หัวข้อ: เด็กป๋า โดย TRomance P.232 28-11-11 [แจ้งข่าวค่ะ]

[bame]

ระวังเรื่องข้อตกลงนี่แหละ

มันเคยทำให้ผมเจ็บช้ำมามากละ

เพื่อบางครั้งเรื่องราวก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด

และมันจะไม่เป็นอย่างงั้นตลอดไป

ถึงจะรักแค่ไหน

แต่ถ้ามีแค่ใจฝ่ายเดียวมันก็ยากนะ

ต้องให้ใจทั้งสองฝ่ายน่ะมันถึงจะสมบูรณ์

ละเมื่อไหร่ล่ะจะได้เจอคนที่ทำให้สมบูรณ์นั้นซะที

สู้ เขานะป๋า ผมเป็นกำลังใจให้ครับ

 

[lovevva]

ข้อตกลงแบบนี้เรียกว่า แฟน แล้วค่า ไม่ใช่เด็กในสังกัด 
พอกันเลยทั้งคู่

เห็นด้วยค่ะ

[zeusmaii]

ชอบเรื่องนี้จังดูไม่เหมือนใคร มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองดีเจ้า รอติดตามอยู่น่า

[Whatever it is]

โจมช่างเข้าใจยากแท้ๆ เหอะๆ

[both^^]

ตามอ่านทันล่ะค่า
สนุกมาก งานนี้น้องโจมเล่นซะป๋าอยู่หมัดไปเลยอ่ะ

[ตุ๊บป่อง]

พึ่งมาอ่านนะคับ

สนุกมากเเล้วก็ชอบโจมมาก....รอติดตามอยู่นะคับ....

[fOnfOn :D]

ฟังๆ ไปข้อตกลงนี้มันแปลกๆ นะค่ะทั้งสองคน


มันเหมือนคุณแฟนเค้าคุยกันมากกว่าป๋ากับเด็กขายนะจ๊ะ   

ส่วนเรื่อง จินจินกับคาเมะจัง  ใครเคะกว่ากันนั้น หาคำตอบไม่ได้แหะ เพราะปัจจุบันหมูจินมาทำตัวน่ารักนักจิ๊นขึ้นเยอะ  ส่วนเมะจังก็อวบเอ๊าอวบเอา คิดถึงเมื่อก่อนตอนเมะผอมเพรียว   

[bbyuqin]

ข้อเสนอของทั้งสองฝ่ายแบบนี้ ดูเหมือนอยากผูกมัดกันเลยอ่ะ...

[creator]

ดูเหมือนเนื้อเรื่องจะเข้มข้นขึ้นทุกขณะ  55

ใครถือไพ่เหนือใครกันแน่เนี่ย
ป๋า ..หรือโจม?

แต่ก็เป็นเรื่องจริงนะ ที่ว่า โจมเป็นเด็กขาย
แต่ไม่เคยเริ่มก่อน  555 

แหม เดี๋ยวนี้ตั้งเงื่อนไขกับป๋าได้ด้วย
และดูเหมือนป๋า จะไม่มีทางเลือกนะเนี่ย

รอตอนต่อไปจ้ะ 

[sunshadow]

 กรี๊ดดดดดดดดดด น่ารักอ่า
     

[kihaezzzzzz]

ป๋าหมดท่าเลย โจมเจ๋งจริงๆ

[miniz]

รอตอนต่อไปค้ะ 

[takara]

หุหุ เด็กป๋าเด็ดจิงจิง

[nam-nueng]

เพิ่งเริ่มอ่าน เรื่องนี้สนุกมากๆๆๆ รอตอนต่อไปคร้าบบบบบบบบ

[maytarapat]

น้องโจมไม่ชอบใช้ของร่วมกับใครนะป๋า
^_______________________^

[Me_kame_nishi]

แบบนี้เค้าเรียกผูกมัดนะป๋านะ

[JJHJJH]

ย่องมาแอบในตู้เสื้อผ้า ^^ รอชมต่อ

[chaloemponn]

ป๋าคุง เตรียมตัวเตรียมใจเป็น "เด็กโจม" ไว้ยังครับ ส่วนน้องโจมเมื่อได้โอกาสแล้ว ต้องกำหราบป๋าคุงให้อยู่ในโอวาทโดยด่วนนะครับ
เออ แล้วนี่คนแต่งหายไปไหนแล้วครับ ถ้ามีใครพบเห็นวานบอกคนแต่งด้วยนะครับ          โจม F.C. กำลังเริ่มอารมณ์เสีย เนื่องจากค้างครับ

[ToffeE_PrincE]

โห ป๋า เอาไม่มากหรอกเนอะ
มีข้อตกลงแค่ข้อเดียว แต่มีกฏอีกร้อยข้อ
และก็มีเรื่องที่ต้องบอกให้รู้... อีกร้อยข้อเท่านั้นเอ๊งเนอะ
น้อยจะตายไป 

กฏแค่นี้บังคับโจมไปเลยไม่ดีกว่าหรือ 

 

[konnarak]

จะขอเค้าเป็นเเฟน ก็ขอตรงๆเลยก้ได้  อ้างกฎนู้นกฎนี้  

[kokikung]

มาเรียกร้อง
อยากจะอ่านต่อไวไวอ่าคุณ
  มาต่อเมื่อไหร่อ่าเนี่ยยยยยย
คิดถึงเด็กป๋ามากกกกกกก

[NUTSANAN]

อยากรู้ว่โจมคิดยังไงกะป๋ากันแน่
ยังรักอีพี่นั่นอยุ่รึเปล่า หรือว่าริ่มมีใจให้ป๋าา
โอ้ย ย
ยังไงกันแน่
อยากรู้ว  วว
 

[indy❣zaka]

เมื่อไหร่น้องโจมเด็กป้า
จะมาคะ 

[เพื่อนบ้าน]

คิดถึงน้องโจมมมมมมมม
แอบเข้ามากอด งุงิ 

[heefever]

อยากอ่านต่อแล้วอ่าาาาาาาา มาซักทีสิคะ 

[NmornS]

คิดถึงเด็กป๋าแล้วอ่าาา

[insunhwen]

มารอโจมกับป๋าด้วยคน 

[sunshadow]

   คิดถึงหนูโจมจังน้าาาา

[Seiki]

ตอนที่ 11 'เด็กป๋า

“แย้ แย้”

คนส่งเสียงร้องเรียกลงแรงระรัวทุบจนเต็มฝ่ามือ แต่ไม่ได้ผลตอบรับที่น่าพอใจจากคนที่ถูกเรียกเลยสักนิดเดียว มันน่าหงุดหงิดจนมหาอยากจะลดจากถือศีลแปดมาถือแค่ศีลห้าเสียจริงๆ

(ศีลห้าของอะไรเหรอพี่มหา ข่าวว่าพี่สะสม FHM และ Maxim ทุกเล่มไม่ใช่เรอะ!!)

“อะไรของมึงวะมหาส่งเสียงดังอยู่ได้ เย้ ตานี้ออกน้ำเต้านะครับพี่น้องใครที่รู้ตัวว่าไม่ได้วางเงินที่น้ำเต้า กรุณายกมือขึ้นจนกว่าพี่แย้จะสั่งให้วางเงินเสี่ยงโชคตาต่อไปอีกครั้งครับ ฮ่าๆ ลาภปากเสียจริงๆตานี้พี่แย้กินรอบวง”

“มึงช่วยหยุดมอมเมาน้องปีหนึ่งแล้วมาดูนี่ก่อนได้มั้ยวะ”
ถึงแม้จะเหน็ดเหนื่อยต่อการส่งเสียงและออกแรงทุบตีไปมากแล้ว แต่ความพยายามอยู่ที่ไหน ก็ต้องพยายามต่อไปจนกว่าจะถึงที่ตรงนั้นละนะ มหาเชื่อว่าคนดีน้องอาโออิต้องคุ้มครองแน่ๆเว้ย

“อะไรของมึงวะมหา มีอะไรน่าตื่นเต้นไปกว่ากูได้กินรอบวงเมื่อกี้อีกเหรอ”

“ทูมัช โซมัส แวรี่มัสที่สุดของแจ้เลยไอ้เชี่ยพี่แย้”

“อะไรวะ”

“นู่นๆๆ ไง”

“นู่นไหนของมึง ชี้ดีๆสิ มือมึงอย่าสั่นสิโว้ย กูไม่รู้แล้วเนี่ยว่ามึงชี้อะไร”

“มึงมองไปที่เศรษฐศาสตร์สิ”

“ทำไม เศรษศาสตร์มีอะไร อยู่ดีๆคณะมันแตกสปอร์ได้เองอีกชั้นหรือไง”

“ไม่ใช่”

“อ้าว แล้วอะไรของมึงล่ะที่ว่าน่าสนใจ”

“นะ น้องโจม”

“เออ รู้แล้ว น้องเค้าก็น่าสนใจมาตั้งนานแล้วนี่ กูคิดว่าจะมีอะไรตื่นเต้นกว่านั้น”

“แล้วถ้าคนที่เดินตามหลังน้องโจมคือไอ้ป๋า มึงว่าน่าสนใจกว่าน้ำเต้าปูปลาของมึงมั้ย”

“ป๋าไหนวะ”

ป๊าบ!!

“สัดแย้ ในโลกนี้จะมีมนุษย์สักกี่คนที่ตั้งชื่อลูกตัวเองว่าป๋าวะ”

“มึงกำลังลามปามถึงพ่อเพื่อนนะเว้ย”

“มึงก็อย่าแกล้งโง่นักได้มั้ยล่ะ”

ปัง!!

เสียงหนังสือปลิวมาทางอากาศตกกระทบบนโต๊ะที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์สันทนาการยามบ่ายของเหล่านักศึกษานิเทศศาสตร์ ทั้งเสียงและการเรียงตัวแบบกระจัดกระจายของหนังสือไม่ได้ทำให้น่าตกใจเท่ากับคนที่กำลังเดินเข้ามาร่วมกลุ่มหรอก

คุณพระ!! นึกว่าอาจารย์เดินผ่านมาซะอีก

“ไอ้เบส นึกว่าใครตกใจหมดเลย”

“แล้วพวกมึงนึกว่าใครล่ะ เอะอะโวยวายอะไรกันวะ ดังไปถึงที่จอดรถคณะเลยนะพวกมึง เอาอีกแล้วไอ้แย้ กูบอกกี่ครั้งแล้วว่ามึงช่วยหาการพนันที่ไม่มีหลักฐานมัดตัวจะได้มั้ย มึงจัดเต็มซะน้ำเต้าปูปลาเลยนะไอ้บ้า”

“ก็ไพ่มันจำกัดคนเล่นนี่หว่า น้ำเต้าปูปลาแหละเล่นกี่คนก็ได้”

“ไพ่มันก็มีหลักฐานให้จับได้เว้ยไอ้ควาย”

“แล้วมึงจะให้กูเล่นอะไรละเบส”

“ไม่ต้องเล่นไง ไม่เสี่ยง ไม่อันตราย ไม่ทำลายอนาคตชาติ มึงชวนใครไม่ชวนเสือกชวนน้องปีหนึ่งมาเล่นเนี่ยนะไอ้รุ่นพี่สันดาน โอ้ยย กูจะด่ามึงยังไงดีเนี่ย”

“ไม่ต้องด่าเป็นการให้ทานที่ดีที่สุดนะเบส ใช่มั้ยวะมหา ทางที่ดีมึงช่วยคิดการละเล่นที่ไม่เสี่ยงดีกว่า”

“เล่นอินเวอร์สไง”

“เออ เป็นความคิดที่ดีมากเบส ใช้แค่เครื่องคิดเลข เริ่ดมากเป็นการพนันที่ดูดีมีชาติตระกูลและเสริมสร้างความรู้คู่เยาวชน”

“พอๆแล้วมึงกับไอ้มหาโวยวายอะไรกันวะ”

“โน่นไง หลังจากที่สับขาหลอกให้ความหวังสาวๆมาสองสามวัน วันนี้ไอ้ป๋ากลับไปตายรังเก่าควงน้องโจมเหมือนเดิมแล้วนะ”

“ไหนวะ”
เสียงอุทานที่ดังยิ่งกว่าเสียงตามสายในมหาลัยทำให้หลายๆคนที่มองไปทางเดียวกันถึงกับสะดุ้ง

“เบส เมื่อกี้มึงยังว่าพวกกูเสียงดังเกินไปเลยนะ แต่เสียงมึงอะ เบามาก เบาซะจนไอ้ป๋าหันมามองเลยนะ ตัวใครตัวมันก็แล้วกัน นั่นๆมันเดินมาทางนี้แล้ว จูงเทวดามาด้วย แล้วอย่างนี้กูจะมีแรงหนีได้ไงวะ”

“อะไรขัดตีนมึงอยู่ล่ะ”

“ความน่ารักของน้องโจมทำลายสายตากูนะสิ มองไม่เห็นทาง”


ป๊าบ ป๊าบ!!



“สำหรับพวกมึงสองคนกูขอจัดเต็มทั้งคู่ อย่าท่าเยอะได้มั้ย มึงจะรับไหวมั้ยถ้าไอ้ป๋าโวยวาย”

“ฮื่อๆๆๆๆ ไม่ ไม่มีทางเลยเบส”

“เหอะ ทีอย่างนี้มึงสองคนพร้อมใจกันส่ายหน้าเลยนะ”

“มีอะไรกันวะโวยวายเสียงดัง”

เชื่อมั้ย!! ตอนที่ไอ้แย้มันจับน้ำเต้าปูปลาเสียงดังลั่นคณะยังไม่มีใครสนใจเท่ากับที่ไอ้ป๋าเดินจูงมือน้องโจมผ่าเข้ามากลางวงเลยนะ สีหน้าของคนที่หันมามองถอดรหัสได้ว่ากำลังอดกลั้นไม่ให้ตัวเองหันไปคุยกับคนข้างๆในระยะเผาขน มันเสี่ยงเกินไปที่จะทำอย่างนั้น

“ไอ้แย้กับไอ้มหาอะดิ ชวนน้องเล่นการพนัน”

“อีกแล้วเหรอ”

“ถึงจะเครือข่ายเดียวกันแต่มึงอย่าเหมารวมโปรสิเบส ไม่ใช่นะป๋า กูไม่เกี่ยว ไอ้แย้คนเดียว กูแค่ไม่มีกลดให้เดินจงกลมเลยไม่รู้จะทำอะไรน่ะ”

“เลยแค่เชียร์”

“ป่าว ช่วยไอ้แย้เก็บตังค์ด้วย วันนี้มันมือขึ้นมันว่ามันจะเลี้ยงเบียร์”

“พอกันทั้งคู่”

“สวัสดีครับน้องโจม ไม่เจอกันหลายวัน”

ทักทายไปด้วยเดลี่สมายล์แต่เทวดาเค้าตอบกลับมาแค่พยักหน้าให้ แค่นี้ผู้ชายแอ๊บแมนแถบนี้ก็แทบจะหลุดกรี๊ดแล้ว เชื่อน้ำยาได้เลยว่าไอ้พวกที่ไม่เคยรุกทั้งหลายเจอน้องโจมโหมดเงียบแต่ยิ้มสดใสแล้วแทบจะกลับไปเทรินโปรรุกกันทั้งนั้นแหละ มองตาก็เห็นไปถึงลิ้นไก่แล้ว

แต่เสียใจครับ!! จนถึงวินาทีนี้ไอ้ป๋ามันยังไม่คลายแรงที่กระชับฝ่ามือน้องเค้าเลย

คนนะไม่ใช่พารามีเซียมไม่ต้องกลัวหายก็ได้ไม่ใช่เหรอ?

“มึงก็ด้วยนะป๋า หายหัวไปเลยเหมือนกันนะช่วงนี้ หายหัวไปไหนมาวะ”
ถ้าไม่ติดว่าเพื่อนกันจะต้องไม่กินกันเอง ใต้คณะวันนี้ทุกคนคงจะได้เห็นของแปลกเกิดขึ้นแน่ๆ เบสถามได้ตรงใจเพื่อนอย่างมหากับแย้จนแทบจะกระโดดจูบปากขอบอกขอบใจกันเลยทีเดียว

“แถวๆนี้แหละ”

คำถามถูกใจแต่คำตอบไม่โดน แต่ป๋ามันไม่ได้แยแสอยู่แล้ว มันแค่ไหวไหลแล้วก็จูงมือกันเดินจากไป ทุกคนได้แต่มองหน้ากันแล้วตีความหมายของสัจธรรมที่ว่า
มันแค่ควงกันมาโชว์ตัวเฉยๆไม่ได้ต้องการตั้งโต๊ะแถลงข่าวอย่างที่เพื่อนๆคาดหวังแต่อย่างใด

บนเตียงกว้าในห้องที่คุ้นเคย คนสองคนกอดก่ายภายใต้ผ้านวมผืนเดียวกัน ผ้าปูที่นอนยับย่นไม่ต่างสนามกว้างที่เพิ่งว่างเว้นจากศึกสงคราม กลิ่นคาวคละคลุ้งที่บ่งบอกถึงเส้นชัยของบางอย่างยังตลบอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ ลมหายใจที่ถูกปล่อยออกมาทางจมูกและปากยังกรุ่นร้อน หน้าอกยังกระเพื่อมตามจังหวะหายใจที่เหน็ดเหนื่อยเพราะความเร่าร้อนที่เพิ่งผ่านพ้นไป

สามวันที่ไม่ได้เจอกันนี้พิสูจน์ความต้องการของคนที่นอนหายใจสม่ำเสมออยู่ข้างๆว่า ‘เกินพอดี’ แค่ไหน
ถ้าไม่ผ่านการพิสูจน์มาสดๆร้อนๆใครจะไปเชื่อว่าคนที่ระบายความต้องการเปลืองอย่างป๋าไม่ได้ปลดปล่อยเรื่องอย่างว่ามาสามวันแล้ว

เงื่อนไขที่หวังแค่จะ ‘ลองใจ’ ที่ได้รับคำตอบเหนือความคาดหมาย

.

.

.


“ก็ทางใครทางมัน ที่ผ่านมาถือว่านายจ่ายค่าตัวเป็นโทรศัพท์เครื่องนั้นก็แล้วกัน แล้วหลังจากพรุ่งนี้เป็นต้นไป เราก็มีอิสระต่อกัน ทางใครทางมัน โอเคมั้ย?”

“ไม่โอเค”

คำตอบที่ได้รับไม่ใช่คำตอบที่เดาเอาไว้ ไม่ได้ต้องการจะเงียบแต่ยังไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาตอบโต้เจ้าของน้ำเสียงมุ่งมั่นนี้ยังไงดี

๐ สวัสดีค่ะ ไม่รู้ตอนนี้จะสั้นไปหรือเปล่า แต่ถึงจะสั้นแต่ก็น่าจะทำให้หลายๆคนยิ้มได้นะคะ

๐ เผื่อใครจะงง ตอนนี้คนเขียนเริ่มจากปัจจุบันย้อนหาอดีตนะคะ เผื่ออ่านๆมาแล้ว อ้าว เจอซ้ำกับเหตุการณ์ตอนที่แล้วนี่น่า จบที่เดียวกันเลย แต่เพิ่มมาอีกประโยคกับหนึ่งย่อหน้าอธิบายอะไรประมาณนี้

๐ ขอบคุณทุกคนเหมือนเดิมค่ะ

๐ ฝากช่วยดูคำผิดด้วยนะคะ TRomance

*** ใครที่สั่งซื้อหนังสือพี่เมฆรอบเก็บตกไปแล้วปกกับเนื้อหาสลับกัน ต้องการจะเปลี่ยนแจ้งมาทางเมลล์นะคะ

[YouandMe]

  มาจิ้มให้กับ ปล. เรื่องปกก่อน 55555555+

ป๋าเล่นจับจองน้องโจมแบบนั้นใครๆ ก็ตาร้อนผ่าวแน่ๆ 

แต่ชอบท่านมหามากกว่า...นี่เหรอที่ถือศีล 8