะๆๆๆ”

“อ่าดีๆครับ แก้แค้นมันๆ..”

ดาราหน้าหล่อได้ยินคุณผู้จัดการส่วนตัวกับคุณผู้ช่วยของเขาร่วมมือกันก็ผวา
“เอาเข้าไป เข้ากันดีนักนะ เดี๋ยวอัดวาซาบิให้น้ำตาเล็ดซะเลยนี่|||||||||*||….
…เอ๊ะ!////// ก็เข้าท่าแฮะ! เหอๆๆ”


“หือ... พี่เอสเป็นอะไรครับ หัวเราะคนเดียวอีกแล้ว?”  แบงค์ที่อยู่ข้างๆขมวดคิ้วงง

“ก็พี่นึกอะไรๆน่าสนุกออกแล้วน่ะสิ555!!!” 



ปิ๊งป่อง~ๆ...........

คนต่อมาที่มาถึงก็คือบิว งานนี้เพื่อนนางเอกสาวมาพร้อมกับแหนมเนือง!?

“อุ้ยว้าย~////// หวัดดีค่าทุกคน555 น้ำจ๋าแข็งแรงแล้วเนอะดีจังเลย เอ๊ะอ้าว!?
ทำไมมีซูชิด้วยล่ะ? แต่แหมบิวก็ชอบกินซูชิเหมือนกันนะ55 ทำเองเลยเหรอเอส!”

คนหล่อเจ้าของห้องเห็นเพื่อนยื่นแหมเนืองถุงใหญ่มาให้ ก็คิ้วชนกันให้ระเนระนาด
“เอ่อขอประทานโทษครับคุณนาย นี่คุณซื้อแหนมเนืองมาแจมกับซูชิของผมเหรอครับ?”

“อ้าว! ก็ตอนที่โทรคุยกับน้ำ เห็นบอกว่าเป็นอาหารที่ต้องใช้ผักเย๊อะแยะเลยนี่นา!
ชั้นก็นึกว่าทำอาหารเวียดนาม!”

“เจริญล่ะ||||||||||||||”



ปิ๊งป่อง~ๆ...........

และแล้วน้องก๊อปก็มาถึง แถมหิ้วไวน์นอกมาด้วยสามขวดใหญ่...

“อ้าวต๊าย!////// ก๊อปก็นึกว่าทำสเต็กกันอ่ะ~ แหมเห็นพี่น้ำบอกว่ามีปลาแซลม่อน
ชิ้นเบ้อเร่อเลยนี่นา อ่ะแต่แหมซูชิก็เริ่ดนะค้า~~~”

“ขอบคุณสำหรับไวน์ครับคุณน้องก๊อป ผมทำซูชิครับ!..” 
เอสรับไวน์จากเพื่อนดารารุ่นน้องไปวางไว้ด้านในเคาน์เตอร์ 
เห็นก๊อปเข้าไปนั่งกรีดกรายชวนบิวกับพี่โอบคุยเรื่องสีเล็บอินเทรนด์ก็อดยิ้มไม่ได้

ความลับที่แอบสาวแตกของก๊อปนั้น พี่โอบเพิ่งมารู้ก็เมื่อวานนี้ที่โรงพยาบาล
ตอนที่ไปเยี่ยมน้ำนั่นแหละ ก๊อปไม่คิดว่าพี่โอบจะยังอยู่ในห้องน้ำจึงหลุดปากพูด
แบบผู้หญิงออกไป.... ดีที่พี่โอบรับปากว่าจะไม่บอกใครทุกคนจึงยิ้มออกได้..
แต่เรื่องระหว่างเอสกับน้ำ..ก็ยังคงเก็บเป็นความลับไว้เหมือนเดิม..

ผู้จัดการส่วนตัวสาวเห็นท่าทางของดาวร้ายชื่อดังก็ยังอดขำไม่ได้
เขาเก็บอาการต่อหน้าคนอื่นได้เก่งจริงๆนะ สารภาพว่าเธอเองยังหลงปลื้มอยู่พักใหญ่
ตอนที่ก๊อปเข้าวงการมาใหม่ๆ555



ปิ๊งป่อง~ๆ...........

 และอีกครึ่งชั่วโมงต่อมา กรก็โผล่มาพร้อมกับ....

“อ้าว! ไม่ได้ทำลาบเป็ดกันเหรอครับ!!?||||||||||||  ผมก็อุตส่าห์ซื้อข้าวเหนียวมาให้
ตั้งสองกิโล! มีหมี่กรอบด้วยเนี่ย!ตกลงไม่มีลาบเหรอครับ!!?แล้วซุปหน่อไม้ล่ะ!!?
ไม่ได้ทำอาหารอีสานหรอกเรอะ!!(อาย//////) ก็ตอนที่คุยโทรศัพท์พี่น้ำบอกผมว่ากำลัง
ซื้อหน่อไม้  แล้วกำลังจะไปซื้ออะไรก้าบๆไอ้ผมก็นึกว่า..!!”(หน่อไม้ฝรั่ง กับหอยกาบไง..)

“ว๊ากกกกกกก~~!!!!! กูทำซูชิโว้ยยยยยยย~~~!!!!!”

 เอสหอบถุงข้าวเหนียวที่กรยื่นให้แหกปากลั่นห้อง ก่อนหันไปคาดคั้นเอากับคนน่ารัก
“นี่คุณไปสื่อสารอีท่าไหนกับไอ้พวกนี้กันแน่ห๊าน้ำ!!?”  มีพี่โอบแค่คนเดียวที่เขาโทรไป
บอกด้วยตัวเอง ว่าวันนี้จะทำซูชิ นอกนั้นฝีมือน้ำทั้งหมด..

“........ แค่เล่นใบ้คำนิดเดียวเองนิ..5 5 5 ///////...”

“ โธ่~บอกธรรมดาไม่เป็นรึไง~~”

“55555555”
ทุกคนพากันขำใหญ่ ที่ได้เห็นเจ้าของห้องรูปหล่อ หัวหมุนอยู่กับหนุ่มน่ารัก


ได้เพื่อนๆมาช่วยกันนั่งแต่งหน้า นั่งเล่นเกมส์เป็นกำลังใจให้เขาอย่างล้นหลาม..
ไม่ช้าซูชิฝีมือนายเอสก็เสร็จเรียบร้อย  ทุกคนจึงโดนจิกให้ลุกไปช่วยกันจัดโต๊ะ..


“โอ้โหเนี่ยเหรอค่ะ ซูชิที่น้องแบงค์จะเก็บไว้ให้น้องนิกกินน่ะ”
บิวเห็นหนุ่มน้อยจัดจานพิเศษยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวในครัว ก็เดาได้ไม่ยาก

“แหะ///// ครับ ผมทำไม่ค่อยเป็นเลยปั้นไม่ค่อยสวยเหมือนที่พี่เอสทำ ผมก็เลย
เอาพลาสติกมาห่อข้าวให้เป็นก้อนก่อนแล้วค่อยเอาหน้าต่างๆมาวางข้างบน
พี่บิวคิดว่ามันเป็นยังไงบ้างอ่ะครับ?”

ถามความเห็นดาราสาวก็บอกว่าน่ารักดี แต่ไม่ได้หมายถึงซูชิ เธอหมายถึงตัวคนทำ
ช่างเอาใจแฟนน่ารักเหลือเกิน พาให้คนถูกชมเก้อเขิน ทำไอ้นู่นไอ้นี่หล่นร่วง
ให้คนมองขำคิกคักอย่างนึกเอ็นดู 


ที่มื้ออาหารเย็นยังไม่เริ่ม เป็นเพราะเจ้าของห้องบอกว่าจะทำเยลลี่เป็นของหวานให้
เพื่อนๆจึงนั่งคุยเล่นอินเตอร์เน็ตจิกกัดกันไป รอเจ้าภาพหน้าหล่อลงมือเตรียมของหวาน
ในครัวให้เรียบร้อย  คนที่นัดมาร่วมทานข้าวด้วยกันก็มาจนเกือบครบแล้ว...
ขาดก็แต่เจ้าตาตี่คนเดียวเท่านั้น...

น้องแบงค์แบ่งซูชิกลับบ้านเรียบร้อย ก็ถอดผ้ากันเปื้อนออกไปล้างไม้ล้างมือ
ท่าทางหนุ่มร่างเล็กคงกำลังเตรียมตัวลากลับบ้าน..  พี่ชายที่วางเซอร์ไพรส์ไว้ให้น้อง
ต้องคอยชำเลืองมองอากัปกิริยาของแบงค์อย่างเป็นกังวลนัก

น้ำนั่งหรี่ตาเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาติดผนังห้อง.. ใกล้จะได้เวลาที่แบงค์
ต้องกลับแล้ว หรือเจ้านิกจะมาไม่ทันเจอหน้าแบงค์จริงๆกันนะ...

เขาคงต้องทำอะไรซักอย่าง...


“เอ่อ...///// คือพี่ๆครับ...ผมคงต้องขอตัวกลับบ้านแล้วล่ะครับ..” 
เสียงแบงค์พูดไม่ดังนัก หนุ่มน้อยรู้สึกเขินไม่น้อยที่เขามาอยู่ท่ามกลาง
ดาราดัง เมื่อก่อนเขาเคยได้เห็นแค่ทางโทรทัศน์เท่านั้น แต่วันนี้ได้มารู้จักสนิทสนม
ราวกับเรื่องโกหก ทุกคนน่ารักและเป็นกันเองกับเขามาก แต่หนุ่มน้อยไม่หายประหม่าเสียที


“เฮ้ยแบงค์! แบงค์ๆ!! น้องพี่อย่าเพิ่งกลับซี่!!!” 

“เอ๋...เอ่อมีอะไรเหรอครับพี่น้ำ?”  แบงค์กำลังจะยกมือไหว้ลาทุกคนก็ต้องชะงัก
ปกติพี่น้ำมักจะเรียกชื่อเขาเฉพาะตอนที่อยากให้เขาทำอะไรให้เท่านั้น
แสดงว่ารายนี้เขาต้องมีอะไรแน่...


“มึงเห็นกล้วยที่กูซื้อมามั้ย!?”

“หา!?....เอ่อ... ก็พี่น้ำนั่งกินอยู่ไม่ใช่เหรอครับ”

“ก็เออดิ! อยู่ดีๆกล้วยกูหายว่ะ!! เฮ้ยช่วยกูหาหน่อยดิ!”

“หากล้วย! อ่า... แต่ผมต้องกลับบ้านแล้วนะพี่น้ำ”   คนอื่นก็ยังอยู่ ทำไมต้องเจาะจง
เลือกเขามาช่วยหากล้วยตอนนี้ด้วย...||||||||||

คนน่ารักกอดคอแบงค์พาเดินหากล้วยที่เขาเป็นคนเอาไปซ่อนไว้เองรอบห้อง
พลางหาอุบายล่อหลอกให้อีกฝ่ายยังไม่รีบกลับ ท่ามกลางสายตางุนงงของทุกคน
และสายตาของคนหน้าหล่อที่รู้ทันความคิดของเขา จนต้องกลั้นหัวเราะเสียตัวงอ..


 “คืองี้นะ แบบว่ากูอยากทำน้ำกล้วยปั่นไว้ให้น้องกูกิน! แต่กูลืมไป!กูทำไม่เป็นว่ะ!
มึงทำแทนกูหน่อยได้ป่ะ!?”  น้ำยิ้มยักคิ้วให้แบงค์ที่เขินหน้าแดง//////

“เอ่อถ้างั้นเดี๋ยวเจอกล้วยแล้วผมทำให้เองก็ได้ครับ อยู่อีกนิดหน่อยคงไม่เป็นไร////”


เมื่อน้องแบงค์ยอมตกลงอยู่ทำกล้วยปั่นให้ น้ำก็ภาวนาขอแค่ให้แบงค์หากล้วยไม่เจอง่ายๆ
แต่ตอนนั้นเองที่เสียงเจ้าดาราหน้าใส ฉุดให้ความมั่นใจในแผนการของเขาลงเหว..

“อ้าวก็นี่ไงพี่น้ำ! ใครเอากล้วยมาวางไว้ในอ่างอาบน้ำเนี่ย!?.. เอาผ้าคลุมไว้ด้วย?
ดีนะที่ผมเข้าห้องน้ำแล้วหันไปเห็นพอดีอ่ะ ไปเปิดดูดันเจอกล้วย5555” 

กรเดินถือกล้วยออกมาจากห้องน้ำ..เกาหัวตัวเองเรียกเสียงฮาให้ทุกคนในห้องได้ดังลั่น
แต่แล้วเจ้าเด็กหนุ่มคนดังก็ต้องสะดุ้ง ตาเหลือกเมื่อเจอน้ำปรี่เข้ามาคว้ากล้วยไปแล้ว
แยกเขี้ยวใส่  เอสที่รู้เรื่องดีถึงกับหนีไปแอบขำหลบอยู่ที่มุมครัวอย่างกลั้นไม่ไหว..

“สะเออะเจออีกนะมึ๊ง! ภูมิใจมั้ยที่หาเจอโธ่ไอ้ๆๆๆ~ !////*//”  เสร่อนักนะไอ้กร!

“เอ๊า!||||||||||| ผมผิดอะไรเล๊า~!!!?”  ดาราหน้าใสไม่เข้าใจคนน่ารักเอาซะเลย


น้องแบงค์เดินยิ้มๆมาแบมือขอกล้วยจากมือน้ำ.. น้ำก็จำใจต้องส่งให้ไป

“ทำไมกล้วยถึงไปอยู่ในห้องน้ำได้ล่ะครับ?”  แบงค์ถาม

“..555!!! สงสัยกูถือติดมือเข้าไปน่ะเซ่!555!!!!|||||||||||||”  น้ำตอบแบบขอไปที
อยากกลับไปบีบคอไอ้กรนัก..    “ไม่ต้องรีบทำนักก็ได้นะเบ๊ เดี๋ยวไม่อร่อย..”
หนุ่มน่ารักยังมาคอยวนเวียนรอบตัวแบงค์ เหมือนจะขัดขวางให้หนุ่มน้อยลงมือไม่ถนัดอยู่กรายๆ...

“พี่น้ำไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะทำให้สุดฝีมือเลยพี่นิกต้องชอบแน่55”
แบงค์พูดอย่างอารมณ์ดีเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำแข็งบล็อกออกมา
ได้ทำอะไรไว้ให้คนรักอีกอย่างก็เข้าท่าดีเหมือนกัน////

พอแบงค์ทำเสร็จ น้ำก็สั่งให้ปั่นเพิ่มอีกหลายๆแก้ว หนุ่มน้อยไม่ได้ขัดหรือคิดอะไร
เขาถือโอกาสทำให้คนอื่นๆได้ชิมด้วยเหมือนกัน

แบงค์รีบปั่นกล้วยให้จนจะหมดหวีอยู่แล้ว แต่จนแล้วจนรอดนิกกี้ก็ยังไม่มาเสียที
...ชักไม่ได้การแล้วเจ้าน้องบ้าทำไมถึงไม่โผล่มาเสียทีนะ... น้ำหงุดหงิดนัก
หันไปชำเลืองมองเอส ก็เห็นไอ้หน้าหล่อทำมือบอกใบ้ให้โทรหาน้อง
“จริงสิ! มันถึงไหนแล้วนะเนี่ย!”

ได้ยินพี่ชายของคนรักบ่นงึมงำ หนุ่มน้อยก็สงสัย  “มีอะไรรึเปล่าครับพี่น้ำ”

“เฮ้ยไม่มี๊!! เดี๋ยวกูมานะ!มึงห้ามกลับบ้านก่อนต้องปั่นให้หมดหวีก่อนนะ!”

“เอ่อ....||||||||||||....55 ครับลูกพี่..... T T ”

กำชับนักหนาให้เอสเฝ้าไว้ทางสายตา แล้วคนน่ารักก็เดินเข้าห้องนอน
ไปโทรหาน้องอีกรอบ........... เมื่อทางนั้นรับสายเขาก็ใส่ทันที


“.... โหล! ไอ้หมานิก!! กูสั่งมึงว่ายังไง!! ทำไมป่านนี้ยังไม่มาหากูอีก!”

“โอ๊ย~~~ พี่น้ำเบาๆหน่อยเซ่! หูจะแตก! ผมเพิ่งออกจากลิฟต์มาเนี่ยคร้าบบ!!!”

“ห๊า! มึงถึงแล้วเหรอ!!//////”

“ครับพี่ครับ! มีเรื่องอะไรกันแน่ครับเนี่ย!? ให้ผมวิ่งสี่คูณร้อยไปจนกว่าจะถึงหน้าห้องเลยมั้ย!” 

“เออมึงวิ่งมาเลย!!”

“ว๊าก! ผมประชดพี่เฉยๆ!!||||||||||”

“กูให้เวลามึงห้าวินาที!”

“เฮ้ย!พี่น้ำ!!! บร๊ะ!!!!|||||||||||| ตัดสายใส่กูอีกแล้ววววว~~โธ่เว้ยยยย~”

เจ้าหนุ่มหน้าตี๋เลยต้องรีบโกยอ้าว วิ่งไปให้ถึงหน้าประตูห้องตามที่พี่ชายสั่ง
อย่างสุดจะงงกับชีวิตว่าด้วยเรื่องอะไร ทำไมเขาต้องทำขนาดนี้ด้วยฟร๊ะ!?
ทางเดียวที่จะรู้ได้คือต้องไปให้ถึงจุดหมายเท่านั้น!



ปิ๊งป่อง~ๆๆๆๆๆ...........

เสียงกดกริ่งรัวมากกว่าครั้งไหนๆ ทำให้ทุกคนในห้องต่างสงสัย แต่เจ้าของห้องกลับอมยิ้ม 
เอสเห็นน้ำถือโทรศัพท์ออกมาจากห้องนอน ส่งยิ้มพยักหน้าให้เขาอย่างรู้กันก็รีบหันไปพูดกับแบงค์ 

“แบงค์พี่รบกวนช่วยไปเปิดประตูแทนพี่ให้ทีสิ..หึ..” 

“เอ๋...? .. ผมเหรอครับ..เอ่อ...ครับๆ”  น่างงมั้ยล่ะ คนอื่นจะเปิดแทนให้พี่เอสก็ไม่ยอม
แต่ดันมาใช้ให้เขาซึ่งทำกล้วยปั่นค้างอยู่ไปเปิดประตู..?
หนุ่มน้อยได้แต่ยิ้มตอบให้กับรอยยิ้มของพวกพี่ชาย ที่พากันรุมมองเขาโดยไม่มีสาเหตุ


ปิ๊งป่อง~ๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงกริ่งยังดังรัวจนแบงค์แปลกใจ เร่งล้างมือให้เร็วขึ้น..

“คร้าบๆๆ มาแล้วครับๆ ใจเย็นๆคร้าบ..(ใครกันหว่า)”






tsktonight…TBC.

**เคยเป็นมั้ยค่ะเวลาที่เราดูหนังหรืออ่านสื่ออะไรที่มีอาหารอยู่... แล้วอยากกินบ้างน่ะ
ไม่อยากจะบอกเลยว่าแต่งตอนนี้แล้ววิอยากกินเทมปุระกับซูชิอ่ะ555  คิดถึงทุกคนค่ะ^^

ตอนที่เล่านิทานได้รับเสียงตอบรับดีเกินคาดขอบคุณค่า... ใครยังไม่ได้อ่าน
รวมถึงตอนพิเศษนอกรอบ4 และ 5 ที่ลงไว้ให้ อย่าลืมอ่านน้า คลายเคลียดๆ
งวดนี้มาอัพให้แบบจบตอนกันเลยดีมั้ยค่ะ ตอนหน้ามีอะไรหนุกๆรออยู่อีกเพียบค่ะ
รักนะๆ :oni1:

ตอบแบบไม่มีเงื่อนไขจ้า ><

หมูกระต่าย // ขอบคุณสำหรับเสียงหัวเราะและกำลังใจ รู้สึกช่วงนี้นายเทมจะได้รับ
การตอบรับเป็นอย่างดี ให้เขาหายเปื่อยก่อนนะจ๊ะ^^

goosongta // ตอบคำถามค่ะ^^ 1. นิทานของเอสใช้เวลาแต่งไม่นานค่ะ แต่งไปเรื่อย!55
2. คิดได้ไง (ไม่คิดอะไรเลยค่ะนึกถึงนิทานเรื่องไหนหนังเรื่องอะไรออกก็แจมเข้าไป55)
และ3. คงหมายถึงไอ้คำเตือนก่อนอ่านใช่มั้ยค่ะ55 วิแค่ไม่อยากให้คนที่จริงจังกับชีวิตอ่านมัน
เดี๋ยวจะรับไม่ได้ขึ้นมาซะก่อนก็เท่านั้นเองค่ะ555 สุดท้ายที่เดาว่าเอสอยากทำให้น้ำยิ้มออกนั้น
ถั่วต้มเลี้ยวค่า!!! น่ารักจริงๆเลย ปล.คำตอบคือมีหลายเรื่องค่ะ555(วิยังไม่นับเลย เยอะเกิน55

choijiin // ดีใจกับน้องน้ำด้วยจริงๆค่ะ วิยังแอบอิจฉาตาร้อนเป็นพักๆเหมือนกัน555
ส่วนเรื่องเคลียร์กะตาเทพยังไงนี่ ยังแต่งไม่ถึงตอนนั้นค่ะแหะๆ แต่มีแน่รออ่านนะค่ะ^^

muiko // ดีใจที่ถูกใจนิทานนะจ๊ะ น่ารักใช่มั้ยล่า555  ดูเหมือนแฟนๆจะลุ้นให้น้ำคุยกะเทมดีๆ
แต่จะมีอะไรอ่ะป่าวอันนี้ไม่บอกนะค่ะ เดี๋ยวไม่ตื่นเต้นเล่นๆ55555

PoMArmKuB // ขอโทษที่ทำให้ปวดฟันค่ะ55  รักษาเหงือกและฟันให้แข็งแรงไว้นะค่ะ
จะได้อ่านเรื่องนี้แล้วหัวเราะ ยิ้มหวานได้ทุกตอน^^

CarToonMiZa // เอสเขาไม่ได้บ้านะค่ะ แค่บ๊องส์เพราะความรักนิดหน่อย/////

IWacKEE // ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกับนิทานของนายเอสเขานะค่ะ คนแต่งดีใจค่ะ
ทำให้คนอ่านหัวเราะเสียงใสกันได้ ก็นอนหลับฝันดีแล้วค่ะ^^  แหมเรื่องน้องก๊อปนี่ท่าจะถูกใจ

IöLIKE // แหมมาสั้นแต่ก็ได้ใจความนะค่ะ ^^ ขอบคุณเช่นกันค่ะ

fruit_salad4 // อ่านไปยิ้มไปจนเมื่อยแก้ม นั่นแปลว่าชอบใช่มั้ยค่ะ ^^

watcharet // มาต่อให้แล้วจ้า แต่อ่านซ้ำวิก็ไม่ว่านะ555 บางทีวิก็อ่านซ้ำเหมือนกันค่ะ
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเราแต่งมาเยอะเหมือนกัน บางทีก็ลืมไปเลยค่ะว่ามีตอนแบบนี้ด้วยเรอะ!55




ออฟไลน์ Loste

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 430
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
 :L1: :L1: :L1:

น่ารักได้อีก

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
เพื่อนของพวกพี่แบงค์นี่คิดได้เนอะ :a5:

จะว่าไปก็น่าสงสารพี่บาสแฮะ พี่วิหารักแท้ให้พี่บาสด่วนๆเลยค่าาาาา :m5: :m5:

พี่น้ำโคตรลงทุน ถึงขั้นเอากล้วยไปซ่อนไว้ในห้องน้ำเลย  :m22:

 แถมยังปิดด้วยผ้าอีก  ก๊ากกกกกกกก :m32: :m32:

พี่เทมของหนูจะช้ำเลือดช้ำหนองตายมั้ยเนี่ย :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
อ่านเเล้วฮาไม่ไหวเเล้ว

น้ำ ไปสื่อยังไงเนี่ย
555++
เเต่ก็ดีน้า จากที่จะได้กินอาหารญี่ปุ่นอย่างเดียว
คราวนี้เหมือนได้กินอาหารนานาชาติเลย ทั้งญี่ปุ่น เวียดนาม ฝรั่ง เเถมอีสานบ้านเราอีก  :m20:

เเล้วนิกเนี่ย จะช้าไปไหนอ่ะ เดี๋ยวก็ไม่ได้เจอเเบงค์ จะสมน้ำหน้าให้ :m16:

รอตอนต่อไปค่ะ  :pig4:

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
“สะเออะเจออีกนะมึ๊ง! ภูมิใจมั้ยที่หาเจอโธ่ไอ้ๆๆๆ~ !////*//”  เสร่อนักนะไอ้กร!

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :jul3:  :m20:  :laugh:
แค่เล่นใบ้คำกับชาวบ้านเค้า
ทำให้เข้าใจผิดไปคนละเรื่องนั่นก็ฮาจะแย่แล้ว
เจอตอนนี้เข้าไปแทบจะลงไปนอนที่พื้น
น้ำเอ๊ย จะฮาเอาโล่ห์ เอาดาบไปถึงไหน
ไม่คิดไม่ฝันเล้ยว่าเรื่องนี้จะฮาขนาดเน้
 :m20:  :laugh: :pandalaugh:

โดดฟัดคุณวิ โทษฐานที่พาน้องแบงค์มาออกเยอะเลยตอนนี้
ตอนหน้าจะจับจูบให้ด้วย เพราะถูกใจ อิอิ
 :กอด1:  :impress2:

AnimajuS

  • บุคคลทั่วไป
ทั้งเครื่องทำซูชิ ทั้งใบ้คำ จะฮาไปถึงไหนอ่ะน้ำ :m20:

fruit_salad4

  • บุคคลทั่วไป
โอ้ย! ไม่ไหวจะฮาอ่ะ ฮ่าๆๆๆ!!!!

ออฟไลน์ goosongta

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1522
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-6
ไม่อยู่ในสายตาแต่อยู่ในหัวใจ ชอบอ่ะพี่เอส หวานจนเกินพิกัด
ตัดจบแบบนี้เค้าจะได้เห็นหน้ากันมั้ยเนี่ย

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
นู๋น้ำจะฮาทุกตอนเลยใช่มั้ย :laugh:
ตัดจบได้เยี่ยมมากกกกกกกกก

ออฟไลน์ BlackKnight09

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 131
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-2
โอ้ย เหล้าใจจริงเชียว

กว่าจะได้เจอ ทำไมยากเย็นเสียอย่างนี้หนอ

แล้วจะเกิดอะไรขึ้น งงงง :z3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ watcharet

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-2
ชอบๆ มีกำลังใจแล้วๆๆ จะไปนอน 55555 คงฝันล่วงหน้าก่อนอ่ะนะว่าต่อไปจะเป็นยังไง อิอิ

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0
ตอนที่48 รอ...(แรก)





นิกกี้วิ่งมาถึงหน้าห้องตามที่พี่ชายสั่งก็หอบแฮก ยกมือปาดเหงื่อเกาะขอบประตูห้อง
นิ้วชี้ของเขาเร่งกดกริ่งให้คนด้านในรับรู้ถึงการมาอย่างรีบร้อน ซ้ำแล้วซ้ำอีก
และทันทีที่ตาคู่เรียวรีเห็นบานประตูตรงหน้าเปิดออกต้อนรับ
ชายหนุ่มก็โอดครวญใส่พร้อมลมหายใจที่เหนื่อยหอบ

 “โอ๊ย~~!!!!||||||||||| พี่น้ำ!แฮกๆ ผมมาถึงห้าวินาทีพอดีเป๊ะนะ! พี่นั่นแหละ
ที่มาเปิดประตูช้าเองอ่ะ!!แฮกๆๆ~”   แต่คนที่เปิดประตูให้เขากลับไม่ใช่พี่ชาย
หรือใครคนใดที่เขาคาดคิดเอาไว้เลย

หนุ่มน้อยร่างเล็กที่ยืนทำตาโตอ้าปากหวอ มองหน้าเขาตาไม่กระพริบ เพราะไม่คิดไม่ฝัน
ว่าจะได้เจอ ทำเอาหัวใจเจ้าหนุ่มตี๋เต้นรัว!!!  ตาตี่ๆนั้นเบิกโตด้วยความตะลึง
ก่อนจะเผยรอยยิ้มกว้างที่ทำให้ดวงตาเรียวรีนั้นหยีจนแทบจะติดกันด้วยความดีใจอย่างที่สุด
หลังยืนอึ้งไปราวสามวินาที นิกกี้ก็ร้องเรียกชื่อสุดที่รักของเขาดังลั่น “แบงค์!!!!//////”
ก่อนจะกระโจนเข้ากอดร่างเล็กอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว ทั้งคู่ล้มกลิ้งเข้าไปในห้องด้วยกัน
ท่ามกลางเสียงหัวเราะของพวกพี่ชายและเพื่อนๆ ทุกคนมองภาพน่าขันของพวกเขา
แล้วพากันส่งเสียงแซววี๊ดวิ้วเฮฮา  แต่เด็กหนุ่มทั้งสองต่างก็ยังหัวเราะร่า กอดกันจนตัวกลมอยู่ที่พื้น


 “ แบงค์!!!///////55555แบงค์มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!?”  นิกกี้ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอแบงค์ที่นี่

“พี่นิก!////// 555พี่นิกครับ!พี่นิกมาได้ยังไง!? วันนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอครับ..แบงค์ดีใจ
จังเลยครับที่ได้เจอพี่ที่นี่////// ดีจังที่แบงค์ยังไม่ทันได้กลับไป...เอ๋! ระหรือว่า!”
หนุ่มน้อยนึกได้ถึงท่าทีแปลกๆทั้งหมดของพวกพี่ชาย ก็เข้าใจได้ในทันที
“ผะผมรู้แล้ว!! นี่ที่พี่น้ำใช้ให้ผมทำกล้วยปั่นก็เพื่อถ่วงเวลา เพราะเรียกให้พี่นิกมาหา!
ใช่มั้ยครับ!! ที่พี่เอสใช้ให้ผมไปเปิดประตูก็เพราะอยากให้ตกใจใช่มั้ยครับ!หืมมมม~
พวกพี่เนี่ยจริงๆเลย เล่นอะไรกันก็ไม่รู้555555 แต่ก็ขอบคุณมากนะครับ”   พวกพี่ๆดีต่อเขาจริงๆ///////


“ว้าววว! นี่มีเซอร์ไพรส์น่ารักๆอย่างนี้ให้น้องด้วยเหรอค่ะพี่น้ำขา! พี่เอสพี่น้ำไม่ยอม
บอกก๊อปบ้างเลยอ่ะ! น้องก๊อปจะได้เล่นด้วยอ่ะ555”  หนุ่มหน้านวลเดินเข้ามากระแซะ
แซวดาราหน้าหล่อรุ่นพี่กับคนรักที่ต่างก็พากันอมยิ้มยักคิ้วไปมา  บิวและกรก็พลอยมายืน
รุมล้อคุณพี่ชายตัวอย่างทั้งสอง แต่คนเดียวที่ไม่เข้าใจสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้
เอาเสียเลยก็คือพี่โอบ...  “ เอ๊ะนี่น้องนิกกับเพื่อนเขาไม่ได้เจอกันมานานรึไงจ๊ะน้องน้ำ?..
555น่าเอ็นดูเชียว รักเพื่อนกันดีจังเนอะ/////”  สาวตุ้ยนุ้ยเข้ามาแอบถาม คนน่ารักก็ได้แต่ยิ้ม
ตอบไปแบบแก้ต่างให้แทนน้อง “ เอ่อ55..ก็ ...ก็อะไรประมาณนั้นแหละครับพี่555...”

นิกกี้กับแบงค์ค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นยืนพลางหัวเราะด้วยความดีใจกันไม่เลิก
ทำไมพี่เขาถึงได้น่ารักอย่างนี้นะ!////// หนุ่มหน้าตี๋เข้าใจแล้วว่าเพราะอะไรพี่ชายเขา
จึงได้เร่งนักหนา หากเขามาช้าไปกว่านี้ก็คงไม่ทันได้เจอกับแบงค์แล้ว
“พี่น้ำอ่ะ! ผมรักพี่ที่สุดเลย!!!55”  เข้าไปกอดพี่ที่ตัวเล็กกว่าไว้อย่างหมั่นเขี้ยวนัก
หลอกให้เขารีบมาหาจนตาตั้ง ที่แท้ก็วางแผนให้เขาได้เจอกับคนรักนี่เอง

“อ๊า~///////กอดแน่นไปแล้วกูหายใจไม่ออกเว้ย! เห็นมั้ยล่าก็บอกแล้วว่าถ้ามาทัน
กูก็มีอะไรดีๆจะให้มึง! ดีมั้ยล่ะ!? 555” 

“สุดยอดเลยครับพี่!55 ไหนๆมาจุ๊บทีดิ๊! เอาหลายๆทีเลยอืมมมม จุ๊บๆๆๆๆ”

“ว๊าก~~!!!///////*// พอแล้วไอ้บ้า!”  น้ำหน้าแดงเขินคนอื่นๆที่พากันมองเขา
โดนเจ้าตาตี่ไล่จุ๊บแก้มแล้วหัวเราะใหญ่ ชำเลืองมองหน้าเจ้าดาราโรคจิตก็เห็นยืนทำปากยื่น
เอสยิ่งชอบขี้อิจฉาอยู่ด้วย... กลัวคืนนี้เขาจะขาดทุนย่อยยับ เปลืองเนื้อเปลืองตัวเอาน่ะสิ//////


“น้องนิกขา~ มาไล่จุ๊บพี่ก๊อปแทนก็ได้นะ เอาม๊ะๆ/////ครุคริครุคริ”

“เหวอ~~~~~~!!!!||||||||||||มะมะมะไม่อาววววววววววล่ะครับ!”

ดาราหน้านวลยื่นหน้าเข้ามาแทรกกลางระหว่างสองพี่น้อง ทำเอาเจ้าคนน้อง
ร้องผวากระโดดหนีไปหลบหลังคนรักตัวเล็กของเขาแทบไม่ทัน ทุกคนเลยได้ฮา


“พี่นิกครับแบงค์ทำซูชิไว้ให้พี่นิกกินด้วยล่ะ ^//////^ ยังมีน้ำกล้วยปั่นที่พี่นิกชอบด้วยนะ”

“ขอบใจนะที่คิดถึงพี่ /////งั้นเราก็มากินด้วยกันเลยดีมั้ย”  หนุ่มตี๋ยิ้มจับหัวคนรักขยี้ผมเล่น

“......... คือ... คงไม่ได้หรอกครับ (ดูนาฬิกา) แบงค์ต้องไปเดี๋ยวนี้แล้ว ...”

ถึงตอนนี้ทั้งคู่ก็ยืนทำหน้าเศร้าขึ้นมาทันที...เพิ่งได้เจอกันก็ต้องแยกกันอีกแล้วหรือ..


“นิกกี้.. เดินไปส่งน้องแบงค์ที่รถซะสิ”  เอสเข้ามากระซิบกระซาบ บอกหนุ่มหน้าตี๋
ไม่อยากให้เอาแต่นิ่งงันกันไปจนเสียบรรยากาศ

“เอ่อครับ หวัดดีครับพี่ๆ งั้นเดี๋ยวผมมานะครับ ขอไปส่งแบงค์ก่อน”
นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ทันได้ทักใคร นิกกี้จึงรีบยกมือสวัสดีทุกคน ก่อนขอแยกตัวไป
น้องแบงค์เองก็ลากลับอีกรอบ  “สวัสดีครับพี่ๆ ผมกลับก่อนนะครับ ขอบคุณนะครับ
พี่เอส พี่น้ำ/////”   ยกมือไหว้เสร็จก็โบกมือบ๊ายบาย ทุกคนส่งยิ้มให้ต่างยกมือบ๊ายบายตอบ

 
เมื่อออกมานอกห้องแล้ว ... รุ่นพี่หน้าตี๋กับเจ้ารุ่นน้องตัวเล็กต่างก็หันมามองหน้ากัน
แต่ไม่ใช่การมองแบบเพื่อนหรือรุ่นพี่รุ่นน้อง พวกเขามองสื่อสายตาอย่างคนรักด้วยความ
คิดถึงกันและกัน... ทั้งคู่ยิ้มๆ... มีถ้อยคำมากมายในหัว ก่อนจะได้พบหน้ากันอีกครั้ง
ต่างฝ่ายต่างก็อยากจะได้เอ่ยให้อีกฝ่ายได้ยินนัก... หากแต่ความรู้สึกดีใจ สุขใจในตอนนี้
มันทำให้พวกเขาเอาแต่ส่งยิ้มหวานๆให้แก่กัน...... หนุ่มหน้าตี๋รุ่นพี่หงายฝ่ามือขึ้นแบออก
ต่อหน้าคนรักรุ่นน้อง ทำชำเลืองมองไปที่มือของอีกฝ่ายซึ่งวางอยู่ข้างตัวอย่างเปิดเผย
ราวกับอยากบอกให้รู้ว่าเขาต้องการอะไร...  หนุ่มน้อยอมยิ้มให้กับท่าทีของแฟนหนุ่ม
ก่อนจะค่อยๆเอามือตัวเองไปวางไว้บนฝ่ามือที่ใหญ่กว่าของคนตรงหน้า

มือทั้งสองกระชับจับกันไว้แน่น ไออุ่นจากฝ่ามือสื่อถึงกัน...

พวกเขาคิดถึงกันแค่ไหน...  รู้สึกรักกันมากแค่ไหน.. แค่มองตาก็รู้ใจแล้ว..//////

นิกกี้ยิ้มกว้าง เดินจูงมือน้องแบงค์ที่ก้มหน้าเขินไปตลอดทาง...



.................

........   ... เห็นน้องมีความสุข น้ำก็พลอยมีความสุขไปด้วย.. ดวงตาคู่หวานแอบมอง
จากช่องประตูห้องที่แง้มออก ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อกระหยิ่มยิ้ม...
แต่แล้วเสียงรำพึงรำพัน กรี๊ดกร๊าดเล็กๆจากทางด้านหลัง ก็ทำให้หนุ่มน่ารักสะดุ้งเล็กน้อย
รู้สึกตัวว่าไม่ได้มีเพียงเขา ที่แอบย่องมามองดูพวกน้องชายอยู่ตรงนี้

“แหม///// อ๊าย~! น่าอิจฉาที่สุดเลยอ่ะ! เนอะเจ้บิวเนอะ~!!
อร๊าย~~ พี่น้ำข---า จัดให้น้องก๊อปอย่างนี้บ้างซักคนสิค้า~!”   

“ว้าย~/////ของบิวเอาแบบน้องนิกเลยนะน้ำนะ!กรี๊ด~5555 น่าร๊ากกกกกกกอ่ะฮุฮุ”

ก๊อปประสานมือกับบิวทำท่าเคลิ้มฝันให้น้ำได้ขำ
แล้วพี่โอบก็มองเจ้าดาราช่างเพ้อทั้งสองคนข้างๆอย่างไม่เข้าใจอาการ
เธอได้แต่ส่ายหน้าขำนิดๆ ก่อนเดินยิ้มเข้ามายื่นสมุดจดคืนให้น้ำ

“น้องน้ำจ๊ะ อ่ะนี่ ตารางงานไอ้บ้าเอสมันคอยเตือนมันให้พี่ด้วยนะจ๊ะ ช่วงนี้พี่ล่ะยุ๊ง~ยุ่ง”

“เอ๊ะ...............พี่โอบครับ... โห~~~ทำไมมันแน่นเอี๊ยดขนาดนี้ล่ะครับพี่!?|||||||||||
อย่างนี้เอสจะมีเวลานอนพอเหรอครับ! มันเยอะเกินไปรึเปล่าพี่!!” 
คนน่ารักมองตารางานตาโต ถึงปากเขาจะพูดว่าอยากแกล้งเอส แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า
ต้องการให้ยัดงานใส่เจ้าดาราโรคจิตหนักขนาดนี้จริงๆหรอก..

“ก็เยอะเกินไปน่ะสิจ๊ะ แต่ถ้าพี่ไม่ทำอย่างนี้ เดือนหน้าก็ไม่มีเวลาว่างพอนะ..”
สาวร่างอ้วนผู้จัดการส่วนตัวดาราดังหลายต่อหลายคน ส่ายหน้าชี้แจงกับคุณผู้ช่วยดารา
อย่างไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ

“เดือนหน้า!?.... เดือนหน้าทำไมเหรอครับ? ทำไมต้องมีเวลาว่าง เอสต้องทำอะไรอีก
เหรอครับ นี่แค่งานที่ผมเห็นนี่มันก็มากเกินไปแล้วนะครับพี่โอบ หรือ.........เรื่อง
งานแสดงโชว์ให้ช่อง8...เอ๊ะแต่นั่นมันช่วงสิ้นเดือนนี้นี่ครับ! ทำไมพี่โอบต้องให้เอส
ทำงานเยอะขนาดนี้ด้วย!?”  คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจและไม่ค่อยพอใจนัก
เขาไม่ยอมให้เอสรับงานจนไม่มีเวลาพักผ่อน แบบที่เห็นในคิวงานล่วงหน้าพวกนี้แน่ๆ


“อ้าว!!!?.......... แล้วกัน! นี่น้องน้ำไม่รู้เรื่องหรอกเหรอ เจ้าเอสมันเป็นคนขอให้พี่
ทำแบบนี้เองนะ เพราะเดือนหน้ามันจะได้หยุดงานยาวได้!?”  เสียงอุทานจากพี่โอบ
เรียกความสนใจของทุกคนในห้องให้หันมามอง คนหน้าหล่อเห็นทั้งน้ำและพี่โอบ
ทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถามหันมามองที่เขา ก็หัวเราะ..ก่อนล้างมือ
แล้วเดินออกจากครัวไปหา..


“เรื่องอะไรกันเอส!? เดือนหน้ามันมีอะไรคุณถึงต้องให้พี่โอบจัดตารางงานแบบนี้ครับ
คุณจะหยุดงานยาวทำไม คุณจะไปไหนเหรอ? ทำไมคุณไม่เห็นบอกผมมาก่อนเลย!?”
น้ำรีบซักไซ้ทันทีที่คนรักเข้ามาคว้าตารางงานจากมือเขาไปดู …เจ้าหน้าหล่อมันบังอาจ
ปิดบังเรื่องอะไรกับเขาอีก!?

“โหเยอะฉิบ!||||||||||||| เฮ้อ~~ทำไงได้ล่ะน้ำ ผมต้องการเวลาว่างอย่างน้อยหนึ่งอาทิตย์”

“คุณจะเอาเวลาไปทำอะไร!?” น้ำจ้องตาคาดคั้นเอาคำตอบที่อีกฝ่ายทำยึกๆยักๆไม่พูดเสียที
เอสยิ้มเห็นทุกคนรุมจ้องมองเขาอย่างอยากรู้ ก็เกาหัวเกาคางอมยิ้มเขินเล็กน้อย ก่อนจะส่ง
สมุดจดคิวงานคืนให้น้ำรับไว้  “ก็เดือนหน้า....////// ผมจะพาคุณไปทะเลไงครับ (ยิ้ม)”

“ห๊า!!!!? ////// ทะเล!!!!!”

 ไม่ใช่แค่เจ้าของเสียงหวานเท่านั้นที่เซอร์ไพรส์กับคำตอบของเอส พวกเพื่อนๆเองก็ด้วย

“เย่~~~~~~~!!!!! ทะเล! ไปทะเลเย่~!!!!!”

เสียงตอบรับจากเพื่อนๆทำเอาเอสงงเป็นไก่ตาแตก!
“เฮ้ย!! เดี๋ยวๆๆ!!! พวกแกจะดีใจกันทำไมไม่ทราบครับ!?” คนหล่อยกมือห้ามถามเหงื่อแตก

“เอ๊า! ก็จะได้ไปเที่ยวทะเลด้วยกันไม่ให้ดีใจได้ยังไงล่ะค้าพี่เอส!” ก๊อปเดินมาหยิกแขน
ดารารุ่นพี่ที่สะดุ้งเหวอ ก่อนจะระรี้ระริกหันไปตีมือกับบิวและหัวเราะคิกคักกับกรที่ยืนยิ้มแฉ่ง


“ใครชวนพวกแก๊!!!?||||||||||||”  คนหน้าหล่อกุมขมับปาดเหงื่ออย่างเหนื่อยใจ..สายไปแล้ว
ไม่มีใครรับฟังที่เขาพูดอีกแล้ว.. ทุกคนพากันจับกลุ่มกรี๊ดกร๊าดคุยเรื่องจะไปหาซื้อชุดว่ายน้ำ
ขาเว้าสูงกับตุ๊กตาเป่าลมที่เป็นรูปปลาฉลามลอยน้ำได้ พี่โอบได้แต่บ่นเสียดายที่ช่วงนั้นเธอต้อง
บินไปออสเตรเลียกับดาราในสังกัดคนอื่นเรื่องงานถ่ายละคร...  (แล้วใครชวนพี่คร๊าบ!!-*-)

กรขอให้พี่โอบเคลียร์คิวให้เขาด้วย ก๊อปกับบิวเองก็รีบโทรบอกผู้จัดการส่วนตัวกันใหญ่
นายเอสต้องก้มหน้ารับชะตากรรมไป... สรุปว่าแผนพาน้ำไปสวีทกันสองต่อสองของเขา
ที่รีสอร์ทติดทะเลของญาติพี่ผึ้งเดือนหน้านี้ กลายเป็นคณะทัวร์โป๊งชึ่งไปแล้ว |||||||||||||


“หว้า~ ผมต้องรีบไปหาซื้อห่วงยางแล้วล่ะ!/////เอาอันใหญ่เท่าบ้านเราเลยนะ555” 
คนน่ารักเกาะแขนแฟนหนุ่มเขย่าบอกด้วยแววตาเป็นประกาย ... เอสน่ารักที่สุด/////
รู้ว่าเขาชอบทะเลสินะถึงได้อยากพาไปเที่ยว ทั้งที่ตัวเองก็ไม่มีเวลาว่าง
เขาจะตั้งตารอเดือนหน้าเลยล่ะ55


“อ้อถ้าเป็นเรื่องนั้นล่ะก็ คุณไม่ต้องห่วงหรอกน้ำ ไม่ต้องหาซื้อเลยนะ”

“อ้าวทำไมล่ะเอส!? แล้วผมจะลงน้ำได้ไงเล่า ไปทะเลทั้งทีจะไม่ให้ผมเล่นน้ำเลยรึไง?”

“ไม่ได้บอกว่าไม่ให้เล่น  แต่บอกว่าไม่ต้องเอาห่วงยางอะไรไปทั้งนั้น”

“อะไรกัน....?....อ๋อที่พักเขามีไว้ให้พร้อมทุกอย่างเลยใช่มั้ย55/////”

“ มีครับ แต่....หึ..ใครบอกคุณว่าผมจะให้คุณใช้ห่วงยางเล่นน้ำ”

“อ้าววววววว!!? นี่คุณหมายความว่ายังไงอ่ะ ผมงงแล้วนะเอส”

ดาราหนุ่มชำเลืองมองไปทางพี่โอบที่มัวแต่คุยเรื่องงานกับกร เมื่อเห็นว่าผู้จัดการสาว
ไม่ได้สนใจเขา จึงเอามือขึ้นลูบหัวคนน่ารักแล้วยิ้มหวานให้ ก่อนจะโอบไหล่บางให้
เขยิบเข้ามาฟังเขากระซิบบอกข้างหูใกล้ๆ นอกจากอยากพาน้ำไปเที่ยวหนนี้ เอสยังมี
แผนการพิเศษเพื่อน้ำโดยเฉพาะไว้อีกอย่างหนึ่ง

 “.. ผมจะให้คุณหัดว่ายน้ำที่นั่น! เดี๋ยวผมจะสอนคุณเอง/////”

“เอ๋!? คุณจะให้ผมหัดว่ายน้ำเหรอ!”

“ทีนี้ผมก็จะได้ไม่ต้องกลัวว่าคุณจะจมหายไปกับสายน้ำที่ไหนอีกแล้วไง! หึหึ”

“แต่ว่า~~~... ผะผม...กลัวนี่นา|||||||||... ไปเล่นเฉยๆไม่ได้เหรอเอส~”

“ห้ามโยกโย้กับผมนะ! กลัวประสาอะไรของคุณจะไปเล่นห่วงยางในทะเล แต่ไม่กลัวจม
คุณต้องหัดว่ายน้ำให้เป็น!! ไม่อย่างนั้นไปทะเลผมนอนไม่หลับแน่ ผมไม่มีวันปล่อยให้คุณ
เข้าใกล้แหล่งน้ำอะไรทั้งนั้น ตราบใดที่คุณยังว่ายน้ำไม่เป็นอยู่แบบนี้! น้ำ!อย่ามาทำ
แก้มป่องใส่ผมนะ!///////*// หยุด! คุณไม่ต้องพูดอะไรเลย ผมนอนคิดมาสองคืนแล้ว!
ถึงได้โทรบอกพี่โอบให้จัดการเรื่องงานให้ เดือนหน้าเตรียมตัวไปหัดว่ายน้ำกับผมได้เลย!!” 
คนหล่อทำเสียงเข้มบังคับให้ใบหน้าหวานต้องพยักหน้ารับตามจนได้ ||||||||||..


……………………………

……………..

………


**************************



นิกกี้และแบงค์เดินจูงมือกันมาถึงลานจอดรถใต้ตัวอาคารอย่างอ้อยอิ่ง...
หนุ่มหน้าตี๋ยิ้มส่ง ทำท่าจะปิดประตูรถให้คนรัก แต่อีกฝ่ายนั้นกลับเอามือดันประตู
ให้เปิดคาไว้ก่อน  ..ส่งสายตาเหมือนอยากอ้อนไปหา...  เจออย่างนี้เข้า คนที่ทำใจแข็ง
ยอมยืนมองส่งเฉยๆ ก็ทนไม่ไหว .. มองซ้ายมองขวาเห็นไม่มีใครจึงรีบวิ่งอ้อมไปขึ้น
รถอีกด้าน ทั้งคู่นั่งคู่กันด้านหน้า ปิดประตูรถให้เรียบร้อย ก็โถมตัวเข้ากอดกันแน่น
ด้วยความคิดถึงอีกครั้ง... 

“แบงค์ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะครับพี่นิก..”

“อย่าพูดอย่างนี้กับพี่นะ ชักไม่อยากจะปล่อยให้กลับบ้านแล้วสิ/////”


หนุ่มน้อยช้อนตาขึ้นมองดวงตาเรียวรีของคนรักรุ่นพี่อย่างช้าๆ ค่อยๆพูดด้วยเสียงอ้อมแอ้ม
“พี่นิกครับ////.....คือแบงค์...แบงค์.......อยาก...ขอ..”

“หือ? อะไรแบงค์?.. แบงค์จะขออะไรพี่บอกมาสิครับ(ยิ้ม)”

“คือแบงค์อยากขอ...จูบพี่นิกได้มั้ยครับ! >////< ”

“หึ5555โธ่เอ๊ยแบงค์!////// นึกว่าเรื่องอะไร มาขอพี่ทำไมกัน”

“อ้าว..ทำไมล่ะครับ!?... ไม่ได้เหรอ..”

“ได้ซี่! ก็เราเป็นแฟนกันนี่ แบงค์อยากจูบพี่ก็จูบสิ เพราะพี่ก็อยากจูบแบงค์เหมือนกันแต่พี่ไม่ขอหรอกนะ////”

“......///// ครับ... พี่นิกไม่ต้องขอหรอกครับ..”   ริมฝีปากอิ่มเล็กเม้มเข้าหากัน อมยิ้มอย่าง
ขัดเขินแต่ก็ชอบใจอยู่ในที คนรักรุ่นพี่ของเขาช่างส่งสายตาที่พาให้ใจเต้นมาหา

................ แล้วริมฝีปากทั้งสองก็ค่อยๆเคลื่อนเข้าประกบจูบดูดลิ้นแลกรสหวานซ่านหัวใจ
ให้รู้สึกโหยหากันมากยิ่งขึ้น...ยิ่งขึ้น...ยิ่งขึ้นไปอีก..  อ้อมกอดก็กระชับมากขึ้น ยากที่จะ
ถอนตัวถอนใจให้ถอยห่างจากอีกฝ่ายนัก.. ทั้งสองรับรู้ถึงลมหายใจหอบเร่าร้อนของกันและกัน
สัมผัสจากฝ่ามือที่ลูบไล้ทั่วแผ่นหลังพาให้อารมณ์เตลิด ร่างพวกเขายิ่งเบียดเข้าหากันแนบแน่น..

 “อืม.......... แฮกๆ..พะพี่..อื้มม~อื้มมม~~พี่! พี่นิกครับ! พะพอเถอะครับ~///////”   

อยากจะทำให้มากกว่านี้ แต่ก็ต้องยั้งใจเอาไว้ก่อน  หนุ่มร่างเล็กเบรกคนรักรุ่นพี่ด้วยการ
กลั้นใจเบี่ยงหน้าหนี แล้วดันอ้อมอกกว้าง จับท่อนแขนแกร่งที่โอบกอดรอบตัวเขาไว้
พยายามเรียกเพื่อเตือนสติอีกฝ่าย...

“อื้มมม...อีกนิดไม่ได้เหรอแบงค์..” 
คนพูดยังยื่นหน้าเข้าไปทั้งจูบทั้งหอมแถวๆซอกคอและใบหู

“กลัวจะไม่นิดน่ะสิครับ!//////อื้อพี่นิกครับอย่าแกล้งแบงค์สิครับ! ไม่เอาครับพี่นิก!
แบงค์ต้องกลับบ้านนะต้องไปหาตู้โทรศัพท์โทรหายัยแพรด้วย! ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นไงบ้าง
พ่อจะโทรถามหาแบงค์รึเปล่าก็ไม่รู้..”  แบงค์พยายามเบี่ยงหน้าหนี เขาไม่ได้รังเกียจ
การที่ถูกกอดถูกหอมไม่ยอมปล่อยอยู่แบบนี้ เพียงแต่ต้องการให้คนรักฟังที่เขาพูดบ้าง

“ทำไมไม่ใช้โทรศัพท์พี่ล่ะ..”  หนุ่มตี๋ชะงักถามพลางยื่นมือถือให้

“ไม่ได้หรอกครับ เพื่อนแบงค์มีเบอร์พี่นิก เดี๋ยวจะหาว่าแบงค์โกหก แอบมาเจอพี่นิก”
........วันนี้พวกพี่เขาจัดให้ ถือว่าเขาไม่ได้โกหกนะ////


“เฮ้อ~ เพื่อนเข้มงวดจังเนอะ...”  นิกกี้ดึงแบงค์เข้ามากอดอย่างไม่อยากให้ไป..

“แพรเป็นเพื่อนที่ดีนะครับ..” หนุ่มน้อยเขยิบตัวออกมาพูดตาแป๋ว

“หึ พี่รู้... พี่สัญญาจะพยายามไม่ทำให้เพื่อนแบงค์โกรธอีกแล้ววววว”

“55555555...................... อ่ะอึ๋ย!พี่นิก!!/////// อ่ะอะไรกันครับเนี่ย!!!”

เป้ากางเกงของเจ้าหนุ่มรุ่นพี่ มันเกิดอาการดันทุรังขึ้นมาเตะตาจนอีกฝ่ายสะดุ้งโหยง

“โธ่แบงค์~! อย่าไปทักมันดี๊~~!! /////// พี่ยิ่งพยายามทำให้มันสงบอยู่นะ!!”
นิกกี้หน้าแดงเล็กน้อย อดขำคนรักที่นั่งหน้าแดงกว่าเขาไม่ได้มากกว่า

“.......... พี่นิกอ่ะ.... บ้าจัง...............ไหวมั้ยครับเนี่ย....//////”

“.......แหะ... ก็คนเขาคิดถึงนี่....”

“.........ผมก็คิดถึงพี่นิกครับ//////”

“ค่อยยังชั่วหน่อย ที่แบงค์ไม่ยอมตอบจดหมายพี่วันนี้เป็นเพราะมัวแต่
มาเที่ยวเล่นอยู่กับพี่น้ำที่นี่นี่เอง..55..”

“...เขียนแล้วล่ะครับจดหมาย แต่แบงค์ไม่ได้เอามาด้วย กะว่าจะให้พี่นิกพรุ่งนี้”

“แล้วพี่จะรอนะ..”  หอมหน้าผากคนตัวเล็กที่หลับตายิ้มหวานอย่างดีใจ

“ครับ../////” 

“รอวันที่ครบหนี่งเดือนด้วย ถึงตอนนั้น แบงค์ไปค้างบ้านพี่นะ..”

“แหม~!~ พี่นิกเนี่ย! //////*//คิดแต่เรื่องอย่างว่าอ่ะ! คนลามก!!”

“แนะ!! พี่ยังไม่ทันพูดเลยนะ ว่าจะให้แบงค์ไปค้างบ้านพี่ทำไม! ฮ่าฮ่า!!
เราก็คิดอยู่เหมือนกันใช่มั้ยล่า~! ว่าอยากจะทำอะไรกันที่บ้านน่ะ!555
อ้าวไม่เถียงๆแสดงว่าคิดเหมือนกันอ่ะดี๊!!”

“หืม~~!!//////*// ก็ของพี่มันฟ้องออกอย่างนี้นี่ครับ! จะให้คิดเป็นเรื่องอะไรได้เล่า!”
หนุ่มน้อยหน้าแดงใหญ่ เมื่อสายตาพุ่งไปที่เป้ากางเกงของคนรักหน้าของเขาก็ยิ่งร้อนฉ่า
นอกจากมันจะไม่สงบแล้ว ดูเหมือนจะยิ่งเพิ่มขนาดขึ้นไปอีกด้วย
ทันใดนั้นเอง ร่างเล็กก็ถูกคว้าตัวไปกอดให้ได้ยินเสียงกระซิบสั่นนิดๆที่ข้างหู

“ท่าจะไม่ไหวแล้วล่ะ.......... ช่วยพี่หน่อยสิแบงค์...นะ....ไม่มีใครมาหรอก/////”


.......... คนถูกกระซิบข้างหูหน้าเหวอไปเล็กน้อย ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบนอกรถ
อย่างชั่งใจ... มาอ้อนเขาอย่างนี้ แล้วจะปฏิเสธยังไงไหว..... ก็เขารักออกอย่างนี้//////
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะมาทำอะไรอย่างนี้ ในที่แบบนี้.. แต่รู้ตัวอีกที
มือของเขาก็รูดซิบกางเกงหนุ่มรุ่นพี่ลงไปแล้ว…

………………….

……… ลมหายใจหอบถี่ที่ทำให้ท้องน้อยขยับไหวตามปฏิกิริยาจากตรงนั้นของคนรักรุ่นพี่
ทำให้หนุ่มน้อยยิ่งเร่งจังหวะ เขาพร้อมที่เพิ่มความสุขให้คนที่เขารักตามต้องการ...

....นิกกี้หลับตา.. แหงนหน้าขึ้น.. เกร็งตัวจนหลังกว้างพิงติดพนักเบาะรถ..
..เสียงครางต่ำของเขายังรอดออกจากลำคอเป็นระยะๆ...  ทุกครั้งที่ปรือตามองท่อนล่างของ
ตัวเอง มันทำให้ชายหนุ่มอดใจไม่ไหว มือแกร่งขยำเส้นผมนุ่มของคนรักตัวเล็กที่ก้มหน้าก้มตา
ปรนนิบัติเขาอย่างเร่าร้อน หนุ่มหน้าตี๋ไม่สนแล้วว่าจะมีใครผ่านมาแถวนั้นหรือไม่... 
ความสุขตรงหน้าพาให้จิตใจเขากระเจิดกระเจิง รับรู้ได้แค่จังหวะรักจากปลายลิ้นร้อน
ของคนตรงหน้าเท่านั้น.....



.......................................................

............................

.................

.......


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-04-2013 19:31:50 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ tsktonight

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-0



ตอนที่48 รอ...(แรก/ต่อ)


............

....



“แหมหน้าบานกลับมาเชียวนะมึง ไปส่งกันนานโคตรอ่ะ! กูหิวข้าวแล้วนะไอ้หมาตี่”

ทันทีที่นิกกี้กลับเข้ามาก็เจอพี่ชายนั่งท้าวคาง ทำแก้มป่องขมวดคิ้วบ่นหิวข้าว....

“ก็.......//////////// ฮะฮะฮะ.. คุยกันนานไปหน่อยครับพี่ ขอโทษครับที่ทำให้ทุกคนต้องรอ
พี่น้ำไม่โกรธผมน้า~//////”  หนุ่มตี๋ดูอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ เข้าไปนั่งข้างพี่ชายที่โต๊ะอาหาร
ดึงตัวพี่ไปกอดจับหัวให้ซบที่อกเขาแล้วหัวเราะคนในอ้อมกอดที่เขินจนหยิกแก้มเขาแรงๆ

“มึงบ้าอ่ะป่าววะ!!?/////*// กอดกูอยู่ได้!? มาๆแดกซูชิซะจะได้หายบ้านั่งยิ้มไม่มีตาอยู่ได้”

“แหมว่าแต่ผมแหละ พี่เองก็หน้าบานผิดปกตินะไม่รู้ตัวเหรอ...มีอะไรรึเปล่าครับเนี่ย?”


ทันทีที่ได้รู้เรื่องทริปเที่ยวทะเล นิกกี้ก็ร้องจะไปด้วยให้ได้...ซึ่งอยู่ในความคิดคำนวณ
ของเอสเรียบร้อยแล้วเรื่องนี้.... ไหนๆก็กลายเป็นคณะทัวร์แล้วเพิ่มอีกซักกี่คนเขาก็คง
ไม่ขัดอะไรหรอก ..... T T.... 

“งั้นไว้พาแบงค์ไปด้วยนะพี่น้ำนะ!!/////”  นิกกี้อ้อนพี่ พี่เขาก็เห็นดีด้วย

“อื้มเอาสิ ไปกันเยอะๆสนุกดีเนอะเอสเนอะ////555” 

ดาราหนุ่มเดินมานั่งตรงหัวโต๊ะ ยกชามเทมปุระมาให้น้ำ
“ครับได้สิ 55 เยอะๆสนุกดี||||||||”
เรื่องที่จะได้ไปหวานนอกสถานที่กับน้ำแค่สองคน คงหมดหวังไปแล้ว


“อ๊ะนี่! เดี๋ยวๆครับเดี๋ยวก่อนครับทุกคน!! ฮ่าฮ่า!! อย่าเพิ่งกินครับ ผมมีอะไรจะบอก!”
เสียงเอสฉุดให้ทุกคนหยุดมือ คนน่ารักคาบกุ้งทอดค้างขมวดคิ้วอย่างงุนงง..

“รู้รึเปล่าซูชิที่ทำวันนี้ไม่ใช่ซูชิธรรมดานะ! เอ้อ!5555”  เอสพูดเป็นปริศนา
จนทุกคนบ่นว่าลีลาจริงๆ มีอะไรก็ให้รีบพูดมาเพราะหิวข้าวแล้วอยากกินเต็มแก่
 
“ทำไมล่ะ.... ฮ้า!!///// แสดงว่าคุณแอบเอาเครื่องซูชิของผมไปใส่ใช่ม๊ะ! เย่!!”
น้ำชอบใจยิ้มกว้างปรบมือแต่ทุกคนกลับนั่งเอ๋อ..

“อ๋อครับ55ว๊ากกกก!!! ไม่ใช่!////*// คุณอย่ามาพูดถึงพวกพริกขี้หนู ขิงข่า ผักกาดดอง
ให้ผมขนลุกได้มั้ย! ซูชิของผมมันเป็นซูชิหรรษาครับ!55”

บิวฟังเพื่อนพล่ามจนหงุดหงิด นั่งแทะข้าวเหนียวที่กรซื้อมาเล่น
“หรรษายังไงเอส? หัวเราะอยู่ได้! พูดมาเร็วๆสิยะ!” 

“เรามาเล่นเกมส์กันหน่อยมั้ย...หึหึหึ”  ว่าแล้วคนหล่อก็เดินไปยกซูชิถาดใหญ่
ออกมาวางกลางโต๊ะให้ทุกคนรุมมอง...
“ในนี้มีซูชิอยู่เจ็ดแถวแต่ละแถวมีซูชิอยู่เจ็ดชิ้น ซึ่งพอดีกับจำนวนคน
เราจะหยิบเสี่ยงดวงกันครั้งล่ะแถว ถ้าใครหยิบได้ชิ้นที่มีวาซาบิอัดใส่เยอะที่สุดในแถว
ให้ถือว่าได้เป็นเจ้านาย มีอำนาจสั่งให้คนที่กินโดนวาซาบิเยอะในแถวถัดไป
ทำอะไรตามที่สั่งก็ได้หนึ่งอย่าง!ผลัดกันไปเรื่อยๆ! เป็นไงน่าสนมั้ยล่ะ!555”

ทุกคนได้ฟังก็ตาโตอยากเล่น เห็นว่าน่าสนุกดี แต่ก็พากันส่งเสียงโห่ใส่เอส

“โห่~~~!! ขี้โกงนี่ครับพี่เอสเป็นคนทำก็ต้องรู้หมดสิว่าอันไหนใส่วาซาบิไว้บ้าง”
กรส่ายหน้าว่าไม่ยุติธรรม คนอื่นก็เห็นด้วย เอสจึงออกตัวว่าเขาจะไม่เลือกซูชิเอง
แต่จะเอาชิ้นที่เหลือหลังทุกคนเลือกไปแล้ว พวกเพื่อนๆจึงยอมตกลง


“อ้าวแล้วถ้าโดนกินชิ้นที่มีวาซาบิเยอะสองครั้งซ้อนเลยล่ะจะทำยังไงไอ้เอส?” 
พี่โอบด้อมๆมองๆ หลังโอน้อยออกกันแล้ว เธอได้เลือกเป็นคนแรกก็ยังหวั่นใจ

“ในกรณีนั้น ครั้งนั้นให้เลือกชี้นิ้วสั่งใครก็ได้หนึ่งคน เอาตามใจต้องการไปเลย!”

“คิดเกมส์อย่างนี้ แกไม่กลัวโดนตัวเองเหรอเอส” สาวอ้วนเลือกหน้ายำสาหร่ายขึ้นมา

“กลัวไม่โดนน่ะสิพี่5555!!!!” 

กะอีแค่วาซาบิ เขาไม่ยั่นอยู่แล้ว ที่ต้องการน่ะคือแกล้งเพื่อนมากกว่า


แล้วทุกคนก็รุมกันเลือกซูชิหน้าต่างๆขึ้นมาคนละหนึ่งชิ้น เพื่อเปิดดูวาซาบิอย่างลุ้นระทึก
พี่โอบที่เลือกหน้ายำสาหร่ายนั้นรอดไป..  กรที่เลือกหน้าปลาแซลม่อนก็รอด..
ก๊อปเลือกหน้าไข่กุ้งก็รอด รวมถึงเอสที่ได้หน้าปลาหมึกก็รอดด้วย.. เหลือบิว นิกกี้ และน้ำ

หนุ่มตี๋นั้นค่อยๆแง้มดูวาซาบิที่ซูชิของตัวเองอย่างลุ้นเต็มที่ แต่แล้วคุณพี่ชายกลับยื่นหน้า
เข้ามาอ้าปากงับกินซูชิของเขาไปต่อหน้าต่อตา!!!||||||||||

 “เฮ้ย!!! พี่น้ำ!กินของผมทำไม!ปะเป็นไงเป็นไงบ้างอ่ะ!?”

“....................ฮึ... ไม่อิ่ม...”

“....แล้วกันพี่อ่ะ! เฉยอย่างนี้แปลว่าไม่มีวาซาบิเยอะๆใช่ป่ะ!!”

“อร่อยดี...สงสัยไม่ใช่ชิ้นนี้หรอก”  น้ำตอบทำให้บิวสะดุ้ง

“งั้นก็เหลือแค่ของบิว กับของน้ำน่ะสิ ||||||||||| ได้เป็นคนออกคำสั่งก็ดีอยู่หรอก
แต่ต้องกินวาซาบิเยอะๆก็ไม่ไหวนะฮือ~” ดาราสาวเบ้หน้าไม่อยากจะลุ้นเลย
แต่ทุกคนกลับส่งเสียงเชียร์ให้กินเดี๋ยวนั้น... “กินเลย! กินเลย! กินเลย!!”


“เดี๋ยวก่อนบิว!....มาเปิดดูพร้อมกันดีกว่า” คนน่ารักอมยิ้มเสนออีกฝ่ายก็เห็นด้วย

“ว้ายยยยย!////// ของบิวไม่โดนล่ะ!555” เมื่อเปิดออกดูผลปรากฏว่าซูชิของน้ำเป็นชิ้นที่
มีวาซาบิใส่ไว้เยอะที่สุด.....  เจ้าตัวถึงกับกระโดดดีใจ  “ฮ่าฮ่าฮ่า!!! ชนะแล้ว!”


“แหมแต่มันเหมือนโดนแกล้งยังไงก็ไม่รู้นะพี่น้ำ...แค่คิดก๊อปก็อยากจะร้องไห้แทนแล้ว” 
น้องก๊อปเห็นน้ำกินซูชิชิ้นนั้นแล้วอดเบ้หน้าตามไม่ได้ น้ำถึงกับหลับตาปี๋วิ่งหนีไปไถตัว
กับโซฟา ล้มกลิ้งตีอกชกหัวตัวเองไปๆมาๆ ดูทุรนทุรายเพราะวาซาบิขึ้นหัว น่าสงสาร
แต่อดหัวเราะเหมือนคนอื่นๆไม่ได้..(.เอ๊ะยังไง?)  คนหน้าหล่อก็ฮากลิ้งตามไปด้วย
ไม่คิดเลยว่าคนแรกจะเป็นน้ำ แถมเจ้าตัวยังดูดีใจที่ได้กินวาซาบิเสียน้ำตาเล็ด

“ตะต่อเล้ย! ฮึ่มมม~ต่อเลย!55!! งานนี้สนุกแน่!!” น้ำเดินกลับมานั่งที่เดิมทุกคนยังขำไม่เลิก
และแล้วแถวต่อไปผู้โชคดี(หรือโชคร้ายก็ไม่รู้..) หยิบโดนชิ้นที่มีวาซาบิเยอะก็คือ กร!


ดาราหน้าใสทำหน้าเหี่ยวท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ เขากำลังจะอ้าปากกิน
แต่เสียงคนน่ารักกลับร้องห้ามไว้ก่อน   “เดี๋ยว!เดี๋ยวก่อนไอ้กร!เหอๆๆ
กูว่าวาซาบิมึงน้อยไปหน่อยม้างงง ใส่แม่งเข้าไปอีกเยอะๆเลยนี่!”

น้ำเล่นเอาวาซาบิมาใส่ให้กรอีก วาซาบิเขียวๆพอกพูนปิดหน้าซูชิไข่หวานจนมิด

“จ๊าคคคคคค!!!!||||||||||||*|| พี่น้ามมมมมมม!!! พี่จะบ้าเรอะ! เมื่อกี้มันก็เยอะ
จะบ้าตายอยู่แล้ว พี่ใส่มาอีกทำม๊ายยย~อ่ะอ็อค!!!อุ๊บ!!!! อื้อออออออออ!!!!!!!”
เด็กหนุ่มกำลังแหกปากร้องโวยวาย ก็โดนนิกกี้มาล็อกแขนไว้ข้างหลังแล้ว ส่งซิกให้พี่ชาย
ยัดซูชิที่มองเห็นแต่วาซาบิสีเขียวอี๋นั้น เข้าไปให้เต็มปากเจ้าคนขี้โวยที่กำลังตาเหลือก

ผลคือ....กรร้องไห้กลิ้งไปกับพื้นจนตัวสั่น.. เอาหัวโขกพื้นเป็นระยะๆ..
...ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกต่อไป||||||||||||


“เอาล่ะไอ้กร อย่ามาลีลาลุกขึ้นมาฟังคำสั่งจากกูซะดีๆ หึหึหึ..”
ได้ยินที่น้ำพูด กรก็ถลึงตาเบิกโพลง  “ห๊า!!! ว่าไงนะ!แล้วเมื่อกี้ไม่ใช่เรอะ!!!?”

“อันเมื่อกี้กูบังคับให้มึงกินซูชิเพิ่มวาซาบิเข้าไป ..... กูยังไม่ได้สั่งอะไรมึงซะหน่อย555”

“โอ๊ยยยยยยยยย~~~~~โฮ~~~~~!!!! พี่น้ำขี้โกงงงงงงง!!!”  ได้แต่ร้องไห้อีกรอบ


เอสส่ายหัวขำสภาพเจ้ากรนัก คนน่ารักของเขาสนุกใหญ่ อยากรู้นักจะให้เจ้ากรมันทำอะไร
เห็นน้ำสุมหัวซุบซิบๆกับก๊อปและบิว กรก็ชักจะหวั่นใจ...(ผมจะโดนอะไรครับเนี่ย T T )

น้ำเดินอมยิ้มเข้ามานั่งที่โต๊ะ กอดอกเชิดหน้า...หัวเราะอย่างชอบใจน้อยๆก่อนจะหรี่ตามอง
เจ้าหนุ่มรุ่นน้องที่นั่งกับพื้นเงยหน้ามองเขาตาปริบๆ 

“กร...กูอยากจะเห็นหน้าพี่หมอทีของมึงวะ มึงทำยังไงก็ได้ พาเขามาให้กูดูหน้าหน่อยดิ๊!”

“หา!!!?////// พะพี่น้ำ!” เด็กหนุ่มถึงกับอึ้งไปอ้าปากค้าง..

“นี่เป็นคำสั่งนะเว้ย~!55 มึงห้ามเบี้ยว!”  หันไปยิ้มยักคิ้วให้บิวและก๊อปที่หัวเราะชอบใจ

“แต่............. พี่หมอทีเขา.....”   เสียงกรฟังดูเศร้าจนทุกคนชะงัก พี่โอบก็ทัก

“มีอะไรเหรอกร เอ๊ะพี่หมอทีที่พูดถึงนี่ ใช่คุณหมอที่เคยเล่าว่าช่วยเราไว้ให้พี่ฟังรึเปล่า?
อุ๊ยต๊าย!///// พี่ก็อยากเห็นเหมือนกัน แต่ไหนเคยเล่าว่าเขาย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด
แล้วไม่ใช่เหรอ”  โอบถามกรอย่างตื่นเต้น ได้ข่าวว่าคุณหมอหน้าตาดีเสียด้วย


“เอ่อ....ใช่ครับ....|||||||||||| ทำไมต้องเป็นพี่หมอทีด้วยล่ะ...มันยากนะ...”
กรลุกขึ้นมานั่งที่เก้าอี้โอดครวญ

“ทำไมฮึ!?..”  น้ำยื่นหน้ามาจ้องตาเจ้าเด็กหนุ่มรุ่นน้องอย่างสงสัย

“..... ผมโทรไป........ เขาก็ไม่รับ....เปิดเครื่องแล้วแต่เขาก็ไม่ยอมรับ....
ตอนนี้เขาไม่ค่อยสบาย... ไม่รู้เขาหายดีรึยัง.. ผมไม่รู้จะพามาให้พี่น้ำเจอยังไงหรอกครับ..
ขนาดตัวผมเอง ยังไม่ได้เจอเลย~! แล้วทำไมพี่น้ำต้องอยากเจอพี่หมอทีด้วยอ่ะ..”
กรพูดเหมือนบ่นด้วยความน้อยใจ จนพวกเพื่อนรุ่นพี่สังเกตเห็นได้..

“ทะเลาะกันเหรอ?..” น้ำกระซิบกระซาบถามกร แต่เด็กหนุ่มก็ส่ายหน้าซึมไป...
 หากว่าพวกเขาทะเลาะกันยังเข้าใจง่ายเสียกว่า ว่าทำไมพี่หมอทีถึงไม่ติดต่อมาหาแบบนี้...


“มึงอำกูรึเปล่า~?..ไหนลองโทรหาเขาต่อหน้ากูดิ๊ ถ้าไม่ติดจริงกูยกเลิกคำสั่งนี้ก็ได้อ่ะ”
หนุ่มน่ารักพยักเพยิดหน้าให้กรทำตามที่บอก กรจึงได้แต่ถอนใจก่อนหยิบมือถือขึ้นมา
โทรหาพี่หมอที....... แต่แล้วเขาก็กลั้นใจหันหน้าหนี ส่งมันให้น้ำคอยฟังแทนว่าอีกฝ่าย
รับโทรศัพท์ของเขาหรือไม่...


“อ๊ะ! ฮะฮัลโหลครับ!! คุณหมอทีใช่มั้ยครับ!” หลังจากที่ได้แต่นั่งรอตีขาเล่นไปมา
จู่ๆเสียงพูดโทรศัพท์อย่างตกใจของน้ำ ก็ทำเอาทุกคนตื่นเต้นไปตามๆกัน

“เฮ้ย!! เขารับแล้วเหรอ! พี่น้ำ!!//////”
กรหันควับกลับไปมอง เห็นคนน่ารักกำลังคุยโทรศัพท์กับคนที่เขาเฝ้ารอ
กลัวว่าอีกฝ่ายจะแกล้งอำ เด็กหนุ่มจึงเขยิบเข้าไปเงี่ยหูฟังใกล้ๆกับตัวเครื่องจนได้ยิน
เสียงสนทนาของปลายสายลอดออกมาจริงๆ!

ในที่สุดพี่หมอทีก็ยอมรับโทรศัพท์เขาแล้ว!!



“....ผมชื่อน้ำครับ เป็นเหมือนพี่ชายเจ้ากรมันนี่แหละครับ................ฮัลโหล?
คุณหมอครับ?..............อ๋อ55 จริงสิครับผมได้ข่าวว่าคุณไม่สบาย หายดีแล้วเหรอครับ?
.............อ่างั้นผมขอให้คุณหายเร็วๆนะครับ..............เอ๊ะ....? ผมเหรอครับ?...
คุณหมอรู้ด้วยเหรอครับว่าผมเพิ่งออกจากโรงพยาบาล...อ๋อ....คุณหมอเรียวคงบอกสินะครับ..
.......55ขอบคุณครับผมแข็งแรงสุดๆเลยครับตอนนี้.........เอ่อ.... ครับ..55ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
....ผมไม่กวนคุณแล้วดีกว่า คุณหมอทีครับเจ้ากรเป็นห่วงคุณมากเลย ช่วยคุยกับน้องผม
ให้มันหายทุรนทุรายหน่อยแล้วกันนะครับ555”  เหลือบมองเจ้าของมือถือที่เขาถืออยู่
ก็เห็นมาแบมือรอรับ อยากจะแย่งจากมือเขาไปคุยต่อจนน่าหมั่นไส้

และทันทีที่น้ำส่งโทรศัพท์ให้ กรก็รีบเดินรี่หนีสายตาล้อเลียนของพวกเพื่อนรุ่นพี่ทั้งหลาย
ออกไปคุยที่นอกระเบียงห้องด้วยความตื่นเต้น... ด้วยหัวใจที่เต้นดังกว่าเดิม

 .. “ ..ฮัลโหลพี่หมอที!....... ผม....



...............................................

.....................

..............






***
รักและคิดถึงจ้า  ช่วงนี้บางทีวิก็ซึมเศร้าเล็กน้อย บอกไม่ถูกอ่ะค่ะ
แต่ตอนนี้หิวข้าว....ขออนุญาตไปหาอะไรกิน แล้วจะพยายามมาอัพตอนต่อเร็วๆนี้นะจ๊ะ
ไร้สาระไปวันๆ..บอกไม่ได้จริงๆว่ากี่วัน
ปล.ตอนนี้ติดเรท ตัดออกแล้วอีกเช่นเคยประเดี๋ยวหัวใจแฟนๆจะวาย
เพราะน้องแบงค์ร้อนแรงเหลือเกิน555

ตอบเม้นท์คนน่ารักทั้งหลาย><

Loste // คนอ่านก็น่ารักเหมือนกันค่ะ^^

หมูกระต่าย // เรื่องของพี่แบงค์ต้องลุ้นค่ะ ตอนหน้าจะได้รู้อาการพี่เทมกันแล้ว ^^

muiko // เรื่องฮาๆของน้ำยังมีให้อ่านกันตลอดค่ะ ส่วนเจ้านิกกี้นี่ไม่ต้องห่วงเขาแล้วล่ะ
ได้เจอกับหวานใจก็หน้าบานเป็นจานเชิง ^^

choijiin // ก็บอกแล้วว่าเรื่องนี้โดยหลักๆแล้วมันเป็นแนวน่ารักปนฮาค่า
ไม่รู้จะว่าไงกับฉากน้องแบงค์ในรถ55 ^^

AnimajuS // น้ำเคยอยากเป็นนักร้อง แต่เขาไม่รู้ตัวว่าเข้าคณะตลกได้ชัวร์^^

fruit_salad4 // ยังฮายังรักกันอีกตรึมค่ะ

goosongta // ตอนนี้พี่เอสมาออกแนวเผ็ดค่ะ55(วาซาบิล้น) เป็นที่รู้กันแล้วว่าคู่นั้นเขาได้เจอกัน
แต่อีกคู่ วิเก็บไว้ให้รอลุ้นผลตอนต่อไป^^

CarToonMiZa // ขอบคุณค่ะ ยังไม่คิดผลิตขอโทษครับเชิญยิ้มหรอกค่ะ55^^(ก็เกือบล่ะ)

BlackKnight09 // ช่วยกันลุ้นจะได้ชุ่มชื่นหัวใจไงจ๊ะ^^

watcharet // ไม่รู้จะเหมือนในฝันรึเปล่านะคะ^^



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-08-2012 22:21:06 โดย tsktonight »

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
เย้ๆๆๆๆๆ คุณวิมาแล้น
 :z13:


แหมๆๆคุณวิล่ะก็
 :o8:
อ่านตอนนี้แล้วจะไปว่าอะไรได้ล่ะคะ
ก็ต้องบอกว่ามันน้อยไป (ฮ้า!!!)
ไหนๆน้องแบงค์สุดที่รักจะออกทั้งที
มันต้องถึงลูกถึงคนกว่านี้สิค้า เคี๊ยกๆๆ
 :laugh:  :oo1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-08-2012 23:00:26 โดย choijiin »

tawan

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้น้องนิกกับน้องแบงค์ :L2:

 :call:

PoMArmKuB

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ muiko

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1089
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-3
นี่ได้คุยจริงๆ หรือน้ำเเกล้งอำเนี่ย  :z3:

 :o12: พี่เทมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม มาให้ได้ยินเสียงหน่อยสิ
คิดถึง  :-[

กรจะได้คุยมั้ยเนี่ย ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆ
ว่าเเต่ น้ำจำเสียงของคนที่ตัวเองเกลียดไม่ได้เลยหรอเนี่ย o22

เเต่เกมส์ของเอส น่าสนุกจัง อยากให้นิกกี้โดนอ่ะ ยังเเค้นนิกกี้ไม่หาย  :laugh:
อยากรู้จัง ว่าคนที่โดนวาซาบิของจานสุดท้ายจะได้สั่งใครมั้ยเนี่ย

รอตอนต่อไปค่ะะะะ  :pig4:

fruit_salad4

  • บุคคลทั่วไป
แอร้ยยย!! พี่หมอที..

ออฟไลน์ goosongta

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1522
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +94/-6
ตอนหน้าไม่ต้องตัดนะจะเรทไหนก็รับได้ เรา20+ ฮ่าฮ่า
จะรอดูว่าพี่เอสจะซดน้ำไปกี่ลิตรเมื่อต้องรับบทเป็นครูสอนว่ายน้ำให้สุดที่รักของเค้า
ชื่นชมพี่เอสมากมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่ใส่ใจน้องน้ำเหลือเกิน
ปล.การปล่อยวางก็ช่วยให้ชีวิตมีความสุขได้ส่วนหนึ่งนะ เป็นห่วงน๊า

ออฟไลน์ watcharet

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-2
อยากรุตอนหน้าแล้วอ่ะๆ มานิดเดียวเอง ไม่ยอม!!!!

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด