Ch.6....ผ่านมาเกือบสามเดือนแล้ว......ผมยังคงใช้ชีวิตตามปกติ ไปเรียน กินข้าวกับไอ้เป้ ตกเย็นก็กลับบ้าน ส่วนไอ้ยักษ์น่ะเหรอ....
......มันก็ยังมาวุ่นวายกับชีวิตผมเกือบทุกวันล่ะครับ...
......โทรเรียกให้ไปหาบ้าง มารับที่หน้าบ้านบ้าง.....
.....วันไหนผมไม่อยากไปก็แอบโกหกมัน แต่แม่งเสือกรู้ทัน.....
.....คำขู่สารพัดทะลักออกมาจากปากมัน.......ทำให้ผมต้องยอมแต่โดยดี.....
เรื่องส่วนตัวของมันผมไม่ค่อยรู้เท่าไหร่หรอก....รู้แค่ว่า......มันชื่อภัทร...อายุก็มากกว่าผมประมาณ 5ปี
แต่ที่ผมรู้แน่ๆคือไอ้ยักษ์เนี่ย มันชอบพูดจาหวานหู พูดจาเพราะๆเวลาที่มันมีเซ็กกันครับ
....แปลกเนอะ คนบ้าอะไร เวลาปกติพูดมึงกู....แต่พอมีเซ็กเท่านั้นล่ะ....พี่ภัทร...น้องนัท....
....วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมต้องไปหามันที่คอนโด....
“ทำไมมาช้า”
“ก็บอกแล้วว่าวันนี้กูมีรายงานต้องทำ” อิ๋บอ๋ายแล้ว หลุดจนได้ มันจ้องหน้าผมเขม็งเลย
“เมื่อกี้พูดว่าไงนะ...?”
“เอ่อ....ผะ....ผมมีรายงานต้องทำกับเพื่อนๆ”
“....................................”
“......................................”
“ไปอาบน้ำแต่งตัวซะ”
“อาบน้ำ?”
“รีบไปสิ....เดี๋ยววันนี้จะพาออกไปข้างนอก” ผมได้แต่พยักหน้ารับ แล้วไปอาบน้ำทันที ไม่อยากถามอะไรต่อมากมาย เดี๋ยวมันจะโมโหแล้วพาลมารุนแรงกับผมอีก
ไม่นานนักไอ้ยักษ์นี่มันก็ขับรถพาผมมาที่ผับแห่งหนึ่ง
ทันทีที่เข้ามา มันพาผมเดินไปที่ชั้นบนของผับทันที ภายในห้องมีผู้ชายกลุ่มหนึ่ง นับคร่าวๆด้วยสายตาก็ประมาณ 7 คน
“มาแล้วเหรอวะ นึกว่าต้องให้กูไปอัญเชิญซะอีก”
หลังจากนั้นไอ้ยักษ์มันก็ทักทายเพื่อนๆของมัน พวกนั้นพูดอะไรกันบ้างผมก็ไม่ได้สนใจหรอก ไม่ชอบสถานที่แบบนี้เลย มืดก็มืด คนก็เยอะ อึดอัดจะตาย
“คนนี้เหรอ?”
“............” ไอ้ยักษ์มันไม่ได้พูดอะไรออกมา ทำแค่เพียงยิ้มแล้วยักคิ้วให้คนที่ถามมา
“นัท......นี่พี่ต้น......พี่กูเอง”
ผมหันไปมองหน้าคนที่มันเรียกว่าพี่ต้น แล้วก้มหัวทักทายไปนิดนึง
“น่ารักกว่าในรูปที่กูดูซะอีก”
“................................” เมื่อกี้มันพูดว่าไงนะ รูป.....รูปอะไร....อย่าบอกนะว่า.....รูปพวกนั้น ได้ยินแค่นั้น ต่อมโมโหของผมก็เริ่มทำงานทันที
“รูปอะไร?? หมายความว่ายังไง!!” ผมตะคอกใส่ไอ้ยักษ์จนสุดเสียง
“......................” มันเงียบ
ผลั่ว...... ผมเหวี่ยงหมัดเข้าที่ใบหน้าของมัน ไอ้ยักษ์มันไม่ทันได้ตั้งตัวหมัดของผมทำให้มันถึงกับเซ
“เฮ้ยยยย” เสียงคนอื่นๆตะโกนลั่นโต๊ะ แต่วินาทีนั้นผมไม่สนใจอะไรอีก ประเคนทั้งหมัด ทั้งเท้าใส่ไปที่คนที่ยังมึนอยู่
“..........................”
“โอ้ยยยย” นั่นเสียงผมเอง ไม่ต้องเดาให้ยากเลย ร้องออกมาเพราะถูกต่อยเข้าเต็มๆแก้มเลย
“ไอ้เหี้ย....ร้ายนักใช่มั้ยมึง”ไม่ใช่ใครที่ไหน ไอ้พี่ต้นนั่นเองที่ต่อยผมหลังจากระชากตัวผมออกมา
“สัด.......มึงเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก.......จู่ๆก็ผีเข้าแบบนี้”เสียงไอ้ยักษ์มันครับ หลังจากที่มันช่วยพยุงตัวขึ้นมาได้
“กูยอมให้ขนาดนี้แล้ว ทำไมมึงยังผิดคำพูด”
แต่ก่อนที่มันจะได้พูดอะไรออกมา เสียงไอ้พี่ต้นก็ดังขึ้นก่อน
“เมียมึงนี่ร้ายดีว่ะ........ร้ายๆแบบนี้กูชอบ......ขอแล้วกันนะ......”
“.............................”
“มึงไอ้ตัวแสบ....มานี่เลย.......เป็นเมียไอ้ภัทรคนเดียวไม่ชอบ....เดี๋ยวกูจัดให้”ว่าจบมันก็ลากผมไปที่โซฟาที่พวกมันนั่งอยู่ก่อนหน้านี้ทันที
“ไม่นะ.....ปล่อยกู” ผมได้แต่หวีดร้องออกมาสุดเสียง แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก พวกมันสามสี่คน ช่วยกันล๊อคแขนและขา แล้วลากผมไปที่โซฟาทันที
ไอ้ยักษ์มันยังคงยืนมองภาพที่ผมถูกลากไปด้วยแววตานิ่งเฉย
อึก....ทันทีที่หลังของผมกระแทกเข้ากับโซฟา......ไอ้ต้นปากมันทั้งดูดทั้งดึง มือไม้ป่ะป่ายไปทั่วตัว และก็ยังมีอีกหลายๆมือช่วยกันบีบเค้นไปทั่วอกและสะโพกมันทำให้ผมรู้สึกทั้งเจ็บและขยักขแยงมากๆ
“ปะ...ปล่อยกูนะ....อื้อออ.....มะ....ไม่....ยะทำ.......พี่........อย่าทำผม” ฮืออ ฮึกก “ผมกลัวแล้ว.....ยะ.....อย่าทำเลย”เมื่อหมดหนทางสู้ ผมก็ได้แต่ปล่อยโฮออกมาอย่างอดกลั้น “อย่าทำเลย.....ผมขอโทษ.....ฮึกก....ฮืออ.....พี่ภัทร......ชะ.....ช่วยผมด้วย”
ไอ้ยักษ์มันเดินเข้ามาแตะบ่าพี่ชาย “ฮึ....ครั้งนี้กูจะหยุดก็ได้ แต่อย่าให้กูเห็นอีกนะ ว่ามึงแผลงฤทธิ์แบบนี้อีก ไม่งั้นพวกกูจะเอามึงเป็นเมียจริงๆ”
“เข้าใจหรือเปล่า ห๊า..!!” ผมได้แต่พยักหน้ารับคอแทบหลุด ยอมรับเลยว่ากลัวมาก..........คนตรงหน้านี้ไม่มีแววล้อเล่นเลย...... ผมกลัว......เหลือเกิน
“แม่งจะชวนมาแดกเหล้า แต่เมียมึงเสือกมาทำให้กูอารมณ์เสีย” ไอ้ต้นพูดพร้อมหันไปมองทางน้องชายมัน
“พามันกลับไปได้แล้ว ก่อนที่กูจะเปลี่ยนใจ” ไอ้ยักษ์พยักหน้ารับพร้อมดึงมือไอ้ตัวแสบออกไปทันที
เมื่อกลับมาผมกับมันก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก พอถึงคอนโดผมก็รีบเข้าห้องน้ำเพื่อล้างตัวทันที รู้สึกแย่มากๆที่พวกนั้นทำกับผมแบบนั้น
...ฮือ...ฮึกกก........ไม่น่าพลาดเลย....ไม่น่าตัดสินใจขึ้นรถมากับมันในวันนั้นเลย....ถ้าวันนั้นไม่ตัดสินใจผิด....วันนี้ผมก็คงไม่ต้องมานั่งร้องไห้แบบนี้หรอก.........คิดได้เมื่อสายไปเสียแล้ว....ได้แต่นั่งเสียใจอยู่ในห้องน้ำ....ไม่อยากออกไปเจอหน้ามันเลย
---ก๊อกๆๆๆ---
“หลับในห้องน้ำรึไง.....ออกมาได้แล้ว”
“.......................” ผมจำใจต้องรีบอาบน้ำแล้วออกมา ไม่อยากขัดใจมันอีกตามเคย ได้แต่เดินก้มหน้าก้มตา เดินขึ้นเตียงนอนแล้วรีบข่มตาหลับทันที เวลานี้ ไม่อยากเห็นหน้ามันเลย.....
------- Trrr!! ----- Trrr!!-----Trrr!!!--------
“พี่...”
“แผลเป็นไงบ้าง”
“ยังเจ็บอยู่ แต่ไม่เป็นไรมาก หมัดหนักใช้ได้เลย”
“.......................”
“พี่ทำเกินไปหรือเปล่า....?”
“ไม่เกินไปหรอก..................................” สิ่งที่พี่ต้นพูดกับผม ผมเข้าใจดีว่าเป็นเพราะอะไร
“ก็พี่ไปพูดแบบนั้น มันได้ยินมันก็ต้องโกรธสิ”
“ไม่รู้หล่ะ.......ถ้าขืนมันยังดื้อแบบนั้นอีก ก็ส่งมาให้กู เดี๋ยวกูจัดการเอง”
“ขอบคุณ......คนของผม.....ผมจัดการเองได้.....” เรื่องวุ่นๆที่เกิดวันนี้ ผมไม่ได้ผิดคำสัญญา ไม่ได้เอารูปพวกนั้นให้ใครดู แต่พี่ต้นเขาแอบมาดูโทรศัพท์ของผมต่างหากล่ะ ทำไงได้ก็เขาเปิดดูไปแล้ว
“ฮึ” แต่เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ดูเหมือนไอ้ตัวแสบมันจะกลัวพี่ต้นมากกว่ากลัวผมซะอีก..........ดีแล้ว....ต่อไปจะได้ว่าง่ายๆหน่อย=== End Ch.6 ===
ขอบคุณสำหรับการติดตาม
แหะๆ ขอโทษด้วยจ้าที่มาช้า แบบว่า....ลืมง่ะ