หัวข้อ: Hello Baby คนดีของหม่าม๊า :: 31-12-57 Rewrite

[tantanlize]

รอน้องงงงง งง ง งง

[•♀NoM!_KunG♀•]

มาต่ออีกๆ

[Orangewitch]

มาต่อไวๆนะค่ะ อยากรู้จะมีน้องอีกอ่ะป่าว 

[faii123]

~>_<~สนุกๆๆมาต่อนะรอๆ

[poisongodx]

 

[ลูกสมุนตัวเอฟ]

 

[mickeynut]

เนื่องจากตอนนี้เกรดที่มหาลัยของคนเขียนนั้นติดโปรขั้นรุนแรง
ถ้าเกรดเทอมนี้คนเขียนเกรดไม่ถึงเป้าของมหาลัยอาจจะโดนรีไทล์ได้
ขอความเห็นใจ เข้าใจคนเขียนด้วยนะคะ
 

ขอบคุณทุกคนที่เห็นใจ

[jaen]

  ไม่เป็นไรค่ะ รอให้ให้คนเขียนมีเวลาค่อยมาต่อก็ได้ค่ะ

[fay 13]

 

[n2]

ไม่เป็นไรรอได้คะ 

[nunnan]

สู้นะคะ 
ขอให้ทุกสิ่งผ่านไปด้วยดี

[marchmeena]

 

เสียใจด้วยนะคะ ไม่เป็นไรเราเข้าใจ
ในฐานะที่เป็นเด็กมหาลัยด้วยกัน ขอพูดสักนิดนะคะ

อะไรที่พลาดไปแล้วก็แล้วไป แต่การเรียนมหาลัยสิ่งสำคัญที่สุดคือ ตัวเรา
ที่ผ่านมาเป็นยังไงเอาไปเป็นบทเรียน ถือว่ายังโชคดีที่มีโอกาสแก้ตัว
เกรด 2 ไม่ได้ทำยาก แต่ถ้าไม่อ่านหนังสือไม่เข้าเรียนก็แย่
อย่าโดดเรียนเลยค่ะ ไปนั่งหลับยังดี อาจารย์ควิซยังได้คะแนน
ตั้งในเรียน อ่านหนังสือเยอะๆ หาเพื่อนเก่งๆติว

เราเชื่อว่า "คุณทำได้"


ปล. นิยายสนุกมาก ยังคงรอนะคะ

[แป้งข้าวหมาก]

ไม่เป็นไรค่า เราเข้าใจ ยังไงเอาเรื่องเรียนไว้ก่อนนะ
สู้ๆนะคะ 

[★KVH™★]

ไม่เป็นไรครับ รอได้เนอะ 

ยังไงการเรียนก็สำคัญที่สุดครับ

[Maxshu]

เข้าใจจ้า เกรดดีๆของมอ.อ่ะได้ยากนะ อะไรที่พลาดไปแล้วก็ปล่อยให้เป็นบทเรียนไปจ้า เรามาเริ่มใหม่กันอีกครั้งก็ได้

[Poseidon]

รอได้จ้า สู้ๆน้าาา

[Kisseu129]

ไม่เป็นไรค่ะ สู้ๆน้อคนเขียน เรารอด้ายยยยย 

[poppee]

รอคร่าาาาา

[OJSG7]

สู้ ๆ นะคนเขียน คนอ่านรออยู่เป็น กลจ. ให้ ^^'

[olifezx]

คนเรามีหน้าที่มากมาย  ยังไงก็ถ้าเครียเสร็จแล้ว  มาต่อด้วยนะ

 

[Darkwoof]

มาอ่านใหม่อีกรอบ เพิ่งเห็นว่าตอนแรก ภาษามันงงมากอ่ะ

“Also you aren’t beautiful and very stupid” (นอกจากคุณไม่สวยแล้วยังโง่มากๆ)

ตรงนี้เหมือนแปลตรงๆจากไทยเป็นอังกฤษเลยอ่ะ คือมันอ่านแล้วขัดๆ แต่ไม่รู้จะแปลว่าไงให้มันเป็นธรรมชาติกว่านี้อ่ะ

อาจจะต้องแปลเป็น " You are not only unattractive but also very stupid too."

“Yes, And I can't lift my brother to a woman like you.” (ใช่ แล้วฉันก็ไม่มีทางยกพี่ชายของฉันให้ผู้หญิงอย่างเธอ)

ส่วนคำว่ายกให้เนี่ย ไม่ใช้คำว่า lift ค่ะ เพราะมันจะกลายเป็นยกของขึ้นจากพื้นแทน

ต้องใช้คำว่า give , let หรือ hand แทนนะคะ

[mickeynut]

         ผมสะอึกเลยครับ
“ถ้าเด็กๆอยากมีน้อง คืนนี้ต้องไปนอนห้องตัวเองนะครับ”
         ที่ผ่านมามีห้องลูกครับแต่ลูกผมไม่มีใครนอนห้องตัวเองเลยสักคน
“แล้วป่ะป๊าหาน้องยังไง”
         เค้กถาม
“คืนนี้ป่ะป๊าจะพาหม่าม๊าไปหาน้องในความฝันไงครับ”
         ไม่ใช่มั้งกิ คิดดูนะครับผมกับกิไม่มีอะไรกันมาตั้งแต่คลอดลูก เพราะเวลาอาบน้ำเจ้าตัวเล็กร้องบ้าง พอผมกับอากิจะอาบน้ำด้วยกัน เด็กๆก็ขออาบด้วย กลางคืนพ่อแม่พี่ๆผมจะพาไปนอนด้วย เด็กๆก็ร้องติดผมบ้างติดกิบ้าง
“โอเคครับ”
         เด็กๆพูดพร้อมกัน แต่แทนที่อากิก้มลงไปหอมแก้มเด็กกลับก้มลงมาหอมแก้มผมทำเอาเด็กๆหัวเราะคิกคัก เดี๋ยวหม่าม๊าตีเลยหนอ ทำหม่าม๊าเขิน อากิขอตัวไปกินข้าวต่อ ส่วนเด็กรบเร้าให้ผมพาไปกินเค้กหน้าตึก ผมก็พาลงมาเด็กสั่งไม่หยุดเลยแถมเด็กพูดภาษาญี่ปุ่นใส่อีกพนักงานทำหน้างงเลย
“ถ้าหนูยังพูดภาษาญี่ปุ่นแกล้งพี่เค้าอีกหม่ามาจะตี”
         ผมดุเด็กๆเงียบแล้วหันไปยิ้มให้กันคราวนี้ละครับ รัวภาษาอังกฤษเลย ผมลืมบอก เด็กๆ พูดได้ทั้งอังกฤษและญี่ปุ่นเลยครับ ผมได้แต่ยิ้มแล้วขำ
“หม่าม๊าเค้กอยากไปเรียนที่ญี่ปุ่น/หม่าม๊าโค้กอยากไปเรียนที่ญี่ปุ่น”
         เออดีตอนแม่มึงประมาณนี้ก็แรดอยู่ที่เมืองนอก กลับมานี่ก็แรดเหมือนเดิมฮ่าๆ ด่าตัวเองสนุกจังเลย เด็กมาเขย่าแขนผม
“ไปขอป่ะป๊า หม่าม๊าไม่ให้โอเคมั้ย ม๊าก็ส่งเรียนนานาชาติอยู่แล้ว ยังจะเอาอะไรอีก”
         ผมดุเด็กๆทำหน้าบึ้ง
“ม๊าล้อเล่น ม๊ากับป๊าคุยกันแล้ว เดือนหน้าเด็กเตรียมเดิมทางเลยนะ”
         เด็กร้องเยลั่น พอดีผมกับอากิจะไปเรียนต่อโทที่ฝรั่งเศส แต่ลูกต้องไปญี่ปุ่นเราเลยต้องไปเรียนที่ญี่ปุ่นแทน บีฟอร์ไปเรียนโทที่เดียวกับผมครับ พี่บิ๊กดันได้ทุนหมอไปเรียนที่อังกฤษ งานนี้มีคนออกแตกตายชัวร์ 5555 หลังจากลูกกินเค้กได้ไม่นานอากิเดินลงมา คราวนี้สามพ่อลูกคุยภาษาญี่ปุ่นสนุกสนาน ตอนนี้เรากำลังเดินทางกลับบ้านด้วยรถยนต์คันเดียว คันอากิให้ลูกน้องขับตามส่วนคันผมอากิขับ พอถึงบ้านอากิเดินเข้าไปคุยกับพ่อแม่ผม ซึ่งผมรู้ว่าอากอจะฝากเด็กๆกับพ่อแม่ไว้ชัวร์ อากิเดินออกมาแต่ไม่มีเด็กๆ อากิยิ้มเท่านั้นแหละผมแทบจะแทรกหน้าหายไปกับแผ่นดิน อากิกึ่งลากกึ่งเดิน แต่เหมือนไม่ทันใจอุ้มผมเลยครับ พอถึงห้อง ผมไม่ยอมให้อากิคุมเกมหรอกครับ อย่างผมต้องเริ่มก่อน ผมค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของอากิครึ่งหนึ่ง และปลอดตะขอกางเกง จากนั้นผมก็ลุกขึ้นไปนั่งตักอากิ
 "จูบหน่อยสิ "
         ผมกระซิบข้างหูของอากิอย่างเบาๆ อากิสะแยะยิ้มก่อนผลักผมราบไปกับเตียง พรางบดขยี้ริมฝีปากบางของผมอย่างรวดเร็ว เราไม่มีอารมณ์แบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ จูบนี้ที่ไม่มีวันเบื่อ อากิเม้มเน้นทั่วร่างกายจนเป็นรอยทั้งตัว ทำให้ผมต้องครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ อากิค่อยเลื่อนไปบีบสะโพก ตอนนี้ร่างกายผมไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้น
"อ...อ๊ะ เดี๋ยวสิ ใจเย็นๆก่อนนะ.."
         อากิมือแยกเรียวขาของผมให้ออกห่างจากกัน อากิใช้ลิ้นหยอกล้ออยู่บริเวณช่องทางที่คับแน่น เสียงร้องของผมดังไม่หยุด ส่วนแข็งแกร่งถูกส่งเข้าไปทักทายในทันที "อ...อะ...อ๊าาาาาาาาาาา"
         ส่วนนั้นของเขาถูกส่งเข้าออกอย่างรวดเร็ว จนผมต้องส่งเสียงร้องออกมา
"อึก..อื้อ"
         ผมกำหมอนไว้แน่น
 "อ...อ่าาาาาห์ อ๊าาาาาาาาาาา อ๊าาาาาาาาาาาา~"
         และเราก็ถึงจุดสูงสุดอากิปล่อยเข้ามาในตัวผมผมกับอากินอนกอดกันผมก็เผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ผมรับรู้ถึงจูบที่ประทับลงมามันช่างอ่อนโยน ผมยิ้มส่งไปให้พร้อมพูดว่า
“อยู่กับบิวต์ไปตลอดไปนะที่รัก”
         อากิหอมแก้มผม
"กิจะอยู่กับบิวต์จนกว่าความตายจะพรากเราจากกัน"
         ลาละครับ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์
         ผ่านมาสองเดือนผมไม่มีอาการแพ้ท้องออะไรเลยท่าทางจะไม่ติดแล้วสินะ อยากจะร้องไห้
“หม่าม๊า โบตั๋นแย่งขนมเค้ก!”
         เค้กวิ่งมาฟ้องผม เค้กชอบกินขนมส่วนโค้กชอบออกไปเล่นกีฬากับพี่บิ๊กกับบีฟอร์มากกว่า
“โบไม่ได้แย่ง! ก็พี่เค้กไม่กินอ่าโบเลยเสียดาย”
         โบตั๋นพูดกลับ
“ไม่มีมารยาท!”
         ลูกกูด่าผู้หญิง ผมเลยต้องเข้าไปอุ้มทันที
“เค้กไม่เอา ไมว่าน้อง”
         ผมค่อยๆพูดกับลูก
“หม่าม๊าก็ดูสิ เป็นผู้หญิงซะเปล่าไม่มีมารยาท ไม่ใช่ของตัวเองแล้วยังจะยุ่งอีก”
         โอ๊ยยยยยย ลูกกูนี่เห็นอนาคตแล้ว ผมอุ้มเดินหนีเลย แต่น้องเค้กไม่หยุดสักทีเลย ยังตะโกนว่าโบตั๋นต่อ
“โดนแน่ อย่าเผลอให้เห็นนะ โดนทุบแน่”
         ลูกกู ร้ายจริงๆ โบตั๋นร้องไห้เลย วิ่งไปไหนแล้วก็ไม่รู้ น่าจะไปหาพี่กิ๊ฟ
“แกล้งน้องม๊าจะตีนะ”
         ผมดุน้องเค้ก น้องเค้กทำหน้าบึ้งแล้วกอดอก
“หม่าม๊า เค้กลูกม๊าแท้ๆนะ ม๊าไม่เข้าข้างเค้กเลย ก็ม๊าเอาขนมให้เค้ก แต่เด็กบ้านั่นมันมาแย่งกิน นิสัยไม่ดี”
         รู้เยอะ พูดมากอีกแล้วลูกกู ผมก็เข้าไปโอ๋ลูกอ่าแหละครับ อากิเลี้ยงลูกตามใจขนาดนี้สงสัยต้องส่งไปที่อื่นแทนที่ไม่ใช่ญี่ปุ่น ผมอุ้มลูกออกไปเดินเล่นที่สนามหน้าบ้าน บีฟอร์ พี่บิ๊ก เล่นเตะบอลกับลูกชายผม
“หม่าม๊า!”
         โค้กเรียกแล้ววิ่งมาหาผมทันที
“หม่าม๊าอุ้ม!”
         นั่นไง เวรและเวรเท่านั้น
ปี๊นๆ
         ผมหันไปดูอากินั่นเอง อากิตะโกนคุยกับลูกๆเป็นภาษาญี่ปุ่น เค้กน่ะดิ้นจะลงท่าเดียว ผมอยากให้ลูกได้ภาอังกฤษมากกว่า อากิแม่งก็ชอบพูดภาษาญี่ปุ่นกับลูก เด็กๆวิ่งมาเรียกผมดันพูดภาษาญี่ปุ่น
“พูดภาษาอะไรหม่าม๊าไม่เข้าใจ”
         ผมพูดภาษาอังกฤษใส่เลยครับ โค้กยิ้มแล้วตอบผมกลับมาเป็นภาอังกฤษ
“ป่ะป๊าบอกว่าคืนนี้จะพาเราไปเที่ยวทะเลคืนนี้ครับ”
         ผมหันไปมองอากิ อากิเดินมาอุ้มเค้กไปหอมแล้วหอมอีก
“ทำไมไวจังละกิ”
         อากิยิ้ม แล้วพูดสั้นๆ
“กิเตรียมไว้นานแล้วแต่เซอร์ไพรส์ได้เตรียมเสื้อผ้าเถอะ”
         เผด็จการจริงๆ อากาศร้อนน่ะวันนี้ มึนจริงๆ พอผมก้าวเดินเท่านั้นแหละถึงกับล้มเลย พี่บิ๊กกับบีฟอร์ที่อยู่ใกล้ๆ วิ่งเข้ามาดูกันหมดเลยครับ
“บิวต์เป็นอะไ”
         อากิถาม ผมพยามดันตัวเองมายืนอีกครั้งแต่คราวนี้ผมเป็นลมล้มไปเลยครับ

         อากิเองครับ จู่ๆบิวต์ก็เป็มลม ผมพาไปโรงพยาบาลเลยดีกว่าครับเป็นห่วงมาก จู่ๆบิวต์ก็เป็นแบบนี้ใจไม่ดีเลยครับ ผม ลูกๆ พี่บิ๊ก บีฟอร์ เด็กร้องไห้ยกใหญ่เลยครับ
“ป่ะป๊า หม่าม๊าไปนานจังเลย ฮือออออออออ”
         โค้กว่าร้องไห้ยากแล้วนะครับ ยังร้องเลย ป่ะป๊าก็จะร้องครับลูก คุณหมอออกมาจากห้องฉุกเฉิน
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คนไข้ตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วครับ”
         หมอพูดจบ ผมที่จะต้องแสดงความดีใจแต่กลับเป็นลูกๆผมสองคน
“เย้ๆ หม่าม๊ามีน้องแล้ว!!!!!!”
         โค้กหยุดร้องไห้อัตโนมัติ
“ดีใจจังเลยยยยย โบตั๋นหมาหัวเน่าแน่”
         ลูกผม ทำไมเป็นแบบนี้กันไปได้นะ บิวต์ย้ายมาห้องพักฟื้น ผมขอวีไอพีเหมือนเดิม เพราะลูกผมเสียงดังกัน แล้วโทรศัพท์บิวต์ดังครับผมก็รับตามปกติ
“สวัสดีครับ อากิครับ”
         พออีกฝ่ายโทรมาผมแทยจะตัดสายทิ้ง
(พี่เป็นนักข่าวนะคะ วันนี้น้องบิวต์เข้าโรงพยาบาลเกิดอะไรคะ)
         ทำไมข่าวพวกนี้ไวจริงๆ ผมตัดสายทิ้งครับ กลับถ่ายรูปบิวต์ตอนหลับให้น้ำเกลือพร้อมข้างๆมีเด็กๆนั่งเล่นกันอัพลงอินสตราแกรม ทวิตเตอร์และเฟสบุ๊ค ขี้เกียจแถลงข่าว
+ koizumiakira คุณแม่มีน้องอีกคนแล้วนะครับ เด็กๆ  ดีใจใหญ่เลยมีน้องอีกคน @bibrikbibeaut +
         แต่ผมว่าผมคิดผิดโทรศัพท์ผมกับบิวต์ดังไม่หวั่นไม่ไหวเลย เด็กวิ่งมาหาผม รัวภาษาญี่ปุ่นใส่ผมรัวเลยครับ เด็กๆชอบพูดภาษาญี่ปุ่นจนตอนนี้พูดไทยจะไม่ชัดแล้วครับเนี่ย
“ป่ะป๊า เมื่อไหร่โค้กจะได้เจอน้อง”
“ป่ะป๊า เมื่อไหร่เค้กจะได้กินข้าว เค้กหิว”
         จะพาลูกไปกินข้าว แต่ก็ห่วงลูก
“พี่บิ๊กผมฝากบิวต์แปบนึงได้มั้ยครับผมจะพาลูกไปกินข้าว”
         ผมบอกพี่บิ๊ก แต่บีฟอร์พูดขึ้นว่า
“เดี๋ยวมึงดูแลบิวต์ไป เดี๋ยวกูพาหลานไปแดกข้าวเอง”
         มันไม่ฟังคำพูดผมเลยนะ กลับพาลูกผมออกไปทันที พี่บิ๊กขัดใจไม่ได้อีก ผมเดินไปนั่งข้างๆบิวต์ สักพักบิวต์ก็ตื่น ผมน่ะดีใจจนน้ำตาจะไหลแหนะครับ
“บิวต์เป็นอะไร มาโรงพยาบาลได้ไง”
         ตื่นมาแล้วถามเลย
“บิวต์ท้องได้สองเดือนแล้วนะ”
         พอผมบอกบิวต์ถึงกลับน้ำตาไหลออกมาทันทีผมเข้าไปกอดบิวต์ไว้แน่น ใบหน้าบิวต์ดูเป็นกังวลมาก ผมพอจะรู้ว่าเรื่องอะไร
“ต่อไปนี้จะไม่มีเรื่องแบบนั้น เรื่องแบบที่เคยผ่านมา กิเลิกแล้วทุกอย่างแล้ว กิโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่มีทางทำให้ครอบครัวกิเสียใจแน่นอน”
         บิวต์พยักหน้า ผมก็ดีใจมากที่สุดแล้วครับ ต่อไปนี้ อะไรที่ทำเพื่อลูกเพื่อเมีย ผมจะทำให้ดีที่สุด นี่แหละครับคนที่ผมเลือกที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต สิ่งหนึ่งที่หนึ่งบิวต์ให้ผมเสมอคือ ให้อภัย ไม่ว่าผมจะทำผิดร้ายแรงแค่ไหนบิวต์ก็จะให้อภัยผมได้เสมอ นี่แหละครับรักแท้ ถ้าความรักใดๆล้วนไม่มีอุปสรรค นั่นถือไม่ใช่รักแท้ ทำเพื่อคนที่เรารักให้มีความสุขที่สุด

         ตอนนี้ผ่านมาสี่เดือน เท่ากับว่าท้อง 6 เดือน อากิก็อยากรู้เพศ ส่วนผมน่ะหรอ ไม่เอาอ่า อยากให้คลอดรอลุ้นมากกว่า ที่บ้านดุครึกครื้นมากที่ผมท้องอีก ข่าวผมก็มีไปแล้วว่าท้อง แต่ตอนท้องโค้กเค้กไม่แพ้ท้องเท่าไหร่ แต่ท้องนี้นี่สิครับจัดว่าหนักอยู่เลย ตามไปอยู่กับลูกที่ญี่ปุ่นไม่ได้เลย เด็กไปแล้วนะครับ อย่าลืมคิดถึงเด็กๆกันด้วยนะครับ
“โอ้กกกกกกกกกก”
         อ้วกจนไม่มีอะไรเหลือแล้วครับเนี่ยผัวกูแม่งก้จ้องจะพาไปโรงพยาบาลท่าเดียวเลย รู้ว่ารวย แต่ใช้เงินไม่รู้จักประมาณเลยไม่ใช่ผัวกูละ พอผมนั่งพักสักพัก แม่บ้านก็เอาผลไม้มาให้ผม  ของเปรี้ยวอะครับ ผมไม่รอช้าหรอครับ ลุยเลย
“บิวต์ค่อยๆกินก็ได้ เดี๋ยวติดคอ”
         อากิบอกผม แต่ใช่ว่าผมจะฟัง อ่อ ตอนนี้เด็กๆเป็นนายแบบเด็กของญี่ปุ่นด้วย อะแห่ม พี่บิ๊กตัดสินใจไม่ไปเรียนต่อ อยู่ต่อโทที่นี่แทน ส่วนบีฟอร์ก็ไม่ไป ติดผัว อีกอย่างอาทิตย์หน้าพี่บิ๊กเปิดคลินิกทำฟันของตัวเองแล้วด้วย
“กิ ผลไม้หมดแล้ว”
         อากิทำหน้าตกใจ ก่อนลุกไปหยิบขนมหวานมาแทน แต่ผมอยากกินนะ พอมากำลังจะเข้าปากเท่านั้นแหละ วิ่งไปอ้วกทันทีเลยครับ อากิก็ตกใจ
“บิวต์ไปหาหมอมั้ย อยากให้บวต์ไปหาหมอจังเลย”
         อากิครับงานการไม่ไปทำ อยู่แต่กับผม
“กิบ้า บิวต์ไม่ได้เป้นอะไรสักหน่อย คิดไปเองจริงๆ”
         อากิไม่ฟังครับช้อนตัวผมขึ้นพาไปหาหมอเลย แม่ผมบอกว่าน่าจะได้ลูกผู้ชายนะ อากิก็ดีใจครับ อยากได้ลูกผู้ชาย เจ้าเด็กๆก็อยากได้น้องผู้ชาย อากิขับรถไวมากครับ ติดนิสัยผม
“อ้าวยังไม่ถึงกำหนดตรวจนิคะ”
         พยาบาลถามแต่อากิสวนกลับไปว่า
“แฟนผมแพ้ท้องหนักมากเลยครับ”
         คราวนี้ก็เข้าไปตรวจหมอก็มให้ยามาทานแต่อากิร้องของให้อัลตราซาวน์เพราะอยากรู้เพศลูก ช่วงนี้ผมอารมณ์ขึ้นๆลงๆ
“พี่หมอแต่ท้องบิวต์ใหญ่มากเลยนะ คล้ายท้องตอนโค้กกับเค้กเลย”
         พี่หมอวนๆดู ถึงกลับร้องออกมา
“ห่ะ!”
         อย่าห่ะสิไม่เก๋นะ
“เป็นไงบ้างครับพี่หมอ”
         ตอนนี้ผมไม่ค่อยมีบทหรอก อากิเค้าอยากพูดบ้าง
“เราน้ำดีนี่หว่าอากิ”
         คุยเรื่องเหี้ยไรกัน
“พี่หมอพูดมาไวๆดิ”
         อันนี้ผมเร่งเอง พี่หมอยิ้ม
“ดูนี่กับนี่นะ”
         พี่หมอชื่อไปที่มอนิเตอร์
“เป็นลูกแฝด”
         ผมถึงกับตกใจเลย ต้องแดกเยอะอีกแล้ว หุ่นเสียหมด
“แล้วดูนี่นะที่แตกต่างกัน”
         คราวนี้ผมจ้องไปเลยครับ
“เป็นแฝดชายหญิง”
         ทันทีที่พี่หมอพูดจบอากิ พูดขึ้นมาเลย
“ห่ะ! แฝดชายหญิง! หู้ววววว บิวต์ เรามีลูกแฝดแล้ว รักบิวต์จังเลย”
         รู้ครับว่าดีใจนะครับที่รัก พูดย้ำอยู่ได้ กูท้องไม่ใช่มึงท้องซะหน่อย แต่ก็เขินนะ ท้องลูกแฝดอีกแล้ว ทำอะไรไม่ถูก นอกจากแสดงออกทางสีหน้าว่าเหนื่อย แต่จริงๆมันก็แค่แก้เขินหนิครับโชคดีของผมจริงๆ ต่อไปนี้ครอบครัวผมคงจะมีความสุขมากกว่าเดิม ความความสุขมากกว่าเดิม







End





rewrite: 31/12/57

[saruttaya]

เมลอะไรค่ะ? ฮอมเมลหรือจีเมล

[nunnan]

มีตอนพิเศษบ้างไหมค่ะะะ 
เด็กเต็มบ้านเลยอิอิ 

[mild-dy]

 

[Poseidon]

จบแว้ว
กินี่ของแรงจริงๆ ได้ลูกแฝดอีก
สนุกมากๆ

[Sohso]

เรื่องนี้ทำให้ฮา ได้เศร้า ได้สนุก หลากหลายอารมณ์จริงเชียว

กิน้ำยาดีได้ลูกแฝดตั้งสองครั้ง ชาย หญิง 1 เจ๋งมาก

เป็นพ่อและสามีที่ดี (ถ้าไม่นอกใจอะนะ)

ครอบครัวบิวก็น่ารัก พี่โบ๊ทก็มีลูก บิวก็มีลูก พี่บิ๊กมีแฟน พี่บอสก็มีบรรดาที่รักทั้งหลาย

[sukaz]

   

[mamajie]

  พออ่านถึงฉากทีกินอกใจบิ้วแล้ว บอกตรงๆ ว่ารับไมได้ น้ำตาไหลตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนจบ

[`ลoงสิจ๊ะ™]

อ่านจบแล้ววววง
เรืองนี้นายเอกแรง!!
แต่เคาชอบอ่าสนุกมากๆ