หัวข้อ: [เรื่องเบาๆ]Stair.ขยับรัก ข้ามขั้น : จบ P22 6/07/2554(รุ่นพ่อ?vsรุ่นลูก?)

[nongrak]

บันทึกของนพรัตน์ตั้ง2หน้ายังมาไม่ถึงลุงไพฑูรย์เลย
ลืมไปก็ลุงห่างกับคุณนพตั้ง20ปี 

[kun]

ใช่ๆๆอยากเจอลุงไวไวจาง นพเนี่ยเกิดช้าจริงๆๆ

5555555

ยาวซะใจจริงๆๆชอบๆๆ

[โน๊อา]

น่ารักดีค่ะ ชอบนะคะ บวกไปเป็นกำลังใจค่ะ

[juon]

บันทึกของนายนพรัตน์ (ช่วงที่2)
   4 ตุลาคม 254x
   พักนี้ผมฝันถึงครูต้าบ่อยมากเลยล่ะ ล่าสุดวันนี้ก็ฝัน ตื่นมาตอนเช้าเห็นว่ากางเกงเปียก ผมเปล่าฉี่รดที่นอนนะ แต่ไอ้วีบอกว่าผมฝันเปียก.. เออ คงเปียกนั่นแหละ เพราะมันเปียกจริงๆ
   ไอ้วีเซ้าซี้ผมใหญ่ว่าเมื่อคืนฝันอะไร ทำไมเปียกขนาดนี้ จ้างผมก็ไม่เล่าให้มันฟังหรอก เพราะจำไม่ค่อยได้ นึกได้ลางๆ ยังเขินอยู่เลย ฮือ ผมฝันอะไรของผมเนี่ย บ้าจริงเชียว ถ้าครูต้ารู้สงสัยได้เอาไม้เรียวมาตีผมแน่ แต่ผมยังไม่เคยเห็นครูถือไม้เรียวเลยนะ ถึงอย่างนั้น ไม่ให้ครูรู้จะดีกว่า
------------------------------------------------------
   19 ตุลาคม 254x
   เทอมนี้ผมสอบได้ที่สามด้วยล่ะ พี่นพรู้ดีใจใหญ่ แต่มีข่าวร้ายเหมือนกันเพราะพี่นพต้องเคลียร์งานช่วงสิ้นปีที่บริษัท ปิดเทอมนี้เลยอาจจะแวะมาเยี่ยมผมไม่ได้ ไม่เป็นไร ผมรู้ว่าพี่นพทำงานหนักเพื่อผม ตอนนี้ผมช่วยเหลือตัวเองได้เยอะแล้วล่ะ พี่นพไม่ต้องเป็นห่วงผมนะ ผมอยู่ได้สบายๆ แล้ว
------------------------------------------------------
   23 ตุลาคม 254x
   วันนี้ครูต้าชวนผมออกไปซื้อของเข้าสหกรณ์ก่อนเปิดเทอม ท่าทางครูจะเห็นผมว่างๆ เลยชวนออกไปช่วยหิ้วของล่ะมั้ง ตั้งแต่มาอยู่โรงเรียนนี้ ผมเพิ่งได้ออกไปด้านนอกอย่างถูกกฎกับคนอื่นก็คราวนี้แหละ
   ครูต้ามีรถขับเหมือนกันนะ แต่คนละรุ่นกับของพี่นพ เก่ากว่านิดหน่อย แต่ข้างในสะอาดเหมือนกันเลยล่ะ ผมนั่งข้างคนขับด้วยความเคยชินเหมือนสมัยขึ้นรถกับพี่นพ ครูต้าหันมามองผม แล้วยิ้มๆ จากนั้นก็ขับรถไปซื้อของที่ตลาด
   เราซื้อพวกเครื่องเขียน ของใช้ประจำวันอย่าง ยาสีฟัน แปรงสีฟัน ครูต้าซื้อผ้าอนามัยด้วยนะ เพราะโรงเรียนเรามีครูกับพนักงานหญิงทำงานอยู่ด้วย แล้วก็มาซื้อกันเป็นประจำเลยล่ะ เวลาซื้อก็กระมิดกระเมี้ยนซื้อ ต้องห่อให้มิดชิดก่อนยื่นให้เชียวล่ะ ผมนึกดีใจที่ผมไม่ใช่ผู้หญิง เลยไม่ต้องลำบากเวลามีประจำเดือนแบบนี้ทุกเดือน
   ผมได้โอกาสเลือกของที่อยากซื้อไปขาย ยางลบที่ร้านมีหลายแบบมาก มีที่เป็นรูปตัวการ์ตูนน่ารักๆ ด้วยล่ะ พอเห็นผมหยิบ ครูต้าก็ทักว่าจะซื้อไปฝากใคร ผมบอกว่าเปล่า เห็นว่าน่ารักดีเลยหยิบมา ครูบอกว่าเคยซื้อไปขายแล้ว ขายไม่ค่อยดีเลยไม่ซื้อไปเพิ่ม ของแบบนี้ขายเด็กผู้ชายลำบาก แต่มันน่ารักน่ะ ผมเลยบอกครูว่างั้นเดี๋ยวผมซื้อเองแล้วกัน ครูก็ขำ ว่าผมชอบอะไรเหมือนเด็กผู้หญิงเลย ผมแอบงอนนะเนี่ย ใครๆ ก็ว่าผมเหมือนเด็กผู้หญิง เป็นผู้ชายชอบของน่ารักไม่ได้หรือไง
   ถึงครูจะแซวผม แต่ก็ให้ผมซื้อยางลบกล่องนั้นกลับมาล่ะ จากนั้นเราก็แวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านใกล้ๆ กัน แล้วครูก็ชวนผมไปกินไอติมต่อ บอกว่าไอติมร้านนี้เจ้าดังของที่นี่เลยล่ะ แต่ก็อร่อยจริงๆ นะ ผมกินแล้วนึกถึงพี่หนิงเลย พี่หนิงก็ชอบกินไอติมกะทิเหมือนกัน เสียดายที่ซื้อไปฝากไม่ได้ แต่ผมกินเผื่อไปเรียบร้อยแล้วล่ะ อิ่มตื้อเลย
   ขากลับขับรถผ่านตลาด ครูต้าเปรยๆ ว่าลอยกระทงปีนี้น่าจะจัดกิจกรรมอะไรเพิ่มเติมนอกจากทำกระทง ผมเลยเสนอว่าน่าจะจัดประกวดนางนพมาศ ครูหัวเราะก๊ากเลย แล้วบอกว่าโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนชายล้วน จะเอาใครมาเป็นนางนพมาศ ผมเพิ่งนึกได้ กลัวเสียหน้าเลยบอกว่า งั้นเปลี่ยนเป็นนายนพมาศแทนก็ได้ คราวนี้ครูขำต่อ แล้วอธิบายประวัติศาสตร์เกี่ยวกับนางนพมาศให้ผมฟังจนหูอื้อ ผมเลยยอมแพ้ ไม่เสนออะไรแบบนี้ก็ได้ แต่ผมจะชวนครูไปลอยกระทงแทน เพราะปีที่แล้วผมไปลอยกับเพื่อนแล้วโดนลวนลาม ครูต้าหัวเราะอีกแล้วก็ยอมตกลง บอกว่าสงสัยผมจะเกิดมาผิดเพศ น่าจะเกิดเป็นเด็กผู้หญิงมากกว่า ผมเถียงครูทันควันเลยว่า ผมไม่ได้อยากเป็นเด็กผู้หญิงนะ ผมแค่ตัวเล็กเกินไปเลยสู้ใครไม่ค่อยได้เท่านั้นเอง ครูเลยปลอบผมว่า เดี๋ยวผมก็ตัวสูงแล้ว เพราะเด็กผู้ชายจะค่อยๆ เริ่มสูงขึ้นหลังจากนี้แหละ ผมก็สาธุตามคำพูดครูนะ ขอให้ผมตัวใหญ่เหมือนคนอื่นเขาบ้างเถอะ
----------------------------------------------
   11 พฤศจิกายน 254x
   กระทงห้องผมประกวดได้รางวัลความคิดสร้างสรรค์ระดับชั้นม.ต้นล่ะ ไอเดียผมนะเนี่ยที่บอกว่าน่าจะทำรูปนางนพมาศอยู่ตรงกลาง ก็ได้มาจากครูต้าตอนคุยกันในรถนั่นแหละ วีกับเอวิ่งข้ามห้องมาแสดงความดีใจกับผมจนผมกลัวเพื่อนในห้องมันหมั่นไส้เอา
   ตกค่ำเราก็แบ่งเป็นกลุ่มไปลอยกระทงกันที่คลองหลังโรงเรียนเหมือนเดิม ปีนี้พี่วุฒิไม่อยู่ เพราะเรียนจบไปแล้ว ผมยืนดูกระทงได้รางวัลที่ช่วยกันทำกับเพื่อนๆ ในห้องลอยตุ๊บป่องอยู่ในน้ำ ภูมิใจก็ภูมิใจนะ เสียดายก็เสียดาย เพราะรู้ว่าถ้ามันไม่ล่มกลางทาง เดี๋ยวอีกไม่กี่วันใบตองกับดอกไม้ก็เหี่ยวหมดแล้ว แต่เห็นว่าพวกครูๆ ถ่ายรูปเอาไว้ คงจะเก็บไว้ดูกันได้อีกนาน
   ผมดูกระทงได้สักพักก็เริ่มมองหาครูต้า เห็นครูยืนคุยอยู่กับครูอีกคน ผมเริ่มแป้วๆ ว่าครูจะจำได้รึเปล่าว่าจะไปลอยกระทงกับผม เลยพยายามเบียดๆ ไปเสนอหน้าให้ครูเห็น ครูต้าพอหันมาเห็นผมก็ยิ้มแล้วกวักมือเรียกทันที ผมจำได้ว่าตัวเองยิ้มแต้เลยล่ะ เพราะดีใจที่ครูยังจำได้ว่าจะลอยกระทงด้วยกัน พอเข้าไปใกล้ๆ ครูต้าก็แนะนำให้ผมรู้จักกับครูอีกคนที่ยืนคุยอยู่ เขาชื่อครูกร ครูกรสอนภาษาอังกฤษประดับม.ปลาย ผมเลยไม่ค่อยเห็นหน้า ผมยกมือไหว้ตามมารยาทและรู้สึกว่าครูกรตัวสูงดีจัง สูงกว่าพี่นพอีกมั้ง สูงจนผมแหงนคอตั้งบ่าเลย ครูกรมองผมยิ้มๆ แล้วบอกว่าผมตัวเล็กเหมือนที่ครูต้าเล่าให้ฟังเลย ผมเลยหันไปมองครูต้าเคืองๆ ครูต้าเลยปลอบผมว่า ถึงผมจะตัวเล็ก แต่ผมก็เป็นเด็กดี ช่วยงานที่สหกรณ์ได้มากเลย จากนั้นเราก็ไปลอยกระทงกันสามคน ผมอยู่ตรงกลาง อย่างกับพ่อแม่ลูกแน่ะ ครูกรคุยสนุกนะ เป็นคนที่เฮฮามากเลย เวลาคุยกับครูต้าแล้วครูต้าจะยิ้มตลอดเวลา ผมเพิ่งรู้นี่แหละว่าสองคนนี่สนิทกัน คิดว่าครูต้าชอบอยู่คนเดียวเสียอีก
   ผมกลับจากงานลอยกระทงสักห้าทุ่มกว่าได้ น่าจะง่วงแล้วนะ ขนาดวีกลับมาอาบน้ำเสร็จยังหลับเป็นตาย แต่ผมสิ อาบน้ำแล้ว นอนกลิ้งไปกลิ้งมาก็แล้ว ยังไม่หลับเลย อกมันปวดจี๊ดๆ ยังไงบอกไม่ถูก นึกถึงแต่ครูต้าตลอดเวลาเลย เห็นครูต้าคุยกับครูกรดูมีความสุข ผมก็น่าจะมีความสุขด้วยนะ แต่ทำไมผมถึงกลายเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้สิ
-------------------------------------------------------------
   20 พฤศจิกายน 254x
   ไม่น่าเชื่อเลยล่ะ วันนี้มีวัดส่วนสูงในคาบวิชาสุขศึกษา ผมสูงร้อยหกสิบห้าแล้ว สูงขึ้นมาอีกตั้งห้าเซ็นฯ ก็ว่า ทำไมพักนี้เริ่มชนนั่นชนนี่ แถมรองเท้าก็เริ่มคับ เสื้อก็เริ่มแน่นๆ กางเกงไม่ต้องพูดถึงเลย ผมคิดว่าเสื้อผ้าใส่นานๆ แล้วมันหดซะอีก พอตกเย็นผมรีบโทรบอกพี่นพเลยล่ะ พี่นพขนงานกลับมาทำที่บ้านด้วย ท่าทางงานจะหนักจริงๆ แต่พอผมบอกว่าสูงขึ้นแล้ว น้ำหนักก็ขึ้นด้วย พี่นพก็ดีใจใหญ่ วางงานมาคุยกับผมทันที บอกว่าอีกหน่อยเปี๊ยกจะไม่เปี๊ยกแล้ว จากนั้นพี่นพก็ถามผมว่าเสื้อผ้ายังใส่ได้อีกมั้ย ถ้ายังไงเดี๋ยวจะโอนเงินไปให้ซื้อก่อน หรือจะให้ซื้อส่งไปรษณีย์ไปให้ ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไร ผมมีเงินเก็บอยู่ ค่าขายของที่สหกรณ์นั่นแหละ เดี๋ยวซื้อเอง เพราะพี่นพต้องเดาไซต์ผมไม่ออกแล้วแน่ๆ เลย พี่นพหัวเราะใหญ่ แล้วบอกว่าเคลียร์งานเสร็จปีใหม่อาจจะขับรถไปเยี่ยม อยากเห็นว่าผมตัวสูงขนาดไหนแล้ว ผมเลยบอกพี่นพว่า อย่าลืมบอกพี่หนิงกับพี่แนนนะว่าผมสูงร้อยหกสิบห้าแล้ว
   ผมกลับห้องมารีบรื้อเสื้อที่พี่แนนซื้อส่งมาให้จากแคนนาดาปีที่แล้วมาลองใส่ ผมเก็บเอาไว้ใส่นอนนะ แต่มันสวยดี จะใส่นอนก็เสียดาย จะใส่ไปเที่ยวก็หลวมไป พอเอามาลองใส่ดูคราวนี้เกือบพอดีแล้วล่ะ ผมดีใจสุดๆ เลย รีบขนชุดนักเรียนมาลองใส่ดูอีก ปรากฏว่ามันคับขึ้นจริงๆ ไอ้วีกลับมาถึงห้องเห็นผมลองเสื้อก็ทำหน้าแปลกๆ พอผมบอกมันว่าผมสูงขึ้นอีกห้าเซ็นฯแล้ว เสื้อเลยคับ มันก็หัวเราะท้องแข็ง บอกว่าก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมผมไม่ซื้อเสื้อใหม่สักที คับจนกระดุมจะดีดออกมาได้อยู่แล้ว ผมเลยบอกมันว่าเข้าใจว่าเสื้อหด คราวนี้มันขำหนักกว่าเดิม บอกว่าเสื้อนักเรียนที่ไหนหด มีแต่เปื่อยกับขาด
   ไอ้วีเดินมามองๆ ตู้ผม มองเสื้อผม แล้วมองผม จากนั้นมันก็สรุปทันทีว่าผมควรเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ทั้งหมด โดยเฉพาะเสื้อนักเรียน เพราะคับติ้วจนมันคันปากอยากทักมาหลายอาทิตย์แล้ว แต่ผมดูๆ แล้ว จะเอาเงินไปซื้อเสื้อรวดเดียวก็เปลืองเกิน ซื้อมาก่อนสักตัวแล้วทนใส่ตัวอื่นไปก่อนดีกว่า ไอ้วีรีบเบรกผมทันที บอกว่าใส่ต่ออีกมีหวังอีกสามวันกระดุมขาดแน่ๆ แค่นี้ชายเสื้อก็จะหลุดออกมาจากขอบกางเกงอยู่แล้ว มันว่าปีที่แล้วมันไปทำงานแผนกซักรีด ที่นั่นมีเสื้อนักเรียนที่รุ่นพี่ทิ้งเอาไว้เยอะเลย มีรองเท้าด้วย พอรวบรวมได้จำนวนหนึ่ง โรงเรียนจะเอาไปบริจาค ไม่ก็เก็บไว้ให้นักเรียนยืมเปลี่ยนเวลามีเหตุฉุกเฉิน มันบอกว่าให้ผมไปหาดูที่นั่นก็ได้ เผลอๆ จะได้มาฟรีๆ ไม่ต้องเสียตังค์ด้วย ผมเห็นดีเห็นงามกับมันทันที และนัดกันว่าวันเสาร์ที่จะถึงจะแวะไปดูกัน ตอนนี้ผมคงต้องทนใส่เสื้อคับไปก่อน หวังว่ากระดุมจะไม่ขาดก่อนถึงวันเสาร์นะ
-------------------------------------------------
   25 พฤศจิกายน 254x
   ผมได้เสื้อตัวใหม่มาครบโดยไม่เสียเงินสักบาท หลังจากไปแผนกซักรีดกับไอ้วีตอนเช้า แต่ปัญหาคือชื่อที่ปักอยู่บนเสื้อ ที่โรงเรียนไม่มีบริการปักเสื้อ ต้องออกไปปักร้านข้างนอก ผมเลยแวะมาที่สหกรณ์ กะจะมาฝากครูต้าไปปัก แต่ครูต้าบอกว่าค่าปักหลายบาท เห็นผมประหยัด อุตส่าห์ไปขอเสื้อมือสองมาใช้ เลยอยากจะช่วยประหยัดให้เต็มที่ แนะนำว่าผมจะลองปักเองดูไหม
   แหม เสื้อมือสองก็ไม่มีอะไรไม่ดีนี่นา แถมที่ผมขอมายังใหม่ๆ อยู่เลย ข้อดีของเสื้อใช้แล้วก็มีอยู่นะ คือมันจะนิ่ม ใส่สบาย ในเมื่อค่าปักแพง แล้วผมก็เกรงใจครูถ้าจะฝากออกไป ผมเลยถามวิธีปักเสื้อจากครูต้า ครูก็รื้อที่เลาะผ้าออกมา สอนวิธีเลาะชื่อเก่าออกให้ผมก่อน บอกด้วยนะว่าเลาะดีๆ เดี๋ยวมันจะขาด หลังจากนั้นก็รื้อสะดึงออกมาจากลิ้นชักโต๊ะ ผมเลยงงเลยว่าครูเคยปักเสื้อด้วยเหรอ ครูตอบว่า เคยปัก แต่ไม่ได้ปักเสื้อหรอก ปักผ้าเช็ดหน้า คราวนี้ผมเลยได้ทีแซวครูบ้างว่าทำงานเหมือนผู้หญิง ครูไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มๆ จากนั้นก็รื้อกล่องใส่ด้ายกับเข็มออกมา อืม ผมเพิ่งรู้ว่าครูเก็บของพวกนี้เอาไว้ในลิ้นชักโต๊ะด้วยนะเนี่ย ครูหาด้ายสีที่พอใช้ได้อยู่พักหนึ่ง แล้วก็เอาเสื้อที่ผมเลาะเสร็จแล้วมาขึงกับสะดึง ชมด้วยนะว่าผมเลาะเรียบร้อยดี ไม่มีขาด ก็ผมเลาะตั้งใจสุดๆ นี่นา กลัวจะต้องไปขอใหม่น่ะ เกรงใจคนรื้อเขา
   ครูต้าให้ผมเขียนชื่อลงในกระดาษแล้วเอาดินสอร่างลงไปบนเสื้อ โห.. ครูต้าเขียนชื่อเก่งด้วยนะ เขียนเสร็จนี่ผมคิดว่าไปร้านปักเลยล่ะ แล้วครูก็ลองปักให้ผมดูก่อนหนึ่งตัว จากนั้นก็ส่งให้ผมเอาไปจัดการต่อเอง สรุปว่า ผมขลุกอยู่ที่ห้องพักครูตั้งแต่บ่ายยันค่ำ เพื่อปักเสื้อนักเรียนสามตัว โย้ๆ เย้ๆ ไปหน่อย แต่มองไกลๆ ก็อ่านออกล่ะ ไว้เดี๋ยวถ้าพี่นพมา ผมจะเอาให้ดูว่านี่ฝีมือผมปักเอง
   สักทุ่มหนึ่งมั้ง ครูกรแวะมาที่ห้อง พอเห็นผมอยู่ด้วยก็ชวนคุย ครูกรคุยสนุกนะ เห็นว่าผมขอเสื้อมาจากแผนกซักรีดก็ถามถึงรองเท้า พอดีว่าที่พี่เขาทิ้งเอาไว้มันเก่าเกินไป ผมก็คิดอยู่เหมือนกันแหละว่าจะไปซื้อใหม่ ครูกรเลยบอกว่างั้นออกไปซื้อด้วยกันก็ได้ ไหนๆ ก็จะออกไปทานข้าวเย็นอยู่แล้ว ครูต้าก็เห็นดีเห็นงามด้วย ผมเลยได้ออกไปนอกโรงเรียนเป็นครั้งที่สองในรอบปี
   ครูกรกับครูต้าช่วยกันเลือกรองเท้าให้ผม ครูต้าบอกว่าเดี๋ยวผมคงจะตัวใหญ่ขึ้นอีก ควรจะซื้อรองเท้าเผื่อๆ ไว้ เลยโดนครูกรแซวว่าเผื่อมากๆ ระวังจะเป็นแบบครูต้า สุดท้ายต้องยกรองเท้าให้คนอื่นเพราะเท้าใหญ่ไม่พอ ครูต้าเลยบอกครูกรว่าผมต้องสูงขึ้นกว่านี้แน่ๆ ผมเลยรีบสนับสนุน แหม.. ทีครูกรยังสูงขนาดนี้เลยนี่นา
   หลังจากนั้นเราก็ออกมาหาข้าวกินกัน ดูท่าทางครูต้าจะมีความสุขเวลาได้คุยกับครูกรนะ ก็ครูกรคุยสนุก แถมดูเป็นผู้ใหญ่ดีด้วย อืม...ผมสิ สูงขึ้นแล้วหน่อยหนึ่ง แต่ก็ยังเด็กอยู่ดี
   ผมกลับมาถึงห้องแล้วแทนที่จะดีใจกับรองเท้าใหม่ ดันนึกวนเวียนถึงเรื่องครูต้ากับครูกรอีกแล้วล่ะ ผมเป็นอะไรไปแล้วก็ไม่รู้
----------------------------------------------
   2 ธันวาคม 254x
   ในที่สุดวันนี้ผมก็ตัดสินใจถามครูต้าเรื่องครูกร ว่าครูสองคนเป็นแฟนกันเหรอ ครูต้าทำหน้าตกใจใหญ่ ถามกลับว่าผมไปเอาเรื่องนี้มาจากไหน ผมเลยบอกว่าผมแค่ลองถามดูน่ะ ครูก็ปฏิเสธทันทีว่าครูกรเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่า ที่บังเอิญย้ายมาช่วยงานที่นี่ชั่วคราว เดี๋ยวตอนมกราฯก็ย้ายกลับแล้ว ก็ว่า ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยเห็นครูกรแวะมาหาครูต้าเลย ผมเลยโล่งใจขึ้นมานิดหน่อย ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน หลังจากนั้นผมเลยชวนคุยว่าปีใหม่ครูจะไปเที่ยวที่ไหนรึเปล่า ครูบอกว่ายังไม่รู้เหมือนกัน อาจจะไปฉลองปีใหม่กับเพื่อนเหมือนปีก่อนๆ ล่ะมั้ง แล้วก็ถามผมกลับ ผมเลยตอบว่าปีนี้ผมจะสวดมนต์อยู่ที่ห้องเหมือนเดิม จะได้สูงขึ้นอีก คราวนี้ครูขำอีกแล้ว บอกว่าระวังอธิฐานมากๆ จะสูงจนเลยประตู ผมบอกครูว่า เอาให้สูงได้ขนาดนั้นก่อนผมค่อยเครียดทีหลังก็แล้วกัน
--------------------------------------------------------
   29 ธันวาคม 254x
   วันนี้พี่นพมารับผมที่โรงเรียน เราคุยกันไว้เมื่อสัปดาห์ก่อนแล้วล่ะว่าพี่นพจะพาผมเที่ยวแถวๆ นี้ช่วงวันหยุดปีใหม่ จะได้ไม่ต้องเดินทางกันไกลมาก ผมดีใจอยู่แล้ว เพราะเที่ยวที่ไหนก็ได้ ให้พี่นพไปด้วยก็พอ
   พี่นพเห็นผมครั้งแรก็ร้องโอ้โห บอกว่านี่น้องเปี๊ยกของพี่หรือใครกันเนี่ย ทำไมสูงเร็วแบบนี้ ผมยิ้มหน้าบาน บอกว่าอีกหน่อยผมอาจจะสูงทันพี่นพก็ได้นะ พี่นพตบไหล่ผม แล้วบอกว่ารีบๆ สูงเลยก็ดี จะได้ไม่ถูกใครเข้าใจผิดว่าเป็นพ่อลูกกันอีก ผมไม่ลืมเอาเสื้อที่ปักเองมาอวดพี่นพ พอพี่นพเห็นก็ชมผมใหญ่ แต่มีแอบน้อยใจตัวเองนิดหน่อยนะที่ไม่ได้ซื้อเสื้อใหม่ให้ผม ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไร ผมชอบเสื้อมือสองอย่างนี้แหละ ใส่สบายดี คราวนี้พี่นพเลยบอกว่าจะขนเสื้อในตู้มาให้ผม มีตัวสวยๆ ที่เคยใส่สมัยเรียนด้วย พูดแล้วผมก็พอนึกออก เลยรีบตกลงทันที ใส่ได้ใส่ไม่ได้ค่อยว่ากันทีหลัง เอามาเผื่อไว้ก่อน แต่ผมเริ่มมั่นใจแล้วล่ะว่าผมคงจะใส่เสื้อพี่นพได้เร็วๆ นี้แหละ ผมมีความสุขจังเลย
-----------------------------------------------------------

[juon]

   2 มกราคม 254x
   พี่นพมาส่งผมที่หอแต่เช้า ตอนพี่นพกลับผมยังไม่รู้สึกอะไรนะ แต่พอตกเที่ยงๆ วีลากผมออกไปตีปิงปอง เพราะมันมุ่งมั่นจะรักษาเหรียญทองของมันในปีหน้า เลยบังคับรูมเมทอย่างผมให้เป็นคู่ซ้อม ผมตีปิงปองกับมันจนบ่ายกว่า ก็ชวนกันไปดูหนังกันต่อที่ห้องโสต ไปกันทั้งเหม็นเหงื่ออย่างนั้นแหละ ดูหนังจบไปเรื่องหนึ่งก็ออกมากินข้าวแล้วไปอาบน้ำกัน พออาบน้ำเสร็จนั่นแหละ ผมถึงรู้สึกว่าเจ็บๆ ที่หน้าอก สงสัยเพราะตีปิงปองหักโหมกับไอ้วีมากไปแน่ๆ
--------------------------------------------------------------
   10 มกราคม 254x
   ผมเจ็บหน้าอกมาสัปดาห์กว่าแล้ว ทำไงก็ไม่หาย สงสัยจะไม่ใช่กล้ามเนื้อฉีกแล้วล่ะ เลยไปหาอาจารย์ที่ห้องพยาบาล อาจารย์คลำๆ ดูแล้วบอกว่าผมนมแตกพานแล้ว มันจะเจ็บหน้าอกอย่างนี้ล่ะ ผมนึกถึงที่ไอ้วีเล่าให้ผมฟังปีที่แล้วทันทีเลย กลับห้องมาผมเลยมาอวดมันบ้าง บอกว่าผมเริ่มนมแตกพานแล้วนะ มันเลยถอดเสื้อให้ดู เออ ผมรู้แล้วว่ามันเป็นหนุ่มกว่าผม แต่เดี๋ยวผมคงจะไล่มันทันนั่นแหละ แล้วมันก็แกล้งผมอีก ด้วยการเอามือมาบีบหน้าอกผม ผมเลยทุบมันไปทีหนึ่ง ก็มันเจ็บโคตรๆ เลยนี่ มาบีบกันได้ไง
------------------------------------------------------------------
   29 มกราคม 254x
   เอกับผมได้เล่นทีมแล้วล่ะ ทั้งผมทั้งมันแข่งกันสูงทั้งคู่ มันยังสูงน้อยกว่าผมหน่อยหนึ่ง แต่นมแตกพานเหมือนกันแล้ว มันบ่นกระปอดกระแปดว่าทำไมมันเจ็บขนาดนี้ ผมเองก็คงไม่เจ็บน้อยกว่ามันนักหรอก
   รุ่นพี่ที่จบไปเมื่อปีก่อนแวะมาเยี่ยมที่โรงยิม แล้วทักผมกับเอว่าสูงขึ้นผิดหูผิดตาเลย ไปกินอะไรกันมา ผมกับเอยิ้มกันใหญ่ บอกว่าในที่สุดความฝันของเราทั้งคู่ก็ไกล้จะเป็นจริงแล้ว พักนี้เราหยุดโหนบาร์กันชั่วคราว เพราะเจ็บ แล้วกลัวว่าหน้าอกจะเสียทรงน่ะ เอมันว่ามาว่างั้น
------------------------------------------------------------------
   8 กุมภาพันธ์ 254x
   วันนี้ผมทดลองส่องกระจกดูตัวเองอย่างจริงๆ จังๆ อีกหนหนึ่ง หลังจากไม่ได้ทำมานานมาก ร่างกายผมเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้วนะ หน้าอกก็ไม่ค่อยเจ็บแล้ว แถมใหญ่ออกมานิดหนึ่งด้วย เริ่มมีกล้ามเนื้อขึ้นมาเป็นลูกๆ ตามแขนตามขาแล้วล่ะ  ขนตรงนั้นก็เริ่มขึ้นมานิดๆ แล้ว ผมฝันเลยนะว่าอนาคตถ้าผมสูงแล้วหุ่นดีจริงๆ อาจจะมีคนมาทาบทามผมไปเป็นนายแบบก็ได้
   ไอ้วีเปิดประตูเข้ามาเห็นผมยืนส่องกระจกก็ขำก๊าก บอกว่าหลงรูปอยู่หรือไงพ่อคุณ จากนั้นมันก็ถอดเสื้อออก กะเบ่งทับผมเต็มที่ ตามประสารูมเมทที่ดี เออ วีมันยังตัวใหญ่กว่าผมอยู่ แต่เดี๋ยวผมคงไล่มันทัน จากนั้นมันก็ดึงหนังสือออกมาจากด้านหลัง คือมันเหน็บหนังสือไว้ในสื้อด้านหลังน่ะ ถอดเสื้อแล้วหนังสือยังเหน็บกางเกงอยู่ ที่มันเหน็บมาไม่ใช่หนังสืออะไร หนังสือโป๊อีกแล้ว พักหลังนี้มันกับเอสุมหัว ผลัดกันโดดรั้วออกไปซื้อกันคนละรอบ เวลามีเล่มออกใหม่ ผมว่าสองคนนี่เข้ากันได้ดีเรื่องนี้แหละ ไอ้วีบอกว่าในฐานะที่ผมเคยให้มันยืมดู และเป็นรูมเมทที่ดีของมันมาโดยตลอด เล่มนี้มันก็จะไม่คิดค่าดู ให้ผมดูฟรี แต่ผมปฏิเสธมันอีกเช่นเคย บอกว่าเกรงใจน่ะ อีกอย่าง ผมมีไอ้ที่ดีกว่าหนังสือพวกนี้อยู่แล้ว
   พักนี้ครูต้าดูซึมๆ ไปหน่อยหนึ่ง คงเพราะครูกรย้ายกลับไปสอนโรงเรียนเดิมแล้ว ผมแอบสงสารครู่อยู่หน่อยหนึ่งล่ะ ผมไม่รู้ว่าครูกรคิดอะไรกับครูต้ารึเปล่านะ แต่ผมว่าครูต้าคงแอบชอบครูกรอยู่ ดูจากเวลาที่ครูกรมาครูต้าจะยิ้มหน้าบานทุกทีเลย ก็คงเหมือนผมแหละ เพราะเวลาผมเจอหน้าครูต้า ผมยิ้มหน้าบานทุกทีเลย ผมไม่ต้องพึ่งหนังสือโป๊หรอก เพราะเวลาผมมีอารมณ์ทีไร ครูเป็นเหตุทุกทีเลย ในเมื่อครูกรไม่อยู่แล้ว แล้วผมก็เริ่มแตกหนุ่มและสูงขึ้นแล้ว ผมคงพอจะแข่งกับคนอื่นได้บ้างแล้วมั้ง
   วาเลนไทน์นี้ ผมจะไม่เอาดอกกุหลาบที่คนอื่นให้ ให้ครูอีกแล้วล่ะ ผมมีอย่างอื่นจะให้ครูแล้ว......
--------------------------------------------------------------
   14 กุมภาพันธ์ 254x
   ผมวุ่นกับการขายของที่ห้องสหกรณ์เหมือนปีที่แล้วเป๊ะ ดอกกุหลาบขายดีจริงๆ ขนาดว่าเป็นโรงเรียนชายล้วนนะเนี่ย แต่ผมเข้าใจแล้วล่ะว่าซื้อกันไปทำไม ปีนี้ผมได้ดอกกุหลาบน้อยลงหน่อยหนึ่ง สงสัยเพราะผมไม่ค่อยเหมือนเด็กผู้หญิงแล้วมั้ง แต่ได้หัวใจจากเพื่อนๆ เยอะเหมือนเดิม
   ผมเดินเข้ามาในห้องสหกรณ์หลังเลิกเรียน ครูต้าทักผมก่อนเลยว่าป๊อบปูลาจริงๆ หัวใจเต็มตัวไปหมด ผมเลยจัดการแปะให้ครูดวงหนึ่ง ดวงใหญ่ด้วยนะ บอกครูว่าหัวใจผมนะครับ อย่าเอาไปทิ้งให้ใครนะ ครูอึ้งไปหน่อยหนึ่ง แล้วก็หัวเราะออกมา ผมก็หัวเราะนะ เพราะก็เขินสุดๆ เหมือนกัน พูดไปหน้าร้อนไป ผมเลยแกล้งทำเป็นบ่นว่าอากาศร้อน แล้ววิ่งกลับออกไปล้างหน้าแทน อือ..เพิ่งรู้ว่าจะจีบใครมันยากก็ตรงนี้นี่เอง ผมดูตัวเองตอนล้างหน้า แล้วเห็นว่าหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศเลย เขินขนาดนี้ ผมจะไปรอดมั้ยเนี่ย
   กว่าห้องสหกรณ์จะปิด ท้องผมก็ร้องจ๊อกๆ ไอ้เรื่องที่คิดว่าจะมาพูดกับครูถูกน้ำย่อยย่อยไปหมดเลย
   ท่าทางว่าครูจะเห็นผมจ้องขนมปังกรอบที่วางอยู่บนชั้นขายตาเป็นมัน เลยชวนผมไปกินข้าว บอกว่ามื้อนี้ครูเลี้ยงเอง ค่าที่ทำงานหนัก ผมแอบใจเต้นเหมือนกันนะ ที่เห็นว่าครูยังติดหัวใจของผมอยู่ เอาเถอะ บนเสื้อครูยังมีหัวใจอีกหลายดวง ก็พวกเด็กที่ทำงานด้วยกันนั่นแหละเอามาติดให้ ผมอย่าเพิ่งเข้าข้างตัวเองจะดีกว่า แต่ผมก็ห้ามหัวใจตัวเองไม่ให้เต้นแรงไม่ได้สักที
   ครูต้าสูงสักร้อยเจ็ดสิบกว่าๆ ผิวขาวแต่ไม่ถึงกับขาวจัดนะ ผมซอยสไลส์ยาวมาจนถึงท้ายทอย เวลาครูอยู่เฉยๆ น่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่เวลาครูยิ้มออกมานี่ ผมใจเต้นตึกๆ เลย ไม่รู้ว่าเริ่มใจเต้นกับครูตั้งแต่ตอนไหน แต่ตอนนี้ผมใจเต้นไปหมดแล้วล่ะ สั่งกับข้าวก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องแล้ว มัวแต่ดูหน้าครู นึกไปถึงไหนต่อไหน นึกไปถึงว่าถ้าครูยอมตกลงกับผม ผมจะได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเดิมอีกรึเปล่า ผมคิดมากจนของขึ้นเลยล่ะ บ้าจริงเชียว จากนั้นครูก็ทักผมว่าทำไมหน้าแดงๆ ไม่สบายเหรอ ผมเลยบอกครูว่า ผมคงไม่สบาย ผมเป็นโรครักครูแล้วล่ะ
   ตอนผมเขียนบันทึกผมยังเขินอยู่เลยนะ ผมพูดออกไปได้ไงก็ไม่รู้ ตอนแรกผมกะว่าจะรอจนทานข้าวเสร็จ ชวนครูเดินเล่น ไปหาที่เหมาะๆ เงียบๆ แล้วสารภาพกับครู ไหงกลายเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้สิ
   ครูอึ้งไปพักหนึ่งเลยล่ะ ทำเอาผมพลอยวูบไปด้วย ใจหล่นวูบเลยนะ จากนั้นข้าวก็มาพอดี ครูเลยก้มหน้ากินข้าวแล้วไม่พูดอะไรกับผมอีกเลย ผมก็เลยต้องนั่งกินด้วย ใจก็หวั่นๆ ว่าครูจะโกรธหรือเปล่า ตอนนั้นผมคิดมากสุดๆ เลยล่ะ เกือบจะร้องไห้ด้วย กลัวครูจะเกลียดผม
   ครูกินเสร็จแล้วก็นั่งอยู่พักหนึ่ง ผมเลยรีบกิน จากนั้นครูก็จ่ายค่าข้าว แล้วก็ลุกขึ้น ไม่ยอมพูดอะไรกับผมเลย ผมเดินตามครูมาเรื่อยๆ คิดอะไรมากมายจนว้าวุ่นใจไปหมดเลยนะ สุดท้ายก็เลยต้องเรียกชื่อครู แล้วครูก็หยุดเดิน
   ผมใจเต้นแรงแทบจะกระโดดออกมา รอว่าครูจะหันหน้ามาไหม แล้วครูก็ไม่ยอมหัน ทำท่าจะเดินต่อ ผมเลยบอกว่าผมพูดจริงๆ ผมชอบครูนะ เท่านั้นแหละ ครูรีบหันมาแล้วเอามือปิดปากผม บอกว่าอย่าพูดดัง เดี๋ยวใครได้ยินจะไม่ดี ผมรีบพยักหน้า ไฟไม่สว่างหรอกนะ แต่เหมือนเห็นว่าครูหน้าแดงนิดๆ ด้วยล่ะ ใจผมแทบเด้งออกมาเลย
   เราเดินไปด้วยกันจนถึงคลองหลังโรงเรียน ผมแอบเดินเบียดครูด้วยล่ะ เห็นนะว่าครูหน้าแดงหน่อยๆ แต่ผมน่ะร้อนไปทั้งตัวเลย ร่ำๆ อยากจะจับมือครูด้วย แต่กลัวครูตีมือเอา
   ครูเดินมาหยุดตรงตลิ่งริมคลอง แล้วหันมาถามผมว่า ผมไปรับพนันใครมารึเปล่า ผมอึ้งเลยล่ะ ผมเนี่ยนะไปเล่นพนัน ผมสั่นศีรษะทันที ครูมองหน้าผมอีก จากนั้นก็ถอนหายใจ บอกผมว่าช่วงนี้เป็นช่วงสับสนของวัยรุ่น ผมอาจจะสนิทกับครูเกินไปเลยทำให้มาพูดแบบนี้ ผมเถียงทันทีเลยนะว่าผมน่ะไม่ใช่ว่าต้องรอพระจันทร์เต็มดวงถึงมาพูดกับครู ผมคิดของผมไว้นานแล้ว ผมใจเต้นกับครูมาเป็นเดือนๆ แล้ว
   ครูต้ามองหน้าผม ผมเห็นครูหน้าแดงเลยนะ ไม่ใช่เพราะแสงไฟจากเสาไฟแถวนั้นด้วย ผมเลยรีบพูดต่อว่าผมคิดอะไรกับครูบ้าง พูดไปได้สักพักครูก็ตีไหล่ผม บอกว่าผมทะลึ่งเกินตัวไปแล้วนะ อือ.. ผมแค่พูดในสิ่งที่ผมคิดเท่านั้นเอง ตอนนั้นผมเขินสุดๆ ไม่รู้จะทำไงเลยได้แต่พยักหน้า เหงื่อแตกพลั่กๆ เลยล่ะ จากนั้นครูก็เงียบไป พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นครูหันไปมองทางอื่นอยู่ ผมก็ร้อนใจนะ แบบว่ามาถึงขั้นนี้แล้ว ผมอยากฟังคำตอบจากครู เลยถามครูไปว่าครูจะเป็นแฟนกับผมได้ไหม ครูหันมามองหน้าผม แก้มแดงแจ๋เลย ผมงี้ใจเต้นตึกตั่ก รอครูพูดใจจดใจจ่อ ไม่รู้ครูเงียบไปนานเท่าไหร่นะ แต่ผมรู้สึกเหมือนนานเป็นปีๆ แล้วครูก็พยักหน้า
   ผมกระโดดกอดครูจนครูร้องโอ๊ยเลยล่ะ แบบว่าผมยังเตี้ยกว่าครูนิดหนึ่งนะ หุ่นก็ไม่ใหญ่กว่ากันมาก แต่ครูคงตกใจล่ะมั้ง สักพักครูก็บอกผมว่าผมนี่ยังเด็กอยู่จริงๆ แบบนี้ยังกล้ามาบอกเรื่องแบบนี้กับครูอีก ผมเลยบอกว่าผมยังเด็กผมยอมรับ แต่ที่ผมพูดน่ะจริงทุกคำ ครูก็มองหน้าผม แล้วหัวเราะ ตบแก้มผมเบาๆ แล้วบอกว่าผมนี่ร้ายสุดๆ ไปเลย ผมไม่เข้าใจครูเลย ครูว่าผมร้ายแต่ครูก็ยิ้ม ตกลงผมร้ายแบบนี้ครูชอบรึเปล่านะ
   จากนั้นเราก็เดินกลับเข้ามาในโรงเรียน ผมแอบดึงแขนเสื้อครูไว้หน่อยๆ ด้วยล่ะ แบบว่าไม่กล้าจับมือนะ เลยแค่ดึงแขนเสื้อเอาไว้ ผมเดินไปส่งครูที่รถ อยากจะคุยต่ออีกหน่อยนะ แต่กลัวว่าครูจะกลับดึก ผมถามด้วยล่ะว่าบ้านครูอยู่ไหน ครูบอกไม่ไกลหรอก ว่างๆ อาจจะพาไป ผมยิ้มหน้าบานเลยล่ะ บอกว่าครูว่างเร็วๆ นะผมอยากไป
--------------------------------------------------
   27 กุมภาพันธ์ 254x
   การมีความรักนี่มันมีความสุขจริงๆ นะ พักนี้ผมไปติวหนังสือกับครูต้าทุกวันเสาร์เลยล่ะ เราเจอกันอยู่แล้วช่วงวันที่ผมทำร้านสหกรณ์ วันอื่นเราก็ไปเจอกันตอนพักเที่ยง ผมยังคิดว่าตัวเองฝันอยู่เลยที่ว่าครูเป็นแฟนผมแล้ว พอไม่มีใครมองอยู่บางทีเราก็แอบจับมือกันนะ แค่จับผมก็ร้อนไปทั้งตัวเลยล่ะ เมื่อคืนยังเก็บเอามาฝันจนโดนไอ้วีแซวเรื่องฝันเปียกเลย ผมนี่ไม่ไหวจริงๆ เลยนะ แต่ครูต้าน่ารักน่ะ ไม่รู้จะห้ามตัวเองยังไงเหมือนกัน
------------------------------------------------------
   29 กุมภาพันธ์ 254x
   วันนี้วันเกิดพี่นพ วันเกิดจริงๆ ของพี่นพเลยนะ ที่สี่ปีจะมีสักครั้ง ผมเตรียมเซอร์ไพรส์ใหญ่ด้วยการซื้อปากกาอย่างดีส่งไปให้พี่ พี่ได้เลื่อนตำแหน่งแล้วต้องมีปากกาดีๆ ไว้เซนเอกสารสิ ผมเลยฝากครูต้าซื้อ เอายี่ห้ออย่างดีเลย ผมเห็นตัวปากกาแล้วคิดแน่ว่าพี่ต้องชอบ เลยลงมือห่ออย่างดีส่งไปตั้งแต่สี่วันก่อน วันนี้โทรไปพี่ก็เพิ่งได้ของพอดี ฟังเสียงพี่นพแล้วผมมีความสุขที่สุดเลยล่ะ ถึงพี่นพจะเอ็ดผมนิดหน่อยที่อุตส่าห์เอาเงินเก็บไปซื้อของแพงขนาดนี้มาให้ แต่ผมรู้ล่ะว่าพี่นพดีใจ ผมเองก็ดีใจนะ ในที่สุดผมก็ได้ทำอะไรเพื่อพี่บ้าง ถึงจะเล็กๆ น้อยๆ ก็เถอะ
----------------------------------------------------------------
   10 มีนาคม 254x
   วันนี้หลังสอบเสร็จ ผมมาที่ห้องสหกรณ์ นั่งรอครูต้าเลิกจากคุมสอบอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง ครูมาถึงเห็นผมรออยู่เลยชวนไปทานข้าว จากนั้นก็มานั่งคุยกันต่อที่ห้องพักครู
ครูคุยถึงเรื่องข้อสอบว่าทำได้รึเปล่า ผมก็บอกว่าทำได้ คุยกันได้สักพัก ผมก็ทำใจกล้าบอกครูว่าผมอยากจูบครูจะได้รึเปล่า ครูก็อึ้งๆ ไปอีกแล้วนะ คือเราจับมือกันแล้ว มีกอดกันบ้าง แต่ยังไม่เคยจูบกันเลย ผมรู้มาว่าคนรักกันจูบกันได้ ผมอยากลองจูบครูนะ แต่ถ้าจูบเลยกลัวครูจะตบปาก จะขอจูบครูอยู่หลายวันแล้ว แต่คิดไม่ออกว่าจะเริ่มพูดยังไง สุดท้ายก็พูดมันทื่อๆ แบบนี้อีกแล้ว พูดไปผมก็กลัวครูจะตบปากนะเนี่ย
   ครูต้าอึ้งๆ บอกว่าผมทะลึ่ง แล้วหันไปมองอีกทาง ผมร้อนไปทั้งหน้าเลยนะ เวลาครูทำแบบนี้ผมยิ่งรู้สึกว่าครูน่ารักสุดๆ เลย แต่ครูยังไม่ตอบผมว่าได้รึเปล่า สุดท้ายผมเลยต้องถามอีก ครูก็หันมามองผมเคืองๆ ผมคิดว่าครูโกรธ ก็เลยพูดขอโทษออกไป คราวนี้ครูหันมามองหน้าผม กัดปากนิดหน่อย แล้วบอกให้ผมหลับตา ผมก็ทำตามนะ เชื่อฟังครูอยู่แล้ว จากนั้น ครูก็ จูบปากผมเบาๆ ผมงี้ร้อนไปทั้งตัวเลยล่ะ พอลืมตาขึ้นมองก็เห็นครูหน้าแดง ผมเลยกอดครูไว้แน่น บอกว่าผมชอบครูที่สุด แล้วครูก็กอดผมกลับ จากนั้นเราก็จูบกันอีกรอบ
   ผมเคยได้ยินมานะว่าจูบหวาน แต่ผมว่ารสชาติมันไม่หวานหรอก มันหวานที่ความรู้สึกต่างหาก
----------------------------------------------------------
   27 มีนาคม 254x
   ปิดเทอมหลายวันแล้วล่ะ แต่ครูต้ายังต้องไปๆ มาๆ โรงเรียนอยู่เพราะต้องคุมร้านค้าสหกรณ์ ปิดเทอมลูกค้าน้อย ผมเลยมีเวลาอยู่ใกล้กับครูมากขึ้น พอไม่ได้ติวหนังสือแล้ว ผมเลยได้ถามเรื่องราวชีวิตส่วนตัวของครูมากขึ้น รู้ว่าครูเป็นลูกคนโต มีน้องสาวอีกสองคน กำลังเรียนอยู่ ครูเป็นพี่คนโตก็ต้องช่วยพ่อแม่หาเลี้ยงน้องเหมือนกัน ผมนึกถึงพี่นพเลยล่ะ พี่นพก็ต้องหาเลี้ยงผมเหมือนกัน ครูต้าอายุน้อยกว่าพี่นพสองปี แต่ก็เป็นพี่ผมอยู่ดีล่ะนะ วันนี้ครูปักผ้าเช็ดหน้าให้ผมผืนหนึ่งด้วย ปักเป็นรูปแมวเหมียวแบบที่ผมวาดเล่นเอาไว้ในสมุดเรียน ครูต้าบอกว่าที่บ้านครูมีแมวตัวหนึ่ง ไม่ได้เลี้ยงหรอก มันมาอยู่ของมันเอง มาตั้งแต่ตัวเล็กๆ ชอบมองตาอ้อนๆ เหมือนผมเลย ผมก็เขินเหมือนกันนะ ผมชอบมองอ้อนๆ เหรอเนี่ย เพิ่งรู้ตัวเองเหมือนกัน
-----------------------------------------------------------------

[juon]

   1 เมษายน 254x
   วันนี้ร้อนสุดๆ สมกับเป็นวันเริ่มต้นของเดือนเมษา ร้อนจนครูต้าบ่นว่าอยากอาบน้ำ เพราะห้องสหกรณ์ไม่มีแอร์น่ะะ มีแต่พัดลม ลูกค้าก็ไม่ค่อยมี ผมเลยเสนอว่าครูปิดร้านสักสิบห้านาทีแล้วไปอาบน้ำที่หอผมก็ได้ ครูลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่พอเริ่มใกล้เที่ยง ครูก็ตัดสินใจว่าไปอาบน้ำดีกว่า เพราะร้อนจนจะสุกอยู่แล้ว ผมล่ะทั้งสงสารทั้งขำครูเลยล่ะ อันที่จริงผมก็ร้อนนะ แต่ผมไม่ได้ใส่เสื้อแขนยาวแบบครู ครูแต่งตัวเรียบร้อยเสมอแหละ แบบนี้จะร้อนก็คงไม่แปลก
   ห้องอาบน้ำที่หอเป็นห้องอาบน้ำแบบรวม เพราะเป็นหอชายล้วน มันจะเป็นราวฝักบัวเรียงกันไปแล้วมีคอกกั้น ปิดเทอมใหญ่แบบนี้ เด็กกลับบ้านกันเป็นส่วนใหญ่ หอเลยเงียบ ครูต้ามาอาบน้ำแก้ร้อนคงไม่มีใครเห็นหรอก เห็นก็คงไม่มีใครว่า ก็มันร้อนนี่นา ผมเข้าห้องไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ครู วีกลับบ้านไปแล้วเลยไม่มีคนดักถามว่าผมหยิบผ้าเช็ดตัวไปเผื่อใครตอนเที่ยงๆ ผมหยิบผ้าเช็ดตัวเสร็จก็เห็นว่าไหนๆ ก็มาหอแล้ว อาบน้ำด้วยเลยดีกว่า เพราะผมก็ร้อนเหมือนกัน
   พอครูรู้ว่าผมจะอาบด้วยก็ขู่ผมเลยว่าห้ามแอบมองนะ ผมก็แซวครูว่าครูไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย จะอายอะไร ผู้ชายด้วยกันแท้ๆ ครูมองหน้าผมแล้วบอกว่า คอยดูแล้วกัน มองครูมากๆ ระวังเธอจะมีปัญหา ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุนะ ผมเลยยืนจ้องครูเลย ครูก็เหมือนจะเขินหน่อยๆ เลยหันหลังให้ผม แต่ผมน่ะรู้เลยล่ะว่าทำไมครูไม่ให้มอง พอผมเห็นครูเริ่มถอดเสื้อ ใจผมก็เต้นไม่เป็นจังหวะ พอครูถอดหมด ผมก็รีบวิ่งไปที่ที่คอกอาบน้ำอีกฝั่งหนึ่งทันที อายน่ะ กลัวครูเห็นว่าผมของขึ้นอีกแล้ว ผมรีบถอดเสื้อ เปิดฝักบัวให้น้ำรดตัวเผื่อมันจะสงบลงนะ แต่พอเหลือบตาไปมองครูที่อาบอยู่ถัดไปอีกสี่ห้าคอก ผมก็เห็นครูมองมาแล้วยิ้มๆ สงสัยครูจะรู้แล้วแน่เลยว่าผมเป็นอะไร ผมเขินสุดๆ เลยล่ะ ตรงนั้นเลยแข็งโป๊ก ทำไงก็ไม่ยอมสงบลงเลย แล้วผมจะออกจากห้องน้ำยังไงล่ะเนี่ย
   ครูต้าอาบน้ำอ้อยอิ่งเหมือนจะแกล้งผม ผมรู้หรอกว่าครูร้อน แต่ตอนนี้เหมือนผมจะร้อนกว่าครูแล้ว ครูอาบน้ำเสร็จก็นุ่งผ้าเช็ดตัวมายืนจ้องผม ผมเขินสุดๆ ไม่รู้จะทำยังไง เลยบอกครูว่าผมมีปัญหาเรื่องเดิมอีกแล้ว ครูก็หัวเราะแล้วถามผมว่าจะให้ครูช่วยอีกไหม ผมเขินจนร้อนไปทั้งตัวเลยล่ะ แต่ก็กัดฟันพูดออกไปว่า ถ้าครูอยากช่วยผมก็อยากให้ครูช่วย ครูก็เดินมาใกล้ๆ ผม แล้วบอกว่าขอครูดูหน่อยสิ ผมงี้อายสุดๆ เลยล่ะ ไม่กล้าหันไปให้ดูหรอก เพราะตอนนี้มันใหญ่ว่าตอนที่ผมให้ครูช่วยครั้งแรกตั้งเยอะ แถมมีขนด้วย พอผมไม่หันไปครูเลยเดินเข้ามาดูแทน ผมอายก็อายนะ แต่ก็อยากเห็นหน้าครูเหมือนกันว่าจะทำหน้าแบบไหนตอนเห็นแล้ว พอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นครูต้าหน้าแดงอีกแล้ว ผมเห็นแบบนั้นเลยหันหน้ามาหาครูทันที กลั้นใจถามไปว่าครูเห็นผมแล้วไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ ครูก็อึ้งไปพักหนึ่งนะ ผมเลยก้มมองตรงนั้นของครู ครูรีบหันหลังกลับเลยล่ะ แต่ผมเห็นนะว่าของครูมันดันผ้าเช็ดตัวขึ้นมา ผมเลยเดินไปใกล้ๆ ครูบ้าง ครูหันหน้ากลับมามองผมหน่อยหนึ่ง แก้มครูแดงแจ๋เลยล่ะ ผมเองก็ร้อนวูบวาบไปทั้งตัวเลยนะ หน้าผมกับหน้าครูอยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่ ผมเลยก้มลงจูบครู แต่ครูรีบผลักผมออกทันที แล้วบอกว่าเดี๋ยวมีคนเห็น ผมเลยเดินไปปิดประตูห้องน้ำ ล็อกซะเลย หันกลับมาก็เห็นครูทำหน้าอึ้งๆ แต่ตรงนั้นครูยังแข็งอยู่เลยนะ ผมไม่ไหวแล้วล่ะ ครูน่ารักเกินไปแล้ว
   จากนั้นเราก็จูบกันอีก ผมเพิ่งเคยกอดครูตอนเปลือยเป็นครั้งแรก ใจเต้นแรงสุดๆ เลย เราสองคนจูบแล้วลูบกันจนร้อนไปหมด ทั้งๆ ที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จแท้ๆ ผมดึงผ้าเช็ดตัวครูออก ตรงนั้นของเราเลยเบียดกันเต็มๆ ผมตื่นเต้นนะ ของครูก็แข็ง ร้อนด้วย ผมจูบครูอีกรอบ ลิ้นของเราดุนกันไปดุนกันมาอย่างไม่มีใครยอมใคร ตรงนั้นผมคัดจนตึงไปหมดแล้ว แต่ครูก็ไม่ยอมจับของผมสักที ผมเลยจับของครูก่อน ได้ยินเสียงครูร้องอ๊ะ ผมรีบปล่อยเลยล่ะ เพราะนึกถึงตอนที่จะโดนข่มขืนขึ้นมา สงสัยครูจะงงที่เห็นผมหยุดไปดื้อๆ เลยถามว่าเป็นอะไร ผมเลยเล่าให้ครูฟังว่าคิดถึงเรื่องตอนนั้นอยู่ ครูมองหน้าผม แล้วยิ้ม จากนั้นก็จูบแก้มผมเบาๆ แล้วบอกว่าผมนี่ยังเด็กอยู่จริงๆ เลย ผมยอมรับก็ได้ว่าผมยังเด็ก แต่ที่ผมไม่อยากทำให้ครูรู้สึกไม่ดีคงไม่เกี่ยวกับว่าผมยังเด็กหรือไม่เด็กนะ ครูมองหน้าผมอึ้งๆ แล้วก็จูบผมอีก จากนั้นก็ถามผมว่าอยากจะทำให้ครูหรือให้ครูทำให้ ผมก็อึ้งนะ เขินด้วยล่ะ จู่ๆ มาถามว่าอยากจะทำหรืออยากจะให้ทำ ผมจะตอบยังไงดีล่ะ เลยถามครูไปว่าถ้าผมทำครูจะเจ็บมากรึเปล่า ครูเลยย้อนกลับมาว่าที่ผมถามอย่างนี้เพราะผมกลัวจะเจ็บเองรึเปล่า ผมพยักหน้ารับหน่อยๆ แต่ก็บอกครูว่าผมอยากทำให้ครูนะ เพราะครูทำให้ผมมาเยอะแล้ว แถม...มีคนบอกผมว่าทำดีๆ คนที่รับก็รู้สึกดีได้เหมือนกัน คนบอกไม่ใช่ใครหรอก ไอ้วีนั่นแหละ แต่ผมไม่บอกครูหรอกนะ เพราะมันเรื่องของเพื่อนผม
   ครูต้าหน้าแดงอีก ผมชอบเวลาครูหน้าแดงแบบนี้จัง ครูเขินผมด้วย ไม่ใช่ว่าปล่อยให้ผมเขินอยู่แค่ฝ่ายเดียว จากนั้นครูก็บอกให้ผมใจเย็นๆ แล้วค่อยๆ บอกผมว่าต้องทำยังไงบ้าง ผมเชื่อครูทุกอย่าง เพราะผมอยากให้ครูมีความสุขนะ อยากให้ครูพอใจผม
   เราเริ่มจูบและลูบกันอีกรอบ จากนั้นครูก็บอกให้ผมลองใช้สบู่หล่อลื่นตรงนั้นดู ผมก็ทำตาม ตอนแรกก็กลัวเหมือนกันว่าครูจะแสบ แต่ครูบอกว่าไม่เป็นไร ผสมน้ำเอาแค่พอลื่นๆ ก็พอ ไม่ต้องเข้มข้นมาก จากนั้นครูก็บอกให้ผมลองสอดนิ้วเข้าไป ข้างในครูนุ่มมากเลยล่ะ ร้อนด้วย จนตรงนั้นผมยิ่งคัด ครูบอกให้ผมสอดนิ้วลึกอีก ผมก็ทำตามนะ ใจเต้มตึกๆ เพราะของครูมันรัดนิ้วผมแน่นเลยล่ะ ทำแบบนั้นสักพัก ครูก็ให้ผมลองใส่ของตัวเองเข้าไป
   ผมบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ แบบครูว่า เพราะนึกถึงเรื่องที่พวกพี่เตยเล่า นึกถึงหลายๆ อย่าง ผมไม่อยากทำให้ครูเจ็บ เลยค่อยๆ ทำสุดๆ จนครูบอกว่าดันให้แรงอีกก็ได้ ผมกลัวครูเจ็บนะ แต่ก็ลองทำตามดู ครูสะดุ้งนิดหน่อย ตอนที่ผมหลุดเข้าไปได้ครึ่งหนึ่ง ผมเลยกอดครูแน่นเลย รีบถามทันทีว่าครูเจ็บมากรึเปล่า ครูสั่นหัว แล้วบอกให้ผมทำต่อ ผมเลยค่อยๆ ใส่เข้าไปจนสุด ตรงนั้นของครูทั้งร้อนทั้งนุ่มเลย แถมรัดจนผมเกือบครางออกมา จากนั้นครูก็บอกให้ผมลองขยับดู แต่อย่าให้หลุดออกไปนะ
   ผมครางเลยล่ะ น่าเกลียดรึเปล่าไม่รู้นะ แต่ผมรู้สึกดีกว่าตอนช่วยตัวเองกับมือเป็นไหนๆ ดีกว่าตอนที่ครูช่วยผมครั้งแรกเสียอีก ผมขยับไปได้สักพักก็เสียวจนทนไม่ไหว เสร็จทั้งๆ ที่ครูยังไม่ถึงไหนเลย ผมทั้งเขิน ทั้งอาย ทั้งเสียหน้าเลยล่ะ ที่เสร็จไปก่อน พอตั้งตัวได้แล้ว ผมรีบบอกครูว่าผมจะทำใหม่ เอาให้ครูรู้สึกดีให้ได้เลย เหมือนว่าครูจะหัวเราะด้วยนะ แล้วเราก็เริ่มทำกันอีกครั้ง ผมพยายามใช้มือช่วยครูไปด้วย ในที่สุดครูก็เสร็จ แล้วผมก็เสร็จอีกรอบ ผมขาอ่อนไปหมดเลยล่ะ ขนาดต้องเกาะคอกกั้นเอาไว้ตอนขยับออก ครูต้าหันมาจูบผมอีกรอบ ผมดูแล้วครูยังแรงดีอยู่เลย มีแต่ผมนี่แหละที่หมดแรงแล้ว
   หลังจากพอมีแรง เราก็อาบน้ำกันอีกรอบ ใส่เสื้อผ้า แล้วออกมาเผชิญกับอากาศร้อนด้านนอกต่อ
   ไม่น่าเชื่อเลยล่ะว่าผมจะมีอะไรกับครูแล้ว ครั้งแรกของผม ดีสุดๆ ไปเลย
----------------------------------------------------
   11 เมษายน 254x
   พี่นพมารับผมกลับบ้านช่วงวันหยุดสงกรานต์ล่ะ ปีนี้เราวางแผนกันว่าจะไปเล่นน้ำกันที่ข้าวสาร เพราะพี่นพเพิ่งเคลียร์งานเสร็จเมื่อวานนี้เอง ผมเลยบอกว่าให้เล่นใกล้ๆ บ้านแล้วกัน พี่จะได้ไม่ต้องขับรถไกลมาก ปีนี้พี่นพได้เลื่อนตำแหน่ง งานเลยหนักขึ้นอีกเท่าตัว แต่พี่นพบอกว่าตำแหน่งขึ้น เงินเดือนก็ขึ้นด้วย จะได้ซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้ผมได้ ผมสงสารพี่นพนะ อยากจะเรียนจบไวๆ จะได้หาเงินเอง ไม่ต้องให้พี่นพต้องลำบากแบบนี้อีก
   พี่นพบอกว่าผมโตขึ้นผิดหูผิดตาเลย อีกหน่อยคงจะตัวใหญ่กว่าพี่นพแล้ว ผมเพิ่งสูงแค่ร้อยหกสิบแปดเอง พี่นพนั่นแหละ สูงตั้งร้อยเจ็ดสิบเกือบร้อยแปดสิบ อีกนานล่ะกว่าผมจะโตทัน แต่ผมก็มีความสุขแล้วล่ะที่ตัวใหญ่ขึ้นมาได้ตั้งขนาดนี้
   ก่อนกลับผมขอเบอร์โทรศัพท์ครูต้ามาเรียบร้อย ครูบอกผมว่าไม่จำเป็นไม่ต้องโทรมาก็ได้ เปลืองค่าโทรศัพท์ แต่ผมว่าผมต้องคิดถึงครูมากแน่ๆ เพราะฉะนั้น เดี๋ยวผมจะซื้อบัตรโทรศัพท์โทรเอาแบบตอนอยู่หอ พี่นพจะได้ไม่เดือดร้อน ครูจะได้สบายใจด้วย
---------------------------------------------------------
   15 เมษายน 254x
   วันนี้พี่นพถามผมว่าเมื่อคืนผมคุยโทรศัพท์กับใคร ท่าทางมีความสุขเชียว ผมก็ยิ้มเขินๆ นะ จนพี่นพแซวว่าผมแอบโดดรั้วโรงเรียนไปมีแฟนเป็นสาวโรงเรียนใกล้ๆ รึเปล่า ผมเลยบอกว่าเปล่า เป็นครูที่โรงเรียน พี่นพเลยทุบไหล่ผมทีหนึ่ง บอกว่าเดี๋ยวนี้ผมริอาจจีบครูเลยเหรอ ถึงจะแค่ครูฝึกสอนก็ครูนะ ผมเลยบอกว่าเปล่า ครูที่ผมจีบไม่ใช่ครูฝึกสอนนะ เป็นครูที่ทำงานประจำอยู่ที่โรงเรียนนี่แหละ คราวนี้พี่นพหน้าเปลี่ยนเลย หันมาพูดกับผมจริงๆ จังๆ ว่าทำไมต้องจีบคนอายุเยอะกว่าขนาดนั้น ผมก็เลยบอกว่าก็ไม่เยอะเท่าไหร่นะ เด็กกว่าพี่นพตั้งสองปี พี่นพทำท่าเหมือนคนจะเป็นลม แล้วถามผมอีกว่าครูคนนั้นแต่งงานแล้วยัง ผมเลยบอกว่ายัง พี่นพก็ดูจะโล่งใจหน่อยหนึ่ง แล้วบอกผมว่าจะชอบครูที่อายุเยอะกว่าขนาดนั้นก็ได้ แต่ห้ามชอบครูที่มีลูกมีผัวแล้วเด็ดขาด ผมเลยเถียงว่าผมไม่ชอบหรอก เพราะครูที่ผมชอบเป็นผู้ชาย คราวนี้พี่นพอึ้งไปเลยล่ะ ตั้งแต่จำความได้ ผมเพิ่งเคยเห็นพี่นพดูตกใจขนาดนี้ก็ครั้งนี้นี่แหละ หลังจากนั้นพี่นพก็เริ่มถามผมเสียงเข้มว่าทำไมผมถึงไปชอบครูผู้ชาย ครูผู้หญิงมีทำไมไม่ชอบ ผมเลยบอกพี่นพตามตรงว่าผมไม่ชอบผู้หญิง พี่นพถามย้ำผมอีกสี่ห้ารอบ พอผมยืนยันเหมือนเดิมก็ทำท่าจะร้องไห้ ผมสงสารพี่สุดๆ เลย แต่ไม่รู้ว่าผมทำผิดตรงไหน ทำไมพี่ต้องทำท่าเสียใจขนาดนี้ด้วย ถึงครูที่ผมจีบจะไม่ใช่ผู้หญิง แต่ก็เป็นคนดีนะ
   พี่นพไม่พูดกับผมเป็นครึ่งวันเลยล่ะ ผมอึดอัดสุดๆ จะเข้าไปถามพี่นพก็ไม่ยอมให้ถาม บอกผมว่าอย่าเพิ่งพูดอะไร ผมเดินวนไปวนมาอยู่ในบ้าน ไม่รู้จะทำยังไงดี เลยเดินไปจัดนั่นจัดนี่ เผื่อพี่นพเห็นแล้วจะสบายใจบ้าง ผมเห็นรูปถ่ายผมกับพี่วางอยู่หลายรูป ผมรักพี่นพนะ แต่ผมก็ชอบครูต้า แค่ผมชอบครูผู้ชายมันผิดขนาดนี้เลยเหรอ ผมไม่เข้าใจเลย
   ผมเพิ่งรู้ว่าตัวเองร้องไห้ตอนที่นั่งดูรูปถ่ายอยู่แล้วน้ำตามันหยดลงไป ผมตกใจเลยล่ะ รีบเอาชายเสื้อเช็ดรูป กลัวมันจะเป็นรอย แล้วก็รีบป้ายน้ำตาออก ผมเป็นเด็กผู้ชายต้องไม่ร้องไห้ พี่แนนสอนไว้ว่างี้ พี่นพยังไม่เคยร้องไห้ให้ผมเห็นเลย ผมก็ต้องไม่ร้องเหมือนกัน เดี๋ยวไว้พี่นพอารมณ์ดีขึ้น ผมค่อยไปอธิบายเรื่องครูให้ฟังก็ได้ พี่นพเป็นคนมีเหตุผลอยู่แล้ว พี่คงไม่โกรธผมนานๆ โดยไม่ถามเหตุผลผมก่อนหรอก
   พอตกเย็นๆ พี่นพก็เดินมาหาผม แล้วถามผมว่าชอบครูคนนั้นตรงไหน ผมรู้ว่าพี่นพไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล ถึงหน้าพี่จะดูไม่อยากจะเชื่อผมอยู่บ้างก็เถอะ ผมอธิบายเหตุผลไป พี่นพฟังแล้วก็พยักหน้าเป็นระยะๆ พอเล่าจบ พี่ก็ชวนผมออกไปกินข้าวข้างนอก
   เราสองคนพี่น้องไปกินข้าวกันที่ร้านประจำซึ่งสมัยก่อนกินกันอยู่บ่อยๆ อาแปะที่ร้านทักด้วยล่ะว่าเกือบจะจำผมไม่ได้ โตขึ้นผิดหูผิดตาเลย ผมก็ยิ้มๆ นะ แต่พี่นพสิ ปกติจะยิ้มหน้าบาน วันนี้ยิ้มไม่ค่อยออกแล้ว สงสัยจะยังโกรธผมไม่หาย ผมไม่รู้จะทำยังไงดี เลยถามพี่นพว่าอยากกินไอติมร้านข้างๆ ไหม ผมจะเดินไปสั่งให้ พี่นพก็บอกไม่กิน ผมเลยถามว่าน้ำแตงโมปั่นพี่นพจะดื่มรึเปล่า เดี๋ยวผมจะเดินไปสั่งให้ พี่มองผม ยิ้มแล้วถอนหายใจออกมา บอกว่าไปสั่งมาทั้งน้ำแตงโมทั้งไอติมเลย อย่างละสองนะ แต่ผมไม่ชอบน้ำแตงโมเลยสั่งน้ำลำไยมาแทน
   จากนั้นพี่นพก็พาผมไปเดินเที่ยวห้าง เดินไปได้สักพักพี่นพก็ถามผมว่าผู้หญิงคนนั้นสวยรึเปล่า ผมรีบพยักหน้า เพราะอยากให้พี่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที สักพักพี่นพก็ชี้ให้ผมดูผู้ชายอีกคน แล้วถามว่าคนนี้เป็นไงบ้าง ผมหันไปมองพี่นพเลยนะ แล้วถามว่าพี่นพชอบผู้ชายหรือ พี่นพตบหลังผมเบาๆ แล้วบอกว่าถามผมนั้นแหละ ดูว่าผมชอบผู้ชายจริงๆ หรือเปล่า ผมหัวเราะเขินๆ แล้วบอกพี่นพว่าผมไม่ได้ชอบผู้ชายทุกคนนะ แค่ชอบครูเท่านั้นเอง พี่นพพยักหน้า ดูจะอารมณ์ดีขึ้น เลยพาผมไปดูรองเท้ากีฬา บอกว่าผมสูงขนาดนี้ อีกหน่อยคงจะได้เล่นเป็นตัวจริงทีมบาสฯโรงเรียนแน่ ซื้อรองเท้าไปเตรียมไว้ก่อนเลย ผมหัวเราะเขินๆ บอกพี่นพว่าผมเพิ่งหัดเล่นทีมไม่นานนี้เอง พี่นพก็บอกว่าเดี๋ยวก็เล่นเก่ง น้องพี่เก่งอยู่แล้ว สุดท้ายผมเลยได้รองเท้าสำหรับเล่นบาสฯโดยเฉพาะมาคู่หนึ่ง สีดำ ดีที่ไม่แพงมาก เพราะมีลดราคาพอดี ผมเห็นพี่นพควักกระเป๋าแล้วนึกฮึดกับตัวเองว่าจะต้องขยันซ้อม เล่นให้เก่งให้ได้ ให้คุ้มกับเงินที่พี่นพอุตส่าห์หามาซื้อรองเท้าให้ผม
   ก่อนจะกลับเราแวะซูเปอร์ ซื้อขนมไปกินกันพรุ่งนี้ ตอนเดินผ่านเคาน์เตอร์หนึ่งพี่นพชี้ให้ผมดูถุงยาง แล้วบอกว่าถ้าผมจะมีอะไรกับครูหรือใครอย่าลืมใส่ถุงยางป้องกันก่อนนะ จากนั้นก็อธิบายข้อดีข้อเสียของการมีเพศสัมพันธ์ทางด้านหลังให้ผมฟัง ผมนึกถึงที่ครูต้าพูดตอนผมอยู่ม.1เลยล่ะ แต่ตอนมีอะไรกันครั้งแรกครูไม่ได้ให้ผมใช้ถุงยางนี่ หรือครูจะลืม
   พี่นพดูจะกังวลแทนผมเป็นพิเศษ ถามว่าผมไซต์ไหน ผมก็บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ เลยทำมือให้พี่ดู แล้วพี่ก็ซื้อถุงยางมาให้ผมกล่องหนึ่ง บอกว่าถ้าเกิดถึงเวลาต้องทำเรื่องอย่างว่าอย่าลืมเอามาใช้ แล้วก็บอกวิธีใช้ให้ผมเสร็จเลย พี่ผมรอบคอบจริงๆ เลยล่ะ
-------------------------------------------------------------
   28 เมษายน 254x
   ผมกลับมาที่โรงเรียนแล้ว หลังจากไปเล่นอยู่ที่ทำงานพี่นพตั้งเกือบสิบวัน พี่นพได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผู้จัดการอะไรสักอย่าง มีห้องเป็นของตัวเองแล้ว พี่ผมซะอย่าง อีกหน่อยคงได้เป็นผู้จัดการแน่นอน
   ผมกลับมาพร้อมเสื้อใหม่หลายชุดเลย จริงๆ คือเสื้อพี่นพสมัยวัยรุ่นนั่นแหละ พี่หนิงกับพี่แนนพับเก็บใส่ตู้เอาไว้ เผื่อผมโต จะได้เอาไปใส่ หลายชุดยังใหม่ๆ อยู่เลย เพราะช่วงนั้นพี่นพโตเร็วมาก เหมือนผมนี่ล่ะมั้ง บางชุดใส่ได้ไม่เท่าไหร่ก็คับแล้ว เลยต้องซื้อใหม่ ผมเลยได้มรดกมาเพียบเลย แอบเอาตัวใหญ่กว่าติดมาสองสามตัวด้วยล่ะ เผื่อผมจะตัวใหญ่ทันพี่นพเร็วๆ นี้ ผมนี่เริ่มช่างฝันเข้าไปทุกทีแล้ว
   วีกลับมาก่อนผมเช่นเคย คราวนี้มันมาพร้อมกับหนังสือการ์ตูนกล่องใหญ่ บอกว่าไปขอพี่แถวบ้านมา จะได้ขยายกิจการเช่าหนังสือของเราให้กว้างขึ้น มันเห็นผมรื้อเสื้อออกมาหลายตัวเลยแซวใหญ่ว่าผมจะเตรียมตัวโตแล้ว ผมเลยบอกว่าผมโตทันมันแน่ มันก็ขำอีก บอกว่าผู้ชายกว่าจะหยุดโตก็อายุยี่สิบโน่น มันยังจะตัวใหญ่นำหน้าผมไปอีกนาน ผมเลยปล่อยให้มันขำไปก่อน ตอนนี้ผมยังเตี้ยกว่ามันอยู่ แต่ใครจะไปรู้ สิ้นปีผมอาจจะสูงกว่ามันก็ได้
-----------------------------------------------------------------------
   5 พฤษภาคม 254x
   ผมคิดอยู่ตั้งนานว่าจะใส่รองเท้าใหม่มาซ้อมบาสฯดีมั้ย กว่าจะตัดสินใจว่าไหนๆ พี่นพก็อุตส่าห์ซื้อมาให้แล้ว ผมควรจะใช้ให้คุ้ม ก็สายโด่ง ผมมาถึงยิม ก็เจอไอ้เอเล่นอยู่ก่อนแล้ว  พอมันเห็นผมก็ทักทันทีว่าตัวมันมีอะไรเปลี่ยนไปรึเปล่า ผมเลยถามว่ามันตัดผมหรือ? มันก็บอก เออ แต่ยังมีอย่างอื่นอีกนะที่เปลี่ยน ผมเลยบอกว่ามันเปลี่ยนเสื้อ เพราะมันสูงแล้ว มันก็บอกว่ายังมีอีก ผมทายไปหลายอย่างก็ยังไม่ถูก สุดท้ายมันเลยให้ผมดูรองเท้า อ้อ มันซื้อรองเท้าบาสฯมาใหม่ ผมเลยบอกว่าผมก็ซื้อเหมือนกัน สรุปเราเลยคุยกันเรื่องรองเท้าจนอาจารย์ต้องมาไล่ให้ไปซ้อม
   ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่านะ แต่ใส่รองเท้าใหม่แล้วเหมือนจะกระโดดได้สูงขึ้น แต่ไอ้เอตลกกว่าผมอีก มันว่ามันจะเริ่มหัดทำแอร์วอล์คแล้ว ผมเลยปล่อยให้มันฝันไป ตอนนี้ผมขอแค่ชู้ตลูกถูกท่าก่อนก็แล้วกัน
-------------------------------------------------------------------
   14 พฤษภาคม 254x
   เปิดเทอมมาได้หลายวันแล้วล่ะ ผมกลายเป็นเด็กม.3แล้ว กลายเป็นพี่ใหญในระดับม.ต้นไปแล้วล่ะ เห็นจุดสามจุดบนเสื้อแล้วนึกถึงพี่นพทุกที ตอนผมจำความได้ เหมือนว่าพี่นพจะอยู่ม.3แล้วล่ะ ยังจำเรื่องที่ไปนั่งดูพวกพี่ๆ เตะบอลได้อยู่เลยนะ เหมือนเพิ่งผ่านมาไม่กี่วันนี่เอง แต่ตอนนี้ผมจะอายุสิบห้าแล้ว อยู่ม.3เหมือนพวกพี่ตอนนั้นแล้วล่ะ เวลานี่มันผ่านไปเร็วเหมือนกันนะ
   วันนี้ครูที่สอนวิชาแนะแนวพูดถึงเรื่องเรียนต่อ ว่าพอจบม.3แล้วเราสามารถเปลี่ยนไปเรียนต่อสายวิชาชีพได้ หรือว่าจะเรียนต่อสายสามัญก็ได้
   ผมสนใจสายวิชาชีพนะ เห็นว่ามีทั้งที่เรียนเกี่ยวกับวิศวะ ซึ่งทำงานเกี่ยวกับเครื่องจักรด้วย แล้วก็มีเรียนเกี่ยวกับเขียนแบบ พวกสถาปัตย์ แล้วก็ยังมีพวกเรียนทำขนม เยอะแยะไปหมดเลย ครูบอกว่าเรียนพวกนี้แล้ว จบไปก็ทำงานได้เลย หรือจะต่อระดับมหาวิทยาลัยต่อก็ได้ ส่วนสายสามัญต้องต่อระดับมหาวิทยาลัยก่อน
   ตกเย็นผมเลยเอาเรื่องนี้มาคุยกับครูต้า ครูถามยิ้มๆ ว่าผมอยากจะไปเข้าที่ไหน ผมเองก็ยังไม่รู้เหมือนกัน เลยถามครูว่ามีโรงเรียนแนะนำมั้ย เอาแบบที่ใกล้บ้านครูน่ะ ผมจะได้ไปมาหาสู่กับครูได้ แบบที่เป็นโรงเรียนประจำได้ยิ่งดี พี่นพจะได้ไม่ต้องพะว้าพะวงมารับส่งผม
   ครูขยี้หัวผมแล้วบอกว่า ผมนี่ช่างคิดจริงๆ พี่ชายคงต้องรักมากแน่ๆ ผมยังไม่ได้เล่าเรื่องที่พี่นพโกรธเรื่องที่ผมคบครูให้ครูฟังนะ กลัวครูไม่สบายใจ เลยบอกครูไปว่าพี่ผมน่ะน่ารักที่สุดอยู่แล้วล่ะ ครูเลยบอกว่าผมนั่นแหละที่น่ารัก ผมอึ้งไปนิดหนึ่งเลยล่ะ แบบว่าเขินน่ะ ก็ครูเล่นชมผมนี่นา ผมไม่รู้จะแก้เขินยังไงเลยดึงมือครูมาจับเอาไว้ แล้วบอกว่าครูก็น่ารักเหมือนกัน สงสัยครูจะเขินล่ะมั้ง เลยดีดมือผมดังเพี๊ยะ แต่ผมไม่ปล่อยหรอก เพราะครูไม่ได้ดึงมือหนีผมนี่นา
------------------------------------
   1 มิถุนายน 254x
   วันนี้ผมออกไปนอกโรงเรียนกับครูต้า เพื่อไปซื้อของมาเผื่อกิจกรรมกีฬาสีที่เริ่มต้นอีกแล้ว ปีนี้ผมได้เป็นตัวจริงทีมบาสฯของสีด้วยล่ะ เลยต้องลางานที่สหกรณ์ไปซ้อม แต่พอรู้ว่าครูต้าจะออกไปซื้อของผมก็รีบอาสาไปหิ้วของให้ทันที ผมสูงกว่าครูต้าแล้วล่ะ ตัวก็ใหญ่กว่าแล้ว ครูยังบ่นเลยว่าผมสูงแซงหน้าครู แต่ผมดีใจนะ ผมตัวใหญ่แล้ว จะได้ช่วยครูได้มากขึ้น
   เราไปซื้อของกันแล้วแวะทานข้าวกันเหมือนคราวก่อน แต่คราวนี้ผมรบเร้าจะให้ครูพาไปเที่ยวบ้าน เพราะไหนๆ ก็ออกมาแล้ว แถมผมยังไม่ค่อยได้เจอครูมาตั้งหลายวันแล้วด้วย
   ครูมองหน้าผมแล้วถามจริงๆ จังๆ ว่า อยากไปบ้านครูเพราะหวังทำเรื่องอย่างว่าด้วยรึเปล่า ผมหน้าร้อนทันทีเลยล่ะ เลยตอบครูไปตามจริงว่าผมคิดแบบนั้นแหละ ครูตีไหล่ผมหนหนึ่ง แล้วบอกว่าคราวนี้ถ้าจะทำต้องใส่ถุงยางนะ ผมรีบพยักหน้า ผมลองที่พี่นพซื้อมาให้แล้วล่ะ แต่คับไปนิดหนึ่ง กำลังคิดอยู่พอดีว่าถ้าถึงเวลาคงต้องไปซื้อใหม่
   แล้วผมก็ได้ไปบ้านครูจริงๆ บ้านครูอยู่หลังโรงเรียนไม่ไกลนี่เอง เป็นบ้านพัก เพราะบ้านเดิมครูอยู่จังหวัดอื่น ผมเพิ่งรู้ว่าครูอยู่คนเดียว ท่าทางจะเหงาแย่ มิน่าถึงได้ขยันไปทำงานทุกวัน ก่อนถึงบ้านครูจอดรถให้ผมจัดการซื้อถุงยางก่อน ผมเลยถามครูว่าครูจะให้ผมซื้อเผื่อด้วยรึเปล่า ครูตีผมอีกแล้วบอกว่าไม่ต้อง ผมจัดการของตัวเองไปก็พอ ครูหน้าแดงด้วยล่ะ น่ารักจริงๆ เลย
   บ้านพักของครูไม่กว้างมาก พอที่คนสองคนจะอยู่ได้สบายๆ ครูจัดบ้านเป็นระเบียบมากเลย ผมเลยบอกครูว่า เดี๋ยมผมจบม.3 จะสอบเข้าอาชีวะแถวๆ นี้ จะได้ย้ายมาอยู่กับครู ครูหัวเราะ แล้วถามผมว่าพี่ชายไม่ว่าหรือไง ผมเลยบอกว่าถ้าอธิบายดีๆ พี่ชายผมไม่ว่าหรอก ครูมองผมยิ้มๆ แล้วตบไหล่ผมอีกรอบ บอกว่าผมนี่ยังเด็กอยู่จริงๆ ผมเลยดึงครูเข้ามากอด แล้วบอกครูว่าอีกไม่กี่เดือนผมก็จะเป็นนายแล้ว ผมไม่ใช่เด็กชายแล้วล่ะ ได้ยินครูหัวเราะ แล้วก็กอดผม
   ผมกับครูมีอะไรกันอีกครั้ง คราวนี้ผมเตรียมตัวมาอย่างดี พยายามไปศึกษาเทคนิคจากหนังสือบ้าง อินเตอร์เน็ตบ้าง ไม่อยากให้ครูต้องคอยสอนผมอยู่ตลอด แถมยังต้องอารมณ์ค้างแบบคราวที่แล้วแล้วล่ะ
   เตียงที่บ้านครูเป็นเตียงเดี่ยว นอนเบียดกันแคบสุดๆ แต่ผมมีความสุขมากเลยล่ะ วันนี้ครูน่ารักมากเลย กอดผมแน่น แถมเรียกชื่อผมด้วย ผมจูบครูไม่รู้กี่ครั้ง เหมือนพูดว่ารักครูเท่าไหร่ก็ไม่พอจะอธิบายความรู้สึกของผม ผมบอกครูว่า ปีหน้าผมจะช่วยครูออกเงินซื้อเตียงใหม่ ให้ใหญ่กว่านี้สักนิด จะได้นอนคู่กันได้สบายๆ ผมจะย้ายมาอยู่กับครูแล้ว ครูยิ้มๆ แล้วกอดผมเอาไว้ บอกว่าผมนี่เด็กเมื่อวานซืนจริงๆ ผมเลยเถียงครูต่อว่าอีกสองเดือนผมก็จะเป็นนายแล้ว ครูไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้ม หรือครูอยากให้ผมเป็นเด็กชายไปตลอดนะ
-------------------------------------------------------------

[the_pupae]

เด็กน้อยใสปิ๊งจริงๆเลย......แต่ดูท่าจะอีกหลายหน้ากว่าจะถึงเฮียไพ

[golove2]

น้องนพ   

น่ารักเสมอเลย

[MimicClub]

น้องนพ นี่น่ารักจังเลย อยารู้จังว่านพคิดยังไงตอนเจอกับ อาไพ อิอิ  + 1 ให้กำลังใจจะได้อัพไวๆ

[lucifel]

อ่านแล้วเขินด้วย

[badcow]

555 นี่ซิถึงเรียกว่า ขึ้นครู ของแท้ 555
.
น่านักดีครับ ผมชอบ

[yayee2]

อ่านแล้วอิ่มเอมใจยังไงไม่รู้  (ด้วยสำนวนภาษา และลีลาในการเล่าด้วยแหละ ที่ทำให้ได้ความรู้สึกนี้)
นพรัตน์ร่ารักมาก แบบนี้ถ้าเป็นน้องนุ่งลูกหลานใครก็ตาม คงไม่รู้สึกเหนื่อยไม่รู้สึกท้อ ในการส่งเสียเลี้ยงดูเลยแหละ
คงมีแต่ความปลื้มใจภูมิใจในตัวเด็กคนนี้ นพรัตน์เป็นเด็กที่รู้คิดและเข้าใจคนที่ส่งเสียเลี้ยงดู นพคุณโชคดีจังมีน้องแบบนี้
แล้วก็เป็นความโชคดีของนพรัตน์ ที่มาเจอคนรักคนแรกแบบครูต้าร์ ที่เป็นผู้ใหญ่กว่า และเป็นผู่ใหญ่ที่ดีคนนึง
ดิฉันเลยคิดว่า First Impression ในเรื่องนี้ของนพรัตน์ จึงเป็นไปในทางบวก
อิ อิ อิ นี่แหละรักคนแก่กว่าดีแบบนี้แหละนายนพรัตน์ 

[dahlia]

น่ารักตั้งแต่เล็กๆ เลยนะ เจ้าเปี๊ยก เนี่ย  แถม พี่นพ ก็เป็นพี่ชายที่ดีด้วยนะ

[babyfaibossy]

นพน่ารัก

แต่รออ่านตอนเจอลุงอยู่ 

[milky way]

ตัวเปี๊ยก ไม่ค่อยเปี๊ยกแล้ว
แถมยังเริ่มเรียนรู้แล้วด้วย
ม.2 นี่ถ้าว่าโตก็ยังไม่ดตเลยน่ะ
กว่าจะเจอคุณไพทูรย์
เปี๊ยกคงต้องผ่านอีกหลายคนแน่เลย

[kazhiki]

นพนี่น่ารักจริงๆให้ตาย 
ขอบคุณมากค่ะ

[bellity]

อืม แบบว่าโคตรป๊อปปี้เลิฟอ่ะ ><

เหมียวน้อยแปลงร่างเป็นสิงห์หนุ่มเ้หรอเนี่ย

เขียนได้เป็นธรรมชาติมากเลย ^^

[Piaanie]

โถๆ พ่อคุณน่ารักจริงจิ๊งงงง 

[natty _lovelove]

น่ารักทั้งพี่นพ-น้องนพเลยอ่ะ

อ่านแล้วมีความสุขจัง
น้องนพเป็นเด็กที่รักพี่มากเลย

[โน๊อา]

ฮี่ ฮี่ ฮี่ น่ารักอ่ะ 

[pattybluet]

น้องนพใสกิ๊งเลย ครูต้าก็น่ารัก
รออ่านจุดเปลี่ยนของคู่นี้ค่ะ

[silverspoon]

อ่านเรื่องนพรัตน์กับครูต้าแล้วไม่รู้สึกอึดอัดแทนไพฑรย์แฮะ คือช่วงเวลาชีวิตคนละตอนกันก็เหมือนนิยายคนละเรื่อง เหมือนครูต้าก็เป็นนายเอกอีกคนนึง แต่เป็นนายเอกภาคแรกอะไรอย่างนั้น

[SuSaya]

นพน่ารักมาก ๆ เลย...ถ้าเป็นครูต้าก็คงใจแข็งไม่ไหวหรอก
สงสารพี่นพนิด ๆ ท่าทางจะช็อคน่าดู ดีใจที่มีเหตุผลแล้วไม่ตีโพยตีพายจนน้องใจเสียไปมากกว่านี้
แต่ไม่รู้ทำไมเริ่มรู้สึกได้กลิ่นมาม่าโชยมาล่ะเนี่ย...ครูต้าคิดอะไรอยู่ มีไรก็ต้องคุยกับนพนะเลิกกันไปจะได้ไม่ต้องมีอะไรติดค้างในใจ

[Whatever it is]

นพน่ารักจิงๆ ดูก็ไปได้ดีกับครูต้าแฮะ ทำไมถึงได้เลิกกันได้หว่า 

[prettypearl]

ครูต้าพรากผู้เยาว์ หรือเปี๊ยกพรากผู้ใหญ่ล่ะเนี่ย 
นพเปี๊ยก ใสๆ สมวัย (?) ดีจัง แต่สูงเร็วมากกกกกกก  เพื่อนผู้ชายตอนม.ต้นก็สูงเร็วมากๆเหมือนกัน  ผู้หญิงสูงเร็วได้แค่ตอนประถมสินะ 

ภาษาเปี๊ยกไหลลื่น ไม่อึดอัดให้รู้สึกว่ามันจะดราม่าจริงๆค่ะ  ไม่รู้ว่าสองคนนี้จบยังไง  แต่เฮ้อออ...แทนทั้งสอง
อ่านตอนนี้ยิ้มบางๆไปกับเปี๊ยกค่ะ

[หมวยลำเค็ญ]

น้องนพนี่น่ารักโฮกเลย สุดจะโชคดีถ้าใครได้ไป
ไอ้เราก็เคยสงสัย ว่าน้องนพอกหักจากครู ตอนนั้นยังเด็กอยู่ คิดว่าคงไม่ทันที่จะมีอะไรกัน
ที่ไหนได้ น้องนพเราสุโก๊ยยยย ไวไฟมากคร่ะ ครูก็ใช่ย่อย มีสอนวิธีทำร่วมด้วยช่วยกันจริงๆ
คงต้องรอซักอีก 2 ตอน กว่าจะถึงคิวพี่ไพ ใช่มั้ยคะ ไม่ใช่ว่าตอนนี้ไม่สนุกนะคะ
ภาษาอ่านแล้วได้รู้ถึงความใส ของน้องนพเลยค่ะ 

[juon]

ฉัน... แอบเกรงใจท่านผู้อ่านอยู่หน่อยหนึ่งถึงมากเลยล่ะค่ะ... แบบว่าทุกท่านคงรอว่าเมื่อไหร่จะถึงบันทึกของเปี๊ยกที่เขียนถึงคุณไพฑูรย์... แต่...เพราะฉันเริ่มเขียนตั้งแต่เปี๊ยกอยู่ม.1 ดังนั้น กว่าจะถึงคุณไพฑูรย์มันเลยยาวกว่าที่ฉันคิดไว้ค่ะ!!!...เพราะจบจากครูต้าแล้วเปี๊ยกยังมีแฟนอีกคนหนึ่งก่อนหน้าจะเจอคุณไพฑูรย์ค่ะ ดังนั้น.... อย่าเพิ่งเลิกอ่านกันไปก่อนนะคะ

[badcow]

รออ่านอยู่แล้วครับ
.
.
แต่อยากให้มี ตอนพิเศษช่วงที่อยู่ด้วยกันแล้วด้วยได้ป่าวครับ นะ นะ นะ

[juon]

รออ่านอยู่แล้วครับ
.
.
แต่อยากให้มี ตอนพิเศษช่วงที่อยู่ด้วยกันแล้วด้วยได้ป่าวครับ นะ นะ นะ

ฉันจะลองเอาไปพิจารณานะคะ...จริงๆ ในแผนไม่ได้คิดจะเขียนช่วงหลังจากนี้เป็นเรื่องเป็นราวเลยน่ะค่ะ^^"

[yeyong]

รออ่านอยู่แล้วครับ
.
.
แต่อยากให้มี ตอนพิเศษช่วงที่อยู่ด้วยกันแล้วด้วยได้ป่าวครับ นะ นะ นะ

ฉันจะลองเอาไปพิจารณานะคะ...จริงๆ ในแผนไม่ได้คิดจะเขียนช่วงหลังจากนี้เป็นเรื่องเป็นราวเลยน่ะค่ะ^^"

^
^
^
สนับสนุนให้พิจารณาอย่างจริงจังค่ะ  ก็อยากรู้นะคะว่าคู่นี้เขาจะเป็นยังไงต่อ