หัวข้อ: @@โดยLuk{จอมใจนักเลง} พี่บอมย์จอมกะล่อน VS จอมภาคย์เทพบุตรหยิ่งยโส

[kittyfun]

ไม่ว่ายังไงก็ขอให้น้องจอมอยู่เคียงข้างพี่บอมแล้วกัน

ส่วนเด็กนั่นจะได้มาเป็นลูกของสองคนนี่หรือไม่ก็แล้วแต่โชคชะตา

[namwaan1992]

แมนอ่ะๆ  ;'))

[kenghan]

จอมสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดด

[arun do d]

น้องจอมสุดยอด 
แมนจริงไรจริง +1 ให้กับความแมนของน้องจอม 

[so close]

 o13น้องจอมซู๊ดยอดจริงๆค่ะ

[thyme812]

 

[prawy]

จอมสุดยอดมากอ่า

[michiko_love]

น้องจอมแมนซู้ดยอด ^^

[Yunatsu]

กริิ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

จอมแมนมากกกกกกก

ปลื้มมมมมม

[nona159]

สู้ๆค่า

[indy❣zaka]

ในฐานะที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เราอยากถามยัยพวกที่ท้อง แล้วมาร้องหาพ่อเด็ก พวกนี้จังเลยว่า
ในเมื่อมันไม่อยากท้อง แล้วทำไมเวลามันทำกัน  ถึงไม่รู้จักป้องกันวะคะ? 

ถ้าตอนทำ รู้ว่าผู้ชายมันไม่ใส่ถุง  แล้วทำไมมันไม่รู้จักกินยาคุมกันฟะ!!!  แล้วมาร้องให้เขารับหาป้าแกอะไร!! 

(รู้สึกจะอินนอกเรื่องนะแก  )
 

[a_tapha]

ขอบคุณค่ะ  ได้อ่านตั้ง 3 ตอน 

[nemesis]

จอมสุดยอด

[ladymoon_yy]

น้องจอมแมนมากกกกกกกก 

[hahn]

จัดไป +1   

[pooinfinity]

เพิ่งดูเรื่อง ศพ 2002 มาเลยค่อนข้างจะสะเทือนใจ
หาผู้ชายแบบจอมยากนะค่ะ ลูกตัวก็ไม่ใช่ แต่จิตสำนักมากมายกว่าพวกเด็กปัจจุบัน
กด+1 ให้ แทนการปรบมือเลยนะค่ะ

[fOnfOn :D]

จอมแมนมาก   

ฮ่าฮ่า  เห็นอย่างนี้แล้วแอบแว๊บไปที่ถาปัตแล้วดักตีหัวจอมลากกลับหอได้มั๊ยคะเนี๊ย 

[เจริญพร]

จัดไปอย่าให้เสีย

[majam]

ขอบคุณครับ

[gummin]

  นู๋จอม

[pochu52]

น้องจอมเท่มากได้ใจพี่คะน้อง

[tuek]

จอมสุดยอดไปเลย 
จะรอเรื่องใหม่นะคะ

[Lilyrum]

น้องจอมแมนมากจริงๆ นับถือๆ

[ReiiHarem]

น้องจอมแมนมาก นี่สิลูกผู้ชายตัวจริง
ไม่ใช่พวก แถเหมือนพี่บอมย์ หึหึ

[luxilove]

จอมใจนักเลง
Part 17
หัวใจจอมนักเลง!...
.
.
.
.
                         พี่สอนเดินนำไอ้ขจรตรงมาที่โต๊ะ  โดยมีการ์ดของมันสองคนตามมาด้วย...มันย่นหัวคิ้วนิดหนึ่ง

เมื่อเห็นปิกนั่งอยู่กับพวกผม...แต่ก็ไม่อะไรยังเดินยืดของมันต่อกระทั่งมาถึงโต๊ะ  ผมเอ่ยปากเชิญให้นั่งทันที


                         “คุยกันหน่อยสิ...”  ผมพูดจบ..มันหันไปพยักหน้าให้การ์ดมันนั่งโต๊ะติดกัน  ตัวมันนั่งเก้าอี้

