หัวข้อ: สูตรรัก ละลายแค้น 4Px2 ตอนพิเศษ สิ่งเล็กที่เรียกว่า ความฝันของผม ปิดเรื่องได้เลยครับ

[G_U_I_N]

 

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.......น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ชอบที่สุดเลยคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

[lunarinthesky]

น่าร้ากกกกกกก
ชอบหนมจีบจัง

[Infinite Love]

โอ๊ย!!! แต่ละคนไม่หื่นเล๊ยยยยยย 

[KURATA]

ครอบครัีวสุขสันต์ 

[TanyaPuech]

   ครอบครัวสุขสันต์

[aezac]

 

[sanri]

แต่ละคนนี่โคตรเจ้าเล่ห์เลยอ่ะ   
แล้วบรรดาพ่อๆนี่จีบหนมจีบกันยังไงเนี่ย  >_<
รอติดตามอยู่นะเจ้า ^_^¥

[fastation]

รู้นะว่าภาคพิเศษนี่มีภาคต่อ T^T
มีใช่ไหม !!!! (เขย่าตัวคนเขียนอย่างบ้าคลั่ง)

[aezac]

 

[aum_15597]

หวานจริงๆครอบครัวนี้

[wichaiP]

โหมด ขนมจีบ One fine days(พิเศษ2 กับฉากที่รอ)

"หนมจีบ ให้ตั้งทีวีตรงไหนดี"ผมหันไปมองยังภาพที่คุณน้ำแข็ง ยกทีวีมากับคุณว๊อดก๊า ขณะที่กำลังใส่ชุดว่ายน้้ำอยู่

"อืม วางตรงนั้นดีกว่าครับ"ผมว่าพลาง เสียบไก่กับไม้พร้อมสับประรดกับมาเขือเทศ

"นี่ หนมจีบยังไม่เสร็จอีกเหรอ"ผมหันไปทาง คุณโซดาที่ เอาเท้าจุ่มลงสระน้ำไว้

"อีกแป๊ปครับ อ๊ะเสร็จเเล้ว"ผมว่าพลาง วางบาบีคิวเรียบร้อย

"เดี๋ยว เล่นน้ำกันได้เลยนะครับ แล้วหิวเมื่อไร ผมจะได้ปิ้งบาบีคิวให้ทาน"ผมว่าพลางเดินไปล้างมือ ก่อนที่จะเอ่ยออกมา
เมื่อเห็นชายหนุ่ม สามคนว่ายน้ำเล่นกันอย่างสนุก

"นี่ หนมจีบช่วยฉุดขี้นไปหน่อยสิ"คุณว๊อดก๊าเรียกให้ช่วย แต่ผมหรี่ตามองอย่างระเเวง

 ก็ผมกับลูกเปา ว่ายน้ำกันไม่เป็นนี่

"ไม่ดีกว่าคับ"หากแต่เหมือนช้าไปแล้วเมื่อคุณว๊อดก๊าและคุณน้ำแข็งขี้นจากสระก่อนที่จะผลักผมไปในสระน้ำ

"อ๊ะ ช่วยต้วยครับ ผมว่ายน้ำไม่เป็น"หากแต่คนที่มาช่วยผม กลับอุ้มประคองผมไว้ในอ้อมกอด

"ใจเย็นๆครับ หนมจีบ"โซดา ว่าพลางเลื่อนมือมาสัมผัสส่วนเร้าของแก่นกายจนผมอดที่จะสั่นไหวไม่ได้

"อ๊ะ อืออ ยะ อย่าครับ"ผมเปล่งเสียงร้องห้าม หากแต่เหมือนคนที่กอดจะไม่ยอมกลับเลิกเสื้อผมกอดที่จะก้มเลีย
เม็ดเชอรี่อย่างกระหาย

"เฮ้ยๆๆ รอพวกกูด้วยสิว่ะ"เสียงคุณว๊อดก๊าเอ่ยอย่างไม่พอใจ

"ตู๊ม!!!"เสียงน้ำกระจาย จนผมต้องหันไปมองไม่ได้

"จุ๊ฟ"คุณน้ำเเข็งมาจากไหนไม่รู้ หากแต่เสียงผมก็เหมือนกับยั่วยุคนด้านข้าง ลิ้นร้อนเริ่มโลมเลียซอกใบหูจนผมอดร้องไม่ได้
 
"อ๊ะ หยะ อย่า อือออออ อืมมม"ผมต้องเป็นโรคอ่อนไหวแน่ๆ แค่คนด้านข้างขบใบหูผมก็เเทบจะหมดเเรงแล้ว

"งั่ม หนมจีบนายนี่ร้อนเเรงจริงๆ"เสียงคุณว๊อดก๊าที่มาอีกทางด้านข้าง พร้อมกับงับใบหูจนผมอดที่จะส่ายไปมาไม่ได้

"พูดสิ พูดดังหนมจีบ"โซดาเอ่ยพลางเริ่มปลดกางเกงผมพร้อมกับที่ผมสัมผัสเเก่นกายที่เริ่มร้อนเเละใหญ๋

ไม่เเค่หนึ่งแต่ได้ถึงสาม

"อ๊าาา หนมจีบพูดสิ ก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว"เสียงคุณน้ำแข็งเอ่ยอย่างกระเซ่า เเต่ผมก็อายไม่กล้าหากแต่เมื่อมือทั้งหกไล่
ไปตาม ต้นขาผ่านท้องน้อย และวนแถวเม็ดเชอรี่ชมพูที่เริ่มเเดงเพราะโดนดูดจากคนทั้งสาม

ผมก็ทนไม่ไหวทันที

"ดะ ได้โปรด เถอะ นายท่าน"

เท่านั้น เหล่าสามทหารเสือ ก็พาผมมาทางริมสระน้ำ ก่อนที่จะเริ่มใช้เเก่นกายร้อน สอดรั้นไปทางช่องแคบ
 กับร่องมือที่ผมจำเป็นต้องทำเพื่อให้สองคนที่เหลือไม่กระอักเลือดจากความต้องการทางธรรมชาติ

"อึก ปึก ป๊าปๆๆ เเฉะๆ"เสียงน้ำเสียงเนื้อ แทบจะดังเป็นจังหวะเดียวกัน ผมอยากจะก้มหน้าหลบ
 หากแต่เมื่อทำแบบนั้นแก่นร้อนก็เหมือนกับเริงร่า พร้อมทะยานเข้าอย่างไม่อาจรั่งรอ

"โอววว หนมจีบ ผมรักคุณ ปึกๆๆ โอวววววว อืมมมม"

"อ๊ะ อ๊าาา"

ผมรู้สึกเหมือน ตัวลอยขี้นบนอากาศก่อนที่จะโดนกระชากลงมาอย่างจังหากเมื่อคุณโซดาเสร็จจากบทรักแล้วคุณน้ำแข็ง
ก็พาผมมายังสปิงบอร์ด ก่อนที่จะให้ผมนอนราบไปกับเเผ่นกระดาน

"ไม่ต้องเกร็งนะ ช้ันจะทำนายเบาๆ"

"ครับ คุณน้ำแข็ง"จากนั้น คุณน้ำแข็งก็เริ่มบรรเลงบทรัก เสียงครืดคราดจากเนื้อที่ขูดกับเเผ่นยางหาก
แต่บทรักกับเหมือนตัวเหนี่ยวรั้งจนเเทบจะเรียกว่า

โลมาท้าฝัน เพื่อวันแห่งการก้าวกระโดด ก็คงไม่ปาน(โห คิดได้ไงหนมจีบ :คนเขียน (-_-)'

"อือ หนมจีบ ผะ พ้ม รัก คุณ จ๊วบ"คำสารภาพรักที่ร้อนเเรง ก่อนที่จะนำร่างผมถึงจุดหมาย แล้วจึงก้มจูบอย่างโหยหา

"คับ ผมก็รักคุณน้ำเเข็งเหมือนกัน"ผมเอ่ยอย่างเหนื่อยอ่อน

แต่เหมือนเวลายังไม่หมด คุณว๊อดก๊าผลักคุณน้ำแข็งออก ก่อนที่จะนำผมจนเหมือนจะอุ้มมาบนฟูกที่เราเตรียมไว้ริมสระน้ำ จากนั้น
ร่างหนาก็ก้มจูบมาบนปากอย่างอ่อนโยน

"ทนหน่อยนะ เพราะชั้นอยากให้นายจดจำไว้"ว่าเสร็จ คุณว๊อดก๊าก็นอนหงาย พร้อมผงาดอาวุธร้ายให้ผม

"คะ คือ"ผมเริ่มจะไม่ไหว อยากจะขอให้หยุดหากแต่สายตาที่ร้องวิงวอนบอกทุกอย่างว่าผมไม่ควรปฏิเสธ

"อะ อืออ"ผมหย่อนบั้นท้ายอย่างระวัง

"สวบ!!! ตุ๊บๆๆ ตั๊บ ตั๊บ ตั๊บ ป๊าบๆๆ"หากแต่คนข้างล่างกลับเร่งจังหวะขี้นเเทน อย่างห้ามไม่ได้

"อ๊ะ อือ โอ๊ะ อุ๊ อ๊าาา"ผมเเทบจะร้องอย่างไม่เป็นภาษา ดีนะที่ลูกเปาไม่อยู่ไม่งั้นผมคงได้อายแน่ๆ

"โอวว หนมจีบ จะเสร็จเเล้ว จะเสร็จเเล้ว ทนหน่อย ทนอีกนิส อ๊าาาาา"สิ้นเสียงคนข้างล่าง ผมก็ล้มฟุบไปนอนราบกับพื้น ขณะที่คนข้างๆหันมายิ้มก่อนทีจูบอย่างเเผ่วเบา

"จุ๊บ วันนี้ดีที่สุดเลย นอนตรงนี้นะเดี๋ยวพวกผมทำอาหารเเล้วเรามาดูหนังพร้อมกันนะครับ"

"ได้ครับ"ผมว่าพลางนอนราบก่อนที่จะเริ่มอาย รีบหาผ้ามาปิดไว้

จากนั้นผมก็สวมใส่เสื้อผ้าที่คุณโซดาเอามาให้ก่อนที่จะเลือกหนังกับคุณน้ำเเข็ง แล้วก็รับบาบีคิวที่คุณว๊อดก๊าย่างให้

พวกเรานั่งทานบาบีคิว ดูหนัง เล่นน้ำแล้วก็สุดท้ายผมก็เงยหน้ามองท้องฟ้า

ดาวหลากหลายส่องประกาย จนผมอดขอบคุณคนบนฟ้าไม่ได้ ที่ทำให้ผมมีวันดีๆเข้ามาในชีวิต

"ขอบคุณครับ"ผมว่าพลางก่อนที่อีกสามคนชะโงกหน้ามาถามอย่างสงสัย

"ขอบคุณอะไรเหรอหนมจีบ"ผมหันไปยิ้มให้พร้อมจะเอ่ยความในใจ

"ไม่บอก"

อิอิ ก็ผมอายนี่ครับ

[minchy]

แก้คำผิดค่ะ 

จุ๊ฟ"คุณน้ำเเข็งมาจากได้
ไม่รู้ หากแต่เสียงผมก็เหมือนกับยั่วยุคนด้านข้าง ลิ้นร้อนเริ่มโลมเลียซอกใบหูจนผมอดร้องไม่ได้
  "จากไหนหรือป่าวคะ""

อ๊าาา หนมจีบพูดสิ ก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว"เสียงคุณน้ำค้าง
เอ่ยอย่างกระเซ่า

"น้ำแข็ง"

ผมไม่กล้าอยาให้หยุด
หากแต่สายตาที่ร้องวิงวอนบอกทุกอย่างว่าผมไม่
ควรปฏฺิเสธ 
"อยาก  กับ ปฏิเสธ"

"อะ อืออ"ผมหย่อม
บั้นท้ายอย่างระวัง 
"หย่อน"

[golove2]

 

หนมจีบโดนกินแล้ว

[MiSS-U]

 

[wichaiP]

แก้คำผิดค่ะ 

จุ๊ฟ"คุณน้ำเเข็งมาจากได้
ไม่รู้ หากแต่เสียงผมก็เหมือนกับยั่วยุคนด้านข้าง ลิ้นร้อนเริ่มโลมเลียซอกใบหูจนผมอดร้องไม่ได้
  "จากไหนหรือป่าวคะ""

อ๊าาา หนมจีบพูดสิ ก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว"เสียงคุณน้ำค้าง
เอ่ยอย่างกระเซ่า

"น้ำแข็ง"

ผมไม่กล้าอยาให้หยุด
หากแต่สายตาที่ร้องวิงวอนบอกทุกอย่างว่าผมไม่
ควรปฏฺิเสธ 
"อยาก  กับ ปฏิเสธ"

"อะ อืออ"ผมหย่อม
บั้นท้ายอย่างระวัง 
"หย่อน"

แก้ไขเรียบร้อยเเล้วคับ ขอบคุณคับ

[Infinite Love]

  ไม่ไหวแล้วคร้าบ ต้องการเลือดด่วน อ่าาาาาาา  สุดๆอ่ะ 
ว่าแต่หนมจีบจะพูดอะไรเหรอ  (จะพูดว่าขอบคุณที่ส่งชายโฉด เอ้ย!!! ชายโสดแต่ไม่ชิง  มาให้หนมจีบใช่ป่ะ)

[lunarinthesky]

แหม....กลางแจ้งลยนะ
เพราะคบกันมา 2 ปีแล้วใช่ป่ะ

อยากอ่านตอนจีบกันจังเลย

[KURATA]

 

[bobie]

ฉากที่รอคอย
ขนมจีบน่าร๊ากกกกกกกก 

[aezac]

  ใครก็ได้พาไปโรงพยาบาลหน่อย 

[a_tapha]

โดนกินทั้งพ่อทั้งลูกเลย 

[aum_15597]

เลือดอาบนองพื้น

[ujen]

 

 

[TanyaPuech]

   เริ่ดสะแมนแตน

หนมจีบน่ารักกกกกที่สุด

[wichaiP]

โหมด ขนมจีบ

ผมตื่นขี้นมาแต่เช้า เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับทำอาหารให้คนเจ็ดคน นี่เป็นวันที่สามแล้วสินะที่บ้านผมได้มีเรื่องราว

เหมือนนิยายมากมาย

“วันนี้ ทำเป็นขนมปังปิ้งกับไส้กรอกและก็ไข่ดาวดีกว่า ส่วนของลูกเปาเพิ่มแฮมทอดไปอีกสักสามชิ้น จะได้อิ่ม”ว่าพลาง

ก็ค้นตู้เย็นพลาง ก่อนที่จะรื้อของออกมา

“ไง หนมจีบตื่นเร็วจริงนะ”ผมหันไปตามเสียง ก็เห็นคุณว๊อดก๊าเดินลงมาพร้อมกับคุณน้ำแข็งและคุณโซดา

“อรุณสวัสดิ์ครับ  อยากดื่มอะไรก่อนอาหารเช้าดีครับ”ผมว่าพลางหันมายิ้มให้ หากแต่อยู่ๆคุณว๊อดก๊าก็เอื้อมมือมาจับผม

ก่อยยกขี้นพร้อมจรดริมฝีปากไปที่หลังมือ

“จุ๊บ ขอเป็นกาแฟหนึ่งครีมหนึ่งน้ำตาลหนึ่งครับ”

“อ๊ะ ได้ครับ”ผมว่าพลาง หันไปทางสองคนที่เหลือ

“ฟอด!! ของน้ำแข็งขอเป็น กาแฟหนึ่งน้ำตาลหนึ่งนะ”จากนั้นผมก็เหมือนจะถอยหลัง แต่ก็ชนเข้ากับอีกคน

“สวบ ฟอด!!! ของโซดาเป็น กาแฟสองครีมสองน้ำตาลหนึ่งนะ”

“คะ ครับ”หัวใจผมแทบหล่นไปถึงตาตุ่ม เหมือนกับอยู่ๆก็ไปขี้นรถไฟเหาะอะไรแบบนั้นแน่ๆ

“เป็นอะไร ทำท่าแบบนั้นทำไม หนมจีบ”คุณว๊อดก๊าเดินมาถามผม จนผมอดหวั่นใจไม่ได้

“ก็ ผมตกใจที่โดนทำแบบนั้นนี่ครับ”ผมว่าพลาง หลบฉากคนตรงหน้า หากแต่อยู่ๆก็มีอีกคนมาดักทางไว้

“ตกใจทำไม ในเมื่อชั้นจะจีบนาย”

“คือ คุณน้ำแข็งครับ จีบกันเนี่ยต้องถึงเนื้อถึงตัวเหรอครับ”ผมอดสงสัยไม่ได้ เพราะผมก็ไม่เคยจีบใคร หรือ ถูกใครจีบมาก่อน
 
“อ้าว หนมจีบไม่รู้เหรอ เวลาจีบใครหน่ะต้องแสดงออกแบบนี้เสมอหล่ะ”โซดาว่าพลางพยักหน้าเพื่อให้น่าเชื่อถือ

“แต่หนมจีบ อยากให้ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่าครับ”ผมว่าพลาง เทน้ำร้อน พร้อมแจกให้บรรดาคนตรงหน้า

ก่อนที่จะเดินมายังเตา ตั้งกะทะแล้วใส่เนยลงไป

“นายอยากให้พวกชั้นจีบนายยังไงหล่ะ”ผมหันไปมองคุณโซดาอย่างงงๆ ก่อนที่จะตอกไข่พลางส่ายหัว

"ผมไม่รู้หรอกครับ แต่ว่าผมคิดว่าการที่ถูกเนื้อต้องตัวกันก่อนแถมยังไม่เป็นแฟนด้วยมันไม่ดีและถึงแม้เป็นแฟนก็ไม่ควร

เหมือนกัน”ผมรู้ว่าสิ่งที่ตนเองพูดเหมือนคนหัวโบราณแต่ว่าผมก็ไม่เคยแสดงอาการเป็นเจ้าเข้าเจ้าของคุณน้ำค้างเลย

ตลอดเวลาที่อยู่ร่วมกันมาเหมือนกัน

“นายมันหัวโบราณเกินไปหรือเปล่า”ว๊อดก๊าโพล่ง หากแต่ผมกลับหันไปยิ้มอย่างเข้าใจ

“ก็ หากชอบผม ก็ควรจะจีบแบบที่ผมเป็นสิครับ”ผมว่าพลาง ตักไข่ดาววางพักไว้

“โห ไม่เคยเจอใครที่ดูจีบยากเท่านี้มาก่อนเลยนะเนี่ย”น้ำแข็งเอ่ยพลางส่ายหน้า

“ฉ่า”ผมเทไส้กรอกกับแฮมลงไปทอด พลางหันมายิ้มให้ ก่อนเอ่ยอย่างสนุก

“งั้นจะให้ถือว่าสละสิทธิ์ดีไหมครับ ผมจะได้ตัดสินใจอะไรง่ายหน่อย”

“โห ใจร้าย งั้นวันนี้ช่วงเช้าคือชั้นดีกว่า เพราะไงก็ต้องทำงานให้หนมจีบอยู่แล้ว”

“โหเซ็งว่ะ งั้นชั้นเป็นช่วงกลางวันดีกว่า แต่หนมจีบต้องไปส่งอาหารให้ชั้นที่ทำงานนะ”

“แกจะให้หนมจีบเอาข้าวไปให้แกทำไม ไอ้ว๊อดก๊า”

“ก็ชั้นต้องไปดูงานบ้านจัดสรรโครงการใหม่นี่ อยู่แถวใกล้นี่เอง ไปไหมหนมจีบ”

“ได้สิครับ อยากทานอะไรหล่ะครับ”ผมว่าพลางตักอาหารมาวางบนกระดาษทิชชู่เพื่อเอาน้ำมันออก

“เอาเป็น ข้าวผัดอเมริกันหล่ะกัน แล้วถ้ามีซูปเห็ดหอมให้ก็ดี”ว๊อดก๊าว่าพลาง เริ่มหยิบจานมาวางเรียงกันไว้

“อ๊ะ ขอบคุณครับ งั้นคุณน้ำแข็งไปปลุกลูกๆดีกว่าครับ ส่วนคุณโซดาปิ้งหนมปังเป็นไหมครับ”

“เอ่อ ผมไม่ชอบทานอาหารฝรั่งเท่าไรน่ะ”ผมหันไปเห็นคุณโซดาที่ก้มหน้าอาย

“งั้นมาช่วยคุณว๊อดก๊าเสริฟอาหารหล่ะกัน แล้วเดี๋ยวผมไปปิ้งขนมปังให้”ผมเอ่ยอย่างขำๆก่อนที่จะเดินไปทางเครื่องปิ้ง

“งั้นตอนเย็น ขอพานายไปกินอาหารจีนข้างนอกได้ไหม”คุณโซดาเอ่ยถาม ผมเลยหันไปมองก่อนจะปฏิเสธ

“ไม่ดีกว่า ผมอยากทานข้าวกับครอบครัว เอางี้เดี๋ยวหลังจากผมส่งข้าวให้คุณว๊อดก๊าแล้ว ผมแวะไปหาคุณโซดาดีไหมครับ

 จะทำชาจีนอร่อยๆไปให้”ผมว่าพลาง กดปิ้งหนมปัง

“เหรอ เอาสิ”ผมยิ้มให้สำหรับเด็กโข่งที่เหมือนดีใจกับของขวัญที่ได้รับ

“หนมจีบ ลงมาก็ไม่บอก รู้ไหมซาลาเปาเหงา”

“แหม พ่อเค้าต้องมาทำอาหารเช้านี่ครับ แล้วเหงาอะไร ผมให้คุณนอนกอดเต็มที่เลยนะ”ค๊อกเทลเอ่ยพลางขำๆ

หากแต่ต้องร้องเสียงอูยเมื่อเจอมือลูกผมไป

“ทะลึ่ง”

“อ๊ะ นี่ครับ ผ้าเช็ดหน้า ไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วมาทานอาหารเช้านะครับ”เบียร์หยิบผ้าเช็ดหน้าให้ลูกเปา

“อืม ขอบคุณครับ”เหมน่ารักจริง ลูกผม อิอิ (ไม่ไหวจะเคลียร์กับพ่อลูกคู่นี้จริงๆ:คนแต่ง)

จานนั้นพวกเราก็ทานอาหารเช้าร่วมกัน ผมเห็นบรรดาลูกเขย ตัดไส้กรอกส่งให้ลูกเปา หรือไม่ก็แกล้งแย่งไส้กรอก

หรือแฮมบ้าง หากแต่คนอีกสามคนกลับไม่ทำอะไรนอกจากทานอาหารเงียบๆ

“วันนี้ ค๊อกเทลขอพ่อหนมจีบพาซาลาเปาไปเรียนว่ายน้ำที่บ้านนะครับ”

“หืมม ได้ครับแต่ไงก็ระวังด้วยนะครับ ลูกเปาอย่าไปที่ลึกนะครับ”ผมเอ่ยอย่างเป็นห่วงแต่มั่นใจว่าลูกผมคงไม่เป็นอะไร

 เพราะว่ายังมีลูกเขยสามคนดูแล

“ได้ครับ หนมจีบ”

หลังจาผมส่ง ลูกเปาขี้นรถไปกับพวกลูกเขยกับคนที่จะจีบผมอีกสองคนแล้ว คุณน้ำแข็งก็เดินมาหาผม

พร้อมกับเอ่ยเรื่องการตกแต่งทันที

“ความจริง ตรงที่จอดรถน่ะ ตั้งพวกโต๊ะพวกอะไรได้แล้วหล่ะ หากแต่ควรทำน้ำตกเพิ่มเพื่อให้สถานที่น่าสนใจ

เมื่อวานน้ำแข็งบอกให้ว๊อดก๊าลองเช็ดอุปกรณ์ว่าเหลือหรือเปล่าจะได้ไม่เสียเงินซื้อใหม่ให้เปลือง ส่วนกำแพงตรงนี้

จะทุบแล้วทำเป็นประตูเลื่อนนะเพื่อเพิ่มพื้นที่ของร้าน คิดว่าไงหนมจีบ”

“อ๊ะ แล้วครัวหล่ะครับ ถ้าทำแบบนั้น กลิ่นอาหารก็ออกสิครับ”ผมว่าพลางคิดตาม

“เราจะเน้นเป็นการ เปิดครัวให้คนทานเห็นด้วย ส่วนกลิ่น คงต้องเพิ่มเครื่องดูดควันน่ะ แล้วก็พัดลมระบายอากาศ

ส่วนเครื่องปรับอากาศนะ มีติดไว้แต่ไม่ต้องเปิดหรอก เพราะไงก็ลงต้นไม้เพิ่ม บรรยากาศก็ร่มรื่นไอเย็นก็เข้ามาข้างในเช่นกัน”

“แต่คุณน้ำแข็ง ไม่คิดว่าใบไม้หรืออะไรจะเข้ามาเหรอครับ”ผมหันไปถามพลางเหลือบมองคนข้างๆ ทำไมเวลาทำงาน

คุณน้ำแข็งดูดีจัง เอ๊ะผมเป็นอะไรเนี่ย

“เรื่องใบไม้ไม่ต้องห่วง เพราะว่าเราจะเลือกวางด้านหน้า แล้วเราก็ทำประตูกระจก เพื่อให้ภาพการทำอาหารให้คนเห็น

แถมคนข้างในก็จะได้เห็นวิวเช่นกัน”

“อ๋อเข้าใจแล้วครับ”ผมคิดตามพยักหน้าหงึกหงัก

“อ๊ะ ส่วนมุมด้านในนั่น ชั้นเสนอเป็นที่สูบบุหรี่ เพราะว่าคนมาทานอาหาร ก็มีแบบสูบบุหรี่และไม่สูบ นายเลือกลูกค้าไม่ได้นะ

แต่ว่ามันไกลจากตรงส่วนนี้ แล้วเดี๋ยวชั้นให้ลูกน้องทำป้ายโซนเฉพาะด้วย”

“ดีครับ ผมเห็นด้วย”

จากนั้นอุปกรณ์ทุกอย่างก็มาถึง ผมมองการทำงานอย่างงงๆ เพราะเหมือนทุกอย่างจะวุ่นวายไปหมด

ผมได้ยินเสียงโวยวายของคุณน้ำแข็ง เวลาลูกน้องทำงานไม่ถูกใจ หยาดเหงื่อที่ไหลออกมาหนำซ้ำยังวางต้นไม้เอง

หรือ ยกโต๊ะวางด้วยซ้ำ หากแต่สิ่งที่ผมได้ยินทำให้อดขำไม่ได้

“เจ้านาย สิบโมงกว่าแล้ว เดี๋ยวพวกผมไปซื้อข้าวได้ไหมครับ”

“อ้าว ไอ้แม๊คแกทำไม ไม่บอกให้ยัยไฉไลซื้อมาก่อน นี่ไปซื้อกว่าจะได้ทาน หิวตายพอดี”

“บอกแล้วค้าเจ้านาย แต่ว่าร้านข้าวที่สั่ง มันบังเอิญลืมคับพี่”ไฉไลกระเทยร่างอวบแต่ว่าหน้าหวานตอบอย่างเร็ว

เกรงจะโดนตรีนเจ้านายสุดหล่อ

“งั้นดื่มน้ำหวานนี่ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมทำอาหารให้ มีคนมากี่คนครับ”ผมว่าพลางเดินมาส่งเหยือกน้ำให้คนชื่อแม๊ค

ก่อนที่จะส่งแก้วน้ำให้น้ำแข็ง

“โห ขอบคุณมากครับ พี่ชื่ออะไรครับ”

“หนมจีบครับ”

“แม๊ค เมริงไปซื้อข้าวที่ซุปเปอร์มาเก็ตไป อ๊ะนี่หนึ่งพัน ไปเลย”น้ำแข็งว่าพลาง ยื่นแบงค์เทาให้คนตรงหน้า

ผมเลยตีมือไปที

“เพี้ยะ ไม่เห็นต้องไปซื้อเลย เดี๋ยวหนมจีบทำข้าวให้คุณและลูกน้องทานได้น่า คุณไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เหงื่อออกเยอะนี่

ผ้าเช็ดตัววางไว้ให้แล้ว”ผมว่าพลางหันมาทางคนชื่อแม๊คอีกครั้ง

“สรุปมากันกี่คนครับ”

“สิบสองคนครับ”

“งั้น พวกน้องนั่งพักกันก่อน อ้าวไปสิคุณน้ำแข็ง เดี๋ยวผมต้องออกไปส่งข้าวกลางวันให้คุณว๊อดก๊าต่อนะ”ผมว่าพลางดัน

คนร่างใหญ่ไปโดยไม่เห็นว่าใบหน้าคนโดนดันยิ้มอย่างมีความสุขแค่ไหน

“เฮ้ย เจ้านายมีเมียน่ารักขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ”แม๊คหันไปถามไฉไล

“ถามชั้น ชั้นจะรู้ไหมแหมไม่คิดว่าจะชอบหุ่นอวบ รู้งี้เล่นโปรยเสน่ห์ซะก่อนก็ดี”

“โหยย อย่างแก กระเทยร่างควายไม่มีใครเอาหรอก”

“ขอบใจ แต่เมริง จะโดนชั้นถีบไอ้เวรแม๊ค”

ผมทำข้าวผัดอเมริกันให้คนทั้งสิบสี่คน รวมทั้งคุณน้ำแข็งและคุณว๊อดก๊าแต่ ใส่ไข่ดาวและไส้กรอกทอดเพิ่มให้แค่สองคน

จากนั้นก็ยกหม้อหุงข้าวไปวางไว้ให้ทีมงาน ส่วนของคุณน้ำแข็งผมตักใส่จาน พร้อมซุปเห็ดหอมไว้

“หือ หอมน่ากินจัง”น้ำแข็งว่าพลางมาโอบผม แต่ผมเหมือนไม่ใส่ใจ ก่อนที่จะหันมายิ้มให้

“งั้นทานให้หมดนะครับ เดี๋ยวผมไปก่อนดีกว่า ตอนนี้สิบเอ็ดโมงสิบนาทีแล้ว”

“ขอบคุณครับ หนมจีบ ฟอด”ผมทำได้แต่ส่งสายตาเขียวไปให้ บอกแล้วว่าอย่าแต๊ะอั๊งไง

“ไปสิ เดี๋ยวมีคนโมโหหิวหรอก”น้ำแข็งแกล้งรีบเร่ง

“อ๊ะ นั่นสิ ไปหล่ะครับ”

ผมออกเดินจากบ้าน พร้อมได้รับคำชมว่าอาหารอร่อย จนรู้สึกดีใจพร้อมกับเรียกมอเตอร์ไซด์ไปส่งหมู่บ้านที่คุณว๊อดก๊า

ทำอยู่ พร้อมกับมองสภาพเหงี่อไหลไคลย้อยของคนที่นำอาหารมาให้

“นี่ครับ ค่ารถ”ผมว่าพลางจ่ายค่ารถให้ ก่อนที่จะส่ายหัวกับภาพที่เห็นแล้วน่าสงสาร ทำงานกลางแดดเปรี้ยงน่าดู

“นี่ครับผ้าเย็น หิวรึยังครับ”

“เออ ขอบใจนะ เฮ้ย มาตั้งแต่เมื่อไรหนมจีบ”ว๊อดก๊าร้องจ๊ากเมื่อผมยืนข้างๆ

“ก็มาเห็นคุณสั่งงานเป็นชุด นี่เที่ยงแล้วพักทานข้าวก่อนไหมครับ ผมจะได้ทานด้วย”ผมว่ายกปิ่นโตให้คนตรงหน้าเห็น

“อื้อ เอาสิ”

หากแต่สิ่งที่พวกเรานั่งไม่ใช่โต๊ะทานข้าวหรืออะไร แต่เป็นขอบพื้นถนนแทน

“เป็นไงครับ อร่อยไหม”ผมว่าพลางตักข้าวทานก่อนที่อีกมือจะพัดเนื่องจากแดดร้อน

“อ๊ะนี่ เช็ดเหงื่อซะสิ”ผมรับผ้าผืนที่ผมให้คนตรงหน้าก่อนที่จะซับเหงื่อเบาๆ

“งานเป็นไงบ้างครับ”ผมเอ่ยถามเรื่อยเปื่อย ขณะที่คนตรงหน้ากินข้าวเคี้ยวกร๊วมๆ

“ก็ดี แต่กำลังคิดว่าจะให้ทางเข้าดึงดูดยังไง”ผมยิ้มกับภาพตรงหน้า

“ลองปรึกษารุ่นน้องคุณดีไหมครับ”ผมลองเสนอแนวคิดให้

“ไม่ดีกว่า พวกนั้นไม่รู้อะไรหรอก”ว๊อดก๊าเอ่ยพลาง ไม่สนใจยกซุบเห็ดซดดังโฮกๆ

“ก็ไม่เสียหายที่จะฟังนี่ครับ”ผมว่าพลาง หยิบผ้าซับเหงื่อให้ก่อนที่จะวางปิ่นโตเมื่อทานเสร็จ

“ก็ได้ ชั้นจะฟัง”ว๊อดก๊าเอ่ยเหมือนยอมในที่สุด

“ตั้งใจทำงานนะครับ”ผมว่าพลางปัดฝุ่นที่เปรอะเสื้อขาว สงสัยต้องแช่ผ้ากับผงฟอกขาวนานหน่อยหล่ะ

“อืม ขอแรงใจหน่อยสิ”

“หืออะไรนะครับ”ผมหันไปมองคนตรงหน้า หากแต่สิ่งที่ได้มาคือรอยยิ้มพร้อมชี้ไปที่แก้ม

“ฟอด”

“แบบนี้ สู้ตายเลย”

“งั้น ผมไปก่อนนะครับ”ผมว่าพลาง เดินมาแต่คุณว๊อดก๊าก็เดินไปส่งผมพร้อมเรียกแท๊กซี่ให้

“ไปหาไอ้โซดา ระวังมันฟิวล์ขาดใส่นะ”

“ครับ หนมจีบจะระวังครับ”

จากนั้น ผมก็เดินทางไปหา คุณโซดา แต่เมื่อไปถึงธนาคาร เหมือนเจ้าหน้าที่จะทราบว่าผมมาหาใคร เอ่ยบอกให้ผม

ขี้นไปรอที่ห้องทันที

“พวกลื้อไม่รอบคอบเลย ปล่อยให้ลูกค้ากู้เงินโดยไม่ดูประวัติแบบนี้ก็กลายเป็นหนี้ศูนย์สิเว้ย ทำงานดีๆเป็นไหมวะ ใคร!!!”

ผมผงะกับสภาพเจ้าของธนาคารฟิวล์ขาดที่ตอนนี้แทบจะแยกเขี้ยวได้อยู่แล้ว

“หนมจีบเองครับ หากติดธุระผมรอข้างนอกก็ได้ครับ”ผมเอ่ยอย่างเกรงๆ

“อ้าวหนมจีบ เข้ามาสิ พวกลื้อไปหาข้อมูล ไตรมาสที่สามผู้ส่งออกน่าจะเยอะ แล้วก็ให้ทางฝ่ายการตลาดเร่งหายอดกำไร

จากลูกค้าด้วย เน้นแคมเปญดึงดูดอั๊วต้องการข้อมูลก่อนสี่โมงเย็นเข้าใจไหม!!!”

“ครับ บอส”

หลังจากพนักงานออกไปแล้ว ผมจึงเดินไปที่โต๊ะพร้อมกับรินชาร้อน และหยิบขนมเปี๊ยะใส่จาน ก่อนที่จะเดินไปวางบนโต๊ะ

“อืม ขอบใจนะหนมจีบ”โซดาว่าพลางนวดขมับ ผมเห็นแล้วสงสารเลยเดินไปข้างหลัง

“ทานขนมกับชาร้อนๆสิครับ”ผมว่าพลางเลื่อนมือนวดไหล่ให้คนที่นั่งอยู่

“อืม ดีจัง ขอโทษที่ให้คุณมาเห็นภาพไม่ดีนะ”

“ไม่เป็นไรครับ การทำงานก็แบบนี้ เย็นนี้อยากทานอะไรพิเศษไหมหล่ะครับ”ผมว่าพลางบีบนวด และดูเหมือนคนโดนนวด

จะพึงพอใจ หันมายิ้มให้

“อืมขอเป็นเป้าฮื่้อได้ไหม”ผมพยักหน้ารับปาก

“ได้สิครับ”

“แล้วหนมจีบจะนั่งรอกลับพร้อมโซดาเลยไหมครับ”

“ไม่ครับ หนมจีบขอไปทำอาหารรอที่บ้านดีกว่า”ผมว่าพลางเลื่อนมือออก ก่อนที่จะกอดคนที่นั่งอยู่

“อย่าเครียดมากนะครับ หนมจีบเป็นห่วง”

“ได้ครับ นี่ขอผมจูบหน้าผากคุณได้ไหม”ผมหรี่ตาอย่างงงๆ หากแต่อยากให้คนตรงหน้าสบายใจ จึงพยักหน้าให้

“จุ๊บ”ริมฝีปากหนาจูบไปบนหน้าผากผมก่อนที่จะผละออก

“ทำงานเสร็จรีบกลับมาที่บ้านนะครับ”

ผมว่าพลางมองคนตรงหน้าที่ได้แต่พยักหน้ารับ เหมือนเด็กๆ จากนั้นผมจึงนั่งรถเมล์กลับเพื่อแวะเยาวราช หาดูเป้าฮื้อน่ากิน

มาทำอาหารเย็นแต่ก็ไม่วายเลือกรังนกมาเพิ่ม จะได้บำรุงคนทั้งสามด้วย

เมื่อมาถึงบ้าน ผมก็เห็นสภาพบ้านที่เปลี่ยนไป ทุกอย่างดูสวยงามไปหมด ก่อนที่จะเข้าบ้าน เห็นคุณน้ำแข็งกำลังนั่งพัก

บนโซฟา

“งานเสร็จแล้วเหรอครับ อาบน้ำหรือยังครับ”

“ยังเลยหนมจีบ”น้ำแข็งเอ่ยออกมา พลางหันมายิ้มให้

“งั้นนั่งหายเหนื่อยแล้ว ไปอาบน้ำนะครับ เดี๋ยวหนมจีบทำอาหารเย็นก่อน”

        จากนั้นไม่นาน พวกลูกเขยและลูกเปาก็มาถึงได้ยินเสียงบ่นกลายๆว่า เรียนว่ายน้ำแบบนี้เหนื่อยตาย อะไรประมาณนั้น

พอเวลาสักหกโมง คุณว๊อดก๊าก็มา ผมเลยไล่ไปอาบน้ำก่อน จนหนึ่งทุ่ม คุณโซดาจึงกลับมาอีกคน ผมยื่นน้ำหวานให้

พร้อมกับผ้าเย็นเช็ดหน้า

เมื่อกลับมาพร้อมหน้าแล้ว

อาหารเย็นก็เสริฟ ให้คนในครอบครัวได้ทานกัน

เสียที

โหมด คนแต่ง
สำหรับความรู้สึกของหนมจีบในพาร์ทนี้ อยากให้คนอ่านเข้าใจลักษณะการจีบของพระเอกทั้งสามและทำไมหนมจีบถึง
ได้หวั่นไหวจนยอมรับความรู้สึก
หากเปรียบความสัมพันธ์แบบนี้ ขอเรียกว่า แต่งกับงาน
เนื่องด้วย วัยของพระเอกและนายเอกเป็นวัยสามสิบกว่าๆ หากจะหวือหวา หรือ หวานหยดย้อย
มันก็ดูไม่เข้าที เนื่องจากคนแต่งก็อยู่ในวัยทำงาน ดังนั้นหนมจีบจะมองคนอย่างโลกความจริงไม่ต้องการอะไรที่มันหวือหวา ตัวละครมีความคิดที่ดี(มาก) ความรู้สึกหนมจีบเลยมองว่าคนทั้งสามใช้ชีวิตกับงาน(นี่เป็นปัญหาทางสังคมเหมือนกัน)หนมจีบกลับ
พึงพอใจที่คนทั้งสามรู้จักทำงาน แม้ว่าจะโดนตอดเล็กตอดน้อย คนแต่งไม่รู้ว่าคนอ่านรู้สึกเหมือนคนแต่งไหม
แต่ว่าการคบกันแบบผู้ใหญ่ เรื่องแบบตบจูบหรือแบบเค้ารักตัวนะ อะไรเนี่ยไม่จำเป็น ขอแค่เข้าใจและพร้อมเดินร่วมกัน
ความรู้สึกชอบและยอมรับให้เป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวก็เกิดได้เสมอ

[fastation]

น่ารักจริงๆเลยหนมจีบ ><!!!!
มามะมาให้ป๋าหม่ำ (โดนรุมทรีน 6 ทรีน )

[golove2]

หนมจีบน่ารักมาก

 

[TanyaPuech]

   หนมจีบน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก

แต่ญ่าเข้าใจคนแต่งนะ

หนมจีบคงอยากได้อารมณ์คู่ชีวิต

คือคนที่มองตา หอมแก้มก็หายเหนื่อยแล้ว งานที่ทำๆมาก็ดูเล็กไป

ชอบจังๆ 

[Infinite Love]

หนมจีบ  เอาไปเลยตำแหน่งภรรยาดีเด่นแห่งเล้า 





                                   

[aum_15597]

ขนมจีบน่ารักมากกกก
เป็นว่าที่ภรรยายังทำหน้าที่ดีขนาดนี้ และถึงเป็นภรรยาแล้วจะทำได้ดีขนาดไหน