ตอนที่ 11 มึงเมาเหล้า กูเมารัก
...ในที่สุด...
ผมกับกิ๊งก็ได้จูบกัน!!
การจูบกับผู้ชายเป็นครั้งแรก...ไม่ได้แย่อย่างที่คิด แถมยังรู้สึกดีเกินคาดด้วยซ้ำ อาจจะเป็นเพราะตั้งแต่ที่ผมยอมรับว่าผมรักกิ๊ง ผมไม่ได้มองว่ามันเป็นผู้ชาย แต่ผมมองว่า....
มันเป็นคนที่ผมรัก...
ดังนั้น...การที่เราอยากอยู่ใกล้ กอด จูบ สัมผัส คนที่ตัวเองรักก็น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหม?
เมื่อจูบครั้งแรกผ่านไป...ความประทับใจก็ยังคงอยู่ จนผมต้องดึงมันกลับมาจูบเป็นครั้งที่สอง ความอ่อนหวานจากริมฝีปากทำให้รู้สึกอยากจะได้มากกว่านั้น อยากจะทำให้มันมาเป็นของตัวเองทั้งหมด พอคิดได้ก็ลงมือทำทันทีโดยผลักมันลงไปนอนที่โซฟานุ่ม...โดยที่ไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่ามันจะตอบรับหรือขัดขืน... และท้ายสุดยังไม่มีคำตอบ เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะ
เสียงเตือนให้รับสายโทรศัพท์ฟังดูห้วนและ ไม่สบอารมณ์พร้อมกับการออกแรงผลักผมสุดแรงจนต้องถอนกายขึ้นมานั่งอย่างเสียดาย ...ข้อแตกต่างกับผู้หญิง มันแรงเยอะกว่า...
ผมรับสาย และกรอกเสียงคุยกับแพรในขณะที่ผมไม่สามารถละสายตาจากกิ๊งได้เลยสักวินาที ผมรู้...ว่าตอนนี้มันกำลังสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับ... เรา ...
ถ้าผมไม่ทำอะไรสักอย่างลงไปให้ชัดเจน ความสัมพันธ์ครึ่งๆ กลางๆ ของเราจะแย่ลงเรื่อยๆ
ผมไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น และยิ่งไม่กล้าปล่อยสถานการณ์นี้ไว้นานได้ ผมจึงพยายามรั้งกิ๊งให้อยู่รอผมกลับมาก่อน โดยหาข้ออ้างไปเรื่อยไม่เว้นแม้แต่เรื่องขอร้องให้เฝ้าบ้านรอพวกไอ้ศร แต่มันก็ยังไม่ฟังและดึงดันจะกลับให้ได้ ตอนนั้นผมทำได้แค่เข้าไปกอดมันเอาไว้ คิดอะไรไม่ออกนอกจากทำยังไงก็ได้ให้มันรอผมกลับมาบอกมันก่อนว่าผมรู้สึกยังไง...
“เลิกเล่นซะทีเถอะกันย์ ไม่เห็นหรือไง ว่าเรามาไกลกันแค่ไหนแล้ว ถ้ายังขืนเล่นต่อไปอีก แล้วมีใครสักคนที่ถลำลึก มันจะขำไม่ออกนะ”
ไม่ทันแล้วล่ะกิ๊ง.... เพราะใครคนนั้น... คนที่ถลำลึกจนเกินจะถอนตัวก็คงไม่พ้นกู!!
“อือ กูจะเลิกเล่น... ต่อไปนี้กูจะจริงจังซักที” ผมตอบกลับไป ไม่คิดจะสนใจอะไรอีก ไม่ว่ามันจะชอบผู้ชายหรือผู้หญิง โอกาสจะมีมากน้อย ถ้าไม่ลองสักตั้งจะยอมแพ้ก็ยังเร็วไป
“ยังไม่จบอีกเหรอกันย์ กับคนสองคนที่มึงคิดไม่ตกว่าจะทำยังไงก็ยังไม่พอให้ต้องปวดหัวใช่ไหม ถึงได้ลากกูเข้าไปร่วมด้วยอีกคน มึงยังไม่รู้จักกูดี สมมุติว่าถ้ากูจริงจังขึ้นมาเมื่อไร อย่าว่าแต่ปลาสองตัวในมือมึงเลย ต่อให้มึงเลี้ยงปลาไว้ทั้งบ่อ กูก็จะเอาไฟฟ้ามาช็อตให้ตายยกบ่อ”
“แล้วเมื่อไรมึงจะจริงจังล่ะ” ถ้ามันจะจริงจัง ผมคงดีใจมากกว่ากลัว!
“มึงฟังภาษาไทยไม่เข้าใจอีกแล้วนะ กูบอกแล้วไงว่ามันแค่...เรื่องสมมุติ”
ผมมองหน้ามัน... คำว่าสมมุติทำให้เข้าใจว่าสิ่งที่มันพูดมานั้นเป็นเรื่องล้อเล่น ทั้งที่ผมออกจะดีใจแทบตายที่มันยังมีเรื่องของผมอยู่ในสมองบ้าง พลางถือวิสาสะประคองหน้ามันไว้อยากจะจูบที่ริมฝีปากอีกครั้งแต่ก็กลัวว่ามันจะโกรธเลยจูบที่รอยต่อระหว่างแก้มกับจมูกมันแทน ดูเหมือนว่ามันจะไม่พอใจเลยตวาดมาอีกครั้ง
“บอกว่าให้เลิกเล่นไง กูไม่สนุกแล้วนะ”
“สิ่งที่กูทำลงไปทั้งหมด กับมึง กูไม่คิดว่าเป็นเรื่องสนุกเหมือนกัน... กูเรียกมันว่า...ความสุข” ผมบอกมันตามที่ผมคิด
“กูสัญญาว่าจะรีบกลับมา...ได้โปรด...รอกูอีกสักครั้งเถอะนะ” ผมพยายามอ้อนวอนมัน
ได้แต่หวังว่า เมื่อผมเคลียร์อะไรเรียบร้อยแล้ว มันจะยังรอ....
พอออกไปก็โทรหาศรว่าให้รีบไปเบรกกิ๊งไว้ไม่ให้กลับแล้วจึงค่อยไปหาแพร
มัวแต่หาทางรั้งกิ๊งจนผมไปรับแพรสายกว่าที่นัดไว้หลายนาทีพอไปถึงจึงต้องโดนสายตาเขียวปั้ดมองแบบไม่พอใจ
“ขอโทษนะแพร” ผมบอกเมื่อเห็นหน้าเธอแต่อีกฝ่ายถอนใจเหมือนอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจก่อนจะเดินเลี่ยงผมไปขึ้นรถโดยไม่พูดอะไร ผมพยายามจะเดินไปเปิดประตูรถแต่คราวนี้แพรไม่ได้รอให้ไปเปิด เข้าไปนั่งข้างในเองได้ ผมเลยกลับไปที่นั่งคนขับพลางถอนใจอย่างกลัดกลุ้ม ผมขับรถพาเธอไปซื้อของฝากที่ตลาดก่อน และเราก็ยังไม่ได้คุยกันสักคำ พูดให้ถูกว่าแพรไม่ยอมพูดกับผมมากกว่า ผมเดินตามไปช่วยถือของระหว่างนี้ก็ยังคิดไม่ตกว่าจะเริ่มต้นยังไง
เวลาเริ่มมันง่าย แต่เวลาจบมันยาก...
ซื้อของเสร็จแล้วผมก็ขับรถไปส่งแพรที่วินรถตู้โดยจอดอยู่ตรงข้างถนน ผมเดินออกมาเปิดประตูให้เธอออกมา
“แพร กันย์ขอคุยอะไรด้วยก่อนได้ไหม” แพรเงยหน้าขึ้นผมแล้วพยักหน้า
“ถ้าจะขอโทษนะ แพรจะบอกว่าแพรฟังจนเบื่อแล้ว” เธอทำหน้าเซ็งโลก
“ถึงจะเบื่อก็คงต้องฟัง เพราะกันย์จะพูดมันเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว”
“หมายความว่ายังไง” แพรเงยหน้าขึ้นเปลี่ยนหน้าบูดเป็นตกใจ
“ขอโทษนะแพร กันย์ขอ...กลับไปเป็นเพื่อนแพรเฉยๆ อีกครั้งได้ไหม” แววตาตกใจเปลี่ยนเป็นสั่นไหว นิ่งอึ้งไปชั่วครู่
“กลับเป็นเพื่อนเหรอ...กันย์...จะขอเลิกกับแพรเหรอ” ประโยคนั้นของแพรแต่ละคำช่างออกมาอย่างยากเย็นเหมือนคนพูดหมดแรงแม้แต่จะขยับปาก ทำให้ผมต้องถอนใจอย่างลำบากใจ ไม่ได้ตอบแต่พยักหน้าเบาๆ ไม่อยากจะมองหน้าแพรเลย
“งั้นเหรอ...งั้นบอกหน่อยว่าแพรผิดตรงไหน แพรนิสัยไม่ดี หรือว่ากันย์เบื่อแพรแล้ว หรือว่า...” เธอพยายามหาเหตุผล
“แพรไม่ผิดหรอก คนที่ผิดน่ะ กันย์เอง”
“กันย์มีคนอื่นใช่ไหม” ผมถอนใจเฮือก ทำให้อีกฝ่ายยิ้มเหมือนจะสมเพชตัวเอง ดวงตาคู่สวยรื้นน้ำตา ตัวสั่นระริกราวกับสะกดกลั้นอารมณ์ ผมเอื้อมมือไปแตะแขนเธอเพื่อจะปลอบโยนหากแต่อีกฝ่ายกลับสะบัดแขนผมทิ้ง มืออีกข้างตวัดลงมากระทบหน้าผมโดยแรง
เพี้ยะ!!
ผมหน้าหันไปตามแรงตบ เพราะแพรเล็บยาวเลยทั้งเจ็บทั้งแสบ แต่ก็รู้ว่าสมควรแล้วล่ะ
แววตาเจ็บช้ำที่แสดงออกทำให้ผมรู้ว่า แพรเจ็บกว่าผมเป็นร้อยเท่า!
“ทั้งๆ ที่แพรรู้มานานแล้วว่าสักวันมันต้องเป็นอย่างนี้ ทำไมเมื่อเวลานี้มาถึง มันเจ็บมากกว่าที่แพรเคยจินตนาการไว้นะ ก็ตั้งแต่วันแรกที่คบกันแพรกันย์ก็ไม่ได้ขอคบกับแพรเพราะรักนี่ ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน กันย์มักจะเหม่อเสมอเลย ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันกันย์ก็ไม่ได้ทำเหมือนมีความสุข แพรพยายามจะทำให้กันย์รัก หาอะไรก็ได้มาทำร่วมกันแต่ทั้งรสนิยมหรือเรื่องที่คุยแทบจะเข้ากันไม่ได้สักอย่าง แต่ถึงจะเอาแต่ใจแค่ไหนกันย์ก็ยังตามใจแพรมาตลอด แต่สิ่งที่ทำให้แพรต้องโมโห ต้องอารมณ์เสียอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะว่าแพรรู้สิ่งที่กันย์ทำให้ทุกอย่าง ไม่เคยทำเพราะอยากจะทำให้ แต่ทำไปเพราะเป็นหน้าที่เท่านั้นเอง” แพรระบายทั้งหมดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่พรั่งพรู ผมไม่เคยรู้เลยว่าผม...ทำร้ายจิตใจเธอได้มากถึงขนาดนั้น
“พูดขึ้นมาก็ดีแล้วแหละ เพราะว่ากันย์ดีกับแพร...เหลือเกิน ทำให้ถึงแพรอยากจะไปก็พูดไม่ออกสักที รู้ว่าทำได้แค่คบกันไปวันๆ ทั้งๆ ที่รู้ว่ากันย์ไม่เคยรัก แต่แพร... แพร...” เธอไม่พูดต่อให้จบ
ผมคิดว่าผมรู้ความรู้สึกของเธอ ความรู้สึกที่ท่วมท้นแต่พูดอะไรไม่ออก แววตาเดียวกันกับที่ผมมองกิ๊งมาตลอด!
แพรปาดน้ำตาทิ้งยังคงสะอื้นไม่หยุดเปิดประตูหลังรถเพื่อหยิบของๆ ตัวเองออกมา ผมพยายามจะช่วยถือแต่เธอกระชากของออกจากมือผม
“ขอบคุณนะ ที่ยังดีกับแพรเสมอ แต่คงถึงเวลาแล้วที่แพรจะทำอะไรด้วยตัวเองสักที”
ตอนนี้...ผมคิดว่า ที่จริงแล้วแพรอาจจะไม่ใช่คนเอาแต่ใจอย่างที่เห็น แต่เพราะเธอรู้ว่าผมไม่ได้รักเธออย่างที่เธอรัก เธอจึงพยายามเอาแต่ใจเพื่อให้ผมตามใจเป็นการทดแทน
และสิ่งที่ผมรู้อีกอย่างหนึ่งคือ สำหรับแพร ... คำขอโทษ เป็นล้านครั้งก็ยังไม่พอ...
ขับรถกลับด้วยใจหดหู่แล้วศรก็โทรมา ผมจึงแวะเซเว่นซื้อของตามที่มันสั่ง
แต่พอขนของเข้าบ้าน เสียงโวยวายนั่นมันอะไร?? พอเข้าไปก็พบว่า กิ๊งถูกฐา หมอก อ้อมช่วยกันจับไว้ ส่วนศรก็ถูกเฟรมกับทิวจับไว้เช่นกัน
“เกิดอะไรขึ้น ทำไม...” ผมถามขึ้นพลางขมวดคิ้วสงสัย
ยังไม่ทันที่จะมีคนตอบคำถามคลายความสงสัย กิ๊งมันก็กระโดดเข้ามากอดผม ตกใจครับ คนอื่นๆ ก็ตกใจ ไม่กอดเปล่าซ้ำยังร้องไห้กระซิกๆ
“กันย์... ศรมันด่ากิ๊ง แล้วมันก็ ..จะต่อยกิ๊งด้วย”
ผมปล่อยของลงข้างตัวแล้วยกมือขึ้นลูบหัวกิ๊งอย่างปลอบประโลม
โห ไอ้ศร มึง...ทำกิ๊งร้องไห้
เงยหน้าขึ้นทำหน้าโหดใส่มัน ตวาดถาม
“มึงทำอย่างนั้นจริงเหรอศร”
“ก็มึงไม่ใช่เหรอบอกให้กูรั้งไว้ไม่ให้มันกลับ กูทำอยู่นี่ไง แต่แม่งดื้อด้าน พอด่ามันก็อารมณ์เสียหาเรื่องกู มันกวนตีนน่าเตะมาก” ศรโวยวาย ฟ้องกลับ ผมหันไปมองกิ๊งแต่มันไม่ได้มองผมยังคงกอดซบผมอยู่ ผมเลยหันไปบอกศรว่า
“จะเตะมันก็เข้ามา... คอยดูแล้วกันว่าตีนมึงกับตีนกูใครจะเร็วกว่า” ผมส่งสายตาดุไป
“มึงเข้าข้างมันเหรอ”
“เปล่า” ผมตอบ
“แล้วที่มึงทำเรียกว่าอะไร มึงเห็นมันสำคัญกว่าเพื่อนที่คบกันมาหกปีอย่างกูใช่ไหม” มันถามกลับมาอย่างโมโหไม่แพ้กัน ถึงจะรู้ว่ามันปากเสียเพราะเมาอยู่แต่คำถามที่แสดงความน้อยใจอย่างนี้ทำให้ผมชะงัก
ปกติแล้วถ้าเพื่อนกับแฟนมีเรื่องกันแล้ว ส่วนใหญ่ต้องเลือกเข้าข้างแฟนมากกว่า เพราะเพื่อนจะง้อง่ายกว่าแฟน โกรธกันไม่เกินวันพอพาไปกินเหล้ามันก็หายโกรธแล้ว แต่ถ้าเพื่อนในกลุ่มมีเรื่องกับแฟนศร ศรไม่เคยมีสักครั้งที่จะเข้าข้างแฟน มันเลือกเพื่อนก่อนเสมอ เคยถามมันเหมือนกันว่าทำไม แต่มันตอบว่า เพราะมันคิดว่ามิตรภาพระหว่างเพื่อนเป็นสิ่งสำคัญ หาเพื่อนดีที่รู้ใจมันยาก และจะยาวนานแค่ไหนจะเลิกเป็นเพื่อนกันมันยาก ส่วนแฟนเลิกกันก็เป็นคนอื่น เลิกแล้วหาใหม่ได้ เพราะมันเห็นความสำคัญกับเพื่อนอย่างนี้ถ้ามีใครเห็นผู้หญิงดีกว่ามันเป็นโดนดีทุกราย มันจะแอนตี้ขั้นเทพ งี่เง่ามากจนเพื่อนต้องเลิกกับแฟนคนนั้นไปเลย!! ดังนั้นถ้าเป็นเพื่อนคนอื่นผมอาจจะเลือกเข้าข้างแฟน แต่ไม่ใช่กับศร เช่นตอนที่ศรปากหมาใส่แพร ทั้งๆ ที่ผมรู้ว่าศรผิดเต็มๆ แต่ก็เลือกจะเข้าข้างมันมากกว่า แม้แต่ตอนนี้คำถามจริงจังนั้นทำให้ผมคิดหนัก ถ้าตอบว่าใช่ ไอ้ศรมันคงจะเกลียดกิ๊ง แต่ถ้าตอบว่าไม่ใช่แล้วกิ๊งจะว่ายังไง?
ผมถอนใจเฮือกใหญ่ จับแขนกิ๊งออกจากตัวแล้วเดินไปหาศร พูดเบาๆ พอให้ได้ยินกันแค่สี่คน
“กูตอบไม่ได้ว่าเห็นใครสำคัญมากกว่า เพราะอยู่กันคนละสถานะ มึงเป็นเพื่อนกู ส่วนกิ๊ง...มึงคงรู้แล้วว่ากูคิดยังไง... เอาเป็นว่า ถ้ามันทำให้มึงโมโห กูขอโทษแทนมัน ถ้ามึงอยากด่ามันก็ให้มาด่ากู ถ้ามึงอยากเตะมันให้มึงเตะกู แล้วลืมเรื่องนี้ซะให้แล้วไปแล้วได้ไหมศร”
“เอางั้นเหรอวะ ตีนกูหนักไม่แพ้ตีนมึงนะ” ศรขู่ ซึ่งผมว่าก็คงจริง แต่ทำไงได้ ถ้าไอ้ศรมันเกลียดกิ๊ง ต่อไปผมคงปวดหัวน่าดู คนกลางต้องยอมเจ็บเอง ถึงจะแก้ปัญหาเพื่อยุติข้อบาดหมางได้เร็วที่สุด
“เฮ้ยไม่ได้ยินที่มันพูดเหรอไงว่ามันยอมให้กูเตะแทนเด็กมันน่ะ” ศรเสียงดังใส่เฟรมกับทิวเมื่อสองคนยังช่วยกันจับมันไว้ไม่ปล่อย เฟรมกับทิวทำหน้าอิหลักอิเหลื่อ
“เฟรมทิว ปล่อยมัน ถ้ามันอยากทำก็ให้มันทำเถอะ” ผมบอกแล้วศรก็สะบัดตัวออกมาง่ายๆ มันจ้องหน้าผมอยู่นิ่ง ก่อนจะยิ้มบางๆ ทำให้ใจชื้น
“มึงปกป้องมันแบบนี้ มึงแน่ใจตัวเองแล้วใช่ไหมว่าจะชอบผู้ชายจริงๆ” มันถามเบาเหมือนกระซิบ ผมหลุบตาต่ำ ก่อนจะพยักหน้า “สวยแม่งสุดยอด ทำให้กูได้เตะมึงฟรีตั้งหนึ่งที” ศรพูดปนหัวเราะมันหายโกรธแล้ว แต่ไอ้เพื่อนชั่วยังจะอยากเตะกูอีก..