ของพี่สอน   ส่วนพี่สอนไปนั่งรวมกับการ์ดไอ้ขจรด้วย


                         “มีธุระอะไรจะคุยกับผม.”   มันถามโดยไม่ปรายตามองน้องปิกแม้แต่น้อย


                         “อย่าว่าเสือกเลยนะ...เรื่องเด็กในท้องของปิก..รู้แล้วจะรับผิดชอบยังไง”  ผมเริ่มตรงๆ ไม่อ้อม

ให้เสียเวลา..มันหันไปมองน้องปิกเป็นครั้งแรก...จอมแสบเมียผมก็จ้องหน้ามันไม่วางตาเช่นกัน  ก่อนมันจะพูดขึ้นมาว่า


                         “เป็นห่าไร...ถึงได้วิ่งโร่มาให้คนอื่นเคลียร์...แน่ใจว่านั่นเป็นลูกผม..ข่าวว่ารับจ้างนอนไปทั่ว...

แล้วทำไมต้องเป็นผมที่มารับผิดชอบด้วยหละ.”  ไอ้ขจรพูดจบ   น้องปิกหน้าเสียก่อนน้ำตาจะไหลพรากๆ  สะอื้นออกมาทันที..

ไม่มีการโต้แย้งใดๆ...มันพูดก็ถูก..ผมเองก็ไม่รู้จะตัดสินยังไง..น้องปิกก็คือหนึ่งในคู่นอนผมเหมือนกันก่อนผมจะมีจอม...

เพราะงั้นเหมือนน้ำท่วมปากเลยหวะ....เมียผมกลับไม่นิ่ง จู่ๆ ก็โพล่งถามน้องปิกว่า


                         “คุณมั่นใจยังไง...ถึงแน่ใจว่าเด็กในท้องเป็นลูกของไอ้นี่..”  จอมถามเอาคำตอบน้องปิก

ใช้น้ำเสียงนิ่งๆ..ไอ้ขจรมองหน้าเมียผมแถมถลึงตาใส่อีก...แต่เมียผมหาได้สนมัน  จ้องรอเอาคำตอบจากปากน้องปิกอย่างเดียว


                         “ฮึก..ฮึก...ก่อนปิกจะรู้ว่าท้องสองเดือน...คนที่มีอะไรด้วยคือเค้า..วันนั้นเค้าเมามาแล้วใช้กำลังกับปิก

โดยที่ปิกไม่ได้ยินยอม...จึงไม่ได้ป้องกัน...หลังจากวันนั้นปิกไม่ได้มีอะไรกับใครเลย...พอประจำเดือนขาดถึงไปซื้อที่ตรวจ

มาเช็คด้วยตนเอง...ผลออกมาว่าท้อง...แต่ก็ไม่มั่นใจกลัวผิดพลาด..เลยตัดสินใจไปให้หมอตรวจอีกที...

ถึงได้แน่ใจว่าท้องจริงๆ..ฮือออ”  พอปิกพูดจบ   เมียผมหันมาจ้องไอ้ขจรตาวาววับ  ก่อนจะพูดเหยียดใส่มันว่า


                         “รู้อย่างนี้ยังจะมีอะไรแก้ตัวอีกไหม..หรือไม่ยอมรับในสิ่งที่มึงทำ..ต่อให้เค้ามีอาชีพอะไรมึงก็ไม่มีสิทธิ์

ใช้กำลังขืนใจเค้า..หนำซ้ำเรื่องเป็นแบบนี้...มึงยังจะกล้าปฏิเสธอีก...ตอนทำกูก็ว่ามึงไม่ใช่ลูกผู้ชายแล้วนะ...พอเค้าท้อง

เสือกปัดความรับผิดชอบอีก..กูว่ามึงไปนุ่งผ้าถุงเหอะหวะ”  ไอ้หยา!..จอมแสบเมียผมของขึ้นครับ...ใส่ไอ้ขจรเป็นชุด 

จนมันหน้าแดงหูแดงก่ำ..กัดกรามกรอดก่อนจะสวนกลับมาว่า


                         “มึงว่ากูป่าวๆ..ไม่คิดว่าอีนี่จะแต่งเรื่องมั้งเหอะ...เหี้ยไรกูต้องรับผิดชอบด้วยหวะ....

เกิดมันไม่ใช่ลูกกู...มิต้องเป็นควายเลี้ยงลูกไอ้เหี้ยที่ไหนไปจนตายงั้นสิ...กูชักสงสัยมึงทุกข์ร้อนแทนขนาดนี้...

อย่าบอกใช้บริการอีนี่เหมือนกัน.”  พูดจบหมัดหลุนๆ  ซัดเปรี้ยงเข้าหน้าไอ้ขจรจนหน้าหงาย..


                        “พลั๊ก!..โอ้ย!..ว้ายยย!”  เสียงวี๊ดว้ายของพนักงานที่ดูเหตุการณ์อยู่ห่างๆวี๊ดร้องไปตามๆ กัน 

น้องปิกหน้าซีดเผือด การ์ดทั้งสองคนของไอ้ขจรชักปืนจ่อเมียผมทันที   พี่สอนไวพอตัวถือปืนจ่อขมับพวกมันไว้เช่นกัน   

เมียผมกลับไม่สะทกสะท้าน   แม่งใจโคดเลยเหว้ย!..เมียกู....


                        “บอกลูกน้องมึงเก็บปืนซะ...พนักงานในร้านเค้าตกใจหมดแล้ว...หึ...นี่หรือหวะนักเลง....ครวยเหอะ...

ถ้าไม่มีสมุนคุมหลังให้คนอย่างมึงจะมีน้ำยาอะไร”  ยังสาดคำพูดเจ็บแสบด่าไอ้ขจรไม่หยุด....ไอ้นั่นเช็ดเลือดตรงมุมปาก..

ตาแดงก่ำจ้องเมียผมอย่างเอาเป็นเอาตาย...ก่อนจะยกมือขึ้นโบกเป็นสัญญาณให้การ์ดมันเก็บปืน....แล้วพูดขึ้นว่า


                        “เหี้ย!..เล่นกูทีเผลอ...มึงลูกผู้ชายงั้นสิ”   ผมอยากจะขำก็ขำไม่ออก...สาด...ฟังมันพูดดิ..

เลยแกล้งเฉยรอดูเรื่องสนุกต่อไป..อยากเห็นเมียนักเลงว่าจะเอาไง..จอมแสบยกยิ้มมุมปาก...พูดใจเย็นขึ้นว่า


                        “มึงไม่พอใจ....ได้...งั้นตัวต่อตัวกะกู...วัดกันสักรอบจะได้ไม่ต้องว่ากูเล่นทีเผลออีก...

ตกลงหรือเปล่า.”   อ่าหะ!..แน่จริงโว้ย!...ไม่ติดต้องวางฟอร์มผมจะกระโดดล็อคคอภรรเมียสุดหล่อมากดจูบให้หนำใจ..

โทษฐานแมนเกินหน้าสามี....ฮิ้ววววว!...มึงจะพระเอกไปถึงไหน                           


                          “สัด...อย่าคิดว่ามึงเป็นมวยแล้วจะขี่กูได้นะ...กูไม่โง่ให้มึงเอาเป็นกระสอบทรายหรอก...

นึกว่ากูจะหลงกลละสิ...”  อ้าว!...ผมกลั้นขำหน้าดำหน้าแดง...คงยังจำกันได้...ไอ้นี่มันโดนเมียผมล่อซะหน้ายับมาแล้ว 

คงจำไปจนตายแหละ...เมียผมธรรมดาซะทีไหน....


                           “รู้ตัวก็ดี...ตกลงมึงจะเอาไง...กูต้องการคำตอบให้ชัดเจน”  เมียผมยังไล่เบี้ยต่อ...ความจริงต้อง

เป็นผมอะหนะ...ที่ต้องแสดงบทบาทนี้...แต่คิดดูอีกที..วัยไอ้ขจรกับเมียผมใกล้เคียงกัน   ปล่อยเมียแสดงแหละดีแล้ว...

ขืนผมโชว์พาวน์จะกลายเป็นว่าผู้ใหญ่รังแกเด็ก...ระดับผมมันต้องล่อกับพ่อเลี้ยงบรรจงโน้น  ถึงจะคู่ควร


                            “มึงเดือดร้อนอะไรนักหนา...ถ้าไม่เพราะมึงเป็นลูกค้าอีนี่เหมือนกัน...บอกเหตุผลกูมาก่อนดิ” 

ไอ้ขจรแม่งยืดอกถาม..ไม่ยอมให้เมียผมข่มมันเกินงาม...ผมก็ได้แต่นั่งเป็นผู้สังเกตการณ์อย่างทรมาน..เพราะกำลังกลั้นขำ

อย่างเอาเป็นเอาตาย...โธ่!..ไอ้ขจรเอ้ย..ลูกพ่อเลี้ยงใหญ่...ไหงมึงหงอเมียกูขนาดนั้นเล่าเว้ย!...นี่ถ้าพ่อเลี้ยงบรรจงมาเห็น

ลูกชายในสภาพนี้...แกจะทำหน้ายังไงหวะนั่น...คิดแล้วอยากเอามือกุมท้องขำให้ไส้แตกชิบหาย...น้องปิกได้แต่นั่งกัดปากนิ่ง...

รอฟังเมียนักเลงยอดพระเอกแมนเกินร้อยจัดการอย่างสงบเสงี่ยมซะงั้น


                           “มึงฟังให้ดีนะไอ้สันขวาน...กูกับเค้าไม่เคยมีอะไรกัน...เพิ่งคุยก่อนหน้ามึงมาไม่ถึงชั่วโมง...

แต่ที่กูเดือดร้อนแทน...เพราะกูไม่ชอบเรื่องเหี้ยๆ นี่...โดยน้ำมือพวกสันดานหมา...สักแต่ระบายความใคร่

แล้วไร้ความรับผิดชอบ..ผลกรรมดันไปตกกับเด็กตาดำๆ...ซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยเลย...ไม่ทันลืมตาดูโลก

พ่อแม่จัญไรก็คิดฆ่าทิ้งปัดความรับผิดชอบซะงั้น...กูไม่ใช่พ่อมัน..แต่กูสังเวชและสมเพชเกินจะทนเฉยได้...

ยอมรับว่ากูเสือก..แต่กูจะไม่เสือกไม่ยุ่งเรื่องของมึงเลยถ้าบังเอิญไม่ได้มารับรู้เข้า....คนอย่างกูลองรู้แล้วทำเป็นไม่สนใจ

กูทำไม่ได้..ที่นี้ตามึงบ้างพูดมาเลยว่าจะเอายังไง”  มียักหน้ากวนเข้าใส่อีก...แต่ละคำแสบเข้าไปถึงตับ...

ไอ้ผมเองฟังยังสะดุ้งไปหลายคำ...เหมือนโดนเมียด่ากระทบคราดซะงั้น...น้องปิกยิ่งไม่ต้องพูดถึงน้ำตาไหลพรากๆ....

ก้มหน้าหงุดไปทันที..ส่วนไอ้ขจรตาแดงก่ำ....กำมือแน่น...จนปัญญาที่จะตอบโต้...ทุกคำของเมียผมตรงเกิน

ไม่มีอ้อมเลยสักนิด...สุดยอด....เมียกู..ด่าคนเดียวล่อมัลติจูดดูดเอาทั้งโต๊ะโดนกันกระจาย...

เวร...จากกลั้นขำอยู่แหม่บๆ  ผมกลับอยากจะร้องไห้ขึ้นมาดื้อๆ ซะงั้น....โธ่ๆ..เมียผมแรงอะ...

สารมีแค่มีอดีตประพฤติเหลวไหลนิดเดียวเอง...ไหงโดนไปเต็มๆ ด้วยหวะ....


                        “กูยังยืนยันคำเดิมว่ากูไม่เกี่ยว...ใครอยากรับผิดชอบก็รับไป..อย่ามายุ่งกับกู”  พูดจบมันผลุนผลัน

ลุกขึ้นหันหลังเตรียมเดินออกไป...แต่เมียผมกลับตะคอกหยุดมันไว้ทันที


                        “เดี๋ยว!...มึงจะไปกูไม่ว่า..ก่อนไปฟังกูให้จบแล้วจำใส่กบาลมึงไว้ด้วย...เด็กคนนี้เมื่อมึงปัด

ความรับผิดชอบ   ถือเอาคำพูดมึงครั้งนี้เป็นสิทธิ์ขาด...ต่อนี้ไปห้ามยุ่งเกี่ยวอีก...ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงมึงห้ามวุ่นวาย...

ในเมื่อมึงมีโอกาสมึงไม่สนใจ...นับจากนี้ไปเด็กที่มึงไม่เห็นค่ากูจะเป็นพ่อมันเอง...อย่าเพิ่งคิดไปไกล..กูไม่ได้ระยำ

ปี้กับผู้หญิงคนนี้หรอก...แต่กูทนให้ทั้งพ่อทั้งแม่ฆ่ามันทั้งที่ไม่มีโอกาสลืมตาดูโลกไม่ได้...


                         เพราะฉะนั้นมันเป็นของกู...ญาติโกโหติกาพวกมึงห้ามเค้ามาทวงสิทธิ์เป็นอันขาด...แม้แต่จะเรียกร้อง

ให้ตรวจดีเอ็นเอห่าเหวอะไรก็ตาม   นับจากนี้ถ้าพวกมึงแหย่เท้าเข้ามานิดเดียว...กูจะตัดเท้าพวกมึงทิ้งทันทีจำเอาไว้ด้วย...

ต่อให้พวกมึงมีอิทธพลยิ่งใหญ่มาจากไหน...อย่าคิดว่ากูจะกลัว...ถ้าอยากลองก็เชิญ..แค่นี้แหละที่กูจะบอก”  พูดจบ

ไม่มองหน้าไอ้ขจรด้วย...ส่วนไอ้ขจรแม่งยืนสั่นกำมือแน่น...อย่าว่าแต่มันเลย...ผมยังอึ้งจุกอกกลืนน้ำลายลำบากเลยครับ...

ไม่อยากเชื่อเมียผมจะเด็ดขาดแมนได้ใจเหลือหลาย...นี่ตกลงตัดสินเรียบร้อยไม่รอฟังความเห็นใครแล้วว่างั้น...

โอ้!..บทจอมนักเลงจะห่ามพี่ท่านก็เล่นซะทะลุทะลวง...

สั่นสะเทือนไปทั้งยุทธภพ...แม่เจ้า!...ให้มันได้อย่างงี้สิเมียกู...ดุชิบหาย..


                       ไอ้ขจรเดินไม่เหลียวหลังไปพร้อมกับการ์ดของมัน   งานนี้นอกจากเจ็บตัว  เจ็บใจ  เสียหน้า..เสียศักดิ์ศรี...

แล้วมันเหลืออะไรอีกหวะ...นึกแล้วปวดใจแทนชะมัด...ภรรเมียผมแสบเข้าขั้นเทพเสียแล้วงานนี้....


                       พอไอ้ขจรพ้นไปแล้ว    เมียผมก็เอ่ยปากบอกกับน้องปิกด้วยเสียงธรรมดาแต่เหมือนเป็นคำสั่งเสียมากกว่า


                      “เอาหละ...คุณได้รับรู้หมดแล้ว...ชีวิตไอ้ตัวเล็กในท้องคุณต่อจากนี้เป็นของผม....ผมจะให้คน

คอยดูแลตลอดเวลา...การฝากครรภ์ค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่จำเป็นผมจัดการให้หมด...หลังคลอดเด็กอย่างปลอดภัยแล้ว 

ผมจะให้คุณป้อนนมเพียงหกเดือน...จากนั้นจะให้เงินคุณหนึ่งล้านไว้ไปตั้งต้นชีวิตใหม่...ขอร้องเลิกอาชีพนี้ซะ...

หน้าตาอย่างคุณบวกความรู้ความสามารถที่มี   คงไม่ทำให้อดตายหรอก...ส่วนเจ้าตัวเล็กผมจะไม่ให้เค้ารู้เลยว่าใครคือแม่...

ข้อตกลงนี้หวังว่าคุณจะเข้าใจ..ในเมื่อไม่คิดจะเอาเค้าไว้ตั้งแต่แรก...ก็สู้อย่าให้เค้ารู้เลยดีกว่าว่าแม่เค้าเป็นใคร....

ผมสัญญาเค้าจะเติบโตภายใต้ความรักและการดูแลจากผมเป็นอย่างดี..ถึงผมจะไม่ใช่พ่อแม่ก็ตามเถอะ..

แต่อย่างน้อยผมก็ไม่คิดฆ่าเค้าเหมือนกับพ่อแม่ที่ให้กำเนิดก็แล้วกัน”  ผมอึ้งพูดไม่ออก   มันตื้นตันไปหมดทั้งหัวใจ...

คำพูดเมียผมตกลงมันอายุ 19 จริงหรือเปล่าเนี่ยะ...ทำไมแต่ละคำเล่นเอาสะอึกกันไปเลย...อยากให้พ่อแม่ที่คิดทำแท้ง

ได้ฟังเมียผมจัง   จะได้รู้ว่าเด็กอายุยังไม่บรรลุนิติภาวะอย่างจอม...กลับคิดได้ลึกซึ้งมากกว่าพวกที่รักสนุก

แต่ฆ่าลูกตัวเองได้ลงคอเสียด้วยซ้ำ


                      “พี่สอน...พาคุณปิกไปส่งด้วย...ส่งคนไปอยู่ดูแลให้ผมหน่อย....ส่วนเรื่องติดต่อฝากครรภ์

รบกวนจัดการให้เรียบร้อยเลยนะครับ”  ผมสั่งพี่สอนแกทันที....ทนเห็นสภาพน้องปิกนั่งสะอึกสะอื้นต่อไปไม่ไหว...

พูดตามตรงผมแพ้น้ำตาผู้หญิงเห็นแล้วใจอ่อนยวบ...ไอ้ตัวแสบมามองผมนิ่งๆ   หลังจากได้ยินผมสั่งพี่สอน...

ก่อนที่น้องปิกจะลุกขึ้นตามพี่สอนออกไปจนลับตา


                    “เป็นไงครับ....ใจเย็นขึ้นบ้างหรือยัง”  ผมถามลองเชิงหลังจากเราทั้งคู่เงียบไปนานพอสมควร


                     “หึ...ความจริงจะว่าจอมเสือกก็ได้นะ...ถึงยังไงก็จะรับเด็กคนนี้เป็นลูกอยู่ดี...ไม่รู้สิ...

บอกความรู้สึกไม่ถูก..ไม่พอใจที่แม่คิดฆ่าลูกโดยไม่หาทางออกที่ดีกว่านี้...แล้วยิ่งไอ้ขจรนะ...อยากเหยียบให้จมตีนเลยจริงๆ...

มันก็คนมีฐานะรับผิดชอบแค่นี้กลับปัดทิ้งไม่ใยดี...ถ้าไม่แน่ใจว่าเป็นลูกของมันจริง  รอผลตรวจดีเอ็นเอเอาก็ได้...

นี่อะไรหลับหูหลับตาไม่สนใจท่าเดียว....ช่างเถอะ..ยังไงจอมก็ตัดสินใจไปแล้ว...จอมจะคุยกับคุณพ่อคุณแม่เอง....

ทรัพย์สินที่จอมมีคงไม่ทำให้ลำบากถึงกับเลี้ยงเด็กตาดำๆ คนเดียวไม่ไหวหรอกจริงป่ะ...เด็กคนนี้คงมีดวง

เกิดมาเป็นลูกจอมแล้วหละถึงทำให้มาเจอเรื่องนี้เข้า...”  พูดจบจ้องผมนิ่งๆ...ผมยิ้มให้ก่อนจะบอกกับเมียสุดหล่อไปว่า


                         “เอาหละ...พี่ไม่คัดค้านหรอกครับ....ทำตามที่จอมเห็นควรเถอะ..เมียพี่เป็นเศรษฐีซะอย่าง 

จะเอาเด็กมาเลี้ยงเป็นร้อยขนหน้าแข็งก็ไม่ร่วงหรอกจริงไหม...แต่เรื่องที่จะรับเป็นพ่อนะพี่รับเองดีกว่า..อย่าลืมสิครับ...

จอมยังไม่บรรลุนิติภาวะเลย..แถมยังต้องเรียนอีก...อย่าเพิ่งไปทำนิติกรรมอะไรให้มันยุ่งยากเลยนะ...พี่จัดการเอง..

ส่วนจอมก็ทำหน้าที่แม่ที่ดีก็พอ”  พูดจบ  มาเต็มๆ  ครับกำปั้นชกเข้ามาทันที...แต่ผมไม่ใช่ไอ้อ่อนเหมือนไอ้ขจร...

ตั้งท่าระวังไว้อยู่แล้ว  เลยคว้าหมับเข้าให้  ก่อนจะยิ้มล้อเลียนส่งไป


                            “อะไรกันครับ...ชกพี่ทำไมเนี่ยะ”  ตีมึนได้อีกผม..


                           “ห้ามบอกว่าจอมเป็นแม่อีก...ไอ้บ้า..ผู้ชายที่ไหนเค้าเป็นแม่กันเล่า..อึ้ยยย”  ท่าทางฟึดฟัดขัดใจ..

เหวี่ยงใส่ผมซะงั้น...


                          “อ้าว!...ก็พี่รับเป็นพ่อ...จอมเป็นภรรเมียพี่..ไม่เป็นแม่แล้วให้เป็นอะไรละครับ”   ผมยังแหย่ไม่เลิก...

เห็นหน้าแดงเถือกแล้วอยากแกล้งอะครับ....น่ารักชิบหาย...อดใจไม่แกล้งไม่ไหวจริงๆ


                          “หุบปากเลยไอ้ลุง...ใครเป็นเมียกันฟ่ะ...”  ตาขวางใส่ผมแล้ว...ยิ่งทำยิ่งน่าโดนสักรอบ..

ช่างไม่รู้ตัวเลยนะนั่น...ว่ามันน่ารักขนาดไหน


                           “ไม่ใช่เมียแล้วระหว่างเราเรียกว่าอะไรกันหละครับ...หืม”  ผมก็ยังแหย่ไม่เลิก...มีความสุขไง..

บอกไม่ถูกรู้แต่ผมสุขมากมาย


                           “ที่เป็นอยู่เนี่ยะ...แล้วได้ชื่อว่าเป็นเมีย..งั้นต่อไปอดไปเลย...ชิส”  อ้าว!..เวรแล้วไง..

ไหงกลายเป็นงี้ไปได้เล่า....เรื่องอะไรมาให้ผมอด...ไม่มีทางผมไม่ยอมอดเด็ดขาด...ไม่นะที่รัก....คืนนี้ยังต้องทบทวน

สูตรไอ้รันอีก..เรื่องอะไรจะยอม......


                           “โอ๋!..ไม่ครับไม่ใช่เมีย..ไม่พูดก็ได้...แต่เรื่องให้พี่อดไม่เอานะ..เราสองคนกำลังไปได้ดี..

จะให้อดไม่ได้นะ...นะ...จอมนะ”  ออกลูกอ้อนเลยผม...ให้ตายสิ...ขืนอดผมก็แย่สิ...อุตส่าห์วางแผนหยุดยาว..ยอมได้ไงกัน


                           “หึ...มึงเนี่ยะนะ...หื่นได้หื่นดี...กูจะไหวไหมเนี่ยะ...ไอ้บ้า”  พูดพร้อมกับหูแดงหน้าแดง...

ก่อนจะเบือนหน้าเมินหลบผมซะงั้น...ผมยิ้มไม่หุบเลยครับ...ต่อให้ถูกด่ามากกว่านี้ก็ยอม...

ถ้าคืนนี้ไม่อด...ฮ่าๆๆๆ....กร๊ากกกกกก.....





ขอบคุณทุกบวก   ทุกกำลังใจ

ทุกเม้นท์  ทุกรีไพฯ  ขอบอกว่า

เพราะมีพวกคุณ   ลักษ์จึงมีกำลังใจเขียน

เพราะพวกคุณรออ่าน   ลักษ์จึงไม่กล้าทิ้งนาน

Luk.

[Piaanie]

น้องจอมแน่มาก เอาใจเจ๊ไปเลย วู้วๆๆๆ ถ้าพ่อแม่สมัยนี้ที่ทำแท้งกันมากมาย คิดได้ซักครึ่งนึงของจอมก็คงดี สงสารเด็กตาดำๆ

ปล. ติดตามผลงานน้องลักษณ์มาสม่ำเสมอ และจะติดตามต่อไป เป็นกำลังใจให้จ้า

[sayhi11]

จอม....หล่อมาก
 

[nunamicky]

เขินน่ารักที่สุดค่ะน้องจอม
ไหวไม่ไหวก็ต้องยอมเนอะ
รักเค้าไปแล้วนิ

[a_tapha]

จอมโคตรแมน 

[thisispom]

น้องจอมสุดยอดดดดดด
+1 จ้ะ