หัวข้อ: ขวัญใจ.....เด็กมัธยม ไม่ตลก(จบบริบูรณ์) 16/6/2011 5:36am

[wichaiP]

เมื่อเคาะประตูหลายๆทีไม่มีเสียงตอบ จากเสียงเคาะเลยเปลี่ยนเป็นเสียงถีบประตูแทน
รอด!!!! ไอ้ขวัญรอดแล้ว พร้อมกับหน้าแฝดสี่ของตรู ผุดขี้นมาเลยหล่ะ แต่ไหงมันชัดมากจังฟระ เพราะว่า เฮ้ยยย ไม่จริงงงง ไฟเข้าไปกระชากนพพล พลางต่อยหน้าจนนพพลทรุดไปนั่งกับพื้น น้ำกับลม เดินมาพลางถอดเสื้อสูทปิดให้ ขณะที่ดิน ก็เดินเข้ามาและตบหน้าผมไปหนึ่งฉาด
“เพี้ยะ!!!!”บอกเลย ไม่เจ็บ หากแต่ภาพที่น้ำในตาของดินคลอ หัวใจผมเหมือนกับจี๊ดทันที
“พี่ดิน ทำเกินไปเปล่าครับ”น้ำเอ่ย หากแต่สายตาเมื่อมามองผม ก็พลันวาวโรจน์
“ลมผิดหวังขวัญใจ จริงๆ”ลมว่าเสร็จ พลางหันหลังให้ทันที
“ขวัญใจ เราเลิกกัน”ไฟเดินมาพลางมองหน้า พร้อมกับกระซิบบอกหากแต่เหมือนกับเสียงมันดัง ดังก้องไปทั้งหัว
“เช่นกัน ลมด้วย”
“น้ำก็ทนไม่ได้ เหมือนกัน เราเลิกกันเถอะ”
“ไฟ ไม่เคยเจ็บเท่านี้มาก่อน ไอ้อ้วนนายมัน ฮึ่ม”
จากนั้น ก็มีชนะใจก็เข้ามา พร้อมกับมองภาพที่เกิดขี้น
“ขวัญใจ เป็นอะไรหรือเปล่า”ผมได้แต่ส่ายหน้า หากแต่เหมือนเสียงมันจุกที่คอทันที จะไม่เป็นไรได้ไงหล่ะ ก็ตรูโดนบอกเลิก จากๆๆๆ อ๊ากกกก ไม่จริ๊งงงงง
หากแต่ ยังๆ มานยังไม่จบบบบ อยู่ๆพิช ที่เดินมาพร้อมกับ เพื่อนๆสาวอีกสามคน(ว่าแต่ใครฟระ)
“ไงค่ะ ไฟเป็นอย่างที่พิซบอกไหม ว่าแฟนอวบของคุณนอกใจ”พีชว่าพลางเดินมาคล้องแขนไฟทันที
“เนี่ยหากว่า รุ่นน้องของซานด้า ไม่เห็นภาพอุจาด อุ๊ย! ภาพลับแล้วนำมาบอกนะเนี่ยพวกจตุรเทพยังต้องเป็นคนโง่ อุ๊ยไม่สิต้องถูกหลอกตลอดไปสินะ”
“ไปเถอะค่ะ ดินเดี๋ยวนาเดียจะช่วยปลอบนะคะ”หญิงสาวอีกคนเอ่ยพลางควงแขนทันที
“ขอโทษครับ ผมน้ำ พี่ดินอยู่นั่นครับ”หญิงสาวว่าเสร็จก็ปล่อยมือทันทีหันไปควงตัวจริงแทน
“งั้น มิเชลว่า พวกจตุรเทพออกจากตรงนี้ไปก่อนดีกว่า อยู่ไปก็ช้ำใจเปล่าๆ”ว่าเสร็จสี่สาวต่างก็คล้องแขนแฝดสี่ออกไป
ตอนนี้ภาพที่เห็นคือสายตาที่เจ็บปวด ใช่เจ็บปวดจากแฝดสี่ที่ฉายมา อึ๊ก มันทรมานมาก แต่ว่าสิ่งที่ตามมาคือ ร่างสองร่างถูกเหวี่ยง ลงมาที่พื้น
“ชนะ สองคนนี้หล่ะ ต้นเหตุที่แฝดสี่มาที่นี่ อ้าว เกิดไรขึ้น”บอมเดินเข้ามาพลาง ผลักร่างของเมฆกับแก๊ป โดยมีเอกับมดเดินตามมาด้วย
“ทำไม เมฆกับแก๊ปต้องทำแบบนี้ด้วย ไปบอกแผนการณ์ให้พวกพีชรู้ ไงหล่ะเรื่องแบบนี้เกิดขี้นเลยเห็นไหม”เอระเบิดเสียงดังทันที
“ขวัญใจ แกจะนั่งบื้ออีกนานไหม”ชนะใจเอ่ยเสียงดัง
“อึก อือ ชะ ช้านโดนบอกเลิก”กว่าจะรู้ตัวว่าเอ่ยเสียงอะไรออกมา มันยากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
“อะไรนะ !!!!!”ทุกคนเสียงดังทันที
“แน่นอนอยู่แล้ว น้องสาวช้านกับพี่สาวไอ้แก๊ปยังไงก็ต้องดีกว่าไอ้อ้วนอย่างนายอยู่แล้ว”เมฆเอ่ยเสียงเยาะเย้ยทันที
“ใช่ ผู้ชายด้วยกันยังไงก็คบไม่รอด พี่สาวช้านสวยกว่านายและยังเป็นคนดีอีกด้วย โย่ๆ นายมันพวกใจง่าย พาผู้ชายมาโรงแรม แถมยังเป็นแฟนเก่าด้วย”แก๊ปต่อให้อย่างสะใจ
“นะ นายรู้ได้ยังไง”ผมเอื้อนเอ่ยอย่าง ยากลำบาก
“หึหึ ช้านรู้แผนการณ์นี้จากเอหมดแล้ว และได้ไปบอกน้องสาวช้านให้รู้อีกทีไงหล่ะ”
“บอม ยืมหน่อย”หนอยไอ้เวร ผมหยิบกระป๋องยาสลบเขี้ยงใส่ให้เมฆกับแก๊ปหลับไปทันที หนอยเล่นกับใครไม่เล่น เล่นกับขวัญใจอย่าหวังว่าจะรอดเลย
“เฟียส ดิว เก่ง ก้อง ช่วยเอาสองคนนี่ไปห้องนอนก่อน แล้วค่อยคิดอีกทีว่าทำไง”ผมหันไปมองเห็นนพพลที่ตอนนี้กำลังสะบัดศรีษะอย่างมึนงง หากแต่ยาอาจจะยังมีฤทธิ์
“ขะ ขวัญใจ ผมเป็นอะไรไปเนี่ย แล้วสองคนนี้ทำไม โดนมัดไว้เนี่ย”นพพลรีบไปยังร่างที่กำลังสลบอยู่พร้อมแก้เชือกให้ทันที
“นพพล ขอโทษนะความจริง ขวัญใจเรียกคุณมา เพื่อมอมเหล้าให้คุณแล้วจัดฉากให้คุณนอนกับสองคนนี้ต่างหาก”ผมสารภาพความจริงออกไปทันที
“ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย หล่ะครับขวัญใจ”นพพลหันมาถามอย่างกับไม่เชื่อ “คุณไม่น่าจะทำเรื่องแบบนี้ได้นี่นา”
“เพราะนพพลไง เพราะว่านพไม่ยอมเลิกยุ่งกับขวัญใจ ขวัญใจจึงคิดว่าหากสร้างภาพว่าคุณนอนกับคนอื่น คุณจะได้เลิกตามขวัญใจเท่านั้นเอง”และที่สำคัญ แผนไม่สำเร็จแถมโดนบอกเลิกด้วย
“อืม นพเข้าใจแล้วหน้าขวัญใจมันฟ้องหมดแล้ว พวกนายสี่คนมาช่วยพาน้องอีกคนไปพักอีกห้องแล้วกัน ส่วนนายตัวโตอาจารย์จะอุ้มไปเอง”นพว่าพลาง อุ้มเมฆไปที่เตียงในห้องทันที ส่วนอีกสี่คนก็ลากแก๊ปไปห้องเดียวกัน เช่นกันหากแต่สิ่งที่ตามมาคือห้องล๊อค
“อ้าว พวกนั้นล๊อกทำไมเนี่ย”เอ งงมองภาพที่เกิดขี้น
“บอม ยานอนหลับที่นายให้ชั้นทำไมยังไม่ออกฤทธิ์หล่ะเนี่ย แปลกๆ”ชนะใจเพิ่งนึกได้ว่า ได้วางยาให้พวกสี่คนนั้นดื่มน้ำผสมยานอนหลับไว้นี่น่า
“หา!!! พวกนั้นดื่มน้ำผสมยานอนหลับที่ชั้นให้เหรอ”บอมหันมามองอย่างตกใจ
“อ้าวก็ใช่สิ เนี่ย ถ้าไม่เกิดเรื่องเสียก่อน พวกนั้นก็คงหลับไปแล้ว
“คงไม่ใช่หลับแล้วหล่ะ ตื่นเลยมั้ง”บอมเอ่ยเบาๆ
 แต่คำตอบคือเสียงที่ตามมานั่นเอง
“อึก อา ทำอะไรวะ มันเจ็บ อึกหนัก”
“โอ เด็กแร็ปเนี่ย รุกรับได้หมดจริงๆ อืออออ”
“โทษทีนะ แต่ทน อุ๊กก ไม่ไหววว จริงๆๆ อืออออ”
และดูท่าทางจะไม่ใช่การรุมโทรมแล้วจากประสพการณ์ที่เป็น เอ่อ พวกชอบเพศเดียวกันหรือโฮโม(เพ่ขวัญสมัยเนี้ยเรียกเกย์แล้วเพ่ : คนแต่งเซ็งกับอายุเพ่ขวัญเจงๆๆ)
“เอาหล่ะ ตอนนี้เราออกไปข้างนอก เดี๋ยวชั้นต้องกลับบ้านแฝดเพื่อขนเสื้อผ้ากลับไปนอนบ้านตัวเองก่อน”ผมเอ่ยพลางหมุนตัวเพื่อเดินออกจากห้อง หากแต่บอมและชนะใจจับหมุนตัวกลับมาแทน

[4life]

ค้างอ่าาาา

[DexTunG]

สั้น ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[Piaanie]

ค้างซะงั้น 

[VICTORY]

TT เลิกกันแล้ววว

[ujen]

 

รีบมาต่อน่ะ
 

[wichaiP]

“นายจะยอมแพ้ง่ายๆ แบบนี้เหรอ”บอมเอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อ
“น่านสิ แผนนี้ที่นายคิด นายทำเพื่อไม่ให้พวกเด็กแฝดนั้นเข้าใจนายผิด นายทำเพื่อให้แฟนเก่านายออกไปจากชีวิตนาย เพื่อเด็กแฝดพวกนั้นนะ”ชนะใจว่าพลางเขย่าไหล่ผมอย่างแรง
“แต่ แต่มันไม่เป็นอย่างที่หวังนี่ชนะใจ บอม ดูสิ สุดท้ายขวัญใจก็โดนทิ้ง โดนตบหน้าด้วย เนี่ยรอยมือยังมีอ ยังเหลืออยู่เลย เห็นไหม!!!”ผมตะโกนสุดเสียง เจ็บ มันเจ็บไปหมด เจ็บใจที่แผนล้มเหลว เจ็บใจที่แฝดสี่มาเห็นภาพเมื่อสักครู่ เจ็บที่โดนดินตบ แต่เจ็บที่สุดคือสายตาที่ผิดหวังของพวกนั้น
“ก็แล้วจะทำไม แค่นี้เอง เลิกแล้วยังไง”ชนะใจเอ่ยอย่างไม่สนใจ “พวกนั้นเคยหลงรักแกได้ครั้งนึงแล้วนี่ ทำไมจะทำให้กลับมาหลงรักอีกครั้งไม่ได้”
“เยี่ยม!!! เริศมากชีวิตรัก ที่ไม่ยอมแพ้”เอร้องเสียงดังทันที
“ราชินี ไม่ควรจะยอมแพ้อะไรง่ายๆนะคะ”มดเอ่ยอย่างจริงใจ
“จริงสิ ชั้นคือขวัญใจ ผู้ชายที่อายุยี่สิบเจ็ดย่างยี่สิบแปด แต่ทำให้เด็กหนุ่มหล่อสุดฮอตถึงสี่คนรักมาแล้ว ทำไมจะทำอีกครั้งไม่ได้”ผมกล่าวพลางปาดน้ำตา หันมายิ้มให้เพื่อนๆที่อายุเท่ากันและน้อยกว่า
    ขอเพลง Intro นิ้สสสส
จากวันที่เธอบอกเลิก นางมารร้ายก็ถือกำเนิด ยอมรับความจริงเสียเถิด เปิดกะลาดูหลับหูหลับตาว่ากัน ร่ำร้องหานางฟ้า ทั้งที่เธอคือซาตาน ชีวิตจริงไม่ใช่ในหนัง เธอขอมากเกินไปมั้ง (ตรูไม่ปล่อยหรอกเฟ้ยยยย)
จะทิ้งตรูเหรอ อย่าฝันเลยไอ้เด็กเมื่อวานซืนนนน (เพ่ขวัญจะโหดไปไหม : คนเขียน)
อย่างแรก เชือดไก่ให้ลิงดู
“เอาหล่ะ ว่ากันง่ายๆ กล้องยังตั้งอยู่ใช่ไหมเอ”
“ยังอยู่ ว่าแต่ถามทำไมเหรอขวัญใจ”เยี่ยม..เก๋มาก (มาแนวร้ายแล้วเพ่ตรู : คนเขียน)
“บอม ยาที่เธอให้มา ใช่แบบวันที่เราสั่งสอนพวกนั้นใช่ไหม”ผมหันไปถามบอมทันที
“อือ ใช่แต่ถามทำ..”บอมกำลังอ้าปากถามหากแต่ผมยกมือห้ามก่อน
“งั้นพรุ่งนี้ ก็คงต้องมาดูอีกทีเวลานี้หล่ะ เอรบกวนคอยทำการเปลี่ยนแผ่นบันทึกด้วย ขวัญใจต้องการทุกช๊อต ทุกท่า ทุกกิริยา ของสองคนนั้น รบกวนด้วย ทนภาพอุจาดหน่อยนะ”
“แหมแค่นี้เอง ไม่หรอกมันระทึกไปอีกแบบ อย่างนี้ ชั้นชอบ อิอิ”เอยิ้มให้อย่างไม่เป็นไร
“มดคอยดูแลเอด้วยนะ และก็ภาพเหล่านี้ห้ามขายเหมือนเดิม เนื่องจากมีนพพล เพื่อนชั้นด้วย”ผมเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อนพพลแล้ว และมั่นใจ นพพลก็คงตัดใจแล้ว จากคำพูดเขาเช่นกัน
“แหมเสียดาย แต่เอาเถอะหากเธอคืนดีกับจตุรเทพได้ นั่นคงเป็นความสุขของชั้นมากกว่า”เอเอ่ยตอบตามจริงแม้จะเสียดายนิดหน่อย
“งั้นก็อย่าช้าเลย ตอนนี้ขวัญใจต้องกลับบ้านก่อน”ผมพูดพลางหากแต่บอมกับชนะใจก็เดินมาด้วยพร้อมกันทันที
“แหมคิดว่าจะล้มไม่ยอมลุกนะเพื่อน”ชนะใจอดแซวไม่ได้
“ยังไม่รู้ว่าลุกแล้ว จะสู้ต่อไหวไหมแต่ก็จะลองพยายามดูหล่ะ”ผมตอบความจริง
“ไม่ต้องห่วงน่า เราช่วยอยู่แล้วเพื่อน”บอมตอบตามจริง
“นั่นสิ แต่งานนี้ชั้นอาจต้องทุ่มสุดตัวหน่อยหล่ะ เพราะว่าฝ่ายนั้นเล่นซะจุก”โดยเฉพาะดิน หนอยตบหน้าตรู เคืองสุดๆเฟ้ยยย (สถานการณ์มันชวนโดนนี่เพ่ขวัญ / ไอ้คนเขียนอยากมีชีวิตอยู่ไหม :  ข้าน้อยสมควรตาย โปรดอภัยให้ด้วยก๊าบบบบ (T_T)
 ย้อนมาดู พวกแฝดกันหน่อยดีกว่า
“เพ่ เอาเหล้ามาอีก โว้ยย”ไฟร้องโหวกเหวกสั่งบริกรให้เอาเหล้ามาเสริฟเพิ่ม
“เฮ้ย ดื่มมากไปไหมไฟ”ดินเอ่ยเตือนแต่ในมือก็กำแก้วเหล้าไว้ เช่นกัน
“นั่นสิคะ ไม่เห็นต้องดื่มอะไรมากนี่”พิชว่าพลางขยับนั่งใกล้หากแต่ เหมือนไฟไม่สนใจ ยังคงดื่มเข้าไปอีก
“ไม่สน วันนี้ขอผมเมาเถอะ เมาให้ลืมคนใจร้าย”ไฟไม่สนใจพลางซดเหล้าเข้าไปอีก
“ผมด้วยครับพี่ไฟ คนอะไรแค่แฟนเก่ากลับมา ถึงขนาดไปนอนกับแฟนเก่าได้ ขวัญใจนะขวัญใจ”น้ำเอ่ยพลางรับแก้วจากไฟทันที
“แหมอย่าเสียใจไปสิค่ะ ยังมีนาเดียทั้งคนน่ะ”นาเดียว่าพลางซบคอลงกับไหล่น้ำอย่างไม่สนใจ
“ฮือๆๆ ทำไม ทำไมต้องทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ด้วย ลมไม่เข้าใจ”
“โธ่อย่าลืมสิคะ ตรงนี้ก็มีสิซานด้า มามะเดี๋ยวซานด้าจะปลอบให้ทั้งคืนเอง”
“ดูคุณไม่ค่อยดื่มหล่ะคะ”มิเชลที่นั่งข้างดิน อดที่จะถามดินไม่ได้
“จะให้ผมเมาได้ไง ในเมื่อน้องผมสามคนจะเมาแล้วนี่”ดินตอบความจริง
“อิอิ ระวังตัวดีจัง แต่เอาเถอะนั่นคงไม่ใช่ประเด็นที่ทำให้คุณไม่อยากดื่มหล่ะมั้ง”มิเชลเอ่ยเชิงโยนหินถามทาง
“ทำไม ทำให้คุณคิดแบบนั้น”ดินสงสัยกับผู้หญิงตรงหน้า จริงอยู่ที่พิชชอบไฟมาก ส่วนอีกสองสาวไม่บอกก็รู้ว่าเป็นไก่แก่แม่ปลาช่อน(เอ่อพวกเฮียและสาวๆน่ะอายุแค่สิบเจ็ดเองนะเฮีย)
“เพราะมิเชล เห็นคุณก้มมองแต่มือน่ะสิ”มิเชลเอ่ยตรงๆ “คุณทำเพราะขาดสติ แต่คุณก็บอกเลิกคนนั้นไปแล้วนี่คะ ทำไมยังจดจำหล่ะ”มิเชลรู้ดีกว่าความจริงเป็นอย่างไรจากปากน้องชายและเมฆพี่ชายของพิชแล้ว แม้จริงๆขวัญใจไม่ได้นอกใจพวกแฝดสี่เลยก็ตาม หากแต่เนี่ยน่าจะเป็นหนทางที่ทำให้เธอและพิชได้ครอบครองคนที่ตนหมายปองเสียที
“โทษทีนะครับ คงเพราะผมมักจดจำเรื่องต่างๆได้ดีเกินไป และไม่อาจตัดใจจากความทรงจำง่ายๆน่ะครับ”ดินเอ่ยตอบเป็นเชิงเปรียบเทียบที่ ทำให้มิเชลเข้าใจแล้วว่ายื้อไปก็คงไม่มีประโยชน์
“งั้นมิเชล ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”ว่าเสร็จ มิเชลก็ลุกทันที
“เดี๋ยว ชั้นไปด้วย”พิชที่เห็นว่าไฟไม่ยอมจะฟังตนเอง เอาแต่ดื่มน้ำเมาจึงเริ่มเบื่อ เลยขอตามเพื่อนไปด้วยดีกว่า
ณ ห้องน้ำหญิง
“นี่ ทำไมเธอถึงลุกออกมาหล่ะ”พิชที่เห็นว่าเพื่อนลุกออกมา ทั้งๆที่มีโอกาสจะได้ทำคะแนน
“แล้วทำไม พิชตามมาหล่ะ”มิเชลไม่ตอบ หันมาถามกลับพลางหยิบลิสมันทาปากแทน
“เพราะเบื่อน่ะสิ ไฟเอาแต่พูดถึงแต่ ขวัญใจๆ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไม ไอ้อ้วนนั่นมีดีอะไร ถึงได้จมปรักนัก”พิชว่าพลางหยิบกระดาษเช็ดเครื่องสำอางค์ที่ตนแอบรองพื้นมา
“ไม่รู้สิ แต่ชั้นได้คำตอบแล้วพิช ชั้นคงไม่รักดินแล้วหล่ะ”มิเชลเอ่ยอย่างเด็ดเดี่ยว
“อ้าว ทำไมหล่ะก็เธอชอบดินมากไม่ใช่เหรอ เธอแยกดินได้คนเดียวได้เลยนี่ ขนาดพวกชั้นยังแยกไม่อกกเลย”พิชเอ่ยอย่างไม่เชื่อ
“แยกได้แค่ตัว แต่หัวใจชั้นแยกดินไม่ได้ ก็ไม่ค่าอะไรนี่”มิเชลเอ่ยพลางน้ำตาไหลริน
“มิเชลเธอแน่ใจเหรอ”พิชถามเพื่อนซี้จ้องดวงตาชัดเจน
“แน่ใจสิ เพราะว่าดินบอกให้ชั้นอย่ารอเค้าเลยดีกว่า และเธอหล่ะพิช ไฟดูเป็นคนร้อนแรงเธอคิดว่า เธอจะคุมเขาได้ไหมหล่ะ”
“ชั้นคงทำไม่ได้หรอก หึหึ ชั้นยอมรับนะตอนนี้ ซานด้าเอาภาพที่รุ่นน้องแอบถ่ายมาให้ ชั้นเริ่มคิดว่าน่าจะมีหวัง ยิ่งพี่เมฆบอกชั้นว่า ขวัญใจแอบนัดแฟนเก่าไปเจอที่โรงแรม ยิ่งทำให้ชั้นมั่นใจว่าไฟต้องกลับมาหาแน่นอน”
“งั้นชั้นคงต้องบอกอะไรเธอเพิ่มแล้วหล่ะ”มิเชลเอ่ยบางสิ่งในใจที่อัดอั้น
“อะไรเหรอ”
“ความจริง ขวัญใจให้เอ หาคนเพื่อสร้างฉากว่าแฟนเก่าตนมีอะไรกับพี่เมฆและแก๊ปต่างหาก ไม่ใช่ขวัญใจหรอกที่นอกใจ”
“แล้วทำไมพี่เมฆ หรือว่า”พิชเอามือทาบอก คิดไม่ถึงว่าพี่ตนจะทำเพื่อตนขนาดนี้
“แก๊ปเล่าให้ชั้นฟัง ตอนแรกชั้นก็คิดว่า คงดีเพราะยังไงเราก็ได้ทุกคน แต่ว่าจริงๆไม่ใช่ คนที่ชั้นชอบคนนึงหล่ะไม่เปลี่ยนใจแน่ เธออาจมีสิทธิ์ นาเดียกับซานด้าด้วย ไปเหอะอย่าทำให้ความหวังดีของพี่เธอพังเลย”มิเชลเอ่ยพลางเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยกันหากแต่ เมื่อมาที่โต๊ะไม่มีพวกจตุรเทพแล้วเหลือแต่เพื่อนสาวสองคน กำลังดื่มเหล้าอย่างเซ็ง
“อ้าวมาแล้วเหรอ พวกเธอป่ะ กลับบ้าน”ซานด้าเอ่ยอย่างเซ็ง
“อ้าว เกิดอะไรขี้นทำไม แล้วจตุรเทพไปไหน”พิชเอ่ยพลางหันซ้ายหันขวา
“ไม่อยู่แล้ว คงกลับไปบ้านแล้วหล่ะ จ่ายบิลเสร็จก็กลับเลย แถมพูดด้วยประโยคชวนเจ็บใจด้วย”นาเดียเอ่ยอย่างหัวเสีย

“ขอโทษนะครับ แต่พวกผมไม่อาจชอบผู้หญิงได้อีกแล้ว ผมได้หลังแล้วลืมหน้าไปหมดแล้วครับ”

“โว้ยยยย ชะนีเซ็ง!!!!!!”

[ujen]

ขวัญใจสู้สู้
 

[Piaanie]

ก็ต้องมาลุ้นแผนต่อไปของขวัญใจ แต่ก็นะ สั่งสอนแฝดๆซะหน่อยก็ดีนะ หูเบาเชื่อคนอื่นตลอดอย่างงี้ต้องให้ง้อให้เข็ด

[NONSENSE]

แย่จัง บอกเลิกกันง่ายๆงี้ได้ไง
ไม่ถามไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น

เด็กก็ยังเป็นเด็กอยู่ดี
แม้จะวางท่าเป็นผู้ใหญ่แค่ไหนก็ตาม

 

[DexTunG]

 

[golove2]

ขวัญใจสู้ ๆ

แต่ถ้าเป็นเราน่ะ มีแฟนโง่+หูเบาแบบนี้
โดนตบและโดนบอกเลิก

เราจะไม่ง้อเด็ดขาด ให้พวกนั้นรู้ความจริงแล้วมาง้อแต่จะเล่นตัวให้เข็ด

ทำไมถึงไม่เชื่อใจและไว้ใจกันบ้างเลย


 

[4life]

อย่าไปง้อมัน ไอ้พวกหูเบา

[TeuyHom]

จตุรเทพพูดได้สุดยอดไปเลยอ่ะ

“ขอโทษนะครับ แต่พวกผมไม่อาจชอบผู้หญิงได้อีกแล้ว ผมได้หลังแล้วลืมหน้าไปหมดแล้วครับ”

[kamikame]

ได้หลังแล้วลืมหน้า 

[wichaiP]

 ดิน
   ผมหิ้วปีก พวกน้องๆ ผมมาบ้านหลังจากที่เราไปดื่มกันมา ใจผมเองก็อยากดื่มเช่นกัน หากแต่ผมเมา น้องๆคงไม่มีโอกาสเมาแทน ทำไม ทำไม ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เพราะในหัวผมมีแต่ภาพแต่คนรักอวบของผมตลอดเวลา ผมก้มหน้ามอง พลางนั่งทรุดลงกับเตียง มองมือที่ตบคนอวบไป คุณอาจจะว่าผมโหดร้าย รังแกผู้หญิงตัวเล็กๆได้(เออเพ่ดินคร้าบบบ นั่นผู้ชายเพ่แถมบิ๊กไซด์ด้วยอ่ะ : คนแต่ง)
“เฮ้อ เหนื่อยจัง อ้าวกลับมาแล้วเหรอ ดิน”ผมหันไปตามเสียงทันที คนที่ใจร้ายนั่นเอง
“มาทำไม คุณไม่มีสิทธิ์มาที่นี่อีกแล้วนะ”ผมหันไป พลางเมินเสื้อยืดบางเฉียบที่เผยผิวพรรณคนใส่กับกางเกงลายเซเลอมูน สุดน่ารักนั่น
“หือ ทำไมจะไม่มีสิทธิ์”ว่าเสร็จ คนอวบที่ใจร้ายก็เดินมาโอบคอผมพลางโน้มคอผมเข้าพร้อมกับกระซิบข้างใบหู “สิทธิ์พี่เลี้ยงไง หรือ ไม่จริง แต่หากจะให้เปลี่ยนสถานะหล่ะ” พร้อมขบใบหูผมอีกที จนทำให้ผมอดเคลิ้มตามไป หากแต่ผมผลักคนอวบออกทันที
“อย่าทำแบบนี้ ต่อไปนี้ คุณไม่ต้องเป็นพี่เลี้ยงให้พวกผมอีกแล้ว”ผมว่าพลางหันหน้าหนีทันที
“เสียใจ เธอไม่มีสิทธิ์”ขวัญใจเอ่ยอย่างไม่สนใจ พลางเดินไปนอนบนเตียงทันที
“นี่ขวัญใจ อย่ามาทำแบบนี้นะ คุณมีอาจารย์นพพล แล้วทั้งคน จะมาเศษหาเรอกับผมทำไม”ทำไม ไม่ปล่อยผมไป ต้องให้ผมเห็นหน้าคุณอีกทำไม คนใจร้าย
“หาเศษหาเรอ แหมพูดได้ดีนี่ แต่ว่านะเมื่อก่อนเต็มใจ....ไม่ใช่เหรอ”คนอวบยันตัวพลางยิ้มมุมปากเหมือนเยาะเย้ยในที
“ก็ผมมันเด็กนี่ จะไปตามทันเล่ห์เหลี่ยมผู้ใหญ่อย่างคุณได้ยังไง”ผมเอ่ยพลางฉุดแขนคนอวบ หากแต่เหมือนคนอวบจะลุกตามหากแต่กระชากผมลงมาทับทันที พร้อมกับประกบริมฝีปากทันที
“อืมมม”แม้ว่า จะเป็นแค่ริมฝีปากที่ประกบ คนอวบแทบไม่ได้สอดลิ้นเข้ามาเลย แต่กลับกลายเป็นชนวนให้ผมเริ่มสอดลิ้นร้อนไล่ตามเข้าไปในปากพร้อมเร่งนำจังหวะทันที
“พะ พ่ะ พ๊ะ พอก่อน” ขวัญใจพยายามดันหน้าอกผมออก หากแต่ ณ ตอนนี้ผมไม่อาจห้ามอารมณ์ได้แล้ว แต่จังหวะที่ผมกำลังล้วงมือเข้าไปเพื่อปลดกางเกง
“อ๊ะ อึก”ตอนนี้ผมตัวแข็งทื่อไปหมดทันที
“เหอะนึกว่าแน่”ขวัญใจเอ่ยพลางยิ้มเยาะทันที(แต่เมื่อกี๊เพ่เกือบไม่รอดไม่ช่ายเหรอเพ่ขวัญ: คนแต่ง)
จากนั้น คนอวบก็มัดมือผมกับเตียงนอน พร้อมกับถกกางเกงและบ๊อกเซอร์ผมออก พร้อมกับเสียงโทรศัพท์ของผมที่ดังขี้น คนอวบหันไปมองพลางหยิบมันแล้วเปิดลำโพงให้ทันที
“ฮัลโหล ดิน นี่มิเชลเองนะ ทำไมกลับก่อนหล่ะ เอ่อ คือดิน เอ่อ...มิเชลอยากสารภาพคือว่า จริงๆแล้วเรื่องที่ขวัญใจ นอกใจดินน่ะ ความจริงแล้วเป็นฝีมือของแก๊ปและพี่เมฆเอง เนื่องจากพวกเค้าอยากให้มิเชลกับพีชสมหวังในเรื่องความรักน่ะ แต่ว่าตอนนี้มิเชลเข้าใจแล้วที่พวกดินคงไม่อาจมองคนอื่นได้นอกจากคุณขวัญใจ ฮึก มิเชลขอโทษแทนน้องของมิเชลด้วย”ผมตาโตเป็นไข่ห่านทันที กับเรื่องที่ได้ยิน ไม่นะ หมายความว่า ระ เรื่องทั้งหมด ผมหันไปมองคนรักทันที(แหมช่างกล้านะไอ้เด็กบ้า: แต่งเอง อินเองเฟ้ยยย)
“ขอโทษ แล้วมันหายเจ็บไหม คุณมิเชล”ขวัญใจกรอกเสียงตอบออกไปทันที
“เอ่อ คุณขวัญใจเหรอคะ”
“ครับ แต่เรื่องนี้ ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกครับ มีคนผิดแค่สี่คนเท่านั้น อ๋อแต่พรุ่งนี้หากเจอน้องชายคุณกับพี่ชายของพีช ช่วยบอกให้พวกนั้นด้วย ที่สั่งสอนแต่เบาะๆ แต่หากทำอีกกระอักเลือดแน่ เอาหล่ะตอนนี้ผมมีเรื่องที่ต้องจัดการ สวัสดีครับ”ผมเหงื่อตกทันที
“ทำไม ต้องทำหน้าแบบนั้น อ๊ะอย่าแม้แต่จะคิดขอโทษ”คนอวบ รีบเอามือมาปิดปากผมทันที
“อือๆๆๆ”ผมพยายามจะหันหนี
“รู้ไหม รอยมือที่หน้าขวัญใจ มันยังไม่หายเลยนะ”เสียงคนอวบหวานปานน้ำผึ้ง ก่อนที่เริ่มปลดผ้าที่รัดมือผมออกหากแต่เหลืออีกข้างไว้ “แล้วรู้อะไรไหม มันเจ็บมาก”พร้อมกับฟาดมือลงมาบนแก้มผมทันที
 “เพี้ยะ!!!”ผมสะบัดไปตามแรงตบ
“แล้วรู้ไว้ด้วย ว่าเราจบกัน”ขวัญใจว่าพลาง บีบปากผม พลางเทผงอะไรไม่รู้เข้าปากผม พร้อมกดเปิดซีดีหนังอย่างว่าให้ผมทันที
“อยากใช้มือตบขวัญใจดีนัก ใช้มือนั่นทำไปยันเช้าเลยไป๊!!!”
“อ๊ะ ด๊ะ เดี๋ยวขวัญ อ๊ะ”โธ่เว้ยยย ทำไม ต้องมาเคารพธงชาติตอนนี้ด้วยวะเนี่ยย
แต่มัน..เลิกไม่ได้หรอก
ลบไม่ได้หรอก ผมว่าคุณเข้าใจ
ตัดใจทิ้งไม่ได้หรอก
ท้อไม่ได้หรอก รักมันทำด้วยใจ
ผมไม่อยากเลิก ผมไม่ควรจะขอเลิกเลยยยยยยย

ปล.พอดีสองอาทิตย์ที่ผ่านมารวมอาทิตย์นี้ด้วยอ่ะ เข้าทำงาน กะ 22.00 - 6.00ไม่มีเวลามาปั่น ขวัญใจเยย ไงคนที่ชอบตัวละครอวบ อ้วน ต๊อง ดูดี มีสไตล์ และบ๊องสุดๆๆ อย่าเพิ่งโกรธนะคร้าบบบ (โชคดีคนแต่งไม่ขนาดนายเอกของเรื่อง หากใครที่เคยเจอตัว ยืนยันได้ อิอิ)

[DexTunG]

 

[Piaanie]

ได้เวลาเอาคืนแล้วขวัญใจ หึหึ แล้วอีก3คนที่ยังไม่ฟื้น พอตื่นมารู้เรื่องเข้า...เสร็จแน่ๆ 

[ujen]

 

 

[golove2]

ดีมาก ขวัญใจ  อย่ายอมง่าย ๆ

 

[paulla]

แก้แค้นได้สะใจม๊ากกก 555

[NONSENSE]

 สำหรับพวกที่ไม่ยอมหยุดรับฟัง บอกได้คำเดียว

สมน้ำหน้า   

แต่พี่ขวัญจะใจแข็งได้นานเท่าไหร่กัน
เอาใจช่วยนะคะ

[woradach]

สนุกมากมาย อ่านจนตาลายหมดแล้ว โอ๊ยยยย สนุกสุดเหวี่ยงขะรับท่านผู้แต่ง ^^

[wichaiP]

ไฟ
    อยากรู้หัวใจ เธอนั้นทำด้วยอะไร อยากเห็นหัวใจ ข้างในนั้น ยิ่งฉันเสียใจ เธอกลับยิ่งทำร้ายกัน ยิ่งแกล้งให้ชั้นต้องทรมาน
สวัสดีครับ ตอนนี้ผมกำลังเผชิญหน้ากับคนใจร้าย เพราะหลังจากที่กลับมาจากดื่ม ผมก็แยกมาอาบน้ำเพื่อทำให้หัวมันเย็นบ้าง หากแต่พอเปิดประตูออกมาเท่านั้น ก็พบกับภาพคนใจร้ายที่กำลังเดิน เยื้องย่างอยู่ข้างหน้าผมพร้อม เสื้อขาวบางที่เผยผิวขาวอย่างหยวกกล้วย และกางเกงขาสั้นลายเซเลอมูน
“ทำไมหล่ะ ไฟทำหน้ายังกับเห็นผี”ขวัญใจเอ่ยพลาง เดินก้าวมาในห้อง
“ไอ้อ้วน ไม่สิ คุณเข้ามาทำไม”ผมเอ่ย พลางเดินถอยหลังเนื่องด้วยตอนนี้ผมพันผ้าเช็ดตัวแต่พื้นเดียว
“เรียกซะห่างเหินจังนะ”คนอวบเหมือนไม่สนใจ กลับเดินเข้ามาพลางโอบแขนรอบคอผม
“ปะ ปล่อยนะอย่างผมน่ะไม่เหมาะกับกะดังงาลนไฟเช่นคุณหรอก”ผมพยายามหลบตาเพื่อควบคุมอารมณ์ที่ ตอนนี้แทบจะคุมไม่ไหวแล้ว
“ฮิฮิ เข้าใจเปรียบนะ แต่ว่านะ....ไฟเองก็เคยหลงกลิ่นดอกไม้นี้ไม่ใช่เหรอ”ว่าเสร็จ ก็ผลักผมลงไปกับเตียง พลางขี้นคร่อมผม จนผมเองเริ่มรู้สึกว่าช่วงล่างมันเริ่มไม่สงบเช่นกัน เอาวะ อดใจไม่ไหวแล้วเว้ยยยย
จ่อ
“อยากหล่ะสิ ถึงได้วิ่งโร่มาหาได้เนี่ย”ผมเอ่ยอย่างจิกกัด หนอยไอ้อ้วนทีตรูต้องการต้องอ้อนแล้วอ้อนอีก
“อันนี้ ถามตัวเองก่อนดีกว่า”ขวัญใจ ยิ้มยั่วพลางเลื่อนริมฝีปากลงมา
   ผมทนไม่ไหว พลางพลิกร่างขึ้นคร่อมร่างอวบแทน ผมสอดลิ้นพร้อมกับเลื่อนมือเข้าไปที่เสื้อบางและลูบไล้เม็ดเชอรี่ด้านบนเบาๆ ร่างอวบแทบเด้งขี้นมาตามจังหวะทันที เราสองคนบรรเลงแลกเปลี่ยนเอมไซด์กันอย่างเมามันแต่อยู่ดีขวัญใจก็เอาผา ปิดที่จมูกผม ผมพยายามหันดีแต่ด้วยที่กลิ่นมันแรงมาก ทำให้ผมเริ่มมึนงง
“อย่าคิดว่า ยาสลบจะอ่อนนักสิ ไฟยิ่งเป็นคุณด้วยแล้วน่ะ”ขวัญเอ่ยพลางผลักผมที่ตอนนี้แม้จะรู้สึกตัวแต่ก็ไม่อาจขยับตัวเองได้
ขวัญใจ พลิกร่างผมขี้นและกระตุกผ้าเช็ดตัวผมออกทันที และเปิดเสียงโทรศัพท์ให้ได้ยินทันที
“ฮัลโหล ดิน นี่มิเชลเองนะ ทำไมกลับก่อนหล่ะ เอ่อ คือดิน เอ่อ...มิเชลอยากสารภาพคือว่า จริงๆแล้วเรื่องที่ขวัญใจ นอกใจดินน่ะ ความจริงแล้วเป็นฝีมือของแก๊ปและพี่เมฆเอง เนื่องจากพวกเค้าอยากให้มิเชลกับพีชสมหวังในเรื่องความรักน่ะ แต่ว่าตอนนี้มิเชลเข้าใจแล้วที่พวกดินคงไม่อาจมองคนอื่นได้นอกจากคุณขวัญใจ ฮึก มิเชลขอโทษแทนน้องของมิเชลด้วย
“เนี่ยเป็น ไฟล์เสียงที่ยืนยันว่าขวัญใจไม่ได้นอกใจพวกนาย แต่สิ่งที่พวกนายให้คือ การไม่เชื่อใจ อ๊ะๆ อย่าทำหน้าจะพูดคำว่าขอโทษไฟ”ขวัญใจเอ่ยหยิบโทรศัพท์ปิด พร้อมหันมาบอก ผมรวบกำลังฉุดแขนคนอวบเข้าหาอกผมทันที
“ผมรักคุณ”ผมเอ่ยคำที่มั่นใจว่าจะทำให้คนอวบใจอ่อนได้แน่แต่ว่า ผมคิดผิด
“ไฟครับ จุ๊บ เราเลิกกัน”ขวัญใจประกบปากผม พร้อมเอ่ยเสียงดังชัดเจน พร้อมกับยันตัวออกโดยไม่ลืม เอาผ้าเช็ดตัวผมไว้ด้วย
“ส่วนผ้านี่ ขวัญใจ ขอนะ พอดีเห็นหมาแถวบ้านมันน่าสงสาร เอาผ้านี่ไปห่มให้มันยังดีกว่าอยู่กับคนที่ไม่เคยเชื่อใจกันสักครั้ง” พร้อมเสียงปิดประตูตามด้วยเสียงล๊อกประตู
อ๊ะ เดี๋ยว ผมขยับไม่ได้นะ แถมไม่ห่มอะไรอย่างนี้ มันหนาววนะไอ้อ้วนนน กลับมาก่อนสิเว้ยยยยยยยย

[4life]

คนเขียนเเกล้งอ่าาาา
มาซะสั้นเลย

[maytarapat]

ยังเหลืออีกสองหนุ่ม
ขวัญใจจัดการเลย 5 5 5  55

สมน้ำหน้าทั้งสี่หนุ่มเลย ^^

[DexTunG]

 

[Piaanie]

แง๊ว ค้างคาใจอย่างแร๊งงง

[woradach]

มาแอบสะจายสองหนุ่มหล่อ ฮิฮิ น้ำกะลมจะโดนแกล้งคืนยังไงเนี่ย อิอิ

[NONSENSE]

กะดังงาลนไฟ

โอ้โห้ ไม่ได้ยินประโยคนี้มานานนนนมากแล้วนะ 

ต่อไปคิวใครน๊อออ