DaDatool แอ๊บหื่นนะ อิอิ ในที่สุดก็เปิดเผยตัว 555
ต่อๆ เลยดีกว่า ช่วยไอซ์รุกปิ๊ง เอ้ย ปิ๊งรุกดิเนอะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อคืน ใครส่ง sms มาว่ะ (ข้อความแรกน่ะคับ) สงสัยต้องโทรไปซะหน่อย ว่าเปนสาวที่ไหน ฮะฮะ หยิบโทรศัพท์ เปิดเบอร์ โทรไป อ้า สายว่างพอดี ซักพักมีคนรับล่ะ
“ฮัลโล” อ้าว ผุชายนี่กว่า อึ้งไปนิดหนึ่ง
“เออ ไม่ทราบว่านี่เบอร์ใครคับ เพราะเมื่อคืนเบอร์นี้ส่งข้อความมาอ่ะคับ” ด้วยความอยากรู้
“จำพี่ไม่ได้เหรอ ”
“พี่ไหนอ่ะคับ ” ผมก็มีพี่ตั้งเยอะแยะ
“จำเสียงพี่ไม่ได้นิ คนเคยรู้จักกันนิ”
“เออ จำไม่ได้อ่ะคับ ถ้าไม่บอก เดี๋ยวผมวางสายล่ะกัน ”
“พี่นาวเอง ” แก ชื่อพี่มะนาวคับ
“อืม พี่นาวไหน อ่ะ” คิด คับ คิด
“เฮ้ย พี่ได้เบอร์ผมมาจากไหนอ่ะ ผมไม่เคยให้เบอร์พี่นิ ”
“แหม มันก็ไม่ยาก สำหรับพี่หรอก ”
“บอกมาเลยพี่ ไม่ต้องเกรงใจว่าผมจะไปตีหัวคนที่บอกมาหรอกอ่ะ”
“เปล่า พี่ก็ไปเอามาจากสโมสรงัย มันมีเบอร์หมดแหละ ”
“อืม ๆ ” ฉลาดจิงๆ เพราะมี่สโมสร เค้าจะมีทะเบียนสำหรับติดต่อกรรมการอ่ะคับ ซึ่งมันก็มีเบอร์ผมด้วย
“แล้วเปนงัย สบายดีป่าว ไม่ได้เจอกานเลยน่ะ ” พี่นาวเริ่มบทสนทนา
“ก็ดี เรื่อยๆ ครับ ”
ผมเจอกับพี่นาวครั้งแรกตอนซัมเมอร์ปี1 ครับ แกเป็นหลีดคณะมนุษย์ โดยช่วงซัมเมอร์แต่ละคณะจะส่งหลีดมาคัดเลือกเป็นหลีดมหาลัยอ่ะครับ ผมก็มากับเค้าด้วยรุ่นพี่ส่งมา แต่ผมก็ไม่เคยคุยกับพี่เค้าเลยซักครั้งน่ะ เพราะอยู่คนละคณะคนละกลุ่มด้วย แต่ก็พอจะรู้ว่าแกชอบผมเพราะช่วงที่คัดเพื่อนพี่เค้าก็แซวให้ผมได้ยินบ่อยๆ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรน่ะคับ (จิงๆน่ะ) แต่หลังจากซัมเมอร์ปี 1 เคยเจอพี่เค้า 2 ครั้งเองแล้วก็ไม่มีกิจที่จะติดต่อกันด้วย
“แล้ว พี่มีไรป่าวครับ ”
“ก็ไม่มีไร แค่อยากคุยด้วย ”
“เฮอะๆ เออ พี่ผมขอตัวไปเรียนก่อนน่ะ ” ผมก็ไม่รู้จาคุยไร ก็ไม่เคยคุยกานด้วยซ้ำ
“ครับ แล้วค่อยคุยกานใหม่ ” แปลว่าจะคุยกันอีกเหรอเนี้ย ไม่ได้กานแระ
“คับๆ บายคับ ” ผมก็ตอบปัดๆ ไปก่อนเพื่อรักษาน้ำใจพี่เค้า แต่จะทำงะยดีหว่า ขว้างงูไม่พ้นคอ ตัวเองเลยไอซ์เอ้ย (ใช้สำนวนถูกป่าว)
แต่มันก็เปนอย่างที่ผมคิดไม่มีผิดหลังจากนั้น พี่นาวก็โทรมาคุยกับผมเกือบจะทุกวัน เหตุผลที่จะหลีกเลี่ยงการสนทนาของผมก็คือ ขอตัวอ่านหนังสือ ตลอดครับ ง่ายสุดล่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตัดบทมาที่ปัจจุบัน ณ ระเบียง ผมหยิบหนังสือมานั่งอ่านตามเคย แต่วันนี้ไอ้น้องปิ๊งทำไม มันไม่มาอ่านหว่า จะไปคิดถึงมันทำไมว่ะ วุ่นวายใจจริงๆ แล้วผมก็ได้ยินเสียงคนเดินมาทางระเบียง
“ว่าล่ะ จะต้องมาอยู่ที่นี่ ทำไมวันนี้มาอ่านเร็วจังอ่ะคับ ” มานมาล่ะ
“วันนี้ ไม่มีไรทำอ่ะ เลยรีบมาอ่าน”
“มายืมรถอ่ะ” เออ ใช่ วันนี้ปิ๊งมันจะมายืมรถผมนี่หน่า ลืมไปล่ะ
“จะไปดูหนังใช่ป่ะ ”
“คับ ”
“อ่ะ ขับดีๆ ล่ะกานกลับมาให้ครบด้วยล่ะ ” ยื่นกุญแจให้แต่โดยดี
“เปนห่วงผมเหรอคับพี่ไอซ์”
“ป่าว ห่วงรถ น้ำมันก็ใกล้หมดแระฝากเติมให้ด้วย ” ผมชอบใช้มุกนี้ตลอดอ่ะคับเปรไรก็ไม่รู้เพื่อนชอบมายืมแต่รถผมคนเดียวแล้วพวกมันก็ไม่ชอบเติมน้ำมันให้ ผมเลยแก้เผ็ดด้วยกานไม่ค่อยจะเติมน้ำมัน ถ้ามันจะยืมก็เติมน้ำมันให้ด้วยล่ะกาน ต้องทำอย่างนี้คับ ไม่งั้นผมเติมให้คนอื่นใช้ตลอด (จะว่าผมงกผมก็ยอมล่ะ)
“จะไปตอนนี้แล้วใช่ป่ะ ”
“คับ รีบไป เดี่ยวสาวรอ ”
“อืม ” ไอ้น้องปิ๊งไปล่ะ ผมก็อ่านหนังสือต่อแล้วมันไปดูกะสาวไหนหว่า ว่าแล้วผมก็ยืนดูที่ระเบียงเห็นซ้อนท้ายสาวปี 1 ไปด้วยคนหนึ่ง ใครหว่า อยากรู้ (แล้วทำไมแกต้องอยากรู้ด้วยว่ะมันเรื่องของเค้านิ เออ ไปสนใจทำไมว่ะ ป่ะๆ อ่านหนังสือต่อ)