หมับ... ผมหันไปมองข้างกายกิ๊งจับแขนศรไว้แล้วทำหน้าตาน่าสงสาร
“ศรจะเตะกันย์จริงเหรอ” เอ่อ... ผมว่าผมจะเตะไอ้ศรแทนเพราะกิ๊งไปจับแขนมัน กูหวงนะเนี่ย...
“ใช่ ภูมิใจได้เลย กันย์มันยอมโดนเตะแทนสวยเลยนะเนี่ย” ยังจะไปบอกกิ๊งอย่างนั้นอีก
“เตะกันย์ทำไม กันย์ผิดตรงไหน ถ้าไม่พอใจก็มาทำกับตัวต้นเรื่องนี้สิ” กิ๊งบอกศรด้วยสีหน้าจริงจัง เอ่อจะว่ายังไงดีผมว่าพอเมาแล้วมันอ้อนเก่งมากครับเห็นแล้วใจอ่อน แต่กับไอ้ศร ผมไม่รู้ ผมหันไปมองหน้าศรไม่พูดอะไรแต่สื่อด้วยสายตาว่า อย่านะโว้ย
“ถ้ากิ๊งผิดมากก็ขอโทษแล้วกัน อย่าทะเลาะกันเพราะกิ๊งเลยนะ” บอกไปสะอื้นเบาๆ ด้วย โอ้ ...ผมอยากร้องไห้ตามเลย ผมมองหน้าไอ้ศรแบบมึงเห็นมันไหม ว่ามันน่าสงสารขนาดไหน
ศรทำเสียงจิ๊จ๊ะ แบบอารมณ์เสียนิดหน่อยเพราะทำอะไรใครไม่ได้สักคน
“เออๆ กูไม่โกรธและ แม่งรักกันจริ๊ง ไม่แต่งงานเข้าหอไปเลยวะ” เอ่อ ... กูก็อยากเหมือนกัน รอมึงมาทำพิธีให้ว่ะสาดดดด
ฐาเดินมาลากกิ๊งออกไปเมื่อเห็นว่าน่าจะหมดเรื่อง ถือว่า ผมไม่โดนเตะเพราะน้ำตาของกิ๊งเลยครับ ขอบคุณมันจริงๆ
“ถ้าเมื่อกี้กูเตะมันขึ้นมามึงจะทำไงวะ” ศรถามพลางมองกิ๊งที่เดินออกไปด้วยรอยยิ้มเอ็นดู เช่นเดียวกับผม ผมยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดีก่อนจะบอก
“เตะกูกูไม่ว่า แต่เตะมันมึงตาย!!”
ผมตามกลับมายังวงเหล้า ตอนนี้กิ๊งไม่งอแงอยากกลับบ้านอย่างเดิมแล้ว ซ้ำยังเรียกร้องหาสุราเหมือนกับตายอดตายอยาก ผมก็ไม่เห็นว่าเวลาเมาแล้วมันจะเลวร้ายอะไรนัก เมาแล้วยิ่งน่ารักซะด้วยซ้ำ เพราะมันขี้อ้อนมากกว่าปกติมาก แต่ส่วนแปลกออกไปคือปกติถ้าไม่สนิทกิ๊งจะพูดเพราะ กับพวกศรกิ๊งไม่เคยพูดภาษาพ่อขุนใส่เลย แต่ฟังจากที่เพื่อนๆ บอก พอโมโหวันนี้มันทั้งด่าทั้งขึ้นมึงกู มันใจกล้าเถียงแล้วก็ไม่กลัวไอ้ศรเลยทั้งๆ ที่ศรตัวโตกว่ามันถ้าตีกันจริงๆ ผมว่ามีแต่กิ๊งจะเสียเปรียบอยู่แล้ว แต่พอเห็นผมเหมือนมันจะจงใจเข้ามาอ้อนเพราะรู้ว่าผมจะช่วยมันได้ ถ้าพอผมไม่ได้ตีกับศรแถมยังเสียเปรียบมันกลับไปอ้อนไอ้ศรต่อ จะพูดยังไงดี เหมือนกับมันพลิกสถานการณ์เก่ง แล้วไงอีกล่ะ...มีอะไรอีกไหมที่ทำให้มันไม่อยากกินเหล้า อยากรู้จริงๆ
.....................................................................
หวังว่าตอนนี้คงจะกลับมารักกันย์เหมือนเดิมเนอะๆ ...
“เหมือนกับมันพลิกสถานการณ์เก่ง” แถวบ้านนิเรียกแหลเก่งค่ะ
มาต่อแบบสั้นๆ จะต่อให้จบตอนเมา ภายในวันนี้นะคะ ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องเน็ต แล้วจะขอลาหยุดสงกรานต์ หลายวัน อิอิ
แต่ขอบอกว่าตอนหน้า .... หึหึ!!
นิ เองค่า....
.....................
fuku แรด รั่ว ยั่ว... ที่ขอมา กำลังจะจัดให้ค่ะ
samsoon@doll ฮา แค่ตอนเมาน้า ตอนไม่เมา เหมือนจะแมนอยู่ ฮาๆๆ
panang คิดว่าไม่สั้นหรอก ตอนก่อนๆสั้นกว่านี้ แต่ว่า กันย์ออกน้อยหรือเปล่าเลยคิดว่าสั้น
kokikung น่ารักจริงเหรอ??
ordkrub รอบเดียวก็แย่แล้วค่ะ
iforgive ฮา... ศรไม่แน่ กันย์ต่างหากที่แย่
sweardear แหะๆ ตอนนี้.... รั่ว ยั่วด้วย คร่า
rAn_@_wAy ขอบคุณค่ะ มาตามอ่านเรื่อยๆ นะคะ
Piaanie คิดว่า เพราะกินกับโค้กเลยเมาเร็วนะคะ
SoN*-*
tuek มาแล้วค่ะ
Margarin_Butter ที่ฐาพูดเพราะรักเพื่อนนะคะ อิอิ เอ่อ กดกันแค่นี้พอไหมคะ..
none_ny เห็นแล้วนะคะ
donutnoi ชั่วแบบว่า คิดอะไรก็ พูด ก็ทำโดยไม่คิดถึงผิดถูกเลยน่ะค่ะ กันย์เอาไปเก็บในห้องนอนแล้วค่ะ ฮา
patty_b009 กิ๊งจ๋า...... จ้ะ
~^PrinceZa^~ เลวแบบว่า นึกอยากกดกันย์ขึ้นมา ฮาๆๆๆ
namngern แรดต่อค่ะ
jiki กิ๊งไม่เสร็จกันย์ แต่กันย์เสร็จกิ๊งแทน กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
TeuyHom นี่แค่เริ่มต้นค่า
yeyong รั่วจนความลับแตก แถมยัง....
april@tbl ขอบคุณค่า กันย์ก็ ลากไปเก็บ.... ป.ล. เจอแฟนคลับพี่ตุลย์อีกหนึ่งคน อิอิ
mascot มาแล้วจ้า
m_pop91 มาให้แล้วจ้า
from_mars ทำทุกอย่าง... เฮ้อ หมดภาพพจน์นายเอกแสนดีไปเลย เง้อ
punchnaja อิอิ แสดงว่า ยังอ่านไม่ถึงตอนล่าสุดแน่เลย .. เพราะกันย์กลับมาแล้ว
peanjai รู้ได้ไงคะ??
1wariya1 มาแล้ว ช้าหน่อยอย่าว่ากานนะ
peppier ถ้ามีคนเอากิ๊งไปเก็บคงเป็นฐา แต่กิ๊งไม่ไป ฮาๆๆๆ
t-unseen ตอนนี้แหละคร่า
YVES น่ารัก.... จริงเหรอ ออกจะแหล
yayee2 ไม่รู้ว่า แบบนี้เสียไหม แต่ก็แต่งไปแล้ว โอ๊วววว
ZakeiHarha คร่า เลิกแล้ว โฮๆๆๆ
PetitDragon ขอบคุณค่า
หัวข้อ: ♂...I~รับไม่ได้...(ถ้าไม่ได้รัก)♂ แจ้งข่าว หน้า 52 (อ่าน 532557 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก