หัวข้อ: จอมไตร ซีรีส์(ปฐพี)*เห็นได้ด้วยตา รักได้ด้วยใจ* END

[Piaanie]

มันออกจะแปลกๆแหะ ตกลงมันวายจริงๆใช่ไม๊นี่  มีคนคาดคะเนไปต่างๆนาๆแหะ แต่...ไม่กล้าเดาใช้รอตอนต่อไปดีกว่าแหะ 

[ณ ที่เดิม™]

มันวาย ใช่สิ มันวาย
รอๆ ปล่อยแม่สาวจูออนนี่ไปซะ มันวายๆๆๆ 

[JUPJIB]

มาย้ำอีกทีว่ามัน วาย ค่ะ


ตอนที่ 3


“นี่ครับรายงานตลอดปีนี้ที่ท่านสั่งให้เตรียมไว้”

ปฐพีพยักหน้าแล้วโบกมือไล่ผู้จัดการโรงแรมให้ออกไปด้านนอก จากนั้นจึงเริ่มเปิดแฟ้มอ่านดูข้อมูล

แม้ในหัวจะยังหงุดหงิดไม่เลิก ที่ไม่มีใครว่างพอจะมาทำงานที่นี่ ทั้งๆที่ปฐพีเลี่ยงมาได้ตลอดตั้ง 5 ปี

ตอนที่ถูกสั่งให้มานั้น แทบจะเถียงหัวชนฝากับพ่อ แต่เพราะคนอื่นติดโปรเจคกันจริงๆ และที่นี่เริ่มดูเหมือนจะมีปัญหา ปฐพีจึงเลี่ยงงานนี้ไม่ได้

แล้วรายการบัญชีรายรับรายจ่ายนี่เองที่ทำเอาปฐพีหายใจสะดุดไป

ทั้งที่มีชื่อมากมายเต็มไปหมดในบัญชีจ่ายเงินเดือนพนักงาน แต่ทำไมชื่อที่ไม่อยากจะอ่านเจอถึงได้ลอยเข้ามาสู่สายตาได้ง่ายนัก

‘จิตตา พิพัทชล’

จิตตา พิพัทชล...ผู้หญิงคนนั้น คนที่ปฐพีคิดว่าตัวเองหลงรักไปโดยที่ยังไม่รู้จักอีกฝ่ายเลย

..............................

วันถัดมาเมื่อปฐพีมาทำงาน เขาก็พบเธออีกครั้ง และคราวนี้ปฐพีไม่คิดจะพลาด

“สวัสดีครับ”

ปฐพีส่งเสียทักทาย เธอหันมาแล้วเอียงคออย่างสงสัยในทีแรก ก่อนจะทำท่าเหมือนว่านึกออก

“คุณ...”

เสียงที่เปล่งออกมาต่างจากเมื่อวานเล็กน้อย ปฐพีรู้สึกว่าเมื่อวานเสียงเธอแหบกว่านี้ แต่เขาอาจจำผิดหรือรู้สึกไปเอง

“ผมยังไม่ได้ถามชื่อคุณเลย”

“จิตตาค่ะ คุณล่ะ”

เธอตอบกลับมาทันทีและถามกลับ รอยยิ้มสวยที่ส่งมาให้มันก็สวยอยู่หรอกในสายตาปฐพี แต่ว่า มันไม่ใช่แบบที่ปฐพีเห็นเมื่อวาน ปฐพีไล่ความคิดไล่สาระของตัวเองออกไป อาจเพราะวันนี้เธอแต่งหน้า จึงทำให้รู้สึกแตกต่างจากใบหน้าไร้เครื่องสำอางค์เมื่อวานนี้

“ปฐพีครับ”

หลังจากนั้นทั้งสองก็คุยกันอยู่ครู่ใหญ่ จนถึงเวลาที่เธอต้องทำงานและเพื่อนร่วมงานมาตามเธอจึงผละไป

“แล้วเจอกันนะคะ”

จิตตากล่าวทิ้งท้าย และยิ้มสวยส่งมาให้อีกครา ปฐพีก้มหัวเป็นเชิงลาให้หญิงสาว ความรู้สึกว่าแตกต่างจากเมื่อวานยังคงอยู่ในใจ แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง สงสัยว่าตัวเองจะยังรู้จักเธอไม่ดีพอแล้วจึงคิดเอาเองว่าหญิงสาวจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เธอก็คงแค่แตกต่างจากที่ปฐพีคิดไว้

ชายหนุ่มไล่ความคิดไร้สาระที่คิดว่าเหมือนเป็นคนละคนทิ้งไป ก็จะเป็นไปได้อย่างไร เมื่อเห็นๆอยู่ว่าเป็นคนๆเดียวกัน

เพราะรู้ตัวดีว่ารักไปแล้ว ไม่กี่วันถัดมาปฐพีจึงขอคบกับเธอและเธอเองก็ตอบตกลง

แม้ว่าปฐพีจะมองเห็นข้อเสียมากมายของเธอ ทั้งใจร้อนไม่ฟังใคร ทั้งเอาแต่ใจอยากได้อะไรก็จะพยายามให้ได้ ทั้งเรื่องที่ไม่ค่อยให้ความเคารพผู้ใหญ่ แต่เขาก็พยายามมองข้ามเรื่องเหล่านี้ไป เพราะยังจำได้ถึงความอ่อนโยนใจดีของตัวเธอเมื่อได้พบกันเมื่อแรกๆ

แต่แล้ววันหนึ่งปฐพีก็ทนไม่ได้ เมื่อวันหนึ่งที่ไปเที่ยวด้วยกัน หญิงสาวนั้นชนคุณยายคนหนึ่งที่หาบของขายอยู่ข้างทางเพราะเธอไม่ระวัง แทนทีจิตตาจะขอโทษ เธอกลับอารมณ์เสียและโทษว่าทั้งหมดนั้นคือความผิดของคุณยายคนนั้น เธอด่าคุณยายคนนั้นด้วยเสียงอันดังอย่างไม่เกรงใจใคร ปฐพีจึงต้องห้าม ช่วยยายคนนั้นเก็บของพร้อมจ่ายเงินค่าเสียหายให้ ก่อนจะชวนจิตตากลับ

“คุณไม่น่าเอาเงินให้ยายแก่นั่นเลย”

เมื่อมาถึงห้องพักของปฐพีหญิงสาวก็เปิดประเด็นด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

“แต่คุณเป็นคนไปชนแกนะ”

“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ใครใช้ให้มาตั้งของข้างทางเดินอย่างนั้นกันเล่า”

ปฐพีส่ายหัวอย่างระอาใจ เขามองไม่เห็นความใจดีของหญิงสาวอย่างที่ตัวเองเคยมองเห็นเมื่อแรกๆเลยสักนิด ความรู้สึกว่ารักหญิงสาวนั้นยังคงมีอยู่ แต่ที่ปฐพีรักคงเป็นหญิงสาวที่รู้จักเมื่อแรกๆ ไม่ใช่คนที่ปฐพีคบด้วยอยู่ทุกวันนี้

“จิตตา”

“ค่ะ”

“ผมว่า เราห่างกันดีกว่าไหม”

เมื่อตัดสินใจ ปฐพีจึงกล่าวออกไป หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองปฐพีอย่างตกใจ

“คุณพูดอะไรน่ะคะ คุณไม่รักจิตตาแล้วหรือ”

ใบหน้าที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางค์อย่างสวยงามนั้นเศร้าหมองลงไปถนัดตา

“ผมคิดว่าเราสองคนคิดไม่ตรงกันมากเกินไป”

หญิงสาวเงียบไป เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากัน แล้วน้ำใสๆก็ไหลลงมาตามแก้มนวล

“ทำไมล่ะคะ ทั้งที่จิตตารักคุณพีมากแท้ๆ”

เสียงสะอื้นไห้ของเธอทำเอาปฐพีใจอ่อนไปกว่าครึ่ง เขาก้มลงรวบตัวอันสั่นสะท้านของหญิงสาวมากอดไว้

“อย่าเลิกกับจิตตานะคะ ถ้าไม่มีคุณพี จิตตาจะอยู่ยังไง”

หญิงสาวกล่าวด้วยเสียงสะอื้น จับปฐพีไว้แน่นเมื่อเด็กที่กลัวว่าจะโดนทิ้ง

“จิตตารักคุณนะคะ รักมาก”

เธอสบสายตากับชายหนุ่มยามเอ่ยคำนั้นออกมา

ปฐพีมองตาเธออยู่นาน ดวงตากลมสวยเต็มไปด้วยน้ำตา ถึงอย่างไรปฐพีก็ไม่อยากเห็นเธอร้องไห้ มือหนาเกลี่ยเช็ดน้ำตาให้อย่างเบามือ จากที่ต้องการเพียงแค่ปลอบใจความปรารถนาครอบครองก็เข้ามาแทนที่ ปฐพีจุมพิตหญิงสาวแผ่วเบา และเมื่อจิตตาเพียงแค่หลับตารับสัมผัสนั้นอย่างเต็มใจ ปฐพีจึงแนบกายเข้าหามากยิ่งขึ้น แล้วเหตุการณ์มันก็ดำเนินไปตามครรลองของมัน

เมื่อได้แนบชิด ปฐพีก็รู้ตัวว่าตนเป็นคนแรกของจิตตา คำว่ารักที่เธอพร่ำบอกและครั้งแรกที่หญิงสาวมอบให้อย่างเต็มใจเป็นเหมือนหลุมพรางฉุดปฐพีที่กำลังจะปีนขึ้นมาให้ตกลงไปในนั้นอีกครั้ง แล้วดูเหมือนครั้งนี้หลุมจะลึกขึ้นกว่าเดิมเสียด้วย

.........................................

แต่แล้วทุกอย่างก็มาถึงคราวจบจริงๆ ไม่ใช่เพราะความต้องการของปฐพี หากเป็นความต้องการของจิตตาเองต่างหาก

ก่อนที่ปฐพีจะกลับจากฝึกงานเพียงสองวัน ปฐพีเตรียมจะบอกความจริงแก่เธอว่าตนเป็นใคร แต่เขากลับต้องรับรู้ความจริงที่แสนปวดใจ เมื่อเธอพูดคุยกับเพื่อนพนักงานด้วยกันเรื่องเขา ว่าโง่เง่าแค่ไหนที่ไม่ได้รู้เลยว่าเธอไม่เคยรักเขาเลย ที่คบก็เพราะต้องการให้คนที่เธอเกลียดคนหนึ่งเจ็บช้ำเท่านั้น เธอย้ำว่าปฐพีโง่ที่คิดว่าการมอบครั้งแรกของเธอให้นั้นมันเป็นเพราะความรัก ทั้งๆที่เธอก็แค่รู้ว่าเป็นวิธีที่จะดึงผู้ชายโง่ๆไว้กับเธอเท่านั้น ตอนนี้เธอได้เจอคนใหม่ที่ดีกว่าแล้ว

ปฐพีเดินออกมาห่างๆ และนัดเธอมาคุยเย็นนั้น ไม่ช้าเลยเมื่อปฐพีพูดเรื่องเธอมีคนอื่นขึ้นมา จิตตาก็ขอเลิกกับปฐพีทันที

“ฉันอยากมีบ้านหลังใหญ่ๆ มีรถสวยๆขับ ใช้ชีวิตอยู่อย่างสุขสบาย”

ปฐพีนั่งนิ่งฟังเธอพูดถึงอนาคตที่เธอต้องการ ในใจนั้นอยากบอกเหลือเกินว่าสิ่งเหล่านั้นปฐพีสามารถหาให้เธอได้ ทำให้เธอได้โดยไม่ยากเย็นเลยสักนิด แต่มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ กับผู้หญิงที่ปฐพีรู้แล้วว่าเห็นเงินดีกว่าอะไรทั้งหมด

เรื่องของปฐพีและจิตตาจบมาตั้งแต่วันนั้น ผละจากเขาไปแล้วจิตตาก็ไปคบกับหัวหน้าฝ่ายประสัมพันธ์ที่หญิงสาวคิดว่ามีอนาคตดีกว่าปฐพี

หลังจากนั้นปฐพีก็กลับไปที่กรุงเทพ กลับไปเป็นจอมไตรเหมือนเคย และไม่เคยแม้แต่คิดจะถามข่าวคราวใดๆของเธออีก

ปฐพีได้ใช้ชีวิตในแบบที่ไม่ใช่จอมไตร เรียนรู้โลกในอีกแง่ และเข้มแข็งขึ้น ถึงแม้จะไม่เคยพูดหรือแสดงออก แต่ปฐพีก็ไม่สามารถหลอกตัวเองได้ว่า ไม่เจ็บ เพราะฉะนั้นปฐพีจึงพยายามเลี่ยงที่จะมาที่นี่โดยตลอด

ปฐพีหยุดความคิดตัวเองแล้วเริ่มกลับมาจดจ้องที่ชื่อหญิงสาวคนนั้นอีกครั้ง

 “ไม่น่าเชื่อว่าจะยังทำงานอยู่ที่นี่ ด้วยตำแหน่งเดิม”

ปฐพีพูดกับตัวเอง เพราะความทะเยอทะยานของเธอแล้ว ปฐพีไม่อยากเชื่อจริงๆว่าผ่านมาห้าปีเธอจะยังอยู่กับที่ ทำงานที่เธอบ่นเสมอว่าต้อยต่ำเรื่อยมา

“พนักงานรายวัน”

คือคำที่กำกับไว้ ไม่ใช่พนักงานประจำอย่างที่เคยเสียด้วย ปฐพียิ้มที่มุมปากอย่างมาดร้ายเพราะดูท่าแล้วไม่ใช่เพราะว่าอีกฝ่ายไม่ทะเยอทะยานหรือไม่อยากไปให้พ้นๆจากงานนี้หรอก แต่เธอคงไม่มีที่จะไปแล้วมากกว่า การแก้แค้นเป็นสิ่งหอมหวาน นั่นล่ะที่ปฐพีคิด เพราะงั้นจึงต่อสายเพื่อเรียกผู้จัดการมาพบทันที

ปฐพีไม่เคยคิดจะปรานีคนที่เคยทำให้ตัวเองช้ำใจเสียด้วย!

.................................

TBC

ปล.แก้ตัวแทนปฐพีเค้านิดนึง บางทีปฐพีแลดูโง่ๆ แหะๆ แต่ช่วยๆเข้าใจว่าพี่ท่านไม่รู้เรื่องอะไรเลย และก็เจอจิตรินแค่วันเดี๋ยวแป็ปเดียว แล้วจะให้แยกคนที่หน้าเหมือนกันมากก็ยากอยู่นะคะ แม้มันจะเป็นผู้หญิงกะผู้ชายก็เถอะ (แก้ตัวแทนสุดฤทธิ์ อิอิ)

[ณ ที่เดิม™]

พี่น้องฝาแฝด ชายหญิง สินะฮะ
แต่คงจะกลับมาแก้แค้นผู้ชายที่หน้าเหมือนคนนั้นคืนสินะ แลดูมาม่าโชยมาแต่ไกล 

[love2y]

อ๊ายยยยยยยยยยย เราอยากให้ถึงตอนปัจจุบันเร็วๆจังเลย >_<
รอค่ะ รอ ........ เรามีรูปผังคนในบ้านจอมไตรเก็บไว้ด้วยเหมือนกัน อิอิ

[lasom]

พล็อตเหมือนละครช่องหลากสี แต่แบบเนี้ยล่ะที่เค้าชอบบบบบบบบ555

[Heisei]

ลงเร็วมากเลยค่ะ  ดีใจมากๆ  (ได้รู้ชื่อนายเอกแล้วด้วย!)

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วค่ะ ดำเนินเรื่องเร็วได้ใจมากๆเลย
ส่วนปฐพี...  เจอกันก็อย่ารุนแรงมากนะ เอาแค่แบบจำเลยรักก็พอ

[Nichdia]

นึกถึงเรื่องจำเลยรักขึ้นมาตะหงิดๆ

[Piaanie]

อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เกทแล้วๆ แฝดชายหญิงแน่ๆ เอาละสิเข้าใจผิดไปแล้วจะทำยังไงละนี่ 

[indy❣zaka]

ฝาแฝดผิดฝาผิดตัวสินะ
พี่กะน้อง จะมีสามีเดียวกัน   

[kny]

  +  ก่อนมิถุนามาอ่านนะ

[zeen11]

มาต่อไวทันใจคนรอมากๆๆๆๆๆ เลยค่ะ 

รอลุ้นตอนต่อไป คุณพีจะเจอรักแรกตัวจริงเมื่อไหร่อะ 

[roseen]

 

[wan]

ความซวยมาตกที่น้องฝาแฝด 
แต่ยังไงซะ นายปฐพีก็ต้องตกหลุมรัก ฝาอีกฝาแน่ ๆ   ...... ก็วายยยยยอ่ะ 
หยิบยื่นกำลังใจให้นะครับ + เมื่อคืนเอง 

[pppp]

อ๊ะ ผู้ชายจริงๆ ด้วย
ว่าแต่ จิตตา กับจิตรินเนี่ยเป็นแฝดเหมือนกันใช่ม้า
แต่จิตตรีนิสัยแย่
คุณพีไวไฟมากๆจริงๆ

[evil_kun]

แสดงว่าคนที่เคยดูแลปฐพี เป็นผู้ชายหน้าเหมือนสินะ อาจเป็นพี่น้องฝาแฝดที่มาทำงานแทนอะไรทำนองนั้น หรือทำงานอยู่ที่เดียวกันอยู่แล้ว?

แต่ตอนนี้แอบสั้น....ดีที่คุณจุ๊บจิ๊บบอกแล้วว่าแต่งเรื่องนี้จบแล้ว ไม่งั้นเราคงทนรอตอนต่อไปไม่ไหวแน่ >"<

[n2]

มาอ่านด้วยค่ะ 

[hahn]

แก้แค้นผิดคนแล้วก็รักใช่มั๊ย

[aehJTS]

 

อยากรู้ว่าจะเกิดไรขึ้นในปัจจุบันมาต่อเร็ว ๆ นะคะ

  คะ

[koraorni]

อ่าน 2 ตอนรวด เป็นฝาแฝดเหมือนกันซะด้วย
แต่แหมเจอกันครั้งที่ 2 ก้อจุ๊บเค้าซะแล้วนะนายปฐพี
แต่ก้อนะเจอกันตอนมึนๆๆๆ ก้อต้องจำไม่ได้อยู่แล้วถือว่าให้อภัย

[Maree]

เข้ามากรี๊ด ปฐพี จะมาแก้แค้นแล้ว

อยากอ่านจอมไตรคนอื่น ๆ ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะที่เอามาลงให้อ่านกัน 

[@StaR@]

ว่าแล้วเชียวว่ามันต้องมีอะไรมาทำให้เกิดเรื่อง
ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง เป็นฝาแฝดชายหญิงด้วย
บอกได้คำเดียวว่า ซวย สุดๆ ตัวเองไม่ได้ก่อ
แต่ต้องเป็นคนรับกรรม แต่ว่าพีก็ใจง่ายไปหน่อยน่ะ
เจอเค้าแค่ครั้งสองครั้งก็จับเค้าจูบเฉยเลย
คาดว่ากลิ่นมาม่ามันลอยมาอยู่เนืองๆ
 

[zeit]

สนุกค๊ะ

คงจะเป็นจำเลยรักเลยทีเดียว

อยากเ็ห็นแผนผังไวจังๆๆ

เพราะกำลังงงอยุเรย

ว่าตอนนี้พ่อกับแม่ของไม้ตายยัง??
ปามคู่กับใคร ไม่ใช่ดินหรอ  หรือว่าที่ว่าคล้ายๆกันก้คือปาม และปามเองก้มีน้อง
สรุปว่า งง ห้้าๆๆ ว่าดินคู่กันแน่
ที่ว่าแฝดของนี้คือน้ำหรืเปล่าค่า

[indy❣zaka]

^
^
^
เอ่อ รีบน
นี่มันรุ่นลูกแล้วค่ะ  ปามก็คู่กับดิน  รุ่นพ่อนั่นไงคะ
พระเอกคนนี้ ชื่อ พี เน้อ ไม่ใช่ชื่อดิน

[MiSS-U]

เป็นแฝดชายหญิงนี่เอง แต่น่าสงสารจิตรินตัวจริงที่เป็นผู้ชายชื่อนี่ป่ะคะคงไม่ใช่555
(แต่ยังไม่รู้ว่าชื่อไร) อืมเมื่อปฐพีกลับมาแก้แค้นแล้วจะเกิดไรขึ้น อย่าแก้แค้นผิดคนล่ะ
จิ้นไปไกลแล้วนายเอกเราจะโดนแก้แค้น

[shabu]

ฝาแฝด!!!  get ละค่าคนไหนเห็นด้วยตา คนไหนรักด้วยใจ
แต่กว่าจะลงเอย อย่าโหดนักนะคะ คนอ่านอึดอัดใจ อยากช่วยบอกว่าผิดตัวแล้ว

ลงเร็วดีจังค่า ชอบ ชอบ

[JUPJIB]

งะ เหมือนจะเข้าใจผิดกันไปหมดเเล้ว .... ที่จริงคงเพราะจิ๊บเขียนไม่เคลีย ... ขอโทษด้วยค่ะ

อันที่จริงจิตตากับจิตรินไม่ใช่ฝาแฝดนะค่า เค้าเป็นพี่น้องที่หน้าคล้ายกันมากเฉยๆ

แล้วก็เรื่องนี้ไม่มีดราม่าค่ะ แต่ที่บอกว่าเน่านี่เน่าจริงค่ะ  

ยังไงก็ติดตามกันต่อไปนะค่า

ขอบคุณทุกท่านค่า

[uknowvry]

โอ๊ย!!! ดีใจ...รวมเล่มเมื่อไหร่...จัดไปหนึ่งชุดคร้าบ....

[eddiam]

ฝาแฝดแน่ๆเลย หุหุหุ

[BeeRY]

อ้าว อย่างนี้จิตรินจะซวยไหมน้อ อาจเจอคุณพีเวอร์ชันโหดขึ้นมา