หัวข้อ: :: LOVE HIGH STORY | เรื่องนี้ รัก-มัน-เยอะ :: รักป่วนๆ แบบฉบับซิทคอม :)

[noomasoi3]

กอดกันแล้ว...จูบกันแล้ว...แล้วเค้าจะทำอะไรกันต่อน้า....
ตอนนี้มารอที่ยอดมมะม่วงแล้ว....เพราะค้างงงงงงงงงงงงง

[FlapJack]

FlapJack's Corner: (ของบทที่ 37)

มาแล้วครับ ขอโทษทีที่มาลงให้อ่านกันช้านะครับ 
สำหรับตอนนี้ พื้นที่ของผมต้องโดนเตะกระเด็นมาอยู่นอกบทอีกแล้ว เพราะมันเกิน 20000 ตัวอักษร

จริงๆ แล้วนี่ยังแค่ครึ่งเดียวนะ ยังไม่จบ แต่ถ้าแต่งจบบทแล้วมาลงมันจะเกิน 20000 ตัวอักษรแล้วจะโพสไม่ได้ จะแยกโพสเป็น 2 reply ก็ไม่ได้กัก reply ต่อกันเอาไว้ จะกลายเป็นว่าบทเดียวแต่ขาดตอนไปอยู่คนละหน้า มันคงไม่ค่อยดีสักเท่าไร เลยเอาเป็นว่าจะตัดอีกครึ่งหนึ่งไปเป็นบทต่อไปเลยก็แล้วกัน จะพยายามมาลงให้ไม่เกินวันอังคารนี้นะครับ สัญญาเลยเอ้า 

@iforgive แหม่ แค่จูบเอง ยังมีอะไรต้องทำต่ออีกตั้งเยอะ
@papa_paolo "ใจมันเต้นตุ๊บบบๆ" >>> แกล้งให้ผมดีใจเล่นป่าวเนี่ย
@wijii โห พกยามาเองเลยรึ
@Tumz แหม่ๆ เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้นเองนะ...  แอ่ก!
@JingJing  Muah!!
@ao16 ใช่แล้วครับ ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปเนอะ (นี่ไม่ได้หลอกด่าผมว่าช้าใช่มะ )
@Mc_ma อย่าให้ผมเก็บกดไปกว่านี้เลยครับ อย่างตอนล่าสุดนี้ก็จัดหนักจนต้องแบ่งเป็น 2 บทซะงั้น
@Whatever it is เหมือนจะลุ้นกันทุกตอนเลยนะ เพราะอ่านเม้นท์ทีไรก็มีแต่คนโอดโอยให้ได้กันสักที
@pim_onelove ไม่ได้ตั้งใจทำให้ค้างนะ ขอโทษ
@SnowFlakez ไม่ได้ตัดจบนะ ไม่ได้ตั้งใจให้ค้างจริงๆ
@BitterSweet~ "เราใจเต้นอ่ะ" >>>
@yeyong ไม่คาดคิดละสิ
@malula "ถ้าหาคนปลอบใจไม่ได้ก็มาทางนี้ได้นะน้องโต้ง" >>> แหม่ๆ คนฉวยโอกาส
@SiCK_SENt™ "เขินป๊ะ ให้ทาย" >>> ขอเดาเข้าข้างตัวเองว่าเขิน
@aishiteru. "อุ๊ฟ คริคริ << หัวเราะเสียงไรฟร่ะนั่น" >>> ผมเองก็พยายามนึกเสียงตามอยู่นะ อุ๊ฟ คริคริ
@Theznux ก็อยากมาต่อด่วนๆ นะ แต่มันไม่สามารถจริงๆ
@kururu ใจเย็นๆ นะ ให้ไอ้เปี๊ยกมันได้ตั้งหลักนิดนึง
@aoommy จะบอกว่านอนไม่หลับก็ไม่เชิงนะ แค่หลับๆ ตื่นๆ ผวาเป็นช่วงๆ โดนสิ่งที่พูดออกไปตามมาหลอนในฝัน
@runningout จริงๆ แล้วอยากเม้นท์ว่า "สักที" ใช่ปะละ
@Mulberry ขอโทษคร้าบบบ ไม่ได้ตั้งใจทำให้ค้างนะ
@RGB.__ "ในที่สุด" >>> แทงผมฉึกฉึกเลยครับ
@KURATA ไม่อ่านแบบนี้แล้วอยากให้อ่านแบบไหนละครับ
@- คราส - อารมณ์ชั่ววูบนะ
@greensnake ตอนนี้ผมไม่รู้จะห่วงใครเลยเนี่ย โบ๊ทหรือต้าร์น่าห่วงกว่ากันก็ไม่รู้
@namngern แมวน่ารักเนอะ ชอบอะ
@luckyzaaa ไม่ได้อ่านไปถึงไหนหรอกครับ อยู่บนโซฟานั่นแหละ... แอ่ก!
@imonkey mc "ลุ้นมาก ^^ ใจเต้นเเรงจริงๆ" >>>
@sukie_moo เขาอ่านกันผ่านลิ้นนะเธอ
@princegolf จินตนการอะไร
@BeeRY กดดันกันเลยรึ
@ลู่เคอOlive♥ ฮ่าๆๆๆ จะให้ยัดใส่ PM แบบเป็นๆ เลยคงไม่ได้นะ อาจต้องหั่นเป็นชิ้นๆ ก่อน
@Kalamall ขอบคุณครับที่ติดตาม LOVE HIGH STORY นะครับ ดีใจที่บอกว่าอ่านแล้วชอบ เพราะถ้าคนอ่านชอบ คนเขียนก็มีความสุขครับ แล้วแวะมาทักทายพูดคุยกันบ่อยๆ นะครับ... มาๆ กอดต้อนรับก่อน 
@namtarn11 ผมจะไปโกรธได้ไงละครับ แค่ไม่ลืมกัน ผมก็ดีใจมากแล้ว

จากที่อ่านๆ ดู เหมือนผมจะทำหลายๆ คนค้างโดยไม่ได้ตั้งใจ ยังไงก็ต้องขอโทษจริงๆ นะครับที่ทำให้ค้างแล้วก็มาลงตอนใหม่ช้าขนาดนี้ ต้องบอกตามตรงว่าตอนที่แต่งไม่เคยคิดว่า "อืม ตัดจบมันแบบนี้แหละ ให้ค้างกันให้หมด" เลยสักนิด

สำหรับตอนนี้ก็ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการอ่านนะครับ อาจเร็วได้ไม่ทันใจใคร แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ยังติดตามกันนะครับ

เจอกันตอนหน้าครับ ไม่เกินวันอังคารเจอกัน

ปล. +1 กันไปตามระเบียบ
 
-------------------------------------------------------

[BeeRY]

ตอนนี้เหมือนน้องต้าร์เป็นแกะตัวน้อยๆ รอโดนหมาป่าโบ๊ทขย้ำยังไงก็ไม่รู้
หวานกันแบบเกรียนๆ ไม่รู้สึกเลยว่าทั้งคู่แปลกไป ดีใจนะเนี่ย
กดบวกจึกๆ รอวันอังคารนะจ๊ะ

[iforgive]

โหะ โหะ โหะ  โบ๊ทร้ายว่ะ  ต้าร์จะทำอะไรได้ล่ะเนาะแบบนี้ก็ต้องยอมตามคุณโบ๊ทอย่างเดียวแหละ
วิธีการปราบต้าร์ของคุณโบ๊ทมันเสียว....................................................ไส้อ่ะ

[malula]

เหมือนต้าร์จะโดนต้อนให้จนมุม แล้วอีกไม่นานก็คงโดนเขมือบ กึ๋ย...

[Mulberry]

ต้าร์เกรียนไม่ออกไปเลยละสิ เจอวิธีของพี่โบ๊ทเข้าไปแบบนี้ 

ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไปนะ

[pim_onelove]

เจอวิธีปราบเกรียนต้าร์ของคุณโบ๊ทเข้าไปถึงกับซ่าไม่ออกเลยทีเดียว 555555555

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อค่ะ อยากเห็นต้าร์โดนปราบอีก คริ คริ   

[OoniceoO]

มาต่อเร็วๆนะครับ
เป็นแฟนกันอย่างเต็มตัวเมื่อไหร่เรื่องยุ่งเยอะแยะแน่เลย55+

[BitterSweet~]

ตาร์เอ๊ย..
เหมือนลูกไก่ตัวน้อย ๆ ในมือคุณโบ้ท

รอวันคุณโบ้ทปราบเกรียน ^^

[Mc_ma]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย  เค้าสองคนยอมรับว่ารู้สึกเหมือนกันแล้วใช่มั้ย?? รอคอยมานาน น่าร๊ากกกกอ่ะ
แถมคุณโบ๊ทพาต้าร์เข้าบ้านแล้วด้วย.... หุหุ ไวดีจัง รู้ใจตัวเองปุ๊บ พาเข้าบ้านไหว้ป๊าม๊าเลย

แต่ว่า... คุณโบ๊ทเนี่ย ท่าทางหื่นใช่เล่นน๊าาา   
ปั๊บๆจะจับต้าร์จูบ ปั๊บๆก็จับต้าร์กอด จนต้าร์ทำตัวไม่ถูก คาดว่าต้าร์คงกลัวเสียเอกราชอยู่พอสมควร 555
คืนนี้ค้างกะคุณโบ๊ทก็ระวังตัวดีๆน๊าาาาา เปี๊ยกต้าร์เอ้ยย... ทั้งห้องน้ำกระจกใสแจ๋วที่ถึงจะมีม่านไฟฟ้า แต่ต้าร์จะปิดเป็นมั้ย??
ไหนจะท่าทางเจ้าเล่ห์ของคุณโบ๊ทตอนล็อคห้องอีก   โอ๊ยยย..มันน่ากลัวไปหมดเลยใช่มั้ยต้าร์
(เห็นใจเปี๊ยกต้าร์น๊าาา  แต่เค้าเชียร์คุณโบ๊ทอ่าาาา คึคึ )

ชอบช่วงโบนัสมากเลยค่ะ คุณโบ๊ทสุดยอด จับทางต้าร์ได้ก็ขู่ใหญ่เลยนะ (ขู่อีกค่ะ เอาอีก)
อดใจรอวันอังคารนะคะ  ขอบคุณค่ะคุณแจ็ค

[JingJing]

หนุกๆๆๆ  รอได้จ้า เลทนิดเลทหน่อยไม่ว่ากันอยู่แล้วแค่  

... อ่ะล้อเล่งงงงง 555 

[- คราส -]

“ก็... ถ้าเป็นผู้หญิง หรือผู้ชายคนอื่น... ก็คงไม่ทำ”   

เชียร์คุณโบ๊ทรุกเยอะๆ เปี๊ยกเขินน่ารักดี 

ป.ล. ได้รู้จักหอมแบ่งก็วันนี้ 

[imonkey mc]

ชัดเจนขึ้นทุกทีเเล้ว คู่นี้
อร๊างงง เขินน

[ลู่เคอOlive♥]

  อร๊ายย หวาน มาก อ่า

[Whatever it is]

แหม คุณโบ๊ท พอรู้ใจตัวเองก็ใส่ไม่ยั้งเลยน่ะ

[EverGreen™]

That awkward moment when.. ไอ้เปี๊ยกเจอรุก!!! 

[greensnake]

คุณโบ๊ทตอนนี้กับก่อนหน้านี้อย่างกับคนละคนเลย
ก่อนหน้านี้ยังไม่แน่ใจตัวเองก็ช้าซะจนไม่ทันใจ
แต่พอแน่ใจว่ารู้สึกยังไงก็เล่นเดินหน้าไม่ยั้งเลยนะ
เอะอะจับจูบ แล้วอย่างนี้เปี๊ยกจะรับมือยังไงล่ะเนี่ย
เฮ้อออ ปลื้มคุณโบ๊ทจังเลย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[princegolf]

อวสานรักสามเส้า

เริ่มแล้ว กับรักที่รอมานาน (ของคนอ่าน)

ถอนหายใจได้โล่งปาก เอ้ย ท้องต้าร์สักทีเหอะ

[FlapJack]

LOVE HIGH STORY – 38 – From My Hand to Your Heart | จากมือผม ถึงใจคุณ...





กีต้าร์ถือหนังสือการ์ตูนไว้ในมือ พลิกไปพลิกมา กวาดสายตาผ่านๆ ไม่ได้อ่านอะไรจริงจัง... เล่มนี้เขามีแล้ว... ก็มันไม่มีอะไรทำนี่นะ เลยเปิดดูฆ่าเวลาไปอย่างนั้นแหละ...

.

.

“ฮึ้ย! เชี่ย!”

.

.

ร่างเล็กสะดุ้งเล็กๆ แต่อุทานใหญ่มาก... เขาตกใจเมื่อจู่ๆ ก็มีมือเย็นๆ ชื้นๆ มาวางบนไหล่ เมื่อหันไปดูก็เห็นเจ้าของห้องยืนยิ้มตาหยีอยู่ข้างหลัง แต่สิ่งที่น่าตกใจไปกว่านั้นก็คือ... ไอ้คุณโบ๊ทมันออกมาจากห้องน้ำเมื่อไร ทำไมเขาถึงไม่ได้ยินเสียง... แล้วมายืนใกล้เขาขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด... อันตราย

“อะไร แค่นี้ตกใจสะดุ้ง? ขวัญอ่อนเหรอเอ็ง ห๊ะ?” โบ๊ทเอ่ยถามเชิงล้อเลียน

“ก็จู่ๆ ก็โผล่มา ใครจะไม่ตกใจละ” กีต้าร์ตีหน้ายักษ์กลบเกลื่อน

“ฮ่าๆๆๆ แค่จะมาเรียกเฉยๆ ครับคุณชายน้อย... พอดีน้องเบลโทรมาบอกว่าให้ช่วยพาไปเอาเค้ก ตอนแรกม๊าว่าจะไปเอาเองก่อนเข้าบ้านแต่เจ้าของร้านเขาโทรบอกว่าเขามีธุระด่วน เลยอยากให้ไปเอาก่อน เขาจะปิดร้านไวกว่าปกติ... เลยจะมาถามว่าอยากไปด้วยกันไหม”

“ไม่ไป” ร่างเล็กตอบอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าไม่ต้องคิดอะไรเลย มันเป็นคำถามที่ตอบง่ายม๊ากมาก

“ฮ่ะๆๆ ตอบแบบไม่ต้องคิดก่อนเลยนะเอ็ง... ก็ได้ ตามใจ ไม่ไปก็ไม่ไป...” โบ๊ทกล่าวพลางเดินไปที่ประตูห้อง

“...” ส่วนกีต้าร์เมื่อเห็นว่าโบ๊ทไม่ได้จะลากเขาออกไปด้วย ก็เลยรู้สึกแปลกใจ... หรี่ตามองร่างสูงด้วยความไม่ไว้ใจ

“งั้นเดี๋ยวโบ๊ทพาน้องเบลไปก่อนนะ เอ็งก็รออยู่บนห้องนี่แหละ... แปบเดียวเดี๋ยวก็มา... ไม่ทันได้คิดถึงหรอก” โบ๊ทพูดโดยที่จงใจหันมาพูดประโยคสุดท้ายและส่งสายตาล้อเลียนไปที่ร่างเล็กที่กำลังมองมาทางเขาเช่นกัน พูดจบก็ยิ้มหวานตบท้ายก่อนจะปิดประตูห้อง

กีต้าร์ยืนทวนประโยคที่ได้ฟังมาอยู่ในใจ... รู้สึกเหมือนมีอะไรแปลกปลอมไม่เข้าพวกอยู่ในสิ่งที่ได้ยิน... นึกทวนไปนึกทวนมาก็สะดุดเข้ากับประโยคสุดท้ายเข้าเต็มๆ จนต้องยืนบ่นขมุบขมิบอยู่คนเดียว...

“ท่าจะประสาท ใครจะไปคิดถึงวะ หึ!... ไอ้ลิงภูเขา!”

.

.

...ว่าแต่ ทำไมจู่ๆ หน้าถึงแดงขึ้นมาได้ละต้าร์ หืม?

.

.

ด้วยอารมณ์เขินตัวเองที่เผลอไปหน้าแดงกับคำพูดเพียงไม่กี่คำ กีต้าร์ก็เลยมองซ้ายมองขวาหาอะไรทำแก้เขิน... นี่ถ้าเป็นนางเองในละครก็คงประมาณขยำชายกระโปรงตัวเองพลางทำเสียงจิ๊จ๊ะอยู่ในละคอ... และแล้วสายตาก็ไปหยุดเข้าที่เตียงขนาด 6 ฟุตที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ กับโต๊ะทำงาน... เตียงนั้นอยู่ในสภาพที่ดูดีมีสกุล โดยมีผ้าปูเตียงสีน้ำเงินเข้มปูไวซะตึงเปรี๊ยะ มีหมอนประมาณ 6 ใบวางซ้อนกันไว้อย่างสวยงาม มีผ้าห่มผืนใหญ่สีเข้ากันกับหมอนและผ้าปูเตียงพับพาดไว้... เรียกได้ว่าเป็นเตียงที่เนี๊ยบเสียจนคนเขินเกิดอารมณ์คันไม้คันมือ น่ากระโจนลงไปกลิ้ง กลิ้ง ขยำ ขยำ ปู้ยี่ปู้ยำให้ยับยู่ยี่เสียเหลือเกิน...

ว่าแล้วก็ไม่รอช้า พุ่งทะยานไปที่เตียง กางแขนราวกับนกกระยางสยายปีกที่กำลังจะร่อนลงโฉบปลาในแม่น้ำ... กีต้าร์กระโดดลอยตัวอยู่กลางอากาศ สายตาจับจ้องไปที่กลางเตียงใหญ่ พุ่งทะยานไป... ก่อนที่จะ...

.

“แอ่ก!... อุยยยยยยย”   

.

ร่างเล็กร่อนลงบนเตียงตามที่ต้องการได้สำเร็จ แต่ขาเนี่ยสิ ดันไม่พ้นขอบเตียง โดนหน้าแข้งเต็มๆ... อุยยยยยยย... ขนาดขาสั้นๆ ยังไม่พ้นอีกนะเปี๊ยกเอ้ยยยย ฮ่าๆๆ

.

.

.

ทางด้านร่างสูงที่กำลังพาน้องสาวไปรับเค้กที่สั่งทำไว้ เมื่อออกจากบ้านแล้วเขาก็ขับรถคู่ใจลัดเลาะไปตามตรอกซอกซอยในย่านพร้อมพงษ์ มุ่งหน้าไปยังร้านเบเกอรี่สไตล์ญี่ปุ่นบนถนนทองหล่อ... ระหว่างทาง สองพี่น้องก็พูดคุยกันหลายเรื่องตามประสาคนที่นานๆ เจอกันที... และก็ไม่พ้นที่ทั้งสองคนจะหยิบ “นายกีต้าร์” ขึ้นมาเป็นหัวข้อสนทนา ด้วยความที่น้องเบลพอจะได้เห็นต้าร์มาก่อนแล้วในเฟซบุคของพี่ชาย ซึ่งส่วนใหญ่จะมีแต่รูปหลุดๆ ฮาๆ อย่างรูปต้าร์กำลังกินกล้วยหอมอย่างเคลิบเคลิ้ม รูปต้าร์ทำจมูกบาน หรือรูปต้าร์กำลังตีหน้าแบ๊วแต่ชูนิ้วกลางใส่เพื่อนๆ และรูปอื่นๆ อีกเยอะแยะมากมาย ที่ทำให้น้องเบลรู้สึกถูกชะตาในความสดใส(?)ในแบบฉบับของนายกีต้าร์...

“เฮียโบ๊ท เฮียไม่ได้ชวนพี่ต้าร์มาด้วยกันเหรอ” น้องเบลเอ่ยถามด้วยสีหน้าสงสัย

“ชวนแล้ว แต่มันไม่มา” ร่างสูงกล่าวโดยที่ไม่ได้หันมามองน้องสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ

“เสียดายอะ น่าจะมาด้วยกัน” น้องสาวกล่าวเสียงอ่อย

“ทำไมอะ น้องเบล”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ... น้องเบลแค่อยากรู้จักพี่ต้าร์อะ น่ารักดี น้องเบลชอบ” เบลอมยิ้ม

“ห๊ะ? ชอบเหรอ?” สิ่งที่ได้ยินทำเอาโบ๊ทหันควับมาทำหน้าเหวอมองน้องสาวหน้าใส

“ไม่ใช่ชอบแบบนั้น... น้องเบลว่าพี่เขาน่ารักดีเลยอยากรู้จักอะ... เคยเห็นแต่ในรูปที่เฮียโพสลงเฟซบุค อันนั้นก็ว่าน่ารักแล้วนะ พอเจอตัวจริงก็ยิ่งน่ารักอะ”

“หึ... อย่าได้ไปหลงความน่ารักของไอ้เจ้านั่นมันเลยเชียวนะน้องเบล เห็นหน้าซื่อๆ แบบนั้นอะ เกรียนตัวพ่อเลยนะนั่น”

“เฮียก็ไปว่าเขา... ว่าแต่ ทำไมเฮียถึงชอบอัพโหลดแต่รูปตลกๆ ของพี่ต้าร์ละ พี่เขาไม่มีรูปดีๆ บ้างเลยเหรอ” น้องเบลนึกสงสัยขึ้นมา ว่าแต่ว่า... น้องเบลครับ พี่ว่าน้องสงสัยข้ามขั้นไปไหมอะ... ก่อนที่จะสงสัยว่าทำไมถึงอัพแต่รูปตลกๆ ของพี่กีต้าร์ ทำไมไม่สงสัยก่อนว่าทำไมเฮียของหนูถึงอัพแต่รูปผู้ชายคนนั้นอยู่เพียงคนเดียว ไม่อัพรูปเพื่อนผู้ชายคนอื่นบ้างละ หือ?

“ก็มันเกรียนนิ ไม่มีรูปดีๆ หรอก ไอ้ที่อัพๆ ไปนั่นนะเรียกว่าดีแล้วละ ฮ่าๆๆๆๆ” ร่างสูงตอบก่อนจะหัวเราะร่า

.

.

ถึงแม้ระยะทางจากบ้านไปร้านเบเกอรี่จะไม่ได้ไกลมาก แต่ด้วยความแคบของถนนในซอยบวกกับความคับคั่งของรถราที่สัญจรไปมาในย่านยอดนิยมนี้ ทำให้สองพี่น้องใช้เวลาไปกว่าครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงที่หมาย... พอไปถึงแล้วก็วนหาที่จอดอีกสิบสองนาที... ลงไปเอาเค้กบวกกับยืนคุยกับเจ้าของร้านที่รู้จักกันอีกสิบเจ็ดนาที... และขับรถกลับบ้านอีกสามสิบเก้านาที รวมๆ แล้วก็ใช้เวลาไปราวๆ ชั่วโมงครึ่งได้

“อ้าว กลับมากันแล้วเหรอค่ะ พี่คิดว่าสองพี่น้องจะพากันหนีพี่หอมแบ่งไปเที่ยวแล้วนะเนี่ย” หอมแบ่งกล่าวทักทันทีที่เห็นสองพี่น้องเดินเข้าประตูครัวมาพร้อมกล่องเค้กแสนสวยขนาดกลางและถุงร้านเบเกอรี่ที่ใส่ขนมมา 3-4 ถุง

“จะไปเที่ยวไหนละพี่ ขนาดไปแค่ใกล้ๆ นี้ยังรถติดขนาดนี้ ฮ่าๆ” ร่างสูงกล่าวน้ำเสียงสดใส

“แล้วน้องต้าร์ไม่ได้ไปด้วยเหรอน้องโบ๊ท” พี่เลี้ยงสาวเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นร่างเล็กเดินมาด้วย

“ไม่ได้ไปอะพี่ รออยู่บนห้อง”

“เฮียโบ๊ท เฮียต้องช่วยน้องเบลทำคุ้กกี้นะ”

“ฮ่ะๆ ได้สิ แต่พี่ไม่รับประกันคุณภาพนะ”

“อ๊า ไม่ได้นะ เสียชื่อน้องเบลหมดสิ”

“ก็พี่ทำอาหารทำขนมไม่เป็นนิ ต้องไอ้ต้าร์นุ้น มันทำอาหารเป็น”

“จริงอะเฮีย? งั้นเฮียไปตามพี่ต้าร์ให้มาช่วยน้องเบลทำคุ้กกี้เลย”

“ฮ่ะๆๆๆ ได้ๆ เดี๋ยวไปลากลงมาให้นะ” ว่าแล้วร่างสูงก็เดินออกจากครัวไปพร้อมถุงขนมเบเกอรี่

.

.

ร่างสูงเคาะประตูห้องตัวเองก่อนจะค่อยๆ เปิดออกช้าๆ... จริงๆ แล้วก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าจะเคาะทำไม หรืออาจเป็นแค่ความเคยชิน...

สัมผัสแรกที่รู้สึกได้ทันทีที่เปิดประตูห้องคือไอเย็นที่เข้ากระทบผิวหน้า ตัดกับอากาศอบอ้าวภายนอกห้อง... หืม ไอ้เปี๊ยกเปิดแอร์?... และเมื่อกวาดสายตาไปรอบห้อง ก็ไปสะดุดเข้ากับร่างเล็กที่นอนแผ่อ้าซ่าอยู่กลางเตียง สีหน้านี่พริ้มเสียเหลือเกิน ท่าทางจะสบายมาก... ก็แหงละสิ เตียงเขาใหญ่ นอนสบาย ผ้าปูเตียงและหมอนก็เป็นของคุณภาพดีมีราคา แถมเปิดแอร์ให้อากาศเย็นสบายขนาดนี้ เป็นใครก็ต้านไม่อยู่

“ฮ่ะๆ ไอ้เกรียนเอ้ยยยยย... จริงๆ เลยนะเอ็ง”

ร่างสูงหัวเราะและส่ายหน้าให้กับท่าทางของร่างเล็กที่ขนาดกำลังหลับก็ยังดูว่าเกรียนในสายตาเขา... น่ารักด้วย... เฮือก!

นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ เขาคงอดไม่ได้ที่จะปรี่เข้าไปลากขาของไอ้เปี๊ยกต้าร์ให้ตกเตียง แล้วจัดการไซด์เฮดล็อคให้สะใจที่บังอาจมาเปิดแอร์แล้วหลับสบายให้เห็นให้หมั่นไส้... ยิ่งกีต้าร์แหกปากโวยวาย ยิ่งดื้อยิ่งดิ้น เขาก็ยิ่งสนุก... แต่วันนี้เขากลับเอาแต่ยืนมองใบหน้าที่หลับพริ้มอย่างมีความสุข ทำเอารอยยิ้มอบอุ่นผุดขึ้นบนใบหน้า สายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าใส... ริมฝีปากบางคู่นั้นที่เขาเพิ่งจะสัมผัสไปเมื่อเช้า ตอนนั้นเขาไม่ได้รู้สึกขัดเขินอะไรสักเท่าไร แต่ตอนนี้แค่ยืนมองอยู่อย่างนี้ก็ทำเขาใจเต้นรัวเสียแล้ว...

โบ๊ทตัดสินใจปล่อยให้รุ่นน้องคนสนิทนอนต่อไปอย่างนั้น... ไม่คิดจะปลุก ส่วนเขาก็วางถุงขนมไว้ที่ปลายเตียงแล้วเดินไปหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ ร่างเล็ก ก่อนจะไล้นิ้วไปบนแก้มใส... ในใจก็ครุ่นคิดอยู่ว่าจะฉวยโอกาสหอมสักฟอดจะดีไหม... แต่นึกๆ ก็นึกเขินตัวเองขึ้นมาที่ดันมีความคิดอย่างกับพระเอกละครหลังข่าวได้ขนาดนี้... ว่าแล้วก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินออกจากห้องไปยังครัวเพื่อช่วยน้องสาวทำคุ้กกี้ ปล่อยให้หลับไปก่อน เดี๋ยวงานวันเกิดของเฮียเบนซ์จะเริ่มแล้วค่อยมาปลุก

.

. 

(อ่านต่อที่โพส 976 หน้า 33 ครับ)

-------------------------------------------------

[OoniceoO]

55+
น่าสงสารจังเลยอะ
ขาสั้นก็เงี้ยแหละ โดนเลย1ดอก^^

[iforgive]

ขึ้นไปนอนรอเหรอจ๊ะ  ต้าร์

[Mc_ma]

หลังจากที่คุณโบ๊ทแน่ใจในความรู้สึก (ซึ่งคนอ่านลุ้นมานานนนน.......)
คุณโบ๊ทก็ตั้งหน้าตั้งตา ทั้งรุก(คืนนี้อาจมีเร้าด้วย?? ) ทั้งหยอดเลยน๊าาา... <<คนอ่านชอบมากอ่ะค่ะ เอาอีกๆๆๆ 
แล้วหัวใจของต้าร์จะรับมือไหวมั้ยเนี่ย เดี๋ยวหน้าแดง ตัวแดง เลือดจะพอไหลเวียนม๊ายยยยย??? (เลือดหมดตัวไปแล้วมั้ง555+)

ติดหนึบเรื่องนี้มาก กำลังสนุก หุหุ  รอ main course และ ของหวานค่าาา
 :pig4:ขอบคุณค่ะ คุณแจ็ค

[wijii]

เขินคำพูดคุณโบ๊ทอ่ะ อร๊ายยยยยยยยยย

[yeyong]

ต้าร์ไปลองทดสอบเตียงดูก่อนใช่ป่าว

[runningout]

เตียงนุ่มมั้ยต้า ? แข็งเกินไปรึปล่าววว ? 55555 . 

[pim_onelove]

ทดสอบความนุ่ม ความนิ่ม ความเด้ง(?) ของเตียงเหรอน้องต้าร์
เห็นแบบนี้ก็เตรียมพร้อมดีเหมือนกันนะเนี่ย กร๊ากกกกกกกกกกก 

[KURATA]

กรี๊ดดดดดดดดดดด
โบ๊ทพาต้าร์มาเปลี่ยนบรรยากาศ

[ลู่เคอOlive♥]

เตียงนุ่มไหมจ๊ะต้าร์
สปริงดีรึเปล่า

[ooopimmyooo]

อุ๊ยตาย คุณโบ๊ท
รุกหนักขึ้นนะเนี่ย อิอิ

กีตาร์เอ้ย ขนาดเขิลยังเจ็บตัวเล๊ยยย

[sukie_moo]

น้ำย่อยกัดกระเพาะหมดแล้ว