ขอจิ้มยาวตั้งแต่คนอ่านไปยัน คนโพสต์ และ เจ้าของเรื่องเลยค่ะ...
บอกตามตรงก่อนว่า..เห็นชื่อเรื่องตอนแรกไม่ค่อยอยากอ่านเลย...
คิดว่าคงเป็นประเภทยกพวกตีกันเหมือนที่เคยๆอ่านมา... พอลองกดเข้ามาจริงๆ ผิดคาดมากๆ
เนื้อหาในช่วงแรกๆทำเอาเราหมด สก็อตเอ็กซ์ตร้าหนานุ่มพิเศษไปสิบสองม้วนเศษ...
เอามาซับน้ำตากันแทบไม่ทัน... เศร้าซึ้งจนหัวใจกระตุกวูบเลยจริงๆขอบอก
ช่วงแรกๆนี่นับอีโมได้เลย... จะเจอแต่...
นี่
นี่
นี่
แล้วก็
5555+ (และอาจจะมีอื่นๆอีก)
ดำเนินเนื้อเรื่องดีมากค่ะ... อ่านแล้วอยากอ่านต่อ..อยากให้มีตอนต่ออยู่ตลอดเวลา
ราวกับติดละครหลังข่าวกันเลยทีเดียว.... ลองคิดเล่นๆว่าถ้าเป็นละครขึ้นมาจริงๆ คนคงติดกันทั่วบ้านทั่วเมือง
ส่วนตัวแล้วคิดอยู่ว่า น้ำฝนคงไม่มีทางขัดใจที่บ้านแน่ๆ คงไม่หักมุมตรงที่พากันหนีจริงๆ ก็เป็นอย่างที่คิดค่ะ...
แต่ผิดคาดนิดหน่อย! คิดว่าภริยาคุณน้ำฝนจะสิ้นชีวา(วาย)เสียอีก...ที่แท้ก็หย่ากันเท่านั้นเอง...555+
ฉากเรทอ่านแล้วลื่นไหลจริงๆ เจ็บหัวใจจี๊ดๆ จุกแน่นหน้าอกไปหมด คาดว่าหลายๆคนคงเป็นเช่นกัน....
สุดท้ายนี้..ขอขอบคุณทุกๆคนที่ทำให้เกิดนิยายดีดีเรื่องนี้ขึ้นมา...
ไม่ว่าจะคนแต่ง คนโพสต์ หรือแม้แต่เล้า... 555+ พูดซะเว่อร์ราวกับแต่งเองอย่างนั้นแหละ