[เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)  (อ่าน 110996 ครั้ง)

ออฟไลน์ หมวยลำเค็ญ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-1
ต๊ายยยย  ลิงแคระนี่มันก็ขายดีเว้ยเฮ้ยยยย

แต่ก็อย่าไปเอาอะไรกับพระเอก นายเอก ของคนแต่ง>>> mutyamania

นอกจาก รั่ว บ้ามันก็แอบมีเสน่ห์ด้วยหร่ะ  คิกๆ

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เราม่ายยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
 :z3:
ยังไม่อยากให้อิเกมส์กับอิปริ๊นท์มันจบเลย
อย่าจบเลยน้าคนเขียนสุดสวย
Please!!!!!!!!!!!!
 :sad4:
+ให้สินบนทีนึง

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
ถ้าจบแบบนี้จะเอาระเบิดไปเขวี้ยงบ้านคนแต่ง อิ อิ ล้อเล่น ไม่ทำแบบนั้นหรอกจ้า
แต่งต่อไปเหอะ เอาให้มันเคลียร์มันกระจ่างไปทุกคนทุกเรื่องเลยค่อยจบเหอะ
มาทำให้ผู้อ่านค้างๆคาๆแบบนี้มันบาปนะ..รู้ปะ
 :man1: :กอด1: :man1: :กอด1:นี่กอดๆเอาหน้าถูๆไถๆออดอ้อนซะขนาดนี้ จะใจแข็งได้ให้รู้ไป

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ต้องการจะบอกอ้อม ๆ ว่าให้กดโหวตข้อสุดท้าย  เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
^
^
^
จิ้มเชลบี้และ มากดข้อสี่ให้ตามประสงค์

แบบว่าเค้าไม่ค่อยชอบแนว พี่น้องก็เลยไม่ได้อ่านเรื่องโน้น ....

ส่วนเรื่องนี้เพิ่งแวะมาอ่าน



ฮามากๆ สนุกอ่า  ไม่ให้จบนะ ต้องเคลียร์เดียร์ก่อนจิ

กอด
และกดบวก เป็นกำลังใจให้นะ

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
การี๊ดดดดด  เทพนิมาเม้นท์ฟิคเก๊าเว๊ยเฮ้ยยยยยย......มาบ่อย ๆ นะตัวเธอ 

ดันๆ ๆ ๆ ๆ ๆค่ะ

รีอื่น ๆ อย่าน้อยใจนะ....ปลาบปลื้ม ๆ เหมือนกัน  เม้นท์กันเข้ามาเยอะ ๆ.....เพียงคนละเม้นท์สั้น ๆก็เป็นกำลังใจได้มากมาย...

ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
 :pigha2:

อย่ารีบจบสิ

GoSoBig

  • บุคคลทั่วไป
มารมาผจญแบบนี้  ทำไงดีหละว่ะเนี่ย
สู้เค้านะไอ้นายเอก     o13 o13 o13

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ตอน : ปั่น.....ป่วน






“ลิงครับ”  น้ำเสียงออดอ้อนหวานหูชวนให้ผู้ฟังเคลิบเคลิ้มหลงใหลได้ไม่ยาก  เอื้อนเอ่ยขึ้นทำลายบรรยากาศที่แสนเงียบสงบ  เหมาะแก่การพักผ่อน  ทอดอารมณ์อยู่บนเตียงอุ่น ๆ คลุมผ้าถึงคอ  และดูรายการทีวีรายการโปรด
“ครับ”  คนถูกเรียกสนองตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มนวล  ฟังอบอุ่น  สายตาที่เต็มไปด้วยความห่วงหาอาทรถูกส่งผ่านไปให้อีกฝ่ายอย่างไม่มีปิดบังซ่อนเร้น
“เรามานอนกอดกันเถอะนะ...เค้าหนาวอ่ะ”
“เอาจิ”








ปริ๊นซ์เล่า ;




แล้วพ่อหนุ่มรูปงาม  หล่อล่ำกล้ามบึ้กก็คว้าเอวคอดของร่างอรชรมากอดหลวม ๆ โดยมืออีกข้างซึ่งกุมรีโมทอยู่นั้น  กดไล่ช่องไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีจุดหมาย  ขณะที่มือเรียวสวยเหมือนมือของสตรีเพศลูบไล้อกแกร่งเบา ๆ อย่างเผลอไผลขณะที่ต่างฝ่ายต่างก็จดจ่ออยู่กับโทรทัศน์สับปะรังเคเครื่องเล็ก  เพียงชั่วครู่  ใบหน้าหวานก็ซุกไซร้ราวกับจะหาไออุ่นจากแผ่นอกกว้าง....ไม่ก็จงใจก้มลงเพื่อซุกไซร้กลิ่นกายของความเป็นชาย  ที่แผ่ซ่านอยู่ทุกอณู


กูทนไม่ไหวแล้ว!!!!


“ขอโทษนะที่ทำให้พวกมึงหนาว.....กูหรี่แอร์ก็ได้อ่ะ....จะได้เลิกออเซาะกันซะที  หรือถ้าอยากกันมากก็โน่น....ห้องน้ำ  อยากจะไปทำกันให้มันส์หยดติ๋ง ๆ ก็เชิญ  แม่นางฟ้า....พ่อพระเอก....ไอ้แสรดดดดด”  ผมเขวี้ยงหมอนใส่หมาเดือนสิบสองกับไอ้ลิงแคระกลัดมันส์อย่างสุดทน  อาทิตย์นึงเข้าไปแล้วสินะ  ที่ไอ้คนหน้าสวย....แบ๊ว....ใส  อย่างไอ้เชี่ยเดียร์  รักแรกของอิลิงเสนอหน้าหอบผ้าหอบผ่อนหนีผัวโหดมากบดานอยู่ที่ห้องของเรา...




