- 2 - พระลักษมณ์ทั้งตื่นเต้นทั้งหวาดเสียว ไม่แน่ใจว่าน้ำในอ่างที่เห็นแดงปานเลือดมีควันกรุ่นเดือดปุดๆ
จะร้อนอย่างที่คิดหรือไม่ แต่คงไม่ร้อนมั้ง เพราะตอนนี้พิสูจน์แล้วว่าทั้งปาจา กายันต์ และธรรมตรัยลงไปยืนในอ่าง
ซึ่งมีน้ำสูงท่วมเข่า ไม่เห็นใครทุรนทุรายคล้ายถูกน้ำร้อนลวกสักหน่อย
พอถึงกลางอ่าง ทั้งคู่ปล่อยกายันต์ยืนอิสระ จากนั้นก็พากันถอยออกมา โดยปาจาถือโอกาสจับมือ
พระลักษมณ์ดึงถอยมายืนห่างเกือบถึงประตูทางเข้า ส่วนธรรมตรัยยังคงคุมเชิงอยู่ใกล้โต๊ะพิธี
ทุกสายตาจับนิ่งที่ร่างกำยำหล่อเหลากลางอ่าง และแล้วพระลักษมณ์ถึงกับปากอ้าตาค้าง
เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับร่างเทพบุตรกายันต์อย่างแทบไม่น่าเชื่อ
สุดหล่อร่างกายกำยำชวนให้อิจฉา บัดนี้เหงื่อกาฬแตกพลั่กๆกายสั่นเทิ้มตาแดงก่ำ ใบหน้าบิดเบี้ยว
ยังกะทรมานสุดๆ ที่ดูเหลือเชื่อที่สุดคือร่างกายซึ่งกำลังขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิม แถมหน้าตามีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย
ขนสีดำสนิททั้งหนาทั้งแข็งแทงทะลุเนื้อออกมาเยอะแยะไปหมด เสียงกระดูกลั่นกร๊อบแกร๊บดังกระทบแก้วหูชวนขนลุกดีพิลึก
“กร๊อบบๆๆ...แกร๊บบบๆๆ” เจ้าตัวกัดฟันแน่น ก่อนหน้าหล่อจะค่อยเปลี่ยนรูปทรง ปากสวยได้รูปเริ่มยืดยาวแถมมีเขี้ยวแหลมงอก
ตามมาด้วย ใบหน้าดันมีขนขึ้นเต็มไปหมด ดวงตาคมสวยหดเล็กลง หนำซ้ำแดงก่ำปานสีน้ำในอ่างเลยละ
ก่อนเจ้าตัวจะส่งเสียงฮึดฮัดขึ้นจมูก แล้วจู่ๆ ก็ดันคำรามก้อง
“อ๊ากกกซซซซซ!!!!” พระลักษมณ์ถึงกับสะดุ้ง เพราะเสียงคำรามดุร้ายเอาเรื่องของมนุษย์หมีควายตัวมหึมาตรงหน้า
กายันต์ในร่างหมีควายพยายามจะขยับร่างกายแต่ขยับไม่ได้ คล้ายกับถูกตรึงด้วยพลังไร้ตัวตนบางอย่าง
ทำให้จิตมารในร่างหมีกึ่งคนที่มีขนปกคลุมหนาแน่นหงุดหงิด แถมผ้านุ่งผืนเดียวดันขาดกระจาย
ตั้งแต่ร่างกำยำขยายใหญ่ขึ้น พระลักษมณ์เสียวไส้พิลึกกับท่อนเนื้อยักษ์ที่บ่งบอกถึงเครื่องเพศของบุรุษตรงกลางหว่างขา
ของเดรัจฉานมารตรงหน้าชะมัด
ให้ตายเถอะ มิน่าเหยื่อที่ถูกสังหารทุกศพถึงได้อวัยวะเพศฉีกขาด เหวอะหวะปานนั้น
ลองนึกดูเอาแล้วกันนั่นมันของคนซะทีไหน เจ้าจิตมารที่ออกอาละวาดก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่แหละ
คิดพลางเผลอกลืนน้ำลายดังเอื้อก
ปาจารับรู้ได้ถึงใบหน้าใสกำลังตื่นตะลึงของคนรัก ซึ่งตนจับมือไว้แน่น จนต้องคลายออก
เปลี่ยนมาโอบไหล่แทน เพื่อถ่ายทอดให้คนข้างกายรู้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตนจะปกป้องดูแลร่างโปร่งนี้ด้วยชีวิต
เสียงคำรามอย่างขัดใจที่ไม่สามารถขยับร่างกายของมันได้ ในขณะที่ขอมือปกคลุมไปด้วยขน
ก็ถูกโซ่ตรวนขนาดใหญ่บีบรัดจนบาดผิวแล้ว น่ากลัวคงทรมานมากแน่ๆ นึกแล้วสงสารกายันต์จริงๆ ใครมาเห็นภาพนี้
นอกจากจะหวาดกลัวกับความดุร้ายแล้ว คงอดเวทนาไม่ได้เมื่อคนปกติต้องกลายเป็นเดรัจฉานครึ่งคนครึ่งสัตว์เช่นนี้
ถึงตอนนี้ตนเองพานเข้าใจแล้วว่า ทำไมปาจาถึงพยายามทำทุกวิถีทางที่จะล้างอาถรรพ์อุบาทว์นี้
ให้สิ้นซาก เพราะมันมีแต่สร้างภัยพิบัติมากกว่าจะเกิดประโยชน์กับใครไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม ไม่มีเหตุผลใด
ที่จะต้องไม่ทำลายมัน ดูกายันต์สิถ้าไม่กักขังไว้ในคืนวันพระจันทร์ดับ คงอาละวาดทำลายชีวิตบริสุทธิ์ไม่ต่างกับ
จิตมารแน่นอน เท่าที่เห็นเจ้าตัวไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความต้องการของวิญญาณสัตว์ต้องมนต์สาปได้เลย
จิตสำนึกมนุษย์แทบจะไม่หลงเหลือด้วยซ้ำ
ในขณะที่ทุกสายตากำลังจดจ้องยังร่างหมียักษ์ครึ่งมนุษย์ ที่กล้าพูดว่าเป็นครึ่งมนุษย์เพราะ
สรีระส่วนอื่นนอกจากใบหน้าแล้ว ร่างกำยำล่ำสันยังแน่นตรึงด้วยมัดกล้ามแบบมนุษย์ เพียงแต่มีขนปกคลุมช่วงหน้าอก
ลอนกล้ามหน้าท้องแต่ไม่หนามากเท่ามือเท้าและด้านหลัง ส่วนองคชาติของบุรุษเพศที่มีขนาดใหญ่เกินคนปกตินั่นด้วย
ทำให้รู้ว่าเป็นการผสมผสานระหว่างเดรัจฉานกับคนชัดเจน
มาถึงขณะนี้ร่างที่ว่าทรุดฮวบลงในอ่าง จนพระลักษมณ์กระตุกกายตาม พานนึกงงเกิดอะไรขึ้น
กับร่างมารของกายันต์ แต่เพราะมือหนาที่โอบไหล่ไว้กดแรงบีบให้สัญญาณว่าไม่มีอะไร ตนจึงสงบใจลงได้
ใบหน้าขาวจนซีดของเลขาเย็นชา ช่างเยือกเย็นนิ่งได้อีก หากไม่สังเกตแววตาที่ไหวระริก
บ่งบอกให้รู้ว่าหนุ่มหน้าสวย หาได้เลือดเย็นเหมือนท่าทางเสียทีเดียว อาการที่แสดงออกนั้น ทำให้รู้ว่าธรรมตรัยรักและ
ห่วงกายันต์มากมาย หากเกิดอะไรที่ผิดปกติแม้แต่น้อย คิดว่าธรรมตรัยคงเป็นคนแรกที่กระโจนลงไป
ในอ่างน้ำสีเลือดนั้นแน่นอน
ร่างกายันต์ที่ทรุดฮวบคู้เข่าในอ่าง ค่อยๆอ่อนแรงจนไม่สามารถทรงตัวขืนไว้ได้ ปล่อยให้ร่าง
หงายตึงจมลงไปในอ่างโดยไม่มีใครคิดขยับเข้าไปช่วยทั้งสิ้น ต่างยืนมองร่างกำยำปกคลุมด้วยขนรุงรังจมลงไปในอ่าง
จนน้ำสีชาดท่วมมิดตัว ทันใดนั้นปฏิกิริยาของน้ำก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมาอีกครั้ง
น้ำที่เดือดปุดๆ กลับสงบเรียบนิ่ง ควันที่กรุ่นร้อนกลับพวยพุ่งเป็นไอเย็นขึ้นมาแทน
ดอกไม้นานาชนิดซึ่งต่างจมลงยังก้นอ่าง กลับลอยขึ้นเหนือผิวน้ำอีกครั้ง น้ำสีแดงประดุจเลือดเริ่มคืนสภาพเปลี่ยนเป็น
ใสปานกระจก
ที่สำคัญร่างใต้น้ำของกายันต์เปลี่ยนเป็นผิวมนุษย์สวยงามดังเดิม ก่อนเจ้าตัวจะค่อยๆ
โผล่หัวขึ้นจากใต้น้ำด้วยใบหน้าสดใสหล่อเหลาเหมือนมีออร่ารายล้อมทั้งตัว กายันต์นั่งนิ่งอยู่กลางอ่างปิดบังร่างเปลือยส่วนต่ำ
กว่าเอวซ่อนใต้ผิวน้ำและกลีบดอกไม้ที่พากันส่งกลิ่นหอมจรุงตลบอบอวล กลบกลิ่นคาวและบรรยากาศอึมครึมในห้องให้กลับ
มาสดชื่นขึ้นทันที แม้ไร้แสงจันทร์กระจ่างนวลเหมือนคืนที่พระลักษมณ์และปาจาร่วมพิธีต่อกัน
แต่คืนนี้กลับเป็นจันทร์เสี้ยวที่สวยงามไม่ยิ่งหย่อน คล้ายดังจันทร์เสี้ยวยิ้มรับกับพิธีล้างจิตมาร
ด้วยความสุขใจก็ไม่ปาน ธรรมตรัยหันมองปาจา ปีศาจรูปงามพยักหน้าให้ เลขาหน้าสวยจึงกำลูกกุญแจก้าวลงไป
ในอ่างทันที ปาจาไม่รอช้าคว้าถุงย่ามตรงลูกบิดประตูมาสะพาย ก่อนจะโอบพาร่างโปร่งตาโตฉายแววดีใจจนปิด
ไม่มิดเมื่อเห็นเพื่อนคนแรกแห่งคุ้มดงพญาส่งยิ้มจากกลางอ่างปล่อยฟีโรโมนหล่อกระจายมาให้
พระลักษมณ์เผยรอยยิ้มมหาเสน่ห์ส่งไปให้เช่นกัน ปาจารีบโอบคนรักหันหลังออกประตู
ไปอย่างไว โดยร่างสูงใหญ่ของปีศาจรูปงามมีรอยยิ้มจุดขึ้นมุมปากก่อนปิดประตูห้องพิธีให้เสร็จเรียบร้อย ไม่มีใครรู้ว่าหัวใจ
ของคนเป็นพี่ชาย ผู้แบกภาระหนักอึ้งมาตลอดตั้งแต่จำความได้ ตอนนี้รู้สึกโล่งปลอดโปร่งมากแค่ไหน
เมื่อเห็นพิธีล้างจิตมารผ่านไปด้วยดี ที่เหลือคงเป็นขั้นตอนสุดท้ายในการตอกตะปูปิดฝาโลงไม่ให้วิญญาณร้าย
กลับเข้ามาสู่ร่างกายันต์ได้อีก
นั่นคือการมอบพรหมจรรย์ศีลบริสุทธิ์ของธรรมตรัย คนที่เสียสละและรักษาศีลอย่างเคร่งครัดเพื่อรอ
คอยเวลานี้มากว่ายี่สิบแปดปี และนับจากนี้เลขาส่วนตัวก็จะเลื่อนฐานะมาเป็นน้องสะใภ้ของคุ้มดงพญาแล้วเช่นกัน
สำหรับตนคงต้องพาร่างโปร่งไปจัดการภาระที่เหลือ นั่นคือช่วยหนูผาและกำจัดจิตมารให้สิ้นซาก
จะไม่รอน้องชายเป็นอันขาด ปล่อยให้กายันต์ได้ใช้เวลาตอกตะปูฝังวิญญาณร้ายให้เต็มที่
หึหึหึ!..นึกแล้วอดสงสารธรรมตรัยขึ้นมานิดๆ ก็นะน้องชายสุดหล่อดันมีอาวุธส่วนตัวไม่ได้ด้อยกว่าตนเลยด้วยซ้ำ...
ตระกูลดงพญาซะอย่าง..เอาติดตัวมากันเยอะ..
มาอัพให้แล้วนะคะ ตามสัญญา
ขอให้มีความสุขกับการตามอ่าน
ตอนหน้า เป็นพิธีถวายพรหมจรรย์ของธรรมตรัยค่ะ
Luk.