Chapter 15.1 Marry Me : ใกล้เข้าไปอีกนิด
เด็กชายเมษาแทบจะวิ่งปร๋อออกไปจากกลุ่มทันทีที่ได้ยินเสียงกรี๊ดจากเครื่องเล่นสกายโคสเตอร์ “พ่อจ๋า พ่อจ๋า!” ไอ้แสบกระ
โดดตัวลอย ชี้ไม้ชี้มือเป็นเชิงออดอ้อนว่าจะขอขึ้นรถไฟเหาะ “หนูจะเล่น”
พฤษภาเงยหน้ามองเงาวูบวาบด้านบน แรงเหวี่ยงมหาศาลโยนคนเล่นไปตามราง เสียงกรีดร้องด้วยความสะใจดังไปทั่วบริเวณ
“พ่อว่า..” เขากลืนน้ำลายเอื๊อก “ไปเที่ยวบ้านยักษ์ดีกว่าเนอะ”
“บุ่ย” น้องเมษพองลมที่แก้ม พอขอพ่อไม่สำเร็จเลยหันไปหาลุงโชค
โชคชัยส่ายหัวพลางอมยิ้ม “น้องเมษอายุเท่าไหร่ครับ”
เจ้าตัวอ้วนชูนิ้วขึ้นมานับ หนึ่ง สอง สาม
“ต้องอายุเท่านี้ก่อน” เขาชูขึ้นมาสิบนิ้ว “ไม่งั้นเล่นไม่ได้นะ”
“จอชชี่” คราวนี้เลยหันมาทางเพื่อนบ้าง “จอชชี่เล่นกับเมษมั้ย”
โจชัวร์ส่ายหัวดิก จมูกจิ้มลิ้มมีหยดเหงื่อเล็กๆผุดพราว
พฤษภาแอบขำหน้าตาห่อเหี่ยวของลูกชาย “เราไปเล่นเรือบั๊มพ์กันดีกว่า เอามั้ยครับ หนูนั่งกับลุงโชค เดี๋ยวพ่อจ๋านั่งกับจอชชี่”
เด็กชายเมษาพยักหน้าหงึก กึ่งเดินกึ่งวิ่งจูงมือเพื่อนซี้ไปอย่างรวดเร็ว
“เอาสีเขียว เอาลำเขียวๆ” น้องเมษชอบของสีเต่าๆ ไอ้แสบตื่นเต้น ตั้งหน้าตั้งตาเดินแทบไม่ดูใครจนทั้งตัวชนโครมเข้ากับขาคน
เข้า
โจชัวร์เงยหน้ามองผู้ชายตัวสูงใหญ่ที่ยืนอ่านหนังสือพิมพ์ขวางทาง เด็กชายสำรวจไปทั่วตัว คิ้วผูกเป็นโบว์ด้วยความประหลาด
ใจ
ดูเหมือนผู้ใหญ่คนนั้นจะชะงักกึกเมื่อสบตากับเจ้าหนูน้อย เขารีบยกหนังสือพิมพ์ขึ้นบังหน้าพลางแตะเข้าที่หนวดโง้งเหนือริม
ฝีปาก
“ทำไมต้องใส่แว่นดำด้วยฮะ!” เมษาแผดเสียงถาม
พฤษภาที่รีบวิ่งตามเด็กๆมาหอบหายใจ เขาอุ้มน้องเมษส่งให้พี่โชคก่อนจะให้น้องจอชขี่หลัง แบกเสบียงเยอะแยะเหมือนบ้าหอบ
ฟาง
“ขอโทษด้วยนะครับที่ลูกผมซน” เขาหยิกแก้มน้องเมษในอ้อมกอดของพี่โชค “ไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ” มองไปมองมา อีกฝ่ายก็
หน้าตาคุ้นๆอยู่
ผู้ชายตัวใหญ่มีท่าทีประหลาด ท่าทางล่อกแล่ก ใส่แว่นดำอันเบ้อเริ่มปิดตา หนวดโค้งยาวเหมือนแฟชั่นโจรป่าสมัยก่อนแต่ผม
กลับเป็นทรงแอฟโฟร
“คุณตาอ่านนิวส์เปเปอร์กลับหัวฮะ” โจชัวร์ชี้มือบอก
อีกฝ่ายไอค่อกแค่กเหมือนสำลักน้ำลายตัวเองตอนที่รีบพลิกกระดาษให้ถูกตำแหน่ง พฤษภายิ้มเฝื่อน รีบขอตัวออกมาก่อนที่จะ
โดนคนไม่รู้จักเตะก้น
“เขายังไม่แก่นะครับน้องจอช เรียกคุณอาดีกว่า” กุ๊กกระซิบ
โชคชัยลูบปลายคางอย่างครุ่นคิด เขายื่นหน้ามองท่าทางมีพิรุธของอีกฝ่ายพลางใช้มือวัดระดับส่วนสูง หัวเขาอยู่ประมาณปลาย
จมูกคนตรงข้าม
..คุ้นๆ..
“พี่โชค!” พฤษภาเสียงเขียว ดิ่งเข้ามาลากตัวพี่เมีย หนีบเอาแขนคุณลุงติดมือไปด้วย “เสียมารยาทที่สุดเลย ขอโทษด้วยนะ
ครับ..ขอโทษจริงๆ”
“มันคุ้นๆนะ” โชคชัยหันหลังกลับไปมองด้วยความสงสัย
“เนื้อคู่พี่มั้ง” กุ๊กแหย่
“พี่ยอมตาย!”
ลับหลังครอบครัวตัววุ่น ‘คุณตา’ ที่โจชัวร์เรียกก็ทิ้งหนังสือพิมพ์ลงถังขยะ มือใหญ่แตะหนวดและวิกผมอีกครั้งเพื่อความมั่นใจแล้ว
จึงแอบเดินตาม
พฤษภาให้น้องจอชนั่งทางซ้ายมือตอนที่เขาขับเรือไล่บี้พี่โชคกับน้องเมษ จอชชี่หัวเราะเอิ๊กอ๊าก สีหน้าชื่นมื่นดูมีความสุขที่สุด
“แบบนี้มันต้องตูม!” กุ๊กชูสองมือร้องยิปปี้
พี่โชคหมุนพวงมาลัยเอาเรือออกหวุดหวิด ไอ้กุ๊กบ้ามันจงใจปะทะเขาเต็มที่ ซาดิสม์ไม่มีใครเกิน! “คิดว่าเป็นแจ็ค สแปร์โรว์เรอะ!”
“แล้วจะทำไมเจ้าบาร์บอสซ่า!”
โจชัวร์ขอหมุนคันบังคับบ้าง เมษาเห็นแบบนั้นเลยอยากลองเล่น
“ขวาหน่อย ขวาหน่อย” พี่โชคเชียร์
“ขวาตาย ซ้ายรอด!” กุ๊กเมย์เอากับเขาบ้าง
จอชชี่โดนน้องเมษบั๊มพ์เข้ามาเต็มกำลัง น้ำกระเซ็นขึ้นมาโดนตา เจ้าตัวเล็กยกมือขึ้นขยี้ พ่อพฤษภ์เห็นเลยล้วงผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา
เช็ดให้อย่างนุ่มนวล
“หายคันมั้ยลูก” เขาเป่าตาให้เบาๆ “เพี้ยง..หาย”
ทุกการกระทำถูกจับจ้องโดย ‘คุณตา’ ที่นั่งอยู่ในเรือบั๊มพ์ลำจ้อย ขนาดตัวสูงใหญ่นั่นทำเอาพื้นที่คับแคบไปถนัดตาชนิดต้องนั่ง
กางขาเลยทีเดียว
หลังเล่นเรือบั๊มพ์จนสะใจ พฤษภ์ให้จอชชี่ขี่คอ เมษาอยากเล่นซูเปอร์สแปลช คนที่ไม่ถูกโรคกับความเร็วเลยบอกให้พี่โชค
พาหลานไปแทน
“ไปดูวิวน้ำตกกันมั้ยน้องจอช” กุ๊กชวนเพราะเห็นสะพานข้ามน้ำ
โจชัวร์ผงกหัวหงึก พ่อพฤษภ์อุ้มเด็กขึ้นมาแนบอก ชี้มือบอกให้ดูเรือลำเบ้อเริ่มที่ค่อยๆเคลื่อนขึ้นจุดสูงสุด เขาโบกไม้โบกมือ
“วู้ว! พี่โชค! พี่โชคโว้ย!” กุ๊กตะโกนโหวกเหวก
น้องเมษบ๊ายบายเพื่อนซี้ที่เกาะขอบสะพานดูด้วยความตื่นเต้น ฝ่ายโจชัวร์ขมวดคิ้วหน่อยๆเมื่อเห็นคุณตาหัวฟูนั่งอยู่ท้ายสุด ดู
เหมือนว่าฝ่ายนั้นจะยิ้มให้เด็กชายเสียด้วย เจ้าหนูเลยโบกมือทักตอบประสาซื่อ
เรือลำยักษ์ถูกผลักขึ้นบนเนินก่อนจะพุ่งลงสู่ผิวน้ำด้านล่างด้วยความแรง พฤษภาหน้าเหวอเมื่อถูกคลื่น(น้ำเน่า)สาดเข้าเต็มตัว
“แหงะ..” เขาย่นจมูกแต่น้องจอชหัวเราะชอบใจใหญ่
หลังเล่นตรงนี้เสร็จ เด็กชายเมษาชี้มือบอกว่าอยากขึ้นเครื่องบิน ลุงโชคดูแล้วไม่น่าจะอันตรายเกินไปเลยอนุญาต เครื่องบินลำ
จ้อยทาสีสดใสถูกแกว่งขึ้นลงไปตามแขนเหล็กอันเขื่องที่ยื่นออกมาจากเครื่องหมุน
“หนูอยากนั่งกับจอชชี่” น้องเมษยกมือขออนุญาต
“เอางั้นเหรอ” พฤษภาชั่งใจ “ถ้างั้นพ่อจ๋านั่งกับลุงโชคเนอะ”
ใครบางคนที่ซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้รีบดิ่งไปยัดเงินพนักงานดูแลเครื่องเล่น เมื่อพฤษภาตัดสินใจจะขึ้นไปนั่งคู่กับพี่เมียก็ปรากฏว่า
ถูกเด็กเก็บตั๋วแย้งว่า เครื่องบินลำเล็กกระจิริด ผู้ใหญ่สองคนนั่งด้วยกันไม่ได้
“นั่นสินะ..” กุ๊กเข้าใจ “งั้นพี่โชคตามลูกขึ้นไปนั่งได้มั้ย ผมรออยู่นี่เอง”
โจชัวร์จูงมือกับเมษาเดินตามลุงโชค หากนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนกลับหันไปมองคุณตาตัวสูงที่ยืนลับๆล่อๆเหมือนสายลับศูนย์ศูนย์เจ็ด
..จอชชี่เคยเห็นคุณตาคนนี้ที่ไหนนะ..
หลังจบวิหคสายฟ้า น้องเมษอยากนั่งปลาบิน กุ๊กเมย์ที่เพิ่งจะตื่นจากการแอบงีบไปสิบนาทีเลยขอพักยกต่อ เป็นหน้าที่ลุงโชคพา
เด็กเล่นตามเคย
“สวัสดีครับ” มีเสียงอู้อี้ดังมาจากด้านหลัง
พฤษภาหาววอด หันไปมองมาสคอตกระรอกตัวใหญ่ที่ถือลูกโป่งอยู่ใบหนึ่งในมือ “ครับ..” เขาเกาหัวแกรก “มีอะไรรึเปล่า”
กระรอกยักษ์สีน้ำตาลที่กุ๊กพอจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นหนึ่งในตัวละครเรื่องชิปแอนด์เดลโยกหัวไปมา “มีคนฝากลูกโป่งมา
ให้คุณ”
คนตัวเล็กรับลูกโป่งสีฟ้าใบนั้นมาอย่างตื่นๆ “ผมหรือลูกผม”
“ให้คุณ” เจ้าคนที่อยู่ในนั้นทำท่าไร้เดียงสา
กุ๊กพฤษภ์งงเป็นไก่ตาแตก “ใครให้มาเหรอครับ”
กระรอก(ไม่)น้อยส่ายหัวดิก “รับไปเถอะครับ ผมขอตัว”
พฤษภายังอึ้งไม่หาย เขานั่งพิจารณาลูกโป่งทรงกลม ไม่มีข้อความอะไรเขียนเอาไว้ แต่สีฟ้าสดใสแบบนี้ มันชวนให้นึกถึงดวงตา
สีน้ำทะเลของผู้ชายคนหนึ่ง..ที่ป่านนี้ไม่รู้หายโกรธกันหรือยัง
“เฮ้อ..” เขาหน้าง้ำ ยอมรับว่าแอบเหงาที่ไม่มีตัวกวน
โจชัวร์ที่นั่งเกาะปลาบินเอาหน้าลู่ลมเหลือบมองมาสคอตกระรอกชิปแอนด์เดล เด็กชายเบิกตากว้างด้วยความดีใจพลางชะเง้อ
มองจนสุดสายตา
มีเด็กๆเข้ามารุมเหมือนจะขอถ่ายรูปด้วย เจ้ากระรอกแลดูรีบร้อนแต่ยังยอมนั่งลงให้หนูน้อยทั้งหลายรุมทึ้ง บางคนที่เกเรหน่อยก็
แอบตุ๊ยพุงและเตะตูด บางคนตะโกนถามว่าร้อนมั้ย แต่กระรอกที่น่ารักยังชูสองนิ้วสู้
พอกระรอกยักษ์หลุดจากฝูงเด็กได้ คนที่อยู่ในนั้นก็ถอดหัวออกมา จอชชี่อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจเพราะไส้ในของมาส
คอตก็คือคุณตา
หากเมื่อฝ่ายนั้นยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อ ผมทรงแอฟโฟรกลับร่วงตุบลงพื้น
“แด๊ดดี้!”
................................................................
มาสั้นๆแต่มาถี่ๆเนอะ
(โดนตบ
)
เดี๋ยวเนื้อหาที่เหลือจะอัพลงรีพลายนี้เหมือนเดิมนะคร้าบ ขอไปปั่นต่อก่อน อิอิ (รีบลงไว้ เดี๋ยวไปตจว.จะอดใช้เน็ต
)
หัวข้อ: We have 2 daddies : Last Chapter pg. 91 [1/8/56] จบแล้วจ้าา (อ่าน 911745 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก