โหมด ขนมจีบ
ผมกำลังทำข้าวต้มให้ลูกเปา ในใจก็เป็นห่วงว่าเกิดอะไรขี้น หากแต่ผมก็พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไร ก็ผมไม่ใช่เด็กอินโนเซ้นต์อะไร ตะ แต่ว่าผมเริ่มใจไม่ดีเสียแล้วสิ
“เดี๋ยว เบียร์ขี้นเอาไปให้เองครับ”เบียร์ ลูกเขยผมรับชามข้าวต้มไป
“อ๊ะ อย่าลืมนี่ครับ”ผมหยิบยาแก้ปวดไปให้ลูกเขยด้วย เบียร์มองผมอย่างสงสัย
“อันนี้สำหรับแก้ปวดครับ หลังจากเอ่อ เรื่องนั้นน่ะ”ผมเอ่ยพลางหน้าแดง
“คุยอะไรกันอยู่เหรอ”คุณว๊อดก๊าที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จลงมาพร้อมกับสวมกอดผม จนผมอดตกใจไม่ได้
“อ๊ะ คุณว๊อดก๊าอย่าทำแบบนี้สิครับ”
“ทำไมล่ะ ข้าวต้มกับยาอ๋อ จัดไปแล้วสิเบียร์แล้วเจ้าไวน์หล่ะ”
“กำลังเช็ดตัว ให้ซาลาเปาอยู่ครับ คุณลุง”
“พ่อครับ น้ำอุ่นนี้ต้องอุ่นประมาณไหนคับ”ค๊อกเทลว่าพลางเทน้ำใส่กะละมัง พลางหันมาถามผม
“อ๋อ น่าจะผสมน้ำเย็นหน่อย แต่ไม่ต้องมากครับ”ผมว่าพลางออกจากอ้อมกอด พร้อมกับเทน้ำเย็น ก่อนที่จะเอามือจุ่มไป
“อืม กำลังดี แต่ว่าเอาผ้าชุบน้ำแล้วบิดหมาดๆเช็ดตัวอีกที ความจริงต้องมีเจลประคบด้วย แต่ว่าปกติพ่อไม่ค่อยได้ใช้เลยไม่ได้เตรียมไว้ แล้วก็นะเดี๋ยวบอกซาลาเปาด้วย ว่าหนมจีบจะขี้นไปหา”ผมสอนการดูแลกับลูกเขยก่อนที่จะเอ่ยบอกจุดประสงค์ทันที
“อ่ะ ได้ครับพ่อ”ค๊อกเทลรับคำก่อนที่จะเดินตามไป
จากนั้นผมก็เห็นคุณว๊อดก๊าเดินไปนั่งรอที่โต๊ะ ผมจีงหยิบผ้าเย็นให้พร้อมยื่นให้ทันที
“เช็ดหน้า เช็ดตาก่อนนะครับ เดี๋ยวผมขอขี้นไปดูลูกเปาก่อน”ผมว่าพลางยื่นให้ หากแต่คนตรงหน้ากับดึงผมไปซบกับอก พร้อมหอมแก้มผมไปที
“ฟอด!!! นายนี่น่ารักจริงนะ”
“คะ คุณว๊อดก๊าทำอะไรครับ”
“ขอมัดจำก่อนไง”ว๊อดก๊าตอบพลางยิ้มฟันขาวทันที
“คือ ผมขอตัวก่อนดีกว่า”ผมว่าพลางถอยออกจากร่างหนา
“อ้าว จะไปไหนหล่ะ”
“ผมขอตัวไปดูลูกเปาก่อนครับ ตอนกลางวันลูกคุณเล่นซะลูกผมลุกไม่ขี้นเลยนี่ครับ”
“เอ่อ ก็ได้ รีบไปรีบมาหล่ะ”
“คะ ครับ”
จากนั้นผมก็ เดินขี้นไปบนห้อง ก่อนที่จะเคาะประตูเรียก
“ลูกเปา หนมจีบเข้าไปก่อนนะครับ”หากแต่เมื่อผมเปิดประตูเท่านั้นหล่ะ
“จุ๊บ”ภาพเด็กสามคนรุมจุ๊บลูกผม มันทำให้ผมกังวล
“อ๊ะ เด็กบ้า”แต่ตอนลูกเปาอายนี่ก็น่ารักดีนะ เอ๊ะผมชักจะนิสัยไม่ดีเสียแล้วสิ รู้สึกผมจะชอบตอนที่ลูกผมโดนแกล้งแล้วหน้าแดงจัง
“อ้าว หนมจีบ มาตั้งแต่เมื่อไรคับ”ลูกเปาเหมือนจะเห็นผม ร้องถามอย่างแปลกใจ ก้มหน้านิ่งเชียว อ๊ากลูกเปาน่ารักจังอ่ะ
“หนมจีบ มาเห็นภาพคนโดนจุ๊บหล่ะครับ”อิอิ แกล้งลูกตัวเองผมจะบาปไหมคับ
“หนมจีบอ่ะ แกล้งเปาได้ พวกนายลงไปรอทานข้าวก่อนนะ เดี๋ยวเปาจะตามไป”
“ไหวเหรอเปา ข้าวต้มทานแล้วนี่”ไวน์เอ่ยอย่างเป็นห่วง
“อยากทานอะไร เบียร์ไปตักให้ก็ได้”
“หรืออยากได้เครื่องดื่มอะไร ค๊อกเทลก็เอามาให้ได้ครับ เดินลงไปเดี๋ยวระบมหมด”
“บ้าเหรอ ไม่ต้องที่สำคัญ ข้าวต้มเนี่ยจะไปอิ่มได้ไง แล้วก็เดี๋ยวจะลงไปกับหนมจีบ เอ่อ ที่รักลงไปก่อนนะ(อันนี้เสียงเบามาก)”
“หือ อีกทิซิ”ทั้งสามเอียงหูไปหา เลยเจอบ้องหูกันพร้อมกัน
“ผัวะ ผัวะ ผัวะ อย่างี่เง่าก็บอกที่รักลงไปก่อนไง เดี๋ยวเค้าลงไปพร้อมหนมจีบ ฮึ้ยย”
“คร้าบบบบ”ทั้งสามร้องพร้อมกัน
ผมอดมอง ภาพเด็กทั้งสามที่อยู่ในโอวาทไม่ได้ แหมไม่บอกว่าวันแรกเด็กสามคนนี้จะทำร้ายลูกเปานะ ผมต้องคิดว่า ลูกผมทำเสน่ห์ให้เด็กพวกนี้หลงได้ไงกัน ก็ดุเสียขนาดนี้ ดีจังลูกออกเรือนได้แฟนเด็กแถมสามคนด้วย
“หนมจีบ มีอะไรถึงมาหาเปาหล่ะครับ”และนี่ก็เป็นข้อดีของลูกผม คือเราสื่อใจกันได้
“หนมจีบ โดนบรรดาพ่อตาลูกขอเป็นแฟนครับ”ผมเอ่ยตรงประเด็นพร้อมนั่งข้างลูกเปา ที่ยื่นแขนโอบผมไว้
“หา!!! หนอยมิน่า พวกสามตัวนี่ถึงได้มาทำดีจนตรูอ่อน หนอยเสียรู้เลย”
“หือ ไม่ใช่หรอกครับ พอดีพวกนั้นมาปรึกษาหนมจีบก่อนหน้านี้ ก็ตอนที่ลูกเปาออกไปซื้อของให้หนมจีบครับ”
“อ๊ายยย พวกนั้นเอาวิชาจากหนมจีบ นี่เอง มิน่าลูกเปาขัดขืนไม่ได้ แหมร้ายจริง แต่ช่างเถอะ หนมจีบชอบพวกพ่อตานั้นไหมหล่ะ”พอลูกเปาย้อนถามมา ทำให้ผมอึ้งไปทันที
“คะ คือหนมจีบไม่รู้ ไม่สิหนมจีบไม่คิดว่าจะชอบใครได้น่ะครับ ตอนนี้หนมจีบมีลูกเปา แต่หากหนมจีบรับดูใจกับพวกเขา
ก็เหมือนหนมจีบเอาพวกเขามาแทนที่ มันไม่ดีกับพวกเขาสิครับ”ผมเอ่ยสิ่งที่อัดอั้นไว้ ผมรักลูกผม ซาลาเปาเป็นเหมือนดวงใจของผม ผมยอมรับวันที่ผมต้องปล่อยลูกเปาไปอยู่กับแฟนเขา ผมอาจเหงา แล้วหากผมรับดูใจกับพวกนั้นเพื่อมาแทนลูกเปา
ผมทำไม่ได้
“อืม ซาลาเปาว่า หนมจีบลองให้โอกาสพวกนั้นดีกว่า แต่ว่าลูกเปา ไม่ยอมย้ายไปไหนแน่ เพราะว่า ลูกเปาจะอยู่กับหนมจีบ แฟนซาลาเปาก็ต้องอยู่ หากไม่อยู่ เลิก!!!”
“ลูกเปาไม่เอาครับ ไม่พูด พวกลูกเขยเค้ารักลูกเปานะครับ อย่าให้หนมจีบมาเป็นภาระสิครับ”
“หนมจีบ ซาลาเปาจะมีแฟนนะ แต่ไม่มีเจ้านาย หากซาลาเปามีแฟนที่สั่งนู่นสั่งนี่ หรือ ไม่พอใจหากให้ซาลาเปาทำสิ่งที่ต้องการไม่ได้ ซาลาเปาว่าควรหาคนใหม่ดีกว่า อย่ามองแบบนั้นซาลาเปาไม่ได้ใช้อารมณ์คิดแต่ใช้ความรู้สึก เหมือนที่แม่น้ำค้างเลือกที่จะอยู่กับหนมจีบไม่ใช่เพราะว่าหนมจีบทำอาหารอร่อย เอาใจเก่ง หรือ ดูแลตลอดเวลา แต่เพราะหนมจีบเป็นหนมจีบ หนมจีบเป็นคนไม่เคยบังคับใคร หนมจีบให้แม่น้ำค้างตัดสินใจทุกอย่าง เตือนเมื่อเห็นว่าไม่สมควรและยอมรับความคิดของคนๆนั้น ซาลาเปารู้สึกได้ และทุกวันนี้ ซาลาเปาคิดว่าหากพวกนั้นจะยอมรับความคิดนี้เช่นกัน”
“อึก ฮืออ ลูกเปา หนมจีบขอโทษ”ผมร้องไห้โฮ เมื่อได้ฟังความคิดลูก เหมือนกับผมดึงลูกไว้เลย แต่ว่าผมก็ดีใจที่ลูกไม่ทิ้งผมไป นั่นสิ ผมความเคารพการตัดสินใจของคนอื่น ผมบังคับจิตใจใครไม่ได้ แต่ผมก็อยากให้เวลา และ ความรู้สึกปูทางเรื่องในอนาคตได้นี่
“โอ๋ๆๆ ไปเถอะ เดี๋ยวหกหนุ่มจะรอ อาหารเย็นไม่ดีนะครับ”ลูกเปาพูดพลางลุกขี้นหากแต่ผมก็เห็นอาการบาดเจ็บ จนผมนึกได้อีกเรื่องสำคัญ
“ลูกเปา คือเรื่องอย่างว่านี่ ต้องทำพร้อมกันสามคนไหมครับ”ผมเอ่ยอย่างอายๆ
“อืม ความจริงก็ไม่ต้องหรอก แต่ว่านะหนมจีบ อย่าเล่นสี่คนเลย มันหนัก ลองเป็นคนๆก็ดีนะ”
“ลูกเปาก็ ไปเถอะหนมจีบเขินหมดแล้วครับ”
“อิอิ หน้าแดง น่ารักจัง”
หลังจากปรึกษาเรื่องที่ค้างในใจผมแล้ว ผมกับลูกเปาเดินลงมา เหล่าหกหนุ่มพลางส่งยิ้มให้จนเห็นฟันขาวไปหมด น่าสงสาร
สงสัยหิวข้าว
“ขอโทษที่ลงมาช้าครับ มาทานข้าวกันเถอะ”ผมว่าพลาง กำลังเดินไปหยิบหม้อข้าวให้ หากแต่ซาลาเปาดึงมือไว้
“ที่รัก บริการซาลาเปาหน่อยสิครับ”
ภาพตรงหน้าเลยการ เป็นเด็กหนุ่มสามคนรีบไปหยิบหม้อข้าว จนเกือบมีเรื่องเสียงดังหากแต่ลูกเปาผมเด็ดกว่า
“พอ นั่งลง!! แทนที่จะแบ่งกันทำ จะได้เสร็จไวๆ”ผมเห็นแบบนั้น จีงตบมือเบาๆ หลังจากเด็กทั้งสามหน้าจ๋อยไปนั่งแล้ว
พร้อมกระซิบเบาๆ
“อย่างน้อย พวกเขาก็แสดงให้ลูกเปาเห็นว่าเป็นคนสำคัญนะครับ เดี๋ยวหนมจีบไปทำให้ดีกว่า”
ผมลงมือ ตักข้าวให้กับบุคคลต่างๆบนโต๊ะ ขณะที่ลูกเปาแม้ว่าจะเจ็บจากเกมรักหากแต่ก็พยายามเดินเสริฟน้ำให้ครบ จนเริ่มทานข้าวกัน เหล่าบรรดาพ่อตาของลูกผมก็พยายามตักอาหารให้ จนลูกเปาต้องกระแอมเบาๆ เพื่อเตือน เนื่องจากตอนนี้ลูกเปาต้องย้ายไปนั่งข้างกับพวกลูกเขย จนผมเห็นว่าทุกคนเริ่มอิ่มจึงเคาะช้อนกับแก้วทันที
“แก๊งๆๆ ขออนุญาตประชุมครอบครัวนะครับ”ผมเอ่ยเสียงเบา หากแต่ทุกคนพร้อมใจกันวางช้อนทันที
“รออยู่นานแล้ว หนมจีบ”ว๊อดก๊าร้องอย่างลิงโลด
“ผมหวังว่าจะไม่เสียใจนะ”น้ำแข็งว่าพลางเช็ดปาก
“อย่าตอบปฏิเสธผมเลยนะ”โซดาเอ่ยพลาง กุมมือผมเนื่องจากได้ทำเล ดีที่สุดในกลุ่ม
“คือว่า ปล่อยมือก่อนนะครับ”ผมว่าพลางดึงมือออกจากโซดาทันที
“คือ เรื่องที่พวกคุณทั้งสามมีความรู้สึกดีๆกับผมนั้น ผมดีใจนะครับ แต่ว่าผมคงไม่อาจตอบรับเป็นแฟนพวกคุณได้ครับ”ผมเอ่ยสิ่งที่ต้องการเอ่ยในที่สุด
“ทำไม พวกชั้นไม่ดีเหรอไง”ว๊อดก๊าโวยวายเสียงดัง
“คะ คือไม่ใช่นะครับ”
“แล้วที่นายพูด มันหมายความว่าไงหล่ะ หนมจีบ บอกสิน้ำแข็งไม่ดีตรงไหน”
“ไม่ใช่ครับ คุณน้ำแข็งดีทุกอย่างครับ”ผมเอ่ยอย่างลนลาน
“ป๊า ใจเย็นก่อนสิครับ ลองฟังเหตุผล พ่อเค้าก่อน”
“ไอ้เบียร์ แกจะให้ป๊าใจเย็นได้ไง ก็ ร้องไห้ทำไมหนมจีบ”
“ผะ ผมขอโทษ ผมไม่อยากทำร้ายพวกคุณ ผม”
“นายจะทำร้ายพวกเราได้ไง หนมจีบ”โซดาว่าพลางปาดน้ำตาผม แต่ผมก็เห็นแววตาที่ปวดร้าวจากชายตรงหน้าอยู่
“ขอโทษที หนมจีบ”ว๊อดก๊าลดอารมณ์ลง พร้อมก้มหน้า
“ผมด้วย”น้ำแข็งเหมือนจะรู้ตัว แถมโดนสายตาที่ลูกเปาส่งมาให้เลยเงียบลง
“พวกคุณน่าจะฟังเหตุผล หนมจีบก่อนนะ ความจริงซาลาเปาก็บอกให้รับรักพวกคุณ แต่ดูท่าทางแบบนี้ไม่น่าเชียร์”
“คือ ไวน์ขอโทษแทนแด๊ดด้วยนะครับ”
“ไม่เป็นไรครับ ซู๊ดด หนมจีบไม่อยากให้พวกคุณทั้งสามจะมาเสียเวลากับหนมจีบ เพราะตอนนี้หนมจีบยังไม่คิดเรื่องของความรักเลย ต้องขอโทษด้วย”
“ตะ แต่นายบอกเหตุผลดีๆที่จะไม่ชอบชั้นได้ไหม”ว๊อดก๊าว่าพลาง นวดขมับ
“คือ คือผมยังไม่รู้จะชอบคุณว๊อดก๊ายังไงครับ”
“หมายความว่ายังไงหล่ะ หนมจีบ ชั้นดีไม่พอเหรอ”น้ำแข็งถามพลางมองหน้าอย่างสงสัย
“ไม่ใช่ครับ คือผมยังไม่รู้จักพวกคุณดีพอ ไม่รู้ว่าพวกคุณชอบผมตรงไหน และที่สำคัญหากผมรับรักพวกคุณแล้วแต่ในใจไม่ใช่ ผมกลัวจะทำให้เสียใจครับ”
“แสดงว่า นายจะไม่รับรักพวกชั้นใช่ไหม”โซดาเอ่ยอย่างสรุป
“ครับ หนมจีบต้องขอโทษด้วยครับ”ผมเอ่ยพลางก้มหน้าลง
“ก็ดี งั้นชั้นจะจีบนาย” โซดาเอ่ยพลางลุกออกจากโต๊ะทันที
“ห๊ะ หาจีบ”
“ถูกของไอ้โซดา ตอนนี้นายยังไม่รู้ว่าจะชอบพวกชั้นยังไง งั้นชั้นก็จะทำให้รู้สึกเอง”น้ำแข็งว่าพลางลุกเช่นกัน
“นายจะต้องเปลี่ยนใจมาชอบชั้น หนมจีบ”ว๊อดก๊าเอ่ยเสียงอย่างมั่นใจ จนผมอดหวั่นใจไม่ได้
“เรื่องนี้ พวกคุณจะทำอะไรก็ได้ แต่ห้ามใช้กำลังนะ อ้อวันนี้ หนมจีบมานอนห้องซาลาเปานะ ส่วนพวกนาย นอนพื้นหล่ะกัน”
“ทำไม!!!”คือเสียงดังไปหรือเปล่าคับเนี่ย
“เดี๋ยวพวกนาย ข่มขืนหนมจีบ”
“เอ่อ ลูกเปาครับ คิดมากไปหรือเปล่า”ผมหันไปกระซิบกับลูกเปา แต่พอหันไปสบตาทั้งสามหนุ่ม ทั้งสามต่างพากันหลบหน้าผมเป็นแถบ
อย่าบอกนะว่า กะขืนใจให้ยอมรับรักเหรอเนี่ย ใจร้ายจริง!!!
ps ขอโทษคร้าบบ พอดี ไม่ได้กลับบ้านเลยมาลงให้ช้า นี่มาลงที่ร้านเน็ตเลยนะเนี่ย ยังไงก็ตามอ่านกันนะครับ
โพลล์
หัวข้อ: สูตรรัก ละลายแค้น 4Px2 ตอนพิเศษ สิ่งเล็กที่เรียกว่า ความฝันของผม ปิดเรื่องได้เลยครับ (อ่าน 155191 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก