หัวข้อ: ++++ ก็แค่บอกว่ารัก...มันยากนักเหรอ ++++ >>จบแล้ว ย้ายได้เลยครับ [09/02/12]<<

[roseen]

 

[ujen]

ชอบนะโม น่ารักจัง

ตุุ๊กับเวอร์ สูงจัง แค่ม.ต้นสูง 180 กว่าแล้ว อิจฉานะเนี๊ยะ

 

[4559]

สองศรีพี่น้องก็สูงเว่อร์อ่า

[lptk]

นะโมลูกจะรอดไหมเนี้ย

[Kiss Koki]

อ้าวเฮ้ยยยยย ตุ๊เล่นแบบนี้เลยเหรอ แล้วนะโม ว่าไงเนี่ยงานนี้ หุๆๆ

[Rhythm]

เชียร์เวอรอ่ะๆๆๆๆ 

[Violet_Melon]

tawan ไม่ได้นอกใจน้า ก็ยังไม่ได้เป็นไรกันจะมาเรียกว่านอกใจได้ไง ฮ่า ฮ่า

Kiss Koki เฉลยให้แล้วนะ ว่ามันทำไง

artit นั่นสิ หื่นเข้าไปทุกวันนะไอ้ตุ๊เนี่ย

MinKKniM เป็นกำลังใจให้ผมรอดปากเสือปากตะเข้ด้วยนะครับ

GeTOuTNoW   

Kiss Koki มาแล้วๆๆๆๆ

nara555 ตั้งรับยังไงดีล่ะทีนี้ หุหุ

GeTOuTNoW ถ้าจระเข้ลากผมลงไปในน้ำ คงจะน่ากลัวกว่านี้อีกอ่ะนะ

gay_love หึงเหรอ แบบนี้เค้าเรียกว่าหึงจิงอ่ะ ผมไม่รู้รรรรรรรร ไร้เดียงสา

[Violet_Melon]

ตอน 17/2: กอด (ครึ่งกลาง)

   “เฮ๊ยยย มึงจะทำอะไรน่ะ”ผมยกหมอนขึ้นมากันไว้ แล้วก็เตรียมยกเท้าจะยันมัน แต่มันยังเดินเข้ามาหาผม

   ....


   แล้วมันก็เอื้อมมือไปปิดสวิทช์ไฟที่อยู่บนหัวผม

   “เป็นอะไรของมึง” ง่า... กูนึกว่ามึงจะปล้ำกูน่ะสิ ไอ้เลว กูยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าเลยน้า (โป๊ก!!!เข้าให้ จิตใต้สำนึก)

   “ไหนมึงบอกว่า มีเรื่องจะคุย” ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง มันมานั่งลงข้างๆผม

   “ก็เรื่องวันนี้แหละ” มันพูดน้ำเสียงจริงจัง

   “กูไม่รู้ว่าทำไม กูถึงทำกับมึงแบบนั้น กูไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ปกติกูก็ไม่เคยคิดอะไรกับมึงแบบนั้น จนกระทั่ง...”

   ผมทำหน้าเป็นหมาสงสัย ตาจ้องมัน ประมาณว่า แล้วไงต่อ

   “จนกระทั่ง ไอ้เวอร์มันเข้ามะเจ๊าะแจ๊ะกับมึงแหละ กูเห็นมันกอดมึงบ้าง หอมมึงบ้าง แล้ววันนั้น...กูเห็นมันจูบกับมึงด้วย” เจร๊ยยยย มึงไปเห็นตอนไหน กูว่ากูทำในที่ลับหูลับตาคนแล้วนะเนี่ย

   “กู...” ผมจะพูดอะไรบางอย่าง แต่มันก็ชิงพูดต่อ

   “กูรู้สึกหงุดหงิด ที่หมู่นี้มึงไปสนิทสนมกับมันมากๆ ทั้งที่เมื่อก่อนมึงตัวติดกับกูอย่างกับอะไรดี พอมาตอนนี้กลายเป็นว่ามึงไปไหน มันไปนั่น” ง่า...หนูเปล่าน๊า เค้ามาเอง หนูเปล่าชวนน๊า เค้ามาเอง

   “เอ่อ....เรื่องวันนี้ มึงโกรธกูมากใช่มั้ย ...คือ... กูขอโทษนะ กูก็ไม่รู้ว่ากูทำแบบนั้นทำไม เมื่อก่อนกูก็แค่ ... แค่ดีใจที่มีมึงอยู่ไกล้ๆ แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้ทำไม กูรู้สึกว่ามึง ...” มันเว้นช่วง แล้วถอนหายใจยาว

   “.. กูรู้สึกว่ามึงน่ารัก ” อร๊ายยยยย ไอ้บ้าตุ๊ กูเขินนะ

   “ตอนที่ จู่ๆมึงก็ผลุนผลันลุกออกมา กูตกใจคิดว่ามึงโกรธกูมาก กูเลยรีบออกไปตามหามึงซะทั่ว จน...จนกูไปเจอมึงอยู่กับมันในห้องน้ำ”

   “กูรู้สึกโกรธมากเลย ที่มันทำกับมึงแบบนั้น พอมึงวิ่งหนีออกมา กูก็ต่อยกับมันตรงนั้นเลย” กูว่าแล้ว มึงกัดกันนี่เอง ถึงว่าสภาพยับเยินกันซะ

   “กูถามมันว่า มันทำกับมึงแบบนั้นทำไม มันบอกว่าทำไมจะทำไม่ได้ มากกว่านี้มันก็เคยมาแล้ว มันบอกว่ามันรักมึง แล้วมึงก็เป็นเมียมันแล้วด้วย”เฮ๊ยยยย ไอ้เวอร์ ไอ้เลว กูไปเป็นเมียมึงตอนไหน ขี้ตู่แล้ว

   “กูเสียใจมากเลยมึงรู้มั้ย” มันพูดก้มหน้ามองพื้น แววตามันเศร้ามากมาย ไอ้โมเป็นคนใจอ่อน อยู่แล้วด้วย เลยเอื้อมมือไปลูบแก้มมันเบาๆ มันหันมามองผมยิ้มๆ แล้วจับมือผมแนบกับแก้มมันไว้

   “กูไม่ได้มีอะไรกับมันนะโว้ย มึงเข้าใจผิดแล้ว”

   “.... แต่มีอีกอย่างหนึ่งที่มันบอกกู”

   “…” ผมขมวดคิ้วประมาณว่า มันบอกอะไรมึงอีก

   “มันบอกว่า ... มึงก็รักมัน จริงป่าววะ” เจร๊ยยยยย กูไปบอกมันตอนไหน มันขี้ตู่ล้วนๆ

   “ครือแว่....”

   “บอกมาเหอะ กูรับได้”

   “กู...กูไม่รู้ กูก็รู้สึกดี ตอนอยู่กับมัน เหมือนๆ กับที่กูรู้สึกดีเวลาอยู่กับมึงน่ะแหละ จริงๆนะ” ถึงมันแจะแกล้งผมต่างๆนาๆ แต่มันก็ไม่เคยลงไม้ลงมือกับผม ถึงจะเล่นแบบเจ็บๆไปบ้าง แต่รวมๆแล้วมันก็ดีกับผม ... น่าน ไอ้โมมึงคิดจะจับปลาสองมือล่ะสิ (จริงๆแล้วเอาตีนเหยียบไว้อีกสองตัว อิอิ)

   “แล้วตกลงมึงรักมันหรือเปล่า” มันถามอีก

   “อย่างที่บอก กูไม่รู้”

   “แล้วมึงรักกูหรือเปล่า” โอ้ววว แทงใจดำเล่นถามกันซึ่งๆหน้าแบบนี้ แล้วกูจะตอบยังไง

   “ไอ้ตุ๊ มึงฟังกูนะ กูไม่รู้หรอก อะไรคือรัก อะไรคือไม่รัก มึงรู้แค่ว่ากูอยู่กับมึง แล้วกูมีความสุข มึงอย่าถามอะไรมากกว่านี้เลย กูไม่รู้จะตอบยังไงแล้ว” ตอนนั้นผมไม่รู้จริงๆ รักคือะไร เป็นยังไง นอกจากรักพ่อรักแม่แล้ว มันมีรักอย่างอื่นด้วยเหรอ เฮ้ออ ยิ่งคิดยิ่งปวดหมอง มันเงยหน้ามามองผม แล้วยิ้ม ที่มันทำหน้าเศร้าๆเมื่อกี้ ตอนนี้มันยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งเชียว

   “นั่นสิเนอะ คิดมากทำไมให้ปวดหัว ฮ่า ฮ่า ฮ่า นอนกันดีกว่า” เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริงนะเมิง แล้วมันก็รวบตัวผม แล้วนอนทับลงมา แถมหอมแก้มผมไปอีกหนึ่งที แถมทำหน้าหื่นๆใส่อีก

   “เฮ๊ยยย ทำไรเนี่ย” นึกว่าว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วเชียว สุดท้ายมึงกูจะฟันกูให้ได้ใช่มั้ย ฮืออออ มันเงยหน้ามามอง แต่มือยังกอดผมแน่น ตัวมันก็ทับผมอยู่ มันอามือมาลูหน้าผากผมเบาๆ ตอนนี้ผมกับมันจ้องตากันไม่กระพริบ มันก้มลงจูบหน้าผากผม เลื่อนลงมาถึงเปลือกตา ไล่มาจนถึงแก้ม

   “คืนนี้กูนอนกอดมึงนะ” ไอ้โมไม่ทันได้ตอบอะไรหรอก มันก็ล้มตัวลงนอนข้างหลังผมแล้ว แย่งหมอนออกจากมือผมก่อนที่จะโยนทิ้งไปข้างหลังมัน แล้วก็นอนตะแคงข้างมากอดผม ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มเราสองคน

   แล้วมึงจะมาถามกูทำไม ถึงกูบอกว่าไม่ได้มึงก็คงไม่ยอมอยู่ดีน่าแหละ ... เอาวะ กอดก็กอด อากาศข้างนอกก็เย็นอยู่แล้ว กอดกันก็ดี จะได้ไม่หนาว

   “ห้ามลักหลับกูล่ะมึง ไม่งั้นกูจะไม่พูดกับมึงอีกเลยตลอดชีวิต”

   “นอนได้แล้ว...” ง่า... ไม่รับปากกู แสดงว่ามึงคิดจะทำอะไรกูชิมิ งืออออ ไม่รอดแน่คืนนี้... พรมจรรย์จ๋า ไอ้โมลาก่อน ...




   


   แล้วผมก็เข้าสู่นิทรา ภายใต้อ้อมกอดอุ่นๆ ของไอ้ตุ๊









   เช้าวันรุ่งขึ้นอากาศยังค่อนข้างหนาวอยู่ แต่ผมก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะข้างนอกเริ่มจะสว่างแล้ว แล้วอีกอย่างมีปลาหมึกยักษ์อยู่ตัวนึง มันรัดผมซะแน่นเชียว T_T จะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว ผมพยายามแกะมือข้างที่มันโอบผมออก เพื่อจะขยับตัว แต่ว่า ทำไมรู้สึกหวิวๆหว่า...
   เจร๊ยยยยย!! เสื้อตูหายไปไหเนี่ย ฮือออ นึกแล้วเชียว ไอ้เลวตุ๊  ไว้ใจไม่ได้จริงๆด้วย ไม่น่าหลวมตัวมากับมันเลย ไหนบอกไม่ทำไรกูไง พอไอ้โมขยับตัว ถึงได้รู้ว่าระบมตูดมากมาย คงไม่ต้องบอกนะว่าเพราะอะไร ...



   ก็เพราะ...



   
   เพราะ





   เพราะ






   เพราะ

[Violet_Melon]

GeTOuTNoW ขอบคุณครับ

MinKKniM เฉลยแล้วๆ

silverphoenix  ใคร? อะไรเหรอ? (ทำไม่รู้ไม่ชี้ไปเรื่อย) 

BeeRY ถึงกับเลือดกระฉูด

tawan อย่าทำไรผมเลยยย ผมไร้เดียงสา

roseen  หุหุ

ujen เขินนะเนี่ย แหะๆ

4559 ความหื่นสูงใช่ป่ะ

lptk กลัวจะไม่รอดก็คืนนี้แหละครับ

Kiss Koki นั่นสิเอาไงดีเนี่ย

Rhythm ถ้ามันรู้ว่ามีคนเชียร์แบบนี้ คงจะดีใจนะ ฮะฮะ

[Violet_Melon]

ตอน 17/2: กอด 2 (ครึ่งหลัง)
   ผมระบมตูดมากมาย เพราะซ้อนมอเตอร์ไซค์มันเมื่อวาน เอื้อมมือควานลงไปข้างใต้ผ้าห่ม(อ่ะนั่นแน่ะ รู้นะคิดอะไร) เพื่อดูว่ากางเกงยังอยู่กับตัวเองมั้ย แต่ก็โล่งใจไป เพราะกางเกงยังอยู่ดี สภาพผมกับมันตอนนี้ มันนอนตะแคงงอขาสอดมาใต้ขาผม แขนข้างหนึ่งรองใต้หัวผม อีกข้างพาดอยู่บนลำตัวผม ส่วนผมนอนหงายเอาขาพาดตรงสะโพกมัน หัวหนุนแขนมันอยู่ ช่างจัดท่าทางได้ดีนักนะมึง อย่างกับคู่ผัวเมียข้าวใหม่ปลามัน

   แต่ว่า... เอ๊ะมือกูสองข้างก็ยังอยู่ครบนี่หว่า แล้วไหงมีมือข้างที่สามมาอยู่ในกุงเกงกูได้ละเนี่ย

   เฮ้ย!!! ไอ้ตุ๊ ไอ้เลว ฮือออ คาดว่าเมื่อคืนตอนกูหลับคงจะแต๊ะอั๋งกูทั้งคืนเลยละเส่ะ แถมลูกชายผมยังรู้เห็นเป็นใจกับมันซะด้วย แข็งโป๊กสู่มือมันเลยเชียว  ผมนอนพิจารณาหน้ามันซึ่งตอนนี้แทบจะติดกับหน้าผม ลมหายใจสม่ำเสมอที่ออกมาจากจมูกนั่น อืม... จมูกมันโด่งจัง    ขนตามันก็ย้าวยาว ปากแดงด้วย เข้าขั้นหล่อนะเนี่ย ผมเผลอเอามือไปลูบแก้มมัน อ่ะแน่ะ แอบมีสิวอักเสบด้วย อิอิ

   “อื้อ... จะลูบอีกนานมั้ยเนี่ย ชักมีอารมณ์” เจร๊ยยยย เผลอลูบเพลินไปหน่อย เลยลามมาถึงลำคอมัน แล้วมึงตื่นมาตอนไหนเนี่ย มันพูดพร้อมกับกระชับแขนให้ผมกับมันชิดกันมากยิ่งขึ้น

   “ตื่นแล้วก็ไม่บอก สาดดด”

   “ตื่น นานแล้ว เห็นมึงนอนขี้มูกโป่งอยู่ เลยไม่อยากปลุก” พ่อเมิงอ่ะเส่ ถ้าตื่นนานแล้วก็ช่วยเอามือมึงออกจากกางเกงกูด้วย สาดดดดด

   “เชี่ยเส่ะ เมิงแหละ เห็นนอนกรนน้ำลายยืดเชียว” เรื่องไรกูจะยอมให้มึงแซวฝ่ายเดียว

   “ตื่นมาก็ปากดีเลยนะมึง เดี๋ยวจะโดน ฟอดดดด” เดี๋ยวเชี่ยะไรละ เมิงอ่ะหอมกูเข้าให้แล้ว

   “มึงอ่ะ” ผมทำหน้างอใส่มัน แก้เขิน

   “เอ๊า ก็ทักทายยามเช้าไง” แล้วมันก็หันมาจุ๊บปากผมเบาๆ อีกรอบ พ่อเมิงเส่ะ กูอ่ะเปลืองตัว (เขียนไปก็เขินไป)

   “แล้วมึงมาถอดเสื่อกูทำไมเนี่ยะ แล้วก็ช่วยเอามือมึงออกจากกางเกงกูได้ละ” ผมพูดพร้อมกับดึงมือมันออกจากกางเกงผม

   “เอ๊า จะได้กอดกันอุ่นขึ้นไง เป็นไงดีมั้ย ชอบอะดิ” มันยังทำหน้าระรื่น

   “ดีเชี่ยไร กูรู้นะมึงคิดอะไร หยุดเลย”

   “อ่ะ หรือมึงไม่คิด ดูดิ แข็งโป๊กเชียว” แล้วมันก็ถว่าหมับเข้าที่เสาธงของผมที่ตอนนี้ยังแข็งโด่เข้าให้อีกรอบ

   “เชี่ยยยยยยยย” ผมเด้งออกจากตัวมัน แต่มันเร็วกว่า คว้าผมกดลงกับเตียง ง่า แพ้มันอีกแล้วซิน่า

   แล้ว...เดี๋ยวนะ เมื่อคืนเมิงถอดเสื้อนอน กูก็พอจะจำได้อยู่แล้วไหง ตอนนี้...



        .....    กางเกงเมิงไปไหน กางเกงขาสั้นเมิงน่ะไปหนายยยยยย นี่เมิงนอนแก้ผ้ากอดกูทั้งคือเลยใช่ม้ายยยย ไอ้หื่นนนนน แล้วไม่ต้องเดาเลยล่ะ ว่าลูกชายมันน่ะกำลังตัวอยู่เลยเชียว แล้ว เอ่อ ... มึงแน่ใจนะว่ามึงเป็นเด็กมอต้นกันเนี่ย  ฮืออออ ทำไมกูต้องมาเห็นอะไรแบบนี้ด้วยนะเนี่ยะ ไอ้โมใจแตก

   “ปล่อย ไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวต้องไปบ้านกูอีก เดี๋ยวก็ไปสอบไม่ทัน”ผมพูดทั้งอาย ทั้งกลัว (กลัวห้ามใจไม่อยู่ ฮ่า ฮ่า) ไม่กล้าสบตามัน แถมต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง เพราะผมไม่อยากเสียตัวก่อนวัยอันควร

   “อีกแป๊บนึงนะ วันนี้ไปสายๆก็ได้ มีสอบตั้ง 11 โมง เดี๋ยวกูเอามอไซค์ไปเรียน” มันกอดผม แล้วพลิกตัวมันมาอยู่ด้านล่าง ให้ผมนอนทับมัน ผมก็นอนนิ่งซบอกมัน ขี้เกียจดิ้น ยังไง ยังไง ก็หนีมันไม่รอด ผมผล็อยหลับคาอกมันไปแบบนั้น จนกระทั่งสายๆ เกือบเก้าโมงก็จึงตื่นมาอาบน้ำกัน (แต่ไม่ได้อาบด้วยกันน้า) ไอ้โมก็โล่งใจไป รอดตัวไปอีกวัน เฮ้ออออ

   แล้ววันนั้นมันก็พาผมมาส่งบ้านตอนเช้า โดนแม่ดุนิดหน่อย ว่าจะไปค้างคืนก็ไม่บอกไม่กล่าว แล้วแม่ก็บอกว่าเมื่อวานหลังจากที่ผมไปกับไอ้ตุ๊แล้ว ไอ้เวอร์มาหาผมที่บ้าน พอแม่บอกมันว่าผมไปกับไอ้ตุ๊ มันก็รีบกลับไปเลย  ... หัวกระไดไม่แห้งจริงๆ เมื่อคืนเคลียร์กับไอ้ตุ๊ได้แล้ว วันนี้ต้องเคลียร์กับไอ้เวอร์อีก ปวดเศียรเวียนเฮดจริงๆ

   วันนี้ผมมาสอบ เห็นไอ้เวอร์มันดูเงียบๆครับ กลัวมันโกรธผมมากเหมือนกัน ผมลองเข้าไปชวนมันคุย ถามเรื่องรอยช้ำที่หน้าว่ายังเจ็บอยู่ไหม มันก็ถามคำตอบคำ ไม่ยักกะกวนประสาทผมเหมือนทุกๆวัน มันเหมือนจะมีอะไรถามผม แต่มันก็ไม่ถาม จริงๆแล้วผมอยากอธิบายเรื่องผมกับไอ้ตุ๊นะ ว่ามันไม่ได้มีอะไร แต่คิดไปคิดมาอีกที ทำไมต้องอธิบายด้วยวะ ไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อย แล้วอีกอย่างมันก็ไม่ได้ถาม ถ้าผมอธิบายไป แล้วมันมาย้อนทีหลังว่า ไม่ได้อยากรู้ งี้ผมก็หน้าแตกดิ ปล่อยไปแบบนี้แหละ เดี๋ยวมันก็ลืมไปเอง ...

[ujen]

 

 

[GeTOuTNoW]

ง้อเวอร์ด่วน

[silverphoenix]

แว้กกก  เด็กมอต้นพวกนี้นี่  ไปเร็วกันจริ๊ง

เขินนนนนแทน  555

เอายังไงล่ะทีนี้  โม...เวอร์คิดยังไงอย่ามาทำเป็นไม่รุดิ  โห่  ง้อเวอร์ด่วนๆ

กับตุ๊รุสึกจะไปไกลกว่าเดิม  เอาไงล่ะทีนี้

โอ๊ยยย  คนอ่านปวดหัวแทน  55555

[tawan]

รู้สึกว่าโมจะแรดมากไปแล้วนะ

[MinKKniM]

เด็กๆจ๋า จะรีบโตกันไปไหน 

น้องโมออกแนว ฮาๆหื่นๆ รั่วอ่ะ

ทำไงดี เราชอบทั้งเวอร์ทั้งตุ๊ เฮ้อ 

[4559]

ในที่สุดโมไม่เอาใครซักคนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

[lunar]

ตกลงเรื่องนี้ 3 P ชิมิคะ จะได้ปรับฟีล

น้องโมแรดนะคะ คิดว่าไม่นานคงเสียจิ้นแน่ๆ เจ๊กลากไป ไทยลากมาก็ไปกับเค้าโม๊ด
ผู้ชายด้วยกันถ้าขัดขืนจริงๆ ทำไมจะทำไม่ได้เพราะไม่อยากทำหรือเปล่าคะ นะโม

เปิดโอกาสแบบนี้ คาดว่าไม่นานคงเสียเอกราชแน่ๆ

จะเสียจิ้นทั้งที ก็อย่าเสียเพราะความอยากเลยคะ เสียดาย ถึงจะเป็นผชก็เหอะ

 

[artit]

คืนที่แล้วนะโมไปนอนบ้านตุ๊ เดี๋ยวสอบเสร็จ คืนนี้นะโมก็ไปนอนบ้านเวอร์ ผลัดกันคนละวัน แล้วคืนต่อไป เวอร์ก็ไปนอนบ้านตุ๊ ตุ๊ก็ไปนอนบ้านเวอร์ แล้วสามคนก็มานอนด้วยกัน จบก็สลับบ้านกัน 

[BeeRY]

เรามาเีชียร์ 3P 
เพราะเรารักสงบและความเสมอภาค 

[JayCin]

พาวเวอร์(ชอบชื่อนี้จัง)บอกรักโมล่ะ เหมือนตุ๊จะยังไม่บอก แค่หลอกถามโม ส่วนโมยังไม่ตอบว่ารักหรือไม่รักใคร

งั้นใครหนอเป็นพระเอก++++ก็แค่บอกรัก...มันยากนักเหรอ++++ ลุ้นต่อ เพราะไม่ว่าเป็นใคร ขอแค่เป็นคนที่นะโมรักก็พอ  อิอิ ปอลอ. ชอบมากนะเรื่องนี้

[Rhythm]

  o22เง้อออ เรื่องนี้จะ 3P ป่ะเนี่ย ...ไม่เอานะ อยากให้คู่กับเวอร์อ่ะ

เเต่ถ้า 3P ก็ไม่เป็นไร รับได้ 55555 ...เอ๊ะ ยังไง


รอออออ ค่ะ 

[Kiss Koki]

แล้วเวอร์จะสอบรู้เรื่องมั๊ยเนี่ย??

[Violet_Melon]

ตอน 18: ปั้นปึง

   สองสัปดาห์ถัดมาเป็นช่วงสอบปลายภาคพอดี หลังจากที่ผมพยายามคุยกับไอ้เวอร์อยู่สองสามครั้ง แต่มันก็ไม่ยอมคุยกับผม แถมยังเดินหนีอีก ส่วนตัวผมตอนนั้น ก็ยอมรับว่าค่อนข้างทิฐิเยอะ ด้วยคิดว่าผมไม่ได้ทำผิดอะไรซักหน่อย ในเมื่อมันไม่อยากคุยกับผม ผมก็ไม่คุยกับมันก็ได้ ทำไมต้องมาตามง้อมันด้วย 
   
   ส่วนตัวไอ้เวอร์เอง มันก็เริ่มเล่นสงครามประสาทกับผม มันแยกจากกลุ่มผมไปนั่งอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง บางวันก็เห็นมันไปขลุกอยู่กับกลุ่มเพื่อนผู้หญิงซึ่งหนึ่งในนั้น คือเพื่อนชื่อเหมียวเป็นคนที่มันเคยเอ่ยปากชมว่าน่ารัก มันพยายามเลี่ยงไม่มาอยู่ไกล้ผม เมื่อไรที่ผมก้าวเท้าเข้ามาในห้อง ก็มักจะเป็นเวลาที่มันเดินออกมาจากห้องพอดี หรือเวลาที่ผมมานั่งติวหนังสือกับเพื่อนๆ มันก็จะเลี่ยงออกไปนั่งอ่านหนังสือคนเดียว

   วันสองวันแรกผมก็พยายาม ทำตัวทำใจ ให้เหมือนเป็นปกติ เหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เห็นเพื่อนๆรวมกลุ่มกันตรงไหน ผมก็เดินเข้าไปหาเหมือนเดิม ส่วนไอ้เวอร์เองถ้ามันเห็นผมเดินเข้ามา มันก็จะรีบเลี่ยงออกไปจากกลุ่มทันที จนหลายวันเข้ากลับกลายเป็นว่าผมกลับรู้สึกอึดอัดเสียเอง ต้องมานั่งหงุดหงิด กับการที่มันพยายามเลี่ยงหลบผม
   
   วันหนึ่งตอนพักเที่ยง ผมถือจานข้าวลงมาวางข้างๆไอ้อุ้ย มีไอ้ตุ๊ กับไอ้เวอร์ นั่งอยู่ด้วย แล้วก็เพื่อนๆอีก 4-5 คน

   “เขยิบหน่อยดิ๊” ผมบอกไอ้อุ้ย ... ขณะที่ไอ้อุ้ยกำลังจะเขยิบให้ผมนั่ง

   “กูอิ่มละ ไปก่อนนะ” ทันทีที่ผมวางจานข้างลง ไอ้เวอร์ก็ลุกขึ้น ทั้งๆที่ข้าวมันเหลืออีกเกือบเต็มจาน

   “อ้าว รีบไปไหน ไหนนัดกันว่าจะไปห้องสมุด” เพื่อนคนหนึ่งร้องถามมัน

   “เออ กูไปรอห้องสมุดละกัน เซ็งกับข้าว รสชาติน่าเอียน กูแดกไม่ลง”  ไอ้เวอร์พูดเน้นคำว่าเอียน แล้วรีบเดินออกไป ผมรู้ได้ว่าคำว่าเอียน ที่มันพูดน่ะ หมายถึงผม

   จนกินข้าวเสร็จ เพื่อนๆก็เริ่มแยกย้ายไป

   “พวกกูจะไปห้องสมุดนะ มึงจะไปกับพูกกูไหม” ไอ้ตุ๊ถามผม ตอนแรกก็กะจะไปกับพวกมัน แต่พอนึกถึงว่าไอ้เวอร์ก็อยู่ที่นั่น ใจนึงก็อยากไปเพราะถึงแม้จะไม่ได้คุยกันอย่างน้อยก็ยังได้มองเห็นมัน แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากไปเพราะถ้ามันเห็นผม มันก็คงจะหลบออกไปที่อื่นอยู่ดี

   “มึงไปกันเหอะ กูง่วงเดี๋ยวไปนอนข้างบนห้องดีกว่า” ผมตอบมันไป

   “เฮ้ย ไปเหอะน่า กูว่าจะถามเรื่องคณิตศาสตร์มึงซะหน่อย กูแก้โจทย์ไม่ได้ตั้งหลายข้อ” ไอ้ตุ๊ทำเสียงอ้อน

   “แต่...” ผมกำลังจะตอบปฏิเสธไป แต่ไอ้อุ้ยก็ชิงพูดเสียก่อน

   “เออๆ ไปเหอะไอ้ตุ๊ เดี๋ยวไอ้โมไปกับกู กูไปเข้าห้องน้ำก่อน” แล้วไอ้อุ้ยก็ลากผมออกมา เดินไปทางห้องน้ำชาย

   “มึงทะเลาะกับไอ้เวอร์ใช่มะ” ไอ้อุ้ยถามผมทันที เมื่อแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อน

   “เปล่านี่” ผมก้มหน้าตอบมันไป

   “เปล่าอะไรอย่ามาโกหก กูเห็นนะว่ามึงสองคนไม่พูดกันมาหลายวันแล้วน่ะ” มันช่างสังเกตจริงๆนะไอ้นี่

   “ก็มันไม่พูดกับกูเอง”

   “แล้วทะเลาะกันเรื่องอะไรล่ะ”

   “...” ผมไม่ตอบ จะให้บอกไปยังไงล่ะ ให้บอกมันว่ามันโกรธผม เพราะมันไปเห็นผมโดนไอ้ตุ๊ลวนลามงั้นเหรอ

   “อะไรวะ มึงสองคนนี่ เห็นก่อนหน้านี้แกล้งกันยิ่งกว่านี้อีก เลือดตกยางออกก็มี มึงยังไม่เห็นจะโกรธกันจริงๆเลย แล้วคราวนี้มันเรื่องอะไร โกรธซะอย่างกับว่าจะไม่มองหน้ากัน”

   “ก็มันอ่ะงี่เง่า ไม่ฟังเหตุผล ชอบใช้กำลังด้วย” (ส่วนมึงน่ะใจง่ายไอ้โม-->อันนี้คิดในใจ)

   “เฮ้อออ มันก็พอกันแหละ มันก็โมโหร้าย มึงก็ปากเสียชอบยั่วโมโห” ง่า โดนไอ้อุ้ยหลอกด่า

   “ก็เพื่อนกันทั้งนั้น จะอะไรมากมายวะ ถ้ารู้ว่าผิดก็ยอมรับผิด แล้วไปง้อมันสิวะ จะยากอะไร” มันพูดต่อ

   “ก็กูไม่ได้ทำผิดอะไร...” ผมยังแถไม่เลิก

   “...” ไอ้อุ้ยขมวดคิ้วมองผม ทำหน้าไม่เชื่อ

   “... เออๆๆ กูผิดก็ได้...หน่อยหนึ่ง แต่กูก็พยายามง้อมันแล้ว มันเสือกงอนไม่เลิก แถมเดินหนีกูด้วย จะให้กูทำไงวะ”

   “สรุปว่าผิดจริงๆ แล้วไปสร้างเรื่องอะไรมาล่ะ”  มันเลิกคิ้วมองผม ผมได้แต่ก้มหน้า

   “กูไม่ได้สร้างเรื่องเองซะหน่อย มีแต่พวกมันน่ะแหละ ชอบสร้างเรื่องมาให้กู คนนี้ก็จะเอาแบบนั้น คนนั้นก็จะเอาอีกแบบหนึ่ง กูจะไปเอาใจพวกมันถูกได้ไง ” ผมพูดไปน้ำตาก็ปริ่มๆ

   “อ้อ สรุปว่าเรื่องนี้ไอ้ตุ๊มีเอี่ยวด้วยงั้นสิ ... ถึงว่าทำไมไอ้เวอร์มันถึงได้โกรธนัก” ไอ้อุ้ยมันถามอย่างรู้ทัน ผมได้แต่พยักหน้า น้ำตาปริ่ม

   “มึงละก็น้า ... มานี่ขึ้นไปด้วยกันแหละ เดี๋ยวกูช่วยเคลียร์ให้” ไอ้อุ้ยไม่รอให้ผมตอบ พอเข้าห้องน้ำเสร็จมันก็ลากผมขึ้นไปห้องสมุดทันที

   พอมาถึงไอ้อุ้ยก็กวาดสายตามองหากลุ่มเพื่อนๆ แล้วพาผมเดินเข้ามา ตอนที่กำลังเดินเข้ามาไอ้เวอร์มองมาที่ผมพอดี พอมันเห็นผมเดินมา มันก็รีบเก็บของเตรียมจะลุกออกมาทันที แต่ไอ้อุ้ยวิ่งเข้าไปคว้าข้อมือมันไว้ซะก่อน

   “มึงจะไปไหนวะไอ้เวอร์” อุ้ยถาม

   “อ่านหนังสือสิ ถามอะไรของมึง”

   “ก็อ่านตรงนี้ไง แล้วมึงจะลุกไปไหน”

   “กูทำคณิตไม่ได้ ว่าจะไปถามคนอื่นหน่อย”

   “นี่ไง เทวดายืนอยู่นี่ อยากถามอะไรก็ถามมาสิ” ไอ้อุ้ยพูดแล้ว มองมาที่ผม

   “ไม่ล่ะ กูไปถามคนอื่นดีกว่า”

   “อะไรว้า พวกมึงมีอะไรก็พูดกันดีๆ ทำไม่ต้องทำบึ้งตึงใส่กันด้วยวะ”

   “...” ไอ้เวอร์เงียบ

   “...”ผมเงียบ ไอ้อุ้ยมันมองหน้าผม สลับกับมองหน้าไอ้เวอร์

   “นั่งนี่แหละ มึงสองคน ไอ้เวอร์มีอะไรก็ถามไอ้โม” ไอ้อุ้ยมันบอก แต่น้ำเสียงเชิงสั่งให้ทำตาม

   “ไม่ล่ะ กูไม่ หน้าด้าน พอจะไปขอความช่วยเหลือกับคนที่เค้าไม่ชอบขี้หน้ากูหรอก เผอิญกูเป็นคนมี ยางอาย น่ะ” มันเน้นคำว่าหน้าด้าน และ ยางอาย ผมพอจะรู้ว่ามันหมายถึงเรื่องไอ้ตุ๊กับผม แล้วมันจะนึกบ้างหรือเปล่าว่า สิ่งต่างๆที่มันทำกับผมก็ไม่ได้แตกต่างไปจากที่ไอ้ตุ๊ทำกับผมหรอก อย่างนั้นมันก็คงหมายความถึงด้วยว่า ผมหน้าด้าน ไร้ยางอาย ที่ปล่อยให้มันมาทำแบบนั้นกับผมด้วย ใช่สิ ผมมันคงหน้าด้านไร้ยางอาย ใจง่ายอย่างที่มันว่า ใครนึกอยากจะทำอะไรก็ได้ เสียดายที่คิดว่าจะได้พูดดีๆกับมันแล้วเชียว แต่ในเมื่อมันรังเกียจและดูถูกผมขนาดนี้ ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องพูดกันอีก

   “พอเหอะ ไอ้อุ้ย มันไม่อยากคุยก็ไม่ต้องคุย กูก็เบื่อเหมือนกันไอ้พวกงี่เง่า ไร้เหตุผลเนี่ย ตัวเองทำอะไรละก็ไม่เคยผิด ทีคนอื่นทำพลาดบ้างแล้วทำมาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ กูก็ไม่หน้าด้านพอจะมาคุยกับคนที่เค้าไม่อยากคุยกูหรอก” ผมพูดเสียงเครือ รีบเดินหันหลังออกมาจากห้องสมุดมาทันที ขืนอยู่นานกว่านี้มีหวังผมได้ น้ำตาร่วงให้มันเห็นแน่ๆ

[Violet_Melon]

รู้สึกจะมีคนเชียร์พาวเวอร์เยอะแฮะ

แต่มีหลายคนเลยนะเนี่ย เชียร์ 3P อ่ะ ฮ่า ฮ่า

ขอบคุณทุกๆท่านนะครับที่ช่วยติดตามอ่าน นอนหลับฝันดีกันทุกคนนะครับ

[GeTOuTNoW]

คืนดีกันเร็วๆ

[4559]

พ่อแง่แม่งแนกันจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[lunar]

อุ้ย นี่สิคือเพื่อนน้องโม

ตุ๊ กับ เวอร์นี่ ควรอยู่ให้ห่างๆดีกว่า นิสัยแย่พอกัน

ตุ๊ เสียแรงเป็นเพื่อนสนิทนะโมแต่กลับเห็นแก่ตัวจะแ...กเพื่อสนิทตัวเองซะงั้น
เพื่อนรักเพื่อนได้ไม่ว่าแต่ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่เอะอะก็ลวนลาม
ถึงเนื้อถึงตัว ใช้กำลังบังคับ

เวอร์นี่ก็ นะ... ใครเป็นน้องโมก็ต้องคิดมากน้อยใจเป็นธรรมดา เดี่ยวดี เดี๋ยวร้าย
ชอบใช้กำลังบังคับ ความรู้สึกตัวเองน่ะ กล้าแสดงออกในทางบวกหน่อย เอะอะก็จะนัวอย่างเดียว

เรื่องที่เวอร์ว่าน้องโมไม่มียางอายนี่ ก็มีส่วนจริงนะคะ
ก็น้องโมเล่นนอนให้เพื่อนสนิทซุกไซร้ บี้นม ต่อหน้าเพื่อนๆ ที่กำลังดูหนังโป๊
ใครเห็นเข้าก็ต้องคิดแบบเวอร์เหมือนกัน

น้องโมเองก็ต้องยับยั้งชั่งใจตัวเองบ้างนะคะ นี่ถ้าเวอร์ไม่มาเห็นเข้า
น้องโมกับตุ๊คงได้เล่นหนังสดให้เพื่อนๆดูแทนแน่ อ๊ะๆ อย่ามาเถียง
ถ้าน้องโมไม่หวั่นไหวจะภาวนาให้เพื่อนๆที่กำลังดูหนังโป๊อยู่ หันมามามอง ตุ๊จะได้หยุด
เพราะน้องโมอารมณ์เตลิดไปแล้ว

ปล เรื่อง  3 P นี่สำหรับเราประชดค่ะ ประชด
ที่เสนอไปเพราะดูแล้วน้องโมอยากจะเก็บเธอไว้ทั้งสองคน
 

[MinKKniM]

พอกันทั้งสามคน ทั้งเวอร์ ทั้งตุ๊ น้องโมด้วย มะมา ขอโบกเกรียนคนละทีสองทีดิ๊   

เวอร์ คิดอะไรก้อบอกเค้าไปตรงตรงเซ่

ตุ๊ จะเป็นเพื่อนรึเป็นอะไรเอาให้แน่ อย่ามากั๊กอย่างเน้

น้องโม แกรก้ออีกคนชอบไม่ชอบอะไรหัดปฏิเสธบ้างไรบ้าง แง่งๆๆ เด๋วโดดกัดขอเลยนิ

[ujen]

  เป็นแบบนี้แล้วเมื่อไหร่จะเข้าใจกัน

เอาแต่ใจตัวเองกันทั้งนั้น

 

[Kiss Koki]

สถานการณ์ คลุมเครือ +1