พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: mutyamania ที่ 13-05-2011 02:12:03

หัวข้อ: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-05-2011 02:12:03
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

[เรื่องสั้น] หวานใจไซร้มินิ

ปฐมบท

บรรยายโดยคุณพระเอก





ว๊าฮู้.......ชีวิตเฟรชชี่ในรั้วมหาวิทยาลัยของอ้ายกระผมมันช่างเปี่ยมล้นไปด้วยความสุขจริง ๆ พับผ่าดิ
มองไปทางไหนก็เห็นแต่นักศึกษาสาว ๆ ใส่กระโปรงสั้นจุ๊ดผ่าข้าง.....หนองโพโฟโมสท์แทบจะกระแทกหน้าผม พรั่บ ๆ ๆ 

แต่ลิงมิสนจี

เพราะสเปคของลิงนั้นหนา  ต้องเป็นชายหนุ่มร่างบาง  ผิวขาวอมชมพูเท่านั้น

ช่ายแล้วผมเป็นเกย์นั่นเอง  เยส!!! (ขอให้ปรบมือกับความกล้าหาญชาญชัยของกระผม แปะ ๆ)

แล้วทำไมถึงแทนตัวเองว่าลิง.......ก็นะ.....อ่าเด๊ะ ?!?

ฮ่าฮ่าฮ่า......ช่างมันเถอะ  แนะนำตัวเองดีกว่าเนอะ.....เนอะ.....เนอะ

สวัสดีครับกระผมมีนามว่านายเกมส์ หรือชื่อจริง ๆขอสงวนนามสกุลว่านายพีรชา  เซเมะเจ้าสเน่ห์คนเดียวในโลก  ตัวกระผมนั้นยังเวอร์จิ้นและหล่อใสน่ากินสุด ๆ  ผมเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองชอบผู้ชายก็ตอนเรียนโรงเรียนชายล้วน
ที่ซึ่งผมได้พบนางฟ้า.....




นางฟ้าที่เปลี่ยนชีวิตของผม
นางฟ้าสูงร้อยเจ็ดสิบห้า
นางฟ้าที่เป็นที่หมายปองของบรรดาหนุ่ม ๆ.....ก็มันโรงเรียนชายล้วนนี่เฟ้ย


นางฟ้าของผมสวยราวกับผู้หญิง  ผิวขาวเนียนเพราะใช้พอนด์ฟลอเลสไวท์  ริมฝีปากระเรื่อ....ชมพู๊....ชมพู  น่าจูบ







ส่วนตัวผมในตอนนั้นคือเซเมะเจ้าสเน่ห์ที่สูงแค่ร้อยหกสอง (แต่ตอนนี้ร้อยหกสิบแปด  ก็เพิ่มมาตั้งหกเซ็นแน่ะ  เหอะ ๆ)
ขนาดผมใส่แผ่นเสริมส้น  แต่ผมก็ยังเตี้ยกว่านางฟ้า 
“ขอโทษนะนาย  แต่ชั้นไม่ชอบลิงเตี้ย  ใสหัวเหม็น ๆ ของนายไปให้พ้นสายตาชั้น  NOW !!!”  นางฟ้าทำผมใจสลายโดยการทิ้งช่อกุหลาบที่ผมอุตส่าห์เก็บเงินซื้อมาให้เนื่องในวันวาเลนไทน์  ลงบนพื้นแล้วใช้เท้างาม ๆ เหยียบ....ฮึก....ฮึก  ผมร้องไห้แล้ววิ่งแบบสโลว์โมชั่น
จบการย้อนความ

ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาผมจะถูกเหล่าบรรดาอุเคะเชิดใส่ด้วยเหตุผลเรื่องความสูง  แต่ผมก็ไม่แคร์
และถึงแม้ที่ผ่านมาผมจะถูกหนุ่มล่ำกล้ามปูตามตื๊อ  ผมก็ยังมั่นคงดุจดั่งหินผา
เพราะว่าลิงเป็นรุก  รุกโอนลี่ รุก ๆ ๆแล้วก็รุก......................เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกก

อ๊ะนั่นไง  เจอแล้ว  เป้าหมายของผม  เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันแรก(ไม่รับวันปฐมนิเทศ)  ผมจึงจำเป็นต้องมีเพื่อนช่ายม๊า

ไปทำความหนิดหนมโลด
“โยว์  ว๊อซซับ  ไอ้บอย  ขอเรานั่งด้วยคนได้เปล่า”  ผมตีแขนเป้าหมายพั่บ ๆ  แล้วไอ้ตี๋หน้ามึนดูอวบอ้วนคนนึงก็หัน
ควั่บ!!!!!








มาอย่างช้า......ช้า  หน้าตามึงนี่มึนได้โล่จริง ๆ

“มีอะไร”  โอ้โห  อ้ายหมอนี่เสียงทุ้มนุ่มลึกขัดกับใบหน้าอย่างแรง  น่าไปเป็นนักร้องนะเราน่ะ
“ชื่อไรครับผม  พ่อแก้มยุ้ม”  การจะเป็นเซเมะเจ้าสเน่ห์นั้น  ต้องรู้จักหว่านสเน่ห์ในทุกสถานการณ์.....พูดจบผมก็กระตุกยิ้มเจ้าชู้  ทำหน้ากรุ้มกริ่ม และขยิบตาให้ไอ้หมอนี่ไปทีนึง
“กูชื่ออาร์ม  มองเผิน ๆมึงอาจจะคิดว่ากูอ้วน  แต่จริง ๆ แล้วกูเฟิร์ม  กูเป็นคนหน้ากลม  เพราะฉะ-นั้นอย่าให้แก้มยุ้ย ๆ ของกูมาหลอกตามึงได้  ยู๊โน๋ว?”

อืม.....พี่แกร่ายยาว  ด้วยใบหน้าเรียบเฉย  หน้าตาพ่อดูซื่อบื้อจริง ๆ พับผ่าเอ้า  แล้วดูท่าทางจะมีปมเรื่องน้ำหนักนะนั่น
“แล้วมึงอ่ะชื่ออะไร.....ไอ้หน้าลิง”  นี่ล่ะครับที่มาว่าทำไมผมถึงแทนตัวเองว่าลิงในตอนต้นเรื่อง....ฮึก....ฮึก
“ผมชื่อเกมส์ครับผม”
“ยินดีที่ได้รู้จักนะเฟ้ย”
“คร๊าฟฟฟฟฟ”
“ตุ๊ดนะมึงอ่ะ”
.
..
.....
...........
วันแรกยังไม่มีเรียนอะไรมาก  แค่จากคอร์สเอาท์ไลน์  กับฟังอาจารย์แกพล่าม ๆ ๆ ๆ นิดหน่อย
ผมกับเพื่อนใหม่จึงลงมาสวาปามข้าวเที่ยงกัน
“โอ้โหยววว   นายตัวเล็กน่ารักจังเลย ขอเบอร์  ดิมิอ่า”  เสียงเก้งกวางสยองหูดังขึ้นใกล้ ๆ  แล้วนายหน้าโหดหนวดจิ๋ม  หน้าขาวว่อกเชี่ย ๆคนหนึ่งก็เดินออกมาจากหลังเสา

ผมรีบวิ่งไปหลบหลังพ่อเพื่อนร่างหนากอดเอวไอ้อาร์มหมั่บ.....เออ....จริงของมันเว๊ยเฮ้ย  เอวของไอ้อาร์มแมร่งเล็กกว่าที่คิด....แต่ว่านะมันใช่เวลามาคิดเรื่องเอวของเพื่อนมั้ยเนี่ย.....ป๊าดดดดดดโธ่เว๊ย

“กูเป็นรุกเฟ่ย”  ผมยื่นหน้ามากระซิบกับไอ้หน้าแปลกนั่นเบา ๆ  ไอ้อาร์มหันมากระซิบ  เชี่ยกูไม่ใช่ที่กำบังของมึงนะ
“อะไรกัน  นายออกจะผิวขาวตัวเล็ก  น่ารักน่าทะนุถนอมแบบนี้จะเป็นรุกได้ไง   เรามิเชื่อ  ให้ตายก็มิเชื่อ  รุกมันต้องเข้ม ๆ แมน ๆ เท่ห์ ๆ แบบเรานี่”  ไอ้ตุ๊ดขี้โม้คุยฟุ้ง  ผมพึ่งสังเกตเห็นว่ามันใส่เสื้อนักศึกษาแบบกระดุมต่ำ  แหวกร่องอกจนเห็นหัวนมดำปี๋  แถมมีขนอุยแพลมมาอีกตังหาก(นี่ขนาดไม่ชอบนะ  แต่เก็บรายละเอียดซะ...กรู)

ส่วนหน้าของมันก็ช่างราวกับคางคกถูกสิบล้อทับ  ใส่ตุ้มหูข้างเดียว  รูกว้างมาก ๆ

แล้วมันก็ยิ้ม......ยิ้มแบบมั่นหน้า.....เอ่อ....พริกติดฟันแดงแจ๋เลยมึงเอ๊ย



โอ้จ๊อดดดด.......ลิงจาอ้วกกกกก
ไอ้เหี้ยนี่ก็ไม่ได้ช่วยห่าอะไรเลย  ยืนนิ่งเป็นหลักกิโลให้กูเกาะอยู่นั่น 
“ช่วยเค้าด้วย  เค้าไม่อยากเป็นเมียใครทั้งนั้น  อาร์มค๊าฟฟฟ”  ผมกอดเพื่อนแน่นราวกับลูกลิงกอดแม่  ส่วนไอ้เก้งสะพานปลาก็ส่งสายตากรุ้มกริ่มวิ๊ง ๆ กระลิ้มกระเหลี่ยชวนอาเจียนมาให้ไม่ขาดสาย



ปกติผมไม่ชอบดูถูกคนนะครับ.....แต่มั่นหน้าแบบเน๊....ผมรับม่ายด๊ายยยยย




แต่แล้วสวรรค์ก็ดูจะเป็นใจ
“เฮ้ย  จะยืนขวางทางอีกนานมั้ย”  เสียงห้าวแบบทอมบอยดังขึ้นข้างหลังไอ้คนมั่นหน้า(ทำไมกูใช้ศัพท์ได้อุเคะแบบนี้ฟะ)  มันหันไปมองข้างหลังก่อนจะหลีกทางให้ผมได้เห็นเจ้าของเสียงชัดๆ









มันคือไอ้เปี๊ยกที่เตี้ยกว่าผมที่หน้าตาจืดชืดที่สุดในโลก
“แมร่ง  จีบกันอยู่ได้  น่ารำคาญชะมัด   นี่นายน่ะ”  ไอ้ตัวเล็กหันไปด่าไอ้เก้งหน้าแปลก  “คนเค้าไม่ชอบ  ดูไม่ออกรึไง  อย่าทำเป็นมั่นใจนักเลย  เห็นแล้วมันน่าสมเพชชะมัด  ไอ้สะกั๊งเปิ๊ดสะการ์ดเอ๊ย”


คำด่าเชี่ยอะไรของมึงว๊ะ!!!!!


ไอ้ตัวเล็กมองค้อนผมด้วยตาตี่ๆภาย ใต้แว่นกรอบหนา  ก่อนจะเดินกร่างผ่านหน้าไอ้เห็บและผม.....และไอ้เด็กแก้มยุ้ย (เกลียดไอ้นี่จริง ๆ)  ส่วนผมสองคนก็อาศัยช่วงที่ไอ้หน้าปลาจวดอึ้งแดก  ค่อย ๆ หันหลังแล้ววิ่งแบบไม่คิดชีวิต




จะพูดให้ถูกคือ....ลากไอ้คุณเพื่อนที่ยืนนิ่งไม่ยอมขยับมาด้วย




ไม่ต้องกินแล้วข้าวปลาอาหาร  ซื้อขนมกับนมไปหามุมสงบนั่งกินเถอะ

.............................................

To be con


ให้เดาว่าใครเคะ....ใครเมะ  55555+
แบบว่าทีแรกจะเอาเป็นเมะแบ๊ว ๆ ตัวบาง ๆ กับเคะที่สูงโปร่งแล้วก็ห้าว ๆ นิด ๆ แต่ขืนเขียนออกมามีหวังเรตติ้งติดลบ  อิอิอิ :really2: o22 :a5:
เพิ่งรู้ว่าเป็นคนแต่งฟิคที่มีแต่ตัวละครขาด ๆ เกิน ๆ ไม่สมประกอบ  คิดซะว่าเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองละกันนะ..... o13
เอาไปแค่นี้ก่อนค่ะ.....จะพยายามให้จบในสองสามวัน.....ตอนนี้กำลังตันกับเรื่องยาว  เพราะกระแดะสร้างปมไว้ซะเยอะ

ขอคอมเม้นท์เยอะ ๆ นะคะ  ถ้าชอบ......ติชมและด่าได้เหมือนเดิม  แต่ขอให้อย่างเดียว  ให้เกี่ยวกับเนื้อเรื่องนิดนึง......ห้ามด่าคนแต่งนะ  เพราะเค้าเซ้นซิทีฟ.....5555

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เรื่องสั้นหรรษา - หวานใจไซส์มินิ ปฐมบท
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-05-2011 02:22:48
เย้ ๆๆๆ มาเจิมเรื่องใหม่
 :mc4:
ตกลงจะให้พระเอก นายเอก ตัวเล็กทั้งคู่เลยเหรอคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เรื่องสั้นหรรษา - หวานใจไซส์มินิ ปฐมบท
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 13-05-2011 02:31:39
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] เรื&#
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-05-2011 06:08:29
ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด



“ขอนั่งด้วยคนดิ”  ไอ้ตี๋แว่นตัวเล็ก(อะไร?  ก็มันตัวเล็กกว่าผม)หย่อนก้นลงข้าง ๆ ผมทั้ง ๆ ที่ผมยังไม่ได้อนุญาต
“ดูทำหน้าเข้าดิ๊  เสียดายไอ้ตุ๊ดหน้าปลาจรวดนั่นเหรอครับ”  
มันทำหน้าทะเล้น......อ๊ากกกกก  ไม่น๊า
มันเอามือโอบคอผมอย่างสนิทสนมทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้รู้จักชื่อแส้กันเลยซักนิด  ไอ้อาร์มก็ยังพึ่งไม่ได้เหมือนเคย  นั่งแทะขนมปังฟาร์มเฮาส์อยู่นั่น  กูขอให้มึงอ้วน  ไอ้เด็กสมบูรณ์เอ๊ย
“นายไม่คิดจะขอบคุณเราซักคำเหรอ  ที่ช่วยตะเพิดไอ้หมอนั่นให้ไปไกล ๆ ตีนน่ะ”  
“อ่า....”
ยังไม่ทันที่จะได้ตอบอะไร......เสียงสยองของแขกไม่ได้รับเชิญก็ดังขึ้น
“อ๊ะ.......................เจอตัวจนได้  นายตัวเล็ก  แหมแอบวิ่งหนีกันได้นะ  เรายังไม่ได้เบอร์เลย  เอ้านายเตี้ยปากดีก็อยู่ด้วยเหรอเนี่ย   ว่าไงอะครับ  ขอเบอร์ได้ป่ะ”



เง้อ..................มันยังตามมาได้อีกอ่ะ  ไอ้เก้งหน้าปลาจวด  ไปไป๊  อย่ามายุ่งกับลิงนะ  ลิงกลัวแล้วอ่า
“ไปซะ”  เสียงเยือกเย็น  ชวนขนลุกดังขึ้นจากปากของนายแว่น
“ว่าไงนะ  เดี๋ยวก็จับจูบซะหรอก”  นี่ไอ้ชิบหอย  มึงกะจะจับผู้ชายทุกคนที่มึงเห็นงามมาผสมพันธุ์กับมึงให้ได้เลยใช่ม๊าย
“อย่าให้พูดซ้ำนะ  ไอ้สวะ”  นายแว่นยืนขึ้นก่อนจะเดินไปประจันหน้ากับอีกฝ่าย  ที่แบบว่าอย่างสูงอ่ะ   เฮ้ยกลับมาเหอะ   อย่าประชดชีวิตหยั่งงั้น  ลิงขอร้อง....หันไปหาไอ้อาร์ม  มันก็ยังคงก้มหน้าก้มตากินอย่างเอร็ดอร่อย  ปากดูดนมกล่องจ๊วบ ๆ  ไม่สูงแล้วมึง  ออกข้างอย่างเดียวเหอะ
  สายตาตี่ของไอ้ตี๋แว่นจับจ้องไปที่ไอ้เก้งเห็บหมัดตัวประกอบ   ก่อนจะส่งออร่าเย็นซ่านจับขั้วหัวใจ
แล้วมันก่อนเอื้อนเอ่ยประโยคถัดมาที่ทำให้ผมนั้นช๊อคสุดขีด











“คนนี้น่ะ...........................................ผัวเรา”

“ดีใจด้วยนะไอ้ตุ๊ด  เปิดเรียนวันแรกก็ได้เมียเลยมึง”  ไอ้อาร์มปริปากพูดในที่สุด
กรรมของลิง
.
....
...............
..............................
“ขอโทษนะไอ้ลิง  แต่ว่าชั้นไม่ชอบคนเตี้ย”
ไม่ชอบคนเตี้ย
ไม่ชอบคนเตี้ย
เตี้ย
เตี้ย


เตี้ยงั้นเหรอ


ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เตี้ยแล้วมันหนักหัวพ่อมึงเรอะ  เตี้ยก็มีหัวใจนะเว๊ย  เตี้ยกว่าก็แมนได้  ปกป้องมึงได้ก็แล้วกัน.....ชิส์

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาในเช้าตรู่ของอีกวัน  ในชุดนักศึกษาตัวเดิมของเมื่อวาน......ก็อยากแมนเลยต้องดอง  เกี่ยวมั้ยเนี่ย

ว่าแต่.....ก่อนที่จะสะดุ้งตื่นนี่......ฝันร้ายชะมัดเลยแฮะ

ฝันเห็นนางฟ้าซาตาน  ผู้ชายหน้าหวาน  หลายใจ  แพศยา  ตาใสหว่านสเน่ห์ไม่เลือกหน้า  ชิส์ ๆ ๆ

สิบปีก็ไม่ลืม   เจ็บแล้วจำคือคน  เจ็บแล้วทนคือควาย


แต่เจ็บเจียนตายคือคนช่างจำ  คนช่างจำที่ว่าก็คือกูนี่ไงล่ะ.....เฮ้อ  หลับต่อดีกว่ามั้ง  ยังเช้าอยู่เลย

คงืดดด.................ครืดดดด
อ๊ะ! โทรศัพท์สั่น
“ฮัลโหล”  ผมแกล้งกรอกเสียงงัวเงียปนไม่สบายลงไป
“อย่ามาสำออยนะ  วันนี้ไม่เรียนรึไงนายน่ะ”
น้ำเสียงเล็ก ๆ นั่นฟังดูคุ้นหูดีชะมัด
“อย่ามาทำเงียบ  นี่เมียโทรมานะ  เมียมึงอ่ะ.....เมียเมียเมีย”
เมียไหน  กูไม่มี....กูหล่อ...โสด.....และไม่ชอบผูกมัด
ว่าแต่ว่ามันชื่ออะไรฟะนั่น  ลืมถามชื่อแซ่เพราะว่าไม่อยากรู้จัก  ไม่ถูกชะตา  
“นี่นาย.....รู้เบอร์ของเราได้ไงฟะ”
“อาร์มให้มา......อย่าลืมเมมไว้ด้วยล่ะ  เมมไว้ว่าศรีภรรยาก็ได้นะ  เค้าไม่ถือครับ”
อ๊ากกกกกก  โฮกกกกกก  มึงไม่ใช่เมียกู  ไอ้ตี๋แว่นหน้าจืด  สเปคกูต้องหน้าสวยแบบแจจุง วงเจวายเจ  ไม่ก็จางกึนซอกเว้ยเฮ๊ย
มันถึงจะคู่ควรกับสุดหล่อ  หึหึหึ
“ไม่อยากคุยอ่ะ  แค่นี้นะ  เราจะนอน  บาย”
“เฮ้ยเดี๋ยวดิ  อย่าเพิ่งนอน  มาเปิดประตูให้เราก่อน  เราอยู่หน้าห้องนายเนี่ย”
เฮ้ย!!!! อะไรเนี่ย  หลอนมาก......นี่มันรู้กระทั่งตึกที่พักกับหมายเลขห้องของผมเลยเหรอเนี่ย  อันนี้ผมมั่นใจว่าไม่ได้บอกไอ้อาร์มแน่ ๆ  เฮ้ยจริงดิ!!!  เสียงเคาะประตูห้องทำเอาผมตื่นเต็มตา

ขนาดนั้นแล้ว  ผมจึงต้องลากสังขารไปโอเพ่น เดอะ ดอร์ ให้มัน
“..................”  ยิ้มแฉ่งเชียวนะเมิงอ่ะ
“ใครบอกนายว่าเราอยู่ห้องนี้ฟะ”  ผมถาม
“ก็เราอยู่หอเดียวกันอ่ะ   นายนี่นะ  ไม่ได้รู้เรื่องเล้ยยยย”
“นี่..........................................เราขอใช้ห้องน้ำห้องนายได้ป่ะ  พอดีห้องน้ำห้องเราเสียน่ะ”
“เง้อ   เสียก็ซ่อมเซ่”
“ก็วันนี้เรามีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ  ตอนเย็นนู่นง่ะ   กว่าช่างจะมาดูให้เรา  ขอใช้หน่อยแค่นี้ไม่ได้รึไงเล่า  ไอ้คนแล้งน้ำใจเอ๊ย   หลีกไปไป๊”
ว่าแล้วไอ้เตี้ยกว่าจะกระแทกตัวผมพร้อมกับเดินเข้ามาในห้อง  มันจุ๊ปากแล้วหันมาทำหน้ากรุ้มกริ่ม
“ไม่เลว ๆ ห้องชายโสด  รกไปหน่อย  แต่ก็นะ  เมียอยู่ตรงนี้ทั้งคนแล้ว  เดี๋ยวว่าง ๆ จะมาช่วยจัดนะครับคุณสามี”
มันว่าก่อนจะถอดเสื้อนอนยืด ๆ ย้วย ๆ ของมันออกต่อหน้าต่อตาผม
เง๊อ......หน้าไม่อายง่ะ
“หน้าแดงเชียวนะ  ลิงน้อย” มันแซวผม  พร้อมกับถอดกางเกงนอนของมันออกอีกชิ้น
“อย่ามาเรียกเราว่าลิงน้อยนะ   แล้วก็เลิกเปลื้องผ้าได้แล้ว   อายกันมั่งเหอะ”
ไอ้เตี้ยทำหน้าสลด  แต่แล้ว กกน  ซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้ายก็ถูกลอกคราบออกไปจนได้  ทำกูตาค้างเสร็จแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำหน้าตาเฉย

ประตูก็ไม่ปิดแน่ะ  โอ๊ยยยย  เจ็บใจ  โดนหยามศักดิ์ศรีของความเป็นเมะ

แต่จะว่าไปไอ้ตัวขาว ๆ บาง ๆ นั่นก็น่ามองดีอยู่หรอก  เย้ย  ไม่สิ   กรูเกลียดมัน  ไม่น่ามองเลยซักนิด

ให้ตายเหอะ  
ถ้าเป็นคนหื่น ๆ นะมึง  โดนตุ๋ยตูดบานแน่ ๆ  แต่สุภาพบุรุษอย่างลิง  หึหึ แค่มองก็เกินพอแล้ว(ไม่มีปัญญานั่นเอง)


.
….
…………..
…………………………
……………………………………….
ร่างกายผอมบางที่มีหยดน้ำเกาะพราวของไอ้ตี๋แว่นหน้าจืดทำเอาผมแทบกำเดาไหล


และน้ำลายไหล
มันอาบน้ำเสร็จมันก็มายืนแก้ผ้าล่อนจ้อนโทง ๆ ต่อหน้าต่อตาผม.......นี่มึงกำลังยั่วกูอยู่นะไอ้เตี้ย
“เราชื่อปริ๊นซ์  นี่ถ้าเราไม่บอกนายก็ไม่คิดจะถามกันเลยใช่มั้ย”
นะ......นี่มันต้องการอะไรจากผมกันแน่เนี่ย......ผมเพิ่งเจอกับมันเมื่อวานนี้  แล้ววันนี้มันก็มายืนแก้ผ้าต่อหน้าผม
“เห็นแบบนี้แล้วนายยังเฉยอยู่อีกเหรอ  ไอ้อ่อน”  มันแสยะยิ้ม  แค่นั้นแหละ

ลิงน้อย(และลิงน้อย ๆ)ก็ของขึ้น  ผมกระชากตัวเปียก ๆ ลื่น ๆ ของมันลงมาที่เตียงนอน  พร้อมกับขึ้นคร่อม.....

ด้วยความที่ผมยังซิง......อย่างที่ได้เกริ่นไว้ตั้งแต่แรก  ผมก็เลยไซส์มันมั่วดะ  ผมก้มลงโลมเลียซอกคอขาว ๆ ของมัน  ขบเม้มจนเป็นรอยแดง......

อันนี้ผมจำมาจากหนังเอวีที่เคยโหลดมาดูน่ะ
“ฮึก.....ฮึก.......พ่อครับ  ปริ๊นซ์กลัวแล้ว”
เฮ้ยยยย  กูไม่ใช่พ่อมึงนะไอ้ปริ๊นซ์  มันยกมือขึ้นปิดหน้าจืด ๆ ของมันพร้อมกับสะอึกสะอื้น  ผมผละออกมาตั้งหลักอย่างทำอะไรไม่ถูก

กะแล้วว่าทำไมมันง่ายดายขนาดนั้น  ที่แท้ไอ้หมอนี่มันก็พวกจิตไม่ปกติ
“เอ่อนาย......เราขอโทษนะ”
“ฮึก....................ไม่เป็นไร.......เราผิดเองแหละที่ไปแกล้งนาย  แต่เวลาที่มีใครทำแบบนี้กับเราทีไร  เราชอบนึกถึงสิ่งที่พ่อเคยทำกับเราเสมอ”

มันกอดเข่าแล้วก็ก้มหน้าลงไปซบแน่นิ่ง  ผมจึงนั่งลงข้าง ๆแล้วกอดปลอบมัน
“เราขอโทษ......เรานึกว่านายให้ท่าเรา......เราก็เลย.....ขอโทษนะ....ไม่ต้องร้อง.....ฮึก”  ลิงปลอบไปก็จะร้องไห้ตาม

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.......ไอ้อ่อนเอ๊ย  นี่เชื่อจริง ๆ ด้วยสินะ  กร๊ากกกกก”
อะ.....อะไรของมันฟะ
“เฮ้ย  เล่นแบบนี้มันไม่ขำนะไอ้ปริ๊นซ์  แล้วมึงเอาพ่อมึงมาล้อเล่นแบบนี้ได้เหรอ  ไอ้เลว”
ผมด่า  และมันก็สลด  ทำหน้าสำนึกผิด
“พ่อเราน่ะ  เป็นใครก็ไม่รู้  แม่ก็ทิ้งเราไปมีครอบครัวใหม่  เราก็เลยต้องอยู่กับยายสองคนน่ะ”
“โกหกอีกรึเปล่าเนี่ย”
“เปล่า.......เพราะฉะนั้น  ขอโทษนะครับพ่อ.....ไหน ๆ พ่อก็ทิ้งผมไปแล้ว  ขอยืมเอามาแกล้งคนหน่อยนะพ่อนะ”
มันหันไปพูดกับลมกับแล้ง  แล้วหันมายิ้มแฉ่งให้ผมเหมือนเดิม  เออเนอะ.....ไอ้หมอนี่เนี่ยมันเป็นคนทะเล้นดีจริง ๆ
“แล้วไม่ทำกันต่อแล้วเหรอจ๊ะพ่อลิงน้อยของผม”
“ไม่ทำแล้ว  จู๋หด  หมดอารมณ์”
“หึหึ.......นายน่ะทำไม่เป็นมากกว่ามั้ง”
“ขอโทษนะ.....ก็เรามันไม่ได้ชำนาญเรื่องพรรค์แบบนายนี่  ถ้าไม่ใช่กับคนที่ชอบน่ะเราทำไม่ได้หรอก  แต่ว่า.....เมื่อกี๊น่ะเพราะนายมาท้าเราเองนะ....เราไม่ชอบให้ใครมาเรียกว่าไอ้อ่อน.....รู้เอาไว้ซะ”
“ก็เลยช่วยตัวเองกับซีดีหนังโป๊พวกนี้สินะ”

ไฮ๊ย๊ะ!!!......แทนที่พ่อจะสลดดั๊นเดินไปรื้อค้นข้าวของของคนอื่นเฉยเลย  ทำไมมันเป็นเด็กมารยาทแย่แบบนี้นะไอ้ปริ๊นซ์......เจ้าชายงั้นเหรอ.....เรียกไอ้ปลิ้นดูจะเหมาะกว่านะนั่น
“พอแล้วก็ได้  ไม่แกล้งแล้วก็ได้  ดูทำหน้าเข้า  ป่ะ......ไปอาบน้ำดิ  จะได้ไปเรียนพร้อมกัน  ให้เมียถอดให้มั้ยครับคุณสามี”
คราวนี้มันทำหน้าหื่น  พร้อมกับสาวเท้าเข้ามาหาผม
“ไม่ต้องมายุ่ง.....ขืนเข้ามา  กูถีบมึงจริง ๆ นะไอ้แว่น”

ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด !!!
......
..........................
................................................
To be con
แต่งได้อีกหน่อย  เอาไว้เดี๋ยวจะมาต่ออีกนะคะ  อิอิ  เดากันนะว่าใครพระเอก  ใครนายเอก
แบบว่าจะพยายามแต่งให้มันดูเคะทั้งคู่  เพื่อสนองความสะใจส่วนตัว  อยากเห็นอุเคะเบี้ยนกันเอง  คริคริ
คนเม้นท์น้อยนะ  แต่เราก็จะสู้ตายเหมือนเดิม  ไฟท์ติ้ง!!!!
........................................................
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 13-05-2011 06:53:32
 :mc4: :mc4:



สนุกดี o13 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 13-05-2011 07:04:20
 :mc4:

ปริ๊นซ์ออกตัวแรงนะเนี่ย

ต้องรอดูต่อไปว่าลิงน้อยจะได้รุกรึเปล่า :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: Ryojung ที่ 13-05-2011 08:40:10
เอาอีก น่ารักจังเลย 55 ขอให้ลิงเป็นเคะ!!! ก๊ากกกก ดูท่านุ้งปริ้นจะทำเป็นมากกว่า  อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: Chocolate108 ที่ 13-05-2011 09:20:06
ปริ้นน่ารักอ่า พ่อลิงเราอ่อนไปเลย 5555

สงสัยต้องมาฝึกกับปริ้นแล้วมั้งจะได้ไม่อ่อน 5555

รอดูลิงน้อยต่อนะค่ะ มาต่อเร็ว ๆ นะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 13-05-2011 09:20:15
สมกับชื่อเรื่อง :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-05-2011 09:22:17
ดูท่าจากชั่วโมงบินแล้ว ท่าลิงน้อยจะเป็เคะ แล้วปรินซ์จะเป็นเมะ
หลังจากนั้นหากได้ตกร่องปล่องชิ้นกันแล้ว คงจะสลับกันบ้าง  :-[
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: primmi ที่ 13-05-2011 10:05:01
ลิงน่าจะเคะนะกรณีนี้
อยากรู้ว่านางฟ้าซาตานจะกลับมามีบทบาทอีกมั้ย 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 13-05-2011 10:22:28
ปริ๊นซ์ก๋ากั่นอ่ะ ชอบค่ะ ชอบ!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: โจ๊กกุ้ง ที่ 13-05-2011 11:05:58
ลิงน่าจะเป็นเคะนะ ฮ่าๆ ส่วนปริ๊นซ์ชื่อก็บอกอยู่แล้ว เพราะงั้นเมะแน่ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 13-05-2011 12:03:19
ให้ลิงเป็นเคะเหอะน้า  พลีสสส  :impress2: :impress2:
น่ารักมากๆ อ้ะค่ะ ทั้งคู่เลย ปริ้นซ์น่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 13-05-2011 12:24:37
มันน่ากลัวจริงๆ ไอ้แว่น เหมาะจะเป็นรุกมากกว่านะนั่น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 13-05-2011 13:18:34
เหอๆ  พูดไม่ออก บอกได้คำเดียวว่าน่ารัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 13-05-2011 13:29:28
ไหนๆ ก็ได้ไซร้คอไปเเล้ว ลิงเป็นเมะใช่มะ :laugh:
รออ่านนคะ :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 13-05-2011 14:59:18
5555555 รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-05-2011 18:22:26
ต๊ายน้องปริ้นซ์ท่าจะเชี่ยวนะคะ ช่วยสอนพ่อลิงน้อยทีเถอะ ป้าขอร้อง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 13-05-2011 19:38:52
ลิงน้อยเรานี่ตลกจัง
จะรอน้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 13-05-2011 20:09:59
สงสัยนุ้งลิงต้องรีบไปฝึกปรือฝีมือแล้วหล่ะ ริอาจจะกด ก็ต้องเชี่ยวชาญนะจ๊าาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 2 : ไอ้หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-05-2011 20:29:55
ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้

กาลเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก.....นี่ก็ล่วงเลยมาหลายสัปดาห์แล้วสำหรับชีวิตเฟรชชี่ของนิสิตปีหนึ่ง
แล้วก็สำหรับไอ้ตี๋แว่นหน้าจืดที่เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตโผมมมมม
“สามี.....ฮู่ววว!!! หาแทบตายมานั่งหลบมุมอยู่ตรงนี้เอง  หมดคาบแล้วทำไมไม่รอเค้าล่ะครับสามี”  เหงอะ......พูดไม่ทันขาดคำ  มันก็โผล่มาทันใจ.....แต่ว่านะ.....กูไม่ได้อยากจะเจอมึงนี่เว๊ยเฮ้ย

อุตส่าห์หนีมาแล้วนิ
“หูย  ผัวเมียคู่นี้หวานกันดีจริง ๆ นะ” ไอ้อาร์ม  ไอ้เพื่อนตี๋หน้าบวมแซวผม  บ๊ะ.....ไอ้นี่มันยิ้มก็เป็นด้วย  ปกติเห็นชอบทำหน้านิ่ง ๆ.......แต่ว่านะมึง  ช่วยไปยิ้มไกล ๆตีนกูหน่อยเหอะ  กูไม่ปลื้ม
“ตามสบายนะครับไอ้ปริ๊นซ์  กูไปล่ะนะไอ้ตุ๊ด”  ไอ้ตุ๊ดที่ว่าก็คือกูนี่ยังไงเล่า  ว่าแล้วมันก็เดินพริ้วจากไป  หึ........ดีจริง ๆ พ่อเพื่อนคนเก่ง
“นี่นายเลิกตามตื๊อเราซักทีเหอะ  กูรำคาญ”  ผมหันไปบอกไอ้ตัวที่นั่งยิ้มระรื่น  ไม่รู้ร้อนรู้หนาว  แม้ว่าเวลามันยิ้มมันจะดูน่ารักก็ตามทีเหอะนะ......แต่ก็อย่างที่บอกลิงชอบคนสวย  ชอบหนุ่มหน้าหวาน  ไม่ได้ชอบไอ้หน้าละอ่อนแบบนี้หรอก.....
ไม่ได้แอ้มหวานกูหรอกมึงไอ้พยาธิเส้นด้าย  พอจะแดกฟูก้าคาร์แล้วขับแม่งทีเดียวออกให้หมด
“ถามจริงนะสามี  เค้าไม่น่ารักซักนิดเลยเหรอ”
“ไม่”
“แล้วอยู่ด้วยกันสองต่อสองตัวเองไม่รู้สึกหวั่นไหวบ้างเหรอครับ”
“อ๊ากกกกก  ไม่............ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่  ได้ยินมั้ย!!!!!”
อย่านะ  อย่ามาทำหน้าเบะ......กูไม่หลงกลมึงหรอก....เอาแล้ว.....ตัวเริ่มสั่น  น้ำตาเริ่มคลอเบ้า.......ฮึก...ฮึก
ห่าเอ๊ย  ลิงแพ้น้ำตา
“อ่ะ......ปริ๊นซ์เราขอโทษที่ตะคอกใส่นาย  ไม่ร้องนะครับปริ๊นซ์นะ” 
“ฮึก.....เกมส์.....ฮึก....รังเกียจผม.....ผมน้อยใจ”
KiSS!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วพอผมไปนั่งข้าง ๆ มัน  มันก็หันมาจุ๊บแก้มลิง......อ๊าก  ไอ้เด็กมารยา  หลอกกูอีกแล้วเรอะ
“หึหึไอ้อ่อนเอ๊ย  นี่คิดจริง ๆ เหรอว่าเราจะชอบนาย......กำลังคิดแบบนั้นอยู่สินะ  ว่าเราน่ะคลั่งไคล้นายโครต ๆ  พ่อลิงสุดหล่อ”
“เออ....ก็ถ้าไม่ชอบแล้วมายุ่งกับเราทำไม”
“ก็นายยังจิ้น”
“เออกูยังจิ้น........กูไม่ได้ร่านไปทั่วเหมือนมึงนี่......แค่รู้จักกันวันเดียวก็มาแก้ผ้าให้เค้าดูถึงห้อง  ไอ้เลวปริ๊นซ์  ไอ้ไม่จิ้น.....ไอ้ง่ายไปทั่ว”
“กูก็จิ้นเว๊ย  ไอ้หน้าลิง”
“กูไม่เชื่อ  จิ้นบ้าอะไรเล่า  แบบมึงน่ะไม่จิ้นแล้ว  ดูเชี่ยวซะขนาดนั้น”
ผลั๊วะ!!!!!
ลิงโดนไอ้ตี๋ชก





อ๊ากกกกก..................ลิงโดนชก........................เจ็บนะเว๊ย.......ตั้งแต่เกิดมาพ่อแม่ยังไม่เคยตีกูซักเผี้ยะเดียว
แล้วมึงเป็นใครฟะ  ไอ้แว่นงี่เง่า  กูเกลียดมึง  ไอ้งามไส้
พอรู้ตัวอีกทีหน้าตาผมก็ไหลบ้าง......ฮึบ......ผมพยายามกลั้น  เพราะว่าเมะเท่ห์ ๆ อย่างผมต้องเข้มแข็ง  ไม่ร้องไห้ให้ใครเห็น......ฮึก...............ฮึก
ไอ้ปริ๊นซ์ดูตกใจที่เห็นผมร้องไห้  มันหน้าเสีย......แล้วก็ถอนหายใจเฮือก
“โอเค  เราบอกความจริงนายก็ได้.....คือว่ายังงี้”

ไอ้ปริ๊นซ์มันเล่าไปด้วยลูบหลังปลอบผมไปด้วย.....มันบอกว่าตอน ม.ปลายมันเป็นเด็กเนิร์ด(ตอนนี้มันก็ดูเนิร์ด----แค่บุคลิกนะ)  มันไปแอบชอบรุ่นพี่คนนึงชื่อพี่แซน.......คือพี่ไอ้แซนเนี่ยมันเป็นไบรุก.....ชอบควงผู้หญิงหุ่นเอ๊กซ์ ๆ กับผู้ชายหน้าสวย(อ่า.....นั่นสเปคผมนิ)  มันพยายามจะเข้าไปตีซี้พี่เค้า  ไปเฝ้าที่สนามบาสมั่ง  ซื้อขนมกับน้ำไปให้อ้างว่าเพื่อนฝากมามั่ง  แกล้งไปดักรอหน้าบ้านพี่เค้าแล้วอ้างว่าเป็นทางผ่านไปโรงเรียนมั่ง  จนพี่เค้าเริ่มรู้.....แต่แทนที่มันจะโดนฟัน  มันกลับถูกไอ้รุ่นพี่นั่นหัวเราะใส่หน้าแล้วไล่ให้ไปกินนม........คือผมพอจะนึกออกว่าพี่เค้าคงไม่อยากจะพรากผู้เยาว์  เพราะไอ้ปริ๊นซ์เนี่ยมันหน้าเด็กโครต ๆ แล้วลุคมันก็ดูเหมือนเด็กง่ะ....แบบว่าเด็กเกินไปสำหรับพี่เค้า  พี่เค้าก็คงไม่นิยมแบบมันก็เลยให้มันไปตั้งใจเรียน  เอาไว้โตเป็นผู้ใหญ่กว่านี้แล้วค่อยมาให้พี่แกจีบอีกที
“ก็เลยทำตัวร่านว่างั้น”
“เออ......ก็ท่าทางพี่เค้าจะชอบประเภทแนวผู้ใหญ่  ร้อนแรง  เราก็เลย”
“อยากจะเสียตัว  อยากจะเก็บสแปร์มีผัวหลาย ๆ คน”  ผมตอบให้มัน
มันก็พยักหน้าเขิน ๆ ครั้งแรกนะเนี่ยที่เห็นมันเขินจริงจัง......ปกติมันตอแหล๊.....................ตอแหล  หน้าหนาอย่างกับถนนราดยางมะตรอย
“แล้วทำไมถึงต้องเป็นเราล่ะ  แบบนายไปหารุกที่มัน.......ดูแมนกว่านี้......แต่ไม่ใช่ว่าเราไม่แมนนะ.....เราหมายถึงไปหาคนที่เค้าสูงกว่านี้  หล่อกว่านี้  มันจะเข้าท่ากว่านะ  เปอร์เซ็นต์ที่จะโดนฟันมันก็คงจะมี”
“กับนายนี่แหละปลอดภัยสุดแล้ว  ดูท่าทางจะ.......เจี๊ยวเล็กด้วย  คงไม่เจ็บเวลาโดน  ฮ่าฮ่าฮ่า”
โหไอ้สัตว์ปริ๊นซ์  เหตุผลมึงเหี้ยมากว่ะ
“ไม่รู้ดิ  เราก็แค่หาถังขยะสำหรับทิ้งพรหมจรรย์......แล้วผู้ชายทั่วไปมันก็ดูน่ากลัวเกินไป  ขืนได้เราแล้วไม่ยอมปล่อยจะทำไงล่ะ.......แบบพอเราจะทิ้งมันก็ฆ่าเรา  อะไรเงี้ย.....”
ถังขยะสำหรับทิ้งพรหมจรรย์งั้นเหรอ.......สำหรับมึงแล้ว  กูมีค่าแค่นั้นสินะ  ถึงผมจะไม่ได้ชอบมัน  แต่คำพูดของมันก็ทำเอาใจแป้วไปเลย
“แต่กับนาย  เราว่านายดูท่าทางไร้เดียงสาดี  เราได้ยินนายบอกไอ้หน้าปลาจรวดที่โรงอาหารไปด้วยว่าเป็นรุก  เราก็เลยคิดว่านายเหมาะที่สุด.....อีกอย่างนายก็ยังไม่เคยใช่มั้ยล่ะ  เพราะงั้นมาฝึกมีเซ็กซ์กันเถอะลิงน้อย”
มันยังคงทำหน้าทะเล้นแบบเด็กๆ  ขณะที่ผมรู้สึกตัวชา......และสับสน
“นายเองก็มีคนที่ชอบใช่มั้ยล่ะ  เราเองก็เหมือนกัน  แล้วถ้าจะต้องมีอะไรกับคนที่ชอบนายก็อยากให้มันออกมาดีไม่ใช่เหรอ......อย่าคิดมากสิ  มันก็แค่เซ็กซ์  เราน่ะรู้จักช่วยตัวเองมาตั้งแต่ประถมแล้ว........ป่ะ.....ไปมีเซ็กซ์กันเถอะ”
ผมมองหน้ามัน.......มันพูดถูกส่วนหนึ่ง
“ได้  ตกลง......เราจะมีเซ็กซ์กัน  แต่ไม่ผูกมัดโอเคป่ะ”
.
.....
......................
อาร์มเล่า :
หลังจากแยกตัวจากไอ้เกมส์และศรีภรรยาท่าทางกร้านโลกของมัน  ผมก็มาเดินเตร็ดเตร่ของของกินหน้ามหาลัย  แวะซื้อลูกชิ้นทอดของโปรดของผม  กับทอดมัน
อา.......กลิ่นของทอดนี่มันช่างเย้ายวนดีจริง ๆ”
“น้องซาลาเปา  น่ารักจัง”
เสียงลึกลับดังเข้ามาในหู  ขณะที่เดินผ่านซุ้ม ๆ หนึ่งในมหาลัย  มือของผมก็ถือไม้เสียบลูกชิ้นกัดกินไปด้วย
ผมหันควั่บไป  พบกับผู้ชายโขลงหนึ่ง  ที่ใช้คำว่าโขลงเพราะแต่ล่ะนายนี่ตัวบิ๊ก ๆ ทั้งนั้น  อย่างกับนักมวยปล้ำที่ฉายในช่องเคเบิ้ล  นั่งอัดกันบนม้านั่งหินอ่อนตัวเล็กกระจิ๋วเมื่อเทียบกับขนาดตัว  เนื้อหุ้มหินอ่อนเว๊ยเฮ้ย
“ลูกชิ้นอร่อยมั๊ยครับน้องแก้มป่อง”
“..........”
ผมยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น  นี่เป็นข้อเสียของผม  คือเวลาที่เจออะไรแบบไม่ทันได้ตั้งตัว  สมองมักจะทำงานไม่ทัน  แล้วร่างกายก็จะหยุดชะงัก.....หยุดชะงักแล้วก็มองหน้าอีกฝ่าย

ไอ้ท่าทางแบบนี้แหละ  หวิดโดนรุมกระทืบมาหลายกรณีแล้ว
“มานั่งกับพวกพี่สิครับน้องแก้มป่อง”
“ไม่ดีกว่าครับ”
ผมส่ายหัวแรงๆก่อนจะหันหลังแล้วเผ่นแบบไม่คิดชีวิต

เชี่ย................กูไม่ใช่ตุ๊ดนะมึง......ทำมาแซวกู
ผมวิ่งมาหลบมุมอยู่ที่อาคารหก  หอบแฮ่กจนตัวโยน  เหลือบมองดูถุงลูกชิ้นทอด  โอเค  มันยังอยู่ครบ......ให้ตายเถอะนะ  ทำไมกูต้องวิ่งด้วยเนี่ย

ผมกำลังจะเดินไปกดลิฟท์เพื่อขึ้นไปรอเรียนคาบบ่าย

แล้วแขนของผมก็โดนคว้าไป
อืม............เยี่ยม....อะไรอีกล่ะทีนี้
“ไม่น่าเชื่อ......แขนเล็กกว่าที่คิดนะครับน้องแก้มป่อง”
อ่ะ.................อ๊ากกกกกก
มันเป็นใคร  หน้ามันโหดโครต
“ทำไมต้องวิ่งหนีพวกพี่ด้วยล่ะครับ  กลัวพวกพี่จะแย่งกินเหรอ”
“.............”
“เอาอีกแล้วนิ่งอีกแล้ว  เป็นอะไรไปครับ”
“ผมจะขึ้นไปเรียนครับพี่  ปล่อยเหอะครับ.....ผมไม่ชอบให้ใครมาโดนตัว(นอกจากสาว ๆ)”
“พี่ชื่อพี่ริทนะครับ  เรียนอยู่ปีสอง คณะXXX  น้องน่ะปีหนึ่งใช่มั้ย  เห็นยังผูกไทด์อยู่เลยนี่”
“ครับพี่”
“พี่จีบน้องได้มั้ยครับ  น้องอาร์ม”
ห๊ะ.....................บร๊ะเจ้า.......นี่มันรู้ชื่อผมด้วย
To Be Con.........
.
.....
...................
...................................
เมื่อน้องปริ๊นซ์อยากจะแร่ด(กูจะแร่ดแล่วววว---กวนมึนโฮ) 5555 แถมด้วยเรื่องของน้องอาร์ม  พ่อแก้มป่อง......เพื่อนพระเอก.....หรือนายเอกหว่า  ผู้รักการกินเป็นชีวิตจิตใจ
หวังว่าทุกคนคงชอบนะคะ

ตอนหน้ามี NC เล็ก ๆ คร่า.........แต่ยังไม่ได้แต่ง  เอิ๊ก ๆ
...................................................
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: primmi ที่ 13-05-2011 20:47:14
สรุปลิงต้องรุกจริงๆเรอะเนี้ย เซ็งเลยอ่าาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 13-05-2011 20:48:39
ซิงมีค่าแค่นั้นเองเหรอว่ะปริ๊นซ์ เวลาเสียมันไปแล้วจะรู้สึกแบบบอกไม่ถูก แต่ที่แน่ๆ มันกลับไปสดไม่ได้อีกแน่ๆ
ปริ๊นซ์มีความคิดที่น่ากลัวมากๆ  :a5: :a5: :a5: :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 13-05-2011 20:51:22
อ่านแนวเบี้ยนๆ แล้วก็รู้สึกดีเหมือนกันนะคะ อิอิ

แต่ดิฉันชอบแนวนี้มากๆ ค่ะ แบบว่าไม่ต้องแมนหรอก สาวๆ ทั้งคู่นั่นแหละ

แต่! ดิฉันนึกว่าน้ออาร์มจะเป็นรุกซะอีก! ไม่เป็นไรค่ะ รออ่านดูต่อไป

ปล. คิดถึงบิ๊กกับบู้ค่ะ  :laugh: ทวงข้ามกระทู้
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 13-05-2011 21:17:49
ดูเหมือนลิงจะเปลี่ยนข้างมาตีฉิ่งแล้ว :laugh:

แต่หารุกถึกๆแมนๆมากะดีน้า ยังแอบหวังให้ลิงเป็นรับอยู่นิดนิด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-05-2011 21:29:49
อะจ๊ากกกกกกกกกกก
อาร์มมีหนุ่มมาจีบกับเค้าด้วย
สนุกจังค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 13-05-2011 21:30:57
ตายแล้ว รุ่นพี่แรงนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: Ryojung ที่ 13-05-2011 21:30:58
เฮ้ยยยย เหตุผลสุดยอดอ่านายแว่นเอ๋ยยยย 55 แอบฮาอาร์มโดนจีบ รอลุ้นคู่อาร์มอีกคู่ครับ หวังว่าจะไม่มาม่านะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 13-05-2011 21:43:55
 :call:เดี่ยวก้รักกันมั่งเนอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 13-05-2011 23:56:56
ลิงน้อยมันท่าไม่ให้รุกเลย


ปริ๊นซ์อ่ะมันใช่เหตุผลเหรอที่ทำตัวแร๊งเนี่ย



อะๆๆๆอาร์มโดนจีบเสียแล้ว



เพิ่งได้อ่านครับน่าติดตามมากตลกดีรออ่านตอนต่อไปค้าบบบบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 14-05-2011 04:46:51
 o22ลิงน้อยจะได้รุกแล้ว

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-05-2011 05:19:27
ลิงน้อยเอ็งเป็นได้แค่ถังขยะสำหรับทิ้งพรหมจรรย์เหรอเนี่ย :m20:

พี่ริทฮะ อย่ารุนแรงกะน้องอาร์มแก้มป่องนักนะฮะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 14-05-2011 07:44:34
มีสองคู่หรือเนี๊ย
ลิงน้อยจะรุกได้จริงๆหรอ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 14-05-2011 11:14:27
มีคู่น้องอาร์มด้วย
อิอิอิ ชอบๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 14-05-2011 12:18:56
เชียร์ลิงน้อย สู้ๆนะจ๊าาา อย่ายอมโดนกดนะ  :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 14-05-2011 13:11:44
ชอบน้องอาร์ม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 14-05-2011 13:18:13
แล้วคนจิ้นกับจิ้น มันไปพยายามทำลายพรมจรรย์กันเนี่ย จะสำเร็จไม๊นั่น 555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 3 : เหตุผลที่แท้ (up สด ๆร้อน ๆ)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 14-05-2011 13:50:19
ตอนที่ 4 : First Time

ตอนนี้ผมกับไอ้ตี๋แว่นกำลังนั่งอยู่บนเตียง  ในห้องของผม........
เราสองคนนั่งนิ่งตัวแข็งกันมาพักใหญ่ ๆ แล้ว  ก่อนที่ไอ้ปริ๊นซ์จะเป็นฝ่ายเอ่ยปากพูดออกมาก่อน
“นี่นาย.....ใจคอจะนั่งทื่อเป็นก้อนหินอยู่แบบนี้กันใช่มั้ย  แล้ววันนี้จะได้ปั่มปั๊มกันมั้ยอ่ะ”  ให้ตายดิ  น้ำเสียงมันเจืออารมณ์นิด ๆ นี่กูผิดเหรอ  ที่กูอ่อน......

ประสบการณ์
“งั้นเปิดหนังดูกันมั๊ย  สร้างอารมณ์ก่อนไง”  ผมเสนอ
“เออ.....เป็นความคิดที่ดี  ครั้งแรกต้องปฏิบัติตามหลักสูตรพร้อมสื่อการเรียนการสอนสินะ  ไปเปิดดิ๊  เราถอดเสื้อรอ”
ผมทำตามที่มันสั่งอย่างว่าง่าย

หัวใจของลิงกำลังเต้นตุบ ๆ เต้นถี่รัวและรุนแรงอย่างไม่อาจระงับหักห้าม

พอผมกลับมานั่งที่เตียง  ไอ้ตี๋แว่นหน้าจืดก็เหลือเพียงบ๊อกเซอร์ตัวจิ๋วสีฟ้า
“เราไม่ได้นุ่งกางเกงใน”  มันยิ้มแฉ่งให้ผมอย่างเคย
“ถอดมั่งสิลิงน้อย”
“นายก็ถอดให้เราดิ”
“โอเช”


หลังจากมันจัดการกับเสื้อผ้าของผม  จนตอนนี้ผมกลายเป็นลิงไปแล้วจริง ๆ เพราะไม่มีเสื้อผ้าเหลือเลยซักชิ้น  ขณะที่ภาพในจอนั้นถึงตอนที่หนุ่มน้อยหน้าสวยหุ่นเฟิร์มโครต ๆ กำลังถูกหนุ่มทีมงานแว่นดำรุมเล้าโลม
“เอากันรึยัง”  ผมหันไปถามมัน

แล้วเราก็จูบกัน.......เด็กก๋ากั่นอย่างมันเป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้ามาก่อน  จากนั้นผมจึงทำตามสัญชาติญาณ......แลกลิ้นกับมันไปบ้าง

ความรู้สึกในตอนนี้ชาวาบไปทั่วทั้งท้องน้อย  รู้สึกหวิว ๆ อย่างบอกไม่ถูก  มือของไอ้ปริ๊นซ์กำลังเขี่ยหัวนมของผมเล่น.........
อา......ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด
รู้สึกเหมือนกับกินไอศกรีมรสโปรด  มีความสุข  ตัวเบาหวิวราวกับขึ้นสวรรค์
มันผลักผมลงบนเตียง  แล้วก็เริ่มซุกไซร้ซอกคอ  มือของผมขยำไปที่ก้นเล็ก ๆ ของมัน  จับบั้นท้ายมันกดลงมา  ให้ตรงนั้นของเราบดเบียดกัน 
กางเกงบ๊อกเซอร์ของมันถูกผมดึงจนร่น  ตอนนี้ท่อนเนื้อร้อน ๆ ของเรากำลังฟาดฟันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
“พอก่อนไอ้ลิง.....ไปดูหนังกันต่อ”
“ค้างว่ะปริ๊นซ์”
“หรือนายทำเป็น”
แล้วมันก็ลุกขึ้นไปตั้งอกตั้งใจดูหนังต่อ  ท่าทางมันคงจะจริงจังที่จะเสียตัวมาก ๆ ผมมองจากมันด้านข้าง.....อืม.....มันก็น่ารักดีนะ

เสียแต่.....ใจกล้า  บ้าบิ่นเกินตัวไปซักหน่อย
ถ้ามันแบ๊ว....หรือออดอ้อนได้ครึ่งนึงของผม.....ผมก็อาจจะ.....


อาจจะ.......




ชอบมันนิดนึง
ภาพในจอ.....ชายหนุ่มหน้าสวยกำลังถูกรุกล้ำด้วยนิ้วมือ.......หนึ่งนิ้ว......สองนิ้ว.....

จากนั้นถึงตามด้วยของเล่นสารพัดชนิดที่สอดใส่เข้าไป......

ทั้งแบบที่เป็นวงรีอันเล็ก ๆ สั่นได้............แบบที่เหมือนไอ้จู๋......สีใส.....และสั่นได้........ไปจนถึงอันสีเขียวขนาดค่อนข้างยาว  ลักษณะเป็นลูกกลม ๆ เรียงต่อกัน  ผมสงสัยมานานแล้วว่าไอ้น้ำลื่น ๆ ที่บีบใส่กันเนี่ยมันคืออะไร  มีกลิ่นแล้วก็รสชาติยังไง

ไอ้ปริ๊นซ์ฉวยรีโมทขึ้นกดปิด
แล้วหันมามองผมตาเยิ้ม
“ไม่รอแล้ว.......ของนายน่ะ  รีบ ๆ ใส่มันเข้ามาเร็วเข้า......ไอ้ลิง”
มันปรายตามองอาวุธที่แข็งขึงของผม.....
คราวนี้ผมเป็นฝ่ายผลักมันลง

แล้วขึ้นคร่อม
.
.....
................
ผลั้วะ!!!
ไอ้ตี๋หน้ามึนตบหัวผมจนหน้าทิ่ม......ไอ้เชี่ยอาร์ม 
“อาจารย์เช็คชื่อมึงน่ะ  เค้าเช็คมึงขาดไปแล้ว  มึงไม่ยอมขาน”
“อ้าวเหรอวะ”
“รีบวิ่งไปเช็คดิมึง  เร็ว”
ผมวิ่งปรู๊ดไปหน้าชั้น  โดนสายตาตำหนิเล็กน้อยจากอาจารย์ประจำวิชา  ก่อนจะวิ่งกลับมานั่งที่เดิม
ไอ้เด็กสมบูรณ์หันมามองหน้าผมอย่างมีเลศนัย
“วันนี้ไอ้ปริ๊นซ์ไม่มาเรียน  มึงทำอะไรมันรึเปล่าวะ”
“สัดอาร์ม  หุบปากแล้วนั่งแดกข้าวเหนียวหมูของมึงไปเลยนะ”
ลิงเคือง.....เกลียดไอ้สายตารู้ทันนั่นจริง ๆ
แต่มันก็ยังจ้องหน้าผม  แล้วกระตุกยิ้มกวนตีน
“เรื่องของผัวเมียสินะ หึหึหึ”
ผมนึกไปถึงไอ้ตี๋แว่นอีกคนที่ยังคงนอนหลับเป็นตายอยู่ที่ห้องของผม.....ป่านนี้มันคงจะกลับห้องมันไปแล้วก็ได้มั้ง

คงไม่เป็นไรมากหรอกมั้ง






.....ซี๊ดดดดดด.....ผมกัดฟันด้วยความเสียวเมื่อค่อย ๆ สอดใส่ความเป็นชายเข้าไปในช่องทางอันคับแคบนั่น
ตรงนั้นของไอ้หมอนี่อบอุ่นและรู้สึกดีที่สุด......

ผมทำอย่างช้า ๆ ในทีแรก.....แล้วค่อยเร่งจังหวะ  เร็วขึ้น......แรงขึ้น  ทุกอย่างนั้นเป็นไปตามสัญชาติญาณอย่างที่มันควรจะเป็น

เราสองคนจูบกันอย่างหนักหน่วง – นุ่มนวลสลับกัน  สีหน้าและท่าทางทีดูเจ็บปวดในตอนแรก  กลายเป็นใบหน้าที่แดงซ่าน.....และดูสุขสม......

ผมไม่ได้ปล่อยให้ตัวเองมีความสุขอยู่คนเดียว  แต่มือข้างที่ว่างก็ช่วยมันปลดปล่อยไปด้วย

น้ำรักของเราฉีดกระเซ็น.....ไปคนละทิศละทาง  เราผละออกจากกัน  มองหน้ากัน  แล้วก็ขำกับความไม่ประสีประสาของเราทั้งคู่  ก่อนจะค่อย ๆ ขยับตัวเข้ากอดก่ายกัน......

ครั้งแรกกับคนที่ไม่ได้รัก......ช่างรู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อ







.
.....
.................

[บรรยาย]


ร่างเล็กบนเตียงค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นเมื่อแน่ใจแล้วว่าผู้ชายตัวเล็กอีกคนซึ่งเป็นเจ้าของห้องได้ออกไปพร้อมกับปิดประตูตามหลัง...........
ปริ๊นซ์ลุกขึ้นนั่ง  ปวดระบมไปทั้งสะโพก  นี่ขนาด......เจอไอ้จ้อนไซ้ส์มินิเข้าไปนะนี่
ไอ้ตี๋หน้าจืดยิ้มให้กับประตูห้องที่ปิดสนิท

ไอ้หน้าลิงเอ๊ย.......นี่จำกันไม่ได้จริง ๆ สินะ

.
.......
.................
................................

“นี่ครับน้องอาร์ม  พี่ซื้อมาฝาก”  ร่างถึก ๆ และหน้าโหดซึ่งดักรออยู่ที่ลานหน้าตึก  เดินเข้ามาหานายตี๋หน้ามึน  พร้อมกับยื่นถุงลูกชิ้นส่งให้

คนตัวเล็ก(แต่ตัน)  เอื้อมมือไปรับ  ก่อนจะหยิบลูกชิ้นออกมา  แล้วกัดกินมันต่อหน้าต่อตา  กินอย่างไม่ใยดี  ปราศจากท่าทางขวยเขินอย่างที่ฟิคชายรักชายควรจะเป็น

“อร่อย......ขอบคุณครับพี่สำหรับของฟรี”

ว่าแล้วเจ้าตัวก็ทำหน้าอึน ๆ มึน ๆ เดินจากไป  ทิ้งให้รุ่นพี่หน้าโหด  กระตุกยิ้มตามหลัง
หึหึหึ  ของฟรีไม่มีในโลกหรอกครับ  พ่อแก้มป่อง

....................................

To be con

น้องแอบมีซัมติงอินมายฮาร์ท.....แบบว่าลิงได้รุกแล้วนะ  อิอิอิ  ชอบกันรึเปล่าอ่ะคะ  คนแต่งมิค่อยมั่น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 14-05-2011 14:01:53
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 14-05-2011 14:05:26
ในที่สุดลิงก็รุกแล้ววววว :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 14-05-2011 14:08:22
ปริ๊นแอบมีเบื้องหลังกับลิง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 14-05-2011 14:40:09
โฮ๊ะๆๆๆๆ สองคนนี้เคยป๊ะหน้ากันมาก่อนนี่เอง อิอิ

เฝ้ารอดูน้องอาร์มโดนรุ่นพี่ขาโหดกินตับ!!! 5555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 14-05-2011 15:05:13
ชอบค่ะ วู้...น้องลิงก็ไม่ได้ไร้น้ำยานะนี่ อิอิ

คู่น้องอาร์มน่าสนใจนะคะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 14-05-2011 15:07:19
ชอบค่ะ
รอคู่น้องอาร์มอยู่จ้า อิอิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 14-05-2011 15:11:44
สั้นไปนิดนึง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-05-2011 16:36:47
ชอบมากแต่ช่วงบรรยายมันสั้ยไปนะ 5555555555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: Ryojung ที่ 14-05-2011 16:38:44
ว้าว หรือว่านุ้งแว่นโกหกเรื่องอยากเสียซิงเพื่อไปหาคนที่ชอบ แต่จิงๆชอบลิงใช่ไหม ถ้าเป็นงั้นก็ค่อยยังชั่ว อิอิ ส่วนอาร์ม 55 ท่าทางความซื่อจะพาซวย ก๊ากกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 14-05-2011 16:54:50
อ่าวๆ สรุปมีความหลังครั้งเก่าก่อนอะไรกันละนี่ รอลุ้นอีกคุ่นึง หน้ามึนๆ อึนๆ จะเป็นไงมั่งนี่
ของฟรีไม่มีในโลกนะ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 14-05-2011 18:56:15
ว้าว หรือว่านุ้งแว่นโกหกเรื่องอยากเสียซิงเพื่อไปหาคนที่ชอบ แต่จิงๆชอบลิงใช่ไหม ถ้าเป็นงั้นก็ค่อยยังชั่ว อิอิ ส่วนอาร์ม 55 ท่าทางความซื่อจะพาซวย ก๊ากกกกก

เห็นด้วยค่ะ คราวนี้พ่อแก้มป่องไม่น่าจะรอด :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 14-05-2011 19:29:38
คู่ลิงมีความหลังหรือนี่.    น้องอามร์ก็คงไม่รอดเหมือนกัน :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: m_pop91 ที่ 14-05-2011 19:41:27
แว่นแอบร้าย ฮ่าาาาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 15-05-2011 12:59:00
ไม่รู้จะเชียร์ใครให้รุกดี เอาเป็นว่า ยังไงก็ได้แล้วกัน อิอิ ชอบหมด  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-05-2011 13:37:11
สำเร็จไปแล้วหนึ่งคู่
รอลุ้นอีกหนึ่งคู่
 :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 15-05-2011 17:59:48
ไอ้หน้าลิงเอ๊ย.......นี่จำกันไม่ได้จริง ๆ สินะ ต้องมีเบื้องหลังอะไรเเน่ๆเลย
ส่วนพี่ริทท่าทางน่าสงสัย ไม่ใช่ว่าจะน้องอาร์มจะโดน :oo1:
รออ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 15-05-2011 20:34:16
พี่ริท ถ้าไม่จริงจังนี่หลบไปเลยนะฮ้า เอาของกินมาล่อเชียว  :laugh:

คู่เบี้ยน มันมีความหลังกันเรอะ ไอ้เรื่องรุ่นพี่นี่หลอกกันใช่มั้ยอ่า  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: ZuuZuu ที่ 15-05-2011 20:38:11
น้องลิงกับน้องแว่นต้องมีอะไรในกอไผ่มากกว่านี้อีกใช่มั้ยคะเนี่ย
ความรุ้สกบอกมาแบบนั้น

ส่วนน้องอาร์ม กินเข้าไปได้ไงของจากคนแปลกหน้า เดี๋ยวก็โดนมอมยาเอาหรอก เฮ้ออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 4 : First Time
เริ่มหัวข้อโดย: jinni ที่ 15-05-2011 21:05:00
ความหลังระหว่าง ลิง กัน แว่น มีอะไรเอ่ย อยากรู้จังเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 16-05-2011 21:34:05
ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา

ริทเล่า :
“เฮ้ยไอ้ริท  มึงจะเอาจริง ๆ เหรอวะ”  ไอ้เมือกปลาไหลเพื่อนในกลุ่มของผมคนหนึ่งที่มีใบหน้าราวกับโจรห้าร้อย  หน้าโหดดูพอฟัดฟอเหวี่ยงกับผมถามขึ้น  ขณะที่ผมกำลังดูดเจเล่ไลท์ปรู๊ดดดดด(ถึงหน้าจะไม่ให้ก็ตามทีเหอะ  ก็มันอร่อยนี่)

ไม่เอาจริงแล้วกูจะไปคอยตามเฝ้าเด็กมันหาพระแสงอะไรล่ะครับ  ไอ้เพื่อนโง่..........

“เออนั่นดิวะ  กูว่ามึงน่าจะไปชอบพวกที่มันดูน่ารัก ๆ ไม่ก็หน้าสวย ๆ อะไรก็ได้อ่ะ  ที่มันดูดีกว่าไอ้ตี๋หน้าบวมนั่นอ่ะ”  ไอ้ไก่ฟ้า  เพื่อนอีกคนที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายสัตว์ปีกแถมยังเช็ทผมแหลมตั้งเป็นหงอนไก่พูดขึ้นมาบ้าง  ผมหันไปยิ้มหวานให้มันแล้วก็พยักหน้า......

ก็คนมันชอบไปแล้วนี่.....เหตุผลที่ชอบน้องเค้าเป็นเพราะสมัยเด็ก ๆ ผมมีน้องสาวคนหนึ่ง  ตัวอ้วนกลมกะปุ๊กลุ๊ก  แก้มยุ้ยน่าหยิก  ผมเล่นแก้มน้องทั้งวันจนน้องแก้มช้ำ  แม่ตีผมแล้วหลังจากนั้นมา  แม่ก็เอาน้องไปซ่อน  ไม่ยอมให้ผมเล่นกับน้องอีก  ครั้นพอมันโตขึ้น  มันก็ดันตัวใหญ่กว่าผม  ไปแกล้งมันที  มันไล่ถีบผมรอบบ้าน.......

แล้วอีกอย่าง  เห็นหน้าไอ้น้องอาร์มแล้วผมนึกไปถึง....น้องMinzy วง 2NE1 ทุกทีไป

“นั่นน่ะ  อย่างน้องคนนั้นน่ะ  สวยโครต  สวยกว่าผู้หญิงอีก  ตัวบาง  หน้าขาว  ปากแดง  มึงไม่สนเหรอวะ.....ไอ้ริท”  ไอ้ลูกโป่ง......สาเหตุที่เรียกมันลูกโป่ง  เพราะหน้ากับหุ่นดันไปคล้ายไอ้ลูกโป่งจากบางรักซอยเก้าแถมยังเสือกสกินเฮดเหมือนกันอีก  เพื่อนผมแต่ละคน(รวมทั้งผมด้วย)เวลาอยู่รวมกัน  นี่อย่างกับกลุ่ม นช ที่เพิ่งแหกคุกออกมา......ไอ้ลูกโป่งสะกิดให้ผมดูหนุ่มหน้าหวานเชื่อมท่าทางตุ้งติ้ง.....สวยจริงแหละ......แต่ให้เอามัน  กูไปเอาผู้หญิงไม่ดีกว่าเหรอวะ  ผมจัดให้พวกมันไปคนละหนึ่งดอกที่หัวกบาล
“ก่อนที่พวกมึงจะชี้โพรงให้กระรอก  พวกมึงช่วยดูหน้ากูด้วยนิดนึง  หน้ายังกับโจร  เสือกไปจีบพวกน่ารัก ๆ เค้าคงจะสนใจกูหรอก  เผลอ ๆ แมร่งไปแจ้งตำรวจมาจับกูอีกด้วยสิ  แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น......เพราะว่ากูรักเดียวใจเดียวเว้ยเฮ้ย”

แต่ที่พูดไปเมื่อกี้.....ไม่ได้หมายความว่าน้องแก้มของผมไม่น่ารักนะครับ......น้องแก้มของผมออกจะน่ารัก  น่ารักสำหรับผมคนเดียว  หึหึหึ

พูดยังไม่ทันขาดคำ  น้องก็เดินผ่านโต๊ะพวกผมพร้อมกับของกินพะรุงพะรังเหมือนเดิม  มือนึงถือลูกชิ้น  ยัดเข้าปากทีละลูก ๆ  จนหมดแล้วก็หยิบไม้ใหม่ขึ้นมา

น่ารักเกินไปแล้วนะ..........ผมอดใจไม่ไหวแล้ว.....เห็นทีคงจะต้องทำอะไรซักอย่าง
“น้องซาลาเปา  น่ารักจัง”
ผมตะโกนแซวไป.....ได้ผล  น้องหันกลับมามองหน้าพวกผมทั้งโต๊ะ  ตาตี่ ๆ เหมือนเม็ดก๋วยจี๊พยายามที่จะเพ่งมองมาเหมือนกับไม่แน่ใจ  น้องครับ  พี่แซวน้องนั่นแหละ
ผมจึงต้องทำให้น้องเค้าแน่ใจ.....ด้วยการแซวน้องเค้าอีกรอบ
“ลูกชิ้นอร่อยมั๊ยครับน้องแก้มป่อง”
.
.........
......................
อาร์มเล่า :
ผมรำคาญไอ้คนขับสิบล้อในชุดนักศึกษานี่ชะมัด

ผมก็ไม่เข้าใจนะครับ......ว่าไอ้หน้าเหี้ย ๆ อย่างผมเนี่ย  มันไปกระตุ้นต่อมแต๋วอะไรในตัวมัน  มันถึงได้มาคอยรังควาญผมเช้าเย็น

ไอ้แรก ๆ ก็ดีอยู่หรอกที่ได้กินของฟรี  เพราะของที่มันซื้อมาเซ่นผมแต่ละอย่าง.....ของโปรดผมทั้งนั้น

แต่ไอ้ของแถมซึ่งก็คือสายตาหวานเชื่อม  กับคำพูดชวนเลี่ยนนี่สิ

ได้ยินเมื่อไหร่  เป็นอันต้องปวดใจเมื่อนั้น.......วันก่อนแมร่งก็มาครวญเพลง......หัวใจผมว่าง.....จะมีใครบ้างจับจอง.......หรือไม่ก็วันก่อนนู๊น.....เพลงอะไรซักอย่าง.....เด็กช่างแต่รักจริง......ไม่ใช่รสนิยมของผมเลยซักนิด
หมั่บ.....
ผมรู้สึกเหมือนอะไรซักอย่าง  ที่ใหญ่และหยาบ  ตะปบเข้าให้ที่แก้มของผมทั้งสองข้างจากด้านหลัง.......กำลังนึกถึงมัน  มันก็มา  ไอ้รุ่นพี่ตัวเท่าควายมันคงกำลังเห็นแก้มของผมเป็นเหมือนอะไรซักอย่าง  ทั้งบี้.....ทั้งนวด.....ทั้งคลึง
“แก้มน้องเหมือนขนมโมจิ  ขอพี่ริทหม่ำหน่อยได้มั้ยครับ”

เหี้ยแล้วไง  ผมปัดมือใหญ่ ๆ นั่นออกจากแก้ม  ก่อนจะมุดลงไปใต้โต๊ะตัวยาวแล้วไปโผล่ออกอีกด้านนึงเพื่อเผชิญหน้ากับมัน  ซึ่งกำลังยิ้มหวาน  หนวดนี่รกยังกับนายฮ้อยทมิฬ......สาด
“พี่ริทมีไรกับผมครับ”
“ไม่เอาสิครับน้องแก้ม......น้องแก้มต้องแทนตัวเองว่าอาร์มสิครับ  แบบนั้นน่ะมันดูหนิดหนมกว่ากันตั้งเยอะ”
“ก็ผมไม่อยากสนิทกับพี่นี่ครับ”
“ใจร้ายจัง......บางครั้งน้องก็ทำพี่ท้อ.....แต่ว่านี่ครับ  วันนี้พี่ซื้อช๊อคบอลมาเซ่นน้อง  เห็นเพื่อนน้องบอกว่า.....น้องชอบกิน.....นี่ซื้อจากร้านเจ้าประจำของน้องเลยนะครับ  อ่ะพี่ให้”  อ่ะ.....ไอ้เหี้ยเกมส์  ไอ้ลิงแสบ.....ไอ้เพื่อนทรยศ 
“ผมอิ่มแล้ว  พี่เก็บไว้กินเถอะครับ”  ผมบอกมัน  แล้วก็เป็นเหมือนทุกครั้ง  ที่มันเอาถุงของกินมาแกว่งไกลตรงหน้าผม.......เหมือนกำลังหลอกล่อตัวเหี้ยอะไรซักตัว.....แล้วผมแมร่งก็จะ.......


ช๊อคบอล......ช๊อคบอล...........มีเกล็ดน้ำตาลสีสวย ๆ........ประดับอยู่ข้างบน  สวยอย่างกับสายรุ้ง........แถมยังมีอัลมอนต์ฝานบาง ๆ  กรุบ ๆ กรอบ ๆ.............แป้งนุ่ม ๆ กินแล้วละลายในปาก.......


หมั่บ......มือของผมยื่นไปกระชากถุงมาโดยอัตโนมัติ  เพียงแต่ว่าคราวนี้  มันไม่ยอมให้ผม  มันชักมือกลับ
“หอมแก้มพี่ริทก่อนสิครับ.....แล้วพี่ริทจะให้น้องอาร์มกิน  เร็วเข้า”
“ม่ะ.....ไม่มีทางครับ  งั้นผม.....ไปเรียนดีกว่า  ลาล่ะ”
“เดี๋ยวสิ.....พี่ล้อเราเล่นหรอกน่า....อ่ะ....เอาไป.....พี่ให้  กินแล้วนึกถึงหน้าคนให้มั่งก็ดีนะครับ”
แหวะ  กูจะนึกถึงหน้ามึงเพื่อ......เพื่อให้กูแดกไม่ลงว่างั้น  ผมหยิบถุงขนมได้ก็เตรียมจะเผ่น  แต่ก้าวพลาดหน้าเลยทิ่มพรวดลงไปกองกับพื้น  เป็นที่น่าอเนจอนาถใจแก่ผู้พบเห็น  นอนอยู่ได้ไม่นานก็มีมือใหญ่ ๆ มาฉุดผมให้ลุกขึ้น  ไอ้พี่ริท.......มันจับตัวผมให้หันหน้าเข้าหามัน  มือของมันปัดไปตามเนื้อตัวของผม......

ทำไมวะ.......ทำไมต้องเป็นกู  ฮึ  ไอ้พี่ริท.......มึงควรจะชอบผู้หญิง.....ผู้หญิงสวยเซ็กซ์เอ๊กซ์.....มันดูจะเข้ากับลุคโหด ๆ หื่น ๆ ของมึงมากกว่า.......แต่ทำไมมันถึงคิดจะจีบผม......

“พอเถอะครับ.......ผมไม่เป็นไร”
“อาร์มครับ”
“ครับพี่”
“ไม่รู้สึกอะไรกับพี่เลยจริง ๆ เหรอ”

..........................................................................
ทิ้งท้าย.....
ลิงเล่า :

“ผัวครับ  ไม่ไหวแล้วเหรอ.....อะไร.....แค่นี้ก็เหนื่อยแล้ว......เมียยังว๊อนท์อยู่เลยนะนี่”  ทำไม่ไอ้เชี่ยแว่นนี่มันยังไม่รีบใสหัวกลับห้องของมันไปอีกนะ......ตั้งแต่วันที่ผมกับมันช่วยกันทำลายพรหมจรรย์กันคราวนั้น  ตอนเย็นผมกลับไป  แทนที่มันจะกลับห้อง  มันดันหอบเสื้อผ้าเสื้อผ่อนของมันมาสุมกองเอาไว้ที่ห้องของผมซะงั้น.....มันว่าไงรู้มั้ย  ได้เสียเป็นเมียผัวกันแล้วพี่ลิงต้องรับผิดชอบปริ๊นซ์สิฮะ....ไม่เอาง่ะ  ปริ๊นซ์จะอยู่กับพี่ลิง......แล้วหลังจากนั้นเป็นต้นมา  อยู่กับมันในห้องสองต่อ  ผมไม่เคยได้ทำอะไร  นอกจากสนองความเสี้ยนอยากของมัน

“อ๊ะ.....อาาาาาาาา”  และตอนนี้มันกำลังบ๊วบลูกชายผมด้วยปาก.......ซี๊ดดดดดด  รู้สึกดีชะมัด.......แต่ว่าเฮ้ย....ทำไมผมต้องยอมแพ้มันทุกทีเลยวะเนี่ย  ศักดิ์ศรีความเป็นเมะของผมถูกมันดูดกินไปจนหมดสิ้น.....แม้ว่าผมจะเป็นคนเสียบมัน  แต่มันตังหากที่เป็นฝ่ายกุมบังเหียน.....มันตังหากที่เป็นคนขึ้นขย่ม......มันออนทอปทุกครั้งที่เรา.....มีอะไรกัน
มันรู้ว่าตรงไหนที่ทำให้ผมและมันรู้สึกดี......มันเรียนรู้เรื่องเซ็กซ์ได้เร็วเหลือเชื่อ  ขณะที่ผมช่างเป็นลูกไก่อ่อน ๆ ในกำมือของมัน
ทั้ง ๆ ที่มันไม่ใช่สเปคผมเลยซักนิด....นิสัยใจกล้าหน้าด้านร่านตลอดศกของมันผมก็ไม่ปลื้ม......


เอาเหอะ......ซักวันนึงมันคงเบื่อผม  แล้วมันก็คงจะเป็นฝ่าย  ‘ทิ้ง’ ผมไปเองนั่นแหละ
เอาเป็นว่า  ผมจะไม่พยายามไปรู้สึกอะไรกับมันนอกจากเพื่อนนอน....
อย่าไปรู้สึกว่ามันน่ารัก....
อย่าไปรู้สึก......ชอบ


อย่าไป......รัก
................................................................
จริง ๆ ให้จบไปตั้งแต่ตอนที่สามก็เท่ห์ดีนะเนี่ย.....ให้คนอ่านไปจิ้นต่อเองว่าอะไรยังไง.....เพราะเขียนไปเขียนมาเดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องยาว.....เอาเป็นว่าจะเอาให้จบภายในไม่กี่ตอนละกันนะคะ  ปล.  เรื่องแว่นรุกลิง  กำลังคิด ๆ อยู่เหมือนกันนะนี่

อิอิอิ  ขอให้มีความสุขกับการอ่านเนอะ....หรือไม่มีหว่า  กร๊ากกกกกก 
To be con……

ปล.  ให้จิ้นถึงหน้าตี๋ ๆ มึน ๆ จะอูยอง  หรือเยซอง....ก็ตามแต่เวลานึกถึงนายอาร์ม  ส่วนพี่ริท  หากจะจิ้นให้นึกถึง  เดอะร๊อคหรือวิน  ดีเซล.....ประมาณนั้น  ฮ่าฮ่าฮ่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 16-05-2011 21:46:15
จะพยายามไม่รักไม่ชอบเหรอ จะทำได้เรอะ คอยดู  :laugh: :laugh: :laugh:
พี่ริทกำจุดอ่อนน้องเอาไว้แบบนี้ แก้มป่องจะหนีไปไหนพ้น  o18
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 16-05-2011 21:52:59
สนุกมากค่ะ
สงสารลิงจัง โดนสูบเลือดหมดตัว ปริ้นซ์ช่างสมเป็นราชินีเคะนะ
แต่ถ้ามาเปลี่ยนเป็นรุก อืมมม จะดีเหรออออ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 16-05-2011 22:04:08
ชอบๆ ลิงจะทนได้เหรอ ฮาคู่อาร์ม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 16-05-2011 22:08:01
อิอิแปลกและแหวกแนว
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-05-2011 23:41:10
พ่อลิงน้อย อ่อนหัดยังงี้ ต้องซ้อมบ่อย ๆ สิจ๊ะ จะได้คล่อง

เชียร์พี่ริทให้ตื๊อน้องอาร์มต่อไป แต่ล่อด้วยอาหารนี่ กว่าจะได้ จุด จุด จุด
น้องไม่กลมไปก่อนเรอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 16-05-2011 23:53:49
แอบดูอยู่ข้างเตียงนะคะ ดูลิงโดนขี่ !! :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 17-05-2011 00:01:07
น้องแว่นแรงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พี่ริท รีบจัดการน้องแก้มเลยค่ะ รออยู่ 55
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 17-05-2011 00:08:23
พ่อแก้มป่องจะหนีรอดไปได้กี่ครั้งเนี่ย โดนพี่ริทรุกหนักซะขนาดนั้น :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 5 : แก้มนี้เจ้าได้แต่ใดมา 16/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 17-05-2011 01:30:41
พี่ริทจัดการมัดน้องแก้มป่องให้แน่นจะได้หนีไปไหนไม่รอด :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวา
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 17-05-2011 02:50:10
ปล.  ให้จิ้นถึงหน้าตี๋ ๆ มึน ๆ จะอูยอง  หรือเยซอง....ก็ตามแต่เวลานึกถึงนายอาร์ม
กรี๊ดดดดดดด ไม่นะ o22 เยซอง คนนี้ขอไว้คนนึงอย่าจับน้องพี่ไปเคะเลย  :sad4:

ปล.อย่าให้เป็นเยซองคนนั้นเลย >_<
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 20-05-2011 21:08:30
ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ / แก้มโดนกระซวก





ลิงเล่า :

ไอ้เด็กผู้ชายหน้าลิงสวมเสื้อกล้ามสีแปร๋นท่าทางแร่ดโครต ๆ นี่มันครายว๊ะ.......หน้าตามันดูคุ้น ๆ ดีชะมัด....ยืนเท้าสะเอวโพสท์ท่าถ่ายรูป  ตุ๊ดได้ใจมาก ๆ

“ผัวครับ........จะไม่อาบน้ำกับเมียจริง ๆ เหรอ......เมียแขนสั้นถูหลังไม่ถึงอ่ะคร๊าบ”  ไอ้ปริ๊นซ์เปิดประตูห้องน้ำผ่างออกมาจนผมต้องรีบเอารูปที่เจอให้กระเป๋าตังค์ของมันซ่อนไว้ข้างหลัง
“ใครผัวมึง....ทะลึ่งแร๊ะ......รีบ ๆ อาบเข้าเหอะ  ร้อนเนี่ย.....จะได้อาบมั่ง”
“ใจร้าย”  มันคร่ำครวญ  ก่อนจะผลุบกลับเข้าไป

นี่ผมไม่ใช่คนชอบเสือกเรื่องของคนอื่นหรอกนะ.....แต่ว่านี่มันห้องผม.......และมันต่างหากที่วางของไม่เป็นที่.....ไหนว่ามึงเป็นเมียกูแล้วมึงจะมาช่วยกูเก็บห้องให้  ทำรกหนักกว่าเดิมอีกเหอะ........

ไอ้เด็กหน้าลิงในชุดเสื้อกล้ามสีเหลืองนี่มันกูชัด ๆ  เสื้อตัวนี้ก็ยังซุกอยู่ในตู้เสื้อผ้าที่บ้านต่างจังหวัด  ไม่ได้เอาไปทิ้งหรือบริจาคที่ไหน.......ส่วนไอ้เด็กตัวผอมกระหร่องที่ยืนแอ๊คท่าชูสองนิ้วนี่มัน.........

ใช่......ใช่มั้ย
ผมกำลังนึกถึงสวนสาธารณะประจำจังหวัด.....และหอนาฬิกาเล็ก ๆ  ที่มีซอกหลืบแคบ ๆอยู่ทั้งสี่ด้าน  เหมาะแก่การเล่นซ่อนแอบ  โดยเฉพาะตอนเย็น ๆที่อาศัยหลบหลีกคนหาโดยการดูจากเงาที่ตกกระทบพื้น......หากันไปเถอะ  ไม่มีเจออ่ะ

แล้วก็ยังไอ้เนินสูง ๆ เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าให้ได้เล่นสไลเดอร์นั่นอีกเล่า......ผมจำได้ว่าชอบเล่นไถลไปตามเนินเตี้ย ๆ นั่นมากกว่าเครื่องเล่นที่เค้าจัดแยกไว้อีกโซนนึง(ที่เป็นสนามทราย)ซะอีก.....

นึกถึงไอ้เด็กแสบตัวผอมกระหร่องที่ชอบแย่งถุงจอลลี่แบร์ของผมไปกิน.....แล้วเลือกกินแต่สีม่วงกับสีเขียว......
นึกถึงจูบแรกรสโคล่า.....

ใช่แล้ว.....จูบแรกของผม....จูบแรกที่ผมลืมมันไปแล้ว.....ผมเคยชวนมันมาบ้านแล้วเราก็เลียนแบบหนังฝรั่งกัน......ใช่มันคนนี้จริง ๆ ด้วย  จูบตอนนั้น.....รสโค้ก....เพราะเราแอบซื้อโค้กกระป๋องมานั่งกินกัน  เก๊กท่าซะอย่างเท่ห์อย่างกับมันเป็นเบียร์ไฮไนเก้นต์
“ลิงน้อยซนว่ะ  แอบรื้อค้นข้าวของ ๆ คนอื่น”  ตัวเปียก ๆ ของไอ้ห่าปริ๊นซ์โอบกอดผมจากด้านหลัง  มือไม้ซุกซนของมันล้วงต่ำลงไปบีบขยำที่.......ลิงน้อย....


อา......ไม่น้อยแล้ว......แข็งแล้ว.....ซี๊ดดดดดด
มันจูบแผ่นหลังของผมผ่านชุดนักศึกษาบาง ๆ ที่เต็มไปด้วยเหงื่อ  ทั้งจูบทั้งหอม.....สูดดมเข้าไป.....อย่างไม่รังเกียจ
“กลิ่นเหงื่อผัวแมนโครตอ่ะ.....เมียเงี่ยนเลยเห็นมั้ย”  เงี่ยนจริง ๆ แหละ  เพราะไอ้หนูแข็ง ๆ ของมันนั้นกำลังบดเบียดอยู่ที่ก้นของผม
“อ่า.....ปริ๊นซ์  เราไม่ได้ค้นข้าวของนายนะ.....แต่กระเป๋าตังค์นายมันตก.....อยู่......อุ๊บบบบ”  หันไปพูดยังไม่ทันจบ  มันก็ประจบจูบกับผม  พร้อมกับสอดลิ้นอุ่น ๆ เข้ามา....อื้อออออ.....ไอ้เชี่ยปริ๊นซ์......รู้สึกดีชะมัด
“รู้หมดแล้วสินะ.....ว่าเราเป็นใคร......คิดถึงเรามั้ย....ไม่ได้เจอกันเป็นสิบปี.....แต่ลิงน้อยคงลืมเราไปแล้วสินะ.....”
“เรา......เอ่อ”  พูดไม่ออกเลยครับ....ใช่กูลืมมึงไปแล้ว.....ใครมันจะไปจำเพื่อนเล่นสมัยเด็กได้วะ.....เอาเข้าจริงก็จำได้ราง ๆ แต่ภาพเหตุการณ์......ส่วนหน้าอ่ะ.....ลืมไปแล้ว
แต่ว่ามันจำผมได้ยังงั้นเหรอ....
หรือว่ามัน.....
จะ.....
ฉลาดล้ำ......เพราะดื่มซอยเปปไทน์.....ระ.....หรือว่ามันจะมีอีคิวสองร้อยแบบคันซากิ อุรุมิในจีทีโอ



“ใครคือเดียร์งั้นเหรอ
อยู่ ๆ มันก็ถามขณะที่กำลังลูบไล้ไอ้หนูของผมไปมาบนเตียง.....เสื้อผ้าถูกมันสลัดออกให้ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้  มันค่อย ๆ ใช้ลิ้นโลมเล้าไปที่หัวนมของผม....อย่างที่บอกว่าผมน่ะเมะทั้งแท่ง....ก็ต้องมีฟิตกล้ามบ้างไรบ้าง.....ผมมีกล้ามหน้าอกนิด ๆ กำลังเซ็กซี่.....ส่วนมัน.....ตัวมันผอมบางดีเหลือเกิน.....ซี๊ดดดดด  อย่าดูดสิไอ้เชี่ย.....มันเสียว
“เมียถามผัวนะ.....เอาแต่ครางอยู่ได้.....”
“ถามไรเราอ่ะปริ๊นซ์”
“เราถามว่าไอ้เหี้ยเดียร์มันเป็นใคร.......เพราะว่ามึงอ่ะ  ละเมอถึงมันบ่อย ๆ ห๊ะ!!!!”
กรี๊ดดด!!!!! เมียขึ้นเสียงใส่ผัวแล้วอ่ะง๊าบบบบ......ผัวกลัวนะเมียจ๋า.....เย้ย.....กูไม่ไม่ผัวมึง......ลืมไป!!!
“แฟนเหรอ”  น้ำเสียงมันอ่อนลง  คงเพราะเห็นสีหน้าหวาดหวั่นของผม.....จริง ๆ แล้วนี่มันเรื่องส่วนตัวของกูนะไอ้ปริ๊นซ์
“ไม่ใช่......รักแรก”
“เราแรกของลิงไม่ใช่เราหรอกเหรอ”  มันทำเสียงเศร้า.....แล้วก็ลุกขึ้นยืน  มองหน้าผม....
“ไม่ทำแล้ว  หมดอารมณ์  เราจะกลับห้อง”
มันว่า  พร้อมกับเริ่มเก็บข้าวของ.....แต่ว่า....เฮ้ย  แล้วมึงจะทำยังไงกับไอ้ที่มันแข็งโด่เด่อยู่เนี้ยะ.....มึงต้องรับผิดชอบมันเดี๋ยวนี้เลยนะเว๊ย.....ไอ้แว่น.....ไอ้เด็กร่านสวาท
“ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนั้นเลยนะ   ยังไงก็ไม่ทำแล้ว  เบื่อลิงแล้ว  เชิญลิงเอาประสบการณ์ที่ได้จากเราไปหาความสำราญกับเมียคนใหม่ได้เลย.....อยากได้สวย.....น่ารัก....ขนาดไหนก็ไปหาเอา  เราจบกันแค่นี้  บาย”

ผมชักจะเริ่มงงกับอารมณ์ของไอ้หมอนี่.....ก็ตกลงกันแล้ว.....ว่าจะแค่ช่วยกันเรียนรู้เรื่องอย่างว่า.....ไม่มีพันธะต่อกัน  สัญญากันเป็นมั่นเป็นเหมาะ....แล้วนี่อะไรฟะ

หนอยแน่.......ขืนปล่อยให้มึงออกจากห้องไปก็เสียศักดิ์ศรีโครตเมะในตำนานหมดสิวะ.....

เอาล่ะไอ้ปริ๊นซ์

กูจะกดมึง
.
.....
...............
..........................
อาร์มเล่า :


ไม่น่าเลยกู.....ไม่น่าใจอ่อนสงสารไอ้เหี้ยนี่เลยซักนิดเดียว......เครียดว่ะ


“ทานเยอะ ๆ นะครับน้องอาร์ม”  มันตักไก่พันอ้อยให้ผม  เลาะให้เอาแต่เนื้อ ๆ......ตามด้วยเมี่ยงปลาเผา.....และอื่น ๆ
ตอนนี้ผมกับมันอยู่ที่ร้านอาหารเวียดนาม  ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้มันมาดักรอผมหลังจากหมดคาบสุดท้ายเหมือนกับในทุก ๆ วัน......


น้องอาร์มครับ......ไปทานข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อยได้มั้ย......(ไม่ครับพี่).......นะครับเด็กดี......น้องอาร์มรู้มั้ยว่าตอนนี้พี่ริทของน้องอาร์มน่ะกำลังมีปัญหา(มึงไม่ใช่พี่ริทของกู) ปัญหาหนักมาก ๆ เลยด้วย แล้วตอนนี้พี่ต้องการใครซักคนอยู่เป็นเพื่อนมากที่สุด  ใครซักคนที่จะรับฟังปัญหาของพี่(แล้วพวกเพื่อนหน้าโหดของพี่ล่ะครับ  หายไปไหนหมดเสียแล้วล่ะ)  และพี่ก็อยากให้น้องอาร์มเป็นคนๆนั้น......(งี้ก็ต้องไปสินะ  ว่าแต่ว่าจะพาผมไปนั่งร้านอร่อย ๆ ใช่มั้ย)


ปัญหาของมันคือเหี้ยอะไรไม่รู้...รู้แต่ว่านี่เป็นครั้งเดียวที่ผมจะยอมหลงกลมัน......โธ่เอ๊ย  ก็มันน่าสงสารนี่.....ผู้ชายร่างยักษ์มานั่งกุมขมับแล้วทำมารยาร้องห่มร้องไห้ตรงหน้า.....แล้วจะให้ผมทำยังไง(จริง ๆ ก็จะเดินหนี  แต่มันจับมือผมเอาไว้แน่น ทั้งสองข้างเลย).....แต่ว่าตอนนี้มันน่ะเอาแต่ยิ้มกรุ้มกริ่ม.....พร้อมกับสั่งอาหารมาประเคนให้ผม


กะจะขุนให้กูอ้วนพร้อมเชือดเลยสินะ
“ไหนว่าพี่มีเรื่องจะปรึกษาผมไงครับ”
“เอาไว้ทานเสร็จแล้วเราค่อยไปหาที่เงียบๆคุยกันก็ได้ครับ  พี่ไม่อยากรบกวนเวลาทานของเรา”
“เรื่องอะไรครับพี่”
“ปลาเผาน่ะต้องทานกับน้ำจิ้มนี่นะครับ  แล้วก็ต้องใส่มะม่วงกับกล้วยดิบ ถึงจะอร่อย”
“เรื่องอะไร”
“ลองหมูอบใบชะพลูมั้ย....น้องอาร์มยังไม่ได้ลองทานเลย”
“ลาล่ะครับ  สวัสดี”

ผมยกมือไหว้มันแล้วทำท่าจะกลับ  มันก็ถอนหายใจพร้อมกับมองหน้าผมตาละห้อย

“โอเค......พี่ก็แค่อยากพาน้องอาร์มมาทานข้าวด้วย  ก็พักนี้เห็นซูบ ๆ ไปนิดนึง......พี่เป็นห่วงนะครับ”

หึหึหึ...........จำไว้เลยนะมึง.....กูจะไม่เชื่อสีหน้าหมาหงอยของมึงอีกแล้นนนน......ไอ้ฟรายยยย!!!!!

“ผมกำลังอดความอ้วนอ่ะพี่  เวลาอ้วนมันชอบออกแก้ม  แก้มจะแตกอยู่แล้ว.....และพี่ก็ทำผมตบะแตกโดยการพาผมมาทานข้าว.....ซึ่งมีแต่ของ.......อ้วน.......อ้วน”
“อย่าลดนะครับ.....แบบเดิมอ่ะดีอยู่แล้วพี่ชอบ”
“แต่ผมไม่ชอบ.....แฟนผมเค้าก็ไม่ชอบ”

เคร้ง!!!!  มันวางช้อนส้อมลงกับจานกระเบื้องเสียงดังจนโต๊ะข้าง ๆ หันมามอง  และหน้ามันก็โหดโครต ๆ.......ชิบหายแร๊ะ.....กูจะโดนมันต่อยมั้ย.....อุตส่าห์เสียเงินไปกับผมตั้งเยอะ....ซึ่งผมเปล่าหลอกแดกมันนะครับ  มันคะยั้นคะยอผมเอง

“นี่มึงมีแฟนแล้วเหรอวะไอ้ตี๋”  

นั่นไง  สรรพนามเริ่มเปลี่ยน.....โกหกทั้งเพ.....แฟนเฟินเหี้ยไรเล่า.....หน้ากูกลมซะขนาดนี้  ตากูก็ตี่จนแทบจะปิด  แถมหน้ารวม ๆ ยังออกไปทางสัตว์สี่ขา.....เหมือนหมาญี่ปุ่นซะขนาดนี้  ผู้หญิงที่ไหนมันจะมาชอบวะ.....แต่เพื่อให้รอดจากการถูกซุ๋ย....ผมจึงต้องแหล.....ไอ้พี่ริทกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน  
“ครับ.....มีแล้วดิพี่  น่ารักด้วย”
“แล้วทำไมพี่ถึงไม่รู้เรื่อง”
“ก็แล้วทำไมผมต้องบอกพี่ล่ะครับ
“มึงก็รู้ว่าพี่คิดยังไงกับมึง.....ถ้ามึงมีแฟนแล้วทำไมถึงไม่บอกกันแต่แรกล่ะวะ.....ทำไมถึงปล่อยให้พี่ตามจีบ....ปล่อยให้เสียทั้งเงิน.....เสียทั้งเวลามาคอยเทคแคร์มึงน่ะ.....ไอ้อ้วน”

ขะ.....ของขึ้น......เรียกไอ้อ้วนนี่ของขึ้นเลย......ปุด.....ปุด.......เลือดในตัวผมตอนนี้คงไม่ต่างจากลาวาภูเขาไฟ......ภูเขาไฟโอวัลติน......โอวัลตินภูเขาไฟ.....อยากกินจังแฮะ.....เย้ย.....ยังจะมัวคิดอะไรเพ้อเจ้ออีกกู.....

“กูไม่ได้อ้วน  แค่หน้ากูกลมมันก็เลยหลอกตาว่าดูอ้วนหรอก”
“ไม่อ้วนห่าอะไร.....เสื้อนักศึกษามึงฟิตจนจะระเบิดอยู่แล้ว  ยังจะมาแถ.....”
“โหสันดาน.....จีบไม่ติดก็พาลคนอื่นเค้า.....ทีตอนแรกล่ะพูดซะเพราะ......แล้วที่ฟิตน่ะมวลกล้ามเนื้อเว้ย.....ไม่ได้อ้วน”
“อ้วน”
“ขืนพูดว่าอ้วนอีกคำเดียวมึงตายแน่”
“อ้วน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไอ้เด็กอ้วน”
“โห....มึงผอมตายล่ะ  ไอ้คนขับรถบรรทุก.....ฟราย......โฮ่....หน้าแมร่งอย่างเหี้ย.......คิดเหรอว่ากูจะชอบมึงอ่ะ......นี่คงเอาหน้ากูไปช่วยตัวเองทุกวันเลยสิท่า”

ยิ่งด่าก็ยิ่งมัน.....แต่คราวนี้มันเงียบ.....หน้าแดงซ่าน.....บะ....บ้าน่า....เอาจริงอ่ะเหรอ.....เอาหน้ากูไปช่วยตัวเองเนี่ยนะ
“น้องเช็คบิล  ส่วนมึงกูไม่เลี้ยงแล้ว  หารครึ่ง”
“ครึ่งก็ครึ่งสิวะ.....กูออกให้ทั้งโต๊ะเลยก็ได้  เท่าไหร่น้องว่ามา”

คนในร้านหันมามองโต๊ะของเราเป็นตาเดียว.....แบบว่าอายนะ......อาหารอร่อย  แต่ชาตินี้ทั้งชาติคงจะไม่ได้มากินอีกแล้ว

“ทั้งหมดหนึ่งพันสี่ร้อยสามสิบแปดบาทครับพี่”
เด็กเสิร์ฟพูดยิ้ม ๆ พร้อมกับส่งบิลให้ผม....ฉิบหาย.....มีติดตัวอยู่แค่สี่ร้อยกว่าบาท
ไอ้เหี้ยพี่ริทเอื้อมมือมากระชากบิลจากมือผม  เอาไปดูแล้วก็ควักเงินออกมาจ่าย......สุดท้ายมันก็เลี้ยงผมอีกจนได้
“ไปกลับ  จะต่างคนต่างกลับหรือจะกลับด้วยกัน”   มันถามซึ่งผมก็ได้เอาแต่ก้มหน้า.....ชิท.....จบไม่สวยเลยว่ะ......พ่อบุญทุ่มเลี้ยงไม่อั้นแบบนี้จะไปหาได้ที่ไหน
“กินให้หมดก่อนได้มั้ย  เสียดาย”  ไหน ๆ ก็อายแล้ว  กินแมร่งต่อนี่ล่ะ.....เอาให้เกลี้ยง
“ขอโทษที่พี่พูดจาไม่ดี  แต่ถ้าเรามีแฟนแล้วก็น่าจะบอก....พี่จะได้ไม่ต้องหวัง”
“ผมก็บอกพี่แล้วว่าผมเป็นผู้ชาย  พี่ก็ยังจะจีบผม”
“อันนั้นไม่เกี่ยว  ผู้ชายก็ยังทำให้เปลี่ยนใจได้  แต่คนมีเจ้าของแล้วพี่ไม่ยุ่ง  เพราะพี่เองก็เคยโดนแย่งแฟนมาก่อน.....มันเจ็บ  เข้าใจมั้ย”
“เดี๋ยวค่าอาหารผมจะเอามาใช้คืนให้วันหลัง”
“ไม่ต้องหรอก.....พี่เลี้ยง....กินเข้าไปเยอะๆ”

เกือบซึ้งละ......อีกนิดเดียว  แต่ผมก็ยังไม่ชอบมันอยู่ดี  มันน่ากลัวมากกว่าน่ารัก......



“เอ้าดื่มน้ำซะสิ.....รีบกินเดี๋ยวก็ติดคอหรอก”  
.
....
..............
ริทเล่า :
ยานอนหลับอย่างแรงเริ่มออกฤทธิ์  เมื่อผมกับน้องแก้มติดอยู่บนทางด่วน  ในรถแท็กซี่......

เอาไงดี
น้องเค้ามีแฟนแล้วนะ.....
ก็ไม่ยอมบอกกันก่อน.....ไอ้เราก็แอบผสมยานอนหลับให้น้องเค้ากินไปแล้วด้วย....
เอาไงดี.....

ผมแบกน้องขึ้นห้องอย่างง่ายดายกว่าที่คิด  น้องตัวเบามาก.....ไม่หนักเลยซักนิดเดียว  เอวน้องก็เล็กกว่าที่ผมคิดเอาไว้  น้องยังคงมีส่วนเว้าส่วนโค้ง.....แต่ก็มีปีกน้อย ๆ อยู่ที่ข้างลำตัว  แสดงว่าน้องออกข้าง  ไม่ได้ออกหน้า......

แล้วก็อย่างที่คิดจริง ๆ น้องไม่ได้อ้วนแบบลงพุง  หน้าท้องของน้องแบนแต่ค่อนข้างจะหนา  รูปร่างของน้องก็เล็ก  แต่ว่าตัน  ผมบีบขยำต้นแขนที่มีแต่เนื้อแน่น ๆ แล้วนึกถึงโฆษณาไส้กรอกของเซเว่น  เนื้อล้วน ๆ ไม่ผสมแป้ง  หัวนมน้องสีชมพูน่าขบเล่นดีจริง ๆ

แต่ว่าน้องมีแฟนแล้ว

ถึงสมองจะคอยย้ำคิดอยู่แต่เรื่องนั้น.....แต่จิตใต้สำนึกก็สั่งให้ผมแก้ผ้าน้องจนล่อนจ้อน

หุ่นแมร่งน่าจับฟัดจริง ๆ พับผ่าดิ.....ซี๊ดดดดดดด
ขอพี่เถอะนะ.......แค่ทีเดียวเท่านั้น......เผื่อน้องจะเปลี่ยนใจ

ช่างแมร่งมันสิคุณธรรม....คุณธรรมมันกินไม่ได้

แต่ว่าน้องอ่ะ.....พี่จะกินให้เรียบ
หึหึหึ
..........
To be con  ปาเข้าไปหกตอนแล้ว  มันจะเป็นเรื่องสั้นมั้ยเนี่ย  ยืดยาวบานปลายไปเรื่อย ๆ แล้วนั่น

ปล.  เยซองก็เคะได้นะ....แต่เอาแค่ให้จิ้นว่าหน้าคล้าย ๆ เฉย ๆ ประมาณนั้น  ตี๋ ๆ อึน ๆ หน้านิ่ง ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: คนของเธอ ที่ 20-05-2011 21:19:34
ไหนว่าโดนแย่งแฟนแล้วมันเจ็บอ้ะ นี่ขนาดคิดว่าเค้ามีแฟนแล้วอ่ะนะ  :laugh: :laugh:
คู่เบี้ยนก็นะ แข่งกันเคะแล้วนะค่ะ ไม่มีใครก็ช่วย ก็ แม่นางทั้งห้าแล้วกันเน้อ  :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 20-05-2011 21:57:20
และแล้วก็เสร็จจนได้

คิดผิดป่าวเนี่ยที่ใส่ยานอนหลับ ถ้าเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นคง... :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 20-05-2011 22:23:02
ไอ้พี่ริททำตัวเลวล่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: Wordslinger ที่ 20-05-2011 23:58:23
แอร๊ย น้องอาร์มขา! เสร็จพี่ริทแน่ๆ งานนี้!

ส่วนลิงน้อยกับน้องปริ๊นซ์...เง้อ น่ารักดีนะคะ ชอบค่ะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 21-05-2011 00:39:33
ห ไอ้เลว ไอ้คนขับรถบรรทุก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-05-2011 00:44:41
ไอ้พี่ริท ใจร้อนว่ะ ทำแบบนี้จะได้ความรักจากน้องอาร์มเหรอ
เขาจะเกลียดแกล่ะไม่ว่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 21-05-2011 05:53:26
อาร์มจะโดนกินแล้ว :z1:

ส่วนลิงน้อยก็รีบไปง้อเมียซะนะ ทำเมียน้อยใจแล้วเห็นไหม :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 21-05-2011 10:02:04
รอลิง..กดปริ๊น? :impress2: รอริท..กดอาร์ม! :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-05-2011 00:15:18
โห! นึกว่าจะพี่ริทจะตั้งมั่นในสโลแกนไม่แย่งแฟนคนอื่น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 22-05-2011 12:47:55
กร๊ากกกกกกกกกกกก น้องอาร์มตู โดนกินจนด้ายยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 6 : รักแรกของปริ๊นซ์ 20/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 22-05-2011 16:05:51
จะโดนกินแล้วอิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 27-05-2011 00:57:11
ตอนที่ 7 เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?)


อาร์มเล่า :
 
ผมรู้สึกเหมือนกับโดนรถสิบล้อคันยักษ์พุ่งชน.....และบดขยี้ร่างกายของผมจนแหลกเละ  เมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนเช้า......เช้างั้นเหรอ......แล้วนี่มันที่ไหนกันล่ะฟะ!!!!

เพดานห้องนั้นคนละสีกับห้องของผม  และหลอดไฟบนนั้นก็ติดตั้งอยู่คนละตำแหน่งกัน  ผมรู้สึกเบลอและปวดเมื่อยอย่างบอกไม่ถูก.....

“ตื่นแล้วเหรอครับที่รัก”
เอ๊ะ.....?

เสียงโฉดชั่วกระด้างหูแบบนี้มัน ?

“ผมอยู่ที่ไหนอ่ะพี่”
“ห้องพี่เองครับผม”

เหี้ยแล้วไง......หันไปก็เจอหน้าโฉด ๆ กำลังจ้องผมตาแป๋ว  แล้วนี่มันอะไร ?........ทำไมผมถึงโป๊.......แถมยังรู้สึกระบม......โดยเฉพาะตรง.....อ่า.......รูก้น!!! อ๊าก.....ทำไมเอามือไปโดนแล้วมันถึงแสบเง้.....

“พี่ทำไรผมเนี่ย.......ไอ้เหี้ยพี่ริท.....นี่พี่วางยาผม....แล้วลากมาตุ๋ยที่ห้องตัวเองอย่างงั้นเรอะ!!!!........ไอ้เลว”
“ยังไม่ได้ทำซักหน่อย  ถ้าพี่ริททำจริงน้องอาร์มก็ต้องรู้สึกสิครับ  ของพี่ริทน่ะ  ไม่ใช่เล่น ๆ นะขอบอก......กระป๋องเบอร์ดี้ต่อกันเลยนะครับ......แต่ว่า.....ฮึก....ฮึก......กระซิก ๆ......น้องอาร์มนั่นแหละที่กดพี่.....พรากเวอร์จิ้นไปจากพี่ริท.....รับผิดชอบเค้าเลยนะตัว”

ไอ้ผู้ชายหน้าโหดเหี้ย ๆ ประหนึ่งวิน ดีเซลนั้น  กำลังดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมอกล่ำ ๆ พร้อมกับบีบน้ำตา  ร้องไห้กระซิก ๆ เป็นเด็ก ๆ  ดูเหมือนนางเอกละครช่องเจ็ด  ที่เพิ่งเสียตัวมาหมาด ๆ

แล้วนี่กูต้องเล่นบทพระเอกใจร้ายมั้ย  ควักแบงค์พันออกมาแล้วโยนใส่หน้ามึง.....หรือว่าจะให้กูนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวแล้วออกไปสูบบุหรี่ตรงระเบียงดี.....ไอ้เหี้ย !!!!







ป๋าจะรับผิดชอบส่งเสียเลี้ยงดูหนูเองจ้ะ....เงี้ยะเหรอ!!!!!!

“ไอ้พี่ริทอย่ามาตอแหล  บอกมาว่ามึงทำอะไรกับกู  ไม่รู้สึกเหี้ยอะไร  ตูดกูระบมไปหมดแล้ว” 

มันหยุดแกล้งร้องไห้  แล้วหันมายิ้มแหะ ๆ ยิ้มเหี้ยอะไร!!!.....โว้ยยยยย  มึงทำให้กูกลายเป็นคนหยาบคาย  นับแต่บรรทัดแรกลงมาเนี่ย  กูเอ่ยคำว่า....เหี้ย!.....ไปแล้วกี่คำ!!!

“พี่ริทก็แค่.....สอดเข้าไป......ครึ่งเดียว.....ก็มันเข้าไม่ได้อ่ะ  พี่ริทไม่เคยฟันผู้ชาย  ไม่รู้ว่ามันจะแน่นกว่า”

อะไรนะ.....ไม่จริง.....ไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองจะ......โดน......เสียแล้ว.....ให้ตายเหอะ  ผมรู้สึกหัวหมุน  ทุกอย่างมันเบลอไปหมด  เสียงของมันก็ดังก้องเป็นเอคโค่.....นี่ถ้าเป็นฝันล่ะก็นะ......ใครก็ได้ตบหัวกูให้ตื่นทีเหอะ!!!

“พี่กลัวว่าถ้าขยับแล้วมันจะหยุดไม่ได้  กลัวก้นน้องจะฉีก  พี่ริทสงสาร  ก็เลยแค่.....ภายนอก”
“อ๊ากกกกกกกกกกก  พอแล้ว  ไม่ต้องพูดแล้ว.....หุบปาก!!!!  กูจะอ้วก.....ไอ้เหี้ย....สกปรกที่สุด......ต่อไปนี้พี่ไม่ต้องมายุ่งกับผมเลยนะ.....ผมทั้งรังเกียจแล้วก็ขยะแขยงพี่.....ไอ้ชั่วช้าสามาลย์”
“แหม.....ก็ไม่ได้มีอะไรสึกหรอนี่ครับ  ตอนน้องอาร์มโดนพี่ริทดูดจุก  ก็ร้องครางหงิงเป็นเด็ก ๆ เลย  น่ารักจะตาย”
เชี่ย.....ถึงว่าทำไมรู้สึกเพลิน ๆ.....แถมยังฝันว่าตกทะเลแล้วปลาตอดนม......
“ผมจะกลับแล้ว  ลาขาด  อวสาน  ตลอดกาล.......ฟอร์....เอฟ....เฟ่อะ!!!!!”  คำหลังนี่เน้นชัด ๆ เอาให้น้ำลายกระเซ็นใส่หน้าเหี้ย ๆ ของมัน  แมร่งเอ๊ย  มึงยังกล้าพูดอีกเหรอว่าไม่มีอะไรสึกหรอ.....หมดแล้ว  ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายอกสามศอก  ผมคว้าเสื้อได้ก็เตรียมจะใส่  แต่ก็ถูกมันกอดรัดเอาไว้.....ปล่อยนะ....ไอ้เหี้ยริท.....มึงนี่มันริดรอนสิทธิของกูจริง ๆ

ผมอยากเป็นแจ๊ค......แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์......แจ๊คผู้พิชิตคนขับรถบรรทุก....แต่ตอนนี้ผมมันก็แค่...









ลูกแกะอ้วน ๆ ที่รอถูกเชือดดีดีนี่เอง
..............................................

ลิงเล่า :

“สมน้ำหน้า.......ไอ้เหี้ยเอ๊ย”

ผมแบกเอาสารรูปอันสะบักสะบอมอันเกิดจากน้ำมือของไอ้ปริ๊นซ์ไปเคาะห้องของไอ้เด็กแก้มป่อง  แล้วก็ระบาย ๆ ๆ ๆ ในทุก ๆ เรื่องที่ผมได้เจอมาตั้งแต่วันแรกที่เปิดเรียน  วันแรกที่ไอ้เด็กแสบมันเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตผม  แต่นอกจากจะไม่ได้คำปลอบใจแล้ว  ยังโดนไอ้อาร์มด่าอีก

เจ็บตัวแล้วยังไม่มีใครเข้าข้าง......กระซิก.....กระซิก  ลิงน้อยอยากตาย
“มึงอ่ะโตแล้วนะไอ้ลิง  แล้วกูก็ไม่ใช่พ่อมึงนะมาถึงก็ฟ้องเอา ๆ  มึงไม่รู้หรอกว่ากูน่ะเจออะไรมา”

ว่าแล้วมันก็เดินไปเดินมาเหมือนคนกำลังพล่าน.....แล้วมึงเป็นเหี้ยอะไร  ท่าเดินมึงถึงได้แปลก ๆ  ผมเห็นมันเอามือดึงกางเกงตรงก้นหลายครั้งแล้วนะนี่





ริดสีดวงเหรอมึง......

“อาร์มกูจะทำไงดี  มันไม่ยอมพูดกับกูเลยนะ.....กูก็ไม่รู้ว่าทำไม....กูถึงได้รู้สึกแปลก ๆ.....มึงเข้าใจใช่มั้ย  มันเหมือนขาดอะไรไปซักอย่างน่ะ......ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนกูรำคาญมันยังกะอะไรดี”

ตั้งแต่ผมพยายามจะกดมันแล้วโดนมันชกไปสามหมัดคราวนั้น  มันก็เมินใส่ผม

ผมทำอะไรผิด.....ห๊ะ!!!!......กูทำอะไรผิด  ไอ้เชี่ยปริ๊นซ์

“มันไม่น่าเข้ามายุ่งกับกูตั้งแต่แรกเลย  ให้ตายดิ”
“มันชอบมึงมั้ง”  อยู่ ๆ ไอ้อาร์มก็พูดขึ้น  โดยที่ไม่ได้มองหน้าผม
“กูว่ามันชอบมึง  แต่ว่าไม่รู้จะเข้าหามึงยังไง  ก็เลย......นั่นล่ะ”
“แต่มันบอกกูว่ามันมีคนที่ชอบแล้วนี่นา.....”
“มันอาจจะโกหกมึงก็ได้”
“งั้นเหรอ”
“มึงเองก็ชอบมันแล้วใช่มั้ยล่ะ”
“กูไม่รู้”
“เหี้ยเอ๊ย.....ชอบก็บอกว่าชอบดิ  ชอบก็ไปบอกมัน......ปัญหาของมึงนะ  เลิกกวนกูได้แล้ว  กูกำลังเครียด  กูอยากพักผ่อน”
แล้วมันก็ไล่ผมออกจากห้อง  เอามือดุนหลังผมไปที่ประตู  แล้วยันออกไป.....ด้วยตีน
รุนแรงกะเค้าง่ะ.....พ่อแก้มป่องนี่....เดี๋ยวฟัดให้แก้มช้ำเลย
“เดี๋ยวลิง  อย่าเพิ่งไป”
“อะไรอ่ะ  ชิส์เค้างอนตัวแล้ว  ขับไล่ไสส่งยังกับไม่ใช่เพื่อนกันอย่างงั้นอ่ะ  น้อยใจ ๆ ๆ”
“กูจะถามมึงนิดหน่อย”
“ถามอาราย”
“ก็เวลาทำกันเงี้ยะ......เจ็บมั้ย.....ตรงก้นอ่ะ”
“กูก็ไม่รู้  เพราะกูเป็นรุก......มึงถามทำไม.....อยากลองเหรอ  กูจัดให้เอามั้ย  เอาให้คางหงิง ๆ เลย”
“ไอ้เหี้ย  เดี๋ยวพ่อยันโครม”

ปากมันก็บอกว่าเดี๋ยว  แต่ตีนมันเนี่ยสิ.........มาแล้ว........หนักด้วย!!!

.
.....
.............

ผมเตร็ดเตร่ไปเรื่อยเป็นลิงจรจัด.....ไม่อยากกลับห้อง  เพราะเดี๋ยวไปป๊ะกับมันอีก........ผมเลยเลือกที่จะออกท่องราตรีด้วยตังค์อันน้อยนิด  แต่ก็พอเป็นค่าผ่านประตูเข้าไปได้ล่ะนะ

เคี๊ยกกกกกกก!!!!!  ตึ่งตะหลึ่งตึงโป๊ะ!!!!
นี่กูหลงเข้ามาที่ไหนเนี๊ยะ......ลิงน้อยใจแตกหลงเข้าบาร์เกย์  หันซ้ายก็เจอคนแรงสวมวิกจิกตาท้านรก......หันขวาก็เจอตุ๊ดสก๊อยซ์กำลังเต้นรูดเสา......โดยสวมแค่เสื้อกล้ามห่านคู่  กับกางเกงในยีนส์  สวมหมวกคาวบอยและร้องเท้าบู๊ตตัดยาง  ตามสูตร......แล้วก็โอ๊ะ......เลดี้กาก้ามาทำอะไรแถวนี้น๊า........

ก็แหงล่ะไอ้เกมส์......นี่มันแถวสีลมนะ......ไม่เข้าบาร์เกย์แล้วมึงจะไปไหน.....ว่าแล้วก็สั่งอะไรมาดื่มซักหน่อย  ดูน้อง ๆ เค้ากระเด้งกระดอนกันไป......ส่วนลิงนั้น.....รอดูเซ็กซ์โชว์ตอนดึก ๆ ดีกว่า......
“สวัสดีลิงน้อย”
เสียงสาวแตกฟังดูน่าสยดสยองเรียกผมจากด้านข้าง  ยืนประชิดตัวหายใจรดต้นคอผมอยู่นี่เอง.........
ผมค่อย ๆ หันไปช้า ๆ พร้อมกับเก๊กหล่อไปด้วย  แต่สิ่งที่ผมได้ประสบพบเจอ  กับเป็นภาพที่น่าสยดสยองติดตาผม......


ไอ้เก้งสะพานปลาที่เคยจีบผมบัดนี้มันมาพร้อมกับพลพรรคปลามังกร  ทุกคนแต่งตัวเหมือนกันคือเสื้อเชิ้ตลายสก๊อต  กับกางเกงยีนส์ขาสั้นแบบตัดขา  หน้านั้นหนาขาวว่อกด้วยรองพื้น  แต่ก็มีจุดยืนด้วยการทาปากสีแดง(เป็นกลอนซะงั้น)  พวกมันทุกตัวไว้หนวดหรอมแหรม.....เป๊ะตามสูตรเก้งกวางจำพวกระบุสัณชาติไม่ได้

ซวยแล้วกู

กูโดนแน่ ๆ.......ใครก็ได้......นรกขุมไหนก็ได้  เอารับพวกมันกลับไปทีเหอะ..........



“เมียนาย.....ไปไหนซะล่ะ”



ย้ำอีกครั้งว่า











ซวยแล้วกู !!!!!!!
..................................................................


to be con...

เอาเป็นว่าก็จะลงไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะจบล่ะนะ  ถึงจะหลายตอน  แต่ว่าแต่ล่ะตอนก็สั้นได้อีก.....แบบนี้พอเป็นเรื่องสั้นได้มั้ยคะ......อิคึอิคึ

 :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 27-05-2011 01:38:12
สั้นค่ะ ... แต่ละตอนสั้น...ฟอร์....เอฟ....เฟ่อะ!!!!!

ยังไงก็รออ่านนะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 27-05-2011 02:17:13
ค้างสุดๆ

ยังไม่สะใจเลย :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 27-05-2011 04:42:46
พี่ริทออกแนวจิตหน่อย ๆ นะ
ส่วนน้องอาร์มอาจจะจิตกว่าก็ได้ เหอะ เหอะ น่าจะเหมาะสมกัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 27-05-2011 07:01:57
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 27-05-2011 08:22:26
 :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 27-05-2011 12:28:20
ซวยล่ะลิง

 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 27-05-2011 19:37:28
โดนปล้ำแน่ๆ เหอๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 27-05-2011 19:51:09
 :laugh:
 :call:รอๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 7 : เกือบไปซะแล้ว(มั้ง?) 27/05/11
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 27-05-2011 20:10:22
 :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 06-06-2011 13:01:51
ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ




ลิงเล่า :



แซ่บบบแล้วเปลี่ยน  สถานการณ์ตอนนี้โครตจะไม่ปลอดภัย...... :m29: :m26:

ไอ้เก้งหน้าเมือก......และพลพรรคก๊อบเกรดเอของมันนั่งกันให้หน้าสลอน  แต่ละตัวแววตาหื่นกระหาย  อยากจะกินกูกันเต็มที่.....ล้นปรี่จนออกมาทางรูขุมขน
“คนนี้น่ะเหรอ  ที่มึงบอกว่าเป็นรุก.....อีดอก.......น่ารักเวอร์อ่ะมึง”  มันคนนึงพูด  ไม่พูดเปล่านะครับ  แต่ว่าเอื้อมมือมาหยิกแก้มลิง  แล้วทึ้งเล่นตามใจชอบ......

ถ้าชอบแก้มยุ้ย ๆ กูก็มีคนนึงจะนำเหนออ่ะนะ......แต่พอดีลิงมันเท่ห์...... :m19:  คนเท่ห์ไม่ขายเพื่อนเว้ยยยย

แหม....แล้วพวกมึงนี่แมนม่อกกก  พูดคำว่า ‘อีดอก’ ได้อย่างไม่กระดากปาก....ไม่อายเพื่อน  อายกูที่นั่งหัวโด่.....ก็อายหนวดหรอมแหรมของมึงบ้างเหอะ
“เราชอบนายจริง ๆ นะ  เจอหน้าก็ปิ๊งเลย  อยากรู้จักอ่ะ  อยากได้เบอร์  แต่นายก็เล่นตัวซะ.....เอ่อ.....ว่าแต่ไหงเมียนายเค้าถึงปล่อยให้นายมาฉายเดี่ยวคนเดียวอย่างนี้ล่ะ”
“ก็คนเรามันก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวบ้างอ่ะนะ”
มันถามมา  กูก็แหลไป......ไม่อยากจะบอก....ว่าโดนฟันแล้วทิ้ง......ไอ้ปริ๊นซ์นะไอ้ปริ๊นซ์  ได้กูเป็นผัวแล้วก็ไม่รับผิดชอบ  ป่านนี้คงจะแร่ด ๆไปนอนกับใครต่อใครจนเพลินแล้วสินะ

ใช่ดิ๊.....กูมันทางผ่านนี่

กูมันก็แค่ถังขยะสำหรับทิ้งพรหมจรรย์ของไอ้เด็กใจแตก......บ๊ะลิงน้อยใจชะมัด!!!!
พวกมันแพล่มเหี้ยห่าอะไรไม่รู้  ส่วนตัวผมก็ฟาดเบียร์เย็น ๆ ให้หายเซ็งในชะตากรรม  ผมคอแข็งนะครับ.....กรรมพันธุ์ทางฝ่ายแม่น่ะ.....ก็แม่เค้าห้าวเหมือนยาย.....นักเลงจ๋า  ส่วนพ่อผมเป็นหนุ่มออฟฟิศสุดแสนจะเนิร์ดและกลัวเมีย.....อืม.....ผมได้แต่ด้านไม่ดีของป๊ากับม๊ามาอย่างละครึ่งสินะ......แล้วไอ้หน้าลิง ๆ นี่ได้จากใครล่ะ......ไม่รู้.......สงสัยแม่คงจะเก็บผมมาเลี้ยง....ฮึก ๆ

“เอ่อ.....เราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ  พวกนายก็เชิญกินกันตามสบาย”  ผมบอกพวกมัน  ก่อนจะคว้าแก้วเหล้าของตัวเอง  แล้วเดินไปอย่างเซ ๆ แม่สอนว่า.....ไปเที่ยว  ห้ามละสายตาจากแก้วเหล้า  เพื่อความปลอดภัยในชีวิต  และประตูหลัง.....ก็คนมันน่าฟันอ่านะ   เอิ๊ก ๆ .......กูว่ากูเมานิด ๆ แล้วแหละ....โลกเอียงเลย
.
.....
..................
บรรยาย :
ต่อให้ระวังตัวแค่ไหน  แต่หนุ่มน้อยตัวคนเดียวท่ามกลางฝูงสิงสาราสัตว์และผีห่าซาตานในสถานที่อโคจร  มันก็เสียเปรียบเค้าอยู่วันยังค่ำ.....


ยาน่ะ.....มันถูกใส่เอาไว้ในแก้วเบียร์ก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว.....พวกมันคนนึงประคองร่างเล็ก ๆของนายเกมส์ออกมาจากห้องน้ำ  ที่ซึ่งพ่อคุณไปสลบไสลอยู่อย่างน่าอนาจ

“อีดอกเบา ๆสิมึง  ของกูช้ำหมด  กูเปิดก่อน  แล้วพวกมึงค่อยต่อ......ถ่ายคลิปไว้แบล็คเมล์ด้วย  จะได้เรียกมาจัดชุดใหญ่ตามแต่ใจปรารถนา”  เก้งคนที่หมายตาพ่อเมะสุดเท่ห์เอ่ยขึ้นกับเพื่อนคนที่แบกร่างนั้นมา......ด้วยความที่แอบตัวหนัก  พ่อคุณก็หลุดไม้หลุดมือลงไปกองไม่เป็นท่าอยู่บนพื้น
“ไปที่รถชั้นกันเลยเหอะ  เสียเวลา  อิอิฐ......มึงจ่ายไปก่อนนะ......ป่ะพวกเรา  เอาเหยื่อไปเก็บก่อน”

ว่าแล้วพวกทรชนคนหื่นก็ลากลิงน้อยออกจากร้าน  ทว่าการกระทำดังกล่าวหาได้รอดพ้นสายตาของหนุ่มน้อยอีกคนไปได้......

นายปริ๊นซ์กัดฟันกรอดด้วยความโกรธ.....

“ไอ้พวกเหี้ย......คิดจะเคลมผัวกู.....เดี๋ยวมึงได้ศพไม่สวย”
.
.....
..............
“อีตัวเล็กนี่ใครอีกล่ะนั่น”

หนึ่งในแก๊งค์โฉดหน้าฉ่ำ.....หันไปถามเจ้าคนต้นคิดอย่างงง ๆ  ขณะที่กำลังจะยัดลูกลิงเข้ารถ  เสียงแหบห้าวคล้ายเด็กผู้หญิงก็ดังขึ้น  พร้อมกับร่างเล็กที่ค่อย ๆ ปรากฏร่างออกมาจากมุมตึก.....ราวกับในหนัง

ในมือถือไม้หน้าสามอันเขื่อง......ย่างสามขุมเข้าหาศัตรู

เชี่ย.....นี่กูต้องมาช่วยพระเอกเหรอวะ

อันที่จริงคนตัวเล็กแอบตามพ่อลิงน้อยตั้งแต่ออกมาจากห้องแล้ว......ตามไปจนกระทั่งพ่อคุณระเห็จออกมาจากหอของนายอาร์ม  แล้วก็มาแร่ด ๆอยู่ในผับนี้.....



เรารึก็อุตส่าห์เล่นตัว....หนอย  มันคิดจะตั้งอกตั้งใจง้อซักนิดก็ไม่มี.....โฉบไปโฉบมาแบบขอไปที

น่าให้โดนลากไปตุ๋ยให้ยับมั้ยเนี่ย!!!!





“ว๊ายยยยยยยยย”  เก้งคนหนึ่งหวีดร้องสาวแตกอย่างไม่อาจระงับเมื่อไม้คมแฝกฝาดเข้าให้ที่ต้นแขน  ตามด้วยลุกเตะเสยปลายคางแบบทีเดียวจอด......เน้น ๆ ตรงลูกกระเดือก....เสร็จไปหนึ่งเหลือห้า
“อิปื๊ด  มึงขับรถเอาพ่อตัวเล็กของกูไปเก็บก่อน  ทางนี้กูจะจัดการเอง  เก่งนักใช่มั้ยอีนี่  แม่จะล่อให้ครางเหมือนหมาเลย  อิสัด”
“ด่าได้ตุ๊ดมาก.....ไอ้ส้นตรีน......ฝันไปเถอะมึง  ว่าจะได้แอ้มหวานผัวกู”
คนตัวเล็กฝ่าวงล้อมของคนทั้งสี่ออกไปได้โดยที่จัดการไปได้อีกหนึ่ง  แต่มันก็ไม่ได้สลบไปเหมือนตัวแรก.....ยังคงยันกายลุกขึ้นมาได้  แต่ปริ๊นซ์ไม่สนใจ  ร่างเล็ก  กระโจนไปขวางหน้ารถที่กำลังออกตัว  ไม้ในมือฟาดไปที่กระจกข้างรถจนหลุดออกมา
“กรี๊ดดดดดดด  รถพ่อกู  อิเตี้ย.....มึงทำให้กูเดือดเว่อร์”
“เหรอ.......อิตุ๊ดเถื่อน  รถพ่อมึงใช้มั้ย  เอาไฟหน้าด้วยละกันเนาะ”


เปรี๊ยะ!!!!!!!


“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด”
“รออะไรล่ะ  เข้าไปจัดการมันสิยะ”
แม้พวกมันจะไม่ได้ตัวใหญ่โต  กล้ามเป็นกล้ามอะไรทำนองนั้น  แต่ว่าทุกคนก็ตัวใหญ่กว่านายปริ๊นซ์  มันคนนึงไปเอาขวดเบียร์มาจากไหนไม่รู้.....ฝาดเข้าไปที่หัวเล็ก ๆ จนเจ้าตัวเล็กเซถลาแทบจะเสียหลักล้ม
“เก่งนักใช่มั้ยมึงอ่ะ”
อีกคนหนึ่งควักมีดพกขึ้นมา  เพียงแค่ดีดสปริงเจ้าอาวุธขนาดพกพาก็เด้งตัวออกมาอวดสายตา....โชว์ความเงาวับสะท้อนเป็นประกายในความมืดสลัว  ปริ๊นซ์เหวี่ยงไม้ไปรอบ ๆ พวกมันกรูกันออกไป  แต่ก็กรูกลับเข้ามา.....เป็นเหมือนกับลูกคลื่น.....ขณะที่เหวี่ยงไม้ไปที่คนสุดท้าย  เจ้าคนแรกก็พุ่งเข้ามา......
ตุ้บ!!!!!!

ด้วยความที่ไม่ทันระวัง.....เจ้าคนที่ห้าซึ่งเมื่อครู่นี้ยังอยู่บนรถก็ค่อย ๆ ย่องเข้ามาข้างหลังแล้วจัดการฝาดไปที่ต้นคอขาว ๆ จนปริ๊นซ์คะมำหน้าลงไปกับพื้น.....

แล้วพวกมันก็กรูกันเข้ามา


ทั้งเตะไปที่สีข้าง  ทั้งกระทืบอย่างทารุณ.....ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสลุกขึ้นมาตอบโต้  พอยกมือขึ้นกันด้านบน  ส้นตีนก็พุ่งไปที่ร่างกายส่วนที่ว่างเปล่าไร้เกราะกำบัง
.
.....
..................
ลิงเล่า :


 :m16:

ชิบหายแล้วเมียถูกรังแก

ทันทีที่รับรู้ว่าอะไรเป็นอะไรหลังจากที่มึนอยู่พักใหญ่ ๆ ผมก็เพิ่งจะรับรู้ว่ามีการต่อสู้กันนอกรถ  และคนที่โดนรุมอยู่ก็คือไอ้เชี่ยปริ๊นซ์

มันคนหนึ่งจิกหัวไอ้ตัวเล็กขึ้นมา.....แล้วอีกคนหนึ่งก็ชกไปที่หน้าจืด ๆ ของมัน

“เดี๋ยวกูจะล่อผัวมึงต่อหน้ามึงอิดอก.....แล้วก็จะล่อมึงด้วย”
ห๊ะ!!!.....นี่พวกมันคิดจะพาผมไปตุ๋ยเหรอเนี่ย......แต่อะไรก็ไม่สะเทือนใจลิงเท่ากับเลือดที่ไหลอาบใบหน้าของไอ้ปริ๊นซ์

อดีตคู่ขาของโผมมมม

เคี๊ยกกกกกกกกกกกก....... :m31: :m31: :m31: เมียถูกรังแก....ผัวยอมม่ายด้ายยยย
..............................................................
บรรยาย :


ร่างเล็กอีกคนย่องลงจากรถอย่างเงียบกริบ  ขวดเบียร์ที่พวกมันเคยใช้ฝาดหัวร่างเล็ก  ตอนนี้กลายเป็นปากฉลามกลิ้งโคโร่อยู่บนพื้น 

“หน้าขาว ๆอย่างมึง  ถ้ากูจะกรีดซักแผลสองแผลคงจะสวยงามพิลึกล่ะ”  มันว่าพร้อมกับหัวเราะชอบใจ  มีดในมือนั้นปาดเบา ๆ ที่ใบหน้าทีเล่นทีจริง  ขณะที่ร่างเล็ก ๆ นั้นตาปรืออย่างไม่ได้สติ

“กรี๊ดดดดดด......อ๊ากกกกกกกกกก”

ขวดปากฉลามที่ว่า  บัดนี้ฝังอยู่ในก้นของเจ้าตัวต้นคิดที่กำลังเล่นกับเหยื่ออีกคน  โดยที่ไม่รู้ว่าเหยื่ออีกคนค่อย ๆ ย่องมาเล่นงานจากด้านหลัง

“อร๊ายยยยยขวดบาดตูด.....กรี๊ดดดดดด  ก้นซิง ๆของช้าน”
“อ้าว....ไหงมันฟื้นมาได้ล่ะวะนั่น.....ไหนว่ายาเค้าแรงไง.....นี่ยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเลย”
“กรี๊ดดดดดดด  ห่วงก้นชั้นก่อนสิย๊า.......อ๊ากกกกกก  เจ็บบบบบบบบว๊อยยยยย”

เปิดซิงไงมึง.....ชอบทะลวงคนอื่นนักใช่มั้ย.....ตุ๊ด ๆ อย่างมึงเป็นรับน่ะดีแล้ว  แต่รับกับปากฉลามไปก่อนเถอะนะ.....ไอ้เมือก!!!!

“กูไม่ได้สลบเพราะยามึง.....กูแค่ลื่นหัวกระแทกว่ะ  ปล่อยเมียกูเดี๋ยวนี้  ไม่อย่างนั้น......กูจะแจ้งตำรวจ......ซึ่งที่จริง.....กูแจ้งไปแล้วล่ะ”

“ลิง......”  ปากสีชมพูซีดที่ปริแตกเลือดไหลซิบ.....กระซิบเรียกเจ้าหน้าลิงด้วยความดีใจ......
“เจ็บมากมั้ยเมียจ๋า......ไม่ต้องกลัวนะ.....กูบอกให้ปล่อยเมียกูไงวะ......ปล่อยเว้ยยยยยยยยยยย”

พวกทรชนเหวี่ยงร่างที่บอบช้ำลงกับพื้น......ก่อนที่จะกรูเข้ามาหมายจะทำร้ายเจ้าลิง......เกมส์กำหมัดแน่น  พร้อมสู้ทั้ง ๆ ที่ใจสั่นด้วยความกลัว

สลบไปหนึ่ง.....ตูดแหกไปหนึ่ง.....เหลืออีกตั้งสี่....เอาวะ......สู้ตายยยยยย





“เฮ้ยยยย  พวกมึงจะทำอะไรเพื่อนกู”
ประจวบเหมาะกับพ่อแก้มป่อง.....และบอดี้การ์ดร่างยักษ์เข้ามาสมทบได้ทันเวลาพอดี
...............................................
ลิงเล่า :


“ก็ไอ้ปริ๊นซ์มันโทรบอกกู....ว่ามึงโดนมอม.....กูก็เลยโทรหาพี่ริท.....แล้วก็รีบบึ่งมาช่วยมึง”
ผมซาบซึ้งในความมีน้ำใจของเจ้าแก้มป่อง.....ที่อุตส่าห์มาช่วยเพื่อนที่เพิ่งจะรู้จักกันอย่างผม.....ขณะที่พวกเรากำลังรอเจ้าเด็กซ่าส์ทำแผลในห้องฉุกเฉิน.....เอิ่ม.....ว่าแต่ว่าพี่ริทคือใคร.....ใครคือพี่ริท

“เค้ามาแล้วววววซะมีง๊าบบบ”
ไอ้ตัวดีวิ่งปร๋อออกมาโดยมีผ้าพันหัวเป็นมัมมี่  วิ่งมาแล้วก็กุมสีข้างด้วยความเจ็บระบม....

อยากถามว่าอร่อยมั้ย.....ตีน?
“ประคองเค้าหน่อยจิ”  มันทำหน้าอ้อน  ทำปากจู๋.....เห็นแล้วหมั่นไส้  ผมก็เลยบิดหัวนมมันไปทีนึง
“เกมส์ซ้อมเมีย”
“เดี๋ยวกูจะเตะเมียให้กลิ้ง  นี่โรงพยาบาลนะครับ.....ช่วยเบาเสียงนิดนึง”
“ลิงง่า.....ใจร้ายตลอด.....แต่ว่าเท่ห์โครตอ่ะ.....ยังกะพระเอกมาช่วยเมียในนาทีสุดท้าย”

ผมหันไปมองเจ้าแก้มป่องกับบอดี้การ์ดสุดล่ำที่มันพามา......ไอ้อาร์มยิ้มแฉ่ง  แต่หน้าตาย.....ส่วนพี่คนนั้นก็ไม่ได้มองผมหรอก  มองไอ้อาร์มนั่นแหละ......จ้องจนตาจะถลน.....แอบหึงเพื่อนนะนั่น.....ไอ้เรามันแพ้เด็กมีแก้มซะด้วยจิ


“กลับห้องเรากันเหอะเกมส์น้อย”
“ห้องเรา.....เหอะ ๆ.....ไม่ใช่ละน้อง.....ห้องใครห้องมันดิ”
“เค้าเจ็บหนักขนาดนี้.....ผัวจะใจร้ายกะเค้าเหยอ.....ผัวค๊าบบบ”



สรุปแว่.....กูต้องเป็นผัวมึงจริง ๆ ใช่มั้ย....







เฮ้อ....ลิงระอา  :เฮ้อ:
..........................................................
To be con
ฉากต่อสู้อยากให้ออกมาเท่ห์กว่านี้นะ  แต่ไม่ถนัดแนวบู้  เลยออกมาง่อย ๆ นิดนึง......ไม่ว่ากันนะค๊า

ปล.  ตอนนี้ไม่สั่นแล้วเนอะ.....หรือสั้นวะ.....เอาเป็นว่าถ้ามันยังมีตอนต่อไปเรื่อย ๆ ก็คงต้องพิจารณาหัวเรื่องอีกทีแล้วล่ะ  ว่าเป็นเรื่องสั้นหรือว่านิยาย....แต่ตอนนี้จั่วหัวแบบนี้ไปก่อนละกัน  อิอิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 06-06-2011 13:42:48
ปรินซ์ยังมีอารมณ์ฮาอีกนะเจ็บขนาดนั้น

 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: Jeeo ที่ 06-06-2011 14:33:26
ชอบอ่ะ มาแย้ว ของคู่กันแย้วย่อมไม่แคล้วกัน เหอะๆๆๆๆ  :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-06-2011 15:17:29
แม้แต่ฉากบู๊ยังฮาได้อีก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 06-06-2011 16:02:04
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :jul3:
แบบว่ามันฮาจริง ไม่มีสตั๊น ไม่มีสลิงนะเนี่ย
ตอนแรกๆอ่านก็รู้สึกว่ามันขำแบบตื้นๆ
แต่พออ่านไปๆ

มันแบบว่าพระเจ้าอะไรจะฮาได้โล่ห์ขนาดนี้คะ
โดนใจ กดไลค์ไปพันครั้ง
รอตอนต่อไปนะจ้ะ
 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: pinkky_kiku ที่ 06-06-2011 19:05:11
ลิง ยอมรับซะเหอะว่าเปงซะมีอ๊ะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 06-06-2011 20:16:13
 :L1: :L1:
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 06-06-2011 20:39:27
คู่นี้เดี๋ยวผลัดกันเป็นผัวเมียก็ได้
เฮ้อ! จะแมนก็ไม่แมน จะสาวก็ไม่สาว ครึ่งบ้าครึ่งบอด้วย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 07-06-2011 06:37:17
 :z2: :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 8 : ผัวข้าใครอย่าแตะ 06/06/11
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 07-06-2011 13:33:57
ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน





พี่ริทเล่า :



“พี่ไม่ต้องมายุ่งกับผม  หมดธุระแล้วก็ต่างคนต่างกลับ”  พ่อคนดีศรีสยาม  พ่อแก้มป่องของพี่ริท  ดูท่าทางจะยังไม่หายโกรธผม.....ที่ต้องเสียเอกราชประชาธิปไตยไปครึ่งหนึ่ง.....ของพื้นที่ทับซ้อน.....กร๊ากกกกกก  ไม่ใช่ละ
สาบานเลยว่าวันนั้นไม่ได้ทำอะไรจริง ๆ เพราะกลัวน้องเจ็บ  ก็แค่รั้งตัวน้องเอาไว้  กอดน้อง  หอมน้อง......แล้วก็เอาหนวดแข็ง ๆ ฟัดน้อง........ขบหัวนมของน้อง........เอาริทน้อยที่ขนาดไม่น้อย......ถูไถไปที่ร่องก้นของน้อง....







ก็แค่เนี๊ยะ!!!!!


น้องก็ดูเหมือนจะขัดขืนในตอนแรก.....แต่สุดท้ายก็นอนนิ่ง.....แล้วก็หอบหายใจถี่......





ผมก็เลยชักให้น้อง......
















แค่เนี๊ยะ!!!!

อยากจะถามว่าแค่เนี๊ยะ.....โกรธพี่ริททำไมครับพ่อคุณ

น้องหลบหน้าผมสุดชีวิต.....ผมดักเจอน้องแทบทุกทางแต่น้องก็ไม่โผล่มาให้เห็น.....เปลี่ยนกระทั่งเส้นทางกลับบ้าน......ถึงเจอหน้ากัน....น้องก็เมินใส่ผม.....ไม่ซักนิดที่จะแตะต้องของกินที่ผมสรรหามาให้

พูดแค่สั้น ๆ ว่า.......กลัวถูกมอม
“น้องอาร์มครับ....พี่ริทดีใจนะ  ที่น้องโทรหาพี่.....ดีใจที่นึกถึงพี่เป็นคนแรก  เวลามีเรื่องเดือดร้อน”
“ก็มึงตัวใหญ่.....หนึ่งล่ะ......สองคือ....อยู่ดีดีเบอร์ของมึงก็เมมอยู่ในเครื่องกูเฉย.....หลีบไปครับพี่  ผมจะกลับ.....ผมเหนื่อย  หิวด้วย”
“งั้นเดี๋ยวพี่ริทพาไปทานข้าว”
“ผมไม่ไปกับพี่”
“แต่ว่า.....”
“ผมจะกลับบ้าน......ลาก่อน”  น้องแก้มไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้น  ตั้งหน้าตั้งตารังเกียจผมอย่างจริงจัง  พอผมโดนตัวน้องเค้าตรงไหน  น้องเค้าก็ปัดตรงนั้น  อย่างกับว่าผมเป็นสิ่งสกปรก.....เกรงว่าจะทำให้เสื้อของน้องหมองคล้ำ.....

ผมไม่อยากจะทำอย่างนี้เลย

แต่ผมไม่มีทางเลือก


บังเอิญว่าผมแอบถ่ายรูปน้องเค้าตอนโป๊.....


แล้วบังเอิญว่าผมก็ยังเก็บเอาไว้.....แล้วก็บังเอิญว่าผมไรท์ลงแผ่นสำรองเอาไว้ตั้งสามแผ่น  ร่างขาว ๆ อวบ ๆ น่าฟัด  เอาไว้ใช้......สาวว่าวชิงแชมป์โลก  น้ำพุ่งปรี๊ด......พุ่งปรี๊ดดดด
“น้องอาร์มครับ.....ไม่เปลี่ยนใจแน่เหรอครับ”

น้องหันควั่บมา  อ้าปากเตรียมจะด่า....


แต่บังเอิญว่าสายตาของน้องคงจะไปสะดุดกับรูปถ่ายของตัวเองในมือถือของผม.....

“ไอ้เลว”
........................................................................
“พี่นึกแล้วว่าน้องอาร์มต้องชอบร้านนี้”  ผมพาน้องมากินข้าวต้ม.....หึหึหึ.....รอบดึก  หึหึหึ(หัวเราะทำไมเนี่ยกู----เล่นเองฮาเอง)  ร้านนี้ผมกับเพื่อนชอบมานั่งกินกันหลังเลิกเที่ยว.....ก็มาต่อที่ร้านนี้  แล้วเสือกอร่อย  ก็เลยติดใจ.....มาแดกห่าบ่อย ๆ จนเจ้าของร้านคุ้นหน้า......
“ไอ้หนุ่ม  วันนี้พาลูกมาด้วยเหรอ.....เรียนชั้นไหนแล้วล่ะ”  เมียเจ้าของร้านสุดห้าวผมแดงพูดกับผม  หลังจากยกกระเฉดหมูกรอบมาเสิร์ฟที่โต๊ะ  น้องจ้องเป๋งไปที่จานกับข้าว.....ตาตี่ ๆ จ้องดูควันร้อน ๆ จากอาหารที่พวยพุ่งขึ้นมา  ก่อนจะสูดลมหายใจ  แล้วหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข


เหมือนเด็กอ่ะ......

“รุ่นน้องครับเจ๊.....ผมเพิ่งจะยี่สิบเอ็ด”  ตอบตามจริง....ผมซิ่วมา.....แต่เดี๋ยว  นี่หน้ากูแก่ขนาดเป็นพ่อของเมียเลยเหรอวะเนี่ย(จุดนี้เหมาว่าเป็นเมียไปแล้วล่ะนะ)
“อ๋อเหรอ....เจ๊ขอโทก....ขอโทก”  เจ๊แกเป็นพม่าหรือมอญ  ผมเองก็ไม่แน่ใจ.....เพราะหน้าดูไม่ไปทางจีนเลย  ผมยิ้มให้แก  แกยิ้มตอบแล้วเดินไปทำนู่นทำนี่ของแกต่อ
“ยำทะเลอร่อยจัง”  น้องพึมพำเบา ๆ หน้าตาดูมีความสุข  แต่พอเงยหน้าขึ้นสบตากับผม  น้องก็เสมองไปทางอื่น  ปากอิ่ม ๆ พูดแบบไม่มีเสียง  แต่จับใจความได้ว่า


ไอ้เชี่ย.....

“ทานเสร็จแล้ว  แวะไปนั่งเล่นห้องพี่นะครับ”
“แล้วผมมีทางเลือกเหรอ”
“อย่างอนพี่ริทสิครับ.....ยิ่งงอน  น้องก็ยิ่งน่ารัก”
“กูไม่ได้งอน.....กูเกลียด.....เกลียดมึงอ่ะ”

แล้วน้องก็ก้มหน้าก้มตากิน  โดยไม่พูดกับผมซ๊ากกกกกคำ

ไหน ๆ ก็เลวสมกับหน้าตาแล้ว.....เดี๋ยวคืนนี้จะขอเลวอีกอย่าง


จัดชุดใหญ่ทรงเครื่องให้น้อง
....................................................
“ถอดเถอะครับน้อง  ยังไงก็ไม่รอดหรอก”

เจ้าเด็กแก้มตอนนี้นั่งอิดออด  ยกเข่าขึ้นมากอดแน่นอยู่บนเตียงของผม......หน้าบวมฉึ่งและตายด้านของน้อง(ซึ่งกระตุ้นต่อมหื่นของพี่)หันมามองผม....แล้วก็ด่า
“เชี่ยพี่ริท”
“จะถอดเอง  หรือจะให้พี่ถอดให้ครับ”
“มึงก็ถอดของมึงไปดิ....เดี๋ยวของกูกูถอดเอง” 

ผมจัดการเปลื้องผ้าตัวเองออกทันทีที่น้องพูดจบ......ส่วนน้องก็ค่อย ๆ ถอดอย่างไม่เต็มใจนัก  ถอดเสร็จก็ยกมือขึ้นปิด......ปิดหน้าอกขาว ๆ กับกระโตยของน้อง......น่ารักนะเราอ่ะ

“อายทำไมครับ  ผู้ชายด้วยกัน  พี่เห็นมาหมดทุกซอกทุกมุมแล้ว......”
“กูไม่ได้หน้าด้านเหมือนมึงนี่”
“เขยิบเข้ามานั่งใกล้ ๆ พี่ริทสิครับ......”
น้องก็ว่าง่าย  ค่อย ๆ กระเถิบตัวเข้ามา  มือของผมก็ตวัดตัวนุ่ม ๆ หนา ๆ แน่น ๆ ของน้องมากอด
“ตัวนิ่มจังนะเรา....มีแต่ไขมัน......ทั้งนั้น”
“ใครบอกไขมัน....เค้าเรียกก้อนโปรตีนเว้ย.....อ้วนอย่างมีคุณภาพ  เนื้อเน้น ๆ”  ยอมรับแล้วดิ๊ว่าตัวเองน่ะ.....อ้วน
“พูดซะพี่ริทหิวเลยนะครับ” 
ผมกดน้องให้นอนราบไปบนเตียงแล้วก็จูบน้อง  น้องเม้มปากแน่น  ผมก็เลยต้องเล่นส่วนอื่นไปด้วย  นิ้วมือของผมบดขยี้หัวนมชมพูของน้อง  น้องคงจะเสียวก็เลยเผลอเปิดปาก.....ผมถือโอกาสนี้สอดลิ้นเข้าไปหาความหวานฉ่ำข้างใน(ผมกับน้องแปรงฟันแล้วนะครับ  เพราะเราเพิ่งฟาดข้าวต้มมาเดี๋ยวจะไม่โรแมนติก  เสียฟิลล์....แต่ไม่ให้น้องอาบน้ำเพราะผมชอบกลิ่นเหงื่ออ่อน ๆ ของน้อง)
ผมเล่นกับโพรงปากของน้อง  จากที่อยู่นิ่ง ๆ น้องก็เริ่มเอามือมากดท้ายทอยผม  แล้วก็แลกลิ้นกันไปตามสัญชาติญาณ  พอเริ่มเบื่อ  ก็ละออกมาแล้วเล่นกับส่วนอื่น  ลิ้นของผมชอนไชเข้าไปในใบหู  ไอ้ตัวกลมแอบหัวเราะด้วยความจั๊กกะจี้  ถัดจากหูก็เป็นซอกคอขาว ๆ ขบเม้มจนเป็นรอยจ้ำ......เป็นการประทับตราจับจองความเป็นเจ้าของร่างกายของเด็กคนนี้

ผมดูดหัวนมของน้องสุดแรงทั้งสองข้าง  ทั้งดูดเข้าไปจนดังจ๊วบ ๆ......ทั้งเกร็งลิ้นให้แข็งแล้วบดขยี้ตรงส่วนปลายที่ชูชัน.....ส่วนที่ไวต่อความรู้สึก  น้องครางซี๊ดซ๊าด  หลับตาปี๋.....
“ลืมตาสิครับ  พี่อยากให้น้องเห็น  ว่าพี่กำลังจะทำอะไรกับน้อง”
“แต่กูไม่อยากเห็นหน้ามึง  เดี๋ยวกูอ้วก.....มึงจะทำเหี้ยอะไรก็ทำให้เสร็จ ๆ”
ปากดีนักนะเรา.....บางทีน้องก็ชอบทำให้ผมโกรธ  ผมเลยขบกัดจุกทั้งสองข้างนั่นค่อนข้างแรงพอสมควร  จนเห็นเป็นรอยฟัน......
“สัด....กูเจ็บนะ”
“ไม่อยากเจ็บก็อย่าดื้อสิครับคนดี”
ผมเลื่อนต่ำลงไปเล่นกับส่วนล่างของน้องบ้าง  มันแข็งตั้งเด่  จู๋ของน้องขาวจั้วะ......ผมครอบปากลงไป.....มันค่อนข้างจะเล็ก......ผมดูดแรงจนแก้มตอบ.....เจ้าแก้มป่องส่งเสียงครางกระเส่า......ผมก็ยิ่งคึก  รูดเข้ารูดออกเร็ว ๆ เสียงดังเป๊าะ ๆ ๆ........ทั้งดูดและเลียสลับกัน
“ซี๊ดดดดดดดด  ไอ้เหี้ยยยย  เสียว......อื้อออออ ๆ  ๆ”
ผมเลิกดูดแล้วเปลี่ยนมาชัก  กระทอกลงมาแรง ๆ จนกำปั้นกระแทกกับส่วนโคนเสียงดังป้าบ ๆ มือก็บดบี้ส่วนหัวที่มีน้ำใส ๆ ปริ่มอยู่.....รสชาติหวาน ๆ ปะแล่ม ๆ  ซักพักก็เปลี่ยนมารูดเร็ว ๆ อาศัยความลื่นจากน้ำล่อลื่น  ทำให้ชักได้คล่องขึ้น  น้องส่งเสียงซี๊ดซ๊าดไม่ขาดปาก  ทำอยู่นานก็ยังไม่เสร็จง่าย ๆ.....ทั้ง ๆ ที่ผมเห็นสภาพของน้องแล้วเงี่ยนจนน้ำจะแตก
“อ๊า.....จะออกแล้ว....อ๊ะ.....อ๊า”
สุดท้ายน้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมา......พุ่งแรงเสียจนสูงเลยหัวผมขึ้นไปอีก......น้องกระตุกตัวอยู่สองสามครั้ง  กว่าน้ำรักของน้องจะออกจนหมด  เจ้าเด็กแก้มป่องนอนหอบแฮ่ก.......หน้าแดงก่ำ  ก่อนจะยกมือทั้งสองขึ้นมาปิดหน้า....

ผมปาดน้ำรักของน้องที่มากมายเหลือเกินมาชโลมที่ไอ้หนูแข็งโป๊กของตัวเอง.....และปากทางเข้าถ้ำของน้อง  พ่อคนแก้มเยอะบิดตัวไปมาอย่างทรมาน  มือจิกขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อผมค่อย ๆ ดันความเป็นชายเข้าไป
“เจ็บ ๆ ๆ ๆ  เดี๋ยวก่อน....เอาออกไปก่อน”
“หายใจลึก ๆ สิครับ  อย่าเกร็ง” 
ผมค่อย ๆ ดันเข้าไปจนสุด  แช่เอาไว้แล้วดูท่าทีของอีกฝ่าย  สีหน้าน้องเหมือนจะฆ่าคนได้
“ไอ้เลว  กูจะฆ่ามึง”  นั่นไง......ผิดไปซะที่ไหนล่ะ
ผมเริ่มจากการเคลื่อนไหวช้า ๆ เนิบ ๆ ก่อน  ช่องทางของน้องคับแน่น  และอุ่นสบาย.......ยิ่งทำก็ยิ่งเพลิน  ซักพักผมก็จับขาข้างหนึ่งของน้องพาดบ่าแล้วเริ่มซอย......จากซอยเบา ๆ กลายเป็นซอยไม่ยั้งในที่สุด  น้ำรักของน้องเหลือเฟือจนใช้แทนสารหล่อลื่นได้.....

“ซี๊ดดดดดดดดด  น้องอาร์มทำพี่เสียว”
ผมทั้งบิดตัว....ทั้งคว้าน.....ทั้งควง  ทั้งอัดกระแทก.....บด.....สาว.....ขยี้....เล่นกับน้องทุก ๆ รูปแบบ  ทุก ๆ ท่วงท่า  งัดทุกกลเม็ดเด็ดพรายที่เคยใช้ฟันสาว  เอามาใช้กับน้องอย่างไม่มีกั๊ก  น้องเองก็คงจะทั้งเจ็บทั้งเสียว  หน้าตาบูดเบี้ยวแต่ก็ส่งเสียงครางไม่หยุด

ผมจับร่างอวบพลิกคว่ำแล้วยัดเยียดเจ้าสิ่งนั้นที่กำลังร้อนฉ่า  และกระเด้าต่อแบบไม่ให้ขาดตอน  มือของผมบีบเค้น  ขยำไปทั่วทั้งตัวน้อง....เนื้อแน่น ๆ บีบแล้วขึ้นเป็นรอยมือแดง ๆ......เห็นก้นแน่น ๆ แล้วอดใจไม่ไหว  ต้องฝาดซักสี่ห้าทีจนก้นแดงขึ้นห้านิ้ว
“โอย......จะแตกแล้ว.....จะแตกแล้ว......พี่ริท......ขอแตกในนะครับ”
“อื๊อออออ.....ตะ......ตาม......ตามใจ.....มึงสิวะ”
“ซี๊ดดดดดด  เมียจ๋า......แน่นจัง.....โอย......”

ภาพตัดไปที่น้ำตก.....ภาพของทะเล.....เกลียวคลื่นซัดกระทบหาด......หยาดน้ำค้างบนยอดหญ้า......สวรรค์

ผมฟุบตัวลงไปบนตัวนิ่ม ๆ ของน้องโดยที่ยังไม่เอาริทน้อยที่ยังเต้นตุบ ๆ ออกมา.....ผมจูบแผ่นหลังขาว ๆ.....นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ทิ้งร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของ......ก็เลยจัดการซะ......
“เสียวมั้ยครับที่รักของพี่”
“กูอึดอัด.....เสร็จแล้วก็ช่วยลุกออกไปก็จะดีมาก  กูจะได้ไปอาบน้ำ.....เหนียวตัว”
“อยากให้พี่ลุกขึ้นไปจริง ๆ เหรอครับ”

น้องเงียบ......ไม่ตอบ  ผมก็เลยถือโอกาสนั้นซึมซาบเก็บเกี่ยวความสุขเอาไว้......ผมจูบตัวน้องอย่างแผ่วเบา.....และทะนุถนอม  หลังจากจัดหนัก......ซะจนเหงื่อชุ่ม  ผมเปิดแอร์เพื่อให้เหงื่อของเราระเหย  พลิกตัวน้องขึ้นมาแล้วก็กอดอีกครั้ง  เจ้าแก้มป่องทำเสียงจิ๊จ๊ะอยู่ครู่หนึ่ง  ก็กระเถิบตัวเข้าซุกตัวหาไออุ่นจากร่างหนา ๆ ของผม

ถ้ารู้ว่าเลวแล้วมีแต่ได้กับได้แบบนี้.....














ผมเลวไปตั้งนานแล้ว....หึหึหึ!!!!
........................................................................
To be con เสร็จครบทุกกระบวนท่าสำหรับคู่รอง.......จริง ๆ แล้วแก้มมันก็แมนนะ......แต่แมนแค่ไหน....เจอยอดชายนายหื่นกามเข้าไป  ร้อยทั้งร้อยเป็นเสร็จ.....

เจอกันตอนหน้าค่า
..........................................................
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-06-2011 14:19:08
น้องอาร์มตกลงเกลียดพี่ริทแน่เหรอจ๊ะ :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 07-06-2011 14:47:59
แค่เนี๊ยะ


 :oo1:   :jul1: :jul1: :jul1:


รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 07-06-2011 15:01:34
กริ๊ดส์ เสร็จจนได้ :m25:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 07-06-2011 15:05:10
ภาพตัดไปที่น้ำตก.....ภาพของทะเล.....เกลียวคลื่นซัดกระทบหาด......หยาดน้ำค้างบนยอดหญ้า......สวรรค์
555+++ โอ๊ย..ขำจ้ะ อ่านมาถึงตรงตัดภาพเนี่ย คราวต่อไปบรรยายเป็นบทอัศจรรย์ แบบในวรรณคดีไทยเลยไหมคะ 555+++

"อัศจรรย์ลั่นพิลึกกึกก้อง
ฟ้าร้องครั่นครื้นดังปืนใหญ่
เกิดพายุโยนยวบสวบสาบไป
หลังคาพาไลแทบเปิดโปง

ฝนตกห่าใหญ่ใส่ซู่ซู่
ท่วมคูท่วมหนองออกนอกเจิ่ง
คางคกขึ้นกระโดดโลดลองเชิง
อึ่งอ่าเริงร่าร้องแล้วพองคอ

นกกระจอกออกจากวิมานมะพร้าว
ต้องฝนทนหนาวอยู่งอนหง่อ
ขนคางหางปีกเปียกจนมอซอ
ฝนก็พอขาดเม็ดเสร็จบันดาล"

(ระเด่นลันได)
ในที่สุดตี๋แก้มป่องก็เสร็จพี่ริทจนได้ อืม...ชักอยากรู้ต่อซะแระว่า น้องจะเข็ดขยาด รึน้องจะติดใจ อิ อิ อิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 07-06-2011 16:03:47
ทำไมชาวบ้านเค้าอ่านกันแล้ว
 :jul1:
แต่ตรูอ่านแล้ว
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :jul3:
แบบว่ามันเป็นอะไรที่ฮาตั้งแต่ต้นยันจบ
ถูกใจเป็นอย่างแรง
ฝากตัวเป็นแฟนคลับด้วยนะจ้ะ
 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: beer ที่ 07-06-2011 17:12:12
สุดท้ายก็โดนกิน :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 07-06-2011 17:18:29
พี่ริทเลวมากกกกกกกกกกกกกกกก  :jul3:
อาร์มปากแข็งนะเนี่ย รักนะแต่ไม่แสดงออกชิมิ  o18
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 07-06-2011 17:47:55
พุ่งปริ๊ด พุ่งปริ๊ดดดดดดด ...ฮาอ่ะ
 :oo1: :pighaun: :pighaun:
รออ่านนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 07-06-2011 19:03:09
กร๊ากกกกกกกกกกกกก ไอ่แก้มป๋องเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 07-06-2011 19:30:19
 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Forever_Love ที่ 07-06-2011 20:08:54
ไม่รู้ทำไมเราอ่านแล้วอายอ่ะ  :confuse: เหมือนจะอายตรงเสียงประกอบอ่ะ

สามารถบรรยายออกมาเป็นคำ ๆ ได้ หลายเสียงด้วย 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: kihaezzzzzz ที่ 07-06-2011 21:18:03
555. ตลกดีึค่ะ ไม่เคยเห็นเมะเรื่องไหนเป็นเเบบนี้ซะที

รีบมา่ต่อนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 07-06-2011 21:18:54
 :impress2: :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: himecrazy ที่ 07-06-2011 22:30:03
 :laugh: :laugh: o13  5555 ตามอ่านมานานแล้ว ในที่สุดแก้มป่องก็เสร็จพี่ริทจนได้ 555555 :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-06-2011 15:07:13
นอนรอตั้งนานแล้วน้า
 :monkeysad:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 9 : ขอเลวซักทีก็ดีเหมือนกัน (07/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 15-06-2011 20:35:43
คนแต่งจ๋า

มาต่อได้แล้ว

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 20-06-2011 01:56:28
ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นหรือเปล่า




ลิงเล่า :
เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!

ผมคือเมะที่มีความสุขที่สุดในโลก......ได้นั่งแช่อยู่ในอ่างจากุสซี่.....พร้อมด้วยบรรดาอุเคะสูงยาวเข่าดี......หน้าสวย  แก้มใส  ปากแดงอิ่ม  รูปร่างสมส่วน.....เพอร์เฟคไร้ไขมันส่วนเกิน.....หัวนมชมพู๊.....ชมพู 

มือนิ่ม ๆ ของคนสวยทั้งหลาย  ต่างก็มะรุมมะตุ้มลูบคลำลิงน้อย  อย่างพร้อมเพรียงโดยมิได้นัดหมาย......รสจูบร้อน ๆ ประทับอยู่บนตัวลิง......ทั้งแก้ม....ซอกหู.....ไอ้หนู.....เล็บขบ......บลาห์ ๆ ๆ
“เฮียครับ.....ของเฮียแข็งดีจัง” น้องเคะหน้าหวานกระซิบข้างหูกาง ๆของผมด้วยเสียงกระเส่าชวนสยิวกิ้ว  มือขาว ๆลูบไล้ตั้งแต่โคนยันปลาย 
“ขึ้นเฮียสิหนู  แล้วขี่ควบตามแต่ใจหนูจะต้องการ”
น้องเคะนัมเบอร์วันหน้าแดงซ่าน  ก่อนจะค่อย ๆ ขึ้นคร่อมตัวผม.....จับไอ้หนูแข็ง ๆ (และใหญ่เวอร์)  ยัดเข้าไปในตัวเธอ.....สะโพกร่าน ๆ ร่อนช้าๆ.....อูย.....ดีจ้ะหนูจ๋า.....ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม
น้องหนูคนอื่นก็ไม่ได้อยู่เฉย ๆ สองคนแรกกำลังเอาลิ้นชอนไชเข้าไปในหูผม.....ส่วนอีกสองกำลังเลียหัวนมชมพูของลิงคนละข้าง....อ๊างงง.....สุโคร่ย.....คิโมชิ๊.....เพลินดีจังกรู




“อิคึ....อิคึ....อิคึ”
“อิคึพ่อมึงดิ.....ไอ้ลิง.....ไอ้ลามก”
น้ำเสียงกริ้ว ๆ ของไอ้เชี่ยปริ๊นซ์ดังขึ้น  โดยที่ผมมองไม่เห็นตัวมัน.....แล้วบางอย่างที่แข็ง....และเป็นมุมเหลี่ยม.....ก็กระแทกปึ่กเข้าให้ที่หน้าผากของผม.....ผมลืมตาตื่นจากความฝันอันแสนบรรเจิดกับเหล่านักแสดงหนังเอวีค่าย Coat.....ขึ้นมาสู่ฉากแห่งความเป็นจริง  ที่ซึ่งไอ้หนูของผมนั้นแข็งโด่ชี้เด่ขึ้นมาอยู่ในระดับสายตา......ถัดไปนั้นมีหน้าตี๋ ๆ จืด ๆ ใส่เสื้อยืดลายเบ็นเท็น  ข้าง ๆ กบาลมีผ้าก๊อตแปะอยู่......มือถือกล่องดีวีดีหนังโป๊  หน้าตาดูไม่สบอารมณ์
“พ่อมึงตายเหรอไอ้ปริ๊นซ์”
“ผัวนอกใจ.....ฝันถึงคนอื่น”  มันพูดออกมาหน้าตาเฉย....
“เดี๋ยวเค้าจะเอาหนังตัวไปทำลายทิ้งให้หมด”
มันว่าพร้อมกับทำหน้าเคร่งขรึม......จริงจังสุด ๆ.....ผมลุกขึ้นนั่งแล้วก็ดึงตัวมันมากอด

รบกวนช่วงเวลาอันเป็นสุขของกรู....บุกรุกเข้าไปในดินแดนแห่งความฝันของกรู......โทษของมึงคือ......จับกดสนองความเงี่ยน.....อย่างเดียวเลยทีเดียวเชียว
“มึงควรแปรงฟันนะลิง.......เมียเหม็น......กลิ่นงี้สวดยอด....ไฮ๊ย๊ะ”  สันมือไอ้เชี่ยปริ๊นซ์สับเข้ามาที่ลูกกระเดือกผม  แล้วมันก็หัวเราะร่า........เกลียดมันง่ะ......แพ้มันตลอด....ผมจำต้องลุกไปอาบน้ำแปรงฟันอย่างช่วยไม่ได้  ทั้ง ๆ ที่ปกติแล้ววันหยุดแบบนี้ผมมักจะดอง......ยิ่งเสาร์ – อาทิตย์แบบนี้ผมรวบยอดทีเดียวคือเช้าวันจันทร์......แต่ตั้งแต่อยู่กับมัน  ผมต้องกลายเป็นหนุ่มรักสะอาดอย่างจำยอม.....ไม่อย่างนั้นเป็นอดแดก

ก็จะว่าไปแล้ว......ลีลาของมันก็สวดยอดดดดด  ขั้นเทพเลยทีเดียวเชียว  เวลามันจัดให้ผมแต่ละดอกนี่....อืม.......เปียก.....พูดได้คำเดียวว่าเปียก

“ผัวครับ.....เมียอาบด้วย”  พูดจบพ่อก็แก้ผ้าต่อหน้าผม.....เห็นรอยฟกช้ำบนตัวมันแล้ว  ทำเอาลิงถึงกับน้ำตาคลอหน่วยด้วยความสงสารจับใจ......สงสารก็สงสาร......ว๊อนท์ก็ว๊อนท์
.
....
............
ฟองน้ำที่ชุ่มไปด้วยฟองครีมอาบน้ำหอม ๆ (กลิ่นกล้วย---กลิ่นโปรดของลิง) ในมือมันค่อย ๆ บรรจงถูไปตามตัวของผมอย่างเบามือ.....หน้าของมันแดงซ่าน  แล้วก็หายใจถี่(ยังอุตส่าห์เขิน  สะกดคำว่าเขินเป็นด้วยเหรอวะ  ไอ้หื่น).....เหลือบมองลงไปเจอปริ๊นซ์น้อยที่ขนาดไล่เลี่ยกันกำลังแข็งโด่.......ผมคว้าตัวมันเข้ามาแนบชิด  จับไอ้หนูของเราบดกัน.....
“ชอบรึเปล่า....คุณภรรยา”
“อื้อ”
“รักเค้าแล้วอ่าดิ๊”
“แล้วเกมส์ล่ะ......รักเรารึเปล่า”

ไม่มีใครยอมตอบคำถามนี้.......มีแต่เสียงผิวกายที่เสียดสีกันอย่างเร่าร้อน....ความลื่นของครีมอาบน้ำทำให้รู้สึกดีราวกับล่องลอยอยู่ในสรวงสวรรค์ก็ไม่ปาน  ริมฝีปากเราบดขยี้กันอย่างร้อนแรง.....ผมว่า....ผมเก่งพอ ๆ กับมันแล้วนะนี่

ผมจับไอ้ปริ๊นซ์หันหน้าเข้าหาผนัง.....ใช้นิ้วลื่น ๆ สอดนำเข้าไป.....มันส่งเสียงครางซี๊ดซ๊าดไม่ขาดปาก  ผมแทนที่นิ้วของผมด้วยเจ้าลิงน้อยที่ขนาดไม่น้อย....กำลังเครื่องร้อนได้ที่  สอดใส่เข้าไป.....ช้า.....ช้า
“อ๊า”
“อื้อออออ”
“ซี๊ดดดด”
“อา”
“จะออกแล้ว”
“จะแตกแล้ว”
“อึ๊......อ๊า......อื้อออออ”
“อ่า”


.
.....
..........


พอเสร็จสมอารมณ์หมายกันทั้งสองฝ่าย  เราก็มานอนดูการ์ตูนกันบนเตียง......มันกลิ้งเกลือกไปมา  ก่อนจะม้วนตัวเข้าหาผม  แล้วกอด.......ผมตัดสินใจถามสิ่งที่ยังสงสัยและคาใจมานาน....
“ทำไมนายถึงจำเราได้ล่ะปริ๊นซ์”
“แล้วทำไมนายถึงจำเราไม่ได้ล่ะเกมส์”
“ก็เราจำไม่ได้อ่ะ”
“ก็เราจำได้อ่ะ”
มันตอบกวนโอ๊ย  ซุกหน้าลงกับพุง(ที่มีซิกส์แพ็คแน่น ๆ)ของผม....แล้วงับเล่นเบา ๆ
“หน้าลิงไม่เปลี่ยนแบบนี้.....ใครมันจะจำไม่ได้ล่ะ  ส่วนเรามันคนหน้าจืด.....ไม่แปลกหรอกที่เกมส์จะจำเราไม่ได้น่ะ”  มันว่า  พร้อมกับสอดมือเข้ามาเขี่ยหัวนมของผมเล่น.....เออ.....เพลินดีเนอะ

โป้กกก!!!!!

“เค้าเจ็บนะ  สามีง่า......เค้าเพิ่งถูกตีหัวแตกมานะ”
“โกหกใช่มั้ย”
“เรื่องไรอ่ะ”
“เรื่องรุ่นพี่ไง”
“อ๋อ.....พี่แซนอ่ะเหรอ”
“เออ......นั่นแหละ......จริง ๆ แล้วนายชอบเราใช่มั้ย......ที่เข้ามาตีสนิทกับเราก็เพราะว่าชอบเรา.....แล้วที่งอนเราก็เพราะว่าโกรธที่เราจำนายไม่ได้......แล้วเรื่องรุ่นพี่นั่นมันก็แค่เรื่องโกหกที่นายใช้เป็นข้ออ้าง  เพื่ออยากจะใกล้ชิดเรา.....ใช่มั้ย”
ผมถามมันเป็นชุด....หัวใจผมเต้นถี่.....ด้วยความรู้สึกตื่นเต้น.....ใจของผมนั้นหวังอยากจะให้คำตอบมันออกมาเป็นอย่างที่ผมคิด....ผมไม่ชอบเรื่องโกหก.....แต่นี่เป็นข้อยกเว้น.....


ผมอยากให้มันโกหกผม......สาบานว่าจะไม่โกรธมันเลยแม้แต่นิดเดียว

แต่ว่ามันกลับลุกขึ้นแล้วหัวเราะ.....หัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตาย
“นายนี่ตลกดีนะ......จะหลงตัวเองไปไหนล่ะนั่น......เรื่องพี่แซนน่ะมันก็ต้องเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว.......แล้วเหตุผลที่เราเข้ามายุ่งกับนาย.....มันก็ยังเป็นเหตุผลเดียวกันกับที่เราเคยสาธยายให้นายฟังนั่นแหละ”  แล้วมันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา....กด ๆ ๆอยู่พักใหญ่  แล้วก็ยื่นส่งให้ผม
“คนตัวสูง ๆ คิ้วเข้ม ๆ ถนัดจากคนซ้ายมือ  นั่นแหละพี่แซนแหละ.....หล่อใช่มั้ยล่ะ   ตอนนี้เค้าก็เรียนที่กรุงเทพนี่แหละ...แต่อยู่คนละมอกัน.....เบอร์ก็มี.....เมลล์ก็มี.....เฟซบุค.....ทวิตเตอร์มีโม๊ดดดดด”  มันร่ายยาว
“อ้อไฮไฟว์ก็มีนะ...ฮ่าฮ่าฮ่า.....รู้จักใช่มั้ย.....ที่เคยฮิตกันน่ะนะ......เราน่ะฝันเอาไว้  ว่าซักวันนึงเราจะต้องทำให้พี่เค้ายอมรับเราให้ได้......แล้วเราก็จะได้......หุหุหุ.....เขินว่ะ......ไม่คุยแล้ว”


เฮือก!!!!



ลิงจุก




และชอกช้ำ



และเจ็บแปลบ

ถ้าออกไปยืนตากฝนตอนนี้พร้อมกับฟังเพลงเศร้า ๆ ไปด้วยล่ะ  ใช่เลย......ฟิลนี้แหละ  อกหักชัด ๆ


“งั้นนายมาช่วยเราทำไม....ถ้านายไม่ได้คิดอะไรกับเรานอกจากเป็นแค่คู่ซ้อม.....แค่เพื่อนนอน......นายเข้ามายุ่งกับเราอีกทำไม.....ทำแบบนี้มันสนุกมากเหรอปริ๊นซ์”
“นายเองก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ......ใช่ว่าเราจะสนุกอยู่คนเดียวซะเมื่อไหร่.....จริงมั้ย......แล้วที่เราช่วยนายน่ะ  มันก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไร  นอกจาก.....นายเป็นเพื่อนเรา......เพื่อนนอนก็ถือว่าเป็นเพื่อน.....โอเค๊”
มันตอบหน้าตาเฉย  ทำเอาผมโกรธจัด......ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วมันไม่ได้ทำอะไรผิด  ทุกอย่างเป็นข้อตกลงของเราทั้งคู่มาตั้งแต่แรก.....มันไม่ควรจะมีอะไรเกินเลยนอกเหนือไปกว่านั้น....ผมเองสินะ  ที่บ้าไปเองคนเดียว  ผมเป็นแค่ไอ้อ่อนที่ทั้งชีวิตนี้ถูกคนเค้าปฏิเสธทั้งปีทั้งชาติ....ผมดันตัวมันออก  แล้วพูดด้วยน้ำเสียงซีเรียส  จริงจัง
“ถ้างั้นนายก็กลับห้องนายไปเถอะ.....เราไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน  เพราะว่าเราไม่ใช่แฟนกัน”
“กลับได้ที่ไหน......คืนห้องเค้าไปแล้ว.....มีคนมาอยู่ต่อ.....กว่าจะหาได้.....ลำบากแทบแย่....ไม่อย่างนั้นก็ต้องยอมเสียเงินมัดจำไปฟรี ๆ.....”
หน้าด้านแล้วไอ้ปริ๊นซ์......หน้าด้านแล้ว.....มันยิ้มแล้วก็คลอเคลียผมต่อเหมือนเดิม......โอเค.....ว่ามึงไม่ได้คิดอะไรกับกู.......ซึ่งมันควรจะเป็นอย่างนั้น......แต่ว่ากูอ่ะ



ตกหลุมรักมึงเข้าให้แล้วล่ะ



ถ้ามึงไม่ได้คิดอะไร.....ก็ช่วยอะไรอย่างนึงได้มั้ย



ช่วยเป็นแค่คู่นอน......แค่สนุกกัน






อย่าทำให้กูต้องตกหลุมรักมึงไปมากกว่านี้จะได้รึเปล่า.....



~อย่าทำอย่างนี้....ไม่ว่ากับใครเข้าใจไหม~


.
....
...............
...........................
อาร์มเล่า :

“น้องแก้มจ๋า”

เสียงสยองของไอ้เปรตวัดสุทัศน์ส่งเสียงตะโกนเรียกผมแต่ไกลโดยที่ไม่แคร์สายตาผู้ใด.....ผมหันไปมองวูบนึง  เห็นมันกับบรรดาสิงสาราสัตว์ที่น่ากลัวไม่แพ้มันกำลังเคลื่อนขบวนซาฟารีตรงดิ่งมายังผม

“ครับพี่ริท”
ผมหันไปยิ้มให้มันอย่างจำใจ  ตอนนี้ไม่ใช่แค่ภาพเปลือยของผม  แต่มีทั้งคลิบตอนที่ผมโดนมันกระทำชำเรา  ทุก ๆ ช๊อต.....ทุก ๆ ท่า  มันแอบถ่ายเก็บเอาไว้ตั้งแต่ตอนไหน  ผมก็ไม่รู้ตัว.....รู้อีกทีมันก็เอามาเปิดให้ผมดู....พร้อมกับหัวเราะคิกคัก.....มันบอกว่าหน้าผมตอนโดนเอานั้นเซ็กซี่สุด ๆ....



ตะ.......ตรงไหนฟะ!!!!!

 
“พวกมึง.....กูขอแนะนำให้รู้จักกับศรีภรรยาของกู  น้องอาร์ม......แต่กูเปลี่ยนชื่อให้น้องเค้าแล้ว  เป็นน้องเอมี่”

เอมี่.....แม่มึงน่ะสิ.....ไอ้หอย

“พี่ริทล้อเราเล่นหรอก  ดูทำหน้าเข้า.....อย่าเครียดสิครับ......เมียจ๋าของผัวจ๋า”

เมียจ๋า.....ผัวจ๋า  ชิท.......แต่ล่ะคำที่มึงประดิษฐ์ออกมา  ช่างไม่ได้เข้ากับสารรูปหน้า.....เมียหน้าเหมือนหมาญี่ปุ่น  ส่วนผัวก็......คนขับรถส่งน้ำมันดีดีนี่เอง....แต่ประเด็นคือ  กูไม่ใช่เมียมึง!!!!
เพื่อนมันมองผมด้วยสายตากึ่งหื่นกึ่งกรุ้มกริ่ม.....หวังว่าคงจะไม่เอากูไปเสนอให้เพื่อนเถื่อน ๆ ของมึงหรอกนะ......ประมาณว่าแบ่งกันกิน  แบ่งกันใช้  เพราะอย่างน้อย ๆ  ในสายตาของผม  มันก็ยังพอมีความดีอยู่บ้างนิดหน่อย


หวังว่านะ

“ดู ๆ ไปน้องเค้าก็น่ารักดีเหมือนกันเว๊ยเฮ๊ย”
“เห็นมั้ยล่ะกูบอกแล้ว”

พวกมันจับผมหมุนจนวียนหัว  มือสาก ๆ ของแต่ละตัวรุมทึ้งผมต่อหน้าผู้คนมากมายในมหาลัยที่เดินผ่านกลุ่มของพวกเราไปมา  ทั้งหยิกแก้ม  บิดแขน  ขยำพุงผม.....มันคนนึงพูดขึ้นมาว่า  ถ้าเกิดมันมีลูกชาย  มันอยากได้ลูกอ้วน ๆ แบบผม.....ซึ่งประเด็นคือ....เชี่ย!!!  ทำไมพวกมึงไม่ไปทำลูกกันเองวะนั่น  แล้วกูก็ไม่ได้อ้วน  แค่มีเนื้อมีหนังรู้เอาไว้ซะ  ไอ้ฟราย!!!!!.....พวกมันเล่นผมซะน่วมไปทั้งตัว  ปิดท้ายด้วยไอ้พี่ริท  ดึงตัวผมออกมาจากฝูงสัตว์  ไปกอดไปหอม  ฟอดแล้วฟอดเล่า

อายนะ.......อยากบอกให้รู้
“พวกมึงอ่ะ....พอเลย  นี่เมียเก๊านะ.....ม๊ะใช่ตุ๊กตาบลายธ์  ขอบอกให้แซ่บ........นี่พามาแนะนำให้พวกมึงรู้จักอย่างเป็นทางการ  เกิดไปเจอน้องเค้าที่ไหน  กำลังต้องการความช่วยเหลืออะไร  ก็ฝากพวกมึงด้วยละกันนะ”

กูควรดีใจมั้ย  แบบนี้แถวบ้านเรียกมัดมือชก  มือใหญ่ ๆ โอบตัวของผมของผมไว้อย่างหวงแหน



........ถ้าน้องอาร์มเกลียดพี่ริทจริง ๆ แล้วทำไมตอนนั้นถึงได้โทรหาพี่ล่ะครับ  ทำไมถึงเก็บเบอร์ของพี่เอาไว้.....ทำไมถึงไม่ลบมันทิ้งไปซะ...........



ผมพลาดแล้วล่ะ  ที่หลุดปากออกไปแบบนั้น......เพราะมึงคนเดียวเลย  ไอ้เพื่อนหน้าลิง!!!!
“งั้นเดี๋ยวกูกลับก่อนนะ  มีเมียแล้ว......ต้องกลับไปฟัดเมีย  คงไปเที่ยวกันตามประสาหนุ่มโสดกับพวกมึงบ่อย ๆ ไม่ได้แล้วล่ะนะ”






กูปวดตับ


ปวดจี๊ด.....ปวดจี๊ดดด
....................
To be con
คู่อาร์มริท  เริ่มมาถูกทางแล้วล่ะนะ.....แต่ลิงกับนู๋ปริ๊นซ์ยังไม่เคลียร์เอาซะเลย  มีหวังได้ไปยาวแน่ ๆ ชั้น
จริง ๆ ก็ตั้งใจแต่งให้ฮานะ.....หื่นด้วยฮาด้วย  ดีใจที่มีคนบอกว่ามันฮา....โดยปกติคนแต่งเองก็ไม่ใช่คนตลก  ค่อนข้างจริงจังกับชีวิต......อันนี้จริง ๆ

เจอกันตอนหน้านะคะ

ปล  ตอนนี้มีเรื่องให้ตัดสินใจสองเรื่องในฟิคเรื่องนี้
เรื่องแรกคือปริ๊นซ์กดลิง
เรื่องที่สองคือน้องอาร์มโดนรุม.....กระแสหลายพีมาแรง  แต่คิดไปคิดมา.....อืม  จะดีเร้อออออ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 20-06-2011 12:25:21
ขอบอกว่าไม่เอาเด็ดขาดที่จะให้น้องอาร์มโดนรุม
แค่อีพีริทคนเดียวหนูอาร์มของชั้นก็รับไปแบบสุดๆแล้ว
อืม..จริงๆแล้วเรื่องก็ตรงตามวัตถุประสงค์หลักของผู้แต่งนะ "ฮาปนหื่น"
แต่ตอนนี่กำลังจะมีอย่างอื่นตามมา มาม่ากระมัง จากคู่ของปริ๊นซ์กับเกมส์
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 20-06-2011 12:56:58
เริ่มสงสารลิงล่ะ ปริ๊นซ์ไมถึงทำกะลิงได้

ได้โปรดอย่าให้อาร์มโดนรุมเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-06-2011 13:49:07
ไม่อยากให้อาร์มถูกรุมเช่นกัน พี่ริทจะไม่ดูแลเมียจ๋าเหรอ
ส่วนเกมส์ปริ๊นซ์กำลังเข้าข่ายมาม่า ถ้าพี่แซนกลับมาจะหัน
ไปหาเขาทันทีเลยเหรอ สงสารเกมส์หน้าลิง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 20-06-2011 13:56:54
อาร์ม - ริท   น่ารักมาก


 :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-06-2011 21:04:21
คัดค้านค่ะ ไม่อยากให้อาร์มโดนรุม แค่นี้ก็รู้สึกว่าน้องเค้าก็พะอืดพะอม ชีวิตรันทดเต็มกลืนแล้ว
ส่วนคู่อาร์มกับปรินซ์ ตามแต่คนแต่งค่ะ  ไม่รู้ว่าเวลาปรินซ์กดจะแปลกๆหรือเปล่าก็ไม่รู้เนอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: NONSENSE ที่ 22-06-2011 21:06:32
ทำไมพี่ริทปล่อยให้ เมียจ๋าถูกเพื่อนๆรุมได้เนี่ย ไม่หวงบ้างหรอ

ส่วนนู๋ลิง อ่านแล้วเจ็บแทนว่ะ
 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-06-2011 16:47:34
แบบว่า....
อ่านจบแล้วสงสารอิลิงนิสนึง
 :เฮ้อ:
แต่แค่นิดเดียวนะ
เพราะมันอยากปากแข็งดีนัก
มีอย่างที่ไหน
รักเค้าอยากให้เค้าบอกว่ารัก
แต่ทีตัวเองไม่ยอมพูด
แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ลิงต่อไป

ปลล.ที่คนเขียนบอกว่ามีตัวเลือกอยู่ 2 ข้อ
ขอยกมือคัดค้านทั้ง 2 ข้อเลยจะโดนตบมั้ย
 :jul3:
แบบว่า 1 ไม่อยากให้ปริ๊นท์มากดอิลิง
มันคิดแล้วแปร่งๆชีวิตยังไงก็ไม่ทราบ
 :z3:
ส่วนข้อ 2 ยิ่งรับมิได้ใหญ่
แค่นี้อทร์มมันก็กล้ำกลืนฝืนทน
กับชีวิตที่ถูกคนขับสิบล้อแบล็คเมลขนาดนี้
ขืนให้โดนรุมอีก คนอ่านคงขาดใจตายเป็นแน่แท้
ขอความกรุณาคนเขียนด้วยเถอะค่า
อย่าทำร้ายจิตใจกันเลย
กระซิกๆ  :sad4:

กด+ให้คนเขียน 1 ที
โทษฐานเขียนเรื่องตลกลงตับ
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอนที่ 10 : หลอกกันเล่นรึเปล่า (20/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 23-06-2011 19:46:57
อ้าว มาอัพนานเเล้วหรอ เพิ่งเห็น(ไม่ได้เค้าบอร์ดหลายวันอ่ะ)555+

ว่าเเต่ปริ๊นไมเเค่บอกว่าเป็นเพื่อนนอนอ่ะ
รออ่านคะ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 25-06-2011 00:06:53
ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า





คนขับสิบล้อเล่า ;





เฮือกกกกก!!!!!

ทำไมเมียจ๋าในชุดบันนี่มันถึงได้น่ารัก  น่าขยำ.....ขยี้ถึงเพียงนี้  แรกเริ่มเดิมทีเจ้าชุดกระต่ายน้อยที่เมียจ๋ากำลังสวมใส่อยู่นี่  ผมตั้งใจจะซื้อไปเป็นของขวัญวันเกิดให้หลานสาวที่บ้านนอก.....เชื่อกันเถ๊อะว่าเป็นเรื่องบังเอิญ

ไม่ได้มีเจตนาจะซื้อให้น้องใส่เลยจริง ๆ อ่ะเด๊ะ?

พอน้องมาใส่  แม้มันจะดูคับติ้วไปบ้าง  ปริไปนิด  ฟิตไปหน่อย

แต่ก็ซี๊ดดดดดดด  ปวดจู๋ที่กำลังพองก๋าอยู่ในกางเกงยีนส์ขาเดฟ  จนอยากจะถอดออกแล้วฟัดกับน้อง.......แต่ช้าก่อน......แบบนั้นมันก็ดูจะจำเจเกินไป

“เต้นเซ็กซี่ให้พี่ริทดูหน่อยสิครับ” 

ผมกำจุดอ่อนของน้องด้วยการแอบบันทึกภาพลับ ๆ ขณะปฏิบัติกามกิจในแต่ล่ะครั้ง  อาศัยช่วงที่น้องเผลอไผล  ครางหงิง......กดแชะ.....กดแชะ

“มึง........วิตถารที่สุด”
“ดื้อกับพี่เหรอครับ.....ถ้าไม่เชื่อฟังพี่ริท  พี่ริทก็ไม่รู้นะครับ ว่าภาพเด็ด ๆ พวกนี้  อ้อ.....รวมถึงคลิบเอ็กซ์ ๆ ของน้องมันจะถูกนำไปเผยแพร่ในโลกอินเตอร์เน็ตเมื่อไหร่  อาจจะเป็นพรุ่งนี้.....หรืออาจจะเป็น.....ตอนนี้”

น้องปลายตามองผมอย่างดูถูก  แววตาตี่ ๆ ของน้องคล้ายจะบอกว่า.....น้ำหน้าอย่างมึงน่ะเหรอ....จะใช้คอมพ์เป็น  ฮ่ะหนอยแน่ะ.......นี่คงจะแอบด่าพี่อยู่ในใจเป็นชุด ๆ เลยสินะ.....

พ่อจอลลี่แบร์ของพี่ริท....พ่อเยลลี่โยโย่.....พี่จะเคี้ยวให้แหลกละเอียดคาปาก.....ซี๊ดดดดดดด
“มึงคิดว่าใครจะอยากดู.....ไอ้ภาพอุบาทว์พรรค์นั้นฮึ.....ไอ้พี่ริท.....แค่กูยอมให้มึง.....เอา.....ตูดกู  นี่ก็บุญแล้ว  กูไม่เต้น.....ไม่เต้น......ไม่เต้นโว้ยยยยยยย”
“อ่ะ....หนูจะดื้อกับป๋าใช่แม๊ะ”

พอผมควักโทรศัพท์เตรียมจะกด  น้องก็เริ่มเต้นโดยอัตโนมัติ  อยากบอกว่าผิดหวังอย่างแรง.....ออกจะไปทางฮามากกว่าเซ็กซี่  โอเค  พี่เข้าใจแล้วล่ะ  ว่าน้องมันไม่มีพรสววรค์ทางนี้......แค่เห็นน้องกัดฟันกรอด ๆด้วยความเสียวซ่าน  ทั้ง ๆ ที่สีหน้าบ่งบอกถึงความไม่เต็มใจ  แค่นี้ก็กระตุ้นอารมณ์วิปริตของผมให้ตื่นตัวไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

อย่ามาแบ๊ว ๆ.....อย่ามาทำเชี่ยว  พี่ไม่ชอบ......พี่ชอบบังคับขืนใจ  มันได้ฟีลลิ่งดี

ผมเปลี่ยนเป็นหยิบกุญแจมือที่สั่งซื้อจากอินเตอร์เน็ตขึ้นมา....เอาล่ะ  ถึงตอนนี้คงไม่ต้องบอกล่ะนะ....ว่าไอ้ชุดกระต่ายน้อยที่ตั้งใจจะซื้อไปฝากหลานน่ะ.......


มันโกหกทั้งเพ!!!!!!



ผมสั่งซื้อมาแบบครบเซ็ท  ซาดิสต์นิด ๆ น่ารักหน่อย ๆ มือผมตบฟูกเบา ๆ น้องหยุดเต้นแล้วค่อย ๆ เดินเข้ามาหย่อนก้นลงนั่งอย่างลังเล
“มึงจะทำเหี้ยอะไรกะกู......ก็คนมันเต้นไม่เป็น  มึงก็คะยั้นคะยอ”


กริ๊ก!!!!!

“นอนนิ่ง ๆ แล้วว่าง่าย ๆ นะครับ  แล้วพี่จะทำให้น้องสนุกจนลืมโลก”
.
...
......
..................

อาร์มเล่า ;



ไอ้หน้าโหดยืนมองผลงานที่มันทำเอาไว้อย่างภาคภูมิใจ !!!!

ผมยังคงสวมหูกระต่ายอันเดิม  เพียงแต่เปลี่ยนชุด  เป็นชุดตาข่ายสีดำที่วาบหวิวกว่าเดิม  ซึ่งประเด็นคือไอ้ชุดเหี้ยนี่  มันช่างออกแบบมาให้เหมาะกับร่างกายของชายชาตรีเสียจริง ๆ เชียว  ไม่ได้ประชดนะเออ.....ดูจากตรงเป้ากางเกงที่คว้านแมร่งซะทุกมุม  แต่ก็ยังอุตส่าห์ประคับประคองไอ้หนูของผมเหมือนห่อข้าว....เก็บหมด....ไม่มีอะไรเล็ดลอดออกมาให้เห็น  เอ๊ะ.....หรือว่ากูเจี๊ยว......เล็ก?

ข้อมือของผมถูกใส่กุญแจมือ....แบบเดียวกับที่ตำรวจใส่ให้ผู้ร้าย  แล้วดูมันสิ.....มันกำลังสวมเครื่องแบบเต็มยศ  แต่เครื่องแบบชาติไหนวะ  ที่แหวกจนเห็นร่องอก.....เอ่อ.....กล้ามหน้าอกล่ำ ๆ ของมัน  ส่วนเป้ากางเกงก็ตึง....เห็นเป็นลำพาดยาว.....และใหญ่.....ดูแล้วน่ากลัว


น่ากลัวว่าผมคงจะต้องโดน


น่ากลัวใจตัวเอง  ที่ดันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาแปลก ๆแบบไม่ทราบสาเหตุ

น่ากลัวที่ผมชักจะรู้สึกสนุก
“ขับรถผ่าไฟแดง.....ใบขับขี่หมดอายุ.......โทษของน้องคือ......จับอัดสถานเดียว”

พ่อมึงสิ.....กูขับรถไม่เป็น....ไอ้เหี้ยยยยย

ผมขัดขืนไม่ได้  เพราะถูกใส่กุญแจ.....ผมร้องไม่ได้เพราะโดนอุดปากด้วยลูกบอลยาง.....หรือว่า.....ผมเองจะเต็มใจให้เป็นแบบนั้นกันนะ


~อา~

มองจากมุมนี้แล้ว....ได้เห็นร่างหนา ๆ กำยำของมันเคลื่อนตัวไปมา.....ช้า ๆ  แต่หนักแน่น.....แน่นและจุก......ผมเกิดอารมณ์ร่วมจนเจ็บเป้า


ผมกำลังแข็ง.....ไอ้หนูผมบดไปกับหน้าท้องแข็ง ๆของมัน


ผมเป็นเกย์


ผมติดเชื้อ.......ผมต้องถูกกักกัน.....ซี๊ดดดดดดดด

ผมต้องการความช่วยเหลือ

.
.....
............

ริทเล่า ;




น้องกำลังทำหน้าเสียว.....น้องเงี่ยน ?

นี่ผมรู้สึกไปเองรึเปล่า?

เสียงครางอื้ออึงที่ดังลอดออกมามันช่างดูเชิญชวน.....ให้ผมขยับตัวแรงขึ้นอีก....ไอ้อวบอ้วนของผมบิดตัวไปมาเล็กน้อยด้วยความทรมาน

และน้องกำลังแข็งขึงไม่แพ้ผม
“ติดใจลีลาของพี่แล้วสินะ.....หึ  ที่แท้น้องก็ชอบแบบนี้นี่เอง......ต้องการให้พี่ริทรุนแรงกว่านี้มั้ย.....อยากให้พี่.....ซี๊ดดด....ดิบกว่านี้รึเปล่า”

ผมไม่รอคำตอบจากปากน้อง.....เพราะน้องไม่สามารถพูดอะไรได้  ได้แต่ครางในลำคอ....เหงื่อไหลท่วม.....ผมจิกหัวน้อง  ออกแรงนิด ๆ  สมองกำลังนึกหาคำพูดที่มันฟังดูดิบ.....

“แน่นฉิบหาย.....ซี๊ดดดด  มึงนี่มันเอามันยิ่งกว่ากระหรี่”

น้องค้อน.......ไม่เวิร์คแฮะ

“หัวนมมึงนี่มันแดงดีชะมัด  ขอกูดูดหน่อยเถอะ”
“อื้อออออ”
ผมให้ฟันขบกัดอย่างมันเขี้ยว  กะเอาให้จุกน้องหลุดติดปาก.....จะบ้าเรอะ!!!!  ก็กะพอประมาณล่ะนะ  รุนแรงมากไปเดี๋ยวจะกลายเป็นว่า....กูจิต....กูป่วย

  ผมกัดฟันด้วยความเสียวและกระแทกไม่ยั้ง  ยิ่งเร่งเร้า  น้องก็ยิ่งตอดรัด.....สวรรค์กำลังอยู่รำไรตรงหน้า  แต่ผมอยากจะถ่วงเวลา  ตักตวงความสุขจากร่างกายนี้ให้คุ้มค่าสุด ๆ

“ผัวจ๋ารักเมียจ๋านะครับ”

พี่รักอะไรในตัวน้อง.....พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ  เด็กเหี้ยอะไร....ยโส.....ปากดี....จองหอง.....ท้าทายกูสุด ๆ
แถมยังกินจุจนเลี้ยงไม่ไหว
ผมอาจจะรักร่างกายน้อง......การที่น้องไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไรมากมายนัก  ไม่ได้แปลว่าผมไม่ได้ชอบน้องจากภายนอก.....ผมก็เหมือนคนทั่วไปแหละ  รักในสิ่งที่เป็นเปลือกนอก.....ที่มองเห็นได้.....แต่ผมก็ไม่อยากจะพลาดโอกาส  ที่จะเรียนรู้สิ่งที่อยู่ข้างในของน้อง(ไม่ได้หมายถึงตรงนั้น)......

เผื่อว่าซักวันผมจะรักน้องอย่างหมดหัวใจ

ผมอยากรักน้องทั้งตัวและหัวใจ.....

เชื่อเถอะว่าผมไม่ได้ฝืนใจ

ผมเต็มใจสุด ๆ

แล้วน้องล่ะเต็มใจมั้ย?......

อันนี้ต้องรอดูกันไป
.
....
...........
......................
อาร์มเล่า ;





ไอ้หน้าโหดน้ำแตกในตัวผม




ผมรู้สึกอุ่นวาบ.....ขณะที่ร่างกายของผมกำลังจะถึงฝั่งฝันในอีกไม่กี่อึดใจจากริมฝีปากสาก ๆ ของมัน....ซี๊ดดดดด

มันปลดปล่อยผมจนเป็นอิสระ  ผมในตอนนี้จึงจิกขยุ้มไปที่หัวของมันบ้าง  ในขณะที่ใบหน้าเถื่อน ๆ ของมันนั้นอยู่ในตำแหน่งเดียวกับจุดยุทธศาสตร์

คนเหี้ยอะไร......ตัวหนา  เหม็นเหงื่อ.....ผิวก็สาก....มือก็หยาบกร้าน  หนวดเคราก็ไม่รู้จักโกน  ผมบนหัวกบาลก็แข็งอย่างกับแปรงขัดรองเท้า....

ถ้ากูจะเป็นเกย์จริง ๆ....กูขอมีผัวที่หล่อแบบพี่โดม ปกรณ์ ลัม  ได้มั้ย.......

ลัม.....มหาสเน่ห์น่ะ

“อ๊า”

น้ำรักของผมพุ่งเข้าปากของมัน  ไอ้เชี่ยนั่น.....ดูดกลืนจนหมดทุกหยด....โดนดูดแรง ๆ ตอนที่กำลังถึงจุดสุดยอด.....มันเสียวจนขาดใจ  ตัวผมเบาหวิว  กางแขนแผ่ไปกับเตียง.....หลับตาแล้วมองเห็นไปถึงก้อนเมฆ......ทะลุขึ้นไปยันจักรวาล.....บิ๊กแบงก์.......มิลค์กี้เวย์......กลุ่มก๊าซ....กำเนิดของดาวดวงใหม่.....เพ้อแล้วกู

ลืมตาขึ้นมา

หน้าโหด ๆ ของมันก็เลื่อนขึ้นมาจนป๊ะกันกับผมในระยะประชิด  ส่งแววตาหวานเชื่อมขัดกับไอ้คิ้วทรงมีดดาบของมันจัง



หนังหน้าอ่ะไม่ใช่....แต่ลีลามึงอ่ะ....สอบผ่าน!!!!!



“คราวหน้าเล่นอะไรกันดีครับ....”
“เซ็กซ์หมู่ไปเลยสิมึง”

ผมประชด.....แต่แล้วก็กลัวจนจับใจ.....หากมันเกิดพิเรนขึ้นมาจริง ๆ

“ไม่เอาง่ะ....เค้าหวง  เมียเค้า....เค้าเอาได้คนเดียว......แต่กับเซ็กซ์ทอยน่ะ  เค้าไม่หึงนะ  ลองมั้ย  หึหึหึ”

กูเกลียดมึง

เกลียดโครต ๆ

ว่าแต่ว่า.....เซ็กซ์ทอยนี่มัน......











จะเด็ดสู้คนจริง ๆ ได้มั้ย ?

.......................................................................

คู่ของน้องอาร์มและพี่ริท  คงจบแต่เพียงเท่านี้

เท่ห์ดี?

คิดว่าเป็นการจบลงอย่างสวยงาม.....อนาคตของคนทั้งคู่ยังอีกไกล.....อาจเป็นคู่แท้  หรือแค่หวังฟัน  อิอิอิ

ส่วนคู่น้องลิง.....คงไม่มาม่านะคะ......อาจมีฉากเศร้า.....ซึ่งควรมีบ้างเป็นสีสัน

เม้นท์กันมาเยอะ ๆ
อยากอ่านตอนพิเศษที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องก็ขอกันมานะคะ......แอบจิ้นให้น้องอาร์มโดนรุม  เอาซัก......ห้าสิบพีไปเลยทีเดียวเชียว.....แต่ยังไม่มีปัญญาแต่ง  ต้องหาโหลดหนังแนว ๆ นี้มาศึกษาก่อน(ซึ่งมันมี o22).....ไม่ถนัดแต่งเลิฟซีนน่ะค่ะ  ออกไปทางง่อย ๆ ซะมากกว่า....

เจอกันตอนหน้านะคะ

ชอบโฉมใหม่ของเล้าจัง  เวลาอัพแล้วไม่ติดขัด.....รักมากขึ้น ๆ ๆ ๆ ทุกวัน  :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 25-06-2011 09:13:23
คู่โหด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 25-06-2011 09:19:52
พี่ริทหื่นมาก

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 25-06-2011 09:31:30
พี่ริทนี่ออกแนวโรคจิตเล็กๆเลยนะเนี่ย


แต่.................อาร์มท่าทางจะชอบ ก๊ากกกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 25-06-2011 09:57:53
คนแต่งคะ ตอนพิเศษ 50พี เนี่ยต้องจบด้วยใส่โลงฝังน้องอาร์มได้เลย   :a5:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 25-06-2011 12:55:09
ดันค่ะ ๆ

50P  น้องอาร์มคงจมทะเลน้ำนม.....เอิ๊ก ๆ ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : เมียจ๋าของผัวจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 25-06-2011 13:38:27
เอิ่ม 50P รูนี้หลวมไปอีกนานอ่ะ เหอๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : ภรรยาจ๋าของสามีจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: kihaezzzzzz ที่ 25-06-2011 14:03:43
พี่ริทไม่ค่อยไหว สติหลุด อิอิ

อยาก อ่านคู่ลิง รีบมาต่อนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : ภรรยาจ๋าของสามีจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 25-06-2011 14:09:22
หัวเด็ดเท้าขาดยังไง เค้าก็ไม่เอาน้องอาร์มโดนรุม     o22 o22

รอคู่ลิง   :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : ภรรยาจ๋าของสามีจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 25-06-2011 14:17:30

เรียน ผู้แต่ง

ทางเล้าฯ มีความจำเป็นในการแก้ไขชื่อตอน-ชื่อเรื่อง นิยาย ทุกเรื่อง  ที่มีการใช้คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้า  ซึ่งอาจทำให้เล้าฯ เป็นที่เพ่งเล่งของราชการ  เนื่องจากขณะนี้ได้มีกฏหมายเกี่ยวกับการดูแลและให้บริการเวปไซต์ออกมาใหม่ และมีความเข้มงวดมากขึ้น

ทางเราจึงต้องรีบแก้ไขอย่างเร่งด่วน  เพื่อเป็นการป้องกันในเบื้องต้น

ทั้งนี้  หากชื่อเรื่อง-ชื่อตอนที่เราแก้ไขไม่ถูกใจของเจ้าของเรื่อง  ท่านสามารถแก้ไขเป็นชื่ออื่นได้  แต่ทั้งนี้ก็ต้องขอความร่วมมือจากทุกท่านในการลดการใช้คำดังกล่าวด้วย

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับการให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

เจ้สอง  โมดุฯ ห้องนิยาย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : ภรรยาจ๋าของสามีจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 25-06-2011 14:29:17
เนื่องด้วยคนแต่งเป็นคนว่าง่าย  และไม่ชอบการแหกกฎค่ะ  จะได้อยู่ร่วมเล้ากันอย่างไม่มีปัญหา หากทางผู้ดูแลเล้าเห็นว่าอย่างไร  เราก็พร้อมจะปฏิบัติตามโดยไม่มีทักท้วง....แต่แจ้งกันก่อนนิดนึงก็จะดีมาก ๆ ค่ะ  ในครั้งต่อๆไปแจ้งให้เรารับทราบก่อนแล้วดำเนินการได้เลย  เราไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว....เราเองก็จะพยายามระวังให้มากกว่านี้  จะได้ไม่ต้องทำผิดซ้ำซาก

ขอบคุณค่ะ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : ภรรยาจ๋าของสามีจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 25-06-2011 14:31:36

เจ้กำลังพิมพ์อยู่  หนูก็แจ้งมาทันที  แจ้งกดโพสต์ ไม่ทันค่า  จุ๊บๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : ภรรยาจ๋าของสามีจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 25-06-2011 16:30:13
อั๊ยย่ะ
 :jul3:
อิพี่ริทนี่ยิ่งอ่านยิ่งฮา
จบแบบนี้ก็แปลกไปอีกแบบ
แต่ตอนหน้าขออีก 2 ตัว เอ้ย คนโน้นเยอะๆหน่อยหนา
แบบว่าเวลาเลิฟซีนคู่นี้นี่แบบว่าละเอียดเห็นรูขุมขน
แต่คู่นู้น ทำไมมันสั้นจุ๊ดจู๋ขนาดนั้นค้าคนเขียน
แบบว่าขอเยอะๆบ้างจะได้มั้ย?
คนอ่านมันหื่น 5555+
 :oo1:

ปลล.50p สงสัยคนอ่านได้ไปงานศพน้องอาร์มเป็นแน่แท้
ยังไงเราก็ไม่เอาหลาย p ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
 :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 : ภรรยาจ๋าของสามีจ๋า (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 25-06-2011 19:04:33
คู่ริท-อาร์มเหมาะกันดี อุปกรณ์เสริมเพียบ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 25-06-2011 20:07:43
หื่นดีๆ รอๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 25-06-2011 20:31:15
เอ๊า..ไปๆมาๆ น้องอาร์มชักจะชอบอาหารรสแบบที่พี่ริทปรุงให้ซะแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 30-06-2011 09:56:27
กรี๊ดดดด  ทำยังไงดี  จุดขายของเรื่องนี้คือฉากเอ็นซีซะด้วยจิ  เนื้อหาก็แบบว่า  ไม่ค่อยจะมีอะไรเท่าไหร่เลย.....ส่งฉากนั้นทางพีเอ็มดีมั้ยคะ?
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 30-06-2011 15:45:56
มีกฏมาแบบนี้ลำบากผู้เขียนจริงเชียว
จะให้ส่งเป็น พีเอ็ม นี่โคตรลำบากผู้เขียนเข้าไปใหญ่หรือเปล่าคะ
แค่แต่งมาลงให้อ่าน นี่ก็กรุณาแล้ว
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ  :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 11 (24/06/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 02-07-2011 14:41:41
นั่งหัวเราะจนท้องเเข็ง  :pigha2:

ฮาได้ทุกตอน  :m20:

เป็นกำลังใจให้ในตอนต่อๆไปค่ะ  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 06-07-2011 21:57:56
ตอนที่ 12



ปริ๊นซ์เล่า ;



น้องครับ.....กลับไปกินนมแล้วเข้านอนแต่หัวค่ำดีกว่ามั้ย  เด็ก ๆ อย่างน้องอ่ะ  ไม่ใช่แนวพี่ว่ะ.....อย่าเสียเวลาเลย  ไอ้ตัวเล็ก.....!!!

คนอย่างนายปริ๊นซ์.....ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกซะด้วยสิ

นั่นคือความคิดของผมในตอนนั้น.....ตอนที่โดนปฏิเสธจากไอ้เหี้ยพี่แซน  รุ่นพี่ที่เขาว่าฮอต....และสะเด็ดสะเด่าที่สุดในโรงเรียนสหที่มีชื่อที่สุดในจังหวัดของกระผม

อยากลองอ่ะดิ...!!!

ว่าพี่เค้าจะเด็ดจริงมั้ย

คนที่รู้จักช่วยตัวเองตั้งแต่สมัยประถม.....มีอารมณ์เมื่อเห็นบอยแบนด์หล่อล่ำกล้ามใหญ่ถอดเสื้ออย่างผมเนี่ย.....ไม่เด็กนะเว๊ยเฮ้ย

ผมเก็บเอาพี่เค้าไปฝันเปียก.....ร่างกายกำยำกระแทกเข้าออกในตัวผม  แค่นึก....ก็แข็งซะแล้วจิ  เอากันเสร็จก็นอนคลอเคลียกัน.....จูบปากกัน....แลกลิ้นกัน  แล้วก็เริ่มรอบใหม่อีกครั้ง(เพื่อน ๆ ชอบเรียกผมว่าไอ้ลามก!!!-----เออ กูยอมรับ)

ผมจะต้องเอาชนะพี่เค้าให้ได้.....ผมต้องแสดงให้พี่เค้าเห็น.....ว่าหน้าจืด ๆ เอ๋อ ๆ เหมือนเด็กประถมอย่างกรูเนี่ย....ลีลาร้อนแรงไม่แพ้ไอ้พวกหนุ่มหน้าสวยเหล่านั้น.....และที่สำคัญไปกว่านั้น.....ความฝันอันสูงสุด....คือทำให้พี่เค้าติดใจ....และถีบหัวส่ง

เอาให้ขาดกรูไม่ได้.....จะเป็นจะตาย....ตายห่าไปเลย

หึหึหึ

“คร่อกกกกกกกกกกกกกก”  เสียงคุณสามี  ของเล่นของผมกรนสนั่นลั่นโสตประสาท  หันไปดู.....เด็กโครต ๆ อ่ะ....เด็กกว่ากูอีกแฮะ  หน้าตาก็ดูบ้องแบ๊วได้อีก.....สเปคพวกคิงเลยสินะ  น่ารัก  อ่อนต่อโลก  ไร้เดียงสา.....ชิส์ 

มัน......น่ารักกว่าโผมมมมมม.....สามีน่ารักกว่าภรรเมีย.....บ๊ะ!!!

แล้วนี่มันอะไรก๊านนนน  ผมกำลังทำอะไรอยู่.....ผมดันมาแป้กอยู่ที่ไอ้เบื้อกหน้าลิงที่ไม่ประสีประสาเนี่ยยยยน๊า  ผมควรขยับสเตป  เปลี่ยนคู่ซ้อมไปเรื่อย ๆ สิ....ค้นหาลีลาร่วมรักสุดร้อนแรงในแบบฉบับของผม  จากนั้นก็เดินเข้าไปหาไอ้พี่แซนด้วยความมั่นใจ.....ทำให้น้ำมันหมดตัว......โฮก......แข็งอีกแย๊ววววว

หันไปมองผัวอีกครั้ง.....

เฮ้อ......เจ้าชายเซ็งว่ะ......

รุกห่าอะไร  ขี้งอนยิ่งกว่าผู้หญิง  ตัวก็โตกว่าผมนิดนึง....เจ้าน้ำตาล่ะเป็นที่หนึ่ง  พึ่งพิงก็ไม่ได้....แถมยังต้องเป็นฝ่ายปกป้องมันอีกตังหาก....โฮกกกกกกก

แต่จะว่าไป....หน้าตาบ๊อง ๆ แบ๊ว ๆแบบไอ้เกมส์เนี่ยนะ....

เวลามันทำหน้าเคร่งขรึม  ดูจริงจังเนี่ยนะ....


ก็มีมุมหล่อเหลากับเค้าเหมือนกันหรอก!!!!

แต่ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ปริ๊นซ์ต้องการ

พี่แซนกำลังอกหัก.....ขึ้นสเตตัสในเฟสบุ๊ค....กลอนเศร้า ๆ บ้าง  เนื้อเพลงอกหักบ้าง.....ตีอกชกหัวทำเป็นแกร่งบ้าง  ทั้งหมดถูกอัพเดทประมาณวันละหกถึงสิบสถานะ

หึหึ  เข้าทางกูเลยแหละ

ถึงเวลาทวงสัญญาแล้วสินะ

คอยดูเหอะ.....แล้วพี่จะต้องอึ้ง  ที่ผมร้อนแรงยิ่งกว่าดาราเอวี(ขอบคุณหนังของลิงน้อย)

ส่วนไอ้เกมส์.....

ยอมรับว่าหวั่นไหวนิดหน่อย

แต่ก่อนที่ผมจะกลายเป็นคนแพ้

ผมต้องรีบเขี่ยไอ้เบื๊อกนี่  ออกไปจากชีวิตให้เร็วที่สุด

ถึงแม้ว่าจะเป็นผมซะอีกที่เป็นฝ่ายวิ่งตามมัน.....ก็ตามทีเหอะ!!!!

“อื้อออออ.....ไอ้ปริ๊นซ์  มึงทำเชี่ยไรเนี่ย  คนจะนอน”
“ขอซักรอบนะสามี.....เค้าว๊อนท์ง่ะ”

ตักตวงประสบกามเว๊ยเฮ๊ย!!!
.
....
..........................
บรรยาย ;

“ฮัลโหลพี่แซนเหรอครับ  รออยู่ที่ร้านแล้วงั้นเหรอ....เนี่ย  ผมกำลังจะไปหา  รีบสุด ๆ เลย....แค่นี้นะครับพี่”
นายปริ๊นซ์ชะเง้อหน้ามองหนุ่มหล่อ  หน้าตาท่าทางดูหมองเศร้า  กำลังเดินหงอย ๆ เข้าไปในร้านอาหารค่อนข้างมีระดับ....หลังจากกดวางสาย

มายืนรอเค้าตั้งสองชั่วโมงแล้วเหอะ!!!!

มือเล็กจัดการกดโทรศัพท์ถึงสามีหน้าลิงที่ตอนนี้คงจะนอนแก่วอยู่ในห้อง......ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำตอนที่เมีย(?)  ของตัวเองตะโกนบอกซะลั่น  ว่ามีนัดทานข้าวกับเพื่อนเก่าสมัยมัธยม....ขนาดเดินเข้าไปกระซิบข้างหูก่อนออกจากห้อง  หอมแก้มซ้ายขวาก็แล้ว  พ่อก็ยังนั่งเอ๋อ.....

เพื่อนเรามาไม่ได้  ออกมานั่งเป็นเพื่อนหน่อยสิครับสามี  สั่งของโปรดตัวเองเต็มโต๊ะเลย ^^

หลังจากดำเนินการตามแผนการที่วางไว้  ส่งข้อความถึงนายเกมส์เสร็จ  ปริ๊นซ์ก็วิ่งผลุบเข้าไปในห้องน้ำชายอีกครั้งเพื่อสำรวจความเรียบร้อย

บิ๊กอาย.....ไม่โตมากจนเกินไปนัก  ดูเป็นธรรมชาติดี
เสื้อยืดลายการ์ตูนแบบเด็ก ๆ ที่เคยสวมใส่.....หรือแม้กระทั่งเสื้อแนว ๆ (แนวข้างถนน)  พ่อจัดการเปลี่ยนยกเครื่อง  มาเป็นเสื้อผ้ากลิ่นเมโทรนิด ๆ  ทั้งเสื้อตัวนอกสีเมทัลลิค  เสื้อตัวในจับจีบสีขาว  เดฟผ้ามันสีดำ  รองเท้าหนังกลับหัวแหลมสีแดงดูตัดกันฉึบฉับ  ทรงผมเด็กเอ๋อทรงเดิม....แอบเล็มหน้าม้าเป็นกรอบโค้งนิดหน่อย  บ๊ะ....

น่ารักดีเหมือนกันนะนายปริ๊นซ์

แผนคือ....รถไฟชนกัน

ต่างคนต่างเลียแผล

ไปดื่มต่อที่ห้องรุ่นพี่....

พอเคลิ้มได้ที่ก็

อิคึ ๆ ๆ
ชายหนุ่มที่นั่งหน้าเศร้า  ถอนหายใจเฮือก ๆ ดูหมดอาลัยตายอยากพลันเกิดอาการหื่นแดก  เมื่อเงยหน้าขึ้นมาสบตาแบ๊ว ๆ ของรุ่นน้องที่เคยปรามาศ....สบประมาทกันมาแต่ปางอดีต

นะ.....น่ารัก.....

“ไง....คนอกหัก”

น้ำเสียงฟังดูก๋ากั่นเป็นกันเอง  ทำเอาหนุ่มแซนยิ้มแก้มปริอย่างอดไม่ได้  เมื่อร่างเล็ก ๆ นั้นนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม  กางเมนูออก  ยกขึ้นมาปิดเต็มหน้า....แกล้งเอ๋อนิด ๆ....เรื่องลูกไม้มารยา  เจ้าชายของเราไม่เป็นรองใคร.....เรื่องปั่นหัวให้คู่ต่อสู้งวยงง  จับจุดไม่ได้นี่ก็เช่นกัน
“เปลี่ยนไปเยอะนะเราอ่ะ”
“น่ารักอ่ะดิ๊”
“เออ....น่ารักไปอีกแบบนึง  แต่ก็ยังเด็กอยู่ดีล่ะว๊า....เจ้าเด็กน้อย”

ปึ่ดดดด.....คนตัวเล็กแอบตาขวางขึ้นมาวูบหนึ่ง  แต่ก็เปลี่ยนไปทำท่าทางยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
“ก็เป็นตัวของตัวเองอ่ะพี่”
ตรงไหนกันน่ะ.....นายปริ๊นซ์!!!
“พี่ไม่คิดจะเป็นแนวมาชอบเด็ก ๆ มั่งเหรอ....พวกหน้าสวยน่ะ.....ดูไปนาน ๆ ก็เบื่อ  แถมยังเข้าถึงยากอีกตังหาก”
“ก็ท้าทายดีนิ”
“ก็เลยอกหัก  เพราะถูกเจ้าหล่อนเชิดใส่ไง”
“ก็จริงของเราน่ะ.....เฮ้ออออออ  พี่แย่เลยว่ะปริ๊นซ์ตอนนี้  แซดสุด ๆ”
“เด็ก ๆ อย่างผมเนี่ย  สเปคในฝันของรุกเข้ม ๆ เลยนะขอบอก....ออกจะน่าปกป้อง  แต่ผมน่ะไม่อยากถูกปกป้องหรอกนะ  ผม....ผมดูแลตัวเองได้  ไม่เป็นภาระเลยนะนี่  รับไปเลี้ยงจิ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....อาศัยทีเผลอ  ตอนคนเค้าหวั่นไหว  หยอดพี่ตลอด  ไม่ได้ผลหรอกเด็กน้อย”

หึ.....เด็ก.....คำก็เด็ก....สองคำก็เด็ก.....แล้วมรึงจะเสียใจ  ไอ้ตี๋หิด

“งั้นถ้าผมบอกว่าผมยังชอบพี่อยู่.....อยากนอนกับพี่ล่ะคร๊าบบบ  แค่นอนด้วยกันน่ะ  ไม่ผูกมัด.....สนมั้ย.....ฟังดูโตขึ้นมารึยัง”

หนุ่มหล่อถึงกับเงยหน้าขึ้นมา....จ้องตาไม่กระพริบ  เอานิ้วแคะหูราวกับคิดว่าตัวเองหูฝาดไปรึเปล่า  ท่าทางดูงั่งขึ้นมาทันตาเห็น

“เคยแล้วเหรอเรา”
“เอ้า  ก็ต้องเคยแล้วสิ.....ไม่อยากรู้เหรอ  ว่าเด็กอย่างผมน่ะ  เวลาออนทอป....มันจะดูร้อนแรงแค่ไหน  หืม....”

เท้าเล็กค่อย ๆ ยกขึ้นเขี่ยอีกฝ่าย.....เขี่ยเบา ๆ ก่อนจะยกสูงขึ้น  แล้วคลึงไปที่เป้ากางเกงของรุ่นพี่ผู้กำลังอกหัก
“ก็น่าสนดีเหมือนกันนะ....หึ.....อย่าทำเป็นเก่งแต่ปากละกัน  จะเล่นให้ร้องไม่เป็นภาษาเลย”
“อันนี้คงต้องไปวัดกันดูน่ะครับ....แต่ผมว่าคนที่จะต้องร้องครางไม่เป็นภาษาน่ะ.....อาจจะเป็นพี่แซนก็ได้น๊า  อิอิ”

เหตุผลที่ชอบคนร้อนแรง....อาจเป็นเพราะพวกซิง ๆ มันน่าเบื่อ  ไม่เร้าใจ  อย่างดีก็แค่นอนนิ่ง ๆ รุนแรงนิดหน่อยก็ร้องลั่น.....พวกติ๋ม ๆ จืด ๆ ก็เหมือนกัน  จืดชืดยิ่งกว่าผักต้ม

แซนขยิบตาให้รุ่นน้อง....เด็กแสบที่ยังคงความแสบไม่เปลี่ยนแปลง....แม้จะอยู่ในรูปลักษณ์จืด ๆก็ตามที

เพียงแต่ว่าตอนนี้  เด็กน้อยคนนี้  ดูมีอะไรดึงดูดอย่างน่าประหลาด

ปริ๊นซ์ปาดครีมสลัดสีขาวขุ่นออกจากริมฝีปากด้วยท่าทางแก่นเซี้ยว  ก่อนจะดูดนิ้วแล้วกัดเบา ๆ พอให้อีกคนได้วาบหวิว

ทั้งหมดนี่......อยู่ในสายตาของอีกคนที่เพิ่งมาถึง  แต่ก็ทันเห็นตอนสำคัญ  และพอประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมดได้

“ขอนั่งด้วยคนนะ”

ลิงน้อยในสภาพสุดบ้าน  แต่งตัวได้กลากถึงติ่ง  สีหน้าซ่อนความหึงหวงเอาไว้ไม่ค่อยจะมิดชิด  เอ่ยขึ้นจากด้านหลังของเมียสุดที่รัก

ฮึก....ฮึก....เข้มแข็งไว้นะ

อย่าร้อง

ห้ามร้องเด็ดขาด


เกมส์พยายามข่มอารมณ์น้อยใจที่ซ่อนไว้.....พยายามเก๊กท่าทางเท่ห์ ๆ  ชิว ๆ ไม่สะทกสะท้านกับภาพบาดตา  ก่อนจะลากเก้าอี้  แล้วนั่งลง  ยิ้มมุมปากให้คนทั้งคู่

รุกแมน ๆ อย่างไอ้เกมส์คนนี้  จะไม่มีวันเสียน้ำตาให้ไอ้เมียหน้าจืดนี่เป็นอันขาด.....ฮึบ

ปริ๊นซ์ฉีกยิ้มจนแทบจะเห็นฟันครบทุกซี่.....ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวให้สามีสุดที่รัก  ยิ่งทำให้น้ำตาลิงแทบจะทะเล็ด 

คนในร้านเริ่มจ้อกแจ้ก......

บรรยากาศเริ่มวุ่นวาย

แต่บรรยากาศบนโต๊ะนี้แทบหยุดนิ่ง  ไม่เคลื่อนไหว.....ดูอึดอัดจนพนักงานเสริ์ฟไม่กล้าเฉียดเข้าใกล้

ขณะที่อีกคนกำลังใจเต้น  กับเกมส์ที่ตัวเองเป็นฝ่ายควบคุม

ขณะที่อีกคนกำลังดราม่า

ใครบางคนในนี้กำลังมี....รักแรกพบ





ใครกันเอ่ย ?

To be con
 :o12: :sad4: :m15:
.............................................................................
นายเอกเริ่มเพลย์บอยแล้วไงล่ะ.....คาแรคเตอร์เจ้าปริ๊นซ์ดูเป็นนางเอกยัยตัวร้ายมาก ๆ ไม่สนใจใครนอกจากตัวเอง
ส่วนเจ้าลิงน้อยก็กำลังอกหัก.....ทั้ง ๆ ที่ตัวเองปฏิเสธเสียงแข็งมาตลอดว่าไม่ได้ชอบเค้า  กิ๊ว ๆ
เรื่องยาวพล็อตตัน  แต่เรื่องสั้นกำลังมา....หวังว่าคนอ่านยังไม่ลืมนะคะ
น้องปริ๊นซ์เนี่ย.....พอจะรับจ๊อบเป็นตัวร้ายในฟิคเรื่องอื่นได้มั้ยนะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 06-07-2011 22:32:44
3Pแน่ๆ555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 06-07-2011 23:07:34
เอาล่ะสิ จะกลายเป็นแซน-เกมส์มั้ยเนี่ย  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 06-07-2011 23:08:16
แงงงงงงงงงงงงงงงงง ถ้าปริ๊นซ์ทิ้งไอ้ลูกลิงของพี่ไปเอาไอ้แซน

พี่จะเลิกอ่าน!! และงอน!! คุณ mutyamania ด้วย!!!!

 :o12: :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 06-07-2011 23:54:15
พี่่แซน ปิ้ง ลิงน้อย แน่เลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 07-07-2011 03:49:42
พี่แซนต้องชอบเกมส์แน่ ๆ

น่าจะสั่งสอน ปริ๊นให้รู้สำนึกซะบ้าง ว่ามีของดีอยู่ในมือแล้ว

 :m16: :m16:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 07-07-2011 17:58:42
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก
 :z3:
อิน้องปริ๊นท์
ทำไมแกแร่ดได้ขนาดนี้ยะ
ถ้าเลิกกับอิลิงไปละก็
เหอะๆๆๆๆๆ
 o18
ส่วนอิคนที่เกิดรักแรกพบ
อย่าบอกนะว่าเป็นอิพี่แซนศัตรูหัวใจ
 o22
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 12-07-2011 12:09:54
แอบมาดัน หุหุ

ขอรางวัลหน่อยค่า

พี่ขอตอนพิเศษของ ต้น+เดย์ อีกซัก 2-3 ตอนน่ะ >_<
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ UP ตอน 12 (06/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 12-07-2011 13:09:23
กรี๊ดดดด  รอนะคะ...รอ....เค้ายังไม่มีเวลาแต่งเรื่องใหม่.....

อาจจะเปิดกระทู้ใหม่แล้วทำเป็นฟิคยาวเลย....อาจจะนะ

แต่ตอนพิเศษ....ไม่มีแล้วจ้า....หมดแย้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-07-2011 22:36:30
ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก




ลิงเล่า :




ผมมาทันได้เห็นภาพบาดตา  ระหว่างศรีภรรยาที่ผมไม่เต็มใจจะมี(แต่เสือกรักแมร่งไปแล้ว)  กำลังเอาตีนเขี่ยไข่ไอ้หน้าหล่อ  คู่ขาคนใหม่ของมัน  ท่าทางหัวร่อต่อกระซิก....หวานกันจริ๊ง....หวานกันจรั๊ง


 :m17:







 :m8:

ฮึก....


น้ำตาลิงจะไหล


มันจี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

จู่ๆ.....เช้าวันนี้  ไอ้ปริ๊นซ์ก็เกิดจะแต่งเนื้อแต่งตัว.....ชนิดที่.....‘เยอะ’.....จนลิงตะลึง......มันยืนผิวปากอย่างอารมณ์ดีอยู่หน้ากระจกอยู่เป็นชั่วโมงเดี๋ยวถอดเดี๋ยวใส่  เดี๋ยวปาดซ้าย....เดี๋ยวเสยขึ้น.....ก่อนจะแหกลูกกะตายัดคอนแทคเลนส์ใส่เข้าไป........จนกระทั่งเสร็จออกมาอย่างที่เห็นนี่





แมร่ง......น่ารักว่ะสาดดดดดดด :m11: :m1:




แล้วมันก็เดินมาหอมแก้มผม  บอกว่ามีนัดกับแก๊งค์เพื่อนเก่า....ก่อนจะเดินแร่ด ๆ ออกไปด้วยท่าเดินตลก ๆ แบบเด็กประถม

อ่อ.....มีนัด....ยอมกันไม่ได้ว่างั้น  นี่คงจะแต่งตัวประชันกันสุดกู่เลยล่ะสิท่า!!!!!



แต่แล้วภาพบาดตาที่ผมเห็น  ทำเอาช๊อคซีนีม่า....ปนตำนานรักดอกเหมย  นี่น่ะรึ.....เพื่อน?.....เพื่อนโลกไหนมันมานั่งเขี่ยไข่กันเล่น  กลางวันแสกๆ  กลางร้านอาหารแบบเน้!!!......แต่เดี๋ยว!!!!  ไหนว่าเพื่อนมันผิดนัดไง  ไหนมันว่าเพื่อนมันไม่มาไง.....แล้วไหนว่ามันให้ผมมานั่งเป็นเพื่อนมันไง......มันอะไรยังไงไม่รู้แล้วล่ะ.....อารมณ์นี้.......ฮึก....ฮึก.....น้ำตามันจะไหลอีกแล้ว  ผมรวบรวมสติ  ใช้ความโกรธเข้าข่มความเศร้า  แล้วตรงดิ่งไปยังเมียร่าน  กับชายชู้....



คนอย่างลิง....ไม่มีวัน.....ยอมแพ้  ไอ้ตี๋แว่นหน้าจืดนี่หรอก....บ๊ะ

 :m31:

.
....
.........

“พี่ชื่อแซนครับ....เป็นรุ่นพี่ของเจ้าปริ๊นซ์  พอดีวันนี้นัดทานข้าวกัน  ไม่ทราบว่าน้องชื่อ...”

อ่อ  ลิงกระจ่าง

ที่แท้ก็ไอ้พี่แซน  รุ่นพี่ที่ไอ้ปริ๊นซ์มันเพ้อคลั่งนั่นเองแหละ  ผมช้อนตาขึ้นมองไอ้เหียกนี่แบบไม่เงยหน้า....หึ.....หมอนี่มันก็แค่สูงล่ะว๊า.....เรื่องความเข้มน่ะ.....สู้ผมไม่ได้ซักกระเบียด

ว่าแต่พอตั้งสติได้  ลิงก็นึกงง ๆ ว่าไอ้เชี่ยปริ๊นซ์มันจะโทรตามผมมาเป็นก้างเพื่อ....?  อยากประกาศความสำเร็จของตัวเองพร้อมกับประกาศแยกวงอย่างไม่เป็นทางการกระนั้นรึ

ตอนนี้ไม่เศร้า.....ออกไปทางมึน ๆ  :m28:แล้วดูสิ  บรรยากาศในร้านตกแต่งอย่างอลังฯ.....แต่ลิงดันใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดตัวเก่า....เง้อ  มิน่าเล่า  เด็กเสิร์ฟถึงได้มองหัวจรดเท้า

“ไอ้ลิง  พี่แซนเค้าถามชื่อมึงอ่ะ”
เสียงเขียว ๆ ของไอ้หน้าตี๋  กระชากผมออกจากห้วงความคิด  ผมมองหน้ามัน  สลับกับสายตาแปลก ๆ ของไอ้พี่แซน
“เราชื่อพีรชา....ถามทำไมมิทราบครั่บ!!!”

เพี้ยะ.....  มือไอ้ปริ๊นซ์ฝาดเข้ามาที่ต้นแขนผม  เจ็บนะ....ฮึก....น้ำตาจะไหลอีกแล้ว  ฮึบไว้...ฮึบ!!!!!
“เอาชื่อเล่นสิครับน้อง”
“ชื่อเกมส์”
“เป็นเพื่อนปริ๊นซ์เหรอครับ”
“ไม่ใช่......ผัว!!!!”

เพี๊ยะ!!!!  คราวนี้แรงกว่าเดิมเป็นสองเท่า  ไอ้เด็กแสบตีผมอีกแล้ว  ผมเลยเอาคืนมันบ้าง  ตบเน้น ๆ ที่หลังหัว.....จนหน้ามันทิ่ม...เกือบฝาดโต๊ะ  ไอ้รุ่นพี่ขี้เก๊กนั่นหัวเราะหึหึหึ  ผมรู้สึกว่าโต๊ะเราเป็นจุดศูนย์กลาง  ที่ทุกสายตาในร้านต่างจับจ้องมองมาที่เรา....แต่พอดีกูมันด้าน  กูมิแคร์สื่อ!!! (สงสัยจะซึมซับความด้านมาจากไอ้ปริ๊นซ์)

“แหม....เพื่อนปริ๊นซ์นี่  ดูท่าทางตลกเงียบนะเนี่ย....น้องเกมส์รู้ตัวมั้ย  ว่าน้องอ่ะหน้าหวานมาก.....คงเป็นสามีใครไม่ได้หรอกครับ”


ต......ตรงไหน....หน้ากูอย่างเข้ม.....คิ้วนี่หนายังกับแปลงผัก....ฮะหน็อย!!!!!
“เป็นไม่ได้.....ผมก็เล่นมาแล้วทุกท่าอ่ะครับเพ่....หรือว่าพี่อยากจะลอง”
“ลองได้เหรอครับ”
“ผมไม่ชอบปีนตึก.....สเปคผมต้องตัวเล็ก ๆ แบบน้องปริ๊นซ์เมียรักของผม”

ไม่รู้ทำไมสิพับผ่า!!!  ผมทำทุกอย่างออกไปโดยสัณชาติญาณจริง ๆ  ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน  และมันก็ไม่มีวันจะรักผม  แต่อารมณ์หึงหวงมันมาจากไหนกันนะ....มันมาแบบนิ่ง ๆ เงียบ ๆ  ราวกับคลื่นฮานามิ.....(ขอโทษที่ไม่ฮา) กวาดทุกอย่างจนหายวับไปกับตา

ช่วยไม่ได้  อยากโทรตามกูมาเอง  กูหมั่นไส้  เลยป่วนซะ  ไปเคลียร์กันเอาเองละกัน.....แล้วก็ไปหวานกันไกล ๆ ตีนกู

“ลิงกลับไปได้แล้ว....เยอะแล้วมึงอ่ะ”  ไอ้ปริ๊นซ์ทำหน้าโหดใส่  น้ำเสียงและสีหน้าดูไม่ระรื่นอย่างตอนแรกเสียแล้วสิ  ก็ตั้งแต่ผมมาถึง  ไอ้พี่แซนก็ไม่ได้คุยอะไรกับมันเลย....เอาแต่มองผม....แล้วก็ชวนผมคุย.....หรือว่าจริง ๆ แล้วมันเป็นเคะ.....เป็นเคะใช่มั้ย  ความหล่อโฮกของผมทำให้เมะแมน ๆ กลายเป็นเคะได้เพียงชั่ววูบเดียว  ใช่ป่ะ?
“ก็ปริ๊นซ์เป็นคนเรียกเราออกมาเองนี่....ผัวก็ออกมาหาเมียไง”
“พี่แซน....” มันยกมือชี้หน้ารุ่นพี่ของมัน  แต่ตาจ้องผมไม่กระพริบ  “ของกู......กูเรียกมึงออกมา......เพื่อจะบอกว่า....เราจบกัน  ลาก่อนเกมส์  ทุกอย่างเป็นไปตามสัญญา.....คืนนี้กูจะนอนกับพี่เขา.....แล้วพี่เขาก็....ตกลงแล้ว”
“แต่พี่เปลี่ยนใจแล้ว  น้องปริ๊นซ์....เรานั่นแหละกลับไป  พี่จะนั่งทานข้าวกับน้องคนนี้....พี่ชอบ.....น่ารัก......น้องครับเลิกเล่นบทแมนเหอะ  มาให้พี่จีบดีกว่า  พี่เพิ่งโดนทิ้งมา  ต้องการคนปลอบด่วน ๆ เลย.....”


เหี้ยแล้วไง


งานเข้ากูแล้ว

ไอ้ปริ๊นซ์จิ๊ปาก  ราวกับเด็กถูกขัดใจ  คราวนี้มันหันหน้าไปมองไอ้พี่แซนตาขุ่น....ให้ลิงเดา  มันคงตั้งใจจะทำอะไรซักอย่าง  แต่ว่าผิดแผน....ชัวร์!!!!  คนอย่างมันแมร่งโครตเจ้าเล่ห์จนยากที่จะตามทันอยู่แล้วนิ!!!!
“ไหนว่าไม่ชอบเด็ก ๆ ไง  พี่บอกผมเองน่ะ....จำไม่ได้แล้วเหรอ  จะกลืนน้ำลายตัวเองรึไงห๊ะ!!!”
“เออ....ใช่  แต่คนเรามันเปลี่ยนกันได้นี่ครับ....อ๊ะ  ไม่สิ  เด็กที่พี่ว่า.....พี่หมายถึงเด็กอย่างน้องไงครับ  แต่น้องหน้าหวานนี่  เป็นข้อยกเว้น.....”
“ไหนว่าชอบสวย ๆ ไง  แล้วไอ้หน้าลิงนี่มันสวยตรงไหน....ฮ๊ะ.....มันสวยตรงหนายยยย”
“อ่ะ.....ทำไมล่ะครับ  ตาน้องเกมส์ออกจะใสบลิ๊งค์ ๆ แก้มยุ้ย ๆ  ปากชมพูมีเลือดฝาด  น่าจุ๊บดีจะตาย  ไม่ได้ซีดเป็นไก่ต้มแบบเรานิ  หุหุหุ”

เหี้ยกำลังสองแล้วไง

บ๊ะ.....กูสวย  กูสวยเหรอวะ....กูน่ารักใช่มั้ย  ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงง  แต่ถ้าชอบแก้ม....กูมีอีกคนนึงจะแนะนำ....อ๊ะลืมไป  ไอ้เด็กสมบูรณ์มันมีผัวเป็นคนขับสิบล้อไปแล้ว.....เศร้าอ่ะ  หลงคิดว่าตัวเองเข้มมาตลอด
“เสียใจด้วย  แต่นี่อ่ะผัวผม  พี่แซนนั่นแหละกลับไป  ทั้งหมดเป็นแผนการหักหน้าพี่......ผมแค่จะแสดงให้พี่เห็น  ว่าหน้าตาอย่างผมก็เร่าร้อนได้  แล้วผมก็มีตัวจริงของผมแล้ว  คือไอ้หน้าลิงนี่.....ผมชนะพี่แล้ว  ชนะคำสบประมาทของพี่  พี่นั่นแหละกลับไปซะไป๊”  ไอ้ปริ๊นซ์พูดเป็นชุดด้วยท่าทีลุกลนชอบกล  มันยิ้มหวานให้ผม  ราวกับจะบอกว่า  เค้าล้อเล่นน่า.....เหมือนอย่างเคย

ผมเข้าใจราง ๆ แล้วแหละ....ว่าไอ้สัดปริ๊นซ์มันกำลังเล่นอะไร.....สตอมากขอบอก....เมื่อกี้ยังเสือกไสไล่ส่งกูอยู่เลยนะนั่น

อย่าหวังว่าทุกอย่างมันจะเป็นไปตามเกมส์ของมึงนะไอ้ปริ๊นซ์

มึงมันก็แค่เด็กน้อย  ริจะปั่นหัวผู้ชายเล่น

ผมยิ้ม.....ยิ้มหวานสุดชีวิตให้มัน

“พี่แซน....พี่กลับไปซะเถอะ”  ผมหันไปบอกพี่เขาเสียงเรียบ...












“กลับไปกับผม  แล้วทิ้งไอ้ปริ๊นซ์ไว้ที่นี่แหละ”






:m30:



 :m2: :m2: :m2:

.................................................
กรี๊ดดดดด  คนอ่านจะเกลียดน้องปริ๊นซ์มั้ย  ออกแนวตัวร้ายในฟิคแล้ว  ถ้าใครจะเกลียดน้อง  ขอให้นึกถึงตอนน้องเสี่ยงชีวิตไปช่วยคุณสามี  เผื่อจะบรรเทาเบาบางลงไปได้นิดนึง....ก็เด็กมันอยากแร่ดบ้าง  อะไรบ้าง  อย่าถือสามันเล้ยยย


หึหึหึ....ตอนนี้เน้นหนักไปทางอิโมติค่อน  เพราะเนื้อหามันสั้นจุ๊ด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 14-07-2011 00:28:44
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
สะใจว้อยยยยยยยยยยยย
เป็นไงล่าอิน้องปรินท์
ไปๆมาๆอิเกมส์มันสวย+น่ารักกว่าแกแล้ว
กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :jul3:
คราวนี้แหละ
เสียทองเท่าหัว
ก้ไม่มีผัวจะให้เสียแล้วแก
สมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 14-07-2011 01:58:32
ก็เลิกกะอิปริ้นท์ไปเลย - -
มีผัวก็ควรแรดแค่กับผัว อย่าริไปแรดกับคนอื่น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 14-07-2011 09:55:02
ดันก่อนร่วงไปหน้า 2
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 14-07-2011 10:14:50
555 ทีใครทีมันนะปรินซ์
ยกนี้ลิงชนะเลิศ

แต่ ลิงน้อย จะหนีพ้นจากการตกเป็นเมียอิพี่แซนจอมหื่นยังไงเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 14-07-2011 11:10:34
 :laugh: :laugh: :laugh:

น้องปริ๊นทร์โดนลิงน้อย ดัดหลังซะแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 14-07-2011 11:23:58
หักมุมกันไปเลยแบบ ลิงเป็นเคะให้พี่แซน
ส่วนปรินซ์ก็โดนทิ้งอยากเจ้าแผนการดีนัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-07-2011 11:25:57
 :laugh: :laugh: :laugh:บอกได้แค่ว่าสะใจอีปรินซ์มาก
น้องเกมส์ได้ใจเดี๊ยนมากฮ่ะ เอาเลยพ่อลิงน้อยเอาให้อีปริ๊นซ์มันยางหัวตกซะบ้าง จะได้สำนึก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 14-07-2011 12:58:49
เง่อ เป็นงั้นไป ลิงอย่างเป็นรับอ่อ :z2: :laugh:
เเต่สะใจ(นิดๆ)อ่ะ  :m20:
รออ่านนคะ :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 14-07-2011 13:20:05
น้องลิง เอาจริงดิ?   :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 14-07-2011 14:21:51
แอบเชียร์ให้ต่างคนต่างไปจริงๆ นะเนี่ย
แบบว่ารักๆ หลงๆ เลิกๆ มึนๆ ไงชอบกล

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 14-07-2011 15:18:53
 :laugh: :laugh: :laugh:

เอาแล้วไง

เสียผัวไปซะแล้ว

๕๕๕
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 14-07-2011 17:09:18
เกมส์เอาคืนได้หรือเนี่ย???
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 16-07-2011 13:51:39
5555+  ปริ๊นเอ้ย จำคตินี่ไว้นะว่าเสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสียผัวให้ใครน่ะ เอิ๊กๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-07-2011 19:02:03
แวะมาดันๆๆๆๆ
รออิลิงอยู่นะเนี่ย
 :bye2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 13 : คน ๆ นี้ที่เธอไม่รัก (13/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 24-07-2011 21:35:35
ตอน : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา




ลิงเล่า ;





นี่ผม.....



กำลังทำอะไรอยู่.......!!!!




จำได้ราง ๆ  ว่าผมลากกิ๊กไอ้ปริ๊นซ์ออกมาจากร้านอาหารสุดหรู  แล้วหลังจากนั้น  ผมก็มานั่งหน้าลิง  เอ๋อ ๆ เบลอ ๆ อยู่ที่ห้องของไอ้พี่แซนได้ไงกันล่ะฟะ!!!!!!.......ก็นั่งแท็กซี่มาไง  แต่ประเด็นคือจ๊อด......กูจะตามมันมาทามม๊ายยยยยย



“ดูทีวีก็ได้นะครับคุณพีรชา”  เสียงของไอ้พี่แซนดังขึ้นจากด้านหลัง.....ผมหันไปมองก็ถึงกับตะลึง  เพราะตอนนี้มันไม่ได้ใส่เสื้อ.....และมันขาวค่อด ๆ
“หรือจะจ้องพี่  พี่ก็จะนั่งให้น้องจ้องทั้งคืนเลยครับ”
“เอ่อ....ผมว่า....ดูทีวีดีกว่า”


ผมบอกมัน  หลังจากหันไปสบสายตาหื่นกาม  ใจตอนนี้อยากกลับห้อง  แต่ไม่อยากเจอไอ้เมียทรยศ.....ลิงงอน....งอนเมีย....ถึงเป็นผัวเมียกันเล่น ๆ แต่ผู้ชายคนนี้....







เสียใจจริง ๆ นะจ๊อดดดดด :monkeysad:









ไอ้เวรนั่นมันหายไปไหนแล้ว!!!!  ขอบคุณสวรรค์  ผมได้ยินเสียงฝักบัว  มันคงกำลังอาบน้ำ  ผมหันไปมองรอบ ๆ ห้องของมัน....ก็หรูดีนะ  แหงล่ะ.....คอนโดกลางกรุงราคาหลายล้านนี่นะ....ตกแต่งได้ไฮโซเวอร์ ๆ แล้วมองย้อนกลับไปที่รังของกรู....วิมานลิง....ช่างต่างกันอย่างไม่น่าให้อภัยสวรรค์...




ม่ายยยยยยยย....




พอนึกถึงรังลิง...ผมก็เห็นแต่ภาพของเราสอง.....กำลังตั่มตั๊มกันอย่างเมามันส์  น้ำรักเหนียว ๆของผมกับเมีย  สาดกระจายจนต้องหอบผ้าปูที่นอนไปจ้างเค้าซัก.....เพราะกลิ่นมันคาวสุโคร่ย ๆ



ไม่!!!  ผมต้องลืมไอ้ปริ๊นซ์ให้ได้  กะอีแค่คนแรกที่มีอะไรด้วย  หล่อล่ำกล้ามใหญ่อย่างผม  จะหานางฟ้าน่ารัก ๆ กว่านี้เป็นสิบเท่า  เอามากกทีเดียวยี่สิบคนพร้อม ๆ กันก็ทำได้  ให้มันรู้ซะมั่ง....ไอ้ปริ๊นซ์  คนที่ชอบปั่นหัวคนอื่นแบบนั้น..






ผมไม่นับมันเป็นเมียหรอก!!!!


ชิส์ ๆ ๆ

กำลังเพ้อ ๆ ไอ้พี่แซนมันก็โผล่มาในสภาพโชกชุ่ม  กำเดาผมแทบไหล  เมื่อหันไปเจอร่างเปลือย ๆ ย้ำว่าคราวนี้เปลือยจริง ๆ

กั๊งแล้ว.....ลิงของขึ้น  บ๊ะ

“พะ.....พี่แซน”
“ครับลิงน้อย”
“แก้ผ้าทำม๊ายยยย”
“ก็นี่มันห้องพี่นี่ครับ  แล้วปกติ  เวลาพี่อาบน้ำเสร็จ  พี่ก็แก้ผ้าเดินไปเดินมาแบบนี้แหละ  ตากแอร์ให้ตัวแห้ง  สบายดีออก”
“แต่ว่าตอนนี้  มึงไม่ได้อยู่คนเดียวนะว๊อยยยยยย”
“เวลาน้องเกมส์เขิน  น่ารักดีนะครับ”



อ๊ากกกก  กูเขิน  ใช่....กูกำลังเขิน

อาจเพราะมันไม่ได้ล่ำเวอร์  หนวดรก.....หรือหน้าเถื่อนแบบสามีของไอ้อาร์มละมั้ง....มันก็แค่หน้าหล่อ...คม...แต่ไม่เข้ม  ตัวสูง  หุ่นผอมบางแต่แอบมีกล้าม  ดู ๆ ไปก็ละม้ายคล้ายดาราเอวีคนโปรดของโผมมมมมมม


แต่มันเป็นรุกนะว๊อยยยย โฮกกกกกก  พวกเดียวกัน  ไม่ควรกินกันเอง.....ปรัชญาชาวสีรุ้งใช่มั้ยนั่น

มัวแต่ตะลึงแล้วคิดเป็นบ้าเป็นบออยู่คนเดียว  รู้สึกตัวอีกที  ลิงก็โดนกดจนนอนราบไปกับเตียง  มือของไอ้เจ้าของห้องสอดล้วงเข้ามาในเสื้อผม

“พี่อยากกินเราอ่ะ  ได้มั้ย?”
“อย่าเลยครับพี่...อ๊ะ”

ชิบหายแล้ว  กูตอบสนองตอนโดนมันเขี่ยหัวนม  แถมยังอุทานออกมาได้เคะบรรลัย  แล้วพอโดนไซร้ได้ซักเดี๋ยว  เสื้อแสงมันก็เลิกขึ้นมาจนถึงคอ  ส่วนกางเกงก็โดนรูดลงไปกองที่ข้อเท้า

มือของมันกำลังคลึงน้องชายผม...


เค้าเสียวน๊า.....

หรือว่า

ที่เข้าใจมาตลอด  ว่าตัวเองแมนอย่างนั้น  เท่ห์อย่างนี้....

เข้าใจมาตลอดว่าตัวเองเป็นรุก.....

ผมคิดผิดสินะ

“เป็นของพี่นะครับ  พี่ยินดีรับผิดชอบชีวิตของน้อง....จะส่งเสียเลี้ยงดูอย่างดีเลย  หึหึ”

มันเอานิ้วปาดปาก...แล้วขยิบตาให้ผม 






บ๊ะเจ้า!!!!!  มันเท่ห์มากกกกกก

.
....
.........

มาสั้น  ไม่ได้กั๊ก  แต่พอดีวันนี้ไปสอบ กพ มา  คนแต่งเพลีย  แต่ก็รีบมาแต่ง  เพราะพล๊อตมันแอบมาหลังจากตันมาหลายวัน.....

เอาเป็นว่า

ลิงจะรอดมั้ย

หรือลิงจะเบี่ยงเบน

ตอนหน้าได้รู้กัน......


 

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 24-07-2011 21:43:56
หรือว่าพี่แซนจะทำให้ลิงน้อยค้นพบตัวเอง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: kenghan ที่ 24-07-2011 22:01:10
เอาลิงเป็นเคะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ปริ้นก็ให้ไปหาเอาดาบหน้านู้น
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 24-07-2011 23:38:04
กรี๊ดดดดดด ><
น้องลิงของเจ้
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 25-07-2011 00:03:25
เอ่อ..............แอบตกใจอ่ะ O_o"
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 25-07-2011 00:46:18
ให้ลิงเบี่ยงเบน แล้วก็ไปชวนปริ๊นซ์มา 3P กัน   :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 25-07-2011 01:20:29
เค้าไม่เอาแบบนี้

ลิงน้อยต้องดิ้นดิ ไม่ใช่สมยอมเค้า


 :m31: :m31:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 25-07-2011 15:02:53
ดัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 25-07-2011 15:32:23
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อิลิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
 :z3:
แกอย่าไปสมยอมเค้าง่ายๆอย่างงั้นนะว้อย
ถึงแกจะน่าเป็นเคะขนาดไหนก็เถอะ
 :jul3:
แต่คนอ่านคนนี้ยังเชียร์ให้แกเป็นเมะ
แล้วก็มีเมียแร่ดๆแบบอิปริ้นท์อยู่น้า
 :z6: อิพี่แซนให้ตกเตียงไปเล้ย!!!!!
+ ให้คนเขียนสำหรับความขยันจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 14 : ลิงน้อย......ในวัยค้นหา (24/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 31-07-2011 18:50:39
ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด




ปริ๊นซ์เล่า :







เซ็ง!

แผนผัง!!!


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!   ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห.....อัพเซท....อะไรกันฟร่ะ  นี่กูพยายามทำทุกอย่าง.....ทุกอย่างตั้งแต่ทุ่มทุนแปลงโฉมให้ดูน่ารักน่าใคร่.....เข้าคอร์สอบรมจนผ่านหลักสูตรวิชาพลังร้อยแรงแรดจากการแหกขี้ตาดูละครน้ำเน่าในยูทูป(ดอกส้มสีทอง).....และปิดท้ายด้วยการฝึกความร้อนแรงจากดีวีดีหนังของผัว(COAT)  โดยฝึกกับผัวที่เป็นคนมีเลือดมีเนื้อ(ไอ่เกมส์).....ขึ้นคร่อม  ขย่มมันทั้งเช้า  กลางวัน....เย็น  เที่ยงคืน.....ตีห้าครึ่ง.....ก็นะ.....ทั้งวันอ่ะ(ชอบ)

ทำไมไอ้เชี่ยพี่แซนมันถึงได้ตาถั่ว  ดันไปชมผัวลิง ๆ ของกูว่าสวยอย่างงั้น....หน้าหวานอย่างงี้....คิวตี้อย่างโง้น....เฮ้ย  ไม่จริงอ่ะก๊อดดดด  ชิท!!!!

ลิงของผมออกจะหล่อ.....แต่ชิส์  มันไม่ใช่ของผมแล้ว.....ไม่ใช่แล้ว  ไอ้ลิงไม่รักดี!!!!!!

ผมกำลังนอนแถกตัวดิ้นลงกับพื้นห้อง  ทันทีที่กลับมาถึงรังรักของสองเรา  หลังจากที่โดนผัวซึ่งกำลังจะกลายเป็นอดีต  กับชายชู้ที่เกือบจะได้เสียกันในคืนนี้  มันสองคนหักหลังผม  โดยการทิ้งผมไว้ที่ร้าน.....แถมยังปล่อยให้ผมเป็นคนออกค่าอาหารเองคนเดียวทั้งหมดอีกตังหาก  ไอ้พวกเวรเอ๊ย!!!!


ขัดใจ.....ขัดใจ.....ขัดใจ

กะจะเนียน ๆ คุยกับพี่แซนเรื่องอดีต  แล้วให้อิลิงมันนั่งแก่ว  เป็นส่วนเกิน.....ไม่ได้หวังให้มันเจ็บหรอก  เพราะมันคงไม่หึงไม่หวงผม  ผมแค่อยากจะเป็นผู้ใหญ่  และจุดประสงค์แผนนี้ก็คือการบอกเลิกแบบผู้ใหญ่  ไม่ต้องใช้คำพูด.....แต่ให้มันมาเห็นกับตา  แล้วเข้าใจอะไร ๆ ได้เอง....(แต่ลึก ๆ ก็อยากให้มันรู้สึกอะไรบ้างก็ยังดี.....แต่มันเจือกขโมยซีนกรู....เชี่ย!!!) 

ถามว่าใจร้ายไปมั้ย?....ไม่สงสารมันรึไง?

แล้วผมต้องแคร์ไอ้ผัวลิง ๆ ที่ไม่เคยแคร์ผมแม้แต่กระผีกนึงมั้ยล่ะ......ผมน่ะเสี่ยงตายไปช่วยมันนะ  แล้วมันล่ะเคยรู้สึกอะไรกับผมซักนิดมั้ย?

ก็เปล่า!!!

ทำอย่างกับผมเป็นเชื้อโรค  ผลักไสกันจัง....ฮึ!!!!


ฉะนั้นแล้ว.....
แล้วคนอย่างผม.....ก็ไม่ควรจะไปรู้สึกหวั่นไหวกับเด็กไม่รู้จักโตแบบนั้น  ผมต้องก้าวต่อไป  เพราะผมคือเคะในตำนาน  ผมจะสร้างตำนานของผม  จากเรือนร่างและลีลาอันร้อนแรง  ในแบบฉบับของผม

เมะทุกคนบนแผ่นดินสยามจะต้องสยบ.........อีกสามปีให้หลัง  ผมจะโจนทะยานเข้าสู่กิจการสถานบันเทิง....รายชื่อผมจะอยู่ในลิสต์ต้น ๆ ที่ลูกค้ากระเป๋าหนักต้องการใช้บริการ  แล้วผมก็จะเข้าสู่วงการหนังเอวี  หนังที่ผมแสดง  จะมียอดดาวน์โหลดที่สูงเอาการ....แต่ผมจะเลือกพระเอกเองนะ  ไม่เอาคุณลุงแว่นดำจู๋สั้น ๆ ฝ่อ ๆ  อย่างผมต้องนายโก้เท่านั้น  พวกคุณรู้จักนายโก้มั้ยล่ะ.....Koh Masaki  สุดยอดนักแสดงฝ่ายรุกในตำนาน  ลีลาเฉียบ....เสียบสด  แตกใน  พุ่งปรี๊ดดดดดด.... 







 :serius2:

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ไม่ยอมง่ะ  ยังไงก็รับไม่ได้  รับไม่ได้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ทั้งไอ้ลิง  ทั้งไอ้พี่แซน  จะไปตายที่ไหนก็ไป  อย่าให้เจอหน้านะ  พ่อจะชกให้ร่วงเป็นแมลงวันทั้งคู่  คอยดูสิ

โดยเฉพาะไอ้พี่แซน....

เชอะ....
ไม่ชอบเด็ก.....กูล่ะขำแถกกกก

ขัดใจเว๊ยยยยเฮ๊ยยยยยยย

ความรู้สึกของผมที่แบ่งออกเป็นสองฝั่งกำลังต่อสู้กัน 


ราตรีนี้ก็ยังอีกยาวไกลซะด้วยสิ


ผมคิดถึงมัน  ผมอยากกอดเจ้าลิงน้อยของผม  ไอ้เกมส์  ไอ้บ้า  ไอ้ขี้เก๊ก


กลับมาหาเมียเถอะนะ.....


เค้าขาดตัวเองม่ายด้ายยยยยย

.
.....
................

ลิงเล่า :




“หึหึหึ”

สยิวกิ้วววววววเว้ยยยยย


ไอ้พี่แซนกระซิบข้างหูผมด้วยสุ้มเสียงที่เซ็กซี่  ขณะที่มือของมันกำลังเล่นอยู่กับลิงน้อย  จับรูดขึ้นลง  จากเบา ๆ เนิบ ๆ เป็นเร็วขึ้นและแรงขึ้น  ผมบิดตัวด้วยความเสียวซ่าน  ใจเต้นถี่ด้วยความตื่นเต้น  หัวนมของผมทั้งสองข้างถูกมันดูดจนเปียกชุ่ม ผมก้มมองเห็นมันกำลังเอาลิ้นดุน ๆ เขี่ย  เห็นแล้วเสียวโครต ๆ  มันขยิบตาให้ผม  หน้าของมันอย่างหื่น  แล้วมันก็ลากลิ้นแฉะ ๆ ต่ำลงไป.....ต่ำลงไป

ตอนนี้ผมโป๊  ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยแม้แต่ชิ้นเดียว  ถูกมันถอดออกไปตอนไหนก็ไม่รู้....มันกำลังบ๊วบลูกชายผม  บ๊ะ.....มันเก่งชะมัด  ลิ้นของมันก็ช่างคล่องแคล่ว.....ไม่ช้าผมก็ปลดปล่อยความเสียวออกมาเต็มปากของมัน  ผมได้ยินเสียงกลืนดังเอื๊อก  มันผละขึ้นมาจากส่วนล่างของผม  ยืดตัวขึ้นตรงโชว์เรือนร่างที่เอ๊กซ์ค่อด ๆ  แล้วเลียริมฝีปาก....
“พี่ขอสอดใส่นะครับ  ไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัย  พี่เตรียมทุกอย่างไว้พร้อมเสมอ” มันชูซองถุงยาง  ซึ่งคลี่เป็นแผงยาวลงมา....กะจะใช้หมดนั่นเยยเหยอ.....
“เราเล่นแบบอื่นไม่ได้เหรอ.....ผมก็เป็นรุกนะ  ผมไม่อยากโดนเสียบง่า”  ผมชักกลัวนิด ๆ เพราะว่าตอนนี้ไอ้หนูของมันที่สงบในตอนแรกนั้น  กำลังพองก๋าและชี้มาทางผม  ไอ้หนูขาว ๆ นั่นทำให้มองเห็นเส้นเลือดที่ปูดโปน  ผมยิ่งมองภาพนั้น  มันก็ยิ่งว๊อนท์ปนสยองแบบแปลก ๆ  ไอ้หนูของผมแข็งขึ้นมาอีกครั้ง

“นะครับลิงน้อย.....พี่จะทำเบา ๆ สัญญาเลย”


ในที่สุดความต้องการก็ชนะ



ผมพยักหน้าตอบตกลง  แล้วไอ้พี่แซนก็ยิ้มกริ่ม.......บางทีผมน่าจะลองดูให้มันรู้แน่ซักตั้ง  ถ้าไม่เวิร์คก็กลับไปเป็นรุกเหมือนเดิม.....ก็แค่เซ็กซ์น่า.....วลีนี้ไอ้เมียร่านชอบพูดกรอกหูผม


ผมหลับตา  รอรับรสชาติของการเป็นฝ่ายรับ  พี่แซนขึ้นคร่อมผม  แล้วเราก็จูบกันแบบดูดดื่ม.....มันเล้าโลมผมตามจุดต่าง ๆ อีกครั้ง  แล้วผมก็ทำได้แค่โอบกอดมันอย่างไว้เนื้อเชื่อใจ  ไอ้หนูของเราแข็งบดเบียดกัน  สัมผัสได้ถึงอุณภูมิร่างกายที่เร่าร้อนชะมัด

“เจ็บบบบบบ”


ช่องทางของผมบีบรัด  และเกร็งตัวแน่นเมื่อถูกสิ่งแปลกปลอมสอดใส่เข้าไป  แม้จะทำอย่างนุ่มนวลก็ตามทีเถอะ.....ฮึก.....มันเจ็บนะ.....เจ็บนะว้อยยยยยยย  ทำไมไอ้ปริ๊นซ์มันถึงได้ชอบฟะ....เจ็บปวดเป็นที่สุด  น้ำตาของผมซึม  ส่วนไอ้พี่แซนก็กระตุกยิ้ม....มันจูบขมับผมเบา ๆ แล้วก็ดึงความสนใจของผมโดยการเล้าโลมที่หัวนม....แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังคงเจ็บปวดอยู่ดี








“แค่นิ้วเองครับคนดี” 

นิ้วของมันควานเป็นวงกลมก่อนจะสอดเพิ่มเข้ามาอีกนิ้ว  ผมเจ็บจนน้ำตาไหล.....เข้าใจหัวอกของพวกเป็นรับขึ้นมาในทันที  ว่ามันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน.....สำหรับผม  มันไม่ได้รู้สึกดีเลยให้ตายดิ้นสิ

“โอ๊ยยยยยยยยย”

นิ้วที่สามที่สอดเพิ่มความมาทำให้ความอดทนของผมสิ้นสุดลง  ผมแหกปากร้องลั่นก่อนจะเอาตีนยันไอ้หน้าหล่อจนกระเด็นล่วงลงไปกองไม่เป็นท่าอยู่ข้างล่างเตียง  มือของผมฉวยดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดถึงคอ

ผมอยากกลับบ้านแล้ว......ไม่เอาแล้ว......เจ็บบบบบบ

“มันจะมากไปแล้วนะครับน้อง  จู่ ๆ เกิดจะมาเล่นตัวอะไรอีก.....ทั้ง ๆ ที่เป็นคนสมยอมเองแท้ ๆ หรือว่าจะเรียกร้องเอาค่าตัว.....จะเอาเท่าไหร่ก็ว่ามา”

อ้าวไอ้เทพบุตร.....ไอ้คนเท่ห์  คนอ่อนโยน  สุภาพบุรุษบอยแบนด์ในตอนแรกมันหายไปไหนแล้วฟะ  ไอ้พี่แซนเอาหลังมือปาดเลือดกำเดาที่ไหลทะลักด้วยส้นตีนของผม  มันส่งเสียงคำรามในลำคอ
“ฮึก.....ฮึก......ก็มันเจ็บนี่โว้ยยยย  ให้ผมเสียบพี่บ้างมั้ยเล่า.....นี่ขนาดนิ้วนะ.....แค่นิ้วเองอ่ะ”
“ก็นิ้วน่ะสิฟะไอ้เด็กเบื้อก.....ห่าเอ๊ย  เสียอารมณ์ชะมัด.....ไปไป๊  ลุกขึ้นไปแต่งตัวซะ  เอ้านี่”  ไอ้ทำเสียงจิ๊จ๊ะ  ก่อนจะก้มลงหยิบเสื้อผ้าของผม....โยนขึ้นมาบนเตียงใส่หน้าของผม.....แมร่งงงงง  ผมรีบแต่งตัวราวกับกลัวว่ามันจะเปลี่ยนใจ  ก่อนออกจากห้องมัน  ผมได้ยินเสียงสบถ

“เพราะงี้ไงถึงได้เกลียดพวกเด็ก ๆ บ้าชิบ”

.
....
.........

“ลิง”  ไอ้ปริ๊นซ์แทบจะโผเข้ากอดทันทีที่ผมเปิดประตูห้องเข้าไป  แต่มันก็ชะงักค้างเมื่อผมมองมันอย่างห่างเหิน  มันยิ้มแหย ๆ แล้วยกมือขึ้นเกาท้ายทอยแก้เก้อ

“กลับมาเหนื่อย ๆ เค้านวดไหล่ให้เอาป่ะ”
“ถอยไปไกล ๆ อย่ามายุ่ง”

มันหน้าเสีย

ไหล่ตกลู่

น้ำตาซึม 

น่าสงสารตายแหละชิส์

ผมก้มลงใต้เตียงแบบพื้นยกโล่ง  ควานมือหาดัมเบลที่เต็มไปด้วยฝุ่นและหยากไย่......ไม่ได้เอามาทุ่มหัวเมียหรอกน่ะ....นี่ฟิคเบาสมองนะครับผม

“อ่ะ....เอาไปล้างให้หน่อย”
พอผมส่งให้มัน  มันก็รีบกุลีกุจรเข้ามารับไปทันที....เหมือนลูกหมาลูกแมวดีชะมัด
“เค้าจะขัดให้เงาวิ๊งเลย”
มันว่า  แล้วก็ฉีกยิ้มซะกว้างงงงง  ผมชอบมันที่ดูเหมือนเด็กบ้าน ๆ เอ๋อ ๆ แบบนี้มากกว่า.....อย่าเพิ่งดีใจ  กูยังไม่หายงอนมึงหรอกนะ
....................................................................
ปริ๊นซ์เล่า

บ๊ะ......นี่ผมกลายเป็นนางก้นครัวไปแล้วอย่างนั้นรึ

หมดกัน  ความฝันอันแสนบรรเจิดที่อุตส่าห์วาดฝันเอาไว้เมื่อตอนต้น  พอได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง  ผมก็รีบพุ่งตัวไปเปิดให้ทันที  แม้ว่าหน้าของไอ้ลิงมันจะดูไม่สบอารมณ์  แต่ผมก็ดีใจที่มันกลับมา

“ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
ไอ้ลิงบ้าพลังกำลังยกดัมเบลอย่างเอาเป็นเอาตาย  หลังจากที่ซิตอัพและวิดพื้นอย่างหักโหม  นี่มันไปเจออะไรมาน่ะนั่น  ถึงได้ดูประสาทกลับ....หลุดโลกเสียขนาดนั้น  เหงื่อท่วมตัวมัน  จนมันต้องถอดเสื้อแล้วเหวี่ยงลงกับพื้นด้วยท่าทางที่ดูดิบเถื๊อน.....ดิบเถื่อน
“คอยดูนะไอ้ปริ๊นซ์  มึงคอยดูกล้ามแน่น ๆ ของผัวมึงให้ดีดี  แล้วมึงจะต้องร้องระงมตอนโดนกระแทกไม่ยั้ง....ถึงเวลานั้นมึงจะเรียกหาแต่กู  จะไม่ไปแร่ดที่ไหนอีก  หึหึหึ”

คร้าบบบบสามี


ผมรีบถลันไปประคองคนปากเก่ง....ก็ทันทีที่พูดจบ  พ่อก็เป็นลมล้มฟุบลงไปกับพื้นห้อง


มึงไปหักโหมอะไรม๊าาาาาาาาาาาาา   ไอ้ลิ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง

...
.......
.............

ใกล้จบแล้วนะคะเรื่องนี้  ในที่สุดลิงก็ไม่ได้โดนกระทำชำเรา.....งานนี้คนที่ขาดทุนคือน้องปริ๊นซ์เห็น ๆ 55555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 31-07-2011 20:22:07
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 31-07-2011 21:32:01
โล่งใจ ลิงไม่โดน
อิ อิ :m20: ฟิตจัดเพื่อความเป็นเมะที่สมบูรณ์แบบจนลมจับหนอลิง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: ppp pen ที่ 31-07-2011 21:35:05
หนุกๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 01-08-2011 00:01:41
 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: tantalize ที่ 01-08-2011 00:32:58
โอยยยย  ทั้งสนุกทั้งฮาเรื่องนี้ เเต่ละอย่างที่ขุดมาเขียน 55555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 01-08-2011 00:33:55
ฮาเกิ๊น แซนเลวอะ นิสัยเชี่ยสุด ลิงเกมส์สู้ๆ นะ ปริ๊นซ์ต่อไปก็อย่าทำปากดีใส่เกมส์แล้วเนอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 01-08-2011 00:36:14
อิอิ ชอบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 01-08-2011 00:53:08
ชอบชื่อตอน เห็นแล้วโดนใจมากกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 01-08-2011 00:55:08
น่ารักอ่ะ น้องลิง น่ารักที่สุด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 01-08-2011 08:06:38
 :laugh: :laugh: :laugh:
ตรูจะบ้ากะผัวเมียคู่นี้จริง มันรั่วกันได้ใจ
นึกว่าน้องลิงจะมาจัดหนักเมียรัก ที่ไหนได้ สลบก่อน  :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 01-08-2011 08:51:21
555+ ลิงอยากมีกล้าม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : ผัวจ๋าหันหลังฟังเมียซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 01-08-2011 08:54:05
 :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : [ตู๊ดด]จ๋าหันหลังฟัง[ตู๊ดด]ซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 01-08-2011 09:43:09
แอบมาเซ็นเซอร์ชื่อเรื่องนิดนึง...อิอิอิ  ลืมค่ะลืม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : [ตู๊ดด]จ๋าหันหลังฟัง[ตู๊ดด]ซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: GoSoBig ที่ 01-08-2011 15:30:54
 :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : [ตู๊ดด]จ๋าหันหลังฟัง[ตู๊ดด]ซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 01-08-2011 17:37:10
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :jul3:
สมน้ำหน้าอิปริ้นทร์
แล้วก็โล่งใจที่อิลิงมันไม่โดนเสียบ
แต่แบบว่าขอ :beat: สักที
แกใจอ่อนไปกับอิแซนได้ไงแวะอิลิงบ้า
 :angry2:
จะจบแล้วเหรอเรื่องนี้
ไม่อยากให้จบเลยอ้า!!!!!
 :impress2:
ต่อให้นานๆหน่อยได้มั้ยค้า
+ให้ทีนึงจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : [ตู๊ดด]จ๋าหันหลังฟัง[ตู๊ดด]ซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: GoSoBig ที่ 01-08-2011 19:49:56
มาอัพต่อเถอะ  ใจจะขาดแล้ววววววววว
 :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : [ตู๊ดด]จ๋าหันหลังฟัง[ตู๊ดด]ซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 02-08-2011 17:15:07
มาต่อเถอะน๊าาาาาาาาาาาาาาา

,,,:]]
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนที่ 15 : [ตู๊ดด]จ๋าหันหลังฟัง[ตู๊ดด]ซักนิด (31/07/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-08-2011 21:40:55
เอาตอนพิเศษมาลงก่อน  ยังคิดตอนจบไม่ออก  แต่จบแน่ ๆ แล้ว  ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อดี  ก็นี่มันเรื่องสั้นนิคะ  อิอิอิ


ตอนพิเศษ :  คู่อึดตายยากส์


พี่ริทเล่า ;






นุ่มนิ่ม.....
ยืดยุ่น.....
ให้ความรู้สึกดีทุกครั้งที่กดน้ำหนักปลายนิ้วลงไป




ผมกำลังกอดน้อง  มือนั้นจิ้มแก้มป่อง ๆ เล่นอย่างเพลิดเพลิน.....สุขีสุขี.....
“กูรำคาญ”  เสียงทุ้ม ๆ ของน้องบอกอย่างมีอารมณ์.....แน่นอนว่าไม่ใช่อารมณ์แบบนั้น  น้องคว้ามือผมไป  แล้วกัดสุดแรง.....

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกซ์”
อาศัยช่วงที่ผมไม่ทันระวัง  พ่อเนื้อตันก็พลิ้วออกจากอ้อมแขนแมน ๆ ของพี่ริท  ลงไปนอนกลิ้งโคโร่อยู่บนพื้น  น้องจริงจังกับการกลิ้งมากไปนิด  กลิ้งไปยันหน้าประตูห้อง  แล้วลุกขึ้น  สะบัดหัวแบบมึน ๆ

“สุดทนแล้ว  วัน ๆ ไม่ได้ทำห่าอะไรเลย  เล่นเหี้ยอะไรก็ไม่รู้แม่มทั้งวัน  กูอยากทำอย่างอื่น.....อย่างอื่นน่ะ  เข้าใจมั้ย.....ฟรายยยย!!!!!”

น้องวีนง่ะ(สาบานว่าแถวบ้านเรียกวีน).....แต่ถึงจะโกรธแค่ไหน  อารมณ์ไหนน้องก็หน้าเดียว  จะสุข  จะทุกข์  ดีใจ  เสียใจ  แมร่งก็มีอยู่หน้าเนี้ยะ( -_- )หน้าเดียว  แต่ผมก็ชอบนะ  เห็นแล้วอยากฟัดเล่น  ผมชอบบีบเนื้อตรงแก้มของน้องให้ขึ้นมาเป็นก้อนเล็ก ๆ แล้วเอาฟันขบเล่นเบา ๆ แต่ทุกครั้งที่ผมเล่นแบบนี้  ผมก็จะโดนน้องตบจนขี้หูไหล  เพราะน้องกลัวขี้กลากขึ้นหน้า......

“ก็พี่ริทนึกว่าเราชอบ  พี่ก็เลยจัดให้”  จริง ๆ นะครับนี่  ผมจัดให้จนไม่มีอะไรจะจัดแล้ว  ทั้งซาดิสม์  มาโซคิสม์   วิตถาร เอฟรี่ไทม์  เอฟรี่แวร์ ตามที่สาธารณะ.....แม้แต่ในมหาลัยผมก็จัดให้น้อง  น้องก็....อ๊ะ....อื้อ....โอ๊ะ.....อ่าห์


เหลืออย่างเดียวที่ยังไม่ได้ลองเห็นจะเป็น....






ลองให้น้องรุก




ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  ไม่เอานะ  ผมยังไม่อยากรับบทเมีย  มันดูจะไม่เข้ากับใบหน้าอันแสนระยำตำบอนของผมเลยแม้แต่น้อยนิด
“มึงไม่ต้องมาคิดพิเรนทร์  ไงกูก็ไม่เสียบมึงหรอก.....ห่า.....ถ้าไม่เสียดายข้าวเช้า  กูจะอ้วกใส่หน้ามึง”  เหมือนเมียจะรู้ทัน  ผมก็เลยเดินเข้าไปหมายจะคว้าตัวน้องมากอดไว้หลวม ๆ ตามแบบฉบับของนิยายโรมานซ์  แต่น้องทำสีหน้าหวาดผวาเหมือนกับว่าผมกำลังจะเดินไปเตะปากน้อง

“กูสู้นะ.....ขอบอกให้แซ่บ”
ไอ้แก้มยุ้ยตั้งการ์ด  ทั้งที่กำลังหน้าซีดเผือด....เลือดไม่ไปเลี้ยง


น่ารักนะเราน่ะ
“งั้นไปเที่ยวบ้านพี่ริทเอามั้ย  พี่อยากให้แม่เจอหน้าว่าที่ลูกสะใภ้”
“กูไม่ไป”

แหม่ชัดถ้อยชัดคำจริงนะพ่อคุณ
.

.....


..............


...

.

“ร้อนชิบ  นี่ผิวขาว ๆ ของกูจะต้องมาแดด  โดนลมให้ระคายเคืองด้วยหรือนี่”  ไอ้หน้าบวมบ่นอุ่บอิ่บ  หนังจากที่ลงจากรถสองแถวเข้ามาในตัวอำเภอ  แล้วก็ยังไม่ถึงบ้านของผมซักที
“เดินอีกแปบเดียวเองครับ  ข้างหน้านู่น.....อีกแป๊บบบบเดียวเท่านั้น”
“กันดารโครตอ่ะ  บ้านพี่”
“คร๊าบบบบพ่อคนในเมือง  ได้ข่าวว่าเด็กต่างจังหวัดเหมือนกันนิ”
“ต่างจังหวัด  แต่กูก็อยู่ในตัวเมืองเฟร้ยยย”
ผมไม่อยากจะเถียงน้อง  พอเอาเข้าจริง  น้องก็ปากเก่งไปงั้นแหละ  พอผมควักเอาคลิปที่ถ่ายไว้แบล็คเมล์มาขู่  น้องก็หุบปากฉับ  พร้อมตอบสนองคำบัญชาของผมในทันที  โดยไม่ต้องให้พูดซ้ำ  แต่พูดกันตามตรง.....ทำแบบนั้นผมก็สงสารน้องเหมือนกันนะนี่
ผมเหลือบมองผิวขาว ๆ ที่แดงเป็นจ้ำด้วยผดผื่นจากอากาศร้อน  น้องแต่งตัวได้ยั่วกิเลสมากมาย  ทั้งเสื้อสีเขียวคอวีสุดลึกที่ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ  หน้าอกขาวทำผมปึ๋งปั๋ง  เจ้าหัวจุกสีแดงสดก็เห็นเป็นนูนขึ้นมา  น้องสวมแว่นกันแดด  รองเท้าผ้าใบ  แล้วก็กางเกงขาสั้นลายพรางแบบผู้ชายเซอร์ ๆ  ไม่ใช่อะไรหรอก  มันอ้วนน่ะ!!!!!  (ลองจินตนาการเด็กอ้วนสวมยีนส์ตัดขาทรงฟิตเปรี๊ยะสิครับ o22)

“มองเชรี่ยไร  ถึงยังเนี่ย  กูคัน  อยากอาบน้ำ  อยากนั่งตากลมเย็น ๆ ริมน้ำ  บ้านมึงติดคลองใช่ม๊ะ  คงจะเย็นสบายน่าดูสินะ”  น้องพูดฉอด ๆ น้ำเสียงบ่งบอกถึงความตื่นเต้น 
“ถึงแล้วครับ  เดินเข้าไปเลย”
“เฮ้ย.....เข้าได้จริงอ่ะ  นี่มันคือทางเข้าเหรอ.....ไม่ใช่แล้วม๊าง”  น้องงงครับ  ก็ทางเข้าน่ะมันทั้งรกแล้วก็ดูเหมือน ๆ กันไปหมด  ก็มันเป็นบ้านสวน  ก็ต้องมีร่องสวน  มีป้ายไม้ปักอยู่เพื่อบอกให้รู้ว่าเนี๊ยะ.....ทางเข้าบ้านกู
“กูไม่เข้าอ่ะ  มันเปลี่ยว”
“พี่ริทไม่ทำอะไรน้องกลางวันแสก ๆ หรอกครับ  เดินเข้าไปเถอะ”
ผมกุมมือนุ่ม ๆ เอาไว้ก่อนจะจูงน้องให้เดินเข้าไป  น้องนั้นขืนตัวในตอนแรก  แต่แล้วก็เปลี่ยนใจเดินตามผมเข้ามา  มือของน้องบีบมือผมเป็นพัก ๆ น้องคงไม่รู้ตัวกระมัง....ผมหันไปมองหน้าเอ๋อ ๆ ของน้อง  มันน่ารักจริง ๆสิน่า.....


ผมนี่เลวเนอะ  น้องเค้าก็เป็นเด็กผู้ชายธรรมดา ๆ แท้ ๆ แต่ผมก็ไปยัดเยียดความเป็นเมียให้เค้าซะงั้น.....เอ....ผมใช้รูปประโยคถูกมั้ยนะ  หรือต้องบอกว่ายัดเยียดความเป็นผัว......กันล่ะนี่ 

“บ้านมึงสวยเนอะ....ไม้ทั้งหลังเลยป่ะ  ขอถ่ายรูปได้มั้ย....”
“ให้อยู่ตลอดชีวิตก็ยังได้เลยครับ”
“ฮึ......เก็บไว้แต่งเมียเหอะมึง”

นับวัน....น้องก็ยิ่งกันเองกับผมเหลือเกิ๊น  นานน๊านจะเรียกผมว่าพี่.....ต้องเป็นช่วงที่น้องป่วยหรือเบลอจากการสอบจริง ๆ เท่านั้น  ไม่นับตอนทำเรื่องอย่างว่า  ที่น้องครางชื่อผมออกมาชัดถ้อยชัดคำ

ผมพาน้องเข้าไปข้างในตัวบ้าน  ลานหน้าบ้านของผมเชื่อมติดกับศาลาริมน้ำ  และมีหลังคากำบัง  อากาศเย็นสบายดีเหลือเกิน  ผมไขกุญแจเพื่อจะเอาสัมภาระเข้าไปเก็บ  ขณะที่เจ้าตัวนั่งเสียบหูฟังแล้วฮัมเพลงเบา ๆ เสียงของน้องทุ้มแล้วก็นุ่มหูขัดกับใบหน้าอย่างแรง  แล้วนี่ก็คือเพลงที่น้องร้อง....

กลับเข้ามาอีกครั้ง บ้านที่ฉันอาศัย
ปิดประตูเปิดไฟ แต่ใจไม่พักสักที
อยากให้เธอคนนั้น มาอยู่ด้วยกันในนี้
มันก็คงจะดีกว่า ที่ฉันได้แค่มอง

หลงรักเธอ อยากจะเป็นเจ้าของ
แต่พอมาถึงที่นอน ก็รู้เลยว่าเป็นแค่ฝัน

เพราะบ้านนี้มันเล็กเกินไป
คงไม่พอจะไปขอเธอ เข้ามาอยู่ด้วยกัน
ลำพังแค่ฉันคนเดียว อยู่ยังไม่สบาย
ถือดีอย่างไรจะเก็บเธอไว้ในนั้น

บ้านนี้มันเล็กเกินไป คงต้องยอมรับว่า
ไม่พร้อมจะดูแลเธอได้นาน
เมื่อไรที่คิดถึงเธอ
ค่อยเดินไปมองก็แล้วกัน



เสียงดีกว่าต้นฉบับอีกนะนั่น  ทำเป็นเล่นไปเหอะ
“มองเชรี่ยไร  คนกำลังนั่งทอดอารมณ์  ไปหาน้ำท่ามาต้อนรับแขกไปไป๊”  เจ้าตัวตันโบกมือไล่  ผมขำ....ไม่รู้จะเถียงอะไร  ปกติผมก็ไม่เคยเถียงน้องอยู่แล้ว  ใครจะถือสาคนที่เก่งแต่ปากอย่างน้องกันล่ะ....

ผมแปลกใจที่บ้านช่องเงียบเชียบผิดปกติ  หน้าต่างทุกบานปิดสนิท  ทั้ง ๆ ที่ติดเหล็กดัด  บรรยากาศก็อบๆ เหม็นอับเหมือนปิดทิ้งไว้หลาย ๆ วัน  ของกินในตู้เย็นก็ไม่มีของสดเลยซักอย่างเดียว  ผมรินน้ำเย็นใส่แก้ว  ระหว่างที่จะเดินไปหาน้อง  มือก็ผลักหน้าต่างที่อยู่ใกล้ ๆออกเพื่อระบายอากาศ

“ฮัลโหลแม่”
“ว่าไงริท.....ลูก......พูดดัง ๆ นิดนึง  แม่ไม่ค่อยได้ยิน”
“แม่อยู่ไหนอ่ะครับ  นี่ริทเพิ่งกลับมาถึง”
“อ้าวนี่ริทกลับบ้านเหรอลูก....ทำไมไม่โทรมาก่อน  พ่อกับแม่กับน้องมาเยี่ยมลุงมอญ  ลุงมอญเพื่อนพ่อเราน่ะ  แกป่วยเป็นมะเร็ง”
“แม่อยู่ไหนเนี่ย”
“แม่อยู่ลาดลี(ราชบุรี)  เนี่ย  ตอนนี้มาเดินตลาด  จะซื้อของไปทำให้ลุงมอญเค้ากิน  เค้ากินอะไรไม่ค่อยได้”
“แล้วแม่จะกลับมาเมื่อไหร่อ่ะ  นี่ผมพาแฟนมาเปิดตัวเนี่ย  ว๊า.....คลาดกันซะงั้น”


เสียงน้องตะโกนด่าขึ้นมา  ผมรีบเอามือปิดโทรศัพท์  ยังไม่อยากให้แม่เซอร์ไพรส์ในสถานการณ์แบบนี้
“อีกสองสามวันน่ะลูก  ริทคงกลับไปเรียนก่อน  ยังไงก็ฝากดูแลบ้านด้วย  จะไปจะมาก็ล๊อคให้เรียบร้อย  แค่นี้นะลูก”
“คร๊าบบบบ  แม่.....กลับมาตอนเย็น ๆ เย็นมากมั้ยอ่ะแม่  ซื้อของโปรดมาทำให้ริทกับแฟนกินด้วยนะครับ.....ครับผม”

แม่วางสายไปแล้ว  ผมก็เนียน ๆ พูดต่อ.....ตอแหลโครต ๆ  แต่ขืนน้องรู้ว่าต้องอยู่ตามลำพังกับผม  ในสถานที่ที่ค่อนข้างเปลี่ยว และเงียบแบบนี้....น้องคงหนีกลับไปก่อนแน่ ๆ เอาน่า  อย่างน้อย ๆตอนดึก ๆ น้องก็คงไม่มีรถกลับ  อย่างน้อย ๆ น้องก็ต้องจำใจอยู่ค้างกับผมหนึ่งคืน  แค่หนึ่งคืนผมก็ดีใจแล้ว....ก็เพราะว่าอย่างน้อย ๆ ผมคงจะได้....อื้มมมมมม!!!!  นั่นแหละ

ผมหย่อนตูดลงนั่งข้าง ๆพ่อตี๋อ้วน  คว้าตัวพ่อมากก.....มากอด....หอมฟอด....หอมฟอด
“เชี่ย  อย่าหอมเด่  เดี๋ยวคนเห็น  กูอาย”
“แถวนี้ไม่มีใครหรอกครับน้อง  บ้านหลังถัดไปอยู่ห่างออกไปไกลมากกกก”
“มึงฆ่าใครแล้วฝังเอาไว้มั่งรึเปล่าเนี่ย”


น้องนั้น....บางครั้งก็ตลกร้าย  เราสองคนนั่งมองหน้ากันอยู่พักหนึ่งก็เริ่มสปาร์ค  มือโอบลำตัวของน้องให้กระเถิบเข้ามา  ริมฝีปากของผมคลอเคลียตามผมบ้าง  ซอกคอบ้าง.....ติ่งหู.....แล้วก็แก้มนิ่ม ๆ ของน้อง
“เดี๋ยวแม่มึงก็กลับมาไม่ใช่เหรอ....อื้อ.....อาห์”
“เย็น ๆ นู่นแหละครับ”  จริง ๆ คืออีกหลายวันนู่นแน่ะครับน้อง  หึหึหึ
“พี่ริท.......ไปทำข้างในดิวะ”
“ตรงนี้เย็นสบายกว่าตั้งเยอะครับ”  ผมดึงรั้งเสื้อคอกว้างของน้องจนเห็นหัวไหล่ขาวเนียน  พักนี้น้องไม่ค่อยอ้วนเท่าไหร่  เพราะเข้ายิมบ่อยแล้วก็ควบคุมอาหาร....ซึ่งผมไม่ชอบเลย  แต่ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเจ้าตัว  ทำให้ตอนนี้น้องมีกล้ามเนื้อนิด ๆ เอาน่า....มันก็ยังมีก้อนเนื้อให้ผมได้ขยำเล่นอยู่

ผมถอดเสื้อน้องออก  ผิวขาว ๆ นั้นเป็นผื่นแดงเต็มไปหมด  กลิ่นเหงื่ออ่อน ๆ ลอยมากระทบจมูก  ผมก้มลงหยอกล้อสองปุ่มสีชมพูเล็ก  ขบกัดเบา ๆ อย่างมันเขี้ยว
“เชี่ย.....กูเสียวนะ  พอแล้ว  ไปทำข้างใน”
“ตรงนี้แหละครับ  ตื่นเต้นดี”
ผมถอดกางเกงของน้องออก....เพียงครึ่งเดียว  พูดให้เห็นภาพคือดึงลงมาถึงแก้มก้น  จากนั้นผมก็จัดแจงรูดซิบ  แล้วควักเอาพี่ริทตัวจริงออกมารับลมบ้าง  พี่ริทนั้นเจออากาศเย็นก็ชูคออย่างเต็มที่  ผมรูดพี่เค้าเบา ๆ จนพี่เค้าแข็งได้ที่  ผมก็จับน้องขึ้นคร่อม  สอดพี่ริทของผมเข้าไปในน้องอาร์มของน้อง
“ดีมั้ยครับ  คนเก่ง.....หึหึหึ”
“ดีเหี้ยอะไรล่ะ  กูแมร่ง....ซี๊ดดดดด  กลัวคนจะมาเห็น”
“งั้นพี่ริททำนาน ๆ เลยนะครับ”
“สาดนิ.....อื้อ.....ลึกอีก....เออดี....กระทุ้งแรง ๆ เลย.....อื้มมมมม”
ผมถอดเสื้อตัวเองออกบ้าง  แล้วเอนตัวน้องลงมา  ให้แผ่นหลังขาว ๆ ได้สัมผัสกับแผงอกหนาล่ำของผม  เป็นสัมผัสที่แนบชิดดีเหลือเกิน.......

.
....
........
....
..
“มืดแล้วนะ  แม่มึงยังไม่กลับมาอีก  โทรหาดิ  ไม่เป็นห่วงแม่มึงเหรอ”  น้องบอกผม  ตอนนี้เราทั้งคู่สวมแค่บ๊อกเซอร์คนละตัว  นั่งอยู่ที่เดิมนั่นแหละ  ผื่นร้อนบนตัวน้องไม่มีแล้ว  จะมีก็แต่รอยจ้ำฝีมือของผม  ดวงตะวันเริ่มคล้อยลงไปทุกขณะ  จนในที่สุดก็เห็นเพียงแค่แสงสีแดงระเรื่อจากอีกฝากฝั่งกระนู้น  เด็ก ๆ หรืออาจจะไม่เด็ก  กำลังเล่นน้ำอยู่ที่ท่า....ผมมองไม่ค่อยชัดนัก  น้องชกไหล่ผมเต็มแรง  ผมจึงต้องหันไปมองเจ้าตัว
“เดี๋ยวก็กลับแล้วครับ  เป็นห่วงแม่สามีรึไง”
“พอเห๊อะ.....หน้ามึงก็โหดนะ  พูดจาเถื่อน ๆ แบบผู้ชายปกติบ้างเหอะ  จะพระเอกละครไปไหน๊.......กูเข้าไปดูทีวีละ.....มีทีวีใช่มั้ยบ้านมึงอ่ะ”
กวนตีนตลอดจริง ๆ ไอ้เด็กอ้วน....ที่ไม่ค่อยจะอ้วนเท่าไหร่แล้ว
ผมเดินตามน้องเข้าไปอย่างหื่นกระหาย

ในใจนึกขอบคุณพรหมณ์ลิขิตและโชคชะตาที่เข้าข้างและเป็นใจ.....ผมเคยบอกว่าผมแค่ชอบน้อง  แต่ตอนนี้นอกจากหลงในรูปร่างเรือนกายกับใบหน้านิ่ง ๆ นั่น  ผมชักจะรักน้องขึ้นมานิด ๆ ซะแล้วล่ะ

กริ๊งงงงงง......กริ๊งงงงงงงง
“ฮัลโหลครับ......ผมรุ่นน้องพี่ริทครับ.......ครับผม.....ครับ....ครับ”
ว๊ากกกกกกก  ไอ้แก้ม  ใครให้มึงถือวิสาสะรับโทรศัพท์ให้กูว๊าาาาาาาาาาาาาา



“ไอ้พี่ริท  ไอ้ตอแหล.....แม่มึงน่ะเค้าไม่กลับมาแล้ว  ไอ้เลว.....กูจะกลับบ้าน.....จะกลับบ้านนนนนน  อ๊ากกกกก”
น้องโวยวายเสียงดังลั่น  หน้าตานั้นพร้อมจะมีเรื่อง


ว๊า.....เห็นทีผมคงต้อง










ควักรูปในโทรศัพท์ขึ้นมาขู่ซะแล้วจิ.....ไม่อยากเลยจริง ๆ นะนี่


แต่นาน ๆ ทีพี่ริทขอเลวซักหน่อยเห๊อะ!!!
..........................................................

 :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 10-08-2011 22:16:25
พี่ริท มีมุขควักโทรศัพท์มาขู่อย่างเดียว
แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่น้องจะรับรัก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 10-08-2011 22:56:49
พี่ริทยังไม่ได้ใจน้องอีกเหรอ นานแล้วนะ ไม่มีฝีมือเลยเหรอ อิ อิ (ล้อเล่นน่ะริท)
มาบ้านนอกแบบนี้ ไม่มีบรรยากาศใดเป็นใจให้น้องเคลิ้มบ้างเรอะริท
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: GarGee ที่ 11-08-2011 00:03:47
กร๊ากกกกกก ฮาจริงๆๆๆๆ
ชอบคู่พี่ริท น่ารักมว๊ากกกกก!!!
เอะอะอะไรยกโทรศัพท์ขึ้นขู่ตลอด
ขอแอบกระซิบนะคะ ตอนแรกนึกว่าปรินซ์จะเป็นเมะซะอี๊กกกกก
(ค้าอยากให้ปรินซ์เมะๆๆ เง้อ~~~~)
รอตอนต่อไปค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 11-08-2011 10:20:20
จะว่าไปอิพี่ริทก็แอบน่ารักนะนี่ (อย่าถามว่าตรงไหน บอกว่าแอบ)
คิดถึงน้องลิงแระ รีบๆมานะจ๊ะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 11-08-2011 10:38:11
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 11-08-2011 11:26:39
 :laugh: :laugh:
พี่ริทหื่น


 :call:

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: GoSoBig ที่ 11-08-2011 18:13:07
อยากอ่านของลิงว่ะ
รอมานาน  แล้วนะ :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนพิเศษ : คู่อึดตายยากส์ (10/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 22-08-2011 23:33:06
อวสานตำนานลิง



ปริ๊นซ์เล่า ;





กล้าม.....ซี๊ดดดดด.....กล้าม


วงแขนกล้ามเป็นมัด ๆ อุ๊ยน่าจะกัด  แขนเล่นเบา ๆ.....แหม่....อิคนแต่งช่างสรรหาเนื้อเพลงมาให้กูร้อง....สาวแตกได้อีก  ทั้ง ๆ ที่กูคือเคะที่มาดแมนแสนกลที่สุดในผืนปฐพี

วันนี้ผมจะมาทอล์คถึงผัวน้อย....ที่ไม่ใช่ผัวน้อย  แต่มันคือผัวน้อย.....เข้าใจกูหน่อย  ภาษาไทยกูไม่แตกฉาน  หมายถึงผัวตัวน้อย ๆ น่ะ....แหม่....ก็ผมนั้นมีผัวเดียว  กิ๊กเกิ๊ก.....ไม่มีอ่ะ....เพราะอะไรน่ะหรือ....เขิลว่ะ

เวลาก็ได้ผ่านไปสักพักใหญ่ ๆ  จะว่าไป  ผมกับมันผ่านช่วงเวลาแห่งชีวิตคู่มาก็พอประมาณ.....จะปีนึงเลยเชียวนะนั่น  ซึ่งถือว่านานมาก  นานจนเกินความคาดหมายของผม  สังเกตได้จากหุ่นตัน ๆ ของไอ้เกมส์  ตอนนี้มันกลายร่างเป็นไอ้เตี้ยล่ำไปซะแล้ว  ผมนั่งจ้องกล้ามหน้าอกตึง ๆ เป็นก้อน ๆ กับหัวนมสีชมพูระเรื่อของลิงน้อย.....น่าดูด  น่าขบ....ชอบเห็นลิงมันทำหน้าเสียว  น้ำตาคลอนิด ๆ.....หึหึหึหึหึหึหึ


อิจฉาว่ะ......อยากล่ำบ้าง  แต่เมียที่ดีไม่ควรล่ำแข่งกับผัว....เนอะ.....ของเราเอาแค่พอมีนิด ๆ พอกระตุ้นกำหนัดเท่านั้น....พอ

“เมียคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ”
จะว่าไปนั้น.....ลิงยังไงก็ยังเป็นลิงวันยังค่ำ  ต่อให้มันล่ำสันกำยำ  ไว้หนวดไว้เคราจนหน้าเถื่อนยังไง  ไอ้กิริยากระโดกกระเดกแบบเด็ก ๆ ของมันก็ยังทำให้มันเป็นลิงตัวเดิมอยู่วันยังค่ำ
“เคี๊ยกกก!!!!”  ผมกระชากหนวดและเคราปลอมของมันออกอย่างรับไม่ได้  ไอ้เกมส์ร้องลั่นอย่างเจ็บปวด  รอบริมฝีปากและคางแดงเถือก......สม
“จอนด้วยลิง  เอาออกซะ”
“โห่.....อันนี้ของจริงคร๊าฟ”

แล้วมันก็ร้องเรียกให้ผมดูมันเด้งกล้ามหน้าอกของมันเล่น  เออ.....ทำได้ไงอ่ะลิง  ไม่ล่ำจริงทำไม่ได้ใช่ม๊ะ  นี่มึงจะแข่งกับเฮียนิชคุณเหรอ  หน้าประถม.....นมมหาลัยเนี่ย

“วันนี้ผัวคึก....เราจัดหนักกันซักชุดดีแม๊ะ”
“ดี....เค้าก็กำลังว๊อนท์”
“งั้นเรามาเมคเลิฟกันเต๊อะทูนหัว”

ลิงกระโจนเข้าใส่ผมอย่างลืมตัว  ลืมตัวว่าตอนนี้ตัวมันก็ไม่ใช่ลิงน้อยแล้ว  แต่มันเป็นกอริลล่าแคระ  ซึ่งหนักโครต ๆ

ตัดฉับเลยดีกว่าว่ะ  ขี้เกียจแพล่ม  ขอเสียวก่อน......


“เกมส์........ซี๊ดดดดดดดดดดด   แรง ๆ อีก.....อื้ออออออออ”
“เมียชอบให้เค้ากระแทกเน้น ๆ แบบนี้ใช่มั้ย....อา.....ฮึ๊ยยยยยย.....อึก.....อึก....อึก”
เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นทำให้ผมเสียวซ่านไปถึงขั้วหัวใจ  ทำไมลิงมันเก่งอย่างนี้นะ
ป้าบ....ป้าบ....ป้าบ.....อูย  ทั้งโยก....ทั้งคลึง......อ่าห์......ซี๊ดดดดดด  ไม่ไหวแล้ว....ไม่ไหว.....ไม่ไหว

ผมน่ะ.....


ผมน่ะ.......


ไม่เคยคิดมาก่อนเลยนะ  ไอ้เรื่องคู่แท้......Soulmate เนี่ย


แต่ว่าผมน่ะ.....

ผมน่ะนะ......


หลงมันจนโงหัวไม่ขึ้นซะแล้วล่ะ


โอ.....เห็นนั่นมั้ย.....กลุ่มดาว.....บนท้องฟ้านั่นไหม....สวรรค์รำไรชัด ๆ.......เห็นการกำเนิดของจักรวาลมั้ย......บิ๊กแบงก์.....บิ๊กแบงก์....อ่ะเฮื่อออออออออ
.
….
………

.

เต็มอิ่ม.....บอกได้คำเดียวว่าลิงมันเก่ง
เพราะว่านี่คือตอนจบของเรื่องสั้นเรื่องนี้แล้วน่ะนะ....มันคงจะไม่มีก๊อกสอง  ก๊อกสามอะไรตามมาอีกแล้ว  ฉะนั้น  มันจึงควรจะแฮปปี้เอนดิ้งเด่....


ฉะนั้น.....เราควรจะรีเพลย์ไปยังฉากหฤหรรษ์  เอาให้ละเอียดทุกซอกทุกมุม.....อย่าได้อิจฉาที่ผมมีผัวที่เก่งกาจ  ก็ฝึกมาด้วยกัน  วัน ๆ เคยหาอะไรสร้างสรรค์ทำกันมั้ย.....ก็ไม่  ตึ้ม ๆ กันให้หายเงี่ยนอย่างเดียวเท่านั้น



ก๊อก ๆ ๆ ๆ
ขอโทษครับ....อ้ายกระผมเองนั้นก็ตั้งใจจะสนองนี๊ดนังคนแต่ง....และท่านผู้อ่านที่เคารพด้วยฉากชวนสยิวแท้ ๆ แต่ใครนะ  มันทะลึ่งมาเคาะวิมานลิงยามวิกาลแบบนี้  ไอ้เกมส์คว้ากางเกงขาสั้นมาสวมปกปิดความอาย.....สมควรอาย  เพราะตอนนี้ลิงมันโดนรีดพิษ  จนลูกชายของมันที่พองก๋าเป็นหนอนคูลฟีเวอร์  ตอนนี้หดเป็นเจี๊ยวของเด็กประถม.....เล็ก ๆ สิดี  ไม่เจ็บ  ก๊ากกกกกกกก

ประตูห้องถูกเปิดออก.....ไม่สิถูกเปิดเข้ามาต่างหาก  เพียงแค่ลิงมันหมุนลูกบิดประตูดังแก๊ก!!!  เพียงเท่านั้น  ใครบางคนที่ผมไม่เคยรู้จักมักจี่ก็เปิดประตูผลั้วะเข้ามาจนเกือบจะกระแทกหน้าลิง....

“เกมส์.....เราไม่มีที่ไปแล้ว.....คืนนี้เราขอค้างกับเกมส์ได้มั้ย”

ไอ้ห่านี่ใครฟะ....มันเป็นคร๊ายยยยยย  ไอ้ผู้ชายผมประบ่า....หน้าตาสวย  หวาน  และดูเหวี่ยง  คนที่กำลังโผเข้ากอดผัวกูมันเป็นใคร.....เสียงสะอึกสะอื้นนั้นดูสมจริงมาก.....แต่ขอโทษ  สายตาที่ส่งมายังผมนี่น่ะ....



งูพิษชัด ๆ เว๊ยเฮ้ย

“ใจเย็น ๆ ก่อนนะเดียร์  ใครทำอะไรเดียร์  แล้วหน้าเดียร์ไปโดนอะไร  เล่าให้เกมส์ฟังมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”

เฮ้ยเดี๋ยว......สนใจกูซักนิด  ไอ้ผัวเฮงซวย  นี่นะเมียมึงยืนโป๊อยู่ตรงนี้นะเว๊ย  เมียคนที่มึงเพิ่งจะจัดหนักป้าบ ๆ กำลังยืนหัวโด่อยู่ตรงเน้  มึงจะไปสนใจไอ้หน้าตุ๊ดนั่นทำไมว๊า.....ว้ากกกกกกกกก


แล้วอิเรื่องสั้นเรื่องนี้มันจะได้จบมั้ยโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
............................................................................................
ถ้าจำกันได้คงพอนึกออกนะคะ  ว่าเดียร์คือใคร.....อยากถามว่า  ถ้าตัดจบแค่นี้มันจะแนวไปมั้ย  ทิ้งท้ายให้ไปคิดต่อเองอะไรอย่างเงี้ย  อยากจบแบบนี้อ่ะ  ยังไงก็เม้นท์มานะคะ  ว่าอยากให้ต่อความยาวสาวความยืดกับฟิคเรื่องนี้มั้ย  หรือไม่มีอะไรน่าติดตามแล้ว  วานบอก......สุดท้ายยังไงเสีย  เสียงจากคนอ่าน  ก็ชนะความต้องการของคนแต่งอยู่ดี  อิอิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 22-08-2011 23:51:58
อยากรู้ค่ะว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 23-08-2011 01:00:56
ถ้าจะจบ
เอาเดียร์ออกไปจากชีวิตของลิงซะ

มาต่อเถอะ จบแบบไม่เคลียร์แบบนี้ ไม่อาวววววววววววว


 :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: tantalize ที่ 23-08-2011 03:59:29
หอยหลอดจริงๆ คนเเต่ง... -.-
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 23-08-2011 05:57:19
กรรม เดียร์คือใคร ใครคือเดียร์ -3-

ไปหาข้อมูลก่อน อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 23-08-2011 07:24:12
ต้องรีบมาดันแต่เช้า  ไม่งั้นภายในบ่ายโมงมันจะตกไปหน้าสองค่ะ.....
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 23-08-2011 09:34:00
ต๊ายยยย  ลิงแคระนี่มันก็ขายดีเว้ยเฮ้ยยยย

แต่ก็อย่าไปเอาอะไรกับพระเอก นายเอก ของคนแต่ง>>> mutyamania

นอกจาก รั่ว บ้ามันก็แอบมีเสน่ห์ด้วยหร่ะ  คิกๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 23-08-2011 12:20:51
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เราม่ายยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
 :z3:
ยังไม่อยากให้อิเกมส์กับอิปริ๊นท์มันจบเลย
อย่าจบเลยน้าคนเขียนสุดสวย
Please!!!!!!!!!!!!
 :sad4:
+ให้สินบนทีนึง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-08-2011 12:43:35
ถ้าจบแบบนี้จะเอาระเบิดไปเขวี้ยงบ้านคนแต่ง อิ อิ ล้อเล่น ไม่ทำแบบนั้นหรอกจ้า
แต่งต่อไปเหอะ เอาให้มันเคลียร์มันกระจ่างไปทุกคนทุกเรื่องเลยค่อยจบเหอะ
มาทำให้ผู้อ่านค้างๆคาๆแบบนี้มันบาปนะ..รู้ปะ
 :man1: :กอด1: :man1: :กอด1:นี่กอดๆเอาหน้าถูๆไถๆออดอ้อนซะขนาดนี้ จะใจแข็งได้ให้รู้ไป
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 23-08-2011 12:47:44
ต้องการจะบอกอ้อม ๆ ว่าให้กดโหวตข้อสุดท้าย  เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 23-08-2011 15:55:23
^
^
^
จิ้มเชลบี้และ มากดข้อสี่ให้ตามประสงค์

แบบว่าเค้าไม่ค่อยชอบแนว พี่น้องก็เลยไม่ได้อ่านเรื่องโน้น ....

ส่วนเรื่องนี้เพิ่งแวะมาอ่าน



ฮามากๆ สนุกอ่า  ไม่ให้จบนะ ต้องเคลียร์เดียร์ก่อนจิ

กอด
และกดบวก เป็นกำลังใจให้นะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 24-08-2011 13:03:52
การี๊ดดดดด  เทพนิมาเม้นท์ฟิคเก๊าเว๊ยเฮ้ยยยยยย......มาบ่อย ๆ นะตัวเธอ 

ดันๆ ๆ ๆ ๆ ๆค่ะ

รีอื่น ๆ อย่าน้อยใจนะ....ปลาบปลื้ม ๆ เหมือนกัน  เม้นท์กันเข้ามาเยอะ ๆ.....เพียงคนละเม้นท์สั้น ๆก็เป็นกำลังใจได้มากมาย...
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 25-08-2011 17:48:16
 :pigha2:

อย่ารีบจบสิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : อวสานตำนานลิง (22/08/11)
เริ่มหัวข้อโดย: GoSoBig ที่ 26-08-2011 15:05:34
มารมาผจญแบบนี้  ทำไงดีหละว่ะเนี่ย
สู้เค้านะไอ้นายเอก     o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 08-09-2011 00:48:11
ตอน : ปั่น.....ป่วน






“ลิงครับ”  น้ำเสียงออดอ้อนหวานหูชวนให้ผู้ฟังเคลิบเคลิ้มหลงใหลได้ไม่ยาก  เอื้อนเอ่ยขึ้นทำลายบรรยากาศที่แสนเงียบสงบ  เหมาะแก่การพักผ่อน  ทอดอารมณ์อยู่บนเตียงอุ่น ๆ คลุมผ้าถึงคอ  และดูรายการทีวีรายการโปรด
“ครับ”  คนถูกเรียกสนองตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มนวล  ฟังอบอุ่น  สายตาที่เต็มไปด้วยความห่วงหาอาทรถูกส่งผ่านไปให้อีกฝ่ายอย่างไม่มีปิดบังซ่อนเร้น
“เรามานอนกอดกันเถอะนะ...เค้าหนาวอ่ะ”
“เอาจิ”








ปริ๊นซ์เล่า ;




แล้วพ่อหนุ่มรูปงาม  หล่อล่ำกล้ามบึ้กก็คว้าเอวคอดของร่างอรชรมากอดหลวม ๆ โดยมืออีกข้างซึ่งกุมรีโมทอยู่นั้น  กดไล่ช่องไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีจุดหมาย  ขณะที่มือเรียวสวยเหมือนมือของสตรีเพศลูบไล้อกแกร่งเบา ๆ อย่างเผลอไผลขณะที่ต่างฝ่ายต่างก็จดจ่ออยู่กับโทรทัศน์สับปะรังเคเครื่องเล็ก  เพียงชั่วครู่  ใบหน้าหวานก็ซุกไซร้ราวกับจะหาไออุ่นจากแผ่นอกกว้าง....ไม่ก็จงใจก้มลงเพื่อซุกไซร้กลิ่นกายของความเป็นชาย  ที่แผ่ซ่านอยู่ทุกอณู


กูทนไม่ไหวแล้ว!!!!


“ขอโทษนะที่ทำให้พวกมึงหนาว.....กูหรี่แอร์ก็ได้อ่ะ....จะได้เลิกออเซาะกันซะที  หรือถ้าอยากกันมากก็โน่น....ห้องน้ำ  อยากจะไปทำกันให้มันส์หยดติ๋ง ๆ ก็เชิญ  แม่นางฟ้า....พ่อพระเอก....ไอ้แสรดดดดด”  ผมเขวี้ยงหมอนใส่หมาเดือนสิบสองกับไอ้ลิงแคระกลัดมันส์อย่างสุดทน  อาทิตย์นึงเข้าไปแล้วสินะ  ที่ไอ้คนหน้าสวย....แบ๊ว....ใส  อย่างไอ้เชี่ยเดียร์  รักแรกของอิลิงเสนอหน้าหอบผ้าหอบผ่อนหนีผัวโหดมากบดานอยู่ที่ห้องของเรา...




ย้ำ.....ห้องของเรา



“ไอ้ปรินซ์เป็นไรของมึงเนี่ย.....ไม่พอใจอะไรก็ด่ากูนี่...ไปพาลกับเดียร์เค้าทำไม....เค้าอุตส่าห์มาพึ่งเรานะ....ไม่เห็นใจเค้าแล้วยังจะมาทำนิสัย!!!!”
โอ้โห........‘เดียร์เค้า’......เงี๊ยะ......‘อุตส่าห์’.....เงี๊ยะ....ช่างพูดออกมาได้อย่างไม่ขัดเขิน  อิตัวที่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอน  ทำหน้าอมยิ้มอยู่นี่ก็ไม่ได้รู้สึกรู้สา.....แมร่ง....แล้วดูมันเรียกเมียมันดิ๊....เรียกมาด๊ายยยย  ไอ้ปริ๊นซ์  เต็มปากเต็มคำ....หาความสวีทไม่เจอ
“ผัวเตะมึงก็ไปแจ้งตำรวจเด่....จะแห่เอาความซวยมาเหยียบที่นี่ทำไมมิทราบครับ  เกิดผัวมึงบ้า ๆ พาพวกมาถล่มถึงห้อง  มึงคิดว่าน้ำหน้าอย่างไอ้เชี่ยเกมส์เนี่ย  จะช่วยมึงได้มั้ย....แสรดดดดดหมา”
“เกมส์....ถ้าเราทำให้คนของนายลำบากใจล่ะก็  เราไปตายเอาดาบหน้าก็ได้นะ....ขอโทษที่รบกวนละกัน”  ว่าแล้วอินางเอก  มันก็ลุกขึ้น....อย่างสำออยอ่ะ  ทำเป็นเดินเหี่ยว ๆ ป่วย ๆ ไปหยิบกระเป๋าเดินทางใบหรู....ชิบหอย!!!!!  ถ้าไม่เกรงใจผัวลิง  พ่อจะกระโดดถีบตีนคู่
“ปริ๊นซ์...ขอโทษเดียร์ซะ  มันจะมากไปแล้วนะเว้ย”  ไอ้ลิงหันมามองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง  ตางี้แดงก่ำเหมือนลิงคลั่ง  แต่กูไม่กลัว  ขืนกล้ามาลงไม้ลงมือ  พ่อจะเตะให้กลิ้งหลุน ๆตามชู้มึงไปซะ!!!!!





“ขอโทษ........................................... :sad4:







.................................ป๊ะมึงดิ!!!”  :laugh:


ผมดูเหมือนเกรียนใช่มั้ย  ดูเหมือนพาลใช่รึเปล่า  ก็นี่มันของ ๆ ผมนี่นะ....สามีเป็นตัวเป็นตนของผมนะ  คนที่ผมยอมทิ้งความฝันการเป็นอุเคะในตำนาน  ยอมทิ้งอุดมการณ์เพื่อมาเป็นของมันคนเดียวเชียวนะ.....โดยไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ  ถึงมันจะดูเร็วไปหน่อย  แต่ตลอดเวลาเกือบปีที่อยู่ด้วยกัน  มันก็ราบรื่นปกติสุขดี  มิหนำซ้ำยังหวานขึ้น ๆ...จนกระทั่งอิเชี่ยนี่มันแบกสังขารเข้ามานี่ล่ะ  ลิงมันก็เมินผม.....

“ป่ะเดียร์  มากับเกมส์....ไปข้างนอกกันดีกว่า  ปล่อยหมาบ้ามันบ้าไป....เดี๋ยวให้มันสงบสติอารมณ์  ทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้  ให้มันสำนึก....กับสิ่งที่มันทำ  แล้วเราค่อยกลับมา....ชิส์”  แน่ะ....มีชิส์  ไอ้ลิ๊งงงงง  มึงน่ะเด็กกว่ากูอี๊กกกก  ไอ้กร๊วกกกกกก
“ไม่ต้องกลับมาก็ได้นะว๊อยยยยยย”

ปัง!!!!!!

เสียงประตูปิดกระแทกทำเอาผมสะดุ้งด้วยความตกใจ  แล้วพลันเปลี่ยนเป็นน้อยใจ......ทำไมอ่ะ.....รักแรกงั้นเหรอ....รักแรกที่ถูกเค้าปฏิเสธมาเนี่ยนะ....รักแรกที่มันไม่เคยเห็นค่า....กุหลาบช่อนั้นถูกเท้ารักแรกของมันขยี้จนเละ....มันเล่าให้ผมฟังเองนะ.....ผมไม่เข้าใจหรอก....ความรู้สึกของมันน่ะ...ไม่เข้าใจเลยซักนิด  เพราะไอ้พี่แซนมันไม่ใช่รักแรก  มันก็แค่คนที่ผมอยากจะเอาชนะก็เท่านั้น  มันตังหากล่ะ  รักแรกของผม.....ธ่อว๊อยยยยย....ไอ้ลิงกัง

หงุดหงิด...เดี๋ยวกูก็มีชู้มั่งหรอก....


ว่าแต่....รับหน้าตาเอ๋อ ๆ บ้าน ๆ อย่างผมเนี๊ยะ....คนที่ไร้จุดเด่นอย่างกระผม....คนที่น่ารักน้อยกว่าผัว....จะมีซักคนมั้ย  สนใจจะมากิ๊กกัน....
..............................................................................
ลิงเล่า ;



ฝันหรือเปล่าวะ.....ฝันไปใช่มั้ย?

คนหน้าหวานเหมือนคิมแจจุง.....เพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยมปลาย.....นางฟ้าที่ผมเคยหลงรัก..... ‘เคย’......เคยมั้งนะ

ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเคยรัก....หรือยังรัก

ไม่แน่ใจว่ามันคือรัก.....หรือเทิดทูนบูชา.....อืมมมมม....ผมอาจจะไม่ได้รักนางฟ้าก็ได้....คำว่ารักยังยังน้อยไป  ไม่ใช่แค่ผมที่บ้า  แต่ในโรงเรียนมัธยมปลายชายล้วนนั้น....ผู้ชายเกือบร้อยทั้งร้อย  ต่างก็คิดเหมือนผม.....แต่จะมีซักกี่คนล่ะ  ที่ได้ลิ้มรส  ความหอมหวานปานผลไม้สุกในสวนอีเดน(อุบ๊ะ  เสี่ยวได้โล่แฮะกู!!!)

ไม่รู้สิ  ทำไมก็ไม่รู้เหมือนกัน  ทั้ง ๆ ที่ผมควรจะลืมนางฟ้าไปได้ตั้งนานแล้ว  แต่ผมทำไมกลับใจเต้นถี่รัวเป็นจังหวะฮิปฮอปบีทบ๊อกซ์เหมือนเพลงของจี ดราก้อน.....ผมในตอนนี้  ช่างรู้สึกยินดีปรีดาเป็นอย่างยิ่ง  ที่ของสูงที่ผมเคยเมียงมองอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว  บัดนี้กลับยอมลดตัวลงมาเดินกับลิงห่านคู่คีบอีแตะอย่างผม  ว๊าววววว.....ออร่าอิ๊อ๋าย......ดูท่าเสยผมของคุณเธอเสียก่อน  ปากแดง ๆ ที่ขบเม้มอย่างลืมตัว  มันช่างน่าขย้ำ....แม้ว่านางฟ้าจะสูงกว่าผมตั้ง 7 เซนติเมตรก็เถอะ...อุ๊บ๊ะ


ก็ตอนนี้กูล่ำแล้วนิ....เหอ....เหอ....เหอ
“อ่ะเกมส์.....ถือให้เดียร์หน่อย”  นางฟ้าส่งถุงพะรุงพะรังให้ผม  ของที่แม่คุณ....อ่าต้องพ่อคุณสินะ  ถุงช้อปปิ้งที่ข้างในเป็นเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่ผมไม่เคยได้ยิน...แทบจะกวาดมาทั้งห้างด้วยบัตรเครดิตเพียงใบเดียว....แค่มีบัตรแพลทตินัมใบนี้  อำนาจการจับจ่ายก็เป็นของเราสินะ
“ใช้แมร่งให้เต็มวงเงินไปเลย....ไม่ใช่ของเราหรอก....ของไอ้เลวนั่นน่ะ”  นางฟ้าหันมาแลบลิ้นอย่างเจ้าเล่ห์  เคี๊ยกกกกก  หัวใจลิงล่ำสูบฉีด....อยากกดง่ะ....เค้าจะเอา....เค้าจะเอา...
“อย่างงลิงน้อย....เค้าปลอมลายเซ็นได้....ของมันปลอมง่ายจะตายชัก  แค่นี้ขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอก...ทีมันเอาไปทุ่มกับไอ้หัวทองหน้าเสี่ยวนั่น  หมดมากกว่านี้อีก....ชิส์”
“ยืนเอ๋ออยู่นั่นแหละ  รีบตามเรามาเร็วสิ  เราไม่ชอบคนชักช้านะ....นายนี่ยังเอ๋อไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ หึหึ”
ผมเดินตามนางฟ้าต้อย ๆ รู้สึกเหมือนเป็นลิงมีเขาให้เค้าจูงจมูกยังไงก็ไม่รู้เด่....แต่ว่าอ่ะนะ....เคยได้ยินมั้ย  รักมันบังตาอ่ะ

.

....
.............
..

.

“เอ้า....เอาตัวนี้ไปลอง”
“หา.....ลองไมอ่ะคร๊าบเดียร์....เค้างงอ่ะ”
“ก็เราซื้อให้นายไง.....เห็นรีบออกมา  ดูไม่จืดเลย  เชื่อเรานะ  เอาตัวนี้ไปลอง  รับรองว่าเกมส์ต้องหล่อแน่ ๆ เสร็จแล้วจะพาไปเลี้ยงอาหารญี่ปุ่น....แล้วก็.....ไป.....”

เสียงหวานกระซิบข้างหูของผม  ทำเอาขนลุกซู่....แต่ห๊ะ....เฮ้ยยยย  หูฝาดไปใช่มั้ยนิ.....นางฟ้าชวนผม.....ชวนผมไป









เข้าโรงแรม!!!!
.................................................................
To be con
ใจจริงคนแต่งอยากจบตั้งแต่ตอนที่แล้วอ่ะนะ(เพราะมันเท่ห์ดี!!!!)....ฉะนั้นคิดว่าเป็นตอนพิเศษละกัน....แต่จะยังไม่ย้ายเข้าห้องจบ.....จนกว่าจะเคลียร์ทุกปัญหาคาใจ  เป็นช่วงเวลาของชีวิตคู่ของสองแคระ....After Wedding....อะไรทำนองนั้น  อ่ะจึ้ยยยย
ส่วนเรื่องกะเทยซอมบี้....กำลังจะทำเป็นเรื่องยาว(หรือเรื่องสั้นขนาดยาว)  คือกะจะแต่งมาเป็นพาร์ท ๆ.....เหตุการณ์ต่อเนื่อง....แต่เป็นช่วง ๆ  และจะพยายามจบในตอน....งงมั้ย....อย่าสนใจเลย  คนแต่งเกรดภาษาไทยไม่ค่อยดี....ถนัดวิชาโฮมรูมอย่างเดียวอ่ะ  แกร๊กกกกกก....อ้อ....สารคดีตุ๊ดผีสุดสยอง  เรียกงี้ดีกั่ว...เอิ๊ก ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 08-09-2011 01:19:10
จบแบบตอนที่แล้ว? มันแท่ห์เกินไปนะได้ข่าว ตอนนี้อ่านแล้วหมั่นไส้ ลิงมากอ่ะ

จะรอดูว่าจะเป็นไงต่อ แต่สิ่งที่คิดคือ สุดท้ายยัยเดียร์คงกลับไปคืนดีกับแฟนเก่า ทิ้งลิงให้อกหักดังเดิมกลับมาซบตักปรินซ์

............



ดิทนะ นอกเรื่อง




นอกเรื่องอีกนิด ..... แบบว่าเคยคิดบ้างไหมว่า

บางที เรื่องที่เราแต่งอยู่ หรือแนวของเราอาจจะไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นชอบ จนบางครั้งก็ต้องหันไปแต่งอย่างอื่นที่คนชอบแทนอะไรอย่างนั้นน่ะ ....

เหมือนแบบว่า บอกตรงๆว่า นิไม่ชอบแนวพี่น้อง นิเลยไม่ได้อ่านพี่บิ๊กพี่บู้ แต่แอบแวบไปอ่านก็ฮาดีนะ
นิรู้สึกว่า เชลบี้เป็นคนที่ทำอะไรตามสิ่งที่ตัวเองชอบมากกว่าสายตาชาวบ้านอ่ะนะ
แต่งนิยายของตัวเองโดยไม่ค่อยแคร์เรตติ้งเลย แต่ละเรื่องที่แต่งออกมามันแหวกแนวตลอดอ่ะ ไม่ว่าจะเรื่องเดย์ ที่จบเศร้าไปแบบนั้น (ไม่เกี่ยวกับต้นนะ) หรือนิยายแนวพี่น้อง รวมทั้ง เรื่องนี้ที่พระเอกดันหน้าหวาน นายเอกดันขี้เหร่ ฮาๆๆ แบบว่านิยายของเชลบี้เป็นตัวของตัวเองดีน่ะนะ

แบบว่านิทำไม่ได้อ่า... แต่พยายามจะต่อนิยายที่มีคนอ่านน้อยๆให้ได้อยู่....

สารภาพตามตรงนะว่า ที่จริงนิอยากแต่งกิ๊ง-กันย์ แต่พอสร้างน้องฐาขึ้นมา มีคนชอบน้องฐามากกว่า ดังกว่าว่างั้น นิก็มาใส่ใจเขียนน้องฐามากขึ้น (จนตอนนี้รักมันมาก) จากพล็อตสั้นๆ ก็ออกทะเลไปไกล จนตอนนี้แทบจบไม่ลง พล็อตที่ว่าจะดราม่ามากๆ เห็นคนอ่านบอกว่าถ้าจะมาม่าก็จบไปเถอะ ก็มานั่งคิด ตูเอามาม่าออกก็ได้วะ อะไรเงี้ย

แอบคิดนะว่าถ้าน้องฐาจบไป ไปแต่งกันย์กิ๊งต่อ แล้วคนอ่านกันย์กิ๊งน้อย นิจะทนแต่งต่อไหวไหมไม่มีกำลังใจไรงี้ (แต่งนิยายหลายเรื่องแต่ประสบความสำเร็จไม่เท่ากัน เฮ้อ....) ก็ไม่กล้าให้น้องฐาจบ....

พล่ามอะไรก็ไม่รู้อ่ะ .... วันหลังไปตั้งกระทู้คุยกันที่ห้องพูดคุยดีกว่าเนอะ ฮาๆๆ

เดี๋ยววันหลังมาเยี่ยมใหม่นะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 08-09-2011 01:52:27
ูู^
^
^
^
ตอนเราเริ่มแต่ง....เราเริ่มจากสิ่งที่เราอยากให้เป็น....แต่งตามพล็อตที่เราชอบ  และอยากแบ่งปันพล็อตนั้นให้คนอื่นได้อ่านด้วย  แต่พอนานไป...เราจะเริ่มแต่งตามที่แฟน ๆ เรียกร้องอยากให้เราแต่ง....เพราะเราเริ่มห่วงเรตติ้ง  เรามีความสุขในการอ่านคอมเม้นท์ของคนอ่าน  แล้วความสุขตรงนั้นมันก็ดันมากกว่าการแต่งนิยายในแบบที่เราชอบ....


ส่วนใหญ่มักเกิดกับนิยายที่แต่งไปลงไป...ซึ่งส่งผลให้พล็อตเรื่องไหวไปไหวมา....แล้วก็คุมไม่อยู่...

สารภาพว่าเราก็เป็นแบบนั้นแหละ....ฮา...เผอิญว่าเม้นท์เรามันน้อยอยู่แล้วก็เลยไม่ซีเรียสมาก....แต่แอบนอยด์หลายครั้ง  ที่เม้นท์มันน้อยกว่าปกติ...คือฟิคเรา  คนเม้นท์ต่อตอนนึงคือประมาณ 7-8 เม้นท์ต่อตอน...แล้วมันก็เป็นแบบนี้สม่ำเสมอเป็นปกติของมัน...แต่ถ้าจู่ ๆ ลดลงเหลือสี่....สาม....ก็จะเริ่มใจเสีย  แต่ก็จะพยายามคิด...คิดถึงคนที่คอยตามงานเรา  ถึงจะมีแค่หนึ่งเม้นท์ต่อตอน  มึงก็ห้ามเลิกนะ...ห้ามทำให้เค้าผิดหวัง  ก็อาจจะช้าหน่อย  แต่ก็มา.....ก็จนกว่าจะไม่มีคนอ่านคนเม้นท์นั่นแหละ  ก็พับเสื่อกลับบ้าน....แง่ะ....

กรณีของนิคือจะตามใจแฟน ๆ ใช่ป่ะ...แต่เราตรงข้ามเลยนะ....ยิ่งมีคนเดาพล็อตได้...เรายิ่งพยายามหนีอ่ะ....เรื่องมันก็เลยเละ....แบบเรตติ้งกูก็ห่วง  คอมเม้นท์กูก็ห่วง....เอ้า...คนเดาทางได้อีก...ต้องรีบชิ่ง(อินี่โรคจิตอ่อน ๆ)........ก็เลยมีออกทะเลบ้าง...ก็โอเค....55555....มีความสุข....มั้ง?....เอ้า  อย่างน้อยก็ได้แฟนเดนตาย  ร่วมฝ่าฟันไปจนตอนสุดท้ายไง....แบบน้อยแต่มีคุณภาพ...คริคริ 

ปล ปลื้มนะที่คนที่เราเป็นแฟนนิยายเค้า....มาเม้นท์นิยายของเรา...แต่ออกนอกหน้าไม่ได้...เดี๋ยวรีอื่นน้อยใจ
ปล. 2  นิเก่งนะ....มืออาชีพมากอ่ะ...เทพเลยดีกว่า  ภาษา  การบรรยายไหลลื่นมาก....เรายังมือไม่ถึง  ก็ก๊อก ๆ แก๊ก ๆไป  อาศัยลูกบ้า....แต่แอบกลวงงิ...พล็อตเบาเชียว...ก็พยายามหาลูกเล่นเสริม
ปล. 3 เว้นเราไว้ซักคนเหอะ....ถ้าไม่อยากแต่งตอนน้องฐากับแฟนเก่า...ก็ไม่เป็นไร...ไม่ต้องตามใจแฟนคลับมากก็ได้...เดี๋ยวเหลิง  อิอิอิอิ  แต่ถ้ามีซักนิดก็โออยู่...คือมันโอเคถ้าเราเซอร์วิสแฟน ๆ บ้าง  แต่ในฐานะคนแต่ง  เราก็ต้องรักษาสิทธิ  พล็อตของเรา  นิยายเรา  อย่าให้ใครมากุมบังเหียน....ไม่งั้นมันจะเหนื่อยกับข้อเรียกร้องที่ไม่มีที่สิ้นสุด....

พอแล้ว....แพล่มเยอะเหมือนกัน....เจอกันตอนหน้านะคะ....55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 08-09-2011 09:34:06
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
อิผัวเมีย คู่นี้มันยังไง นิสัยซ้งติงได้พอกัน
ปล่อยลิงน้อยเข้าป่า อิลิงก็ใจง่าย ให้เค้าจูงอยู่ไม่รู้ตัว
สรุปอิคู่นี้ มันยังมึนอยู่ว่ารักกันจริงรึเปล่า ชิมิ  :z3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 08-09-2011 19:44:15
ดันซักนิด....เนี้ยะ....มันน้อยไป  55555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 08-09-2011 20:27:34
งานนี้ปริ๊นซ์ไปไม่ถูกทางเลย คู่แข่งนำหน้าหลายขุม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 09-09-2011 12:17:23
ขอเม้นท์มากกว่านี้หน่อยจิ.....ถ้าต่อแล้วคนไม่อ่านกัน  เค้าตัดจบตั้งแต่ตอนที่แล้วมันจะแนวมาก ๆ และไม่เจ็บตัวด้วยนะเออ...นะๆๆ พลีสสสสสสสส.....
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: ♀♥♀DearigA♂♥♂ ที่ 09-09-2011 18:59:57
ดันๆๆ

อยากรู้ว่าตาลิงก่ายัยเดียร เข้าโรงแรมไปแล้วจะได้ :oo1: กันหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 09-09-2011 20:43:47
 :เฮ้อ: ปริ๊นซ์หาใหม่ไม่ยากหรอก

เพราะผู้ชายแบบไอลิงมันควายยยยยย ปล่อยให้มันอยู่กับรักแรกของมันไปเถอะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-09-2011 12:51:59
ดั๊น ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ......ปิดยอด
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 13-09-2011 12:55:51
เปลี่ยนสถานะจากลิง
เป็นควายไปซะแล้ว

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 13-09-2011 13:07:12
ปิดยอด??

มายังเนี่ย? เธอ มาโอ๋ แล้ว มาปลอบใจด้วย

เอาเลิพซีนเบาๆ ของอีสองคนนี้มาสังเวย

แล้วจบโดย ปรินซ์เอาปืนมาตามกระซวกไส้ (ปืนกระซวก??ฮา)


.............

เอาแบบนิก็ได้นะ เอาลุ้นๆไปแล้วตัดจบว่า ไม่มีไรกัน ฮาๆ

.....
นอกเรื่องต่ออีกนิด... ที่จริงตอนล่าสุดของโต้งปอนด์ นิตัดจบตอนที่ ปอนด์มันนอนเครียด กะจะแกล้งคนอ่าน ให้เข้าใจผิด แล้วไปเฉลยอีกสักสามสี่ตอนข้างหน้าว่าไม่มีอะไร แต่สงสาร กลัว บางคนทำใจไม่ได้ เลิกอ่านก่อนจะถึงตอนเฉลย เลยต้องเปลี่ยนใจ ไปเพิ่มตอนเฉลยลงไปตอนท้าย (คนมาอ่านรอบแรกถึงกับต๊กใจเลยเพราะนิดันบอกว่า อย่าเพิ่งตกใจนะ เพราะยังไม่รู้ว่าใครรุกใครรับใช่ป๊ะ มีคนแอบคิดว่าพี่โต้งเป็นรับด้วยกร๊ากกก)

พอเถอะ ชอบนอกเรื่องอยู่เรื่อยเลย  ฮาๆ เชลบี้ไปอ่าน เลิพซีนน้องฐาตอนล่าสุดอ๊ะยังเนี่ย... ไม่เห็นคอมเม้น .... 

เป็นกำลังใจให้เสมอ .....
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 13-09-2011 13:33:35
คู่นี้ช่างเป็นพ่อแง่แม่งอนกันจริงๆ แล้วเมื่อไหร่จะหวานกันละเนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 13-09-2011 13:55:37
-*-
 :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 14-09-2011 20:26:21
คุ้ยๆๆๆ

ขุดซากอารยธรรมค่ะ ฮาๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-09-2011 10:30:23
เฮ้ย!!!!
อิลิงอะไรของมันแวะ
ตอนที่ผ่านๆมาไอ้เราก็แอบด่าอิปรินท์ไว้เยอะ
พอมาตอนนี้
ย้ายข้างกับแบบปัจจุบันทันด่วน
นกสองหัวของแท้
 :laugh:
แบบว่าอยากให้อิลิงมันเจ็บจากนางฟ้าของมันมากๆ
แล้วจะได้กลับมาซบอกแฟ่บๆของเมียมัน
แต่คิดไปคิดมาอย่าไปเสนออะไรกับคนเขียนมาก
ยิ่งชอบแต่งอะไรที่เราเดาทางไม่ถูกอี๊กกกกกก
ยังไงก็ขอ NC อิสองคนนี้บ้างนะคนเขียน
ไม่ได้เจอมานานแล้วนะเนี่ย
 :oo1:
ปลล.ต้องขออภัยที่ตอนที่แล้วไม่ได้เมนท์
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 15-09-2011 12:30:02
^
^
^
^
ตอนที่แล้วตัวเองก็เม้นท์นะ....เลื่อนขึ้นไปดูจิ

ปล.  นางฟ้าของอิลิงมันเป็นผู้ชายนะคะ  เพราะลิงมันเรียนโรงเรียนชายล้วน.....กลัวหลายคนจะคิดว่าอิเดียร์เป็นผู้หญิงง่ะ  ขอโทษที่แต่งไม่เคลียร์เด้อค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-09-2011 14:23:14
 :z13: คุณคนเขียน
นี่เราเมนท์ตอนที่แล้วด้วยเหรอ?
แบบว่าไม่มีสติ+สตางค์อย่างแรง
 :jul3:
แต่เราก็รู้นะว่านางฟ้าของอิลิงมันเป็นผู้ชาย
คนเขียนบรรยายเข้าใจแล้วค่า
แต่คนเมนท์มันเมนท์แบบเมาๆ
ทำให้เข้าใจผิด
 :z2:
ปลล.เราชอบเรื่องนี้มากเลยนะเนี่ยแถม+ด้วยเค่อะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 1 (8/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 21-09-2011 03:20:57
ตอนหน้าสุดท้ายจริง ๆ แล้วนะคะ.....ไปอ่านกันเล้ยยยย~



ตอน : ปั่น....ป่วน 2



ลิงเล่า ;




โรงแรมห้าด๊าวววววววววว.....เอิ้วววววว ชีวิตนี้ไม่คิดไม่ฝัน  ว่าคนอย่างลิง....จะมีโอกาสได้มาพักในห้องที่ไฮโซโก้หรูขนาดเน้.....อั๊ยย่ะ



สวบ.....นางฟ้ากอดผม...บ๊ะ


“จะอาบน้ำก่อนหรือว่าจะเริ่มเลย....หืม”  น้ำเสียงหวาน ๆ ออดอ้อนทำเอาผมตื่นตัวขึ้นมาทันที  นางฟ้าใช้ริมฝีปากนุ่ม ๆ ทาบทับลงมาที่แก้ม....จูบของนางฟ้า  ทำไมมันร้อนแบบนี้....แล้วอ๊ะ....มือนิ่ม ๆ กำลังล้วงเข้าไปในกางเกง....เคล้นคลึงลูกชายของผม...เคี๊ยกกกกกกก

“ป่ะ....ไปอาบน้ำกันก่อนก็ดีนะเราว่า....เราตัวเหม็นง่ะเดียร์”
“แต่เราชอบนะ....กลิ่นแมนดีออก....แต่ว่าถ้าเกมส์อยากอาบน้ำ....เราสองคนเข้าไปอาบด้วยกันก็ได้”
อุ๊บ๊ะ.....อะไรนะ....กลิ่นตัวกูแมนเรอะ....โอยภาคภูมิใจดีชะมัด....นางฟ้าช่างฉอเลาะ....เอาออกเอาใจ  มิมีขัดคอ....ไม่เหมือนไอ้ตี๋หน้าจืดที่ห้อง....ที่ชอบใช้ตีนยันผมเข้าห้องน้ำ(เวลาที่ผมอยากเมคเลิฟตอนเช้า ๆ)  ส่วนตัวมันก็หัวเราะชอบใจแล้วเดินกลับไปนั่งดูทีวีต่อ....ไอ้เมียเถื่อน!!!!! 

บอกว่าตัวเองเป็นเมีย  แต่เคยทำหน้าที่เมียมั้ย....กับข้าวกับปลาเคยหามาประเคนมั้ย....กลับมาเหนื่อย ๆ น้ำท่าอ่ะไม่มี๊.....จะบีบจะนวด....อูย....ไม่มีอ่ะ  ดีแต่ทุบ...ถอง....ศอก.....เข่า







 :m25: :m25: :m25:



“ถูสบู่กันนะ” 
นางฟ้าตัวเปลือย ๆ(ซี๊ดดดดดด)  กวักมือเรียกผมให้เข้าไปใกล้ ๆ  หลังจากเปิดฝักบัวให้สายน้ำชโลมผิวกายขาวเนียน....หัวนมแดงน่ากินง่ะ....หน้าท้องแบนราบ....อูยเซ็กซี่.....ตรงนั้นก็อ่า....ใหญ่กว่ากูอีก...แต่เอาน่า  ขนาดมิสำคัญมิใช่หรือ

เราผลัดกันฟอกสบู่....ถูมือลูบไล้ให้กันและกัน  ไม่เว้นแม้ในจุดที่อ่อนไหว....ความลื่น  และกลิ่นหอมอ่อน ๆ ให้ความรู้สึกซ่าบซ่าน....นางฟ้าดึงตัวผมเข้าไปจนแนบชิด...เราบดเบียดร่างกายกันใต้ฝักบัวจนผมแข็งโป๊ก(ก็แข็งมานานแล้วนิได้ข่าว)  แข็งจนเจ็บ....อยากปลดปล่อย  ก่อนที่มือเรียวสวยจะเอื้อมไปเปิดน้ำอีกครั้ง  ชะล้างฟองสบู่ออกจากตัว  แล้วเราก็จูบกัน  นางฟ้าก้มลงมา...เออ  ก้มนั่นและ  ก็กรูมานเตี้ยนิ!!!!!
“เกมส์  นายน่ารักจัง....เราพลาดนายไปได้ยังไงนะ....ขอโทษเรื่องตอนนั้นด้วยนะ...พอดีเราอารมณ์ไม่ค่อยจะดีน่ะ....มั้งนะ”
“ไม่เป็นไรครับ....เดียร์....ไอ้เลวนั่นน่ะ  ปล่อยมันไปเหอะนะ....เราคนนี้จะปกป้องแล้วก็ดูแลนายเอง”
“แล้วแฟนนายล่ะ....”
“เฮ้ย....เค้าก็อยู่ส่วนเค้าจิ....เราเพื่อนกันนิ  ไม่ใช่หรือ”
“เพื่อนกัน...?....งั้นก็อย่าทำต่อเลยนะ”
“เดียร์ง่า...ทำเห๊อะ  เสียดายค่าห้องนะคร๊าบ  ก็เพื่อนไง....เพื่อนกันอึ๊บกันไม่ได้เรอะ”
“พูดตรงดี...เซ็กซี่ว่ะเกมส์  รู้ตัวมั้ย  นายแมร่งโครตเอ๊กซ์เลย....เราชอบ”

ว่าแล้วเราสองคนก็เดินตัวเปียกออกมา...แล้วตรงดิ่งไปที่เตียงทั้งเปียก ๆ นั่นล่ะ....ช่างมันเหอะ...ถ้าเตียงเค้าจะขึ้นรา...ตอนนี้ลิงอยากกระฉูด....พุ่งปรี๊ด.....พุ่งปรี๊ดดดดดดดดด
เรานัวเนียกันนานมาขอบอก.....ผมแทบคลั่ง  ตอนที่ริมฝีปากนุ่มนิ่ม  กำลังบ๊วบลูกชายของผม....ผมรู้สึกระยิบระยับในหัว.....เหมือนมีคนมาจุดพลุเทศกาล.....พยายามกลั้นไว้  เพราะไม่อยากจะเป็นไก่อ่อน....แต่สุดท้ายมันก็

“แตกซะแล้ว....เร็วชะมัด.....แต่ก็หวานดีนะ”
โฮกกกกก.....กูอาย  ยังไม่ได้ตั่บ ๆ นางฟ้าเลยอ่ะ.....นางฟ้ายิ้มเจ้าเล่ห์  ก่อนจะขยับตัวขึ้นมาคร่อมร่างผมเอาไว้....
“เกมส์เป็นคนแรกเลยนะที่เรายอมให้เสร็จคาปาก....น้ำของแฟนเรา....เรายังไม่เคยกินเลย”
ไม่ใช่ยอมมั้ง....นางฟ้าคงไม่คิดว่าจะมีคนงั่งขนาดเผลอหลั่งใส่ปากคุณเธอตอนกำลังด๊วบเล้าโลม....แหม่ก็น่ารักขนาดนี้....ผมจะกลั้นไหวเหรอ
“ไม่เชื่อหรอก....เดียร์อ่ะแฟนเยอะ....คงเคยแหละ  แต่จำไม่ได้เองรึเปล่า”
“หึหึหึหึ....ใคร ๆ ก็ชอบคิดแบบนั้น  แต่เราอ่ะ  มีแฟนแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ.....”

จริงเหรอ....เชื่อก็ได้อ่ะ....แล้วอย่างผมนี่พอจะเป็น....กิ๊กกั๊กกับนางฟ้าได้มั้ย....


















เฮืออกกกกก.....เจ็บ!!!!

กำลังเคลิ้มอยู่ดีดี  รูก้นของผมก็ถูกสิ่งแปลกปลอมสอดเข้ามาโดยไม่ทันตั้งตัว....นิ้วมือของนางฟ้านั่นเอง
“เดียร์เราเจ็บนะ.....เล่นไรอ่ะ”
“ก็....เล่นลิงไง....หึหึหึ”
“เย้ย......รอก่อนจิคร๊าบ.....เดี๋ยวเค้าก็แข็งรอบสองแย้ว......ใจร้อนจะทำเองเลยเหรอ....”
“ปกติเราก็เป็นคนทำนะ.....ทำไมอ่ะ....นี่เกมส์คิดว่าเราเป็นรับเหรอ....”


นางฟ้าไม่ได้เป็นรับเรอะ!!!!!!!!

กูคิดเองเออเองมาตลอดเลยเรอะ....ไอ้หน้าหวาน ๆ แบบนี้....ปากแดง ๆแบบนี้  เรือนกายสะโอดสะองแบบผู้หญิงอย่างนี้....เป็นรุกหรอกเรอะ!!!!






นางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุกนางฟ้าเป็นรุก




เคี๊ยกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ซวย....ซวยได้อีก




ทำไมเมะแมน ๆ อย่างกูถึงมีแต่คนคิดจะจับกด....ไม่จริ๊งงงง....กรี๊ดดดดดดดด(จะสาวแตกก็ตรงนี้แหละมึง)
 :sad4: :o12: :impress3: :m15: :monkeysad: :sad11: :m31:

“อะไรกัน....นี่อย่าบอกนะว่าลิงเป็นรุก”
“คร๊าบบบบ....เอ่อ....งั้นเรากลับก่อนนะ”
“จะไปไหน....ไม่เสียดายค่าห้องแล้วเหรอ....หึหึหึ”

กล้ามที่อุตส่าห์ฟิตมาซะล่ำไม่ได้ช่วยอะไรเลย....ไม่ว่าผมจะดิ้นรนขัดขืนเท่าไหร่.....ผมก็ไม่สามารถสู้แรงของนางฟ้า(ผู้ซึ่งสูงกว่าผมเจ็ดเซ็นต์)ได้  เออ....สมควรแล้วที่มึงเป็นรุก....ไอ้เดียร์....ไอ้เหี้ย!!!!!!

ฮึก....ฮึก....พรหมจรรย์ของลิง....คราวนี้คงไม่มีใครมาช่วยแล้วสินะ....ปริ๊นซ์จ๋า....เมียจ๋า.....ผัวขอโทษ....ผัวผิดไปแล้ว....รับได้ชิมิ....ถ้าผัวเสียซิงให้ชายอื่น....โฮ.....แม่ก๊าบบบ  ลิงอยากออกไปจากตรงเน้




ปัง!!!!!!!!!
เสียงประตูห้องที่ถูกถีบเข้ามา.......ทำเอาทุกอย่างหยุดชะงัก....ผมมองตามสายตาเจ้าเล่ห์ของนางฟ้า....แล้วก็ต้องตะลึงคูณสอง....เมื่อพบกลับผู้ชายคิ้วหนา  หน้าโหด....โหดกว่าผัวไอ้อาร์มสิบเท่า  ตัวงี้ล่ำบึ่บบั่บ  ในมือกำโทรศัพท์แน่นจนเส้นเอ็นปูดโปน....

“นึกแล้วเชียว.....ว่านายต้องมา  หึหึ....ไม่เห็นต้องถีบเลย....เค้าไม่ได้ล๊อคประตูซักหน่อย”
“อ่อ.....ที่หายหัวไปนี่มากกกับอีเตี้ยนี่ใช่มั้ย....ทำไมเดียร์ทำกับเค้าแบบนี้....คนผีทะเล”
กรี๊ดดดดดด.....เสียงตุ๊ดมากขอโบกกกกกก.....ผมดันตัวนางฟ้าที่ยังคงยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ออกห่าง  ก่อนจะกระดึ๊บ...คลานลงมาจากอีกฝั่งหนึ่งของเตียง  ตะครุบเสื้อผ้าราคาแพงลิบที่นางฟ้าซื้อให้ขึ้นมาสวม....
“เดียร์...” ผมกระซิบ..... “ใครอ่ะ”
“เมียเราเอง....ชื่อน้องจอร์เจีย.....”


อึ้ง.....กูอึ้งไปสิบวิ....


“เดียร์อำเราป่ะ....เมียเหรอ......หุ่นน่าเป็นสามีเนอะ”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  อีเตี้ย.......เดียร์.....สั่งสอนเด็กตัวด้วยนะ.....แล้วนี่คิดจะงอนเค้าอีกนานมั้ย....เค้าบอกจนปากจะเปื่อยแล้ว....ว่าเค้ากับน้องเขื่อนไม่ได้เป็นอะไรกัน....ก็แค่เล่นกันเฉย ๆ....”
“อ่อ...เล่นกัน?.....วิ่งไล่จับกัน....แล้วเจียก็สะดุดขาตัวเองล้มทับมันงั้นดิ....ไม่ใช่ละครนะครับ.....อยากมีเมียก็บอก....เค้าจะได้เลิกให้.....ใคร ๆ ก็อยากจะได้เค้าทั้งนั้นแหละ...เชอะ”
ผมไม่เถียง....แต่คนที่เค้าอยากได้มึงน่ะนะ....เค้าอยากได้มึงไปเป็นเมียว๊อยยยยย  ผมอาศัยช่วงชุลมุนย่องออกมาจากห้อง  ปล่อยให้สองสาวเค้าเคลียร์กันไป....เออเฮอะ  กูนี่นะ  นอกจากคนจะอยากปล้ำแล้ว.....คนยังชอบหลอกใช้อีกตังหาก.....แต่ก็ดี....ไม่ต้องโดนสาวเสียบ....โล่งอกดีชะมัด  ฟู่!!!!

กลับบ้าน....วู๊วววววว  กลับบ้านไปหาเมียสุดที่รักดีกั่ว....คนนี้อ่ะตัวจริงของผม....รักที่สุด  ถึงจะมือหนัก  ชอบใช้กำลังไปบ้าง....แต่ก็น่ารัก  อารมณ์ที่ยังค้าง ๆ กลับไปจะเอาให้หายงอน....ตั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ

“เมียยยยยจ๋า......ผัวกลับมาแล้ววววววว  มาให้หอมทีนึงเร้วววววววว”

ผมเปิดประตูเข้าไป  ก่อนจะตีเนียนทำอารมณ์ดี  ส่งเสียงดังลั่นห้องกลบเกลื่อนความผิด.....เมียอ่ะ.....เมียไปไหน.....ผมกวาดตามอง....ไม่ยักกะเห็น....คงนอนงอนอยู่ในห้องล่ะเซ่ะ....มาม๊ะ....มาจัดหนักกันดีกว่าเนอะ
“ปริ๊นซ์ง๊าบบบบ  งอนเหยอ....เค้าขอโทษ....ดีกันน๊า.....อ่ะเจ้ยยยยยย”
ฟ้าผ่ากลางวัน....

น่ะ.....นี่มันเหี้ยอะไรอี๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ไอ้ตี๋หน้าจืดลุกขึ้นนั่งพร้อมกับขยี้หัวด้วยท่าสุดเอ๊กซ์เร้าอารมณ์หนุ่ม  ตัวมันล่อนจ้อน....และเปลือยเปล่า....แต่สิ่งที่ทำให้ผมช๊อคคือ  อีกหนึ่งชีวิต.....ไม่สิ....สองชีวิตที่ยุกยิกอยู่ใต้ผ้าห่มสีขาวนั่นมัน....!!!!!
“กลับมาแล้วเหรอสามี....ไง.....อึ๊บรักแรก....สนุกม๊ะ”  ไอ้หน้าจืดคว้าแว่นตามาสวม  ก่อนจะยิ้มร่า....
“อ้าว....ไอ้เกมส์....เฮ้ยยยยย.....มึงมาก็ดีแล้ว  หยิบน้ำให้กูหน่อยจิ...เสียน้ำเยอะอ่ะ....ไม่มีแรว๊งงงง”

อ่ะ....ไอ้เชี่ยอาร์ม.....ไอ้เด็กอ้วนนนนนน  มึงขึ้นมาเจ๋ออะไรบนเตียงของกู....กับเมียของกู๊!!!!!
“ของพี่ขอเป็นเบียร์เย็น ๆ นะครับน้องเกมส์......”
ผ่ะ....ผัวไอ้อาร์มก็ด้วยเรอะ....พวกมึงเล่นอาร๊ายยย  กูยืนอึ้ง....กูช๊อคจัด....และอยากตายไปซะ!!!!!!



เมียมีชู้.....แถมยังทริปเปิ้ล......สามพี....


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
........................................................................................
หวังว่าคงสะใจกับบทสรุปนี้นะคะ
ตอนหน้าจบจริง ๆ แล้วนะ....ตามอ่าน  ตามเม้นท์กันซะ....ฮ่าฮ่าฮ่า
ลิงน้อยจะซวยไปไหน  แต่งเองก็แอบสงสารเอง  งุงิ....คุคิ


ตอนนี้สั้น  แต่ถ้ารวมกับตอนที่แล้วเป็นพาร์ทเดียว  ก็ยาวนะ(แล้วทำไมมึงไม่ลงทีเดียวล่ะอีนี่!!!!)

ฝันดีค่ะ....ตีสามแล้ว  เหอ ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 21-09-2011 09:31:09
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตรูว่าแล้วววววววววววววววววววววววววววว

คนเขียนจะต้องทำอะไรที่เราคิดไม่ถึงจริงๆด้วย
แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทำร้ายจิตใตคนอ่านเหลือเกิ๊น
แต่ก็ยังชอบ
 :laugh:

อย่างที่บอกว่าชอบเรื่องนี้มากจริงๆ
ยังไงก็ยังเป็นกำลังใจให้คนเขียนเสมอจ้า

ดีใจได้  :z13:
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 21-09-2011 10:19:34
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

พอเหอะ แสบคอ ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆ

โอ๊ยยยยย ไม่ไหวจะฮา เชลบี้เล่นอาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ทึ่งมาก ไม่คิดว่า เชลบี้จะหักมุมขนาดนี้

โหดร้ายมาก
สารภาพมานะ ว่าเธอเป็นสาวเสียบชิมิ ๆ

ถ้าหุ่นให้ ฉันก็อยากเป็นสาวเสียบนะ ฮา
(มีความปรารถนาลึกๆ อยากเป็นทอมหรือเลส แต่หน้าตาไม่หล่อ ฮา)

โชคดีที่ลิงยังซิงนะ แต่กลับมานี่ อีปรินซ์ !!!  นิไม่อยากเดาไปในทางที่ดีเลยอ่ะ กลัว...

เพราะเชลบี้บอกว่า ถ้าเดาทางออกเชลบี้ชอบหนี นิรอตอนต่อไปดีกว่า
เชลบี้จะได้ หาทางออกดีๆให้นิโดยไม่ต้องหนีน่ะนะ

...................................................................
Talk นอกเรื่อง

ช่วงนี้เหนื่อยอ่ะ อ่านนิยายแล้วเจอแต่คนชอบเล่นกับคนอ่าน

แกล้งคนอ่านอยู่เรื่อยเลย แง้ๆ
แบบว่า หัวสมองน้อยๆ ของนิมันเขียนอะไรนอกเหนือจากคนเดาไม่ค่อยได้อ่ะ ฮา
 หรือแม้คิดได้แต่ไม่กล้าเขียน ....

กลัวคนอ่านเสียความรู้สึก ก็ไม่กล้าเขียน
ที่จริง นิเคยคิดจะเขียน ให้กันย์เป็นรับด้วยนะครั้งหนึ่ง จะเขียนๆ แต่ก็ยังไม่ได้เขียนซะที
จนตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว มีคนโวตให้ปอนด์กดตุลย์ด้วย นิก็ไม่กล้าอีก

 มันผิดคอนเส็ปของตุลย์ปอนด์ที่นิวางไว้อ่ะ
(ไปอ่านเรื่องที่แนวเรื่องคล้ายกันแล้วพอมีการเปลี่ยนบทบาทแม้เพียงครั้งเดียว
นิกลับรู้สึกรับไม่ได้อย่างแรงอ่ะ เพราะนไม่กล้าเขียนในเรือ่งตัวเองกลัวแฟนคลับรับไม่ได้  )

ไปอ่านนิยายของนักเขียนคนนึงแล้ว โดนแกล้ง....
หลายอย่างจนรู้สึกว่าบอบช้ำมากเลย
ไอ้เรื่องสลับบทบาทรุกรับก็อันหนึ่งที่รู้สึก โอเคเค้าเขียนให้ซึ้ง
นิไม่อินอ่ะ
กลับโหวงแปลกๆ
ไม่อยากเข้าไปอ่านแต่ก็ต้องแวบไปดูเสียทุกที ....
พอเข้าไปอ่านอีกเรื่อง .... ตัวละครก็ทำอะไรโดยไม่คิดถึงใจคนอื่นเลย ...
รู้สึกหมั่นไส้ตัวละคร ในความเว่อร์จนคิดว่าจะไม่ไปอ่านอีก ....
ตอนนี้ตัดสินใจไม่ได้ว่า เขาเขียนดีมากจนเราอิน
 หรือเพราะเรื่องมันดูเว่อร์เกินกว่าเราจะรับได้กันแน่ ....

จบเหอะ พล่ามอะไรไม่รู้ ฮาๆ ที่พล่ามเพราะเห็นของเชลบี้ก็เขียนพลิกความคาดหมายคนอ่านเหมือนกัน
แต่นิกลับไม่รู้สึกผิดหวังนะ แค่ตกใจเฉยๆ อิอิ
ยังไง ผลการกระทำของตัวละครมันมีที่มาที่ไป และบางครั้งสมควรได้รับอยู่
แม้ของเชลบี้จะพลิกล็อกแต่เราขำบวกฮามากกว่า ใจจริงอยากให้เข้าใจผิด แต่แล้วแต่เชลบี้แล้วกัน
  เพราะอีลิงมานก็เลวก่อนนี่นา ช่วยไม่ได้

กอดเชลบี้แรงๆ อ่านตอนนี้แล้วสะใจ ฮาๆๆๆ 

ปล. ราดหน้าเอมไพอ่ะเขาใส่หมูหมักนะ แต่ไอ้กุ้ง ไอ้หมึกนี่ร้านไหนใส่มั่งอ่า? นิก็มั่ว ฮา แต่รู้สึกว่า ตุลย์มันกินกุ้ง ปอนด์ก็อยากกินหมี่กรอบแต่กินไม่ได้เพราะจานตุลย์มีกุ้ง เฉยๆ

เมื่อก่อนตอนอยู่กทม ราดหน้าอร่อยดี พอย้ายบ้านแล้ว ร้านราดหน้าเอ็มแถวนี้อร่อยสู้ร้านเก่าไม่ได้เลย เซ็งเป็ด

ปล2 เอาอีเจออกไปจากเดย์ไวๆ ไม่อยากอ่านอะไรมาม่าอ่า สงสาร....เดย์ ....นะ นะ นะ

ปล3 มาม่าเรื่องน้องฐาก็ทำนิเจ็บปวดพอสมควรจนตอนนี้คิดว่าจะพยายามรวบรัดตัดตอนให้จบโดยไวนะเชลบี้ (อย่าว่านิเลยนะถ้าจะสั้นเพราะนิฝืนทนเขียนมาม่าภาคมปลายไม่ไหวจริงๆ เพราะมันจบเศร้าไปเลย ก็เลยจะเขียนช่วงสำคัญก็พอ ตอนเลิกกันก็คงยังไม่เขียน) ที่ดองตอนนี้คือเขียนฉาก บางฉากไม่ได้ ....
เพราะมันดูไม่สมเหตุสมผลและเร็วเกินไป ก็ไม่รู้ มันบิ๊ลท์ไม่ออกจริงๆ


หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 21-09-2011 12:16:39
แง้ววววว........คนเราบางครั้งพอมันเตลิดมาไกล มันก็อาการแบบอยากกลับไปที่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง......ไม่แน่ว่าบทสรุปของเรื่องนี้อาจะเรียบง่ายมากก็ได้นะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: Lupinส ที่ 21-09-2011 12:20:55
มันจบแบบ ค้าง ๆ ๆไง ไม่รู้นะเนี่ย ๆ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 21-09-2011 13:13:51
 o22 :a5:
 :m20: :m20: :m20:


รอ :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: ♀♥♀DearigA♂♥♂ ที่ 21-09-2011 20:18:06
มามะไปหน้าแรกกันนะ :laugh:


 :กอด1:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 21-09-2011 20:56:31
 :laugh:  สมน้ำหน้าไอลิง

5555  ปรินซ์เลิกซะแล้วไป3Pับสองคนนู้นดีกว่า   :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 21-09-2011 22:03:05
ตอนที่มันเป็นความคิดอยู่ในหัว ไม่เป็นไรหรอก
แต่พอมันออกมาเป็นตัวอักษรให้เห็นแล้วแก้ไขยาก
เพราะฉะนั้นเดินหน้าต่อไป
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 21-09-2011 22:16:42
แคแรคเตอร์อิน้องปริ๊นซ์มันดูใจง่ายขนาดนั้นเลยรึ..... :laugh:
ตอนหน้าจบจริงแล้วนะ.....
สัญญาว่าแฮปปี้เอนดิ้ง....ตามคอนเส็ปต์....แต่แฮปปี้ในแบบของเค้านะ....

ปล. เคยอ่านนิยายที่หักมุม....แล้วก็ทำร้ายความรู้สึกของคนอ่านเหมือนกัน...โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าตัวเนื้อหาเพรียว ๆ นี่มันไม่ผิดเลยนะ....คนอ่านต่างหากที่รู้สึกไปเอง....บางคนปิดกลั้นที่จะรับอะไรที่มันโหดร้าย  หรือนอกเหนือไปจากสิ่งที่วาดฝัน  แต่ในทางกลับกัน  หน้าที่หลักของนิยายคือสร้างความสุขแก่คนอ่านไม่ใช่หรือ....ไม่ว่าจะจบเศร้า....หรือแฮปปี้ก็ตาม....เราว่าสิ่งที่เหนือความคาดหมายกับสิ่งที่เราต้องการให้เป็น  บางครั้งมันก็น่าจะไปด้วยกันได้นะ....วิน-วิน

 :กอด1:
(อันนี้พูดในฐานะคนอ่านนะ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ (ติ่งตอน) : ปั่น....ป่วน part 2 (21/9/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 26-09-2011 13:55:52
ตอนจบ(ตอนที่ยี่สิบพอดีเป๊ะ!!!!)......

ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....
.
.
.
.
.
.
(ต่อจากตอนที่แล้ว)

ลิงเล่า ;

เมีย.....
ภรรเมีย........

ไอ้เหี้ย....เมียของกู!!!!


เมียของผม.....ถึงมันจะดูแร่ด....ดูร่าน....ดูบ้าบอคอแตก  แต่ผมก็ไม่นึกว่าฝันว่ามันจะกล้าหยามผม  ด้วยการพาผู้ชายสองคนซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นเพื่อนของผม....มาระเริงชู้กันบนเตียงของเรา

มันทำได้ยังไงกันน่ะ
ผมกำลังเดือดจัด.....ทั้ง ๆ ที่ผมเป็นแค่ไอ้ขี้แพ้....เป็นรุกที่ไม่ค่อยจะได้เรื่อง  แล้วก็เป็นสามีที่กลัวเมียมาตลอด....แต่ตอนนี้มันจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว....ไอ้ปริ๊นซ์  คนอย่างมึงต้องสั่งสอนให้สำนึก!!!!
“มึงมานี่กับกูเดี๋ยวนี้นะ....ไอ้เชี่ยปริ๊นซ์”
ผมฉุดกระชากข้อมือเล็ก ๆ ของมันให้ลุกขึ้นมาจากเตียงนอนที่คงจะเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกามของพวกมันสามคน  มันคงจะเพลีย...เสียเหงื่อเสียน้ำ  ไม่ก็คงจะงงที่ไม่เคยเห็นผมของขึ้นแบบจริง ๆ มาก่อน  ก็เลยไม่ได้ขัดขืนอะไร....แต่พอมันเริ่มรู้ตัวว่าผมนั้นออกแรงกระชากมันสุดกำลัง  มันก็เริ่มดิ้นด้วยความหวาดกลัว....และเจ็บปวด...หึหึหึ

“อ้าว....ไอ้ลิง  วอนซะแล้วนะมึงอ่ะ....”(สาบานได้ว่ามันกำลังกลัวผมจริง ๆ นะ)
ผลั้วะ
กำปั้นเล็ก ๆ ซัดใส่ผมไม่ยั้ง....ผมเจ็บจนน้ำตาไหล  แต่ความโมโหมันมีมากกว่า  ก็เลยเพิ่มแรงลากมันออกมาจากห้องนอนด้วยความทุลักทุเล  โดนไม่ได้สนใจว่ามันกำลัง......


“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด”

......โป๊!!!!

ผู้หญิงสองคนที่อยู่ห้องเยื้องฝั่งตรงข้ามกรีดร้องอย่างตกใจ  เมื่อเห็นปิกาจู้ของไอ้ห่าปริ๊นซ์....มันรีบเอามือตะครุบด้วยความอาย  แต่ด้วยความบ้าของผม  ผมเลยจับมันอุ้มพาดบ่า....แล้วพาร่างของมันเดินผ่านหน้าผู้หญิงพวกนั้นไป....โดยมุ่งตรงไปยังดาดฟ้าชั้นบน....ไม่ได้จะเอามันโยนลงตึกหรอกน่ะ.....ผมไม่ได้โหดขนาดนั้น...เพราะอย่างน้อย ๆ ผมก็ไม่ได้มีสันดานเลวเหมือนมัน

ไอ้เมียชั่ว!!!!!
………………………………………………………..
บรรยาย

“เราเล่นกันแรงไปรึเปล่าครับน้องอาร์ม”  ผู้ชายหน้าโหด  ตัวโตมากถึงมากที่สุด  เอ่ยปากถามพ่อคนอวบที่กำลังสวมเสื้อผ้า....
“ก็ไอ้ปริ๊นซ์อ่ะดิ....นึกจะทำ....มันก็ทำ....ไม่รู้มันได้คิดมั้ย...เชี่ย  เปลืองตัวฉิบหายเลยกู”  อาร์มบ่นอุบ  หลังจากที่เมื่อหลายชั่วโมงก่อน  ถูกศรีภรรยาของเพื่อนชวนมานั่งเล่นเป็นเพื่อน  ปรับทุกข์....ดื่ม...แล้วก็เล่นไพ่....ใครเล่นเสียต้องถอดทีละชิ้น...แล้วพ่อแก้มป่องนั้นก็เป็นคนแรก  ที่เสื้อผ้าอาภรณ์หลุดออกจากร่างขาวอวบจนหมดทุกชิ้น....ไม่เว้นแม้แต่อันเดอร์แวร์สีเทา  เป้าปริ  ขอบขึ้นราตัวเก่ง....

แล้วจู่ ๆ พ่อเจ้าชายก็ฉุดกระชากแขกทั้งสองกระโดดขึ้นเตียงนอน  พร้อมกับคว้าผ้าห่มคลุมให้เสร็จสรรพ  พร้อม ๆ กับแกล้งหลับ....แล้วทั้งสามก็หลับกันไปจริง ๆ จนกระทั่งลิงน้อยเปิดประตูผ่างเข้ามา....ซึ่งถือว่าเป็นนักแสดงที่เป็นธรรมชาติกันทุกคน...แม้ว่าคนทั้งสามจะไม่เคยเข้าคอร์สเรียนการแสดงมาก่อนเลยก็ตามที

“พี่ริทว่าเรื่องมันจะไปกันใหญ่นา”
“ผู้ชายแมร่งเวลาได้เสียกันก็เรื่องมากไม่ต่างจากคู่ชายหญิงเลย....ว่าม๊ะ”
“ยกเว้นคู่ของเรานะครับที่หวานวัน....หวานคืน....”
“มันใช่เวลามาหยอดมั้ย....ไอ้หน้าเมือก!!!!!”
“น้องอาร์มครับ...สองคนนั่นคงเคลียร์กันยาว...กดล็อคประตู  แล้วมาทำเรื่องอย่างว่ากันจริง ๆ ดีกว่านะครับ  จะได้สมจริงไง....เพื่อที่น้องเกมส์มาเอาเรื่องเรา  เราจะได้มีหลักฐาน  เป็นร่องรอยบนตัวของน้องไงครับ...พี่ริทยอมให้น้องไซร้คอด้วยเอ้า”
“มึงนี่มันหื่นได้ตลอดเวลาจริงๆ นะ....ไอ้เสลดเป็ด......”
พ่อตี๋อวบคิ้วขมวด....มือยกขึ้นชี้หน้าผู้ชายหน้าโหดที่นั่งหงอ  ตัวงอเป็นกุ้งอยู่บนเตียง...ก่อนจะหันไปเพื่อกดล็อคลูกบิดประตู

“แต่ที่มึงพูดมามันก็มีเหตุผล....เพราะงั้นทำเร็ว ๆ หน่อยนะ  รักษาเวลาหน่อย...อื้มมมม....อ๊ะ.....อ๊า.......ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด”

ไม่มีเสียงสนทนาจากบุคคลทั้งสอง  มีเพียงเสียงครางและเตียงไม้ที่กำลังสั่นสะเทือน  พร้อมกับส่งเสียง....เอี๊ยดอ๊าด
.........................................................
“มึงเล่นอะไรเนี่ย  ไอ้ลิงบ้า...กูอายนะ”  ร่างเล็กกว่าเมื่อเป็นอิสระก็เริ่มส่งเสียงกร่นด่าใส่เจ้าลิงล่ำ  ที่ยืนนิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน  ทั้ง ๆ ที่ใบหน้าบวมปูดและฟกช้ำ  อย่างกับนักมวยที่ขึ้นสังเวียนชก....แล้วแพ้น็อค
“อาย.....คนอย่างมึงรู้จักคำ ๆ นี้ด้วย?....นึกว่าจะรู้จักแต่คำว่าเงี่ยน....กับร่าน”
“หน็อย.....มึงว่ายังไงนะไอ้ลิง....มึงกล้าดียังไง...”
“ก็แล้วมันไม่จริงเหรอ....ยังจะต้องให้พูดอะไรกันอีก  ในเมื่อภาพมันฟ้องซะชัดเจนขนาดนั้น”
“แล้วมึงก็เชื่อใช่มั้ย”
“ก็แล้วจะให้กูคิดว่าอะไรเล่า!!!!  พวกมึงร้อนก็เลยนอนถอดเสื้อกันงั้นเรอะ!!!!”
“ก็ถ้ามึงเชื่อใจกู  เหมือนที่กูเชื่อใจมึง....มึงก็ควรจะคิดแบบนั้นไม่ใช่รึไงวะ”

ทั้งสองต่างตะเบ็งแหกปากกันอย่างไม่ลดละ....ใบหน้าของพ่อลิงล่ำนั้นแดงก่ำด้วยโทสะ...ไม่แพ้อีกคนที่โกรธจัดจนหน้าซีด...หน้าซีดเพราะกำลังจะเป็นลม
“มึงมันร่าน  สำส่อน....แล้วก็ง่ายอยู่แล้วนี่...จำไม่ได้เหรอ  ว่าเป็นคนชวนกูให้มามีเซ็กส์ด้วย....กับกูที่เพิ่งจะรู้จักกัน...ถ้าไม่ให้คิดแบบนี้  แล้วจะให้กูเห็นมึงเป็นนางฟ้ารึไง”
เพี๊ยะ!!!!!!!
คราวนี้ไม่ใช่กำปั้นหนัก ๆ แต่เป็นฝ่ามือที่กางออก  แล้วฟาดลงมาที่แก้มของลิงอารมณ์เดือด  จนมันขึ้นแดงเป็นรอยนิ้ว
“มึงมันก็เป็นแบบนี้....ไม่เคยมองกูในแง่ดีเลย....แต่มึงรู้อะไรมั้ย  ว่าตั้งแต่คบกันมา  กูไม่เคยนอกใจมึงเลยซักครั้ง....ถึงกูจะเคยคิด  แต่กูก็ไม่ได้ทำ  แล้วมึงล่ะกี่ครั้งแล้ว....ครั้งก่อนกับพี่แซน....มึงคิดว่ากูไม่รู้เหรอ....กูรู้เกมส์  เพราะพี่เค้าเป็นคนบอกกูเอง...ถึงมึงจะไม่ได้เสร็จพี่เค้า...แต่มึงก็สมยอมไม่ใช่เหรอ....วูบนึง...มึงคิดสมยอมพี่เค้า...ใช่มั้ย  แต่ไม่เป็นไรเกมส์...ครั้งนั้นถือว่าเจ๊ากัน...กูก็เลยเลือกที่จะเงียบไว้.....เพราะกูเชื่อใจมึง...เพราะกูรู้ว่ามึงทำไปเพราะอยากประชดกู...กูมันโง่ที่คิดว่ามึงเองก็มีใจให้กูบ้าง....แล้วกูก็เลือกที่จะอยู่ข้างมึง....กูพยายามหาเหตุผลร้อยแปด  เพราะมาหักล้างคำพูดของไอ้พี่แซน  จนตอนนี้ในสายตาของกู  มันกลายเป็นคนโกหก...ปลิ้นปล้อน....และกูก็ไม่เคยรักมันมาก่อน.......แต่กูกำลังรักมึง...รักมึงมากขึ้นทุกวัน”
ปริ๊นซ์หยุดชะงักไปครู่หนึ่ง....มือเล็กกุมหน้าอกที่กำลังกระเพื่อมเป็นจังหวะ....พร้อมกับหอบหายใจด้วยความเหนื่อย
“แล้วไหนกูยังจะต้องทนฟังมึงละเมอถึงนางฟ้าของมึงตั้งไม่รู้กี่ครั้ง  ทั้ง ๆ ที่มึงเพิ่งอึ๊บกูเสร็จ....แล้วคราวนี้ล่ะ  อย่าปฏิเสธว่าไม่ได้นอกใจ....อย่าบอกกูว่าพวกมึงไม่ได้มีอะไรกัน  เพราะรอยที่คอของมึงมันฟ้อง  จู่ ๆมันจะมีขึ้นได้ไง ในเมื่อมึงไม่ได้นอนกับกูมาเป็นอาทิตย์.....ว่ายังไงล่ะ...จะเงียบทำไมวะ  ไอ้ขี้แพ้  พูดอะไรออกมาเซ่!!!!!”
น้ำตานั้นไหลออกมาด้วยความอัดอั้น.....ไหล่ของร่างเล็กไหวน้อย ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสะอื้นจนตัวโยน  ปริ๊นซ์ทรุดกายลงกับพื้นด้วยสิ้นแรงที่มี....เกมส์เองก็ไม่ต่างกัน....พ่อลิงน้อยขอบตาร้อนผ่าว  แต่ก็ยังคงวางฟอร์ม  กลั้นน้ำตาที่พร้อมจะทะลักได้ทุกเมื่อ....
“มึงถามกูก่อนได้มั้ย....ไอ้ลิง.....กับสิ่งที่มึงเห็น  กุแค่อยากให้มึงถามกูก่อน....ก่อนที่มึงจะตราหน้ากูว่าใจง่ายน่ะ...ฮึก....ฮึก.....มึงคิดว่ากู..ฮึก....เป็นแบบนั้นใช่มั้ย....ได้....เดี๋ยวกูจะนอนกับผู้ชายให้ทั่วเลย...มึงคอยดูนะไอ้บ้า...ฮืออออ”
“ปริ๊นซ์กูขอโทษ”
“มึงมันบ้า....บ้าที่สุด....ชอบแบบนั้นใช่มั้ย....นางฟ้าของมึงน่ะ....ใช่สิ  มันสวยนี่.....สเปคมึงเลยสินะ”

เพียงเท่านั้น....หลังจากคนตัวเล็กกว่าเอ่ยบทสนทนาประโยคสุดท้ายจบ  พ่อลิงก็ทำนบแตก....น้ำตาไหลทะลักยิ่งกว่าอีกคนหนึ่งเสียอีก....มือเล็ก ๆ ของพ่อลิงปาดน้ำตาเหมือนกับเด็ก ๆ เวลางอแงไม่มีผิด
“โฮ...เมียจ๋า....ผัวขอโทษ....ผัวยอมรับ  ว่าผัวนอกใจ  แต่คราวนี้ก็ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งเหมือนกัน....เพราะไอ้เดียร์....มันเป็นรุก....ฮึก...ฮึก.....มันจะเสียบผัว.....แต่ผัวไม่ได้ยอมนะ.....ผัวขัดขืนนะ.....ผัวไม่ได้ลึกซึ้งกับมัน....เชื่อผัวจ๋านะครับ....แงแงแงแง”

กึก!!!!!!

แล้วทุกอย่างก็หยุดชะงัก.....เสียงสะอื้นนั้นเงียบกริบ  อาการเฮิร์ททั้งหลายของนายเจ้าชายหายเป็นปลิดทิ้ง.....

“หึหึหึหึหึ...ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.....ไอ้ลิง....ไหนมึงว่าไงนะ...อิเดียร์มันเป็นรุกเหรอ......ฮ่าฮ่าฮ่า...อะไรกันวะชีวิตของมึงเนี่ย  มีแต่คนจะกดทำเมีย.....ลิงเอ๋ย  นอกจากกูแล้ว  ไม่มีใครเค้ายอมให้มึงเป็นผัวเค้าซักคนสินะ...แล้วยังงี้มึงจะหนีไปไหนพ้น”
“เออ.....กูมันน่ากดนี่.....อุตส่าห์เสียตังค์เป็นหมื่น  เข้าคอร์สสร้างกล้ามเนื้อ....สุดท้ายก็อีหร่อบเดิม  เซ็ง”
“อุ่บ....ครึครึครึ......”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยนะ....เมียอ่ะ....บอกเค้ามาเลยนะ  ว่าเล่นอะไรกัน....ไม่ได้นอนกับสองคนนั่นจริง ๆ หรอกใช่มั้ย”
“เออ....จะส่งกูไปตรวจก็ได้นะ”
“ไม่ต้องหรอกเค้าตรวจให้ตัวเองตอนนี้เลยก็ได้”
“ยังไงอ่ะ”
“เคยลองบนดาดฟ้ามั้ย....ระทึกดีนะ....นั่นน่ะ....มุมนั้นอ่ะ  ใช่เลย  เดี๋ยวเค้าไปเอาม๊อบถูพื้นมาขัดประตูไว้ก่อน”

เป็นโชคดีของทั้งสอง....ที่เผอิญเหลือบไปเห้นม็อบถูพื้นวางพิงผนังอยู่....แล้วก็โชคดีที่มันสามารถใช้ขัดประตูได้  แล้วก็โชคดีสุด ๆที่ตึกของทั้งคู่นั้น สูงกว่าตึกบริเวณโดยรอบ  ลมพัดอ่อน ๆ เหมาะแก่การจ้ำจี้แบบชิว ๆเป็นที่สุด
“ลิง”
“ครับ”
“คือเค้าโป๊อ่ะ....ตอนลงเราจะลงไปยังไงอ่ะ”
“งั้นตัวเอาเสื้อเค้าไป....เค้าโป๊แทนตัวเอง”
“ไม่เอาอ่ะ....ลิงโชว์หวิว...เค้าหวงนะ  เดี๋ยวก็มีคนมายุ่งกับผัวเค้าอีกอ่ะ”
“น่าร๊ากกกกกที่ซู๊ดดดดเลยเมียเก๊า......อ๊า.....อ๊างงงงง.....อิคึอิคึ”
.
.
.
.
.
.
.
แล้วเรื่องราวก็ดำเนินมาจนถึงตอนอวสาน
ลิงเมะหัวใจทารก...กับเคะถึก...ทั้งคู่ต่างต้องเรียนรู้กันไปอีกนาน.....เนื่องจากความเชื่อใจมันไม่ได้หล่นลงมาจากฟ้า(เครดิต : เด่นจันทร์  จากละครดอกส้มสีทอง)  มนุษย์ต้องใช้เวลานาน  กว่าจะสร้างมันขึ้นมา  แม้ว่ามันจะเปราะบางและง่ายต่อการถูกทำลายก็ตามที.....นับประสาอะไรกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่เพิ่งจะเริ่มต้นคู่นี้ล่ะ....ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พวกเขาด้วย.....กับอุปสรรคอีกนานับประการที่ต้องร่วมกันฟันฝ่าในภายภาคหน้า....สาธุ....เอเมน
......................................................................................
แล้วเรื่องราวของคนทั้งสองก็จบลงด้วยประการฉะนี้แล....
แม้ว่าจะจบได้เห่ย....แต่เดี๋ยวคนแต่งจะเอาตอนพิเศษมาลงนะเออ

รักคนอ่าน----และคนเม้นท์
จุ๊บ ๆ
MUTYAMANIA
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 26-09-2011 14:04:46
เพลียกับอีคู่นี้จริง ๆ

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 26-09-2011 14:45:57
เย้ๆๆๆๆๆ  ปรินซ์คนดี .... จบแบบนี้ก็ดีแล้ว ฮ่าๆ

ตอนแรก อ่านแล้วงงมาก ว่าถ้ามันนอนไปแบบไม่มีไรเลย...

แล้ว ทำไมมีคราบน้ำกาม? กลับไปอ่านใหม่อีกที

ตูอ่านตกคำว่า "คง" ไปคำนึง ความหมายเปลี่ยนเลยโธ่!!

แฮปปี้แล้ว.... นิก็อยากจะเดาว่า ปรินซ์ แค่เมามาก อ่ะแหละ
เพราะท่าทางมันดูไม่ตกใจไม่สำนึกผิด ก็คงไม่มีไรอ่ะนะ
แต่ไม่กล้าเดากลัวเชลบี้แกล้ง (โดนคนเขียนคนอื่นแกล้งจนเบื่อแล้ว)

.........
ปล. อีลิงอุ้มปริ๊นซ์ ออกมาทั้งโป๊ๆ กล้าจริงไรจริง
แต่ปริ๊นซ์กล้าโป๊ขากลับเพราะหวงตาลิงนี่กล้ากว่า ฮาๆ :z1:

ขอบคุณเชลบี้สำหรับเรื่องนี้นะจ๊ะ  :L2: :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 26-09-2011 15:34:10
 :jul3:  จบได้ดีนะ

ทั้งน่ารัก  ฮา  ซึ้ง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 26-09-2011 16:50:54
จบได้ฮามากค่ะ
ที่จริงก็ซึ้งมากๆ เลยนะ แต่ฮาลิงเกินกว่าจะซึ้งทัน ขอขำก่อนล่ะกัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 26-09-2011 17:04:42
น่ารักอ่ะ? 555555


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 26-09-2011 19:00:50
มีลูกเล่นตอนจบด้วย
หักมุมนิดหน่อย
คนอ่านอ่านเพลินค่ะ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 26-09-2011 20:50:04
โครตฮาเลย  555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 26-09-2011 21:33:58
โดดกอดคนเขียน
 :กอด1:
จบแบบนี้คนอ่านวินแล้วจ้า
ตอนที่แล้วก็แบบไม่อยากจะเชื่อเลย
ว่าอิปริ๊นซ์มันจะกล้า 3 P
กับเด็กสมบูรณ์และคนขับสิบล้อ
พอตอนนี้กระจ่างแจ้งแล้วจ้า
มีความสุขสุดๆกับอิคู่บ้าบ๊อง
เรื่องนี้เป็น 1 ในเรื่องที่เราชอบมากที่สุดเลยนะเนี่ย
 o13
ตั้งหน้าตั้งตารอตอนพิเศษนะคะ
+ ให้ แถมแจกเป็ดด้วยค่า
อารมณ์ดีอย่างแรง ฮุฮิ
 :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 26-09-2011 22:58:22
นั่งขำเรื่องนี้ตลอดเว ชอบมากๆ ค่ะ สำนวน เรื่อง พล็อต เป็นตัวของตัวเองดี

เป็นกำลังใจให้เด้อ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 26-09-2011 22:59:52
อยู่ด้วยกัน มีอะไรก็คุยกันก่อนนะลิงน้อย ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 26-09-2011 23:34:43
เชื่อมั้ยว่าเราเคยแต่งเรื่องทำนองนี้มาแล้ว....

จริง ๆนะ  แต่ใช้อีกล็อคอินนึง.....ตัวละครพระเอกก็เป็นประมาณนี้  ชื่อเกมส์  หน้าลิง....ส่วนนายเอกชื่อปิง....หรือไอ้ลูกชิ้น(ในเรื่องนั้นอิลิงจะหื่น  และเชี่ยวกว่านี้)

แล้วก็มีคู่แฝดคือบิ๊กกับโม(ซึ่งโมเป็นตุ๊ดและชอบซ้อมน้องชายตัวโต)

ลงจบด้วยนะทำเป็นเล่น  ทั้ง ๆ ที่เรตติ้งไม่ดี....ปรากฎว่าไม่ได้แจ้งจบ....นิยายเรื่องนั้นเลยโดนลบออกไปจากบอร์ด  ทั้ง ๆ ที่เป็นนิยายจบแล้ว....ก็แอบเสียความรู้สึกนิดนึง....(ที่ตัวเองไม่ยอมแจ้งจบกับโมดุ)....ทุกวันนี้มันก็ยังอยู่ในเครื่องนะ  แต่พอย้อนกลับไปอ่าน  เฮ้ยยยย  ห่วยว่ะจ๊อด....ห่วยบรม....ดีใจที่มันโดนลบไปได้  ลงตอนนึงมีคนเม้นท์ สองรีพลายเท่านั้น
55555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 04-10-2011 17:59:03
เพิ่งได้มาอ่านเพราะเจอชื่อนำเสนออยู่ในนิยายยอดฮา
แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ นั่งหัวเราะอย่างกับคนบ้า 5555+
โชคดีมากที่นั่งอ่านคนเดียว เลยปล่อยก๊ากได้เต็มที่
เจอแต่ละมุกนี่ ขำกลิ้งกันไปเลย โดยเฉพาะคู่พี่ริทกับอาร์ม
ไปๆมาๆเราว่าอาร์มนี่แหละซึนตัวจริง
คงต้องจำชื่อนักเขียนไว้ตามอ่านเรื่องต่อๆไปอีกแน่นอน
แต่ขอไม่อ่านเรื่องที่ไม่ดราม่านะ เราไม่ชอบดาร์กๆอ่ะ
ขอบคุณที่ทำให้เราได้หัวเราะอย่างมากมายบ่ายนี้ หายเครียดกันไปเลยล่ะ
ขอบคุณมากๆค้าบ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 04-10-2011 18:01:47
อ้ากกกกก เพิ่งเห็นว่าพิมพ์ผิดอ่ะ
เราไม่อ่านเรื่องดราม่านะ ย้ำ และขอย้ำ
เพราะอยากให้เขียนเรื่องฮาๆ มาให้อ่านอีกอ่ะ
ชอบมุกที่ปล่อย เข้าเป้า ปล่อยก๊าก หลบไม่ทันดี อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: yunjae123 ที่ 11-10-2011 00:15:53
อ่านมาแล้วอย่างฮาอ่ะ 5555555555+
เราขำมากๆๆๆเลย
แอบสงสสารเกมส์นะ
จะนอกใจปริ้นแต่ละทีเจอแต่รุกทั้งนั้นเลย  :m20:
ส่วนคู่อาร์มกับพี่ริท
ชอบนะ..ดูน่ารักดี แต่แอบเร่าร้อนนะ ><~~~
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: pidoma2009 ที่ 11-10-2011 23:32:10
 o13





 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: pingwowo ที่ 13-10-2011 01:51:53
เออเว๊ย! แต่งไงเนี่ยจบได้ด้วย

แล้วแต่งเรื่องสั้นเรื่องนี้เอาฮาไปไหนเนี่ย~

กำลังจะดราม่าเลย หลุดขำจนแม่หันมามองอ่ะ

คิดว่าจะจบค้างสะล่ะเสียวๆเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 13-10-2011 15:42:57
ฮาตั้งแต่ต้นยันจบ :jul3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ ตอนอวสาน : รักเรานิรันดร....(26/09/2011)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-01-2012 00:32:38
ตอนพิเศษ......สวัสดีปีใหม่นะไอ้แสรด




ปีใหม่....พรุ่งนี้แล้วสินะ


อา......อะไรเล่าจะสุขใจไปกว่าการขย่มสามีข้ามปี....อึ๊บกันตั้งแต่สี่ทุ่มครึ่งไปจนถึงเที่ยงคืน.....แล้วฟินพร้อมกันในวันปีใหม่  เก๋เหอะ!!!!!!


ไอ้ลิงก็นะ....สามปีผ่านไปไวเหมือนโกหก  จากลิงเตี้ย ๆ ลงพุงนิด ๆ กลายเป็นไอ้ล่ำกล้ามปู  นมน่ากัด  น่าฟัด  ขบ  ขย้ำ.....ซี๊ดดดดดดด  ไอ้จ้อนหกนิ้วครึ่งนั้น  จะขย่มให้มันครางจนขาดใจ....ยี้ฮ่ะ


ถามว่าผมแร่ดเกินไปมั้ย.....คือก็เรื่องของกูนิ.....ตูดกู....ไม่ใช่ตูดพวกคุณนี่ครับ....ผมเสียวของผมคนเดียว....กับไอ้ผัวเด็กน้อยของผม  คนที่ดับความฝันการเป็นดาราเอวีประกบพี่โก้  มาซากิ  ก็มันนี่แหละ....ลิงน้อย


ฉะนั้นถ้าผมจะแร่ดเฉพาะกับผัวน่ะ....มันผิดกฎหมายและศีลธรรมข้อไหนวะเฮ้ย!!!!


ว่าแล้วก็เขี่ยนมมันเล่น  ผมชอบสะกิดจุกชมพูของมันด้วยปลายลิ้นเป็นการปลุกเร้าอารมณ์....แต่ตอนนี้มันมิชมพูแล้ว....เปล่า....ไม่ใช่ฝีมือผม  แต่เป็นเพราะมันอาบแดดจนผิวกลายเป็นสีน้ำตาลอ่อน....ผิวแทน...เซ็กส์ซี่  ผมของมันตัดสั้นเกรียนแล้วกัดจนซีด  เหมือนกูได้ผัวใหม่....แต่ความติงต๊องยังคงเดิม


“อ๊ะ....เมียครับ.....เล่นไรอ่ะ....”
“เค้าว๊อนท์....ทำกับเค้าได้มั้ย”
“แต่เค้าง่วงนี่นา....เอาไว้พรุ่งนี้ไม่ได้เหรอ....พรุ่งนี้วันปีใหม่....เค้าว่างสำหรับตัวเองทั้งวันเลยนะครับ”
“ก็วันนี้ก็วันหยุดนี่นา....เค้าอุตส่าห์ให้ตัวเองไปเข้าฟิตเนสช่วงบ่ายแล้วนะ...ตามโปรแกรมของตัวน่ะ  ตอนนี้ก็ถึงเวลาของเค้าแล้วล่ะ  หึหึหึหึ....เด็กน้อย....แข็งเชียว”



ผมใช้ปากกับลูกลิงที่กำลังแข็งสู้  ลิ้นที่ชำนาญการทำเอาลิงน้อยกัดปากด้วยความเสียว  ปากบอกว่าอย่า  แต่แมร่งจับหัวผมขยับเฉยเลย....เฮ้ย....อย่าดิ.....กูรู้หน้าที่หรอกน่า.....แล้วไอ้คนบอกว่าอย่าก็เป็นฝ่ายสลัดกางเกงนอนตัวจิ๋วด้วยตัวเอง....


ซี๊ดดดดดดดดด  ของผมก็แข็ง.....อยากให้ลูกชายของมันเข้ามาขยับในตัวของผมบ้าง.....


ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


เชี่ย.....ใครมาวะแมร่ง.....ขัดความสุขของกูซะจริงจริ๊ง
.
.
.
.
.
.
.
“โย่วววววววลิงตุ๊ดกับเมียตุ๊ด  กูมาแว้ว.....ผู้ชายที่สาว ๆถวิลหามากที่สุดแห่งปี....ไง....ดูกล้ามเนื้อหน้าท้องของกูเสียก่อน.....ไม่แพ้มึงหรอกนะเฟ้ย......ขอเข้าไปหน่อยนะ”


ไอ้อาร์ม....ไอ้เชี่ย.....ไอ้(อดีต)เด็กสมบูรณ์แหกปากลั่น  พร้อมกับถกชายเสื้อโชว์ความฟิต  ฮั๊ดช่ะ...กล้ามงั้นเรอะ....งั้น ๆ แหละ  ไม่ได้ครึ่งของลิงน้อยหรอกเฟ้ย

“กูมาฉลองเคาท์ดาวน์กับพวกมึงไง....นี่ร้อยปิ๊บ....ของโปรดของมึงน่ะไอ้ปลิ้น  คืนนี้เราสามคนมาเมาข้ามปีกันเลยนะ  ฉลองกล้ามนมสองลูกของกู  กูตามมึงมาติด ๆ แล้นนะ....ลิงน้อย”

ว่าแล้วมันก็กระแทกขวดเหล้าลงบนโต๊ะตามประสาคนถ่อย  ที่เดาว่าคงจะติดมาจากผัวคนขับสิบล้อของมัน  แต่ได้ข่าวว่าพี่ริทแมร่งเรียบร้อยและเจี๋ยมเจี้ยมมาก  งั้นคงมาจากสันดานและการอบรมของครอบครัวแล้วล่ะนะ


ที่อภัยไม่ได้คือแมร่งมาขัดขวางเวลาสวีทของคู่รัก....ลิงนะลิง  แมร่งไม่สนใจเล้ยว่าเมียจะอารมณ์ค้างแค่ไหน  พ่อฉวยเสื้อได้ก็รีบวิ่งไปเปิดประตูทันที  ดีนะที่แมร่งไม่ออกไปทั้งโป๊ ๆ ไม่งั้นผมคงคลั่งแย่




หวงอ่ะ.....ผัวคนนี้....หวงเหมือนลูก....กดแมร่งทำเมียดีมั้ยนิ....ชักหมั่นเขี้ยวละ

“ดูทำหน้าเข้าสิวะ  ทำอย่างกับว่ากูมาขัดจังหวะเวลาตึ้มของพวกมึงอย่างนั้นแหละ  ฮ่าฮ่าฮ่า....”



เออสิวะไอ้ตี๋....ไอ้แก้มบวม.....ไอ้หน้าใหญ่....ไอ้......
“แล้วผัวมึงไปไหนล่ะอาร์ม”  ผมถามมัน  เท่านั้นแหละพ่อของขึ้นเลย
“ผัวเหี้ยไรมึง.....ไม่ใช่แล้ว.....กูกับไอ้เชี่ยริทเป็นพี่น้องก๊าน.....ก๊วนมันอ่ะ  สนิทกับกูทุกคน......มา ๆ ๆ แดกเหล้า”



ในที่สุดผมก็ต้องยอม.....ไอ้เด็กตี๋แมร่งแกะปลาเผาใส่จาน.....เนื้อย่างเอย......กุ้งเผาเอย.....ปลามงปลาหมึกอีกเต็มสำหรับ....กลิ่นช่างเย้ายวนดีแท้.....



เอาวะ.....กูให้อภัยมึงก็ได้
.
.
.
.
.
.
.

ชั่วโมงนึงผ่านไปไวเหมือนโกหก.....ไอ้เด็กสมบูรณ์เมาแอ๋แล้วเริ่มลุกขึ้นเต้น  ท่าเต้นเยิงได้ใจกูมาก  ส่วนลิงน้อยน่ะรึ  ตอนนี้มันกำลังลูบขาอ่อน....ลูบ.....แผ่วเบา.....







แต่ขอโทษ









ขาเมียมึงอยู่นี่  จะไปลูบไอ้ตี๋นั่นทำซากแป๊ะอะไรฟะ.....กลับมานั่งที่เดี๋ยวนี้นะเฮ้ย
“เอ๋ยยยยยยยย.....ใครแมร่งโทรมา....ฟะ......ครายยยยยย.....เชี่ยยยยยย.....”

และแล้วไอ้อาร์มขอตัวออกไปรับโทรศัพท์อย่างมีพิรุท....สงสัยผัวโทรตาม  ไอ้สามีที่กำลังฟ้อนแล้วแถเข้ามาหาผม

“งอนเค้ารึเปล่า....เค้าแกล้งเมาน่ะ....เค้ารินให้มันตั้งเยอะ...เหล้าเน้น ๆ มิกซ์เซอร์น้อย ๆ  กะให้มันน็อค  จะได้ต่อกันไงครับ”



น่ารักมากผัวใครวะ....ให้มันได้อย่างนี้  กูไม่โกรธมึงละ.....

ผมขยำเป้าลิงเป็นการมัดจำ  แข็งเป็นลำเลยมึง.....ซี๊ดดดดดด  อยากแล้วนะนี่


“เฮ้ยยยยยย  แดก ๆ ๆ ๆ ๆ เอาให้แมร่งเมาเละตุ้มเป๊ะไปเล๊ยยยยยย......แฮปเป้....นิวววว.....เยียรรรรรรร์.......คัมปายยยย”


ดี  นั่นล่ะ  กระดกเข้าไป....คงทะเลาะกับผัวล่ะสิ  สักพักไอ้เด็กตี๋ก็กุมขมับ  นั่งแข็งเป็นหิน....


“เกมส์....กูเมาว่ะ....มึนหัวตึ่บเลย”


มันนั่งนิ่ง.....เหมือนกับที่ผมนิ่งอยู่ตอนนี้  ลิ้นอุ่น ๆ ของไอ้ลิงชอนไชเข้ามาในหู
“อยากตื่นเต้นมั้ยเมียจ๋า”
“ทำไรอ่ะเกมส์”
“อึ๊บเมียไง”
“เฮ้ยยยย....เอากันทั้ง ๆที่ไอ้ตุ่นเชี่ยนี่นั่งมองอยู่อ่ะนะ”
“มันเมาแล้ว....ไม่รู้เรื่องหรอก.....เปลี่ยนบรรยากาศไง......ซี๊ดดดดดดด”

กางเกงขาสั้นของผมถูกแหวกออกทางด้านหลัง  มันค่อย ๆ สอดแกนกายร้อน ๆ เข้ามาในก้นของผม  จับผมนั่งซ้อนบนตักมัน  ทั้ง ๆ ที่เรายังสวมเสื้อ  มือของมันลูบไล้ลำตัวของผม....เออเสียวว่ะ

“พวกเมิงงงงงงห่าง ๆ กานนนนบ๋างงงงง.....ก้อ....ด๋ายยยย”

ไอ้อาร์มยังพูดได้อยู่อีก....ทั้ง ๆ ตาแดงก่ำ  มันสะบัดหัวมึน ๆ ก่อนจะคว้าแก้วกระดกของมันต่อไป  ดูท่าทางสติมันหลุดไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย

เสื้อกล้ามของผมถูกดึงลงมาทางหัวไหล่....ไอ้ลิงจับมันพันเอาไว้กลางอกของผมโดยไม่ยอมถอดออก  ไอ้หนูของมันขยับเข้าออกจนผมเสียวซ่าน  กลิ่นแอลกอฮอล์จากปากของมัน  ทำเอาผมคลั่ง....ดิบเถื่อนชิบ

อีกสิบนาทีจะเที่ยงคืน....ผมเริ่มเสียวจนอยากแตก....ไอ้ลิงควักท่อนเนื้อของผมให้ออกมาชมโลก  มันฉ่ำเยิ้มและแดงจัด  ถ้าไม่กลั้นเอาไว้มีหวัง....แตกแน่ ๆ

“พอเที่ยงคืนปุ๊บเมียจ๋าปล่อยออกมาแรง ๆ เลยนะ....เอาให้พุ่งเหมือนพลุเลย”
“อ๊ะ.....ลิง......เค้า....ไม่ไหวแล้ว”
“ซี๊ดดดดด  อีกนิดนะเมียจ๋า....อดทนอีกนิด”

สิบ



เก้า



แปด



เจ็ด



หก



ห้า



สี่



สาม




สอง




หนึ่ง


อิคุอิคุ.......น้ำรักของผมพุ่งสูงจนเลยหัว  พร้อม ๆ กับน้ำของมันที่ฉีดเข้ามาในตัวของผม  ไอ้อาร์มสลบไปแล้วพร้อมกองอ้วก  ขณะที่ผมและมันต่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อน  มันดันตัวผมลงโดยที่ยังไม่ถอนแกนกายออก  ผมจัดการตัวเองให้อยู่ในท่าที่เหมาะสมอย่างรู้งาน

“แฮปปี้นิวเยียร์ครับ”
“ขอให้เรารักกันเยอะ ๆ นะ”
“ไม่เห็นต้องขอเลย  เรารักกันมากขึ้นทุกวันอยู่แล้วนี่นา”

อา.....ด๊อกกี้.....มันช่างสามารถ....ต่อรอบสองได้ทันทีโดยไม่มีสะดุด  มันกระแทกผมไม่ยั้ง  ความเสียวซ่านมาอีกระลอกหนึ่ง......ซี๊ดดดดด  ผมแข็งขึ้นมาอีกแล้วนะ

ก๊อก ๆ ๆ ๆ

“ใครอีกวะ”
ผมสบถ  แต่ลิงยังคงซอยต่อเนื่องแบบนันสต๊อป

“จะใครก็ช่าง  แต่ตอนนี้ผัวกำลังคึก....ขอจัดหนักจนเช้าเลยได้มั้ยครับ”



อ๊ากกกกกกก





ลิง





กูรักมึงที่สุดในโลก




ผมคิดถูกแล้วสินะที่เลือกมันน่ะ
.
.
.
.
.
[บรรยาย]

“มาหาปริ๊นท์เหรอครับ”  ชายหนุ่มร่างสูง  ในมือเต็มไปด้วยถุงเบียร์และกล่องของขวัญเอ่ยถามร่างโปร่งที่บังเอิญเดินมาหยุดอยู่หน้าห้อง(อันเป็นรังรักของลิง)พร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“เปล่าครับ  ผมมาหาเกมส์....เพื่อนเก่าของผมน่ะ  แต่ดูท่าคงไม่อยู่แหงเลย”  หนุ่มหน้าสวยตอบพร้อมกับคลี่ยิ้มหวาน
“ผมชื่อแซนด์ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”
“ผมเดียร์ครับ....มาจากกวางเรนเดียร์น่ะ”
“งั้นเราสองคนไปหาที่คุยกันดีกว่านะครับ  ผมซื้อของกินมาซะเยอะเลย  คงกินคนเดียวไม่ไหว....ถ้ายังไงคุณเดียร์ไปช่วยทานที่ห้องของผม  ดีมั้ยครับ”

หึหึหึหึ.....เหยื่อคนแรกในวันปีใหม่....หน้าหวานแบบนี้สเปคกูเลยเฮ้ย  จะจัดให้ครางเลยมึง

ชายหนุ่มเอ่ยชวนอย่างสุภาพ  ด้วยท่าทีแบบสุภาพบุรุษ  ทั้ง ๆ ที่หมาป่าในตัวกำลังลิงโลด  ร่างโปร่งยิ้มตอบพร้อมกับพยักหน้าน้อย ๆ

หึหึหึหึ....ล่ำ ๆ แบบนี้  พ่อจะอัดให้สาวแตกเลยเชียว.....ซี๊ดดดดดดด


ก็คงต้องดูต่อไปล่ะนะ  ว่าใครจะเสร็จใคร....




 :oo1: :oo1: :oo1:



To be con

............................................................
ตอนหน้ามีใครอยากอ่านเด็กสมบูรณ์เวอร์ชั่นล่ำโดนรุมบ้างเคอะ  อยากแต่งอ่ะ  ใครอยากอ่านเม้นท์กันมานะจ๊ะ  อุอุอุ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: หอยทาก ที่ 10-01-2012 02:45:26
เอิ่ม คู่สุดท้ายนี่
คงต้องปล่อยให้เป็น
ความลับที่ต้องรอการพิสูจน์สินะ
เดาไม่ถูกเลยทีเดียว
55555+  :m20:

ส่วนเรื่องน้องเด็กสมบูรณ์ก็น่าสนน้า
ว่าแต่ใครรุมล่ะนั่น ฮุฮุ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 10-01-2012 09:57:41
เด็กสมบูรณ์เหรอ
อยากอ่านนนนนนน :z2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 10-01-2012 23:24:22
น่ารักมากมายฮ๊าฟฟฟ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟ  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 12-01-2012 00:14:19
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
 :a5:
คุณพี่คะ
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกโกเจ็ด
เดี๋ยวนี้อิลิงของน้องปริ๊นซ์เชี่ยวได้ขนาดนี้เลยเชียว
เริ่ดมากค่า
 :haun4:
อ่านยังไงน้องก็ยังชอบอิคู่นี้มากเหมือนเดิม
แบบว่าฮาไม่บรรยะบรรยังเช่นเคย
รอตอนต่อไปนะค้า
 :กอด1:
ปลล.เค้าไม่เอาอิน้องอ้วนมันโดนรุมได้มะคุณพี่
แต่แบบว่าให้มันโดนฝาละมีจัดหนักๆแบบนั้นน้องชอบค่า
 :laugh:

เพิ่งจะเห็นกระทู้ที่ 900 พอดีเลยเย้  :mc4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: hikikomori ที่ 13-01-2012 01:34:28
เค้าๆ เค้ารออ่านนะ 55555
อยากอ่านเด็กสมบูรณ์โดนแกล้งง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 13-01-2012 15:22:29
ฮาตลอดเรื่อง  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: SungMinKRu ที่ 16-01-2012 01:47:25
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ อยากบอกว่าสนุกมากกกกกกกกกกกกก อ่านทีเดียวจบรวด ครบรส แต่เน้นแนวฮาเนอะ

อิอิ ชอบนิยายทุกเรื่องของคนแต่งที่ได้มีโอกาสมาอ่านเลย  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

มาต่ออีกนะ มารอ มารอ สนุกโล๊ดด แบบว่า โครตชอบอ่ะ คืนนี้ไม่ได้นอนเพราะเรื่องนี้แท้

กรี๊สส 555  o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 16-01-2012 16:14:39
5555 ฮาลิงจริงจัง 5555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: lervair_y ที่ 30-01-2012 00:19:32
ออกทะเลมากเลยค่ะ ไม่กลับมาแล้วสินะ .......
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 30-01-2012 03:04:10
กรี๊ดดดดดดดดดด

ไม่ได้เข้ามาห้องนิยายจบนานมาก เข้ามาทีไรเจอเซอร์ไพรตลอด

คู่เจ้าชายลิงเค้าแฮปปี้ ดี๊ด๊าสมอุรากันไปแล้ว

แต่ไอ้คู่ตอนจบยังค้างคา อยากทราบผลโดยด่วนค่ะ ว่าใครจิเสร็จใคร ฮาๆ

เรือ่งนี้ ฮาจริงจังอ่ะ ขำมาก แต่เลิพซีนแรงสุดๆ

โอย กำเดาจะทะลักทุกทีเลยอ่าน ncของเชลบี้อ่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 02-04-2012 12:42:35
แฮปปี้ที่เจ้าชายกับลิงน้อยเค้าอยู่กันอย่างมีความสุข แต่คุณเชลบี้ให้เราลุ้นค้างง่ะ เราอยากรู้ว่าแซนด์กับเบียร์เนี่ยใครจะกดใคร่
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-04-2012 20:23:46
สนุกมากเลยค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: miwmiwjung ที่ 04-04-2012 20:42:45
ไหนบอก  tbc ไงไม่เห็นมาต่อเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: witchhound ที่ 05-04-2012 00:44:23
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ
อ่านแล้วฮาเจ้าลิง
เป็นเมะที่สวดยอดมาก
มีแต่คนจะจับกดตลอด
ส่วนปริ๊นซ์ก็เป็นเคะที่แมนกว่าเมะซะอีก
555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 27-05-2012 09:18:05
กร๊าก เป็นอะไรที่ฮาสะบั้นหั่นแหลกมาก
ขำตั้งแต่ต้นยันจบเรื่องอ่ะ ขำแบบคนสติแตกกันเลยเชียว
ซู้ดดดดดดดดดดดดยอดไปเลยค่า  o13
ชอบคู่พ่อแก้มป่องกับคนขับรถสิบล้อนะ ฮ่าๆ
(ตกลงว่าเคี้ยงคงต้องปล่อยอาร์มไปแน่นอนแล้วล่ะลักษณะนี้พ่อลูกชิ้นคงไม่สามารถเป็นปั๋วใครได้อีกแล้ว ฮา)
คู่ของลิงน้อยกับเจ้าชายก็ชอบนะคะ
ชอบคนละแบบ อิอิ บางตอนก็แอบซึ้งบ้าง แต่ส่วนมากจะฮามากกว่า
เป็นเรื่องที่น่ารักดี อ่านแล้วอารมณ์ดี๊ดี (โคตรๆ เลยค่ะ ฮ่าๆ :laugh:)
บวกหนึ่ง

*EDIT : เพิ่มเติม
แล้วไหนที่ว่าจะมีมาต่อเรื่องพ่อแก้มป่องละค่า o11
แบบว่าอยากเห็นพ่อแก้มป่องโดนฝาละมีจัดหนักอีกอ่ะค่า
 :haun5:
แต่ไม่เอาโดนรุมนะคะ ม่ายๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ (10/01/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 27-05-2012 22:53:45
ฮาสะบั้นจริงๆเรื่องนี้ โคตรชอบเลยจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 26-06-2012 00:24:07
ตอนพิเศษสำหรับคนที่คิดถึงอิลิง....บรรยายโดยน้องปลิ้น...




It Feels So Good




.
.
.



“เมียคร๊าฟฟฟฟฟฟฟ.....ดูหกห่อของผัวเสียก่อน....แน่น ๆ ครับเมียครับ  ลองจับดูจิ”


ไอ้สามีนักเพาะกายสุดล่ำ  เอ่ยกับผม  ด้วยน้ำเสียงที่แมร่งโครตจะลั้ลลา...ดี๊ด๊า...เฮฮาปาจิงโกะเป็นยิ่งนัก....ผมเหล่มอง  ก่อนจะแสร้งยิ้มอย่างชื่นชม...

มากไปแล้วนะมึง  ไอ้ลิง  ดูสภาพสิ  อย่างกับเดอะฮัค(ในรูปแบบย่อส่วน)  ไอ้ลิงล่ำ  ไอ้เชี่ย....ไอ้ผัวเชี่ย  สารร่างอย่างคุณมึงนั้น  แถวบ้านกูเค้าเรียกบวมโปรตีน  นะจะบอกให้


“แอ่ก”


ผมร้องได้แค่นั้น  หลังจากโดนของหนักกดทับ  มันเอาคางที่ไม่ค่อยจะมีหนวดเครา...ซุกไซร้ผมอย่างกลัดมัน  ไม่สินะ  สำหรับลิงอย่างมัน  ตกมันถึงจะถูกหลักไวยากรณ์...


“เค้าปกป้องตัวได้  ลองใครมาทำเมียเค้าจิ  เค้าจะอัดให้ยับ....อุคิอุคิ”
“หนัก...ลิง....มึงลงไปก่อนไป๊”
“เค้าว๊อนท์”
“ว๊อนท์เชี่ยไร....กูไม่มีฟิล....เพราะอะไรรู้แม๊ะ  ไส้กูจะแตกแล้วไอ้ห่า!!!!”


ลิงจ๋อย....หงอย....น่าสงสาร  ผมกระดึ๊บออกจากสุดล่ำ  ไปยืนหอบหายใจ  ลิงเอ๋ย  ต่อให้ลุคมึงจะดูแมนแค่ไหน  แต่มึงก็เป็นได้แค่ไอ้เด็กน้อยแบ๊ว ๆ ดูทำปากเป็ดสิ  เคะสุด ๆ อ่ะ




นี่ถ้าผมตัวโตกว่าผมคงจะ.....









กดมันทำเมียไปแล้วล่ะ..... o18








 :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:
.
.
.
.
.

“~ซี๊ดดดดด....เมียอย่าเขี่ยนมเค้าจิ  มันหยิวนะง๊าบบบ~”


ผมจับคุณสามีมัดตรึงไว้กับเตียง  เรื่องความวิตถารผมก็ไม่เป็นรองใครนะขอบอก  ซอสรสหวานนุ่มละมุนลิ้นที่แช่เย็นเอาไว้  ค่อย ๆ ราดไปทั่วเค้กช๊อคโกแล็ต...อะไร!!!  ก็เคยบอกแล้วไง  ว่าตอนนี้มันอ่ะดำเหี้ย ๆ อ่ะ....ดาร์คแทนก็ได้  แล้วหัวกบาลแมร่งก็เจือกก็เปลี่ยนจากบลอนด์เป็นสีควันบุหรี่  อย่างกับหนุ่มญี่ปุ่น


น่าอร่อย....วันนี้แหละ  สองปีที่รอคอย กูจะกดมึง  หึหึหึ


“ลิง”
“คร๊าฟฟฟฟ”
“รักลิงว่ะ”
“เค้าก็รักตัว”
“เชื่อใจเมียนะ”
“จัดมาเลยเมียร๊าก”


ผมลากลิ้นไปทั่วเพื่อชิมความหวานจากเค้กช๊อคโกแล็ตชิ้นหนา ๆ  ที่แม่มสั่นได้ด้วย...มันครางลึก  เมื่อถูกขบเม้มหัวนมสีน้ำตาลอ่อนจนแข็งเป็นไต...บอกแล้วไง  ว่าที่เป็นงี้ไม่ใช่ฝีมือกระผม  ลิงมันบ้าอาบแดดด้วย  ผิวขาวอมชมพูในวันวานก็เลยเหลือเพียงแค่เศษซากแห่งความทรงจำ... 




แต่อยากจะบอกว่า....ผมชอบตัวของมันที่เต็มไปด้วยน้ำมันมะพร้าวลื่น ๆ  ยามที่ผิวต้องกับแสงแดดจ้ากลางชายหาด โครต ๆ!!!! เซ็กซี่จนดาราเอวียังอาย  แล้วไอ้จ้อนตุง ๆ นั่นก็น่า....




สวบ!!!!!



“ดูดแรง ๆ เลยที่รัก....สุโคร่ย  คิโมชิ๊”
“อร่อยเหมือนเดิม...ไส้กรอกของลิงน้อย”
“เค้าไม่ใช่ลิงน้อยนะ....ล่ำแล้ว  ตัวอ่ะชอบเรียกงี้เรื่อยเลย”



แล้วมันก็สะดุ้ง  เมื่อประตูหลังนั้น  ถูกบุกรุกด้วยสิ่งแปลกปลอม  นิ้วชุ่มโลชั่นหล่อลื่นของผม  เตรียมไว้เพื่อการนี้โดยเฉพาะ



“ปริ๊นซ์....มึงเล่นไรฟะ”
“ลองของใหม่ไง  ผัวไม่ชอบเหรอ”
“ง๊างงงง  มันเจ็บน๊า.....เอานิ้วมึงออกป๊ายยยย....เคี๊ยกกกกก”
“เจ็บงั้นเหรอ....เดี๋ยวก็รู้สึกดีแล้ว  หมุน ๆ ๆ ๆ แบบนี้  ดูสิ  ตอดนิ้วเราแน่นเชียว  เมียอยากให้ผัวรู้สึกดี  แบบที่เมียรู้สึกไง  นะครับ”
“ไม่เล่น....ปล่อยกูเลยนะ  ทำกูลงก็เลิกกันอ่ะ  เอาดิ๊”


มันโวยวายได้ไม่เต็มเสียงนัก  เมื่อเจอเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว....แล้วจากสองก็ค่อย ๆเพิ่มเป็นสาม  ผมหยอกเย้าลูกชายที่สงบลงของมันไปด้วย  จนค่อย ๆ กลับมาพองก๋าท้าสัมผัสอีกครั้ง


“ซี๊ดดดดดด....เออ....ก็....หยิว ๆก้นดีนะ”
“ชอบใช่แม๊ะ”
“ชอบกับผีน่ะสิ!!!”



แย้ก.....เดอะ ฮัค  อาละวาด  อยู่ ๆ ไอ้เหี้ยลิงก็สะบัดจนเชือกขาด  ไม่นะ  แกร่งเกินคนไปแล้วววววว.....กูน่ะเซียนผูกเงื่อนนะจ๊อดดด  แต่พอเอาเข้าจริง  มันก็ไม่ได้แก้มัดหร๊อก  มันกระชากจนเชือกขาดด้วยพลังบ้า!!!



“มาให้ผัวลงโทษดี ๆครับ  คุณเจ้าชาย....อย่าคิดหนีเลย  หนอยแน่  คิดจะเล่นตรูดกูงั้นเรอะ”
“ผัวคร๊าฟฟฟฟ.....อ่ะ....ปริ๊นซ์ขอโต๊ดดดดด”


แล้วกูก็โดนจัดชุดใหญ่  สม....อยากไปยั่วมันดีนัก  มือของมันฟาดไม่ยั้งจนแก้มก้นผมรู้สึกแสบร้อน  แล้วไอ้ม้าศึกนี่ก็ช่างคึกได้คึกดี  แตกไปสองน้ำ  ยังเด้าต่อได้อีก....




ตั่บ....ตั่บ....ตั่บ


“แน่นค่อดดดด  ของเมียเนี่ย  สุดยอดเหมือนเดิมสิน่า”
“มึงแมร่งใช้กำลัง  บังคับข่มขืน  กูจะฆ่ามึงไอ้ลิง”
“ล่ำให้ได้เท่าเค้าก่อนเห๊อะ  แล้วค่อยมาคิดหือ...ตอนนี้มึงอ่ะ  เป็นเมียไปนั่นแหละ  เหมาะแล้ว”



แล้วมันก็แตกน้ำที่สามใส่หน้าผม....คาวชะมัด  แต่ก็เลียเก็บทุกหยด  ด้วยความเคยชิน

.
.
.
.
.
.

“นายอ่ะไม่รักเรา  เราก็แค่อยากลองรุกบ้าง  ก็ไม่อนุญาต  เดี๋ยวเหอะ  จะไปมีเมียน้อยให้ดู  ชิส์”



ผมเอ่ยอย่างตัดพ้อ  กับไอ้ถึก...มะขามข้อเดียว  ที่กอดผมเสียแน่น  แล้วก็นะ  ยังไม่วายเอาไอ้จ้อนแข็ง ๆมาถูไถกันอีก  ก็เสร็จไปเป็นชาติแล้ว  ไม่แปลกที่มันจะตื่นได้อีก  แต่เดี๋ยวสิ  หลังจากสามครั้งติดกันไปแล้วเนี่ยนะ  วันนี้แม่มฟาดกูไปสาม  ไม่ใช่สามธรรมดา  สามแบบกระชั้นชิด!!!...สามครั้งในสองชั่วโมง!!!....ตายกูตาย  พี่โก้ก็พี่โก้(koh masaki)เถอะ  ผัวกูนี่แมร่งสุดยอด  ยอดคน  น้ำเยอะ  นี่ถ้าเป็นผู้หญิง  กูคงติดลูกเป็นคอก 


แล้วนี่ก็จะเป็นครั้งที่สี่  เมื่อมันจับของมันยัดเข้าไปในช่องทางสวาทของกระผม....อ่าห์  กูก้บ้าจี้คราง...มันก็จัดใหญ่สินั่น



เจ็บใจ ๆ ๆ ๆ ๆ  ผมต้องรุกมันคืนให้จงได้  สองปี....สองเดือน  กับอีกยี่สิบหกวัน  สิบเจ็ดชั่วโมง(เว่อร์แร๊ะ)  เวลาแห่งการเป็นสุดยอดรับ  ที่ผมได้ทุ่มทุนสร้างไป  ถึงเวลาเอาคืน

.
.
.
.
.

[บรรยาย]



สามวันต่อมา



“เมียจ๋า....ผัวกลับมาแล้วล่ะเน๊อ~เคี๊ยกกกก”  เสียงของเจ้าลิงหัวเทาดังลั่นขึ้นก่อนตัว  แล้วเมะพลังม้าก็เสนอร่างตัน ๆ ล่ำ ๆ เข้ามาพร้อมกับถุงของกินอู้ฟู่....อกไก่อบเอย  กุ้ง...หมึก....กับอีกสารพัดเมนู  ที่อุดมไปด้วยโปรตี๊น...โปรตีน  ไหนจะอาหารเสริมแบบกระป๋อง  ที่คุณภรรเมียฝากซื้ออีก....


“ทำไรอ่ะตัวจ๋า  แล้วนี่...ดูจิ  ไข่อ่ะครับ  ผัวเหมายกแพ็คมาเล้ย....ถูกโครต ๆอ่ะ  วันนี้ซุปเปอร์เขาลดราคานิ  เอาไว้ตอนกรอบ ๆ เราจะได้มีไข่ไว้เจียวกินไง~”


คุณเจ้าชายร่างบางไม่ตอบ  นั่นเป็นเพราะกำลังทำสมาธิกับดัมเบลล์เหล็กคู่เก่งของคุณสามี  วันนี้ยกไปได้กี่ทีแล้ว  ไม่ถึงร้อยทีงั้นเหรอ....เอาเถอะ  ค่อย ๆเพิ่มจำนวนขึ้นก็ยังได้


“จะไปได้ซักกี่น้ำคร๊าบผม....นี่นะ  กว่าผัวจะปริได้ขนาดนี้อ่านะ รู้แม๊ะว่าทุ่มเทแรงกายแรงใจไปเท่าไร ของงี้มันต้องใช้เว่ล๊า....เจ้าจะมาทำเล่น ๆ เกรงว่าจะเหนื่อยฟรีนะจ๊อดดด  ฮั๊วะ ๆ ๆ”



ดูถูก!!!.....ดูถูกเข้าไปเถอะ!!!  เอาไว้นายปริ๊นซ์คนเก่งนั้นล่ำแซงหน้าขึ้นมาเมื่อไหร่  ลิงจ๋ออย่างนายนั่นแหละจะขำไม่ออก


พ่อตัวเล็กกระหยิ่ม  ก่อนที่สมองจะเริ่มคิดแผนชั่วร้าย




ต้องทำให้ลิงตายใจ  ทำให้กล้ามมันฝ่อ....หลังจากนี้ไปนอกจากเล่นกล้ามแล้ว  คงต้องจัดหนักให้ผัวขาวันละซักสองยกเป็นอย่างต่ำ....









หึหึหึ
.
.
.
.
.
จบเห๊อะ


คู่นายอาร์มรอไปก่อนนะ  แบบว่าก็แต่งอยู่  แต่ยังออกมาไม่ค่อยน่าพอใจ  ความหื่นกามมันต่ำกว่ามาตรฐานไปนิดนึง
น้องฉ่อยขาประจำ  พี่อัพให้หนูแล้วนะ  มาอ่านด้วยนะลูกนะ....คัมมอน ๆ จุ๊บ ๆ

รักคนอ่านทุกคนเช่นเคยค่ะ

 :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: panari ที่ 26-06-2012 18:16:29
เต้ายังรอน้องอาร์มถูกรุมอยู่นะฮะ  :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 27-06-2012 00:29:37
เพิ่งเคยเข้ามาอ่านเรื่องนี้นะ  อยากจะบอกว่าฮามาก เรื่องนี้ทุกคนที่อ่านต่างรุ้ดี
แต่อีกอย่างคือมันแปลกแหวกแนวที่สุดเท่าที่เราเคยอ่านมาเลยอ่ะ  ฮ้าๆๆ
แต่ก็ชอบนะหนุกดี  แต่อ่านไปก็แอบกลัวไป กลัวพระเอกโดนปล้ำอ่ะ
เพราะเราอาจรับไม่ค่อยได้ เหอๆๆ  แล้วก็กลัวนายเอกนอกใจอีก
สรุปคือกลัวเรื่องมันพลิกล็อก ที่สุดอ่ะ เพราะมีแววจะพลิกอยู่หลายตอนมาก
อ่านไปหวั่นใจไป  แต่ตอนนี้ก็ เฮ้ออออ โล่งอกไป จบแฮปปี้

 :L2: :pig4: :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: witchhound ที่ 27-06-2012 00:52:24
จะทำได้ไหม~ทำได้รึเปล่า~
จะทำได้ไหม~ทำได้รึเปล่า~
เหอๆ ขอให้กดเจ้าลิงสำเร็จนะเออ
 o18
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-06-2012 18:27:56
555555555
ฮาปริ๊นมาก ไม่มีทางหร๊อก ที่จะล่ำได้
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 28-06-2012 09:14:02
คู่นายอาร์มรอไปก่อนนะ  แบบว่าก็แต่งอยู่  แต่ยังออกมาไม่ค่อยน่าพอใจ  ความหื่นกามมันต่ำกว่ามาตรฐานไปนิดนึง
น้องฉ่อยขาประจำ  พี่อัพให้หนูแล้วนะ  มาอ่านด้วยนะลูกนะ....คัมมอน ๆ จุ๊บ ๆ
รักคนอ่านทุกคนเช่นเคยค่ะ

 :impress2:
แอร๊ คุณพี่อุตส่าห์มาลงให้อ่านอีก ดีใจแท้ๆ
ตอนนี้อิลิงของเมีย(มัน)
กลายร่างเป็นพระเอก GV ไปแล้วเหรอค้า
สารรูปไม่ต่างจากในหนัง COAT เท่าไหร่เล้ย
(เค้ารู้หมดว่าเคยดู กร๊ากกกกกกกกกกกกก  :laugh:)

มาทีไรมันก็หื่นได้ใจคุณน้องทุกทีไม่เคยทำให้ผิดหวัง
เมื่อกี้ก็ลุ้นจนตัวโก่งว่าอิปริ๊นท์มันจะรุกสำเร็จมั้ย
และแล้วมันก็เป็นอย่างที่คิด
ว่าเมิงมันเกิดมาเพื่อเป็นเคะเว้ย อิปริ๊นท์
(หัวเราะอย่างสะใจ กรั่กๆๆ  :laugh3:)

ขอบคุณคุณพี่สาวอีกครั้งค่ะ
 o1  :กอด1:
ปลล.นี่ถ้าน้องไม่ได้รับ pm จากคุณพี่นี่จะไม่รู้เลย
ว่าฉ่อยที่คุณพี่เรียกคือตัวดิชั้นเองนะค้า
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 28-06-2012 17:49:15
ปลล.นี่ถ้าน้องไม่ได้รับ pm จากคุณพี่นี่จะไม่รู้เลย
ว่าฉ่อยที่คุณพี่เรียกคือตัวดิชั้นเองนะค้า
 :laugh:

^^^^
ไม่ได้ตั้งใจสะกดชื่อนะคะ เพราะอ่านไม่ค่อยออก แต่ถ้าจะเอาตริงๆ ก็อ่านได้ประมาณ

โชอิจีน อะไรประมาณนี้ เพิ่งมารู้วันนี้ล่ะว่า ชื่อ "ฉ่อย" !!  ฮ่าๆๆๆๆ เชลบี้เอ๊ย... ช่างอ่านนะ...



........................


นอกเรือ่งไปแล้ว กลับมาที่คู่รักพันลึกคู่นี้ ที่ไม่อยากเชื่อว่าลิงจะล่ำกะเค้าได้ แต่เอาเถอะ มันอุตส่าห์บากบั่นจนมี "หกห่อ" แปลทำไมยะ????? เล่นเอางงไปเลยว่าอะไรฟระ!!

ตอนนี้แอบลุ้น แม้ว่าลิงจะโดนใครต่อใครหมายมั่นจะจับทำเมียมาหลายต่อหลายรอบ แต่ก็ไม่สำเร็จ พอมาที่น้องปริ๊นท์ ศรีภรรยาบ้าง บางทีก็แอบคิดว่าถ้าได้ก็ ไม่ว่ากันจะได้เปลี่ยนรสชาติ (มีแหม่งนิดๆเพราะตอนนี้มันล่ำแล้ว)

ปรากฏว่าตอนนี้ก็พลาด .... ด้วยพลังช้างสาร กระชากเชือกขาด!! ฮาๆๆ

เจ้าชายน้อย พยายามเข้า แต่อย่าสำเร็จเลย ไม่อยากให้ตัวเธอมีกล้ามอ่ะ รับไม่ได้...
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 01-07-2012 00:27:39
ขอบคุณค่ะ สนุกมากกกก

ขำดีด้วย ชอบค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 01-07-2012 01:05:10
ตลกอ่ะ  ชอบบๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: azure™ ที่ 02-07-2012 00:36:34
ทั้งน่ารัก ทั้งฮา ทำให้ยิ้มไปตลอดเรื่องเลยคับ

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆนะคับผม ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: lazat.mchub ที่ 02-07-2012 21:52:52
น่ารักกกกก  :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ It Feels So Good (26/06/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: prince magic ที่ 06-07-2012 01:20:43
 :-[น่ารักจังเลย><,,  o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 14-10-2012 19:20:49
ตอนพิเศษ  คุ้กกี้ แอนด์ ครีม (...X...p)




ผมชื่ออาร์ม....



หล่อตี๋แบบหนุ่มเกาหลี  เสียงดี  กล้ามใหญ่....หน้าละม้ายคล้ายพี่เรน  แต่กล้ามนี่อาร์โนลด์เรียกน้องชัด ๆ



“หมูน้อยตื่นแล้วเหรอครับ”
“ไอ้สัดริท!!!! เลิกเรียกกูแบบนั้นไปเลยนะแม่ม”


ห่าลากนี่กวนอารมณ์กูแต่เช้า  ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเรียกกันแบบนั้น  คำก็หมูน้อยบ้างล่ะ  น้องแก้มบ้างล่ะ  เด็กสมบูรณ์งี้  น้องฉุจังงี้  ซึ่งนั่นมันก็เนิ่นนานผ่านมาหลายปีแล้ว  มันควรจะเลิกเรียกผมแบบนั้นเสียที  แล้วอันที่จริง  เมื่อก่อนผมมันก็ไม่ได้อ้วน!!!  แค่อวบไปนิด  แต่ก็เพราะโปรตีนล้วน ๆ ไม่ได้อ้วนแป้งอ้วนไขมันนะเฟ้ย....ฟรายยยย!!!!


ผมกับเพื่อนหน้าลิง  พยายามกันหนักแค่ไหน  ผมไม่มีวันลืม  กว่าจะได้มาแต่ละห่อ  จนครบหกห่อ  เบิร์นไปไม่รู้แก่แคลอรี่  อาหารก็ต้องซัดแต่โปรตีน  อกไก่  แดกห่าเข้าไปจนนมจะแตก!!!!


ยังไม่รวมถึงค่าใช้จ่ายมหาโหดในการเข้าคอร์สสร้างกล้ามเนื้อ ค่าสมาชิกรายปี  เทรนเนอร์ส่วนตัว  อูยยย...อ่วม...เล่นซะกระเป๋าฉีก  ต้องไปรับจ๊อบหางานพิเศษทำจนแทบกระอัก 


แต่ถึงกระนั้นผลลัพธ์ที่ได้มา  มันก็ช่างคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม  น่าภาคภูมิใจชะมัด....ดังนั้นน่ะนะ....


มันควรจะเรียกผมว่าพี่บิ๊ก....พี่บึ้ก....ไม่ก็ตี๋ใหญ่ขาโหด....ฟังแล้วมันค่อย....อ๊ะ....โดนมันดูดนม  ซี๊ดดดดด  เสียวเหี้ย ๆมันเล่นผมแต่เช้าเลย  ไอ้ริท  ไอ้คนขับสิบล้อเอ๊ยยยย!!!!


“ดื้อกับพี่ต้องเจอดีนะครับ  ที่รัก”
“ที่รักพ่องดิ....อื้อออ”
“มาจัดหนัก ๆ ซักรอบม๊ะ”
“อา.....คิมูชิ๊”
“สุโคร่ยยยย”


โดนไปหลายตั่บ  มันเอาเก่งจนผมได้แต่กัดปากตัวเองจนเลือดไหลซิบ  น้ำหูน้ำตาไหล เพราะแต่ละท่าที่จัด  มันยังไงดีล่ะ?.....ประกอบกับของที่พ่อมันให้มา  บอกได้คำเดียวว่าลึกสุดใจ  ทั้งกดจนราบไปกับที่นอน  แล้วซอยยิก  อัดลึก  ทั้งยกสะโพกขึ้นสูง  แล้วสาวยาว ๆกระแทกเน้นๆ จับผมนอนตะแคง  ยกขาผมข้างหนึ่ง  แล้วซอยไม่ยั้ง  เล่นท่าหมาแล้วฟาดจนแสบก้นไปหมด  รูก้นก็โดนรัวชุดใหญ่  ส่วนแก้มก้น  มันก็ฟาดจนแดงเป็นรูปมือ ห้านิ้ว..... 



แตกเองไปสองน้ำ  น้ำสาม  มันทั้งชัก....ทั้งดูด  ละเลงลิ้น  เช้านี้ผมทั้งเหนื่อย  ทั้งอิ่มโปรตีนจากตัวมัน  ที่ฉีดอัดเข้ามาจนล้น  ก็ล้นทั้งบนทั้งล่างแหละ  ผมชินกับรสเฝื่อนคาวของมันแล้ว  มันก็รสชาติไม่เลว เข้มข้น  มันปะแล่ม ๆ


กูเป็นเกย์เต็มขั้นไปแล้ว  ได้แต่ครางหงิง ๆ เหมือนลูกหมา  ก็ลีลามันเด็ดสะระตี่  แถมหน้ามัน  มอง ๆไปก็หล่อแบบแปลก ๆ  ไอ้วิน ดีเซลเอ๊ย....


“ไปอาบน้ำแต่งตัวสิครับที่รัก  วันนี้เพื่อน ๆพี่เค้าจะมานั่งกินกันที่ห้องนะ”
“เฮ้ยยยย  เพื่อนมึงจะยกโขยงกันมาอีกแล้วเรอะ  คราวก่อนห้องข้างๆก็โทรมาด่านะเฮ้ย  เสียงแม่มดังชิบหาย  แถมยังทิ้งซากไว้ให้กูกับมึงเก็บกวาดอีก”


ทั้งจานเอย  แก้วเอย  ขวดเบียร์เอย  อ้วกอีกกองใหญ่ ๆ ผมนึกถึงคราวนั้นแล้วสยองไม่หาย  เพื่อนมันแต่ละตัว  สภาพไม่น่าใช่คนดี  กองโจรชัด ๆ พวกเครือค่ายขนยาข้ามชาติ  ค้ามนุษย์ ไม่ก็อาวุธสงครามผิดกฎหมาย  เอ่อ....ก็แค่เปรียบเทียบอ่ะนะ  ถึงหน้าจะเหี้ย  แต่พวกแม่ม...ทำงานนั่งโต๊ะได้เงินเดือนหลายหมื่น  เป็นเจ้าของบริษัทก็มี  บริษัทอะไรวะ?....ต้มเหล้าเถื่อนมั้ง?  ไม่แน่ใจ....


“ก็เห็นเราบ่นว่าเบื่อ  พี่เลยอยากเปลี่ยนบรรยากาศไงครับ”
“โดยการพาเพื่อนมึงมาเนี่ยนะ”
“มีของดีมาด้วยนาน้องอาร์มนา  ไม่ได้มาเมาปลิ้นแบบคราวที่แล้ว  หึหึหึ  เซอร์ไพรส์น่ะ พี่ริทขออุ่บเอาไว้ก่อน”


ชักไม่น่าไว้ใจ....จะพาเพื่อนมารุมโทรมกูรึไงว๊า....ไม่หรอกมั้ง  มันหวงผมจะตายไปนี่นะ  หรือว่าจะเอาหนังโป๊มาเปิด  หรือว่า....จะพาอีหนูแจ่มๆมาชงเหล้า....หรือว่า...


“เฮ้ย....ปล่อยกู  เหี้ยไรของมึงเนี่ย”
“ก็บอกให้ไปอาบน้ำไงครับ  นอนจมกองน้ำว่าวอยู่ได้  จะรับแขกสภาพนี้อ่ะเหรอ”


เอ่อ....ก็จริงอ่ะนะ แต่แบบ  ไม่ต้องอุ้มกูได้มั้ย  แถมอุ้มอย่างกับตัวกูเบาเป็นนุ่นขนาดนั้น  มันเสียเซลฟ์ชะมัด....หึ




ผมบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ  กว่าจะเล่นได้จนกล้ามงาม  แจ่มแจ่แดมแจ่มว๊าวขนาดนี้น่ะ....มันลำบากแสนสาหัสนะโว้ยยยยยย!!!!
.
.
.
.
.
.
.

เหี้ย....เหี้ย....เหี้ย



นี่ผมอยู่ในดงเหี้ยรึไงนะนี่  ทำไมคราวนี้มันมากันเป็นสิบยังงี้ล่ะฟะ  คราวก่อนมีแค่ไอ้เมือกปลาไหล  ไอ้ไก่ฟ้า  ไอ้ลูกโป่ง ไอ้บัวลอย  แล้วก็ไอ้ศักดิ์ชาย ไหงคราวนี้มันออกลูกออกหลาน  เพาะพันธุ์เหี้ย  ฟักไข่เป็นตัวออกมาเป็นกองทัพเหี้ยแบบเน้!!!!



แล้วไหนล่ะหนังเอ๊กส์  สาวอึ๋มชงเหล้า  แล้วนั่นอะไร  นั่นอาร๊ายยยยย



“ไม่ใช่กัญชานะครับน้องแก้มป่อง  แค่ยาสูบกลิ่นผลไม้”



ไม่ใช่บ้อง แต่แม่ม....มันยกมาเป็นเครื่อง  มีสายสำหรับสูบ  คนละเฮือกสองเฮือก ควันแม่มฟุ้งกระจายเต็มห้อง  ตำรวจจะมาจับพวกกูมั้ย ไอ้เชี่ยริท  กูขอถอนคำพูดที่บอกว่าเพื่อนมึงเหมือนกองโจร  นะ...นะ...นี่มันผู้ก่อการร้ายชัด ๆ ไอ้ตัวโตนั่นแม่มโตใหญ่โครตๆ ใหญ่กว่าไอ้ริทอีก  แถมหนวดแม่ม...รกยังกับป่า


อีกสองตัวนั่นก็ผมเร้กเก้สการ๊อค  นุ่งโสร่งเป้ายาน  เสื้อแสงไม่สวม  กลิ่นตัวพวกมันแรงได้อีก


กูอยากไปจากที่นี่....นี่มันเกินจะทนแล้ว  มีมือมากมายเอื้อมมาบีบขยำเนื้อตัวผม  ขยำกล้ามนม  บางมือแม่งก็บิดหัวนมผมเล่น....ซี๊ดดดดด เสียว....เย้ยยยยย...ม่ายช่ายล๊ะ 


“ไอ้ริท  เมียมึงสวมเสื้อกล้ามฟิตเชียว  นมแม่งเป็นลูก  หัวนมชี้หน้ากูแล้วเนี่ย”
“เออ  น้องมันเห่อกล้าม  ก็เลยอยากโชว์”
“ดูอย่างพวกพี่นี่  ไม่ต้องไปเทรนด์ตามฟิตเนสแบบพวกตุ๊ดแต๋ว ยกกระสอบยกลังทุกวัน  ไม่ก็ซ้อมคนปางตาย  กล้ามมันก็ขึ้นมาเอง  มาจากฝีมือและประสบการณ์ล้วนๆ”
“ใช่ครับน้อง  เมื่อวานเจอผู้ร้ายปากแข็ง  ต่อยแม่งจนเจ็บมือไปหมด กว่าพวกจะเซ็นต์รับสารภาพ  ฟันเกือบหมดปากแน่ะ...หึหึหึ  จำที่กูเคยเล่าให้พวกมึงฟังได้มั้ย  ที่ต่อยคนจนฟันมันปักคาหมัดอ่ะ  สะใจชิบหาย!!!!”


ผมนั่งกอดอกด้วยใจระทึก  พวกมันแต่ละตัวน่ากลัว  โดยเฉพาะไอ้พวกที่มาใหม่  เป็นตำรวจคนหนึ่ง รับจ้างทวงหนี้นอกระบบคนหนึ่ง....แล้วก็จับกังอีกเป็นโขยง  พวกมันจ้องผมแปลก ๆ  มองตอนที่ผมมองอาหารอันโอชะ....ลูกชิ้นทอดหน้ามหา’ลัย  ราดน้ำจิ้มผสม....หมึกย่าง....ไข่หมึก...อา  ไม่ได้กินของพวกนี้นานแค่ไหนแล้วนะ  ผมกอดอกทำไมน่ะเหรอ....บังหัวนมตัวเองไง  แบบ...โดนจ๊วบโดนกัดบ่อย  มันเลยเต่งชี้ออกมา....นั่นแหละ  จุดรวมความรู้สึก


“เหล้าหมดแล้วใครจะลงไปซื้อ”
“กูเอง”
“เฮ้ย...พี่ริท  ไปด้วยดิ”


ผมไม่อยู่กับพวกมันตามลำพังแน่ๆ แต่ใครบางคนก็ล๊อคตัวผมเอาไว้   ไอ้ยักษ์ใหญ่ที่หน้าตาเหมือนมาเฟีย  กอดผมเหมือนลูก  จับผมนั่งตัก  รัดแน่นจนหายใจไม่ออก  ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้ริท  มันยิ้ม  ยิ้มของมันช่างดูต่างไปจากทุกวัน


“น้องอาร์มอยู่เทคแคร์เพื่อนพี่นะ  พี่ไปแป๊บเดียวเดี๋ยวมา”
“เดี๋ยวอย่าไป!!!”
“อยู่เล่นกับพวกพี่ดีกว่าน้อง เด็กไอ้ริท....แม่งขาวเหี้ย ๆ แก้มแม่งชมพูกิ๊กเลย ตัวก็หอบชิบหาย”
“ปล่อยยยย”


ร่างกายของผมร้อนรุ่มแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย  ตาพร่า  ลำคอแห้งผากจนต้องกลืนน้ำลายเหนียว ๆดังเอื้อก  ร่างกายร้อนระอุจนปะทุออกมาตามรูขุมขน  เสียงของไอ้ริทเหมือนมาจากที่แสนไกล  ผมโดนวางยารึไงน่ะ  เสียงหัวเราะของพวกมันฟังร่วนเหมือนคนเสียสติ  ซอกคอของผมโดนไอ้ยักษ์ใหญ่ซุกไซร้  กลิ่นเหงื่อของพวกมันทำเอาผมคลั่ง  ตัวผมกำลังจะระเบิด  ไม่เชิงไม่รู้สึกตัว  แต่สตินั้นหายไปครึ่ง.....เหมือนกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่น.....เหมือนตอนที่ฝันร้ายหรือถูกผีอำยังไงยังงั้น....


“พวกมึงเอาเหล้ามากรอกปากมันหน่อยดิ๊  จะได้ว่าง่าย ๆ”


พวกมันคนหนึ่งบีบปากผม  พร้อมกับกรอกเหล้าเพียวๆเข้าปาก  เหล้าไหลเลอะตัวผมจนเปียก  เสียงหัวเราะดังกึกก้องไม่มีทีท่าว่าจะหยุด  มือมากมายกำลังจู่โจมผม  ผมรู้สึกเปลือยเปล่า  เปียกชื้น  และเย็นจนขนลุก


“ของมันแข็งด้วยว่ะ  น้ำเยิ้มเลย  ใครจะล่อมันก่อนล่ะ....ไอ้โป่ง....ไอ้ศักดิ์ชาย”
“ใครก็ได้  แต่ตอนนี้หยอกน้องมันหน่อยดีกว่าว่ะ”


ลิ้นของพวกมันรุมเลียไปทั่วตัวผม  อย่างกับผมเป็นอาหาร  ผมหมดแรงจะขัดขืน  แต่ถึงยังมีแรง  ผมก็ขัดขืนไม่ไหวหรอก  พวกมันเล่นเอาผมเสียวแทบบ้า  หัวนมถูกดูดแรง ๆ แล้วแม่มสะใจชิบ  มันเป็นฤทธิ์จากยา  หรือความปรารถนาส่วนลึกผมก็ไม่แน่ใจ  พักหลังผมเริ่มเบื่อบทรักซ้ำซากของไอ้ริท  ที่เริ่มจะจำเจซ้ำซาก  ไม่มีอะไรนอกจากถอดเสื้อแล้วนัวกันจนน้ำแตก  เสร็จแล้วก็ต่างคนต่างหลับ  ผมบ่นกับมัน บ่ายเบี่ยงไม่ยอมนอนกับมันอยู่เป็นเดือน ๆ  แล้วเมื่อเช้ามันก็จัดผมชุดใหญ่ มันกลับมาคึกอีกครั้ง เหมือนตอนที่มันจีบผมตอนแรก ๆไม่มีผิด


ใช่....ตอนนี้มันก็ยังจีบผมอยู่  เราเอากัน  นอนด้วยกัน  อยู่ร่วมห้องเดียวกัน  แต่ไม่เคยใช้คำว่าแฟน  เพราะผมไม่เคยยอมรับ  ผมถูกมันต้อนจนหนีไม่ได้ต่างหากล่ะ!!!


ไอ้หนูของผมถูกดูดกลืนหายเข้าไปในปาก  ถ้าเป็นปกติ  เวลาทำรักกับมัน  ผมจะจิกขยุ้มหัวมันแก้เสียว แต่ตอนนี้ร่างกายของผมไม่เป็นอิสระเอาเสียเลย  ผมรู้สึกใจจะขาด ในที่สุดก็ปล่อยออกมา  ใส่ปากของใครสักคน


“กูล่อก่อน  เสี้ยนเต็มแก่แล้ว”


ไอ้ตัวโตสุดว่า  ผมจำเสียงโหด ๆ ของมันได้เป็นอย่างดี  เพราะมันฟังดูกระด้างหูกว่าคนอื่น ๆ บางอย่างที่ใหญ่โตถูกจับยัดเข้าไปอย่างไม่ปราณี  ผมเจ็บปวดทุกครั้งที่มันกระแทกแต่ร้องไม่ได้  เพราะมีไอ้หนูของพวกมันยัดปากอยู่  ผมถูกป้อนด้วยกระบองหลากไซส์  แต่ที่แน่ ๆ มันคับแน่นเต็มปากผมทุกอัน  พวกมันได้จากพ่อมาเยอะทุกตัวเลย  พับผ่าสิ!!!!


ไอ้ตัวโตเล่นผมอยู่นาน  มันจับผมนั่งบนตัวของมัน  ขณะที่มันเอนไปด้านหลัง มันจับสะโพกของผมยกขึ้น  แล้วกระแทกซอยถี่ยิบ  ความเจ็บค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความเสียว


ผมใช้ปากให้หลายคนพร้อม ๆกัน  แต่ถึงกระนั้นร่างกายส่วนอื่นก็ยังถูกพวกที่เหลือบีบเคล้น โลมเลียให้เสียวซ่านมากขึ้น  มีใครบางคนเอาไอ้หนูที่หัวฉ่ำเยิ้ม  เขี่ยที่หัวนมของผมทั้งสองข้าง  พวกมันจับผมยกจากไอ้ยักษ์ใหญ่ แล้วแทนที่ด้วยใครอีกคนที่นอนรออยู่


“ของมันแข็งอีกแล้วว่ะ วันนี้กูอยากลองรับบ้าง  ขอเล่นหน่อยนะตี๋น้อย”


มันคนหนึ่งจับไอ้หนูของผมใส่เข้าไปในช่องทางของมัน ขณะที่เบื้องหลังถูกกระแทกกระทั้น เบื้องหน้าก็เสียวขาดใจทุกครั้งที่ถูกร่างกายของมันคนนั้นบีบรัด  ในที่สุดผมก็เสร็จอีกครั้งหนึ่ง  ส่วนคนที่ล่อตูดผม ก็ปล่อยน้ำใส่เข้ามาเหมือนกัน  น้ำรักอุ่น ๆ เหนียว ๆ ฉีดเต็มประตูของผม  ไหลทะลักออกมาเต็มขา ตอนที่มันถอนตัวออกมา  ผมนอนแผ่ให้พวกมันที่เหลือ  วนเวียนเสพสุข  หลายต่อหลายครั้ง  ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร  ไอ้หนูของผมแข็งขึ้นมาอีกครั้ง....และอีกครั้ง 


พวกมันปล่อยน้ำรักของพวกมัน  แทบจะทุกที่บนตัวผม  ทั้งใบหน้า ทั้งในปาก บ้างก็ฉีดรดที่หน้าอกบ้าง  หน้าท้องบ้าง  ประตูหลังของผมตอนนี้คงจะกลวงโบ๋ไปแล้ว  มีอยู่หนหนึ่ง  ที่พวกมันสองคน....ใส่เข้ามาพร้อม ๆกัน ไม่เจ็บเลยซักนิดตอนนี้มันชาไปหมดแล้ว  น้ำรักเหนียว ๆ ถูกละเลงไปทั่วตัวผม  กลิ่นเหม็นคาวของพวกมันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า


“เด็กดีของพี่ริท....พี่ออกไปซื้อเหล้าแป๊บเดียว กลับมาก็ปล่อยร่านซะแล้ว  ภาพพวกนี้เด็ดยิ่งกว่าหนังโป๊ค่ายบราโว่อีก  พี่ถ่ายเอาไว้ให้เราดูตอนสร่างด้วยนะ  เผื่อเราจำไม่ได้ว่าปล่อยร่านไปแค่ไหน....อย่างกับกระหรี่ตามซ่องไม่มีผิด”



มัน....ไอ้คนที่แม่มบอกจะไปซื้อเหล้า  ยืนคร่อมร่างของผม  มันจ้องมองลงมา  ผ่านกล้องวิดีโอที่มันถืออยู่  ไอ้หนูของมันกำลังผงาด  เตรียมพร้อมที่จะปิดท้าย  หวังว่านะ เพราะตอนนี้เหนื่อยจนจะสลบอยู่แล้ว  สะใจ....แล้วก็สนุกตื่นเต้นชิบหาย  แต่แม่มเหมือนจะขาดใจเสียให้ได้เลย


ของมันนั้นใหญ่ที่สุด แม้กระทั่งสองคนรวมกันที่โดนไปหมาด ๆก็เทียบไม่ติด  มันปล่อยให้เพื่อนของมันรุมผม ส่วนมันก็ยืนถ่ายภาพเอาไว้  โดยไม่ส่งเสียง  ไอ้วิปริต  มึงก็อดทนแค่ไหนวะ  ยืนดูอยู่แบบนั้น...โดยที่ไม่มีคนช่วย


ผมดูดไอ้หนูของมันอย่างบ้าคลั่ง  เลียตั้งแต่ส่วนหัว...จรดโคน  มันกระทุ้งเข้ามาในปากจนผมแทบอ้วก มือของมันบีบจมูกผมจนหายใจได้ลำบากเหลือเกิน....


“ขออีกครั้งเดียว  ช่วยพี่ริทหน่อยนะครับ ยืนมองน้องมาตั้งนาน  เสี้ยนจะแย่แล้ว มึง....ไอ้ไก่  ถ่ายแทนกูแป๊บ”



ผมโดนเอาจนสลบไป  น้ำของมันฉีดอัดเข้ามาเต็มก้นผมไปหมด  ทั้งร้อน  ทั้งพุ่งแรงกว่าใคร.....อุ่นวาบไปหมดทั้งตัว  ผมค่อย ๆ ลอยตัวขึ้นสู่สวรรค์  ทุกอย่างขาวโพลนไปหมด
.
.
.
.
.
.

“เหี้ยเอ๊ยปวดตัวชิบ”


ฝันเหรอเนี่ย  ฝันอะไรของกูวะ  เมื่อเพื่อนไอ้ริทห้าคนบุกห้อง  สูบยากันจนเมาปลิ้น ผมเองก็ลองกับพวกมันด้วย  สภาพเลยแย่อย่างที่เห็น  แถมยังฝันเป็นตุเป็นตะ ว่าโดนรุมอัดถั่วดำเป็นขโยง  แค่นึกถึงก็สยองแล้ว....



เหี้ย!!!!!!



ถ้านั่นคือความฝัน  งั้นช่วยตอบกูที  ว่าเสื้อผ้ากูหายไปไหน  ผมมองไปรอบ ๆ พบว่าพวกมันหกตัวยังนอนหลับอยู่  ทั้งไอ้ตัวที่กอดผมแน่นจนต้องแกะออก  ทั้งเพื่อของมันอีกห้า  ต่างก็ไม่สวมอะไรเลยสักชิ้น  ผมเองก็โป๊เปลือยล่อนจ้อน...




ชิบหาย!!!!



ทำไมตัวกูถึงได้เหนียวหนึบอย่างนี้  บางอย่างที่เหมือนกับน้ำอย่างว่า  เกรอะกรังไปทั่วตัวผม  แค่กลิ่นมันก็ใช่แล้ว แต่ทำไมมันถึงได้มากมายแบบนี้......แล้วพอขยับตัวลุกขึ้น  แม่ม....ร้าวระบมไปหมดทั้งช่วงล่างจนต้องนั่งลงไปใหม่...



น้ำบางส่วนที่ยังไม่แห้ง  ไหลซึมออกมาจากช่องทางของผม  ช่องทางที่ตอนนี้แสบร้อนไปหมด....









ตกลงกูฝัน....หรือว่า....??????
.
.
.
.
.
.
.
.
“ทำอะไรอ่ะที่รัก”


ไอ้ลิงหื่นโอบกอดผมจากด้านหลัง  มันย่องมาเงียบ ๆจนผมตกใจ  แทบปิดโปรแกรมไมโครซอร์ฟเวิร์ดแทบไม่ทัน


“แต่งนิยายอีโรติคอีกแล้วเหรอ ไหนขอเค้าอ่านบ้างจิ”
“ไม่ได้เฟ้ย  ไปนอนเลยไปลิง....อย่ากวน  คนเค้ากำลังใช้สมาธิ...ไปสิ...ชิ่ว ๆ”
“โหยยยย ปรินซ์อ่ะ  สนใจอยู่ได้  ไอ้นิยายเนี่ย  แต่งทั้งวันทั้งคืน  ไม่มีเวลาให้ผัว  แถมลงให้เค้าอ่านฟรี  กระตังค์ซักบาทก็ไม่ได้  งอนปรินซ์แล้วววว.....ปรู๊ดดดดดด”


มันเป่าลมเสียงดัง  ทำปากจู๋....เบะปาก  แล้วเดินตูดบิดกลับไปห้องนอนของเรา  เสียงบ่นของมันดังไล่หลัง  ผมหัวเราะแล้วกลับมาจ้องหน้าจอคอมพ์ต่อ....ไอ้ลิงกังเอ๊ย  กล้ามน่ะ มีไว้ประดับบารมีเอาไว้เฉย ๆ สินะ  นิสัยแม่งเด็กชิบ  เป็นเมะที่ขี้งอน  แล้วก็ไม่เท่ห์เอาซะเลย  แต่ผมก็รักมันนะ


แต่ตอนนี้ขอแก้แค้นไอ้เด็กสมบูรณ์ก่อนนะ มีอย่างที่ไหน  แม่งบ้าแต่กล้าม  จนพาผัวคนอื่นเค้าเสียผู้เสียคน  ลืมแม้กระทั่งวันครบรอบได้เสียกัน วันพรากจิ้นของเราสองคน  ชิส์ ๆ ๆ ๆ


ไม่ได้อะไรหรอก  แค่เอาชื่อมันกับแฟนมาแต่งนิยายเลือดสาด  แล้วโพสท์ลงบอร์ดให้ชาวบ้านเค้าอ่านมันก็เท่านั้นเอง









ไม่ใช่ตอนเดียวนะ....แต่มาเป็นซีรีย์รวมเสียวกันเลยทีเดียว หึหึหึ
.
.
.
.
.
.
.

The End


กะจะจบแบบค้าง ๆ ให้คนอ่านไปจินตนาการต่อเองว่าน้องแก้มโดนรุมจริงมั้ย หรือว่าแค่ฝันไป  แต่หลักฐานมันก็เหนียวคาตัวอยู่แบบนั้นอ่ะนะ  เลยจบแบบนี้แหละ  หักมุมแบบไม่ซ้ำซากดี(มั้งนะ)  ในที่สุดก็ได้แต่งหลายพีอย่างที่ใจฝัน  เด็ดหรือแป้ก  เชิญคอมเม้นท์กันตามอัธยาศัยนะจ๊ะ

 :m25: :z1: :pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 14-10-2012 23:10:11
สนุกมากค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-10-2012 04:20:07
5555  ที่แท้ตาปรินซ์แกแก้แค้นนี่เอง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 15-10-2012 09:06:37
เด็ด! และ ดีแล้วค่ะที่หักมุมแบบนี้ จริงๆ นะ เพราะถ้าหลาย P ในเรื่องเป็นจริงที่เกิดขึ้นในเรื่องของอาร์มกับที่ริทสิบล้อ...
อิคนอ่านคงทำใจไม่ด๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ฟูมฟายๆๆ เป็นแน่แท้
และคงจะสาปแช่งอิพี่ริทไปด้วยว่าทำไมมันช่างเลวเอี้ยได้ขนาดนี้ ช่างสรรหาคนมารุมน้องแต่ละคน  :freeze:   
(ความจริงก็แอบด่ามันไปหน่อยละ แม้ว่าจะด่าไม่เต็มเสียง ก็ดูอาร์มในนิยายของเจ้าชายเค้าอิอร๊างซะ ฮา)

ว่าแต่เจ้าชายน้อยคิดจะกดลิงมันจริงๆ เหรอคะ  :laugh3:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 15-10-2012 16:35:48
ไอ้ลิงกับไอ้น้องปรินซ์มันจะฮาเกินไปละ

ขำกรามแทบค้าง555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 15-10-2012 22:04:22
ฮาจริงๆ  :laugh:

ขอบคุณมาก  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: อยากกินไข่พะโล้ โปะ ที่ 16-10-2012 00:56:26
เด็ดม๊ากก'
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: ekuto ที่ 16-10-2012 05:01:04
มีตอนต่อก็สุดยอดแล้ว

แถมแต่งหลานpอีก ขอคราวะเป็นลูกศิษย์เลยครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: morningflower ที่ 16-10-2012 12:14:19
ค่อยยังชั่วที่เป็นเรื่องที่เจ้าชายแต่ง
ถ้าเป็นเรื่องจริงจะโกรธไอ้พี่ริทมากๆ
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 16-10-2012 18:21:52
สนุกมากมาย ฮามาก  :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 01-11-2012 17:39:13
ดัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 01-11-2012 19:19:02
พอเห็นว่าเป็นนิยายที่ปริ๊นซ์แต่ง เล่นเอาฮา
เอาคืนแบบขำ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 01-11-2012 21:17:07
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh: :laugh: :laugh:
ตอนแรกคุณน้องก็นั่งลุ้นใจตุ้มๆต่อมๆ
กลัวอิน้องอาร์มมันจะโดนจริงๆ(เอ๊ะหรือว่าโดน?)
แต่ไปๆมาๆกลายมาเป็นเหยื่อสังเวย
ให้กับความแค้นของเด็กแคระนี่เอง
ทั้งฮา ทั้งหื่นไม่บรรยะบรรยังเช่นเคยค่าคุณพี่
ฝีมือเรื่องนี้ไม่เคยตกเลยจริงๆเมพขิงๆเจ้าค่ะ
 :z1: :m10:
รออ่านตอนคู่แคระอยู่นะค้า
โดดกอดคุณพี่ค่า
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: Hang_Hong ที่ 09-03-2013 23:17:34
ชอบอ่ะ อ่านแล้วโคตรฮาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
ฮ่าๆๆๆ จะติดตามต่อไปนะ ฮาทุกเรื่อง สุโค่ย!  o13
สู้ๆคับ ^0^  :L2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 10-03-2013 15:09:26
อ่านเรื่องนี้แล้วฮามากอ่ะ

เขียนได้ฮาดี เราชอบ

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 23-03-2013 05:07:17
จะฮาไปไหนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 24-05-2013 01:38:59
หาเรื่องนี้เจอสักที กลับมาอ่านอีกรอบจ้าาาาา ลิงน่าร้าก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 04-06-2013 21:27:06
อ๊ายยย อ่านรวดเดียวจบเลย เป็นนิยายหื่นฮาจริงๆด้วยค่ะ อ่านแล้วขำกิ๊กเลย 5555

ยิ่งตอนล่าสุดยิ่งแล้วใหญ่ นึกว่าคุณคนเขียนจะให้น้องอาร์มโดนรุมจริงๆ แต่จบแบบนี้ก็โล่งใจหน่อยค่ะ ชอบๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: duaen12 ที่ 04-06-2013 22:34:57
 :pighaun:  :haun4:  :jul1: เอาทุกตัวมารวมกันยังไม่เพียงพอกับความรู้สึก หื่นได้ใจจริง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 10-11-2013 21:36:17
สนุกมากกกกกค่ะ อ่านม่2รอบแล้วว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 08-12-2013 04:33:50
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ทั้งฮา ทั้ง  :m25:
สนุกมากค่า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 28-01-2014 20:19:12
อ่านตอนพิเศษนี่ถึงกับเงิบ!
อิพี่ริท! มึงกล้าทำกับน้องแก้มยุ้ยกล้ามโต (?) ของกูถึงขนาดนี้เลยเหรอ รักกันจริงหรือเปล่าว๊ะ!
แต่เลือนมาสักนิดก็เงิบยิ่งกว่า...เอ่อ...ปริ๊น ถ้าจะเก็บกดขนาดนี้จับไอ้น้องอาร์มกดน้ำเลยก็ได้นะ ช่างโหดร้ายเหลือเกินแม่คุณทูนหัว
คุณสามีนี่ก็ง๊องแง๊ง งอแง มุ้งมิ้งยิ่งกว่าเมียซะอีก จะไม่สงสัยเลยว่าถ้ามีสามีเป็นปริ๊น กร๊ากกกกกกกก (เมียแมนกว่าอีก)

ขอบคุณคนเขียนสำหรับนิยายฮาๆ กวนๆ ป่วงๆ เรื่องนี้มากๆ เลยนะคะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: NeN~ ที่ 16-05-2014 02:34:42
ตอนแรกๆชอบนายปริ๊นซ์มากเลยค่าาาาา แก่นเซี้ยวเปรี้ยวซ่า บ้าบอเป็นที่สุด ต่อมาตอนช่วงที่นางหลอกน้องลิงไปหักหน้าอิพี่แซนด์ ตอนนั้นแอบเกลียดไปแป๊บนึง ทำยังงี้กะลิงน้อยที่หลงรักนางไปแล้วได้ไง! (ถึงนางจะไม่รู้ก็เถอะ) ตอนที่พี่แซนด์จะกดลิงน้อยแอบเชียร์อิพี่แซนด์เลยเหอะ อิเจ้าชายจะได้ดิ้นพราดๆ เชอะ แต่พี่แซนด์ดันสุภาพบุรุษไม่จริง ตัวจริงโผล่ซะงั้น เซ็งเบย ฮ่าๆๆๆ แต่หลังจากนั้นพอเจ้าชายรู้ใจตัวเอง เน็นก็ปลื้มนางมากมาตลอดค่ะ เป็นเคะที่เถื่อนและซ่าได้ใจ ><

ชอบอาร์มอะ เป็นเด็กตรงๆ พูดจาก็เถื่อนได้อีก ส่วนอิพี่ริทนี่หน้าเหี้ยมแต่ดันสุภาพเรียบร้อย พูดจากันแต่ละทีนี่คอนทราสต์มาก ถถถ

ตอนปริ๊นซ์ดรามานี่พอนางพูดแล้วก็จริงนะ เกมส์ต่างหากที่คิดนอกใจนางถึงสองครั้ง ถ้านังเดียร์มันเป็นรับ ป่านนี้คงนอกใจจริงๆไปละ เชอะ! กำลังสงนางอยู่ดีๆ พอลิงพล่ามเรื่องจะโดนเดียร์จับกดออกมา นางก็ขำพรืดซะงั้น โห่ยยยยย ตัดฉับอารมณ์เบย ไม่เศร้าแล้วเหรอยะอิเจ้าชาย เปลี่ยนอารมณ์ไวจริงๆ เป็นคนมองโลกในแง่ดีนะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆๆ

จบได้สมบูรณ์ดีแล้วค่ะ สองคนนี้นี่มันเป็นคู่บ้าจริงๆ ถถถ ส่วนตอนพิเศษ...น้องอาร์มโดนเล่นหนักเลย ดีนะเนี่ยที่เป็นแค่ฝัน แต่ขอเตือนด้วยความรักนะคะคุณเจ้าชาย ว่าอย่าให้พี่ริทนางเห็นฟิคของเอ็งเข้าล่ะ หัวหลุดนะเอ้อ! XD

ป.ล. คุณเชลบี้บอกว่าตัวเองไม่ใช่คนตลกและจริงจังกับชีวิตใช่ไหมคะ? เรื่องจริงจังกับชีวิตนี่โอเคค่ะ แต่เรื่องไม่ตลก ไม่เชื่อนะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 17-05-2014 17:35:12
เรื่องนี้มันฮาได้ใจจริงๆ  :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 23-05-2014 16:15:48
อิอร้างมากเลย  :hao6:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: Motion_Lover ที่ 03-01-2015 14:54:20
ขอบคุณมากนะคะ ถูกใจมากๆ เลยค่ะเรื่องนี้

สะดุดใจตั้งแต่ชื่อเรื่อง ทีแรกก็เดาไปว่านายเอกคงเคะตัวเล็ก ส่วนพระเอกคงตัวใหญ่อะไรอย่างนี้

พออ่านๆ ไปแทบกรี๊ดด ด้วยว่าเราชอบนิยายแนวนี้มาก ไอ้ประเภทเคะกับเมะน่ารักซะจนเหมือนเบี้ยน 555

หายากมากค่ะกว่าจะเจอเรื่องประเภทนี้ ส่วนใหญ่ถ้าเมะหวานล่ะก็ คนแต่งจะให้เคะแมนซะมากกว่า

ส่วนเนื้อเรื่องไม่ต้องสืบเลยค่ะ สนุกและตลกมากก แทบจะต้องถามว่าคิดได้ยังไงคะแต่ละพล็อต?

นิยายเรื่องนี้สร้างความสุขและเสียงหัวเราะได้มากมายเลยค่ะ

แต่งเก่งมาก เราอ่านๆ ไปก็ต้องถึงกับหยุดเพื่อนั่งขำเป็นพักๆ เลย

ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ประทับใจมากจริงๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 09-04-2015 22:56:29
สนุกมากครับ อย่างฮาเลยเรื่องนี้ ชอบคู่ พี่ริท กับ อาร์ม

ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: Minty ที่ 10-04-2015 13:42:52
ชอบตอนสุดท้ายมาก สนุกสุดๆ o13
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 12-04-2015 21:27:19
 :m20: ช่างเป็นเรื่องที่บ้าบอมาก อ่านแล้วขำไปกับสองคู่ผัวเมียมาก โดยเฉพาะคู่เกมส์ต๊องมากๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 14-04-2015 06:34:11
นิยายเรื่องนี้สนุกดี ฮา หื่น ขี้เงี่ยนทั้งสองคู่อ่ะ  :impress2:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 25-05-2015 16:07:22
นั่งขำกรามค้างตั้งแต่เริ่มยันจบ  :jul3:  :jul3:

โอ๊ยยยยย ฮาจริงอะไรจริงนะนี่ เจ้าชายช่างร้ายกาจจริงๆ ตอนสุดท้าย ถึงกับปาดเลือดเลยทีเดียว  :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: magic-moon ที่ 04-03-2016 17:06:47
น้องอาร์มมมมมมมม
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น]หวานใจไซส์มินิ : ตอนพิเศษ Cookie & Cream [หลาย_P] (14/10/2012)
เริ่มหัวข้อโดย: Bb nale ที่ 07-03-2016 14:56:27
เยี่ยมมาก คนเขียนล้ำมาก ข้าน้อยขอคารวะ 555