อะโห พระเอกเรื่องนี้คือขอโทษนะ แต่ทุเรศมาก คนรักกันเขาทำกันแบบนี้เหรอ
ทำไมจะต้องรู้ว่าสิ่งที่มีอยู่มันมีค่าตอนจะเสียมันไปด้วย มายด์เองให้โอกาสมามากแล้วนะ 6เดือนไม่ใช่น้อยๆ คิดว่าภายใน6เดือนคุณมั่วไปแค่3-4คนรึไง อ่านแล้วโมโหอ่ะ คนเรารักกันมันก็ต้องมี loyalty ด้วยสิ ขนาดคุณเห็นน้องคุยหัวเราะกับพี่กล้า คุณยังโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง แถมประชดน้องดูถูกน้อง ทำไมไม่คิดกลับกันบ้างล่ะ ว่าไอคนที่คุณพล่ามบอกว่ารักนักหนาน่ะจะรู้สึกยังไง
แล้วมีตอนนึงแทบจะสบถ ที่บอกน้องดูเปล่งปลั่งขึ้น แต่ทำไมอยู่กับตัวเองแล้วดูไม่มีความสุข ควรมองกลับว่าทำไมเขาถึงไม่มีความสุข ใครจะมีความสุขลงถามหน่อยรู้ว่าคนรักตัวเองไปนอนกับคนอื่น เป็นเรานะถึงจะกลับตัวเราก็จะไม่ให้โอกาสเลย ในเมื่อแค่ความซื่อสัตย์ยังให้เราไม่ได้เลย แล้วจะหวังอะไรได้อีก ความซื่อสัตย์ต่อคนรัก ถ้าคิดจะทำ มันไม่ยากอย่างที่คิดหรอก แต่ก็นั่นแหละ คุณแค่ไม่คิดจะทำอ่ะ
ส่วนน้องมายด์ กอดโอ๋นะลูกนะ ต่อไปนี้ถึงจะให้โอกาสเขาแล้วก็ต้องรักตัวเองให้มากๆ อย่ารักเขาจนไม่รักตัวเอง คนเรารักกันแต่อยู่ด้วยกันมีแต่ความทุกข์ ไม่มีความสุข มันใช่ความรักจริงๆเหรอ ต่อจากนี้ให้เวลาพิสูจน์นะว่าพระเอกมันจะยอมทิ้งความรักสนุกของตัวเองเพื่อหนูได้จริงๆมั้ย ขอให้น้องมีความสุขนะคะต่อจากนี้ กอดๆๆ
//บอกตามตรงว่าโกรธจนไม่อยากเรียกแม้แต่ชื่อพระเอก
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นด้วยนะคะ คุณคนเขียนบรรยายดีมาก อ่านฉากน้องมายด์ในโรงพยาบาลแล้วน้ำตาคลอ (สุดท้ายแน้วๆๆ ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าสมมุติที่เราพิมพ์ด่าพระเอกไปทำให้รู้สึกไม่ดี เพราะอินมาก ฮือㅠㅠㅠㅠㅠㅠㅠ)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
