มาต่อแล้วค้าบบบบบบบ
จุ๊บๆๆ คืนจ้า
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
RaInS _ _ _ ฝนนี้มีรัก ! _ _ 2 ( เด็กวุ่นวาย) หลังจากปิดเชียร์วันนั้นแล้ว ชีวิตผมก็เข้าสู่การเรียนอย่างเต็มรูปแบบซะที โดยก่อนหน้านี้ เรียนๆ เล่นๆ ส่วนมากจะเน้นกิจกรรมซะมากกว่า (สรุปแม่ส่งมาเรียนน่ะเนี้ย )
“ติ้สๆ ติ้สๆ ติ๊ส” เสียงนาฬิกาโทรศัพท์ ผมดังข้างหมอนผม ปลุกผมตอนเช้า
“รายว่ะ เช้าแล้วเหรอเนี้ย ขอนอนต่ออีก 5 นาที น่ะ ” เสียง บ่น งัวเงีย พร้อมกับกดปิดและของีบต่อ
และแล้วเวลาก็ผ่านไปไวเหมือนเงินเดือนหมด ผมลุกขึ้นมาดูเวลาที่โทรศัพท์ อีกที
“โอ้ย 8 โมงกว่าแล้ว วันนี้มีเรียน 9 โมงนี่หว่า ตายๆ ” ลุกโดยเร็วซิครับ ทีนี้ กระโดดลงจากเตียงชั้น 2 เลยครับ ทำได้งัยเนี้ย วิ่งถือตระกร้าอาบน้ำ ออกจากห้องตรงไปที่ห้องน้ำส่วนตัวของผมในสภาพที่ดูไม่ได้ ตอนเช้า
โอ้พระเจ้ายังเข้าข้างผมอยู่ ห้องน้ำว่างพอดี ปิดประตู จัดการกับตัวเองโดยเร็ววันนี้ไม่อ๋องอิ๋ง แล้วครับ ใช้เวลา ไปนิดเดียวเอง เดี๋ยวตอนเย็นมาชดเชย หะหะ แต่งตัว เซ็ทผมซะหน่อย จะได้ไม่อายน้องๆ เค้า โอ้ๆ ยังมีเวลาเหลืออีกนิดสำหรับการเดินทางไปตึกเรียน
ผมวิ่งลงมาจากห้องลงมาชั้นล่างโดยเร็ว น้องปี 1 ไหว้ก็รับๆ โดยเร็ว เพราะขืนมัวชักช้า เดี๋ยวจะโดนอาจารย์ กินหัว อีก โชคดีที่เทอมนี้ แม่ผมอนุญาตให้เอามอไซด์มาใช้ กว่าจะอ้อนได้ก็ยกแม่น้ำทั้ง 5 มาสารพัด ก็มันออกไปไหนมาไหนลำบาก แถมขี้เกียจไปยืมรถเพื่อน ออกไปข้างนอกเพราะเกิดเป็นไรมาไม่คุ้มเสียอีก สู้เป็นรถเราดีกว่า ใช่ไหมล่ะครับ
ผมตรงไปหาคุณนายดำ(รถสีดำคันงาม ที่เสียงดังขนาดยังไม่เห็นตัวรถวิ่งมาได้ยินเสียงมาก่อนก็รู้ว่าเป็นรถผมอ่ะ)
หยิบกุญแจเสียบ สตาท์มือ ไม่ติด ซิครับ เอางัยล่ะทีนี้ เวลาก็ยิ่งเหลือน้อยๆ เปลี่ยนมาสตาท์เท้าแทน โอ้ยยังไม่ติดอีก ตายๆ ตาย แน่ๆ ซักพักติดแล้วคราบทุกท่าน ผมได้ไปเรียนแล้ว รีบบิดไปที่ตึกเรียนโดยเร็ว
ระหว่างทางที่กำลังจะถึงตึกเรียน นั้น ผมมองเห็นน้องปีหนึ่งๆ 2 คนกำลังเดินอยู่ไกลๆ ข้างหน้า เอางัยดีหว่า จะรับไปด้วยไหม ว่ะ เสียเวลาป่าวๆ ไม่ดีกว่า เดี๋ยวน้องจะว่าเรา ใจร้าย ใจดำ ไม่ดี ไม่ดี เสียภาพพจน์หมด ไอซ์ดำกะไอซ์ขาวกำลังถียงกานบนหัวของผม สุดท้ายไอซ์ขาว ชนะ รับก็ได้ว่ะ
“น้อง ครับ น้อง ไปกับพี่ป่าว ” ผมเรียกน้องสองคนที่กำลังเดินอยู่พร้อมกับชะลอรถผม
น้องสองคนหันมา ที่ผม อ้าว ไอ้ปิ๊งนิหว่า โอ้อารายจะซวยเจอมานตั้งแต่เช้านี่ ดีที่ไม่ได้เจอที่ห้องน้ำ
“อ่ะ พี่ไอซ์ มีเรียนเหรอครับ ” มานทักยิ้มๆ พร้อมกับ เพื่อนของมาน
“ไม่มีมั้ง ถึงได้แต่งตัวอย่างนี้ ”
“กวนแต่เช้าเลยน่ะพี่ ”
“จะไปป่าวนี้ พี่มีเรียน 9 โมงอ่ะ จะสายแล้วเนี้ย ”
“ไปๆ คราบ”
“ไปก็รีบขึ้นมาเลย เดี๋ยวพี่สาย ”มานเข้ามานั่งตรงกลางแล้วเพื่อนมานซ้อนท้ายอีกที ผมรีบบึ่งมาถึงหน้าตึกเรียนจอดรถเสร็จก็เดินเข้าตึกพร้อมกันทั้งสามคน
“พี่ไอซ์ เรียนวิชาไรอ่ะ ” จะอยากรู้ไปทำไมว่ะ
“แคล 2 อ่ะ”
“ผมเรียน แมท 1 อ่ะ ห้องติดกานเลยนิครับ ”
“เออ แต่ตอนนี้พี่ขอตัวก่อนน่ะ สายแล้ว ” ผมขอตัวออกมาก่อนเพราะอาจารย์จะเช็คชื่อก่อน
“โชคดีคราบพี่ ”
ผมวิ่งเข้ามาในห้องทันทีที่อาจารย์กำลังจะเช็คชื่อพอดี เฮ้ยเหงื่อแตก ซิก เหงื่อแตกซิก เลยคราบ หาที่นั่งอันเหมาะเมง สำหรับผม หลังห้องนั่นเอง เพราะถือว่าเปนที่หลบภัยชั้นดี แอบกินขนม แอบเล่นเกมหลังห้องก็ได้อาจารย์ไม่เห็น ระหว่างนั้น อาจารย์ก็สอนไปจะหมดคาบแหละ ไม่ค่อยจารู้เรื่อง เลยไม่ได้สนใจเท่าไหร่ครับ
“นักศึกษา ครับ เดี๋ยวอีกเดือนกว่าๆ ก็จะสอบกันแล้ว ให้ทุกๆคนเตรียมตัวให้พร้อม สำหรับการสอบ” เสียงอาจารย์ที่น่ารักของผมดังมาจากหน้าห้อง
“นัน นัน ใกล้สอบแล้วเหรอว่ะ ยังเรียนไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ คราวนี้ตายแน่ๆ ” ผมถามนัน เพื่อนสนิทผมอีกคน (นัน = ญ. ผมหยิก เหมือนหมูหยอง หะหะ ส่วนมากผมจะเรียกไอ้หยองซะมากกว่า)
“เออ นั่นดิ ยังไม่อ่านหนังสือเหมือนกาน ”
“อืม ๆ สงสัยต้องเริ่มอ่านหนังสือแหละ ยิ่งฉลาดน้อยอยู่ ” บ่นกับตัวเอง
“อย่ามามั่ว แกอ่ะเก่งจะตาย อ่านแป๋ป ก็ได้ล่ะ ฉานนี่ซิ อ่านไม่ค่อยเข้าเลย”
“เดี๋ยวข้า ไปอ่านมาแล้วจะมาติวให้ล่ะกาน ” แต่ที่จริงก็ไม่เคยติวอ่ะคราบ พูดดูดีไปงั้นแหละ
“เชๆ ได้ๆ ”
“สองคนนั้นน่ะ คุยไรกัน อาจารย์สอน ตั้งใจฟังหน่อยซิ ” โดนแล้วซิตรู
“ก็คน มันคิดถึงกานอ่ะ อาจารย์ ไม่ได้เจอกันนานก็งี้แหละ ” ปากดีครับ ปากดี
“อืม คิดถึง เดี๋ยวจะให้ไปคิดถึงกันนอกห้องเลยดีไหม ” ดูอาจารย์ผมดิ
“แหม อาจารย์ทำเป็นน้อยใจไปได้ ”
“ฉานจะไปน้อยใจเธอทำไม นายไอซ์ ”
“โหย อาจารย์ ผมก็คิดถึงอาจารย์เหมือนกานแหละ หะหะ ” อาจารย์เอือมกับคำพูดผมถึงกับส่ายหน้า เลบคับพี่น้อง ต้องอย่างนี้ดิ ไอซ์
หลังจากที่ผมพูดจบเพื่อนก็ เฮกานทั้งห้องเลย คราบ เพราะส่วนมากแล้วก็มีไม่กี่คนหรอกที่กล้าแซวอาจารย์ หนึ่งในนั้นก็มีผมนี่แหละอีกคน ตามประสาเด็กหลังห้อง หะหะ
พอหมดคาบเรียนวิชานี้ ก็ไม่มีเรียนต่อ ผมเลยชวนนัน ไปเดินห้างซะหน่อย ไปเดินหาซื้อของใช้เพราะมีบางอย่างที่ต้องซื้อเพิ่ม ระหว่างที่เดินตากเย็นฉ่ำ ก็เจอกับ พี่ทอม ซึ่งเป็นพี่รหัส นัน
”พี่ทอม หวาดดี ” ผมทักก่อนตามประสาเด็ก ที่อายุอ่อนกว่า
“อ้าว หวัดดี ไอ้หน้าหวาน ” ทุกทีเลย ไม่เคย ทักผมตามชื่อเล้ย
“เออ พี่ผมชื่อไอซ์คราบ ไม่ใช่ไอ้หน้าหวาน”
“เออ นั่นแหละ ทำไมพี่จะเรียก มาทำไรกาน”
“มาซื้อของครับ มากับนัน ” แล้วนันก็เดินตามมา
“หวัดดีค่ะ พี่ทอม สบายดีป่าวค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน”
“สบายดีจ๊ะ สมบูรณ์ขึ้นน่ะเรานิ ” พี่น้องเค้าทักทายกานน่ะครับ
“แหม พี่ทอมก็ใช่ย่อย ลงพุงป่ะเนี่ย”
“นิดหน่อยน้อง”
“งี้แหละ หุ่น อาเสี่ย ” ผมแซวคืน
“ไอ้หน้าหวาน มากับน้องรหัสพี่บ่อยๆ จีบน้องพี่เหรอ”
“โหย พี่ผมอ่ะไม่เอามานหรอก เลี้ยงไม่ไหว รุ่นนี้ ”
“อ้าว ไอซ์ พูดงี้ฉานเสียหายน่ะ เอาเป็นว่ามีข่าวดีวันไหนจะบอกพี่ทอมคนแรกล่ะกานค่ะ” ดูมานรวบหัวรวบหางผมแล้วคราบ
“อืม เดี๋ยวพี่ขอตัว ก่อนน่ะ จาไปซื้อของต่อล่ะ”
“ครับ/ ค่ะ”
“พี่รหัสแก ยังเรียกข้าไอ้หน้าหวานเหมือนเดิมอ่ะ แก้ไม่หายเจรงๆ”
“เออ ช่างแกเถอะ ไปๆ ไป ซื้อของต่อไอ้หน้าหวาน 55 ” ดูมานพูด
อืม ๆ เดี๋ยวข้าจะไปดูที่บูธเพลงซะหน่อยน่ะ แกก็ไปรอข้าที่ร้านไอติมล่ะกานเดี๋ยวตามไปน่ะผมแยกจากนันเพื่อไปดูเพลง เผื่อจะมีเพลงใหม่ๆ มา
พอไปถึง ไปยืนฟังเพลงอยู่เพลงหนึ่ง เพราะมากๆ ครับ เปนเพลง ost หนังรัก อ่ะครับ แนวที่ผมชอบพอดี ตอนนั้นหนังเรื่องนี้ยังไม่เข้าน่ะ กำลังจะเข้าฉายสัปดาห์หน้า ชื่อเพลง when I fall in love อ่ะ (คงรู้แล้วใช่ป่ะว่าหนังเรื่องไร) เนื้อเพลงมันตรงกับผมมากๆ เลยอ่ะครับ ตอนนี้ก็ยังตรงน่ะ
ยืนฟังซักพัก รู้สึกจะมีคนเรียกอยู่หลายครั้งล่ะ แต่ทำเปนไม่ได้ยิน เพลงกำลังเพราะ คราวนี้เอามือมาสะกิด แน่แล้วว่ามีคนยืนข้างหลัง ผม ใครหว่า………………….