มาต่ออย่างว่องไว เรานี่ถ้าอารมณ์มาก็ง่ายนะ 10 นาทีก็ได้แล้ว แต่ถ้าไม่ได้หลายๆวันก็ยังไม่ได้อยู่นั้นแหละ อารมณ์พวกนี้มาไว ไปไว
ขอบคุณทุกรีพาย....
มนต์รักทะเลใต้ [2]
“ปล่อยนะ ปล่อย!!!!” กันย์นทีดิ้นรนบนไหล่กว้างแข็งแรงยังกะเบาะรถที่ไม่มีความรู้สึก เขาทุบไปกี่ทีก็ยังเฉย สุรสิงห์แบกร่างเล็กเข้ามาในห้องนอนที่กว้าง สะอาดกว่าข้างนอกมากเขาโยนลงบนเตียง โครม...
ร่างเล็กกลิ้งไปอีกฟากของเตียงพอลุกขึ้นมาได้เขาก็ตาโต อ้าปากค้าง ไอ้บ้านี้แก้ผ้าเร็วชิบแป๊บเดียวล่อนจ้อนโชว์ของดีหราเชียว ชายหนุ่มหน้าแดงซ่านที่เห็นขนาดบานใหญ่น่ากลัวชูชันบ่งบอกถึงความต้องการชัด เฮ้ยยยยย....อย่าบอกนะว่ามึง.....
“อย่าเข้ามานะ” พูดไปแค่นี้แหละมันตรงเข้ามาเลย กันย์ถอยไม่เป็นท่า “อย่า....”
เขาหันหลังคู้ตัวซุกในซอกมุมอย่างหวาดกลัว ท่อนแขนแข็งแรงสอดเข้ามาอุ้มเขายกขึ้นทั้งตัวพากลับมาที่เตียงอีกครั้ง คราวนี้ร่างสูงใหญ่ตามลงมาด้วย
“อย่าทำผม...อย่าทำ...” กันย์ขอร้องทั้งที่รู้ว่าไม่ได้ผล กลิ่นของความหื่นกระหายนั้นชัดเจนมาก ร่างหนาหนักทาบทับลงมาทั้งตัว จมูกซุกไซ้ซอกคอสูดกลิ่น ปากขบเม้นชิมรสชาติผิวอ่อนผสมกลิ่นแดดอ่อนๆไปทั่ว ตัวที่ใหญ่กว่าและเรี่ยวแรงเหนือกว่าสามารถทำอะไรได้ตามใจขณะที่กันย์เรี่ยวแรงยังกลับมาไม่ถึงครึ่ง เขาเบือนหน้าหนีจูบที่เคลื่อนเข้าหา
“อย่า...ปล่อยผม ปล่อยสิ”
“แม่ง ทั้งขาว ทั้งนุ่ม ฮะฮะฮะ” มันหัวเราะสะใจ มือสัมผัสเขาอย่างหยาบโลน ชายหนุ่มน้ำตาเล็ด เขาไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้ ไม่เอา....