ย้ำ.....ห้องของเรา



“ไอ้ปรินซ์เป็นไรของมึงเนี่ย.....ไม่พอใจอะไรก็ด่ากูนี่...ไปพาลกับเดียร์เค้าทำไม....เค้าอุตส่าห์มาพึ่งเรานะ....ไม่เห็นใจเค้าแล้วยังจะมาทำนิสัย!!!!”
โอ้โห........‘เดียร์เค้า’......เงี๊ยะ......‘อุตส่าห์’.....เงี๊ยะ....ช่างพูดออกมาได้อย่างไม่ขัดเขิน  อิตัวที่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอน  ทำหน้าอมยิ้มอยู่นี่ก็ไม่ได้รู้สึกรู้สา.....แมร่ง....แล้วดูมันเรียกเมียมันดิ๊....เรียกมาด๊ายยยย  ไอ้ปริ๊นซ์  เต็มปากเต็มคำ....หาความสวีทไม่เจอ
“ผัวเตะมึงก็ไปแจ้งตำรวจเด่....จะแห่เอาความซวยมาเหยียบที่นี่ทำไมมิทราบครับ  เกิดผัวมึงบ้า ๆ พาพวกมาถล่มถึงห้อง  มึงคิดว่าน้ำหน้าอย่างไอ้เชี่ยเกมส์เนี่ย  จะช่วยมึงได้มั้ย....แสรดดดดดหมา”
“เกมส์....ถ้าเราทำให้คนของนายลำบากใจล่ะก็  เราไปตายเอาดาบหน้าก็ได้นะ....ขอโทษที่รบกวนละกัน”  ว่าแล้วอินางเอก  มันก็ลุกขึ้น....อย่างสำออยอ่ะ  ทำเป็นเดินเหี่ยว ๆ ป่วย ๆ ไปหยิบกระเป๋าเดินทางใบหรู....ชิบหอย!!!!!  ถ้าไม่เกรงใจผัวลิง  พ่อจะกระโดดถีบตีนคู่
“ปริ๊นซ์...ขอโทษเดียร์ซะ  มันจะมากไปแล้วนะเว้ย”  ไอ้ลิงหันมามองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง  ตางี้แดงก่ำเหมือนลิงคลั่ง  แต่กูไม่กลัว  ขืนกล้ามาลงไม้ลงมือ  พ่อจะเตะให้กลิ้งหลุน ๆตามชู้มึงไปซะ!!!!!





“ขอโทษ........................................... :sad4:







.................................ป๊ะมึงดิ!!!”  :laugh:


ผมดูเหมือนเกรียนใช่มั้ย  ดูเหมือนพาลใช่รึเปล่า  ก็นี่มันของ ๆ ผมนี่นะ....สามีเป็นตัวเป็นตนของผมนะ  คนที่ผมยอมทิ้งความฝันการเป็นอุเคะในตำนาน  ยอมทิ้งอุดมการณ์เพื่อมาเป็นของมันคนเดียวเชียวนะ.....โดยไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ  ถึงมันจะดูเร็วไปหน่อย  แต่ตลอดเวลาเกือบปีที่อยู่ด้วยกัน  มันก็ราบรื่นปกติสุขดี  มิหนำซ้ำยังหวานขึ้น ๆ...จนกระทั่งอิเชี่ยนี่มันแบกสังขารเข้ามานี่ล่ะ  ลิงมันก็เมินผม.....

“ป่ะเดียร์  มากับเกมส์....ไปข้างนอกกันดีกว่า  ปล่อยหมาบ้ามันบ้าไป....เดี๋ยวให้มันสงบสติอารมณ์  ทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้  ให้มันสำนึก....กับสิ่งที่มันทำ  แล้วเราค่อยกลับมา....ชิส์”  แน่ะ....มีชิส์  ไอ้ลิ๊งงงงง  มึงน่ะเด็กกว่ากูอี๊กกกก  ไอ้กร๊วกกกกกก
“ไม่ต้องกลับมาก็ได้นะว๊อยยยยยย”

ปัง!!!!!!

เสียงประตูปิดกระแทกทำเอาผมสะดุ้งด้วยความตกใจ  แล้วพลันเปลี่ยนเป็นน้อยใจ......ทำไมอ่ะ.....รักแรกงั้นเหรอ....รักแรกที่ถูกเค้าปฏิเสธมาเนี่ยนะ....รักแรกที่มันไม่เคยเห็นค่า....กุหลาบช่อนั้นถูกเท้ารักแรกของมันขยี้จนเละ....มันเล่าให้ผมฟังเองนะ.....ผมไม่เข้าใจหรอก....ความรู้สึกของมันน่ะ...ไม่เข้าใจเลยซักนิด  เพราะไอ้พี่แซนมันไม่ใช่รักแรก  มันก็แค่คนที่ผมอยากจะเอาชนะก็เท่านั้น  มันตังหากล่ะ  รักแรกของผม.....ธ่อว๊อยยยยย....ไอ้ลิงกัง

หงุดหงิด...เดี๋ยวกูก็มีชู้มั่งหรอก....


ว่าแต่....รับหน้าตาเอ๋อ ๆ บ้าน ๆ อย่างผมเนี๊ยะ....คนที่ไร้จุดเด่นอย่างกระผม....คนที่น่ารักน้อยกว่าผัว....จะมีซักคนมั้ย  สนใจจะมากิ๊กกัน....
..............................................................................
ลิงเล่า ;



ฝันหรือเปล่าวะ.....ฝันไปใช่มั้ย?

คนหน้าหวานเหมือนคิมแจจุง.....เพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยมปลาย.....นางฟ้าที่ผมเคยหลงรัก..... ‘เคย’......เคยมั้งนะ

ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเคยรัก....หรือยังรัก

ไม่แน่ใจว่ามันคือรัก.....หรือเทิดทูนบูชา.....อืมมมมม....ผมอาจจะไม่ได้รักนางฟ้าก็ได้....คำว่ารักยังยังน้อยไป  ไม่ใช่แค่ผมที่บ้า  แต่ในโรงเรียนมัธยมปลายชายล้วนนั้น....ผู้ชายเกือบร้อยทั้งร้อย  ต่างก็คิดเหมือนผม.....แต่จะมีซักกี่คนล่ะ  ที่ได้ลิ้มรส  ความหอมหวานปานผลไม้สุกในสวนอีเดน(อุบ๊ะ  เสี่ยวได้โล่แฮะกู!!!)

ไม่รู้สิ  ทำไมก็ไม่รู้เหมือนกัน  ทั้ง ๆ ที่ผมควรจะลืมนางฟ้าไปได้ตั้งนานแล้ว  แต่ผมทำไมกลับใจเต้นถี่รัวเป็นจังหวะฮิปฮอปบีทบ๊อกซ์เหมือนเพลงของจี ดราก้อน.....ผมในตอนนี้  ช่างรู้สึกยินดีปรีดาเป็นอย่างยิ่ง  ที่ของสูงที่ผมเคยเมียงมองอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว  บัดนี้กลับยอมลดตัวลงมาเดินกับลิงห่านคู่คีบอีแตะอย่างผม  ว๊าววววว.....ออร่าอิ๊อ๋าย......ดูท่าเสยผมของคุณเธอเสียก่อน  ปากแดง ๆ ที่ขบเม้มอย่างลืมตัว  มันช่างน่าขย้ำ....แม้ว่านางฟ้าจะสูงกว่าผมตั้ง 7 เซนติเมตรก็เถอะ...อุ๊บ๊ะ


ก็ตอนนี้กูล่ำแล้วนิ....เหอ....เหอ....เหอ
“อ่ะเกมส์.....ถือให้เดียร์หน่อย”  นางฟ้าส่งถุงพะรุงพะรังให้ผม  ของที่แม่คุณ....อ่าต้องพ่อคุณสินะ  ถุงช้อปปิ้งที่ข้างในเป็นเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่ผมไม่เคยได้ยิน...แทบจะกวาดมาทั้งห้างด้วยบัตรเครดิตเพียงใบเดียว....แค่มีบัตรแพลทตินัมใบนี้  อำนาจการจับจ่ายก็เป็นของเราสินะ
“ใช้แมร่งให้เต็มวงเงินไปเลย....ไม่ใช่ของเราหรอก....ของไอ้เลวนั่นน่ะ”  นางฟ้าหันมาแลบลิ้นอย่างเจ้าเล่ห์  เคี๊ยกกกกก  หัวใจลิงล่ำสูบฉีด....อยากกดง่ะ....เค้าจะเอา....เค้าจะเอา...
“อย่างงลิงน้อย....เค้าปลอมลายเซ็นได้....ของมันปลอมง่ายจะตายชัก  แค่นี้ขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอก...ทีมันเอาไปทุ่มกับไอ้หัวทองหน้าเสี่ยวนั่น  หมดมากกว่านี้อีก....ชิส์”
“ยืนเอ๋ออยู่นั่นแหละ  รีบตามเรามาเร็วสิ  เราไม่ชอบคนชักช้านะ....นายนี่ยังเอ๋อไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ หึหึ”
ผมเดินตามนางฟ้าต้อย ๆ รู้สึกเหมือนเป็นลิงมีเขาให้เค้าจูงจมูกยังไงก็ไม่รู้เด่....แต่ว่าอ่ะนะ....เคยได้ยินมั้ย  รักมันบังตาอ่ะ

.

....
.............
..

.

“เอ้า....เอาตัวนี้ไปลอง”
“หา.....ลองไมอ่ะคร๊าบเดียร์....เค้างงอ่ะ”
“ก็เราซื้อให้นายไง.....เห็นรีบออกมา  ดูไม่จืดเลย  เชื่อเรานะ  เอาตัวนี้ไปลอง  รับรองว่าเกมส์ต้องหล่อแน่ ๆ เสร็จแล้วจะพาไปเลี้ยงอาหารญี่ปุ่น....แล้วก็.....ไป.....”

เสียงหวานกระซิบข้างหูของผม  ทำเอาขนลุกซู่....แต่ห๊ะ....เฮ้ยยยย  หูฝาดไปใช่มั้ยนิ.....นางฟ้าชวนผม.....ชวนผมไป









เข้าโรงแรม!!!!
.................................................................
To be con
ใจจริงคนแต่งอยากจบตั้งแต่ตอนที่แล้วอ่ะนะ(เพราะมันเท่ห์ดี!!!!)....ฉะนั้นคิดว่าเป็นตอนพิเศษละกัน....แต่จะยังไม่ย้ายเข้าห้องจบ.....จนกว่าจะเคลียร์ทุกปัญหาคาใจ  เป็นช่วงเวลาของชีวิตคู่ของสองแคระ....After Wedding....อะไรทำนองนั้น  อ่ะจึ้ยยยย
ส่วนเรื่องกะเทยซอมบี้....กำลังจะทำเป็นเรื่องยาว(หรือเรื่องสั้นขนาดยาว)  คือกะจะแต่งมาเป็นพาร์ท ๆ.....เหตุการณ์ต่อเนื่อง....แต่เป็นช่วง ๆ  และจะพยายามจบในตอน....งงมั้ย....อย่าสนใจเลย  คนแต่งเกรดภาษาไทยไม่ค่อยดี....ถนัดวิชาโฮมรูมอย่างเดียวอ่ะ  แกร๊กกกกกก....อ้อ....สารคดีตุ๊ดผีสุดสยอง  เรียกงี้ดีกั่ว...เอิ๊ก ๆ

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
จบแบบตอนที่แล้ว? มันแท่ห์เกินไปนะได้ข่าว ตอนนี้อ่านแล้วหมั่นไส้ ลิงมากอ่ะ

จะรอดูว่าจะเป็นไงต่อ แต่สิ่งที่คิดคือ สุดท้ายยัยเดียร์คงกลับไปคืนดีกับแฟนเก่า ทิ้งลิงให้อกหักดังเดิมกลับมาซบตักปรินซ์

............



ดิทนะ นอกเรื่อง




นอกเรื่องอีกนิด ..... แบบว่าเคยคิดบ้างไหมว่า

บางที เรื่องที่เราแต่งอยู่ หรือแนวของเราอาจจะไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นชอบ จนบางครั้งก็ต้องหันไปแต่งอย่างอื่นที่คนชอบแทนอะไรอย่างนั้นน่ะ ....

เหมือนแบบว่า บอกตรงๆว่า นิไม่ชอบแนวพี่น้อง นิเลยไม่ได้อ่านพี่บิ๊กพี่บู้ แต่แอบแวบไปอ่านก็ฮาดีนะ
นิรู้สึกว่า เชลบี้เป็นคนที่ทำอะไรตามสิ่งที่ตัวเองชอบมากกว่าสายตาชาวบ้านอ่ะนะ
แต่งนิยายของตัวเองโดยไม่ค่อยแคร์เรตติ้งเลย แต่ละเรื่องที่แต่งออกมามันแหวกแนวตลอดอ่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเดย์ ที่จบเศร้าไปแบบนั้น (ไม่เกี่ยวกับต้นนะ) หรือนิยายแนวพี่น้อง รวมทั้ง เรื่องนี้ที่พระเอกดันหน้าหวาน นายเอกดันขี้เหร่ ฮาๆๆ แบบว่านิยายของเชลบี้เป็นตัวของตัวเองดีน่ะนะ

แบบว่านิทำไม่ได้อ่า... แต่พยายามจะต่อนิยายที่มีคนอ่านน้อยๆให้ได้อยู่....

สารภาพตามตรงนะว่า ที่จริงนิอยากแต่งกิ๊ง-กันย์ แต่พอสร้างน้องฐาขึ้นมา มีคนชอบน้องฐามากกว่า ดังกว่าว่างั้น นิก็มาใส่ใจเขียนน้องฐามากขึ้น (จนตอนนี้รักมันมาก) จากพล็อตสั้นๆ ก็ออกทะเลไปไกล จนตอนนี้แทบจบไม่ลง พล็อตที่ว่าจะดราม่ามากๆ เห็นคนอ่านบอกว่าถ้าจะมาม่าก็จบไปเถอะ ก็มานั่งคิด ตูเอามาม่าออกก็ได้วะ อะไรเงี้ย

แอบคิดนะว่าถ้าน้องฐาจบไป ไปแต่งกันย์กิ๊งต่อ แล้วคนอ่านกันย์กิ๊งน้อย นิจะทนแต่งต่อไหวไหมไม่มีกำลังใจไรงี้ (แต่งนิยายหลายเรื่องแต่ประสบความสำเร็จไม่เท่ากัน เฮ้อ....) ก็ไม่กล้าให้น้องฐาจบ....

พล่ามอะไรก็ไม่รู้อ่ะ .... วันหลังไปตั้งกระทู้คุยกันที่ห้องพูดคุยดีกว่าเนอะ ฮาๆๆ

เดี๋ยววันหลังมาเยี่ยมใหม่นะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 08-09-2011 10:00:22 โดย ๛NaaribuS๛ »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ูู^
^
^
^
ตอนเราเริ่มแต่ง....เราเริ่มจากสิ่งที่เราอยากให้เป็น....แต่งตามพล็อตที่เราชอบ  และอยากแบ่งปันพล็อตนั้นให้คนอื่นได้อ่านด้วย  แต่พอนานไป...เราจะเริ่มแต่งตามที่แฟน ๆ เรียกร้องอยากให้เราแต่ง....เพราะเราเริ่มห่วงเรตติ้ง  เรามีความสุขในการอ่านคอมเม้นท์ของคนอ่าน  แล้วความสุขตรงนั้นมันก็ดันมากกว่าการแต่งนิยายในแบบที่เราชอบ....


ส่วนใหญ่มักเกิดกับนิยายที่แต่งไปลงไป...ซึ่งส่งผลให้พล็อตเรื่องไหวไปไหวมา....แล้วก็คุมไม่อยู่...

สารภาพว่าเราก็เป็นแบบนั้นแหละ....ฮา...เผอิญว่าเม้นท์เรามันน้อยอยู่แล้วก็เลยไม่ซีเรียสมาก....แต่แอบนอยด์หลายครั้ง  ที่เม้นท์มันน้อยกว่าปกติ...คือฟิคเรา  คนเม้นท์ต่อตอนนึงคือประมาณ 7-8 เม้นท์ต่อตอน...แล้วมันก็เป็นแบบนี้สม่ำเสมอเป็นปกติของมัน...แต่ถ้าจู่ ๆ ลดลงเหลือสี่....สาม....ก็จะเริ่มใจเสีย  แต่ก็จะพยายามคิด...คิดถึงคนที่คอยตามงานเรา  ถึงจะมีแค่หนึ่งเม้นท์ต่อตอน  มึงก็ห้ามเลิกนะ...ห้ามทำให้เค้าผิดหวัง  ก็อาจจะช้าหน่อย  แต่ก็มา.....ก็จนกว่าจะไม่มีคนอ่านคนเม้นท์นั่นแหละ  ก็พับเสื่อกลับบ้าน....แง่ะ....

กรณีของนิคือจะตามใจแฟน ๆ ใช่ป่ะ...แต่เราตรงข้ามเลยนะ....ยิ่งมีคนเดาพล็อตได้...เรายิ่งพยายามหนีอ่ะ....เรื่องมันก็เลยเละ....แบบเรตติ้งกูก็ห่วง  คอมเม้นท์กูก็ห่วง....เอ้า...คนเดาทางได้อีก...ต้องรีบชิ่ง(อินี่โรคจิตอ่อน ๆ)........ก็เลยมีออกทะเลบ้าง...ก็โอเค....55555....มีความสุข....มั้ง?....เอ้า  อย่างน้อยก็ได้แฟนเดนตาย  ร่วมฝ่าฟันไปจนตอนสุดท้ายไง....แบบน้อยแต่มีคุณภาพ...คริคริ 

ปล ปลื้มนะที่คนที่เราเป็นแฟนนิยายเค้า....มาเม้นท์นิยายของเรา...แต่ออกนอกหน้าไม่ได้...เดี๋ยวรีอื่นน้อยใจ
ปล. 2  นิเก่งนะ....มืออาชีพมากอ่ะ...เทพเลยดีกว่า  ภาษา  การบรรยายไหลลื่นมาก....เรายังมือไม่ถึง  ก็ก๊อก ๆ แก๊ก ๆไป  อาศัยลูกบ้า....แต่แอบกลวงงิ...พล็อตเบาเชียว...ก็พยายามหาลูกเล่นเสริม
ปล. 3 เว้นเราไว้ซักคนเหอะ....ถ้าไม่อยากแต่งตอนน้องฐากับแฟนเก่า...ก็ไม่เป็นไร...ไม่ต้องตามใจแฟนคลับมากก็ได้...เดี๋ยวเหลิง  อิอิอิอิ  แต่ถ้ามีซักนิดก็โออยู่...คือมันโอเคถ้าเราเซอร์วิสแฟน ๆ บ้าง  แต่ในฐานะคนแต่ง  เราก็ต้องรักษาสิทธิ  พล็อตของเรา  นิยายเรา  อย่าให้ใครมากุมบังเหียน....ไม่งั้นมันจะเหนื่อยกับข้อเรียกร้องที่ไม่มีที่สิ้นสุด....

พอแล้ว....แพล่มเยอะเหมือนกัน....เจอกันตอนหน้านะคะ....55555

ออฟไลน์ หมวยลำเค็ญ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-1
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อิผัวเมีย คู่นี้มันยังไง นิสัยซ้งติงได้พอกัน
ปล่อยลิงน้อยเข้าป่า อิลิงก็ใจง่าย ให้เค้าจูงอยู่ไม่รู้ตัว
สรุปอิคู่นี้ มันยังมึนอยู่ว่ารักกันจริงรึเปล่า ชิมิ  :z3:

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ดันซักนิด....เนี้ยะ....มันน้อยไป  55555

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
งานนี้ปริ๊นซ์ไปไม่ถูกทางเลย คู่แข่งนำหน้าหลายขุม

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ขอเม้นท์มากกว่านี้หน่อยจิ.....ถ้าต่อแล้วคนไม่อ่านกัน  เค้าตัดจบตั้งแต่ตอนที่แล้วมันจะแนวมาก ๆ และไม่เจ็บตัวด้วยนะเออ...นะๆๆ พลีสสสสสสสส.....

ออฟไลน์ ♀♥♀DearigA♂♥♂

  • ♥kacha♥
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-0
ดันๆๆ

อยากรู้ว่าตาลิงก่ายัยเดียร เข้าโรงแรมไปแล้วจะได้ :oo1: กันหรือเปล่า

ออฟไลน์ TanyaPuech

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4341
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +531/-23
 :เฮ้อ: ปริ๊นซ์หาใหม่ไม่ยากหรอก

เพราะผู้ชายแบบไอลิงมันควายยยยยย ปล่อยให้มันอยู่กับรักแรกของมันไปเถอะ

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ดั๊น ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ......ปิดยอด

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
เปลี่ยนสถานะจากลิง
เป็นควายไปซะแล้ว

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
ปิดยอด??

มายังเนี่ย? เธอ มาโอ๋ แล้ว มาปลอบใจด้วย

เอาเลิพซีนเบาๆ ของอีสองคนนี้มาสังเวย

แล้วจบโดย ปรินซ์เอาปืนมาตามกระซวกไส้ (ปืนกระซวก??ฮา)


.............

เอาแบบนิก็ได้นะ เอาลุ้นๆไปแล้วตัดจบว่า ไม่มีไรกัน ฮาๆ

.....
นอกเรื่องต่ออีกนิด... ที่จริงตอนล่าสุดของโต้งปอนด์ นิตัดจบตอนที่ ปอนด์มันนอนเครียด กะจะแกล้งคนอ่าน ให้เข้าใจผิด แล้วไปเฉลยอีกสักสามสี่ตอนข้างหน้าว่าไม่มีอะไร แต่สงสาร กลัว บางคนทำใจไม่ได้ เลิกอ่านก่อนจะถึงตอนเฉลย เลยต้องเปลี่ยนใจ ไปเพิ่มตอนเฉลยลงไปตอนท้าย (คนมาอ่านรอบแรกถึงกับต๊กใจเลยเพราะนิดันบอกว่า อย่าเพิ่งตกใจนะ เพราะยังไม่รู้ว่าใครรุกใครรับใช่ป๊ะ มีคนแอบคิดว่าพี่โต้งเป็นรับด้วยกร๊ากกก)

พอเถอะ ชอบนอกเรื่องอยู่เรื่อยเลย  ฮาๆ เชลบี้ไปอ่าน เลิพซีนน้องฐาตอนล่าสุดอ๊ะยังเนี่ย... ไม่เห็นคอมเม้น .... 

เป็นกำลังใจให้เสมอ .....

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






bellity

  • บุคคลทั่วไป
คู่นี้ช่างเป็นพ่อแง่แม่งอนกันจริงๆ แล้วเมื่อไหร่จะหวานกันละเนี่ย

Rhythm

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
คุ้ยๆๆๆ

ขุดซากอารยธรรมค่ะ ฮาๆๆ

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
เฮ้ย!!!!
อิลิงอะไรของมันแวะ
ตอนที่ผ่านๆมาไอ้เราก็แอบด่าอิปรินท์ไว้เยอะ
พอมาตอนนี้
ย้ายข้างกับแบบปัจจุบันทันด่วน
นกสองหัวของแท้
 :laugh:
แบบว่าอยากให้อิลิงมันเจ็บจากนางฟ้าของมันมากๆ
แล้วจะได้กลับมาซบอกแฟ่บๆของเมียมัน
แต่คิดไปคิดมาอย่าไปเสนออะไรกับคนเขียนมาก
ยิ่งชอบแต่งอะไรที่เราเดาทางไม่ถูกอี๊กกกกกก
ยังไงก็ขอ NC อิสองคนนี้บ้างนะคนเขียน
ไม่ได้เจอมานานแล้วนะเนี่ย
 :oo1:
ปลล.ต้องขออภัยที่ตอนที่แล้วไม่ได้เมนท์

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
^
^
^
^
ตอนที่แล้วตัวเองก็เม้นท์นะ....เลื่อนขึ้นไปดูจิ

ปล.  นางฟ้าของอิลิงมันเป็นผู้ชายนะคะ  เพราะลิงมันเรียนโรงเรียนชายล้วน.....กลัวหลายคนจะคิดว่าอิเดียร์เป็นผู้หญิงง่ะ  ขอโทษที่แต่งไม่เคลียร์เด้อค่า

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
 :z13: คุณคนเขียน
นี่เราเมนท์ตอนที่แล้วด้วยเหรอ?
แบบว่าไม่มีสติ+สตางค์อย่างแรง
 :jul3:
แต่เราก็รู้นะว่านางฟ้าของอิลิงมันเป็นผู้ชาย
คนเขียนบรรยายเข้าใจแล้วค่า
แต่คนเมนท์มันเมนท์แบบเมาๆ
ทำให้เข้าใจผิด
 :z2:
ปลล.เราชอบเรื่องนี้มากเลยนะเนี่ยแถม+ด้วยเค่อะ

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
ตอนหน้าสุดท้ายจริง ๆ แล้วนะคะ.....ไปอ่านกันเล้ยยยย~



ตอน : ปั่น....ป่วน 2



ลิงเล่า ;




โรงแรมห้าด๊าวววววววววว.....เอิ้วววววว ชีวิตนี้ไม่คิดไม่ฝัน  ว่าคนอย่างลิง....จะมีโอกาสได้มาพักในห้องที่ไฮโซโก้หรูขนาดเน้.....อั๊ยย่ะ



สวบ.....นางฟ้ากอดผม...บ๊ะ


“จะอาบน้ำก่อนหรือว่าจะเริ่มเลย....หืม”  น้ำเสียงหวาน ๆ ออดอ้อนทำเอาผมตื่นตัวขึ้นมาทันที  นางฟ้าใช้ริมฝีปากนุ่ม ๆ ทาบทับลงมาที่แก้ม....จูบของนางฟ้า  ทำไมมันร้อนแบบนี้....แล้วอ๊ะ....มือนิ่ม ๆ กำลังล้วงเข้าไปในกางเกง....เคล้นคลึงลูกชายของผม...เคี๊ยกกกกกกก

“ป่ะ....ไปอาบน้ำกันก่อนก็ดีนะเราว่า....เราตัวเหม็นง่ะเดียร์”
“แต่เราชอบนะ....กลิ่นแมนดีออก....แต่ว่าถ้าเกมส์อยากอาบน้ำ....เราสองคนเข้าไปอาบด้วยกันก็ได้”
อุ๊บ๊ะ.....อะไรนะ....กลิ่นตัวกูแมนเรอะ....โอยภาคภูมิใจดีชะมัด....นางฟ้าช่างฉอเลาะ....เอาออกเอาใจ  มิมีขัดคอ....ไม่เหมือนไอ้ตี๋หน้าจืดที่ห้อง....ที่ชอบใช้ตีนยันผมเข้าห้องน้ำ(เวลาที่ผมอยากเมคเลิฟตอนเช้า ๆ)  ส่วนตัวมันก็หัวเราะชอบใจแล้วเดินกลับไปนั่งดูทีวีต่อ....ไอ้เมียเถื่อน!!!!! 

บอกว่าตัวเองเป็นเมีย  แต่เคยทำหน้าที่เมียมั้ย....กับข้าวกับปลาเคยหามาประเคนมั้ย....กลับมาเหนื่อย ๆ น้ำท่าอ่ะไม่มี๊.....จะบีบจะนวด....อูย....ไม่มีอ่ะ  ดีแต่ทุบ...ถอง....ศอก.....เข่า







 :m25: :m25: :m25:



“ถูสบู่กันนะ” 
นางฟ้าตัวเปลือย ๆ(ซี๊ดดดดดด)  กวักมือเรียกผมให้เข้าไปใกล้ ๆ  หลังจากเปิดฝักบัวให้สายน้ำชโลมผิวกายขาวเนียน....หัวนมแดงน่ากินง่ะ....หน้าท้องแบนราบ....อูยเซ็กซี่.....ตรงนั้นก็อ่า....ใหญ่กว่ากูอีก...แต่เอาน่า  ขนาดมิสำคัญมิใช่หรือ

เราผลัดกันฟอกสบู่....ถูมือลูบไล้ให้กันและกัน  ไม่เว้นแม้ในจุดที่อ่อนไหว....ความลื่น  และกลิ่นหอมอ่อน ๆ ให้ความรู้สึกซ่าบซ่าน....นางฟ้าดึงตัวผมเข้าไปจนแนบชิด...เราบดเบียดร่างกายกันใต้ฝักบัวจนผมแข็งโป๊ก(ก็แข็งมานานแล้วนิได้ข่าว)  แข็งจนเจ็บ....อยากปลดปล่อย  ก่อนที่มือเรียวสวยจะเอื้อมไปเปิดน้ำอีกครั้ง  ชะล้างฟองสบู่ออกจากตัว  แล้วเราก็จูบกัน  นางฟ้าก้มลงมา...เออ  ก้มนั่นและ  ก็กรูมานเตี้ยนิ!!!!!
“เกมส์  นายน่ารักจัง....เราพลาดนายไปได้ยังไงนะ....ขอโทษเรื่องตอนนั้นด้วยนะ...พอดีเราอารมณ์ไม่ค่อยจะดีน่ะ....มั้งนะ”
“ไม่เป็นไรครับ....เดียร์....ไอ้เลวนั่นน่ะ  ปล่อยมันไปเหอะนะ....เราคนนี้จะปกป้องแล้วก็ดูแลนายเอง”
“แล้วแฟนนายล่ะ....”
“เฮ้ย....เค้าก็อยู่ส่วนเค้าจิ....เราเพื่อนกันนิ  ไม่ใช่หรือ”
“เพื่อนกัน...?....งั้นก็อย่าทำต่อเลยนะ”
“เดียร์ง่า...ทำเห๊อะ  เสียดายค่าห้องนะคร๊าบ  ก็เพื่อนไง....เพื่อนกันอึ๊บกันไม่ได้เรอะ”
“พูดตรงดี...เซ็กซี่ว่ะเกมส์  รู้ตัวมั้ย  นายแมร่งโครตเอ๊กซ์เลย....เราชอบ”

ว่าแล้วเราสองคนก็เดินตัวเปียกออกมา...แล้วตรงดิ่งไปที่เตียงทั้งเปียก ๆ นั่นล่ะ....ช่างมันเหอะ...ถ้าเตียงเค้าจะขึ้นรา...ตอนนี้ลิงอยากกระฉูด....พุ่งปรี๊ด.....พุ่งปรี๊ดดดดดดดดด
เรานัวเนียกันนานมาขอบอก.....ผมแทบคลั่ง  ตอนที่ริมฝีปากนุ่มนิ่ม  กำลังบ๊วบลูกชายของผม....ผมรู้สึกระยิบระยับในหัว.....เหมือนมีคนมาจุดพลุเทศกาล.....พยายามกลั้นไว้  เพราะไม่อยากจะเป็นไก่อ่อน....แต่สุดท้ายมันก็

“แตกซะแล้ว....เร็วชะมัด.....แต่ก็หวานดีนะ”
โฮกกกกก.....กูอาย  ยังไม่ได้ตั่บ ๆ นางฟ้าเลยอ่ะ.....นางฟ้ายิ้มเจ้าเล่ห์  ก่อนจะขยับตัวขึ้นมาคร่อมร่างผมเอาไว้....
“เกมส์เป็นคนแรกเลยนะที่เรายอมให้เสร็จคาปาก....น้ำของแฟนเรา....เรายังไม่เคยกินเลย”
ไม่ใช่ยอมมั้ง....นางฟ้าคงไม่คิดว่าจะมีคนงั่งขนาดเผลอหลั่งใส่ปากคุณเธอตอนกำลังด๊วบเล้าโลม....แหม่ก็น่ารักขนาดนี้....ผมจะกลั้นไหวเหรอ
“ไม่เชื่อหรอก....เดียร์อ่ะแฟนเยอะ....คงเคยแหละ  แต่จำไม่ได้เองรึเปล่า”
“หึหึหึหึ....ใคร ๆ ก็ชอบคิดแบบนั้น  แต่เราอ่ะ  มีแฟนแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ.....”

จริงเหรอ....เชื่อก็ได้อ่ะ....แล้วอย่างผมนี่พอจะเป็น....กิ๊กกั๊กกับนางฟ้าได้มั้ย....


















เฮืออกกกกก.....เจ็บ!!!!

กำลังเคลิ้มอยู่ดีดี  รูก้นของผมก็ถูกสิ่งแปลกปลอมสอดเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว....นิ้วมือของนางฟ้านั่นเอง
“เดียร์เราเจ็บนะ.....เล่นไรอ่ะ”
“ก็....เล่นลิงไง....หึหึหึ”
“เย้ย......รอก่อนจิคร๊าบ.....เดี๋ยวเค้าก็แข็งรอบสองแย้ว......ใจร้อนจะทำเองเลยเหรอ....”
“ปกติเราก็เป็นคนทำนะ.....ทำไมอ่ะ....นี่เกมส์คิดว่าเราเป็นรับเหรอ....”


นางฟ้าไม่ได้เป็นรับเรอะ!!!!!!!!

กูคิดเองเออเองมาตลอดเลยเรอะ....ไอ้หน้าหวาน ๆ แบบนี้....ปากแดง ๆแบบนี้  เรือนกายสะโอดสะองแบบผู้หญิงอย่างนี้....เป็นรุกหรอกเรอะ!!!!






นางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุก




เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ซวย....ซวยได้อีก




ทำไมเมะแมน ๆ อย่างกูถึงมีแต่คนคิดจะจับกด....ไม่จริ๊งงงง....กรี๊ดดดดดดดด(จะสาวแตกก็ตรงนี้แหละมึง)
 :sad4: :o12: :impress3: :m15: :monkeysad: :sad11: :m31:

“อะไรกัน....นี่อย่าบอกนะว่าลิงเป็นรุก”
“คร๊าบบบบ....เอ่อ....งั้นเรากลับก่อนนะ”
“จะไปไหน....ไม่เสียดายค่าห้องแล้วเหรอ....หึหึหึ”

กล้ามที่อุตส่าห์ฟิตมาซะล่ำไม่ได้ช่วยอะไรเลย....ไม่ว่าผมจะดิ้นรนขัดขืนเท่าไหร่.....ผมก็ไม่สามารถสู้แรงของนางฟ้า(ผู้ซึ่งสูงกว่าผมเจ็ดเซ็นต์)ได้  เออ....สมควรแล้วที่มึงเป็นรุก....ไอ้เดียร์....ไอ้เหี้ย!!!!!!

ฮึก....ฮึก....พรหมจรรย์ของลิง....คราวนี้คงไม่มีใครมาช่วยแล้วสินะ....ปริ๊นซ์จ๋า....เมียจ๋า.....ผัวขอโทษ....ผัวผิดไปแล้ว....รับได้ชิมิ....ถ้าผัวเสียซิงให้ชายอื่น....โฮ.....แม่ก๊าบบบ  ลิงอยากออกไปจากตรงเน้




ปัง!!!!!!!!!
เสียงประตูห้องที่ถูกถีบเข้ามา.......ทำเอาทุกอย่างหยุดชะงัก....ผมมองตามสายตาเจ้าเล่ห์ของนางฟ้า....แล้วก็ต้องตะลึงคูณสอง....เมื่อพบกลับผู้ชายคิ้วหนา  หน้าโหด....โหดกว่าผัวไอ้อาร์มสิบเท่า  ตัวงี้ล่ำบึ่บบั่บ  ในมือกำโทรศัพท์แน่นจนเส้นเอ็นปูดโปน....

