1000 แล่ววววว
เย่ๆๆ
ไอ้เป้นี่มันเหี้ยจริงอะไรจริง..
+++
ขาดผึง!!!นอนกำลังสบาย...ใครขยับเตียง?
ท่านเจี้ยวหรี่ตามองคนสปริงตัวขึ้นไปยืนจังก้าอยู่ปลายเตียงก่อนจะหลับตาต่อ โดยไม่ทันเห็นว่าสามีหันหลับมามอง
..หลับต่ออีกซักหน่อยดีกว่า
พอได้ยินเสียงท่านเซียนที่เพิ่งลุกเดินตึกตักไปทั่วห้องก็อดไม่ได้ที่จะทบทวน
ใช่ เด็กเป้มันนัดไว้นี่นา!!
เสียงคลุกคลักดังอยู่เรื่อยๆ ท่านเจี้ยวก็ยังแสร้งหลับต่อไปบนเตียงทนจนกระทั่งเสียงในห้องเงียบลงหลังจากได้ยิน
เสียงประตู ท่านเจี้ยวก็สปริงตัวเด้งขึ้นมาจากเตียงตาม
"อูย..."
ครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ด้านหลังก็ยังเจ็บอยุถึงแม้จะพอทุเลาลงไปแล้วก็เถอะ ก้มมองสภาพตัวเองเห็นเสื้อ
ของท่านเซียนที่ตัวยาวกว่านิดหน่อย จะว่าไปแล้วท่านเจี้ยวก็เคยใส่เสื้อท่านเซียนอยู่บ่อยๆ ท่านเซียนก็เคยใส่เสื้อ
ท่านเจี้ยวอยู่บ่อยๆเช่นกัน และไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องผิดแปลกอะไร ..ทั้งที่หลายสายตาต่างจับจ้องว่า มีแต่
สามีภรรยาเท่านั้นแหละที่ชอบใส่สลับกันเพื่อแสดงความรัก
ท่านเจี้ยวได้ยินเสียงมอเตอร์ไซด์ถูกสตาร์ทก่อนจะบิดออกไปด้วยความเร็ว พลันถอดเสื้อออกเหวี่ยงลงตะกร้า
แล้วเดินไปหยิบเสื้อเชิ๊ตตัวใหม่ในตู้เสื้อผ้าออกมาใส่ .. หวาทำไมเสื้อท่านเซียนตัวนี้มันถึงได้ยาวนัก ยาวเกือบถึง
เข่าท่านเจี้ยวแหน่ะ แขนก็ยาวอีกต่างหาก พาให้นึกสงสัยว่านี่อดีตเพื่อนตัวเองมันสูงกว่าเขาขนาดนี้เลยหรอ แถม
แขนที่เคยกอดก่ายกันยาวกว่าเค้าเกือบมิดฝ่ามือจนแขนเสื้อเลยไปอยู่ถึงปลายเล็บ
ท่านเจี้ยวไม่ได้สนใจอะไร คว้ากางเกงบ็อกเซอร์มาใส่ เพราะคิดว่าน่าจะมีอย่างเดียวที่ใส่แทนกางเกงเอวเล็กๆ
ของท่านเซียนได้
โอ้.. ผู้ชายเสื้อเชิ๊ตตัวยาว กับเรียวขาเล็กๆ ท่านเจี้ยวมองตัวเองในกระจกแล้วนึกอนาจตัวเอง ส่วนบนของเขา
ล่ำซำไม่มากนัก แต่ทำไมเรียวขามันถึงได้ขาวหยวกแถมยังเรียวไม่มีกล้ามเนื้ออีก ขนหน้าแข็งก็ไม่มีผิดกับ
ท่านเซียนที่ถึงแม้ตัวจะดูบาง แต่ก็มีขนอ่อนรำไรให้เห็นอยู่ มีกล้ามเนื้อทั้งหัวไหล่ หน้าท้อง แล้วก็..
ท่านเจี้ยวสะบัดหัวพรืดไล่ความคิด โอ้โห คิดปุ๊บแล้วมันเห็นภาพนี่สิ
เป้.. นัดท่านเซียนไปคุยอะไรกันแน่ มันน่าสงสัยจริงๆ
อืม.. ดูๆแล้วเป้มันก็เป็นคนดีนะ หลังจากที่เลิกกันครั้งนั้น มีหลายอย่างหลายสถานการที่ทำให้ท่านเจี้ยวเห็นความดี
ของเป้ ไม่แน่ว่าวันนี้เป้อาจจะเรียกไปถามเซียนก็ได้ ว่าเรื่องระหว่างตัวเองกับท่านเซียนคืบหน้าไปถึงไหน
คิดแล้วใบหน้าท่านเจี้ยวก็เริ่มเปลี่ยนสี มุมปากกระตุกน้อยๆ..
"พี่เจี้ยวฟังเป้นะ เป้ขอบคุณที่พี่ขอเป้คบ พี่เจี้ยวคงดูออกว่าเป้ชอบพี่เจี้ยว แต่ยังไงมันก็คือชอบนะพี่ คงใช้เวลาอีกนาน
กว่าจะกลายเป็นคำว่ารัก เป้อาจจะชอบพี่แบบปลื้มๆเหมือนคนในดวงใจทั่วๆไปก็ได้"
"..แล้วก็ขอบคุณที่พี่ไม่เอาความชอบของเป้ไปประชดใครนะพี่เจี้ยว ..ที่เป้บอกเลิกพี่เจี้ยวที่ร้านกาแฟ มันคงทำให้พี่เจี้ยว
สบายใจขึ้นใช่มั๊ย"ใช่.. อย่างน้อยๆเป้ก็ใส่ใจความรู้สึกเขา ใส่ใจมากกว่าที่คิดด้วยซ้ำ
ท่านเจี้ยวเองก็เผลอไผลไวใจเป้ไปแล้วเหมือนกัน โดยที่ไม่คิดว่า ตัวเอง....กำลังจะได้ยินอะไรจากปากของเป้
+++++++++++++
ท่านเจี้ยวเดินออกจากซอยแล้วเข้ามาอีกซอยก็เป็นร้านของไอ้เตี้ยที่ตั้งอยู่เกือบสุด เดินไปไม่กี่ร้อยเมตรก็ถึงแล้ว
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าไอ้เซียนจะขี่มอเตอร์ไซด์ผลาญพลังงานชาติมาเพื่ออะไร ทั้งที่บรรยากาศลมเย็นโชยน่าเดิน
แบบนี้ อืม..สงสัยจะรีบไปคุยธุระกับเป้จริงๆ
ท่านเจี้ยวเดินไปยิ้มไป ไม่รู้ป่านนี้สองคนนั้นจะนินทาเขาไปถึงไหนแล้วนะ คิดแล้วก็ยิ่งน่าเขิน ถ้าเกิดไอ้เซียนเล่า
เรื่องน่าอายให้ฟัง ไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหนดี แล้วไอ้เด็กนั่นก็ชอบเอามาล้ออยู่ด้วย ตายตาย.. จะรับมือกับ
ความน่าอายครั้งนี้ยังไงดี
อย่างนี้ต้องย่องเข้าไปแอบฟัง!
คิดได้ดังนั้น ไม่รอช้าก็รีบวิ่งไปร้านไอ้เตี้ยทันที ปุ๊บเดียวก็ถึง อ่า.. เห็นสองคนนั้นนั่งอยู่ดต๊ะเดียวกับที่เจี้ยวพาเป้มา
เลี้ยง แล้วทำไมหน้าเป้ดูบึ้งตึงแบบนั้น .. หรือกำลังอำอะไรกันเล่นนะ
... หรือเปล่า
อย่างนี้ต้องเข้าไปฟัง
"ว่าไงครับพี่เซียน"
เสียงลอยเข้าโสตประสาทหูพอดี.. เนื่องจากทั้งคู่นั่งอยู่มุมร้าน ท่านเจี้ยวที่เดินอ้อมไปหลังร้านแล้วหามุมหลบ
ยืนฟังการสนทนาที่ชิดขอบสนามที่สุด ยังไม่ทันได้ประมาณผลอะไร.. ก็ได้ยินเสียงเป้ลอดเข้าหูอีกครั้ง
"พี่ไม่ต้องงั้นผมจะเข้าใจไปเองนะ"
???
"งั้นแปลว่าพี่โสด...."
!!!
เสียดายที่มาช้า .. ไม่ทันได้ฟังว่าประโยคคำถามคืออะไร แต่พอจะนึกออกคร่าวๆจากคำตอบ น่าจะถามว่า
เป็นอะไรกับตัวเองแน่ๆ งั้น.. ทำไมท่านเซียนถึงได้ ไม่พูดแย้งอะไรเลยล่ะ?
"งั้นผมขอพูดตรงๆอีกที.."
นี่เป้คงกำลัง.. จะพูดเชิงเทศนากับท่านเซียนเหมือนที่ตัวเองเคยเจอเป็นแน่เป็นแน่ ท่านเจี้ยวกระตุกมุมปากยก
ยิ้มบาง
..
แล้วตั้งใจฟังประโยคถัดไปอย่างใจจดใจจ่อ ว่าท่านเซียนสามีรัก .. จะถูกเด็กสั่งสอนอย่างไรบ้าง
..
"ผมอยากได้พี่เซียนบ้างอ่าครับ"!!!!
"คืนนี้ไปนอนกับผมซักคืนสิ....."!!!!!
ท่านเจี้ยวตาลุกวาบ
อะไร..
ไอ้เป้ .. มันพูดอะไรออกมาน่ะ
ระยะประชิดแบบนี้ ฟังไม่ผิดใช่มั๊ย ท่านเจี้ยวชะงัก ไม่คิดว่าจะได้ยินประโยคอดีตที่เคยทำให้ท่านเจี้ยวมีความสัมพันธ์
ชั่วข้ามคืนกับเป้ในครั้งนั้น ..ถูกหยิบมาใช้อีก
กับคนที่เป็น ..
มันรู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ!! ว่าเจี้ยวคิดไรกับเซียน!!! มันเป็นคนพูดไม่ใช่หรอว่าดูออก!! แล้วทำไม
ทำไมมันยังกล้ามาพูดแบบนี้กับท่านเซียนอีก!
ถ้ามันไม่รู้ยังพออภัย แต่นี่..... มันรู้อยู่แล้วทุกอย่าง ทำไมมันยังกล้า
หรือมันแค้น ที่ยังไงท่านเจี้ยวก็รักมันไม่ได้ ถ้าพูดถึงความสมเหตุสมผลมันก็ไม่น่าจะเกี่ยว เพราะมันก็ยืนยันชัด
ว่ามันเองก็ไม่ได้รักท่านเจี้ยวแบบนั้น ..หรือว่ามันรักท่านเซียน
รักท่านเซียน .. ทั้งที่ตอนแรกท่านเซียนไปจีบมัน แต่มันกลับมาหาท่านเจี้ยวเนี่ยนะ?????
ยิ่งคิดยิ่งมึน ยิ่งคิดยิ่งวุ่นวายไปกันใหญ่..
"ว่าไงครับ .. คืนนี้ผมเหงาจริงๆ"
ท่านเจี้ยวหันขวับความคิดหยุดลงชั่วครู่ .. เห็นฝ่ามือทั้งสองแนบกัน โดยฝ่ามือเป้อยู่ข้างบนหลังมือท่านเซียน
แล้วทำไมมันไม่ชักออกวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!
นี่ก็ยิ่งโมโหเข้าไปอีก..
ใจเย็นเจี้ยว ใจเย็น..
นี่ไอ้เป้ .. มันมั่วถึงขั้นกับใคร ที่ไหนก็ได้เลยหรอ.. ? มิน่าล่ะ วันนั้นถึงได้ไปขอนอนกับตัวเอง
คิดแล้วมันน่ากระทืบจริงๆไอ้เหี้ยนี่!!!!
"ไอ้เป้!!!!!"
ช้าไปแล้ว...
รู้สึกตัวอีกทีก็มายืนจังก้าอยู่ต่อหน้าคนทั้งสองเสียแล้ว ท่านเจี้ยวกำมือแน่น.. ใบหน้าอดกลั้นอารมณ์เต็มที่..
แต่ด้วยความที่ คนอย่างท่านเจี้ยว เวลาเก็บอารมณ์เหมือนที่ผ่านๆมา ท่านเจี้ยวไม่เคยแม้แต่เก็บเอามาคิดมาก
หรือโกรธนานๆ เพราะตัวเองเป็นคนอารมณ์ขัน
แต่ถ้าถึงจุดระเบิดเมื่อไหร่ ..
หึหึ!!!
เป้มองท่านเจี้ยวด้วยหางตา ไม่หยี่ระต่ออะไรทั้งสิ้น .. ไม่มีแม้แต่ความหวาดกลัวให้เห็น ทำไมล่ะ .. ทำไมมัน
ไม่หงอเหมือนทุกที
ท่านเซียนชักมือกลับทันทีแล้วลุกขึ้นทันใด ก่อนจะคว้าข้อมือท่านเจี้ยวออกมา ดูออกว่าอดีตเพื่อนคนนี้.. กำลัง
จะปล่อยระเบิด
.. ปาดเหงื่อก่อนสองที
"เจี้ยว.. กลับเหอะ"
ท่านเจี้ยวไม่พูดอะไร แต่ตายังแข็งทื่อ จ้องคนที่ตัวเองเรียกว่าหลานเทคต่างเซกไม่วางตา.. ถ้าการมองเหมือน
การยิงปืน คาดว่าตอนนี้เป้คงพรุนไปทั้งกบาลแล้ว
พยายามฉุดรั้งเมียให้เดินออกมาจากร้าน ..เพราะตอนนี้สายตาคนในร้านเริ่มให้ความสนใจมายังบุคคลทั้งสามแล้ว
..
ท่านเจี้ยวแพ้แรงช้างสานของท่านเซียน ตัวจึงปลิ้วออกมาตามแรงเหวี่ยงของสามี .. รุนแรงได้อีก
"อะไรของมึงเชี่ยเซียน!"
"ใจเย็นดิเจี้ยว กูรู้มึงโมโห กูก็งงเหมือนกัน"
"แล้วไมมึงไม่ให้ตังมันไป!! จะเอาตัวเข้าแลกแทนหรอวะ!"
หลุดออกไปด้วยความโมโห
"กูจะควักให้มันแล้ว แต่มันบอกไม่เอา นี่มึง ใจเย็นสิ"
ท่านเจี้ยวเอื้อมมือมาลูบหัวเมียรัก .. แต่ถุกปัดออกอย่างไไม่ใยดี เหอะ!! แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่บอกไปว่าเป็น
ผัวเมียกันวะ!
คิดแล้วแมร่ง อยากจะกระทืบทั้งผัว กระทืบทั้งชู้!!!
เอาแมร่งให้ลิ้นปี่หักตายกันไปข้าง!! ส่วนไอ้เหี้ยเป้ ต้องกระทืบให้แมร่งเป็นตุ๊ดไปเลย!!! เอาให้ขี้หักในตายเลย K เอ๊ย!!
ท่านเจี้ยวหลับตา กำหมัดแน่น .. เอาวะ ใจเย็น เดี๋ยวค่อยไปเคลียร์กับไอ้เซียนมันที่บ้านก็ได้ ..
แต่ไอ้เวรเป้..
คงต้องตอกหน้าให้มันรู้ชัดๆ
ว่า ใคร
เป็นของกู!!
..
ท่านเจี้ยวที่หลับตาสงบสติอารมณ์ได้แล้ว .. ถอนหายใจยาวออกมาทีหนึ่ง
"เออ .. กูเย็นแล้ว แต่ขอกูไปคุยกับมันอีกที"
ท่านเซียนมองสีหน้าที่ดีขึ้นของท่านเจี้ยวก็พยักหน้ายอม
"อย่าถึงขั้นลงไม้ลงมือนะ ..กูเองก็ไม่อยากจะใช้กำลังกับคนที่
คิดจะต่อยเมียตัวเองเหมือนกัน"
ใช่ .. ถ้าสองคนนี้แท็กทีมกัน
ลองถามตัวเองกันก่อนมั๊ย ว่าเคยเห็นนรกอเวจี กันรึยัง ?
ถ้าวันนั้นเกิดขึ้นจริง .. ได้ไปเที่ยวแล้วจ่ายค่าทริปเป็นเลือดที่กบาลแน่ๆ
ท่านเจี้ยวหลับตาลงอีกครั้งก่อนจะหันตัวกลับเข้าไปในร้านแล้วเดินอย่างเชื่องช้ากลับมาที่โต๊ะของด็กเปรต.. เงี่xxไม่เลือก
..
ท่านเซียนกลัวจะมีปัญหาเลยเดินตามมาห่างๆ
ก็ได้ยินประโยค .. ที่ไม่คาดคิดว่าจะออกมาจากปากท่านเจี้ยว เมียรัก
..
"เป้ ฟังพี่นะ.."
เออ... อารมณ์คงเย็นแล้วจริงๆ
"..."
คนฟังไม่พูดอะไร ก้มหน้ากินเม็ดมะม่วงหิมพานต์ในจานต่อ แทบไม่แยแสคนพูดแม้แต่น้อย.. แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รับรู้
"กูอ่ะ.. เคยเป็นผัวมึงก็จริง"อ่าว .. ทำไมมันเริ่ม
เสียงต่ำลง
"แต่ตอนนี้..เสียงเบาลงอีกครั้ง ..
คราวนี้ทั้งร้านเงียบสนิท เหมือนตั้งใจฟังไปด้วย..
..
..
""ไอ้เหี้ยนั่นอ่ะ..."..
"ผัวกู!!!!!!!!!!!!!!!!"!!!!!!!!!!!!!!!
"ฉะนั้นมึงอย่ามายุ่ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"เอ่อ..
ทั้งร้านที่เงียบสนิท
เงียบกริบลงกว่าเดิม..
..
แต่มีเสียงหัวใจของใครคนหนึ่ง กำลังเต้นดังจนตัวเองต้องยกมือขึ้นทาบอกไว้
กลัวว่ามันจะกระเด็นออกมา...
รอยยิ้มผลุดขึ้นบนใบหน้าที่เคยซีเรียสแบบไม่ได้ตั้งใจ ..
โอ้ ..
..
"ไปไอ้เซียน"
มือข้างหนึ่งถูกกระชากไป .. ท่านเซียนมองตามมือคนๆนั้นแล้วไปอยู่ที่ใบหน้าเรียบเฉย.. กึ่งบึ้งตึง แล้วยิ้มออกมา
อีกที..
ไม่รู้จะถูกลากไปชำระโทษอะไร
แล้วก็ไม่รู้ว่า .. ช่องลับนั่นหายดีรึยัง
.. แต่ท่าว่าคืนนี้ ..
...
คนมีต่อล๊อตสองเป็นแน่!!!!!!!!!!!!!!!!!
++++++++++
คนที่นั่งกระดกเบียขวดเขียวอยู่ในร้านนั่งเงียบสนิท .. ไม่พูดอะไรตั้งแต่ท่านเจี้ยวเดินลาก "ผัว" ออกไป
.. เงียบ ..
ในร้านยังเงียบ
ซักพักเท่านั้น หลังจากที่ทุกคนนึกได้
ก็..
"เฮ่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ย๊าฮู๊ววววววววววววววว.. รอบนี้กูได้ มึงจ่ายกูมาเลยสัส!!"
เสียงกู่ร้องดังสนั่นร้าน..
ดังขึ้นพร้อมกันอย่างมิได้นัดหมายด้วยซ้ำ..
พลันไอ้เตี้ยที่เฝ้าดูเหตุการณ์อย่างไม่พูดอะไรที่เคาเตอร์เดินออกมาหาคนที่นั่งกระดกเบียร์ไม่พูดอะไร..
มือหนึ่งวางลงที่บ่า.. เด็กที่นั่งกระดกเบียร์อย่างเดียวดาย
ก่อนที่สายตาจะวาบขึ้นเป็นประกายมองหน้าเจ้าของร้านนิ่งงัน
"...แผนบรรลุ ผมสัมภาษณ์งานผ่านแล้วใช่มั๊ย"..
คนฟังยิ้มน้อยๆ ก่อนจะพูดตอบ
"เออ... ตามที่ตกลง เดือนละแปดพัน ตามนั้นเลย.."
คนฟังยิ้มน้อยๆ.. ก่อนจะก้มหน้าลงอีกที
..
มีงานทำแล้วสิ .. ถึงจะต้องแลกกับมิตรภาพที่ดีนั่น
แต่ขอให้ซักวัน เขาเข้าใจด้วยเถอะ
..
..
เข้าใจผมเถอะพี่เจี้ยว ถ้าเป็นคนดีแล้วมันกินไม่ได้ .. ก็ต้องอาศัยเล่ห์กล นำมาซึ่งสิ่งที่ต้องการโดยชอบธรรมบ้าง
..
น้ำตาเด็กเป้ไหลลงข้างหนึ่ง เขาพร้อมที่จะยกมือขึ้นปาด.. กลัวมาก
สายตานั่น .. แม้จะหลบเบี่ยงไม่สบตา
ขนาดหนีสายตาแล้ว .. มันก็ยังไม่ช่วยลดความกลัวในครั้งนั้นได้เลย
..
"ทุกค้นนน แผนบรรลุแล้ว อย่าลืมจ่ายตังค์ค่าละครฉากใหญ่มาคนละร้อยให้ผมด้วยน้าคร้าบบบบบบบบ~~~"เด็กเป้ที่ปาดน้ำตาออก .. ส่งเสียงเอ็ดตะโรตะโกนบอกทุกคนในร้านอย่างร่าเริง..
พักเดียวเท่านั้น ..
แบงค์สีแดง .. ก็ปลิวให้ว่อน
+++++++
เป้เป็นคนแบบนี้เองแหละทุกโคนนนนนนนนนน
แต่ผมชอบเป้นะ .. อิอิ
ชอบมากด้วย!!
เดี๋ยวเราจะจับคู่ให้เป้ล่ะทีนี้ มาดูกันว่าเป้ที่แสบขนาดนี้ จะปราบพ่อกระต่ายลั้นลาของเราได้มั๊ย
ร้ายมันต้องเจอ ร้ายกว่า
เรื่องนั้นท่าจะมันส์แฮะ!!!
แล้วยังมีตัวแสบอีกเพียบ! แม่เจ้วววว เรื่องนั้นจะเป็นอย่างไรต่อไป ฝากติดตามด้วย!
เอาเพิ่มปะ ? จะให้อัพเพิ่มมั๊ย
เดี๋ยวนี้คนมาให้กำลังใจน้อยลงนะรู้สึก
แต่ไม่รู้ว่า NC ฉากหน้า ยังอยากจะอ่านกันอยู่มั๊ยอ่านะ ..
ขอเล่นตัวอีกทีเหอะ
ถ้าจะอ่านตอนต่อไป พิม zhiki ต่อท้ายคอมเม้นเหมือนเดิมครับผม
zhiki
อ้อ!! ขอบคุณทุกกำลังใจด้วยนะคร้าบ!!!!! ผมมีความสุขมาก ที่ได้อ่านคิมเม้นของพวกคุณ มีความสุขจริงๆ ถ้าใครเป็ฯนักเขียนอยู่ก็คงจะเข้าใจ
ว่ามันมีความสุขแค่ไหนนะครับ
แต่ถ้าใครเป็นนักอ่านเงา คุรก็จะไม่มีวันได้เข้าใจ
ความรู้สึกของคนเขียน และผมก็ไม่รู้ความต้องการของคุรเช่นกัน
ฉะนั้น ขอบคุณที่กำลังใจเน้อ!!!
โพลล์
หัวข้อ: ≥≥ รุก X รุก ≤≤ |ตอนพิเศษ2 -จบ- (อัพเดตรายชื่อผู้ซื้อรอบแรก) P.66/6.6.56 (อ่าน 677239 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก