“น้องครับ น้องชื่อนิว ที่เป็นตัวแทนคณะxxx ใช้ไหม” ผมกำลังเก็บของกลับบ้านหลังจากนั้งประชุมอยู่ในห้องนานกว่า 2 ชั่วโมง
“ครับ ผมนิว พี่มีอะไรกับผมหรือเปล่า”
“มีครับ พี่ชื่อแกลสนะ เป็นตัวแทนคณะxxx” แม้จะอยู่คนละคณะแต่ผมก็รู้จักพี่แกลสดี พี่แกลสเป็นรุ่นพี่ผมปีนึง อยู่คณะบ้านใกล้เรือนเคียงกับคณะผม ผมเจอพี่เขาประจำแหละครับเวลาเดินมากินข้าวที่โรงอาหาร จริงๆแล้วเริ่มแรกที่ผมรู้จักพี่เขาเพราะเพื่อนสนิทผม (ไอ้แก้ว) มันกรีดพี่แกลสตั้งแต่เข้าปี 1
ขอบรรยายสรรพคุณของพี่แกลสก่อนนะครับ
… อย่างที่บอกว่าพี่เขาโตกว่าผมปีนึงและถึงจะอยู่คนละคณะแต่ความดังของพี่แกก็ไม่ลดลงเลย เพื่อนๆผมเป็น fan club พี่แกจนนับหัวไม่ถ้วน ทำไมเหรอครับ เพราะพี่แกลสมี degree เป็นถึงเดือนมหาลัย แต่ถ้าถามผมๆว่าพี่เขาก็ไม่ได้หล่อปาน “เทพบุตร” แต่เพราะหน้าตา บุคลิก นิสัย รวมทั้ง profile ของพี่เขาพอเอามารวมๆกันแล้วมันยิ่งส่งให้พี่เขาดูโดดเด่นมากกว่าคนอื่น พี่แกลสเป็นเด็กเรียนเก่งครับติด top 10 ของรุ่น เรื่องแฟนเหรอ ... เท่าที่รู้พี่แกลสยังโสดครับ คง perfect ซะจนไม่มีใครกล้าเข้าไปหา … ขอขอบคุณ I/E -แก้วผู้อุปการะข้อมูลส่วนบุคลของพี่แกลส
นั้นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักกับพี่แกลส หลังจากนั้นเวลาเจอกันนอกคณะพี่เขาก็จะเขามาทักผมตลอด เราโคกันเรื่องงานบ่อย คณะของผมกับของพี่แกลสมีประชุมร่วมกันทุกเดือนนั้นทำให้ผมได้เจอหน้าพี่เขาบ่อยขึ้น ยิ่งเห็นเวลาพี่แกลสทำงานแล้วผมนี้ไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ไหน พี่เขาคงเต็มใจมาทำงานละครับเพราะเห็นจดนั้นจดนี้ ยกมือถามคนโน้นคนนี้ตลอดเวลา ส่วนผมเหรอครับมาเพราะถูกเพื่อนบังคับพอเริ่มประชุมได้ไม่ถึง 30 นาทีผมก็หัวฟุบกับโต๊ะแล้ว และทุกครั้งที่ประชุมเสร็จพี่แกลสก็จะชวนผมไปหาอะไรกินก่อนกลับบ้าน
พี่ๆอย่าจิ้นกันไปไกลครับ พี่เขาไม่ได้มาส่งผมแต่แค่เราจอดรถไว้ที่เดียวกันบ้านพี่เขาไม่ได้อยู่ใกล้บ้านผมด้วยซำ้ อยู่กันคนละซีกของมุมเมืองแต่พี่แกมีคอนโดอยู่ใกล้มหาลัยเลยไปกลับสะดวก มันเป็นความประทับใจส่วนนึงนะครับคือพี่เขาจะเดินมาส่งผมที่รถก่อนแล้วผมถึงค่อยวนรถไปส่งพี่แก
ผมกับพี่เขามาเดินเล่นสยามกันบ่อย บางเสาร์อาทิตย์พี่แกลสก็ชวนผมไปเดิน JJ หรือไม่ก็กินข้าง ดูหนัง shopping พี่เเกลสเป็นคนคุยเก่งครับอยู่กับพี่เขาผมพูดไม่หยุดปากเลย พี่เขาจะชวนผมคุยโน่นคุยนี้ตลอดแต่ข้อเสียของพี่เขาคือมือพี่แกไวไปหน่อยเท่านั้น เผลอเป็นไม่ได้จับมือผมตลอด เดียวก็โอบเอว เดียวก็กอดไหล่
ผมจำไม่ได้ว่ามันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่มารู้ตัวอีกทีผมก็คุยโทรศัพท์กับพี่แกลสเกือบทุกคืน สำหรับคนที่อยู่ต่างคณะผมว่าเราสนิทกันมากนะ ผมกับพี่เขาไม่ได้คุยกันเฉพาะเรื่องงานนะครับเรื่องส่วนตัวเราก็เล่าให้กันฟัง ถามผมว่าผมรู้ไหมว่าพี่แกลสไม่ได้คิดกับผมแค่น้อง ... รู้ซิครับ
พี่น้องที่ไหนจะโทรหาแทบทุกพักกลางวัน หลังเลิกเรียนและก่อนนอน นอกจากนี้พี่แกลสยังชอบแวะเข้ามาหาผมที่คณะบ่อยๆและแน่นอนครับว่าการที่อยู่ๆพี่แกลสเดินเข้าคณะมาหาผม มันก็ต้องตามมาด้วยเสียงกระซิบเบาๆว่าผมกับพี่แกลสเป็นแฟนกัน
“อีนิว ทำไมแกทำแบบนี้ แกนี่มันงูพิษชัดๆ”
ไอ้แก้วครับ ผมนั้งอยู่ของผมดีๆมันก็เดินมาใสผมเป็นชุด
“อะไรของแกวะแก้ว ผีเขาเหรอ เมื่อคืนดูละครมากไปปะ”
“ก็แกนั้นแหละแย่งพี่แกลสของชั้นไป เอาพี่แกลสของชั้นคืนมานะ”
“พูดอะไรของแกวะ เขาเป็นของแกตั้งแต่เมื่อไหร่ ได้ข่าวว่ายังไม่เคยคุยกับพี่เขาเลยด้วยซำ้”
หมันไส้มันครับขอแอบจิกมันหน่อยเถอะ
“ก็แกรู้ไหมว่าชั้นไปได้ยินอะไรมา...” แล้วไอ้แก้วมันก็เมาส์ครับว่าคนอื่นพูดถึงเรื่องของผมยังไง ได้ฟังแล้วผมก็ขำนะ ความคิดของคนเรานี่มันช่างไปได้ไกลเหลือเกิน เข้าใจแล้วครับที่เขาบอกว่าอย่าฟังข่าวลือเพราะจาก 1 นี่มันเพิ่มได้เป็น 100 จริงๆ ตอนนั้นอย่าว่าแต่ไปนอนคอนโดพี่เขาเลย รถพี่เขาผมยังไม่เคยขึ้น
ผมบอกไอ้แก้วครับว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่แกลส ส่วนพี่แกลสจะคิดอะไรกับผมหรือเปล่าอันนี้มันก็ต้องไปถามพี่แกลสเอาเอง ผมเหนื่อยแล้วกับจากเดาใจคนอื่น ผมกับพี่แกลสก็ยังเป็นพี่น้องกันเรื่อยมาจนกระทั้งถึงวันที่พี่แกลสมาสารภาพความในใจกับผม
มัันเริ่มต้นจากวันเสาร์ธรรมดาๆเสาร์นึง ผมกำลังนั้งกินข้าวอยู่กับที่บ้านจนพี่แกลสโทรมาชวนผมไปเดิน JJ ตอนบ่ายผมก็ตอบตกลงแบบไม่ต้องคิด เราเดินดูของกันตลอดทั้งบ่าย มีความสุขครับกับการเดิน shopping ผมกับพี่แกลสซื่อของกันเยอะมากจนสุดท้ายเราต้องเลิกเดินเพราะไม่มีมือจะถือของและมันก็เย็นแล้วละครับ
“นิว เดียวพี่ไปส่ง”
“ไม่เป็นไรพี่ เดียวผมนั้ง taxi กลับง่ายกว่า” ขามาผมมา MRT ครับเพราะขี้เกียจหาที่จอดรถ
“เฮ้ย!! ไม่ต้องคิดมาก ของก็เยอะให้พี่ไปส่งแหละดีแล้ว”
“เอาจริงเหรอพี่ บ้านพี่คนละทางกับผมนะ” ผมทำเหมือนคิดละครับแต่ในใจ ฮุฮุ
เข้าทาง มีคนขับรถไปส่ง แล้วผมก็ให้พี่แกลสขับไปส่งและระหว่างทาง
“นิว พี่หิววะ แวะหาไรกินก่อน”
“ก็ได้พี่ ผมก็หิวเหมือนกัน” แล้วพี่แกลสก็แวะกินข้าวและพอกินข้าวเสร็จ
“นิวพี่อยากดูหนังวะ เรื่องxxxดูมะ”
“ดูดิพี่ นิวก็อยากดูเหมือนกัน” วันนั้นผมก็เต็มที่ละครับไม่ได้รีบกลับบ้านอยู่แล้ว พรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์ยังมีเวลาให้นอนอีกทั้งวันและพอดูหนังจบ
“นิว มันดึกแล้ว เดียวคืนนี้นอนข้างบ้านพี่ละกัน”
เจอประโยคนี้เขาไปผมเริ่มยิ้มไม่ออกแล้วครับ
“ไม่เป็นไรพี่ ผมเกรงใจ พี่จอดให้ผมเรียก taxi ตรงนี้ก็ได้”
“เอานะ ดึกแล้วพี่ขี้เกียจขับรถกลับตอนดึกๆหรือจะให้พี่นอนค้างบ้านนิว” อันนี้เป็นความคิดที่ไม่ดีแน่ๆ
“เออ อย่าเลยครับ นิวเกรงใจพ่อ … พี่แกลสจอดตรงนี้ก็ได้เดียวนิวเรียก taxi เอง” ผมยำ้กับพี่แกลสอีกรอบแต่
“ไม่ทันเเล้วนิว พี่ตีเข้าซ้ายไม่ทันแล้ว” มันจะทันได้ยังไงละครับพี่แกมาเลนส์ขวาเหยียบมาร้อยนิดๆแล้วหักขวาขึ้นทางด่วนไปซะงั้น
ผมเริ่มนั้งไปติดแล้วครับใจนึงก็คิดว่าพี่แกลสไม่น่าจะทำอะไรบ้าๆกับผมแต่อีกใจนึก “อะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้”
แผลอแป๊บเดียวผมก็มายืนอยู่ในห้องพี่แกลสแล้ว ห้องพี่เขาสวยนะครับ ใหญ่มากถ้าพูดถึงคอนโดที่สำหรับคนๆเดียวอยู่ พี่แกลสพาผมเข้าไปในห้องนอนพี่เขา สะอาดดีครับ ห้องพี่เขาเป็นระเบียบกว่าห้องผมอีก พี่แกลสให้ชุดนอนผมแล้วไล่ผมไปอาบนำ้ อาบเสร็จผมก็มานั้งดู TV ในห้องนั้งเล่นไปพลางๆ จนกระทั้งพี่เขาอาบเสร็จถึงได้เดินมานั้งดู TV กับผม ตอนแรกผมก็ยังไม่สนใจแต่มันเริ่มรู้สึกถึงบรรยากาศอึมๆรอบตัวเพราะตั้งแต่ออกมาจากห้องนำ้พี่แกลสก็ไม่พูดอะไรซักคำ
“นิวหิวนำ้ไหม อยากกินอะไรหรือเปล่า”
“ไม่ครับ นิวขอแค่นำ้เปล่าก็พอ” พี่แกลสเดินเขาไปในครัวซักพักก็กลับมาพร้อมนำ้หนึ่งแก้วและขนมอีกเล็กน้อย
“นิว พี่ถามอะไรนิวหน่อยได้ไหม”
“ครับ”
“นิวมีแฟนยัง” คำถามพี่แกลสทำเอาผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับ ผมว่าผมคิดผิดนะที่ออกมากับพี่เขาวันนี้
“ยะ ยะ เอออออ คืออออออ”
“พูดไม่ออกแบบนี้พี่ถือว่าไม่มีละกัน” แล้วพี่เขาก็ทำในสิ่งที่ผมคาดไม่ถึง พี่แกลสเอามือมาโอบรอบเอวผมไว้ หน้าของพี่เขาค่อยๆเลื่อนเขามาใกล้ผม บรรยากาศแบบนี้มันยิ่งทำให้ผมยากที่จะห้ามใจตัวเอง ผมรู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นหากผมยอมให้พี่แกลสจูบแต่ผมคิดไม่ออกว่าผมควรจะทำยังไง ใจนึงผมก็อยากปล่อยเลยตามเลยแต่อีกใจนึงผมก็คิดว่ามันไม่ถูก ผมไม่ยังไม่มีแฟนก็จริงแต่ผมก็มีคนที่ผมรักอยู่ทั้งคน
พี่แกลส อย่าครับ … พี่แกลส หยุดเถอะครับ นิวขอร้อง … พี่ นิวมีคนที่นิวรักแล้ว” เพียวแค่ชั่ววินาทีที่ผมเอาเอ็มกับพี่แกลสมาเปรียบเทียบกันแล้วผมก็เลือกเอ็มโดยไม่ต้องคิด ตอนแรกพี่แกลสเหมือนจะชะงักไปแป๊บนึงเมื่อได้ยินผมบอกว่า “อย่า” แต่พี่เขาก็เปลี่ยนเอาหน้ามาซุกที่คอผมแทน
จนผมบอกว่าผมมีคนที่ผมรักแล้วนั้นแหละครับพี่เขาถึงหยุด
“พี่ พี่ขอโทษ พี่ห้ามใจตัวเองไม่ได้จริง”
“ไม่เป็นไรครับผมเข้าใจ ผมกลับบ้านดีกว่าครับพี่ ถ้าผมนอนนี้คืนนี้มันจะอึดอัดกันซะเปล่าๆ” ผมตั้งใจจะกลับบ้านจริงๆนะครับ ผมไม่ได้โกรธพี่เขาแต่แค่ไม่อยากให้อะไรๆมันมากไปกว่านี้ ผมยังอยากยิ้มอยากพูดคุยกับพี่เขาเหมือนเดิม แต่พี่แกลสซิครับไม่ยอมให้ผมไป พี่เขาอ้างโน่นอ้างนี้บอกว่าดึกแล้ว แถวนี้หา taxi ยากแถมยังไกลจากบ้านผม ผมก็ยังดื่อที่จะไปนะครับจนกระทั้งผมเจอประโยคเด็ดของพี่เขา
“นิวไม่ไว้ใจพี่เหรอ” คิดในใจครับว่าแล้วเรื่องเมื่อกี้นี่ผมไว้ใจพี่ได้มากเลยนะ
“ไว้ใจครับแต่นิวไม่อยากให้อะไรมันยุ่งยากไปมากกว่านี้”
“มันจะยุ่งยากไปมากกว่านี้ได้ยังไง ถ้านิวไม่มีใจให้พี่ … หรือว่านิวมี”
“คือ มันไม่ใช้ยังนั้นครับ นิวรู้สึกดีกับพี่แต่มันยังไม่ถึงขั้นนั้น” ยอมรับก็ได้ครับว่าผมก็แอบหวั่นไหวอยู่เหมือนกันแต่ตอนนั้นผมยังมีสติพอจะรู้สึกตัวได้ว่ามันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูป มีคนอย่างพี่แกลสเข้ามาอยู่ใกล้ๆจะใจเเข็งขนาดไหนร้อยทั้งร้อยก็ต้องมีหวั่นไหวกันบ้าง
“นอนนี่แหละ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรนิว” นั้นแหละครับผมถึงยอมนอนกับพี่เขา คืนนั้นเรานั้งคุยกันจนดึกผมเพิ่งรู้ก็วันนี้แหละครับว่าพี่เขาเป็น...เหมือนผม พี่แกลสแอบปลื่มผมตั้งแต่ช่วงแรกๆที่รู้จักกันเเล้ว พี่เขายังบอกเลยว่าเอาเรื่องงานมาบังหน้าเพื่อตีสนิทกับผม แม้จะเสียดายแต่วันนั้นผมก็ตอบปฏิเสธพี่เขาไป ผมบอกพี่เขาว่าผมไม่รู้ว่าอนาคตผมจะชอบพี่เขาไหมแต่ ณ ตอนนี้ผมเห็นพี่เขาเป็นแค่พี่ชายเท่านั้น ผมยังไม่พร้อมจะมีใครตอนนี้ พี่แกลสให้ผมเล่าเรื่องเอ็มให้ฟังผมก็เล่าแบบย่อๆ พอฟังจบพี่แกลสก็พูดกับผม
“พี่รอนิวนะ รอให้นิวรู้ว่าพี่รักนิวมากกว่าที่เอ็มรัก”
ผมคิดในใจครับว่ามันคงไม่มีวันนั้นหรอกเพราะตอนนั้นผมคิดจริงๆว่าสำหรับเอ็มแล้วผมคือคนสำคัญที่สุดแต่พอผ่านมาไม่กี่เดือนหลังจากที่เอ็มและแพรเริ่มคบกัน ความคิดของผมก็ต้องเปลี่ยนไป...
ปล. หายไปหลายวันแต่ก็เอามาลงให้แล้วนะคร้าบบบบบบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