“อ๊า..” เขาร้องเสียงหลงตอนปากอุ่นเจอหัวนมเข้า ขนาดเจ้าตัวเจอเข้ายังตกใจเลยที่หลุดปากออกมา ปากนั้นดูดเม้มแรงๆเล่นเอาสติแทบหลุดลอย “โอ๊ะ...อูยยยย”
ไอ้บ้า!!! ใครใช้ให้มึงครางว่ะ มึงต้องร้องแหกปากสิเว้ย กันย์นึกด่าตัวเองตอนที่กำลังงงงวยอยู่นั้น มือแข็งแรงรูดกางเกงขาสั้นออกไปอย่างรวดเร็ว
“ไม่!!! อย่านะ....อย่าถอด” สายไปแล้วกางเกงหลุดไปไกลว่าจะคว้าไว้ได้ แถมยังโดนมือแหวกขาออกตัวหนากำยำแทรกเข้ามาระหว่างกลางทำให้หุบขาไม่ลง
“อืม....อืม....หอมชะมัด” หมอนี่ไม่สนใจเลยว่าเขาจะดิ้นรนด่าทอยังไง มันทำยังกะสำรวจหม้อดิน มือหยาบกระด้างบี้นมเขาซะเละ ปากดูดสลับไปมาทำเอาเขาตัวอ่อนหมดปัญญาต่อต้านแล้ว
“พอ....พอแล้ว อืม” กันย์น้ำตาไหลทั้งที่รู้สึกปั่นป่วน ร่างที่ทาบทับเขาอยู่เลื่อนลงไปเรื่อยๆแล้วหยุดตรงวาบหวิวที่สุด ชายหนุ่มเม้มปากโดยไม่รู้ตัว เมือกใสๆไหลเยิ้มออกมามากมายเหมือนน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ มันอ้าปากอมหัวบานใหญ่แล้วดูดอย่างแรง
“โอ๊ะ....โอ้ววววววว โอ้ว ซี้ด อ่า...อ๊ะ...อ๊ะ” ร่างผอมบางดิ้นพล่านราวกับปลาถูกทุบหัวเมื่อโดนปากกับลิ้นเต็มสตีมเข้า ปลายเท้าเหยียดเกร็ง สะโพกเด้งขึ้นรับกับจังหวะปากที่กดลงมา กันย์นั้นสติหลุดลอยไปแล้วจริงๆ เขาเคยกับผู้หญิงมาก็เยอะจริง แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่ทำได้ถึงใจขนาดนี้มาก่อน
“โอ้ว...ซี้ดดดดด อ๊า....อะ....โอ้ววววว”
“อืมมม...อื้อ.....อืมมม” มันครางในคออย่างสะใจเหมือนไม่ได้กินมานานแล้วจึงโขกหัวลงกินเขาหมดทั้งลำ สุดแล้วมันขยี้ปากไปมาอย่างเมามัน
“อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” กันย์ร้องสุดเสียง เขาถึงจุดอย่างไม่คาดฝัน ร่างกายผอมบางทะลักทะลายความสุขออกมาจนถึงขีดสุด “อ๊า...อ่า...แฮ่ก...แฮ่ก...”
เขาหอบแฮ่ก หัวใจเต้นถี่ยิบแทบจะทะลุออกมาแล้ว ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะถึง แล้วไม่อยากยอมรับด้วยว่ามันยอดมาก เจ้าคนบ้านั้นผงกหัวขึ้นมามองหน้าขณะที่เขายังหวานอิ่มใจอยู่ มือดันใต้ข้อพับหัวเข่าขึ้นจนดูดลอยโด่ง และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ตาม
“อ๊า....ไม่..อย่า!!! อย่าๆๆๆ โอ้ววววว...โอ้ยย อ๊าวววว....อูยยย ซี้ดดดดด” เสียงแหกปากอย่างหวาดกลัวสุดเสียงเมื่อเจอลิ้นแยงเข้ามาในรูยับย่นแรงๆ เสียงแหกปากจึงค่อยๆลดระดับลงมาครางอ๋อย เสียงกระเส่า
“อ้ายยยย...อย่า....อูย....โอ้ว....อย่า..พอ....พอแล้ว...พอแล้ว” เขาร้องเสียงหลงยิ่งร้องปากนั้นก็ยิ่งขยี้ร่องแคบๆนั้นแรงๆ ชายหนุ่มถึงกลับหลับตาพริ้ม กัดฟันซี้ดปากให้ถึงใจ อารมณ์กลัวและขยะแขยงหายไปหมดแล้ว ตอนนี้เขาใจจดจ่อรอสิ่งที่จะเกิดขึ้นอันดับต่อไป สุรสิงห์ถมน้ำลายลงกลางร่องล่อลื่นให้ทั่วแล้วแยงนิ้วเข้าไป
“โอ้ยยยย....เจ็บ....โอ้ย เจ็บ กูบอกว่าเจ็บไง เอาออกไป” ร่างเล็กพยายามดิ้นรนหนีมือที่คาอยู่ในตัว แต่เรี่ยวแรงเขายังไม่มากพอจะทำให้ตัวเป็นอิสระได้ สักพักนิ้วนั้นก็ขยับเข้าออกหลายๆครั้งเข้า ก็รู้สึกได้ว่าช่องนั้นขยายตัวมากแล้วความเจ็บก็หายไปด้วย นิ้วจึงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนถึงสามนิ้วแล้ว
กันย์เผลอตัวเสียวซ่านไปกับนิ้วหรรษาจนลืมความเจ็บไป มันยัดเข้ายัดออกอยู่นานจนเริ่มงุ่นง่าน เขาอยากได้ไอ้ที่มันเจ๋งกว่านิ้วอีก และไอ้ความอยากได้ทำให้เขาบีบรัดนิ้วทั้งสามแรงๆ
“ไม่....ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว” เขาละล่ำละลักบอก ทำให้ร่างที่คล่อมอยู่ผละออกไปดื้อๆ กันย์ตกใจที่นิ้วในตัวเขาหลุดหายไปทำให้คว้างอย่างน่าเสียดาย โธ่เอ้ย....
สุรสิงห์หันไปค้นตะกร้าสานที่วางอยู่มุมห้อง เขารื้อของซะกระจุยรีบเร่งหาของสำคัญที่ไม่ได้ใช้มาแรมปี ในที่สุดวันนี้แหละ....กูจะล่อให้ฉ่ำไปเฉย
“เจอแล้ว!!!!” เขาร้องอย่างดีใจ ทำให้กันย์เพิ่งรู้สึกตัว และก็ได้เห็นซองฟรอย์สีเงินซองเล็กร่วงลงมายาวพรืดเป็นพวงเลย มันบอกว่าไอ้บ้านี้ไม่ใช่คนบ้า แล้วไม่ใช่คนป่าชาวเกาะอะไรเลย มันอยู่ในเมืองมาก่อนและมัน.....ใช้เยอะเป็นบ้า
มือแกะถุงออกถึงกับสั่นเกือบจะทำร่วงซะแล้ว ดีแต่ว่ามันใส่ได้เร็วแบ๊ปเดียวก็อยู่ในชุดที่พร้อมออกศึก เขาตรงเข้าหาชายหนุ่มเพิ่งนึกได้ว่ามัวแต่เอ๋อนานไปหน่อย
“เดี๋ยวก่อน อย่านะ....อย่า”
สายไปเสียแล้วร่างหนาหนักกว่าจับเขาอยู่ในท่าเดิมเมื่อครู่ แล้วอารมณ์หวานซานกลับมาหากันย์อีกครั้งเมื่อโดนสะโพกหนาบดเบียดถูไถตรงกลางหว่างขาแรงๆ แรงที่ยันอกกว้างไว้อ่อนปวกเปียกไปเลย จมูกปากซุกไซ้เขาไปทั่วทำให้ยากที่จะต้านทานแรงกระสันได้ เพราะมันหวานยั่วยวนเหลือเกิน
“อาหหหห..มะ..ไม่เอา.....พอ....ซี้ดดดด”
ขนาดตัวเองได้ยินเสียงนี้ยังอายแทนเลย ก็เล่นร้องซะหวานกระเส่าอารมณ์สุดๆ และมันเหมือนส่งสัญญาณบางอย่าง ไอ้บ้านั้นถึงจับขาเขายกขึ้นแยกกว้างทั้งสองข้างจนตูดลอยจากเตียง กันย์ยกหัวขึ้นมองเห็นมือจับหัวบานใหญ่จ่อที่รอยย่นยับสีอ่อนนั้น คุณ.....พระ....ช่วย
กูเจ็บแน่ๆ ชายหนุ่มนึกไว้ในใจตอนหลับตาปี๋รอเวลาแหกด้วยความกลัว ไม่นานก็รู้สึกถึงหัวบานใหญ่แตะลงมาเบาๆ ก่อนแหวกปากทางย่นๆให้ขยายออกกว้าง.....กว้าง.....แล้วกว้างอีก ไอ้บ้า!!!จะกว้างไปถึงไหนวะ สุดขีดกูแล้วเว้ย
“โอ้ยยยย....เจ็บ” เขาน้ำตาเล็ดเจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วพยายามดิ้นรนหนี แต่ถูกล๊อกไว้ใต้ร่างอย่างแน่นหนา ตัวหนักอึ้งกดเขาไว้ สองมือถูกกดไว้กับเตียง สองขาอยู่บนบ่าที่แข็งเหมือนเหล็ก เขาทำได้อย่างเดียวคือร้องสั่นสุดเสียง
“อ๊า!!!!!!” หัวบานใหญ่แทรกผ่านประตูทวารใหม่เอี่ยมไม่เคยมีสิ่งใดมาแผ้วผ่านนอกจากขับถ่ายของตัวเอง กันย์ร้องด้วยความเจ็บปวด ทรมานแทบขาดใจแล้วแต่มันยังยาวเหมือนไม่มีวันสิ้นสุด “เจ็บเว้ย......”
“อื๊มมมมมม อูววววว ซี้ด ฮ่า......” ขณะที่เขาเจ็บปวดแต่ไอ้บ้าหัวฟูนี้กลับซี้ดปากอย่างสุขสมสบายอารมณ์โคตรๆ มันจมลึกเข้ามาสุดจนได้ ข้างในตัวเขาฟิสแน่นเปรี้ยะขนาดหายใจเบาๆยังรู้สึกได้ถึงขนาดของมัน ความรู้สึกในขณะนั้นมันอึกอัด จะว่าทรมานก็ไม่ใช่ จะเจ็บก็ไม่เชิง ทันทีที่มันขยับออก กันย์ถึงกับตาโตตกใจ ลำไส้ข้างในเหมือนถูกกระชากตามแต่แทนที่จะเจ็บมันกลับซาบซ่านรัญจวนใจที่สุด
“อะ...โอ้วววววว” เขาเหยียดร่างขึ้นด้วยความเสียว ข้างในทุรนทุรายด้วยความเสียวสุดๆแทบจะขาดใจแล้ว ขณะที่เหนือร่างขยับเนิบๆแต่เริ่มกระทบอย่างหวานซ่านเบาๆ เขาไม่ไหวแล้ว
“อะ...โอ้ยย..มะ ไม่ไหวแล้ว จะ...จูบที”
สุรสิงห์แนบจูบลงมาดุดันเมามันในอารมณ์ สะโพกโย่งขึ้นกระแทกเบาๆ เบาๆ แล้วค่อยๆแรงขึ้น แรงขึ้น เขาสาวยาวๆกระทุ้งแรงๆถึงจุดกระสันข้างใน ทำให้กล้ามเนื้อบีบรัดด้วยความเสียว
“อ๊า.....นั้น....อย่างน๊านนนนน อ๊า....ดี...กูเสียว...เสียวแล้ว ขมิบแรงๆ อูววซี้ดดดด....ดีๆๆคนเก่ง” เขาแหกปากร้องไม่เป็นภาษา ยังสั่งกำกับให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้ตลอดเวลา ชายหนุ่มดิ้นทุรนทุรายอยู่ข้างใต้ สำลักความสุขกับหัวบานๆลื่นไหลเข้าออกในตัวอย่างเมามัน มันฝังลึกให้เขาได้ตอดบีบรัดรูแน่นๆครู่หนึ่ง แล้วสาวไส้ยาวๆสลับกับคว้างสะโพกเบียดผนังลำไส้เขาไปทั่ว
ลีลากามาสูตรนั้นเหนือชั้นกว่ากันย์หลายขุมนัก เขาอายุยังน้อยเพิ่งเป็นนักรักได้ไม่นาน กับสาวๆนั้นก็แค่บดๆ บี้ๆ แล้วขยี้นิดหน่อย แต่นี่มันแตกต่างอย่างลิบลับ มันทำได้ถึงใจเขาสุดๆยิ่งบดขยี้ขนหยาบกับง่ามขาแล้วล่ะก็ ทั้งเสียว ทั้งจักกะจี้ เขาหลุดยิ้มออกมาจนได้
“ชอบของกูไหม...” มันถามขณะแสดงลีลาสะโพกมหากาฬกับช่องของเขาซะชุ่มฉ่ำ
“ครับ....ชอบ” กันย์มองตาสีน้ำตาลคู่นั้น เห็นความสุข ความพอใจเต็มปรี่เฉกเช่นเดียวกับตัวเอง
“ดี....ตอดกูแรงๆ อ๊า....อย่างนั้น....รัดกูแน่นๆ” เขาเร่งจังหวะกระหน่ำปานเครื่องยนต์หกสูบเลยทีเดียว ชายหนุ่มถึงกับอ้าปากค้างไปกับความสุขที่ยัดเยียดเข้ามาเต็มสตีม “แม่ง....ข้างในมึงนี่ฟิสแน่นชิบหาย กูชอบเว้ยยย นี่ๆๆๆๆๆๆๆ”
“อ่าหหหห...” ใต้ร่างร้องสุดเสียงไปกับหัวบานใหญ่แสดงอนุภาพสุดยอดออกมาได้สุดๆ ช่องรักเขาถูกกระทบดังพั่บๆๆๆๆ ทั้งเจ็บ ทั้งสะใจสุดๆ “อ๊าๆๆๆๆ พี่จ๋า.....พี่จ๋า”
“ซี้ดดดดดด สะใจกูจริงๆ อาสสสสสสส ....เรียกกูว่าผัวสิ เรียกเร็ว” มือจิกผมเขาจนหน้าหงาย
“ผัว....ผัว!! เอาผมอีก เอาผมแรงๆ”
“อูยยยย.....อย่างนี้สิเมียกู ฮ่าฮ่าฮ่า” มันหัวเราะแล้วประกบปากจูบแรงๆ ลิ้นแทรกเข้ามาควานหาลิ้นเขามาดูดดื่มแรงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างก็หวานฉ่ำสุดๆ ความหฤหรรษ์พุ่งถึงขีดสุดในนาทีนั้น กันย์ระเบิดออกมาโดยที่ไม่ได้แตะต้องสักนิด ใต้เปลือกตาเขาเห็นแสงสว่างของดอกไม้ไฟแตกกระจายซ้ำแล้วซ้ำอีก มันช่างสวยงามอะไรอย่างนี้เขาชอบมัน นี่คือความสุดท้ายก่อนทุกอย่างดำมืดไปหมด
เขารู้สึกตัวขึ้นช่วงสั้นๆเมื่อถูกกระแทกแรงๆซ้ำๆในท่านอนคว่ำ ลีลาเถื่อนๆนั้นเขาเริ่มจำได้แล้ว แต่ไม่มีแรงจะทำอะไรได้นอกจากยอมรับการทะลุทะลวงที่ถึงใจนี้ สุดท้ายเขาก็หมดสติไปอีก
“โอ้ๆๆๆๆ....พะ....พอแล้ว ไม่ไหวแล้ว” เสียโอดโอยนั้นลอยมากระทบหู กันย์ลืมตาตื่นมาก็พบว่าทั้งห้องตกอยู่ในความมืด มีแสงไฟจากตะเกียงเก่าๆแขวนบนเพดาน มันสั่นไหวไปมาน่าเวียนหัว เขาไม่มีแรงแล้วหิวมากด้วยจึงขยับพลิกตัวมาอีกด้าน ภาพที่เห็นเล่นเอาใจหายวาบ......
(ติดตามตอนต่อไป)