พิมพ์หน้านี้ - [เรื่องสั้น] น้ำพริกถ้วยเก่า [จบ]
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: Wordslinger ที่ 12-05-2011 21:52:36
-
+++++
-
กรี๊ด งานเข้า เดี๋ยวมาต่อนะคะ :o12:
-
ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย
อย่าเข้านานนะคร้าาาาาาาาาาาาาาาาา :oni2:
ปล.เรื่องจริงของความรู้สึกทุกสิ่ง เวลาผ่าน....ไม่มีทางที่จะเท่าเดิม ถ้าไม่เพิ่ม ก็ต้องลด ที่สำคัญ อย่าทำตัวเป็นหมาหวงก้าง เนอะๆคุณแป้งจี่เนอะ
-
คุณแป้งจี่ลืม กฎเล้าฯ
เดี๋ยวคุณโมดุมาว่าเอานะ
อ่านแล้วชั้นอยากจะหัวเราะโฮะๆๆๆๆ ใส่หน้าอิพี่อัจ
ชริ ได้ความรักมาไว้ในมือแต่รักษาไว้ไม่ได้ เพราะทะนุถนอมสิ่งสำคัญไม่เป็น
ก็ปล่อยของสำคัญไปเถอะ
-
มายล์จะทนอัจน์ทำม้าย :seng2ped:
-
อยากอ่านต่อมากๆๆๆๆๆๆๆ
-
ชอบมากค่ะ! อ่านแล้วร้องไห้เลย ไมู่้รู้อ่ะ มันดูซึ้งๆ
โอ้ยย อยากอัดอิพี่อัจน์ ไม่ดูแลเค้าเลยอ้าาา T T
-
แอร๊ย เลวมาก ทำไมถึงได้เลวแบบนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
เมื่อคุณเห็นเขาเป็นแค่น้ำพริกถ้วยเก่า ที่คิดว่าจะกลับมาเมื่อไรก็ได้แล้ว
เขาก็หาน้ำพริกถ้วยใหม่บ้าง เห็นค่าเมื่อจะเสียเพชรในมือทุกที
-
จะสมน้ำหน้าดีไหม :z6:
ไม่มีใครอยากเป็น "ของตาย" หรือ "น้ำพริกถ้วยเก่า" ของใคร
และ ความอดทนของคนๆ หนึ่งมันมีอย่างจำกัดเสมอ
-
ค้างอ่า
-
ค้าง... นอนไม่หลับแล้วเรา :serius2:
พี่อัจน์อย่ามาทำเป็นเด็กหวงของเล่นไปหน่อยเลย ก็ตัวเองทอดทิ้งเค้าเองนี่นา...
-
+++++
-
2 คนนี้ คงไม่ใช่ คู่ผัวเมีย หรือเมียที่ฆ่าผัวจากเรื่องครูเพรชหรอกเนอะ :z3: :z3: :z3: :z3:
-
พระเอกเลว มั่ว ชั่ว ต่ำ /สามารถด่ามันเป็นกลอดได้เลย ฮ่าๆๆๆ/
ถึงทำตัวดีเเค่ไหน ก็คบไม่ลงหรอก :z6:
-
2 คนนี้ คงไม่ใช่ คู่ผัวเมีย หรือเมียที่ฆ่าผัวจากเรื่องครูเพรชหรอกเนอะ :z3: :z3: :z3: :z3:
กรี๊ดดด เออ อย่าบอกนะว่าใช่!!!
-
โอยย ไอ้เลวววววววววววววววววว :z6: :z6:
-
เศร้า
-
เอาหาญกล้ามาาาาาาาาาาาาาา
ทำไมต้องเป็นบ้าเพื่อคนแบบนี้ด้วยอ่ะ เซ็งๆ
-
:o12:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก อ่านไปแล้วจะบ้าตาม :m15: :m15: :m15:
ทำไมอัจน์ทำได้ถึงขนาดนี้อ่ะ ใจร้ายที่สุดเลย :beat:
-
สุดยอด อ่านไปขนลุกไป แรงดีจังๆ ชอบมากๆ ขอเป็น สุขนาฏกรรม นะคะ
-
อ่านแล้วไม่หวังอะไรจากคู่นี้เลยแฮะเรา
มายด์คงเจ็บซ้กๆ ย้ำๆ มานานเกินไป
แล้วคนโทรมานี่วิญญาณเรยาเข้าสิงรึเปล่าเนี่ย โคตรแรงอ่ะ
-
มายด์น่ารักดี
ไม่อยากให้เป็นเรื่องเศร้าเลย :serius2:
-
กรี๊ด................. น้ำตาร่วง
ตาอัจน์นี่ยังมีหน้าโทษโน้นโทษนี่ โทษตัวเองซะบ้างสิ :z3:
-
ไม่อยากให้มายด์ เป็นเจ้าของบ้านครูเพชรนะค๊ะ มันเศร้าเหลือเกิน
-
ขอกระโดดถีบหน้าอัจน์เต็ม ๆ หน่อย :z6:
-
อัจน์เลวมาก ใจร้ายสุด :fire:
ปากบอกรักๆแต่การกระทำไม่แสดงออกเลยนะ :z6:
-
สงสารมายด์มากๆ
อัจน์นายมันเลวมาก
-
2 คนนี้ คงไม่ใช่ คู่ผัวเมีย หรือเมียที่ฆ่าผัวจากเรื่องครูเพรชหรอกเนอะ
มีสิทธิ์เลยแหละค่ะ ! อู้ยยยยยย
น่ากลัวเกิ้นนนนนนนน : ( เกลียดนักไอพวกมั่วไม่เลิก
เอิ่ม ถ้าใช่คู่นี้จริง ๆ ก็สมควรแล้วแหละ ! แย่ที่สุดดดดดดด
+1 เบา ๆ ค่า
-
สงสารน้อง :m15:
สงสารปิงปิงด้วย :monkeysad:
ที่ต้องมีคนที่รัก และพ่อเเบบนายอัจน์!!!!!
-
โอ้อนิจจาชีวิตคน :sad4:
-
ขอชอมว่า อัจน์"เหี้ย"มากครับ จากใจ
-
อ่านแล้วร้องเลย
-
ลุ้นให้แยกทาง อิอิ
รักแบบอัจน์นี่ไม่ไหวนะไม่ไหว
รักของมายด์ก็มาโซสุดๆ
ทนอะไรได้ยาวนานขนาดนี้ ไม่เลิกๆกันไปเนอะ
(ตาอัจน์คงไม่ยอม)
อยากอ่านตอนจบ :impress2:
(ซุบซิบ) อย่าลืมใต้ร่มพญาไทรด้วยนะคุณขา~
ปล. เห็นเค้าเดากันว่าคู่เมียฆ่าผัวตาย แหม๊ ไม่อยากให้จริงเลย ฆ่าให้ตายก็ตายสบายไปอ่ะสิ คึคึคึ
-
ถ้าคู่นี้มันเป็น "คู่ผัวเมียที่มีเหตุฆาตกรรม" ในเรื่องของครูเพชรจริง ๆ ดิฉันก็ไม่แปลกใจอ่ะ
เพราะ อารมณ์และสภาวะจิตใจของเค้า มันโดนไล่ต้อนจนเกือบจะจนมุมอยู่แล้ว... :เฮ้อ:
เป็นเรื่องที่ต้องบอกว่า เมื่อรักไม่ใช่ความสุข มันก็คือ ความทุกข์ดี ๆ นี่เอง ~
แม้รักที่อ้จน์เคยมีให้มายด์จะจืดจาง แต่เราว่าสิ่งที่ทำผิดที่สุด คงเป็น "ไม่รักษาน้ำใจ"
ทิ้งให้คนที่เรียกว่า "เมีย" อยู่อย่างโดดเดี่ยว ส่วนตัวเองไปมั่วกับคนอื่นถึงไหนต่อไหนไม่กลับบ้าน กลับช่อง
อ้จน์ไม่ขอโทษในเรื่องนี้เลยสักนิด ( เหมือนคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด )
งานนี้ ถึงรักอย่างไง ก็ไม่ไหวจะทน... :sad4:
-
เช็ดน้ำตาป้อยๆ สงสารมายด์
คนอะไรเห็นแก่ตัวชะมัด แค่แฟนตัวเอง ยิ้ม หัวเราะกับคนอื่น ทนไม่ได้ จะเป็นจะตาย
ที่ตัวเองไปมั่วกับคนอื่นจนฟ้าสว่างคาตากลับไม่รู้สึกผิด
มั่วไม่เลิก ไม่เลือกแบบนี้ต้องเฉือนแล้วโยนให้เป็ดกิน ไม่เอาดีกว่าสงสารเป็ด โยนลงชักโครกก็กลัวกดไม่ลง
ทิ้งถังขยะไปเลยละกันง่ายดี
:pig4:
-
ความไม่เคยพอของอัจน์ ทำร้ายมายด์ได้เจ็บปวดจริงๆ
-
จะเป็นยังไงต่อไปนี่ :serius2: :z3: :z3:
-
อ่านครูเพชรแล้วก็มารอเรื่องนี้ค่ะ ลุ้นค่ะอยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป :L2:
-
มาลงชื่อรอตอนต่อไปครับ
-
writer ค่ะ แล้วเรื่องนี้ไม่ต่อเหรอค๊ะ
รอลุ้นอยู่นะค๊ะ :pig4:
-
^
^
^
รอแป๊บนะคะคุณ :กอด1: รอองค์ลงก่อนค่ะ ตอนนี้เขียนยังไม่ได้เลย :sad4:
-
^
โด่เอ๊ย นึกว่ามาต่อ รีบวิ่งตามมาอย่างแรงอ่ะ
-
หาอยู่ตั้งนาน
(นึกว่าจบแล้วเหมือนกันเลยค่ะ)
หงุงหงิง
-
ตามมาอีกเรื่องนึงครับ อย่าลืมเรื่องนี้ด้วยนะครับ :L2:
-
ช่วงนี้คนสวยลงเรื่องสั้นเยอะจัง เมื่อไหร่จะจัดมาแบบยาวๆ บ้างล่ะคะ
นะๆๆๆๆๆๆๆ
-
เค้ารอตะเองอยู่ =3=
-
มาต่อได้แล้วววววว PLEASE !!!!!!!! :z3:
-
มาอีกเถอะ
-
น่าสงสารมายด์ :เฮ้อ:
ทำให้รักแล้วทำร้ายกันแบบนี้ :m16: น่าไม่อาย
-
+++++
-
+++++
-
โอ๊ยยยตอนเลิกกันที่ รพ มันอ่านแล้วเจ็บหนึบๆ มากกกกก :m15: :m15:
ยังดีที่สุดท้ายก็กลับตัวกลับใจทันเนอะ แฮปปี้เอนดิ้ง ชอบมากค่ะ o13
-
ดีจังเลย จบแบบแฮปปี้ เอนดิ้ง ดีใจมากๆ :monkeysad: (เว่อร์มั้ย :laugh:)
แต่ถึงจะ twist ตอนจบให้เป็นแบบไหนก็รับได้นะ แต่เรื่องนี้ต้นเรื่องมาแรงมาก กลัวจะจบแบบฆ่ากันตายไปข้าง คิดแล้วหนักหัว :z10:
พอจบแบบนี้ได้ก็ค่อยโล่งหน่อย แต่ในชีวิตจริงถ้าเราเป็นนวนนท์เราคงไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ หึหึ ถึงจะกลับมาอยู๋ด้วยกันดีกันแล้วก็เถอะแต่ความรู้สึกคงไม่มีทางเหมือนเดิมเป๊ะๆหรอก o18
-
พี่อัจน์โชคดีมาก มากๆ จริงๆ
ที่คนที่รัก ให้โอกาสอีกครั้งนึง อย่าทำให้โอกาสนั้นหลุดลอยไปอีกล่ะ
เพราะพี่อัจน์คงรู้ดีกว่าใครๆ ว่ามันจะไม่มีครั้งต่อไป
อ่านเเล้วอิน อย่าจะบ้าตายยย :o12: :o12:
ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องสั้นดีๆ ให้อ่านกัน :กอด1:
-
ในที่สุดก็ได้โอกาศอีกครั้ง ก็อย่าทำแบบเดิมอีกนะพี่อัจน์ เพราะที่ผ่านมามายด์ก็น่าสงสารมากพอแล้ว :z3:
o18แต่พี่อัจน์รู้แล้วใช่ไหมว่ายังไงน้ำพริกถ้วยเก่าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณภาพยังไงก็ดีกว่าน้ำพริกถ้วยใหม่ที่แม้แต่วัตถุดิบก็ยังไม่ผ่านมาตรฐาน แล้วมันจะอร่อยได้ยังไงจริงไหม
:กอด1:+1 ค่ะ
-
จบโอเคมากเลย
ตอนแรกไม่อยากให้ดีกันเลยนะ คิดว่าไงๆก็อย่ายอมเด็ดขาด
แต่พอเห็นอัจน์พยายามพิสูจน์ตัวเอง ๕ ปี ก็รู้สึกได้ว่าอัจน์เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
แถม ๕ ปีนั้นก็ไม่หายเงียบ โผล่มาเฝ้าตลอด
ถ้าเป็นเรา เราก็คงยอมอ่ะ ทั้งที่โดยปกติแล้วเราใจแข็งมากนะเนี้ย ๕๕๕๕
-
o13 o13 อ่านแล้วอินมาก
-
:pig4: :pig4:
-
ก็ยังดีนะที่กลับมารักกันเหมือนเดิม
-
ขอบคุณสำหรับตอนจบจ้า
-
รับการกลับมาได้เพราะทำดี 5 ปีหรอกนะเนี่ย
ก็ใครจะทำใจเรื่องนอกใจได้ง่ายๆ แล้วยังบ้าขนาดนั้นอีก
อ่านตอนจบแล้วหายใจคล่องเลย ตอนแรกกลั้นใจลุ้นแทบแย่
-
:L2:ดีใจที่จบแบบมีความสุขกัน :L2: o13
:pig4: ขอบคุณคุณแป้งจี่ที่เขียนเรื่องดีๆให้อ่านกัน แล้วจะรอเรื่องต่อๆไปนะคะ :กอด1:
-
แก้วร้าวแล้วต่อยังไงก็ยังเห็นรอย สงสารแต่มายด์รับกลับมาแล้ว แต่ก็ยังคงหวั่นๆ แน่
ไม่รู้วันไหนอัจน์จะเปลี่ยนกลับไปส่ำส่อนเหมือนแต่ก่อน
-
พออ่านถึงฉากในโรงพยาบาล ใจหายเลยค่ะ
คิดว่าคุณแป้งจี่ใจร้ายอีกแล้วอ่ะ แต่พออ่านต่อไป
ค่อยใจมาหน่อย ถึงรอ 5 ปี แต่ happy ก็คุ้มค่ะ
ขอบคุณค่ะ :L2:
-
เพราะความไม่พอของคน จึงทำให้เกิดเรื่องราต่างๆ มากมายแบบนี้
-
ลุ้นมากตอนแรก(อ่านจากมือถือเลยไม่ได้เม้นขออภัยยิ่งนัก มันพิมพ์ยากครับ)
เรื่องตอนแรกแรงมากคิดว่าจะจบกันด้วยไม่ดีซ่ะแล้ว พอเดาได้ที่มายจะขอเลิก
แต่ตอนสุดท้ายนี่มาลุ้นว่าตกลงจะลาขาด หรือกลับมารักกันเหมือนเดิม
ในที่สุดก็รักกันเหมือนเดิมแล้ว >< แม้จะรอคอยมา 5 ปี แต่ก็คุ้มจริงๆ
ปอลิง ความอดทนเป็นสิ่งขมขื่น แต่ผลของมันหวานชื่นเสมอ
-
:กอด1:
-
อ่านแล้วเจ็บจริงๆเลยค่ะ 5ปีเลิกนิสัยเจ้าชู้ได้ ถ้าเป็นเรา เราก็ให้อภัยนะ ปิงปิงหมาสื่อรัก น่ารักๆ
-
คุณวีกิจโดนข้าพเจ้าด่า ด่าด๊าด่า นิสัยไม่ดี เชอะ
และสะใจมากตอนเลิกกัน คิดในใจว่ามายด์ทำถูกแล้วโว้ยยย เจ็บวันนี้ดีกว่าตายวันหน้า
พอคุณวีกิจทำตัวดีใน5ปีต่อมา เราก็เชียร์ ใจอ่อนๆๆๆๆน้า คุณวีกิจน่ารักเกิ๊นนน
สุดท้ายHappyเราดี๊ด้าอย่างแรง 5555
:pig4:
-
ในที่สุดก็คู่กัน อย่ากลับไปเป้นเหมือนเดิมน่ะ
-
จบได้น่ารักมาก ขอบคุณมากค่า ^^
-
ยังดีที่อัจน์ยังอุตส่าห์คิดได้
-
จบลงแบบสวยงามมากค่ะ เฮ่อ โล่งอกไปที
:กอด1:
-
ยังไงเราก็ชอบจบแบบ Happy นะ :กอด1:
:L2: :L2: :L1: :L1:
:pig4: :pig4:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆ ค่ะ :กอด1:
พี่อัจคิดได้สักทีก็ดีแล้ว โชคดีด้วยที่มายด์ยังให้โอกาส
และสุดท้ายถ้าไม่มี "ปิงปิง" เป็นโซ่ทองคล้องใจก็คงลำบากแน่ๆ เลยค่ะ
ครอบครัวที่มีพ่ออัจ แม่มายด์ กับลูกสาวปิงปิง (และหลานๆ) เนี่ย น่ารักที่สุดเลยค่ะ :-[
-
กรี๊ดมาก เป็นตอนจบที่"สมบูรณ์"แล้วล่ะ ดีใจที่อัจน์คิดได้ในที่สุด
น้ำพริกเจ้าอื่นน่ะ เผ็ดจนแสบลิ้น แถมยังจะทำให้ท้องร่วงเอาง่ายๆ
-
ก็ดีนะครับที่กลับตัวได้เมื่อได้รู้ได้เห็นในสิ่งที่เคยทำผิดไป
ขอบคุณณนะครับที่เอานิยายดีๆมาให้ได้อ่านกันนะครับขอบคุณครับ
-
เวลาช่วยสมานใจให้คืนดีดังเดิมได้ เมื่อสำนึกผิดได้หัวใจที่มีรักแท้ก็ให้โอกาสกัน
-
ความรักมักขึ้นอยู่กับเวลาจริงๆ o18
-
ชอบประโยคนี้ครับ น้ำพริกถ้วยเก่าย่อมดีกว่าเป็นไหนๆ แม้จะเป็นรสชาติเดิม หากมันก็เป็นรสชาติคุ้นปากคุ้นลิ้น หรือถ้าต้องการความแปลกใหม่ แทนที่จะควานหาน้ำพริกถ้วยใหม่ ไฉนไม่เลือกหยิบจับพริกคั่ว น้ำปลา หรือกุ้งแห้งมาเติมเพื่อเพิ่มรสชาติเล่า
คนรักกันอยู่ด้วยกันนานๆย่อมเบื่อ หารสชาติอื่นๆมาเติมให้ชีวิตมีสีสัน น้ำพริกถ้วยเก่าก็มีรสใหม่ๆมาให้ชิมได้ไม่เบื่อครับ
:L2:
ปล. อยากให้คุณแป้งจี่ แต่งเรื่องคู่คนใต้ต้นไทรจัง อยากรู้ที่มาถึงแม้ว่าจะจบแบบเศร้าก็ตาม
-
หึหึ สุดท้ายก็ต้องเลือกน้ำพริกถ้วยเก่าอยู่ดี
เพราะว่าของมันดีกว่าเห็นๆ น้ำพริกถ้วยใหม่มันก็แค่รสชาตืที่แปลกใหม่เท่านั้น ไม่มีถูกปากถูกลิ้นเหมือนถ้วยเก่าหรอก
เพราะฉะนั้น น้ำพริกถ้วยใหม่ทั้งหลายจงตายไปซะให้หมดดดดด :angry2:
-
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ น้ำพริกถ้วยเก่า อร่อยที่ซู๊ดดดดดดดดด
:pig4:
-
พึ่งเข้ามาอ่านวันนี้ อ่านไปด้วยทำงานไปด้วย เลยได้อารมณ์สนุกไปอีกแบบ
ดีแล้วล่ะค่ะน้องแป้งจี่ ที่จบแบบแฮปปี้
:L2:ส่งมาให้น้องแป้งจี่แทนคำขอบคุณ สำหรับเรื่องดีๆเรื่องนี้ค่ะ
-
o13
จบได้เคลียร์ค่ะ ชอบบบ
อ๊ายยย
-
ขอบคุณมายด์ที่ให้โอกาส
ขอบคุณอัจที่ไม่ทิ้งโอกาสที่ได้รับนั้น
ขอบคุณแป้งจี่ที่แต่งเรื่องได้บีบหัวใจคนอ่าน ลุ้นแทบตายว่ามายด์จะใจอ่อนไหม แต่สุดท้ายหัวใจก็เต็มไปด้วยความอิ่มเอม :L2:
-
สมน้ำหน้าอัจมากมาย
ดีว่ายังมีโอกาสได้หวนกลับมากินน้ำพริกถ้วยเก่า
ไปท์ นางสาวมากกกกกกกกก 555555
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
พวกเจ้าชูก็แบบนี้ พอรู้ว่าเสียของดีไป ก็จะเป็นจะตาย
แต่ก็ดีใจที่กลับมารักกัน และเข้าใจกัน
:กอด1: :กอด1:
-
ยินดีด้วย กับทั้งสองคน :3123: :3123:
-
อัจน์แบบ..เลวมากกกกกก!!!
มายด์น่าสงสารสุดๆๆๆๆเลย
ยิ่งตอนที่ไปป์โทรมาด่าอ่ะ T^T
สมน้ำหน้าอัจน์นะที่โดนมายด์บอกเลิกนะ
แต่ยังดีที่ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น
มายด์ก็เปิดใจอีกครั้ง
ก็หวังว่าความรักครั้งใหม่กับคนเก่า
จะอยู่ไปตลอดนะ ^O^
-
แฮปปี้ค่า ชอบตรงนี้ เรื่องนี้ดีมากๆค่ะ สอนคนที่เจ้าชู้ ขี้มั่วได้ ชอบจากใจจริงค่ะ
-
ประทับใจอัจน์มากค่ะ ที่ยังคิดได้และยังมั่นคงในรักที่มีให้มายด์ไม่เปลี่ยนแปลง
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกเศร้าและอยากร้องไห้ตั้งแต่เริ่มอ่าน ..คิดว่าตัวเองเป็นอัจน์ซะงั้น ฮะๆ
ขอบคุณ 'คุณแป้งจี่รีรีข้าวสาร' มากๆ นะคะที่แต่งเรื่องสั้นดีดีมาให้ได้อ่าน C;
:L2: :L2:
-
กว่าจะติดได้นะพี่อัจน์ ต้องทำร้ายจิดใจคนที่เรารักไปมากแค่ไหน
น้องมายด์เป็นคนดีนะ เจ็บขนาดนั้น แต่ก็ยังให้โอกาส
น้ำพริกถ้วยเก่า เป็นรสชาติที่ถูกปากเราที่สุดแล้วล่ะ
-
ดราม่าแบบ non-stop จริงๆ TT^TT
อ่านแล้วสะเทือนอารมณ์ ประหนึ่งว่าเป็นตัวละครในเรื่องเลย 5555
5 ปี พิสูจน์อะไรๆได้หลายอย่าง เยอะแยะมากมาย
แต่ก็จบแบบแฮปปี้ คนอ่านก็แฮปปี้ เอิ้กๆ
-
สนุกมากกกกกกก
เป็นนิยายที่เตือนสติอิพวกเจ้าชุ้ได้ดีนัก
สงสารมายด์มากๆอ่ะ คงทนมานาน
แล้วในที่สุดกรรมก็ตามอัจน์ทัน มาตอนหลังสารภาพเลยว่าลุ้นให้คืนดีกันมากๆ
5ปี น้องมายด์ใจเด็ดและใจแข็งมากๆ
แต่มันก็พิสูจน์อะไรได้หลายๆ อย่างรวมทั้งความรักที่อัจน์ยังมั่นคงไม่เปลี่ยน
ในที่สุดอัจน์ก็สมหวัง น้องมายด์ก็ยอมรับเสียที
ชอบเรื่องนี้มากๆ ค่ะ
-
ขอน้ำพริกถ้วยเก่าแบบน้องมายด์สักถ้วยนะ
-
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้อ่ะ สงสารมายด์ โกรธอัจน์
ดีนะที่ปรับปรุงตัวเอง แต่ก็โอเคนะใช้เวลาหลายปีในการพิสูจน์ตัวเองนะ ดีมาก
-
ไม่กินเผ็ด เลยไม่สนน้ำพริก แต่น้ำพริกถ้วยนี้ หวานมาก
-
ดีที่รู้ตัวและกลับตัวทัน ไม่งั้นจะต้องสูญเสียไปตลอดกาล ดีใจจัง คริ คริ
น้ำพริกถ้วยเก่าที่มีคุณค่า ต้องรักษาไว้น๊าาาา
อ๊ายย ไม่เผ็ดเลยมีแต่ หวานอ๊าาาาา
-
อ่านแล้วสะเทือนอารมณ์จริงๆ
อ่านไปก็ต้องหยุดพักไปเพื่อเบรกอารมณ์ ไม่งั้น :m15:
บีบใจจริงๆนะ เข้าใจอารมณ์เลย สงสารน้องมายด์มากๆๆ
แต่ก็นะ ขอแค่เพียงให้โอกาส ทุกๆอย่างมันก็จะดีขึ้น
อัจน์คงได้บทเรียนที่แสนคุ้มค่าแล้วล่ะ 5 ปี มันนานแสนนานจริงๆ
ดีที่แฮปปี้ ^_^
ขอบคุณมากๆค่ะ
-
เห็นด้วยกับที่ว่าตบมือข้างเดียวไม่ดัง
แค่คิดนอกใจก็ผิดแล้ว
นี่ถึงขั้นภาคปฏิบัติ
ขาดการใส่ใจ แถมปล่อบปะละเลย
เห็นแก่ตัว
เรียกว่าเลวครบสูตร
โดนแค่นี้ยังน้อยไป
-
ขอบคุณเรื่องราวดีๆเรื่องนี้ค่ะ
อ่านแล้วเจ็บแปล๊บๆที่ใจ น้ำตาคลอตลอดเลย
ทั้งเกลียดอัจน์ สงสารมายด์ หลากอารมณ์ค่ะ
จบได้ดีชอบค่ะ แต่ชีวิตจริงๆจะมีคนคิดได้อย่างอัจน์มั้ย หายากอ่ะ
รอติดตามเรื่องอื่นๆต่อค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :pig4:
-
มายด์ไม่น่าใจอ่อนนะ :3125:
-
o13
อ่านแล้วอินมากคับ
ตอนแรกเกลียดผู้ชายแบบพี่อัจสุดๆอ่ะ
สงสารมายด์มาก
แต่ดีที่พี่อัจคิดได้
จบแฮปปี้ดี น่ารักกกก
-
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ อ่านตอนกลางเรื่องแล้วน้ำตาซึมเลย
ดีค่ะที่จบ happy ^_^
-
อัจน์เลวมากๆ อ่านแล้วเกลียดผู้ชายคนนี้จริงๆ ยังดีที่คิดได้ :angry2: :angry2: :angry2:
-
อ่านแล้วบีบหัวใจสุดๆๆๆๆๆๆ :sad4:
อินมากเลย อยากกระทืบไอ้พี่อัขน์ให้จมดิน แล้วเชียร์ให้มายด์มีแฟนใหม่ไปเลย :m31:
แต่ก็นะ คืนดีกันได้ เราก็แฮปปี้ตามไปด้วย (ไม่รู้อารมร์ไหนกันแน่ :laugh:)
ขอบคุณพี่แป้งจี่ค่า เอาอีกๆๆๆ เจ็บแปล๊บๆๆแบบนี้หนูช๊อบชอบ :z1:
-
o13
:L2:
-
อ่านแล้วสงสารมายด์มากเลยอ่ะค่ะ อัจน์เลวมาก
เราอ่านไปด่าอัจน์ไป ฮ่าๆ ตอนที่มายด์บอกเลิกเราก็สงสารนิดๆนะแต่สะใจมากกว่าเยอะ
จบแบบแฮปปี้น่ารักดีค่ะ ชอบ ^^
-
เขียนดีจัง
ตอนบอกเลิกกัน น้ำตาไหลตามเลยอ่ะ :monkeysad:
ขอบคุณมากนะคะ
-
สงสารมายด์ฺ :monkeysad:
-
:monkeysad: ฮือๆๆ พออ่านจบแล้ว มันก็มีน้ำตาแห่งความสุขคลออยู่ที่เบ้าตา happy ending แบบนี้ชอบมากกก ตอนแรกแอบกลัวว่าจะจบไม่ดี มีความสุขๆๆ ขอบคุณคนเขียนมากจ้า ^^
ป.ล. บรรดาลูกๆตัว ป. ทั้งหลายน่ารักมากเลยจ้า
-
ดีนะที่ยังคิดได้ใช้เวลา
5ปีก็ถือว่าคุ้มนะที่ได้คนรักคืนมา
-
ขอบคุณนะจ๊ะ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วรู้สึกเศร้า+ยิ้มได้
สนุกมากๆ ค่ะ หลายหลากอารมณ์
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
คนทำผิด แล้วสำนึกผิดก็สมควรได้
รับการอภัยจ๊ะ
-
ขอบคุนมากๆๆครับ
อ่านแล้วบีบตับสุดๆๆ
ผู้ชายอย่างอัจน์ เลวมากๆๆ เลย แต่ยังดีที่คิดได้
ไม่งั้นคงเสียนนท์ไปจริงๆๆ
-
อัจน์ถ้าไม่เสียมายส์คงไม่รู้สึกตัวหรอก
คนประเภทเจ้าชู้ เห็นคนรักเป็นของตาย โดนเเบบนี้ซะบ้าง จะรู้สึก
สงสารมายส์มากๆมายส์เป็นคนที่มีความอดทนสูงน่ะถึงอยู่กันมานานได้ เเต่ก็นะคนเราไม่ทนไปทุกเรื่องหรอก
ดีที่จบเเฮปปี้ ดีที่ยังคิดได้
+1 ค่ะ ชอบมากๆ
-
คุๆๆ เกือบไปแล้วไหมละ อยากมีน้ำพริกถ้วยเก่าแบบนี้บ้างจัง
-
วีกิจเป็นคนทำบุญมาดีนะ !!!
และ นวนนท์ ก็เป็นคนใจดีมาก
><
โดนทำขนาดนั้น ยังใหอภัยอ่ะ คงเป็นเพราะรักมากเนาะ
ดีใจนะ ที่เห็นคนรักกัน กลับมามีความสุขด้วยกันอีกครั้ง
ยังไงก็รักษาความรักนี้ไว้นานๆเนาะ
^^
ปล. ไปป์ สาวบรม ,, นวนนท์ไม่ต้อง เด๋วเจ้จัดการให้เอง!!!
-
ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องสั้นดีๆ ...
รอติดตามผลงานต่อไปนะคะ....
-
ยินดีกับพี่อัจน์ด้วยที่ได้เจอกับคนดีๆแบบน้องมายด์
คนที่ยอมรับผิดและกลับตัวกลับใจ ก็ควรให้อภัยเนอะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปันค่ะ :pig4:
-
สมน้ำหน้าอัจมากมาย
ดีว่ายังมีโอกาสได้หวนกลับมากินน้ำพริกถ้วยเก่า
ไปท์ นางสาวมากกกกกกกกก 555555
เห็นด้วยอย่างแรง
-
ชอบคาร์แรกเตอร์มายด์มากๆ ค่ะ ใจเด็ดดี เลิกก็คือเลิก ถ้าไม่รู้จักคิดปรับปรุงตัวก็อย่าหวังว่าจะใจอ่อนให้ง่ายๆ ชอบการเขียนแบบนี้จัง นานๆ จะเจอสักที ที่นายเอกกล้าทำแบบนี้ มายด์เจ๋งมาก o13 o13 o13
-
:เฮ้อ: ลุ้นแทบตายว่าจะเป็นไง ผ่านมา5ปีแต่พี่อัจต์ก็ยังรักน้องมายด์เหมือนเดิมแถมปรับปรุงตัวเองด้วย
ก็น่าให้โอกาสอยู่นะ o18
-
ถ้าไม่เจอแบบนี้คงไม่สำนึกหรอก!!
ชอบนวนนท์มากๆค่ะ เป็นคนที่ใจเเข็งมากเลยนะ
ตอนแรกแอบกลัวว่าจะใจอ่อนไวไวรึป่าว แต่ดีมากๆค่ะที่ปล่อยให้วีกิจได้รู้ว่าตัวเองทำผิดยังไง
รักกันครั้งนี้มั่นคงกว่าเดิมแน่ๆ ผ่านอะไรมาด้วยกันหลายอย่างแบบนี้
ขอบคุณสำหรับ "น้ำพริกถ้วยเก่า" มากนะค๊า :)
-
อ่า จบแบบมีความสุข
อิอิขอบคุณน้า
-
นึกว่าจะจะแบบไม่ happy ซะแล้วววว
-
:L2: very good story สนุกมากๆ สมน้ำหน้าคนเจ้าชู้
-
happy
-
โฮ... :o12:
สงสารน้องมายด์ วีกิจนิสัยแย่
ดีนะที่รู้จักปรับปรุง
-
ถ้าจะบอกว่าสงสารอัจน์ จะโดนแฟนคลับมาย์รุมสะกรำมั้ยเนี่ยยยย T^T
แต่ก็ยังดีทีมายยอมไห้โอกาศ เฮ้อออ โล่ง
-
โอววว!อินมากมาย
-
อ่านแล้วน้ำตาคลอกับเรื่องนี้เลย สะเทือนใจมากๆ และก็ซึ้งใจมากด้วย ^^ เป็นเรื่องที่ดีเลยจริงเชียว ชอบค่ะ o13
-
จะว่าใจแคบก็ได้
แต่ลึก ๆ ก็แอบขัดแย้ง อยากให้นวนนท์เจอคนใหม่ที่ดีต่อไป
-
ตอนพระเอกกลับตัวได้ มันซึ้งมาก
+1
-
ชอบมากแต่งเก่งสุดๆไปเลยค่ะ
อ่านแล้วร้องไห้หลายยก น้องมายด์น่ารักที่สุดเลย
ชอบยานเอกแบบนี้ที่สุด
-
:z6: ไอ้ฟายพี่อัจ กว่าจะฉลาด ทำเมียเจ็บซะ ดีนะที่มายด์เค้าแสนดี ถ้าเป็นกรูนะเมิง :m31: :fire: :angry2:
โดนนนนนนนนนนนนน :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:
-
อ่านแล้วจบอย่างมีความสุข
ค่อยยังชั่วหน่อย
ตอนบอกเลิกกันทำเอาน้ำตาแตกเลย T^T
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
ในที่สุด
ก็กลับมาเป็นครอบครัวซักที :really2: :really2:
-
ชอบอะ ขอบคุณนะ
-
เป็นเรื่องที่ดีจริงๆเลยค่ะ
เรียกน้ำตาได้ดีเลยทีเดียว
ขอบคุณาหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ
-
ค่อยยังชั่วหน่อย คิดว่าจะลาขาดเสียแล้ว
ตอนน้องบอกเิลิกก็ว่าน้องตัดสินใจดีแล้ว
ดีที่อัจน์กลับตัวได้ และพยายาม
และโชคยังดีที่มายด์ไม่ได้มีใครอื่นอีก
ไม่งั้น ไม่ได้หวนกลับมามีความสุขแบบนี้หรอก
-
อ่านสองตอนแรกเจ็บมากมาย และสมน้ำหน้าวิกิจสุด ๆ
แทบไม่อยากให้กลับมาคืนดีกันเลย
-
มาจิบไวน์ แดง แกล้มลาบเลือด รอจูจุ๊บ น้องเหมยจ้า....... "ยังคงคิดถึง ก่อนอาทิตย์ ลับเหลี่ยมยุคลธร" อยู่น๊าาาา
พี่เป้
-
o22
ยังรอเรื่องนั้นอยู่เหรอคะ??? แบบว่า...รู้สึกไฟในการเขียนเรื่องนั้นจะมอดกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้วละค่ะ. :laugh: ตอนนี้หากจะเขียนต่อ คงต้องเขียนใหม่หมดทั้งเรื่อง! :o12:
แต่ก็ขอบคุณที่ยังคิดถึงนะคะ :impress3:
-
น่ารักมากกกกกก เลยค่ะ
-
อ่านแล้วรู้สึกทั้งเกลียดทั้งแค้นอัจน์จัง ถ้าคนที่เคยโดนแฟนนอกใจคงจะเข้าใจเรา ให้อภัยได้แต่เจ็บมากๆ ทุกครั้งที่นึกถึง 'รักเดียวใจเดียว'มีจริงหรือเปล่า?
-
ดีจังที่จบแบบ happy ending :เฮ้อ:
แอบสมน้ำหน้าอัจน์ตอนที่โดนบอกเลิก
ชิชิ มีของดีอยู่กับตัวแล้วไม่รู้จักเก็บรักษาไว้ให้ดี :m16:
(คนอ่านคนนี้อินจัด กรุณาอย่าใส่ใจ ><~)
-
o13ได้ข้อคิดดีมากๆๆๆ
-
ชอบมากๆค่ะ
:pig4: :pig4:
-
:pig4:นิยายที่มีข้อคิด ข้อแค้น คำด่าที่เจ็บๆคันๆ แล้วก็สนุก o13
-
อื้ม มมม
ฉากตอนที่มายด์บอกเลิกที่รพ.นั่น มันบีบๆ หน่วงๆมากเลยนะ แล้วแบบอัจน์ก้อยอมออกไปง่ายๆด้วย ตอนนั้นคิดว่าจะจบแบบต่างคนต่างเก็บรักครั้งนี้ไว้เท่านั้น แต่สุดท้าย ดีใจแบบยิ้มแก้มปริมาก ที่น้องมายด์เห็นสิ่งที่พี่อัจน์พยายามทำและยังให้โอกาสอีกครั้ง นายนี่มันโชคดีจริงๆเลยนะที่ยังมีคนหยิบยื่นโอกาสให้อยู่น่ะ...หวังว่าจะไม่ทำลายโอกาสครั้งนี้ลงซะหล่ะ....เรื่องปกติของคนเจ้าชู้ป่ะ ที่จะขี้หึงแฟนตัวเอง เพราะกลัวว่าจะเป็นเหมือนตัวอะไรงี้
ขอบคุณนะสำหรับนิยายซึ้งๆ
-
เลิศค่ะ :mew1:
บอกได้คำเดียวว่าเป็นเรื่องสั้นที่เลิศมาก o13
อัดแน่นเนื้อหาดีๆได้มากกว่าการเป็นเรื่องสั้น
+1 ไปเลย
-
เป็นความรักที่สุดยอดมากคค่ะ
เป็นบุญวีกิญจริงๆๆๆ
-
สนุกมากมาย ขอบคุณครับ ^^
-
ชอบตรงที่บอกว่า ถ้าเบื่อรสชาติเดิม แล้วทำไม ไม่หาอย่างอื่นมาปรุง เพื่อเพิ่มรสชาติ เห็นด้วยกับประโยคนี้อย่างยิ่ง :katai2-1:
ดีะน ที่อัจน์ ปรับปรุงตัวได้ โอกาสมีมาสำหรับผู้ที่พยายามเสมอ !!! :mew1:
-
เริ่มต้นมาด้วยความหน่วง แต่จบลงแบบนี้ก็ดีแล้ว
แต่อ่านตอนแรกอยาก :z6: วีกิจจริงๆ เลวร้ายได้อีก
-
แอร้ว แฮปปี้เอนด์ดิ้ง :o8:
อ่านไล่ๆมาน้ำตาจะไหลด้วยความเจ็บใจอีตาพี่อัจน์
แต่มาง้อตอนจบนี่วินขาดลอยนะ น่ารักเชียวพ่อคุณ 5555
รักกันไปนานๆนะครอบครัวนี้ พ่ออัจน์ แม่มายด์ ลูก(หมา)ปิงปิง และหลานๆ(หมาน้อย) :mc4:
-
ขอบคุณครับ ชอบมากๆๆ
-
เรื่องนี้เด็ดมาก...................... :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
-
อ่า,ยังไงดีล่ะ แรกๆ ก็คิดเหมือนหลายๆ rep. นะ ว่า มายด์อย่ายกโทษ ให้ อัจน์ นะ อัจน์ เลวสุดๆ อะไรเทือกนี้อะ
แต่มาลองคิดถึงความเป็นจริงในชีวิตจริงนะ คนเราทุกคน ก็ต้องมีสักช่วงนึ่งของชีวิต
หรืออาจจะหลายๆช่วง ที่ทำผิดพลาดกันได้ และอัจน์เอง ก็ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อ มายด์ ได้จริงๆ
แม้เวลาจะผ่านไป 5 ปีแล้วก็ยังคงรัก และรอให้ มายด์ยกโทษให้ เห็นแก่ความตั้งใจก็ดีใจนะคะที่จบสวย o13
ปอลอ.แต่สิ่งที่เราชอบในตัว พี่อัจน์ คือไม่ว่าจะเลวยังไง ก็ยังคงรักและปกป้อง มายด์ ไม่เห็นดีเออ ออ กับ ไปป์
ที่พูดจาไม่ดีพาดพิงไปถึง มายด์ อันนี้เราชอบจริงๆ
-
เข้ามาอ่านอีกรอบครับ
น่ารักมาก
-
o13
-
เป็นเรื่องสั้นที่หน่วงมากกกก ชอบอ่ะ o13 o13
-
ชอบเรื่องนี้มากๆ
อึดอัดแทน เจ็บแทน
แต่ถ้าเป็นเรานะ ง้อสองปีก็พอ555
-
ขอบคุณค่ะ เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
อ่านแล้วน้ำตาคลอ เศร้ามากๆเลย
ดีใจที่จบแบบแฮปปี้
-
จบดีมากกก สาสมสมควรกะอัจน์มาก 5 ปี ดีมากที่มายด์ใจแข็ง คนเจ้าชู้ต้องเจอไม้ดัดแรงๆแบบนี้ล่ะ แหมนะ แต่ตอนแรกเค้าแอบเชียร์ พี่กล้าแหละ หุหุ ไม่สาใจตรงยัยไปป์ น่าจะโดนด่าจัดหนักมากกว่านี้ แต่ก็นะ สุดท้ายยัยไปป์น้ำพริก(เน่าเฟะ)ถ้วยใหม่ก็สู้น้ำพริก(หวานหอม)ถ้วยเก่าไม่ได้อยู่ดี โฮะๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นดีๆนะคะ
-
ขอบคุณค่ะ o1
-
ชอบจัง อ่านแล้วอิ่ม อิ่มที่ใจ
-
อ่านๆ ไปแล้วชักสับสน ตกลงไปป์เป็นหญิงหรือชาย คือสาวมาก พูดซะจนนึกว่าเป็นชะนีเลยค่ะ 5555555
อ่านแล้วทำสงสารมายด์จริงๆ นะ คนเจ้าชู้นี่มันทำให้เราเจ็บเจียนตายจริงๆ 55555555
แต่สุดท้ายก็กลับตัวได้ นับถือนะคะ สำหรับคนที่ทำผิดแล้วสำนึก มันดีกว่าคนที่บอกว่าสำนึก แต่สุดท้ายก็ยังทำพฤติกรรมแบบเดิมๆ
และก็กลับมารักกันจนได้ ตอนท้ายๆ แอบมีโมเมนต์กุ๊กกิ๊กกันด้วย 555 ชอบค่ะ
-
:L1:
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านเเล้วขนลุกบางตอนมันแบบ จะร้องไห้อ่ะ เเง้
ยิ่งตอนที่มายด์เหมือนจะเป็นบ้านะคือเห็นภาพเลยอ่ะ
เเล้วไหนจะตอนในโรงพยาบาลอีกอ่ะ ทำไมอัจน์มัน ฮึ่ยยยยยยยยยยย
รู้ตัวว่ารักมายด์แต่ก็ยังออกไปตะลอนๆข้างนอกอีกอ่ะ ทำไมเป็นคนแบบนี้
ขอบคุณคนแต่งมากๆเลยนะคะ><
ดีนะยังจบแฮปปี้แบบมีบทเรียนให้กับอัจน์อยู่บ้าน
โครตสนุกเลยอ่ะ เอาเป็นว่าชอบมากๆเลย><
-
ชอบมากๆอ่านกี่รอบก็ร้องไห้ทุกรอยเลย o13 o13 o13
-
เรื่องธรรมดาแต่อ่านแล้วอยากรู้ตอนจบ จบได้น่ารักคะ เห็นถึงความพยายามเล็กๆรวบรัดได้เข้าใจ
-
เข้ามาอ่านรอบสาม
:pig4: :pig4: :pig4:
-
นึกว่าจะจบเศร้าซะแล้ว ดีนะที่พยายามตื้อ
ขอให้รักกันนานๆ เก็บอดีตไว้เป็นสิ่งเตือนใจนะ
-
โหหหหห สนุก สนุกมากกกก ห่างกัน5 ปียังกลับมารักกันอีก ดีๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ถึงน้ำพริกจะถ้วยเก่าสักแค่ไหนแต่มันก็คือรสชาติที่เราชอบ o13
:pig4: :pig4:
-
ลุ้นแทบแย่ค่ะ สุดท้ายก็แฮปปี้เอ็นดิ้ง เย้ๆๆๆ
คุณวีกิจนี่ ร้ายอ่ะะ ทำเอาหัวใจน้องมายด์ (และคนอ่าน) เจ็บไปหมดเลย
แต่ตอนนี้ก็ปรับปรุงตัวละ ก็หวังว่าจะคบกันไปได้อีกนานนานนนน
ปล. ชอบช็อตบรรยายตอนจบมากค่ะ ><
-
ดีนะที่พี่อัจน์ยังพอรู้ตัว.ไม่งั้นได้เสียมายด์ไปตลอดกาลลล...~ :hao3:
-
ยังดีที่มีโอกาส
-
เฮ้อ กว่าจะคิดได้ก็เกือบจะเสียคนรักไปแล้ว
ขอบคุณครับ
-
อ่านไปน้ำตานองหน้าเลย
คือสงสารมายด์มากๆ คนรักนอกกายนอกใจขนาดนี้
ทนมาได้เพราะคำว่ารักคำเดียว
เจ็บได้อีก ถ้าตอนจบมายด์จะไม่ให้โอกาส
เข้าใจมากๆ เลย บางคนถึงจะมากลับตัวกลับใจได้
แต่คำว่าเชื่อใจ มันไม่สามารถให้ได้อีก
-
สงสารมายด์เลยยยย
-
มายด์ทนได้ไงตั้งหลายปี ฮือออสงสารอ่ะ :hao5:
แต่ก็ดีแล้วนะที่กลับมารักกันได้เหมือนเดิม
ขอบคุณแป้งจี่ค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ดีใจจังจบแบบนี้
-
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ :กอด1: :pig4:
-
น้ำพริกถ้วยเก่า..ที่คนกินซ้ำซากจำเจ..น่าเบื่อหนาย
แต่เมื่อไร้ซี่งโอกาสในการกินน้ำพริกถ้วยเดิม...ถึงได้รู้คุณค่า
-
ขอบคุณคุณความเห็นข้างบนมากค่ะที่เข้ามาอ่านแล้วแสดงความคิดเห็นจนมันดันมาให้เราเห็นด้วย ชอบน้องมายด์มากกกกก น้องน่ารักกก อ่านแล้วนึกถึงคำพูดของคนนึงว่าคนรักก็เหมือนอากาศ บางทีเราก็มองไม่เห็นเขาบ้าง ลืมเขาไปบ้าง แต่เราก็ขาดเขาไปไม่ได้ ขอบคุณนักเขียนด้วยค่ะ
-
ขอบคุณที่จบแฮปปี้นะคะ
-
อัจน์โชคดีนะ ที่มายด์เป็นคนดีมากๆแล้วก็ไม่มีรักใหม่
จริงๆแล้วรักไม่ได้มีแค่ครั้งเดียวหรอก แต่คนที่เป็นรักแรกจะฝังใจนานสุด
แต่พี่อัจน์ก็อดทนแสดงความมั่นคงออกมา
ถือว่าพี่อัจน์ก็ยังกลับตัวทันล่ะนะ
ขอให้รักกันนานๆนะ
อย่าทะเลาะกันเลย ปวดใจ
-
ยังดีที่รู้ตัวและกลับตัวทัน ก่อนจะเสมียไปตลอกกาล
-
สนุกมากค่ะ อ่านแล้วปวดใจหนึบๆ แต่ดีใจที่จบแบบแฮปปี้ ไม่เศร้าเหมือนครูเพชรกับกิ่งกาญจน์ ที่อมยิ้มตลอดเรื่อง แล้วมาทำน้ำตาไหลตอนจบ.. ยังเศร้าไม่หายเลย :เฮ้อ:
-
นับถือความอดทนของมายด์เลยอ่ะ อัจน์นอกใจขนาดนั้นยังรักไม่เปลี่ยน แล้วก็ดีใจที่กลับมาคืนดีกันได้
-
ชอบมากกกกกกก! o13
แต่งดีสุดๆ ทำเราอินมากๆ ทั้งน้ำตาไหลทั้งโกรธแทนมายด์
สุดท้ายอัจน์ก็กลับใจ ปรับปรุงตัว
ขอบคุณนิยายสนุกๆ
ชอบจริงๆนะเรื่องนี้ :mew1:
-
ดีที่ปรับปรุงตัวเองได้นะอัจ
-
ตอนแรกสงสารนายเอกมาก มาสะใจโคตรๆตอนพระเอกโดนบอกเลิกนี่แหละ แหมตอนนั้นนี่อยากจะให้จบไปเลย ให้พระเอกจมอยู่กับความเจ็บปวดซะบ้าง แต่ดันเปลี่ยนนิสัย ปรับปรุงตัวเองตั้ง5ปีแหน่ะ เออ ให้อภัยก็ได้ ยอมให้จบแบบแฮปปี้ก็ได้ค่ะ :hao7:
-
:L2: โชคดีของอัจน์ที่โอกาสยังมาอีกครั้ง รักษาไว้ตลอดไป
-
เพราะรักถึงทน :hao5:
นี่เห็นเพราะรอมาห้าปีหรอกนะ สมน้ำหน้า หึหึ :z6:
-
ดีที่วีกิจกลับตัวกลับใจได้นะ :hao5:
-
ลุ้นแทบแย่ ยินดีด้วยที่เปิดโอกาสให้ใจได้รักกันอีกครั้ง
-
ไม่ใช่ทุกคนที่โชคดีที่กลับมารักกันได้ อ่านแล้วนึกถึงแฟนเก่าเลย :hao5: :hao5: ดีจังที่ตัดไม่ขาด
-
กลับมาอ่านอีกรอบ เพราะกำลังต้องการความดราม่า และเรื่องนี้ตอบโจทย์มาก
สั้นๆแต่สนุกมาก ตอนจบซึ้งด้วย :mew6:
-
5 ปีก็สมแล้วกับที่ทำให้ลูกเราเจ็บถ้าจะไม่คืนดีเรายังยอมรับได้เลย
-
งื้อเขียนดีมากกกก อ่านแล้วรู้สึกได้ข้อคิดด้วยเลยค่ะ
ตอนมีอยู่ก็ต้องรู้จักดูแลให้ดี มารู้ค่าตอนเสียไปมันเจ็บปวด โชคดีมากเลยนะที่พี่อัจน์ได้รับโอกาสอีกครั้งอะ
ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆแบบนี้นะคะ
-
สงสารมายด์
-
อะโห พระเอกเรื่องนี้คือขอโทษนะ แต่ทุเรศมาก คนรักกันเขาทำกันแบบนี้เหรอ
ทำไมจะต้องรู้ว่าสิ่งที่มีอยู่มันมีค่าตอนจะเสียมันไปด้วย มายด์เองให้โอกาสมามากแล้วนะ 6เดือนไม่ใช่น้อยๆ คิดว่าภายใน6เดือนคุณมั่วไปแค่3-4คนรึไง อ่านแล้วโมโหอ่ะ คนเรารักกันมันก็ต้องมี loyalty ด้วยสิ ขนาดคุณเห็นน้องคุยหัวเราะกับพี่กล้า คุณยังโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง แถมประชดน้องดูถูกน้อง ทำไมไม่คิดกลับกันบ้างล่ะ ว่าไอคนที่คุณพล่ามบอกว่ารักนักหนาน่ะจะรู้สึกยังไง
แล้วมีตอนนึงแทบจะสบถ ที่บอกน้องดูเปล่งปลั่งขึ้น แต่ทำไมอยู่กับตัวเองแล้วดูไม่มีความสุข ควรมองกลับว่าทำไมเขาถึงไม่มีความสุข ใครจะมีความสุขลงถามหน่อยรู้ว่าคนรักตัวเองไปนอนกับคนอื่น เป็นเรานะถึงจะกลับตัวเราก็จะไม่ให้โอกาสเลย ในเมื่อแค่ความซื่อสัตย์ยังให้เราไม่ได้เลย แล้วจะหวังอะไรได้อีก ความซื่อสัตย์ต่อคนรัก ถ้าคิดจะทำ มันไม่ยากอย่างที่คิดหรอก แต่ก็นั่นแหละ คุณแค่ไม่คิดจะทำอ่ะ
ส่วนน้องมายด์ กอดโอ๋นะลูกนะ ต่อไปนี้ถึงจะให้โอกาสเขาแล้วก็ต้องรักตัวเองให้มากๆ อย่ารักเขาจนไม่รักตัวเอง คนเรารักกันแต่อยู่ด้วยกันมีแต่ความทุกข์ ไม่มีความสุข มันใช่ความรักจริงๆเหรอ ต่อจากนี้ให้เวลาพิสูจน์นะว่าพระเอกมันจะยอมทิ้งความรักสนุกของตัวเองเพื่อหนูได้จริงๆมั้ย ขอให้น้องมีความสุขนะคะต่อจากนี้ กอดๆๆ
//บอกตามตรงว่าโกรธจนไม่อยากเรียกแม้แต่ชื่อพระเอก :fire: ขอบคุณสำหรับเรื่องสั้นด้วยนะคะ คุณคนเขียนบรรยายดีมาก อ่านฉากน้องมายด์ในโรงพยาบาลแล้วน้ำตาคลอ (สุดท้ายแน้วๆๆ ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าสมมุติที่เราพิมพ์ด่าพระเอกไปทำให้รู้สึกไม่ดี เพราะอินมาก ฮือㅠㅠㅠㅠㅠㅠㅠ)
-
:z3:นายเอกด่าได้ใจมาก โคตรชอบ :fire: :fire:
-
ปรบมือค่ะ! สนุกมากเลย o13
-
o13
:katai2-1:
:pig4:
-
อ่านกี่รอบก็โกรธวีกิจ :angry2: :angry2: ทำไมทำกับลูกเราแบบนี้
-
ดีต่อใจจังเลยที่จบแบบแฮปปี้ ช่วงแรกมาแบบหนักหน่วงมากจนกลัวตอนจบเลย ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ให้อ่านนะคะ
ตอนน้องบอกเลิกคือจึกๆที่ใจเลย ดีแล้วที่ห้าปีนั้นพี่กลับตัวได้
-
สนุกมากค่ะ :mew1: