ขวัญใจ.....เด็กมัธยม ไม่ตลก(จบบริบูรณ์) 16/6/2011 5:36am
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ขวัญใจ.....เด็กมัธยม ไม่ตลก(จบบริบูรณ์) 16/6/2011 5:36am  (อ่าน 308387 ครั้ง)

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
ณ บ้านชนะใจ ชนะใจกับบอมกำลังหยิบอาหารที่เพิ่งซื้อมาอุ่นบนเตา โดยมีเจฟยกจานชามวางบนโต๊ะ พลางเอ่ยคุยกับบาทหลวงไปด้วย
“นี่ บาทหลวงนายช่วยเล่าเรื่องของนายให้ชั้นฟังหน่อยสิ”ชนะใจเอ่ยพลางหั่นแตงกวา
“น่านสิ อยากรู้ทำไมนายถึงตามล่าพวกนั้นกัน”
“ก็ผมเป็น นักล่าปีศาจ ส่วนเรื่องแวมไพร์นั้น จากข้อมูลที่พวกผมมี คือ ในปี คศ. 109 มีตำนานกล่าวถึงราชวงค์เนเวล่า ซึ่งมีอำนาจในสมัยนั้น ได้มีบุตรชายแฝดสี่คน หากแต่ว่าในสมัยโบราณ คนที่เกิดเป็นแฝดจะเป็นพวกปีศาจถือกำเนิดมา พ่อแม่พวกนั้นจึงได้แอบเลี้ยงลูกตนเองไว้ไม่ให้ คนภายนอกรับรู้เป็นเวลาถึง 17 ปี หากแต่ เรื่องนี้ก็รู้ถึงพวกชาวเมือง ซี่งสมัยนั้น ก็มีพวกอยากได้ นั่นคือ จอกศักดิ์สิทธิ์จากราชวงค์เนเวล่า อยู่แล้วจึงแกล้งเป่าหูผู้คน ชาวเมืองต่างลุกขี้นจุด คบไฟ บุกเข้าปราสาท พวกเขาจับพ่อแม่ของแฝดสี่แล้วจัดการสังหารทันที เมื่อแฝดสี่เห็นดังนั้นก็โกรธแค้นจึงได้หยิบดาบหมายเข่นฆ่าชาวเมือง หากแต่เด็กสิบเจ็ดปีแค่สี่คน มิอาจสู้ชาวเมืองนับร้อยได้ ด้าวความแค้นของแฝดสี่ จึงได้ทำให้จอกศักดิ์สิทธิ์สำแดงฤทธิ์ หากแต่อำนาจของจอกศักดิ์สิทธิ์ คือการให้ความปรารถนาเป็นจริง หากแต่เวลานั้นแฝดสี่คิดแต่สาปแช่งให้ชาวเมือง ต้องพบกับหายนะ พวกเขาได้พลังที่ยิ่งใหญ่ กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังทำได้แต่เข่นฆ่าชาวเมือง จนทุกวันนี้ ”
“อ้าว เฮ้ย จบง่ายไปไหมเนี่ย อ๊ะชนะใจ ไหม้แล้ว ยกเลยเร็วๆ”บอมหันไปเห็นควันที่กะทะ เอ่ยเรียกทันที
“ว๊ากก โชะ ฉ่าๆๆ”ชนะใจเอากะทะขี้นพลางตักอาหารใส่จานพร้อมกับหย่อนกะทะลงอ่างล้างจานทันที
“ก๊อกๆ ไอ้บวมออกมานี่นะ”เสียงเอ่ยเรียกดังหน้าประตูห้องทันที
“สงสัยตามังกร มาแล้ว เราออกไปรับก่อนนะ”บอมเอ่ยพลางถอดผ้ากันเปื้อนออกทันที
“อือ ยังไงอย่าโหดหล่ะ”ชนะใจเอ่ยพลางยกสลัดผักส่งให้เจฟต่อ
“จะพยายามนะ”บอมเอ่ยตอบพลางยักไหล่ 
พอได้ยินอย่างนั้น เจฟ กลืนน้ำลายลงคอ อธิษฐานต่อพระเจ้าว่าอย่าให้เกิดเรื่องร้ายแรงอะไรขี้นได้เท่านั้น
“อ้าวมาแล้วเหรอครับ อ๊ะ คุณหมอเหยี่ยวมาด้วยเหรอเนี่ย”บอมเปิดประตูเห็นผู้ชายสองคนที่ตอนนี้หน้าตาถมึงถึงทันที จ้องมองอย่างอาฆาต
“หมับ!!! หนอยมานี่เลย”มังกรเอ่ยพลางจับแขนบอมนำเข้ามากลางห้องทันที ขณะที่เหยี่ยวเดินตามเข้ามาก่อนจะปิดล๊อคห้องดัง แกร๊ก!!!
“จับผมทำไมครับ คุณสารวัตร มังกร”บอมเอ่ยอย่างไม่รู้สึกรู้สา
“จับทำไม นายทำอะไรชั้นไว้ห๊ะ แถมมีข่มขู่ช้านอีก อยากโดนดีใช่ไหม”มังกรเอ่ยพลางบีบข้อมือคนอวบจน คนอวบนิ่วหน้าทันที
“อ๊ะ มันเจ็บนะครับ”
“เฮ้ย มังกร เมริงใจเย็นก่อนดีไหม”เหยี่ยวเอ่ยเตือนเพื่อน หากแต่อยู่ๆก็เห็นเพื่อนตนเองหมอบลงไปกับพื้นทันที
“นี่นายทำอะไรเนี่ย!!!!”เหยี่ยวเอ่ยพลางกระชากแขนคนอวบตรงหน้า เลยเจอบอมเตะอัดกล่องดวงใจทันที มังกรเมื่อรู้สึกตัวลุกขี้นมาเผชิญหน้าคนอวบใหม่ทันที
“ได้ อยากลองดีใช่ไหม ว่าจะคุยดีๆนะ”มังกรเอ่ยพลางแย๊บหมัดใส่ทันที หากแต่บอม กลับยกมือกั้น พร้อมยกเข่ากระแทกจุดยุทธศาสตร์ จนหล่นไปกองกับพื้นอีกคน
“เอาหล่ะ มากันได้เสียที ไหนขอดูข้อมูลสิ อืม....จากประวัติผู้เสียชีวิต จะเป็นพวกโสเภณี หรือไม่ก็ผู้ชายขี้เมา อ๊ะโดยส่วนใหญ่ อยู่ระแวกเมืองเซนเทอเรียทั้งนั้น”
“น๊ะ..นาย”มังกรพยายามชี้หน้า
“หือ ไหนขอดูข้อมูลของหมอเหยี่ยวหน่อย อืม สภาพศพส่วนใหญ่ตายได้ประมาณอย่างน้อยเจ็ดชั่วโมง คาดว่าเวลาเสียชีวิต คือ 01.30 ถึง 02.00 AM อือ น่าจะใช้ได้”
“อึก จะทำอะไร”เหยี่ยวตอนนี้เริ่มนั่งพิงหลังกับกำแพงได้แล้วเอ่ยถามทันที
“ก็ดักจับไง ไม่ยาก”บอมเอ่ยอย่างเรียบๆ “อ๊ะ อยู่ทานอาหารกันก่อนนะ ผมอุตส่าห์เตรียมรอไว้”
“ง่ะ ทำไมเพื่อนเจ้า โหดเหมือนเจ้าเลยอ่ะ”เจฟเห็นสภาพสองหนุ่ม แล้วส่ายหัวทันที
“ว่าไงนะ บาทหลวงอยากโดนอีกคนเหรอไงพูดแบบนี้”ชนะใจหันไปตาเขียวใส่ทันที
“ไม่หล่ะ ข้าไม่สู้เจ้าดีกว่า”เจฟเอ่ยพลาง นั่งก้มมองสองคน
“ผมขอแนะนำ งานนี้พวกคุณร่วมมือกับสองคนนั้นดีกว่า ก่อนที่จะไม่มีชีวิตอยู่ต่อ”
“อ่ะ อะไรนะ”มังกรหันไปถามเจฟทันที
“อย่าบอกนะ ว่าบาทหลวงก็โดนบังคับ”เหยี่ยวยังคงไม่อยากเชื่อ
“ตอนแรกผมกะปกป้อง ชนะใจหากแต่พอเพื่อนเขาโดนจับ ตอนนี้ผมเหมือนลูกหนี้ที่ต้องชดใช้ไปแล้วหล่ะ”
“บาทหลวง จะรอให้กับข้าวเย็นก่อนหรอไง รีบมากินสิ แล้วคุณตำรวจกับคุณหมอ หายจุกแล้วก็รีบมาหล่ะ นี่ดีนะบอมยั้งมือไว้ไม่งั้นได้สูญพันธุ์ไปแล้ว”ชนะใจเอ่ยเรียกเสียงดังทันที
“ขวัญใจ รอก่อนนะ พวกเราจะไปช่วยนายให้ได้”บอมเอ่ยอย่างแน่วแน่ขณะนั่งข้างๆ ชนะใจ จนเพื่อนหันมายิ้มให้
“ไม่ต้องห่วงหรอก ขวัญใจน่ะ เอาตัวรอดได้อยู่แล้วน่า”
“อืม เราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”

ออฟไลน์ poterdow

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 662
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ rmlab

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-2
ขวัญใจเป็นไงบ้างอ่ะ
คิดถึงแต่พี่ขวัญใจ

opordo

  • บุคคลทั่วไป

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
      กลับมาด้าน ขวัญใจ ที่ตอนนี้กำลังนอนเกาพุงอย่างสำราญ โดยมีแฝดสี่คนมองมาอย่างระอา เพราะภาพที่เห็นไม่เหมือนคนที่โดนจับตัวมาเลย เหมือนคนมานอนบ้านเพื่อนยังไงยังงั้น
“นี่ ตื่นได้แล้วนะ ไอ้อ้วน”ไฟเรียกพลางสะกิด คนอวบที่นอนอยู่
“งึม แจ๊บๆ ขออีกห้านาทีน่า บอม”ว่าเสร็จก็พลิกหันตัวไปอีกข้างทันที
“ไม่ได้เว้ยย นายถูกจับเป็นตัวประกันนะไม่ใช่ มานอนบ้านเพื่อน ลุกมา”ไฟไม่สนใจพลางกระชากแขนคนอวบ หากแต่เหมือนจะช้าไป คนอวบขืนตัวทำให้คนดึงต้องหล่นมาทับทันที
“อืมม แจ๊บๆ บอมอ่ะ จุ๊บเยย จ๊วบบบบบ”ฮ้าว อยากเรียกดีนัก ต้องจุ๊บแกล้งเสียหน่อย หมั่นไส้
“อืมมมมม”เอ๋ ไงบอมมันจูบตอบตรูฟระ
(>_o) หืออะไรน่ะ
(o_<) อีกทีเพื่อความชัวร์
(O_O) ชัวร์!!!! อ๊ากกกก ไอ้เลวหนอยบังอาจมาลักหลับตรูเหรอ
“ไอ้ชั่ว แกมาลักหลับช้านเหรอไงฟระ ย๊ากก”ฝ่ามือกลีบดอกซากุระ (กลีบหมู) อรหันต์
“หมับ.. ปัญญาอ่อน ข้าแค่สะกิดเจ้า เจ้าต่างหากที่ดึงข้ามากอดเอง”ไฟเอ่ยอย่างฉุนๆ
“ไม่จริง!!!!”อย่างตรู ไม ไม๊ ม่ายยยยย ทำเรื่องงี่เง่าแบบนี้แน่
“ไม่เชื่อก็ตามใจ แต่เจ้าลุกไปทานข้าวได้แล้ว วันนี้เจ้ามีงานที่ต้องทำในปราสาทหลังนี้”ไฟกล่าวเสร็จลุกออกทันที
“อะไรนะ ไม่เอานะ ทำไมช้านต้องทำด้วย”เรื่องไร ต้องให้ตรูทำงานด้วยหล่ะ ปล่อยตรูเซ่ จับไว้ทำไมหล่ะ
“อย่าบ่น นายไม่มีสิทธิ์เรียกร้องนะ”ไฟตอบพลางเดินไปยืนข้าง พี่น้องอีกสามคนพลางส่งยิ้มมุมปากอย่างน่าหมั่นไส้มาให้
“ทำไมไม่มีสิทธิ์ นี่มันสมัยไหนแล้ว หา!!!” ไม่ยอม ไอ้ขวัญขอเรียกร้องสิทธิมนุษยชน
“แล้ว นายไม่คิดจะตอบสนอง คนที่ให้ข้าว ให้ที่นอนเหรอไง”หูย กล้าพูดเนอะ
“แต่ๆ พวกนาย..”จะด่าว่าไงดีฟระหน้าด้านจะแรงไปไหมเนี่ย
“เราอุตส่าห์ปล่อยให้เจ้ายังมีชีวิตรอด กะอีแค่ทำงานบ้านแค่นี้ เจ้าจักทำไม่ได้เหรอไงกัน”แฝดอีกคนพูดขึ้นทันที หากแต่ฟังแล้วยั๊วะโว้ยยย 
“นาย ชื่อไร”โทษที ตรูยังไม่รู้ว่าเมริงเป็นใครอ่ะ
“เรียกผม ว่าดินก็พอ”แหม พูดแค่นี้ไม่ต้องพูดก็ได้มั้ง
“นายดิน นายไม่มีสิทธิ์ฝืนใจคนอื่น รู้ไหม”
“ถ้าอยากเป็นศพอยู่ข้างนอกก็ตามใจ น้ำพาขวัญใจไปเรียนรู้ทำอาหาร ลมไปสืบดูสิว่า ตอนนี้พวกมนุษย์กำลังทำอะไร และ ไฟไปพักผ่อนกันเถอะ ช่วงนี้เราคงต้องงดออกล่าเหยื่อสักพัก”ดินหันไปสั่งบรรดาน้องๆตนเอง โดนเมินคำพูดคนตรงหน้า
“ไอ้อ้วน อย่าคิดหนีหล่ะ ถึงชั้นไม่ได้คุมตัวนายด้วยตนเอง แต่น้ำกับลมก็โหดพอจะจัดการนายชนิดนึกสภาพศพไม่ออกได้เหมือนกันนะ ไปหล่ะ หึหึ”หนอย เก่งจริง อย่าหนีสิเฟ้ย คอยดู!!!! ตรูหนีรอดเมื่อไร จะคิดดอกเบี้ยเป็นเท่าตัวคืนแน่ หากแต่อยู่ๆก็มีมือกระชากแขนให้ออกเดินตามทัน
“โอ้ยยย เบาๆสิ ชั้นเจ็บนะ”
“โทษที พี่น้ำเดี๋ยวลมพานายคนนี้ไปดูงานที่ต้องทำก่อนนะครับ ส่วนพี่ก็เตรียมของสำหรับสอนการทำอาหารละกัน”
“นี่ทำอะไรน่ะ อย่ามาลุ่มล่ามนะ”จูงมือตรูมาแถดๆได้ไงฟระ
“พูดมากน่า คิดจะมาอยู่บ้านคนอื่นฟรีๆเหรอไงกัน”
“แต่พวกนายบังคับเรามาเองนะ”
“ต้องขอบคุณพวกเรามากกว่านะ ที่ยอมไว้ชีวิตนาย”
“ไม่เกินไปหน่อยเหรอ”ใจจริงอยากบอกว่า ไม่เลวไปหน่อยเหรอมากกว่า
“อย่าเรื่องมาก หากไม่อยากเจ็บตัว”แหมเป็นเหมือนกันทั้งตระกูลใช่ม้ายย ไอ้โรคชอบสั่งเนี่ย
“ก็ได้!!!! ให้ทำอะไรหล่ะ”
“อย่างแรก ก็คงต้องซักผ้าก่อน จากนั้นค่อยไปทำกับข้าวกับพี่น้ำ”
“ได้ไม่มีปัญหา แต่มีเรื่องรบกวนหน่อย”เอาวะไอ้ขวัญใจ ตอนนี้ทางที่ดีที่สุด คือหนีก่อน แต่ที่สำคัญกว่าหนีคือ ท้องอิ่มไม่งั้น มานไม่มีแร๊ง
“ว่ามาสิ”แหมพวกนายสมเป็นแฝดกันเจริงเฟ้ยย พับเผ่ย
“สอนหน่อยสิ ทำไม่เป็น”
“อะไรนะ นายทำงานอย่างแค่ซักผ้าไม่เป็นเหรอไง”เป็น....ตรูจะถามเมริงเหรอไงฟระ
“ก็ไม่เคยทำนี่”
“มานี่เลย มา”
   ว่าเสร็จ คนชื่อลมก็เดินไปเอากะละมังใส่น้ำ พลางเทผ้าลงไป พร้อมกับหยิบผงสีขาวที่มีเม็ดสีฟ้า เห็นบอกว่าคือผงซักฟอก แล้วก็ตีให้เกิดฟอง พลางดึงขวัญใจนั่งลงข้างๆพร้อมกับเก้าอี้ตัวเล็ก
“เนี่ย เทน้ำใส่กะละมังแล้วก็เอาผ้าเทลงไปพร้อมกับ จากนั้นก็หยิบผ้ามาขยี้ แต่จำไว้นะ ผ้าสีซักรวมกับผ้าสี ผ้าขาวซักรวมกับผ้าขาวนะ”
“อือ”แต่ว่าขยี้ผ้าเนี่ย มันเมื่อยมือจัง
“ขยี้แรงๆสิ นายขยี้เบาๆ คราบสกปรกจะออกได้ไง”โว้ย สั่งจริงเว้ย
“แล้วเนี่ย พอขยี้เสร็จนะ ก็เอามาล้างน้ำเปล่า จากนั้นก็บิดให้หมาดๆ แล้วเอาไปตากด้วย”ลมว่าเสร็จก็ลุกขี้นมองแทน
   ขวัญใจทำงานแบบไม่มีแรง เนื่องจากหิวและก็ไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อน เพราะว่าปกติ จะส่งให้ร้านซักผ้า ซักให้แทน เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลาตายตัวเนื่องจากต้องคอยตามไปสืบคดีต่างๆกับบอมนั่นเอง
“เฮ้อ เสร็จสักที”เมื่อยฉิบเป๋ง เยยอ่ะ
“ดี ต่อไปไปทำข้าวเช้าให้พวกชั้นได้แล้ว เดี๋ยวพี่น้ำจะสอนนายเอง”หนอย ใช้จริง ใช้จังเว้ย พวกเมริงเนี่ย
“นี่จะไม่ให้พักกันเหรอไงห๊ะ”เหนื่อยอยู่นะเว้ย
“เหรอ แล้วไงไปได้แล้ว”โว้ย อะไรเนี่ยไม่ไปเว้ย
“ไม่เราจะนั่งตรงนี้ เหนื่อย ขอนั่งพักก่อน เข้าใจ๊มั๊ย”เอาสิ จะดึงจะฉุดตรูก็ไม่ไป ฮื่มๆ
“ก็ได้ งั้นก็ อึ๊บ....ไปได้แล้ว”ว่าเสร็จ คนตรงหน้าก็อุ้มคนอวบขี้นทันที
“ไอ้บ้า อุ้มมาได้เดี๋ยวตกนะ”ไม่อยากเชื่อ ตรูหนักตั้ง แปดสิบเจ็ด ยกตรูได้ไงเนี่ย
“ก็เรื่องมากทำไม ไปได้แล้ว”โว้ย เซ็งเว้ย
“อ่ะ พี่น้ำ ผมเอาคนใช้มาส่ง..ตุ๊บ”ง่ะ ตรูเป็นคนใช้พวกเมริงตั้งแต่เมื่อไร ไม่ยอม แถมโยนตรูลงมาได้ ไอ้เลว อูย 
“มาพอดีเลยครับ ขวัญใจคุณช่วยซอยหัวหอมให้ผมหน่อยสิครับ”ง่ะ อะไรเนี่ย ให้ตรูซอยหัวหอม เมริงจงใจใช่ไหม
“ทำดีๆหล่ะ เดี๋ยวอาหารจะกินไม่ได้”หนอย นิสัยนายลมเนี่ยเหมือนนายไฟจริงๆ
“ตอนนี้ชั้นรู้แล้วว่าน้ำน่ะเป็นกอร์กอน แต่นายน่ะเป็นตัวอะไร”สงสัยจริงๆ
“นายอย่ารู้ดีกว่า เดี๋ยวจะหัวใจวายตายไปก่อน”ง่ะ มีงี้ด้วยเหรอ
“โอเชไม่อยากรู้หล่ะ ฮือๆๆ”โอ้ะน้ำตาไหลอ่ะ
“ขวัญใจ ร้องไห้ทำไม”ลมร้องเสียงหลงตกใจ พลางก้มหน้าเข้ามาใกล้
“ไม่ต้องเข้ามา!!!”จะเข้ามาไมฟระ ตรู แสบตาเฟ้ย ทำไมซอยหอมทีไร แพ้จนน้ำตาไหลจริงๆ เซ็งเว้ย
“อะไร แค่เราไม่บอกเจ้าแค่เราเป็นตัวอะไร ต้องร้องไห้เลยเหรอไงเนี่ย”โห เมริงเข้าใจผิดได้ไกลมากอ่ะ
“ไม่ใช่นะ..อึก”อ้าวดันสะอึกอีกด้วย อายเฟ้ยต้องหันหน้าหนี
“เป็นไรหันหน้าหนี ทำไม”อย่าใกล้สิเว้ย ยิ่งแสบอยู่
“อือ..ออกไปนะ จุ๊บ...อุ๊บ”ไอ้บ้า แกปิดปากตรูด้วยปากเมริงทำไม
“ผมไม่อยากให้คุณกลัวผมแล้วหนีไป ไว้ตอนบ่ายผมจะให้คุณเห็นร่างที่แท้จริงของผมนะครับ”ว่าเสร็จลมก็เดินออกจากห้องครัวไปทันที
“คุณนี่ ชอบโปรยสน่ห์หรือไงกันครับ”น้ำหันมาถามเสียงเรียบ
“ไม่ใช่เสียหน่อย”อะไรฟระ มากล่าวหากันแบบนี้
“เหรอครับ ผมจะเชื่อ”
   ว่าเสร็จน้ำก็เดินมาข้างๆพลาง หยิบหอมมาใส่ชาม ในนั้นมีหมูบด กับ กระเทียมสับ และพริกขี้หนูซอย พอใส่หอมซอย ก็เทซอสปรุงรส น้ำตาล เกลือนิดหน่อยแล้วคลุกเคล้าให้เข้ากัน จากนั้นก็แล่ ปลาหมึกเอาไส้ออก แล้วใส่หมูสับลงไป จากนั้นก็ตั้งน้ำมันด้วยไฟแรง เมื่อน้ำมันเดือดก็จัดการหย่อนปลาหมึกไส้หมูสับไป พอเหลืองได้ที่ก็จัดการตักขี้นพักไว้บนจานที่วางด้วยกระดาษซับมัน แล้วก็ทำแกงจืดหมูสับ กับ ปอกแอปเปิ้ล จากนั้นก็ออกมาวางที่โต๊ะอาหาร ซึ่งจากเวลาที่ทำงานซักผ้ากับทำอาหาร ก็ได้เวลาสิบเอ็ดโมงพอดี
“โหย หิว น่ากินจังเลยอ่ะ”อยากแอบชิมตั้งแต่เจ้าปลาหมึกไส้หมูทอดขึ้นจากกะทะแล้วนะเนี่ย
“รอก่อนสิ เดี๋ยวพี่ไฟกลับพี่ดินก็ลงมาแล้ว” หือเจ้าหมาบ้านกับค้างคาวผีออกตอนกลางวันได้เหรอ
“พวกนั้นออกมาตอนกลางวันได้เหรอ”
“ได้สิ พวกข้าไม่ได้ชอบกินข้าวเช้า ตอนดึกเสียหน่อย”อยู่ไฟก็เดินเข้ามาใกล้พลางสวมกอดคนอวบไว้
“อ๊ะปล่อยนะ มาล๊อกตัวชั้นทำไม”ยิ่งร้อนจากหน้าเตาอยู่นะ
“ไฟ ปล่อยขวัญใจก่อนเถอะ เดี๋ยวจะสลบไปก่อน”ช่าย สงสารไขมันส่วนเกินชั้นหน่อย รัดมากเดี๋ยวละลายไป จะทำไง
“ก็ได้ ไหนดูสิทำไรเป็นบ้างยัง”โด่ ชั้นทำตั้งหลายอย่าง
“ตอนนี้ ขวัญใจแค่เรียนรู้เป็นลูกมือก่อนครับ ยังไงไม่ได้ทำอะไรจริงจังเท่าไร”น้ำชิงตอบก่อน
“ก็ดีนะ มาทานกันเถอะพี่หิวแล้ว”
หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็ร่วมรับประทานอาหารร่วมกัน
“อืม แจ๊บๆ อร่อยจัง ซู๊ดด เอิ๊ก”เอิ๊ก อิ่มจังตังค์อยู่ครบ
“นี่ ทานอาหารให้มันดีๆหน่อยไม่ได้เหรอไง ทำไมทานแบบนี้”ดินอดที่จะบ่นไม่ได้
“ทำอย่างกับตอนนาย ดูดเลือดเหยื่อก็ทานแบบสุภาพนักนี่”เชอะ ทำเป็นพูดดี
“แต่ก็ไม่ได้ทานไม่สุภาพต่อหน้าคนหลายคนนะ”โว้ยจะอะไรนักหนาฟระ
“นี่ เบื่อแล้วนะ วันนี้ทั้งวันชั้นต้องลุกมาซักผ้า ทำกับข้าว จะขอทานข้าวแบบเป็นตัวของตัวเองไม่ได้เหรอไงกัน”โว้ย สุดทนแล้วนะ
“นายอยู่ในฐานะอะไร มีสิทธิ์อะไรมาขี้นเสียงกับพี่ดิน ห๊ะ”
“เอาน่า ลมอย่าไปถือสาคนไม่มีการศึกษาเลย”ดินเอ่ยพลางยกมือห้าม
“หนอย...ว่าไงนะ นี่แน่ะ”ไม่ไหว เอาน้ำที่ตรูเพิ่งดื่มนี่แหละ สาดให้เลย
“โพล๊ะ...อืมดูถ้าต้องสั่งสอน ให้รู้สำนึกบ้างดีไหม”อ้าวเวรหล่ะ ตรูลืม ไอ้พวกนี้เป็นปีศาจเสียด้วย เอาฟระ เป็นไงเป็นกัน
“คิดว่ากลัวเหรอ ไปล่ะเว้ยยยยย”ว่าเสร็จ ไอ้ขวัญขอโกยเฟ้ยยย
“อ๊ะ อย่าหนีนะ ลมแกไปตามจับก่อน น้ำฝากเก็บโต๊ะด้วย ไฟกับพี่ คงต้องวิ่งเพราะตอนนี้พลังยังไม่มา ต้องรอกลางคืนก่อน”ดินเอ่ยพลางลุกขี้น
“ลม อย่าทำอะไรรุนแรงมากหล่ะ เดี๋ยวจะไม่ถึงพวกพี่พอดี”ไฟเอ่ยพลางหยิบผ้าเช็ดหน้าที่ได้รับส่วนบุญมาจากดินเช่นกัน
“ได้ครับพี่ไฟ ผมไปก่อนหล่ะ”ว่าเสร็จ ลมก็แปลงร่างเป็นนกขนาดยักษ์ แต่มีเท้าเป็นเสือ กระโดดออกไปจากหน้าต่างหอคอยทันที
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-04-2011 15:57:49 โดย wichaiP »

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ขวัญใจ วิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ลงมาจากห้องรับแขกบนหอคอย จากนั้นก็รีบไปที่ประตู หมายจะเปิดเพื่อหนีออกไป กลับถูกนกยักษ์ที่มีอุ้งเท้าเป็นเสือกระโดดเข้าใส่หากแต่ เหมือนโชคจะเข้าข้างเมื่อ ขวัญใจปิดประตูทัน แถมได้ยินเสียงทรมานจากการกระแทก
“แอ๊ก อูย ปิดมาได้ เจ็บนะ”อ้าว คนเหรอเดี๋ยวขอตรูเปิดดูหน่อย
“หือ อ่ะ นายคงเป็นลมสินะ แล้วเนี่ยเป็นตัวอะไร นกสี่ขามีปีกเหรอ”ตัวบ้าอะไรฟระเนี่ย
“จะบ้าเหรอ เราเป็นฮิฟโปกริฟต่างหาก แต่ไม่ต้องพูดมากมาโดนทำโทษเลย”
ว่าเสร็จ ลมที่ร่างตอนนี้เป็นคน ก็พุ่งจับล๊อคข้อมือคนอวบ ไม่ให้ปิดประตูใส่ตนอีก พลางยันตัวเข้ามาในปราสาทได้
“หืย แรงเยอะขี้นนะเนี่ย หลังจากทานอาหารเนี่ย”แน่เฟ้ย กองทัพยังเดินด้วยท้อง ประสาอะไรกับคนอย่างขวัญใจฟระ
“แน่นอน แถมมีดีกว่านี้ด้วย ย๊ากกก!!! ท่าทุ่มผู้ชายจับขึง”ขวัญใจเหวี่ยงคนตรงหน้าลงไปกองกับพื้นทันที หากแต่แทนที่หลังจะลงพื้น แต่กลับเป็นว่า คนตรงหน้ายันกายได้แล้วกอดรัดร่างอวบไว้แทน
“อ๊ะ ปล่อยนะ”ทำไมเป็นแบบนี้ได้ฟระ
“อย่าดิ้นมากนะ จะได้ไม่เจ็บตัวมาก”หนอย เชื่อตรูก็ออกลูกเป็นควายพอดีสิ(เอ่อ แกผู้ชายไม่ช่ายเหรอขวัญใจ : คนแต่ง)
“เชื่อก็โง่หล่ะ อุ๊บ!!!”อีกแล้วนะ ทำไมต้องจูบปากด้วยเนี่ย
“อืม...เดี๋ยวก่อนที่พวกพี่ดิน จะมาสั่งสอนนาย ขอชั้นสั่งสอนหน่อยละกัน”ว่าเสร็จร่างอวบก็โดนกดลงที่พื้นทันที
“อ๊ะทำอะไรน่ะ”ทำไมพี่น้องบ้านนี้ ต้องคร่อมร่างตรูจังฟระ
“ยอมเราเสียดีกว่าน่า จะได้ชินๆกับพี่ไง”
“ชินอะไร เราไม่เข้าใจแต่ แอ๊ก...มันหนักรู้ไหม”
“ไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวจากหนักก็จะเบาเอง”โว้ยพูดบ้าไรฟร่ะเนี่ยไม่รู้เรื่อง
“แคว๊ก อ๊ะ ไอ้บ้า ฉีกเสื้อชั้นทำไม”เสื้อผ้ายิ่งไม่ค่อยมีใส่อยู่ด้วย
“หีหี เดี๋ยวก็รู้”
“อ๊ะ อย่านะ ปล่อย จะเอากางเกงชั้นไปไหน ม่ายนะ”ไม่ไหวแล้วนะแบบนี้ไม่เอานะ
 “ต้องเอาออกสิ จะได้ทำได้สะดวกหน่อย”เดี๋ยวๆๆๆ สถานการณ์แบบนี้ หรือว่า เฮ้ยไม่จริงนะ
“อย่าบอกนะ ว่า ว่า นายจะ..จะ....”เหมือนละครไทย เรื่องไรนะที่พระเอกชื่อเหมือนโควี หรือ คาวีเนี่ย จับนางเอก แล้วข่มเหงน้ำใจ ว้าย รับไม่ได้
“ใช่ ผมจะเอาคุณเป็นเมีย จากนั้นก็ส่งให้พวกพี่เขาเล่นกับคุณต่อไง”
“หรอ ก็ไม่บอก”ว่าเสร็จขวัญใจก็หยุดดิ้น แถมยันตัวลุกมาถอดเสื้อลมออกแทน “อืม นายนี่ ขาวล่ำแบบเด็กหนุ่มดีนะ”
“อะไรของนายห๊ะ ขวัญใจ”
“อ้าว ก็จะมีอะไรกันไม่ใช่เหรอ ก็เนี่ยจะถอดเสื้อผ้าให้ไง”
“หือ อย่าตุกติกนะ ผมน่ะไม่แพ้กระเทียมหรือของที่เป็นเงินเหมือนพี่ดินกับพี่ไฟหรอกนะ”
“ก็ ก็ไม่มีแผนไรนี่”
“ก็ดี ไม่ต้องถอดให้หรอก ผมถอดเอง”ว่าเสร็จลมก็จัดการ ปลดเสื้อตนเองออกทันที จากนั้นก็ก้มลงบดจูบปาก คนอวบให้นอนหงายไปกับพื้นทันที
“อืมมมม จุ๊บ อา นายนี่ จูบแล้วรู้สึกดีจริง”แหวะมากอ่ะ เน่ามาก
“อา ลม เดี๋ยวขอเราถอดกางเกงก่อน ลุก อือ ปะ แปป นะ”
“หึหึ ก็ได้ อุ๊บ อ๊ะ โอ๊ย.....นี่นาย”
“พวกนายนี่ สมเป็นพี่น้องกันจริงนะ เจอแผนกำจัดจุดแข็งของความเป็นชายตลอด แต่รู้ไรไหม เห็นอย่างนี้ ชั้นก็ไม่ง่ายกับใครนะเฟ้ย”อ๊ะ หนีดีกว่า
“จะไปไหน”อ้าว เวรหล่ะ พวกพี่มันตามมาแล้วเหรอเนี่ย
“หนอย อย่าคิดว่าจะกลัวนะ ตอนนี้นายแปลงร่างไม่ได้ หลบไปนะเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน”
“ก็ถ้าคิดจะหนีจากพวกเราได้ ก็ฝ่าออกไปสิ ไอ้อ้วน”หนอยนายไฟ
“ได้ ไฟก่อนไปจะต้องสอนให้นายรู้จักไอ้ขวัญใจหน่อยหล่ะ มาเรียกชั้นว่าอ้วนหลายครั้งแล้วนะ”
   จากนั้น ขวัญใจก็กระโดด เตะแข้งหมูคากิใส่หากแต่คนตรงหน้า กับยกแขนกันพลางเอามือยันอกคนอวบหงายหลังลงกับพื้นทันที หากแต่คนอวบไปรีรอ ลุกมาเตะใส่แฝดที่ยืนอยู่อีกคนแต่คราวนี้เปลี่ยนแผน จากที่จะเตะขาขวา ก็เตะคาไว้แล้วเปลี่ยนเป็นเตะขาซ้ายแทน หากแต่แฝดคนตรงหน้า รู้ทันหลบแล้วพุ่งไปล๊อกแขน พลางยื่นหน้ากระซิบให้ได้ยินอย่างเจ็บแสบ
“ถึงพวกเราจะไม่ได้เปลี่ยนร่าง แต่แค่ฝีมือตอนเป็นคนพวกข้าก็รบกับพวกชาวบ้านมาก่อนหน้าที่จะถูกสาปอยู่แล้ว อย่างเจ้าน่ะ เป็นแต่เตะลมต่อยลม เหมือนช้างที่ตกมัน เวลาโมโหเท่านั้น อย่าได้คิดว่าแน่ จำไว้ ตุ๊บ”อู๊ย ต่อยท้องมาได้ จุกนะ
“อุ๊ก นาย!!!!”
จากนั้นภาพของขวัญใจก็มืดไปทันที

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
ย้อนกลับมาทาง บอมกับชนะใจกันบ้าง
“เนี่ยไง ปราสาทเนเวเรียฟินโนล่า อยู่ใกล้กับเหตุการณ์เกิดฆาตกรรม มากที่สุดแถมจากข้อมูลจากบาทหลวงเจฟ ก็สามารถสรุปได้ว่า ขวัญใจต้องอยู่ที่ปราสาทนี้แน่ๆ”
“ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอนักสืบบวม สรุปง่ายไปไหม”มังกรเอ่ยอย่างไม่ค่อยสนใจเท่าไรนัก
“ใช่ครับ ผมไม่เห็นว่าจะมีส่วนไหนที่ปราสาทที่อยู่ลึกไปในป่าเป็นสิบกิโลเมตร จะเป็นที่อยู่ของพวกแวมไพร์ได้”เหยี่ยวว่าพลาง จิบกาแฟไป
“แต่หากจากข้อมูลของพวกคุณ ที่บอมสรุปมาก็น่าเชื่อนะ”ชนะใจ ว่าพลางหยิบเอกสารขี้นมาดู
“คุณจะเข้าข้างเพื่อนคุณน่ะสิ ว่างั้นไหม บาทหลวง”มังกรยังไม่ยอมแพ้ เพราะไม่อยากเสียหน้าเนื่องจาก ทีมฝ่ายสืบสวนตนเอง ยังไม่สามารถระบุได้ขนาดนี้
“เชื่อหรือไม่ ผมไม่สน อีกสองวัน พวกเราต้องเดินทางที่ปราสาทนี้กัน ไปนอนกันเถอะชนะใจ”ว่าเสร็จก็ลุกขึ้นนำเข้าไปห้องนอนก่อนทันที ขณะที่ชนะใจเองก็พยักหน้าแต่ลุกเก็บจานเพื่อนกับของตนไว้ที่อ่างล้างจานให้บาทหลวงเจฟมาล้างก่อน
“หนอย วางกล้ามจริงนะ ไอ้บวม”มังกรหมั่นไส้ พลางเหลือบมองหน้าเพื่อนสนิททันที
“แกจะเอาจริงเหรอ”เหยี่ยวหันมาถามอย่างไม่แน่ใจ
“เมริงอยากเสียเชิงชายมากกว่านี้ไหมหล่ะ”มังกรเอ่ยพลางลุกขี้นทันที
“เรื่องไรวะ”เหยี่ยวก็ลุกขี้นตามเช่นกัน
“ผมจะช่วยพวกคุณละกัน แต่จำไว้นะ พวกนี้ไม่ธรรมดา”บาทหลวงเจฟว่าพลาง เดินเก็บจานของตนเองเข้าไปในครัว ขณะที่ชายหนุ่มอีกสองคนรีบรุดไปห้องนอนนักสืบอวบจอมอวดดี
“ก๊อกๆ ชนะใจเข้ามาได้เลย ห้องไม่ได้ล๊อก”บอมเอ่ยพลาง ก้มลงบนโต๊ะอ่านหนังสือนิยายของโฮมอย่างไม่สนคนที่เข้ามาในห้อง แต่เมื่อเสียงเอ่ยเรียกกลับทำให้ตัวเกร็งทันที
“อ่านหนังสือแนวพวกโฮมบ่อยนี่เอง ถึงได้ชอบอวดตัวว่าเป็นนักสืบประจำ”มังกรเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “คิดว่าไหมไอ้หมอเหยี่ยว”
“ข้าก็คิดเหมือนกันว่ะ ไอ้มังกร”เหยี่ยวหันมาหัวเราะพยักหน้าหงึกหงักให้
“นี่พวกคุณเข้ามาได้ไง กรุณาออกไปด้วย”อะไรกันเนี่ย เข้ามาเราไม่รู้เรื่องได้ไง เสียฟอร์มนักสืบบอมหมด
“ถ้าไม่ออกจะทำยังไง”มังกรเอ่ยอย่างไม่หวาดกลัวแม้จะเคยเจอฝีมือของคนตรงหน้าไปก่อนหน้านี้หากแต่ เนื่องจากตนเองไม่ระวังและไม่อยากทำร้ายอะไรคนตรงหน้าเท่าไรนักเช่นกัน
“อยากเจ็บตัวแบบเมื่อ ตอนเย็นหรือไง”บอมเอ่ยอย่างคิดว่าตนเองเก่งกาจนักหนา
“แล้วไง”มังกรเอ่ยอย่างไม่สนใจ พลางหลบหมัดตรงของคนอวบพลางผลักลงบนเตียงทันที เหยี่ยวเห็นดังนั้นก็คร่อมร่างไว้ทันที
“อ๊ะทำอะไรน่ะ”บอมเอ่ยเมื่อรู้สึกว่าหน้าคนคร่อมร่างอยู่ห่างไม่ถึง2เซนติเมตร กับหน้าตนเอง
“ก็ จุ๊บ!!!! อยากทำแบบนี้ไง”เหยี่ยวว่าพลางบดปากลงต่ออีกครั้งทันที
“อุ๊บ อ๊อยอ๊ะ”บอมพยายามหันหน้าหนีทันที หากแต่ไม่สามารถทำได้ เมื่อมือเหลืกจับคางไว้แน่น
“เฮ้ยๆ ใจเย็น วันนี้ยังอีกนาน”
“หย่ะ อย่าบอกนะว่า พวกนาย”บอมเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดวิตก
“ใช่ นายจูบพวกเรา ข่มขู่พวกเรา แล้วก็สั่งให้พวกเราทำอะไรให้ เชื่อตามข้อมูลนาย พวกเรายอมก็ได้ แต่...”มังกรโวยวายอย่างไม่พอใจหากแต่เว้นช่วงในตอนท้ายอย่างตั้งใจ
“แต่คุณต้องเป็นของพวกผมไง”เหยี่ยวเอ่ยตอบพลางลุกหลบให้มังกรประกบปากคนอวบต่อ ขณะที่ตนเองไล้มือลงมาจัดการกับ เสื้อคนอวบให้เผยเห็นเนินถันอันขาวน่ากิน พลางฝังริมฝีปาก ดูดดื่มจนคนข้างล่างต้องร้องครางออกมา จนตำรวจหนุ่มกับคุณหมอหนุ่มไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความเป็นชายไม่ไหว ต่างพลัดกันพลอดรัดนับสืบอวบอย่างไม่อยากให้หยุด เสียงครางอือจากความเจ็บ เสียงกระทบกันของเนื้อที่กระหน่ำกับเสียงครางเมื่อสุขสม จนในที่สุดพายุอารมณ์จึงได้สงบลง ในสภาพบอมก้มหน้าลงกับเตียงโดยมีมังกรและเหยี่ยวนอนขนาบข้าง
“เจ็บมากไหม คนดี”มังกรเอ่ยพลาง เกลี่ยผมคนอวบ แต่คนอวบกลับขยับหัวหลบมือทันที
“อยากกินไรไหม เดี๋ยวมเหยี่ยวไปหาให้นะ”เหยี่ยวว่าพลางจะโอบไหล่ แต่คนอวบก็เขยิบหลบไปอีกด้าน
“คุณจะไม่ยอมคุยกับผมเหรอไง บอม”มังกรเอ่ยพลางจะคนอวบพลิกตัวมาคุย หากแต่คงรุนแรง เสียงร้องจากการกระทำของตนเอง ก็ยังคงแสดงให้เห็นรอยไว้
“เมริงใจเย็นหน่อย บอมเขายังเจ็บอยู่นะ”เหยี่ยวหันมาเตือนสติเพื่อน
“พวกคุณสะใจแล้วสินะ ที่แก้แค้นผมได้ ผมขอยอมรับครั้งนี้ คุณเอาคืนได้เจ็บมาก”บอมว่าพลางยกผ้าห่มเช็ดน้ำตาตนเองทันที
“ไม่ใช่นะ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น ได้โปรดอย่าทำแบบนี้เลย”เหยี่ยวไม่อาจทนได้กับความรู้สึกตนเองได้แล้ว ยามเห็นน้ำตาคนตรงหน้า
“ผมสัญญาจะช่วยเพื่อนคุณมาให้ได้ แต่ขอร้องอย่าเกลียดผมได้ไหม”มังกรเองก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน
“ผมไม่กล้าเกลียดคุณมังกรกับคุณเหยี่ยวหรอกครับ นับสืบ...อย่าง..อย่างผมมัน..ก็แค่พวกหลอกตัวเองว่าเก่ง สุดท้ายก็ใช้วิธีบังคับพวกคนดีอย่างคุณมาช่วย คุณจะเอาคืนด้วย..ด้วยวิธีนี้ก็ไม่ผิด”บอมว่าพลางก้มลงกับผ้าห่มทันที
“ไม่ครับ บอมผมรักคุณ ผมยอมรับก็ได้ผมชอบคุณมาก มากตั้งแต่เห็นคุณมากับเพื่อน ขอตรวจสอบข้อมูลตำรวจ ท่าทางคุณ การพูดของคุณ มันทำให้ผมจำคุณได้ตลอด”มังกรเอ่ยพลางเอื้อมมือกุมคนตรงหน้าไว้
“ผมไม่รู้ว่าผมชอบคุณตอนไหน หากแต่ตอนที่คุณจูบผม ผมแทบจะตัวลอย นึกว่าเป็นเรื่องฝันไปเสียอีกด้วยซ้ำ”เหยี่ยวว่าพลาง ซบไหล่กับคนตรงหน้าเช่นกัน
“ผมไม่อยากเชื่อ จริงเหรอ”บอมเงยหน้าพลางมองสองชายหนุ่มทันที
“จริง”ทั้งสองตอบตามจริง ก่อนจะจุมพิตซับน้ำตาก่อนที่ทั้งสามจะนอนหลับไปกันบนเตียงอย่างมีความสุข
ขณะที่ด้านบอม กำลังรู้ตัวว่าจะเสร็จตำรวจหนุ่มกับหมอหนุ่มนั้น ทางชนะใจเองก็ใช่ว่าจะไม่มีนะ เพราะทันทีที่บาทหลวงเจฟเข้ามาในห้องครัว ด้วยความที่ชนะใจ คิดว่าเจฟเป็นพวกไม่เอาไหน เพราะว่าตอนแรกก็โดนตนเองจัดการแถมยังปกป้องเพื่อนไม่ได้ หากแต่ว่าตนเองก็ต้องการคนที่มาช่วยเพื่อนตนเอง จึงให้เจฟทำหน้าที่เป็นพ่อบ้านไปแทนแต่อาหาร ตนเองกับบอมจะทำแทน เพราะแน่ใจว่าคนตรงหน้าไม่มีฝีมือแน่ๆ
“เดี๋ยวบาทหลวง ล้างจานเสร็จแล้วก็อย่าลืมปิดไฟก่อนไปนอนนะ”ชนะใจเอ่ยอย่างหยิ่งๆ
“อ้าว คุณจะไปนอนแล้วเหรอ”เจฟหันมาพูดพลางมองคนอวบที่วันนี้ นึกไงไม่รู้แต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีขาวบางกับกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อนๆ
“ก็จะไปนอนสิ บอมขึ้นไปรอแล้วด้วย”ชนะใจเอ่ยอย่างไม่สนใจ หากแต่พอจะเดินออกไป เจฟก็เดินมาบังไว้แทน
“เอ๊ะ ทำอะไรน่ะ บาทหลวงหลบไปนะ”ชนะใจพยายามดันคนตัวโตกว่าไปข้างๆ
“คุณน่าจะดีใจนะ ที่เพื่อนคุณถูกแวมไพร์กับไลเคนนั่นจับตัวไปแทน ไม่ควรจะไปยุ่งอีก”เจฟกล่าวอย่างสงบหากแต่กลายเป็นจุดชนวนให้คนตรงหน้าแทน
“แต่นั่นเพื่อนชั้นนะ คุณจะพูดอะไรกันแน่”ชนะใจกอดอกทันที
“เพราะเหมือนเพื่อนคุณ สละตัวเองเพื่อคุณนะ คุณจะกลับไปให้พวกนั้นฆ่าเพื่ออะไร”
“เพราะขวัญใจ เป็นเพื่อนชั้นไง”ชนะใจตอบอย่างเหลืออด
“แล้วผมหล่ะ”เจฟไม่ยอมพลางเริ่มจับข้อมือคนอวบตรงหน้าขี้นกุม
“นายทำไม ห๊ะบาทหลวง”ชนะใจเอ่ยพลางเริ่มดึงมือออกหากแต่ยิ่งดึงก็ยิ่งโดนคนตรงหน้าดึงให้เข้ามาใกล้มากขึ้นแทน
“เพราะผมก็ชอบคุณไง”ว่าเสร็จ เจฟก็บดจูบคนตรงหน้า ที่ตอนนี้ได้แต่ ตะลึง ทำอะไรไม่ถูก หากแต่เหมือนยิ่งให้คนตัวโตก้มเบียดจนพาคนอวบนอนลงบนโต๊ะอาหารทันที
“อ๊ะ เดี๋ยว”เหมือนชนะใจจะรู้ตัวว่าจะเกิดอะไร หากแต่เสียงต่อต้านก็พ่ายแพ้ทันทีเมื่อเจอหมัดเด็ดคนตรงหน้า
“ผมรักคุณชนะใจ”เจฟเอ่ยพลาง ก้มลงบรรจงจุมพิตบนหน้าผากอวบ
จากนั้น สองร่างต่างกระฟัดบนโต๊ะ เจฟใช้ลิ้นโลมไล้ไปตามซอบคอ ขบกัดติ่งหู ขณะที่คนข้างล่างได้แต่กระเซ่าอย่างไม่อาจปกปิดเสียงได้ ช่องหวานได้ถูกปลายนิ้วสอดเข้าไปอย่างแผ่วเบา จนคนร่างยักษ์มั่นใจว่าคนอวบจะรับไหวจึงได้สอดเข้าไปทันที
“อุ๊กๆ มะ มันคับจัง”ชนะใจเอ่ยอย่าง อึดอัด
“หายใจลึกหน่อยนะ ผมไม่อยากให้คุณเจ็บ”เจฟเอ่ยอย่างกระเซ่า หากแต่ว่า ตอนนี้ร่างกายไม่อาจควบคุมได้ เหมือนพายุที่เข้าใส่ท้องทะเล มันแปรปรวน รุนแรง ดุดัน จนคลื่นอารมณ์ จะสงบลงได้ ชนะใจก็แทบจะลุกขี้นไม่ไหว

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
กลับมาทางด้าน ขวัญใจ ตัวเอกของเรื่องบ้างหลังจากเจอฤทธิ์หมัดของไฟไป ตอนนี้ กำลังอยู่บนเตียงพร้อมกับ มือทั้งสองข้างที่ถูกผูกแน่นด้วยผ้าขนหนู ขณะที่ส่วนอื่นก็ไม่อาจทราบได้เพราะตอนนี้มีแต่ผ้าห่มคลุมไว้
“ตื่นได้แล้ว ขวัญใจ”เสียงเรียกเนิบๆ พลางตบหน้าเบาๆทำให้ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาจนได้
“อือ,,,,,,ทำไม!!! เดี๋ยว!!! แล้วที่นี่ มันที่ไหนกันเนี่ย”โอ๊ย จุกท้องอิบอ๊าย
“ไงตื่นแล้วเหรอ พวกเรากำลังรออยู่เลย”
“นะ นายเป็นใครเนี่ย”ไม่รู้แล้วว้อยว่าใครเป็นใคร รู้แต่ว่างานนี้อันตราย อันตราย!!!!
“ถามได้ดีนะ ผมดิน แวมไพร์สุดหล่อไง”แอบแหวะ จะมีใครกระตื๊บตรูไหมเนี่ย
“แล้วคะ คนอื่น หล่ะ ไม่คิดจะบอกเหรอ ช้านแยกแฝดไม่ได้หรอกนะ มาพร้อมกันแบบนี้น่ะ”
“ไง ไอ้อ้วน เราไฟไลเคนสุดเท่”อืม เมริงเท่มาก
“ผม น้ำ กอร์กอน แสนดี ครับ”เอ่อ ดีจริงไม ไม่ปล่อยตรูหนีไปหล่ะ
“และผม คนสุดท้าย ลม ฮิปโปกริฟ เจ้าเสน่ห์ครับ”เยี่ยม พวกเมริง หลงตัวเองจริงๆ!!!!
“แล้วมาจับผมไว้ทำไม”แถม งานนี้ โอ๊ะไม่นะ หรือว่า
“ก็นะ เห็นตอนลม กอดรัดกับนาย นายบอกยอมเป็นเมียลมได้นี่ แล้วทำไม ไม่เป็นกับพวกเราหมดเลยทีเดียวหล่ะ”อะ อะ อะไรนะ เมริงจะบ้าเหรอ แล้วตรูจะมีแรงได้ไง
“แล้วก็นะ ผมว่าอย่างคุณน่ะ คงไม่ยอมอยู่เฉยแน่ๆ”ลมเดินเข้ามาพลางเริ่มถอดเสื้อออก พลางเขยิบเข้ามาใกล้ด้านขวาของเตียง
“นี่ หย่ะ อย่าเข้ามานะ พวกนาย”ทำไงดีเนี่ย ไอ้ขวัญ เมริงคิดสิ คิดสิเว้ยยยย
“หึหึ ไอ้อ้วนคราวนี้นายดีใจเสียเถอะ มีผัวตั้งสี่คนแน่ะ”ไฟเองก็เริ่มเอามือลูบไล้บนหน้าอกคนอวบอย่างแผ่วเบาจนรู้สึกเคลิ้ม เอ๊ย ไม่ช่าย คงดีมั้งเมริง เข้าห้องน้ำไม่ต้องเบ่งกันพอดี มาพร้อมกันวันเดียว
“แต่ทำแบบนี้ไม่ดีนะ”เอาฟระ เป็นไงเป็นกัน
“ทำไมหล่ะครับ ขวัญใจ”น้ำที่ตอนนี้ เริ่มเอามือไล้ตามขาขวัญใจ
“เรื่องแบบนี้ มะ มัน อ๊ะ!!!”
“มันทำไมหล่ะ”ดินที่ตอนนี้เริ่มปลดเปลื้องเสื้อเผยมัดกล้ามแบบหนุ่มน้อยให้เห็นได้ดูดดุนซอกคอขาว
“ห๊ะ หาก...มะ...มะ...มันไม่มี..คะ...ความรัก”โว้ย จะเลียติ่งหูตรูไมว่ะ มันสยิวนะเฟ้ย
“หึหึ แล้วมันต้องมีแบบนั้นด้วยเหรอไง”ดินไม่สนใจหากแต่ ยังคงโลมไล้คนอวบต่อ
“น่านสิไอ้อ้วน อย่างนาย คงดีใจสินะ อย่างน้อยก็ได้คนหน้าตาดีอย่างพวกข้ามีอะไรด้วย”
“แน่สิครับ พี่ไฟ พี่ดิน ผมว่าคุณ ขวัญใจ เนี่ยทำบุญมาเยอะมากกว่า ไม่โดนพวกเราฆ่า แถมยังยอมมีอะไรกันด้วยเสียด้วยซ้ำ”
“เห็นด้วยกับพี่น้ำเลย ลมไม่อยากบอกนะ ว่าขวัญใจเนี่ย ตอนผมกอดเนี่ย เนื้อนิ่มน่ากดมาก”
“โอเค หมดอารมณ์ ลุกไป บอกให้ลุก”
“อะไร ขวัญใจ มาไล่ทำไม”กล้าถามนะ นายดิน
“น่านสิ ไอ้อ้วน อยากโดนดีเหรอไง”เออ โดนเมริงอัดยังดีกว่าเจอแบบนี้ ไอ้ไฟ
“ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าขวัญใจจะให้หยุดทำไมครับ แต่ผมไม่หยุดหรอกครับ”
“ช่าย หยุดก็โง่แล้ว เรื่องไรลมจะยอม”
“โอเค ไงก็แก้มัดก่อนสิ จะได้ถนัด มัดไว้ไม่เวิรค์หรอก”ไม้เด็ด ของคนหล่อ (เมริงยังมั่นใจได้อีกนะ: คนแต่ง)
   เมื่อแฝดสี่แก้เชือกให้เรียบร้อย พวกนั้นก็เหมือนรู้ทัน ดินกับไฟ ต่างจับแขนคนละข้างทันทีพลางก้มไซด์ซอกคอทั้งซ้ายขวา แถมน้ำกับลมก็เหมือนจับขาไว้พลางเริ่มบรรจงจูบลงไปบนหน้าท้องที่ตอนนี้เริ่มโดนถอดเสื้อผ้าออกไป ขวัญใจเองก็ไม่ยอมแพ้เริ่มจูบตอบ พลางเริ่มใช้มือไล้ไปตามตัวเหล่าสี่แฝดปีศาจ จนเริ่มสัมผัสความเป็นชายที่แข็งแกร่งของสี่แฝดได้ จังหวะนี้เองขวัญใจก็เริ่มหันหน้าไปจูบกับทุกคนอย่างเหมืนเมามันจนได้จังหวะที่เห็นว่าตอนนี้พวกนี้เริ่มไม่ระวังตัว ก็เลยจัดการลุกวิ่งไปที่ประตูห้องน้ำทันที พลางปิดประตูพร้อมกับล๊อคประตู ทันทีตามด้วย
“เจ้าทำอะไรน่ะ ขวัญใจ”ดินเอ่ยอย่างกัดฟัน
“น่านเด่ะ ไอ้อ้วน อย่าให้พวกข้าต้องโมโหนะ”ไฟทุบประตูปึงปังทันที
“แน่ใจนะว่าต้องการแบบนี้ครับ ขวัญใจ”น้ำเอ่ยอย่างเรียบที่สุดที่เคยได้ยิน
“อย่าหาว่าลมไม่เตือนนะ กลับเข้ามาดีๆ”
“ฝันไปเถอะ พวกนายมันเป็นปีศาจ แถมคิดจะมีอะไรกับผมทั้งๆที่ไม่ได้รักเนี่ยนะ เชิญเอากันเองไปเถอะ”เชอะ เนี่ยแหละ บทลงโทษที่แสนหวาน สไตล์ขวัญใจ ฮ่าๆๆๆ (ขอเอาหลังมือปิดปากหน่อย)
“เจ้าแน่ใจนะว่าจะลองดี ก็ได้”ดินเอ่ยอย่างดุดัน แล้วทุกอย่างก็เงียบลง
“ทำไม เงียบจังฟระ”ไหน เอาหูแนบหน่อย เออว่ะ ไม่เห็นได้ยินเลยจริงๆ
“ทำไมเหรอ สงสัยข้างนอกเงียบเหรอ”
“น่านสิ อุ๊บ”เสียงเอ่ยข้างหลังเรียกให้คนอวบจะหันไปหากแต่ กลับโดนดันไม่ให้หันกลับมาดู พร้อมกับการสอดอาวุธร้ายเข้าช่องหวานทันทีแบบไม่มีอะไรล่อลื่น
“อือ โอ๊ย มันเจ็บนะ”เสียงร้องอย่างไม่อาจปิดกั๊นได้ไม่อาจทำให้แวมไพร์หนุ่มหยุดยั้งกามอารมณ์ที่เริ่มรุกไหม้ได้ เนื่องจากฤทธิ์เดชของคนอวบคนนี้ เสียงที่กระแทกอารมณ์เสน่หายิ่งทวีความร้อนรุ่มอย่างไม่อาจห้ามได้
“ไง เจ็บเหรอ แต่นะ นายทำให้พวกข้าโมโห เตรียมได้ชื่อว่ามีผัวเป็นปีศาจได้เลย”ดินริ่มกระแทกร่างที่ตอนนี้แนบชิดกับประตูอย่างกับไม่อาจทำอะไรได้ กายของแวมไพร์หนุ่มเร่งเร้า อัดกระแทกท่อนกายเข้าช่องสีหวาน เสียงของเนื้อกระทบเนื้อ ดังเป็นจังหวะๆ จนในที่สุดแวมไพร์หนุ่มก็ปลดปล่อยธาราสีขาวออกมา  “โอ๊ะ ลืมไป ข้าจะสนุกกับเจ้าแค่คนเดียวไม่ได้สินะ”ว่าเสร็จดินก็ล็อกคอคนอวบไว้ พลางเปิดประตูเพื่อให้ขวัญใจได้เจอกับกลุ่มคนที่รออยู่
“อือๆๆ”ขวัญใจทำได้แต่เพียงส่ายหน้าอย่างอ้อนวอน
“เอาหล่ะมาทำหน้าที่สามีที่ดีกันดีกว่า พอดีขวัญใจไม่อยากได้สามีเป็นปีศาจน่ะ”เมื่อดินกล่าวเสร็จ ไฟ น้ำ ลม ต่างก็แปลงร่างเป็นร่างปีศาจทันที
“เยี่ยมไหมหล่ะหือ ดูสิ อ๊ะ อยากเห็นของข้าด้วยใช่ไหม ได้”ว่าเสร็จดินก็ถอนแก่นกายออกจากร่างอวบ ก่อนจะกลายร่างเป็น ค้างคาวยักษ์พลางผลักขวัญใจไปบนเตียงอีกครั้ง ไฟเห็นดังนั้นก็รุดไปตะครุบตัวไว้ทันที แล้วค่อยกลายร่างเป็นมนุษย์อีกครั้งพลางกระแทกแก่นกายลงช่องหวานอย่างไม่ปรานี
“โอ๊ย....”เสียงร้องอย่างไม่อาจเก็บได้ดังออกมา หากแต่หาทำให้หมาป่าหนุ่มสนไม่ กับเริ่มกระแทกจังหวะอย่างไม่รีรอเสียงเนื้อกระทบกันอย่างไม่อาจทนได้
“เจ้าทำให้พวกข้าต้องร้ายเอง และนี่คือบทลงโทษ อึก....อา”ไฟว่าพลางกระหน่ำอย่างสะใจจนในที่สุดร่างกายก็ปลดปล่อยของเหลวร้อนออกมาจนได้
“อึก พอได้ยัง อ๊ะ...ไม่นะ”ขวัญใจเตรียมจะหันหลังไปขอให้หยุด หากแต่กลับเจอหางของงูตัวใหญ่รัดตัวไว้พร้อมกลับมือสองข้างโดนรัดด้วยมือของน้ำ
“จำเจ้าเดือยที่คุณจับได้ไหม วันนั้นคุณสงสัยมันคืออะไรแต่ตอนนี้ มันจะสอนให้คุณรู้ปรสชาติอีกแบบไงหล่ะ”ว่าเสร็จชายหนุ่มก็กลายร่างเป็นคนแค่ครึ่งบนหากแต่ครึ่งร่างป็นงูก็จัดการรัดพร้อมกับสอดอาวุธของตนผ่าน คนอวบพลางใช้สองมือโยกตัวขึ้นลงพร้อมกับลำตัวท่อนล่างก็บีบรัดเค้นอารมณ์ตามครรลองธรรมชาติอย่างไม่แยแสต่อเสียงต้าน
“อึกหย่ะ อย่า อือออ เราจะไม่ไหวแล้ว”เสียงร้องทรมานของคนอวบไม่อาจห้ามอารมณ์มนุษย์งูได้  น้ำกอดฟัด พลางระดมจูบไปที่ริมฝีปากอย่างโหยหาและโกรธแค้น จนเมื่อเสร็จสิ้นอารมณ์แล้ว ก็ปล่อยให้ขวัญใจได้เจอกับน้องตนอีกที
“ลม เบาๆหน่อยหล่ะ เดี๋ยวจะไม่มีแรงอีกยก”น้ำว่าเสร็จก็เดินไปนั่งรอกับพวกพี่ของตน
“จะพยายามละกัน”ว่าเสร็จ ฮิฟโปกริฟ ก็กระโจนคร่อมร่างอวบที่ตอนนี้หน้าคว่ำลงบนเตียง พลางหอบหายใจจากการร่วมเสพสมจากปีศาจทั้งสาม “ข้าเสียดายนะที่ไม่ได้เจ้าเป็นคนแรกแต่อย่างน้อย ข้าก็ได้ครอบครองเจ้าเหมือนกันนะ ขวัญใจ”ว่าเสร็จ ลมก็แปลงร่างเป็นมนุษย์พร้อมกับกระหน่ำแรงปรารถนาอย่างไม่สงสารความบอบช้ำที่เอ่ยออกมา
“พอ พอเถอะ ผม อึก จะไม่ไหวแล้ว พะ พอเถอะครับ”ขวัญใจอ้อนวอนแต่เหมือนเสียงร้องกลับแห้งผาดเหมือนผง
“หือ การทำร้ายจิตใจพวกเราหล่ะ เจ้าทำได้หน้าตาเฉยเลยนี่”ลมเอ่ยพลางกระแทกร่างอวบไป พร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหล “ใช่สิ พวกเรามันปีศาจ เจ้าจึงไม่อยากร่วมหลับนอนกับพวกเรา อึก อือออออ อา จำไว้ตอนนี้เจ้าได้ชื่อว่าเป็นเมียของปีศาจทั้งสี่แล้ว จำไว้”แล้วลมก็ลุกออกจากตัวคนอวบไป

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
แต่เมื่อเสร็จสิ้นกิจกรรม สิ่งที่ปีศาจทั้งสี่ได้เห็นกลับเป็นภาพของคนอวบที่ตอนนี้นอนจิกผ้าปูที่นอนจน มันแทบจะขาดให้ได้ เสียงร้องไห้ที่ยังมีอยู่แต่กลับแทบไม่ออกมาเนื่องจากเจ้าตัวพยายามซบหน้ากับที่นอน เหมือนทั้งสี่คนกำลังตกใจกับภาพตรงหน้า
“ขวัญใจ หิวไหม”ดินกล่าวซึ่งไม่มีเสียงตอบรับใดๆ ทำได้แต่สบตากับพี่น้องของตน ซึ่งตอนนี้ได้เอาผ้าเช็ดตัวมาพันปิดส่วนล่างของร่างกายไว้เท่านั้น แต่เหมือนทางพี่น้องเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องทำอย่างไร
“นี่ไอ้อ้วน เลิกร้องได้ยังเนี่ย รำคาญแล้วนะ”ไฟเอ่ยตามนิสัยตนเองไปหากแต่ เสียงร้องกับเงียบลง พร้อมกับการเงยหน้าของคนอวบ
“ใครร้องไห้”ขวัญใจว่าพลาง หยิบผ้าห่มเช็ดหน้าตา ไม่ให้เห็นว่าตนเองร้องไห้
“งั้นก็ดี มาต่อกันดีกว่า”ไฟเห็นแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้ พร้อมกระโจนลงบนเตียงนุ่ม พลางบดริมฝีปากทันที
“อือ ปล่อยนะ ออกไปเลย ไอ้ปีศาจ”
“หนอยคำก็ปีศาจ สองคำก็ปีศาจ แล้วไงหล่ะ เจ้าก็เป็นเมียของปีศาจเช่นพวกข้าไม่ใช่เหรอไง”ไฟแทบอยากจะขย้ำคอคนอวบ หากแต่ลมรีบมาล๊อคแขนไว้ก่อน
“ใจเย็นๆ พี่ไฟ แค่นี้ขวัญใจก็เจ็บมากพอแล้วนะ”
“แกไม่เห็นเหรอไงลม ว่าหมอนี่พูดมาแต่ละคำ ฟังได้ที่ไหนหล่ะ”
“แต่พี่ไฟไม่เห็นหรอครับว่า ตอนนี้ขวัญใจเค้าบอบช้ำมามากแล้วนะครับ”น้ำว่าพลางนั่งลงบนเตียงข้างขวัญใจ พร้อมเอามือแตะแขนหากแต่ ขวัญใจสะบัดการสัมผัสทันที
“เจ้าจะเกลียดพวกข้ากับน้องก็ได้ แต่ว่าเจ้าควรจะทานข้าวแล้วก็พักผ่อนนะ”ดินเอ่ยพลางส่งข้าวต้มหมูที่เตรียมไว้มอบให้น้ำแทน
“นั่นสิครับ ยังไงก็ควรทานอะไรเสียหน่อย เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งไปนะครับ”น้ำรีบเสริมทับทันที
“ชั้นทานเองได้ ไม่ต้องป้อน”ว่าเสร็จก็รับข้าวต้มหมูจากน้ำ พร้อมตักทานเข้าปากอย่างเร่งรีบ
“เห็นไหมพี่ไฟ ขวัญใจยอมกินแล้ว”ลมเอ่ยอย่างลิงโลดทันที
“ทำไม เมริงต้องดีใจขนาดนั้นวะ ไอ้ลมก็แค่กินข้าว”ไฟว่าพลางหันหน้าหนี หากแต่มุมปากกลับยกขี้นอย่างไม่รู้ตัว
“เอาอีกไหมครับ ขวัญใจ”น้ำว่าพลาง รับชามข้าวต้มจากขวัญใจ
“พวกนายช่วยออกไปก่อนได้ไหม ขอเราพักก่อน”ขวัญใจเอ่ยพลางนอนลงดึงผ้าห่มคลุมตัวทันที
“เหรอได้ พวกข้าก็คงต้องนอนด้วยเหมือนกัน”ว่าเสร็จ สี่หนุ่มรีบวิ่งมานอนข้างคนอวบทันที
“นี่ ทำไมต้องมานอนเบียดกันด้วย ห้องพวกนายมีก็นอนไปสิ”โว้ย อึดอัด ยิ่งเจ็บสะโพกอยู่ด้วย
“ก็อยากนอน ห้องนี้ทำไม เตียงก็ใหญ่ ขนาดพวกข้าพี่น้อง บรรเลงการร่วมรักกับเจ้ายังไม่สะเทือนเลยนี่”โอ้มายก๊อดดด นายดินเจ้าทำไม หน้าด้านเช่นนี้
“อย่าบ่นมากน่าไอ้อ้วน ข้าจะนอน”แล้วเมริงต้องมานอนติดตรูด้วยนายไฟ
“ผมง่วงแล้วครับ ไงพรุ่งนี้ผมขออีกรอบด้วยนะครับ คุณขวัญใจ”หนอยทำมาเป็นสุภาพ นายน้ำ
“ลมอยากพักแล้ว พรุ่งนี้คืนเดือนเพ็ญพี่ดินกับพี่ไฟต้องออกไปล่าเหยื่ออีกด้วย”ล่าเหยื่อ เดือนเพ็ญ เดี๋ยวหรือว่า
“เดี๋ยว หมายความว่าไง”อย่าบอกนะว่า
 “ก็พรุ่งนี้ ข้าต้องออกไปล่ามนุษย์ไง นอนได้แล้วไอ้อ้วน”ไฟที่ตอนนี้นอนซุกหัวไหล่คนอวบหลับตาพริ้มทันที
   เมื่อวันเดือนเพ็ญมาถึง ทางบอมและชนะใจได้ พยายามขอร้องให้ทางมังกรและเหยี่ยว รวมถึงเจฟ พามายังปราสาทของปีศาจทั้งสี่ เมื่อมาถึงกระได้กระทำการเปิดประตูเข้าไปทันที
“ขวัญใจ พวกเรามาช่วยแล้ว”บอมเอ่ยเสียงดัง พลางหยิบระเบิดควัน ปาเข้าไปทันที
“ชนะใจ คุณอยู่ข้างๆผม ผมจะได้ปกป้องคุณได้”เจฟจูงมือคนรักพลางกุมมือไว้ไม่ห่าง
“หยุดนะ พวกนายเป็นใคร กล้าดีไงบุกรุกที่ของพวกข้า”น้ำเอ่ยเสียงดัง พลางแปรงร่างเป็นงูยักษ์เลื้อยเข้าหมายปิดชีวิต ผู้ลอบเข้ามา
“เรามาช่วยเพื่อนของแฟนพวกเรา เจ้างูสกปรกหลบไปเลย”เหยี่ยว เข้ามาพลางเหวี่ยงมีดหมอ หมายปลิดชีวิตงูร้าย หากแต่เหมือนน้ำรู้ทัน หลบหลีกได้อย่างหวุดหวิด
“เฮ้ย เหยี่ยวเมริง ล่อไอ้งูดีๆหน่อยสิวะ ข้าจะได้ยิงหัวมันได้ถนัดหน่อย”มังกร เอ่ยพลางยิงปืนไปสามสี่นัด
“พี่น้ำ ลมมาช่วยแล้ว”ลมวิ่งออกมาแปลงร่างเป็น ฮิฟโปกริฟ บินถลาเข้าใส่มนุษย์ทันที
“อย่าคิดจะทำร้ายแฟนเราได้นะ”บอมเดินออกมา พลางเหวี่ยงระเบิดควัน ทำให้ฮิฟโปกริฟหนุ่มเล่นงาน แฟนหนุ่มตนเองพลาดทันที
“หึหึ คิดกล้าบุกรุก ปราสาทของพวกข้า อย่าหวังจะรอดชีวิตได้ วันนี้ข้าจะดูดเลือดพวกเจ้าแทนเหยื่อของคืนนี้แทน”ดินกล่าวอย่างกราดเกรี้ยว พลางพุ่งลงหมายจัดการบอม
“ไม่ยอมให้แกทำอะไรเพื่อนชั้นได้หรอก นี่แน่ะ”ชนะใจเห็นแวมไพร์หนุ่ม ก็สาดน้ำมนต์ทีเตรียมไว้ใส่ทันที ทำให้แวมไพร์หนุ่ม กระเด็นเพราะฤทธิ์น้ำศักดิ์สิทธิ์
“อ๊ากก เจ้าบังอาจมาก”ดินกัดฟันอย่างเจ็บปวด พลางชี้หน้าชนะใจทันที   
“ชนะใจ ระวัง!!!”เจฟตะโกนลั่น เนื่องจากไลเคนหนุ่มวิ่งเข้าหมายขย้ำคอแฟนตน
“อ๊ะ ปัง!!”บอมยิงปืนสกัดไลเคนหนุ่ม ทำให้ชนะใจวิ่งหลบหนีมาอยู่กับเพื่อนตนเองได้
   การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด ต่างฝ่ายต่างรุกรับ กันอย่างสูสี หากแต่บอมที่ตอนนี้พลาดท่าโดนแวมไพร์หนุ่มอัดกระแทกไปที่ข้างฝา และกำลังโฉบกัดคอ ขวัญใจวิ่งมาขวางไว้ทำให้ดินกัดคอคนรักแทนอย่างไม่อาจหยุดได้ทัน
“ขวัญใจ!!!!”ไฟ น้ำ ลม ร้องออกมาพร้อมกัน ต่างตรงดิ่งมาคนรักทันที
“มะ ม่ายย ทำไมเจ้ามาขวางข้าด้วย”ดินที่ตอนนี้โอบกอดร่างคนรักไว้ พร้อมกับน้องๆของตนที่ตอนนี้กลายร่างกลัมมาเป็นมนุษย์ปกติแล้ว
“อึกๆ เพราะคนที่เธอกำลังจะทำร้าย เป็นเพื่อนของขวัญใจไง”ขวัญใจเอ่ยตอบ อย่างอย่างลำบาก เลือดที่ลำคอไหลไม่หยุด ทั้งๆที่ดินพยายามเอามืออุดไว้  “ตะ แต่ว่าขวัญใจก็ดีใจที่ทำแบบนี้ สัญญาได้ไหมอย่าออกไปทำร้ายใครอีก ขะ ขอให้ ขวัญใจคือ หย่ะ เหยื่อคนสุดท้ายของพวกคุณ นะ”
“ไม่ ขวัญใจอย่าพูดแบบนี้อย่าทิ้งพวกเราไปนะ”ดินเอ่ยด้วยสีหน้าตะหนก บอมและชนะใจรีบมานั่งข้างเพื่อนตนเองทันที
“ขวัญใจ นายทำไมทำบ้าอะไรแบบนี้ นายจะทิ้งชั้นไปเหรอ”บอมเอ่ยพลางซบหน้าลงกับไหล่ชนะใจ
“น่านสิ นายยังติดหนี้พวกชั้นที่บอกจะลองทำ เค้กส้มให้พวกชั้นชิมไง”ชนะใจจับมือเพื่อนพลางร่ำไห้
“ขะ ขอโทษนะเพื่อน แต่ว่าชั้นขอพวกแกอย่าโกรธสี่คนนี้เลยนะ เขาเป็นป่ะ ปีศาจ ห๊ะหากแต่เขาก็เป็นคนที่ชั้นรักด้วย”ขวัญใจหันหน้ามามองเพื่อนของตน “รู้ไหม พวกคุณน่ะตอนแรกบอกผมว่า เรามีอะไรกัน ดะ..โดยไม่รักก็ได้ แต่รู้ไหมผมกับได้รับรู้จากการนอนกับพวกคุณ วะ ว่าพวกคุณรักผมจริงๆ ตะ...แต่ผมไม่อาจอยู่กับพวกคุณดะ...ได้แต่อย่างน้อยผมก็ดีใจที่ได้รักพวกคุณนะ”จากนั้นขวัญใจก็สิ้นลมทันที
“ไม่นะ ม่ายยยย”ปีศาจทั้งสี่ต่างร่ำร้องอย่างน่าอดสู หัวใจเหมือนถูกกระชากอย่างไม่อาจทำใจยอมรับได้ น้ำตาปีศาจทั้งสี่ไหลมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ฉับพลันแสงสีทองก็พลันปรากฏทันที แก้วน้ำที่ขวัญใจเทดื่มเมื่อคืน ลอยออกมากลางห้องแห่งนี้ และแปรสภาพกลายเป็นจอกศักดิ์สิทธิ์ โดยมีสตรีผู้หนึ่งได้ถือมันไว้
“ยินดีด้วยที่พวกท่านได้หลั่งน้ำตาแห่งหัวใจเสียที”สตรีคนนี้ได้เอ่ยขี้น
“คุณเป็นใครครับ”ดินที่ตอนนี้โอบกอดขวัญใจเอ่ยหันมาสตรีตรงหน้า
“ข้าคือ โซเฟียร่า เทพีแห่งราชวงค์เนเวล่า ข้าเป็นคนมอบพลังให้พวกเจ้าในวันที่พวกท่านได้ถูกชาวบ้านมาไล่ฆ่า หากแต่เหมือนกับเป็นการสร้างกรรมให้ข้าด้วยทำให้พวกเจ้าต้องการกลายร่างเป็นปีศาจอย่างที่จิดใจเจ้าเป็นกันหากแต่ตอนนี้จิตใจพวกเจ้าได้กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้งจึงทำให้ข้าหลุดจากคำสาป และสามารถทำให้พวกเจ้ากลายเป็นมนุษย์เหมือนเดิม ดีไหมหล่ะ”
“เป็นมนุษย์ เป็นแล้วได้อะไรหล่ะ ตอนนี้ไอ้อ้วนก็ตายไปแล้วนี่”ไฟลุกขี้นโวยวายทันที
“พี่ไฟครับท่าโซเฟียร่า เป็นบรรพบุรุษเรานะครับ”น้ำกระตุกมือพี่ตนให้รู้สึกตัวบ้าง
“ลมเห็นด้วยกับพี่ไฟ สี่ร้อยปีพวกเราต่างเป็นปีศาจไม่เคยคิดสนใจใคร หากแต่วันนี้วันที่เราได้รู้จักความรัก ขวัญใจก็มาตาย มันยุติธรรมไหมหล่ะ”
“เพราะพวกเจ้าไม่รู้จักรักนี่ ขนาดวันที่เจ้าข่มขืนขวัญใจ เจ้าตัวยังหนีเพราะว่าไม่ต้องการมีอะไรกับคนที่ไม่รักตนเอง มิใช่หรือ”โซเฟียร่าเอ่ยอย่างใจเย็นแต่เหมือนกับทำให้สี่หนุ่มเข้าใจได้ทันที “หากแต่ต้องขอชมขวัญใจที่สามารถเข้าใจความห่ามของพวกเจ้าได้ว่าสิ่งนี้คือความรักที่พวกเจ้าแสดงออก เสียดายลูกหลานข้าคงไม่มีเหลือ แต่ข้าก็ชอบเด็กคนนี้ ให้เขาดื่มน้ำในจอกนี้เพื่อฟื้นชีวิต เพราะมันคือน้ำตาจากหัวใจพวกเจ้านั่นเอง”
จากนั้นเทพีโซเฟียร่าก็หายไป พร้อมกับการฟื้นคืนชีพของขวัญใจอีกครั้ง นำความปิดิยินดีมาสู่เพื่อนๆและแฟนหนุ่มทั้งสี
เช้าวันหนึ่ง
“นี่วันนี้พวกเจ้าก็จะนอนด้วยกันอีกหรอ สองวันแล้วนะ”มังกรเอ่ยอย่างไม่พอใจ
“น่านสิ ไม่คิดจะนอนกับพวกเราเหรอไงกันเนี่ย”เหยี่ยวว่าพลางโอบกอดแฟนอวบไว้
“เอาน่า อย่าบ่นเลย ทำไงได้ตอนนี้งานที่ร้านชนะใจ มีลูกค้าเยอะมากนี่นา”บอมเอ่ยอย่างเซ็ง
“แถมต้องช่วยกันคิดค่าใช้จ่ายของร้านอีก เพราะอีกไม่กี่วันก็สิ้นเดือนแล้วด้วย”ชนะใจเดินออกมายืนข้างๆบอม
“แต่ว่า พักกับผมก็ได้ไม่เห็นต้องไปนอนร่วมกันหล่ะ”เจฟเดินมาส่งหากแต่ก็อดบ่นไม่ได้
“ช่าย พี่บอมกับพี่ชนะใจควรอยู่กับแฟนหน่อยสิครับ”ดินที่ตอนนี้เดินมานั่งที่โซฟา
“ช่าย แบบนี้ไอ้อ้วนก็ผอมพอดี”ไฟเห็นด้วยพลาง เปิดทีวีดูอย่างไม่สนใจ
“แล้วจะทานอะไรก่อนไปไหมครับ ขวัญใจยังไม่ลงมาเลยนะครับ”น้ำเอ่ยพลางวางขนมปังปิ้งบนโต๊ะ
“เหรอ แต่พี่เห็นว่าขวัญใจรออยู่หน้าบ้านนะ”บอมเอ่ยพลางส่งยิ้มไปให้
“เฮ้ยไอ้ลมเสร็จได้ไงวะ”ไฟเผลอหลุดปากไปทันทีว่า
“หนอย ลมคิดว่าจะเล้าโลมหวังให้ขวัญใจไม่ไปทำงานเหรอ คิดตื้น วันนี้ซักผ้าให้เสร็จแล้วที่เหลือ ไปรดน้ำต้นไม้ ล้างห้องน้ำ ด้วย”
“ครับ/ครับ/ได้ครับ/ครับผม”สี่หนุ่มเอ่ยตอบเสียงอ่อยๆ พลางลุกไปทำงานตามสั่งทันที
“อย่าคิดว่าจะรอด คุณมังกรกับคุณเหยี่ยว เลิกงานแล้วไปรับพวกดินด้วยหล่ะไม่งั้นบอมจะไปนอนกับเพื่อนสักอาทิตย์ ดีม่ะ”
“ดะ...ได้สิ ไม่กล้าขัดหรอก”มังกรกับเหยี่ยวเอ่ยตอบรับทันที
“ส่วนเจฟ ตอนนี้คุณไม่ได้เป็นบาทหลวงแล้ว แต่ต้องทำงาน วันนี้ต้องสอนหนังสือเด็กไม่ใช่เหรอ ไปสิอ๊ะแล้วก็อย่าลืมเอาขนมไปให้เด็กๆด้วยหล่ะ”ชนะใจหันมาสั่งเช่นกัน
“ครับที่รัก”เจฟพยักหน้ารับทันที
“ไปกันเถอะ เดี่ยวลูกค้าจะรอ”ว่าเสร็จ เพื่อนรักสามคนก็เดินออกจากบ้านไป โดยไม่ได้ยินคำโอดครวญจากแฟนๆของตน
“ทำไม พวกเราเอาชนะพวกนี้ไม่ได้เลยเนี่ย”
หากแต่ว่าคงมีแต่เทพีโซเฟียร่า เท่านั้นที่คงบอกได้
“เพราะพวกแกรักพวกเขาไง ไอ้โง่ วุ้ยยยยเซ็ง”

lovevva

  • บุคคลทั่วไป
 :monkeysad:แอบใจหายแวบตอนที่ขวัญใจตาย แต่ดีที่ฟื้นคืนชีพได้ ค่อยยังชั่ว :เฮ้อ:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
55++   สนุกเจง ๆ

 :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
ฮาไปไหน555

ชอบตอนจบ เอิ๊กๆ


ออฟไลน์ rmlab

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1679
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +120/-2
โซเฟียร่า มาช่วยได้ทัน
ดีจังเลย

ออฟไลน์ poterdow

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 662
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
แหม่ นายเอกเป็นใหญ่ ชอบจริงๆ  :o8: :o8:

ออฟไลน์ kamikame

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
หนุกมากมายฮ๊าฟฟฟฟ  :laugh:
และแล้วภรรเมียทั้งหลายก็ได้เป็นผู้นำของบ้าน  :laugh: :laugh: :laugh:

opordo

  • บุคคลทั่วไป
สนุกครับสนุก ต่อเร็วหน่อยนะ :impress2:

ออฟไลน์ nutto

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-1
ชอบอะครับน่าร๊าก

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
จากใจคนแต่ง ถึง คนอ่าน
ต้องขออภัยที่ไม่ได้มาอัพโหลดนาน เนื่องจากว่าคนแต่งต้องทำงาไม่เป็นเวลา ทำให้ไม่มีเวลาแต่งนิยายตัวเองได้ แถมจากการที่ตนเองพยายามเขียนทั้งที่อารมณ์ตนเองไม่สนุก เหมือนเขียนนิยายที่ไม่ใช่ตัวเองเท่าไร ดังจากที่เห็นจากตอนพิเฉดดดฉอง คิดว่าตนเองเขียนไม่ดีและเหมือนไม่เป็นขวัญใจเท่าไร คนแต่งจึงคิดว่าตอนที่เขียน ตนเองอยู่อารมณ์แบบไหน คือแบบสนุกแบบที่ตนเองเป็นตนเอง ตัวเอกของเรื่องนิสัยส่วนใหญ่แทบจะเหมือนคนแต่ง ไม่ว่ารูปร่างหรือนิสัย(ยกเว้นเรื่องแฟน เพราะคนแต่งหาไม่ได้ เชอะผู้ชายเดี่ยวนี้ระวังตัวจริงๆ) จึงอยากให้อารมณ์เป็นตัวเอง เป็นนายเอกที่ตลกที่มาจากข้างใจจริงๆ
หากมาลงช้าอย่าว่ากันนะก๊าบบบบบ
wichaP(บี่บี๋)


_______________________________________________________



อยากจะร้องดังๆๆ ให้คนเค้ารู้ทั่วกัน อยากจะร้องดังๆว่า เปิดเทอมเย้ๆๆๆๆๆแย้วโว้ยยยย
“นี่ตื่นได้แล้ว ไอ้อ้วน”ไฟเขย่าร่างคนรับตัวอวบอย่างเซ็งๆ
“ง่ะ ขออีกห้านาทีน่า เมื่อคืนดู เรยาดึกอ่ะ”ว่าเสร็จก็ต้องเอาหมอนปิดหัวไว้อีกที
“แต่วันนี้เปิดเทอมนะ เลิกขี้เกียจได้แล้ว”ไฟไม่สนใจ คร่อมร่างพลางยื้อหมอนออก
“อือออ ทำอะไรน่ะ เค้ายังง่วงนะ”อย่ายุ่งกับตรูนะเฟ้ยเดี๋ยวเอากีบ เอ้ยเท้ายันตกเตียงนะเฟ้ยย
“ไม่ยอมลุกใช่ไหม ได้”ไฟว่าเสร็จก็ประกบจูบพลางเริ่มเอามือไล้เข้าไปในเสื้อนอนทันที
“อือออ อ่าอ๊ะ”ง่าไอ้เด็กบ้า อย่าทำแบบนี้สิเฟ้ยย ฟันยังไม่แปรงนะ
“พี่ไฟ ขวัญใจตื่นยังครับ พี่ดินให้มาตาม อ้าว!!!!”ลมเดินเข้ามาในห้องพลางเห็นภาพดังกล่าว
“พี่ไฟ จะไปเรียนแล้วนะ ทำไมทำแบบนี้”ใช่ๆ ด่าเลยปลุกตรูดีๆก็ได้ ไม่ต้องปล้ำเฟ้ยย “รอก่อนนะขวัญใจ เดี่ยวไปเรียกพี่น้ำกับพี่ดินมา”ว่าเสร็จก็ออกไปทันที
“อยากไม่ลุกขี้นเองนะ”ไฟว่าพลาง ก็จัดการถอดเสื้อตนเองออกทันที
“อ๊ะ เดี๋ยว”หากยังไม่ทันได้พูดอะไร บรรดาแฝดที่เหลือก็มาทันที
“พี่ไฟ บอกแล้วไงรอก่อน”ลมว่าพลางรีบถอดเสื้อตนเองตาม
“มีเวลาอีก ยี่สิบนาที รวมอาบน้ำด้วย ข้าวคงต้องหากินที่โรงเรียนแทน”ดินว่าพลางเอ่ยสั่งทันที
“งั้น น้ำว่าพาไปที่ห้องน้ำเลยดีกว่า ผลัดกันฟอกสบู่ สระผมคงทันครับ”
“ม่ายยยยยย”
   หลังจากภารกิจทำความสะอาดร่างกายพร้อมอบอุ่นร่างกายเสร็จ ก็มาถึงโรงเรียนเสียที โอ๊ยอยากจะบ้า เจ็บตู๊ดๆๆๆ(เซ็นเซอร์)มาก หย่อนก้นแทบซี้ดด
“เป็นไร เหรอขวัญใจ สีหน้าไม่ดีเลยนะ”เอ หัวหน้าห้อง และ สาวกแฟนคลับจตุรเทพเดินเข้ามาทักพร้อมเลขา มดเจ้าเก่านั่นเอง
“อ่ะ ไม่มีอะไรหร๊อกกกก”เสียงสูงไปไหมตรู
“อืมก็ดี เออมด เธอได้ข้อมูลเกี่ยวกับ อาจารย์พิเศษคนใหม่หรือยัง”เอหันมาสอบถามข้อมูลจากเพื่อนสนิททันที
“อือ ตอนนี้ทราบว่า ชื่อ นพพล วัฒนาพาณิชย์ เป็นลูกของ หม่อมหลวง นิติกร และ คุณหญิง ศรีสุดา วัฒนาพาณิชย์ ทางบ้านทำธุรกิจ ส่งออกรถยนต์  จบจาก มหาลัยเคมบริด์ สาขาการตลาด  สถานะโสด จากข้อมูลไม่ค่อยออกงานสังคม เนื่องจากไปเรียนที่อังกฤษตั้งแต่ อายุสิบหก ล่าสุดกลับมาพร้อมกับการเปิดตัวเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับบริษัทตนเอง ได้แค่นี้เองจ๊ะต้องขออภัย” เหรอ แค่นี้เองเหรอ ตรูว่าพวกหล่อนจบไปมีงานทำแน่ ปาปารัซซี่เท่านั้นที่เหมาะ
“หือ แล้วทำไมคนๆนี้ถึงมาเป็นอาจารย์พิเศษหล่ะ”จบขนาดนั้นช่างต่างกับตรูที่จบราชภัฏ ย่ำต๊อกเตะฝุ่น เผลอๆไปเตะหมาอีกด้วย ข้อหาหมั่นไส้ แต่โดนหมาไล่กวดเกือบตายเหมือนกัน
“อ๋อ พอดีทางผอ.แซม เขาอยากให้ทาง คุณ นพพล อธิบายเกี่ยวกับทิศทางการส่งออก รวมถึงแนวทางในการเลือกสายอาชีพในอนาคตน่ะจ้ะ”
“อืม”เออ จะว่าไปยังไม่รู้ไอ้พวกแฝดมานจะเรียนต่อที่ไหนฟระ เอกไร สาขาไร
“นี่ไม่ต้องทำหน้า คิดมากน่า อยากรู้ว่าพวกนั้นอยากเรียนอะไร ก็ไปถามสิ”เอพูดพลางเอานิ้วจิ้มๆหน้า แต่จิ้มไมฟระ เดี๋ยวแก้มยุบพอดี
“มีอะไรเหรอเอ ขวัญใจ พูดถึงพวกเราหรอ”โอ้ยยย พวกแกจะมาพร้อมกันทำมายฟระ ตรูยังไม่ได้เตรียมใจเลยนะเฟ้ยยยย
“มีน่ะสิ พวกนายจะเรียนต่อที่ไหน เอกอะไร”วิญญาณการเป็นพี่เลี้ยงและแฟน(อันนี้ไม่ค่อยอยากอวด) บังเกิดทันที
“อือ ดินกะเรียน เศรษฐศาสตร์”
“ไฟว่าจะเรียนวิศวะน่ะ”
“น้ำ เล็งๆคหกรรม”
“ลมเลือก ดนตรี”
“อืมมมมมมม”โอ๊ยยย ไม่จริงงงงง  รับไม่ได้ทำมายยยย พวกแกมีความคิดได้แบบนี้ เลือกเอกที่ชอบก่อนมหาลัยอีกอ่ะ โว้ยยย เกิดมาจะสามสิบ(ยังไม่เลขสามนะ แค่ยี่สิบเจ็ด) ช้านยังไม่คิดเยย แต่ด้วยสภาพที่ดีพร้อมหน้าตา(เหรอ (O_O): คนแต่ง) ต้องวางท่าไป
“ก็นะ คิดดีแล้วเหรออย่างเศรษฐศาสตร์ น่ะมานก็ต้องเครียดนะ ไหนจะ วิศวะอีกประมาณ คนมานเยอะ คหกรรมจบไปงานอาจไม่มีทำนะ แถมดนตรีรู้ว่าชอบแต่ว่ามานจะดีเหรอ”เยี่ยมมาก ไอ้ขวัญแหมเมริงเนี่ยอายสะตาย บวก อายเชโด้ มาเองเยย เก๋มากก
“ไม่หรอก ดินเล่นหุ้นมานาน เรื่องนี้เด็ก”เออ แต่ที่รู้เมริงเกินเด็กเฟ้ย หมายถึงสมองนะไม่ช่ายเรื่องที่คนอ่านคิดๆกัน
“ของไฟ ชอบลุยไง ไอ้อ้วนไม่ต้องห่วงหรอก แถมที่สำคัญมีแรงกลับมาหาตลอดน่า”ง่ะ ไม่ต้องการเฟ้ย
“น้ำเล็งเป็น นักโภชนาการมากกว่า”เง้อ อาชีพที่ดูเป็นผู้เป็นคนเอ๊ย ฟังแล้วไฮโซม๊ากๆ
“ลมชอบร้องเพลง แต่ลมก็อยากทำเกี่ยวกับวงการบันเทิงนี่ แถมเรียนรู้การสร้างสรรค์งานดนตรีที่ชอบ ขวัญใจไม่ชอบเหรอ”เปล่าเฟ้ย หน้าอย่างเมริงรับรองออกเทป ตรูคงทำหน้าที่เป็นผู้จัดการเคลียร์งานหัวปั่นแน่ๆ
“อืม ก็แล้วแต่พวกนายเถอะ ถ้าชอบก็ทำนะ”ว่าไปนั่น คือ เรื่องของพวกเมริง ตรูไม่กล้าไปยุ่งหรอกเป็นแค่แฟน(ถึงจะพัฒนาขั้นกว่าเพราะเสร็จพวกเมริงแล้วก็เถอะ)แต่ชีวิตเป็นของพวกเมริงเฟ้ย
“เย้ๆๆ ดีใจจัง นึกว่าจะห้ามเสียอีก”ลมแจ้นมากอดทันที ทำให้โดนแฝดที่เหลือหลีบแย่งกันใหญ่
“อาจารย์มาแล้ว!!! นั่งที่ก่อนนะคะจตุรเทพ”แหม เสียงเพราะไปไหม ยัยเอ
หากแต่ว่า อาจารย์ใหม่ที่เดินเข้ามา อ๊ากกก ไม่จริงๆๆๆ แฟนเก่าตรูนี่ฟ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

TeuyHom

  • บุคคลทั่วไป
ว้าๆๆๆๆมาเจอแฟนเก่า

จะทำยังงัยเนี่ย...สนุกแนาๆๆ
o13 o13 o13

ออฟไลน์ Piaanie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
โอววว กลับมาแล้วเหรอ หายไปนานเลย  :กอด1:

งานเข้าซะแล้วขวัญใจ ขนาดหนุ่มๆแค่มอง แฝด4 ยังหึงซะ แล้วนี่แฟนเก่า โอววว งานเข้าแล้ว  :laugh:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
แฟนเก่าขวัญใจไฮโซนะค๊า

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
แฟนเก่าขวัญใจ? อ้าว แล้วตอนเค้าพูดชื่อจำไม่ได้เหรอ??? หรือได้สี่(ดิน น้ำ ลม ไฟ)ลืมเก่า555

ปล.เห็นเขียนว่าอาจมาต่อช้า อย่าซีเรียสจ้า มาเร็วยังดีกว่ามาช้า มาช้ายังดีกว่าไม่มา ฉันใดฉันนั้น รอให้มีรม ค่อยมาแต่งก็ได้จ้า^^

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป

lovevva

  • บุคคลทั่วไป
 :a5:แฟนเก่าขวัญใจ

 :กอด1:ดีใจจังเลยค่ะ ที่กลับมาแล้ว คิดถึงขวัญใจมาก

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
ย้อนอดีตไปซักสิบปีที่แล้ว(นานไปไหมฟระ)

   Introนิสสส 
มันไม่จริง มันไม่จริง เธอพูดไม่จริง ช่ายยยม้ายยย เธอไม่ไป เธอไม่ไป เย่เย้
“ขวัญใจ คุณต้องเข้าใจนะ ผมไปเพื่ออนาคต”
หนุ่มอวบเงยหน้ามองอย่างไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร พลางเม้มปากแน่น ก่อนจะเอ่ยเสียงออกไป
“แต่นพ แล้วเรื่องของเราหล่ะครับ”คนอวบถามด้วยเสียงสั่นเครือ
“อย่าทำให้ผมลำบากใจสิ ผมต้องรับสืบทอดกิจการของครอบครัวนะครับ”แล้วตรูหล่ะเฟ้ยยยยย
“ครับ”

จากนั้น ฮือๆๆ ตรูเยยไปแดกเหล้าปั่น ตามด้วย กุ้งเผาสิบตัว หอยลวก ครึ่งโล และ ออนเดอะร๊อกอีกแก้ว กลับบ้านนอน คร๊อกๆๆฟรี้ๆๆ

เฮ้ยๆๆ ไม่ใช่ ภาพเหตุการณ์เก่ามาทำอะไรตอนนี้ฟระ อ๊ะตอนนี้มันกำลังเรียกขานชื่อนักเรียนนี่ฟ่า
“คุณ ขวัญใจ อมรภิรมณ์ เฮ้ย!!!!”แหมแกไอ้แฟนเก่า  เมริงจะแสดงออกเวอร์ไปป่าวฟระ
“ครับ อาจารย์”ยืนอย่างองอาจ พร้อมเผยพุงจิ้มลิ้ม เอ้ยย ใบหน้าอันแสนหวาน
“เอ่อ ไม่มีอะไรครับ พอดีตกใจที่ชื่อเหมือนคนรู้จักนิดหน่อย”ไม่เหมือนร๊อกกก มันช่ายเลยเพ่
“ครับ”

   จากนั้น การเรียนการสอนก็ดำเนินไปอย่างปกติ  หากแต่หลังจากหมดคาบเรียนน่านหล่ะ
“เอ่อ คุณ ขวัญใจ เดี๋ยวช่วยยกแฟ้มเอกสาร ไปส่งผมที่ห้องพักครูด้วยนะครับ”
“อ่ะ....ได้ครับ”อย่าบอกนะ ว่าจริงๆเมริงจำตรูได้นะ
   ขณะที่ยกไอ้แฟ้มเอกสารเดินตามไปนั้น เหมือนไอ้ขวัญต้องนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตรูพอจะนึกออก พร้อมกับเดินตามหลังไปอย่างหวั่นๆ แต่พอเลี้ยวขวาเพื่อไปยังห้องพักเท่านั้นหล่ะ นายแฟนเก่าก็เล่น ดึงตัวเข้ามาหาทันที
“ทำไม ต้องมาเป็น เด็กมัธยมหล่ะขวัญใจ”คำถามเรียบๆหากแต่แฝงด้วยน้ำเสียงแสนคิดถึง
“ก็พอดี มีเรื่องอะไรนิดหน่อย”แม้ปากจะเอ่ยตอบ หากแต่ใบหน้าคนถามหาสนใจไม่ ยื่นเข้ามาใกล้ขี้น ใกล้ขึ้น
“เหรอแต่ นพยังคิดถึงขวัญใจอยู่เสมอนะ”พร้อมกลับประกบริมฝีปากลงบนเรียวปากอิ่มทันที
หากแต่เหมือนเห็นภาพแฝดสี่ซ้อนขี้นมาทันที ไอ้ขวัญหันหน้าหนีทันที
“มันไม่ช้าไปหน่อยหรอ นพ”
“ทำไมหล่ะ ขวัญใจยังชอบนพอยู่ไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นจะยอมตามมากับนพทำไม”
“ก็ไม่มีอะไร แค่มาส่งอาจารย์กลับห้องพักเท่านั้น”ว่าเสร็จก็วางแฟ้มใส่มือชายหนุ่มทันที “สำหรับเราเป็นเรื่องในอดีตเท่านั้นแหละนพ”พร้อมกลับพริ้วตัวหันหลัง หากแต่ชายหนุ่มไม่ยอมคว้าแขนไว้
“ขวัญใจ ผมต้องจากคุณ เพื่อทำตามความต้องการของพ่อแม่ แต่นพ ยังคงรักขวัญใจเสมอนะ”
“มันสายไปแล้วนพ ตอนนี้ขวัญใจ มีคนใหม่แล้วและขวัญใจก็รักพวกเขามากด้วย”
“งั้นเหรอ”นพเอ่ยพลางทำสีหน้าเศร้าลงเล็กน้อย หากแต่ก็เงยหน้าขี้นอีกครั้ง “ไม่เป็นไร แต่ขอให้นพรักขวัญใจต่อไปได้ไหม”ว่าเสร็จก็หันหลังเดินจากไปทันที
   เมื่อขวัญใจ เดินกลับมาที่ห้อง พวกแฝดสี่ก็เดินเข้ามาหาทันที
“เป็นไงบ้าง ไอ้อ้วน โดนไอ้อาจารย์คนใหม่ลวนลามป่าว”แหมเพ่ไฟ คิดได้ที่นี่โรงเรียนนะเฟ้ย
“พี่ไฟพูดเวอร์ไปป่าว แต่ว่านะลมรู้สึกไม่ค่อยชอบขี้หน้าอาจารย์พิเศษนั่นเลยอ่ะ”แกมีเซ้นต์ดีเกินไปแล้วนายลม
“อืม เอาเถอะขวัญใจ พรุ่งนี้ไปงาน Commart  กันไหม ดินว่าจะไปดู I Pad เสียหน่อย”
“ขวัญใจ คืนนี้เดี๋ยวทาน อาหารญี่ปุ่นไหม น้ำจะทำปลาดิบให้ทานนะ”
“อือ ได้สิ วันนี้เลิกเรียนแล้ว รีบไปกันเถอะ”
หนอย ไม่ได้การณ์แล้วเฟ้ย ขวัญใจ แกต้องทำอะไรซักอย่างได้แล้ว ก่อนที่ความสุขจะหายไป

ข้อความด่วน
บอม ชนะใจ เอ มด
สถานะการณ์ฉุกเฉิน
เรยา โดนแบน !!!!!!!


    ณ บ้านแฝดสี่ ขณะที่บรรดาแฝดสี่ออกไปซื้อของเพื่อมาทำอาหารเย็น เนื่องจากขวัญใจบอก เพื่อนจะมาและอยากทานอาหารทะเล โดยหารู้ไม่ว่า แฟนตนกำลังทำตัวยิ่งกว่าเจ้าแม่มาเฟียเสียอีก
   สองสาวเพื่อนซี้ ต่างวิ่งกระหืดกระหอบ มายังบ้านแฝดสี่ พร้อมเห็นคนอวบยืนกอดอก หันหลังรอพวกตนด้านหน้าอย่างอดทน
“โอ๊ยยย เกิดอะไรขี้นกันเนี่ย ขวัญใจ ทำไมถึงต้องใช้รหัส ฉุกเฉิน เรยา โดนแบน !!!!!!!
ด้วย”
“น่านสิ มดกำลังทำรายชื่อ บัญชีโฮมเพสจตุรเทพอยู่นะคะ ยังเหลือจัดอันดับ ปฏิทินยอดนิยมอีก”
“แฮกๆ เกิดไรขี้นขวัญใจ เนี่ยบอมต้อง ชิ่งหลบ มังกรกับเหยี่ยว เลยนะเกือบมาไม่ได้แล้วรู้ไหม”
“อร๊ายย แฮกๆๆ รู้ไหม ว่าตอนที่บีบีมา อยู่ไหน ช้านกระโดดลงมาจากทางด่วนรัตนาธิเบศ ฉันอุตส่าห์หนีไอ้เจฟ เพื่อไปเที่ยวเกาะล้าน ทริปคลายเครียดช้านล่มหมดแล้ว ช้านกะไปอาบแดดให้ผิวสวยเสียหน่อย  เรียกช้านมาทำม๊ายย”
“ก็ไม่วิกฤต ฉันก็ไม่เรียกพวกเธอมาหรอก”ขวัญใจตอบพลางหันหน้ามาพูดทันที
“สั้นๆ ง่ายๆ แฟนเก่าชั้นกลับมา”
“หา!!!!!!”ทั้งหมดร้องประสานเสียงทันที
“และนี่คือเหตุผลที่พวกเธอต้องช่วยชั้น ป้องกัน และ กำจัดนพพลออกไปโดยไม่ให้แฝดสี่ระแคะระคายได้ เข้าใจใช่ไหม”
“เข้าใจจ้า!!!!! คุณขวัญใจ แต่ฮัลโหล!!! นี่เธอกะจะให้พวกชั้นทำอะไรห๊ะ ไปฆ่านายนพพล แฟนเก่าเธอเลยดีไหม”ชนะใจเอ่ยอย่างหมั่นไส้
“บ้าเหรอ ทำแบบนั้นจะได้อะไรขี้นมา ช้านไม่ได้โหดแบบนั้นนะ และที่สำคัญนพพลมันดันบอกว่ายังชอบชั้นอยู่ แต่ตอนนี้ชั้นมีพวกแฝดสี่ และที่สำคัญพวกนั้นรักชั้นด้วย”
“แหม!!! ขวัญใจเนี่ยเห็นปกติทำเหมือนไม่สนใจ จตุรเทพที่ไหนได้หลงหัวปรักหัวปรำยิ่งกว่าโดนเล่นของเสียอีกนะ”เอ อดแซวไม่ได้
“แต่ว่า ที่เรียกพวกเรามาเนี่ย แสดงว่าเธอคิดแผนอะไรได้แล้วเหรอไง”บอมมองเพื่อนอย่างรู้ทัน ก็เล่นเรียกแทคทีมสามคน ซ้ำยังเลือกเรียกคู่สาว สาวกแฟนตัวเองมาด้วยเนี่ย
“ไม่แน่ใจว่าจะสำเร็จนะ แต่ขอเรียกปฏิบัติการณ์นี้ว่า ดอกส้มสีรุ้ง”
“อะไรนะ!!!!!”เวอร์มากพวกแก
จากนั้นพอแฝดสี่กลับมาถึงบ้าน พวกเราก็ทานอาหารทะเลเผากัน

ณ สถานที่ลับ(บ้านพักของกลุ่มโจร The Wild)
ขั้นที่ 1 ต้องเป็นความลับ
“เอ ชั้นต้องการให้เธอตรวจสอบ ว่ามีใคร ระแคะระคายเรื่องของชั้นกับนพพลแล้วหรือยัง”
“หือ พวกเธอเจอกันวันเดียวเองนะ”เอ ถามอย่างไม่อยากเชื่อ
“ไม่ได้ เรื่องนี้ เราจะประมาทไม่ได้ เพราะว่ากรมข่าวปาปารัสซี่จตุรเทพอย่างเธอยังสืบข้อมูลลับได้ตลอดไม่ใช่เหรอ”
“อ๊ะ จริงด้วย มีในกระทู้ของโฮมเพสจริงๆด้วย”มดเอ่ยเสียงดัง
“หา!!!! ไหนดูไอพีสิ ว่าใครมาโพส”เอ ตกใจที่ได้ยินรีบให้มดสืบจากรหัสไอพีทันที
“เป็นน้องมัธยมต้น ค่ะรู้สึกจะเป็นแค่ระดับล่างๆของกลุ่มแต่ โพสว่า ไม่แน่จตุรเทพอาจเป็นโสดเร็วๆนี้เพราะว่าแฟนหนุ่มปันใจไปหาคนมีอายุ”
“หนอย ไม่ทันขาดคำ ว่าแต่มีรูปไหม”ยอมรับจริงๆเด็กสมัยนี้มันหูตายิ่งกว่าสัปปะรด
“เอ่อ มีแต่ออกจะเบลอหน่อยค่ะ”มดว่าพลาง เปิดภาพทันที
“โอเค หน้าที่นี้สำคัญ เอ มด เธอสร้างภาพให้ชั้นกับแฝดสี่รักกันมาก และไม่มีทางเกิดเรื่องนอกใจเด็ดขาด ทำได้ใช่ไหม”ค
“หือ แล้วจะให้ทำไง”
“แหม ก็เอาภาพแอบถ่ายตอนช้านสวีตกับพวกแฝดสี่ จะเป็นคนเดียวหรือกลุ่มก็ตาม โพสมันไปเยอะๆ”แหมต้องให้ตรูสอน
“อ๋อเข้าใจหล่ะ”
“เยี่ยม บอม รบกวนสืบข้อมูลว่า นพพลต้องทำอะไรในช่วงหนึ่งเดือนนี้บ้างนอกจากมาสอนที่โรงเรียนและกลับบ้าน ขอละเอียดด้วยนะ”
“อือ ได้ไม่ยากเท่าไร”ยากก็บ้าหล่ะ ระดับโจรที่กล้าขโมยข้อมูลกรมตำรวจและแก๊งมาเฟียทำไม่ได้เนี่ย
“ชนะใจ เธอพอจะให้เจฟหาสถานที่ที่จะจัดกินเลี้ยงได้ไหม แต่ต้องเป็นส่วนตัว อ๋อเป็นห้องในโรงแรมได้ยิ่งดีนะ เพราะว่าง่ายต่อการหิ้วปีก”
“เฮ้ยแกจะมอมเหล้า ใครเหรอขวัญใจ”ชนะใจเอ่ยอย่างตระหนก
“ก็แบบที่แกคิดหล่ะ แต่ว่าไม่ได้มอมไปปู้ยี้ปู้ยำหรอก”แค่แบล๊คเมลนิดหน่อยนะ
ขั้นที่  2 ต้องเหมาะสม
เฟียส ดิว เก่ง ก้อง พวกนี้เป็นเพื่อนในห้อง
แก๊ป คนที่เข้าประกวนนางนพมาศพร้อมขวัญใจ
เมฆ พี่ชายยัยพีชแฟนเก่าไฟนี่
“จากรายชื่อที่เธอให้มา เนี่ยหากเป็นพวกสี่คนในข้อหนึ่งเนี่ย ยังพอว่าเพราะว่าเป็นเพื่อนในห้อง คงคุยได้ง่าย แต่อีกสองหน่อเนี่ย มาได้ไงเนี่ย”โอย ตรูจะบ้าตรูกะเอาแค่คนเดียว ดันหามาเผื่อซะเยอะ
“อ้าว เห็นขวัญใจบอกต้องการคนหล่อ เราจึงต้องหาหลายๆตัวเลือกนี่”เออ ตกลงมันเป็นหัวหน้าห้องได้ไงฟระ เลือกมานี่จะเอามาเป็นรับได้ไหมเนี่ยวุ้ยย
“งั้นเอามันมาหมดเนี่ยหล่ะ”
ข้อที่ 3 ต้องแนบเนียน
“นี่ ขวัญใจ คุณนพพลเนี่ยเขานอกจากสอนพิเศษที่โรงเรียนเธอแล้วก็มีแค่ ไปเล่นฟิตเนสและก็ถ่ายแบบที่สตูดิโอ แถวทองหล่อ หรือไม่ก็เข้าออฟฟิตไปตรวจสอบเอกสาร จากนั้นก็กลับบ้าน”บอมเอ่ยพลางอ่านข้อมูลคร่าวๆ
“อืมว่าแล้ว ยังเหมือนเดิมจริงๆ”เอาไงดีฟระ แหมไอ้แฟนเก่าตรูยังเป็นคนดีเหมือนเดิมไม่นอกลู่นอกทาง โว้ย แมร่งทำไมไม่เหลวแหลกหน่อยฟระจะได้จัดการง่ายๆ
“นี่ บอมว่าไม่เห็นต้องทำไรแบบนี้นี่ บอกพวกแฝดสี่ไป ถึงนพจะตอแยขอคืนดี หรือ ยังชอบขวัญใจอยู่ หากแต่เธอไม่ใจอ่อนยอมไม่มีอะไรเกิดขี้นหรอก”เออ ก็จริงของบอมเนอะ
“แต่นายลืมไปเปล่า บอม ตอนที่ช้านรู้ความจริงหลังจากนั้นสองปีก่อนเราเรียนจบน่ะ”
“เอ่อ น่านสิ ช้านก็ไม่คิดว่า นพพลจะเล่นกันขนาดนี้”
“ช่าย ช้านจึงไม่เชื่อใจไง”
“อะไร พวกนายพูดเรื่องอะไร เล่าให้ชั้นและน้องสาวทั้งสองคนรู้เดี๋ยวนี้นะ”ชนะใจเอ่ยอย่างทนไม่ได้ เนื่องจากเหมือนพลาดสิ่งสำคัญ
“ก็...คือ”บอมอึกอักพลางหันหน้ามามองเพื่อนอวบของตนง
“ก็แค่ตลกร้ายๆไง บังเอิญชั้นได้ยินเพื่อนสนิทนพพล พูดกันตอนเรียนจบว่าเสียดายที่นพพลออกไปก่อน ไม่งั้นคงได้เดิมพันอีกว่าจะทำให้ช้านนอนกับนพได้ภายในกี่เดือน”
“เฮ้ยอย่าบอกนะว่า”ช้านทำได้แต่พยักหน้า
“เลวที่สุด!!!! โอเค เพื่อนช้านว่าเอา ที่โรงแรมตรงทองหล่อ เป็นห้องคอนโดแต่แต่งเป็นสไตล์โมเดิ้น มีบาร์น้ำและห้องครัวแยกแถมห้องนอนด้านใน”ชนะใจเอ่ยอย่างเคืองๆ
“อืม กล้องเราเน้นที่ห้องนอน กับ ห้อง รับแขกแผนคือต้องทำเหมือนกับนัดมาถ่ายแบบ แล้วก็ผสมยานอนหลับในเหล้า แล้วให้คุณนพพลตื่นมาโดยมีหนุ่มอีกคนนอนข้างสภาพไม่ใส่อะไรไว้ ตกลงตามนี้ดีไหม”เอ เอ่ยพลางนึกภาพเลียริมฝีปาก กะเอาภาพนี้ไปขายคงได้หลายตังค์
“ภาพเหล่านั้นไม่ขายนะ”ผมเอ่ยเสียงดัง
“โห เสียดายอ่ะ”เอพูดแต่ก็ไม่กล้าขัดเนื่องจากเจอฤทธิ์ สามหนุ่มอวบมาแล้ว
ขั้นตอนสุดท้าย ต้องฉับไว
 หลังจากวันแรก กับการกลับมาของแฟนเก่า ตรูแทบจะต้องระวังตัวแจ เพราะว่า นพพลมักจะหาทางเรียกให้ไปหาบ่อย แถมยังบอกรู้ว่าผมมีแฟนเป็นแฝดสี่แล้ว หากแต่ไม่สนใจ จะยอมเป็นกิ๊กแทน
“จะบ้าเหรอ เห็นขวัญใจเป็นอะไรนพ ขวัญใจไม่คิดมีใครอื่นหรอกนอกจากพวกนั้น”หนอยเรียกตรูมาเพื่อขอเป็นกิ๊ก ปัญญาอ่อนไปไหม
“ไม่เห็นเป็นไรนี่ เมืองนอกเขาก็ทำกัน แถมขวัญใจก็แค่เพิ่มผมไปเท่านั้นเอง ไหนๆก็มีถึงสี่คนแล้ว จะเป็นไร”โห เมริงเอาส้นเท้าคิดเหรอไงฟระ
“ผมเองก็ไม่อยากทำให้คุณกับแฟนผิดใจกันนะ แต่ผมยังคิดถึงคุณอยู่เสมอ แม้จะไม่ได้รักเต็มๆจากคุณแต่แค่เศษใจไม่ได้เชียวเหรอ”เสี่ยวมากเพ่ เสี่ยวมาก
“นพ ถ้าหากเป็นอย่างนั้น วันนี้ว่างไหม เรามาระลึกความหลังกัน”
“ได้สิครับ”

ออฟไลน์ Piaanie

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1225
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-2
รหัสฉุกเฉินนี่มัน...เหลือเกินจริงๆ  :a5: :a5:

bellity

  • บุคคลทั่วไป
ขำอ่ะ เรยาโดนแบน 5555+

ออฟไลน์ kamikame

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-1
 :L2: ให้กำลังใจคนแต่งนะฮ๊าฟฟฟฟ
แผนการณ์นี้จะสำเร็จหรือไม่ มารอลุ้นนะฮ๊าฟฟฟฟฟฟฟ

ออฟไลน์ golove2

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4478
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +277/-6
ไม่ไหวจะเคลียร์กับรหัสฉุกเฉิน


 :m20: :m20:


ขอให้แผนสำเร็จ

wichaiP

  • บุคคลทั่วไป
ณ ห้องพักที่คนโดทองหล่อ ตอนนี้ผมกำลังนั่งทานอาหาร ฝรั่งเศส(ประทานโทษ เมริงจะหรูไปไหมฟระ)พร้อมกับไวน์แดง และ แสงเทียนแบบโรมานติกโคตรๆ
“แปลกจังทำไม ขวัญใจพาผมมาดื่มที่นี่ได้นี่”ก็จะได้ดำเนินการได้ง่ายๆไง ถามไมฟระ
“พอดี ห้องนี้เพื่อนเขาให้ยืมนะครับ บางทีขวัญใจก็มาทำอะไรกินกันบ้าง”แต่ความจริง วันแรกเฟ้ยยยที่มาเหยียบ ไม่อยากเซดดด
“อืม เหรอแย่จัง ยังไม่เคยได้เห็นภาพขวัญใจ ทำอาหารให้ผมกินเลยเนี่ย”ไม่ช่ายแค่แกหรอก แฟนจริงๆตรูก็ยังไม่เคยเหมือนกัน
“ง้านทานเยอะๆนะครับ อ๊ะ ไวท์หมดแล้ว รอสักครู่นะ”ว่าเสร็จก็ลุกไปหยิบไวน์อีกขวดมา
“ปี๊ปๆ เรยา เรียก คำแก้ว ตอนนี้หาใครมาได้ยัง”ผมกดสัญญาณหาบอมทันที
“คำแก้ว เรียก เรยา ตอนนี้ยังไม่มีใครรายงานตัว แผนมอมเหล้าเป็นเช่นไร”โว้ยยย เช่นไรหล่ะล่อไปขวดที่หกแล้วนะ ตรูว่าตรูดื่มเก่งแล้วนะ
“ว่าแต่ ยานอนหลับอยู่ไหนเนี่ย ช้านว่าใช้ยาไปก่อน แล้วด้านเด่นจันทร์เป็นไงบ้าง”ผมกดสัญญาณถามหาชนะใจอีกคนทันที
“เด่นจันทร์รับสาย ตอนนี้ ได้นักแสดงชายมาสี่คนแล้วคือ เฟียส ดิว เก่งและก้อง ตอนนี้ให้พวกนี้ปลอมตัวเป็นพนักส่งของ และให้ดื่มน้ำที่ใส่ยานอนหลับอยู่”
“อ้าวอีบ้า ทำไมทำแบบนั้นทำไมหล่ะ พอ นพพลเมาเสร็จ ก็จัดฉากถ่ายภาพแค่นั้นเองนี่นา”เพื่อนตรูทำไรไม่ปรึกษาตรูฟระ
“ก็น้องเอ ไม่ได้บอกพวกนั้นน่ะสิว่า ให้มาทำไร แต่บอกว่าเลือกสองคนคือเมฆกับแก๊ป เพราะว่า เห็นว่าเป็นคนต่างโรงเรียน จะได้ไม่เกิดปัญหา เผื่อแฟนเก่าแกเอาเรื่องไง”อืมสมเหตุผล
“โอเค แล้วสองคนนั้นมาเมื่อไรหล่ะอ๊ะ!!!  นพพลเริ่มมองหา แค่นี้นะ”
“อีกสักพักมั้ง บอมกำลังไปรับพร้อมกับมดและเอน่ะ อ้าว”
“หนอย ไม่ยอมเมาใช่ไหม โทษทีนะนพพล ขอใช้ยานอนหลับที่ได้จากบอมเนี่ยหล่ะ จะได้ตัดขาดกันง่าย”ว่าเสร็จก็เอายาเทใส่ไวท์พลางคนให้ดูเนียน จ๊วบ ดูดนิ้ว ปะแล่มๆดีแฮะ
“โทษที รอนานไหม พอดี ขวัญใจ หาไวท์ที่เพื่อนวางไว้ไม่เจอ เลยค้นหานานไปหน่อย”แหลต่อโลดด
“อ๋อไม่นานหรอกครับ”
“งั้นเรามาดื่มกันต่อนะครับ”หึหึ เยส เสร็จช้านน
   ทางด้านบอม ตอนนี้กำลังรีบโทรศัพท์ หาเพื่อนขวัญใจ หากแต่สายไม่ว่างตลอด
“ทำไงดีเนี่ย ไม่คิดว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้”เอ ว่าพลางมองดูทางที่ตอนนี้แทบจะอยากขับรถเองมากกว่าเพราะไม่อยากตายก่อนวัยอันควร
“พี่บอม ขับเร็วไปแล้วนะคะ”มดที่เกาะแขนเพื่อนตนแน่น ต่างรู้สึกไม่แพ้กัน
“อย่าพูดมากน่า แล้วเนี่ยโทรหาชนะใจได้ไหม จะได้ช่วยได้ทัน”บอมไม่สนใจ หากเหยียบคันเร่งเพื่อไปหาเพื่อนสนิททันทีน
กลับมาด้าน ขวัญใจดีฟ่า
“นพพล เป็นอะไรเหรอครับ ก้มหน้าก้มตาทำไมกัน”กรี๊ดดด เริสส หลับเลย หลับเลย แล้วตื่นมาก็นอนเปลือยบนห้องนอน พร้อมกับชายหนุ่มด้วยร่างเปลือยเปล่า พร้อมกับคำพูดที่เก๋ๆ ไม่อยากให้ภาพนี้หลุด เลิกยุ่งกับขวัญใจซะ เหอๆๆ(เลวเนอะ)
“อือคือไม่รู้นะครับ ว่าผมเป็นไร รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร”แน่หล่ะ ก็จะหลับแล้วนี่ อิอิ
“งั้นไปนอนที่ห้องก่อนก็ได้ เดี๋ยวขวัญใจช่วยเอง”
   หากแต่ว่าเมื่อแตะตัวเท่านั้นหล่ะ นพพลก็กลับสวมกอดทันที พร้อมกับสอดลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปาก
“อึกก ทำอะไรน่ะ”หากแต่ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้หวั่นไปอีกคือ ชายหนุ่มเริ่มปลดกระดุมเสื้อเผยเห็นแผงอกล่ำขาว น่าสำผัส
“ขวัญใจ ผมรู้สึกร้อนรุ่มจนทนไม่ไหวแล้ว เป็นของผมเถอะ”ฮะ เฮ้ยยยยย
 ย้อนหลังอีกนิสสสสสสส
“อะไรนะ!!!! แกเอายาให้ ขวัญใจผิด จากยานอนหลับเป็นยาปลุกเซ็กซ์”ชนะใจร้องเสียงดังเมื่อได้รับโทรศัพท์จากบอม
“ไม่ต้องตะโกน ช้านจึงรีบโทรหาแกเนี่ยหล่ะ ก็เหยี่ยวน่ะสิดันแอบเปลี่ยนยา เพื่อกะฟัดชั้นคราวก่อน แต่ว่าช้านชิ่งมาหาขวัญใจน่ะสิ”
“แล้วทำไงดีเนี่ย คงไม่มีอะไรเลวร้ายกว่านี้นะ อ๊ะ พวกเธอสี่คนรีบไปช่วยขวัญใจก่อน แกตามมาด้วนะบอม”ชนะใจว่าเสร็จ ปิดมือถือพลางวิ่งนำนักแสดงตัวประกอบทั้งสี่ ทันที
ก๊อกๆๆๆๆ
เสียงเคาะประตู ดังหลายๆครั้ง แต่เนื่องจาก ตอนนี้คนอวบกำลังโดนชายหนุ่มโลมไล้อย่างหื่นกระหาย จนไม่อาจจะส่งเสียงได้
ปัง!!!!

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด