กลับมาแล้วค่ะ...แหะๆๆ
ตอนที่41 เมื่อเราคิดถึงกัน...(หลัง)
“อ๊ะ!?... หือ!? ///// เป็นอะไรเหรอแบงค์?” คนที่กำลังง่วนอยู่กับการเลือกเสื้อผ้า
ต้องสะดุ้งใจเต้น เมื่อถูกคนรักตัวเล็กของเขาเข้ามากอดแน่นจากด้านหลัง
นิกกี้อมยิ้ม ค่อยๆหมุนตัวไปหา แล้วเชยคางให้ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้น
แหงนมองสบตากับเขา ฝ่ามืออุ่นๆลูบเบาๆที่ข้างแก้มของหนุ่มน้อย..
ยังมีรอยช้ำปรากฏให้เห็นชัดเจน “น้องแบงค์ครับ.. พี่ขอโทษ
พี่ไม่อยากให้เขามายุ่งกับคนที่พี่รัก... ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเรื่องของเรา
แต่กลับทำให้เรื่องมันก็ดันกลายเป็นแบบนี้..”
รักเก่าทำเรื่องยุ่งยากให้เขาจนปวดหัว.. ต่อจากนี้ไปเขาจะไม่ยอมให้แก้มบุ๋ม
หรือใครมาทำให้แบงค์ต้องเจ็บตัว...หรือเจ็บใจได้อีก เขาจะดูแลแบงค์ให้ดีกว่านี้
“พี่นิกอย่าโทษตัวเองเลยครับ... ทั้งหมดมันเป็นเพราะแบงค์งี่เง้าเอง..
เป็นเพราะแบงค์มันใช้ไม่ได้เอง.... แบงค์รู้ ว่าพี่นิกรักแบงค์ แต่ก็แค่กลัวว่าพี่นิก
จะรักใครมากกว่าแบงค์มั้ย” หมายถึงสาวคนรักเก่าของแฟนหนุ่มรุ่นพี่
ผู้หญิงสาวสวยเจ้าเล่ห์คนนั้น คิดจะแย่งพี่นิกของเขากลับไป..
แถมตอนนี้พวกเขาต้องโดนพ่อลงโทษ ห่างกันแบบนี้ยิ่งทำให้นึกกลัวแก้มบุ๋มนัก
“ฟังนะแบงค์.. คนที่พี่รักที่สุด จนคิดว่ายอมตายแทนยังได้ บนโลกนี้ก็มีแค่พี่น้ำ....
กับแบงค์เท่านั้น...”
คำสารภาพรัก ทำเอาหนุ่มน้อยยิ้มน้ำตาคลอ สุดแสนจะดีใจ
“พี่นิก//////// จริงๆนะครับ! แบงค์ก็รักพี่นิกที่สุด!” สวมกอดเอวคนรัก
แล้วซบหน้ากับอกแกร่งที่เปลือยอยู่ อีกฝ่ายก็กอดตอบแล้วลูบหัวเขาอย่างอ่อนโยน
“แบงค์เห็นพี่เป็นคนเจ้าชู้เหรอ?”
“หือ.. (ส่ายหน้ารัว)”
“เห็นพี่ชอบโกหกเลยไม่เชื่อใจเหรอ?”
“เอ่อไม่นะครับ ไม่ใช่..”
“ถ้าอย่างนั้น แบงค์เชื่อใจพี่แล้วใช่มั้ย ว่าพี่รักแบงค์คนเดียว พี่ไม่ได้รักเขาแล้ว”
“พี่นิก///////.......................ครับ!แบงค์จะเชื่อพี่! แล้วต่อจากนี้ ต่อให้เขามายั่ว
หรืออ้างอะไรเพื่อเข้าหาพี่นิกอีก พี่นิกก็ต้องอย่าหวั่นไหวนะครับ!”
ท่าทีขึงขัง จ้องตารอคำตอบของหนุ่มร่างเล็ก ทำให้คนฟังขำจนถูกหยิกท้อง
“โอ๊ย!555 ////// ครับๆๆ!!! ใครมายั่วพี่ก็ไม่สนหรอก.. นอกจาก...”
“นอกจาก! มีนอกจากด้วยเหรอ!! พี่นิกอ่ะ! หมายความว่ายังไงครับ!?
คิดจะนอกใจแบงค์เหรอ!!!?” เดี๋ยวเหอะคนเจ้าชู้~~~ -*-
“นอกจากแบงค์คนเดียวไง../////” นิกกี้ตอบหนุ่มรุ่นน้องพร้อมทำท่ายักคิ้ว
ยิ้มทะเล้นให้ ก่อนเลื่อนฝ่ามือ ลูบไล้แผ่นหลังของคนในอ้อมกอดเพื่อแกล้งเล่น
“อึก...................///////// พี่นิกนี่!” ไอ้พี่นิกบ้า~~~~~~~~~ >///////<
หนุ่มหน้าตี๋หัวเราะชอบใจ ดึงผ้าขนหนูผืนเล็กที่พาดบ่าตัวเองมาคลุมหัวคนรัก
แกล้งขยี้หัวแบงค์ให้ทรงผมยุ่งเหยิงเล่น ก่อนจะหันไปแหวกเสื้อในตู้
เลือกหาตัวที่เหมาะสำหรับการเดทในวันนี้...
เลือกไปเลือกมา นิกกี้ก็ได้เสื้อที่คิดว่าเข้าท่าที่สุดแล้วออกมาสองตัว
คนจะใส่มองเสื้อทั้งสองตัวเทียบกันแล้วก็สองจิตสองใจ
“ อืม....แบงค์... แบงค์ว่า.............ตัวไหนดี? ตัวนี้รึตัวนี้.. แบงค์ชอบตัวไหน?”
ตกลงใจว่าจะยกให้แฟนหนุ่มเป็นคนช่วยตัดสินให้
คนช่วยเลือกมองเสื้อในมือของคนรักทั้งตัวซ้ายและตัวขวา สลับกันไปมา..
ก่อนหยุดมองที่หน้าคนถามความเห็นเขา... อมยิ้มเขินๆ
“แบงค์ชอบ.............. ตัวนี้ครับ~//////////”
บอกไปตามความจริง... ด้วยการใช้นิ้วชี้ จิ้มไปที่หน้าอกของคนรัก...
แล้วปลายนิ้วชี้ที่สั่นเล็กๆ ก็ค่อยๆลากเลื่อนลงมาเบาๆ ตามร่องกล้ามเนื้อสวย
ให้ไปหยุดอยู่ตรงท้องน้อย.. เหนือผ้าขนหนูที่ผูกเอวไว้อย่างหมิ่นเหม่......
หนุ่มน้อยช้อนสายตาอ้อนๆขึ้น มองหน้าอีกฝ่ายให้รู้สึกร้อนวูบวาบไม่น้อย
กลั้นยิ้มไม่อยู่ห้ามไม่ให้หน้าแดงก็ไม่ไหว ..รู้สึกเขินจนบอกไม่ถูก
อยากให้คนรักเข้าใจความรู้สึกของเขาในตอนนี้......
“หึหึ////// แบงค์... ไม่เอาน่า~อย่าเล่นดิ! เวลายิ่งมีน้อยๆ เดี๋ยวจะโดนดีนะเรา!หึ..”
หนุ่มหน้าตี๋เอ่ยกลั้วหัวเราะ แขม่วท้องถอยหนีมือเล็กที่ลูบวนให้รู้สึกสยิวเล่น
“....ครับ/////// เวลายิ่งมีน้อยๆอยู่ ...” คราวนี้หนุ่มร่างเล็กรีบตามเข้ากอด แล้วเงยหน้า
ขึ้นมองสบตา กับดวงตาคู่เรียวรีที่ดูตื่นเต้นในท่าทีของเขา อาการเหวอนิดๆ
แสดงออกทางสีหน้าให้เห็นได้ทันที เขาจึงรีบย้ำให้คนฟังแน่ใจ..
“... แล้วพี่นิกไม่คิดว่าเราน่าจะทำอย่างอื่นกัน... ที่นี่บ้างเหรอครับ/////// ..”
นิกกี้กระหยิ่มยิ้มให้เสียงกระซิบที่ดูขัดเขินนั่น เขาทิ้งเสื้อทั้งสองตัว
ที่ถืออยู่ในมือเดี๋ยวนั้น แล้วคว้ากอดเอวบางของแฟนหนุ่มช่างอ้อนไว้แทน..
“หึ/////// แล้ว.........แบงค์อยากทำอะไรกับพี่.. ในห้องนอน.....ที่มีแค่เราสองคน...
อย่างนี้เหรอจ๊ะ..” ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ แต่ก็ยังแกล้งถามให้อีกฝ่ายเขินเข้าไปใหญ่
“พี่นิกอ่ะ!แกล้งแบงค์!//////”
“555งั้นนี่ก็หมายความว่า แบงค์ไม่อยากไปดูหนังที่โรงแล้ว ..
แต่อยากอยู่ดูหนังของพี่แทนใช่ป่ะ!?”
“ไอ้พี่นิกบ้า!///////*// อ๊ะ!!เฮ้ย!!!”
หนุ่มน้อยเขินจนผลักหน้าอกคนรักรุ่นพี่ แต่แรงกระแทกกลับทำให้ผ้าขนหนู
ที่คนตัวโตนุ่งอยู่นั้น หลุดลงไปกองกับพื้นแทน!
“อ้าวเฮ้ย!//////” นิกกี้รีบก้มดูท่อนล่างตัวเอง แล้วเงยหน้ามองอีกฝ่าย
ก็เห็นกำลังจ้องส่วนนั้นของเขาตาโตด้วยความตกใจ แถมหน้าแดงไปใหญ่แล้ว
“อึก!!!/////////” เล่นเอาทั้งคู่ชะงักงันพูดอะไรไม่ออกไปชั่วอึดใจ..
แล้วทันใดนั้น เมื่อเจ้าหนุ่มหน้าตี๋ตั้งสติได้ เขาก็ตัดสินใจเข้ารวบตัวคนที่กำลังเอ๋อ
อุ้มจนตัวลอยให้ร้องเหวอ พาขึ้นเตียงทั้งๆที่อยู่ในสภาพนั้นกันเสียเลย.....
“เหวอ~~! พะพะพี่นิก!////// ใจเย็นครับ!พี่! พี่นิกดะเดี๋ยว
เดี๋ยวก่อนสิคร๊าบ~!!!” ให้คนเขาตั้งตัวบ้างซี่~
“ไม่ด๋งไม่เดี๋ยวแล้ว!!!/////” (ยั่วกูดีนัก..หึหึ..)
.......................
...........................................
.....................
.........
“ฮึกก! ตายล่ะ!! พี่นิก! พี่นิกครับ! รีบตื่นเร็วเข้า~!!!”
หลังทำกิจกรรมสั่งลา ก่อนจะไม่ได้.... กันอีกตั้งเดือน นิกกี้กับแบงค์ก็เผลอ
เคลิ้มหลับไปจนได้ หนุ่มน้อยตกใจตื่น รีบกระเด้งตัวขึ้นคว้านาฬิกาข้อมือ
ของคนรักที่ถอดวางทิ้งไว้บนหัวเตียง ดูเวลาแล้วดวงตากลมโตก็ต้องเบิกกว้าง
ด้วยความตกใจมาก “อึ๋ย! นี่มันจะห้าโมงเย็นแล้วนี่!! พี่นิกตื่นเร็วครับ! |||||||||||
ป่านนี้พี่เอสกับพี่น้ำจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้!! พวกพี่เขายังอยู่ที่บ้านแบงค์อยู่เลย!!!”
“เฮ้ย!!! จริงดิ!” คราวนี้คนตัวโตกว่าสะดุ้งพรวด ลุกนั่งบ้าง
ชายหนุ่มทั้งสองมองหน้ากันอย่างตื่นๆ เพิ่งลืมตาก็ยังมีเบลอๆอยู่บ้าง
แต่ตกใจมากกว่าที่พวกเขาเผลอไผลจนเลยเถิด คนที่รออยู่ต้องกำลังโกรธแน่||||||||||||
นิกกี้หันรีหันขวาง รีบควานหาโทรศัพท์มือถือตัวเอง บ่นว่าโยนทิ้งไว้
บนเตียงแต่หายไปไหนก็ไม่รู้... คนรักตัวเล็กของเขาก็ช่วยหาด้วยและเป็นคนเจอ
อยู่ใต้หมอน “เย้ยยย!!! ซวยเพราะแบ็ตหมดนี่เอง! โห่!!”
เจ้าตาตี่ร้องซวยแล้วตบหน้าผากตัวเองไปมา เร่งลุกเดินไปหยิบที่ชาร์ตแบ็ตทั้งๆ
ร่างยังเปลือยเปล่าล่อนจ้อน.... ส่วนอีกคนที่เคยเห็นกันตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ก็ยังนั่งเขิน..
ต้องหลบตาแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำแก้อาย แทนอีกฝ่ายที่ไม่เคยนึกอายเขาบ้างเลย/////
นิกกี้ร้อนใจนัก ไม่รู้ทางนั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง
พอเสียบที่ชาร์ตแบ็ตได้ก็รีบโทรหาคุณพี่เขยทันที
“โหลๆ! พี่เอส! ทางนั้นเป็นยังไงบ้างครับพี่!?|||||||||| ผมขอโทษ!
พอดีมือถือผมมันแบ็ตหมด! ผมไม่รู้เรื่องเลยอ่ะมันเพลิน! เอ๊ย!!///// คือ!
ผมเถลไถลไปหน่อย ขอโทษจริงๆครับ!! พี่เอสยังไปทำงานทันมั้ยเนี่ย!?”
...................................
………….
ทางด้านคนหน้าหล่อ พอได้รับการติดต่อกลับจากเจ้าน้องชายตัวแสบของคนรัก
ก็โดนแย่งเอามือถือไปคุยแทนทันที ทั้งคู่ยังอยู่ในห้องนอนของแบงค์
เพราะไปไหนไม่ได้
เอสได้แต่นั่งท้าวคางบนเตียง เงยมองน้ำที่เดินไปเดินมาผ่านหน้าเขา
ด่าน้องแทบลืมหายใจด้วยความโมโห “ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยนิก!!!!
มึงกล้าทิ้งกูไว้ที่นี่นะ!จะระริกระรี้กับไอ้เบ๊ไปถึงไหนห๊า!!! มึงรีบเอามันกลับมาเดี๋ยวนี้!
รู้มั้ยกูต้องหน้าด้านทู่ซี้ขออยู่บ้านมันแบบมึนๆกี่รอบแล้วไอ้ตัวดี มึงห่วงกูบ้างมั้ยห๊ะ!!
ไม่ห่วงกูก็ห่วงบ้างว่าความจะแตก ถ้ามึงไม่รีบมา เดี๋ยวกูจะปีนหนีออกทางหน้าต่างเอง
ไอ้พวกเด็กชั่ว!!! รวมหัวกันหลอกกูดีนัก ก็ไหนมึงบอกแป๊บเดียว เดี๋ยวมา แป๊บๆ
แป๊บเชี่ยอะไรสัด! สันดานเอ๊ย~ล่อไปสี่ห้าโมงเย็นแล้ว! เอสต้องไปให้ถึงกองถ่าย
ตอนหกโมงครึ่งนะ! นี่ก็โทรไปขอเลื่อนวันเขามางานนึงแล้วไอ้ควายไอ้นิก!!~
อ่ะไอ่ๆๆๆ~ไอ้งูพิษ!! ไอ้พวกชาวนากับงูเห่า! ไอ้เข็นครกขึ้นภูเขา! ไอ้หอกข้างแคร่!
ไอ้สาระเลวได้ใจไอ้น้องเชี่ย มึงมันไอ้พวกฝนเข็มให้เป็นทั่ง!! ไอ้คนหามเสา!
ไอ้เห็บหงอย!ไอ้ด๊อยเหี่ยว! ..................................ไอ้สัด!!
มึงไม่ต้องมาร้องเพลงพี่เบิร์ดให้กูฟัง! //////*//หมอกรึควันเชี่ยไรเดี๋ยวกูจะส่ง
ให้มึงลอยไปเกิดใหม่ไอ้หอยแมลงภู่ ! ไอ้ปลากระป๋องหมดอายุ! ทำไม! ทำไม!!
ทำไมมึงมือไม่พาย แต่เสือกชอบเอาตีนตบหน้าปลาในน้ำเล่นห๊า!! หมาตี่!
นี่มึงคิดจะให้กูเห็นกงจักรเป็นดอกหน้าวัวไปถึงเมื่อไหร่! ไปกินขี้ช้างซะไป๊
ไอ้เด็กเชี่ย!!! แฮกๆๆ.......แฮก .....แฮก........... ........ ..................เอ๊ะ? (-*-)
(ตืดดดดดด......) เฮ้ย....................... อ้าวไอ้ฟายเอ๊ย! วางไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!!
......................................ฮึ้ย~อ๊าคคคคคคคคคคคค~~~~~~~~~~~~!!!!”
น้ำหงุดหงิดอาละวาดอย่างหัวเสียสุดๆ จะปาโทรศัพท์ทิ้งจนเอสต้องรีบมา
จับตัวไว้ คว้าเอากลับคืนไปแทบไม่ทัน||||||||||||||||...
......................................
………….
ส่วนทางเจ้าน้องตัวแสบนั้น ก็ยังนั่งยองๆทั้งเปลือยๆ มองโทรศัพท์ในมือเหงื่อแตก
..กู่ไม่กลับแล้ว..พี่ชายเขา ||||||||||||| หนุ่มตี๋โดนด่าจนไม่รู้เหนือรู้ใต้เล่นเอามึนตึบ..
น้องแบงค์แต่งตัวเรียบร้อยออกมาจากห้องน้ำ เจอนิกกี้ยังอยู่ในสภาพเดิม
ก็ยืนท้าวเอวถาม “พี่นิก....... คิดจะแก้ผ้าไปถึงเมื่อไหร่ครับ!?/////*//”
ช่วยรู้สึกตัวเสียทีเถอะ ว่าควรจะหาเสื้อผ้ามาใส่ได้แล้ว
นิกกี้มองหน้าแบงค์... เขาต้องรีบพาคนรักกลับไปส่งแล้ว
“อึก!//////// อะไรครับพี่นิก!?” น้องแบงค์สะดุ้งตัวนิดๆ เมื่อถูกจู่โจมดึงมือ
ให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของคนที่นั่งกับพื้น โดนกอดเอาไว้เสียแน่น
“แบงค์.................แทนที่จะให้พี่ใส่ผ้า พี่ว่าแบงค์ถอดออกดีกว่าม๊ะ..
แล้วเราก็มาต่อกันอีกซักรอบนึงเนอะ...”
“พี่นิก/////*//........ เดี๋ยวก็โดนพี่น้ำฆ่าเอาหรอกครับ..”
หนุ่มหน้าตี๋เหลือกตาขึ้นมองเพดานห้องอย่างสุดเซ็ง.........
.......................................
....................
.........
…
......สี่สิบนาทีต่อมา ..
รถหรูของเอสก็ถูกขับมาจอดตรงที่เดิม ก่อนถึงบ้านของแบงค์เล็กน้อย
แต่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในรถทั้งสองคนยังอาลัยอาวรณ์กันอยู่ไม่ห่าง..
นิกกี้จับมือแบงค์ไว้ทั้งสองข้าง พูดมองสบตากัน อยากบอกให้รู้ว่าเขาไม่ต้องการ
ปล่อยให้ลงจากรถแค่ไหน “หนึ่งเดือน..... ใครๆก็บอกว่ามันแป๊บเดียว
แต่สำหรับพี่นานโคตรๆ.. ไม่อยากคืนให้ที่บ้านเล้ย~!///////” หนุ่มหน้าตี๋ดึงตัว
คนรักรุ่นน้องมากอดแน่นๆ
“พี่นิก..///////// แบงค์ต้องคิดถึงพี่นิกมากแน่ๆเลย.. ถึงเราอาจจะได้เห็นหน้ากันบ้าง
แต่เราก็มองหน้ากันตรงๆ หรือคุยกันไม่ได้.. ยัยแพร(เพื่อนสนิทแบงค์) ก็เป็นพวกเดียว
กับพ่อ ต้องเอามาฟ้องพ่อแน่ๆเลยถ้าแบงค์ขัดคำสั่งอ่ะ...|||||||||| แบบว่าแพรเขาโมโห
ที่พี่นิกปล่อยให้พี่แก้มบุ๋มมาตบหน้าแบงค์น่ะครับ โธ่ ..ทั้งๆที่พี่นิกไม่ได้ผิด.. เฮ้อ~
แถมพ่อก็ห้ามไม่ให้ไปไหนนอกจากมหาลัยเลยด้วย.. ดูพ่อทำกับแบงค์สิพี่นิก
ถ้าเป็นพี่เบนซ์ก็ว่าไปอย่าง แบงค์ไม่ใช่ลูกสาวสักหน่อย...”
ได้ยินที่แบงค์พูด นิกกี้ก็เข้าใจอยู่ว่าเพื่อนๆและทางบ้านคงเป็นห่วงแบงค์มาก
“พ่อเขารักแบงค์ไงถึงได้ทำแบบนี้55 .... พี่ก็คงคิดถึงแบงค์มากเหมือนกัน..”
ส่งสายตาอ้อนๆมองคนรักตัวเล็กของเขา
“พี่นิกครับ......... ถ้าแบงค์คิดถึงพี่นิก แบงค์จะมองไปบนท้องฟ้าแล้วกันนะครับ
แบงค์จะส่งความคิดถึงไปหาพี่... แม้เราจะไม่ได้เจอกันอีก...ฮึก...แต่แบงค์
จะคอยบอกผ่านสายลม ..ฮึอฮือ~.. ว่ารักพี่ฮือออ~พี่นิกจะอยู่ในใจของแบงค์
ตลอดไปครับ..ฮึกฮือออ” หนุ่มน้อยพูดทั้งน้ำตา สะอื้นกอดคนตรงหน้าไว้
“โธ่แบงค์อย่าร้องไห้น่า พี่จะไปรอที่ทางช้างเผือกนะจ๊ะ หน้าของพี่ก็คงลอยมาปรากฏ
ให้เห็นอยู่ที่เมฆก้อนไหนสักกะ..! จ๊ากกกก!!!////*// เฮ้ยพี่ยังไม่ตายนะแบงค์!!!”
หนุ่มตี๋สะดุ้งหยิกแก้มเจ้าหนุ่มรุ่นน้องตัวเล็กให้คิดดูใหม่
“ฮะฮะฮะ////// ฮึกฮึก...นั่นสิครับ ฮะฮะ...”
“เฮ้อ..../////หึ แบงค์... ถ้าคิดถึงพี่ไม่ต้องมองท้องฟ้าหรอก เพราะพี่จะอยู่ในนี้เอง..”
นิกกี้จับมือแบงค์มาวางไว้ที่หน้าอกข้างซ้าย ตรงตำแหน่งหัวใจของแบงค์เอง..
เล่นเอาหนุ่มน้อยเขินดีใจจนยิ้มไม่หุบ “ครับ//////....ละแล้ว แบงค์ล่ะครับ~ ”
โดนทำหน้าอ้อนถาม คราวนี้หนุ่มหน้าตี๋เลยจับที่อกข้างซ้ายของตัวเองบ้าง
“แบงค์ก็อยู่ในนี้ของพี่เหมือนกันไง... หึหึ รู้สึกเหมือนได้ยิน........
เสียงหัวใจตัวเองกำลังเต้นใช่มั้ย..”
“ครับ.....รู้สึกครับ..”
“นั่นแหละมันแปลว่าพี่รักแบงค์ พี่คิดถึงแบงค์ ตลอดเวลา”
“พี่นิก////// แบงค์ก็เหมือนกันนะ! แบงค์รักพี่นิกที่สุด!!”
“ใช่ช่ายยยย!นั่นแหละ แบงค์ต้องรักพี่ไปอีกนาน555//////”
คนตัวเล็กโผเข้ากอดคนรักตัวโตอีกหน น้ำตาซึมอีกรอบ.. พวกเขารู้ดีว่า
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป... แต่หนึ่งเดือนมันนานราวกับหนึ่งปีสำหรับพวกเขาเลย
นิกกี้จูบหน้าผากแฟนหนุ่มแล้วเช็ดน้ำตาให้
“ ไม่ต้องห่วงนะ ไว้พี่จะรีบมารับไปเที่ยวให้ฉ่ำปอด ทันทีที่ครบเดือนเลยล่ะ55
แล้วอย่าลืมไปกินข้าวในมอ.ที่ร้านเดิมทุกวันล่ะ!”
“แบงค์จะลืมได้ไงครับ แล้วแบงค์จะรอนะครับ//////”
ใช่แล้ว พวกเขามีแผนดีๆที่รู้กันแค่สองคน....
วิธีที่ถึงแม้จะไม่ได้พบหน้ากันด้วยซ้ำ แต่พวกเขาก็จะเหมือนได้อยู่ใกล้กัน..
********************************************
หกโมงเย็นจนจะทุ่มแล้ว... ช่วงนี้พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าเร็วเสียด้วย
ทำให้บรรยากาศในเวลานี้ใกล้มืดเต็มที..
“เอาล่ะถึงแล้ว รีบเข้าไปกันเถอะ นิกกี้ก็อยู่กับน้ำตอนที่พี่ทำงานนะ”
ดาราหนุ่มจอดรถเมื่อถึงกองถ่าย เขาโทรบอกพี่ผึ้งแล้วว่าให้ถ่ายทำส่วนของ
นักแสดงคนอื่นไปก่อน เพราะตัวเองคงไปถึงช้ากว่าใคร คนหล่อได้รับคำด่า
กลับมาเหมือนอย่างเคยๆ...(เมื่อก่อนก็เป็นเจ้าชายสายเสมออ่ะนะ55.)
เอสหันไปพยักหน้ายิ้มให้ คุณผู้ช่วยที่นั่งหน้าบึ้งใส่น้องชายมาตลอดทาง...
น้ำยังเคืองเจ้าน้องตัวแสบไม่หาย แม้เขาจะบอกไปแล้วว่าไม่โกรธอะไรนิกกี้
เอสเปิดประตูลงไปนอกรถ แต่เห็นอีกสองคนก็ยังนั่งอยู่ข้างในไม่ขยับ
เขาจึงเคาะกระจกรถเบาๆเรียก...
คนน่ารักถอนใจยังหน้าตูม แล้วชะงักมองนิ้วก้อยสั่นๆที่ค่อยๆกระดิกไปกระดิกมา
ยื่นให้ตรงหน้าเขา หันไปมองเจ้าของนิ้วตาหยี ก็ยิ้มแฉ่ง
..... เจ้าตาตี่มันกำลังพยายามง้อเขาอยู่
น้ำขมวดคิ้วมองเจ้านิ้วตอแหลตรงหน้าอย่างหมั่นไส้ แล้วจู่ๆก็ใช้สองมือคว้าหมับ!
จับมันไว้แน่น นิกกี้สะดุ้งเฮือกตกใจ ร้องลั่นรถทันทีที่ถูกฟันคมๆของพี่ชาย
กัดนิ้วก้อยเขา! |||||||||||||||
เล่นเอาเอสที่ยืนรออยู่ด้านนอกตัวรถ ต้องรีบเปิดประตูส่วนที่นั่งด้านหลัง
เข้าไปช่วยดึงตัวน้ำ บังคับง้างปากให้ปล่อยเป็นพัลวัน
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย~~~~~~~!!!!|||||||||||||| พี่น้ำ! พี่น้ามมมมมมมม
ผมขอโทษษษษษษษษษ!!!” เจ้าน้องตัวดีร้องบอกขอโทษไม่ขาดปาก
ยันหัวพี่ชายให้ถอยห่าง ขณะที่คนพี่ก็กัดไม่ปล่อย...
“น้ำ! น้ำ!||||||||||| พอแล้วๆ!! เดี๋ยวนิ้วน้องก็ขาดกันพอดี!”
เอสดึงตัวน้ำออกมาห่างน้องได้ ก็รีบลากให้ออกไปนอกรถ
หนุ่มน่ารักสะบัดตัวออกทันที นึกฉุนและน้อยใจ เลยหันไปแผลงฤทธิ์
ใส่แฟนหนุ่มด้วย “หนอย~!~///////*// นี่คุณเข้าข้างมันเรอะ!”
คราวนี้จึงถึงตาเอส ต้องร้องลั่นลานจอดรถบ้าง คนน่ารักของเขางับแขนซ้าย
เข้าให้ เจ้าหน้าตี๋ต้องรีบออกจากรถ มาช่วยดึงตัวพี่ชายอย่างร้อนรน
วุ่นวายกันอยู่ตรงนั้นราวสิบนาทีได้....
กว่าที่ทั้งสามคนจะได้เดินเข้ากองถ่าย..
เพราะน้ำได้ระบายความอัดอั้นที่มีมาทั้งวัน ด้วยการไล่งับหัวเจ้านิกกี้
ที่วิ่งหนีไปมาในกองเป็นระยะๆ และเอสก็ติดสินบนว่าจะพาเขากับน้อง
ไปเลี้ยงไอศกรีมหลังทำงานเสร็จ เมื่อการถ่ายทำดำเนินไปจนเรียบร้อย
หนุ่มน่ารักของเราจึงกลับมาอารมณ์ดีได้...
“เอ........ พี่น้ำดูอารมณ์ดีขึ้นแล้วนะครับ หายหงุดหงิดแล้วสิครับ”
กรเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็เข้ามาชวนน้ำคุย เขาไม่รู้หรอกว่าน้ำอารมณ์เสียเรื่องอะไรมา
แต่เห็นคนน่ารักยิ้มออกได้ก็ดีใจแล้ว..
“ช่ายยยย! ///// เพราะเอสบอกว่าจะพาไปเลี้ยงทุกอย่างเลย!”
น้ำตอบกรด้วยแววตาเป็นประกาย.... เขาจะกินให้พุงกางเลย ชดเชยที่ต้อง
นั่งกังวลอยู่ในห้องแบงค์มาทั้งวัน........ เอสที่ยังเปลี่ยนเสื้ออยู่ใกล้ๆได้ยิน
ก็ชะงักงง.....หันไปมองแฟนตัวเองอย่างเหวอๆ......................
ทุกอย่าง?||||||||||
เฮ่ ... ตกลงกันแค่ไอติมไม่ใช่เรอะ!?
( แต่เห็นเขายิ้ม หัวเราะได้แบบนี้ ก็เอาเถอะคร้าบบ...
เดี๋ยวจะซื้อช้างให้กินซักตัวแล้วกัน555)
“พี่เอสเลี้ยงเหรอ! เย่!! กินด้วย! นะพี่น้ำนะ!!” กรชูมือขึ้นสองข้างทำท่าไชโย
เมื่อน้ำพยักหน้ายิ้มบอก “เอ้อเอาดิ ไปด้วยกันเนอะ!”
คุณดาราหน้าหล่อก็สะดุ้งหันไปมองทั้งคู่อย่างเอือมๆ.....
ไม่เห็นมีใครถามความเห็นเขาเลย
“พี่ไปด้วยสิ!”
เฮ้ย......... ใครอีกล่ะ!-*-
“อ้าวพี่โอบ มาไงพี่ ไหนบอกจะไปญี่ปุ่นไง!?”
เอสหันหลังไปมองคนที่จับไหล่เขาขอไปด้วย
น้ำ กรและนิกกี้ สวัสดีสาวอ้วนอารมณ์ดีที่ยิ้มทักหนุ่มๆทุกคน
“หวัดดีจ้า เด็กๆ พี่แวะเอาของฝากมาให้พี่ผึ้งน่ะ เออชั้นก็เพิ่งกลับมาจาก
ญี่ปุ่นนี่ไงล่ะยะ!~ ยัยแอน(ดาราที่ดูแลอยู่อีกคน..) เขาไปถ่ายแบบมา
ชั้นก็ตามไปแร๊ดๆเอ๊ย! ไปดูแลม๊าน555 ได้ช็อปซะกระเป๋าเบาหวิวเลยแหละแก
อ๊ะนี่มีของฝากเอส น้ำแล้วก็กรด้วยนะ พี่เอาติดรถมา”
ทั้งหมดพากันยิ้มขอบคุณความใจดีของพี่โอบ แล้วคุณผู้จัดการคิวทองก็สะดุดตา
เข้ากับหนุ่มหน้าตี๋ที่นั่งเอ๋อมองไปมองมา น้ำเห็นพี่โอบมองก็หัวเราะ
“มองอะไรไอ้ตี่มันเหรอครับพี่โอบ นี่นิกกี้ไงครับ น้องชายผมพี่โอบยังเคยไปเยี่ยม
ตอนมันเข้าโรงพยาบาลเลย ทำอย่างกับจำไม่ได้แน่ะ..”
โอบทำตาโตนึกออก ร้องอ๋อทันที “ก็ว่าแล้วววววเชียว! คุ้นตาแต่จำไม่ได้จริงๆนะ
น้องน้ำ ก็ตอนนั้นโทรมเชียวตัวก็โดนพันซะเกือบจะเป็นมัมมี่ แต่มาเห็นแบบนี้
น้องชายน้ำนี่หน้าตาดีม๊ากกกกค่า!///// ......สนใจเป็นดารามั้ยหนู!?”
เฮ้ย!!!! ทุกคนร้องตกใจแล้วหัวเราะ พี่โอบนี่ชวนเขาดะเลยจริงๆให้ตายสิ
คราวน้ำก็ทีแล้ว เห็นใครหน้าตาดีไม่ได้เลยผู้หญิงคนนี้ แค่ตอนนี้ดาราในสังกัด
ที่ต้องดูแลของเธอก็มีเป็นสิบแล้ว
น้ำขำๆบอกแล้วแต่น้องเถอะ สาวตุ้ยนุ้ยจึงรีบพูดคุยชักชวนหนุ่มตี๋เป็นการใหญ่
นิกกี้ได้แต่นั่งฟังไปก็เกาหัวเขินๆ หัวเราะแล้วยิ้มตาวาว..
///// เป็นดาราเรอะ!... ก็น่าลองนะ
แต่..................ไม่ดีกว่า..
เพราะเขามีแผนเปิดตัวน้องแบงค์ในอนาคต ไม่อยากคบแบบหลบๆซ่อนๆเหมือนพี่เอส
เป็นคนธรรมดาแบบนี้ล่ะดีแล้ว///////
พี่โอบจึงกินแห้วไปตามระเบียบ55
*********************************
หลังกินข้าวด้วยกันพี่โอบ เอส น้ำ กร และนิกกี้ ก็ไปต่อที่ร้านไอศกรีมยี่ห้อดัง......
ทุกคนกำลังก้มหน้าก้มตาดูเมนูเลือกสั่งไอศกรีม..
“เฮ้ยมึงอย่ากินเหมือนกันสิ! กินคนละอย่างกัน!” น้ำสั่งห้ามเมื่อเห็นว่า
กรกับนิกกี้จะสั่งเหมือนกัน ของพี่โอบเขาไม่ยุ่ง แต่ส่วนของเอสนั้น
เขาก็เผด็จการสั่งให้เรียบร้อยแล้ว (เอสมีหน้าที่จ่ายตังค์และห้ามบ่น555)
“ทำไมอ่ะ!?” กรถามคนน่ารักที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม แต่นิกกี้ที่นั่งอยู่ข้างเขา
กลับทำปากยื่นล้อเลียนพี่ชาย ทำท่าเหมือนมากระซิบบอกเขา
แต่จงใจให้ทุกคนได้ยินชัดๆ “ ก็เขาจะได้แย่งเรากินได้ไง! สั่งมาไม่เหมือนกัน
แกจะได้กินหลายๆรส! เปล๊า!! เปล่านะ พี่น้ำแกไม่ได้โลภ แค่ตะกละเท่านั้นเอง”
กรร้องอ๋อหัวเราะ น้ำจึงลุกเอาเมนูไปตบหัวน้องแก้อาย นิกกี้รีบมุดหัว
หลบหลังกรจนทุกคนขำใหญ่ “ หืม!/////*//ทีมึงเมื่อกี้กินข้าวคนเดียวหมดโถ
ไม่ตะกละยิ่งกว่ากูเหรอ” น้ำค้อนใส่น้อง ว่าให้บ้าง
“ก็ผมไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันนี่พี่ แล้วผมเป็นน้องพี่ก็ต้องตะ เอ้ย!กินเก่งเหมือนพี่สิเนอะ55”
พี่โอบพูดเสริมให้ “ แหมน้องน้ำจ้ะ อย่างนิกกี้เขาเรียกเด็กกำลังกินกำลังโตไง55”
“ไม่หรอก.......... อย่างมันน่ะกินไปก็ถึงวัยตายอย่างเดียว ไม่ต้องโตแล้ว”
หนุ่มน่ารักกอดอกพูดไม่มองหน้าน้อง
“โธ่พี่น้ำอ่ะ!///////*//” นิกกี้แกล้งทำหน้างอ งอนใส่พี่ให้อีกสามคนได้ฮา..
.... เมื่อพนักงานยกไอศกรีมมา ทุกคนก็คุยกันไปกินกันไป
“นี่เอส กร พวกแกรู้แล้วใช่มั้ยว่าช่อง8 เขาจะจัดงานเลี้ยงฉลองครบรอบ
ด้วยงานแฟนซีนะปีนี้ ต้องไปนะยะ! ใครๆก็ไปกันทั้งนั้นห้ามเบี้ยว!ยิ่งอีกหน่อย
เดี๋ยวพวกแกสองคนก็ต้องได้ไปเล่นละครช่องเขาด้วย.. เอาไว้ใกล้ๆงานแล้ว
พี่จะเตือนอีกที แต่งแฟนซีนะยะอย่าให้ขายหน้าเขา มีให้รางวัลที่งานด้วยสิ
ที่สำคัญพี่รับปากเขาไปแล้ว ว่าจะให้พวกแกแสดงโชว์ให้เป็นของขวัญ..”
พี่โอบกำชับไปก็ตักไอติมกินไม่หยุด.... แล้วหันไปสั่งอีกถ้วย...
เล่นเอาเอสกับกรร้องโหย...... พวกเขาไม่เห็นรู้มาก่อนเลย
ต้องหาอะไรไปโชว์ที่งานอย่างนี้ ก็ต้องเอาเวลาว่างไปซ้อมการแสดงน่ะสิ
“โอ๊ะ!///// น่าหนุกดีนะครับ!” นิกกี้ที่ไม่เกี่ยวด้วยกลับเห็นเป็นเรื่องที่น่ายินดี
โอบเห็นก็อมยิ้ม “ไปมั้ยล่ะนิกกี้! ไปได้นะพี่น้ำเขาก็ไป”
“เอ๋!?////// ผะผมด้วยเหรอ!?” น้ำสะดุ้งหันไปหันมามองหน้าทุกคนงงๆ
มีต่อนะจ๊ะ ^^
หัวข้อ: [yaoi] ขอโทษครับ! ผมเผลอ... | (จบแล้วค่า) *พิเศษ ชุดนอนนักกีฬา(เอสน้ำ (2/4/2018) (อ่าน 601378 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก