'ใกล้เข้าไปอีกนิด'
วันนี้โชคชัยมารับน้องเขยกับหลานชายที่บ้านเพราะสัญญากันไว้แล้วว่าจะไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน น้องเมษเองก็ตั้งหน้าตั้งตารอ
ด้วยความตื่นเต้น ตอนเขามาถึง พฤษภากำลังยืนรดน้ำแพรเซี่ยงไฮ้กับคุณนายตื่นสายอยู่พอดี
“ทำไมดูเนือยๆ” เขาทักตอนเห็นท่าทางสะโหลสะเหล
“นอนไม่หลับ” กุ๊กหาววอด รับทองหยิบทองหยอดของฝาก
“เป็นอะไร ไม่สบายเหรอ” เขายกมือแตะหน้าผากอีกคนพลางอังหัวตัวเองดูด้วยว่าร้อนต่างกันแค่ไหน “ไม่มีไข้นี่เรา”
พฤษภ์ส่ายหัว ใต้ตาเป็นรอยดำเหมือนหมีแพนด้า
..เมื่อคืนเฟรดโกรธเขา..
พักหลังๆมานี้ เฟรดจะโทรหาเขาก่อนนอนทุกคืนเพื่อบอกราตรีสวัสดิ์(ทั้งที่ปกติก็เจอหน้าแทบจะทุกเวลาหลังอาหารอยู่แล้ว) เมื่อ
คืนก็เช่นกัน
‘วันหยุดไปทะเลกับผมมั้ย’ ปลายสายโพล่งขึ้น
“วันหยุดนี้เหรอ” เขาอยากไปเดินเล่นชายหาดอยู่หรอก แต่รับปากพี่โชคไว้ว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน “ไม่ว่างน่ะคุณ มีเดทกับหนุ่มๆ”
..แค่แหย่เองนะ..แค่ลองหยอกเล่นเท่านั้นเอง..
‘ใคร!!’ หูแทบระเบิดแน่ะ
“จะบ้าเรอะ ตะโกนออกมาได้” เขาส่ายหัวด้วยความขบขัน ตอนตอบไปก็ไม่นึกอะไรอยู่หรอก “จะพาน้องเมษไปเที่ยวสวนสนุก
กับพี่โชค”
‘พี่โชคอีกแล้วนะ’ ทางนั้นกระเง้ากระงอด ‘ผมก็พาไปได้ จะเอาที่ไหนล่ะ สวนกลางแจ้ง สวนน้ำ สวนในห้าง กรุงเทพหรือต่าง
จังหวัดก็ได้หมด’ เฟรดร่ายยาว ‘เลือกเอาสิ ดรีมเวิลด์ สวนสยาม พัทยาปาร์ค ริปลีย์ก็มีบ้านผีสิง หรือจะไปบลัดดี้ฮอสพิทอล คุณ
สั่งผมได้เลยเมย์..ขอแค่ให้ผมเป็นคนพาไป’
เขาได้แต่นั่งงง “แล้วทำไมพี่โชคถึงจะพาไปไม่ได้ล่ะ”
‘ผมไม่ชอบ’
“เอ้า! คนอะไรไม่มีเหตุผล”
‘จะให้พูดตรงๆใช่มั้ย’ เฟรดเสียงขุ่น ‘เขามองคุณตาหวาน น้ำลายหกเหมือนจะกลืนเข้าไปทั้งตัว เทคแคร์จนโอเว่อร์ คุณยังไม่รู้ตัว
เลย แบบนี้จะให้ผมไว้ใจแล้วปล่อยคุณไปเดทกับเขาสองต่อสองเหรอ ผมไม่ยอมหรอก’
“น้องเมษไปด้วย” เขาแย้ง ถอนใจเฮือกพลางคิดว่าที่แท้ก็เป็นเรื่องนี้เอง ท่าทางของพี่โชคพอจะชวนให้คิดอยู่แต่พี่โชคเป็นคน
ชอบดูแลแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร..แม้ว่าช่วงหลังๆจะมากไปก็ตาม “จะบอกอะไรดีๆให้อย่างหนึ่งนะ”
อีกฝ่ายเงียบกริบ
“พี่โชคเป็นคนในครอบครัว..แล้วก็จะเป็นตลอดไป” เขาไม่ได้มีเจตนาสื่อความเป็นอย่างอื่นเลยสักนิด แค่อยากบอกว่าลุงโชคของ
น้องเมษน่ะ
..ไม่ใช่และไม่มีทางเป็น ‘คู่แข่ง’ ของคุณเลย..
แต่เรื่องราวกลับกลายเป็นว่า..หนุ่มฝรั่งขี้ใจน้อยกว่าที่คิด
‘ขอบคุณที่ย้ำให้รู้ว่าผมไม่ใช่คนในครอบครัวของคุณ’เขาได้แต่อ้าปากค้าง ฟังเสียงโทรศัพท์ถูกตัดสายอยู่อย่างนั้น
..เลยนอนไม่หลับเพราะมัวแต่กังวลทั้งคืน..
โชคชัยโบกไม้โบกมือด้านหน้าน้องเขย “นี่..โอเครึเปล่าพฤษภ์”
พฤษภากะพริบตาปริบๆ “อ..อ้อ ไม่เป็นไรพี่” เขาฉีกยิ้ม แกว่งแขนไปมาด้วยท่าทีร่าเริงผิดสังเกต “สดใส สดใสคร้าบ”
..ห่อเหี่ยวล่ะไม่ว่า..
“แล้วนี่น้องจอชจะไปด้วยมั้ย” เขาชะโงกหน้ามองในบ้าน เห็นมีแต่น้องเมษคนเดียวที่นั่งกินเบรกฟาดของตัวเองอยู่
“น้องเมษโทรไปขอคุณเฟรดให้แล้ว” พฤษภ์อุบอิบ
เมื่อคืนเขาลองโทรไปง้อดู จะว่าไป..ไม่อยากใช้คำว่าง้อหรอกเพราะมันเหมือนคู่รักกำลังแง่งอนใส่กัน แต่ถ้าจะให้พูดตรงๆ ไอ้
อาการนั่งไม่ติดกระสับกระส่าย นอนไม่หลับ ใจเต้นตึกตักด้วยความกังวลจนต้องยกหูโทรศัพท์ไปขอให้อีกฝ่ายยอมคุยกันอีกครั้ง..
มันก็คือการง้อดีๆนั่นแหละวะ
ปรากฏว่าเฟรดปิดมือถือไปเลย ใจเขานี่ร่วงลงไปอยู่ตาตุ่ม เรื่องนี้ต้องบอกว่านับวันตัวเองชักจะอาการหนัก อาจเป็นเพราะไม่เคย
ถูกเฟรดเคืองมาก่อน ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเขารับรู้ว่าแด๊ดดี้เป็นคนขี้เล่นแล้วยังใจเย็นเหมือนไม่มีอะไรในโลกทำให้หงุดหงิดได้
แล้วจู่ๆคนที่ตามเทียวไล้เทียวขื่อกลับมาโกรธกันจนปิดโทรศัพท์แบบนี้ ขอบอกว่าพฤษภาไม่สบายใจสุดๆ
ดังนั้นเขาเลยลองโทรเข้าบ้าน คราวนี้เฟรดเป็นคนรับสาย ทั้งที่เตรียมคำพูดไว้แล้วแต่พอฟังน้ำเสียงห้วนสั้นของอีกฝ่ายก็ต้องพาล
หัวหด ไม่รู้จะพูดอะไร พอดีเหลือบเห็นน้องเมษนอนกลิ้งอยู่เลยอาศัยเพื่อนลูกเป็นข้ออ้างแทน
“คือ..เด็กๆสัญญาว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน” เขาแทบกัดลิ้นตัวเองเพราะกว่าจะบังคับให้เลิกพูดตะกุกตะกักได้ก็แทบแย่ “คุณ..
อนุญาตมั้ย”
‘อืม..’ ..จบ! จบแค่นั้นเอง..
“แล้วคุณเฟรดมาด้วยรึเปล่า” โชคชัยเบะปาก
“คิดว่าไม่ คงพาน้องจอชมาส่งอย่างเดียว” กุ๊กเดินไปปิดสายยางด้วยสีหน้าเจื่อนๆ “ตอนแรกว่าจะไปรับแต่เขาบอกไม่ต้อง”
“ก็ดีแล้ว” โชคยักไหล่ เขาไม่ค่อยอยากเสวนากับคู่แข่งมากนัก
พฤษภาไม่พูดอะไรต่อนอกจากถอนหายใจอีกเฮือกและนั่นก็อยู่ในสายตาของพี่เมียพอดี โชคชัยเลยเดินเข้ามาหา “หือ?”
โชคคลี่ยิ้ม ยกมือขยี้หัวอีกฝ่ายด้วยความอ่อนโยน เขามองพฤษภ์ถอนใจมาหลายครั้งแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็เถอะ แบบนี้
เขาพลอยรู้สึกแย่ตามไปด้วย “ยิ้มหน่อยกุ๊ก สดใส สดใสไม่ใช่เหรอน้อง”
ดวงตาสีอ่อนมีหยดน้ำคลอจนปริ่ม “พี่โชค..”
..เขาพูดผิดตรงไหนที่ว่าพี่โชคเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน..
พี่เมียหยิกแก้มน้องเขยจนยืดเป็นพิซซ่า “ยิ้มสิหนุ่ม ยิ้ม~”
“เจ็บอ่า” เขาขำไปน้ำตาเล็ดไป
มีเสียงบีบแตรดังสนั่นหวั่นไหวหน้าบ้าน กุ๊กพฤษภ์หันไปมอง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนที่ทำหน้าตาถมึงทึงเหมือนยักษ์อยู่ตรงหลังพวง
มาลัยรถน่ะเป็นใคร แต่บีบครั้งเดียวสงสัยไม่สะใจโก๋ พี่เลยกระแทกแตรแป๊นๆมาอีกระลอก
โชคผละจากตัวอีกคนแต่ยังไม่วายเอาแขนพาดไหล่ ยักคิ้วหลิ่วตาเยาะเย้ย ฝ่ายคนที่ยังนั่งอยู่ในรถ ถ้าชูของรักใส่ได้คงทำแล้ว
น้องเมษวิ่งออกมารับหน้าเพื่อน โจชัวร์กระโดดตุบลงจากเบาะ เด็กชายสะพายกระเป๋าลายสติทช์ใส่ข้าวผัดของป้าสาวและหิ้ว
กระติกน้ำหวานเฮลบลูบอยไว้อีกมือ ส่วนพ่อจ๋าเตรียมแซนด์วิชไก่กับทูน่าพร้อมนมกล่องใส่กระเป๋าเป้นินจาเต่าของน้องเมษไป
ด้วย เผื่อเล่นจนเหนื่อยจะได้มีอะไรกินกัน
“จอชชี่จ๋า” ปากหวานดี แต่ตาน่ะมองเป้เพื่อนว่ามีอะไรกิน
โจชัวร์ยิ้มแก้มปริ วันนี้มีช็อคโกแลตสวิสมาฝากแฟนด้วย
พฤษภาผละจากลุงโชคเดินเข้าไปหาเฟรด เขาพยายามยิ้มในแบบที่คิดว่าเป็นมิตรที่สุด “ขอบคุณนะครับที่พาน้องจอชมาส่ง ผม
จะดูแลแกอย่างดีเลย” เขากลั้นใจถามต่อ “คุณ..จะไปด้วยกันมั้ย ที่ดรีมเวิลด์น่ะครับ”
เฟรดปรายตามอง สีหน้าบึ้งตึง ไม่มีแววหยอกล้ออย่างเคย “ชวน? หรือว่ากันท่า” นับวันพ่อฝรั่งชักจะตัดพ้อด้วยภาษาไทยเก่ง
เกินไปแล้ว
กุ๊กเบิกตากว้าง หัวใจห้องที่สองหล่นตามห้องที่หนึ่งไปติดๆ “ผม..”
“ช่างเถอะ” ร่างสูงเบือนหน้าหนี “เย็นๆจะมารับลูก ฝากด้วย” ว่าแล้วก็ขับรถบึ่งออกไป ไม่มีการเหลียวมามอง ไม่มีการอาลัย
อาวรณ์สักนิด
“ฮื่อ..” พฤษภารู้สึกเจ็บหน่วงๆในอก บรรยายไม่ถูก แต่เหมือนกับเอามีดปังตอสับอกไก่เพื่อควักเครื่องในไม่มีผิด “ไอ้ฝรั่งขี้นก!”
เคืองว่ะเคือง
โชคชัยลูบหัวคนข้างกายเบาๆ “เราก็ไปของเรากันเถอะ”
เขาอุ้มน้องเมษกับน้องจอชขึ้นรถ จัดการรัดเข็มขัดตรงเบาะหลังแล้วรอให้พฤษภ์ปิดบ้านจนเรียบร้อยถึงได้อ้อมมาเปิดประตูรถให้
น้องเขย
“เชิญคร้าบคุณชาย..” พี่โชคก้มหัวให้อย่างล้อเลียน
พฤษภาหัวเราะ “ทีหลังปูพรมแดงให้ด้วยเลยสิพี่”
“ไอ้เรื่องมากเอ๊ย!”
คล้อยหลังวีออสต๊อกต๋อยของลุงโชค เบนซ์คันเบ้อเริ่มที่จอดแอบอยู่หลังต้นก้ามปูในซอยข้างเคียงก็แล่นตามมาอย่างช้าๆ กิริยา
อาการของคนสองคนด้านหน้าไม่ได้เล็ดลอดไปจากสายตาคมกริบเลยแม้แต่น้อย
“รอให้เป็นแฟนกันก่อนเถอะ” หนุ่มผมทองได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “จะเล่นงานให้ลุกจากเตียงไม่ขึ้นเลยคอยดู!”
......
พักนี้ขยันชอบกล
พอใกล้จบแล้วตอนมันจะสั้นขึ้น สั้นขึ้นขอรับ 5555
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด (เช่นพล่ามเกินไปจนตอนเพิ่ม กรั้กๆๆ) อีกสามถึงสี่ตอนก็น่าจะจบเน้อ
ปล. อย่าเพิ่งตบพี่โชคนะ อิอิ เนื้อคู่พี่โชคจะออกเลี้ยวว
หัวข้อ: We have 2 daddies : Last Chapter pg. 91 [1/8/56] จบแล้วจ้าา (อ่าน 832045 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก