[story]"เสน่ห์รักยาดอง"
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [story]"เสน่ห์รักยาดอง"  (อ่าน 196448 ครั้ง)

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
ของรักใคร ใครก็หวง
ลมต้องตัดสินใจและทำมันให้เด็ดขาดลงไปจะเอาอย่างไร

ยังมีหน้าพูดมาได้ ว่ามาส่งเฉยๆ
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

Pztor

  • บุคคลทั่วไป

ANA

  • บุคคลทั่วไป
ปวดใจ  :m15:

ออฟไลน์ @BUA@

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +427/-8
 :serius2: :serius2: :serius2:

พี่ลมทำไมไม่เลือกซักทางเนี่ย

niph

  • บุคคลทั่วไป
ก็ดีเหมือนกันนะ ที่หนีมาแบบนี้

อย่างน้อยจะผิดจะถูกยังไงก็คงแล้วแต่พี่ลม
เพราะพงษ์เองก็ยอมรับและก็คงฝืนอะไรพี่ลมไม่ได้อยู่แล้ว

tor13

  • บุคคลทั่วไป
ตอนจบพี่ลมก็ทิ้งเมียและลูกใช่ป่าวน่าสงสารเด็กน่ะ :m15: :m15: :m15:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

อยู่กัน พ่อแม่ลูก  ใช่ว่า ลูกจะมีความสุขเสมอไป

ในเมื่อ  พ่อกับแม่ มันทะเลาะกันทุกวัน

กรุณาอย่าเอาประเด็นนี้มาอ้าง

อิชั้นไม่รับฟังเคอะ

เชอะส์  :a4:

wachara

  • บุคคลทั่วไป
                       วันนี้ผมหลับ ทั้งน้ำตาบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่มันก็ทำให้ผมหลับไม่สนิทนัก จนเวลาล่วงเลย ถึงตีสี่ครึ่งผมลุกขึ้นมองดูนาฬิกา  และเดินไปเปิดประตูเพราะใครคนนึงกำลังเคาะประตูห้องผมอยู่   
                                                   “ยุทธ”   มันมาทำไมตอนนี้ 

                                                    “พี่พงษ์   ผมนอนไม่หลับ”   ไอยุทธบอกผมหน้าเศร้า ๆ 

                                                    “เข้ามาก่อนสิ”  ผมเดินนำเข้าไป  และล้มตัวลงบนที่นอนของผม มันก็เข้ามานั่งข้าง ๆ

                                                     “ยุทธมีอะไรรึเปล่า  ทำไมมาดึกขนาดนี่”

                                                     “..............................” มันมองหน้าและดึงมือผมไปกุมไว้
     
                                                     “พูดเถอะ พี่รอฟังอยู่”

                                                     “ผม        ผมคิดถึงพี่  ผมนอนไม่หลับ”  นี่มันตีสี่แล้วมันยังไม่ได้นอนเหรอ

                                                     “ยุทธ”ไม่น่าเชื่อว่ามันจะนอนไม่หลับ  มันเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ

                                                       “ผมขอนอนกอดพี่ได้ไหม”   ขอกอดเหรอ  แค่กอดใช่ไหม

                                                       “ดะ  ดะ  ได้สิ  นอนเถอะพี่ง่วงแล้ว”   ไอยุทธนอนลงข้าง ๆ และเอื้อมมือมากอดผมไว้   ผมสัมผัสได้ว่าตัวมันสั่น  ใจเต้นแรงและเร็ว เสียงลมหายใจของมันดังพอที่ผมจะได้ยิน

                                                        “พี่พงษ์   ผมชอบพี่นะ  ชอบมาด้วย ให้ผมมาอยู่กับพี่นะ” ไอยุทธกระซิบที่ข้างหูและกระชับตัวผมให้แน่นขึ้น

                                                        “ ยุทธ     พี่ว่าพี่ก็ชอบยุทธนะ  แต่.........พี่ชอบยุทธเหมือนน้องชายคนหนึ่ง” 




                                                     บทสนทนาของผมกับไอยุทธจบลงเพียงแค่นี้ ไม่มีคำพูดใด ๆ เล็ดลอดอกจากปากเราสองคน  ไอยุทธก็คงจะเข้าใจดีว่ามันหมายถึงอะไรสำหรับผมก็เคลียร์ตัวเองได้แล้วว่าระหว่างไอยุทธกับผมเราคงได้เป็นแค่พี่น้องกัน  ผมปล่อยให้มันกอดอย่างนั้น จนถึงหกโมงเช้า   เสียงเคาะประตูห้องผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง

                                                   ไอยุทธผละมือจากที่กอดผมขยับออกมานอนข้าง ๆ   ผมลุกขึ้นไปเปิดประตู โดยไม่ได้มองผ่านบานเกร็ดเพราะคิดว่าคงเป็นน้องชาย แต่ก็ต้องทำให้ผมตกใจเพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคืดพี่ลม


                                                “พี่ลม”  ผมยืนตัวเกร็งที่หน้าประตู  ตายแน่เลยไม่ไอยุทธก็ผมคงต้องมีใครโดนดีแน่

                                               “อืม” แล้วพี่ลมก็ผลักประตูเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าไอยุทธ 

                                                “เมิงมาทำไมตั้งแต่เช้าไอยุทธ”   น้ำเสียงเรียบเฉยอย่างที่ผมไม่เคยเห็น  แตกต่างจากเมื่อคืนอย่างสิ้นเชิง

                                                “ผมก็แค่แวะเข้ามาหาพี่พงษ์เฉย ๆ  กำลังจะกลับพอดี”  ทำไมมันง่ายอย่างนี้   ไม่เห็นเป็นอย่างที่ผมคิด 

                                                 “แล้วพี่มาทำไมแต่เช้า” 

                                                  “กรูก็แค่แวะมาเฉย ๆ”  สองคนนี้มันเห็นห้องผมเป็นอะไร  ถึงต้องเข้ามาแวะดู

                                                  “เหรอครับ     งั้นผมกลับก่อนนะ....พี่พงษ์”  ไอยุทธหันหน้ามามองทางผมแล้วก็ยิ้ม   ผมรู้ว่ามันฝืนยิ้ม  เพราะไม่เหมือนทุกครั้งที่ผมเคยเห็น

                                                 ไอยุทธกลับไปแล้ว เหลือแค่ผมกับพี่ลมแค่สองคน  พี่ลมเดินเข้ามาจูงแขนผมให้ไปนั่งบนที่นอน  สองมือกุมมือผมไว้อย่างนั้น ดวงตาที่จ้องมองมากับรอยยิ้มที่เปื้อนบนใบหน้า  เหมือนคนกำลังดีใจแบบสุด ๆ  มันทำให้ผมแปลกใจว่ามันคืออะไรภาพเมื่อคืนมันยังฝังหัวผมอยู่เลย

                                                “พงษ์  พี่คุยกับแดงแล้วนะ”  พี่ลมดึงมือผมขึ้นมาแนบที่หน้าอก

                                               “คุยอะไรกัน” ผมถามเพราะยังมึนงง

                                               “ พี่บอกแดงแล้วว่า พี่ชอบพงษ์  ไม่ใช่สิ พี่รักพงษ์”

                                                “พี่ลม”  นี่พี่ลมมาสารภาพรักผมเหรอ  แล้วจะให้ผมทำอย่างไร แล้ว   แล้ว   ๆ

                                              “แดงเข้าใจ  และรับได้   แรก ๆ คงจะเสียใจแต่คงไม่มากหรอก   ที่เราอยู่ด้วยกันมันไม่ใช่ความรัก เราอยู่ด้วยกันเพราะความผิดพลาดของคนสองคน  เพราะความสงสาร”

                                               “พี่ลมหมายความว่าไง”

                                                “เราสองคนเลิกกันแล้ว   ที่จริงเราเลิกกันนานแล้ว แต่เพราะพ่อกับแม่พี่ขอไว้เราถึงยังอยู่ด้วยกัน”

                                                “แล้วลูกพี่หละ” 

                                                “ยังไงพี่ก็เป็นพ่อ   พี่ไม่ทิ้งหรอก แต่คงจะให้รู้เรื่องแบบนี้ไม่ได้ ลูกพี่อยู่กับตายายที่ปักษ์ใต้ ยังไงพี่ก็จะส่งเสียให้ถึงที่สุด”

                                                “แล้วผมละพี่ลม   พี่จะให้คนอื่นมองผมยังไง จะให้มองผมเป็นคนแย่งแฟนคนอื่นเหรอ  พี่อยากอยู่ก็อยู่อยากเลิกก็เลิก  แล้วเอาผมมาเป็นเหตุผลให้ครอบครัวต้องแตกแยกงั้นเหรอ  ผมรับไม่ได้หรอก  ผมรู้ที่พี่พูดหมายถึงอะไรพี่จะทิ้งเมียแล้วมาอยู่กับผมมันง่ายไปรึเปล่า”    ผมสะบัดมืออกและขยับหนีออกมา

                                                 “พงษ์ฟังนะ   พี่รักพงษ์ พี่ไม่อยากเสียพงษ์ไป   พี่รู้แล้วพี่รักพงษ์มากแค่ไหนอย่าทรมานพี่อีกเลยนะ”

                                                “ลม.......ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ออกไปข้างนอกก่อนเดี๋ยวเค้าคุยเอง” 

                                                 “พี่แดง”  ผมผงะมองผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตู  นี่อะไรกัน พี่แดงมาด้วยเหรอ   


                                              พี่ลมเดินออกไปนอกห้องแล้วพี่แดงก็นั่งลงข้าง ๆ ผม  และเธอก็เริ่มร้องไห้

                                                “พงษ์  ฟังพี่นะ พี่มีแฟนแค่คนเดียว คือลม พี่ไม่อยากเสียลมไป........................................”



                                               






                                                พี่แดงพูดจบแล้วก็ยิ้มให้ผม  ก่อนจะเดินออกประตูไปและยืนคุยกับพี่ลมที่หน้าห้องผมไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน  แล้วสองคนก็เดินจากไปขึ้นรถมอไซค์ที่จอดอยู่ด้านล่าง   ผมเปิดผ้าม่านที่บานเกร็ดมองตามจนรถหายลับตาไป 

                                             ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมคนเดียว คำพูดของพี่แดงทำให้ผมตัดสินใจอะไรได้แล้ว ผมก็แค่รอเวลา  รอเวลาเท่านั้นแล้วทุกอย่างคงกระจ่างเอง




                                            “พงษ์  ฟังพี่นะ พี่มีแฟนแค่คนเดียว  คือลม  พี่ไม่อยากเสียลมไป  เพราะพี่ห่วงลูกสงสารลูก แต่พี่คงดึงลมไว้ไม่ได้  พี่รู้สักวันเราก็ต้องจากกัน  แรก ๆ พี่ก็ทำใจไม่ได้พี่กลัวว่าลมจะชอบพงษ์  เพราะพงษ์เป็นคนน่ารัก    แต่เมื่อลมเค้าเลือกแล้วพี่ก็ต้องยอมรับความจริง   ยังไงเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้    พงษ์ยอมรับเถอะ พงษ์เองก็รักลมไม่ใช่เหรอ  พี่จะไม่ขวางทางหรอก พงษ์คิดดูดี ๆ นะ”

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
เส้นทางที่ยากจะเลือกเดิน  :a1: :a1: :a1:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
เมื่อตัดสินใจจะทำอะไรลงไป ก็ต้องเคลียร์ให้มันเด็ดขาด
ไม่รักอยู่ด้วยกันก็รังแต่จะมีปัญหา

 :m4: :m4: :m4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ @BUA@

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +427/-8
แล้วพี่พงษ์จะตัดสินใจว่าไงคะเนี่ย

 :serius2: :serius2: :serius2:


พี่แดงทำถูกแล้วค่า

 :m4: :m4: :m4:

ออฟไลน์ aisen

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
จะจบแล้ว อ่า :m15:

Pztor

  • บุคคลทั่วไป
 o2
ลุ้นมากกกกกกกกกครับ

fc_uk

  • บุคคลทั่วไป
ง่ะ มะอยากให้จบเลยยยย อ่ะ


ขอบคุณคนแต่งคร้าบบบบ  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
จะตัดสินใจยังงัยน้อ...

ลุ้นมากเยยง่ะ

เป็นกำลังใจให้งับป๋ม

 :sad2:   :sad2:   :sad2:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

โอ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว


พี่ลมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม


แล้วมันจะเป็นยังไงต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!


 :m30:

three

  • บุคคลทั่วไป
ปวดจิต :sad2:มะอยากให้จบเลยอ่ะครับผม o7

wachara

  • บุคคลทั่วไป
 :mc3:   ขอบคุณทุกกำลังใจครับ   มันก็คงถึงคราวต้องจบละครับ   แต่ก็จะคอยแวะเวียนอยู่แถวนี้จะคอยอัพตอนพิเศษให้บ่อย ๆ    เรื่องนี้ไม่ได้ให้ใครเอาเป็นเยี้ยงงอย่าง  แต่ควรจะเข้าใจและลมรับความจริงในสิ่งที่ตัวเองเป็น  บางคนปล่อยให้มันผิดพลาดแล้วก็เลยตามเลย  เวลามีปัญหามาแล้วมันแก้ยาก  ไม่ดีนะครับ 



เอ้ามาฟังการตัดสินใจกันเลยเนาะ

////////////////////////////////////////////////////

ผมตัดสินใจแล้ว  ในเมื่อเราเลือกเกิดไม่ได้   แต่เราเลือกทางที่จะเดินได้  ชีวิตเป็นของผม ไม่มีใครมาจูงให้เดิน   ผมต้องเดินเอง เดินตามทางที่หัวใจมันต้องการ  มันเป็นโอกาสของผมแล้วนี่

                                           “เสร็จรึยัง”  ผมร้องถามคนที่กำลังง่วนอยู่ที่ด้านหลังห้อง

                                            “ยาง  โห ไม่คิดจะช่วยบ้างเลยนะ”  เอ้า  ไอนี่มีบ่น ๆ

                                           “สมน้ำหน้าอยากทำเองไม่ใช่เหรอ”มีคนอาสาซักผ้าก็สบายสิครับ ส่วนผมก็นอนดูทีวีกินขนมสบายใจ

                                          “..................................”  มันเงียบไปแล้วสงสัยสำนึกได้

                                         “โอ้ย....พี่ลมทำไร  เปียกหมดแล้วนะ”  มันเอาฟองผงซักฟอกมาป้ายที่แก้มผมอ่ะ

                                        “ 5 5 5   เป็นไงปากดีนัก  แล้วนี้คิดจะกินแค่คนเดียวเหรอ”  ไอพี่ลมบ้ามันอ้าปากแล้วยื่นหน้าเข้ามาหาผม

                                       “เดี๋ยวป้อน”  ผมเลยกำขนมกะว่าให้ได้มากที่สุดเท่าที่มือน้อย ๆของผมจะกำได้ยัดเข้าปากมันเต็มๆ  แล้วก็ลงไปนอนกลิ้งหัวเราะจนท้องแข็ง
                                        “นี่แกล้งกันเหรอมานี่เลย  มานี่เลย”มันดึงตัวผมลากไปที่หลังห้องและบรรจง ไม่ใช่สิ โกยฟองผงซักฟอกใส่ตามหัวตามตัวผมเต็มไปหมด ผมไม่ยอมหรอกต้องเอาคืน  55 5

                                        “นี่   นี่   สองคนนี้เงียบ ๆหน่อยได้ไหม”  เหอ  ๆ  ลืมไปเลยว่าน้องชายผมมันกำลังนอนอยู่  เราก็เลยต้องเล่นกันเงียบ ๆ

                                        “มาเดี๋ยวช่วยซัก” 

                                         “อืม    เดี๋ยวซักผ้าเสร็จแล้วขึ้นไปบ้านหาพ่อกับแม่กันนะ”

                                        “โหย  ไปจริงเหรอ เค้าอายนะ” ผมทำท่าอายแล้วก้มหน้าซักผ้าต่อ

                                         “อายทำไม  เค้ารู้กันหมดแล้ว พ่อเค้าอยากเจอหน้าว่าใครเล่นของทำให้ลูกเค้ากลายเป็นแบบนี้ได้”

                                         “บ้า  พี่ลมบ้า  คนมันน่ารักไม่ต้องเล่นของหรอก” อายไปอีกรอบสอง คนอะไรหน้าด้านชมตัวเอง

                                          “คร้าบ  น่ารักคร้าบ”  แล้วมันก้เอามือขยี้หัวผม

                                          “อืม  เดี๋ยวไปหาพ่อแล้วจะพาไปเล่นเก้าเก”  เหอ  ๆ  อย่างนี่มีหวังรวยแน่ ๆ  เล่นเก้าเกเหรอ  ผมว่าไม่ต้องเก้าก็เกย์อยู่แล้ว  555+  ชนะเลิศ

                                          “จริงอ่ะ  งั้นเร็วเลยมัวแต่เล่นอยู่ได้”   ชีวิตผมก็ดำเนินอยู่เช่นฉะนี้เรื่อยมา  พี่แดงย้ายไปอยู่กับเพื่อนใกล้ ๆที่ทำงาน  ก็ยังติดต่อไปมาหาสู่กันเป็นปรกติ ส่วนลูก พี่ลมก็ส่งเงินให้ทุกเดือน บางเดือนผมก็ช่วยด้วยทั้งเสื้อผ้าของเล่นแล้วก็ค่าเลี้ยงดู    ก็ยอมรับสภาพแหละครับ  ผมกับครับครัวพี่ลมเข้ากันได้ดี ทั้งญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงทุกคนก็เข้าใจ  แต่เผลอไม่ได้ครับต้องโดนแทะโดนเล็มอยู่เรื่อย  ๆ  บางทีจนไอพี่ลมมันออกนอกหน้าไปเลยก็มี

         :pig4: :mc1: :mc1:   ขอให้ทุกคนมีความสุขมาก ๆ นะครับ   หวัดดีปีใหม่นะครับ   :mc2:

three

  • บุคคลทั่วไป
 :m1:จบไปอีกหนึ่งในความประทับใจของผมขอบคุณมากๆนะครับผม :oni1:
(อันนนี้ยังคาใจอยู่ครับสรุปใครลักหลับพี่อ่ะ) o2

wachara

  • บุคคลทั่วไป
(อันนนี้ยังคาใจอยู่ครับสรุปใครลักหลับพี่อ่ะ)

มาตอบคำถามให้น้อง  three ก่อน   เห็นคำถามนี้แล้วอยากตอบ  55   ใครกันน๊า   เชอรี่   พลอย  หรือว่า   ไอนัน 


55  ใจจริงอยากให้เป็นไอนันแหละ  แต่คงไม่ใช่ อิอิ   ก็เหลือสองคน  ก็คิดเองแล้วกันเนาะ  เอะ รึว่าเราจะโดนรุม :serius2:   

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ANA

  • บุคคลทั่วไป
หมายความว่า วันนี้ก็ยังคบกันอยู่ใช่มั๊ยคะ (แบบว่าโง่นิ  :m23:)

ถ้าใช่ ก็ขอให้มีความสุขกันไปนานๆเลยนะคะ  :oni2:

 :mc2: Happy New Year ka  :mc3:

ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
อ๊า...จบลงไปแย้วววว

อีกหนึ่งความประทับใจ

เป็นกำลังใจให้นะคับ

แล้วก็สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้าด้วยคับ

 :mc3:  :pig3:  :pig3:  :mc2:

fc_uk

  • บุคคลทั่วไป
ขอบคุนคร้าบบ ขอให้รักกันนานๆนะคร้าบบ

วุยยอยากใจกล้าได้อย่างงี้เหมือนกานนน  :m21: :m21:

ออฟไลน์ aisen

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
โอ๊ย จบน่ารักมากเลยพี่  :pig3:

nugaa01

  • บุคคลทั่วไป
ชอบเรื่องนี้มาก  แต่เสียดายรีบจบไปหน่อยโดยเฉพาะช่วงท้าย ๆ  กว่าจะมาคอมเม้นก็จบเสียแล้ว
ไม่เป็นไร ยังรอตอนพิเศษได้ เชื่อว่าจะมีหนะน่ะ

ขอบคุณมากที่เอาเรื่องราวมาแบ่งบันกันให้อ่าน

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
เลือกเส้นทางของหัวใจเหรอเนี่ย  :m1: :m1: :m1: :m1:
ขอบคุณคนแต่ง สำหรับเรื่องราวดีๆ ขอบคุณมากค่ะ  :m13: :m13:

tor13

  • บุคคลทั่วไป
จบแล้วเหรอจะมีตอนพิเศษแบบเจ้าอื่นบ้างป่าวครับ อ่านแล้วสมหวังแต่ว่าไม่เห็นเอยถึยน้องยุทธเลยหายไปไหน :pig4: :pig4: :pig4:
แล้วมาเขียนเรื่องอื่นอีกน่ะครับเป็นกำลังใจให้ชอบอ่าน :bye2: :bye2: :bye2:

niph

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องนี้ก็ดีนะ
ทุกฝ่ายเข้าใจกันดี

อิจฉา
คิดถึงแฟนเก่าอ่ะ ลูกสามอีกตะหาก มะรู้ตอนนี้ไปอยู่ไหนแล้ว
 :mc1: :mc1: :mc1:

FOAM

  • บุคคลทั่วไป
ตามอ่านมานานครับ ดีใจจังที่เรื่องจบแบบนี้

ขอบคุณคุณพงมากครับ ที่เอาเรื่องราวมาเล่าให้ฟัง

มีความสุขทุกวันนะครับ

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
อ่านแล้วมีความสุขจริงๆเรื่องนี้
จากเรื่องที่แรกๆลอยไปลอยมา กลับลงตัวลงเอย อย่างไม่มีที่ติ
 :mc3: :mc3: :mc3:

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆครับ
 :pig4: :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด