ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้าม มิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
5.ขอ ให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่ นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน
ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
6.อย่า พูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยาย ในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
เวปไซต์แห่งนี้เป็น เวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0...........................................................
เรื่องสั้นเรื่องนี้แต่งขึ้นไม่มีความจริงแต่ประการใด
บุคคลในเรื่องก็แต่งขึ้น ขอให้สนุกกับการ อ่านนะ
..............................................
เรื่องสั้น ไอ้เชี่ย กูรักมึง ชัดยังวะ
BEGINS
"ไอ้เวรการเว้ย ตื่นได้แล้ว"
สัด มึงจะจองล้างจองผลาญกูไปทุกชาติเลยรึไงวะเนี่ย
ผมงัวเงียมองนาฬิกาที่หัวเตียง สลับกับมองไอ้ห่าคนปลุกที่ปลายเตียงช้าๆ
มันชื่อนักรบ ลูกชายคนเดียวของบริษัทส่งออกน้ำมันไปต่างประเทศ มันยืนแยกเขี้ยวอยู่ปรายเตียงผม ดูแล้วแม่ง......โคตรหล่อเลยว่ะ
ไอ้รบมันหน้าคมเข้ม แต่ตากลับเป็นสีเทาเพราะแม่มันเป็นคนฝรั่งเศส จมูกโด่ง กับปากแดงจัดตัดกับผิวขาวของมันที่ตอนนี้คล้ำลงเล็กน้อยจากการเล่นฟุตบอล ตัวแม่งก็โคตรสูง หุ่นแม่งก็โคตรดี เสียอย่างเดียว นิสัยแม่งเอี้ยครับ แถมโง่บรม ผมรักมันมาตั้งแต่จำความได้จนจะตายห่ากันๆไปอยู่แล้วแม่งก็ยังไม่รู้ตัว
ถามถึงหน้าตาผมอ่ะนะ โธ่ ผมก็หล่อนะ ถึงจะสู้แม่งไม่ได้ก็เถอะ
ผมชื่อตัวการ ผมเตี้ยมากแทบกับเพื่อนผู้ชายคนอื่นๆในห้อง ประมาณว่า ผมสูงกว่าผู้หญิงคนอื่นมานิดเดียวเองอ่ะ แถมหุ่นผมก็แบบผอมบางเกิ้น บางครั้งก็เซ็งตัวเอง ทำไมกูไม่เกิดเป็นผู้หญิงมาให้รู้แล้วรู้รอดเลยวะ แต่ก็ยังดี ผมหน้าตาดีนะคร้าบบบทุกคน ผมสีดำสนิทกับตาดำสนิทตัดกับผิวที่ขาวโคตรๆของผม แก้มผมแดงๆยุ่ยๅเหมือนอมซาลาเปาตลอดเวลาอ่ะ แถมผมปากแดงกว่าไอ้เชี่ยรบด้วยล่ะ วู้ฮุ้ว ชนะมันสักเรื่อง
ความสัมพันธ์ของผมกับมันก็ประมาณว่าเพื่อนสนิ้ททสนิทอ่ะครับ
บ้านผมกับบ้านมันอยู่ติดกัน พ่อแม่รู้จักกัน ผมกับมันเลยสนิทกันตั้งแต่เด็กๆ เออ เฮ้ย ที่ผมต้องมาแอบรักมันให้ช้ำทรวงนี่ก็เป็นเพราะพ่อแม่นั่นล่ะ เอาผมไปปล่อยกับมันทั้งวันทั้งคืนเพราะงานติดต่อต่างประเทศเลยทำให้ท่านไม่ค่อยมีเวลาให้ผมเท่าไหร่
"เหม่ออะไรมึงฮะ โรงเรียนน่ะจะไปมั้ย ม.ห้าวันแรกก็สายเลยนะสาด"
"Kมึงเหอะ นี่มันเพิ่งหกโมง บ้านก็อยู่ติดกับโรงเรียน นัดสาวไว้อีกรึไงมึง"
มันยิ้มแห้งๆให้ผมแล้มพยายามกระชากผมออกจากผ้าห่ม
"เออ รู้ทันกูอีกนะ กูนัดพีชไว้ ป่ะ มึงไปพร้อมกูเลย"
.....ห่า นัดสาวไว้จริงๆ แล้วกูจะถามให้ตัวเองเจ็บใจทำไมเนี่ย
"ไม่เอา มึงจะไปก็ไป กูจะนอน มึงจะไปไหนก็ไปไป้"
พูดจบผมก็คลุมโปรงหนีมันเลย แหวะ น้องพีช เดี๋ยวมึงก็เลิกกัน เคยคบกับใครเกินสามวันล่ะไอ้เฮี้ยนี่
อะไรหนักๆมาทับกูวะ
พอเปิดดูผมก็เห็นไอ้รบขึ้นคร่อมผมอยู่
เฮ้ย ทำไร มึงจะปล้ำกูเหรอ อ้ากกกก ดีใจ ขอกูเตรียมตัวล้างหน้าแปรงฟันแปป (ไม่ใช่ล่ะ)
"มึงจะไปไม่ไปฮะ"
ตาแม่งลุกวาวขึ้น มันตรึงแขนผมไว้แน่น และก้มหน้าลงมาใกล้ผมมากขึ้นจนปลายจมูกมันโดนปลายจมูกผม
"เฮ้ยยย ทำไร ไม่เอากูบ้าจี้ มึงกูรู้นิ ไอ้รบ"
มันเป่าลมใส่หูผม จมูกโด่งมันไล้มาที่แก้มแล้วลงมาเรื่อยๆก่อนจะหยุดที่ลำคอ
สัด มันรู้ว่าจุดอ่อนของผมคือคอ ใครมาโดนคอผมนิดหน่อยผมจะตัวอ่องทำอะไรกลับไม่ได้เลย
"เชี่ยรบ ไม่เอาแบบนี้นะเว้ย อืออ ม..ไม่เอา"
จมูกมันกดลงที่ซอกคอผม สูดดมกลิ่นผม
อ้ากกกกก มึงทำอาร้ายยยย
"การ มึงหอมว่ะ มึงใช้สบู่อะไรวะ ชอบว่ะ"
"ม..ไม่ได้..ใช้ อ..ออกไปนะ เว้ย"
ผมเริ่มพูดไม่รู้เรื่อง ขนลุกหน้าร้อนฉ่าไปหมด
มันไม่ฟังผม มันยังฝังใบหน้าผมไว้ที่คอแน่น ก่อนจะเอาลิ้นมาเลียที่คอผม ทำเอาผมอึ้ง พูดไม่ออก หมดเรี่ยวแรงไปหมด
"มึงหวานจังเลย หอมด้วย เชี่ย ใช้สบู่อะไรบอกกูมานะ"
ผมเิริ่มจะทนไม่ไหว ต้องรีบหาทางออกด่วน อยู่อย่างนี้ผมต้องตายแน่ๆ
"รบ..นักรบ ..ม..ไม่เอานะ..ครับ..การไปโรงเรียนก็ได้นะ นะครับ..."
ผมอ้อนมัน รบแม่งชอบให้อ้อน มันบอกผมอ้อนแล้วน่ารัก มันหยุดมองหน้าผมนิ่ง ก่อนจะกดจมูกบนแก้มผมแรงๆแล้วลุกออกไปกอดอกมองผมอยู่ที่ปลายเตียงดังเดิม
ตึกๆตักๆ
ใจผมเต้นแรง ไม่นงไม่นอนแม่งแล้ว ผมคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วรีบเข้าห้องน้ำไปทันทีไม่สบตามันเลย
...................................................................
พรุ่งนี้มาต่อให้นะ อีกสองสามตอนคงจบแล้ว