“นึกแล้วเชียว.....ว่านายต้องมา  หึหึ....ไม่เห็นต้องถีบเลย....เค้าไม่ได้ล๊อคประตูซักหน่อย”
“อ่อ.....ที่หายหัวไปนี่มากกกับอีเตี้ยนี่ใช่มั้ย....ทำไมเดียร์ทำกับเค้าแบบนี้....คนผีทะเล”
กรี๊ดดดดดด.....เสียงตุ๊ดมากขอโบกกกกกก.....ผมดันตัวนางฟ้าที่ยังคงยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ออกห่าง  ก่อนจะกระดึ๊บ...คลานลงมาจากอีกฝั่งหนึ่งของเตียง  ตะครุบเสื้อผ้าราคาแพงลิบที่นางฟ้าซื้อให้ขึ้นมาสวม....
“เดียร์...” ผมกระซิบ..... “ใครอ่ะ”
“เมียเราเอง....ชื่อน้องจอร์เจีย.....”


อึ้ง.....กูอึ้งไปสิบวิ....


“เดียร์อำเราป่ะ....เมียเหรอ......หุ่นน่าเป็นสามีเนอะ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  อีเตี้ย.......เดียร์.....สั่งสอนเด็กตัวด้วยนะ.....แล้วนี่คิดจะงอนเค้าอีกนานมั้ย....เค้าบอกจนปากจะเปื่อยแล้ว....ว่าเค้ากับน้องเขื่อนไม่ได้เป็นอะไรกัน....ก็แค่เล่นกันเฉย ๆ....”
“อ่อ...เล่นกัน?.....วิ่งไล่จับกัน....แล้วเจียก็สะดุดขาตัวเองล้มทับมันงั้นดิ....ไม่ใช่ละครนะครับ.....อยากมีเมียก็บอก....เค้าจะได้เลิกให้.....ใคร ๆ ก็อยากจะได้เค้าทั้งนั้นแหละ...เชอะ”
ผมไม่เถียง....แต่คนที่เค้าอยากได้มึงน่ะนะ....เค้าอยากได้มึงไปเป็นเมียว๊อยยยยย  ผมอาศัยช่วงชุลมุนย่องออกมาจากห้อง  ปล่อยให้สองสาวเค้าเคลียร์กันไป....เออเฮอะ  กูนี่นะ  นอกจากคนจะอยากปล้ำแล้ว.....คนยังชอบหลอกใช้อีกตังหาก.....แต่ก็ดี....ไม่ต้องโดนสาวเสียบ....โล่งอกดีชะมัด  ฟู่!!!!

กลับบ้าน....วู๊วววววว  กลับบ้านไปหาเมียสุดที่รักดีกั่ว....คนนี้อ่ะตัวจริงของผม....รักที่สุด  ถึงจะมือหนัก  ชอบใช้กำลังไปบ้าง....แต่ก็น่ารัก  อารมณ์ที่ยังค้าง ๆ กลับไปจะเอาให้หายงอน....ตั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ

“เมียยยยยจ๋า......ผัวกลับมาแล้ววววววว  มาให้หอมทีนึงเร้วววววววว”

ผมเปิดประตูเข้าไป  ก่อนจะตีเนียนทำอารมณ์ดี  ส่งเสียงดังลั่นห้องกลบเกลื่อนความผิด.....เมียอ่ะ.....เมียไปไหน.....ผมกวาดตามอง....ไม่ยักกะเห็น....คงนอนงอนอยู่ในห้องล่ะเซ่ะ....มาม๊ะ....มาจัดหนักกันดีกว่าเนอะ
“ปริ๊นซ์ง๊าบบบบ  งอนเหยอ....เค้าขอโทษ....ดีกันน๊า.....อ่ะเจ้ยยยยยย”
ฟ้าผ่ากลางวัน....

น่ะ.....นี่มันเหี้ยอะไรอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไอ้ตี๋หน้าจืดลุกขึ้นนั่งพร้อมกับขยี้หัวด้วยท่าสุดเอ๊กซ์เร้าอารมณ์หนุ่ม  ตัวมันล่อนจ้อน....และเปลือยเปล่า....แต่สิ่งที่ทำให้ผมช๊อคคือ  อีกหนึ่งชีวิต.....ไม่สิ....สองชีวิตที่ยุกยิกอยู่ใต้ผ้าห่มสีขาวนั่นมัน....!!!!!
“กลับมาแล้วเหรอสามี....ไง.....อึ๊บรักแรก....สนุกม๊ะ”  ไอ้หน้าจืดคว้าแว่นตามาสวม  ก่อนจะยิ้มร่า....
“อ้าว....ไอ้เกมส์....เฮ้ยยยยย.....มึงมาก็ดีแล้ว  หยิบน้ำให้กูหน่อยจิ...เสียน้ำเยอะอ่ะ....ไม่มีแรว๊งงงง”

อ่ะ....ไอ้เชี่ยอาร์ม.....ไอ้เด็กอ้วนนนนนน  มึงขึ้นมาเจ๋ออะไรบนเตียงของกู....กับเมียของกู๊!!!!!
“ของพี่ขอเป็นเบียร์เย็น ๆ นะครับน้องเกมส์......”
ผ่ะ....ผัวไอ้อาร์มก็ด้วยเรอะ....พวกมึงเล่นอาร๊ายยย  กูยืนอึ้ง....กูช๊อคจัด....และอยากตายไปซะ!!!!!!



เมียมีชู้.....แถมยังทริปเปิ้ล......สามพี....


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
........................................................................................
หวังว่าคงสะใจกับบทสรุปนี้นะคะ
ตอนหน้าจบจริง ๆ แล้วนะ....ตามอ่าน  ตามเม้นท์กันซะ....ฮ่าฮ่าฮ่า
ลิงน้อยจะซวยไปไหน  แต่งเองก็แอบสงสารเอง  งุงิ....คุคิ


ตอนนี้สั้น  แต่ถ้ารวมกับตอนที่แล้วเป็นพาร์ทเดียว  ก็ยาวนะ(แล้วทำไมมึงไม่ลงทีเดียวล่ะอีนี่!!!!)

ฝันดีค่ะ....ตีสามแล้ว  เหอ ๆ

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตรูว่าแล้วววววววววววววววววววววววววววว

คนเขียนจะต้องทำอะไรที่เราคิดไม่ถึงจริงๆด้วย
แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทำร้ายจิตใตคนอ่านเหลือเกิ๊น
แต่ก็ยังชอบ
 :laugh:

อย่างที่บอกว่าชอบเรื่องนี้มากจริงๆ
ยังไงก็ยังเป็นกำลังใจให้คนเขียนเสมอจ้า

ดีใจได้  :z13:
 :pig4:

ออฟไลน์ ๛ナーリバス๛

  • ~~~๛NaaribuS๛~~~ ~ [TBL-081-588]
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1500
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +898/-26
    • NaaribuSS
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

พอเหอะ แสบคอ ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆ

โอ๊ยยยยย ไม่ไหวจะฮา เชลบี้เล่นอาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ทึ่งมาก ไม่คิดว่า เชลบี้จะหักมุมขนาดนี้

โหดร้ายมาก
สารภาพมานะ ว่าเธอเป็นสาวเสียบชิมิ ๆ

ถ้าหุ่นให้ ฉันก็อยากเป็นสาวเสียบนะ ฮา
(มีความปรารถนาลึกๆ อยากเป็นทอมหรือเลส แต่หน้าตาไม่หล่อ ฮา)

โชคดีที่ลิงยังซิงนะ แต่กลับมานี่ อีปรินซ์ !!!  นิไม่อยากเดาไปในทางที่ดีเลยอ่ะ กลัว...

เพราะเชลบี้บอกว่า ถ้าเดาทางออกเชลบี้ชอบหนี นิรอตอนต่อไปดีกว่า
เชลบี้จะได้ หาทางออกดีๆให้นิโดยไม่ต้องหนีน่ะนะ

...................................................................
Talk นอกเรื่อง

ช่วงนี้เหนื่อยอ่ะ อ่านนิยายแล้วเจอแต่คนชอบเล่นกับคนอ่าน

แกล้งคนอ่านอยู่เรื่อยเลย แง้ๆ
แบบว่า หัวสมองน้อยๆ ของนิมันเขียนอะไรนอกเหนือจากคนเดาไม่ค่อยได้อ่ะ ฮา
 หรือแม้คิดได้แต่ไม่กล้าเขียน ....

กลัวคนอ่านเสียความรู้สึก ก็ไม่กล้าเขียน
ที่จริง นิเคยคิดจะเขียน ให้กันย์เป็นรับด้วยนะครั้งหนึ่ง จะเขียนๆ แต่ก็ยังไม่ได้เขียนซะที
จนตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว มีคนโวตให้ปอนด์กดตุลย์ด้วย นิก็ไม่กล้าอีก

 มันผิดคอนเส็ปของตุลย์ปอนด์ที่นิวางไว้อ่ะ
(ไปอ่านเรื่องที่แนวเรื่องคล้ายกันแล้วพอมีการเปลี่ยนบทบาทแม้เพียงครั้งเดียว
นิกลับรู้สึกรับไม่ได้อย่างแรงอ่ะ เพราะนไม่กล้าเขียนในเรือ่งตัวเองกลัวแฟนคลับรับไม่ได้  )

ไปอ่านนิยายของนักเขียนคนนึงแล้ว โดนแกล้ง....
หลายอย่างจนรู้สึกว่าบอบช้ำมากเลย
ไอ้เรื่องสลับบทบาทรุกรับก็อันหนึ่งที่รู้สึก โอเคเค้าเขียนให้ซึ้ง
นิไม่อินอ่ะ
กลับโหวงแปลกๆ
ไม่อยากเข้าไปอ่านแต่ก็ต้องแวบไปดูเสียทุกที ....
พอเข้าไปอ่านอีกเรื่อง .... ตัวละครก็ทำอะไรโดยไม่คิดถึงใจคนอื่นเลย ...
รู้สึกหมั่นไส้ตัวละคร ในความเว่อร์จนคิดว่าจะไม่ไปอ่านอีก ....
ตอนนี้ตัดสินใจไม่ได้ว่า เขาเขียนดีมากจนเราอิน
 หรือเพราะเรื่องมันดูเว่อร์เกินกว่าเราจะรับได้กันแน่ ....

จบเหอะ พล่ามอะไรไม่รู้ ฮาๆ ที่พล่ามเพราะเห็นของเชลบี้ก็เขียนพลิกความคาดหมายคนอ่านเหมือนกัน
แต่นิกลับไม่รู้สึกผิดหวังนะ แค่ตกใจเฉยๆ อิอิ
ยังไง ผลการกระทำของตัวละครมันมีที่มาที่ไป และบางครั้งสมควรได้รับอยู่
แม้ของเชลบี้จะพลิกล็อกแต่เราขำบวกฮามากกว่า ใจจริงอยากให้เข้าใจผิด แต่แล้วแต่เชลบี้แล้วกัน
  เพราะอีลิงมานก็เลวก่อนนี่นา ช่วยไม่ได้

กอดเชลบี้แรงๆ อ่านตอนนี้แล้วสะใจ ฮาๆๆๆ 

ปล. ราดหน้าเอมไพอ่ะเขาใส่หมูหมักนะ แต่ไอ้กุ้ง ไอ้หมึกนี่ร้านไหนใส่มั่งอ่า? นิก็มั่ว ฮา แต่รู้สึกว่า ตุลย์มันกินกุ้ง ปอนด์ก็อยากกินหมี่กรอบแต่กินไม่ได้เพราะจานตุลย์มีกุ้ง เฉยๆ

เมื่อก่อนตอนอยู่กทม ราดหน้าอร่อยดี พอย้ายบ้านแล้ว ร้านราดหน้าเอ็มแถวนี้อร่อยสู้ร้านเก่าไม่ได้เลย เซ็งเป็ด

ปล2 เอาอีเจออกไปจากเดย์ไวๆ ไม่อยากอ่านอะไรมาม่าอ่า สงสาร....เดย์ ....นะ นะ นะ

ปล3 มาม่าเรื่องน้องฐาก็ทำนิเจ็บปวดพอสมควรจนตอนนี้คิดว่าจะพยายามรวบรัดตัดตอนให้จบโดยไวนะเชลบี้ (อย่าว่านิเลยนะถ้าจะสั้นเพราะนิฝืนทนเขียนมาม่าภาคมปลายไม่ไหวจริงๆ เพราะมันจบเศร้าไปเลย ก็เลยจะเขียนช่วงสำคัญก็พอ ตอนเลิกกันก็คงยังไม่เขียน) ที่ดองตอนนี้คือเขียนฉาก บางฉากไม่ได้ ....
เพราะมันดูไม่สมเหตุสมผลและเร็วเกินไป ก็ไม่รู้ มันบิ๊ลท์ไม่ออกจริงๆ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-09-2011 10:33:29 โดย ๛NaaribuS๛ »

ออฟไลน์ mutyamania

  • สามารถติดตามงานติดเรทที่ลงเล้าไม่ได้ที่ ReadAWrite ในชื่อมัสยากลับมาจากป่าช้า
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1898
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +794/-139
    • https://mutyawhocamebackfromthedead.readawrite.com
แง้ววววว........คนเราบางครั้งพอมันเตลิดมาไกล มันก็อาการแบบอยากกลับไปที่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง......ไม่แน่ว่าบทสรุปของเรื่องนี้อาจะเรียบง่ายมากก็ได้นะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด